سرامیک های یک دست سفید و کاشی هایی که تا سقف بالا رفته اند؛ این نمایی است که در فضای حمام و دستشویی خانه های ما زیاد دیده می شود. این طراحی زیباست اما بدون هیچ هیجان و ایده ای. این وسط شاید استفاده از کفپوش های خاص با طرح چوب در دو رنگ مختلف بتواند فضای خسته و یکنواخت دستشویی ها را نجات دهد و از طرفی کوچکی و گرفتگی آنها را رفع کند به خصوص اگر کفپوش و دیوارپوش ها از دو طیف رنگ چوبی خاص باشند.
مساله فقط این است که جهت قرار گرفتن پنل ها باید از هم متفاوت باشد. قطعات دیوار به یک سمت و قطعات زمین به سمتی دیگر. به این ترتیب فضا بزرگ تر از چیزی که هست به نظر می رسد.
کمد را نبایدهمیشه خرید
موقع خرید خانه اصلا به فکر کمد نباشید. این روزها دیگر به سختی می توان خانه ای را پیدا کرد که کمدهای بزرگ دلخواه داشته باشد. در زمان بازدید از خانه فقط به این فکر کنید که روی کدام دیوار و چطور می توانید یک کمد دیواری شخصی برای خودتان ترتیب دهید. درست است.
می توان به سادگی با نصب چند قفسه فلزی بر دیوار خالی اتاق یک کمد شخصی خوب داشت. فکر در و پیکرش را هم نکنید. یک پرده ساده می تواند داستان را به خوبی حل و فصل کند. مهم این است که ایده داشته باشید و از امتحان کردن نترسید.
صندلی های یک دست مناسب نیست
اگر زیاد اهل مهمانی دادن هستید، لازم نیست در خانه به اندازه یک لشکر آدم صندلی داشته باشید. در خیلی مواقع داشتن یک میز غذاخوری با هشت صندلی یک دست در خانه ای کوچک فضای بسیار دلگیری درست می کند.
پس به جای ردیف کردن صندلی های یک شکل بهتر است یک نیمکت پشت میز بگذارید و آن طرف هم تعداد محدودی صندلی. خوبی اش این است که در زمان مهمانی ها می توانید میز را کنار بگذارید و از نیمکت به عنوان مبل پذیرایی استفاده کنید. یادتان باشد فقط نیمکت در جهت درازای خانه قرار داشته باشد نه عرض؛ این طوری خانه بزرگ تر به نظر می رسد.
مبل و صندلی را به دیوار نچسبانید
هیچ چیزی بدتر از چسباندن میز و صندلی و مبل های خانه به دیوارها نیست. در این حالت نه تنها خانه کوچک تر از معمول به نظر می رسد بلکه فضای میانی به وجود آمده کاملا غیر قابل استفاده خواهد بود.
هرقدر که می توانید وسایل خانه را از دیوارها دور کنید. این نکته را باید در محل کار هم رعایت کرد؛ میزی که در کنار پنجره قرار داشته باشد و در میانه اتاق حس و حال بهتری به صاحبش دهد. این مساله را دوستداران فنگ شویی خوب می دانند!
از معجزه سفید غافل نشوید
شاید کمی ایده عجیبی به نظر برسد اما اگر خانه کوچکی دارید و می خواهید آن را دلباز و بزرگ نشان دهید، بهتر است به سفید کردن در و دیوار و حتی وسایل خانه فکر کنید.
یک خانه تمام سفید به دلیل انعکاس نور بزرگ تر از آنچه که هست به نظر می رسد به خصوص اگر در خانه خبری از انبوه وسایل نباشد و به شیوه ای ساده تزیین شده باشد. یادتان باشد در خانه های کوچک سادگی حرف اول و آخر را می زند.
رنگ ها را فراموش نکنید
درست است که خانه با رنگ و لعاب یک دست سفید بزرگ تر به نظر می رسد اما این دلیل نمی شود که در خانه های کوچک دیگر دنبال رنگ ها نرفت. استفاده از رنگ های خاص پررنگ می تواند فضاهای کوچک را هم بزرگ نشان دهد.
فقط مهم این است که چطور با دکوراسیون خانه هماهنگی داشته باشد. در این روش بهترین کار این است که خانه و لوازم را به رنگی بسیار پررنگ درآورید و بعد یکی از عناصر مهم محیط مثل میز یا کوسن ها را به رنگی کاملا مخالف قرار دهید. این عدم تناسب به بزرگی فضا و خاص بودن آن کمک خواهد کرد.
گاهی وقت ها با انجام اشتباه هایی کوچک در طراحی داخلی آرامش را از فضای زندگی مان می گیریم! چرا هیچ چیز سرجایش نیست؟!
طراحی داخلی خانه بحثی تخصصی است؛ البته اگر شما تخصصش را ندارید، باز هم دلیل نمی شود هر سبک طراحی را تنها به دلیل اینکه باب سلیقه تان است، استفاده کرده و هر مبلمانی را خریداری کنید. برای خلق یک طراحی اصولی به کمی نوآوری و همچنین دانستن اصول اولیه طراحی و البته رعایت آن! احتیاج دارید. با آموختن تکنیک هایی ساده و کاربردی یاد می گیرید که چطور فضای اطراف تان را دکور کنید.
چه وسایلی را کجا بگذارید یا اینکه متوجه می شوید هر مبلمانی هرقدر هم که زیبا باشد، مناسب خانه شما نیست. برای آشنایی با این نکات سراغ مهندس گلپایگانی، مدیریت شرکت معماری و طراحی دکوراسیون دارکوب رفته ایم. او در ادامه به شما می گوید ناخواسته دچار چه اشتباه هایی در چیدمان فضای زندگی تان شده اید.
در میان انبوه مبلمان منزل، فضایی برای تردد تعریف کرده اید؟
در معماری داخلی برای چیدمان هر فضایی، سه اصل مهم را باید بدانید؛ بار زنده، بار مرده و فضای تردد. بار مرده مثل دیوار، ستون، تیر، شومینه و کانتر آشپزخانه است که قابل جابه جایی نیستند. بار زنده در ساختمان به بارهایی گفته می شود که قابل جابه جایی هستند؛ مثل میز، مبل، تخت و. . . درواقع تمام مبلمانی که قابلیت جابه جا شدن دارند بار زنده محسوب می شوند.
به فضاهای خالی از چیدمان در یک خانه هم فضاهای تردد گفته می شود. در طراحی هر فضایی در گام اول باید به این سه مورد توجهی ویژه داشت. در طراحی داخلی اولویت با بارهای مرده است چراکه نمی توانیم این بارها را جابه جا کنیم. بعد از بار مرده فضاهای قابل تردد بسیار مهم هستند. استاندارد این فضاها براساس تعداد نفرات و متراژ یک خانه متفاوت است.
هرقدر تعداد نفرات ساکن در یک خانه کمتر و متراژ خانه بیشتر باشد، عرض این فضا بزرگ تر در نظر گرفته می شود. استاندارد عرض این فضا بین ۶۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است. فضای تردد همان فضای بدون چیدمان بین مبلمان و دیگر فضاهاست. بیش از این ۱۸۰ سانتی متر هم در خانه های با متراژ بالا در نظر گرفته می شود اما کمتر از ۶۰ سانتی متر فضای تردد به هیچ عنوان استاندارد نیست.
شما هم جزو کسانی هستید که بدون در نظر گرفتن متراژ منزل، مبل می خرید؟
فضای یک خانه را باید براساس مساحت، تعداد نفرات ساکن در آن خانه و سبک دکوراسیونی که اهالی خانه می پسندند طراحی کرد. متاسفانه در ایران به این موضوع توجهی نمی شود و مردم بدون در نظر گرفتن این موارد اقدام به خرید می کنند؛ مثلا یک دست مبل هفت نفره می پسندند، دو مجسمه هم از قبل دارند، یک کمد هم داشتند که دل شان نمی آید از آن استفاده نکنند. پس همه این وسایل را در کنار هم چیدمان می کنند.
این کار منجر به شلوغی می شود و اصطلاحا فضا را شلخته می کند. این نوع طراحی بزرگ ترین آسیبی است که هرکس می تواند به فضای زندگی اش بزند. هیجان زده خرید نکنید چون وقتی بدون هدف اقدام به خرید کنید، مجبور هستید این وسایل اضافه را بالاخره یک جایی در فضای سکونت قرار دهید و ممکن است استانداردی که باید برای فضای تردد رعایت شود را نادیده بگیرید. دومین نکته هنگام خرید مبلمان این است که اصطلاحا بازاری مبل نخرید.
یک دست مبل هفت نفره موجود در بازار به یک مبل سه نفره، یک مبل دو نفره و دو مبل تک نفره تقسیم می شود. این استاندارد تولید و فروش مبل است اما در اکثر موارد برای چیدمان چنین مبلمانی به مشکل برمی خورید. ممکن است فضای خانه شما جایی برای یک مبل سه نفره نداشته باشد. پس اول تصمیم بگیرید و در ذهن تان تصویرسازی کنید که می خواهید مبل تان را چطور چیدمان کنید و بعد اقدام به خرید کنید. شاید در این صورت از مدیر فروشگاه بخواهید که یک مبل دو نفر و پنج مبل تک نفره به شما بفروشد.
لطفا کمی هم به دیوارها توجه کنید!
زمانی که به چیدمان منزل فکر می کنید فقط به فکر گوشه ها و کف اتاق نباشید. گاهی فقط مبلمان باید در کف زمین چیده شود و وسایلی مثل گلدان، ساعت، مجسمه باید در ارتفاع و روی دیوار قرار بگیرند. در خانه های ایرانی ۹۰ درصد چیدمان در کف انجام می شود و از یک متر و نیم به بالای دیوار خبری از هیچ المانی غیر از تابلو یا ساعت نیست! تازه ساعت را هم برحسب عادت روی دیوار قرار می دهیم.
هر بافتی مناسب خانه کوچک شما نیست
بافت های با ابعاد بزرگ برای فضاهای بزرگ و بافت های ریز با ابعاد کوچک برای فضاهای کوچک قابل استفاده است. توجه داشته باشید استفاده از بافت به این شکل صحیح است اما می شود در خانه بزرگ هم از بافت های خیلی بزرگ استفاده نکرد اما برای خانه کوچک به هیچ وجه سراغ بافت های درشت نروید؛ مثلا برای یک خانه ۹۰ متری نباید گلدانی با گل های بسیار درشت خریداری کنید. ریز و درشت بودن بافت یک تکنیک است. به یاد داشته باشید گل یک کاغذدیواری با طرح و بافت یکسان ممکن است در اندازه های مختلفی مثل ۴۰۴۰ یا ۱۰۱۰ در بازار موجود باشد و شما بسته به متراژ و نوع طراحی خانه تان باید انتخاب متفاوتی داشته باشید.
