جشنواره فیلم فجر امسال نظیر بسیاری از دوره های گذشته با حاشیه هایی همراه بود که در مواردی برای اهالی سینما ناخرسندی رقم زد؛ دوره ای که دربردارنده تفاوت های مثبتی نیز بود که از دید بسیاری از منتقدان دور نماند.
آنچه در سازوکار برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر بیش از هر چیز دیگر نمایان شد، حضور فیلمسازانی از طیف های گوناگون بود. سنگینی کفه فیلم های اجتماعی و خانوادگی نسبت به فیلم های هنجاری- ارزشی و سیاسی دیگر ویژگی مهم این دوره از جشنواره به شمار می آید. همچنین حمایت عملی از فیلمسازان جوان با راه یافتن چند فیلم از بخش «نگاه نو» (مسابقه فیلم اولی ها) به بخش «سودای سیمرغ» که بخش مسابقه اصلی جشنواره است، از دیگر تغییرهای قابل توجه جشنواره امسال است.

*** جشنواره فجر سی و چهارم؛ عرصه حضور طیف ها و نسل های گوناگون سینماگران 
نگاهی گذرا به فیلم های راه یافته به بخش های جشنواره سی و چهارم از جمله سودای سیمرغ، نگاه نو و «هنر و تجربه» (بخش مربوط به فیلم های دارای مخاطب ویژه) نقطه های قوت بسیاری را در سیاستگذاری مدیران این دوره از جشنواره نمایان می سازد.
حضور فیلمسازان از طیف های متفاوت فکری از «مسعود ده نمکی» گرفته تا «شهرام مکری» و «رضا درمیشیان» نخستین تمایز قابل توجه در تصمیم سازی های جشنواره امسال است.
همچنین در میان فیلمسازان این دوره از جشنواره، نام هایی از سه نسل با نسبت هایی متوازن به چشم می خورد. در جشنواره امسال هم کارگردانان نسل نخست پس از انقلاب مانند «کمال تبریزی» و «کیومرث پوراحمد»، هم کارگردانان نسل دومی مانند «مانی حقیقی» و «سیدرضا میرکریمی» و هم نسل سومی ها از جمله «رضا درمیشیان» و «هومن سیدی» حضور دارند. این درحالی است که در حاشیه قراردادن فیلمسازان نسل قدیم، یکی از مهمترین انتقادهای وارد شده به دوره های قبلی جشنواره بود. 
به باور برخی منتقدان، جشنواره فیلم فجر به ویژه در دوره قبل به گونه ای افراطی به جوانگرایی گرایش داشت اما آشکار است که در جشنواره امسال این نگاه تا اندازه زیادی تعدیل شده است. همچنان که اشاره شد این نگاه میانه به هیچ روی به معنای نادیده گرفتن فیلمسازان جوان در این دوره از جشنواره نیست چراکه توجه به جوانان و استعدادهای نو در سینمای ایران از چشم برگزارکنندگان این دوره از جشنواره دور نمانده است.
مدیران و برگزارکنندگان سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در راستای حمایت از فیلمسازان جوان در جشنواره امسال، سه فیلم از بخش نگاه نو را که در آن فیلم اولی ها با یکدیگر به رقابت می پردازند، در بخش سودای سیمرغ شرکت دادند. در این پیوند، هیات انتخاب جشنواره متشکل از «محمد احسانی»، «شهرام اسدی»، «فریدون جیرانی»، «محمد باقر قهرمانی»، «حسین کرمی»، «علیرضا شجاع نوری» و «رضا مقصودی»، سه فیلم «ابد و یک روز» به کارگردانی «سعید روستایی»، «ایستاده در غبار» به کارگردانی «محمد حسین مهدویان» و«من» به کارگردانی «سهیل بیرقی» را برای حضور در بخش سودای سیمرغ انتخاب کردند.
قرار گرفتن نام چهره هایی چون روستایی در فهرست نامزدهای بهترین کارگردانی و نیز «نوید محمد زاده» بازیگر فیلم «خشم و هیاهو» در میان نامزدهای بهترین بازیگر نقش اول مرد از همین نگاه ناشی می شود.

*** غلبه محتوای اجتماعی و خانوادگی در جشنواره امسال 
جشنواره فیلم فجر که بسیاری از آن به عنوان نمایه ای مهم در عرصه فعالیت های هنری- فرهنگی کشور یاد می کنند، در سال های گذشته با افت و خیزها و چالش های فراوانی همراه بود؛ چالش هایی که به باور برخی اهالی سینما به ویژه در 2 دولت قبل، آن را به رویدادی فرمایشی و دولتی تبدیل کرده و به آن رنگ و بوی سیاسی پاشیده بود.
امسال اما برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر از ابتدا با امیدهای فراوانی در خصوص محتوای فیلم ها همراه بود؛ امیدی که با اظهارات «محمد حیدری» دبیر این جشنواره در دومین نشست مطبوعاتی اش پررنگتر شد. وی در این نشست، جشنواره فیلم فجر را جشن مردمی سینمای ایران دانست و گفت که این جشنواره سیاسی نیست. حیدری افزود: انتخابات در زمان خودش انجام می شود و ما را با سیاست، کاری نیست. 
محتوای فیلم های حاضر در بخش های جشنواره سی و چهارم مهر تاییدی بر این گفته ها است و نشان می دهد که در جشنواره امسال، فیلمسازان بیش از هر چیز بر آسیب های موجود در حوزه های فرهنگی و اجتماعی جامعه متمرکز شده اند. در بخش سودای سیمرغ، 22 فیلم به رقابت می پردازند که از میان آن ها تنها چهار فیلم «بادیگارد» ساخته «ابراهیم حاتمی کیا» (نامزد دریافت جایزه در 6 رشته)، «نفس» ساخته «نرگس آبیار»، «رسوایی2» ساخته «مسعود ده نمکی» و «ایستاده در غبار» ساخته «محمدحسین مهدویان» دارای محتوای سیاسی و پیام های هنجاری- ارزشی است. این در حالی است که بیش از نیمی از فیلم های جشنواره سی و چهارم چالش های جامعه امروز ایران را به تصویر می کشد.
در فیلم هایی مانند «آبنبات چوبی» به کارگردانی «حسین فرحبخش»، «امکان مینا» به کارگردانی «کمال تبریزی»، «آخرین بار کی سحر را دیدی» به کارگردانی «فرزاد موتمن»، «به دنیا آمدن» به کارگردانی «محسن عبدالوهاب»، «بارکد» به کارگردانی «مصطفی کیایی»، خشم و هیاهو به کارگردانی «هومن سیدی»، «دختر» به کارگردانی «سید رضا میرکریمی»، «دلبری» به کارگردانی «سید جلال دهقانی اشکذری»، «زاپاس» به کارگردانی «برزو نیک نژاد»، «سیانور» به کارگردانی «بهروز شعیبی»، «عادت نمی کنیم» به کارگردانی «ابراهیم ابراهیمیان»، «کفشهایم کو» به کارگردانی «کیومرث پور احمد»، «لانتوری» به کارگردانی «رضا درمیشیان» و «ابد و یک روز» به کارگردانی «سعید روستایی» (نامزد دریافت جایزه در 10 رشته) دوربین فیلمسازان به میان جامعه و خانواده های ایرانی رفته است تا از نزدیک معضل ها، ابعاد و شیوه های زندگی اجتماعی و فرهنگی ایرانیان را روایت کند.

*** حاشیه ها، همراه همیشگی جشنواره
در کنار رضایتمندی ها از تغییر در نحوه سیاستگذاری ها در فیلم فجر امسال، این جشنواره به مانند سال های گذشته با حاشیه ها و برخی واکنش های منفی همراه بود.
یکی از نخستین حاشیه ها، انصراف «شهاب حسینی» بازیگر پرطرفدار سینما از سمت مشاور دبیر سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به دنبال کنار گذاشته شدن فیلم «آشغال های دوست داشتنی» از جشنواره بود؛ فیلمی که حسینی در آن به ایفای نقش پرداخته است.
حسینی در نامه ای سرگشاده درباره استعفای خود از سمت مشاور جشنواره فیلم اینگونه توضیح داد: پذیرش سمت مشاور دبیر جشنواره سی و چهارم فیلم فجر در خلال مشغله کاری ام، به این دلیل بود که تصور می کردم در این دوره، وجود نگاهی نو و اندیشه ای تازه موجب عدم تکرار اشتباهات گذشته و رفع نواقص دوره های قبل خواهد شد چرا که در دوره های پیشین، وجود نواقص و اشتباهات بود که آن مهم را از ذات جشنواره بودنِ خود دور کرده و عملا آوردگاه حواشی بعضا تاسف بار نموده بود. اما متاسفانه، موضع گیری دبیر جشنواره سی و چهارم فیلم فجر در قبال فیلم آشغال های دوست داشتنی و اطلاق اصطلاحِ معضل به این اثر که با مجوز قانونی وزارت محترم ارشاد ساخته شده و طی چند دوره گذشته در محاق بدبینی و سیاه نگری قرار گرفته، امری قابل تامل بوده و نشانگر بطلان تصورات پیشین بنده است.
این موضع گیری حسینی سبب ساز حاشیه ها و حرف و حدیث های زیادی در خصوص ممیزی ها در جشنواره امسال شد و عده ای را در خصوص فرایند انتخاب های آتی در جشنواره سی و چهارم نگران ساخت؛ اگرچه برای قضاوت درست در این زمینه باید منتظر سوت پایان جشنواره بود.
حاشیه بعدی، واکنش «پرویز پرستویی» بازیگر مطرح سینمای ایران به طراحی پوستر جشنواره، دربردارنده عکسی از «خسرو شکیبایی» بازیگر فقید ایران بود. اگرچه بسیاری از اهالی سینما از ایده چاپ چهره شکیبایی روی پوستر جشنواره استقبال کردند و آن را کاری متفاوتی دانستند اما پرستویی در انتقادی در این باره گفت: اگر خسرو زنده بود، چنین لباسی تن اش نمی کرد. روحیات و خصوصیات او را خوب می شناختم. در کویر با او زندگی کردم و در کنار هم شب و روز گذراندیم و مطمئن بودم اگر امروز بود، اجازه نمی داد اینچنین او را نشان دهند.
به باور شماری از ناظران، تا اندازه ای می توان به پرستویی حق داد. استفاده از چهره شکیبایی بازیگر محبوب سینما و تلویزیون که هواداران بسیاری در جامعه ایران دارد برای پوستر جشنواره فیلم فجر، اگرچه ایده و رویدادی تازه بود اما به گفته برخی طراحان تا اندازه ای ناشیانه طراحی شد و می توانست از این بهتر باشد.
از حاشیه های پیش از شروع جشنواره که بگذریم به حاشیه های مراسم گشایش جشنواره در محل «تالار وحدت» می رسیم. در مراسم گشایش جشنواره امسال به دلیل مدیریت ناصحیح جمعیت و گنجایش محدود تالار وحدت همه مهمانان جشنواره در این تالار جای نگرفتند که همین موضوع باعث ایجاد ناخرسندی هایی شد. پس از مراسم گشایش جشنواره سی و چهارم، تعداد زیادی از دعوت شدگان به مراسم، امکان ورود به سالن را پیدا نکردند و حتی «نیکی کریمی» بازیگر سینما که داور جشنواره است، پس از مدت های انتظار پشت در با ناراحتی محل جشنواره را ترک کرد.
گلایه های انتقادآمیز «محسن امیریوسفی» کارگردان فیلم آشغال های دوست داشتنی که در جشنواره پذیرفته نشد، حاشیه دیگر جشنواره امسال بود که جامعه رسانه ای به آن توجه نشان داد. امیریوسفی هنگام دریافت جایزه بهترین آنونس (آگهی تبلیغاتی) برای فیلم «خواب تلخ»، در خصوص حذف شدن فیلمش از جشنواره گفت: خیلی دوست داشتم در این جشنواره من و بازیگرانم با فیلم آشغال های دوست داشتنی حضور داشتیم که این اتفاق نیافتاد. من امیدوارم بودم در دولت تدبیر و امید مشکل این فیلم حل شود که باز هم این اتفاق نیفتاد.
همچنین در مراسم گشایش جشنواره، «مسعود رایگان» بازیگر سینمای ایران نیز جای «بهرام بیضایی» در سینمای ایران را خالی دانست و از وزیر فرهنگ و ارشاد درخواست کرد که در جشنواره سال آینده از این کارگردان برجسته سینما تقدیر شود.
از دیگر حواشی جشنواره امسال، حضور گشت ارشاد در محل برج میلاد تهران و تذکرهای ماموران این گشت به بازیگران و تماشاگران بود. البته بر اساس برداشت های اهالی رسانه، حضور گشت ارشاد در جشنواره امسال حضوری ملایم تر بود و ماموران کوشیدند تعاملی مناسب با مردم و حاضران روی فرش قرمز داشته باشند.
در این پیوند، دبیر جشنواره در نشست خبری پیش از برگزاری این رویداد هنری در پاسخ به پرسشی درباره حضور گشت ارشاد در کاخ مردمی جشنواره و در واکنش به این حضور، متذکر شد: جلساتی با نیروی انتظامی و پلیس امنیت داشته ایم. به هر حال نیروهای امنیتی در شرایطی که کشورهای همسایه ما قرار دارند به خوبی توانسته اند امنیت را در کشور برقرار کنند و قصد ما هم تعامل با آنان است، همچنان که آنان هم وظایف خود را انجام می دهند. همه ما قوانین را می دانیم و رعایت می کنیم و نیازی نیست که پلیس مسایلی را به ما تذکر بدهد.
در یک نگاه کلی می توان جشنواره فیلم فجر امسال را جشنواره ای دانست که با وجود حاشیه ها، از نقطه های قوت و نکته های مثبت و ویژه برخوردار است. فیلم های حاضر در این دور از جشنواره به موجب دارا بودن محتوای اجتماعی و روایت سوژه های روز جامعه، برای مخاطبان باورپذیرتر و ملموس تر خواهند بود. محتوای فیلم های حاضر در جشنواره امسال حاکی از آن است که جشنواره سی و چهارم تا اندازه زیادی از نگاه های تجویزی فاصله گرفته است یا دست کم مدیران آن سعی دارند با رویکردی فراجناحی فضای رقابت را برای ورود همه طیف های فکری فراهم سازند؛ رویکردی که می تواند آرام آرام جشنواره فیلم فجر را به عنوان مهم ترین رویداد هنری کشور از وضعیت پیشین که بسیاری آن را سفارشی می خوانند خارج و فضا را برای حضور فعال و اثرگذار فیلمسازان توانمند و برجسته فراهم سازد.

نگاهی کوتاه به فیلم های راه یافته به بخش های گوناگون سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، تفاوت آشکار محتوایی و موضوعی را میان فیلم های این دوره از جشنواره با دوره های قبلی نشان می دهد. شمار زیادی از فیلم ها در جشنواره امسال به موضوع های اجتماعی و خانوادگی پرداخته اند.
محتوای فیلم های حاضر در بخش های جشنواره سی و چهارم، از جمله بخش «سودای سیمرغ» (مسابقه اصلی)، بخش «نگاه نو» (رقابت فیلم اولی ها) و بخش «هنر و تجربه» (فیلم های دارای مخاطب ویژه) نشان می دهد که در جشنواره امسال، فیلمسازان بیش از هر چیز بر آسیب های موجود در حوزه های فرهنگی و اجتماعی جامعه متمرکز شده اند. بیش از نیمی از فیلم های جشنواره سی و چهارم چالش های جامعه امروز ایران را به تصویر می کشند. در واقع، دوربین فیلم سازان به میان جامعه و خانواده های ایرانی رفته است تا از نزدیک معضل ها، ابعاد و سبک های زندگی اجتماعی و فرهنگی ایرانیان را روایت کند.
اشاره ای کوتاه به محتوای برخی از این فیلم ها ویژگی این دوره از جشنواره را روشن تر می سازد:
در بخش سودای سیمرغ سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، 22 فیلم به رقابت می پردازند که از میان آن ها تنها چهار فیلم «بادیگارد» ساخته «ابراهیم حاتمی کیا»، «نفس» ساخته «نرگس آبیار»، «رسوایی2» ساخته «مسعود ده نمکی» و «ایستاده در غبار» ساخته «محمدحسین مهدویان» دارای محتوای سیاسی و پیام های هنجاری- ارزشی است.
فیلم «وارونگی» ساخته «بهنام بهزادی» اثری اجتماعی و خانوادگی است که زندگی اعضای خانواده ای را روایت می کند؛ خانواده ای که در گذر زمان دستخوش دگرگونی می شود. «آبنبات چوبی» اثر «محمدحسین فرح بخش» را نیز می توان فیلمی اجتماعی و خانوادگی توصیف کرد که در آن اختلاف دیدگاه میان 2 نسل در خصوص زندگی و معناهای آن به تصویر کشیده شده است. این فیلم بر تاثیر دگرگونی های جامعه روی نوع نگرش جوانان به زندگی تاکید دارد. «هاتف علیمردانی» هم در فیلم «هفت ماهگی» که نمایشی اجتماعی است از طبقه متوسط سخن می گوید و تعارض های پیش رو و واکنش افراد طبقه متوسط را نسبت به رویدادهای جامعه به تصویر می کشد.
«کفشهایم کو؟» به کارگردانی «کیومرث پوراحمد» از پیامدهای مهاجرت می گوید. کفشهایم کو داستان شخصی را روایت می کند که دچار بیماری آلزایمر است و در مسیر پیش رو با رخدادهایی قابل تامل برخورد می کند. «به دنیا آمدن» اثری از «محسن عبدالوهاب» که در بخش سودای سیمرغ شرکت کرده است، روایت زندگی زوجی است که پس از چند سال زندگی مشترک با چالش هایی روبه رو می شوند.
«تینا پاکروان» در «نیمه شب اتفاق افتاد» از عشق های نامتعارف موجود در جامعه پرده برمی دارد و به پیچیدگی ها و چالش های این نوع از عشق ها اشاره می کند که در جامعه ایران با خط های قرمز رو به رویند. همچنین، «مهدی گلستانه» در «نقطه کور» مردی را به تصویر می کشد که نسبت به همسر خود دچار تردیدها و ابهام های فکری است و به دنبال یافتن راهی برای حل آن ها است.
«خشم و هیاهو» کاری از «هومن سیدی» کارگردان جوان سینمای ایران است که برخی داستان این فیلم را بی شباهت به ماجرای قتل همسر «ناصر محمدخانی» فوتبالیست مشهور، نمی دانند. همچنین، «سیدرضا میرکریمی» در «دختر» روایتگر شرایط دختری است که برای پذیرش دعوت یک مهمانی، خود را در چالش با خانواده می بیند.
«کمال تبریزی» کارگردان برجسته نیز در «امکان مینا» به 2 عامل فروپاشی برخی خانواده های ایرانی یعنی شک و خیانت اشاره می کند. این فیلم روایتگر زوجی است که روابط عاشقانه شان دچار این 2 آسیب می شود. به این ترتیب، امکان مینا را می توان رقیب نقطه کورِ گلستانه در پیاده سازی مفهوم تردید و تعلیق در روابط زناشویی دانست. در برابر، «لانتوری» ساخته «رضا درمیشیان» و «زاپاس» اثری از «برزو نیک نژاد» دارای مضمونی اجتماعی و عاشقانه هستند.
«متولد 65» نخستین اثر بلند سینمایی «مجید توکلی» در بخش «نگاه نو» و روایتگر دختر و پسر جوانی است که در رویای ثروتمند شدن به سر می برند و در این مسیر با چالش ها و حقیقت هایی روبه رو می شوند. «برادرم خسرو» به کارگردانی «احسان بیگلری» قصه 2 برادر را در قاب دوربین ثبت می کند که مجبور به گذران روزهایی در کنار هم هستند. در این فیلم برادرِ میهمان دارای مشکل های روحی و روانی است. «مسعود مددی» نیز با ارایه فیلم «گیتا» اثری اجتماعی با تکیه بر روابط میان مادر و فرزندان خلق کرده است.
«پل خواب» به کارگردانی «اکتای براهنی» برگرفته از رمان معروف «جنایت و مکافات» است. براهنی درصدد به تصویر کشیدن این باور است که بر پایه یک قانون کلی، انسان ها و حتی گناهکاران، بیش از اندازه ی تصورِ ما ساده دل اند و ما خود نیز این چنینیم.
در میان فیلم های نامبرده با مضمون های اجتماعی و پیام هایی که در فضای سبک های نو زندگی سر می دهند، معضل اعتیاد به عنوان محور اصلی فیلم «خماری» به کارگردانی «داریوش غذبانی» مورد توجه قرار گرفته است.
در نگاهی کلی، می توان جشنواره فیلم فجر امسال را جشنواره ای دانست که تا اندازه زیادی از دغدغه ها و پراکنش پیام های سیاسی و ایده های تجویزی فاصله گرفته است و فیلم های حاضر در آن به دلیل دارا بودن محتوای اجتماعی و روایت سوژه های روز جامعه، برای مخاطبان باورپذیرتر و ملموس تر خواهند بود. پیش از این نیز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از تفاوت های محسوس و ویژه بودن جشنواره امسال خبر داده بود.
دگرگونی نسبی در محتوای فیلم های حاضر در جشنواره و روایت بی پرده آسیب های فرهنگی و اجتماعی باعث خواهد شد تا فضای این رویداد فرهنگی از وضعیت سفارشی و فرمایشی حاکم بر سال های گذشته فاصله گیرد و عرصه برای نقش آفرینی، هنرنمایی و حضور فیلمسازان برجسته کشورمان باز شود.

نقش فضای مجازی در شکل دهی به روندهای مدنی و سیاسی در گذر زمان دچار دگرگونی و نوآوری هایی شده تا جایی که در عصر کنونی بخش مهمی از تبلیغات انتخاباتی در حال رخت بربستن از فضای واقعی و کوچ کردن به سمت فضای مجازی است.
پیوند بشر با جامعه و زمانه اش از دیرباز تاکنون در مسیر دگرگونی بوده است. همانطور که بشر با بهره گیری از صنعت چاپ از دوران شفاهی گذر کرد و به سمت دوره مدرن (نوگرایی) پیش رفت، اکنون نیز با برداشته شدن فاصله ها و گسترش ارتباطات، رسانه های کاغذی رفته رفته جای خود را به رسانه های مجازی می دهند.
با گسترش ابزارهای پیشرفته ارتباطی به ویژه در فضای دیجیتال و دنیای مجازی، عرصه های تازه ای رو به زندگی بشر گشوده شده است. «شهروندِ» دنیای سنتی تبدیل به «شبکه وندِ» دنیای مدرن و بشر وارد فصل تازه ای از ارتباط ها شده است. در این میان می توان به نقش شبکه های موسوم به رسانه های اجتماعی پرداخت که یک گام جلوتر از رسانه های جمعی نظیر تلویزیون سبب ژرفتر شدن شکاف ها بین نسل های نو و سنتی رسانه شده اند. 
از ویژگی شبکه های مجازی می توان به ایجاد امکان گفت وگوی دوطرفه و گروهی در فضای سایبری، تولید و انتشار محتوا به دست کاربر، بهره جویی ارزان و حتی رایگان و در دسترس بودن در همه زمان ها و مکان ها اشاره کرد. در این میان، شبکه هایی توانسته اند در جذب مخاطب موفقتر ظاهر شوند که با توجه به تازه ترین فناوری ها، امکانات یاد شده را به شکلی بهینه و بیشینه برای کاربران فراهم ساخته اند.
در میان شبکه های مجازی، رسانه های نوین اجتماعی نظیر «تلگرام» با امکان نصب آسان روی تلفن همراه نسبت به شبکه های اجتماعی نسل پیش از خود نظیر «فیسبوک» و «توییتر» قابلیت دسترسی آسان تری دارند و گستره بیشتری را پوشش می دهند. از این رو است که تلگرام به عنوان یکی از تازه ترین و پرمخاطب ترین شبکه های اجتماعی، افزون بر کنار زدن رقیبان هم نسلی چون «وایبر»، «واتساپ» و «لاین» تا حد زیادی موفق به جذب کاربران فیسبوک در ایران شده است. نکته جالب توجه این که حتی خبرگزاری ها نیز با توجه به مزایای این شبکه ها، برای بالا بردن ضریب نفوذ و جلب مخاطبان از ابزارهای خبررسانی مانند تلگرام استفاده می کنند. این شبکه ها همچنین امکان تبلیغ را در همه حوزه ها از اقتصادی گرفته تا سیاسی، فرهنگی و عقیدتی آسان تر ساخته اند.
در این پیوند، افزایش کاربرد شبکه های مجازی همچون تلگرام و «اینستاگرام» میان چهره های فرهنگی و سیاسی کشور نشان از اثرگذاری مستقیم و بی واسطه این نوع از شبکه ها در قشرهای مختلف جامعه ایرانی دارد. تبلیغ آسان و بدون هزینه، برقراری رابطه مستقیم با عموم مردم در این فضا، سنجش افکار و اذهان عمومی و گاه به رخ کشیدن شمار هواداران و به عبارتی دنبال کنندگان (فالوورها) از مهمترین دلیل های گرایش شمار قابل توجهی از نخبگان سیاسی به این ابزارها بوده است.
اکنون با توجه به نزدیک شدنِ زمان برگزاری انتخابات مجلس دهم و دور پنجم مجلس خبرگان، نقش پررنگ شبکه های اجتماعی در کنشگری انتخاباتی نامزدها بیشتر به چشم می آید.
آنچه مشخص است اینکه تبلیغات موفق، بخش مهمی از کنشگری انتخاباتی نامزدها است؛ تبلیغاتی که تا چندی پیش تنها از راه پخش تراکت (برگه آگهی)، چسباندن اعلامیه بر در و دیوار شهر، برگزاری تجمع های انتخاباتی و نشست های رو در رو یا حضور در برنامه های رادیویی و تلویزیونی انجام می گرفت اما اکنون به کانال ها و صفحه های ارتباط مجازی راه یافته است. حتی برخی از نامزدها و جریان های سیاسی برای بهره گیری بیشتر از شبکه های اجتماعی متخصصان حوزه ارتباطات سایبری را به کار گرفته اند. 
به باور برخی ناظران، شبکه های مجازی فرصت های عادلانه ای را پیش روی نامزدهای انتخاباتی قرار می دهند تا بتوانند از این راه برنامه های خود را تبلیغ کنند. از این منظر، نتیجه کلی استفاده از شبکه های اجتماعی، گسترش و جریان آزاد اطلاعات در میان قشرهای مختلف جامعه است. در کنار اثرگذاری مثبت این دست از شبکه ها که در مقام رسانه قرار گرفته اند، نمی توان آسیب ها و چالش های ناشی از آن را نادیده گرفت. به عنوان مثال در جریانِ آزاد اطلاعات احتمال انتشار گزاره های تایید نشده، دروغین و انواع شایعه افزایش می یابد. به این ترتیب، در موضوعی به اهمیتِ انتخابات، رسانه های مجازی در راستای هدف های رقابتیِ نامزدها می توانند به شکل شمشیری دو دم عمل کنند به این معنی که رسانه های مجازی در همان حال که پیام رسان و تبلیغ کننده اند، به علت نبود کنترل دقیق می توانند در راستای تخریب های ناجوانمردانه و بداخلاقی های سیاسی نیز به کار گرفته شوند.
بنابراین یکی از ویژگی های اصلی رسانه های نوین ارتباطی، نبود نظارت هوشمند و معناخوان بر محتواها است که به دلیل حجم انبوه و گستردگی فراوان می تواند آسیب زا باشد. برطرف ساختن این آسیب ها نیازمند قانونگرایی در فعالیت های فضای مجازی، فرهنگ سازی سیاسی و گسترش آموزش های مدنی- سایبری در راستای استفاده درست و بهینه از این ابزارها است چرا که رعایت نکردن اصول و قواعد، تبلیغات مجازی را نیز همچون تبلیغات سنتی در معرض آسیب های بی اخلاقی و قانون گریزی قرار می دهد.
با وجود آنچه گفته شد، مزیت ها و نقطه های قوت شبکه های مجازی غیرقابل چشم پوشی است. یکی از ویژگی های این شبکه ها، ارایه بازخوردی از دیدگاه های کاربران نسبت موضوع های گوناگون است. در موضوع انتخابات نیز نامزدها و جریان های سیاسی می توانند از نظر کاربران به صورت مستقیم و در راستای محک زدن خود و برنامه هایشان سود جویند. 
رسانه های اجتماعی نوین نوعی گفت وگوی عمومی را شکل می دهند که تمرینی برای گفت و شنود در فضای واقعی است و می تواند به تقویت جامعه مدنی بیانجامد. همچنین این رسانه ها می توانند فضایی برای بیان دیدگاه های نامزدها و مخاطبانشان فراهم کنند که به نوعی باعث تقویت روحیه نقدپذیری و جمع بندی دیدگاه ها می شود. به بیانی دیگر به دلیل برداشته شدن فاصله ها و امکان گفت وگوی مستقیم، امید به شکل گرفتن تعامل بر مبنای مدارا بارورتر می شود ضمن این که در صورت رعایت قانون و قواعد تبلیغات انتخاباتی در فضای مجازی، امکان شناخت بهتری از برنامه ها و دیدگاه های نامزدهای انتخابات فراهم می آید. 

«جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا یکشنبه دوم اسفندماه طی کنفرانس خبری در اردن اعلام کرد که با «سرگئی لاوروف» همتای روس خود به توافقی مقدماتی درباره اجرای آتش بس در سوریه دست یافته است. این آتش بس از نیمه شب شنبه هشتم اسفندماه به وقت دمشق آغاز خواهد شد.
کری با تاکید بر اینکه ظرف چند روز آینده رییسان جمهوری آمریکا و روسیه درباره توافق بر سر اصول گفت و گو خواهند کرد، افزود: اصولی که بر سر آن با همتای روس خود به صورت موقت به توافق رسیده است می تواند ترک مخاصمه را در روزهای آینده امکان پذیر کند.
با توجه به اختلاف در تعریف گروه های تروریستی سوریه، یکی از مهمترین موضوع های رایزنی معطوف به همین گروه ها است. بر این پایه، قرار شد تعیین این گروه ها بر عهده شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد و آتش بس شامل آنان نشود. گفته می شود سازمان ملل، گروه های تروریستی «القاعده»، «جبهه النصره» و «داعش» را در زمره گروه های تروریستی دسته بندی کرده است.
پیش از این توافق، «بشار اسد» رییس جمهوری سوریه، در مصاحبه با روزنامه اسپانیایی «ال پاییس» اعلام کرد در صورتی حاضر است اجرای آتش بس را بپذیرد که این امر منجر به تجهیز معارضان نشود و ترکیه نیز از این فرصت برای تقویت آنها استفاده نکند.
این در حالی است که «استفان دی میستورا» نماینده سازمان ملل متحد در امور سوریه، سی ام بهمن ماه پس از آنکه ارتش ترکیه آتش بار منطقه های کردنشین شمال سوریه را تشدید کرد، از لغو گفت وگوهای صلح ژنو خبر داد؛ گفت وگوهایی که قرار بود ششم اسفندماه برگزار شود. همچنین، قرار بود آتش بس موقتی که در نشست امنیتی مونیخ بر سر آن توافق شده بود همان روز اجرایی شود که به دلیل فراهم نبودن مقدمه های آن، این امر صورت نگرفت. 
در این شرایط، اعلام آمادگی اسد برای برقراری آتش بس در کنار توافق مقدماتی آمریکا و روسیه به معنای روشن نگه داشتن شعله های امید به بازگشت صلح به سوریه است. این پرسش اما مطرح می شود که آیا می توان انتظار یک برجام منطقه ای دیگر را این بار در سوریه داشت؟ 
از طرفی، آمریکا و روسیه در شرایطی به دنبال ایجاد آتش بس عملی اند که پیشروی های ارتش سوریه در هفته های گذشته موازنه را در این کشور به سود دولت تغییر داده است. در عملیات هفته های گذشته، ارتش پس از کنترل بخش های مهمی از شهر «حلب» و اطراف آن، با همراهی گروه های کردی در حال حرکت به سمت مرزهای ترکیه و بستن مرزهایش با این کشور است. افزون برآن، ارتش به همراه گروه های مردمی توانسته است بخشی از ارتباط های داعش میان شهرهای «رقه» و حلب را قطع کند و یک گام به کنترل رقه به عنوان پایتخت داعش نزدیک تر شود.
در جبهه شمال شرق نیز گروه های کردی با پشتیبانی هوایی نیروهای ائتلاف ضد داعش توانستند شهر «الشدادی» را به کنترل خود درآورند و داعش را از این منطقه به عقب برانند. با آزادسازی این شهر، استان «حسکه» به طور نسبی از حضور داعش خالی می شود.
در این شرایط، ترکیه به شدت از پیشروی کردها به ویژه در منطقه شمال حلب واهمه دارد. همین موضوع باعث شده است تا تمام تلاش سیاسی و نظامی خود را برای مانع شدن از پیشروی کردها به سمت مرزهای ترکیه به کار بندد. ترکیه شهر «اعزاز» را به عنوان خط قرمز خود اعلام کرده است و در هیچ شرایطی تصرف این شهر به دست کردها را نخواهد پذیرفت. اهمیت این شهر برای سران آنکارا تا جایی است که در روزهای گذشته چندبار به بمباران شمال سوریه اقدام کرده است. ترکیه همچنین در تلاش است آمریکا را متقاعد کند تا دست از پشتیبانی کردهای سوریه بردارد.
به رغم تلاش های نظامی و سیاسی ترکیه برای جلوگیری از پیشروی کردهای سوریه به سمت منطقه های شمالی، این تلاش ها تاکنون به موفقیت نرسیده است. از طرفی، این ترس و نگرانی نیز وجود دارد که در اقدامی غیرعقلانی، ترکیه با تکیه بر نیروی نظامی خود شهر اعزاز و منطقه های اطراف آن را اشغال کند. چنین اقدامی می تواند بحران سوریه را از کنترل خارج و همه طرف ها را درگیر یک جنگ فراگیر کند.
این نکته قابل توجه است که با ورود روسیه به سوریه، این بحران شکل بین المللی به خود گرفته و از حالت منطقه ای فراتر رفته است؛ امری که پیش از هر چیز فضا را برای عرصه عمل کشورهایی مانند ترکیه و عربستان تنگ تر کرده است. در این میان، آمریکایی ها به خوبی به این مساله واقف اند و شواهد نیز نشان می دهد آنها حاضر نیستند تنها به خاطر تامین منافع ترکیه یا عربستان، وارد جنگ فراگیر در سوریه شوند.
این در حالی است که منافع آمریکا و ترکیه در مساله کردهای سوریه نیز در رویارویی با هم قرار دارد. ترکیه به هیچ عنوان نمی خواهد شاهد استقلال عمل بیشتر کردهای سوریه و ایجاد یک اقلیم کردی دیگر در همسایگی خود باشد. آنکارا در این راه نشان داده است که از هیچ اقدامی برای جلوگیری از موفقیت کردها فروگذار نمی کند. در مقابل، آمریکایی ها که از ایجاد یک ارتش میانه روی عربی برای رویارویی با دولت سوریه ناکام مانده اند، به گروه های مبارز کردی روی آورده اند. آنها می دانند که کردها نه تنها از لحاظ نظامی بسیار خوب سازماندهی شده اند بلکه تنها گروهی هستند که رویکردی سکولار دارند و می توانند در نظام آینده سوریه در برابر گروه های افراطی نقش مهمی برعهده گیرند.
به همین دلیل است که با وجود پیوند راهبردی آمریکا و ترکیه، 2 کشور بر سر مساله کردهای سوریه با یکدیگر اختلاف نظر دارند. همین موضوع زمینه ساز آن شده است تا واشنگتن در مقابل ترکیه با روسیه همراه شود و از کردهای سوری پشتیبانی های سیاسی و تسلیحاتی کند. این امر نشانگر نوعی اتحاد طبیعی و البته موضعی میان آمریکا و روسیه در سوریه است. افزون برآن، این مهم را نیز آشکار می کند که آمریکا و روسیه به عنوان 2 قدرت بزرگ بین المللی به خوبی می دانند که منافع فرامنطقه ای آن ها نباید زیر تاثیر رقابت قدرت های منطقه ای مانند ترکیه قرار بگیرد. 
با این توصیف ها، اکنون همگان منتظر نتیجه های توافق آمریکا و روسیه برای حل بحران سوریه هستند. این امر می تواند منجر به برجام دیگری در خاورمیانه شود که مهم ترین بحران کنونی را با تکیه بر ابزار دیپلماسی حل وفصل کند. در این مسیر، لازم است رایزنی های منطقه ای نیز در دستور کار قرار گیرد تا با تکیه بر آن، از ادامه اقدام های نظامی کشورهای عربستان و ترکیه جلوگیری به عمل آید.
همچنین، بهره گیری از توان سیاسی کشورهایی مانند ایران بستر را برای اجرایی شدن برجام خاورمیانه ای هموار خواهد کرد؛ کشوری که به تازگی از میدان یکی از موفق ترین پرونده های دیپلماتیک جهان خارج شده و می تواند سبب ساز شتاب بخشی به جریان دیپلماسی با هدف پایان دادن به بحران سوریه شود. در این میان، کشورهای صلح طلبی مانند عمان نیز می توانند بر تسریع روندهای دیپلماتیک تاثیر مثبت بگذارند.
با وجود همه این مسایل، این نکته را باید افزود که به دلیل پیچیدگی بحران سوریه و سطوح گوناگون بازیگرانی که در این بحران درگیر هستند، انتظار حل این بحران در کوتاه مدت انتظاری خوشبینانه است. این را نیز باید درنظر داشت که آمریکا و روسیه همچنان اختلاف های بنیادینی در سوریه دارند و این امر می تواند مسیر دستیابی به صلح در سوریه را با دشواری های بسیاری روبرو سازد.

نزدیک به یک ماه از توافق هسته یی ایران و کشورهای گروه 1+5 می گذرد؛ توافقی که پس از کش و قوس های 12 ساله، سرانجام به نتیجه رسید تا حقانیت و برتری منطق و گفت و گو بر زور و اسلحه را برای جهانیان به اثبات رساند. اندک مخالفان توافق هسته یی در روزهای گذشته تلاش کردند تا با تشکیل کمپین های مختلف تمام تلاش خود را برای ضربه زدن به این توافق صرف کنند. این در حالی است که صدای موافقان توافق رساتر از مخالفان است. تعداد زیادی از فعالان ضد جنگ و حامیان صلح در سراسر جهان کمپینی را در حمایت از توافق هسته یی شکل دادند و با نامگذای روز پانزدهم اوت (24 مرداد) با عنوان «روز جهانی صلح برای ایران» و برپایی راهپیمایی های گسترده در بیش از 80 شهر جهان، صدای حمایت خود را از صلح و آرامش پایدار به گوش جهانیان رساندند. درباره ی این موج مشارکت جهانیِ صلح طلب، بیان چند نکته بایسته به نظر می رسد: 1-توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 گامی مهم در راستای تقویت دیپلماسی به عنوان ابزاری نیرومند و اثر گذار و دوری از زور و جنگ در روابط بین الملل به شمار می رود. در این توافق کشورهای سردمدار زور و قدرتِ جهان دریافتند که شیوه ها و ابزار زورمندانه و رویکردهای کدخدامنشانه در روابط بین الملل نمی تواند راه به جایی ببرد و خواست ملی و اقتدار یک کشور و ملت را نمی توان نادیده گرفت و یک کشور مقتدر در دستیابی به اهداف صلح طلبانه ی ملیِ خود تسلیم ناپذیر است. با توجه به این امر و برتری و قدرت دیپلماسی بر جنگ و ابزارهای نظامی، ایران با خط مشیِ موفق خود، منطقی جهانی بر پایه ی تفاهم و تعامل را شکل داد. به طوری که « باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا، خواستار راه اندازی کمپینی به طرفداری از توافق هسته یی شد و از هوادارنش خواست در حمایت از این توافق صلح آمیز به خیابان ها آمده و راهپیمایی کنند. 2- پیام این کمپین افزون بر حمایت از توافق هسته یی، نشان دهنده ی گسترش گفتمان صلح در جهان برای برقراری ثبات و آرامش پایدار به شمار می رود. از دیگر سو خود پویشیِ ایجاد شده و مشارکت فراگیر عامه مردم در سراسر جهان نشان دهنده ی این است که افکار عمومی بدون دخالت و خط گرفتن از گروه، حزب یا دولت خاصی اراده های خود را به صورت روشن و مشخص در راستای نظم و آرامش به دور از جنگ و خونریزی محکم ساخته اند. به عبارتی امروز صلح، ارزشی جهانی شده است که انسان ها افزون بر ارزش های ملی خود، به مثابه ی شهروندانی جهانی، آن را برای همگان می خواهند. 3- توافق هسته یی ایران و کشورهای 1+5 از آنجا که در چارچوب های دیپلماتیک شکل گرفت و در آن نه زور و قدرت اسلحه که تعامل و منطق حکمفرما بوده است، مخالفانی نیز داشته و از دلواپسان داخلی و آمریکایی تا برخی طرف های منطقه یی از جمله رژیم صهیونیستی و... به بهانه هایی همچون ترس و نگرانی، تهدید علیه امنیت ملی و جهانی، فریب و... بر طبل مخالفت می کوبند و اجرای آن را بر نمی تابند. اگر چه توافق هسته یی آماج مخالفت های پیوسته و تبلیغات منفی رسانه یی و اعتراض های خیابانی قرار گرفت، بر خلاف مخالفت ها که وابسته به دولت ها و جریان های سیاسی و حزبی بود، حمایت ها موجی گسترده، عمومی و خودجوش است. 4- کمپین جهانی حمایت از توافق هسته یی نه فقط پویشی فراگیر از سوی عامه ی مردم که مورد حمایت هنرمندان، اندیشمندان و به طور کلی نخبگان ایران و جهان بوده است؛ پویشی خودجوش که یکی از فعالان اصلی آن، ایرانیان مقیم کشورهای خارجی بودند که با هر مرام، باور، دین و روشی، هویتِ ملی خود را به نمایش گذاشته و نشان دادند هر کجا باشند ایرانی می مانند و همچون حلقه های زنجیر همبستگی خود را استوار نگه می دارند. از دیگر سو شکل گیری این کمپین و موارد مشابه آن نشان می دهد که نهادهای مدنی نه یک مفهوم بلکه واقعیتی انکارناپذیر در جهان کنونی هستند که می توانند با قدرت نرمی که دارند در موضوع هایی همچون صلح، امنیت و آرامش پایدار در جهان موثر واقع شوند. 5- در این میان نباید نقش پررنگ شبکه های اجتماعی را نادیده گرفت؛ جهانی گسترده که کنش های ارتباطی انسان را در فضایی مجازی، رنگ واقعیت بخشیده است. امروزه دامنه و گسترش شبکه های اجتماعی به گونه یی است که قدرت تاثیری فراتر از رسانه های موجود همچون رادیو، تلویزیون و... یافته و این امکان را فراهم کرده است که افراد از سراسر جهان بتوانند درمسایل اجتماعی، سیاسی و انسان دوستانه و صلح طلبانه بدون سوگیری های حزبی، گروهی یا وابستگی به جریان های سیاسی، در حمایت از موضوع های گوناگونی همچون توافق هسته یی، محیط زیست و... پیوند و ارتباطی نزدیک و همسو داشته باشند و شبکه های اجتماعی به عنوان پل ارتباطی قدرتمند، کمک زیادی به گسترده شدن این کمپین حمایتی کرده اند. 

پس از 22 ماه گفت و گو و رایزنی های شبانه روزی میان ایران و 1+5 (شامل روسیه، آمریکا، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان) سرانجام بیست و سوم تیرماه (چهاردهم ژوییه) دو طرف بر روی متن «برجام» (برنامه ی جامع اقدام مشترک) به توافق رسیدند؛ توافقی که از یک متن اصلی به همراه پنج پیوست (شامل موضوع های هسته یی، تحریم ها، همکاری در زمینه ی انرژی هسته یی صلح آمیز، تاسیس کمیسیون مشترک و همچنین برنامه ی اجرایی) تشکیل می شود و پس از اجرایی شدن، در کنار ادامه ی فعالیت های صلح آمیز هسته یی ایران، تمامی تحریم های هسته یی نیز لغو خواهد شد. در این شرایط در ارتباط با طرح برجام در مجلس شورای اسلامی به منظور تصویب یا رد آن بحث های گوناگونی در جریان است. عده یی با استناد به اصل 77 قانون اساسی این موضوع را در زمره ی اختیارات مجلس می دانند چرا که بر اساس این اصل «عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، قراردادها و موافقتنامه های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.» از طرفی بر اساس اصل 125 قانون اساسی «امضای عهد نامه ها، مقاوله نامه ها، موافقتنامه ها و قراردادهای دولت ایران با سایر دولت ها و همچنین امضای پیمان های مربوط به اتحادیه های بین المللی پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با رییس جمهور یا نماینده ی قانونی اوست.» در طرف مقابل اما اوضاع به گونه یی دیگر است و حقوقدانان و کارشناسان حامی رویکردِ بی نیازی برجام از تصویب مجلس، برنامه ی جامع اقدام مشترک را –همان طور که از نام آن پیدا است- موافقتنامه، کنوانسیون یا معاهده ی بین المللی تلقی نمی کنند. در نتیجه نمی توان آن را ذیل اصل 77 یا 125 قانون اساسی قرار داد. به باور آن ها دلیل های گوناگونی را می توان در تایید این موضوع برشمرد؛ نخست آنکه برنامه ی جامع اقدام مشترک به خاطر شکل تنظیم سند و همچنین قصد و نیت 2 طرف (ایران و 1+5) شامل اقدام های داوطلبانه و متقابل است؛ اقدام هایی که منوط به اقدام طرف مقابل خواهد بود. از این رو این سند را نمی توان یک عهدنامه، مقاوله نامه، قرارداد یا موافقتنامه ی بین المللی قلمداد کرد. دوم آنکه به تازگی شورای امنیت سازمان ملل با رای قاطع 15 عضو دایم و غیردایم این شورا قطعنامه ی 2231 را در مورد ایران از تصویب گذراند که به موجب آن تمامی قطعنامه های ضدایرانی پیشین لغو خواهد شد. افزون بر آن، برجام به عنوان ضمیمه ی این قطعنامه مورد تایید قرار گرفته است. بر این اساس قطعنامه های شورای امنیت از جمله قطعنامه ی 2231 را نمی توان به همراه ضمیمه ی آن (متن برجام) به منظور تایید یا رد به مجلس ارایه داد. سوم آنکه توافق صورت گرفته به صدور قطعنامه ی سازمان ملل منجر شد؛ قطعنامه یی که فراتر از قوانین داخلی کشورها و برای آن ها الزام آور است. همین قطعنامه های 6 گانه بود که اجماعی جهانی علیه ایران ترتیب داد و امروز با صدور قطعنامه 2231 این اجماع فروپاشیده است. افزون بر آن، توافق میان ایران و 6 قدرت جهانی که به پیوست قطعنامه ی مورد اشاره به وقوع پیوسته است همانند قطعنامه ی 598 -که بدون تصویب مجلس اجرا شد- می تواند اجرایی شود. بنابراین، از این دیدگاه می توان توافق وین با مُهر تایید شورای امنیت را قانونی فراملی دانست که بی نیاز از تصویب مجلس است. چهارم آنکه حدود 2 سال پیش و از ابتدای آغاز گفت و گوهای هسته یی به صورت جدی، تصمیم گیری حتی در ارتباط با جزیی ترین مسایل از سوی شورای عالی امنیت ملی و با نظارت رهبری انجام می گرفت. از این رو، بر اساس اصل 176 قانون اساسی موضوع بسیار حساس هسته یی در حوزه صلاحیت شورای عالی امنیت ملی قرار می گیرد. همچنان که در 12 سال گذشته رسیدگی به این موضوع در حوزه ی صلاحیت و اختیار این شورا بوده است. در مجموع، هرچند بسیاری از حقوقدانان و اساتید این رشته از دیدگاه حقوقی، برجام را نیازمند به تصویب مجلس نمی دانند ولی از منظر سیاسی و حفظ منافع ملی نیز مطرح نشدن برجام در مجلس از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که برجام در هیچ یک از پارلمان های اعضای 1+5 از تصویب نمی گذرد و اگر مجلس ایران آن را تصویب کند به قانونی لازم الاجرا تبدیل می شود و دیگر امری داوطلبانه و برگشت پذیر (در صورت نقض توافق از سوی طرف مقابل) تلقی نخواهد شد؛ این در حالی است که در طرف مقابل چنین الزامی وجود ندارد. تنها مورد خاص، مطرح شدن برجام در کنگره ی آمریکا است که آن هم نه به منظور تصویب توافق بلکه با هدف رد توافق صورت گرفته است. افزون بر آن، بخش زیادی از تحریم ها از سوی کنگره ی آمریکا بر کشور ما تحمیل شده است و به منظور لغو این دسته از تحریم ها، موافقت اعضای کنگره با توافق صورت گرفته ضروری است. جدا از مباحث حقوقی، مصلحت نبودن تصویب برجام از سوی مجلس -به دلایل بیان شده- به منزله ی بی توجهی به نمایندگان مردم نیست. در نتیجه ی توجه به اهمیت نقش این نهاد قانونگذاری است که «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ی کشورمان بارها در صحن علنی مجلس و کمیسیون های گوناگون حضور یافته و نمایندگان را در جریان جزییات گفت و گوها قرار داده است.

 تعیین رنگ برای اتاق خواب مسأله بسیار مهمی می باشد که شما به آن نیازمند می باشید. ما به شما رنگ مورد علاقه خودمان را برای اتاق خوابتان پیشنهاد می کنیم. در اینجا رنگ الهام بخش مورد نظر، رنگ آبی می باشد. شما می توانید برای داشتن یک اتاق خواب دوست داشتنی از این رنگ استفاده کنید.

حال این سوال مطرح می شود که چرا رنگ آبی؟ همانطور که می دانید رنگ آبی می تواند طراوت را برای هر اتاقی به همراه داشته باشد.

اتاق خواب آبی می تواند بسیار آرامش بخش باشد و شما در آن احساس راحتی داشته باشید. در انتخاب رنگ آبی برای اتاق خواب، رنگ آبی اصلی مد نظر می باشد. شما می توانید این رنگ را بر روی دیوار، تخت خواب، دکوراسیون و… اعمال نمایید.

آبی می تواند در طیف های مختلف آن از جمله آبی آسمانی، baby blue، آبی دریایی و… باشد، با این حال بهتر است که این رنگ با رنگ های دیگر مانند سفید، سیاه، صورتی و… استفاده شود. تصاویری که برای شما در نظر گرفته ایم نیز می تواند الهام بخش شما باشد.

پس از توافق تاریخی وین میان ایران و 1+5، متن این توافق در برخی از مجالس کشورهای عضو این گروه از جمله ایران و آمریکا در دست بررسی است. در همین راستا پنج شنبه ی گذشته یکم مردادماه (بیست و سوم ژوییه) «جان کری»، «ارنست مونیز» و «جیکوب لو» وزیران امور خارجه، انرژی و دارایی آمریکا در نشست کمیته ی روابط خارجی سنا حضور یافتند و به پرسش های سناتورها در ارتباط با توافق هسته یی با ایران پاسخ گفتند. 
امروز جمهوریخواهان بر بیشتر صندلی های کنگره (سنا و مجلس نمایندگان) تکیه زده اند و نزدیک به 2 ماه (تا هفدهم سپتامبر/بیست و ششم شهریورماه امسال) زمان دارند تا متن برجام (برنامه ی جامع اقدام مشترک) را بررسی و نتیجه ی نهایی را اعلام کنند. 
این اکثریت جمهوریخواه تاکنون به گفت و گوها و نتایج آن روی خوش نشان نداده و بارها «باراک اوباما» رییس جمهوری این کشور را به رد این توافق تهدید کرده اند. از این رو، اختلاف و شکاف میان دولت و کنگره در این برهه از گفت و گوها -که توافق نهایی میان 2 طرف مذاکره کننده حاصل شده است- هنوز به شدت خود باقی است و مختصر نگاهی به نشست کمیته ی روابط خارجی آشکارا توصیف کننده این کشمکش درونی در ایالات متحده است. 
تاثیرپذیری کنگره زیر کنترل حزب جمهوریخواه از لابی صهیونیستی «آیپک» بر کسی پوشیده نیست. این نهاد قانونگذاری آمریکا حدود یک ماه قبل از «بیانیه ی سوییس» بدون اطلاع اوباما از «بنیامین نتانیاهو» درخواست کرد تا برای سخنرانی در صحن کنگره حاضر شود و از آنجا به عنوان تریبونی به تکرار ادعاهای واهی خود بپردازد. یک هفته پس از آن 47 سناتور تندرو جمهوریخواه طی نامه ی سرگشاده یی به سران ایران، عمر توافق هسته یی را تنها تا پایان دولت اوباما دانستند و با فشار بر اوباما وی را مجبور به امضای طرح موسوم به «بازبینی توافق هسته یی در کنگره 2015» کردند. 
هرچند براساس این طرح که از سوی هر 2 مجلس آمریکا به تصویب رسید و اوباما نیز با امضای خود پای آن مُهر تایید زد کنگره توانایی تایید یا رد این توافق را دارد اما به باور کارشناسان به دلایل عملی و سیاسی، رد توافق تحقق نخواهد یافت و جنجال سناتورهای دلواپس راه به جایی نخواهد برد. 
از جمله دلایلی ناتوانی عملی کنگره را می توان در قانون اساسی ایالات متحده یافت؛ قانونی که بر اساس آن رییس جمهوری از حق وتو برخوردار است به این معنی که در صورت رد احتمالی برجام، اوباما قادر خواهد بود که آن را وتو کند. از طرفی بی تاثیر کردن وتوی رییس جمهوری نیاز به رای دو سوم اعضای کنگره دارد که به باور کارشناسان کسب این میزان رای کار آسانی نیست. 
دیگر محدودیت اقدام کنگره به قطعنامه ی تازه ی 2231 شورای امنیت سازمان ملل برمی گردد؛ قطعنامه یی که هفته ی گذشته با رای قاطع تمام 15 عضو دایم و غیردایم این شورا از تصویب گذشت و براساس آن 6 قطعنامه ی تحریمی پیشین علیه ایران لغو خواهد شد و همچنین 193 کشور عضو سازمان ملل ملزم به تبعیت از این قطعنامه هستند. 
در کنار این محدودیت ها اما مسایلی سیاسی و روانی وجود دارد که کنگره را در انزوا فروخواهد برد. توافق هسته یی ایران و 1+5 و تایید ادامه ی فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشور ما اینک مورد حمایت جامعه ی جهانی قرار گرفته است. در پی اذعان جامعه ی جهانی به حقوق هسته یی ایران بود که جمعه ی همین هفته (دوم مرداد/بیست و چهارم ژوییه) 73 نفر از شخصیت های سیاسی و نظامی 22 کشور اروپایی با انتشار بیانیه ی مشترکی خواستار حمایت تمامی کشورهای اروپایی و جامعه ی بین المللی از توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 شدند. 
افزون بر آن، توافق تاریخی وین دوشنبه ی گذشته مورد تایید رسمی شورای وزیران امور خارجه ی اتحادیه ی اروپا قرار گرفت؛ مُهر تاییدی که ایران را به مقصدی برای سفر وزیران و سران کشورهای قاره ی سبز تبدیل کرد تا با بهره گیری از این فرصت، بنای روابط خود را با تهران برای دوران پساتحریم تحکیم کنند. 
بنابراین، سفر هفته ی گذشته «زیگمار گابریل» معاون صدراعظم و وزیر اقتصاد و انرژی آلمان در صدر هیاتی 60 نفره به ایران و همچنین سفر سه شنبه ی این هفته ی «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و چهارشنبه ی «لوران فابیوس» وزیر امور خارجه ی فرانسه به تهران را می توان در همین قالب بررسی کرد. افزون بر آن، برخی گزارش ها از سفر «سباستین کورتز» وزیر امور خارجه ی اتریش، وزیران امور خارجه و اقتصاد ایتالیا و نیز سه وزیر صنعت، انرژی و گردشگری اسپانیا در صدر یک هیات 40 نفره تجاری به ایران حکایت می کند. 
بدون شک، اعضای کنگره ی آمریکا نمی توانند بی توجه به صف های طولانی کشورهای گوناگون برای ورود به ایران دست به اقدام های دلبخواهانه و غیرمنطقی بزنند آن هم در شرایطی که تمام گزینه های روی میز آن ها در عمل تنها به گزینه ی مذاکره و چانه زنی محدود شده است. 
در پاسخ به گزاف گویی ها و سخنان جنگ طلبانه ی مخالفان توافق در کمیسیون روابط خارجی بود که «جان کری» وزیر امور خارجه ی آمریکا خطاب به آن ها تاکید کرد «به صراحت می گویم تسلیم شدن ایران خیال خام است.» وی همچنین با رد گزینه ی حمله به ایران با استناد به اظهارنظرهای کارشناسان ارتش این کشور افزود «ما گزینه یی جز مذاکره با ایران نداشتیم.» 
غرب و به خصوص آمریکا به این نکته ی مهم پی برده است که فناوری هسته یی ایران به عنوان فناوری بومی به وسیله جنگ و نظامی گری قابل نابودی نخواهد بود. چه بسا که در صورت رد این توافق از سوی کنگره به قول کری و به باور تحلیلگران، ایالات متحده در انزوای خویش ساخته فرو رود چرا که آمریکا به تنهایی طرف توافق با ایران نیست و پنج کشور دیگر در قالب گروه 1+5 (شامل انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) حامی این توافق اند. مذاکره کنندگان این کشورها نزدیک به 2 سال گفت و گوهای سخت و فشرده یی را با جدیت تمام پیگیری کرده اند. از طرفی رد این توافقی که از سوی اتحادیه ی اروپا و سایر کشورهای جهان مورد تایید قرار گرفته است رژیم صهیونیستی را نیز به عنوان تندروترین مخالف توافق به انزوا خواهد کشاند. 
در مجموع، هر چند این گفت و گوهای سلسله وار تاکنون با فراز و نشیب های همراه بوده است اما در تمامی نشست ها تشنگی 2 طرف برای حل این بحران فرسوده و غیرضروری احساس می شد و اصل «جدیت» به عنوان اصلی ثابت و پایدار خودنمایی می کرد. 
پس از این دیپلماسی دشوار میان ایران و 1+5 امروز گفت و گوها وارد مرحله یی شده است که به نظر نمی رسد هیچ کدام از 2 طرف حتی تصور بازگشت به شرایط قبل از توافق را در سر داشته باشند چرا که بازگشت به حالت صفر، هزینه های سنگینی را برای آن ها به همراه خواهد داشت. ضمن آن که تلاش ها برای ضربه زدن به این توافق به نتیجه نخواهد رسید زیرا این توافق تاریخی اینک مورد اجماع و حمایت جهانی قرار گرفته است و هرگونه سنگ اندازی در مسیر تایید نهایی توافق محکوم به شکست است. 

اسباب کشی به یک خونه جدید خیلی هیجان انگیزه و یک فرصت جدید برای تغییر و ایجاد تنوع در زندگیه. لازمه این موضوع حتما این نیست که لوازم خونه رو تغییر بدیم. بلکه با کمی برنامه ریزی و خلاقیت، با همون وسایل قبلی میشه فضای متفاوتی رو ایجاد کرد. در این مطلب به این موضوع میپردازیم که در یک خونه جدید چطور شروع به چیدن و مبلمان کنیم.

برای مبلمان خانه جدید خلاق و ایده پرداز باشید

در حال حاضر شما یه خونه خالی دارین و باید اون رو به شکلی زیبا مبلمان کنین. این خیلی مهمه که در خونه جدیدتون احساس راحتی داشته باشین و براتون خوشایند باشه. این موضوع هم خیلی به بزرگی و کوچکی خونه و لوازم گران قیمت مرتبط نیست و فقط باید کمی خلاق و ایده پرداز باشین. برای مبلمان خونه جدید نباید از خلاقیت واهمه داشته باشین و به هر ایده ای که به ذهنتون میرسه فکر کنین و بهش پر و بال بدین و امتحانش کنین. شاید واقعا منجر به یک اتفاق عالی بشه.

قبل از مبلمان خانه جدید، همه جا رو تمیز و مرتب کنید

یکی از نکات خیلی مهم برای مبلمان خانه جدید، اینه که خانه رو آماده کنین. برای چیدمان یک خونه، لازمه که اتاقها کاملا تمیز باشن و هیچ نوع کثیفی و رنگ رفتگی نداشته باشه. اگر خونه نو ساز باشه که کثیفی زیادی نداره، ولی اگر نو ساز نیست و قبلا استفاده شده، قبل از اینکه وسایلتون رو به خونه جدید منتقل کنین، اگر دیوار ها رنگ آمیزی مناسبی ندارن بهتره که یه فکری براش بکنین. اگر بودجه خیلی کمی دارین، یه سطل رنگ و قلمو بردارین و شروع به رنگ کردن کنین. اگر هم بودجه کافی دارید، پیشنهاد میکنم از کاغذ دیواری های مختلف و متنوعی که در بازار موجوده استاده کنین و یا هر مصالحی که دوست دارین. به تناسب رنگی که برای دیوارها انتخاب میکنین و لوازمی که در اون اتاق قرار میدین دقت کنین.

در آشپز خونه هم به تمیزی کابینت ها و دیوار ها و شیرهای آب دقت کنین و اگر نیاز به ترمیم یا تمیزی داره و یا در کل خونه، هر نکته ای رو که میبینید و به نظرتون مهمه که رفعش کنین، انجام بدید.

خوب نگاه کنید و نکات مختلف رو یادداشت کنید

پیشنهاد دیگم اینه که یک دفترچه یادداشت بردارین و نکاتی که به ذهنتون میرسه یادداشت کنین. همه اتاقها رو دقیق بررسی کنین و لیستی از نکات مورد نظرتون و ایده هایی که به ذهنتون میرسه و همچنین پتانسیل هایی که هر اتاق داره تهیه کنین. این به شما کمک میکنه که کاملا مشرف به همه ویژگی های منزل جددتون باشین و با توجه به اونها، بهترین سلیقه رو برای چیدمانش به خرج بدید.

بعد از دیدن و بررسی، گوشه ای بشینید و برنامه ریزی کنین که چه اتاقی چطور و با چه وسایلی چیده بشه. اینکه بهتره چه رنگی در اون غالب باشه و چه سبکی چیده بشه.

برای مبلمان خونه جدیدتون، پیشنهاد میکنم همه اتاقها و کل خونه رو به یه شکل و یه رنگ در نیارید. چرا که این مساله باعث کسل و خسته کننده شدن خانه میشه. اینکه هر اتاقی یه رنگ و یه طرح داشته باشه و کیفیت منحصر به فردی داشته باشه باعث هیجان انگیز شدن خونه میشه و باعث شادابی میشه.

اتاق خواب شخصی ترین بخش خانه اس و در واقع پناهگاهی در برابر شلوغی و مشغله های خارج از خانه و زندگی روز مره اس. هر کسی با سلیقه شخصی خودش، اتاق خوابش رو دکور میکنه. در واقع  ایده آل بودن دکوراسیون داخلی با توجه به سلایق افراد در ذهن هر شخص متفاوته. در این مطلب به اتاق خواب میپردازیم و اینکه چه مواردی در دکوراسیون اتاق خواب  پر اهمیته.

وقتی که تزیین یک اتاق خواب رو در ذهن داشته باشیم، نتیجه نهاییش باید تصویری به یاد ماندنی، زیبا و آرامش بخش باشه. رنگ، فضا و دکوراسیون مجموعه ای از خلق و خوی یک اتاق خوابه که باید به خوبی شناخته و رعایت بشن و وقتی کنار هم قرار میگیرن باید همچون قطعه ای شعر، روح رو نوازش کنه.

آرامش در دکوراسیون اتاق خواب

اولین نکته که کلا در دکوراسیون داخلی خیلی مهمه و همه میدونیم، آرامش هست. این اهمیت در اتاق خواب چند برابر میشه. چرا که قراره بعد از یک روز طولانی و پرمشغله، برای چند ساعت استراحتی کنیم و خستگی های روزمره از بدنمون خارج بشه. آرامش در اتاق خواب به خیلی چیزها بستگی داره. به لوازم، نوع چیدمان، رنگهایی که به کار میبریم و خیلی از نکات دیگه که کم کم راجع به شون صحبت میکنیم. لوازمی که برای اتاق خواب استفاده میکنیم و فرم و ویژگی هاش هم خیلی تاثیر گذاره.

رنگ در دکوراسیون اتاق خواب

اینکه بتونیم با رنگها بازی کنیم و در ترکیبهایی، تعادل و زیبایی رو باهم ایجاد کنیم توانایی خاصی میخواد که تنها و تنها با تجربه انواع رنگها، تصور و شجاع بودن در این کار ایجاد میشه. خیلی مهمه که از ترکیب و تجربه نترسیم و شجاعت کارهای جدید رو در دکوراسیون داشته باشیم. در غیر اینصورت، تنها چیزی که حاصل میشه، ترکیبات تکراری و بعضا کسل کننده اس.

قبلا هم در بحث های روانشناسی رنگها1 و روانشناسی رنگها2 اشاره کردیم که چه رنگهایی چه تاثیری بر روح و فضا میذاره. اینکه رنگهای خنک ممکنه به تنهایی ایجاد خواب آلودگی و کسل کنندگی داشته باشه و رنگهای گرم به تنهایی هیجان بیش از حدی ایجاد میکنن و هیچ یک از این ترکیبها مناسب یک فضای مسکونی نیست. البته رنگهای خنک مثل سبز و. آبی کمرنگ در اتاق خواب های تک نفره که تنها برای استراحت هستند، انتخاب خیلی بدی نیست. ولی همچنان پیشنهاد ما، بازی با رنگهاست. و هیچوقت توصیه نمیکنیم یک اتاق تنها و تنها با یک رنگ تزیین شه. چون تاثیرات منفی زیادی بر روان میذاره.

بحث رنگ در اتاق خواب خیلی گسترده اس که مطلبی کاملا جدا گانه رو میطلبه. انشاالله در آینده حتما به این مطالب میپردازیم.

تزیینات و وسایل در دکوراسیون اتاق خواب

تزیینات و وسایل برای اتاق خواب تا حد معقولی احتیاجه و زیبایی میاره. ولی اگر از حدش بگذره، حتی اگر خیلی لوکس و زیبا باشه، نه تنها زیبایی خودش و بقیه وسایل رو نشون نمیده بلکه فقط باعث شلوغی و بهم ریختگی در اتاق میکنه. پس باید در انتخاب وسایل و تزیینات و همچنین در مقدار استفاده این لوازم با توجه به بزرگی و کوچکی اتاق خواب دقت کنیم. سعی نکنیم اتاقمون رو با انواع وسایلی که میبینیم و خوشمون میاد فقط پر کنیم. گاهی باید از بعضی چیزها بگذریم و کنار بذاریمشون تا بتونیم اتاق زیبا و مناسبی رو دکور کنیم.

تخت خواب در دکوراسیون اتاق خواب

این موضوع که چه نوع تختی و با چه فرمی رو برای اتاق خواب انتخاب میکنید رو در این مطلب بررسی نمیکنیم. ولی این نکته رو حتما باید توجه داشته باشیم که تخت در کدوم قسمت اتاق قرار میگیره. این موضوع خیلی مهمه و در آرامشی که در خواب داریم تاثیر مستقیم و خیلی زیادی داره و خیلی ها بهش توجه نمیکنن. تخت خواب باید در قسمتی از اتاق خواب قرار بگیره که حتی الامکان از در ورودی دید نداشته باشه. مخصوصا روبروی در ورودی نباشه. تخت رو باید درقسمتی قرار داد که کمترین دید رو از بیرون اتاق داشته باشه.

از مسائلی که خیلی از خانوم ها باهاش دست و پنجه نرم میکنن و البته بسیار مهم هم هست چیدن اتاق خوابه. اتاق خواب هم مثل آشپزخونه و پذیرایی بسیار مهمه و باید به درست چیدنش توجه کرد. چرا که محلی برای آرامش و استراحت هست و حداقل ۱/۳ از ساعات روز رو در اتاق خواب میگذرونیم و چیدمانش میتونه در روحیات و حالمون تاثیر ویژه ای داشته باشه. در این مطلب در مورد چگونگی شروع چیدمان اتاق خواب و چطور مرتب کردنش صحبت میکنیم.

قبل از هر چیز اتاق خوابتون رو خالی تصور کنید و به محل قرار گیری در و پنجره در اون توجه کنید. برای شروع چیدمان اولین چیزی که میتونید در نظر بگیرید بزرگترین و جاگیرترین قطعه ی لوازمتون هست که همون تخت میشه. تخت رو به عنوان قطعه مرکزی در چیدن اتاق خوابتون در نظر بگیرید و بقیه لوازم رو بر اون اساس تنظیم کنید.

یکی از روش های خیلی ساده و موثری که میتونه بهتون کمک کنه اینه که اندازه اتاق و وسایلتون رو بگیرید و با مقیاس اندازه ها رو کوچک کنید و روی کاغذ پیاده کنید. اینطوری شاید بهتر بتونید جابجایی لوازم رو تصور کنید و نیازی به جابجایی واقعی تخت و لوازم نیست.

جایگاه مناسب تخت در اتاق خواب

برای اینکه بتونید جای مناسبی رو برای تخت انتخاب کنید بهتره روحیات خودتون رو در نظر بگیرید ولی به  طور کلی بهتره تخت دقیقا روبروی در ورودی نباشه. یعنی طوری قرار نگیره که در صورت نیمه باز بودن در٬ تخت اولین چیزی باشه که دیده میشه. پس در صورت امکان تخت رو در جایی قرار بدید که روبروی بازشوی در نباشه.

مساله دیگه اینه که اگر روحیاتتون طوری هست که به صداها حساسید بهتره تخت رو در ساکت ترین قسمت اتاق قرار بدید. مثلا ممکنه جاگیری تخت در زیر پنجره سر و صدای بیشتری رو به شما برسونه.

نکته بعدی که برای انتخاب جای تخت میشه بهش اشاره کرد اینه که تخت بزرگترین جز‌‌ء در اتاق شماست. پس بهتره به گونه ای چیده نشه که کل اتاق رو درگیر خودش کنه و دیگه جایی در اتاق نداشته باشید.

جایگاه تخت در اتاق های کوچک

اگر اتاقتون کوچک هست بهتره که همه لوازم مبلمان مثل تخت و پاتختی و کمد رو در یک دیوار خلاصه کنید تا بقیه اتاق باز باشه. حتی اگر امکانش هست کمد ها رو کم کنید و از پاتختی های جاگیر استفاده کنید. میتونید از زیر تختتون هم برای ذخیره لوازمی که نیازتون نمیشه مثل لباس های فصلی استقاده کنید.

چیدن اتاق خواب بزرگ

اگر اتاق خواب بزرگی دارید میتونید از تخت در یک سمت و از کمد و میز توالت در قسمت های دیگه استفاده کنید. قرار دادن یک مبلمان دو نفره و یک میز کوچک چای هم میتونه خیلی دلچسب و کارآمد باشه.

لوازم اتاق شما مختص حودتون هست. مثلا ممکنه شما چرخ خیاطی و یا میز کارتون هم توی اتاقتون باشه. برای انتخاب جای مناسب برای هر کدوم از اجزای اتاق ابتدا بزرگتر ها رو با توجه به کاربرد و سلیقه خودتون بچینید و بعد جز‌ئیات رو اضافه کنید.

اتاق خواب هرچه خلوت باشه بهتره

اتاق خواب محل استراحت و رفع خستگی هست پس بهتره که از جزئیات تا میتونید فاکتور بگیرید و اتاقتون خلوت باشه. این رنگ ها هستن که به اتاق نشاط میدن نه لوازم زیاد و شلوغ. پس تا میتونید اتاق رو خلوت کنید و از رنگ ها (رنگ دیوار ها٬ پرده٬ موکت و … ) برای شادابی و زیبایی اتاقتون کمک بگیرید.

تا به حال فقط از خونه های کوچک و کمبود جا صحبت کردیم و اینکه چطور یک خونه کوچیک رو درست مبلمان کنیم. خیلی از خونه ها هم بزرگ هستن و از جهت بزرگی مبلمانش سخت میشه. ممکنه خونه ای دارای یک پذیرایی بزرگ باشه که شما رو برای چیدن مبلمانتون دچار مشکل کنه. در این مطلب پیشنهادهایی رو میدیم که میتونه به شما در چیدن پذیرایی بزرگتون کمک کنه.

از پارتیشن ها در فضاهای بزرگ استفاده کنید

از بهترین راه حل هایی که برای تفکیک فضاهای بزرگ میشه به کار برد پارتیشن ها هستن. پارتیشن ها صفحه هایی هستن که از جنس های مختلفی موجودن. پارتیشن ها در فضاهای بزرگ میتونن فضاهای خوبی رو ایجاد کنن. به این صورت که مثلا اگه علاقه به مبلمان سنتی در قسمتی از پذیراییتون دارید با پارتیشن چوبی میتونید این کار رو به خوبی انجام بدید. به طوری که پذیرایی شما به دو قسمت با مبلمان سنتی و مدرن تبدیل میشه که کاملا از هم جدا هستن و از نظر زیبایی بصری مزاحمتی برای هم ایجاد نمیکنن.

پنجره های بزرگ در پذیرایی

در فضاهای بزرگ و به طور مشخص در پذیرایی های بزرگ تامین نور امر بسیار مهمی هست. بنابراین داشتن پنجره های بزرگ میتونه بسیار کمک کننده و تاثیرگذار باشه. همچنین پنجره های بزرگ میتونه ترکیب بسیار خوبی از فضای داخلی و خارجی منزلتون بده که خونه شما رو جذاب تر میکنه. ضمن اینکه پنجره های رو به بیرون که بزرگ هم هستن میتونن پذیرایی شما رو از خشک و خالی بودن در بیاره.

استفاده از گیاهان بلند و درختی در پذیرایی های بزرگ

از روش های دیگه تلفیق فضای داخلی خونه با طبیعت استفاده از گیاهان هست که قبلا در موردش صحبت هایی کردیم. در پذیرایی های بزرگ استفاده از گیاهان میتونه کمی متفاوت بشه. برای اینکه پذیرایی بزرگتون رو کمی پر کنید و بتونید زیباتر مبلمانش کنید از گیاهان درختی و بلند استفاده کنید. گیاهان بلندبا گلدانی بزرگ از نظر بصری فضای خونه رو پر میکنن و با مبلمان ها ترکیب مناسبی خواهدن داشت. لازم نیست که حتما از گیاه درختی زیباتون در گوشه ها استفاده کنید. میتونید گیاهتون رو در وسط ها در جایی مناسب بین مبلمانتون جای بدید.

از مبلمان های بزرگ استفاده کنید

استفاده از مبلمان های بزرگ و پهن برای پذیرایی بزرگ خیلی مناسب تر از راحتی های کوچک هست. همچنین اینکه میز وسط بزرگی هم داشته باشه که خودش پر کننده فضای بین مبل ها هست و به زیبایی هرچه بیشتر پذیرایی شما کمک میکنه. استفاده از رنگ های متنوع و پررنگ هم میتونه ترکیب مناسبی رو در پذیرایی شما ایجاد کنه. این راهکارها تنها موارد کمی از پیشنهاد های موجود برای چیدن پذیرایی های بزرگ هست. اگر کمی دقت و توجه داشته باشید و سلیقه کمی به خرج بدید مبتونید یک بذیرایی بزرگ زیبا و دلنشین داشته باشید.

معمولا عمر پنجره های یو پی وی سی از عمر سایر اجزای ساختمان بیشتر است و با فرسوده شدن ساختمان در و پنجره های یو پی وی سی همواره درخشش  و تازگی خود را حفظ می کنند . اما برای تحقق کامل این موضوع و برای بردن بیشترین بهره و بالا بردن کارایی و عمر این پنجره ها ؛ رعایت برخی نکات ضروری است :

 با فاصله های زمانی معین ، تمام قطعات مکانیکی و متحرک پنجره ها را توسط روغن های رقیق روغن کاری کنید.

 دستگیره ها و سایر قسمت های متحرک پنجره ها را وارسی کنید که شل و هرز نشده باشند. معمولا" با چک کردن منظم این قسمت ها، می توان پیچ مربوطه را یافت و آن را پیش از بروز مشکل محکم کرد.

 با توجه به تنوع یراق آلات در نظر گرفته شده، جهت پنجره های UPVC ، می بایست به دستور العمل های مفیدی که از طرف سازنده در خصوص  نحوه استفاده از آن ها ارائه می گردد، به دقت عمل شود تا از بروز هر گونه مشکل در اثر عدم استفاده صحیح جلوگیری گردد.

 به منظور دوام بیشتر لاستیک های درزگیر پنجره ها ، حداکثر سه ماه یکبار آن ها را توسط پارچه ای حاوی صابون مایع تمیز کنید. این عمل نرمی، انعطاف و تمیزی لاستیک ها را به ارمغان می آورد.

 ابتدا با یک دستمال خشک و سپس با مخلوط آب و صابون و با استفاده از پارچه ای بدون پرز و با رنگ روشن که رنگ خود را به اجسام دیگر پس نمی دهد گرد و غبار و کثیفی را از پنجره ها بزدایید ، تا پنجره ها براقی ودرخشش خود را همواره داشته باشند و از چرک مرد شدن آنها جلوگیری شود .

 اگر پس از نصب پنجره ها، هنوز فعالیت های اجرایی ساختمان باقی مانده است، می بایست، کاور روی پنجره ها کنده نشود تا از آسیب رسیدن به آن ها جلوگیری کند. اما باید توجه داشت اگر این کاور ها به مدت طولانی بر روی پنجره ها باقی بماند. ممکن است دیگر  به راحتی از پنجره ها کنده نشوند و اثر چسب تا مدت ها بر روی پنجره ها باقی بماند . پس بهتر است حتی الامکان قبل از مراحل پایانی و پس از زدن آستر رنگ و قبل از رنگ آمیزی نهایی پنجره ها نصب گردند. دقت شود که پس از نصب ، برچسبهای پشت پنجره کنده شوند تا در اثر تابش آفتاب کندن آنها از پنجره ها مشکل نگردد .

 در هنگام فعالیت های بازسازی از قبیل نقاشی و سیمانکاری و... لازم است تا روی پنجره ها را با پوشش مناسبی پوشاند تا آسیبی به آن نرسد. در صورت آلوده شدن پنجره ها لازم است بدقت پنجره ها را تمیز کرد تا وجود این مواد باعث کدر شدن سطوح پنجره نگردد.

 از نزدیک نمودن وسایل حرارت زا همچون آتش جوشکاری و یا شعله مستقیم به پنجره های یو پی وی سی اجتناب کنید  و از تماس اجسام تیز و سخت با آنها جلوگیری نمائید .

همهٔ ما در صدد داشتن خانه ای سالم هستیم محلی برای داشتن آرامش و رشد شخصی. کتاب خانهٔ سالم نوشتهٔ خانم جکی کراون، مطالب کاربردی و جالبی را ارائه کرده و سعی می کند با امکانات موجودی که همه در اختیار داریم خانه ای سالم تر و بهتری داشته باشیم. تلاش من این است که محتوای کتاب را به همراه تجربهٔ خودم در تدریس کارگاه های هنر پالایش مکان و ذهن، به شیوهٔ مناسبی در اختیار شما خوانندگان عزیز قرار دهم.

طراحی برای جسم و جان

هنگامی که وارد خانه ای سالم می شویم حس و حال به خصوصی دارد فارغ از چیدمان و سبک طراحی انجام شده، حس هماهنگی و یکپارچگی در عین پاکی و تعادل به فرد منعکس می شود. احساسی که جسم و روح آدمی را تغذیه می کند. با گذر زمان دوست دارید بیشتر در چنین فضایی باشید و حس رضایت بیشتری خواهید داشت. هر روز خود را با انرژی بیشتری آغاز می کنید و انگیزهٔ شما در زندگی افزایش می یابد.

یکی از مضرات عصر تکنولوژی، پیشرفت صنعت به قیمت به مخاطره افتادن سلامت مان است. وسایل گرمایش و سرمایش امروزی ما را به داشتن دمایی مطلوب وسوسه می کند در حالی که آلرژی های مختلف فصلی و سرماخوردگی های مکرر ما را احاطه کرده است. افزودنی های شیمیایی، رنگ های بادوام، اشیائی با ماندگاری بالاتر، چوب های با دوام و به طور کلی مصالحی بادوام در اختیارمان قرار می دهد که در عوض هوا را آلوده تر می کند. سموم ساطع شده از این مصالح بسیار مضر است. استفاده از مواد امروزی به منزله صرفهٔ اقتصادی است اما مواد تشکیل دهندهٔ آن ها زندگی ما را با انواع بیماری هایی نظیر سردرد تا افسردگی های مزمن به مخاطره می اندازد. در نهایت آنچه شاهدش هستیم سلامت و رهایی حذف شده از زندگی های کنونی است.

امروزه معماران سبز که حرکتشان را از سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ آغاز کردند هدفشان این است که طراحی آن ها هم اقتصادی باشد هم سالم و با حداقل مصرف انرژی طرح های خود را به اجرا درآورند.

اگر از خانه های قدیمی الگو برداری کنیم با مصالحی ساخته می شود که طبیعی هستند مانند خاک، خشت، گل، آجر و چوب. این مصالح با خورشید گرم می شوند و با پایین آمدن خورشید به طور طبیعی خنک می شوند. خانه های قدیمی، علاوه بر راحتی که دارند به منابع طبیعی کمتری آسیب می رسانند.

به حال با گفتن این مطالب به این نتیجه نمی رسیم که زندگی رهبانی را در پیش بگیریم و از امکانات عصر حاضر استفاده نکنیم اما می خواهیم آگاهانه خانه ای سالم تر داشته باشیم. خانه های قدیمی می تواند سرنخ های خوبی از قواعد طراحی و چیدمان سالم به ما بدهد.

طبیعت را دوست بدارید، آن را مطالعه کنید، به طبیعت نزدیک بمانید، هیچ گاه شما را نادیده نمی گیرد. فرنک لیود رایت

مشخصه های یک خانهٔ سالم

• پاکی

هیچ چیز به اندازهٔ هوایی که تنفس می کنید اهمیت نخواهد داشت در حالی بیش از نیمی از وسایلی که در خانه ها استفاده می کنیم از مواد شیمیایی نظیر فرمالدیید، متانول، بنزن و دیگر مواد سمی تشکیل شده است. ارزانی و در دسترس بودن اشیایی که با این مواد ساخته شدند بر مواد طبیعی ارجحیت دارند. به هر صورت استفاده از تصفیه کنندهٔ هوا می تواند شما را از آلودگی های فضای داخلی نجات دهد. بنابراین بهترین راه حل این است که کیفیت هوا را افزایش دهیم تا مقدار سموم آورده شده به خانه ها را کاهش دهیم.

استفاده از پاچه های کتانی و لنین برای مبلمان و کوسن ها توصیه می شود. حتی هنگام تمیز کردن خانه از مواد شویندهٔ طبیعی مانند سرکه و آب لیمو استفاده کنیم.

رفع انباشتگی و حذف وسایل غیرقابل استفاده در خانه به سرعت گردش انرژی در مکان کمک می کندو به این ترتیب جریان هوای سالم تری تنفس می کنید. انباشتگی در لباس ها و یا در کتابخانه هوای داخل را راکد کرده و منجر به تجمع میکروب می شود.

• حفاظت از محیط زیست

خانهٔ سالم با محیط زیست مهربان است. برای گرمایش و سرمایش اقتصادی مکان، اتاق ها طوری طراحی شده اند که از ریتم طبیعی هوا بهره ببرند. تجهیزات و نورپردازی با توجه به مصرف بهینهٔ آن ها انتخاب شده و سیستم لوله کشی مجهز به ابزارهای مصرف بهینه می باشند.

مصرف گرایی در این خانه کمتر دیده شده و ساکنین سعی می کنند از وسایل طبیعی حتی دست دوم نیز استفاده کنند. کاغذ دیواری و کاغذهای آباژورها از مواد بازیافتی کاغذی هستند. ساکنین چنین خانه هایی با محافظت از منابع طبیعی به این درک می رسند که محل سکونتشان معنای خاصی پیدا کرده است. سادگی، هنرمندانه بودن و پاکی وسایل تزیینی ارزش این خانه ها را دو چندان کرده و اغلب اشیاء به کار رفته قیمتی و باارزش هستند.

• سادگی

زندگی در خانهٔ سالم آسان است. نیاز به اتاق اضافی نیست چون اتاق ها عاری از انباشتگی اند، مبلمان سنگین و پرده های ضخیم به کار نرفته است. همچنین فرش ها از الیاف طبیعی اند. سطوح نرم و سادهٔ این خانه ها گرد و خاک کمتری به خود می گیرد بنابراین آلرژی و حساسیت ها کاهش پیدا می کند. علاوه بر این مزایا، چنین خانه هایی دستاوردهای خوب روانشناسانه خواهند داشت. زندگی در یک مکان تمیز و عاری از انباشتگی، ذهن را آزاد می کند و روح آدمی را روشن تر.

توصیه هایی برای پاکیزگی بیشتر هوا

۱. هوای اتاق ها را عوض کنید.

۲. هواکش های مناسب در سرویس های بهداشتی و آشپزخانه تعبیه کنید.

۳. فیلترهای وسایل گرمایش و سرمایش را تعویض کنید.

۴. خرده آشغال های اجاق گاز و... تمیز کرده و همیشه سعی در تمیز نگه داشتنش داشته باشید.

۵. بیشتر از مواد طبیعی در مبلمان و ساختن بنای خود استفاده کنید.

۶. پلاستیک ها و بطری های پلاستیکی را دور بیندازید.

۷. سیستم آب خود را به ابزارهای بهینهٔ مصرف، مجهز کنید.

۸. گل ها و گیاهانی در آب پرورش دهید به این که فقط از خاک استفاده کنید.

۹. خانه را با محلول های طبیعی مانند ترکیب سرکه و جوش شیرین تمیز کنید.

۱۰. ماشین چاپ گر و... را از محیط نشیمن دور نگه دارید.

۱۱. مصرف دخانیات را به حداقل برسانید.

*مدرس و مشاور کارگاه های آموزشی مهارت های زندگی

- از اتاق پذیرایی شروع کنید. با انتخاب رنگ‌های شاد زرد، لیمویی و نارنجی رسیدن بهار را احساس کنید. از گلدان‌های شاد و روشن، کوسن‌های طرح‌دار و باروح و قالیچه‌های کنفی استفاده کنید. سری به جمعه بازار بزنید و چیزهایی را که به محیط شما حس تازگی دهد، بدون صرف هزینه زیاد پیدا کنید.

* اتاق‌خواب را بهاری کنید.

با انداختن یک متر پارچه گل‌دار بالای تخت حال‌وهوای جدیدی به اتاق بدهید. با استفاده از قاب‌های ارزان‌قیمت تزیین‌شده با کاغذ کادو دیوارهای خالی را پر کنید. پاتختی را با زدن یک رنگ متالیک جلا دهید.

با شش جاتخم‌مرغی که در دو ریف قرار می‌دهید، تمام وسایل ریز مورد نیاز روی میز مانند کلیپس کاغذ، تمبر، گل یا حتی شکلات‌ها را داخل آن‌ها بریزید.
تنوع طرح داشته باشید. کشوهای دراور قدیمی را با دو نوع کاغذ با طرح گیاه و با استفاده از چسب اسپری تزیین کنید. از همین طرح روی چراغ سفید و ساده رومیزی استفاده کنید.
با کشیدن یک گل روی فرش کنفی، استفاده از کوسن‌های گل‌دار و انداختن یک رومیزی سفید ساده به اتاق آفتاب‌گیر خود حال و هوای بهاری بدهید.
از سایه‌بان رومی آماده استفاده کنید. نوارچسب را به صورت عمودی و راه راه از بالا به پایین بچسبانید. به کمک یک اسفنج آماده و خشک روی پارچه به صورت موازی به آرامی رنگ آکریلیک بمالید. بعد از خشک شدن رنگ، نوارچسب‌ها را بکنید. برای پایین پرده از یک میله استفاده کنید. بین دو رنگ نوار خط‌های منحنی بکشید.

از گیاهان استفاده کنید. دو ظرف شیشه‌ای پایه‌دار را داخل هم قرار دهید. گیاهان کوچک را در ظرف پایینی و برگ‌های بزرگ‌تر و آب را در ظرف رویی قرار دهید.
یک سطل رنگ راحت‌ترین راه برای تغییر محیط است. از یک رنگ بهاری که حس شاد در شما ایجاد می‌کند، استفاده کنید و یک دیوار یا کل اتاق را با آن رنگ کنید. با استفاده از تکه‌ پارچه‌های شاد به‌راحتی کوسن و رومیزی درست کنید.

در سرویس‌های بهداشتی می‌توانید آینه را دکوپاژ کنید. یک آینه با قاب صاف بخرید و با یک پارچه شاد قاب را دکوپاژ کنید. با چهار یا پنج پوشش، سطح صاف خواهد شد.

از یک سبد فلزی تخم‌مرغ به عنوان لوستر استفاده کنید. به دنبال سبدی باشید که طرح آن را بپسندید و یک سوراخ در ته برای آویزان کردن داشته باشد. برای ایجاد سایه، از یک پارچه به اندازه طول و عرض سبد استفاده کنید و یک سانت اضافه‌تر برای روی هم قرار گرفتن کار در نظر بگیرید. پارچه را به شکل تیوب بدوزید و لبه‌های بالایی و پایینی آن را کوک یا چسب بزنید. با استفاده از نخ چندلا و سوزن گلدوزی پارچه را به سبد وصل کنید. با استفاده از چسب گرم یک لانه پرنده را همراه با چند شاخه برای زیبایی کار به دسته سبد وصل کنید.

استفاده از برچسب دیوار، راهی سریع و آسان برای دکوراسیون سطوح ساده است. قسمت بالای تخت و بخشی از دیوار را با برچسب طرح بدهید.

با استفاده از عکس‌های هنری که بین قسمت‌های گچ‌بری شده قرار می‌دهید، اتاق‌پذیرایی رنگ و زیبایی خاصی پیدا می‌کند. برای جلوه بیشتر زیر عکس‌ها بوم بگذارید. حتی می‌توانید دیوار ساده و سفید زیر عکس‌ها را رنگ خاصی بزنید

از تصاویر پرندگان استفاده کنید و آن‌ها را به دیوار آویزان کنید تا بدون هیچ هزینه‌ای فرم چاپی بگیرد .
درهای تاشو را کنار هم قرار دهید و به عنوان پارتیشن اتاق پذیرایی یا کار بزرگ هنری از آن‌ها استفاده کنید. سطح پارتیشن را آستر سفید بزنید. با استفاده از گچ آن را به صورت راه‌راه تقسیم کنید. با یک قلم‌موی بزرگ داخل کادرها را رنگ کنید.

استفاده از کام‌کوآت (نوعی پرتقال بسیار کوچک) داخل گلدان دارای آب و قرار دادن گل‌های لاله زرد یا هر گل بهاری دیگر روی آن‌ها و ظرف ‌میوه که با سیب سبز پر شده باشد، میز صبحانه شما را بهاری می‌کند.

از زیرلیوانی‌های ارزان قیمت به عنوان کار هنری برای دیوار استفاده کنید. آن‌ها را روی کارت‌های چسب‌دار رنگی بچسبانید و داخل قاب‌های آماده قرار دهید. زیرلیوانی‌های گرد و ضخیم را داخل قاب مربع شکل قرار دهید.
استفاده از درهای کشویی ساده ضمن آن که نور را به راحتی عبور می‌دهند، باز و بسته کردن راحتی نیز دارند. امروزه انتخاب این درها محدود به سفید ساده نیست، رنگ‌های کم رنگ و طرح‌های متعددی در این زمینه وجود دارد. با استفاده از گیره پرده به‌راحتی پرده را روی آن آویزان یا جابه‌جا کنید.

برای داشتن رومیزی یا دستمال سفره رنگی، یک پارچه نخی مربع یا سفره آماده را به شکل دایره یا راه‌راه رنگ کنید. با استفاده از گچ، طرح خود را بکشید و داخل آن را با رنگ فابریک یا آکریلیک پر کنید.
گاهی مواقع تنها با تغییر حال و هوای یک پنجره می‌توان بهار را به داخل آورد. با یک پرده طرح‌دار زیبا مدل رومن حالت هنری به پنجره بدهید.

یک قفس چوبی قدیمی که روشن رنگ شده و داخل آن لانه پرنده، تخم‌مرغ و گل‌های کوچک قرار داده شده باشد، از دیگر روش‌های نمایش بهار است.

طرح‌های طبیعت را با برچسب‌های شیشه‌ای به شکل سرخس، لیف خرما به خانه آورید.

به جای برگ‌های تازه که قهوه‌ای شده و هر چند هفته یک بار مجبور به عوض کردن آن خواهید شد، می‌توانید از برگ‌های خشک استفاده کنید و برای عدم تغییر رنگ، روی آن‌ها اسپری آکریلیک بزنید.

سرویس بهداشتی مخصوص بچه‌ها را با برچسب‌های مختلف اختصاصی کنید. لگن، وان، دستشویی و... را برچسب بزنید.

پرینت گل‌های متقارن دیوار خالی را مرکز توجه خواهد کرد. برای این منظور با دوربین دیجیتال از گل‌ها عکس بگیرید. آن‌ها را بزرگ کنید و روی کاغذ گلاسه چاپ کنید و قاب یا روی بوم بچسبانید.

برخلاف تصور برخى از خانم ها، براى تغيير دكوراسيون منزل نياز به هزينه هاى سنگين و گزاف نيست. راه هاى زيادى وجود دارد كه با انجام آنها مى توانيم خانه اى زيبا و دلنشين بسازيم. فقط كافى است ذوق و سليقه مان را به كار ببريم و از وسائل ظاهراً بيهوده و دور ريختنى حداكثر استفاده را ببريم.
دکوراسیون داخلی
در اينجا به معرفى ريزه كارى هايى مى پردازيم كه مى تواند شما را در چيدمان منزل به بهترين وجه يارى نمايد.
1. عكس هايتان را در آلبوم تلنبار نكنيد. برخى از آنها را قاب كنيد و روى ميز يا بوفه قرار دهيد. اين گونه هم خاطرات دلنشين يادآورى مى شود و هم اتاق جلوه اى زيبا پيدا مى كند.
2. اگر جاى اضافه براى گذاشتن كتابخانه ديوارى نداريد يك گوشه اتاق را از كف تا سقف قفسه بزنيد كه جايى باشد براى كتاب، CD، آباژور، گلدان و حتى اثاثيه غيرضرورى.
3. الزاماً تمامى مجسمه و اسباب زينتى را نبايد از مغازه هاى لوكس فروشى تهيه كرد. گاهى مجسمه هاى كاغذى و كاردستى هاى كودكان، زيباتر از مجسمه هاى خراطى شده آفريقايى است.
4. براى زيبا و صميمى جلوه نمودن اتاق نشيمن، مبلمان را در فاصله هاى نزديك به هم قرار دهيد. از پارچه هاى رنگى ندوخته و بلند به جاى پرده اتاق يا رومبلى استفاده نماييد.
5. براى روشنايى اتاق به جاى نصب لوسترهاى بزرگ از تعدادى لامپ هالوژن و شمع استفاده كنيد. تعدادى شمع در اشكال مختلف جمع آورى كنيد و در كنار پنجره و روى ميز و يا اُپن آشپزخانه قرار دهيد.
طراحی داخلی
6. از پارچه هاى ساده و بلااستفاده با كمك روبان و پارچه هاى رنگى مى توانيد زيباترين پرده آشپزخانه يا روميزى را تهيه كنيد.
7. اگر قصد تعويض مبلمان اتاق نشيمن را داريد از خريد مبلمان بزرگ و تيره خوددارى كنيد. مطمئناً گذاشتن يك مبل راحتى يا كاناپه با طرحى متفاوت در گوشه اتاق زيبا و شكيل تر از قرار دادن چندين دست صندلى و مبل است.
8. اشياى قديمى را دور نريزيد. با انداختن يك روميزى رنگى روى چهارپايه هاى چوبى قديمى مى توانيد بهترين ميز عسلى (ميز كنار مبل) را داشته باشيد

یکی از آیتم هایی که برای شیک به نظر اومدن و طراحی دکوراسیون منزل شما حايز اهمیت است دکور و طرح درب منزل شما است. در اینجا می خواهیم مدل هایی از طرح ها و رنگ بنیدی های درب های منزل را نشان دهیم. می دانم شما یا دست کم بسیاری از شما مثل من تا به حال به درب های داخلی با رنگ سیاه در طراحی داخلی منزل تان فکر نکرده اید. من هم مثل شما اولین بار بود که به این موضوع پرداختم و تصور نمی کردم رنگ سیاه در درب های داخلی بتواند تا این حد دکوراسیون داخلی منزل را تحت تأثیر قرار داده و متحول کند.

درب های داخلی سیاه شیک هستند!
درب ورودی سفید، جذاب و کلبه ای به نظر می رسد. اما بیایید اندکی متفاوت باشیم و با رنگ آمیزی درب ورودی منزل مان به رنگ سیاه، آغازی شیک برای دکوراسیون شیک تر منزل مان رقم بزنیم.

درب داخلی سیاه در کنار برجستگی های سیاه!
اگر در فضاهای داخلی منزل تان از رنگ سیاه استفاده کرده اید، درب سیاه نیز می تواند به آن مجموعه اضافه شود و آن را تکمیل کند.

مثلا در این نمونه درب سیاه با رنگ قاب تخت خواب هماهنگ شده است و به فضا حسی سنگین و مردانه بخشیده است. پس با رنگ سیاه اتاق خواب تان را جذاب و متفاوت کنید. دقت کنید که در این نمونه ها چارچوب درب به رنگ سفید است.

نواقص در درب های سیاه به چشم نمی آیند!
آیا دربی در منزل تان دارید که می خواهید نواقص آن را از دید بپوشانید؟ رنگ سیاه برای پوشاندن نواقص بسیار مناسب است.

درب های سیاه چشم انداز ها را قاب می کنند!
همان طور که یک اثر هنری وقتی قاب می شود، بهتر به نظر می رسد؛ منظره نیز با قاب شدن توجه بیشتری را جلب می کند. این درب های فرانسوی سیاه باعث برجسته شدن منظره ی سبز بیرونی شده اند. درب های فرانسوی از انواع درب های چوبی زیبا برای داخل خانه هستند.

چشم انداز الزاما نباید به فضاهای بیرونی باشد. درب های سیاه برای قاب کردن فضاهای داخلی چشم گیر مانند این نمونه نیز بسیار مناسب اند.

درب سیاه، نقاط سیاه منزل تان را متعادل می کند!
این اتاق اکنون زیبا و متعادل به نظر می رسد اما زمانی که تلویزیون خاموش است، یک سوراخ بزرگ سیاه در این فضای کوچک ایجاد می شود. با وجود درب سیاه این اتفاق متعادل شده و صفحه نمایش دیگر تنها نقطه ی تاریک فضا نیست.

اثر انگشت بر روی درب های سیاه مشخص نمی شود!
تمیز کردن لکه های تیره در اطراف دستگیره ی درب کاری خسته کننده است. درب های سیاه شما را از این دردسر همیشگی نجات می دهند.

درب های سیاه مقصد را مشخص می کنند!
این درب سیاه مانند یک نقطه در ته خط است. این درب پایان راهروی طویل را مشخص می کند. این یکی از کاربردهای رنگ سیاه در طراحی داخلی است.

درب های سیاه در کنار کف های تیره عالی به نظر می رسند!
احتمالا درب سفید نیز در این فضا خوب به نظر می رسید، اما این درب سیاه حالت گرم و نمایشی که کف تیره ایجاد کرده را وسعت بخشیده است. شما می توانید از رنگ سیاه برای داشتن دکوراسیون چشمگیر مانند این نمونه استفاده کنید.

درب های سیاه به فضا درخشش می دهند!
هر فضا به اندکی بازتاب و انعکاس نیاز دارد، مخصوصا زمانی که عناصر دیگر بافت دار یا خنثی هستند. یک روش افزودن آینه به فضا و روش دیگر استفاده از رنگ سیاه برای درب است.

درب های سیاه سقف را بلندتر نشان می دهند!
کنتراست چشم را به خود جذب می کند، بنابراین یک درب سیاه باریک، چشم را به سمت بالا می کشد و یک سقف کوتاه را بلندتر نشان می دهد. این موضوع درب های سیاه را به خصوص برای زیر زمین ها یا فضاهای دیگری با سقف کوتاه بسیار کاربردی و مناسب می سازد.

دستیابی به توافق بر سر برنامه ی جامع اقدام مشترک (برجام) بازتاب های چشمگیری در عرصه ی ملی و جهانی داشته و ضمن تحول در سیما و منزلت منطقه یی و بین المللی جمهوری اسلامی ایران، امید و دلگرمی فراوانی را نسبت به آینده میان مردم کشور ایجاد کرده است. این در حالی است که این دستاوردِ بزرگِ ملی افزون بر مخالفان خارجی عده یی را در داخل کشور برانگیخته تا با مخالف خوانی ها و نقدهای غیرمنصفانه و بر پایه ی اهداف شخصی و گروهی، برجام، دیپلمات های مذاکره کننده در زمینه ی توافق هسته یی و حامیان این توافق را هدف هجوم هایی پیاپی قرار دهند. این روزها مساله ی بررسی برجام و برخی اختلاف نظرهای فنی و کارشناسی موجب شده شماری افراد یا گروه ها از این موقعیت سوءاستفاده کنند و برجام را دستاویزی برای بهره برداری های سیاسی و جناحی خود قرار دهند و این در حالی است که حقوق هسته یی و توافق به دست آمده، مساله یی ملی و فراجناحی است و نباید از دیدگاه فردی و گروهی به آن نگریست. همچنین، ترویج برداشت های نادرست و ناشی از قلب واقعیت های برجام و تاختن دور از انصاف بر آن، جامعه را به سمت دودستگی می برد حال آنکه رهبری بارها بر پرهیز از طرح شعارهای سیاسی و جناحی در مسایل ملی و فروپاشی انسجام جامعه تاکید کرده است. با توجه به اهمیت برجام به عنوان دستاوردی ملی و حساسیت هایی که این روزها پیرامون آن دیده می شود، بیان چند نکته بایسته به نظر می آید: 1- دستیابی به توافق هسته یی و برداشتن تحریم ها از مهم ترین وعده های «حسن روحانی» در انتخابات سال 1392 بود. از آنجا که این شعار دغدغه ی دوازده ساله ی ملت ایران به شمار می رفت با استقبال عمومی و رای حداکثری مردم روبرو شد. پیگیری برنامه ها و حقوق هسته یی با هدف رسیدن به توافق برد- برد، سیاستی بود که از آغاز به کار دولت یازدهم در مرداد 1392 به صورت پیوسته و با تلاش های بی وقفه ی گروه دیپلماسی هسته یی کشور پایه ریزی شد تا اینکه در بیست و سوم تیرماه امسال با دستیابی به برجام به نتیجه رسید. از آنجا که پرونده ی هسته یی ایران دارای ابعاد مهم امنیتی است، شورای عالی امنیت ملی زیر نظر رهبر انقلاب، مرجع تصمیم گیری در مورد برجام تعیین شده است؛ شورایی که در راستای تامین منافع حیاتی کشور حرکت می کند نه دیدگاه ها و منافع فرد یا گروهی خاص. این شورا دارای ترکیبی چند وجهی است که تصمیم گیری ها در آن با نظر همه ی اعضا و نه فقط رییس جمهوری و اعضای دولت صورت می گیرد و هم راستا با اهداف ملی و مورد تایید رهبری است. از این رو برجام را که به عنوان مساله یی ملی و امنیتی در حیطه ی تصمیم گیری شورای عالی امنیت ملی قرار گرفته نمی توان بر اساس سلیقه های سیاسی ارزیابی و در مورد آن حکم صادر کرد. 2- طی 12 سال پرونده ی هسته یی یکی از پیچیده ترین مسایل کشور به شمار می رفت و تحریم های مرتبط با آن بیشتر زوایای زندگی مردم را زیر تاثیر خود قرار داده بود. از این رو دستیابی به توافق و رفع تحریم ها نه تنها دغدغه ی نظام و دولتمردان که مهم ترین نگرانی مردم و خواسته یی ملی بود. در این 12 سال تنگناها و فشارهای ناشی از تحریم ها و از آن مهمتر برخی بی تدبیری های مسوولان پرونده ی هسته یی موجب شد مردم در انتخابات خردادماه 2 سال پیش نامزدی را با وعده ی برونرفت از این وضعیت برگزینند. همچنان که گفته شد مهم ترین شعار و وعده ی روحانی منطبق با دغدغه و خواست اصلیِ مردم یعنی تعیین تکلیف پرونده ی هسته یی ضمن حفظ حقوق ملی، مورد وثوق ملت قرار گرفت. از این رو اکنون که برجام به عنوان نماد تحقق خواستِ ملی به دست آمده است باید به عنوان دستاوردی ملی آن را پاس داشت. برجام به عنوان مساله یی فراجناحی باید حلقه ی پیوند، همبستگی و هم آواییِ جناح ها، احزاب و جریان های سیاسی در راستای تامین منافع ملی باشد نه موجب گسست و شکاف سیاسی و دستاویزی برای بهره برداری مغرضان داخلی و بیگانگان. متاسفانه برخی افراد و جریان های سیاسی بر خلاف این باور، برجام را وسیله ی خودمداری های فردی و بهره برداری های جناحی قرار داده و برخوردهای به دور از انصاف و انتقادهای مغرضانه را در پیش گرفته اند که این امر تهدیدی در همبستگی به ویژه در پیوند با منافع ملی به شمار می آید. 3- برجام حاصل توافقِ نمایندگان نظام جمهوری اسلامی با کشورهای گروه 1+5 است و نه نظر شخصی مذاکره کنندگان، رییس جمهوری یا جریان سیاسی خاص. از این منظر، برجام فرصتی ملی است که به واسطه ی تلاش های مثال زدنی نمایندگان نظام و ملت، با رعایت خطوط قرمز تعیین شده و با هدایت رهبری به دست آمده است و نمی توان بایسته ها، پیامدها و ظرفیت های آن را در فرایند حرکت رو به جلو در مسیر چشم اندازهای کلان کشور نادیده گرفت. توافق هسته یی خواست عمومی جامعه ی ایران است اما افراد و جریان هایی که آبِ گل آلودِ سال های تحریم وسیله ی انباشت ثروت و درآمدهای ناسالم برای آنان شده بود با ایجاد این انگاره که توافق هسته یی خطوط قرمز را نادیده گرفته یا توافقی معلق است در سیاست برد- برد نظام با جهان شبهه و تردیدهایی را وارد می کنند تا موجب دلسردی مردم شوند و مسیر بازگشت به منوال پیشین را به هر قیمت بازگشایند. قرار دادن برجام در جایگاه اتهام پدیدآوری تهدیدهای امنیتی و راه نفوذ دشمنان به کشور یکی از نمودهای یورش غیرمنصفانه به توافق هسته یی و این در حالی است که بسیاری از مخالفان حتی به طور کامل متن برنامه ی جامع اقدام مشترک را نخوانده اند. مخالفان برجام در حالی نمایندگان دیپلماسی جمهوری اسلامی را متهم به دادن امتیاز به بیگانگان می کنند که مبنای دیپلماسی چانه زنی و داد و ستد امتیاز است و بی توجهی به همین اصل باعث شد نزدیک یک دهه پرونده ی هسته یی در وضعیتی شبیه به بن بست قرار گیرد. در شرایطی که مخالفان، برجام را سندی بر چشم پوشی از ده ها خط قرمز و حقوق مسلم ملی می شمرند، برجام خود سند تحقق مهمترین حقوق هسته یی یعنی غنی سازی و نیز حفظ فناوری ها و تاسیسات فعالیت های صلح آمیز هسته یی کشور است. افزون بر آن، به دنبال توافق بر سر برجام، پرونده هسته یی در شورای امنیت از وضعیت تهدیدی جهانی و بهانه یی برای بحرانی غیرضروری خارج شد. با این حال، برخی جریان ها و جناح های سیاسی فقط نیمه ی خالی لیوان را می بینند و این امری نادرست است. 4- نگاه ها و برخوردهای جناحی با برجام به هر صورتی که باشد تهدیدی برای همبستگی و امنیت ملی و موجب دلسردی عمومی در جامعه است. پس از انتخابات ریاست جمهوری 2 سال پیش، جامعه ی ایران با توجه به جراحت هایی که پس از رخدادهای سال 1388 برداشته بود، جانی تازه گرفت و اعتماد عمومی مردم به دولت و مجموعه ی نظام تقویت شد. در برابر، برخی افراد و جریان های ناکام در کسب اعتماد و توجه مردم امروز می خواهند در مقابل خواست آنان بایستند و با سلاح تردید و شبهه در برجام با رویکردی انتقام جویانه از رقیبان سیاسی و حتی مردم به منافع خود دست یازند. فرجام سخن اینکه برجام، مساله یی ملی، فراجناحی و دستاوردی متعلق به نظام جمهوری اسلامی ایران و شهروندان آن است و از این رو هر گونه انتقاد غیرمنصفانه و مخالف خوانی جهت دار در این زمینه غیرقابل پذیرش و سزاوار ملامت و نکوهش است. 

اگه شما هم از اون دست افرادی هستید که اتاق خوابتون کوچیک و جمع و جوره و به نظرتون میرسه باید طور دیگه ای چیده بشه که بزرگتر و بهتر به نظر برسه٬ نکاتی که در این مطلب گفته میشه میتونه بهتون کمک کنه. با رعایت چند اصل ساده که بار ها اشاره کردیم میشه فضاهای کوچک رو طوری چید که نه تنها احساس خفگی و کوچکی رو القا نمیکنه بلکه بسیار دنج و دلنشین و زیبا باشه.

رنگ های روشن باعث بزرگتر نشون دادن فضا میشن

اگر علاقه دارید که اتاق خوابتون کمی بزرگتر به نظر برسه اولین مساله ای که میشه بهش اشاره کرد رنگه. ممکنه تنظبم نورگیر اتاق خوابتون در اختیار شما نباشه ولی رنگ اتاق که دست شماست!

رنگ های تیره زیبایی خودشون رو دارن و ممکنه شما علاقه بیشتری به رنگ های تیره داشته باشین ولی این نمیشه این مساله رو نادیده گرفت که رنگهای تیره فضای اتاقتون رو بسته و کوجک میکنه. به راحتی میتونید با انتخاب رنگ های روشن مثل کرم و شیری یا سفیدی که با قطره ای از رنگ های دیگه ترکیب شده باشه کف و دیوار های اتاق خوابتون رو روشن کنید. این کار باعث میشه نور بیشتری در اتاقتون منعکس داشته باشه و اتاقتون بزرگتر و باز تر به نظر برسه.

همچنین در انتخاب پرده و لوازم اتاق دقت داشته باشید که هرچه روشن تر باشن اتاق رو بزرگتر نشون میدن.

قرار دادن قفسه هایی نزدیک سقف

قفسه برای هر اتاق خوابی نیازه و میتونه جای مناسبی برای کتاب ها و یا لوازم دکوری باشه. ایجاد یکی دو قفسه که در ارتفاع بالا باشن و به سقف نزدیکتر باشن باعث القای حس بلندی دیوار میشن که در نتیجه باعث میشه اتاقتون بزرگتر به نظر برسه . بر عکس اگر قفسه ها رو وسط یا پایین دیوار بزنید اتاق رو شلوغ و بسته جلوه میده.

هرچه نور طبیعی بیشتر باشه اتاقتون بزرگتر به نظر میرسه

کنترل نور طبیعی خیلی دست شما نیست و متاسفانه در ساخت و ساز هایی که انجام میشه به میزان نور و نورگیر توجه زیادی نمیشه. مخصوصا اتاقی که کوچک هست احتمالا نورگیر خیلی عالی هم نداره. در هر صورت سعی کنید از پنجره ای که برای اتاقتون طراحی شده نهایت استفاده رو بکنید و حداکثر نور رو وارد اتاق کنید. از پرده های تور و یا جنس هایی که نور بیشتری رو از خودشون عبور میدن استفاده کنید تا مانع ورود نور به اتاق نشه. همه این موارد میتونن به بزرگتر نشون دادن اتاقتون کمک کنن.

انتخاب تخت خواب مناسب برای اتاق خواب کوچک

بهتره در انتخاب تخت خواب هم کمی دقت کنید. اگر اتاقتون کوجک هست و جای کمی داره بهتره تخت خوابی رو انتخاب کنید که زیرش کشو هایی قرار داده شده. دراورهای زیر تختتون میتونه محل خوبی برای جمع کردن لباس ها و لوازمتون باشه و احتیاج به دراور اضافی پیدا نکنید.