حتما برای شما هم اتفاق افتاده که سال های سال کتاب، مجله و یادگاری های ریز و درشت را در خانه نگه داشته اید، به امید اینکه روزی به کارتان آید.

اما جالب است بدانید یکی از قوانینی که حتی دکوراتورها هم به آن اعتقاد دارند این است: تا وقتی چیزی را که به کارتان نمی آید دور نریزید، جایگزینی هم برای آن پیدا نخواهید کرد. پس اولین قانون برای بازسازی و تغییر مدل خانه خارج کردن وسایل اضافی است!

ولی در ادامه قوانین دیگری را هم باید بدانید. با نزدیک شدن به ماه های آخر سال همه ما به فکر بازسازی خانه می افتیم ولی ما امسال زودتر دست به کار شدیم تا شما را با روند اصولی این کار آشنا کنیم.

شما این خطاها را تکرار نکنید. . .

این را بدانید که در دنیای طراحی داخلی، هیچ بازسازی و تغییر مدلی بدون دور ریختن وسایل اضافی امکان پذیر نیست؛ پس قبل از اینکه برای طراحی هر یک از فضاهای خانه برنامه ریزی کنید، فکری هم به حال وسایل اضافی بکنید. تفاوتی هم نمی کند که متراژ فضا ۵۰ متر یا ۵۰۰ متر باشد. یک قانون کلی که در دنیای طراحی داخلی باید رعایت شود، این است که اگر تصمیم به بازسازی دارید، باید بدانید که به دنبال چه تغییراتی در محل سکونت تان هستید.

اشتباه از جایی شروع می شود که چیزهایی را تهیه می کنید که به کارتان نمی آید یا مناسب فضای شما نیست؛ مثلا برای نشیمن وسایلی را خریداری می کنید که بعدها متوجه می شوید حضورشان الزامی نیست. از همین لحظه شلوغ شدن بی مورد فضا شروع می شود. پس قبل از بازسازی، خوب فکر کنید و همه چیز را برای یک تغییر اصولی در نظر بگیرید.

یک پرسشنامه تهیه کنید

در گام اول یک پرسشنامه تهیه کنید. برای اینکه بدانید در آینده چه می خواهید، باید بررسی کنید که تا به حال در چه فضایی زندگی کرده اید. تعداد نفرات خانواده، رنج سنی، اگر مهمان از شهرستان دارید، در نظر گرفتن تیپ شخصیتی ساکنان، اگر حیوان خانگی نگهداری می کنید و گرایش های اجتماعی افراد خانه، از جمله سوال هایی است که باید به آن پاسخ دهید.

مسلما نوع طراحی خانه ای که رفت و آمد زیادی در آن هست با خانه دیگری که در ماه نهایت ۲ شب مهمان دارند، متفاوت است. خانه اول باید فضای کم وسیله تری داشته باشد و هنگام طراحی باید فضاهای کاربردی بیشتری مثل کمدهای دیواری، قفسه و. . . برای آن در نظر گرفت. بهتر است شرایط زندگی خودتان را روی یک کاغذ بنویسید و بر آن اساس شروع به برنامه ریزی کنید.

بیایید با هم یک قانون بگذاریم

اگر می خواهید هزینه جدی بکنید حتما نگاهی هم به سال های آینده داشته باشید؛ مثلا اگر در آینده قرار است فرزندی به تعداد نفرات خانواده اضافه شود و. . . از همین حالا به آن فکر کنید. حتی هنگام طراحی توجه به قد ساکنین یک خانه هم در محل قرار گیری تلویزیون، تابلو و. . . موثر است. لوازم روتین زندگی هر فرد و سبک زندگی اش روی تغییر مدل خانه تاثیرگذار است. نیازهای اختصاصی هر فرد مثل استفاده روزانه از تردمیل، کتابخانه مجزا، خیاطی کردن، نقاشی کشیدن و. . . را هنگام بازسازی در نظر بگیرید.

قدیمی ترین وسیله منزل تان مربوط به چند سال پیش است؟

اگر وسایل خانه تان مربوط به ۳۰ ،۴۰ سال پیش باشد کار سختی را برای تغییر دکوراسیون در پیش دارید. حتی اگر آن وسیله سالم هم باشد، مسلما بعد از ۳۰ سال وسایل جدیدتر و کاربردی تری هم در بازار در دسترس است. پس وسایل اضافی را به فردی که به آن احتیاج دارد ببخشید؛ اگر هم قابل استفاده نیستند آنها را دور بریزید.

هر چیزی که خار آید، روزی به کار آید

اتاق خواب برای خیلی از ما فضایی برایش خواب، کار و به نوعی انباری است! لطفا دیگر از ضرب المثل هر چیزی که خار آید روزی به کار آید استفاده نکنید! متاسفانه خیلی از ما عادت کرده ایم بعد از ۷ سال زباله هایمان را دور می ریزیم. منظور از زباله همان ماگ لب پر روی میز کامپیوترتان، CD نصب ویندوز XP، جعبه های شکلات، ظروف ناقص داخل کابینت های آشپزخانه و. . . است. این وسایل را دور بریزید تا با معجزه انرژی حاکم در فضا آشنا شوید. دقیقا مثل زمانی که ماشین را کارواش می برید یا خودتان حمام می کنید! این قضیه درباره تمام فضای خانه صادق است و با خلوت شدن آن بار منفی حاکم بر فضا کاهش پیدا می کند.

شیرین کرمی

وارد بعضی خانه ها که می شوی، احساس می کنی محیطی برای نفس کشیدن پیدا کرده ای. نه این که خانه بزرگ باشد یا وسایلی لوکس در آن گنجانده شده باشد، اما معلوم است صاحبخانه از آن طیف افراد باسلیقه است که بخوبی می داند هرچیز را به چه طریق و کجا قرار دهد تا بهترین جلوه را پیدا کند.

ساعتی را که تو در آنجا می گذرانی، تجربه ای لذتبخش است. آرامش در آنجا همچون نسیمی از هر نقطه به روحت می وزد و برای لحظه ای تو را از افکار مزاحم روزمره به درمی آورد. هنگام خداحافظی از میزبان، به این فکر هستی که او را در زمره دوستان خوبت قراردهی و رفت و آمدت را با او افزایش دهی، زیرا بخوبی می دانی که چنددقیقه بودن در خانه او، برای تو حکم نوعی روان درمانی را خواهد داشت.

برعکس، به خانه برخی دیگر که قدم می گذاری، ممکن است صاحبخانه تلاش بسیاری برای پذیرایی از تو بکند و به هرطریق بکوشد تا تو شادباشی. اما تو در آن خانه دلت می گیرد احساس خفگی می کنی. ممکن است خانه بزرگ باشد، ولی صاحبخانه آن را تا خرخره پر از وسایل عجیب و غریب کرده تا سلیقه ویژه اش را به رخ حضار گرامی بکشد و همین باعث می شود که مهمان در آن احساس خوبی نداشته باشد.

در هر صورت، شما سعی کنید جزو گروه اول باشید. حتی اگر در آپارتمانی کوچک زندگی می کنید، با درایت و سلیقه خاصتان آن جا را به محیطی زیبا و روح افزا تبدیل کنید تا هم خودتان در آن آرام بگیرید و هم مهمانان تان احساس خوبی از آنجا بودن پیداکنند.

در اینجا راهکارهایی به شما ارائه می کنیم تا با به کاربستن شان بتوانید منزل خود را به محیطی دلباز و بزرگ تر از آن چه واقعا هست تبدیل کنید:

خانه کوچک تان را با انتخاب کاناپه ساده دلباز کنید

اگر کاناپه شما بزرگ و جاگیر باشد، فضای زیادی از اتاق پذیرایی را اشغال خواهدکرد. معمولا کاناپه ها جا برای نشستن دو یا سه نفر دارند و دسته های بزرگ و حجیم، تاثیری در جای نشستن نخواهد داشت. اگر پشت کاناپه بزرگ و به عقب خمیده باشد یا دسته ها متکایی و بسیار بزرگ باشد، فضایی زیاد اشغال می شود و نمای اتاق پذیرایی شما را کوچک می کند. کاناپه ای شیک و ساده بگیرید تا اتاق دلبازتری داشته باشید.

برای بزرگتر نشان دادن خانه کوچک تان میز ناهارخوری را در آشپزخانه بگذارید

میز ناهارخوری بزرگ جای اتاق پذیرایی شما را می گیرد. اگر آشپزخانه تان فضایی قابل قبول دارد، میز ناهارخوری چهار تا شش نفره بگیرید و آن جا غذا بخورید. وگرنه می توانید به یاد دوران پرصفا و صمیمیت گذشته سفره پهن کنید و به همراه مهمانان دورادور سفره بنشینید، غذا بخورید و گل بگویید و گل بشنوید. زندگی هرچه ساده تر باشد، لطف بیشتری هم خواهد داشت.

کنج های پرمصرف خانه کوچک تان را بزرگتر نشان می دهد

گوشه اتاق ها را دست کم نگیرید. آنها می توانند برای شما بسیار مفید باشند. می توانید جاکفشی، کتابخانه، بوفه، باکس یا هرچیز دیگری را در کنج اتاق ها قرار دهید تا از این قسمت هم استفاده کرده باشید. کنج اتاق پذیرایی و دیگر اتاق ها بخشی مفیدند، اما بیش از دیگر نقاط مظلوم واقع شده اند و استفاده چندانی از آنها نمی شود.

کمد دیواری یکی از اجزای اصلی برای خانه های کوچک

کمددیواری ها جزو مفیدترین ابزارهایی هستند که می توانید در خانه قرار دهید. آنها کمترین فضا را می برند و بیشترین فایده را به شما می رسانند. از نجاری ماهر کمک بخواهید تا برای شما تعیین کند که کدام نقطه از هال، خواب یا حتی پذیرایی پرت افتاده و مناسب قراردادن کمددیواری است. او باید برای آن قسمت کمدی بسازد که بیشترین تعداد قفسه ها را داشته باشد. شما می توانید حجم زیادی کفش، کیف، پوشاک یا حتی وسایل خانه را در آن جا نگاه دارید. به این ترتیب فضای کمی از اتاق گرفته می شود، اما در عوض وسایل فراوانی که پیشتر در خانه شما پخش و پلا بودند به صورت جمع و جور در کنار هم چیده می شوند.

در آپارتمان های کوچک گلدان های سبز را فراموش نکنید

گلدان هایی حاوی گیاهان همیشه سبز آپارتمانی تهیه کنید و آنها را در چند گوشه خانه قرار دهید. حضور آنها به زندگی شما لطافتی عمیق می بخشد. معمولا گیاهان آپارتمانی رسیدگی چندان زیادی نمی طلبند، اما در همان حد توجه اندک هم موجب آرامش روح شما می شود. گل و گیاه را از خانه خود دریغ نکنید.

باکس های مفید یک اصل مهم برای آپارتمانهای کوچک

در چند سال اخیر، باکس های دیواری طرفداران زیادی پیداکرده اند. می توانید یکی از آنها را به دیوار آشپزخانه بزنید و قرص و دوا یا ادویه ها را در آن قراردهید. یا یکی را به دیوار سرویس بهداشتی بزنید و مسواک و خمیردندان را در آن بگذارید. حتی می توانید آن را به دیوار پذیرایی بزنید و مجسمه و تابلوی کوچک و ظریفی را در آن قراردهید. این باکس ها جان می دهند برای زیباکردن آپارتمان های نقلی.

آینه بزرگ خانه های کوچک را چند برابر می کند

آینه ها شعبده بازهایی توانا و چیره دست اند. وقتی یک آینه بزرگ را به دیوار اتاق تان می زنید، نمای روبه رو داخل آن می افتد و خودبه خود منظره اتاق را دوبرابر نشان می دهد. وقتی به یک آینه بزرگ نگاه می کنید، این احساس به شما دست می دهد که فضای آن سوی آینه واقعی است و می توانید به آن طرف بروید. آینه ها هم مانند پنجره ها نقش مهمی در بزرگ نشان دادن اتاق ایفا می کنند.

اگر شما هم جزو پدرو مادرهایی هستید که بهترین ها را برای بچه ها می خواهنداین گزارش را بخوانید. خانم و آقایی که به زودی قرار است صاحب فرزندی شوند، دوست دارند همه وسایل نوزاد موجود در بازار را برای نورسیده شان بخرند و بهترین اتاق را برای ورود او بچینند.

خانم و آقایی که به زودی قرار است صاحب فرزندی شوند، دوست دارند همه وسایل نوزاد موجود در بازار را برای نورسیده شان بخرند و بهترین اتاق را برای ورود او بچینند اما اینکه یک نوزاد دقیقا به چه وسایلی احتیاج دارد و چطور اتاقی برای او مناسب است تا اولین روزهای زندگی اش را در آن بگذراند، نکته هایی است که خیلی از پدر و مادرهای تازه کار نمی دانند.

دیوار

تا دل تان بخواهد کاغذدیواری های متنوع در بازار وجود دارد. حتما می توانید مناسب تم اتاق کاغذدیواری پیدا کنید. بهتر است فقط برای یک دیوار از کاغذدیواری های شلوغ و طرحدار استفاده کنید و بقیه دیوارها یا کاغذدیواری ساده باشد یا تک رنگ.

اگر کاغذدیواری دوست ندارید، می توانید از استیکرهای بچگانه استفاده کنید که بنا به طرحی که دارد، بهتر است بالای تخت، کنار کمد یا روی دیوار سمت خالی اتاق استفاده شود. اگر هم دوست دارید اتاق ساده تر از این حرف ها باشد می توانید دیوار را رنگ ساده بزنید و روی آن از قاب های مخصوص نوزاد استفاده کنید. کافی است یک قاب بزرگ خالی تهیه کنید. عکس مادر در زمان بارداری، روزهای قبل از به دنیا آمدن نوزاد و کلی عکس خاطره انگیز دیگر را می توانید در این قاب بچسبانید.

فرش و زیرانداز

زیرانداز را بهتر است از رنگ های روشن انتخاب کنید تا متوجه کثیفی آن شوید. این روزها در بازار انواع فرش ها با رنگ های متنوع وجود دارد. می توانید اگر از تم خاصی در دکور استفاده می کنید، فرش یا موکتی بخرید که المان هایی از تم دکورتان را داشته باشد.

کف

از آنجا که نوزاد همیشه نوزاد نخواهد ماند و شما روزهای چهار دست و پا رفتن را در پیش دارید، کفپوشی را انتخاب کنید که نگران زمین خوردن فرزندتان نباشید؛ ضمن اینکه بهتر است کف راحت تمیز شود و قابل بخارشو کشیدن باشد. کفپوش اتاق نوزاد هرچه روشن تر باشد فضای اتاق را دلبازتر خواهد کرد.

اسباب بازی

قبل از رفتن به اسباب بازی فروشی به خودتان قول دهید که قرار است فقط لوازم مورد نیاز را بخرید. فقط در این صورت است که اتاق نوزاد شما پر از اسباب بازی هایی نمی شود که بعضی های شان هرگز استفاده نخواهند شد.

پدر و مادرهای تازه کار خیلی زود خام اسباب بازی های پر رنگ و لعاب می شوند اما این اسباب بازی ها فقط اتاق نوزاد را شلوغ می کنند و آرامش اتاق را می گیرند. برای رنگ و لعاب بخشیدن به اتاق فقط چند اسباب بازی کافی است که بهتر است از مدل هایی که صدا می دهند برای ماه های اول کودک تان انتخاب کنید. آویز بالای تخت موزیکال و رنگارنگ را هم فراموش نکنید که هم باعث سرگرمی و تحریک حواس نوزاد می شود و هم موزیک ملایمی دارد که برای آرامش او مفید خواهد بود.

ست های تزیینی رو دری، سطل زباله، قاب عکس و چند تا وسیله دیگر هم گزینه هایی است برای زیباتر شدن اتاق. این روزها مادرهای هنرمند خودشان با پارچه های نمدی این وسایل را تهیه می کنند. کافی است جست وجویی در اینترنت کنید و مدل های جدید را یاد بگیرید و دست به کار شوید.

لوستر

بهتر است لوستری که لامپ ساده ای دارد را انتخاب کنید. لوسترهای رنگی یا با نور زیاد مناسب اتاق نوزاد نیست. لوستری را انتخاب کنید که نور را در یک جهت نتاباند و آن را کاملا در اتاق پخش کند.

تختخواب

از آنجا که بیشتر نوزادان حداقل در ماه های اول در اتاق پدر و مادر هستند، بهتر است حتما تخت کوچکی برای این منظور تهیه کنید. تخت اتاق نوزاد تا مدت ها برای خواب شب استفاده نخواهد شد. بهتر است برای ایمنی کودک، تخت نرده دار انتخاب کنید. سرویس روبالشی و روتختی را هم متناسب با رنگ و طرح اتاق انتخاب کنید. دور سری تخت را هم فراموش نکنید. یکی، دو تا کوسن کوچک و مناسب به تخت جذابیت بیشتری می بخشد.

سرویس خواب نوزاد هرچه ساده تر باشد ست کردن وسایل اتاق را راحت تر می کند؛ البته سادگی باعث می شود دیرتر از آن خسته شوید؛ پس پیشنهاد می کنیم دور تخت های طرحدار با شکل های ماشین و کالسکه را خط بکشید.

اتاق

متخصصان معتقدند بهتر است اتاق نوزاد نور طبیعی داشته باشد پس بهتر است نورگیرترین اتاق را برای او انتخاب کنید. برای چیدمان هرقدر اتاق طول و عرض یکسانی داشته باشد، بهتر است. همچنین کار شما برای چیدمان در اتاقی که کمترین کنج و پستو را دارد، بسیار راحت تر است.

پرده

اگر اتاق نورگیری را انتخاب کردید بهتر است از پشت پرده ای های ضدنور کمک بگیرید که نوزادتان خواب میان روز آرامی را بگذراند. برای پرده رویی و اصلی بهتر است از تورهای ساده استفاده کرده و متناسب با دکور اتاق، تکه دوزی هایی را روی پرده نصب کنید که فضای اتاق یکدست باشد.

کمد

کمدی که برای اتاق نوزادتان می خرید، هرچه تعداد کشو و طبقه بیشتری داشته باشد، کاربردی تر خواهد بود چون می توانید همه وسایل اتاق را در عرض چند ثانیه در آن جا دهید. این کار به خلوت و منظم شدن دکور اتاق کمک زیادی می کند. می توانید از قفسه های دکوری کمد هم برای چیدن اسباب بازی هایی که می خواهید جلوی چشم باشند، استفاده کنید. در کشوی لباس ها هم خرت و پرت ها را بگذارید. چند سبد چوبی کوچک روی دراور هم به زیبایی اتاق کمک می کند و هم جای خوبی برای گذاشتن کرم ها، داروها و وسایل بهداشتی کودک تان است.

می گویند دیگر دوره و زمانه مرزبندی های جغرافیایی تمام شده. می گویند دیگر به مدد فناوری های تازه و دنیای مجازی که به موازات دنیای واقعی آدم ها رشد می کند، محدودیت ها برداشته شده اما هنوز مردم هر گوشه از دنیا سبک و سیاق خودشان را دارند. فرهنگ غذا، فرهنگ مراوده و حتی فرهنگ معماری و دکوراسیون خانه های مردم دنیا هنوز آن قدرها هم تغییر نکرده است و هنوز مردم هر کشوری سعی دارند که با پیش رفتن به سوی مدرنیته، المان هایی از سنت ها و حتی باورهای خودشان را در خانه ها داشته باشند.

این وسط حالا شاید خیلی از ما دوست داشته باشیم مرزها را کنار بزنیم و در گوشه ای پرت از دنیا رسم و رسوم خانه ساختن مردم جایی دیگر را امتحان کنیم؛ یک تجربه تازه برای متفاوت بودن. بیایید با هم از مشخصه های خانه های مردم باقی کشورهای دنیا سر در بیاوریم. شاید این طوری خانه هایی متفاوت از قبل بدون هیچ حدو مرزی داشته باشیم!

روسیه: آمیزه ای از قدیم و جدید

روس ها آدم هایی هستند که همیشه در گذشته گیر کرده اند. آنها بسیار به گذشته شان احترام می گذارند و محال است بدون یادآوری گذشته ها به فکر آینده باشند. برای همین در خانه های آینده نمی توانید هیچ وقت تمام المان های مدرن و امروزی را با هم ببینید.

در خانه یک روس کلاسیک حتما نشانه هایی از تاریخ گذشته وجود دارد. تابلوهای خانه، فرش ها و اشیای گران قیمت تزیینی همه و همه نشانی از روسیه و آب و هوای سرد و خاص آن دارد. در خانه یک روس حتما اشیای قدیمی گران قیمت زیاد پیدا می شود و البته ته مانده ای از رویای تجمل خانه تزار و سزار!

آلمان: اغراق در اشیا

مردم کشور هنر و فلسفه آلمان بر خلاف روس ها زیاد به گذشته ها پایبند نیستند اما در عین حال به تجمل و هنری بودن دکوراسیون خانه شان خیلی اهمیت می دهند. در خانه های کلاسیک آلمانی ها همیشه در انتخاب اشیا و جنس آنها اغراق دیده می شود. آلمانی ها شاید خانه های ساده ای داشته باشند اما در آن حتما از قاب ها یا چراغ های برنجی یا حتی آب طلا استفاده می کنند.

مبل های راحتی با روکش های مخمل جزء جدانشدنی خانه های آنهاست. در خانه آلمانی ها همیشه یک سری لوازم وجود دارد؛ مانند یک مبل راحتی شخصی و کلی کار هنری عجیب و غریب با جنس های خاص. یادتان باشد آلمانی ها زیاد اهل رنگ های تند نیستند و رنگ های سنگین و تیره را بیشتر به کار می برند.

هندوستان: تلاقی ابریشم و رنگ ها

قدیم ترها هندی ها بیشتر از حالا در خانه های شان از پارچه های دستباف و بافته های خاص استفاده می کردند. درواقع صنعتی شدن اقتصاد بزرگ آسیا خیلی از سنت های خاص را از آنها گرفت ولی با این حال امروز طراحان دکوراسیون داخلی باز هم تلاش می کنند تا المان خاص دکوراسیون هندی را به خانه های مدرن شان برگردانند.

هنر هندی ها در رنگ و طرح پارچه های شان است؛ همچنین در استفاده از ابریشم و استفاده از آن در بافت روتختی ها، رومیزی ها و پرده ها. شاید در خانه یک هندی خبری از یک مبلمان خاص نباشد اما حتما در گوشه و کنار خانه پارچه هایی با طرح های خاص آسیایی و با جنس های خاص ابریشم و. . . زیاد دیده می شود. هندی ها عاشق پارچه هستند.

اسپانیا: بازی جوان ها با هنر

اسپانیایی ها کلا آدم های سرخوشی هستند و به قول معروف دل شان شاد است و جوان. برای همین در خانه های این مردم عجیب اروپایی هر المانی که وجود داشته باشد حتما یک جورهایی جوان پسند است. انگار که اصلا یک جوان طراحی خانه را به عهده گرفته؛ حتی اگر خانه متعلق به یک زوج بالای هفتاد سال هم باشد!

استفاده از رنگ و پارچه های جدید در خانه اسپانیایی ها حرف اول و آخر را می زند و البته به کار بردن سرامیک و چوب. آنها عاشق سادگی در عین سر زندگی هستند؛ برای همین در خانه یک اسپانیایی هیچ وقت کسی احساس خستگی نمی کند.

مکزیک: پیش به سوی نو شدن

مکزیکی ها روند تازه ای را در کشورشان شروع کرده اند. اینکه بیشتر فضاهای روستایی و فقیر نشین در حال تبدیل به محله های متوسط هستند، به این معناست که مکزیکی ها سبک زندگی تازه ای را پیش رو دارند. تاثیر اولین تغییرهای این سبک زندگی روی خانه های آنها دیده می شود. آنها در حال گذر از گذشته به آینده هستند و برای همین طراحی و دکوراسیون خانه های شان رو به تغییر است؛ فقط با این شاخص که در خانه یک مکزیکی هر قدر که چشم کار می کند دکورها با چوب هستند.

سبک روستیک در واقع اولین و آخرین انتخاب آنهاست؛ حالا هر قدر هم که تغییر کنند. شخصی سازی فضاهای خانه از اصول دکوراسیون مکزیکی است؛ اینکه هر بخشی از خانه برای خودش مجزا باشد، هر قدر هم که خانه کوچک و ساده تلقی شود.

آفریقای جنوبی: گرم، آفتابی و سوزان

در خانه های آفریقایی رنگ حرف اول و آخر را می زند؛ به خصوص رنگ های قوی با طیف های خاکی که هویتی آفریقایی دارند و تداعی کننده سبک آفریقایی هستند. در خانه یک آفریقایی تا چشم می گردانید همه چیز نارنجی، قهوه ای و سرخ است همراه با بافته های دستی و پارچه هایی طرحدار با ترکیب رنگی مشکی، کرم و. . . .ظرف های سفالی و گلی هم زیاد در خانه یک آفریقایی امروزی دیده می شوند.

در خانه مردم ژوهانسبورگ راحتی مهم ترین معیار است؛ پس اگر قرار باشد خانه ای امروزی داشته باشند، حتما مبل ها راحتی هستند و بزرگ با جنس چرم یا رویه هایی به رنگ سرخ و قهوه ای. در گوشه و کنار خانه هم مجسمه های چوبی خاص آفریقا زیاد دیده می شود؛ زه و کمان های خاص یا آدمک های باریک قد کشیده عجیب. یک گوشه حتما تصویر یا مجسمه ای از کرگدن هم هست!

ژاپن: یک طراحی طبیعی

ژاپنی ها عاشق طبیعت هستند و برای همین در طراحی دکوراسیون خانه های شان کمتر سراغ لوازم مصنوعی یا مصالح ساختمانی سخت می روند. آنها عاشق گل و گیاه و چوب های بامبو هستند و هر قدر که بتوانند از آنها در فضای خانه شان استفاده می کنند. البته این روزها دیگر خانه ها به خصوص در توکیو کوچک شده اند و خبری از باغ های ژاپنی نیست اما با این حال ژاپنی ها دست از اخلاق طبیعت دوست شان برنداشته اند و گل ها را به خانه می آورند.

حتی کمترین تلاش آنها برای پیوند با طبیعت استفاده از چوب برای دکوراسیون خانه است به خصوص چوب بامبو که در ژاپن همتا ندارد. مبل ها در خانه های ژاپنی یا کوتاه هستند یا اصلا نیستند! پنجره ها هم بزرگ هستند و رنگ در و دیوار هم یا قهوه ای است یا کرم.

ایتالیا: واقعیت سنگ و فلز

سرامیک، سفال، صنایع دستی فلزی مخصوص تزیین دیوار، کاشی های رنگ شده با دست، طراحی با کاشی، گلدان های بزرگ و. . . اینها مهم ترین المان های دکوراسیون داخلی خانه یک ایتالیایی است. در واقع ایتالیایی ها عاشق جسم های سخت هستند و بیشتر مصالحی را در خانه به کار می برند که قدرت و استقامت بالایی داشته باشند؛ مانند سنگ و فلز.

آنها حتی در اتاق خواب های شان هم بیشتر استفاده از تخت و کمد فلزی را ترجیح می دهند. آنها یک عادت عجیب دیگر هم دارند؛ اینکه زیاد با پرده میانه ای ندارند. بیشتر ایتالیایی ها ترجیح می دهند خانه های شان یا پرده ای نداشته باشد یا حریری ساده باشد. ظرف های پر از میوه در گوشه و کنار خانه و متناسب با فصل هم از المان های خاص دکوراسیون ایتالیایی هاست.

آمریکا: عاشقان نور و روشنایی

خانه آمریکایی ها نه فقط پنجره های زیادی دارد که هر کدام از پنجره ها هم بزرگ و قدی هست. در واقع همیشه دور تا دور فضای خانه های آمریکایی پر از پنجره و نور گیر است با این حال آنها در زمان طراحی دکوراسیون داخلی خانه ها همه تلاش شان را روی مساله نورپردازی چراغ ها می گذارند. اصلا خانه های آمریکایی با لوسترهای بزرگ سقفی و انواع آویزها و دیوارکوب ها تزیین می شود. بماند که در گوشه و کنار خانه هم چندتایی آباژور رومیزی حتما هست.

آمریکایی ها یک قانون عجیب دیگر هم در طراحی اتاق های نشیمن یا پذیرایی دارند. اینکه باید همیشه یک شومینه مجلل در خانه داشته باشند. حتی اگر هیچ زمستانی هم آن را روشن نکنند. مبل ها هم همیشه راحتی اند و بیشتر به صورت کاناپه های دو تا سه نفره. مبل های تک کمتر در خانه آمریکایی ها سروکله شان پیدا می شود.

یونان: سیمان دوست های ساده

یکی از مهم ترین مشخصه های طراحی خاص خانه های یونانی استفاده از سیمان است؛البته نه برای ساخت دیوار و تیغه. آنها عادت دارند به جای رنگ و کاغذدیواری های مرسوم امروزی دیوارهای داخل خانه را با سیمان سفید کنند. سیمان ها حتی امروز در خانه های مدرن و امروزی هم جای شان را حفظ کرده اند.

می گویند استفاده خاص یونانی ها از سیمان به علاقه زیاد آنها به مجسمه سازی و. . . بر می گردد. سقف هایی با تیرچه های چوبی هم در خانه های یونانی زیاد دیده می شود. آنها با رنگ میانه چندانی ندارند و عاشق چوب هستند؛ البته هر چه خشن تر بهتر!

رابرت فراست، شاعر آمریکایی، می گوید: « خانه جایی است که وقتی قرار است به آن برگردیم، همه اجزایش آدم را به سمت خودش می کشد. » از سویه های معنوی این حرف که بگذریم، قطعا یکی از آن اجزایی که آدم را به سمت خانه اش می کشد، سلیقه ای است که در چیدمان اجزا به کار رفته. از طرف دیگر، دنیای ماشینی دارد ما را هل می دهد به سمت زندگی در خانه های کوچک و کوچک تر، که البته در کنار بدی هایش، خوبی هایی هم دارد؛ مثلا، همین که مرتب کردن و جمع و جور کردنش آسان است؛ همین که اگر یک وقت یک چیزی را در خانه گم کنیم، راحت می توانیم پیدایش کنیم و همین که گرم و سرد کردن خانه، هر چه کوچک تر باشد، ساده تر است. می گویید عوضش آدم وقتی می خواهد وسایلش را بچیند توی چنین خانه ای، عزا می گیرد؛ قبول، ولی دکوراتورها می گویند این هم مزیتی است که باعث می شود خلاقیت مان موقع چیدن وسایل منزل به کار بیفتد و طرحی نو در اندازد. حالا اگر شما هم میل تان کشیده طرحی نو دراندازید و دکور خانه تان را عوض کنید و اگر شما هم دارید در یکی از همین خانه های کوچک امروزی زندگی می کنید، توصیه می کنیم ۱۴ توصیه زیر را به خاطر بسپارید.

در دکوراسیون داخلی خانه های کوچک، یک اصل مهم وجود دارد : حداکثر استفاده از فضای عمودی؛ مثلا با استفاده از تختخواب های مرتفعی که در سطوح پایینی اش قفسه هایی برای انبار کردن خرت و پرت های مختلفی اعم از کتاب و مجله و لباس داشته باشد. از فضای موجود در زیر چنین تخت هایی هم می شود برای گذاشتن هر چیزی که کاربرد روزمره ندارد، استفاده کرد. مثلا می شود لباس هایی را که مربوط به فصل نیستند و فعلا، احتیاجی به آنها نیست، توی چمدان یا ساک گذاشت و گذاشت زیر تخت. با این حساب، از یک تختخواب در دو نقش استفاده می شود: نقش خودش و نقش گنجه یا دراور.

اسباب و اثاثیه چند منظوره برای خانه های کوچک

اصل دوم این است که از وجب به وجب خانه استفاده کنیم. یعنی بیشتر به اسباب و اثاثیه ای فکر کنیم که چندمنظوره باشد؛ نظیر همان تختخواب در مثال بالا یا مثلا تختخواب های تاشو که قابلیت تبدیل شدن به مبل های نشیمن داشته باشند. برای تامین این هدف لازم است همیشه خلاقانه از خودمان سوال کنیم: آیا این وسیله می تواند کارکرد دیگری هم داشته باشد؛ مثلا آیا می شود از گنجه لباس به عنوان میز هم استفاده کرد؟ و در این صورت، چه تغییراتی باید در ظاهر گنجه ایجاد شود تا توی ذوق نزند؟ یا شاید بتوانید به جای میزهای عسلی، از صندلی های بی دسته یا قفسه های کوتاه و جاداری استفاده کنید که علاوه بر کارکرد میز عسلی، کارکرد دیگری هم داشته باشند. کتابخانه های کوتاه را هم می توانید در کنار کاناپه بگذارید تا بتوانند علاوه بر نقش کتابخانه، نقش میز کنار کاناپه را هم بازی کنند.

از در و دیوار خانه های کوچک باید حداکثر استفاده را برد. دکوراتورها نصب آویزهای کوچک روی در اتاق یا اتاق ها (به جای استفاده از جالباسی )، نصب قفسه های مختلف و خوش فرم روی دیوار ها برای جاگذاری کتاب، سی دی، نوار، فیلم یا وسایل دیگری از قبیل حوله، ریش تراش و عطر و اودکلن را توصیه می کنند. از دیگر چیزهایی که می شود به در اتاق ها آویزان کرد، برخی آویزهای پارچه ای است که جیب های متعددی دارند و می شود از آن جیب ها برای جا دادن جوراب، دستکش، ساعت و دیگر چیز های دم دستی استفاده کرد. دورتادور اتاق، می شود از قفسه های دیواری بلند استفاده کرد و اگر راهرویی در خانه داشته باشید، می توانید در یک یا هر دو طرفش قفسه های کتابخانه تان را بگذارید.

استفاده از رنگ های روشن، خانه های کوچک را دلبازتر و بزرگ تر از ابعاد واقعی نشان می دهد. توصیه می شود رنگ مبلمان، کفپوش، پرده ها و حتی کابینت ها با رنگ دیوار یا دیوارپوش خانه، هماهنگ باشد و ترجیحا همگی از یک طیف رنگی روشن انتخاب شوند. از دیدگاه روان شناسی رنگ، رنگ های روشن و رنگ های دارای ته رنگ سفید در دراز مدت باعث احساس خستگی و یکنواختی نمی شوند و القاکننده حسی خوب و دلپذیرند؛ و نکته دیگر، اینکه برای بزرگ جلوه دادن یک اتاق یا خانه کوچک، می شود از رنگ های سرد استفاده کرد. سفید، سبز کمرنگ، آبی آسمانی، بنفش روشن، کبود و خاکستری روشن در زمره این رنگ ها قرار می گیرند و وقتی چنین رنگی روی دیوارها می نشیند، این حس به بیننده منتقل می شود که انگار دیوارها دارند از هم دور می شوند. به این رنگ ها، به همین دلیل، می گویند رنگ های پس رونده. رنگ های سرد در قسمت آفتاب گیر خانه هم خوب جواب می دهند. همچنین در حمام ، ترکیبی از رنگ های سرد، مناسب به نظر می رسد. آرامش بخشیدن، القای حس صمیمیت، پس رونده بودن و بزرگ جلوه دادن محیط، از مهم ترین ویژگی های این رنگ هاست.

نظم و ترتیب در خانه های کوچک

در خانه های کوچک، تا می توانید، باید سعی کنید فضای داخلی خانه همیشه جمع و جور و تر و تمیز باشد. در غیر این صورت، خانه تان از آنچه واقعا هست کوچک تر و دلگیرتر به نظر می رسد. با این حساب، در درجه اول باید برای هر چیزی در داخل خانه، جای معینی را تعریف کنید و در درجه دوم هم، هر چیزی را بلافاصله پس از استفاده تان بگذارید سر جایش. این اصل اگر چه پیش پاافتاده به نظر می رسد اما در بزرگنمایی خانه بسیار مهم است. همچنین برای اینکه از حداکثر فضا استفاده کرده باشید، باید فضای بیرون خانه را هم مثل فضای داخلی به خوبی سرو سامان بدهید و بیارایید. این فضای خارجی می تواند حیاط خلوت، بالکن، تراس یا پاسیو باشد.

حضور آینه در دلباز کردن خانه های کوچک، موثر است. ترجیحا از آینه های قدی استفاده کنید و به جای قرار دادن آینه بر روی بوفه، جاکفشی، تاقچه یا دیگر جاهای مرسوم، آینه تان را که ترجیحا از ابعاد معمول نیز بزرگ تر است، به کمک یک آویز مناسب بر روی دیوار تکیه بدهید. میزهای شیشه ای هم برای دلباز کردن محیط خانه، مناسب اند و حتی اگر میانه تان با میزهای شیشه ای خوب نیست، می توانید از شیشه های رومیزی روی میزهای چوبی یا فلزی استفاده کنید.

پرهیز از تاریکی، اصل است. تاریکی، فضای داخلی خانه را کوچک تر و دلگیرتر از آنچه واقعا هست، نشان می دهد. به همین دلیل توصیه می شود برای پرده و رومیزی، دنبال پارچه های نازک و توری بگردید. بافت های این چنینی باعث می شوند نور بیشتری به داخل اتاق بیاید و فضای داخل خانه لطیف تر شود. با کمک گرفتن از چراغ های اضافی نیز می توانید از شر سایه های متعددی که اتاق تان را تاریک می کنند، خلاص شوید. اگر رویه صندلی ها، تخت یا کاناپه و همچنین رومبلی ها و رومیزی ها را ساده یا طرح دار انتخاب کنید، خیلی بهتر است از اینکه بروید سراغ طرح های شلوغ با رنگ های جیغ و براق. طرح های ساده، فضای داخلی خانه را صمیمی تر و دلنشین تر می کند و استفاده از رنگ های خنثی، به ویژه انواع روشن تر این رنگ ها، باعث می شود اتاق، بزرگ تر از ابعاد واقعی اش به نظر برسد.

دکورهای توکار

دکورهای توکار (مانند کمد دیواری) باعث می شوند فضای مورد نیاز برای انبارکردن یا نگه داشتن خرت و پرت های مختلف به حداکثر برسد و حتی کوچک ترین اتاق ها هم این قابلیت را پیدا کنند تا به نوعی به دفتر کار تبدیل شوند. این نوع دکور می تواند شرایطی را برایمان مهیا کند که از فضاهای عمودی و افقی خانه حداکثر استفاده را ببریم. مثلا یک کتابخانه توکار واقعا ارزشمند است و می تواند علاوه بر نگهداری کتاب ها، یکسری وسایل دم دستی را هم در خود جای دهد و بدون اینکه اتاق را محصور کند، به اتاق شخصیت بدهد. قفسه های دیواری هم به همین ترتیب می توانند به کمک مان بیایند.

استفاده از فضای منفی

دکوراتورها برای اینکه یک اتاق یا یک خانه را بزرگ تر از اندازه واقعی اش نشان دهند، هر جا که بتوانند فضای منفی در اتاق می گنجانند. فضای منفی عبارت است از نواحی خالی دورتادور اسباب و اثاثیه. آنها همچنین برای القای حس بزرگی فضا، معمولا نور را در فضای محدود تشدید می کنند. دکورهای جمع و جور، آینه و شیشه در این موارد به کار می آیند و بر وسعت فضا تاکید می کنند. پس، تا آنجا که می توانید، از شیشه استفاده کنید و همچین از عناصر انعکاس دهنده نور مانند آینه، کریستال و نقره در طراحی داخلی خانه غافل نشوید.

طراحی تک رنگ برای خانه های کوچک

طرح های تکرنگ از نظر بصری، فضا را بزرگ تر نشان می دهد. در این نوع طرح ها تمام رنگ ها از نظر تونالیته و ارزش به یکدیگر نزدیک اند. وقتی هیچ تضادی بین رنگ ها وجود نداشته باشد، چشم می تواند بدون هیچ وقفه ای یک اتاق را به طور کامل از نظر بگذراند و این، باعث می شود بیننده دچار توهم فضای کاذب شود. به همین ترتیب، تمام کفپوش خانه در خانه های کوچک نیز بهتر است از یک جنس و یک طرح باشد تا باعث اختلال در یکپارچگی بصری نشود.

نور طبیعی و مصنوعی

نور خانه های کوچک هر چه بیشتر باشد، بهتر است؛ چه نور طبیعی چه نور مصنوعی. اتاقی که از نور کافی برخوردار است جادارتر به نظر می رسد. با استفاده از چراغ های توکار یا انواع دیگر چراغ ها، روشنایی خانه را زیاد کنید. یادتان باشد که چراغ های فلورسنت نورشان بیشتر است و هزینه مصرفی شان کمتر. همچنین می شود به جای بخشی از دیوار بیرونی منزل، از یک در شیشه ای کشویی استفاده کرد تا میزان نور افزایش پیدا کند. البته قبل از این کار، با یک مهندس معمار مشورت کنید تا تغییراتی از این دست باعث بروز مشکلات دیگری در ساختمان منزل تان نشود.

پنجره های شمالی که رو به جنوب دارند، منبع مناسبی برای حداکثر استفاده از نور زمستانی خورشید محسوب می شوند. تبدیل محیط اطراف چنین پنجره ای به گلخانه، سطح نور را افزایش و فضای مفید را گسترش می دهد و به علاوه، یک باغچه مسقف هم برای تان ایجاد می کند. با حذف یک پنجره رو به شمال (پنجره جنوبی)، می توانید به سطح دیوار خانه بیفزایید. البته قبل از کور کردن چنین پنجره ای باید یک بار آن را کاملا بپوشانید و ببینید که فقدان نور از آن ناحیه چه تاثیری بر کل اتاق دارد.

نکته مهم در طراحی آشپزخانه، در نظر گرفتن محیطی برای کار طبخ و محیطی برای انبار کردن برخی وسایل مورد نیاز یا نگهداری خرت وپرت های دم دستی است. اگر می خواهید در آشپزخانه تان تغییرات جزیی ایجاد کنید، ترجیحا وسایل نسبتا کوچک و کم حجمی بخرید که وظیفه انبارداری یا ذخیره سازی را در محیط آشپزخانه به عهده بگیرند. اما گاهی اوقات برای اصلاح وضعیت یک آشپزخانه، قضیه این قدرها هم ساده نیست و طراحی دوباره اش آسان تر به نظر می رسد. مثلا شاید بشود محیط آشپزخانه را با باز کردن راهی به اتاق مجاور وسعت داد.

طراحی ویژه سرویس بهداشتی

وسایلی که در حمام و دستشویی استفاده می کنید بهتر است تا حد امکان جمع و جور باشد و رنگشان روشن. اگر در قید و بند وان حمام نیستید آن را بردارید و فقط از دوش استفاده کنید. بهتر است کاشی های حمام و دستشویی از نوع مربع های کوچک و ظریف باشد تا با کوچکی فضا تناسب داشته باشد. قفسه های به کار رفته در حمام و دستشویی نیز بهتر است گرد باشد. ترجیحا از پنجره های بزرگ تر و مرتفع تر استفاده کنید تا حداکثر فضای دیوار در اختیارتان باشد و نور کافی هم داشته باشید.

با نگهداری از گل هایی که برای ماندگاری نیازی به تابش مستقیم آفتاب ندارند می توان سبزی را به خانه های امروزی آورد.

نگهداری از گل های آپارتمانی دغدغه همه ماست اما با آپارتمان های کم نور امروزی دیگر کمتر کسی سراغ گیاهان آپارتمانی می رود. تجربه هر بار پژمردن گل ها در خانه هر کسی را دلزده از نگهداری شان می کند. اما با انتخاب صحیح گلی که به خانه های کم نور امروزی می روند می توان باغی کوچک گوشه ای از اتاق داشت. فقط کافی است سراغ گل هایی بروید که برای نفس کشیدن به خورشید و تابش مستقیم آن نیازی ندارند؛ گل هایی که حتی در کنج تاریک خانه هم هوای زندگی دارند!

اسپاتی فیلوم

از کلمبیا آمده؛ پس با این اوصاف گرمادوست است و از سرما بیزار؛ طوری که دمای زیر ۱۳ درجه دیگر برایش قابل تحمل نیست. به رطوبت بالای هوا نیاز دارد و باید حداقل روزی یک بار غبارپاشی شود. زیر گلدانش هم باید همیشه پر از آب باشد ولی به آبیاری دستی نیازی ندارد. پس اگر از آن دسته آدم ها هستید که همیشه آب دادن به گل ها را فراموش می کنید اسپاتی فیلوم می تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.

کالاتیا

اسم های مختلفی دارد؛ راه راه صورتی، گیاه عابد و. . . . بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است و یک جورهایی گل زینتی به شمار می رود. این گیاه به نور متوسط، گرمای زیاد، آبیاری معمولی، رطوبت هوای ۵۰ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد. بهتر است هر چند روز یک بار سطح برگ ها را با اسپری آب مرطوب کنید. کالاتیا به سرما حساس است و حداقل دمای قابل تحمل آن در زمستان ۱۶ درجه سانتی گراد است ولی سایه دوست است و فراری از نور مستقیم آفتاب؛ طوری که با تابش مستقیم، برگ هایش دیگر راه راه های زیبا را از دست می دهند.

دیفن باخیا

در فارسی به آن سمبرگ می گویند چراکه برگ هایش سمی هستند و شیره ای ترشح می کنند که ممکن است باعث تحریک شدید اعضای حساس بدن شود. نور غیر مستقیم زمینه رشد و نموی آن را فراهم می کند اما در سایه هم ماندگاری بالایی دارد. با این تفاوت که در سایه رشد علفی می کند و بیش از اندازه دراز می شود. هر ماه باید برگ هایش با اسفنج تمیز شوند و هفته ای چند بار غبارپاشی شود. مهم ترین نیازش هر سال تعویض گلدان به اندازه دو برابر بزرگ تر است

بن سای دراگون

از ماداداسگار می آید با تنه ای بلند و برگ هایی باریک که بدون دمبرگ به ساقه وصل شده اند. برگ ها در لبه بیرونی دارای راه راه های سبز و قرمز هستند برای همین به آن گل اژدها هم می گویند. از خانواده بن سای است و می تواند در داخل و خارج خانه هم نگهداری شود. مهم ترین ماندگاری آن در نور پایین است به همین دلیل از آن در اداره ها زیاد استفاده می کنند. بین دو آبیاری هم باید حتما خاک گل خشک باشد. این گل عاشق رطوبت است به غبارپاشی و کود گیاهی نیاز دارد.

گل گندمی

گل پر برگ آفریقایی مدت هاست که با ظاهر ابلقش مهمان آپارتمان های کم نور است چراکه این گیاه عجیب می تواند میزان متفاوتی از نور محیط را تحمل کند. تابش مستقیم نور خورشید را دوست ندارد.چون با تابش خورشید نوک برگ هایش می سوزند. در تابستان هفته ای دو تا سه بار آب می خواهد و زمستان ها یک بار آبیاری کفایت می کند. در صورت گرم بودن محیط غبارپاشی هم لازم می شود. فقط نباید زیاد سرما ببیند که خیلی زود برگ هایش سفید و بی حال می شود. نهایت سرمایی که تحمل می کند دو درجه سانتی گراد است و بعد از آن دیگر گلی در کار نیست!

فیلودندرون برگ قلبی

لبه پنجره یا لبه میز معمولا بهترین مکان برای نگهداری این گل زیبای امروزی است. با هر شاخه اش هم می توان گلدان های زیادی از آن را در خانه تکثیر کرد. فقط کافی است ساقه ای را جدا کنید و چند وقتی در آب قرار دهید؛ بعد از مدتی سر و کله ریشه ها پیدا می شود. این گل زمستان ها هفته ای یک بار آب می خواهد و تابستان ها دو تا سه بار در هفته. حواس تان باشد نگذارید شاخه های گل زیاد بلند شود. هرازگاهی آنها را کوتاه کنید و قلمه بزنید تا گل تان پربرگ تر شود.

ستاره سرخ

برخلاف اینکه اصلا به آفتاب نیازی ندارد اما در زمینه های دیگر حساسیت زیادی دارد. ستاره سرخ که از خانواده بوملیاسه است به شدت نسبت به کلر و فلوراید موجود در آب شیر حساس است؛ بنابراین باید اول اجازه دهید آب به دمای اتاق برسد. آبی که از شب قبل کنار گذاشته اید برای آبیاری این گل مناسب است؛ ضمن اینکه از معدود گل هایی است که باید از وسط برگ ها آبیاری شود. اما از نظر مسائل دیگر خیال تان راحت باشد. ستاره سرخ آن قدر به نور کمی احتیاج دارد که خیلی از طراحان داخلی از آن برای زیبایی فضای سرویس های بهداشتی استفاده می کنند

آگلونما

آن قدر شرایط نگهداری راحتی دارد که باغبان ها به آن گل مبتدی ها می گویند. درواقع هر کسی که بخواهد برای اولین بار دست به نگهداری گل ها بزند بهتر است از یک گلدان آگلونما شروع کند. این گل احتیاج چندانی به نور و روشنایی ندارد. در بهار و تابستان هر دو هفته یک بار نیاز به کود محلول دارد و سطح خاک هم باید همیشه نسبتا مرطوب نگه داشته شود و فقط آب فراوانی نباید نثارش کرد. آب زیاد نقطه ضعف این گل است و اینکه از خشکی هوا بیزار است. برگ های آگلونما نسبت به خشکی هوا حساس هستند و بهتر است در آپارتمان های گرم و خشک هر روز سطح برگ ها با آب اسپری شود

گل مار

با سایه و تاریکی کنار می آید. فقط باید حواس تان به آب دادن آن باشد چراکه با آب زیاد خیلی زود ریشه هایش از بین می رود. دوره ای خاص برای آبیاری ندارد فقط باید بین فاصله دو آبیاری حتما خاک گل خشک شده باشد. نقطه ضعف گل مار سرماست. این گل به شدت به سرما حساس است و با اولین سوز زمستانی از بین می رود؛ پس بی خیال نگهداری آن در تراس و بالکن شوید.

برگ عبایی

این گل با برگ های پهن و بزرگش نه فقط در سایه ماندگاری خوبی دارد که در برابر سرما و گرما هم حسابی مقاوم است و تقریبا هیچ وقت نمی توانید خراب شدنش را ببینید برای همین به آن گل فولادی هم می گویند. فقط یک ایرادی دارد که رشد چندانی ندارد و باید هفته ها خیره به برگ هایش بمانید تا اندک تغییری را احساس کنید. زمستان ها هفته ای یک بار آب می خواهد و تابستان ها هم هفته ای دوبار. این گل به غبارپاشی هم نیازی ندارد و هر سه تا چهار سال یک بار باید گلدانش عوض شود؛ پس با خیال راحت برایش جایی در آپارتمان بی نورتان باز کنید.