مجموعه کتاب‌ها می‌توانند حالت دکور هم داشته باشند به شرط آن که بدانید چگونه آن‌ها را طبقه‌بندی کنید.

کتاب‌ها را طوری بچینید که ضمن دسترسی آسان، حالت تزیین هم داشته باشند.

کتاب‌ها را به بهترین شکل ممکن قرار دهید. از آن‌جا که می‌خواهید هر چند وقت یک بار آن‌ها را مطالعه کنید، تقسیم‌بندی را طوری انجام دهید که دسترسی به آن‌ها آسان باشد. برای این منظور ترتیب زیر عمل کنید:

1- از کتاب‌هایی که بیشتر با آن‌ها سروکار دارید شروع و آن‌ها طبق موضوع یا نام نویسنده تقسیم‌بندی کنید.

2- کتاب‌ها را به صورت عمودی به ترتیب از بزرگ به کوچک طوری قرار دهید که کتاب‌های بلندتر سمت راست و کوتاه‌تر سمت چپ قرار بگیرند.

3- کتاب‌های بزرگ‌تر را در زیر و کوچک‌تر را در رو طوری قرار دهید که پشت کتاب روی قفسه و عنوان آن را بتوانید به راحتی بخوانید.

4- کتاب‌خانه را به فاصله 40سانتی‌متری از سقف نصب کنید. کتاب‌ها را به صورت عمودی یا افقی در طبقه بالا قرار دهید و با استفاده از یک چارپایه تاشو امکان دسترسی به آن‌ها را فراهم کنید.

5- شماره‌های اولیه نشریات و کتاب‌ها را در قسمت در دار قرار دهید تا ضمن بایگانی از گردوغبار هم محفوظ باشند.

6- کتاب‌های آشپزی را روی پیشخوان آشپزخانه بگذارید و روی آن‌ها کاور بکشید.

7- می‌توانید از قسمت‌‌های تورفته یا فضاهای خالی اطراف پنجره به عنوان کتاب‌خانه استفاده کنید و اطراف آن را با قاب‌های تزیینی بپوشانید. کتاب‌خانه‌های به عرض 30 سانتی‌متر کتاب‌های زیادی را در خود جا می‌دهند و فضای زیادی اشغال نمی‌کنند.

8- بعضی از کتاب‌های بزرگ را می‌توانید روی عسلی یا میزهای کنار بگذارید و اگر فضای کافی دارید، کنار آن چراغ مطالعه قرار دهید.

9- بالای کامپیوتر یک کتاب‌خانه نصب کنید و با قرار دادن کتاب‌های مرجع، دسترسی به آن‌ها را درضمن کار آسان سازید.

نکته:

1- هر کتابی را نمی‌توان در زیرزمین نگه داشت.

2. کتاب‌ها را با توجه موضوع‌شان در جای مخصوص قراد دهید. کتاب‌های آشپزی را در آشپزخانه، رمان را در اتاق‌نشیمن یا اتاق‌خواب و کتاب‌های مرجع را نزدیک میز تحریر بگذارید.

3- برای تنوع، چیدمان کتاب‌ها را چند وقت یک بار تغییر دهید. جای کتاب‌های افقی و عمودی را با هم عوض کنید و برای زیبایی داخل کتابخانه گل‌های طبیعی بگذارید.

4- کتاب‌ها را برای ماندگاری بیشتر، هر چند وقت یک بار غبارروبی کنید.

5- عکس‌های خانوادگی و وسایل دکوری را به کتابخانه اضافه کنید.

آیا تمایل دارید تغییری در دکوراسیون منزل خود با استفاده از گل های همیشه بهار بوجود بیاورید؟ چنانچه قصد تغییر در دکوراسیون و شکل ظاهری منزل خود دارید، گل می تواند یکی از بهترین راه کارها برای این امر باشد.

گل‌ها بدون اینكه وقت زیادی از شما بگیرند، به آسانی و به بهترین شكل فضای خانه را رمانتیك می‌كنند. وقتی دكور منزل‌تان را برای یك مناسبت خاص تغییر می‌دهید و دوست دارید به بالكن، حیاط، راهرو یا میز غذاخوری روح تازه‌ای ببخشید، سراغ گل‌های طبیعی بروید. خیلی مواقع برای داشتن بهترین مبلمان ماه‌ها جست‌وجو می‌كنیم، مجلات مختلف را بررسی یا به بازار مبل سری می‌زنیم. اما جالب است بدانید یكی از راه‌حل‌هایی كه باعث می‌شود خانه‌تان شیك و البته رویایی جلوه كند، حضور دائمی گل‌هایی طبیعی است. چه خوب می‌شود اگر به جای تغییر دائمی مبلمان منزل، با هزینه‌ای به‌ مراتب كمتر، حضور گل را در خانه‌تان همیشگی كنید، اینگونه می‌توانید معجزه تغییر فضا با حضور تنها چند شاخه گل را از نزدیك احساس كنید.

نشیمن را جدی بگیرید

نشیمن فضای صمیمی تری را در ذهن القا می‌كند و اغلب از مبلمان با رنگ‌های شادتر برای این فضا استفاده می‌شود. افراد خانواده شب‌ هنگام در این فضا دور هم جمع می‌شوند و آرامش این فضا به حضور دائمی جمع‌های خانوادگی كمك می‌كند. یكی از راه‌های وجود این آرامش، ایجاد دكوراسیونی متناسب با فضاست. طبیعت با حضور گل‌ها، راهی آسان برای حفظ سلامت روان، پیش روی ما گذاشته است.

تحقیقات نشان می‌دهد تماشای گل‌های رنگارنگ می‌تواند تاثیراتی سریع تر از آنچه فكرش را می‌كنید، بر شادی و رضایت‌مندی داشته باشند. با هدیه دادن حتی یك شاخه گل یا یك گلدان كوچك، به سرعت می‌توان تغییر روحیه فرد را مشاهده و او را شاد كرد. لبخند، نخستین و مهم‌ترین نشانه این تغییر است. گلدانی مانند بنفشه آفریقایی كه گل‌های رنگارنگ دارد، بهترین انتخاب برای فضای نشیمن است.

گل‌ها با رنگ‌های متنوع شان هر مكانی را برای همه دوست‌داشتنی‌تر می‌كنند. با گل‌آرایی منزل در فصل زمستان، می‌توانید به استقبال بهار بروید. موج مثبتی كه از طرف گل‌ها در محیط ساطع می‌شود بسیار آرامش بخش است. تقریبا در تمام فضاهای خانه می‌توان از گل و گلدان استفاده كرد. در كتابخانه، آشپزخانه، پذیرایی، نشیمن و حتی در فضایی مثل دستشویی و حمام گل‌های رنگی قراردهید.

پذیرایی؛ میزبانی با گل

پذیرایی در خانه‌های ما مهمترین فضا برای حضور ‌مهمان است. برای اینكه یك میزبان متفاوت باشید، باید دكوراسیون منزل متفاوتی هم داشته باشید. دكوراسیون متفاوت تنها به معنای داشتن مبلمانی خاص، دكوری جذاب و كریستال‌هایی گرانقیمت نیست؛ حضور دائمی چند شاخه گل روی میز پذیرانی، خوش‌سلیقه بودن شما را به رخ ‌مهمان‌تان می‌كشد. شما به راحتی می‌توانید رنگ گل‌ها را با فضای خانه‌تان هماهنگ كنید یا حتی از تضاد رنگی بهره ببرید. برای تزئین میز ناهار یا شام در مراسم و مناسبت‌ها از دسته گل‌های كوچك‌تر استفاده كنید.

اتاق خواب؛ فضایی شاد و رویایی

اگر اتاق شما مشرف به یك تراس است، مشكلی برای نگهداری گل ندارید اما اگر از گل در فضای اتاق استفاده می‌كنید، گذاشتن تنها چند شاخه گل (حتی اگر حساسیتی هم ندارید) روی یك میز اتاق كفایت می‌كند. بهترین انتخاب شما برای گذاشتن گل در یك اتاق ساده، استفاده از گل‌هایی با رنگ‌های شاد و تند است. اینكه تنها یك نوع گل خاص را در گلدان قرار دهید یا گل‌هایی متفاوت انتخاب كنید، كاملا به سلیقه خودتان بستگی دارد.

نكته مهم دیگر گلدانی است كه گل‌ها را در آن قرار می‌دهید، مثلا یك گلدان زیبا، یك كوزه تكرنگ یا حتی یك قوری قدیمی، ایده جالبی به نظر می‌رسد. همیشه در كنار داشتن چند شاخه گل طبیعی، حضور گلدان‌های گل را فراموش نكنید؛ گلدان‌ها عمر طولانی‌ و ماندگاری بیشتری به گل می‌دهند.

آشپزخانه؛ پاتوق گلدان‌های  لی‌لی‌پوتی

اگر پنجره آشپزخانه شما روی یك حیاط پر گل یا یك طبیعت زیبا باز می‌شود، خوشا به سعادت تان. بسیاری از طراحان از حضور چنین پنجره‌ای در آشپزخانه به خوبی بهره می‌برند و سینك ظرفشویی را طوری چیدمان می‌كنند كه رو به طبیعتی آرامش‌بخش باشد. خب در خانه‌های آپارتمانی ما كه چنین امكانی وجود ندارد چه كار باید كرد؟

بهترین جا برای قرار دادن گلدان گل، میز ناهارخوری یا روی پوشش اُپن آشپزخانه است. برای آشپزخانه از گل‌هایی با ساقه‌های كوتاه‌تر استفاده كنید. برای گلدان هم، گلدان‌های كوتاه‌تر و پهن‌تر انتخاب كنید تا وقتی روی میز می‌نشینید، زاویه دید افراد خانواده مختل نشود.

عید قربان از این پس برای همه ی مسلمانان جهان با خاطره یی تلخ همراه خواهد بود؛ خاطره ی قربانی شدن هزاران زایر در اوج مظلومیت و در حالی که برای انجام مناسک دینی خود، در سرزمین وحی مهمان خدا بودند. صبح دیروز پنجشنبه و در حالی که حاجیان برای انجام مراسم رمی جمرات(پرتاب سنگ به نماد شیطان) در سرزمین منا حضور داشتند، بسته شدن 2 معبر اصلی عبور و مرور از سوی نیروهای عربستان سعودی باعث تلاقی مسیر چند گروه از زایران و ازدحام شدید جمعیت شد؛ حادثه یی که رسیدگی نشدن به موقع به آن و ضعف و نبود هماهنگی کافی از سوی نیروهای سعودی، کشته و زخمی شدن بیش از سه هزار زایر را در پی داشت که متاسفانه در این میان دست کم 131 حاجی ایرانی هم جان به جان آفرین تسلیم کردند. در پی این حادثه، آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب، سه روز عزای عمومی در کشور اعلام کردند. «حسن روحانی» رییس جمهوری نیز که برای شرکت در اجلاس سالانه ی سازمان ملل متحد در نیویورک به سر می برد، ضمن ابراز تسلیت و همدردی با بازماندگان و مردم ایران، دستور رسیدگی سریع هیات دولت به این حادثه را صادر کرد. رییس جمهوری همچنین در جمع خبرنگاران اعلام کرد دولت عربستان سعودی باید مسوولیت این حادثه را بپذیرد. اتحادیه ی اروپا و «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل نیز این حادثه را به کشورهای اسلامی و بازماندگان تسلیت گفتند. این حادثه در حالی اتفاق افتاد که از ابتدای آغاز موسم حج، واقعه های تلخ و تامل برانگیز مشابهی، جان باختن حدود 200 زایر را در بر داشت. در روز 20 شهریور سقوط جرثقیل چند تنی در محوطه ی اصلی مسجدالحرام، کشتار خونینی را رقم زد و طی روزهای بعد نیز، سقوط یک پنکه ی سقفی در صفا و مروه(یکی از پر رفت و آمدترین معبرهای زایران خانه ی خدا)، آتش سوزی در هتلی پانزده طبقه و بسته شدن درب های قطاری که زایران را جابجا می کرد، مجروح شدن چند تن از زایران را در پی داشت. در ادامه به چند نکته در این خصوص اشاره خواهیم کرد: 1. کنگره ی حج یکی از پرازدحام ترین تجمع های انسانی در جهان است. بیش از یک میلیون مسلمان هر ساله در این مراسم بزرگ شرکت می کنند. بنابراین برگزاری مراسمی در این سطح نیازمند هماهنگی و نظم زیاد و دقیقی است که عربستان سعودی طی سال های اخیر بارها اثبات کرده به خوبی از عهده ی آن برنمی آید. این نخستین بار نیست که کشته شدن تعداد زیادی از زایران (بویژه در منا)، مراسم حج را زیر تاثیر قرار می دهد. مساله ی ازدحام حجاج در منا و ناتوانی نیروهای سعودی در راهنمایی و هماهنگی درست آن ها، در گذشته نیز حادثه ساز بوده است. در حادثه یی مشابه در سال 1994 میلادی، 270 حاجی در منطقه ی رمی جمرات از بین رفتند. در سال 1997 نیز نزدیک 343 حاجی بدلیل وقوع آتش سوزی سنگین در چادرهای اسکان حاجیان در منا و ازدحام ناشی از آن جان باختند. در سال 1998 نیز بر اثر ازدحام جمعیت، 100 حاجی در منا جان باختند. این حادثه طی سال های اخیر نیز تکرار شد و در سال های 2004 و 2006، به ترتیب 250 و 300 حاجی در منا جان خود را از دست دادند. با در نظر گرفتن آمار کشتگان حادثه ی دیروز، خونبارترین حادثه در منا را می توان مربوط به سال 1990 دانست. در این حادثه که در اثر ازدحام شدید جمعیت در تونل منا رخ داد بیش از 1400 زایر کشته شدند. 2. نکته ی تامل برانگیز در خصوص همه ی این حادثه ها این است که دولت عربستان سعودی هرگز مسوولیت مستقیم هیچ یک از آن ها را نپذیرفته است. تا جایی که در حادثه ی دیروز نیز مقام های سعودی، علت حادثه را ازدحام شدید و تبعیت نکردن حجاج از دستورهای داده شده و تداخل حرکت حجاج اعلام کردند. حتی «خالد بن عبدالعزیز الفالح» وزیر بهداشت عربستان سعودی در سخنانی این حادثه را قضا و قدر الهی عنوان کرد و بی نظمی حجاج را دلیل اصلی وقوع آن دانست. اظهار نظرهای مشابه مقام های سعودی در حالی است که عربستان همواره خود را اصلح ترین کشور برای اداره ی «حرمین شریفین» عنوان کرده و همیشه در مقابل پیشنهاد کمک برای اداره ی هرچه بهتر حج مقاومت کرده و آن را دخالت در امور این کشور عنوان کرده است. 3. حضور میلیونی مسلمانان در مکه برای انجام مناسک حج و اصرار عربستان بر مدیریت مستقل و بدون دخالت این کنگره ی بزرگ، مستلزم آمادگی کامل و مدیریت بحران بسیار دقیق از سوی این کشور است. بویژه که درآمد سالانه ی عربستان سعودی از حج، مبلغی نزدیک به 8 میلیارد و 500 میلیون دلار است. این کشور موظف است علاوه بر گماردن نیروهای کافی در راستای راهنمایی، هماهنگ کردن و خدمت رسانی به حجاج خانه ی خدا، ظرفیت خود در مدیریت بحران در صورت وقوع حادثه را بالا ببرد. این در حالی است که طبق گزارش های رسیده، نیروهای عربستانی خود با بستن معبرهای عبور و مرور حجاج عامل بوجود آمدن این حادثه شدند. نکته ی دیگر اینکه بر اساس بسیاری از گزارش ها امسال عربستان سعودی نیروهای مسوول رسیدگی به انجام امور حج را تا درصد زیادی کاهش داده است و در حالی که در سال های گذشته بیش از 60 هزار نفر به این مسوولیت گمارده می شدند، امسال تنها 20 هزار نیرو مسوولیت هماهنگی حج را بر عهده داشتند. ناتوانی و اهمال این کشور در خصوص رسیدگی به جان باختگان و آسیب دیدگان نیز بسیار نمود داشته است و طبق اظهارات رییس سازمان حج و زیارت کشورمان، خدمات رسانی به آسیب دیدگان این حادثه به کندی صورت می گیرد و بیمارستان های مکه نیز توان پاسخگویی به نیازهای این افراد را ندارند. همچنین به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حج و زیارت، انتقال مجروحان و اجساد تا ساعت ها بعد از حادثه به طول انجامید و حتی برخی اجساد تا پاسی از شب در منا باقی ماندند. نکته ی تامل برانگیز دیگر اینکه باوجود حضور تیم های امدادی و هلال احمر کشورمان در محل، نیروهای عربستان از ورود آن ها جلوگیری کردند. طبق اظهارنظرهای شاهدان، ماموران سعودی به محض حضور در محل تنها به برداشتن جسدها از زمین اقدام کردند و این در حالی است که در این زمان هنوز برخی حجاج زنده بودند و از شدت فشار و تشنگی بیهوش شده بودند. 4. طی ساعت های گذشته از این حادثه که همه ی کشورهای اسلامی را زیر تاثیر قرار داده است، مقام های سعودی باوجود تلاش برای تبرئه ی خود از هرگونه تقصیر و اهمال، به شدت هدف نقد و نکوهش قرار داشته اند و مدیریت ناقص و نادرست آن ها دلیل اصلی بروز این حادثه ی تلخ عنوان شده است. حادثه ی امسال می تواند دستاویزی بزرگ برای همه ی کشور های اسلامی برای تلاش در راستای وادار ساختن عربستان به استفاده از سایر ظرفیت های مدیریتی در حج باشد. عربستان در حالی خود را شایسته ترین کشور برای رسیدگی به امور حج می داند که حضور میلیونی زایرانی از سراسر جهان اسلام، حج را به مساله ی جهان اسلام و نه عربستان سعودی مبدل می کند و از همین رو نیاز به کمک گرفتن از سایر کشورهای اسلامی را دوچندان می کند. بویژه که عربستان در حادثه ی اخیر و حادثه های سال های گذشته، ناتوانی خود در رسیدگی به موقع به چنین واقعه هایی را به اثبات رسانده است. سازمان هایی نظیر کنفرانس اسلامی و اتحادیه ی مجالس کشورهای اسلامی می توانند در نشست های سالیانه ی خود عربستان را در این خصوص زیر فشار قرار داده و موجبات انجام هرچه بهتر حج را فراهم کنند. 5. نکته ی دیگری که لزوم توجه هرچه بیشتر عربستان سعودی به آن سال ها است که از سوی کشورهای مختلف بویژه کشورهای اسلامی شیعه عنوان شده، توجه مقام های سعودی به جنبه های فرهنگی حج است. این مراسم بزرگ و عرفانی هدفی بزرگ مبنی بر یگانگی و وحدت جهان اسلام را دنبال می کند؛ هدفی که در شرایط کنونی منطقه یی و در حالی که داعش و بسیاری دیگر از گروه های تروریستی با شعار دفاع از اسلام و مسلمانان، هویت دینی آن ها را هدف گرفته اند، اهمیتی به مراتب بیشتر پیدا می کند. ولی عربستان حتی در احترام به جنبه های فرهنگی حج و تلاش برای ایجاد این یگانگی نیز ناتوان بوده است. تا جایی که بارها شاهد رفتارهای ناشایست مقام های سعودی با زایران کشورهای شیعه و حتی برخورد فیزیکی با آن ها در جریان زیارت از قبور اهل بیت در قبرستان بقیع و خواندن کتابچه های دعا بوده ایم. 6. طی سال های اخیر، عربستان سعودی طرح های عمرانی بسیاری را با صرف هزینه های هنگفت در مکه و مدینه آغاز کرده است. این پروژه های عمرانی که بویژه در اطراف مسجدالحرام تمرکز یافته اند، به گونه یی طراحی شده اند که به نظر می رسد هدف اصلی آن ها نه تسهیل مراسم حج و کمک به برگزاری هرچه شایسته تر آن، بلکه سودآوری برای مقام های سعودی از طریق ایجاد مرکزهای خرید و هتل های لوکس بوده است. طبق گزارش رسانه ها، سود حاصل از این ساخت و سازها در اطراف کعبه چیزی نزدیک به 100 میلیارد ریال عربستان (17.2 میلیارد پوند) است. این در حالی است که عربستان سعودی به عنوان کشوری که پس از فروش نفت، درآمد خود را از حج و زایرانی که مهمان خدا در این کشور هستند کسب می کند، مسوولیت دارد برای تسهیل بیشتر انجام دادن مراسم حج و خدمت رسانی مناسب به زایران، طرح های عمرانی خود را در راستای تحقق این هدف تنظیم کند. حادثه ی روز پنجشنبه در منا که طی سی سال اخیر بارها تکرار شده است و یکی از دلیل های اصلی وقوع آن نیز شیوه ی ساخت معبرهای زایران بوده است، باید تلنگری به مقام های این کشور باشد تا برای هرچه بهتر برگزار شدن حج تلاش کنند. 

ظهور گروه های نوین تروریستی از پسِ بی ثباتی های سیاسی و ناآرامی های منطقه یی سرآغاز ایجاد الگوی نوینی از کنشگری خشونت آمیز و تروریستی بود که اینبار نه به شکلی پنهان و در مناطق دور از دسترس دولت ها بلکه در عرصه یی گسترده از قلمروی حاکمیت ملی کشورهای منطقه تسری یافت. از این رو، نه فقط امنیت شهروندان و دولتمردان بلکه موجودیت واحدهای ملی و دولت های منطقه هدف تهدید مستقیم گروه های نوظهور تروریستی همچون «داعش»، «جبهه ی النصره»، «احرار شام» و... قرار گرفت. این پدیده ی نوین افزون بر تاثیرگذاری بر کشورهای پیرامون دایره ی بحران، حساسیت بسیاری از دولت های غربی دور اما متاثر از بحران های خاورمیانه را نیز برانگیخت و سبب افزایش نگرانی های سیاسی- امنیتی برای دولت هایی شد که سال ها با بی تفاوتی یا حتی حمایتی تلویحی شاهد گسترش گروه های تروریستی در کشورهای سوریه و عراق بودند تا شاید از این طریق به اهداف خاورمیانه یی خود دست یابند. افزایش نگرانی ها از گسترش تروریسم زمینه ساز رخدادهایی چون حمله ی هوایی فرانسوی ها به مواضع داعش در سوریه طی روزهای اخیر بود. مهمتر از این رخداد، ورود عملی روسیه به صحنه ی مبارزه با تروریسم در سوریه بود که به دلیل نقش بسیار مهم مسکو در عرصه ی بحران سوریه بسیار قابل تامل می نماید. جنگنده های روسی برای نخستین بار روز چهارشنبه هشتم مهرماه در آسمان سوریه دست به عملیات نظامی زدند و مواضع و پایگاه های تروریست ها در سه استان «لاذقیه»، «حماه» و «حمص» را هدف حمله قرار دادند؛ رخدادی که از منظر پیش زمینه های سیاسی و پیامدهای میدانی در عرصه ی بحران سوریه قابل بررسی است. روسیه در قامت یک بازیگر مهم جهانی، در صحنه ی تحولات سوریه تاکنون تلاش کرده ضمن حمایت تمام قد از دولت «بشار اسد» زمینه های گفت وگوی سیاسی دولت و مخالفان را در سوریه را پدید آورد. مسکو طی هفته های گذشته با هدف جلوگیری از پیشروی تروریست ها و پشتیبانی از دولت قانونی سوریه به دنبال زمینه سازی حضور در صحنه ی عملیاتی-رزمی این کشور بوده است. «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه روز ششم مهر در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد که روسیه همواره با تروریسم جنگیده است و امروز هم در این راه به سوریه و عراق کمک می کند. پوتین با اعلام پشتیبانی از دولت اسد تاکید کرد که هیچکس به جز نیروهای دولت سوریه به طور واقعی و جدی با تروریسم مشغول جنگ و مبارزه نیست. پیش از آن، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه ی روسیه در نشست های مشترکی درباره ی بحران سوریه با وزیران امور خارجه ی عربستان و آمریکا شرکت کرده بود. نشست سه جانبه ی «دوحه» با حضور عربستان، آمریکا و روسیه نیز در این چارچوب برگزار شد. به طور موازی با این پویش های سیاسی و دیپلماتیک به ویژه رایزنی روس ها و آمریکایی ها، مسکو دستورکار اقدام موثر نظامی علیه تروریست های سوریه را دنبال کرده است. البته این اقدام نظامی به دنبال درخواست کمک دمشق از کرمیلن برای مقابله با تروریست ها صورت گرفت. دولت سوریه روز چهارشنبه تایید کرد که اسد در نامه یی به پوتین درخواست دریافت کمک نظامی از این کشور را مطرح کرده است. به گفته ی آگاهان تحولات نظامی، ارسال تجهیزات نظامی روسیه از طریق دریای سیاه به بندر «طرطوس» در سوریه از مدت ها پیش بطور جدی آغاز و پیگیری شده است. در این زمینه به نظر می رسد عملیات روس ها از یک الگوی مشخص و منطقی نظامی پیروی می کند که این الگو شامل دستورکارهایی چون حفظ پایگاه ی هوایی لاذقیه و بهبود امکانات آن، ایجاد سامانه های دفاعی علیه حمله های هوایی احتمالی و ارسال جنگنده به این پایگاه بوده است. به گزارش برخی رسانه ها، هواپیماهای باری غول پیکر «آنتونوف» روسی طی ده ها پرواز اقدام به حمل تجهیزات به این پایگاه کرده اند. بنا بر این گزارش ها، تا سه شنبه ی گذشته، روس ها 28 جنگنده شامل 12 سوخو 24، 12 سوخو 25 و 4 سوخو 30 و همچنین 2 نوع پهپاد و 20 فروند بالگرد در پایگاه لاذقیه مستقر کرده اند. نیروهای روسی پیش از این در پایگاه دریایی بندر طرطوس در غرب سوریه مستقر شده بودند. این تحولات و حضور نظامی روسیه درسوریه در حالی رقم می خورد که آمریکا و متحدان غربی و منطقه یی آن سرگرم بررسی ایجاد منطقه ی پرواز ممنوع بر فراز خاک سوریه به بهانه ی اسکان آوارگان سوری بودند. در مورد چرایی حضور نظامی روسیه در سوریه در وضعیت کنونی باید گفت به نظر می رسد دولت پوتین به این نتیجه رسیده است که پشتیبانی از دولت قانونی سوریه درگروی مبارزه با داعش و تروریسم در منطقه خواهد بود. همچنین گسترش داعش خود چالشی جدی برای مسکو به شمار می رود که سال ها است با تهدید تروریسم رو به رو است. در سطحی کلانتر، دولت روسیه به این نتیجه رسیده است مسکو می تواند از طریق اقدام جدی در سوریه و زیر سایه ی کنشگری مشروعی چون مبارزه با تروریسم، البته با هماهنگی های کلی با غرب و بدون برانگیختن نگرانی جدی اروپا و آمریکا اعتبار و نفوذ سیاسی خود را احیا کند. از این رو، مقام های روسی به طور عملی پا به عرصه ی اقدام جدی نظامی در سوریه نهاده اند. به باور ناظران، حضور نظامی روسیه در صحنه ی عملیاتی سوریه پیامدهایی چندگانه و چند سطحی را به همراه داشته و خواهد داشت. نخستین پیامد، تقویت نیروهای سوری در صحنه ی عملیاتی- رزمی مبارزه با تروریسم است. دومین پیامد تغییر نگرش های سیاسی آمریکا و ائتلاف غربی نسبت به بحران سوریه است که این موضوع ناشی از شکست راهبردهای پیشین غرب در موضوع بحران سوریه است. آنچه طی روزها و هفته های گذشته از زبان مقام سیاسی در آمریکا و دیگر کشورهای غربی شنیده شده نشان دهنده ی ایجاد فضایی نو در مبارزه با گروه های تروریستی در همکاری با روسیه و ایران است. در این پیوند، «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا در سخنرانی خود در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در زمینه ی بحران سوریه ضمن اعتراف به شکست غرب در حل بحران سوریه تصریح کرد آماده ایم درباره ی سوریه با ایران و روسیه همکاری کنیم. نظیر این موضع گیری ها را می توان در سخنان اخیر مقام های انگلیس و فرانسه نیز دریافت. در این فضا مسکو تلاش می کند با تاثیرگذاری بیشینه بر حوزه های سیاسی و دیپلماتیک، یک ائتلاف و همکاری بین المللی را به شکل گفت و گوهای سیاسی برای مبارزه با تروریسم و افراطی گری در منطقه ی خاورمیانه شکل دهد. گفت وگوی پوتین با اوباما در حاشیه ی نشست مجمع عمومی سازمان ملل و رایزنی مقام های روسی با کشورهای تاثیرگذار در بحران روسیه را می توان در این چارچوب مورد ارزیابی قرار داد. به شکل همزمان، عملیات نظامی روسیه تکمیل کننده ی تلاش های دیپلماتیک مسکو برای تقویت مواضع این کشور در همکاری با قدرت های منطقه یی نظیر ایران است تا در نهایت راهکاری سیاسی برای برون رفت از بحران سوریه رخ بنماید. 

برای تغییر کمدهای دیواری، کابینت آشپزخانه و حتی تعویض درهای منزل سراغ شرکت هایی بروید که بخش طراحی مجزایی دارند. این شرکت ها با توجه به متراژ، سبک دکوراسیون خانه و البته سلیقه ساکنانش پیشنهادهایی متناسب با فضا ارائه می کنند. این درست که انتخاب صنایع چوبی با روکش های طبیعی، چوب و رنگ پلی استر گران تر است اما این درها، کمدها و. . . علاوه بر حس بهتری که در فضا ایجاد می کنند، بادوام تر هم هستند. کارشناسان صنایع چوب آبچر معتقد اند برای داشتن یک انتخاب اصولی، سلیقه مشتری در کنار مشاوره های تخصصی بسیار حائز اهمیت است.

کابینت از آن دست صنایع چوبی است که هر چند وقت یک بار مدل های بسیار متنوعی از آن در بازار عرضه می شود. انتخاب سبک کلاسیک برای کابینت بسیار سلیقه ای است. حتی به متراژ هم بستگی ندارد. مشتری هایی هستند که برای خانه های کوچک تر هم خواستار کابینت کلاسیک یا نیمه کلاسیک هستند اما در کل طرح های مدرن برای کابینت طرفدار بیشتری دارد. اکثر افراد برای خانه هایی با سبک کلاسیک هم کابینت هایی مدرن انتخاب می کنند.

برای قرنیزهای دیوار از ۱۶MDF میل با روکش طبیعی و رنگ نیم پلی استر با ابزارهای مختلف استفاده می شود. همچنین برخی مشتری ها انتخاب قرنیزهای سقفی چوبی را به گچبری های روی سقف ترجیح می دهند.

بهترین انتخاب

ترکیبی از چوب، روکش طبیعی و استفاده از MDF برای قاب یا. . . همراه رنگ های تمام پلی استر یا نیم پلی استر برای در مستحکم محسوب می شود. در ساختار درها از چند نوع چوب استفاده می شود. از ارزان ترین تا گران ترین چوب به ترتیب: روسی، راش شامل سه نوع ایرانی، گرجستانی و آلمانی، ملچ، بلوط، گردو و یک سری چوب هایی با فناوری کشور ایتالیا که بسیار گران است. چوب از متری یک میلیون تا ۲۰میلیون در بازار موجود است.

رنگ درها به دو بخش نیم پلی استر و تمام پلی استر تقسیم می شود. رنگ های تمام پلی استر سطح صاف و شفاف تری دارند و چون فرآیند رسیدن به آن زمان بر و حرفه ای تر است، مسلما کیفیت بالاتری هم دارند و فضا را لوکس تر نشان می دهند. رنگ های دیگری هم با نام پولیش در بازار موجود است که گران ترین نوع رنگ است. نتیجه کار با این رنگ، سطحی بسیار شفاف مثل شیشه خواهد بود اما امکان ابزار زدن روی چنین سطحی محدود است.

این روشویی کلاسیک از جنس چوب اشباع شده است. برای این مدل به دلیل پرابزار بودن باید هزینه بیشتری پرداخت کنید. رنگ این روشویی ها عموما از پلی اورتان است تا ضد آب باشد و آسیبی نبینید.

درها هم سبک های مختلفی دارند؛ درهای کلاسیک، نیمه کلاسیک و مدرن. کلاسیک ها همان طور که از اسم شان پیداست ابزار بیشتر و جزئیات ظریف تری دارند. به همان نسبت ابزار یک در نیمه کلاسیک کمتر است و یک در مدرن تقریبا ساده است. این روزها درهای تک قاب مد شده و مخاطبان بیشتری در بازار دارد. بهتر است درهایی با روکش طبیعی از چوب انتخاب کنید چراکه نمای زیباتری دارند و حس بهتری در فضا ایجاد می کنند.

البته به نسبت قیمت بالاتری هم دارند. انتخاب یراق آلات یا دستگیره های در کاملا سلیقه یی است. یراق آلات عموما از جنس کروم است. برای درهای کلاسیک هم عموما دستگیره هایی مدرن یا ساده انتخاب می کنند اما دستگیره هایی هم در بازار موجود است که به دلیل جزئیات بیشتری که دارد کلاسیک محسوب می شود. بیشتر دستگیره های موجود در بازار هم دوتکه است. تنوع یراق آلات در بازار بسیار بالاست. کسانی که می خواهند هزینه بیشتری کنند یراق آلات را به صورت جداگانه می خرند.

پیش فرض ما همیشه این بوده که کمدهای دیواری کاملا در داخل دیوار ساخته می شوند و هیچ بیرون زدگی ندارند اما شرکت های صنایع چوبی این روزها برای مشتریانی که خواستار فضایی در اتاق هستند که وسایل شان جلوی چشم نباشد، کمدهایی روی جداره اصلی دیوار اجرا می کنند که همان کاربرد کمددیواری را دارد؛ منتها به شکلی امروزی تر. برای این کمدها بهتر است طرح هایی را انتخاب کنید که قفسه های بیشتر، کشو، فضای شیشه ای بوفه مانند و. . . دارد.

تمام بخش های این کمدها قابل استفاده است و به همین خاطر بسیار پرطرفدار است. برای هارمونی بیشتر فضا، انتخاب رنگ چوب در و کمددیواری باید یکسان باشد. همچنین در این کمدها بسته به سلیقه مشتری می تواند ریلی، کشویی یا آکاردئونی باشد.

درهای لابی ترکیبی از چوب و شیشه Stand Glass است. شیشه های ۲۵ میلی متری مورد استفاده در این درها عموما وارداتی است؛ البته در ایران هم تولید می شود و از نظر کیفیت هر دو مناسب هستند.

این شیشه ها با فلزهایی که داخل شان است مسلح شده اند. داخل این شیشه ها با استفاده از این فلزها اشکال مختلفی مثل گل و. . . طراحی شده است.

از در خانه که وارد شدم پنجره بزرگ نشیمن، آفتاب بی‌نظیری را
مهمان خانه‌شان کرده بود و یک راک اصیل کنج این پنجره چرت دم‌ظهرش را
می‌زد.
خانه 190 متری بیتا و مهدی پر بود از سرزندگی؛ سرزندگی‌ای که به
گفته خودشان هر کدام از جزییاتش سوغات سفرهای زندگی مشترک‌شان بوده است.
سر
که می‌چرخاندی در گوشه‌گوشه خانه یادگاری‌هایی بود ساده و بی‌آلایش که روح
تازه‌ای به خانه می‌بخشید.

آشپزخانه بیتا و مهدی چطور رویایی شد!

از آشپزخانه‌شان پرسیدم.
آشپزخانه بیتا با یک فلاورباکس از نشیمن‌ جدا شده است.
ایده منحصربه‌فرد فلاور باکس جایگزین دیوار از علاقه خود خانم خانه به گل و گیاه سرچشمه گرفته است.
خانم خانه که تحصیلات مهندسی کشاورزی دارد، اصل زندگی گل‌ها را از بر است و می‌داند برای هر فصل کدام گل را زینت‌بخش خانه خود کند که جذابیت فضای خانه و به‌خصوص آشپزخانه‌اش دوچندان شود.
برای انتخاب کابینت‌های آشپزخانه های‌گلاس سفید را مناسب می‌دانند چراکه برای انعکاس نور بیشتر در فضای آشپزخانه‌شان گزینه مناسبی است.

همچنین برای روح بخشیدن به رنگ سفید، رنگ ونگه را انتخاب کرده‌اند که حقیقتا فضای‌شان را بیش از پیش شکیل کرده است.
برای اوپن آشپزخانه هم جزیره پلکانی و صندلی‌های کوتاه قهوه‌ای‌رنگ را در نظر گرفته‌اند و یک ترکیب عالی از رنگ‌های زیبای طبیعت را به خانه‌شان هدیه کرده‌اند.

فضای بین کابینت‌ها را نیز ساده و قهوه‌ای انتخاب کرده‌اند که در تمیز کردن‌شان دچار مشکل نشوند و با رنگ سفید و ونگه کابینت‌ها نیز هماهنگ باشد.
چشم که ‌چرخاندم هیچ عنصر اضافه‌ای به جز چند گلدان دکوری در نمای آشپزخانه ندیدم.
این موضوع سلیقه خانم خانه است که حتی برای دستکش‌های ظرفشویی هم فضایی را در نظر گرفته و دوست دارد آشپزخانه‌اش حالت نمایشگاهی خودش را داشته باشد و در این‌باره نیز بسیار موفق بوده است.

صمیمیتی به سبک ایرانی در اتاق نشیمن!

تصور یک‌دست مبل تختی اصیل با کوسن و پوف‌هایی که همه از جنس گلیم و گبه‌اند و آراسته به طرح و نقش‌های اصیل ایرانی، هوش از سر هر اهل دلی می‌پراند! اما برای بیتا و مهدی که این دوست‌داشتنی‌ها را مدت‌هاست در کنج نشیمن‌شان دارند، بیشتر باب تعلق خاطر است تا هوش از سر پرانی!

در کنار این ست زیبا آینه و کنسول بی‌نظیری است که آن هم از هنر کهن ایرانی چیزی کم ندارد؛ قابش الهامی است از پنجره‌های ارسی بی‌نظیر که رنگ‌های دور طاقش همگی نشان از یک اصالت ابدی دارد.
مانند این قاب و آینه در قسمت ورودی هم به چشم می‌خورد اما حکمش چیز دیگری است و گوشه دیگری از اصالت معماری ایرانی را همراه دارد؛ یک جاکفشی زیبا  که کلون و کوبه‌اش حس و حال دیگری به این فضای صمیمی بخشیده است.

جنگ میان سنت و مدرنیته در اتاق پذیرایی!

نشیمن مهمان اما داستان دیگری را روایت می‌کند! پنجره‌ای دارد به وسعت دریا که منظره‌ای چهار فصل و رویایی‌تر از آشپزخانه‌شان را در خود جای داده است! چیدمانش ساده و مدرن است اما در میان تمام این ظاهر مینیمال و مدرن یک راک اصیل می‌درخشد و واقعا خوش می‌درخشد!

خانم خانه می‌گوید: «مادرم می‌گوید آدم باید همیشه دو تا درخت درست و حسابی در خانه‌اش داشته باشد تا وقتی به آن نگاه می‌کنی روحت تازه شود.» برای همین موضوع است که بیتا درختچه بنجامین بی‌نظیری دارد که فضای نشیمنش را بیش از پیش خاص کرده است.
در این فضای مدرن نسبتا مینیمال هر کجا چشم می‌چرخاندیم به تراس دلباز گلکاری شده می‌رسیدیم که دل‌دل می‌کردیم از این قاب شیشه‌ای بگذریم و به آن قدم بگذاریم و از نزدیک بنفشه و پامچال‌هایش را نظاره‌گر باشیم.

تراس این خانه حتی در زمستان هم بهار است!

به نظرم این موهبتی الهی است که آدم زبان گل و گیاه را بداند و موهبت بزرگ‌تر آن است که تراسش پر باشد از گل و گلدان‌هایی که در زمستان هم رنگ بهار را دارند.
آقای خانه می‌گوید: «مهمان‌های‌مان دل از این تراس نمی‌کنند و هر وقت در خانه‌مان بزمی برپاست، اوقات‌شان را در اینجا می‌گذرانند.» بی‌شک جواب من پرواضح است؛ اینکه عجب سعادتمندند مهمان‌های شما!

گل‌های پامچال تراس با گلدان‌های سفالی قدیمی و شمعدانی و بنفشه‌هایی که دسته‌دسته در کنار نرده‌های تراس نشسته‌اند حس و حال حیاط‌های نوستالژیک خانه‌های پدری را با خود دارند؛ تلفیق سنت و مدرنیته در تراس‌شان هم به چشم می‌خورد.
در را که باز می‌کنی یک دست میز و صندلی زیبای حصیری که به دیواری پر از گل تکیه داده با روحت بازی می‌کند اما پیش که می‌روی پشتی است و صندوقچه و شمعدانی که تو را میخکوب می‌کند در گذشته‌هایی پر از سادگی و صداقت و این همان رویایی است که در خانه بیتا و مهدی به حقیقت پیوسته است. 

وارد بعضی خانه ها که می شوی، احساس می کنی محیطی برای نفس کشیدن پیدا کرده ای. نه این که خانه بزرگ باشد یا وسایلی لوکس در آن گنجانده شده باشد، اما معلوم است صاحبخانه از آن طیف افراد باسلیقه است که بخوبی می داند هرچیز را به چه طریق و کجا قرار دهد تا بهترین جلوه را پیدا کند.

ساعتی را که تو در آنجا می گذرانی، تجربه ای لذتبخش است. آرامش در آنجا همچون نسیمی از هر نقطه به روحت می وزد و برای لحظه ای تو را از افکار مزاحم روزمره به درمی آورد. هنگام خداحافظی از میزبان، به این فکر هستی که او را در زمره دوستان خوبت قراردهی و رفت و آمدت را با او افزایش دهی، زیرا بخوبی می دانی که چنددقیقه بودن در خانه او، برای تو حکم نوعی روان درمانی را خواهد داشت.

برعکس، به خانه برخی دیگر که قدم می گذاری، ممکن است صاحبخانه تلاش بسیاری برای پذیرایی از تو بکند و به هرطریق بکوشد تا تو شادباشی. اما تو در آن خانه دلت می گیرد احساس خفگی می کنی. ممکن است خانه بزرگ باشد، ولی صاحبخانه آن را تا خرخره پر از وسایل عجیب و غریب کرده تا سلیقه ویژه اش را به رخ حضار گرامی بکشد و همین باعث می شود که مهمان در آن احساس خوبی نداشته باشد.

در هر صورت، شما سعی کنید جزو گروه اول باشید. حتی اگر در آپارتمانی کوچک زندگی می کنید، با درایت و سلیقه خاصتان آن جا را به محیطی زیبا و روح افزا تبدیل کنید تا هم خودتان در آن آرام بگیرید و هم مهمانان تان احساس خوبی از آنجا بودن پیداکنند.

در اینجا راهکارهایی به شما ارائه می کنیم تا با به کاربستن شان بتوانید منزل خود را به محیطی دلباز و بزرگ تر از آن چه واقعا هست تبدیل کنید:

خانه کوچک تان را با انتخاب کاناپه ساده دلباز کنید

اگر کاناپه شما بزرگ و جاگیر باشد، فضای زیادی از اتاق پذیرایی را اشغال خواهدکرد. معمولا کاناپه ها جا برای نشستن دو یا سه نفر دارند و دسته های بزرگ و حجیم، تاثیری در جای نشستن نخواهد داشت. اگر پشت کاناپه بزرگ و به عقب خمیده باشد یا دسته ها متکایی و بسیار بزرگ باشد، فضایی زیاد اشغال می شود و نمای اتاق پذیرایی شما را کوچک می کند. کاناپه ای شیک و ساده بگیرید تا اتاق دلبازتری داشته باشید.

برای بزرگتر نشان دادن خانه کوچک تان میز ناهارخوری را در آشپزخانه بگذارید

میز ناهارخوری بزرگ جای اتاق پذیرایی شما را می گیرد. اگر آشپزخانه تان فضایی قابل قبول دارد، میز ناهارخوری چهار تا شش نفره بگیرید و آن جا غذا بخورید. وگرنه می توانید به یاد دوران پرصفا و صمیمیت گذشته سفره پهن کنید و به همراه مهمانان دورادور سفره بنشینید، غذا بخورید و گل بگویید و گل بشنوید. زندگی هرچه ساده تر باشد، لطف بیشتری هم خواهد داشت.

کنج های پرمصرف خانه کوچک تان را بزرگتر نشان می دهد

گوشه اتاق ها را دست کم نگیرید. آنها می توانند برای شما بسیار مفید باشند. می توانید جاکفشی، کتابخانه، بوفه، باکس یا هرچیز دیگری را در کنج اتاق ها قرار دهید تا از این قسمت هم استفاده کرده باشید. کنج اتاق پذیرایی و دیگر اتاق ها بخشی مفیدند، اما بیش از دیگر نقاط مظلوم واقع شده اند و استفاده چندانی از آنها نمی شود.

کمد دیواری یکی از اجزای اصلی برای خانه های کوچک

کمددیواری ها جزو مفیدترین ابزارهایی هستند که می توانید در خانه قرار دهید. آنها کمترین فضا را می برند و بیشترین فایده را به شما می رسانند. از نجاری ماهر کمک بخواهید تا برای شما تعیین کند که کدام نقطه از هال، خواب یا حتی پذیرایی پرت افتاده و مناسب قراردادن کمددیواری است. او باید برای آن قسمت کمدی بسازد که بیشترین تعداد قفسه ها را داشته باشد. شما می توانید حجم زیادی کفش، کیف، پوشاک یا حتی وسایل خانه را در آن جا نگاه دارید. به این ترتیب فضای کمی از اتاق گرفته می شود، اما در عوض وسایل فراوانی که پیشتر در خانه شما پخش و پلا بودند به صورت جمع و جور در کنار هم چیده می شوند.

در آپارتمان های کوچک گلدان های سبز را فراموش نکنید

گلدان هایی حاوی گیاهان همیشه سبز آپارتمانی تهیه کنید و آنها را در چند گوشه خانه قرار دهید. حضور آنها به زندگی شما لطافتی عمیق می بخشد. معمولا گیاهان آپارتمانی رسیدگی چندان زیادی نمی طلبند، اما در همان حد توجه اندک هم موجب آرامش روح شما می شود. گل و گیاه را از خانه خود دریغ نکنید.

باکس های مفید یک اصل مهم برای آپارتمانهای کوچک

در چند سال اخیر، باکس های دیواری طرفداران زیادی پیداکرده اند. می توانید یکی از آنها را به دیوار آشپزخانه بزنید و قرص و دوا یا ادویه ها را در آن قراردهید. یا یکی را به دیوار سرویس بهداشتی بزنید و مسواک و خمیردندان را در آن بگذارید. حتی می توانید آن را به دیوار پذیرایی بزنید و مجسمه و تابلوی کوچک و ظریفی را در آن قراردهید. این باکس ها جان می دهند برای زیباکردن آپارتمان های نقلی.

آینه بزرگ خانه های کوچک را چند برابر می کند

آینه ها شعبده بازهایی توانا و چیره دست اند. وقتی یک آینه بزرگ را به دیوار اتاق تان می زنید، نمای روبه رو داخل آن می افتد و خودبه خود منظره اتاق را دوبرابر نشان می دهد. وقتی به یک آینه بزرگ نگاه می کنید، این احساس به شما دست می دهد که فضای آن سوی آینه واقعی است و می توانید به آن طرف بروید. آینه ها هم مانند پنجره ها نقش مهمی در بزرگ نشان دادن اتاق ایفا می کنند.

من، فارغ التحصیل رشته سینما، مدتی را در لهستان و در شهر «ووج» برای تحصیل گذراندم. دانشگاهی که من در آن در رشته ادبیات نمایشی انگلیسی درس می خواندم درست در مرکز شهر بود و همیشه دنبال خانه ای بودم که هم به دانشگاه نزدیک بوده و هم قیمت مناسبی داشته باشد. شهری که من در آن زندگی می کردم بعد از ورشو مهم ترین شهر لهستان است. ووج شهری است که در جنگ جهانی دوم تقریبا سالم ماند و خرابی هایش هم بعد از جنگ ساخته نشد؛ شهری که چند دهه پیش قلب تپنده سینمای اروپا بود و کارگردانانی چون کیشلوفسکی و پولانسکی در مدرسه سینمایی همین شهر تحصیل کردند. شما در این گزارش با سبک دیزاین خانه های قدیمی شهر ووج آشنا می شوید. در این گزارش حاصل مشاهداتم از زندگی در یکی از این خانه هارا برای تان نوشته ام.

خانه برای من جایی است که هر نقطه اش تاریخی داشته باشد. خانه برای من جایی است پر از عکس، رومیزی های دستباف؛ جایی که به چیدن هر نقطه اش فکر کرده باشی؛ جایی که وقتی در آن قدم می گذاری حس کنی کسی تو را در آغوش می کشد. خانه ای که در بین آگهی ها در اینترنت پیدا کردم با وجود ظاهر زمختش همین خصوصیات را داشت. در منطقه ای به نام «اوکجی» که تقریبا پایین شهر محسوب می شد. وقتی با دوستم برای دیدن این خانه می رفتیم، حس می کردم به قلب بازماندگان جنگ جهانی نزدیک و نزدیک تر می شویم. اتوبوس پایین می رفت و شهر کم کم چهره تمیز و زیبایش را از دست می داد و سیاه تر می شد.

در راه حتی ساختمان هایی را دیدیم که بخشی از آنها در جنگ نابود شده بود و در بخش دیگرشان کسانی زندگی می کردند. ته دلم گفتم خدا کند، خانه ارزانی که من پیدا کرده ام یکی از همین ها نباشد. اما اوکچی از همان خانه های مرسوم دوران کمونیستی بود؛ ساختمان هایی خالی از طراحی که زنجیروار از آلمان شرقی تا لهستان کشیده شده بودند. زیبایی لهستان اما بر همه زشتی ها غلبه می کرد. در پاییز آن قدر درختان سرخ رنگ و زیبا می شدند که حتی زشت ترین ساختمان ها هم نمی توانستند از دلربایی شان کم کنند. صاحبخانه من یک زن تنهای ۷۰ ساله به نام جیشا بود. او و خانه اش برای من که قرار بود مدتی را در لهستان تنها زندگی کنم، شبیه یک آغوش گرم بود؛ گرم و زیبا و نقطه نقطه اش پر از ردپای زندگی.

همه چیز چوبی و کاملا همان چیزی بود که اروپایی ها «بوهیمین» می گویند. بوهیمین اما داستان بلندبالایی دارد. اسم بوهم از سرزمینی تاریخی در اروپای مرکزی گرفته شده که حالا در بخش غربی جمهوری چک است. سبک بوهمی یا همان بوهیمین در اروپا به سبک زندگی کسانی می گویند که با روشی غیرمتعارف زندگی می کنند؛ کسانی که شیفته موسیقی، تئاتر و ادبیات هستند؛ آدم های بی پروا که در زندگی کوله بار اندکی دارند و آنچه دارند بیشتر ساخته دست خودشان است. این آدم ها از همان هایی هستند که همیشه در خانه شان یک نوشیدنی جدید با شیرینی های داغ و خانگی را امتحان می کنید. هرچند جیشا زن تنهایی بود اما زندگی اش پر از آرامش و امنیت بود؛ آرامشی که انگار هر روز بهانه تازه ای برای زندگی کردن به او می داد.

قسمت اصلی خانه جیشا یک اتاق نشیمن کوچک با یک تلویزیون قدیمی بود. میز مورد علاقه من، میز کنار تلویزیون بود؛ یک میز پر از عکس و ماتروشکا. ماتروشکا همان عروسک های تو در توست که از چوب درخت زیزفون ساخته می شود. ماتروشکا برای خانه های روسی و لهستانی شبیه سرمایه خانوادگی است.

به آپارتمان که رسیدم، صاحبخانه ام، جیشا خوشحال و خندان در را باز کرد. اصلا شبیه زنان ۷۰ ساله نبود؛ نه قهقهه های از ته دلش، نه شلوار جینش و نه موهای سرخ رنگش که کاملا امروزی کوتاه شده بود. تنها از چین و چروک های عمیق کنار چشمانش می توانستم گذر سال ها را بفهمم. پا که در خانه گذاشتم فهمیدم اینجا همان خانه ای است که می توانم در آن زندگی کنم. جیشا به دختران جوان، پیانو درس می داد. برای همین بعضی روزها مهمان های ناخوانده ای توی خانه داشتیم.

اتاق من فقط یک تختخواب، یک کمد چوبی و یک میز تحریر داشت. پنجره اش آن قدر زیبا بود که نمی توانستم از آن چشم بردارم. جیشا گفت می توانم هرچه می خواهم از اتاقش بردارم و به اتاق خودم ببرم .

جلوی تلویزیون یک مبل راحتی قرار داشت که به رسم خانه های اروپای شرقی پر از «گروشت» بود. گروشت، سبکی از قلاب بافی است که در هر خانه ای پیدا می شود. در لهستان کمتر دست آدم ها موبایل و تبلت دیدیم. اگر کسی بیکار می شد یا کتابی به دست می گرفت یا گروشت می بافت.

عصرها من برای او چای ایرانی دم می کردم و با گز روبه روی تلویزیون می خوردیم. جیشا برایم با آب و تاب داستان سریالی که هر روز می دید و هیچ وقت تمام نمی شد را تعریف می کرد. او گاهی «پونچکی» می پخت و من تقریبا همه شان را می خوردم. پونچکی چیزی شبیه پیراشکی است که داخلش را با مربای آلو پر می کردند.

انتخاب رنگ یا کاغذدیواری برای دیوارهای خانه به نظر معضلی حل‌نشدنی است.
گاهی وقت‌ها واقعا انتخاب بین این دو سخت می‌شود چراکه هر کدام مزایا و معایبی دارند که انتخاب را محدود می‌کنند ولی شاید دانستن چند نکته در مورد آنها بد نباشد؛ دست‌کم اطلاعات بیشتری را در اختیارتان قرار می‌دهد و همین مساله اگر جواب درست و شفافی به شما ندهد، حداقل چشم‌تان را برای انتخاب بازتر می‌کند و باعث می‌شود انتخاب آگاهانه‌تری داشته باشید.
ما قصد نداریم بگوییم رنگ بهتر است یا کاغذدیواری.
ما فقط قصد داریم نکات مثبت و منفی این دو متریال را به شما بشناسانیم اما تصمیم نهایی برعهده خود شماست.

رنگ‌ها تنوع بیشتری دارند یا کاغذدیواری‌ها؟

در امر تنوع این کاغذدیواری‌ها هستند که برگ برنده را در اختیار دارند؛ چراکه هم تنوع رنگی و هم تنوع طرحی بیشتری دارند.

کدام‌یک خانه‌ام را نورگیرتر می‌کند؟

وقتی صحبت نورگیری به میان می‌آید، رنگ‌ها یک قدم از کاغذدیواری‌ها جلوترند.
حتما می‌پرسید چرا؟ خب، باید بگوییم به دلیل سطح براق‌شان.
این سطح براق نور را منعکس می‌کند و در نتیجه فضا روشن‌تر به نظر می‌رسد در صورتی که کاغذدیواری‌ها جاذب نور هستند و از این قابلیت بی‌بهره‌اند.

با رنگ خانه‌ام بزرگ‌تر جلوه می‌کند یا کاغذدیواری؟

اگر قصد دارید خانه کوچک‌تان را بزرگ‌تر جلوه دهید، رنگ‌ها بیشتر از کاغذ‌دیواری‌ها به شما کمک خواهند کرد؛ چراکه در خانه‌های کوچک هرچه فضا مینیمال‌تر و به دور از شلوغی و طرح‌های اضافی باشد، بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.
اما خب نمی‌توان کاغذدیواری‌هایی که طرح‌های زیبایی دارند را هم نادیده گرفت.
درست است که طرح روی آنها خانه را کوچک‌تر نشان می‌دهد اما فریبنده‌تر و متفاوت‌تر از رنگ‌ها هستند.

کدام‌یک در زمان کمتری اجرا می‌شوند؟ 

در مورد میزان زمان مورد نیاز برای اجرا هم باز این کاغذ‌دیواری‌ها هستند که یک گام جلوترند.
در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توان دیوارهای خانه را با انواع کاغذدیواری‌ها تزیین کرد.
کاغذدیواری‌ها حتی دردسر کمتری هم برای اجرا نسبت به رنگ‌ها دارند.

آیا رنگ‌ها و کاغذدیواری‌ها ویژگی‌های مشترکی دارند؟

رنگ‌ها و کاغذ‌دیواری‌ها در عین متفاوت بودن دارای ویژگی‌های مشترکی هستند و این یعنی قدرت.
یکی از این ویژگی‌های مشترک قابلیت شست‌و‌شوی آنهاست.
 

بافت‌های متفاوت را در کدام‌یک می‌توانم پیدا کنم؟

اگر آنقدر جزئی‌نگر هستید که حتی بافت دیوارهای‌تان هم برای‌تان مهم است، شک نکنید بهترین انتخاب برای شما کاغذ‌دیواری‌است.
دنیای کاغذ‌دیواری‌ها آن‌قدر بزرگ و متنوع است که شک داریم آنچه را که مد نظرتان است،
پیدا نکنید.

می‌توانم ترکیبی از رنگ و کاغذدیواری در خانه‌ام داشته باشم؟

در نهایت اگر نتوانستید بین رنگ و کاغذدیواری یکی را انتخاب کنید، پیشنهاد می‌دهیم از ترکیب رنگ و کاغذ‌دیواری برای دکوراسیون داخلی خانه‌تان استفاده کنید.
اما این ترکیب کردن باید هوشمندانه و معمارانه صورت بگیرد.

مسر آیت الله هاشمی می گوید فرزندانم سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند.

«تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می کنم» این جمله را نه یکی از مریدان آیت الله هاشمی که عفت مرعشی، همسر آیت‌الله می گوید. فرزند آیت الله سیدصادق مرعشی از علمای روزهای قبل از انقلاب که حالا شصت سالی می شود همراه و همگام شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی است. می‌گوید 20 سال نخست زندگی با هاشمی سخت ترین دوره زندگی اش بوده است، روزهای مبارزه و زندان آیت الله و بزرگ کردن 5 فرزند بودن حضور پدرشان.

او از روزهای مبارزه آیت‌الله گفته است، از فرزندانش که به عقیده وی سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند. فرزندانی که با مادرشان راحت تر دردل می کنند و با پدر بحث کاری و جدی دارند.

صحبت از تهمت‌ها و بداخلاقی ها علیه آیت‌الله هاشمی که می شود می‌گوید شاید ما در مقابل این بداخلاقی ها کم بیاوریم اما آیت الله صبور است و گاهd ما را آرام می کند.

او در این گفتگو از زندان رفتن مهدی و فائزه گفته، از ازدواج موفق دخترانش با دو برادر و پسرانش با دختران فامیل.

اهم سخنان عفت مرعشی در گفتگو با ویژه نامه نوروزی روزنامه آرمان را در ادامه بخوانید؛

*بعد از ازدواج با آقای هاشمی زندگیم تحت تاثیر شخصیت و افکار بلند ایشان قرار گرفت و تمام تلاشم این بود که بتوانم به عنوان یک پشتیبان و همراه، آقای هاشمی را در رسیدن به اهداف بلندش یاری کنم. تا ایشان بویژه در ایام مبارزه حداقل درباره خانواده خود نگرانی نداشته باشد. طبیعی است که این زندگی با آقای هاشمی در این نزدیک به شصت سال در افکار و شخصیت من تاثیر برجسته‌ای گذاشته است.

*در بیست سال نخست زندگی مشترکم با آقای هاشمی، که سخت ترین دوره بزرگ کردن 5 فرزند ایشان بود، آقای هاشمی یک سیاستمدار نبود، یک مبارز بود و من و بچه‌ها همواره پشت در زندان‌ها منتظر دیدار ایشان بودیم. در دوران زندان‌های دهه چهل بیماری فاطمه و رنجوری محسن و در دهه پنجاه بهانه گیری مهدی و یاسر واقعا برای من سخت بود. عملا من باید هم پدر می‌بودم و هم مادر و هم پشتیبان آقای هاشمی که خدای نکرده به اعدام محکوم نشود. شرایط به نحوی بود که بعضی مواقع که ما با بچه ها به ملاقات آقای هاشمی در زندان می‌رفتیم بی تابی بچه ها برای ایشان حتی زندانبابان و ساواک را هم به گریه می‌انداخت.

*یکبار که به ملاقات آقای هاشمی رفتم به قدری شکنجه شده بود که نمی‌توانست روی پای خود راه برود. زندانبان او را آورد و بچه‌ها خود را به بغل پدرشان انداختند اما وقت ملاقات را بلافاصله تمام کردند. در این شرایط نمی‌شد محسن را که خردسال بود از پدرش جدا کرد به نحوی که اکثر مامورانی که آنجا بودند به گریه افتادند.

*بچه‌ها با من خیلی راحت‌تر از پدرشان هستند و بیشتر حرف‌های جدی و کاری را با پدرشان می‌زنند. درد دل ها و مطالب دیگر را با من مطرح می‌کنند. فرقی بین دخترها و پسرها در این موضوع نیست. معمولا وقتی مساله کمک به فرد و کار خیری مطرح است بچه ها برای اینکه نتیجه بهتری بگیرند من را واسطه صحبت با پدرشان می کنند.

*هیچ کدام از فرزندان من سیاستمدار نیستند، فاطمه بزرگترین فرزندم خود را وقف امور خیریه و کمک به بیماران کرده، محسن به کارهای عمرانی و سازندگی علاقه زیادی دارد، فائزه در حووزه ورزش و فعالیت های زنان وقت خود را صرف می کند، مهدی به فعالیت های صنعتی و توسعه علاقه زیادی دارد، یاسر نیز به امور تحقیقاتی و دانشگاهی مشغول است.

*به دو دلیل، سیاست فرزندانم را رها نمی‌کند، بعضی از احزاب سیاسی می‌خواهند که با ارتباط با فرزندان آقای هاشمی از اعتبار ایشان استفاده کنند، و جناح مقابل نیز با پرونده درست کردن و آزار فرزندانم می‌خواهد حساب خود را با آقای هاشمی تسویه کند.

*زندگی ما تفاوتی با سایر خانواده‌ها ندارد، زندگی متوسطی داریم، البته به دلیل مشغله آقای هاشمی و مسائلی که باید از طریق خانواده به ایشان منتقل شود طبیعتا کمتر از خانواده های دیگر وقت استراحت و تفریح داریم.

*{دلیل همراهی با آیت الله هاشمی در مراسم ها و کنفرانس ها}: هم برای خودم جالب است و هم این معنا را دارد که تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می‌کنم.

*وقت زیادی برای تلویزیون دیدن نمی‌گذاریم، شاید در روزی حد,د نیم ساعت تا یک ساعت. از بعضی شبکه‌های ماهواره هم بعضا استفاده می‌کنیم اما دیدن ماهواره در خانواده ما از جامعه خیلی کمتر است.

*با فعالیت زنان در صورتی موافقم که اولا مانع وظایف اصلی آنها یعنی حفظ خانواده و تربیت فرزندان نشود، ثانیا حضور زنان در جامعه نمایشی نباشد بلکه براساس شایستگی های آنان باشد. این حضور نیز همراه با حفظ اخلاق و حریم خانواده باشد. می توانم بگویم در این موضوع نظرم به نظر رهبر انقلاب نزدیکتر است.

*اخلاق، شخصیت و صبر آقای هاشمی به گونه‌ای است که تهمت‌ها و کینه ورزی ها را به روی خود نمی آورند و معمولا چیزی نمی‌گویند. ظرفیت تحمل بسیار زیادی در قابل بی اخلاقی‌ها، تهمت‌ها و دروغ‌ها دارند. به نحوی که بعضا صبر ما نیست به بی ‌حرمتی و ظلمی که به ایشان می‌شود تمام می شود و ایشان اعضای خانواده را آرام می کنند.

*فائزه و مهدی به زندان رفتند. من هیچ وقت فکر نمی‌کردم که کار کشور به اینجا برسد که افراد بیگناه را بخاطر مسائل سیاسی به زندان بیندازند. هیچ فرصتی را برای ملاقات با فائزه از دست نمی‌دادم و هر هفته به ملاقاتش می رفتم. حالا هم فرصت ملاقات با مهدی را از دست نمی دهم. احساسی که دارم شبیه احساسی است که در زندان و زمان ملاقات با آقای هاشمی داشتم.

*اگر رفتار اشتباهی از فرزندانم ببینم مثل هر مادری به وظیفه ام که تذکر دادن و راهنمایی کردن است عمل می کنم، اگر تکرار کنند جدی تر تذکر می دهم.

*فرزندانم ازدواج‌های موفقی داشتند. فاطمه و فائزه با فرزندان مرحوم لاهوتی که رفیق و هم زندانی آقای هاشمی قبل از انقلاب بودن در همان اوایل پیروزی انقلاب ازدواج کردند. محسن، مهدی و یاسر نیز از دختران فامیل همسرشان را انتخاب کردند و زندگی خوبی دارند. نوه‌ها نیز ازدواج کردند و من هم مثل هر مادر یا مادربزرگی در جریان ازدوج فرندان و نوه هایم بوده ام.

مرگ غم انگیز «آلان» کودک سوری که پیکر بی جانش هفته ی گذشته روی شن های ساحلی ترکیه در قاب تصویر قرار گرفت، بازتاب چشمگیری در افکار عمومی و رسانه ها داشت و پس از چند رخداد تلخ همچون مرگ پناهجویان خاورمیانه و شمال آفریقا در کامیون و نیز شناورهای غرق شده در مدیترانه، مساله ی آوارگان خاورمیانه ی عربی را در زمره ی اخبار مهم جهان و و حتی توجه دولتمردان و شهروندان بسیاری از کشورها قرار داد. بحران آوارگان که برای دهه ها گریبانگیر مردم خاورمیانه است، پس از خیزش های عربی ژرفتر و به شکل معضلی جدی در قلب جهان عرب فراگیر شد. تشدید بحران در سوریه و تبدیل آن به یک جنگ داخلی، بحران و آشوب در لیبی و جنگ قدرت میان گروه های گوناگون، پیدایش داعش در عراق و سوریه و خشونت بی حد و مرز این گروه و دیگر گروه های تروریستی در منطقه های زیر سلطه و تحولات یمن و تجاوز ائتلاف سعودی به این کشور تاکنون منجر به آوارگی میلیون ها تن شده است. خاورمیانه مدت ها است به دلیل اشغالگری صهیونیست ها و رخدادهایی چون جنگ در افغانستان و حمله ی آمریکا به عراق با پدیده ی آوارگی رو به رو است و با چالش های آن دست و پنجه نرم می کند. اگر نگاهی به آمارهای سازمان ملل متحد داشته باشیم، خواهیم دید که از آغاز بحران سوریه بیش از چهار میلیون نفر از مردم این کشور مجبور به ترک کشورشان شده اند. در عراق نیز پس از برآمدن گروه داعش نزدیک به سه میلیون نفر آواره و در میان آنان صدها هزار نفر مجبور به ترک خاک کشورشان شده اند. در یمن هزاران نفر از تهاجم مرگبار ائتلاف عربی به رهبری سعودی ها گریخته و به کشورهای همسایه یا کشورهای اروپایی پناه برده اند. اکنون این جمعیت چند میلیون نفری بر شمار آوارگانی افزوده شده که طی دهه ها از افغانستان و سرزمین اشغالی کوچیده و دور از وطن زندگی می کنند. تاکنون بحث های بسیاری در زمینه ی کاهش ابعاد بحران آوارگان مطرح شده و تلاش های زیادی برای مدیریت این سوگنامه ی انسانی صورت گرفته است که البته این تلاش ها موفقیت کمی به دنبال داشته است. در این میان، مساله یی که کمتر به آن توجه می شود، بحث پیامدهای بلندمدت مساله ی آوارگان بر امنیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی-تمدنی در منطقه ی خاورمیانه عربی است. اگر در طول دهه های گذشته بیشتر جنگ های منطقه یی و سرکوب های داخلی منجر به آوارگی بسیاری از مردم در جهان عرب می شد، اکنون بی ثباتی داخلی و هرج و مرج ناشی از ظهور گروه های تروریستی سبب ساز ناامنی و اجبار مردم به ترک وطنشان می شود. به همین دلیل، مساله ی آوارگان که یک بحران انسانی به شمار می آید، به بحران های دیگر خاورمیانه ی عربی گره خورده و پیامدهای بلندمدت سیاسی، امنیتی، اقتصادی، و فرهنگی-تمدنی برای این منطقه به دنبال خواهد داشت. تاریخ گواهی می دهد که خاورمیانه مهد ظهور نخستین تمدن های انسانی است و ریشه ی سه دین بزرگ توحیدی به این منطقه بر می گردد. قدیمی ترین منطقه های شهری جهان در قلب خاورمیانه یعنی منطقه شامات قرار دارد که برای صدها سال مکان تلاقی تمدن ها بوده است. به این ترتیب در طول سالیانی دراز کثرت گرایی فرهنگی به مهم ترین ویژگی تمدنی این منطقه تبدیل شده است. سیاست استبدادی بسیاری از دولت های عربی هر چند مانعی مهم پیش روی کثرت گرایی بوده است اما تا پیش از کشیده شدن خیزش های عربی به سمت خشونت های کور و هرج و مرج، خاورمیانه به ویژه منطقه ی شامات یکی از غنی ترین حوزه های جغرافیایی از نظر کثرت گرایی قومی و مذهبی به شمار می رفت و همین امر نوعی فرهنگِ مبتنی بر تساهل و تحمل را ترویج می کرد. پس از تحولاتی که سال های اخیر در فضای سیاسی- اجتماعی جهان عرب پیش آمد، تکثر جای خود را به تعصب خشن مذهبی و افراطی گری داد و سبب ناامنی و آشوب در شماری از کشورهای منطقه شد. به همین دلیل، بسیاری از مردم از ترس کشته شدن مجبور به ترک خانه و کاشانه و تحمل آوارگی از وطنشان شده اند. فروپاشی برخی دولت های عربی و ناتوانی برخی دیگر در اعمال حاکمیت کامل بر قلمروی کشور منجر به همه گیری تروریسم و جولان گروه های دهشت افکن در قلب جهان عرب شده است. این امر پدیده ی آوارگی را تشدید و دورنمای این معضل را بیش از هر زمان دیگری تیره و مبهم کرده است. در چنین وضعیتی، خاورمیانه افزون بر بحران های امنیتی که ناشی از رقابت های منطقه یی است، باید با بحران های تازه در قالب های اجتماعی، فرهنگی و حتی زیست محیطی دست و پنجه نرم کند. در زمینه ی بحران های اجتماعی ناشی از فضای هرج و مرج کنونی باید گفت بر پایه ی آمارهای سازمان ملل متحد، از آغاز بحران های اخیر در خاورمیانه ی عربی نزدیک به 13 میلیون دانش آموز در این منطقه از امکان تحصیل محروم شده اند. این مساله افزون بر این که موج بی سوادی و فقر تمدنی و فرهنگی را در خاورمیانه تشدید می کند، فضا را برای گسترش افکار تروریستی در نسل آینده فراهم می آورد چرا که بی سوادی و فقر از علت های بنیادین جذب جوانان به گروه های تروریستی است. از سوی دیگر، گسترش ناامنی و افزایش فعالیت گروه های تروریستی منجر به فرار بسیاری از سرمایه داران و نخبه های علمی جهان عرب به کشورهای غربی شده است. پدیده ی مهاجرت و آوارگی نه تنها سرمایه های اقتصادی را هر چه بیشتر از خاورمیانه خارج می کند و امکان رشد اقتصادی را از این منطقه می گیرد بلکه فرار سرمایه های انسانی را به دنبال دارد و در بلندمدت پیامدهای منفی بسیاری بر رشد و پیشرفت این منطقه بر جای خواهد گذاشت. در کنار این پیامدها، بحران آوارگان تساهل فرهنگی را که برای قرن ها یک ویژگی تمدنی در خاورمیانه بود، از بین می برد و جهل، تعصب و خشونت بیشتر را جایگزین آن می کند. این امر منجر به دور باطلی از تشدید خشونت و افزایش آوارگان خواهد شد. در زمینه ی ارتباط آوارگی و مسایل زیست محیطی نیز باید گفت مهم ترین تهدید زیست محیطی که در شرایط کنونی و برای دهه های آتی منطقه ی خاورمیانه را تهدید می کند، خشکسالی های بلندمدت و بحران آب است. همچنان که اشاره شد پدیده ی آوارگی موجب ایجاد چرخه یی از خشونت می شود و این خشونت افسارگسیخته است که امکان اجرای هرگونه راهکار ملی یا همکاری های منطقه یی را برای مقابله با چالش های زیست محیطی محدود می سازد. گسترش بحران آوارگی چالش های درازمدت اما عمیق همچون مسایل زیست محیطی را از از مرکز توجه دولتمردان منطقه دور می سازد و به این شکل آوارگی در چند سطح تاریخی و زمانی به تولید و بازتولید بحران می انجامد. با توجه به آنچه گفته شد بحران های کنونی را نه تنها از منظر نگاه امروز بلکه باید از دید پیامدهای درازمدت رصد کرد تا آینه یی را برای بازتاب چهره ی خاورمیانه ی فردا پیش روی کنشگران صحنه ی تحولات منطقه قرار داد. 

روز خبرنگار نیز مانند روز معلم از جمله پاسداشت هایی است که با خاطره یی تلخ همراه است؛ شهادت مظلومانه ی «محمود صارمی» خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) به دست گروه تروریستی طالبان افغانستان و در جریان اشغال مزار شریف در سال 1376خورشیدی. تلخیِ حادثه هایی از این دست هر روز در سراسر جهان برای فعالان این حوزه تکرار می شود و خبرنگاران به عنوان افراد شاغل در یکی از پرخطرترین عرصه ها همواره با مصایب و مشکل های فراوانی روبرو هستند. قتل، آدم ربایی و واژه هایی از این دست برای خبرنگاران بیگانه نیست و تا کنون خبرنگاران بیشماری زندگی خود را در حین تهیه ی گزارش و تلاش در راستای اطلاع رسانی از دست داده اند. تنها در 6 ماهه ی نخست سال جاری میلادی، 71 خبرنگار در 24 کشور کشته شده اند که در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته هفت درصد افزایش یافته است. گزارش منتشر شده ی سازمان گزارشگران بدون مرز در سال 2014 میلادی نیز حاکی از آن است که خشونت علیه خبرنگاران در بسیاری از کشورهای جهان با شدتی بیش از گذشته در جریان است. طبق این گزارش، ظهور داعش و صحنه سازی تاثیرگذار این گروه از بریدن سر خبرنگاران در کنار حمله های گسترده به خبرنگاران در برخی از کشورها که حکایت از نگرش غیرانسانی و تحقیر شدید آزادی مطبوعات و رسانه ها در این کشورها دارد در وخامت این شرایط نقش بسزایی داشته است. به مشکل هایی از این دست باید تلاش هر روزه برای عمل به تعهدی نانوشته و مقدس مبنی بر کشف و انتشار حقیقت را نیز اضافه کرد که مستلزم ایستادگی در برابر اربابان قدرت و سیاستمدارانِ تمامیت خواه در سراسر جهان است. اقدامی که در بسیاری از موردها ممنوع الکار شدن و محکومیت های قضایی سنگینی را برای فعالان عرصه ی خبر و رسانه بدنبال دارد و هم اکنون روزنامه نگاران زیادی در سراسر جهان بویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته در زندان به سر می برند. در ادامه و به مناسبت این روز به چند نکته ی کوتاه در خصوص فعالیت خبری در ایران و مسایل آن اشاره خواهیم کرد: 1. با این که به سختی می توان تعریفی دقیق از شغلی چند وجهی مانند خبرنگاری ارایه کرد، جایگاه و منزلت این شغل در بسیاری از کشورهای جهان، شناخته شده است. در ایران اما نه تنها مفهوم بلکه جایگاه فعالان این عرصه دارای ابهام های فراوانی است که فعالیت در این عرصه را هرچه دشوارتر می کند؛ دشواریی که ناآگاهی در خصوص این شغل از سوی مردم و بویژه مسوولان در تشدید آن نقش دارد. بدون شک وظیفه ی یک خبرنگار و روزنامه نگار، بیش از هر چیز دیدبانی است و او دیدبان است؛ دیدبانی که نیازمند نگاهی دقیق و عمیق به پدیده های روزِ جامعه در راستای نشر و تحلیل آن ها است. داشتن دیدی باز از سوی خبرنگاران تنها در صورتی ممکن خواهد بود که آن ها مجاز به فعالیت در فضایی آزاد و بدون محدودیت باشند. در سایه ی ایجاد محدودیت برای فعالان عرصه ی خبر، نه تنها خبررسانی به درستی انجام نخواهد شد، بلکه تحلیل های مطرح شده در باره ی چرایی و چگونگی یک رخداد نیز تحت الشعاع قرار خواهد گرفت. خبرنگار وظیفه دارد پاسدار حقیقت باشد؛ ولی در عین حال حرکت او در مسیر دستیابی به حقیقت مستلزم آزادی عمل و امکان دسترسی آزاد به اطلاعات است، موضوعی که متاسفانه در بسیاری از موردها در کشور ما نقض می شود. 2. مطبوعات را به درستی رکن چهارم دموکراسی دانسته اند؛ چراکه زیر تاثیر رشد این حوزه، جامعه هر روز آگاه تر و پویاتر و نسبت به آینده ی خود حساس تر خواهد شد؛ حساسیتی که تلاش برای ارتقا در همه ی زمینه ها را بدنبال خواهد داشت. همین نکته بخوبی اهمیت این شغل و لزوم اعتماد هرچه بیشتر به فعالان این عرصه را مشخص می کند؛ اعتمادی که در بسیاری از موارد از آنان دریغ می شود. ریشه ی این بی اعتمادی را که در بیشتر مواقع و در کمال تاسف از جانب خود مسوولان اعمال می شود، باید در نبود فرهنگ سازی در این خصوص جستجو کرد. بسیاری از این افراد به دید مزاحم یا حتی بدتر، غلام حلقه به گوش رسانه یی که وظیفه یی جز تمجید از مقام مسوول و انتشار اقدام های حتی کوچک او ندارد می نگرند و وظیفه یی مبنی بر پاسخگویی به خبرنگاران و روزنامه نگاران در خصوص اشتباهات حتی بزرگ را متوجه خود نمی دانند. در نتیجه همواره تلاش می کنند در مقابل خبرنگاری که برای کشف حقیقت از نقصان های آن ها پرده برداری می کند بایستند. 3. یکی دیگر از مشکل های عرصه ی خبرنگاری و روزنامه نگاری کشور، کمبود سرمایه گذاری صحیح و هدفمند در این حوزه است. فعالیت رسانه یی در ایران به شدت آلوده به سیاست است. دلیل این امر را بیش از هر چیز باید متوجه سرمایه گذاران این عرصه که همگی از افراد سیاسی یا نزدیکان آن ها هستند دانست. تا جایی که گفته می شود افراد خارج از این دایره به ندرت قادر به دریافت مجوز آغاز فعالیت مطبوعاتی هستند. در نتیجه ی چنین روندی، بخش خصوصی مدت ها است که از این عرصه کنار گذاشته شده و در نتیجه جای خالی سرمایه گذارانی که حضور آن ها می تواند به ارتقای این حوزه منجر شود همواره حس شده است و در مقابل، روزنامه نگاری زنده و پویا تحت الشعاع نگاه شبه دولتی و دولتی حاکم بر این حوزه قرار گرفته است. 4. حمایت قانونی از روزنامه نگاران نیز مدت ها است که یکی از موضوع های مورد مناقشه بوده است. با این که قانون مطبوعات دارای نقص های اساسی و مستلزم بازنگری اصولی است، بسیاری معتقد هستند در صورت اجرای صحیح همین قانون نیز فعالیت روزنامه نگاران تا حد زیادی تسهیل خواهد شد. این در شرایطی است که اجرای قانون در خصوص فعالان مطبوعات کشور در بسیاری از موردها دستخوش اعمال سلیقه و نفوذ افرادی خاص می شود که متاسفانه قانون در مقابل آن ها منعطف و در مقابل روزنامه نگاران سختگیر است. 5. دولت تدبیر و امید در حالی روی کار آمد که روزنامه نگاران ایران سال ها بود که با مشکل های فراوانی نظیر توقیف و محدودیت روبرو بودند. ولی شاید بزرگ ترین دغدغه های آن ها و سرمنشا اصلی مشکل های این حوزه در آن زمان، نبود یک صنف و نهاد قانونی و واحد برای روزنامه نگاران بود؛ مشکلی که باوجود امیدهای فراوان در راستای رسیدگی دولت، هنوز حل نشده است. نداشتن درآمدی درخور و در نتیجه مشکل های معیشتی فراوان، نبود امنیت شغلی، عدم برخورداری از بیمه، توقیف گاه و بیگاه روزنامه ها، رخنه ی شدید سیاست در مطبوعات، نبود دادگاه های مطبوعاتی مستقل که در آن روزنامه نگاران قادر باشند از دادرسی و حمایت قانونی لازم برخوردار شوند و ده ها مورد دیگر از جمله مشکل هایی هستند که وجود یک نهاد صنفی قادر خواهد بود به بسیاری از آن ها رسیدگی کرده و از شدت آن ها کم کند. متاسفانه در شرایط فعلی به نظر می رسد رسیدگی به بی خانمانی روزنامه نگاران و رفع توقیف «انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» در یک منجلاب سیاسی آشفته فرو رفته که راه گریز از آن و همچنین اهتمام برای یافتن این راه را بسیار دشوار کرده است. روزنامه نگاران و خبرنگاران همواره و در موردهای لزوم به حکم وظیفه و وجدان کاری به کمک دیگر نهادها و در صدر آن ها دولت شتافته اند. در این شرایط شایسته است که دولت، حمایت از آن ها را به بیش از انتشار پیام تبریکی به مناسبت روز خبرنگار ارتقا داده و با تلاشی مضاعف، موجبات بازگشایی انجمن صنفی روزنامه نگاران را فراهم سازد. 

بدون شک یکی از بزرگ ترین خطرهایی که کشورها و مردم جهان را تهدید می کند تسلیحات هسته یی است. این نوع تسلیحات تاکنون فقط در پایان جنگ جهانی دوم از سوی آمریکا استفاده شده است اما بسیاری از کشورهای مستقل عضو سازمان های بین المللی و شرکت کنندگان در نشست های همپیوند با امنیت جهانی بر بایسته های خلع سلاح جهانی تاکید می کنند. 
هراس جهانی از مرگ آفرینی این سلاح های نامتعارف بسیاری از مناطق جهان به ویژه خاورمیانه را به شدت تهدید می کند. در منطقه بسیار حساس خاورمیانه، سلاح های رژیم صهیونیستی موج گسترده یی از نگرانی های امنیتی و حتی وجودی را برای کشورها آفریده است. 
رژیم صهیونیستی با گذشت نزدیک به 40 سال از آغاز فعالیت در این حوزه، سیاست سکوت را در زمینه سلاح های غیرمتعارف خود دنبال کرده است. تل آویو تاکنون به سازمان های بین المللی همپیوند با موضوع خلع سلاح و کنترل فعالیت های اتمی نپیوسته و معاده ی منع گسترش سلاح های اتمی (ان. پی. تی) را امضا نکرده است؛ همچنین به یاری همپیمانان خود از ماموریت نهادهای خلع سلاحی و موفقیت همایش ها جلوگیری می کند و به بهانه ی واهی تامین امنیت هیچ محدودیتی را بر ظرفیت های هسته یی خود نمی پذیرد. در همین پیوند، نهادهای مسوول بین المللی هنوز اطلاعات دقیقی از میزان توانایی و نابودگری سلاح های این رژیم در اختیار ندارند. 
اهمیت موضوع به اندازه ای است که پارسال «سرگئی ریابکوف» معاون وزیر امورخارجه روسیه، نیز اعلام کرد با توجه به شرایط خاورمیانه، مسکو بر ضرورت پیوستن اسراییل به «ان. پی. تی» اصرار دارد. 
با توجه به اطلاعات و دلایلی که در ادامه می آید در شرایط کنونی پس از توافق هسته یی جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5، بهترین زمان برای پیگیری مساله خلع سلاح هسته یی رژیم صهیونیستی فراهم آمده است: 

1- همه ی فعالیت های هسته یی رژیم صهیونیستی به طور مخفیانه و پنهانی دنبال می شود؛ افزون بر این شماری از کشورهای غربی که در گذشته برخلاف مفاد ان. پی. تی زمینه هسته ای شدن رژیم صهیونیستی را فراهم آوردند، اینک چشمان خود را به روی فعالیت های غیرقانونی آن بسته اند. 
سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سی.آی.ای) شمار تسلیحات هسته یی رژیم صهیونیستی را تا اوایل دهه ی 1980 میلادی 10 تا 20 عدد ارزیابی کرد. بر پایه اطلاعات محدودی که این سازمان در سال 1986 میلادی (1365خورشیدی) به دست آورد، این رژیم سالانه 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می کرد و تجهیزات ساخت بیشتر از 100 بمب اتمی را در اختیار داشت. 
تارنمای «انجمن کنترل تسلیحات» سه ماه پیش در گزارشی شمار سلاح های هسته یی جهان را منتشر کرد. بر پایه این آمار رژیم صهیونیستی در کمترین حالت یکصد کلاهک هسته یی آماده پرتاب و مواد اولیه و تجهیزات لازم برای ساخت بیش از 200 بمب دیگر را در اختیار دارد. این شمار بمب هسته یی توانایی گسترده نابودگری دارد و می تواند جهان و منطقه را با یک خطر بزرگ روبرو کند. 
«جیمی کارتر» رییس جمهوری پیشین آمریکا، در سال 2008 میلادی (1387 خورشیدی) شمار کلاهک های رژیم صهیونیستی را بیشتر از 150 عدد عنوان کرد که می تواند فجایع بسیار بزرگی را برای منطقه و جهان ایجاد کند. 

2- موضوع تسلیحات هسته یی از جهت های گوناگونی دارای اهمیت است. گذشته از تصمیم گیری برای استفاده عمدی از سلاح های هسته یی، موضوع هایی همچون ایمنی هسته یی، استفاده ناخودآگاه، اشتباه محاسباتی، اقدام های تروریستی و خطای انسانی از دیگر مباحث حساسی است که دارندگان سلاح های هسته یی با آنها روبرو خواهند بود. 

3- نکته سوم و شاید مهمترین مساله در زمینه تسلیحات اتمی رژیم صهیونیستی نبود اعتماد به این رژیم است. آیا هیچ فرد یا کشوری می تواند به رژیم کودک کشی که تاکنون به بهانه های واهی جنگ ها و اشغالگری های گوناگونی را در منطقه به راه انداخته است، اعتماد داشته باشد؟ این رژیم در سال های گذشته بارها با ادعای حفظ و افزایش امنیت خود خون هزاران انسان بی گناه به ویژه غیرنظامیان، زنان و کودکان را طی اشغال جنوب لبنان (در دهه 1980 میلادی)، کشتار و فجایع در صبرا و شتیلا و جنگ 33 روزه به زمین ریخت. 
همچنین هنوز جهان فراموش نکرده است نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی طی هشت سال اشغال غزه جنگ های 22 روزه و هشت روزه را به پا کردند و پارسال پس از ماهها محاصره، نزدیک به 2 ماه باریکه ی غزه را با هر نوع سلاحی که در اختیار داشتند آماج حمله قرار دادند و بیش از 2 هزار غیرنظامی را به خاک و خون کشیدند. 

4- رژیم صهیونیستی امنیت خود را در قبال ناامنی یک یا همه ی همسایگان خود و کشورهای منطقه می خواهد. نمونه روشن آن را اکنون در سوریه و عراق می بینیم؛ این رژیم با کمک های تسلیحاتی، لجستیکی و درمانی خود به گروه های تروریستی در این 2 کشور، امنیت خود را در ناامنی منطقه دنبال می کند. 
مهم اینکه از دیدگاه مردم جهان رژیم صهیونیستی به این دلیل قابل اعتماد نیست که احتمال آن می رود هر لحظه به بهانه ی احساس ناامنی حتی به کشتار کودکان و زنان روی بیاورد. 
تاریخ نشان داده است این رژیم به هیچ یک از موازین حقوقی و حتی بشری پایبند نیست. برای نمونه سربازان صهیونیست در سال 1389 به کشتی که حامل کمک های بشردوستانه برای مردم غزه حمله کردند و شماری از امدادرسان ها را به شهادت رساندند. از این رو ممکن است مقام های این رژیم به راحتی به بهانه ی امنیت، از تسلیحات هسته یی خود علیه شهروندان و کشورهای منطقه استفاده کنند. 

5- این رژیم فقط خود را مستحق داشتن فناوری هسته یی حتی مرگبارترین نوع آن یعنی بمب اتمی می داند. سران رژیم صهیونیستی نشان داده اند با قدرت گیری کشورهای منطقه به شدت مخالفت می کنند؛ در همین پیوند بیشترین حجم فشار سیاسی و بین المللی را علیه فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان اعمال کردند اما شکست خوردند. 
این رژیم برای یکه تازی امنیتی و داشتن دست برتر در موازنه ی قدرت در خاورمیانه، فعالیت های هسته یی هیچ کشوری را در خاورمیانه تحمل نکرده است. نمونه این رویکرد را در گذشته دیده ایم به گونه یی که این رژیم در سال 1981 میلادی (1360 خورشیدی) به تاسیسات اتمی «اوسیراک» دولت بعث عراق حمله و آن را نابود کرد و در اقدامی دیگر در سال 2007 میلادی (1386 خورشیدی) مرکز هسته یی سوریه در منطقه ی «دیرالزور» را ویران ساخت. 
در حالی که سران رژیم صهیونیستی هیچ فعالیت هسته یی را در کشورهای منطقه تحمل نکرده و آنها را در مراحل آغازین نابود ساختند، چرا مردم جهان به ویژه مردم خاورمیانه باید تهدیدهای هسته یی و صدها بمب اتمی این رژیم ضد بشری را تحمل کنند؟ 

6-با توجه به رویه ها و رویکردهای صهیونیست ها، خلع سلاح این رژیم خواسته ی تهران، کشورهای منطقه و 120 عضو جنبش غیرمتعهدها است. نزدیک به سه ماه پیش «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها، در نشست بازنگری معاهده ی منع گسترش سلاح های اتمی در نیویورک اجرای کامل قطعنامه ۱۹۹۵ در مورد ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه را خواستار شد. قرار بود در راستای ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه یک نشست بین المللی در سال 1393 برگزار شود که البته این همایش با مخالفت های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن سرنوشتی جز شکست پیدا نکرد. 
همچنین پس از آنکه شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 2231 توافق بین المللی با تهران بر سر برنامه ی هسته یی را تایید کرد، جمهوری اسلامی ایران بار دیگر در بیانیه یی بایسته های نابودی کامل سلاح های هسته یی در جهان و خاورمیانه را برشمرد و آن را ضرورتی برای امنیت بین المللی و تکلیفی بر معاهده منع گسترش سلاح های اتمی و یک خواست جهانی خواند. 
جمهوری اسلامی ایران که اینک با بهره گیری از توانمندی دیپلماسی خود برای از میان برداشتن 13 سال جنجال آفرینی بدون مدرک غرب بر سر برنامه های صلح آمیز هسته ای خود گام بلندی برداشته است، همچنان فعالانه در همه تلاش های بین المللی، حقوقی و دیپلماتیک برای نجات بشر از خطر سلاح های هسته یی و گسترش آنها به ویژه ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه همکاری خواهد کرد. 
به نظر می رسد با توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران و 1+5 و تایید صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی تهران، بی ریشه بودن بهانه های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن درباره احساس فقدان امنیت این رژیم اثبات شده و وقت آن است که جامعه بین المللی با عزمی راسخ خواسته ی منطقه یی و جهانی خلع سلاح اتمی رژیم صهیونیستی را دنبال کند. 

اتاق‌خواب مناسب یعنی فضایی که در آن آرامش داشته و برای روز بعد آماده و شاداب باشید

هنگام خواب بدن کارهای مهم رشد و ترمیم بافت‌ها را انجام می‌دهد پس مهم است محیطی که در آن هستید، مانع هشت ساعت خواب شما نشود. اتاق خواب باید باعث سلامت مجدد و آرام‌بخش جسم و روحتان باشد. با انتخاب رنگ و دکور مناسب به آرامش و شادی خود کمک کنید.

نکات مهم:

در صورت امکان، میز یا کامپیوتر خود را در اتاق خواب قرار ندهید چون کار در اتاق‌خواب سخت‌تر از آن است که فکرش را بکنید.

اگر چاره‌ای جز گذاشتن میز کار در اتاق‌خواب ندارید، مجلات را در جای مناسب قرار دهید تا انبوهی از کاغذ پیش رو نداشته باشید.

تشک‌های ضدباکتری انتخاب خوبی برای افراد دارای آلرژی است.

تشک‌های دارای فوم، فرم خود را به مرور زمان از دست نخواهند داد.

هر نوع وسیله اضافه را از اتاق‌خواب بیرون آورید.

اتاق‌خواب شلوغ، استرس ایجاد می‌کند.

لوازم اضافی مانند فهرست سه بعدی عمل می‌کنند و شما را یاد کارهایی که باید انجام دهید یا چیزهایی که لازم دارید، می‌اندازند.

دکور اتاق‌خواب، کم‌ترین حد ممکن باشد. تنها به چند چیز که ارزش احساسی دارد و آرامش بیشتری به محیط می‌دهد، اکتفا کنید. سعی کنید هر عکس و چیزی که در اتاق‌خواب می‌گذارید، یادآور لحظات خوش زندگیتان مثلا تعطیلات باشد تا بتوانید افکار مثبت را موقع خواب افزایش دهید.

تلویزیون پلاسما یا ال‌سی‌دی در اتاق‌خواب ممکن است نشانه مرفه‌بودن باشد، ولی اگر مشکل خوابیدن دارید، دیدن تلویزیون در رختخواب فکر خوبی نیست چون صدا و تصویر فکرتان را مشغول و اعصابتان را تحریک ‌کرده، رفع خستگی سخت‌تر می‌شود.

خواندن یک کتاب به خواب بهتر کمک می‌کند.

اگر بدانید چطور مشکل وسایل اضافی را حل کنید، بدون زحمت اتاق‌خوابی مرتب خواهید داشت. تمیز کردن سطوح پر از وسیله کار سختی است، ضمن آن که اتاق‌خواب به هم ریخته و شلوغ، گرد و غبار را جذب کرده و ممکن است بیماری‌های تنفسی و آلرژی ایجاد ‌کند.

محیطی عاری از مواد شیمیایی داشته باشید:

ترکیبات عالی فرار سرطان‌زا بوده، به لایه ازن آسیب می‌رسانند، بیماری‌های تنفسی ایجاد می‌کنند و به پوشش گیاهی آسیب می‌رسانند.

از رنگ‌های کم‌بو و بدون سم و کاغذ دیواری‌های ساخته شده از چوب و سازگار با محیط‌ ‌زیست استفاده کنید. مطمئن شوید هر وسیله چوبی که می‌خرید،‌ مقاوم است و آسیبی به محیط نمی‌رساند.

در دکوراسیون اتاق‌خواب به دنبال وسایل مارک‌دار و مطمئن از فروشگاه‌های معتبر که آسیبی به محیط زیست نمی‌زنند، باشید.

مطمئن شوید ملحفه تخت شما کتان و از رنگ‌های طبیعی است. اگر آسم یا مستعد آلرژی هستید، ملحفه‌های ضد‌آلرژی و ضدغبار از فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید.

محیطی ایده‌آل برای خواب:

خوب نیست اتاق خواب را خیلی گرم نگه ‌دارید، چون بدن هنگام خواب دمای کمتر را ترجیح می‌دهد.

به عقیده کارشناسان دمای مناسب برای اتاق‌خواب 21-16 درجه سانتی‌گراد است. از چند لایه روانداز استفاده کنید تا بتوانید درجه حرارت خود را در طول شب تغییر دهید.

اتاق‌خواب باید خوب تهویه شود. هوای اتاق را با باز کردن پنجره‌ها یا خرید یک دستگاه تهویه مرتب تصفیه کنید.

از نور مناسب در اتاق خواب استفاده کنید.

تیره‌بودن پرده، به خواب عمیق‌تر کمک می‌کند.  اگر خواب سبکی دارید، از وسایل صوتی با نورهای آماده یا ساعت دیجیتال در اتاق‌خواب استفاده نکنید، در عوض از نورهای طبیعی بهره ببرید.

خانه بیکر (Baker House )

خوابگاه دانشجویان موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) دانشگاه کمبریج

معمار: آلوار آلتو

مکان: شهر بوستون ایالت ماساچوست امریکا

سبک معماری: مدرن

تاریخ: طراحی 1948-1947 ساخت 1949

اقامتگاه 318 دانشجوی مجرد دوره لیسانس

ظرفیت اتاق ها 1 تا 4 نفر

در سال ۱۹۴۶ زمانی که آلوار آلتو در کمبریج تدریس می کرد،  مجوز طراحی یک خوابگاه جدید دانشجویی را گرفت. روانی و آزادی فرم که از مشخصات معماری آلتو است در این بنا به خوبی مشهود است.

شریان ترافیک اصلی محل یعنی مموریال درایو (Memorial Drive) و رفت و آمد متوالی مردم بین رودخانه و ساختمان ها وجود داشت . آلتو به دنبال رفع این مشکل سعی کرد توسط طراحی نمای جنوبی مانند طاق بازشوی به سمت رودخانه ، بازشوها را در زوایایی از خیابان قرار دهد که از طریق آنها به طرز دلچسبی رفت و آمد اتومبیل ها قابل تماشا کردن باشد.

سطوح موجی شکل ساختمان درحالیکه نمای مطبوع و دلپذیری به وجود آورده اند، سر و صدای ناشی از تردد جاده را کاهش می دهند.

در طرح های «آلتو» احجام مکعب مانند و زوایای قائم به ندرت دیده می شود. وی از جمله معمارانی است که سطوح و احجام موجی شکل را به کارهای خود راه داده اند و براثر توجه آنان این نوع فرم در معماری منزلت یافته امکانات آن بر معماران دیگر آشکار گشته است.

طرح دیوار نمای اصلی این ساختمان به حالت موجی شکل باعث میشود اتاقهای بیشتری از این خوابگاه رو به رودخانه چارلز که در مقابل این ساختمان جریان دارد گشوده شوند و همچنین یکنواختی راهروی درونی این خوابگاه که مشکل اکثر چنین ساختمانهایی است از بین برود.

شمالی ترین نمای ساختمان به وسیله فرم های پیش آمده به پردیس دانشگاه مشرف است که این پیش آمدگی ها باعث افزایش بر ِ ساختمان شده است.

دوران نمای ساختمان اجازه میدهد که جابجایی و گردش در ساختمان با فعالیت دانشگاه مرتبط شود.

اتاق ها

پلان طوری طراحی شده که تنوع در تیپ اتاقها به دانشجویان مختلف احساس رضایت میدهد.

 هیچ اتاقی با زاویه راست ودرست در مقابل خیابان و ترافیک طراحی نشده. نمای مورب پنجره ها رو به جاده محیط آرام تری را برای ساکنین فراهم کرده.

آلتو همچنین مبلمان اتاق های خوابگاه را بصورت منحنی طراحی کرد.

هر اتاق دارای یک چشم انداز به بیرون، فضای مطالعه، فضای استراحت و فضای اشتراکی است .

سالن غذاخوری

سالن غذاخوری که توسط نورگیرهای سقفی روشن می شود ، از خصوصیات معماری آلتو است.

این  سالن غذاخوری درخشان با چشم اندازی به رودخانه چارلز محیطی با تعامل و ارتباط شگفت انگیز بوجود آورده.

سقف سالن که اصطلاحا " باغ ماه" (moons garden)  نامیده می شود  زیبایی  خاصی به فضای غذاخوری داده است.

به عقیده ساکنین عوامل اصلی موفقیت این خوابگاه، روانی طبیعی فضاهای جمعی و دکوراسیون داخلی آن می باشد؛ تنها ورودی بنا، فضای غذاخوری مرکزی، فضاهای استراحت وسیع، حسی قوی از حضور در جمع را پرورش میدهند. راه پله های دوطرفه با ویوهای باز در کل مسیر به دانشجویان اجازه میدهد در مسیر گردش امکان دید و ارتباط با یکدیگر را داشته باشند.

رخدادهای پنجشنبه ی گذشته نخستین فاجعه ی انسانی نیست که مهاجران از سرزمین های بحران زده را به کام مرگ می فرستند و آخرین هم نخواهد بود. این تنها شمار و شیوه ی مرگ آنان است که گاهی بیشتر و گاهی کمتر خبرساز می شود. در یکی از مهمترینِ این رخدادها، جسد 71 پناهجوی سوری در کامیونی در جاده های اتریش نزدیک به مرز مجارستان کشف شد؛ مردان، زنان، کودکان و سالمندانی که با فرار از کشور جنگ زده ی خود به دنبال سرپناهی در برابر آتش خشونت و افراط بودند اما در هلاکتگاه قاچاقچیان انسان و قلمروی بی اعتنایی دولت های اروپایی گرفتار آمدند. همزمان، شناور 400 پناهجوی دیگر که از شمال آفریقا راهی ساحل های جنوبی اروپا بودند، در آب های لیبی غرق شد تا 200 تن دیگر در ورطه ی مرگ گرفتار آیند. پیش از این، منابع اروپایی از موج بزرگ مهاجرت پناهجویان به اروپا در تابستان 2015 میلادی خبر داده بودند. «آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد» تنها شمار مهاجرانی را که سال جاری میلادی با گذر از مدیترانه قصد رسیدن به اروپا را داشته اند افزون بر 300 هزار نفر اعلام کرد. همچنین، در ماه اوت گذشته نزدیک به 108 هزار پناهجو از مرزهای اروپا گذشته و رقمی بی سابقه را به ثبت رساندند. در این میان، آمار تازه ی «سازمان بین المللی مهاجرت» آماری تکان دهنده است که می گوید در یک سال گذشته دست کم سه هزار و 500 پناهجو در راه رسیدن به اروپا جان باخته و صدها هزار نفر در شرایط دشوار اردوگاه های موقت چشم انتظار تعیین تکلیف خود هستند. در یک کلام، آژیر قرمز بحران برای پناهجویانی که اروپا را به عنوان گریزگاهی برای فرار از سرزمین نابسامان و آشوب زده ی خود انتخاب کرده اند به صدا در آمده است. با این حال، چشم اندازی برای فروکش این روند یا تغییر سیاست های کلان دولت های اروپایی در برخورد با سیل این مهاجران به چشم نمی خورد. در این زمینه لازم است به چند نکته اشاره کنیم: 1- روی آوردن مهاجران به سمت قاره ی سبز دلیل های گوناگونی دارد. برخی همچون شهروندان کشورهای بالکان به دنبال زندگی بهتر و یافتن شغل راه کشورهای غرب اروپا را در پیش می گیرند و در صورتی که موفق به دریافت مجوز اقامت به صورت قانونی نشوند راه های غیرقانونی را می آزمایند. در همسنجی با این مهاجران، شمار بسیاری در کشورهای خاورمیانه و پیرامون آن نه رفاه بلکه جان خود را از تلاطم آوارگی و کشتار بر می دارند تا به سویی امن تر بگریزند اما گاه سرنوشتی چونان مسافران عرابه ی مرگ در جاده های مجارستان و اتریش پیدا می کنند. پس از تحولات خونبار سال های گذشته در کشورهایی نظیر سوریه، لیبی، سومالی، افغانستان و... شمار پناهجویان رشدی چشمگیر و صعودی داشته است. 2- در زمینه ی واکنش دولت های اروپایی در برابر پدیده ی پناهجویی، ملاحظه ها و مولفه هایی مطرح است که تا حدی بیان کننده ی ویژگی های این واکنش است. اروپایی که به تدریج غبار بحران اقتصادی را از قامت می تکاند و در بخش هایی از آن هنوز نابسامانی های اقتصادی پابرجا است، هزینه های پذیرش پناهجویان را سنگین و غیرقابل تحمل می داند به ویژه اینکه شمار روزافزون مهاجران بر چالش های اقتصادی دولت های اروپایی خواهد افزود. ورود مهاجران همچنین می تواند دربردارنده ی تهدیدهای امنیتی باشد به ویژه مهاجرت هایی که از مبدا کشورهای درگیر با پدیده ی تروریسم نظیر سوریه، عراق و افغانستان صورت می گیرد. دولت های اروپایی همچنین در سال های گذشته بر چالش های ناشی از هضم نشدن گروه های مهاجر در فرهنگ کشور پذیرنده و برخی نگرانی های سیاسی، مذهبی و اجتماعی تاکید داشته اند و به این ترتیب مجموعه یی از علت های فرهنگی، اجتماعی، هویتی، اقتصادی و نیز سیاسی- امنیتی بر مساله ی پذیرش مهاجران در اروپا سایه افکنده است. 3- رهبران اروپایی هرگز روی راهبردی منسجم درباره ی مساله ی پناهجویان اتفاق نظر نداشته اند و این موضوع زمینه های بروز شکاف هایی را در اروپا پدید آورده است. برخی کشورهای جنوب اروپا خواهان مشارکت فعالتر دولت های شمال در زمینه ی چالش پناهجویان بوده اند و در برابرِ بایسته های مربوط به رسیدگی و تعیین تکلیف مهاجران به ویژه غیرقانونی ها بر مسوولیت پذیری بیشتر این دولت ها پافشاری دارند. این در حالی است که دولت های شمال تا حد امکان از پذیرش مسوولیت در این زمینه شانه خالی کرده اند. از سوی دیگر رویه های دولت های اروپایی در رویارویی با پناهجویان قابل توجه می نماید. در کنار انگلیسی ها که خواهان شدت عمل بیشتر در برابر گروه های پناهجو شده اند، شماری از دولت های شرق اروپا به وسیله ی برخورد فیزیکی با مهاجران غیرقانونی، کشیدن سیم خاردار و... در صدد برخورد با آنان برآمده اند. این در حالی است که کشورهایی چون آلمان رویکردی نرمتر در همسنجی با این کشورها در پیش گرفته و در کشورهایی چون ایتالیا تلاش هایی برای نجات مهاجران غریق در آب های ساحلی صورت گرفته است. با این حال، در مجموع نگاه دولت های اروپایی به پناهجویان به چشم سربارانی است که پذیرش آنان چالش های بسیاری را به بار خواهد آورد. 4- در نگاه کشورهای اروپایی به پدیده ی مهاجرت غیرقانونی و پناهجویی شهروندان کشورهای بحران زده، مسوولیت مفهومی تحول یافته یا حتی فراموش شده است. بر اساس کنوانسیون 1951 ژنو، اعضای سازمان ملل موظفند در برابر درخواست پناهجویانی که امنیت آنان به خطر افتاده یا به دلیل مسایل نژادی، فعالیت های سیاسی، باورهای مذهبی و... قادر به ماندن در کشور خود نیستند، به آنان پناه دهند. صرف نظر از این هنجار بین المللی که البته ضمانت اجرایی برای آن تعیین نشده باید به این نکته توجه داشت که شرایط کنونی بسیاری از کشورهای مبدا پناهجویان، نتیجه ی مستقیم یا غیرمستقیم کنش دولت های مقصد مهاجرت های غیرقانونی است. صرف نظر از دیدگاه های مطرح در نظریه های توسعه و شکاف شمال- جنوب که بر مسوولیت دولت های شمال در عقب افتادگی کشورهای جنوب انگشت می نهد باید گفت وضعیت کنونی کشورهایی چون سوریه تا حد زیادی متاثر از نقش غربی ها در تداوم بحران و ناامنی است. در این پیوند، نه تنها اقدام عملی و جدی از سوی دولت های غربی برای پایان آشوب و اقدام های خشونت بار گروه های افراطی صورت نمی گیرد، بلکه می توان آشکارا شاهد شانه خالی کردن این دولت های از پذیرش مسوولیت پیامدهایی بود که مستقیم یا غیرمستقیم به اقدام آن ها باز می گردد. نکته ی قابل تامل تر البته رفتار برخی دولت های منطقه است که درهای خود را به روی پناهجویان بسته و از هرگونه مسوولیتی در این زمینه گریزانند؛ پناهجویانی که بیشتر آنان مسلمان و زخم دیده ی جنگ افروزی همین دولت ها هستند. در چنین فضایی بیش از هر چیز اقدام فوری برای رسیدگی به وضعیت بحرانی پناهجویان از سوی نهادها و اعضای جامعه ی بین المللی ضروری به نظر می رسد. البته آنچه ضروری تر و مبنایی تر است پایان دادن به پراکنش خشونت و ناامنی از کانون هایی است که پی در پی و به شکل های مختلف چه در کشورهای خاورمیانه و چه در جاده های اروپا قربانی می گیرد.

سرامیک های یک دست سفید و کاشی هایی که تا سقف بالا رفته اند؛ این نمایی است که در فضای حمام و دستشویی خانه های ما زیاد دیده می شود. این طراحی زیباست اما بدون هیچ هیجان و ایده ای. این وسط شاید استفاده از کفپوش های خاص با طرح چوب در دو رنگ مختلف بتواند فضای خسته و یکنواخت دستشویی ها را نجات دهد و از طرفی کوچکی و گرفتگی آنها را رفع کند به خصوص اگر کفپوش و دیوارپوش ها از دو طیف رنگ چوبی خاص باشند.

مساله فقط این است که جهت قرار گرفتن پنل ها باید از هم متفاوت باشد. قطعات دیوار به یک سمت و قطعات زمین به سمتی دیگر. به این ترتیب فضا بزرگ تر از چیزی که هست به نظر می رسد.

کمد را نبایدهمیشه خرید

موقع خرید خانه اصلا به فکر کمد نباشید. این روزها دیگر به سختی می توان خانه ای را پیدا کرد که کمدهای بزرگ دلخواه داشته باشد. در زمان بازدید از خانه فقط به این فکر کنید که روی کدام دیوار و چطور می توانید یک کمد دیواری شخصی برای خودتان ترتیب دهید. درست است.

می توان به سادگی با نصب چند قفسه فلزی بر دیوار خالی اتاق یک کمد شخصی خوب داشت. فکر در و پیکرش را هم نکنید. یک پرده ساده می تواند داستان را به خوبی حل و فصل کند. مهم این است که ایده داشته باشید و از امتحان کردن نترسید.

صندلی های یک دست مناسب نیست

اگر زیاد اهل مهمانی دادن هستید، لازم نیست در خانه به اندازه یک لشکر آدم صندلی داشته باشید. در خیلی مواقع داشتن یک میز غذاخوری با هشت صندلی یک دست در خانه ای کوچک فضای بسیار دلگیری درست می کند.

پس به جای ردیف کردن صندلی های یک شکل بهتر است یک نیمکت پشت میز بگذارید و آن طرف هم تعداد محدودی صندلی. خوبی اش این است که در زمان مهمانی ها می توانید میز را کنار بگذارید و از نیمکت به عنوان مبل پذیرایی استفاده کنید. یادتان باشد فقط نیمکت در جهت درازای خانه قرار داشته باشد نه عرض؛ این طوری خانه بزرگ تر به نظر می رسد.

مبل و صندلی را به دیوار نچسبانید

هیچ چیزی بدتر از چسباندن میز و صندلی و مبل های خانه به دیوارها نیست. در این حالت نه تنها خانه کوچک تر از معمول به نظر می رسد بلکه فضای میانی به وجود آمده کاملا غیر قابل استفاده خواهد بود.

هرقدر که می توانید وسایل خانه را از دیوارها دور کنید. این نکته را باید در محل کار هم رعایت کرد؛ میزی که در کنار پنجره قرار داشته باشد و در میانه اتاق حس و حال بهتری به صاحبش دهد. این مساله را دوستداران فنگ شویی خوب می دانند!

از معجزه سفید غافل نشوید

شاید کمی ایده عجیبی به نظر برسد اما اگر خانه کوچکی دارید و می خواهید آن را دلباز و بزرگ نشان دهید، بهتر است به سفید کردن در و دیوار و حتی وسایل خانه فکر کنید.

یک خانه تمام سفید به دلیل انعکاس نور بزرگ تر از آنچه که هست به نظر می رسد به خصوص اگر در خانه خبری از انبوه وسایل نباشد و به شیوه ای ساده تزیین شده باشد. یادتان باشد در خانه های کوچک سادگی حرف اول و آخر را می زند.

رنگ ها را فراموش نکنید

درست است که خانه با رنگ و لعاب یک دست سفید بزرگ تر به نظر می رسد اما این دلیل نمی شود که در خانه های کوچک دیگر دنبال رنگ ها نرفت. استفاده از رنگ های خاص پررنگ می تواند فضاهای کوچک را هم بزرگ نشان دهد.

فقط مهم این است که چطور با دکوراسیون خانه هماهنگی داشته باشد. در این روش بهترین کار این است که خانه و لوازم را به رنگی بسیار پررنگ درآورید و بعد یکی از عناصر مهم محیط مثل میز یا کوسن ها را به رنگی کاملا مخالف قرار دهید. این عدم تناسب به بزرگی فضا و خاص بودن آن کمک خواهد کرد.

گاهی وقت ها با انجام اشتباه هایی کوچک در طراحی داخلی آرامش را از فضای زندگی مان می گیریم! چرا هیچ چیز سرجایش نیست؟!

طراحی داخلی خانه بحثی تخصصی است؛ البته اگر شما تخصصش را ندارید، باز هم دلیل نمی شود هر سبک طراحی را تنها به دلیل اینکه باب سلیقه تان است، استفاده کرده و هر مبلمانی را خریداری کنید. برای خلق یک طراحی اصولی به کمی نوآوری و همچنین دانستن اصول اولیه طراحی و البته رعایت آن! احتیاج دارید. با آموختن تکنیک هایی ساده و کاربردی یاد می گیرید که چطور فضای اطراف تان را دکور کنید.

چه وسایلی را کجا بگذارید یا اینکه متوجه می شوید هر مبلمانی هرقدر هم که زیبا باشد، مناسب خانه شما نیست. برای آشنایی با این نکات سراغ مهندس گلپایگانی، مدیریت شرکت معماری و طراحی دکوراسیون دارکوب رفته ایم. او در ادامه به شما می گوید ناخواسته دچار چه اشتباه هایی در چیدمان فضای زندگی تان شده اید.

در میان انبوه مبلمان منزل، فضایی برای تردد تعریف کرده اید؟

در معماری داخلی برای چیدمان هر فضایی، سه اصل مهم را باید بدانید؛ بار زنده، بار مرده و فضای تردد. بار مرده مثل دیوار، ستون، تیر، شومینه و کانتر آشپزخانه است که قابل جابه جایی نیستند. بار زنده در ساختمان به بارهایی گفته می شود که قابل جابه جایی هستند؛ مثل میز، مبل، تخت و. . . درواقع تمام مبلمانی که قابلیت جابه جا شدن دارند بار زنده محسوب می شوند.

به فضاهای خالی از چیدمان در یک خانه هم فضاهای تردد گفته می شود. در طراحی هر فضایی در گام اول باید به این سه مورد توجهی ویژه داشت. در طراحی داخلی اولویت با بارهای مرده است چراکه نمی توانیم این بارها را جابه جا کنیم. بعد از بار مرده فضاهای قابل تردد بسیار مهم هستند. استاندارد این فضاها براساس تعداد نفرات و متراژ یک خانه متفاوت است.

هرقدر تعداد نفرات ساکن در یک خانه کمتر و متراژ خانه بیشتر باشد، عرض این فضا بزرگ تر در نظر گرفته می شود. استاندارد عرض این فضا بین ۶۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است. فضای تردد همان فضای بدون چیدمان بین مبلمان و دیگر فضاهاست. بیش از این ۱۸۰ سانتی متر هم در خانه های با متراژ بالا در نظر گرفته می شود اما کمتر از ۶۰ سانتی متر فضای تردد به هیچ عنوان استاندارد نیست.

شما هم جزو کسانی هستید که بدون در نظر گرفتن متراژ منزل، مبل می خرید؟

فضای یک خانه را باید براساس مساحت، تعداد نفرات ساکن در آن خانه و سبک دکوراسیونی که اهالی خانه می پسندند طراحی کرد. متاسفانه در ایران به این موضوع توجهی نمی شود و مردم بدون در نظر گرفتن این موارد اقدام به خرید می کنند؛ مثلا یک دست مبل هفت نفره می پسندند، دو مجسمه هم از قبل دارند، یک کمد هم داشتند که دل شان نمی آید از آن استفاده نکنند. پس همه این وسایل را در کنار هم چیدمان می کنند.

این کار منجر به شلوغی می شود و اصطلاحا فضا را شلخته می کند. این نوع طراحی بزرگ ترین آسیبی است که هرکس می تواند به فضای زندگی اش بزند. هیجان زده خرید نکنید چون وقتی بدون هدف اقدام به خرید کنید، مجبور هستید این وسایل اضافه را بالاخره یک جایی در فضای سکونت قرار دهید و ممکن است استانداردی که باید برای فضای تردد رعایت شود را نادیده بگیرید. دومین نکته هنگام خرید مبلمان این است که اصطلاحا بازاری مبل نخرید.

یک دست مبل هفت نفره موجود در بازار به یک مبل سه نفره، یک مبل دو نفره و دو مبل تک نفره تقسیم می شود. این استاندارد تولید و فروش مبل است اما در اکثر موارد برای چیدمان چنین مبلمانی به مشکل برمی خورید. ممکن است فضای خانه شما جایی برای یک مبل سه نفره نداشته باشد. پس اول تصمیم بگیرید و در ذهن تان تصویرسازی کنید که می خواهید مبل تان را چطور چیدمان کنید و بعد اقدام به خرید کنید. شاید در این صورت از مدیر فروشگاه بخواهید که یک مبل دو نفر و پنج مبل تک نفره به شما بفروشد.

لطفا کمی هم به دیوارها توجه کنید!

زمانی که به چیدمان منزل فکر می کنید فقط به فکر گوشه ها و کف اتاق نباشید. گاهی فقط مبلمان باید در کف زمین چیده شود و وسایلی مثل گلدان، ساعت، مجسمه باید در ارتفاع و روی دیوار قرار بگیرند. در خانه های ایرانی ۹۰ درصد چیدمان در کف انجام می شود و از یک متر و نیم به بالای دیوار خبری از هیچ المانی غیر از تابلو یا ساعت نیست! تازه ساعت را هم برحسب عادت روی دیوار قرار می دهیم.

هر بافتی مناسب خانه کوچک شما نیست

بافت های با ابعاد بزرگ برای فضاهای بزرگ و بافت های ریز با ابعاد کوچک برای فضاهای کوچک قابل استفاده است. توجه داشته باشید استفاده از بافت به این شکل صحیح است اما می شود در خانه بزرگ هم از بافت های خیلی بزرگ استفاده نکرد اما برای خانه کوچک به هیچ وجه سراغ بافت های درشت نروید؛ مثلا برای یک خانه ۹۰ متری نباید گلدانی با گل های بسیار درشت خریداری کنید. ریز و درشت بودن بافت یک تکنیک است. به یاد داشته باشید گل یک کاغذدیواری با طرح و بافت یکسان ممکن است در اندازه های مختلفی مثل ۴۰۴۰ یا ۱۰۱۰ در بازار موجود باشد و شما بسته به متراژ و نوع طراحی خانه تان باید انتخاب متفاوتی داشته باشید.

تعریف ساده ای دارد. یک تکه پارچه که برای جلوگیری از ورود نور یا کم نور کردن محیط داخلی ساختمان و همچنین برای رعایت حریم داخل منزل استفاده می شود. از هر کسی که درباره پرده بپرسید همین تعریف را کم وبیش تحویل تان می دهد.

اما پرده فقط این نیست. طراحان داخلی به پرده به چشم یکی از مهم ترین عناصر چیدمان خانه نگاه می کنند؛ عنصری که برای زیبایی خانه به عوامل زیادی مانند انتخاب درست طرح و نقشه و حتی جنس و بافت نیاز دارد. برای اینکه خانه ای امن و گرم داشته باشید از معجزه پرده ها غافل نشوید؛ به خصوص ترفندهای ساده انتخاب پرده در هر کدام از قسمت های خانه!

ابزار زیبایی خانه

اتاق پذیرایی، اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری. در خانه های بزرگ هر کدام از این مکان ها مشخصه خاص خودشان را دارند و فضایی مجزا. این وسط اهمیت پرده اتاق پذیرایی از همه جا بیشتر است؛ مهم ترین قسمت خانه که در دید قرار دارد و مورد قضاوت دیگران قرار می گیرد. در خانه های کوچک هم که دیگر فرقی ندارد؛ پرده نشیمن، پذیرایی و. . . همه یکی است و با اهمیت.

برای اینکه نمای خانه را با پرده ها زیباتر کنید، سوای جنس خاصی که برای پرده های پذیرایی در نظر گرفته می شود باید به طرح مناسب شان هم فکر کنید. در اتاق پذیرایی اغلب تلفیقی از سه یا چهار پرده را در قالب والان، دکور، پرده اصلی زمینه و پرده آستری آویزان می کنند که به لحاظ جنس و حتی ضخامت با هم متفاوت هستند. پارچه پرده این محیط، معمولا از میان رنگ های کرم، شیری، سفید، طلایی با بافت هایی ساده یا طرحدار انتخاب می شود.

این بسته به نوع دکوراسیون کلاسیک، مدرن، معاصر و. . . دارد که شما را به سمت چه طرح و حتی جنسی می کشد اما نکته اینجاست که با چند ترفند ساده می توانید به پرده های خانه جلوه بیشتری بدهید. اگر می خواهید سقف خانه تان بلند تر به نظر برسد، چوب پرده را هر قدر که می توانید بالا ببرید. پرده ها هر قدر که بالاتر باشند خانه بزرگ تر نشان داده می شود. یکی کردن پنجره ها هم می تواند خانه را بزرگ و عریض کند. اگر فضای بین دو پنجره زیاد نیست می توانید به جای جدا کردن پرده ها آنها را یک سره درست کنید.

این توهم که فضای بین دو پنجره هم باز است، خانه را عریض تر می کند. برای پنجره های بلند از قاب های چوبی بالای پرده استفاده کنید و در زمانی که پنجره ها کوتاه هستند، اصلا سراغ این ابزار خاص نروید. معمولا در پنجره های کوتاه و معمولی از پرده هایی استفاده می کنند که حاشیه پایین شان تزیینات بیشتری دارد و نگاه بیننده به آن قسمت جلب می شود.

سعی کنید پرده هایی انتخاب کنید که از بالا تا یک سوم پایانی ساده هستند و در یک سوم پایانی در قسمت پایین پنجره ها، طرحدار می شوند و نقش و نگار دارند. در پنجره های بلند هم می توانید به جای تزیینات قسمت پایین پرده، قسمت بالای آن را با رنگ یا طرح خاصی تزیین کنید؛ این طوری بلندی پرده ها کمتر به نظر می رسد.

طرح خوش، خواب خوش

برای انتخاب پرده اتاق خواب سوای رنگ و طرحی که باید مورد علاقه شما باشد به مقاوم بودن جنس آن هم توجه کنید وگرنه مجبورید هرازگاهی پرده های رنگ و رو رفته تان را کنار بگذارید. برای انتخاب پرده مقاوم یک ترفند ساده یادتان می دهیم. کافی است پارچه را از جایی که بریده شده کمی بکشید. اگر تار و پود پارچه به سرعت از هم جدا شد، بهتر است بی خیال خریدن آن شوید.

اگر هم خیلی علاقه مند به خرید آن بودید ایرادی ندارد فقط باید حتما پشتش آستر بزنید تا دیگر آفتاب نتواند کاری با تار و پود پرده تان داشته باشد. معمولا جنس آسترها از کتان یا تترون است و زیر پرده های حریر نصب می شود. رنگ پارچه آستری باید یک درجه روشن تر یا یک درجه تیره تر از رنگ پارچه اصلی پرده باشد تا طرح و رنگ پرده اصلی در آن گم نشود یا پنجره اتاق، نمای نامرتبی پیدا نکند. برای انتخاب رنگ و طرح اتاق خواب هم باید سوای علاقه خودتان نیم نگاهی به در و دیوار اتاق و باقی دکوراسیون فضا داشته باشید. برای داشتن یک اتاق رویایی می توانید از دانتل و حریر سفید استفاده کنید.

درست است که دانتل ها نازک هستند اما برای زوج های جوان فضایی دوست داشتنی ترتیب می دهند. اگر هم با نور زیاد رابطه ای ندارید و می خواهید اتاق خواب تان همیشه تاریک و تیره باشد، بهترین انتخاب مخمل است؛ آن هم در رنگ های گرم. این وسط تنها مشکل یک دست شدن محیط است که می توان با کمی ایده آن را هم اصلاح کرد. بهترین کار استفاده از دو پارچه مخمل با رنگ مکمل هم است؛ مثلا صورتی و خاکستری، قهوه ای تیره و زرد و. . ..

خلاقیت بچه ها با پرده ها

اگر الان به شما بگویند که رنگ اتاق فرزندتان با میزان خلاقیت و هوشیاری او رابطه مستقیمی دارد، آن وقت باز هم برای انتخاب رنگ پرده اش سراغ رنگ های خنثی و سرد می روید؟ به طور حتم نه. مناسب ترین رنگ پرده برای اتاق کودک و نوجوان خانه رنگ آبی با تلفیق زرد و سبز است چون بازتاب این رنگ ها هم خواب خوبی نصیبش می کند و هم در طول روز کلی به او انرژی می هد. فقط نکته اینجاست که برای پرده اتاق کودکان هیچ وقت از یک رنگ تک به صورت ساده و بدون تلفیق استفاده نکنید.

تاثیر رنگ ها روی اعصاب و روان بچه ها خیلی بیشتر از تصور ماست؛ مثلا اگر زمانی رنگ قرمز خالص یا نارنجی در اتاق کودک تان به کار بردید، دیگر نباید مانند قبل توقع آرامش و سکوت از او داشته باشد. این رنگ به شدت بچه ها را تحریک می کند یا رنگ آبی ساده کلا بچه ها را کم انرژی می کند. پس تلفیق رنگ ها در پرده اتاق بچه ها را فراموش نکنید. اگر اتاق کودک تان حسابی نورگیر است، هیچ وقت سراغ پرده های ضخیم نروید.

یک حریر ساده هم برای اتاق بچه ها کفایت می کند. بگذارید بچه ها با آفتاب آشتی کنند. اما اگر نور روی اعصاب خودتان است، می توانید از پرده ها و شیدهای تاشو استفاده کنید؛ مدل هایی که این روزها حسابی باب شده اند و طرفداران زیادی دارند. با این پرده ها میزان نور ورودی به خانه قابل کنترل است. مهم ترین مزیت این پرده ها در طراحی است. شما می توانید هر تصویری را که خواستید روی این پرده ها چاپ کنید. این طوری دیگر لازم نیست برای شخصیت محبوب فرزندتان همه بازار را زیر و رو کنید.

خصوصی ترین جا را امن تر کنید

در طراحی معماری تازه در فضای خانه ایرانی ها برای سرویس های بهداشتی جایگاه خاصی قائل شده اند وگرنه تا پیش از این سرویس های بهداشتی یا گوشه حیاط بودند یا در آپارتمان های به روزتر در پخی خانه با پنجره ای کوچک و نفسگیر. حالا داستان فرق کرده؛ معماران اهمیت پرداختن به سرویس های بهداشتی را به مردم گوشزد کرده اند به خصوص با المان اضافه شدن پنجره های عریض به این بخش حساس خانه.

شاید کمی عجیب به نظر برسد اما خیلی از سرویس های بهداشتی امروزی پنجره دارند؛ البته با رعایت ممنوعیت و کنترل دید از خارج. این وسط اهمیت آویزان کردن پرده برای سرویس های بهداشتی بیشتر از همیشه معلوم می شود. پرده ای که برای این فضاها انتخاب می شود باید در برابر رطوبت محیط مقاوم باشد؛ البته این مساله به این معنا نیست که پرده پنجره حمام و دستشویی را حتما از جنس پلاستیکی انتخاب کنید. شید و تور هم برای پنجره سرویس های بهداشتی مناسب هستند. فقط این وسط پارچه های ابریشمی خط قرمز محسوب می شوند. ضمن اینکه باید حواس تان باشد پرده ای که برای سرویس بهداشتی استفاده می کنید قابلیت شست وشوی ماهانه را داشته باشد چون به خاطر رطوبت منبعی برای جذب باکتری و آلودگی می شود.

داستان برای پرده حمام کمی متفاوت است. این پرده که تازگی ها خواهان زیادی دارد، بیشتر به خاطر تغییر جلوه حمام جذاب است. رنگ پرده حمام معمولا به رنگ دیوارها انتخاب می شود و متناسب با نقش های روی دیوار؛ البته باز هم قانون خاصی وجود ندارد. اگر از پرده ای خوش تان آمده می توانید اول آن را آویزان کنید و بعد برای اینکه فضا زیاد شلوغ نشود تابلوها و سبدها و باقی لوازم حمام را متناسب با آن انتخاب کنید؛ مثلا اگر پرده حمام تان گلدار است می توانید پادری، حوله ها و. . . را هم با طرح گل های مشابه با آن انتخاب کنید.

با پرده پراشتها شوید

اولین مساله درباره آشپزخانه تحریک اشتهاست بنابراین در انتخاب رنگ پرده آشپزخانه باید سراغ رنگ های گرم مانند قرمز، زرد و نارنجی ملایم بروید. بعد از رنگ پرده جنس پرده آشپزخانه را هم باید با دقت زیادی انتخاب کرد چون در بیشتر خانه های امروزی بیشترین میزان نور از آشپزخانه ها تامین می شود. خود فضای آشپزخانه هم به نور فراوانی احتیاج دارد.

چه نور طبیعی و چه نور غیرطبیعی بنابراین می توانید از تورهای حاشیه ای مخصوص آشپزخانه به اندازه های ۳۰ تا ۹۰ سانتی متر با کناره های هماهنگ یا پرده های نیمه استفاده کنید. پرده های بالارونده با دوخت رومی هم می توانند برای پنجره های آشپزخانه گزینه مناسبی باشند چراکه این پرده ها هم فضای کمی اشغال می کنند و راحت جمع می شوند و هم نسبت به پارچه های دیگر متراژ کمتری می برند.