تا به حال فقط از خونه های کوچک و کمبود جا صحبت کردیم و اینکه چطور یک خونه کوچیک رو درست مبلمان کنیم. خیلی از خونه ها هم بزرگ هستن و از جهت بزرگی مبلمانش سخت میشه. ممکنه خونه ای دارای یک پذیرایی بزرگ باشه که شما رو برای چیدن مبلمانتون دچار مشکل کنه. در این مطلب پیشنهادهایی رو میدیم که میتونه به شما در چیدن پذیرایی بزرگتون کمک کنه.

از پارتیشن ها در فضاهای بزرگ استفاده کنید

از بهترین راه حل هایی که برای تفکیک فضاهای بزرگ میشه به کار برد پارتیشن ها هستن. پارتیشن ها صفحه هایی هستن که از جنس های مختلفی موجودن. پارتیشن ها در فضاهای بزرگ میتونن فضاهای خوبی رو ایجاد کنن. به این صورت که مثلا اگه علاقه به مبلمان سنتی در قسمتی از پذیراییتون دارید با پارتیشن چوبی میتونید این کار رو به خوبی انجام بدید. به طوری که پذیرایی شما به دو قسمت با مبلمان سنتی و مدرن تبدیل میشه که کاملا از هم جدا هستن و از نظر زیبایی بصری مزاحمتی برای هم ایجاد نمیکنن.

پنجره های بزرگ در پذیرایی

در فضاهای بزرگ و به طور مشخص در پذیرایی های بزرگ تامین نور امر بسیار مهمی هست. بنابراین داشتن پنجره های بزرگ میتونه بسیار کمک کننده و تاثیرگذار باشه. همچنین پنجره های بزرگ میتونه ترکیب بسیار خوبی از فضای داخلی و خارجی منزلتون بده که خونه شما رو جذاب تر میکنه. ضمن اینکه پنجره های رو به بیرون که بزرگ هم هستن میتونن پذیرایی شما رو از خشک و خالی بودن در بیاره.

استفاده از گیاهان بلند و درختی در پذیرایی های بزرگ

از روش های دیگه تلفیق فضای داخلی خونه با طبیعت استفاده از گیاهان هست که قبلا در موردش صحبت هایی کردیم. در پذیرایی های بزرگ استفاده از گیاهان میتونه کمی متفاوت بشه. برای اینکه پذیرایی بزرگتون رو کمی پر کنید و بتونید زیباتر مبلمانش کنید از گیاهان درختی و بلند استفاده کنید. گیاهان بلندبا گلدانی بزرگ از نظر بصری فضای خونه رو پر میکنن و با مبلمان ها ترکیب مناسبی خواهدن داشت. لازم نیست که حتما از گیاه درختی زیباتون در گوشه ها استفاده کنید. میتونید گیاهتون رو در وسط ها در جایی مناسب بین مبلمانتون جای بدید.

از مبلمان های بزرگ استفاده کنید

استفاده از مبلمان های بزرگ و پهن برای پذیرایی بزرگ خیلی مناسب تر از راحتی های کوچک هست. همچنین اینکه میز وسط بزرگی هم داشته باشه که خودش پر کننده فضای بین مبل ها هست و به زیبایی هرچه بیشتر پذیرایی شما کمک میکنه. استفاده از رنگ های متنوع و پررنگ هم میتونه ترکیب مناسبی رو در پذیرایی شما ایجاد کنه. این راهکارها تنها موارد کمی از پیشنهاد های موجود برای چیدن پذیرایی های بزرگ هست. اگر کمی دقت و توجه داشته باشید و سلیقه کمی به خرج بدید مبتونید یک بذیرایی بزرگ زیبا و دلنشین داشته باشید.

این بار هم به خیر گذشت. شامگاه سه شنبه سوم شهریور دقایقی پس از گذشت ساعت 22، زلزله ی چهار و شش دهم ریشتری که کانون اصلی آن در شهرستان فیروزکوه بود، مناطقی از تهران و برخی شهرستان های استان را لرزاند. وقوع بیش از 20 پس لرزه نیز کافی بود تا مسوول ستاد بحران شهرستان های فیروزکوه و دماوند، دستگاه های امدادی را تا 24 ساعت در حالت آماده باش نگه دارد و از مردم بخواهد، شب را در فضای باز به صبح برسانند. این زلزله که هراس و نگرانی بخش هایی از مردم تهران را نیز به دنبال داشت در حالی رخ داد که دومین زلزله در نزدیکی تهران، طی دو هفته ی گذشته بود. باید توجه کرد که ایران بر روی کمربند زلزله قرار گرفته است و روزی نیست که انرژی ذخیره شده ی زمین در مناطق گوناگون ایران، با پیش لرزه ها و زمین لرزه های ضعیف، قوی و البته متعدد آزاد نشود. هرچند که وقوع زلزله های شدید و مخربی همانند زلزله ی شهرستان های رودبار و بم در سال های نه چندان دور و زلزله های شدید سال های دورتر در تهران همراه با وسعت چشمگیر تلفات انسانی و مادی شان به تنهایی کافی هستند تا به مدیریت این مهم در ایران پرداخته شود. بر اساس آمار موجود، آخرین زلزله ی مهیب تهران در حدود 180 سال پیش با قدرت هفت ریشتر بود که خرابی های فراوانی از خود برجای گذاشت و افزون بر تهران مناطقی مانند شمیرانات، دماوند و جاجرود را تخریب کرد و ده ها هزار نفر قربانی گرفت. تهران بر روی گسل های فعال و بزرگی قرار دارد که شامل 10 گسل بزرگ مانند گسل مشا - فشم، گسل شمال تهران، گسل نیاوران، گسل تلو پایین، گسل محمودیه، گسل شیان و کوثر، گسل شمال ری، گسل جنوب ری، گسل کهریزک، گسل گرمسار، گسل پیشوا و همچنین چند گسل فرعی چون نارمک، شادآباد، داوودیه، عباس آباد، باغ فیض و... می شود. برخی از کارشناسان می گویند زلزله های تهران دوره های 100 ساله دارند که با گذشت نزدیک به 200 سال از وقوع زلزله ی بزرگ در تهران، مدت ها است که نگرانی هایی در خصوص لرزیدن بیش از 6 ریشتری تهران وجود دارد. اما با وجود این، موضوع آمادگی و مدیریت بحران در زمان زلزله در ایران هنوز با چالش عمده ی مدیریتی مواجه است و حلقه های مفقوده ی فراوانی دارد. اینک که خودِ زمین با لرزش های کوچک و بدون خسارت خود به ساکنان سرزمین زلزله خیز ایران، مسوولان و ارگان های گوناگون در موضوع آمادگی و مدیریت بحران هشدار می دهد، دور از منطق است که نسبت به آن ها بی تفاوت و بی توجه باشیم. به واقع چگونه می توان در برابر این واقعه ی طبیعی که به نوعی ویژگی ذاتی فلات ایران به شمار می رود، آمادگی لازم را داشت و به هنگام وقوع، بحران به وجود آمده ی پس از آن را مدیریت و کنترل کرد؟ زمین لرزه های تازه ی اطراف تهران را می توان هشداری جدی برای سنجش میزان آمادگی در شهرها بخصوص کلان شهر تهران، در برابر بحران های ناشی از زلزله دانست. پرسش هایی که پس از وقوع هر زمین لرزه یی به ذهن می رسد این است که تا چه اندازه برای رویارویی با این واقعه ی طبیعی و عادی آمادگی داریم؟ آیا صرف برگزاری مانور زلزله، آن هم تنها در برخی مدارس و بدون جدیت لازم، کافی است؟ آیا تنها هشدارهایی که دیگر کارایی خود را از دست داده و بیشتر به شعار می مانند، برای آمادگی در برابر این واقعه ی هراس آور کافی است؟ آیا ستاد بحران استان تهران، توانایی، نیروی انسانی کافی، برنامه های مدیریتی، تجهیزات و ابزارهای لازم را برای مدیریت بحرانِ پس از وقوع زلزله در شهر پرتراکم و پرجمعیت تهران دارد؟ مسوولان ارشد شهری تا چه اندازه در سیاستگذاری های خود به تجهیز و آماده سازی بخش های مرتبط و فعال در امر امدادرسانی مانند بیمارستان ها و درمانگاه ها، مراکز آتش نشانی، سازمان هلال احمر و... برای مدیریت بحران زلزله در شهرهای بزرگی مانند تهران، توجه کرده اند؟ آیا مهندسان ناظر در شهرداری تهران آنگونه که باید، استاندارهای لازم برای مقاوم سازی ساختمان ها و سازه های تهران را اجرا کرده اند؟ جای بسی تاسف است که بخش عمده یی از این پرسش ها با پاسخ منفی یا نه چندان امیدوارکننده روبه رو می شوند. به نظر می رسد، مفاهیم «پیشگیری» و «مدیریت بحران» به واژه های دم دستی تبدیل شده اند که تکرار زیاد از میزان پراهمیت بودن آن ها کاسته است. کارشناسان می گویند پیش لرزه ها می توانند مقدمه یی بر وقوع یک زلزله ی بزرگ باشند. پس باید زلزله را بخصوص در شهر تهران که پایگاه سیاسی و اداری کشور است و جمعیت فراوانی را در خود جای داده است، جدی گرفت. بافت فرسوده ی مناطق جنوبی تهران و همچنین سازه های سربه فلک کشیده ی غیرمقاوم در مناطقی که ساخت و ساز در آن ها غیرمجاز است، بر نگرانی ها در خصوص وقوع زلزله یی بزرگ اضافه می کند. حتی تصور اسیر شدن در خیابان ها و کوچه های باریک با تلی از آهن و سیمان انسان را به وحشت می اندازد چه رسد به وقوع آن. باید پذیرفت که واقعیت زلزله ی بزرگ تهران دیر یا زود رخ خواهد داد و این هشداری است که بارها از سوی کارشناسان زلزله شناسی کشور مطرح شده است. این موضوع یکی از چالش های مدیریتی در شهرهای ایران، بخصوص کلان شهر تهران است که تاکنون تنها به طور سطحی و نه به صورت کلان و عمیق، به آن پرداخته شده است. این یادداشت برای چندمین بار از لزوم سیاست گذاری و برنامه ریزی صحیح برای مدیریت بحران زلزله و آماده سازی شهر برای رویارویی با این بلای طبیعی سخن می گوید. موضوعی که اگر به دغدغه ی مسوولان امر تبدیل شود در مدت زمان کوتاهی قابل حل و برنامه ریزی خواهد بود. در این زمینه، به نظر می رسد به کارگیری راهکارهایی همچون پیشگیری پیش از وقوع بحران، ترسیم شفاف و دقیق بحران های ناشی از زلزله در تهران و پنهان نکردن واقعیت ها به بهانه ی تشویق اذهان عمومی، توجه به مساله ی تمرکز زدایی از تهران، جلوگیری از مهاجرت به کلان شهرها، بررسی کامل میزان استحکام و مقاومت سازه های تازه تاسیس با کمک مهندسان حرفه یی، استانداردسازی ساختمان های غیرمقاوم، نوسازی بافت مناطق فرسوده، آموزش همگانی و اطلاع رسانی به مردم از طریق نهادهای آموزش شهری و تجیهز و آماده سازی نهادهای امدادی و کمک رسانی مانند بیمارستان ها و هلال احمر تا اندازه ی زیادی ایران را در برابر وقوع زلزله آماده سازد و بحران ناشی از وقوع زلزله را کاهش دهد.

معمولا عمر پنجره های یو پی وی سی از عمر سایر اجزای ساختمان بیشتر است و با فرسوده شدن ساختمان در و پنجره های یو پی وی سی همواره درخشش  و تازگی خود را حفظ می کنند . اما برای تحقق کامل این موضوع و برای بردن بیشترین بهره و بالا بردن کارایی و عمر این پنجره ها ؛ رعایت برخی نکات ضروری است :

 با فاصله های زمانی معین ، تمام قطعات مکانیکی و متحرک پنجره ها را توسط روغن های رقیق روغن کاری کنید.

 دستگیره ها و سایر قسمت های متحرک پنجره ها را وارسی کنید که شل و هرز نشده باشند. معمولا" با چک کردن منظم این قسمت ها، می توان پیچ مربوطه را یافت و آن را پیش از بروز مشکل محکم کرد.

 با توجه به تنوع یراق آلات در نظر گرفته شده، جهت پنجره های UPVC ، می بایست به دستور العمل های مفیدی که از طرف سازنده در خصوص  نحوه استفاده از آن ها ارائه می گردد، به دقت عمل شود تا از بروز هر گونه مشکل در اثر عدم استفاده صحیح جلوگیری گردد.

 به منظور دوام بیشتر لاستیک های درزگیر پنجره ها ، حداکثر سه ماه یکبار آن ها را توسط پارچه ای حاوی صابون مایع تمیز کنید. این عمل نرمی، انعطاف و تمیزی لاستیک ها را به ارمغان می آورد.

 ابتدا با یک دستمال خشک و سپس با مخلوط آب و صابون و با استفاده از پارچه ای بدون پرز و با رنگ روشن که رنگ خود را به اجسام دیگر پس نمی دهد گرد و غبار و کثیفی را از پنجره ها بزدایید ، تا پنجره ها براقی ودرخشش خود را همواره داشته باشند و از چرک مرد شدن آنها جلوگیری شود .

 اگر پس از نصب پنجره ها، هنوز فعالیت های اجرایی ساختمان باقی مانده است، می بایست، کاور روی پنجره ها کنده نشود تا از آسیب رسیدن به آن ها جلوگیری کند. اما باید توجه داشت اگر این کاور ها به مدت طولانی بر روی پنجره ها باقی بماند. ممکن است دیگر  به راحتی از پنجره ها کنده نشوند و اثر چسب تا مدت ها بر روی پنجره ها باقی بماند . پس بهتر است حتی الامکان قبل از مراحل پایانی و پس از زدن آستر رنگ و قبل از رنگ آمیزی نهایی پنجره ها نصب گردند. دقت شود که پس از نصب ، برچسبهای پشت پنجره کنده شوند تا در اثر تابش آفتاب کندن آنها از پنجره ها مشکل نگردد .

 در هنگام فعالیت های بازسازی از قبیل نقاشی و سیمانکاری و... لازم است تا روی پنجره ها را با پوشش مناسبی پوشاند تا آسیبی به آن نرسد. در صورت آلوده شدن پنجره ها لازم است بدقت پنجره ها را تمیز کرد تا وجود این مواد باعث کدر شدن سطوح پنجره نگردد.

 از نزدیک نمودن وسایل حرارت زا همچون آتش جوشکاری و یا شعله مستقیم به پنجره های یو پی وی سی اجتناب کنید  و از تماس اجسام تیز و سخت با آنها جلوگیری نمائید .

- از اتاق پذیرایی شروع کنید. با انتخاب رنگ‌های شاد زرد، لیمویی و نارنجی رسیدن بهار را احساس کنید. از گلدان‌های شاد و روشن، کوسن‌های طرح‌دار و باروح و قالیچه‌های کنفی استفاده کنید. سری به جمعه بازار بزنید و چیزهایی را که به محیط شما حس تازگی دهد، بدون صرف هزینه زیاد پیدا کنید.

* اتاق‌خواب را بهاری کنید.

با انداختن یک متر پارچه گل‌دار بالای تخت حال‌وهوای جدیدی به اتاق بدهید. با استفاده از قاب‌های ارزان‌قیمت تزیین‌شده با کاغذ کادو دیوارهای خالی را پر کنید. پاتختی را با زدن یک رنگ متالیک جلا دهید.

با شش جاتخم‌مرغی که در دو ریف قرار می‌دهید، تمام وسایل ریز مورد نیاز روی میز مانند کلیپس کاغذ، تمبر، گل یا حتی شکلات‌ها را داخل آن‌ها بریزید.
تنوع طرح داشته باشید. کشوهای دراور قدیمی را با دو نوع کاغذ با طرح گیاه و با استفاده از چسب اسپری تزیین کنید. از همین طرح روی چراغ سفید و ساده رومیزی استفاده کنید.
با کشیدن یک گل روی فرش کنفی، استفاده از کوسن‌های گل‌دار و انداختن یک رومیزی سفید ساده به اتاق آفتاب‌گیر خود حال و هوای بهاری بدهید.
از سایه‌بان رومی آماده استفاده کنید. نوارچسب را به صورت عمودی و راه راه از بالا به پایین بچسبانید. به کمک یک اسفنج آماده و خشک روی پارچه به صورت موازی به آرامی رنگ آکریلیک بمالید. بعد از خشک شدن رنگ، نوارچسب‌ها را بکنید. برای پایین پرده از یک میله استفاده کنید. بین دو رنگ نوار خط‌های منحنی بکشید.

از گیاهان استفاده کنید. دو ظرف شیشه‌ای پایه‌دار را داخل هم قرار دهید. گیاهان کوچک را در ظرف پایینی و برگ‌های بزرگ‌تر و آب را در ظرف رویی قرار دهید.
یک سطل رنگ راحت‌ترین راه برای تغییر محیط است. از یک رنگ بهاری که حس شاد در شما ایجاد می‌کند، استفاده کنید و یک دیوار یا کل اتاق را با آن رنگ کنید. با استفاده از تکه‌ پارچه‌های شاد به‌راحتی کوسن و رومیزی درست کنید.

در سرویس‌های بهداشتی می‌توانید آینه را دکوپاژ کنید. یک آینه با قاب صاف بخرید و با یک پارچه شاد قاب را دکوپاژ کنید. با چهار یا پنج پوشش، سطح صاف خواهد شد.

از یک سبد فلزی تخم‌مرغ به عنوان لوستر استفاده کنید. به دنبال سبدی باشید که طرح آن را بپسندید و یک سوراخ در ته برای آویزان کردن داشته باشد. برای ایجاد سایه، از یک پارچه به اندازه طول و عرض سبد استفاده کنید و یک سانت اضافه‌تر برای روی هم قرار گرفتن کار در نظر بگیرید. پارچه را به شکل تیوب بدوزید و لبه‌های بالایی و پایینی آن را کوک یا چسب بزنید. با استفاده از نخ چندلا و سوزن گلدوزی پارچه را به سبد وصل کنید. با استفاده از چسب گرم یک لانه پرنده را همراه با چند شاخه برای زیبایی کار به دسته سبد وصل کنید.

استفاده از برچسب دیوار، راهی سریع و آسان برای دکوراسیون سطوح ساده است. قسمت بالای تخت و بخشی از دیوار را با برچسب طرح بدهید.

با استفاده از عکس‌های هنری که بین قسمت‌های گچ‌بری شده قرار می‌دهید، اتاق‌پذیرایی رنگ و زیبایی خاصی پیدا می‌کند. برای جلوه بیشتر زیر عکس‌ها بوم بگذارید. حتی می‌توانید دیوار ساده و سفید زیر عکس‌ها را رنگ خاصی بزنید

از تصاویر پرندگان استفاده کنید و آن‌ها را به دیوار آویزان کنید تا بدون هیچ هزینه‌ای فرم چاپی بگیرد .
درهای تاشو را کنار هم قرار دهید و به عنوان پارتیشن اتاق پذیرایی یا کار بزرگ هنری از آن‌ها استفاده کنید. سطح پارتیشن را آستر سفید بزنید. با استفاده از گچ آن را به صورت راه‌راه تقسیم کنید. با یک قلم‌موی بزرگ داخل کادرها را رنگ کنید.

استفاده از کام‌کوآت (نوعی پرتقال بسیار کوچک) داخل گلدان دارای آب و قرار دادن گل‌های لاله زرد یا هر گل بهاری دیگر روی آن‌ها و ظرف ‌میوه که با سیب سبز پر شده باشد، میز صبحانه شما را بهاری می‌کند.

از زیرلیوانی‌های ارزان قیمت به عنوان کار هنری برای دیوار استفاده کنید. آن‌ها را روی کارت‌های چسب‌دار رنگی بچسبانید و داخل قاب‌های آماده قرار دهید. زیرلیوانی‌های گرد و ضخیم را داخل قاب مربع شکل قرار دهید.
استفاده از درهای کشویی ساده ضمن آن که نور را به راحتی عبور می‌دهند، باز و بسته کردن راحتی نیز دارند. امروزه انتخاب این درها محدود به سفید ساده نیست، رنگ‌های کم رنگ و طرح‌های متعددی در این زمینه وجود دارد. با استفاده از گیره پرده به‌راحتی پرده را روی آن آویزان یا جابه‌جا کنید.

برای داشتن رومیزی یا دستمال سفره رنگی، یک پارچه نخی مربع یا سفره آماده را به شکل دایره یا راه‌راه رنگ کنید. با استفاده از گچ، طرح خود را بکشید و داخل آن را با رنگ فابریک یا آکریلیک پر کنید.
گاهی مواقع تنها با تغییر حال و هوای یک پنجره می‌توان بهار را به داخل آورد. با یک پرده طرح‌دار زیبا مدل رومن حالت هنری به پنجره بدهید.

یک قفس چوبی قدیمی که روشن رنگ شده و داخل آن لانه پرنده، تخم‌مرغ و گل‌های کوچک قرار داده شده باشد، از دیگر روش‌های نمایش بهار است.

طرح‌های طبیعت را با برچسب‌های شیشه‌ای به شکل سرخس، لیف خرما به خانه آورید.

به جای برگ‌های تازه که قهوه‌ای شده و هر چند هفته یک بار مجبور به عوض کردن آن خواهید شد، می‌توانید از برگ‌های خشک استفاده کنید و برای عدم تغییر رنگ، روی آن‌ها اسپری آکریلیک بزنید.

سرویس بهداشتی مخصوص بچه‌ها را با برچسب‌های مختلف اختصاصی کنید. لگن، وان، دستشویی و... را برچسب بزنید.

پرینت گل‌های متقارن دیوار خالی را مرکز توجه خواهد کرد. برای این منظور با دوربین دیجیتال از گل‌ها عکس بگیرید. آن‌ها را بزرگ کنید و روی کاغذ گلاسه چاپ کنید و قاب یا روی بوم بچسبانید.

دستیابی به توافق بر سر برنامه ی جامع اقدام مشترک (برجام) بازتاب های چشمگیری در عرصه ی ملی و جهانی داشته و ضمن تحول در سیما و منزلت منطقه یی و بین المللی جمهوری اسلامی ایران، امید و دلگرمی فراوانی را نسبت به آینده میان مردم کشور ایجاد کرده است. این در حالی است که این دستاوردِ بزرگِ ملی افزون بر مخالفان خارجی عده یی را در داخل کشور برانگیخته تا با مخالف خوانی ها و نقدهای غیرمنصفانه و بر پایه ی اهداف شخصی و گروهی، برجام، دیپلمات های مذاکره کننده در زمینه ی توافق هسته یی و حامیان این توافق را هدف هجوم هایی پیاپی قرار دهند. این روزها مساله ی بررسی برجام و برخی اختلاف نظرهای فنی و کارشناسی موجب شده شماری افراد یا گروه ها از این موقعیت سوءاستفاده کنند و برجام را دستاویزی برای بهره برداری های سیاسی و جناحی خود قرار دهند و این در حالی است که حقوق هسته یی و توافق به دست آمده، مساله یی ملی و فراجناحی است و نباید از دیدگاه فردی و گروهی به آن نگریست. همچنین، ترویج برداشت های نادرست و ناشی از قلب واقعیت های برجام و تاختن دور از انصاف بر آن، جامعه را به سمت دودستگی می برد حال آنکه رهبری بارها بر پرهیز از طرح شعارهای سیاسی و جناحی در مسایل ملی و فروپاشی انسجام جامعه تاکید کرده است. با توجه به اهمیت برجام به عنوان دستاوردی ملی و حساسیت هایی که این روزها پیرامون آن دیده می شود، بیان چند نکته بایسته به نظر می آید: 1- دستیابی به توافق هسته یی و برداشتن تحریم ها از مهم ترین وعده های «حسن روحانی» در انتخابات سال 1392 بود. از آنجا که این شعار دغدغه ی دوازده ساله ی ملت ایران به شمار می رفت با استقبال عمومی و رای حداکثری مردم روبرو شد. پیگیری برنامه ها و حقوق هسته یی با هدف رسیدن به توافق برد- برد، سیاستی بود که از آغاز به کار دولت یازدهم در مرداد 1392 به صورت پیوسته و با تلاش های بی وقفه ی گروه دیپلماسی هسته یی کشور پایه ریزی شد تا اینکه در بیست و سوم تیرماه امسال با دستیابی به برجام به نتیجه رسید. از آنجا که پرونده ی هسته یی ایران دارای ابعاد مهم امنیتی است، شورای عالی امنیت ملی زیر نظر رهبر انقلاب، مرجع تصمیم گیری در مورد برجام تعیین شده است؛ شورایی که در راستای تامین منافع حیاتی کشور حرکت می کند نه دیدگاه ها و منافع فرد یا گروهی خاص. این شورا دارای ترکیبی چند وجهی است که تصمیم گیری ها در آن با نظر همه ی اعضا و نه فقط رییس جمهوری و اعضای دولت صورت می گیرد و هم راستا با اهداف ملی و مورد تایید رهبری است. از این رو برجام را که به عنوان مساله یی ملی و امنیتی در حیطه ی تصمیم گیری شورای عالی امنیت ملی قرار گرفته نمی توان بر اساس سلیقه های سیاسی ارزیابی و در مورد آن حکم صادر کرد. 2- طی 12 سال پرونده ی هسته یی یکی از پیچیده ترین مسایل کشور به شمار می رفت و تحریم های مرتبط با آن بیشتر زوایای زندگی مردم را زیر تاثیر خود قرار داده بود. از این رو دستیابی به توافق و رفع تحریم ها نه تنها دغدغه ی نظام و دولتمردان که مهم ترین نگرانی مردم و خواسته یی ملی بود. در این 12 سال تنگناها و فشارهای ناشی از تحریم ها و از آن مهمتر برخی بی تدبیری های مسوولان پرونده ی هسته یی موجب شد مردم در انتخابات خردادماه 2 سال پیش نامزدی را با وعده ی برونرفت از این وضعیت برگزینند. همچنان که گفته شد مهم ترین شعار و وعده ی روحانی منطبق با دغدغه و خواست اصلیِ مردم یعنی تعیین تکلیف پرونده ی هسته یی ضمن حفظ حقوق ملی، مورد وثوق ملت قرار گرفت. از این رو اکنون که برجام به عنوان نماد تحقق خواستِ ملی به دست آمده است باید به عنوان دستاوردی ملی آن را پاس داشت. برجام به عنوان مساله یی فراجناحی باید حلقه ی پیوند، همبستگی و هم آواییِ جناح ها، احزاب و جریان های سیاسی در راستای تامین منافع ملی باشد نه موجب گسست و شکاف سیاسی و دستاویزی برای بهره برداری مغرضان داخلی و بیگانگان. متاسفانه برخی افراد و جریان های سیاسی بر خلاف این باور، برجام را وسیله ی خودمداری های فردی و بهره برداری های جناحی قرار داده و برخوردهای به دور از انصاف و انتقادهای مغرضانه را در پیش گرفته اند که این امر تهدیدی در همبستگی به ویژه در پیوند با منافع ملی به شمار می آید. 3- برجام حاصل توافقِ نمایندگان نظام جمهوری اسلامی با کشورهای گروه 1+5 است و نه نظر شخصی مذاکره کنندگان، رییس جمهوری یا جریان سیاسی خاص. از این منظر، برجام فرصتی ملی است که به واسطه ی تلاش های مثال زدنی نمایندگان نظام و ملت، با رعایت خطوط قرمز تعیین شده و با هدایت رهبری به دست آمده است و نمی توان بایسته ها، پیامدها و ظرفیت های آن را در فرایند حرکت رو به جلو در مسیر چشم اندازهای کلان کشور نادیده گرفت. توافق هسته یی خواست عمومی جامعه ی ایران است اما افراد و جریان هایی که آبِ گل آلودِ سال های تحریم وسیله ی انباشت ثروت و درآمدهای ناسالم برای آنان شده بود با ایجاد این انگاره که توافق هسته یی خطوط قرمز را نادیده گرفته یا توافقی معلق است در سیاست برد- برد نظام با جهان شبهه و تردیدهایی را وارد می کنند تا موجب دلسردی مردم شوند و مسیر بازگشت به منوال پیشین را به هر قیمت بازگشایند. قرار دادن برجام در جایگاه اتهام پدیدآوری تهدیدهای امنیتی و راه نفوذ دشمنان به کشور یکی از نمودهای یورش غیرمنصفانه به توافق هسته یی و این در حالی است که بسیاری از مخالفان حتی به طور کامل متن برنامه ی جامع اقدام مشترک را نخوانده اند. مخالفان برجام در حالی نمایندگان دیپلماسی جمهوری اسلامی را متهم به دادن امتیاز به بیگانگان می کنند که مبنای دیپلماسی چانه زنی و داد و ستد امتیاز است و بی توجهی به همین اصل باعث شد نزدیک یک دهه پرونده ی هسته یی در وضعیتی شبیه به بن بست قرار گیرد. در شرایطی که مخالفان، برجام را سندی بر چشم پوشی از ده ها خط قرمز و حقوق مسلم ملی می شمرند، برجام خود سند تحقق مهمترین حقوق هسته یی یعنی غنی سازی و نیز حفظ فناوری ها و تاسیسات فعالیت های صلح آمیز هسته یی کشور است. افزون بر آن، به دنبال توافق بر سر برجام، پرونده هسته یی در شورای امنیت از وضعیت تهدیدی جهانی و بهانه یی برای بحرانی غیرضروری خارج شد. با این حال، برخی جریان ها و جناح های سیاسی فقط نیمه ی خالی لیوان را می بینند و این امری نادرست است. 4- نگاه ها و برخوردهای جناحی با برجام به هر صورتی که باشد تهدیدی برای همبستگی و امنیت ملی و موجب دلسردی عمومی در جامعه است. پس از انتخابات ریاست جمهوری 2 سال پیش، جامعه ی ایران با توجه به جراحت هایی که پس از رخدادهای سال 1388 برداشته بود، جانی تازه گرفت و اعتماد عمومی مردم به دولت و مجموعه ی نظام تقویت شد. در برابر، برخی افراد و جریان های ناکام در کسب اعتماد و توجه مردم امروز می خواهند در مقابل خواست آنان بایستند و با سلاح تردید و شبهه در برجام با رویکردی انتقام جویانه از رقیبان سیاسی و حتی مردم به منافع خود دست یازند. فرجام سخن اینکه برجام، مساله یی ملی، فراجناحی و دستاوردی متعلق به نظام جمهوری اسلامی ایران و شهروندان آن است و از این رو هر گونه انتقاد غیرمنصفانه و مخالف خوانی جهت دار در این زمینه غیرقابل پذیرش و سزاوار ملامت و نکوهش است. 

چیدمان در دکوراسیون منزل

در این مقاله قصد داریم پیرامون چیدمان در دکوراسیون منزل صحبت کنیم. شاید در ابتدا این امر، مسئله ای ساده و کم اهمیت به نظر آید اما شاید بارها برای همه ی ما پیش آمده باشد که زمانیکه جای وسیله کوچکی را در منزل تغییر میدهیم ، احساس میکنیم که انرژی فضا تغییر کرده و از این تغییر راضی هستیم. علم فنگ شویی در این باره به شدت معتقد است که هنگامی که ما برای مدت طولانی جای وسایل منزل را عوض نمی کنیم، در واقع انرژی در آن مکان محبوس شده و فضا حس افسرده و به اصطلاح مرده ای را منعکس می کند و در این باره قوانینی بیان شده است؛ مورد اهمیت بودن محل قرارگیری وسایلی چون آینه ، تابلو و... از نظر گردش انرژی در محل زندگی و یا محل کار و... در دکوراسیون داخلی و استفاده از گیاهان طبیعی در منزل، از این قبیل قوانین می باشد.

از نکات دیگر در دکوراسیون داخلی و مخصوصا دکوراسیون منزل این است که حتی المقدور بهتر است در قسمت ورودی فضای پذیرایی ما مبلمان و مخصوصا کاناپه را، پشت به قسمت در ورودی نچینیم به این دلیل که این سبک چیدمان برای مهمان ما حس صمیمیت و یا امنیت را القا نمی کند. حال اگر ما به دلیل محدودیت فضا مجبور به این نوع چیدمان شدیم بهتر است از یک المان تزئینی دیگر مانند یک گلدان طبیعی در پشت کاناپه استفاده کنیم تا بازتاب این حرکت، اثر کاناپه را خنثی کند.

نکته دیگر اینکه از قرار دادن گلهای مصنوعی و گلهای خشک شده هرچند که برای ما تداعی کننده خاطرات خوشمان باشند بپرهیزیم به این دلیل که فرم مصنوعی و یا خشک شده ی گلها حس طراوت و تازگی را از ما می گیرد.

اگر منزل ما قابلیت این را داشته باشد که هر چند وقت یکبار بتوانیم جای وسایل را تغییر دهیم در واقع این یک شانس طلائی برای ما محسوب می شود به این دلیل که هم برای ما تنوع خوبی ایجاد کرده و حتی میتوان کاربری اینگونه فضاها را بدون نیاز به بازسازی ساختمان به طور کامل تغییر داد.

تکنیکهای شیرین موجود در دکوراسیون داخلی و دکوراسیون منزل به ما این توانایی را می دهد که از فضاهای موجود خود بهترین استفاده را داشته باشیم.

 با توجه به اینکه زندگی شهرنشینی در آپارتمانهای کوچک خلاصه شده و هر روزه وسایل زندگی و ضروریات ما رو به افزایش است، می توان مبلمان را طوری طراحی کرد که دارای سه کاربری مفید چون گنجه یا قفسه ، مبلمان و در مواقع لزوم تخت خواب باشد. نکته بسیار مهم در امر دکوراسیون داخلی و به خصوص دکوراسیون منزل ، این است که برآیند طراحی و چیدمان ما در فضایی طراحی و در پایان اجرا و همچنین در گذر زمان، حس آرامش و راحتی را به اهالی منزل القا کند.

شاید برای شما پیش آمده باشد به مکان جدیدی وارد شده و از لحاظ نورپردازی و چیدمان و رنگ شناسی چه در دکوراسیون منزل و یا در دکوراسیون مغازه و دکوراسیون اداری و.... برای شما بسیار لذت بخش و دارای انرژی مثبت بوده و شما در این مکان آرامش بیشتری در خود حس میکنید و این امر در واقع هنر دکوراسیون داخلی و قوانین رعایت شده مربوط به آن می باشد.

مجموعه کتاب‌ها می‌توانند حالت دکور هم داشته باشند به شرط آن که بدانید چگونه آن‌ها را طبقه‌بندی کنید.

کتاب‌ها را طوری بچینید که ضمن دسترسی آسان، حالت تزیین هم داشته باشند.

کتاب‌ها را به بهترین شکل ممکن قرار دهید. از آن‌جا که می‌خواهید هر چند وقت یک بار آن‌ها را مطالعه کنید، تقسیم‌بندی را طوری انجام دهید که دسترسی به آن‌ها آسان باشد. برای این منظور ترتیب زیر عمل کنید:

1- از کتاب‌هایی که بیشتر با آن‌ها سروکار دارید شروع و آن‌ها طبق موضوع یا نام نویسنده تقسیم‌بندی کنید.

2- کتاب‌ها را به صورت عمودی به ترتیب از بزرگ به کوچک طوری قرار دهید که کتاب‌های بلندتر سمت راست و کوتاه‌تر سمت چپ قرار بگیرند.

3- کتاب‌های بزرگ‌تر را در زیر و کوچک‌تر را در رو طوری قرار دهید که پشت کتاب روی قفسه و عنوان آن را بتوانید به راحتی بخوانید.

4- کتاب‌خانه را به فاصله 40سانتی‌متری از سقف نصب کنید. کتاب‌ها را به صورت عمودی یا افقی در طبقه بالا قرار دهید و با استفاده از یک چارپایه تاشو امکان دسترسی به آن‌ها را فراهم کنید.

5- شماره‌های اولیه نشریات و کتاب‌ها را در قسمت در دار قرار دهید تا ضمن بایگانی از گردوغبار هم محفوظ باشند.

6- کتاب‌های آشپزی را روی پیشخوان آشپزخانه بگذارید و روی آن‌ها کاور بکشید.

7- می‌توانید از قسمت‌‌های تورفته یا فضاهای خالی اطراف پنجره به عنوان کتاب‌خانه استفاده کنید و اطراف آن را با قاب‌های تزیینی بپوشانید. کتاب‌خانه‌های به عرض 30 سانتی‌متر کتاب‌های زیادی را در خود جا می‌دهند و فضای زیادی اشغال نمی‌کنند.

8- بعضی از کتاب‌های بزرگ را می‌توانید روی عسلی یا میزهای کنار بگذارید و اگر فضای کافی دارید، کنار آن چراغ مطالعه قرار دهید.

9- بالای کامپیوتر یک کتاب‌خانه نصب کنید و با قرار دادن کتاب‌های مرجع، دسترسی به آن‌ها را درضمن کار آسان سازید.

نکته:

1- هر کتابی را نمی‌توان در زیرزمین نگه داشت.

2. کتاب‌ها را با توجه موضوع‌شان در جای مخصوص قراد دهید. کتاب‌های آشپزی را در آشپزخانه، رمان را در اتاق‌نشیمن یا اتاق‌خواب و کتاب‌های مرجع را نزدیک میز تحریر بگذارید.

3- برای تنوع، چیدمان کتاب‌ها را چند وقت یک بار تغییر دهید. جای کتاب‌های افقی و عمودی را با هم عوض کنید و برای زیبایی داخل کتابخانه گل‌های طبیعی بگذارید.

4- کتاب‌ها را برای ماندگاری بیشتر، هر چند وقت یک بار غبارروبی کنید.

5- عکس‌های خانوادگی و وسایل دکوری را به کتابخانه اضافه کنید.

عید قربان از این پس برای همه ی مسلمانان جهان با خاطره یی تلخ همراه خواهد بود؛ خاطره ی قربانی شدن هزاران زایر در اوج مظلومیت و در حالی که برای انجام مناسک دینی خود، در سرزمین وحی مهمان خدا بودند. صبح دیروز پنجشنبه و در حالی که حاجیان برای انجام مراسم رمی جمرات(پرتاب سنگ به نماد شیطان) در سرزمین منا حضور داشتند، بسته شدن 2 معبر اصلی عبور و مرور از سوی نیروهای عربستان سعودی باعث تلاقی مسیر چند گروه از زایران و ازدحام شدید جمعیت شد؛ حادثه یی که رسیدگی نشدن به موقع به آن و ضعف و نبود هماهنگی کافی از سوی نیروهای سعودی، کشته و زخمی شدن بیش از سه هزار زایر را در پی داشت که متاسفانه در این میان دست کم 131 حاجی ایرانی هم جان به جان آفرین تسلیم کردند. در پی این حادثه، آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب، سه روز عزای عمومی در کشور اعلام کردند. «حسن روحانی» رییس جمهوری نیز که برای شرکت در اجلاس سالانه ی سازمان ملل متحد در نیویورک به سر می برد، ضمن ابراز تسلیت و همدردی با بازماندگان و مردم ایران، دستور رسیدگی سریع هیات دولت به این حادثه را صادر کرد. رییس جمهوری همچنین در جمع خبرنگاران اعلام کرد دولت عربستان سعودی باید مسوولیت این حادثه را بپذیرد. اتحادیه ی اروپا و «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل نیز این حادثه را به کشورهای اسلامی و بازماندگان تسلیت گفتند. این حادثه در حالی اتفاق افتاد که از ابتدای آغاز موسم حج، واقعه های تلخ و تامل برانگیز مشابهی، جان باختن حدود 200 زایر را در بر داشت. در روز 20 شهریور سقوط جرثقیل چند تنی در محوطه ی اصلی مسجدالحرام، کشتار خونینی را رقم زد و طی روزهای بعد نیز، سقوط یک پنکه ی سقفی در صفا و مروه(یکی از پر رفت و آمدترین معبرهای زایران خانه ی خدا)، آتش سوزی در هتلی پانزده طبقه و بسته شدن درب های قطاری که زایران را جابجا می کرد، مجروح شدن چند تن از زایران را در پی داشت. در ادامه به چند نکته در این خصوص اشاره خواهیم کرد: 1. کنگره ی حج یکی از پرازدحام ترین تجمع های انسانی در جهان است. بیش از یک میلیون مسلمان هر ساله در این مراسم بزرگ شرکت می کنند. بنابراین برگزاری مراسمی در این سطح نیازمند هماهنگی و نظم زیاد و دقیقی است که عربستان سعودی طی سال های اخیر بارها اثبات کرده به خوبی از عهده ی آن برنمی آید. این نخستین بار نیست که کشته شدن تعداد زیادی از زایران (بویژه در منا)، مراسم حج را زیر تاثیر قرار می دهد. مساله ی ازدحام حجاج در منا و ناتوانی نیروهای سعودی در راهنمایی و هماهنگی درست آن ها، در گذشته نیز حادثه ساز بوده است. در حادثه یی مشابه در سال 1994 میلادی، 270 حاجی در منطقه ی رمی جمرات از بین رفتند. در سال 1997 نیز نزدیک 343 حاجی بدلیل وقوع آتش سوزی سنگین در چادرهای اسکان حاجیان در منا و ازدحام ناشی از آن جان باختند. در سال 1998 نیز بر اثر ازدحام جمعیت، 100 حاجی در منا جان باختند. این حادثه طی سال های اخیر نیز تکرار شد و در سال های 2004 و 2006، به ترتیب 250 و 300 حاجی در منا جان خود را از دست دادند. با در نظر گرفتن آمار کشتگان حادثه ی دیروز، خونبارترین حادثه در منا را می توان مربوط به سال 1990 دانست. در این حادثه که در اثر ازدحام شدید جمعیت در تونل منا رخ داد بیش از 1400 زایر کشته شدند. 2. نکته ی تامل برانگیز در خصوص همه ی این حادثه ها این است که دولت عربستان سعودی هرگز مسوولیت مستقیم هیچ یک از آن ها را نپذیرفته است. تا جایی که در حادثه ی دیروز نیز مقام های سعودی، علت حادثه را ازدحام شدید و تبعیت نکردن حجاج از دستورهای داده شده و تداخل حرکت حجاج اعلام کردند. حتی «خالد بن عبدالعزیز الفالح» وزیر بهداشت عربستان سعودی در سخنانی این حادثه را قضا و قدر الهی عنوان کرد و بی نظمی حجاج را دلیل اصلی وقوع آن دانست. اظهار نظرهای مشابه مقام های سعودی در حالی است که عربستان همواره خود را اصلح ترین کشور برای اداره ی «حرمین شریفین» عنوان کرده و همیشه در مقابل پیشنهاد کمک برای اداره ی هرچه بهتر حج مقاومت کرده و آن را دخالت در امور این کشور عنوان کرده است. 3. حضور میلیونی مسلمانان در مکه برای انجام مناسک حج و اصرار عربستان بر مدیریت مستقل و بدون دخالت این کنگره ی بزرگ، مستلزم آمادگی کامل و مدیریت بحران بسیار دقیق از سوی این کشور است. بویژه که درآمد سالانه ی عربستان سعودی از حج، مبلغی نزدیک به 8 میلیارد و 500 میلیون دلار است. این کشور موظف است علاوه بر گماردن نیروهای کافی در راستای راهنمایی، هماهنگ کردن و خدمت رسانی به حجاج خانه ی خدا، ظرفیت خود در مدیریت بحران در صورت وقوع حادثه را بالا ببرد. این در حالی است که طبق گزارش های رسیده، نیروهای عربستانی خود با بستن معبرهای عبور و مرور حجاج عامل بوجود آمدن این حادثه شدند. نکته ی دیگر اینکه بر اساس بسیاری از گزارش ها امسال عربستان سعودی نیروهای مسوول رسیدگی به انجام امور حج را تا درصد زیادی کاهش داده است و در حالی که در سال های گذشته بیش از 60 هزار نفر به این مسوولیت گمارده می شدند، امسال تنها 20 هزار نیرو مسوولیت هماهنگی حج را بر عهده داشتند. ناتوانی و اهمال این کشور در خصوص رسیدگی به جان باختگان و آسیب دیدگان نیز بسیار نمود داشته است و طبق اظهارات رییس سازمان حج و زیارت کشورمان، خدمات رسانی به آسیب دیدگان این حادثه به کندی صورت می گیرد و بیمارستان های مکه نیز توان پاسخگویی به نیازهای این افراد را ندارند. همچنین به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حج و زیارت، انتقال مجروحان و اجساد تا ساعت ها بعد از حادثه به طول انجامید و حتی برخی اجساد تا پاسی از شب در منا باقی ماندند. نکته ی تامل برانگیز دیگر اینکه باوجود حضور تیم های امدادی و هلال احمر کشورمان در محل، نیروهای عربستان از ورود آن ها جلوگیری کردند. طبق اظهارنظرهای شاهدان، ماموران سعودی به محض حضور در محل تنها به برداشتن جسدها از زمین اقدام کردند و این در حالی است که در این زمان هنوز برخی حجاج زنده بودند و از شدت فشار و تشنگی بیهوش شده بودند. 4. طی ساعت های گذشته از این حادثه که همه ی کشورهای اسلامی را زیر تاثیر قرار داده است، مقام های سعودی باوجود تلاش برای تبرئه ی خود از هرگونه تقصیر و اهمال، به شدت هدف نقد و نکوهش قرار داشته اند و مدیریت ناقص و نادرست آن ها دلیل اصلی بروز این حادثه ی تلخ عنوان شده است. حادثه ی امسال می تواند دستاویزی بزرگ برای همه ی کشور های اسلامی برای تلاش در راستای وادار ساختن عربستان به استفاده از سایر ظرفیت های مدیریتی در حج باشد. عربستان در حالی خود را شایسته ترین کشور برای رسیدگی به امور حج می داند که حضور میلیونی زایرانی از سراسر جهان اسلام، حج را به مساله ی جهان اسلام و نه عربستان سعودی مبدل می کند و از همین رو نیاز به کمک گرفتن از سایر کشورهای اسلامی را دوچندان می کند. بویژه که عربستان در حادثه ی اخیر و حادثه های سال های گذشته، ناتوانی خود در رسیدگی به موقع به چنین واقعه هایی را به اثبات رسانده است. سازمان هایی نظیر کنفرانس اسلامی و اتحادیه ی مجالس کشورهای اسلامی می توانند در نشست های سالیانه ی خود عربستان را در این خصوص زیر فشار قرار داده و موجبات انجام هرچه بهتر حج را فراهم کنند. 5. نکته ی دیگری که لزوم توجه هرچه بیشتر عربستان سعودی به آن سال ها است که از سوی کشورهای مختلف بویژه کشورهای اسلامی شیعه عنوان شده، توجه مقام های سعودی به جنبه های فرهنگی حج است. این مراسم بزرگ و عرفانی هدفی بزرگ مبنی بر یگانگی و وحدت جهان اسلام را دنبال می کند؛ هدفی که در شرایط کنونی منطقه یی و در حالی که داعش و بسیاری دیگر از گروه های تروریستی با شعار دفاع از اسلام و مسلمانان، هویت دینی آن ها را هدف گرفته اند، اهمیتی به مراتب بیشتر پیدا می کند. ولی عربستان حتی در احترام به جنبه های فرهنگی حج و تلاش برای ایجاد این یگانگی نیز ناتوان بوده است. تا جایی که بارها شاهد رفتارهای ناشایست مقام های سعودی با زایران کشورهای شیعه و حتی برخورد فیزیکی با آن ها در جریان زیارت از قبور اهل بیت در قبرستان بقیع و خواندن کتابچه های دعا بوده ایم. 6. طی سال های اخیر، عربستان سعودی طرح های عمرانی بسیاری را با صرف هزینه های هنگفت در مکه و مدینه آغاز کرده است. این پروژه های عمرانی که بویژه در اطراف مسجدالحرام تمرکز یافته اند، به گونه یی طراحی شده اند که به نظر می رسد هدف اصلی آن ها نه تسهیل مراسم حج و کمک به برگزاری هرچه شایسته تر آن، بلکه سودآوری برای مقام های سعودی از طریق ایجاد مرکزهای خرید و هتل های لوکس بوده است. طبق گزارش رسانه ها، سود حاصل از این ساخت و سازها در اطراف کعبه چیزی نزدیک به 100 میلیارد ریال عربستان (17.2 میلیارد پوند) است. این در حالی است که عربستان سعودی به عنوان کشوری که پس از فروش نفت، درآمد خود را از حج و زایرانی که مهمان خدا در این کشور هستند کسب می کند، مسوولیت دارد برای تسهیل بیشتر انجام دادن مراسم حج و خدمت رسانی مناسب به زایران، طرح های عمرانی خود را در راستای تحقق این هدف تنظیم کند. حادثه ی روز پنجشنبه در منا که طی سی سال اخیر بارها تکرار شده است و یکی از دلیل های اصلی وقوع آن نیز شیوه ی ساخت معبرهای زایران بوده است، باید تلنگری به مقام های این کشور باشد تا برای هرچه بهتر برگزار شدن حج تلاش کنند. 

ظهور گروه های نوین تروریستی از پسِ بی ثباتی های سیاسی و ناآرامی های منطقه یی سرآغاز ایجاد الگوی نوینی از کنشگری خشونت آمیز و تروریستی بود که اینبار نه به شکلی پنهان و در مناطق دور از دسترس دولت ها بلکه در عرصه یی گسترده از قلمروی حاکمیت ملی کشورهای منطقه تسری یافت. از این رو، نه فقط امنیت شهروندان و دولتمردان بلکه موجودیت واحدهای ملی و دولت های منطقه هدف تهدید مستقیم گروه های نوظهور تروریستی همچون «داعش»، «جبهه ی النصره»، «احرار شام» و... قرار گرفت. این پدیده ی نوین افزون بر تاثیرگذاری بر کشورهای پیرامون دایره ی بحران، حساسیت بسیاری از دولت های غربی دور اما متاثر از بحران های خاورمیانه را نیز برانگیخت و سبب افزایش نگرانی های سیاسی- امنیتی برای دولت هایی شد که سال ها با بی تفاوتی یا حتی حمایتی تلویحی شاهد گسترش گروه های تروریستی در کشورهای سوریه و عراق بودند تا شاید از این طریق به اهداف خاورمیانه یی خود دست یابند. افزایش نگرانی ها از گسترش تروریسم زمینه ساز رخدادهایی چون حمله ی هوایی فرانسوی ها به مواضع داعش در سوریه طی روزهای اخیر بود. مهمتر از این رخداد، ورود عملی روسیه به صحنه ی مبارزه با تروریسم در سوریه بود که به دلیل نقش بسیار مهم مسکو در عرصه ی بحران سوریه بسیار قابل تامل می نماید. جنگنده های روسی برای نخستین بار روز چهارشنبه هشتم مهرماه در آسمان سوریه دست به عملیات نظامی زدند و مواضع و پایگاه های تروریست ها در سه استان «لاذقیه»، «حماه» و «حمص» را هدف حمله قرار دادند؛ رخدادی که از منظر پیش زمینه های سیاسی و پیامدهای میدانی در عرصه ی بحران سوریه قابل بررسی است. روسیه در قامت یک بازیگر مهم جهانی، در صحنه ی تحولات سوریه تاکنون تلاش کرده ضمن حمایت تمام قد از دولت «بشار اسد» زمینه های گفت وگوی سیاسی دولت و مخالفان را در سوریه را پدید آورد. مسکو طی هفته های گذشته با هدف جلوگیری از پیشروی تروریست ها و پشتیبانی از دولت قانونی سوریه به دنبال زمینه سازی حضور در صحنه ی عملیاتی-رزمی این کشور بوده است. «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه روز ششم مهر در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد که روسیه همواره با تروریسم جنگیده است و امروز هم در این راه به سوریه و عراق کمک می کند. پوتین با اعلام پشتیبانی از دولت اسد تاکید کرد که هیچکس به جز نیروهای دولت سوریه به طور واقعی و جدی با تروریسم مشغول جنگ و مبارزه نیست. پیش از آن، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه ی روسیه در نشست های مشترکی درباره ی بحران سوریه با وزیران امور خارجه ی عربستان و آمریکا شرکت کرده بود. نشست سه جانبه ی «دوحه» با حضور عربستان، آمریکا و روسیه نیز در این چارچوب برگزار شد. به طور موازی با این پویش های سیاسی و دیپلماتیک به ویژه رایزنی روس ها و آمریکایی ها، مسکو دستورکار اقدام موثر نظامی علیه تروریست های سوریه را دنبال کرده است. البته این اقدام نظامی به دنبال درخواست کمک دمشق از کرمیلن برای مقابله با تروریست ها صورت گرفت. دولت سوریه روز چهارشنبه تایید کرد که اسد در نامه یی به پوتین درخواست دریافت کمک نظامی از این کشور را مطرح کرده است. به گفته ی آگاهان تحولات نظامی، ارسال تجهیزات نظامی روسیه از طریق دریای سیاه به بندر «طرطوس» در سوریه از مدت ها پیش بطور جدی آغاز و پیگیری شده است. در این زمینه به نظر می رسد عملیات روس ها از یک الگوی مشخص و منطقی نظامی پیروی می کند که این الگو شامل دستورکارهایی چون حفظ پایگاه ی هوایی لاذقیه و بهبود امکانات آن، ایجاد سامانه های دفاعی علیه حمله های هوایی احتمالی و ارسال جنگنده به این پایگاه بوده است. به گزارش برخی رسانه ها، هواپیماهای باری غول پیکر «آنتونوف» روسی طی ده ها پرواز اقدام به حمل تجهیزات به این پایگاه کرده اند. بنا بر این گزارش ها، تا سه شنبه ی گذشته، روس ها 28 جنگنده شامل 12 سوخو 24، 12 سوخو 25 و 4 سوخو 30 و همچنین 2 نوع پهپاد و 20 فروند بالگرد در پایگاه لاذقیه مستقر کرده اند. نیروهای روسی پیش از این در پایگاه دریایی بندر طرطوس در غرب سوریه مستقر شده بودند. این تحولات و حضور نظامی روسیه درسوریه در حالی رقم می خورد که آمریکا و متحدان غربی و منطقه یی آن سرگرم بررسی ایجاد منطقه ی پرواز ممنوع بر فراز خاک سوریه به بهانه ی اسکان آوارگان سوری بودند. در مورد چرایی حضور نظامی روسیه در سوریه در وضعیت کنونی باید گفت به نظر می رسد دولت پوتین به این نتیجه رسیده است که پشتیبانی از دولت قانونی سوریه درگروی مبارزه با داعش و تروریسم در منطقه خواهد بود. همچنین گسترش داعش خود چالشی جدی برای مسکو به شمار می رود که سال ها است با تهدید تروریسم رو به رو است. در سطحی کلانتر، دولت روسیه به این نتیجه رسیده است مسکو می تواند از طریق اقدام جدی در سوریه و زیر سایه ی کنشگری مشروعی چون مبارزه با تروریسم، البته با هماهنگی های کلی با غرب و بدون برانگیختن نگرانی جدی اروپا و آمریکا اعتبار و نفوذ سیاسی خود را احیا کند. از این رو، مقام های روسی به طور عملی پا به عرصه ی اقدام جدی نظامی در سوریه نهاده اند. به باور ناظران، حضور نظامی روسیه در صحنه ی عملیاتی سوریه پیامدهایی چندگانه و چند سطحی را به همراه داشته و خواهد داشت. نخستین پیامد، تقویت نیروهای سوری در صحنه ی عملیاتی- رزمی مبارزه با تروریسم است. دومین پیامد تغییر نگرش های سیاسی آمریکا و ائتلاف غربی نسبت به بحران سوریه است که این موضوع ناشی از شکست راهبردهای پیشین غرب در موضوع بحران سوریه است. آنچه طی روزها و هفته های گذشته از زبان مقام سیاسی در آمریکا و دیگر کشورهای غربی شنیده شده نشان دهنده ی ایجاد فضایی نو در مبارزه با گروه های تروریستی در همکاری با روسیه و ایران است. در این پیوند، «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا در سخنرانی خود در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در زمینه ی بحران سوریه ضمن اعتراف به شکست غرب در حل بحران سوریه تصریح کرد آماده ایم درباره ی سوریه با ایران و روسیه همکاری کنیم. نظیر این موضع گیری ها را می توان در سخنان اخیر مقام های انگلیس و فرانسه نیز دریافت. در این فضا مسکو تلاش می کند با تاثیرگذاری بیشینه بر حوزه های سیاسی و دیپلماتیک، یک ائتلاف و همکاری بین المللی را به شکل گفت و گوهای سیاسی برای مبارزه با تروریسم و افراطی گری در منطقه ی خاورمیانه شکل دهد. گفت وگوی پوتین با اوباما در حاشیه ی نشست مجمع عمومی سازمان ملل و رایزنی مقام های روسی با کشورهای تاثیرگذار در بحران روسیه را می توان در این چارچوب مورد ارزیابی قرار داد. به شکل همزمان، عملیات نظامی روسیه تکمیل کننده ی تلاش های دیپلماتیک مسکو برای تقویت مواضع این کشور در همکاری با قدرت های منطقه یی نظیر ایران است تا در نهایت راهکاری سیاسی برای برون رفت از بحران سوریه رخ بنماید. 

انتخاب رنگ یا کاغذدیواری برای دیوارهای خانه به نظر معضلی حل‌نشدنی است.
گاهی وقت‌ها واقعا انتخاب بین این دو سخت می‌شود چراکه هر کدام مزایا و معایبی دارند که انتخاب را محدود می‌کنند ولی شاید دانستن چند نکته در مورد آنها بد نباشد؛ دست‌کم اطلاعات بیشتری را در اختیارتان قرار می‌دهد و همین مساله اگر جواب درست و شفافی به شما ندهد، حداقل چشم‌تان را برای انتخاب بازتر می‌کند و باعث می‌شود انتخاب آگاهانه‌تری داشته باشید.
ما قصد نداریم بگوییم رنگ بهتر است یا کاغذدیواری.
ما فقط قصد داریم نکات مثبت و منفی این دو متریال را به شما بشناسانیم اما تصمیم نهایی برعهده خود شماست.

رنگ‌ها تنوع بیشتری دارند یا کاغذدیواری‌ها؟

در امر تنوع این کاغذدیواری‌ها هستند که برگ برنده را در اختیار دارند؛ چراکه هم تنوع رنگی و هم تنوع طرحی بیشتری دارند.

کدام‌یک خانه‌ام را نورگیرتر می‌کند؟

وقتی صحبت نورگیری به میان می‌آید، رنگ‌ها یک قدم از کاغذدیواری‌ها جلوترند.
حتما می‌پرسید چرا؟ خب، باید بگوییم به دلیل سطح براق‌شان.
این سطح براق نور را منعکس می‌کند و در نتیجه فضا روشن‌تر به نظر می‌رسد در صورتی که کاغذدیواری‌ها جاذب نور هستند و از این قابلیت بی‌بهره‌اند.

با رنگ خانه‌ام بزرگ‌تر جلوه می‌کند یا کاغذدیواری؟

اگر قصد دارید خانه کوچک‌تان را بزرگ‌تر جلوه دهید، رنگ‌ها بیشتر از کاغذ‌دیواری‌ها به شما کمک خواهند کرد؛ چراکه در خانه‌های کوچک هرچه فضا مینیمال‌تر و به دور از شلوغی و طرح‌های اضافی باشد، بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.
اما خب نمی‌توان کاغذدیواری‌هایی که طرح‌های زیبایی دارند را هم نادیده گرفت.
درست است که طرح روی آنها خانه را کوچک‌تر نشان می‌دهد اما فریبنده‌تر و متفاوت‌تر از رنگ‌ها هستند.

کدام‌یک در زمان کمتری اجرا می‌شوند؟ 

در مورد میزان زمان مورد نیاز برای اجرا هم باز این کاغذ‌دیواری‌ها هستند که یک گام جلوترند.
در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توان دیوارهای خانه را با انواع کاغذدیواری‌ها تزیین کرد.
کاغذدیواری‌ها حتی دردسر کمتری هم برای اجرا نسبت به رنگ‌ها دارند.

آیا رنگ‌ها و کاغذدیواری‌ها ویژگی‌های مشترکی دارند؟

رنگ‌ها و کاغذ‌دیواری‌ها در عین متفاوت بودن دارای ویژگی‌های مشترکی هستند و این یعنی قدرت.
یکی از این ویژگی‌های مشترک قابلیت شست‌و‌شوی آنهاست.
 

بافت‌های متفاوت را در کدام‌یک می‌توانم پیدا کنم؟

اگر آنقدر جزئی‌نگر هستید که حتی بافت دیوارهای‌تان هم برای‌تان مهم است، شک نکنید بهترین انتخاب برای شما کاغذ‌دیواری‌است.
دنیای کاغذ‌دیواری‌ها آن‌قدر بزرگ و متنوع است که شک داریم آنچه را که مد نظرتان است،
پیدا نکنید.

می‌توانم ترکیبی از رنگ و کاغذدیواری در خانه‌ام داشته باشم؟

در نهایت اگر نتوانستید بین رنگ و کاغذدیواری یکی را انتخاب کنید، پیشنهاد می‌دهیم از ترکیب رنگ و کاغذ‌دیواری برای دکوراسیون داخلی خانه‌تان استفاده کنید.
اما این ترکیب کردن باید هوشمندانه و معمارانه صورت بگیرد.

مسر آیت الله هاشمی می گوید فرزندانم سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند.

«تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می کنم» این جمله را نه یکی از مریدان آیت الله هاشمی که عفت مرعشی، همسر آیت‌الله می گوید. فرزند آیت الله سیدصادق مرعشی از علمای روزهای قبل از انقلاب که حالا شصت سالی می شود همراه و همگام شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی است. می‌گوید 20 سال نخست زندگی با هاشمی سخت ترین دوره زندگی اش بوده است، روزهای مبارزه و زندان آیت الله و بزرگ کردن 5 فرزند بودن حضور پدرشان.

او از روزهای مبارزه آیت‌الله گفته است، از فرزندانش که به عقیده وی سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند. فرزندانی که با مادرشان راحت تر دردل می کنند و با پدر بحث کاری و جدی دارند.

صحبت از تهمت‌ها و بداخلاقی ها علیه آیت‌الله هاشمی که می شود می‌گوید شاید ما در مقابل این بداخلاقی ها کم بیاوریم اما آیت الله صبور است و گاهd ما را آرام می کند.

او در این گفتگو از زندان رفتن مهدی و فائزه گفته، از ازدواج موفق دخترانش با دو برادر و پسرانش با دختران فامیل.

اهم سخنان عفت مرعشی در گفتگو با ویژه نامه نوروزی روزنامه آرمان را در ادامه بخوانید؛

*بعد از ازدواج با آقای هاشمی زندگیم تحت تاثیر شخصیت و افکار بلند ایشان قرار گرفت و تمام تلاشم این بود که بتوانم به عنوان یک پشتیبان و همراه، آقای هاشمی را در رسیدن به اهداف بلندش یاری کنم. تا ایشان بویژه در ایام مبارزه حداقل درباره خانواده خود نگرانی نداشته باشد. طبیعی است که این زندگی با آقای هاشمی در این نزدیک به شصت سال در افکار و شخصیت من تاثیر برجسته‌ای گذاشته است.

*در بیست سال نخست زندگی مشترکم با آقای هاشمی، که سخت ترین دوره بزرگ کردن 5 فرزند ایشان بود، آقای هاشمی یک سیاستمدار نبود، یک مبارز بود و من و بچه‌ها همواره پشت در زندان‌ها منتظر دیدار ایشان بودیم. در دوران زندان‌های دهه چهل بیماری فاطمه و رنجوری محسن و در دهه پنجاه بهانه گیری مهدی و یاسر واقعا برای من سخت بود. عملا من باید هم پدر می‌بودم و هم مادر و هم پشتیبان آقای هاشمی که خدای نکرده به اعدام محکوم نشود. شرایط به نحوی بود که بعضی مواقع که ما با بچه ها به ملاقات آقای هاشمی در زندان می‌رفتیم بی تابی بچه ها برای ایشان حتی زندانبابان و ساواک را هم به گریه می‌انداخت.

*یکبار که به ملاقات آقای هاشمی رفتم به قدری شکنجه شده بود که نمی‌توانست روی پای خود راه برود. زندانبان او را آورد و بچه‌ها خود را به بغل پدرشان انداختند اما وقت ملاقات را بلافاصله تمام کردند. در این شرایط نمی‌شد محسن را که خردسال بود از پدرش جدا کرد به نحوی که اکثر مامورانی که آنجا بودند به گریه افتادند.

*بچه‌ها با من خیلی راحت‌تر از پدرشان هستند و بیشتر حرف‌های جدی و کاری را با پدرشان می‌زنند. درد دل ها و مطالب دیگر را با من مطرح می‌کنند. فرقی بین دخترها و پسرها در این موضوع نیست. معمولا وقتی مساله کمک به فرد و کار خیری مطرح است بچه ها برای اینکه نتیجه بهتری بگیرند من را واسطه صحبت با پدرشان می کنند.

*هیچ کدام از فرزندان من سیاستمدار نیستند، فاطمه بزرگترین فرزندم خود را وقف امور خیریه و کمک به بیماران کرده، محسن به کارهای عمرانی و سازندگی علاقه زیادی دارد، فائزه در حووزه ورزش و فعالیت های زنان وقت خود را صرف می کند، مهدی به فعالیت های صنعتی و توسعه علاقه زیادی دارد، یاسر نیز به امور تحقیقاتی و دانشگاهی مشغول است.

*به دو دلیل، سیاست فرزندانم را رها نمی‌کند، بعضی از احزاب سیاسی می‌خواهند که با ارتباط با فرزندان آقای هاشمی از اعتبار ایشان استفاده کنند، و جناح مقابل نیز با پرونده درست کردن و آزار فرزندانم می‌خواهد حساب خود را با آقای هاشمی تسویه کند.

*زندگی ما تفاوتی با سایر خانواده‌ها ندارد، زندگی متوسطی داریم، البته به دلیل مشغله آقای هاشمی و مسائلی که باید از طریق خانواده به ایشان منتقل شود طبیعتا کمتر از خانواده های دیگر وقت استراحت و تفریح داریم.

*{دلیل همراهی با آیت الله هاشمی در مراسم ها و کنفرانس ها}: هم برای خودم جالب است و هم این معنا را دارد که تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می‌کنم.

*وقت زیادی برای تلویزیون دیدن نمی‌گذاریم، شاید در روزی حد,د نیم ساعت تا یک ساعت. از بعضی شبکه‌های ماهواره هم بعضا استفاده می‌کنیم اما دیدن ماهواره در خانواده ما از جامعه خیلی کمتر است.

*با فعالیت زنان در صورتی موافقم که اولا مانع وظایف اصلی آنها یعنی حفظ خانواده و تربیت فرزندان نشود، ثانیا حضور زنان در جامعه نمایشی نباشد بلکه براساس شایستگی های آنان باشد. این حضور نیز همراه با حفظ اخلاق و حریم خانواده باشد. می توانم بگویم در این موضوع نظرم به نظر رهبر انقلاب نزدیکتر است.

*اخلاق، شخصیت و صبر آقای هاشمی به گونه‌ای است که تهمت‌ها و کینه ورزی ها را به روی خود نمی آورند و معمولا چیزی نمی‌گویند. ظرفیت تحمل بسیار زیادی در قابل بی اخلاقی‌ها، تهمت‌ها و دروغ‌ها دارند. به نحوی که بعضا صبر ما نیست به بی ‌حرمتی و ظلمی که به ایشان می‌شود تمام می شود و ایشان اعضای خانواده را آرام می کنند.

*فائزه و مهدی به زندان رفتند. من هیچ وقت فکر نمی‌کردم که کار کشور به اینجا برسد که افراد بیگناه را بخاطر مسائل سیاسی به زندان بیندازند. هیچ فرصتی را برای ملاقات با فائزه از دست نمی‌دادم و هر هفته به ملاقاتش می رفتم. حالا هم فرصت ملاقات با مهدی را از دست نمی دهم. احساسی که دارم شبیه احساسی است که در زندان و زمان ملاقات با آقای هاشمی داشتم.

*اگر رفتار اشتباهی از فرزندانم ببینم مثل هر مادری به وظیفه ام که تذکر دادن و راهنمایی کردن است عمل می کنم، اگر تکرار کنند جدی تر تذکر می دهم.

*فرزندانم ازدواج‌های موفقی داشتند. فاطمه و فائزه با فرزندان مرحوم لاهوتی که رفیق و هم زندانی آقای هاشمی قبل از انقلاب بودن در همان اوایل پیروزی انقلاب ازدواج کردند. محسن، مهدی و یاسر نیز از دختران فامیل همسرشان را انتخاب کردند و زندگی خوبی دارند. نوه‌ها نیز ازدواج کردند و من هم مثل هر مادر یا مادربزرگی در جریان ازدوج فرندان و نوه هایم بوده ام.

مرگ غم انگیز «آلان» کودک سوری که پیکر بی جانش هفته ی گذشته روی شن های ساحلی ترکیه در قاب تصویر قرار گرفت، بازتاب چشمگیری در افکار عمومی و رسانه ها داشت و پس از چند رخداد تلخ همچون مرگ پناهجویان خاورمیانه و شمال آفریقا در کامیون و نیز شناورهای غرق شده در مدیترانه، مساله ی آوارگان خاورمیانه ی عربی را در زمره ی اخبار مهم جهان و و حتی توجه دولتمردان و شهروندان بسیاری از کشورها قرار داد. بحران آوارگان که برای دهه ها گریبانگیر مردم خاورمیانه است، پس از خیزش های عربی ژرفتر و به شکل معضلی جدی در قلب جهان عرب فراگیر شد. تشدید بحران در سوریه و تبدیل آن به یک جنگ داخلی، بحران و آشوب در لیبی و جنگ قدرت میان گروه های گوناگون، پیدایش داعش در عراق و سوریه و خشونت بی حد و مرز این گروه و دیگر گروه های تروریستی در منطقه های زیر سلطه و تحولات یمن و تجاوز ائتلاف سعودی به این کشور تاکنون منجر به آوارگی میلیون ها تن شده است. خاورمیانه مدت ها است به دلیل اشغالگری صهیونیست ها و رخدادهایی چون جنگ در افغانستان و حمله ی آمریکا به عراق با پدیده ی آوارگی رو به رو است و با چالش های آن دست و پنجه نرم می کند. اگر نگاهی به آمارهای سازمان ملل متحد داشته باشیم، خواهیم دید که از آغاز بحران سوریه بیش از چهار میلیون نفر از مردم این کشور مجبور به ترک کشورشان شده اند. در عراق نیز پس از برآمدن گروه داعش نزدیک به سه میلیون نفر آواره و در میان آنان صدها هزار نفر مجبور به ترک خاک کشورشان شده اند. در یمن هزاران نفر از تهاجم مرگبار ائتلاف عربی به رهبری سعودی ها گریخته و به کشورهای همسایه یا کشورهای اروپایی پناه برده اند. اکنون این جمعیت چند میلیون نفری بر شمار آوارگانی افزوده شده که طی دهه ها از افغانستان و سرزمین اشغالی کوچیده و دور از وطن زندگی می کنند. تاکنون بحث های بسیاری در زمینه ی کاهش ابعاد بحران آوارگان مطرح شده و تلاش های زیادی برای مدیریت این سوگنامه ی انسانی صورت گرفته است که البته این تلاش ها موفقیت کمی به دنبال داشته است. در این میان، مساله یی که کمتر به آن توجه می شود، بحث پیامدهای بلندمدت مساله ی آوارگان بر امنیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی-تمدنی در منطقه ی خاورمیانه عربی است. اگر در طول دهه های گذشته بیشتر جنگ های منطقه یی و سرکوب های داخلی منجر به آوارگی بسیاری از مردم در جهان عرب می شد، اکنون بی ثباتی داخلی و هرج و مرج ناشی از ظهور گروه های تروریستی سبب ساز ناامنی و اجبار مردم به ترک وطنشان می شود. به همین دلیل، مساله ی آوارگان که یک بحران انسانی به شمار می آید، به بحران های دیگر خاورمیانه ی عربی گره خورده و پیامدهای بلندمدت سیاسی، امنیتی، اقتصادی، و فرهنگی-تمدنی برای این منطقه به دنبال خواهد داشت. تاریخ گواهی می دهد که خاورمیانه مهد ظهور نخستین تمدن های انسانی است و ریشه ی سه دین بزرگ توحیدی به این منطقه بر می گردد. قدیمی ترین منطقه های شهری جهان در قلب خاورمیانه یعنی منطقه شامات قرار دارد که برای صدها سال مکان تلاقی تمدن ها بوده است. به این ترتیب در طول سالیانی دراز کثرت گرایی فرهنگی به مهم ترین ویژگی تمدنی این منطقه تبدیل شده است. سیاست استبدادی بسیاری از دولت های عربی هر چند مانعی مهم پیش روی کثرت گرایی بوده است اما تا پیش از کشیده شدن خیزش های عربی به سمت خشونت های کور و هرج و مرج، خاورمیانه به ویژه منطقه ی شامات یکی از غنی ترین حوزه های جغرافیایی از نظر کثرت گرایی قومی و مذهبی به شمار می رفت و همین امر نوعی فرهنگِ مبتنی بر تساهل و تحمل را ترویج می کرد. پس از تحولاتی که سال های اخیر در فضای سیاسی- اجتماعی جهان عرب پیش آمد، تکثر جای خود را به تعصب خشن مذهبی و افراطی گری داد و سبب ناامنی و آشوب در شماری از کشورهای منطقه شد. به همین دلیل، بسیاری از مردم از ترس کشته شدن مجبور به ترک خانه و کاشانه و تحمل آوارگی از وطنشان شده اند. فروپاشی برخی دولت های عربی و ناتوانی برخی دیگر در اعمال حاکمیت کامل بر قلمروی کشور منجر به همه گیری تروریسم و جولان گروه های دهشت افکن در قلب جهان عرب شده است. این امر پدیده ی آوارگی را تشدید و دورنمای این معضل را بیش از هر زمان دیگری تیره و مبهم کرده است. در چنین وضعیتی، خاورمیانه افزون بر بحران های امنیتی که ناشی از رقابت های منطقه یی است، باید با بحران های تازه در قالب های اجتماعی، فرهنگی و حتی زیست محیطی دست و پنجه نرم کند. در زمینه ی بحران های اجتماعی ناشی از فضای هرج و مرج کنونی باید گفت بر پایه ی آمارهای سازمان ملل متحد، از آغاز بحران های اخیر در خاورمیانه ی عربی نزدیک به 13 میلیون دانش آموز در این منطقه از امکان تحصیل محروم شده اند. این مساله افزون بر این که موج بی سوادی و فقر تمدنی و فرهنگی را در خاورمیانه تشدید می کند، فضا را برای گسترش افکار تروریستی در نسل آینده فراهم می آورد چرا که بی سوادی و فقر از علت های بنیادین جذب جوانان به گروه های تروریستی است. از سوی دیگر، گسترش ناامنی و افزایش فعالیت گروه های تروریستی منجر به فرار بسیاری از سرمایه داران و نخبه های علمی جهان عرب به کشورهای غربی شده است. پدیده ی مهاجرت و آوارگی نه تنها سرمایه های اقتصادی را هر چه بیشتر از خاورمیانه خارج می کند و امکان رشد اقتصادی را از این منطقه می گیرد بلکه فرار سرمایه های انسانی را به دنبال دارد و در بلندمدت پیامدهای منفی بسیاری بر رشد و پیشرفت این منطقه بر جای خواهد گذاشت. در کنار این پیامدها، بحران آوارگان تساهل فرهنگی را که برای قرن ها یک ویژگی تمدنی در خاورمیانه بود، از بین می برد و جهل، تعصب و خشونت بیشتر را جایگزین آن می کند. این امر منجر به دور باطلی از تشدید خشونت و افزایش آوارگان خواهد شد. در زمینه ی ارتباط آوارگی و مسایل زیست محیطی نیز باید گفت مهم ترین تهدید زیست محیطی که در شرایط کنونی و برای دهه های آتی منطقه ی خاورمیانه را تهدید می کند، خشکسالی های بلندمدت و بحران آب است. همچنان که اشاره شد پدیده ی آوارگی موجب ایجاد چرخه یی از خشونت می شود و این خشونت افسارگسیخته است که امکان اجرای هرگونه راهکار ملی یا همکاری های منطقه یی را برای مقابله با چالش های زیست محیطی محدود می سازد. گسترش بحران آوارگی چالش های درازمدت اما عمیق همچون مسایل زیست محیطی را از از مرکز توجه دولتمردان منطقه دور می سازد و به این شکل آوارگی در چند سطح تاریخی و زمانی به تولید و بازتولید بحران می انجامد. با توجه به آنچه گفته شد بحران های کنونی را نه تنها از منظر نگاه امروز بلکه باید از دید پیامدهای درازمدت رصد کرد تا آینه یی را برای بازتاب چهره ی خاورمیانه ی فردا پیش روی کنشگران صحنه ی تحولات منطقه قرار داد. 

روز خبرنگار نیز مانند روز معلم از جمله پاسداشت هایی است که با خاطره یی تلخ همراه است؛ شهادت مظلومانه ی «محمود صارمی» خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) به دست گروه تروریستی طالبان افغانستان و در جریان اشغال مزار شریف در سال 1376خورشیدی. تلخیِ حادثه هایی از این دست هر روز در سراسر جهان برای فعالان این حوزه تکرار می شود و خبرنگاران به عنوان افراد شاغل در یکی از پرخطرترین عرصه ها همواره با مصایب و مشکل های فراوانی روبرو هستند. قتل، آدم ربایی و واژه هایی از این دست برای خبرنگاران بیگانه نیست و تا کنون خبرنگاران بیشماری زندگی خود را در حین تهیه ی گزارش و تلاش در راستای اطلاع رسانی از دست داده اند. تنها در 6 ماهه ی نخست سال جاری میلادی، 71 خبرنگار در 24 کشور کشته شده اند که در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته هفت درصد افزایش یافته است. گزارش منتشر شده ی سازمان گزارشگران بدون مرز در سال 2014 میلادی نیز حاکی از آن است که خشونت علیه خبرنگاران در بسیاری از کشورهای جهان با شدتی بیش از گذشته در جریان است. طبق این گزارش، ظهور داعش و صحنه سازی تاثیرگذار این گروه از بریدن سر خبرنگاران در کنار حمله های گسترده به خبرنگاران در برخی از کشورها که حکایت از نگرش غیرانسانی و تحقیر شدید آزادی مطبوعات و رسانه ها در این کشورها دارد در وخامت این شرایط نقش بسزایی داشته است. به مشکل هایی از این دست باید تلاش هر روزه برای عمل به تعهدی نانوشته و مقدس مبنی بر کشف و انتشار حقیقت را نیز اضافه کرد که مستلزم ایستادگی در برابر اربابان قدرت و سیاستمدارانِ تمامیت خواه در سراسر جهان است. اقدامی که در بسیاری از موردها ممنوع الکار شدن و محکومیت های قضایی سنگینی را برای فعالان عرصه ی خبر و رسانه بدنبال دارد و هم اکنون روزنامه نگاران زیادی در سراسر جهان بویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته در زندان به سر می برند. در ادامه و به مناسبت این روز به چند نکته ی کوتاه در خصوص فعالیت خبری در ایران و مسایل آن اشاره خواهیم کرد: 1. با این که به سختی می توان تعریفی دقیق از شغلی چند وجهی مانند خبرنگاری ارایه کرد، جایگاه و منزلت این شغل در بسیاری از کشورهای جهان، شناخته شده است. در ایران اما نه تنها مفهوم بلکه جایگاه فعالان این عرصه دارای ابهام های فراوانی است که فعالیت در این عرصه را هرچه دشوارتر می کند؛ دشواریی که ناآگاهی در خصوص این شغل از سوی مردم و بویژه مسوولان در تشدید آن نقش دارد. بدون شک وظیفه ی یک خبرنگار و روزنامه نگار، بیش از هر چیز دیدبانی است و او دیدبان است؛ دیدبانی که نیازمند نگاهی دقیق و عمیق به پدیده های روزِ جامعه در راستای نشر و تحلیل آن ها است. داشتن دیدی باز از سوی خبرنگاران تنها در صورتی ممکن خواهد بود که آن ها مجاز به فعالیت در فضایی آزاد و بدون محدودیت باشند. در سایه ی ایجاد محدودیت برای فعالان عرصه ی خبر، نه تنها خبررسانی به درستی انجام نخواهد شد، بلکه تحلیل های مطرح شده در باره ی چرایی و چگونگی یک رخداد نیز تحت الشعاع قرار خواهد گرفت. خبرنگار وظیفه دارد پاسدار حقیقت باشد؛ ولی در عین حال حرکت او در مسیر دستیابی به حقیقت مستلزم آزادی عمل و امکان دسترسی آزاد به اطلاعات است، موضوعی که متاسفانه در بسیاری از موردها در کشور ما نقض می شود. 2. مطبوعات را به درستی رکن چهارم دموکراسی دانسته اند؛ چراکه زیر تاثیر رشد این حوزه، جامعه هر روز آگاه تر و پویاتر و نسبت به آینده ی خود حساس تر خواهد شد؛ حساسیتی که تلاش برای ارتقا در همه ی زمینه ها را بدنبال خواهد داشت. همین نکته بخوبی اهمیت این شغل و لزوم اعتماد هرچه بیشتر به فعالان این عرصه را مشخص می کند؛ اعتمادی که در بسیاری از موارد از آنان دریغ می شود. ریشه ی این بی اعتمادی را که در بیشتر مواقع و در کمال تاسف از جانب خود مسوولان اعمال می شود، باید در نبود فرهنگ سازی در این خصوص جستجو کرد. بسیاری از این افراد به دید مزاحم یا حتی بدتر، غلام حلقه به گوش رسانه یی که وظیفه یی جز تمجید از مقام مسوول و انتشار اقدام های حتی کوچک او ندارد می نگرند و وظیفه یی مبنی بر پاسخگویی به خبرنگاران و روزنامه نگاران در خصوص اشتباهات حتی بزرگ را متوجه خود نمی دانند. در نتیجه همواره تلاش می کنند در مقابل خبرنگاری که برای کشف حقیقت از نقصان های آن ها پرده برداری می کند بایستند. 3. یکی دیگر از مشکل های عرصه ی خبرنگاری و روزنامه نگاری کشور، کمبود سرمایه گذاری صحیح و هدفمند در این حوزه است. فعالیت رسانه یی در ایران به شدت آلوده به سیاست است. دلیل این امر را بیش از هر چیز باید متوجه سرمایه گذاران این عرصه که همگی از افراد سیاسی یا نزدیکان آن ها هستند دانست. تا جایی که گفته می شود افراد خارج از این دایره به ندرت قادر به دریافت مجوز آغاز فعالیت مطبوعاتی هستند. در نتیجه ی چنین روندی، بخش خصوصی مدت ها است که از این عرصه کنار گذاشته شده و در نتیجه جای خالی سرمایه گذارانی که حضور آن ها می تواند به ارتقای این حوزه منجر شود همواره حس شده است و در مقابل، روزنامه نگاری زنده و پویا تحت الشعاع نگاه شبه دولتی و دولتی حاکم بر این حوزه قرار گرفته است. 4. حمایت قانونی از روزنامه نگاران نیز مدت ها است که یکی از موضوع های مورد مناقشه بوده است. با این که قانون مطبوعات دارای نقص های اساسی و مستلزم بازنگری اصولی است، بسیاری معتقد هستند در صورت اجرای صحیح همین قانون نیز فعالیت روزنامه نگاران تا حد زیادی تسهیل خواهد شد. این در شرایطی است که اجرای قانون در خصوص فعالان مطبوعات کشور در بسیاری از موردها دستخوش اعمال سلیقه و نفوذ افرادی خاص می شود که متاسفانه قانون در مقابل آن ها منعطف و در مقابل روزنامه نگاران سختگیر است. 5. دولت تدبیر و امید در حالی روی کار آمد که روزنامه نگاران ایران سال ها بود که با مشکل های فراوانی نظیر توقیف و محدودیت روبرو بودند. ولی شاید بزرگ ترین دغدغه های آن ها و سرمنشا اصلی مشکل های این حوزه در آن زمان، نبود یک صنف و نهاد قانونی و واحد برای روزنامه نگاران بود؛ مشکلی که باوجود امیدهای فراوان در راستای رسیدگی دولت، هنوز حل نشده است. نداشتن درآمدی درخور و در نتیجه مشکل های معیشتی فراوان، نبود امنیت شغلی، عدم برخورداری از بیمه، توقیف گاه و بیگاه روزنامه ها، رخنه ی شدید سیاست در مطبوعات، نبود دادگاه های مطبوعاتی مستقل که در آن روزنامه نگاران قادر باشند از دادرسی و حمایت قانونی لازم برخوردار شوند و ده ها مورد دیگر از جمله مشکل هایی هستند که وجود یک نهاد صنفی قادر خواهد بود به بسیاری از آن ها رسیدگی کرده و از شدت آن ها کم کند. متاسفانه در شرایط فعلی به نظر می رسد رسیدگی به بی خانمانی روزنامه نگاران و رفع توقیف «انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» در یک منجلاب سیاسی آشفته فرو رفته که راه گریز از آن و همچنین اهتمام برای یافتن این راه را بسیار دشوار کرده است. روزنامه نگاران و خبرنگاران همواره و در موردهای لزوم به حکم وظیفه و وجدان کاری به کمک دیگر نهادها و در صدر آن ها دولت شتافته اند. در این شرایط شایسته است که دولت، حمایت از آن ها را به بیش از انتشار پیام تبریکی به مناسبت روز خبرنگار ارتقا داده و با تلاشی مضاعف، موجبات بازگشایی انجمن صنفی روزنامه نگاران را فراهم سازد. 

بدون شک یکی از بزرگ ترین خطرهایی که کشورها و مردم جهان را تهدید می کند تسلیحات هسته یی است. این نوع تسلیحات تاکنون فقط در پایان جنگ جهانی دوم از سوی آمریکا استفاده شده است اما بسیاری از کشورهای مستقل عضو سازمان های بین المللی و شرکت کنندگان در نشست های همپیوند با امنیت جهانی بر بایسته های خلع سلاح جهانی تاکید می کنند. 
هراس جهانی از مرگ آفرینی این سلاح های نامتعارف بسیاری از مناطق جهان به ویژه خاورمیانه را به شدت تهدید می کند. در منطقه بسیار حساس خاورمیانه، سلاح های رژیم صهیونیستی موج گسترده یی از نگرانی های امنیتی و حتی وجودی را برای کشورها آفریده است. 
رژیم صهیونیستی با گذشت نزدیک به 40 سال از آغاز فعالیت در این حوزه، سیاست سکوت را در زمینه سلاح های غیرمتعارف خود دنبال کرده است. تل آویو تاکنون به سازمان های بین المللی همپیوند با موضوع خلع سلاح و کنترل فعالیت های اتمی نپیوسته و معاده ی منع گسترش سلاح های اتمی (ان. پی. تی) را امضا نکرده است؛ همچنین به یاری همپیمانان خود از ماموریت نهادهای خلع سلاحی و موفقیت همایش ها جلوگیری می کند و به بهانه ی واهی تامین امنیت هیچ محدودیتی را بر ظرفیت های هسته یی خود نمی پذیرد. در همین پیوند، نهادهای مسوول بین المللی هنوز اطلاعات دقیقی از میزان توانایی و نابودگری سلاح های این رژیم در اختیار ندارند. 
اهمیت موضوع به اندازه ای است که پارسال «سرگئی ریابکوف» معاون وزیر امورخارجه روسیه، نیز اعلام کرد با توجه به شرایط خاورمیانه، مسکو بر ضرورت پیوستن اسراییل به «ان. پی. تی» اصرار دارد. 
با توجه به اطلاعات و دلایلی که در ادامه می آید در شرایط کنونی پس از توافق هسته یی جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5، بهترین زمان برای پیگیری مساله خلع سلاح هسته یی رژیم صهیونیستی فراهم آمده است: 

1- همه ی فعالیت های هسته یی رژیم صهیونیستی به طور مخفیانه و پنهانی دنبال می شود؛ افزون بر این شماری از کشورهای غربی که در گذشته برخلاف مفاد ان. پی. تی زمینه هسته ای شدن رژیم صهیونیستی را فراهم آوردند، اینک چشمان خود را به روی فعالیت های غیرقانونی آن بسته اند. 
سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سی.آی.ای) شمار تسلیحات هسته یی رژیم صهیونیستی را تا اوایل دهه ی 1980 میلادی 10 تا 20 عدد ارزیابی کرد. بر پایه اطلاعات محدودی که این سازمان در سال 1986 میلادی (1365خورشیدی) به دست آورد، این رژیم سالانه 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می کرد و تجهیزات ساخت بیشتر از 100 بمب اتمی را در اختیار داشت. 
تارنمای «انجمن کنترل تسلیحات» سه ماه پیش در گزارشی شمار سلاح های هسته یی جهان را منتشر کرد. بر پایه این آمار رژیم صهیونیستی در کمترین حالت یکصد کلاهک هسته یی آماده پرتاب و مواد اولیه و تجهیزات لازم برای ساخت بیش از 200 بمب دیگر را در اختیار دارد. این شمار بمب هسته یی توانایی گسترده نابودگری دارد و می تواند جهان و منطقه را با یک خطر بزرگ روبرو کند. 
«جیمی کارتر» رییس جمهوری پیشین آمریکا، در سال 2008 میلادی (1387 خورشیدی) شمار کلاهک های رژیم صهیونیستی را بیشتر از 150 عدد عنوان کرد که می تواند فجایع بسیار بزرگی را برای منطقه و جهان ایجاد کند. 

2- موضوع تسلیحات هسته یی از جهت های گوناگونی دارای اهمیت است. گذشته از تصمیم گیری برای استفاده عمدی از سلاح های هسته یی، موضوع هایی همچون ایمنی هسته یی، استفاده ناخودآگاه، اشتباه محاسباتی، اقدام های تروریستی و خطای انسانی از دیگر مباحث حساسی است که دارندگان سلاح های هسته یی با آنها روبرو خواهند بود. 

3- نکته سوم و شاید مهمترین مساله در زمینه تسلیحات اتمی رژیم صهیونیستی نبود اعتماد به این رژیم است. آیا هیچ فرد یا کشوری می تواند به رژیم کودک کشی که تاکنون به بهانه های واهی جنگ ها و اشغالگری های گوناگونی را در منطقه به راه انداخته است، اعتماد داشته باشد؟ این رژیم در سال های گذشته بارها با ادعای حفظ و افزایش امنیت خود خون هزاران انسان بی گناه به ویژه غیرنظامیان، زنان و کودکان را طی اشغال جنوب لبنان (در دهه 1980 میلادی)، کشتار و فجایع در صبرا و شتیلا و جنگ 33 روزه به زمین ریخت. 
همچنین هنوز جهان فراموش نکرده است نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی طی هشت سال اشغال غزه جنگ های 22 روزه و هشت روزه را به پا کردند و پارسال پس از ماهها محاصره، نزدیک به 2 ماه باریکه ی غزه را با هر نوع سلاحی که در اختیار داشتند آماج حمله قرار دادند و بیش از 2 هزار غیرنظامی را به خاک و خون کشیدند. 

4- رژیم صهیونیستی امنیت خود را در قبال ناامنی یک یا همه ی همسایگان خود و کشورهای منطقه می خواهد. نمونه روشن آن را اکنون در سوریه و عراق می بینیم؛ این رژیم با کمک های تسلیحاتی، لجستیکی و درمانی خود به گروه های تروریستی در این 2 کشور، امنیت خود را در ناامنی منطقه دنبال می کند. 
مهم اینکه از دیدگاه مردم جهان رژیم صهیونیستی به این دلیل قابل اعتماد نیست که احتمال آن می رود هر لحظه به بهانه ی احساس ناامنی حتی به کشتار کودکان و زنان روی بیاورد. 
تاریخ نشان داده است این رژیم به هیچ یک از موازین حقوقی و حتی بشری پایبند نیست. برای نمونه سربازان صهیونیست در سال 1389 به کشتی که حامل کمک های بشردوستانه برای مردم غزه حمله کردند و شماری از امدادرسان ها را به شهادت رساندند. از این رو ممکن است مقام های این رژیم به راحتی به بهانه ی امنیت، از تسلیحات هسته یی خود علیه شهروندان و کشورهای منطقه استفاده کنند. 

5- این رژیم فقط خود را مستحق داشتن فناوری هسته یی حتی مرگبارترین نوع آن یعنی بمب اتمی می داند. سران رژیم صهیونیستی نشان داده اند با قدرت گیری کشورهای منطقه به شدت مخالفت می کنند؛ در همین پیوند بیشترین حجم فشار سیاسی و بین المللی را علیه فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان اعمال کردند اما شکست خوردند. 
این رژیم برای یکه تازی امنیتی و داشتن دست برتر در موازنه ی قدرت در خاورمیانه، فعالیت های هسته یی هیچ کشوری را در خاورمیانه تحمل نکرده است. نمونه این رویکرد را در گذشته دیده ایم به گونه یی که این رژیم در سال 1981 میلادی (1360 خورشیدی) به تاسیسات اتمی «اوسیراک» دولت بعث عراق حمله و آن را نابود کرد و در اقدامی دیگر در سال 2007 میلادی (1386 خورشیدی) مرکز هسته یی سوریه در منطقه ی «دیرالزور» را ویران ساخت. 
در حالی که سران رژیم صهیونیستی هیچ فعالیت هسته یی را در کشورهای منطقه تحمل نکرده و آنها را در مراحل آغازین نابود ساختند، چرا مردم جهان به ویژه مردم خاورمیانه باید تهدیدهای هسته یی و صدها بمب اتمی این رژیم ضد بشری را تحمل کنند؟ 

6-با توجه به رویه ها و رویکردهای صهیونیست ها، خلع سلاح این رژیم خواسته ی تهران، کشورهای منطقه و 120 عضو جنبش غیرمتعهدها است. نزدیک به سه ماه پیش «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها، در نشست بازنگری معاهده ی منع گسترش سلاح های اتمی در نیویورک اجرای کامل قطعنامه ۱۹۹۵ در مورد ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه را خواستار شد. قرار بود در راستای ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه یک نشست بین المللی در سال 1393 برگزار شود که البته این همایش با مخالفت های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن سرنوشتی جز شکست پیدا نکرد. 
همچنین پس از آنکه شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 2231 توافق بین المللی با تهران بر سر برنامه ی هسته یی را تایید کرد، جمهوری اسلامی ایران بار دیگر در بیانیه یی بایسته های نابودی کامل سلاح های هسته یی در جهان و خاورمیانه را برشمرد و آن را ضرورتی برای امنیت بین المللی و تکلیفی بر معاهده منع گسترش سلاح های اتمی و یک خواست جهانی خواند. 
جمهوری اسلامی ایران که اینک با بهره گیری از توانمندی دیپلماسی خود برای از میان برداشتن 13 سال جنجال آفرینی بدون مدرک غرب بر سر برنامه های صلح آمیز هسته ای خود گام بلندی برداشته است، همچنان فعالانه در همه تلاش های بین المللی، حقوقی و دیپلماتیک برای نجات بشر از خطر سلاح های هسته یی و گسترش آنها به ویژه ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه همکاری خواهد کرد. 
به نظر می رسد با توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران و 1+5 و تایید صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی تهران، بی ریشه بودن بهانه های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن درباره احساس فقدان امنیت این رژیم اثبات شده و وقت آن است که جامعه بین المللی با عزمی راسخ خواسته ی منطقه یی و جهانی خلع سلاح اتمی رژیم صهیونیستی را دنبال کند. 

اتاق‌خواب مناسب یعنی فضایی که در آن آرامش داشته و برای روز بعد آماده و شاداب باشید

هنگام خواب بدن کارهای مهم رشد و ترمیم بافت‌ها را انجام می‌دهد پس مهم است محیطی که در آن هستید، مانع هشت ساعت خواب شما نشود. اتاق خواب باید باعث سلامت مجدد و آرام‌بخش جسم و روحتان باشد. با انتخاب رنگ و دکور مناسب به آرامش و شادی خود کمک کنید.

نکات مهم:

در صورت امکان، میز یا کامپیوتر خود را در اتاق خواب قرار ندهید چون کار در اتاق‌خواب سخت‌تر از آن است که فکرش را بکنید.

اگر چاره‌ای جز گذاشتن میز کار در اتاق‌خواب ندارید، مجلات را در جای مناسب قرار دهید تا انبوهی از کاغذ پیش رو نداشته باشید.

تشک‌های ضدباکتری انتخاب خوبی برای افراد دارای آلرژی است.

تشک‌های دارای فوم، فرم خود را به مرور زمان از دست نخواهند داد.

هر نوع وسیله اضافه را از اتاق‌خواب بیرون آورید.

اتاق‌خواب شلوغ، استرس ایجاد می‌کند.

لوازم اضافی مانند فهرست سه بعدی عمل می‌کنند و شما را یاد کارهایی که باید انجام دهید یا چیزهایی که لازم دارید، می‌اندازند.

دکور اتاق‌خواب، کم‌ترین حد ممکن باشد. تنها به چند چیز که ارزش احساسی دارد و آرامش بیشتری به محیط می‌دهد، اکتفا کنید. سعی کنید هر عکس و چیزی که در اتاق‌خواب می‌گذارید، یادآور لحظات خوش زندگیتان مثلا تعطیلات باشد تا بتوانید افکار مثبت را موقع خواب افزایش دهید.

تلویزیون پلاسما یا ال‌سی‌دی در اتاق‌خواب ممکن است نشانه مرفه‌بودن باشد، ولی اگر مشکل خوابیدن دارید، دیدن تلویزیون در رختخواب فکر خوبی نیست چون صدا و تصویر فکرتان را مشغول و اعصابتان را تحریک ‌کرده، رفع خستگی سخت‌تر می‌شود.

خواندن یک کتاب به خواب بهتر کمک می‌کند.

اگر بدانید چطور مشکل وسایل اضافی را حل کنید، بدون زحمت اتاق‌خوابی مرتب خواهید داشت. تمیز کردن سطوح پر از وسیله کار سختی است، ضمن آن که اتاق‌خواب به هم ریخته و شلوغ، گرد و غبار را جذب کرده و ممکن است بیماری‌های تنفسی و آلرژی ایجاد ‌کند.

محیطی عاری از مواد شیمیایی داشته باشید:

ترکیبات عالی فرار سرطان‌زا بوده، به لایه ازن آسیب می‌رسانند، بیماری‌های تنفسی ایجاد می‌کنند و به پوشش گیاهی آسیب می‌رسانند.

از رنگ‌های کم‌بو و بدون سم و کاغذ دیواری‌های ساخته شده از چوب و سازگار با محیط‌ ‌زیست استفاده کنید. مطمئن شوید هر وسیله چوبی که می‌خرید،‌ مقاوم است و آسیبی به محیط نمی‌رساند.

در دکوراسیون اتاق‌خواب به دنبال وسایل مارک‌دار و مطمئن از فروشگاه‌های معتبر که آسیبی به محیط زیست نمی‌زنند، باشید.

مطمئن شوید ملحفه تخت شما کتان و از رنگ‌های طبیعی است. اگر آسم یا مستعد آلرژی هستید، ملحفه‌های ضد‌آلرژی و ضدغبار از فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید.

محیطی ایده‌آل برای خواب:

خوب نیست اتاق خواب را خیلی گرم نگه ‌دارید، چون بدن هنگام خواب دمای کمتر را ترجیح می‌دهد.

به عقیده کارشناسان دمای مناسب برای اتاق‌خواب 21-16 درجه سانتی‌گراد است. از چند لایه روانداز استفاده کنید تا بتوانید درجه حرارت خود را در طول شب تغییر دهید.

اتاق‌خواب باید خوب تهویه شود. هوای اتاق را با باز کردن پنجره‌ها یا خرید یک دستگاه تهویه مرتب تصفیه کنید.

از نور مناسب در اتاق خواب استفاده کنید.

تیره‌بودن پرده، به خواب عمیق‌تر کمک می‌کند.  اگر خواب سبکی دارید، از وسایل صوتی با نورهای آماده یا ساعت دیجیتال در اتاق‌خواب استفاده نکنید، در عوض از نورهای طبیعی بهره ببرید.

خیلی وقت است که دیگر خبری از خانه های بزرگ نیست؛ خانه هایی با حیاط بزرگ و دلباز و تراسی که حتما به اندازه یکی از اتاق ها بود. این روزها دیگر خانه ها کوچک شده اند؛ آن قدر کوچک که هر وجب شان برای صاحبخانه اهمیت دارد.

مساله بزرگ در خانه های امروزی فقط داستان متراژ و سانتی مترهای طلایی نیست؛ ماجرا بیشتر انتخاب نادرست اسباب و لوازم و خطاهای کوچک در طراحی داخلی است که خانه ۶۰ متری را به اندازه یک سوئیت ۳۰ متری تنگ و تاریک می کند. برای داشتن یک خانه دلباز مهم نیست خانه تان چند متر باشد؛ مهم این است که شما چقدر جلوی اشتباه را گرفته باشید.

دیوار و سقف را دو رنگ نکنید

در خانه ما ایرانی ها هر وقت صحبت از رنگ در میان باشد، یک سطل رنگ استخوانی به دست نقاش می دهیم و می گوییم در و دیوار و سقف را یک دست کند. تا اینجای کار درست اما وقتی صحبت از رنگ دیواری متفاوت به میان می آید، چه؟ آیا هیچ کدام از ما جرات آن را داریم که سقف را هم به رنگ دیوارها کنیم؛ یعنی اگر دیوارها آبی باشند جرات آبی کردن سقف را هم داریم؟ شاید درصد کمی این جسارت را به خودشان داده باشند.

مساله این است که در اتاق های کوچک یک دست رنگ زدن سقف و دیوارها یکی از مهم ترین راه های بزرگ نمایی است که کمتر کسی شجاعتش را پیدا می کند. یک دست کردن سقف و دیوار جلوی به هم ریختگی و شلوغی را می گیرد و اتاق را منسجم تر و بهتر نشان می دهد.

فضای پشت در را فراموش نکنید

همه ما از بی نظمی بیزار هستیم اما باید یادمان باشد که هر شلوغی به معنای بی نظمی نیست. این روزها استفاده از وسایلی خاص که امکان به کار بردن فضاهای غیر قابل استفاده را می دهد بیشتر از قبل شده است؛ مانند رخت آویزهای پشت در یا وسایلی که مواد شوینده و. . . را در حمام و دستشویی جاسازی می کند.

درست است که هیچ کسی دوست ندارد از این وسایل در خانه اش استفاده کند اما اگر کل فضای خانه روی هم رفته ۵۰ مترمربع باشد، چطور؟ این جور وقت ها بهترین کار به جای تلنبار کردن لوازم در کابینت ها یا انباری چیدن آنها در قفسه های خاص پشت درهاست. درواقع پشت درها می تواند با فضای خالی مناسب شان راه خوبی برای نظم بخشیدن به خانه باشد. یادتان باشد نظم بخشیدن نه بی نظم کردن!

بیش از حد کوتاه نکنید

برای ما در نصب پرده یک قانون وجود دارد؛ اینکه حتما پرده ها باید از بالای پنجره ها شروع شوند و به اندازه ارتفاع پنجره ها پایین بیایند. این قانون در اتاق های کوچک هیچ وقت صادق نیست.

در اتاق هایی که فضای کوچکی دارند بهترین کار آویزان کردن پرده ها از سقف تا روی زمین است؛ بی خیال اینکه اندازه پنجره ها چقدر است و قدی هستند یا کوتاه. مهم این است که پرده ها از جایی در نزدیکی سقف شروع شوند و تا روی زمین بیایند و حتی دو، سه سانتی متری روی آن ریخته شوند. بهترین رنگ هم برای شان رنگ های ساده و خنثی است و یک دست بدون هیچ نقش و نگار اضافی.

شلوغ نکنید

راهروها در خانه های امروزی استفاده چندانی ندارند. بیشتر اوقات صاحبخانه با انداختن یک قالی بلند و قرار دادن یک کنسول آینه همه سعی خودش را برای زیبایی این محیط بدون استفاده خانه می کند اما مساله این است که نباید از پتانسیل این قسمت خانه غافل شد. اصلا هیچ جای کتاب قانون طراحی داخلی نیامده که از فضای راهروها نباید استفاده کرد.

پس تا جایی که می توانید از راهروها استفاده کنید اما با نظم و ترتیب آن هم با به کار بردن طاقچه های دکوری یا کمدهای دیواری چون هیچ چیزی نمی تواند بدتر از یک ورودی به هم ریخته باشد.

دنبال ماجراجویی بیش از حد نباشید

در یک اتاق کوچک نباید دنبال ایده های زیاد بود. درست است که برای دکوراسیون خانه هر کسی ممکن است ایده های زیادی در سرش داشته باشد اما این وسط نباید از مساله محدود بودن فضا غافل شد. اشتباه بزرگ بیشتر ما در خانه های کوچک امروزی مان در پیاده کردن همه ایده های طراحی است.

اگر اتاق تان کوچک است، نباید از تنوع رنگ و نقش های زیاد در زمینه پارچه مبل، پرده و حتی کوسن ها استفاده کنید. بهترین کار این است که اول رنگ دلخواه تان را در مورد کاناپه اتاق انتخاب کنید و بعد باقی لوازم را در دو رنگ همخوان و بدون نقشه و طرح بچینید.

از آویزان کردن میزها نترسید

در اتاق های کوچک مهم ترین فضای مورد استفاده که همیشه به بدترین شکل ممکن استفاده می شود، دیوارها هستند. معمولا استفاده از دیوارها همیشه یک جور است؛ فرقی هم به بزرگی یا کوچکی اتاق ندارد.

همه ما از دیوار فقط برای آویزان کردن تابلوها استفاده می کنیم یا در نهایت دو، سه عدد طاقچه روی آن نصب می کنیم اما آیا تا به حال به قابلیت دیوارها برای آویزان کردن میزهای تاشو فکر کرده اید؟ دیوارها می توانند بهترین مکان برای میزها و کتابخانه های تاشوی جادار باشند.

زیر پله فضای بیهوده نیست

در آپارتمان های امروزی بزرگ ترین مشکل ساکنان مساله جا دادن کفش هاست. این وسط هم جاکفشی هایی که در بیرون واحدها قرار داده می شوند مساله است و هم آنهایی که به داخل برده می شوند و در گوشه ای از ورودی خانه جاخوش می کنند.

این مشکل به راحتی قابل حل است اگر فقط اهالی خانه کمی ایده به خرج دهند و به فکر سر و سامان دادن زیرپله ها باشند. با دکور زدن در پله های داخل یا خارج خانه می شود فضایی مناسب برای کفش ها پیدا کرد؛ ضمن اینکه اگر این طبقه ها در داخل خانه جا بگیرند می توانند جای خوبی برای قرار دادن همه جور وسیله ای باشند.

به چراغ مطالعه و قاب نه بگویید

در خانه های کوچک میز تحریر یا میز کار از مهم ترین دغدغه هاست. داشتن فضایی مناسب برای کار در هر خانه ای به دست نمی آید. می دانید چرا؟ برای اینکه همه ما دوست داریم یک میز تحریر بزرگ در خانه داشته باشیم با کلی قاب عکس و لوازم اضافی و البته چراغ مطالعه. این وسط راهکارهای ساده زیاد است که مهم ترین شان بی خیال قاب عکس ها و چراغ مطالعه شدن است.

اگر اینها را فراموش کنید آن وقت هر تکه چوب ساده ای در کنار دیوار می تواند برای تان حکم میز را داشته باشد. در این حالت روشنایی می تواند لامپ های رشته ای آویزان از سقف باشد و یک عکس بزرگ روی دیوار هم جایگزینی برای همه قاب عکس ها.

یک دست مبل کامل نخرید

معلوم نیست چرا خیلی از ما فکر می کنیم باید همیشه مبل ها را به صورت یک دست و کامل تهیه کنیم؛ غافل از اینکه هر مبلی برای نمای بهتر نیاز به فضا و مکان مناسبی دارد. در خانه های بیشتر ما یک دست مبل کامل شش نفره حتما پیدا می شود در حالی که شاید مساحت خانه بیشتر از ۸۰ متر نباشد.

این اشتباهی است که این روزها خیلی ها ناخواسته به آن دست می زنند در حالی که یک مبل راحتی به تنهایی می تواند خانه را بسیار زیباتر کند. نگران مهمان ها نباشید؛ آنها جای خودشان را پیدا می کنند.

طاقچه ها را از یاد نبرید

خانه های قدیمی یک نشانه بارز داشتند؛ طاقچه های بالای بخاری یا طاق های کوتاهی که گوشه و کنار خانه ساخته می شدند. این طاقچه ها نه تنها فضای اندرونی را بزرگ تر نشان می دادند که کلی هم به طراحی داخلی کمک می کردند.

پس در خانه کوچک تان از نصب کردن طاقچه روی دیوار یا قرار دادن میزهای گرد کوچک در کنج ها فرار نکنید؛بدون اینکه روی آنها را از قاب عکس پر کنید یا آباژور بگذارید. روی میز را خالی کنید و فقط یک دیوار کوب روی دیوار بزنید. آن وقت به معجزه زیبایی در خانه کوچک تان پی می برید.

گفت و گوهای وین میان ایران و 1+5 با سه بار تمدید سرانجام سه شنبه بیست و سوم تیرماه (چهاردهم ژوییه) به نتیجه رسید. بسیاری از تحلیلگران و مقام های رسمی کشورهای گوناگون جهان این توافق را «توافقی تاریخی» نامیدند زیرا صرف نظر از این که به اختلاف 12 ساله بر سر موضوع هسته یی ایران پایان داد زمینه را برای بهبود روابط میان ایران و سایر کشورهای جهان در دیگر سطوح نیز فراهم خواهد آورد. 
متن نهایی «برجام» (برنامه ی جامع اقدام مشترک) که در بردارنده ی یک متن اصلی به همراه پنج پیوست شامل موضوع های هسته یی، تحریم ها، همکاری در زمینه ی انرژی هسته یی صلح آمیز، تاسیس کمیسیون مشترک و همچنین برنامه ی اجرایی است در خود تعهدها و همچنین امتیازهایی را برای هر یک از 2 طرف مذاکره مشخص می کند. 
غرب که سال ها بر توقف غنی سازی و تعطیلی مراکز هسته یی ایران تاکید می کرد در نتیجه ی این برجام به طور رسمی بر قانونی بودن فعالیت های صلح آمیز ایران مُهر تایید زد و پذیرفت که هیچ یک از مراکز و تاسیسات هسته یی ایران تعطیل یا برچیده نمی شود و برنامه ی غنی سازی ایران ادامه می یابد. بر اساس این توافق هیچ لطمه یی بر زیرساخت هسته ی ایران وارد نخواهد شد و کار تحقیق و توسعه (R&D) بر روی ماشین های پیشرفته یی همچون IR-4، IR-5،IR-6 و IR-8 ادامه خواهد یافت. 
در این میان اما ایران محدودیتی هشت ساله را پذیرفت که بر این اساس ماشین های پیشرفته شامل IR6 (با ظرفیت 10 برابر ماشین های کنونی) وIR8 ایران (با ظرفیت اسمی 20 برابر ماشین های کنونی) را پذیرفته است به این معنی که پس از اجرایی شدن توافق جامع در ماه های آتی وارد مرحله آزمایش های فنی با گاز می شود و مراحل تحقیق و توسعه ی آن ها در زنجیره های میانی بر اساس دقیق ترین استانداردهای کاربردی از سال هشتم وارد مرحله تولید تدریجی خواهد شد. این در حالی است که پیشتر غرب بر محدودیت هایی بیش از 25 سال در این زمینه تاکید داشت. 
طرف های غربی که در روزهای نخستین گفت و گو با ایران حتی حاضر نبودند در تاسیسات هسته یی ایران 100 ماشین به منظور غنی سازی وجود داشته باشد امروز به طور رسمی وجود بیش از پنج هزار ماشین در نظنز –به منظور غنی سازی- و بیش از یک هزار ماشین در فردو –به منظور انجام کارهای تحقیقاتی- را پذیرفته اند. 
موضوع دیگر اما به مساله ی تحریم ها برمی گردد؛ تحریم های هسته یی که از سال 2006 میلادی در قالب 6 قطعنامه ی شورای امنیت سازمان ملل متحد ایران را نشانه رفت. به دنبال صدور این قطعنامه ها در زیر ماده ی 41 فصل هفتم منشور ملل متحد تحریم های بی شماری بر ایران تحمیل شد که لغو آن کاری بسیار دشوار اما ضروری می نمود. پس دولت یازدهم پس از 22 ماه رایزنی های پیگیر و دامنه دار موفق شد بر اساس توافق وین با تدوین قطعنامه یی تازه تمام تحریم های شورای امنیت را لغو کند. همچنین به رغم تاکید طرف مقابل بر بازه ی زمانی 20 ساله، تیم دیپلماسی ایران توانست در این توافق خروج کامل پرونده ی هسته یی ایران را از شورای امنیت تا 10 سال آینده تضمین کند. 
از دیگر دستاوردهای تیم هسته یی ایران در نشست وین، لغو گسترده ی تحریم های مالی و اقتصادی بود. بر اساس توافق وین تحریم های اقتصادی و مالی در حوزه های بانکی، مالی، نفتی، گازی، پتروشیمی، تجاری، بیمه، حمل و نقل وضع شده از سوی اتحادیه ی اروپایی و آمریکا که به بهانه ی برنامه هسته یی ایران وضع شده است در ابتدای اجرای توافق به طور یک جا لغو می شوند که از جمله ی آن می توان به لغو تحریم 800 شخص حقیقی و حقوقی همانند بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، کشتیرانی جمهوری اسلامی، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش و شرکت های تابعه، ایران ایر و بسیاری از دیگر نهادها، بانک ها و موسسات کشورمان از فهرست تحریم های اروپا و آمریکا اشاره کرد. 
از دیگر سو 1+5 به خاطر مقاومت سرسختانه ی تیم هسته یی کشورمان پذیرفت تا تحریم های تسلیحاتی با محدودیتی پنج ساله به طور کامل لغو شود. افزون بر آن، ممنوعیت خرید اقلام حساس با کاربرد دومنظوره لغو و تامین نیازهای ایران از طریق کمیسیون مشترک ایران و 1+5 تسهیل خواهد شد. 
دامنه و شمول لغو تحریم ها از آن چه بیان شده نیز فراتر رفت و قدرت های جهانی پذیرفتند تا تحریم تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته های مرتبط با انرژی هسته یی را نیز به طور کامل لغو کنند. در کنار آن، لغو ممنوعیت خرید هواپیمای مسافربری مرتفع و امکان بازسازی ناوگان هوایی کشور و ارتقای ایمنی پروازها وآزاد شدن ده ها میلیارد دلار از درآمدهای مسدود شده ی ایران از مهمترین دستاوردهایی تیم مذاکره کننده ی ایران در پیوند با لغو تحریم ها بود. 
خارج از موضوع لغو تحریم، فعالیت های هسته یی ایران که تا چندی پیش به ناحق تهدید کننده ی امنیت منطقه و جهان معرفی می شد با این توافق از سوی قدرت های جهانی رسمیت یافت و مورد احترام قرار گرفت. پس موضوع هسته یی ایران اکنون به زمینه یی برای همکاری بین المللی با سایر کشورها در قالب استانداردهای بین المللی تبدیل شده است. 
بنابراین، شناسایی ایران به عنوان یک قدرت دارای فناوری هسته یی و برخوردار از برنامه هسته یی صلح آمیز، از جمله چرخه ی کامل سوخت و غنی سازی از سوی سازمان ملل متحد و سایر کشورهای جهان یکی دیگر از دستاوردهای این دور از گفت و گوها بود. حتی فراتر از شناسایی فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان، ایران بر اساس توافق وین می تواند به عنوان صادرکننده اورانیوم غنی شده به بازارهای بین المللی وارد شود و 2 محصول راهبردی «اورانیوم غنی شده» و «آب سنگین» خود را به بازارهای جهانی عرضه کند. 
در مجموع، نگاهی به مفاد مندرج در بیانیه ی وین آشکارا حاکی از توافقی با دستاوردهای کلان برای جمهوری اسلامی است؛ دستاوردهایی که با عنایت به خطوط قرمز و منافع ملی کشورمان ترسیم شده است. اصل اساسی در رسیدن به این مهم، اولویت «مذاکره» بر «مقابله» است به طوری که 2 طرف به منظور دستیابی به توافقی برد – برد از بخشی از خواسته های خود می گذرند و بدون شک در توافق برد – باخت عنصر ثبات و پایداری وجود ندارد. 
رهایی ایران از سوژگی و رفع ایران هراسی ساختگی از دستاوردهای مهم دیگر این توافق تاریخی است. با حل و فصل موضوع هسته یی ایران و خارج شدن پرونده ی کشورمان از زیر فصل هفتم منشور ملل متحد، فعالیت های هسته یی کشورمان به امری عادی تبدیل خواهد شد که این امر خود راه را بر کارشکنی دشمنان ایران مسدود خواهد کرد. از سوی دیگر به خاطر همکاری ایران با سایر کشورهای جهان در این زمینه و حضور تهران در بازارهای بین المللی به رغم هیاهوهای تبلیغاتی دشمنان، جهانیان از ایران چهره یی موجه خواهند دید. 
در نهایت پس از وارسی دقیق متن توافق وین می توان به این نتیجه رسید که اهداف ایران در حفظ توانمندی هسته یی، لغو تمامی تحریم های تحمیل شده هسته یی، لغو تمامی قطعنامه های شورای امنیت و در نهایت خروج پرونده ی ایران از زیر فصل هفتم منشور تحقق یافته است. این موارد تنها دستاوردهای آنی توافق هستند چه بسا که دستاوردهای آتی این توافق تاریخی در اثر ورود ایران به بازار انرژی جهان و ایجاد فضای باز برای سرمایه گذاری به مراتب بیشتر از دستاوردهای مستقیم و گنجانده شده در متن توافق باشد.

جهت برش پروفیلهای یوپی وی سی از دستگاههای برش تک کله یا دوکله استفاده می شود .

Double mitre saw

از این دستگاه جهت برش طولی پروفیل های UPVC تحت زوایای مختلف استفاده می شود.

این دستگاه می تواند مجهز به جاروی مکش براده باشد تا ضایعات تولید بصورت اتوماتیک جمع آوری شود.

مشخصات

* ساختار دستگاه و میز آن باعث دقت میلیمتری در برش پروفیل ها می شود.

* قابلیت تنظیم دستگاه برای برش در زوایای مختلف

* مجهز به بست های عمودی و افقی برای ثابت نگه داشتن پروفیل

* دقت دستگاه در سطح کمتر از میلیمتر

دستگاه جوش تک ، دو یا چهار سر

فریم و ساش (لنگه) در پنجره های یو پی وی سی توسط دستگاههای جوش تک سر دو سر یا چهار جوش داده می شوند.

Welding Machine

از این دستگاه پیشرفته برای جوش دادن همزمان چهار گوشه قاب پنجره ها و درب ها استفاده می شود. با استفاده از این دستگاه سرعت تولید به بالاترین میزان ممکن می رسد.

دستگاه فرز گوشه و Corner Cleaning Machine

دستگاههای کرنر کلینر تمام خودکار یا نیمه خودکار برای تمیز کردن گوشه ها و برداشتن ضایعات و اضافات جوش وجود دارد اما در برخی از کارخانه ها بوسیله مغار و با دست این کار انجام می گیرد.

با استفاده از دستگاه یا به صورت دستی تمام زوایای داخلی ، خارجی و سطوح رویی و زیرین پروفیل از ضایعات حاصل از جوشکاری پاکسازی می شود.

مشخصات دستگاههای تمام اتوماتیک

دارای سیستم هوشمند تمیزدهنده پروفیل

تمیزکاری تمام سطوح بصورت همزمان

دستگاه خم پروفیل Bending Machine

از این دستگاه برای ایجاد خم بر روی پروفیل ها و ساخت پنجره های قوس دار استفاده می شود. سیستم کارکرد این ماشین به نحوی است که کوچکترین آسیبی به پروفیل و محصول نهایی وارد نمی کند و قوس پنجره ها را با دقت ایجاد می کند.

دستگاه برش پروفیل به صورت T  (End milling machine)

از این دستگاه برای برش پروفیلی که میان دو قاب پنجره قرار می گیرد استفاده می شود. این دستگاه ابزارزنی دو سر قیدهای میانی را به صورت دقیق انجام می دهد .

دستگاه شیارزن Automatic water slot routers

از این دستگاه جهت عمل فرزکاری و ایجاد شیار به منظور تخلیه آب و رطوبت داخل پروفیل های افقی پایین قاب و لنگه درب و پنجره ها استفاده می شود. در برخی از کارگاها این عمل به صورت دستی و با دلر انجام می گیرد.

دستگاه روتر و کپی روتر   Router and Triple Spindle Drill

از این دستگاه برای عملیات فرزکاری و سوراخ کاری با استفاده از شابلون های خاص در دو جهت افقی و عمودی استفاده می شود. به کمک این دستگاه قفل ها ، دستگیره ها و یراق آلات در جای صحیح خود قرار می گیردو پروفیل به دقت سوراخکاری می شود . در برخی از کارگاها این عمل به صورت دستی و با دلر انجام می گیرد.

دستگاه اتصال پیچ ها Reinforcement Screwing Attachment

از این دستگاه برای پیچ کردن پروفیل تقویتی گالوانیزه در داخل پروفیل پی وی سی استفاده می شود. در برخی از کارگاها این عمل به صورت دستی و با دلر یا پیچ گوشتی برقی یا بادی انجام می گیرد.

دستگاه برش زه وار Glazing Bead Saw

از این دستگاه برای برش پروفیل زهوار که وظیفه نگهداشتن شیشه را دارد استفاده می شود. این دستگاه می تواند قابلیت برش دو پروفیل را بصورت همزمان دشته باشد. در برخی از کارگاها این عمل به صورت دستی و با اره برقی انجام می گیرد.

رسيدن بهار را با اين حلقه‌هاي دستمال سفره گلدار جشن بگيريد! تنها با استفاده از ساكيولنت‌ها، گل‌هاي تازه و لوازم اندك ديگر، شما مي‌توانيد ميز خود را با اين دستمال سفره‌هاي زيبا بياراييد.

مواد لازم:

سيم نرم و نازكحلقه فلزي يا سيم ضخيمنوارچسب مخصوص گلسيم‌چينشاخه‌هاي بريده شده از ساكيولنتگل‌هايي با رنگ‌ها و اندازه‌هاي مختلفدستمال سفره پارچه‌ايروبان پارچه‌ايقيچي گل و گياه

روش ساخت:

1.
با پيچيدن سيم ضخيم دور دستمال سفره يك حلقه ايجاد كنيد كه حدود 5 تا 5/ 7سانتي‌متر قطر داشته باشد.

2.
يك شاخه از ساكيولنت و اندكي سيم نازك جدا كنيد.

3.
سيم نازك را به انتهاي ساكيولنت وارد كنيد و تكه‌اي از نوارچسب گلدار را ببريد.

4.
نوارچسب را اطراف انتهاي ساكيولنت بپيچيد تا سيم را در گياه نگه دارد.

5.
سيم انتهاي ساكيولنت را دور حلقه‌اي كه ايجاد كرده‌ايد بپيچيد تا در جايش ثابت شود.
اين مركز دسته گل كوچكي خواهد بود كه قرار است روي حلقه دستمال سفره ايجاد شود.

6.
اكنون گل‌ها را به حلقه اضافه کرده و از نوارچسب گل براي نگه داشتن آنها استفاده کنید.

7.
افزودن گل‌ها را تا جايي كه دسته گل كوچك شما پر شود، ادامه دهيد.

8.
در پايان روبان را دور حلقه بپيچيد.
براي اطمينان از ثابت ماندنش، مي‌توانيد آن را با نوارچسب يا سنجاق گير دهيد.

اكنون دستمال را به حلقه آماده شده وارد كنيد.
دستمال سفره زيبا و جذاب شما آماده است! فقط به اين نكته توجه كنيد كه اين كار را در همان روز ‌مهماني يا يك روز قبل انجام دهيد و تا زمان استفاده حلقه‌ها را در فريزر يا يخچال نگهداري كنيد.