امروز می خواهیم بگوییم کدام گل ها برای کدام قسمت خونه بهتر هستند و نمایی زیبا به آن قسمت از خانه شما می دهند،با ما همراه باشید.

گل‌ها بدون اینكه وقت زیادی از شما بگیرند، به آسانی و به بهترین شكل فضای خانه را رمانتیك می‌كنند. وقتی دكور منزل‌تان را برای یك مناسبت خاص تغییر می‌دهید و دوست دارید به بالكن، حیاط، راهرو یا میز غذاخوری روح تازه‌ای ببخشید، سراغ گل‌های طبیعی بروید. خیلی مواقع برای داشتن بهترین مبلمان ماه‌ها جست‌وجو می‌كنیم، مجلات مختلف را بررسی یا به بازار مبل سری می‌زنیم. اما جالب است بدانید یكی از راه‌حل‌هایی كه باعث می‌شود خانه‌تان شیك و البته رویایی جلوه كند، حضور دائمی گل‌هایی طبیعی است. چه خوب می‌شود اگر به جای تغییر دائمی مبلمان منزل، با هزینه‌ای به‌ مراتب كمتر، حضور گل را در خانه‌تان همیشگی كنید، اینگونه می‌توانید معجزه تغییر فضا با حضور تنها چند شاخه گل را از نزدیك احساس كنید.

با گل آرایی منزل در فصل زمستان، می‌توانید به استقبال بهار بروید

نشیمن را جدی بگیرید
نشیمن فضای صمیمی تری را در ذهن القا می‌كند و اغلب از مبلمان با رنگ‌های شادتر برای این فضا استفاده می‌شود. افراد خانواده شب‌ هنگام در این فضا دور هم جمع می‌شوند و آرامش این فضا به حضور دائمی جمع‌های خانوادگی كمك می‌كند. یكی از راه‌های وجود این آرامش، ایجاد دكوراسیونی متناسب با فضاست. طبیعت با حضور گل‌ها، راهی آسان برای حفظ سلامت روان، پیش روی ما گذاشته است.

تحقیقات نشان می‌دهد تماشای گل‌های رنگارنگ می‌تواند تاثیراتی سریع تر از آنچه فكرش را می‌كنید، بر شادی و رضایت‌مندی داشته باشند. با هدیه دادن حتی یك شاخه گل یا یك گلدان كوچك، به سرعت می‌توان تغییر روحیه فرد را مشاهده و او را شاد كرد. لبخند، نخستین و مهم‌ترین نشانه این تغییر است. گلدانی مانند بنفشه آفریقایی كه گل‌های رنگارنگ دارد، بهترین انتخاب برای فضای نشیمن است.

گل‌ها با رنگ‌های متنوع‌شان هر مكانی را برای همه دوست‌داشتنی‌تر می‌كنند. با گل‌آرایی منزل در فصل زمستان، می‌توانید به استقبال بهار بروید. موج مثبتی كه از طرف گل‌ها در محیط ساطع می‌شود بسیار آرامش بخش است. تقریبا در تمام فضاهای خانه می‌توان از گل و گلدان استفاده كرد. در كتابخانه، آشپزخانه، پذیرایی، نشیمن و حتی در فضایی مثل دستشویی و حمام گل‌های رنگی قراردهید.

پذیرایی؛ میزبانی با گل

برای اینكه یک میزبان متفاوت باشید، دكوراسیون متفاوتی با گل های طبیعی هم داشته باشید

پذیرایی در خانه‌های ما مهم‌ترین فضا برای حضور ‌مهمان است. برای اینكه یك میزبان متفاوت باشید، باید دكوراسیون متفاوتی هم داشته باشید. دكوراسیون متفاوت تنها به معنای داشتن مبلمانی خاص، دكوری جذاب و كریستال‌هایی گرانقیمت نیست؛ حضور دائمی چند شاخه گل روی میز پذیرانی، خوش‌سلیقه بودن شما را به رخ ‌مهمان‌تان می‌كشد. شما به راحتی می‌توانید رنگ گل‌ها را با فضای خانه‌تان هماهنگ كنید یا حتی از تضاد رنگی بهره ببرید. برای تزئین میز ناهار یا شام در مراسم و مناسبت‌ها از دسته گل‌های كوچك‌تر استفاده كنید.

اتاق خواب؛ فضایی شاد و رویایی
اگر اتاق شما مشرف به یك تراس است، مشكلی برای نگهداری گل ندارید اما اگر از گل در فضای اتاق استفاده می‌كنید، گذاشتن تنها چند شاخه گل (حتی اگر حساسیتی هم ندارید) روی یك میز اتاق كفایت می‌كند. بهترین انتخاب شما برای گذاشتن گل در یك اتاق ساده، استفاده از گل‌هایی با رنگ‌های شاد و تند است. اینكه تنها یك نوع گل خاص را در گلدان قرار دهید یا گل‌هایی متفاوت انتخاب كنید، كاملا به سلیقه خودتان بستگی دارد.

همیشه در كنار داشتن چند شاخه گل طبیعی، حضور گلدان‌های گل را فراموش نكنید

نكته مهم دیگر گلدانی است كه گل‌ها را در آن قرار می‌دهید، مثلا یك گلدان زیبا، یك كوزه تك‌رنگ یا حتی یك قوری قدیمی، ایده جالبی به‌نظر می‌رسد. همیشه در كنار داشتن چند شاخه گل طبیعی، حضور گلدان‌های گل را فراموش نكنید؛ گلدان‌ها عمر طولانی‌ و ماندگاری بیشتری به‌گل می‌دهند.

آشپزخانه؛ پاتوق گلدان‌های  لی‌لی‌پوتی
اگر پنجره آشپزخانه شما روی یك حیاط پر گل یا یك طبیعت زیبا باز می‌شود، خوشا به سعادت تان. بسیاری از طراحان از حضور چنین پنجره‌ای در آشپزخانه به خوبی بهره می‌برند و سینك ظرفشویی را طوری چیدمان می‌كنند كه رو به طبیعتی آرامش‌بخش باشد. خب در خانه‌های آپارتمانی ما كه چنین امكانی وجود ندارد چه كار باید كرد؟

بهترین جا برای قرار دادن گلدان گل، میز ناهارخوری یا روی پوشش اُپن آشپزخانه است

بهترین جا برای قرار دادن گلدان گل، میز ناهارخوری یا روی پوشش اُپن آشپزخانه است. برای آشپزخانه از گل‌هایی با ساقه‌های كوتاه‌تر استفاده كنید. برای گلدان هم، گلدان‌های كوتاه‌تر و پهن‌تر انتخاب كنید تا وقتی روی میز می‌نشینید، زاویه دید افراد خانواده مختل نشود.

گسیل نزدیک به هزار نفر نیروی زمینی قطری همراه با تجهیزات نظامی کامل به یمن که هفته ی پیش وارد این کشور شدند، نشان از رویکرد تازه ی ائتلاف سعودی در حمله به یمن دارد. فرستادن این تعداد نیروی قطری به یمن در ادامه ی ورود نیروهای زمینی عربستانی، اماراتی و بحرینی به مناطق جنوبی یمن است که در هفته های گذشته و پس از آغاز طرح حمله به شهر بندری عدن، صورت گرفت. نزدیک به 6 ماه از آغاز حمله ی هوایی ائتلاف سعودی به یمن می گذرد و با وجود حجم بالای بمباران جنگنده های این ائتلاف در مناطق نظامی و غیر نظامی، ائتلاف از دستیابی به اهداف خود در این نبرد ناکام مانده و به نظر می رسد جنگ یمن به بن بست خورده است. عربستان که با هدف یک جنگ محدود کوتاه مدت حمله به یمن را آغاز کرد، اکنون درگیر یک جنگ فرسایشی شده است که به نظر نمی رسد در کوتاه مدت و حتی میان مدت از آن خلاصی یابد. از همان آغاز حمله، عربستان تلاش کرد با تشکیل یک ائتلاف منطقه یی با حضور کشورهای حاشیه ی خلیج فارس، مصر و پاکستان، نه تنها جنگ یمن را به یک جنگ منطقه یی مبدل سازد بلکه با تشکیل چنین ائتلافی ناتوانی های نظامی خود را تا حدی جبران کند. البته از همان ابتدا مخالفت مصر برای اعزام نیروهای زمینی به یمن و مخالفت پاکستان از شرکت در این ائتلاف، عربستان را از اهداف بلندپروازانه ی خود برای یک حمله ی کامل و همه جانبه به یمن باز داشت. تحولات بعدی جنگ نشان داد که بر خلاف پیش بینی راهبرد نویسان سعودی، حمله به یمن دشوارتر از آن است که عربستان پیش بینی می کرد. ناکامی عربستان در دستیابی به اهدافش در یمن و ناکامی در همراه کردن کشورهای پرجمعیتی مانند مصر و پاکستان برای فرستادن نیروی زمینی به این جنگ، در هفته های اخیر عربستان را به سمت پیش گرفتن یک ائتلاف محلی با مشارکت برخی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس برای حرکت دادن نیروی زمینی به سمت یمن سوق داده است. این تغییر رویکرد را می توان آغاز مرحله ی تازه یی در حمله ی عربستان به یمن تفسیر کرد که می تواند پیامدهای پیش بینی نشده به دنبال داشته باشد. در این زمینه باید به چند نکته ی مهم توجه داشت: 1- نخستین نکته یی که باید به آن اشاره داشت این است که اعزام نیروهای زمینی به خاک یمن را می توان نشانه یی از شکست سیاست ائتلاف سعودی در یمن دانست. عربستان سعودی که با هدف یک حمله ی کوتاه مدت هوایی تجاوز خود به یمن را آغاز کرد، در این اندیشه نبود که چنین حمله یی منجر به یک جنگ فرسایشی بی هدف خواهد شد؛ جنگی که نه تنها هزینه های نظامی و اقتصادی بسیاری به این کشور و ائتلاف زیر هدایت آن وارد خواهد کرد، بلکه هزینه های انسانی آن نیز می تواند فشارهای گروه های پشتیبان حقوق بشر بر عربستان را تشدید کند. در این میان به نظر می رسد عربستان در یک معضل پیچیده و دووجهی گرفتار شده است؛ از یک سو این کشور با عقب نشینی از جنگ در یمن با کاهش شدید پرستیژ (وجهه و نمایش قدرت) و پیامدهای آن برای نفوذ منطقه یی آل سعود رو به رو خواهد شد و از سوی دیگر، ادامه یورش هوایی نیز نتیجه یی جز افزایش هزینه ها و فرسایشی شدن جنگ به دنبال ندارد؛ فرایندی که با توجه به قیمت پایین نفت، هزینه های مالی عربستان را به شدت افزایش خواهد داد. در چنین شرایطی رهبران سیاسی دچار اشتباه های محاسباتی و سردرگمی در پیگیری اهداف خود می شوند و در دل این خطاهای محاسباتی ممکن است تاکتیک ها به راهبرد تبدیل شود. به همین دلیل ممکن است ابعاد جبهه های درگیری بسیار فراتر از محاسباتی به پیش رود که مقام های سیاسی و فرماندهان نظامی صورت داده اند. در این وضعیت، کشور دچار چالش افزایش مسوولیت ها در مقابلِ کاهش توان ظرفیت ها می شود و اقدام های پرستیژی و نمایشی جایگزین اقدام های راهبردی خواهد شد. تاریخ روابط بین الملل نشان می دهد که شکست های بزرگ در سیاست خارجی در چنین مواقعی رخ می دهد. آغاز حمله ی زمینی عربستان با همراهی بحرین، امارات عربی متحده و قطر به یمن را می توان نشانه یی از چنین محاسبه ی نادرست راهبردی و شکست سیاست های تدوین شده ی ائتلاف سعودی در جنگ یمن به شمار آورد؛ امری که می تواند شکست سنگینی بر سیاست های منطقه یی عربستان وارد کند. 2- مهم ترین پیامدی که آغاز حمله ی زمینی به یمن می تواند به دنبال داشته باشد، تشدید بی ثباتی ها و شکاف های سیاسی و قومی-مذهبی در یمن است. در توضیح این نکته باید گفت نیروهای ارتش و کمیته های مردمی انصارالله که کنترل بخش های زیادی از یمن را در دست دارند اکثریت جمعیت یمن را تشکیل می دهند و با تکیه بر چنین اکثریتی توانسته اند نفوذ و کنترل خود را در بخش های بزرگی از یمن گسترش دهند. ائتلاف سعودی با هدف مقابله با این نیروها وارد عمل شده و شکست این ائتلاف نیز به دلیل در اکثریت بودن نیروهای ارتش و کمیته های مردمی انصارالله است. به همین دلیل، نه تنها هیچ نیروی خارجی توان شکست و حذف چنین نیروی پرجمعیت داخلی را نخواهد داشت، بلکه هرگونه مداخله ی خارجی موجب خواهد شد گسل های قومی، قبیله یی و مذهبی فعال شده و منجر به شکاف های عمیق سیاسی و اجتماعی در جامعه ی یمن شود. تنها نتیجه ی چنین امری، بی ثباتی بیشتر در یمن و فراهم شدن فضا برای فعالیت گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش خواهد بود؛ رخدادی که در میان مدت امنیت عربستان و ائتلاف زیر امرش را نیز تهدید خواهد کرد. 3- در سویه دیگر ماجرا و به عنوان نکته ی سوم، باید به تاریخ یمن و ناکامی مهاجم هایی توجه داشت که به این سرزمین حمله کرده اند. اگر نگاهی به تاریخ یمن در چند سده ی گذشته داشته باشیم می بینیم هر کشوری که قصد تسلط بر یمن را داشته با شکست رو به رو و مجبور به ترک خاک یمن شده است. در توضیح این مساله باید گفت، از آغاز دوره ی تاریخ مدرن و حرکت اروپایی ها برای کشف مناطق تازه در جهان، یمن به دلیل موقعیت جغرافیایی خود مورد توجه استعمارگران پرتغالی قرار گرفت. به همین دلیل آن ها در صدد کنترل مناطق و بنادر جنوبی یمن بر آمدند. در پی این اقدام پرتغالی ها، امپراتوری عثمانی نیز برای مقابله با نفوذ پرتغالی ها تلاش کرد یمن و به ویژه مناطق شمالی این کشور را زیر کنترل خود در آورد. در ادامه، حضور بریتانیا در مرکز استعمار اروپایی منجر به کشیده شدن پای سومین امپراتوری استعماری به یمن شد و برای دهه ها بخش هایی از جنوب یمن در اختیار امپراتوری بریتانیا بود. در آخرین تجاوز به یمن، این کشورهای منطقه ی خاورمیانه بودند که یمن را به عرصه ی تاخت و تازهای خود تبدیل کردند. جنگ مصر و عربستان در سال های دهه ی1960 میلادی نماد این تجاوز بود. با وجود چنین پیشینه یی از تجاوزهای خارجی، روحیه ی جنگجویی مردم یمن و موقعیت ناهموار جغرافیایی این کشور مانع از تسلط کامل کشورهای استعمارگر و متجاوز بر یمن شده است و همه ی آن ها مجبور شده اند در نهایت سرزمین یمن را ترک کنند. بنابراین و همان گونه که تاریخ یمن نشان می دهد، تسلط بر این کشور هزینه های بسیاری برای متجاوز به دنبال خواهد داشت که در پایان متجاوز را مجبور به ترک خاک این کشور خواهد کرد. به همین دلیل است که مصر تاکنون از اعزام نیروهای زمینی به یمن خودداری کرده است و به نظر می رسد این کشور در دشوارترین حالت ممکن و زیر فشارهای عربستان، به اعزام چند صد نیرو رضایت دهد. بنا بر این، گسیل معدود نیروهای پیاده ی ارتش های عربستان، امارات عربی متحده، بحرین و قطر به یمن را می توان یک اشتباه راهبردی تلقی کرد که در فضای مبهم و گیج کننده ی ناشی از طولانی شدن جنگ در یمن و ناکامی در دستیابی به اهداف رخ داده است و می تواند هزینه های بسیاری را بر این کشورها تحمیل کند. 

سیاست خارجی یک کشور مجموعه ی برنامه های سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در حوزه های پیرامونی و فراپیرامونی در جهت تامین بیشینه ی منافع ملی است و در این چارچوب یک دیپلماسی پایدار و فراگیر ابزاری برای به اجرا در آوردن این برنامه ها است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان قدرتی منطقه یی با برخورداری از موقعیتی راهبردی و ژئواکونومیک (جغرافیای اقتصادی) بر مبنای سیاست خارجی تعاملی تلاش می کند از طریق یک دیپلماسی منطقه یی پویا و کارآمد افزون بر پیگیری اهداف و منافع ملی در روابط با کشورهای خارجی به ویژه همسایگان، منافع جمعی و امنیت منطقه یی را نیز حفظ کند. آسیای مرکزی، منطقه یی راهبردی در همسایگی ایران است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی (1370 خورشیدی) پنج کشور قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان را در خود جای داد و به مقصد ویژه یی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد. وجود اشتراک ها و پیوندهای تاریخی- فرهنگی میان ایران و این منطقه و نیز ظرفیت های قلمروی ایران به عنوان اقتصادی ترین راه برای دستیابی به آب های آزاد و بازارهای جهانی به دلیل محصور بودن آسیای مرکزی در خشکی، فرصت های مشترکی را پیش روی ایران و کشورهای آسیای مرکزی قرار داده و به نوعی موجب شده زمینه ی مساعدی برای گسترش مناسبات فراهم آید. یکی از کشورهایی که جمهوری اسلامی ایران طی سال های پس از فروپاشی شوروی در گسترش روابط با آن تلاش داشته، قرقیزستان است که با وجود برخی گام های مثبت در جهت افزایش سطح و حجم روابط اقتصادی با این کشور، بسیاری ظرفیت های موجود برای گسترش زمینه های همکاری، همچنان دست نخورده به نظر می رسد. آتامبایف رییس جمهوری قرقیزستان دیروز به تهران آمد تا با مقام های کشورمان دیدار و گفت وگو کند. دیدار وی با «حسن روحانی» رییس جمهوری و «علی لاریجانی» رییس مجلس شورای اسلامی دارد و امضای چند سند همکاری دوجانبه میان 2 کشور مهمترین برنامه های سفر آتامبایف اعلام شده است. روحانی و آتامبایف در شهریور 1392 برای نخستین بار در حاشیه ی نشست سران سازمان شانگهای در بیشکک پایتخت قرقیزستان دیدار و گفت وگو کردند. اینک سفر آتامبایف به تهران نخستین سفر یک رییس جمهوری قرقیزستان به ایران بعد از حدود 12 سال است که با هدف گسترش همکاری های دوجانبه و بررسی تحولات منطقه یی و بین المللی صورت می گیرد. جمهوری اسلامی ایران در آذر 1370 از نخستین کشورهایی بود که استقلال جمهوری قرقیزستان را به رسمیت شناخت. در اردیبهشت 1371 موافقتنامه ی برقراری روابط بین 2 کشور به امضا معاون وزیران امور خارجه ی ایران و قرقیزستان رسید. در مهر همان سال سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیشکک فعالیت خود را آغاز کرد. سفارت قرقیزستان در تهران چهار سال بعد در اردیبهشت 1375 افتتاح شد. جمهوری اسلامی ایران و قرقیزستان در سازمان هایی مانند همکاری اقتصادی اکو، سازمان همکاری شانگهای و همچنین سازمان همکاری های اسلامی عضویت دارند. در زمینه ی روابط تهران و بیشکک چند نکته لازم به بیان است: 1- قرقیزستان از جمله کشورهای مهم منطقه آسیای مرکزی محسوب می شود. هر چند کشورهای آسیای مرکزی، کشورهایی نوپا با چالش های فراوان به شمار می روند اما حفظ و ارتقای روابط با این کشورها دارای کارکردها و اهمیت ویژه یی است که نمی توان از تاثیرهای آن بر سیاست خارجی و منافع پیرامونی و فرا پیرامونی جمهوری اسلامی ایران چشم پوشید. با روی کار آمدن دولت اعتدال و گشایش فضای تازه در روابط خارجی ایران، به ویژه پس از توافق هسته یی سفر رییس جمهوری قرقیزستان فرصت مهمی است تا بسترهای همکاری 2 کشور و ساز وکار فعال تر شدن روابط دوجانبه به ویژه در بخش اقتصادی مورد بررسی و توافق قرار گیرد. 2- در حوزه ی سیاسی، مناسبات جمهوری اسلامی ایران و قرقیزستان مناسباتی باثبات و کم تنش بوده است و تهران- بیشکک در سازمان هایی مانند اکو، کنفرانس اسلامی و شانگهای همکاری های گسترده یی با یکدیگر داشته اند. به عنوان مثال، رییس جمهوری قرقیزستان در نشست اخیر سران سازمان همکاری شانگهای در شهر «اوفا» روسیه، پشتیبانی خود را از عضویت کامل جمهوری اسلامی ایران در این سازمان منطقه یی اعلام کرد. 3- تهران- بیشکک در حوزه های گوناگون اقتصادی به ویژه در زمینه ی ساخت خطوط حمل ونقل، خدمات فنی و مهندسی و برخی بخش های دیگر همچون تولید ماشین آلات و صنایع تبدیلی، دارای زمینه های همکاری هستند. حجم مبادله های تجاری تهران و بیشکک، اکنون نزدیک به 50 میلیون دلار است که البته این میزان به هیچ وجه با ظرفیت های کنونی در روابط 2 کشور هماهنگ نیست. بنا به اعلام پایگاه خبری «اکونیوز» ایران با سهمی حدود 0.2 درصد از بازار قرقیزستان، در رتبه ی بیست و پنجم تامین کنندگان کالا برای قرقیزستان در سال 1392 قرار داشته است. به گفته ی سفیر ایران در قرقیزستان به دلیل نزدیکی جغرافیایی و همچنین وجود زمینه های مناسب و امکانات و توانمندی های جمهوری اسلامی ایران، این میزان در کوتاه مدت دست کم تا پنج برابر قابل افزایش خواهد بود. 4- قرقیزستان در طول بیش از 2 دهه ی گذشته، به عنوان مرکز صادرات مجدد در منطقه عمل کرده است. قرقیزستان نخستین کشور حوزه ی همسایگان شمالی است که عضو سازمان تجارت جهانی شده است و بیش از یک دهه از عضویت آن می گذرد. قرقیزستان همچنین در اردیبهشت 1394، به طور رسمی به اتحادیه ی اقتصادی اوراسیا تشکیل یافته از کشورهای روسیه، قزاقستان، بلاروس و ارمنستان پیوست. با پیوستن این کشور به اتحادیه ی اوراسیا، به نظر می رسد که روند صادرات مجدد کالاهای ایرانی به کشورهای دیگر این اتحادیه تسهیل شود. این شرایط در حقیقت، فرصت تازه یی است تا فعالان اقتصادی ایران در زمینه هایی مانند کشاورزی، صنایع تبدیلی، دامپروری، خوراک دام و طیور، شیلات، پوشاک، انرژی، ساختمان سازی ومصالح ساختمانی فعالیت کنند. همچنین با پیوستن قرقیزستان به اتحادیه ی اوراسیا و گسترش همکاری های تهران- بیشکک، طرح راه آهن ایران، افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان و چین می تواند اجرایی شود. با اجرایی شدن این طرح، شبکه ی همکاری منطقه یی نیز میان کشورهای مسیر از جمله ایران و قرقیزستان متحول خواهد شد. در فرجام باید گفت نبود پرواز مستقیم میان 2 کشور، تعیین نشدن منابع مالی مشخص برای توسعه ی همکاری های تجاری یا اجرای طرح های مشترک از مهمترین مشکل های فراروی همکاری های اقتصادی ایران و قرقیزستان است اما با افزایش شناخت نسبت به زمینه های همکاری با اقدام هایی نظیر افزایش تبادل هیات ها، برگزاری نشست ها و همایش های تجاری، تقویت روابط اتاق های بازرگانی 2 کشور، توسعه ی همکاری استانی، برگزاری نمایشگاه های اقتصادی و فرهنگی و همچنین تسهیل صدور روادید می توان به گسترش هرچه بیشتر همکاری ها در حوزه های گوناگون امیدوار بود.

این پروژه بازسازی ساختمان مربوط به آپارتمانی دوبلکس است که در یک ساختمان قدیمی سی ساله با بافت قدیمی و کهنه در منطقه گالیسیای مادرید قرار داشت و از نظر بازسازی ، یک دگرگونی کامل بود. آپارتمان مذکور که معماری نمادین دهه هشتاد را دارد که در اسپانیا سرایت کرده بود، چهار طبقه ی دوبلکس و در هر طبقه ، دو واحد مسکونی دارد. خانه ی بازسازی شده در طبقه ی آخر این ساختمان است.

بنایی کهنه ، با ظاهری فرسوده که گویا از زمانی که به منظور سکونت افراد مورد بهره برداری قرار گرفته بود تا کنون بازسازی و ترمیم نشده است. کلیشه ی کهنه گرای قدیمی دردکوراسیون داخلی و چیدمان مبلها و صندلی هایی که به طرز ناشیانه و ناراحتی کنار هم چیده شده یا روی هم قرار گرفته بودند ، دیده می شد و تلاش های اندکی که بعدا در اصلاح و مرتب کردن دکوراسیون داخلی این فضا انجام داده بودند برای بازسازی ساختمان و زیباتر کردن محل، کفایت نمیکرد.

تردیدی وجود نداشت که این بنا و این آپارتمان نیازمند یک تغییر بزرگ و کارشناسی در طراحی ، دکوراسیون منزل ، نورپردازی و کاربری ها بود و در پایان، نتیجه بسیار رضایت بخش بود.

در ورود به این آپارتمان 250 متری ، پس از طراحی دکوراسیون داخلی و بازسازی ساختمان ، نقاشی هایی با رنگ مایه های ملایم آبی، خاکستری و زرد اث مرسدس رودریگوئز دیده میشود که طرح ها و رنگ های آنها با فرم طراحی داخلی و المان های به کار رفته در خانه، فرش ابریشمی خاکستری رنگ و گوی های ساخت شرکت اِی-سه رو ، که در دو جانب مبلها قرار دارند، نیز بسیار هماهنگ است. اندک تفاوت رنگی تزئینات ذکر شده که در فضای خانه اعمال شد، علاوه بر هماهنگی با یکدیگر و فرم دکوراسیون منزل ، رنگ سفید حاکم در خانه را شکسته و تنوع لطیفی که ضروری بود را ایجاد کرده ایند. شکافی که در طراحی سقف کاذب وجود دارد ، باعث میشود تا نور طبیعی از میان پنجره ی نیم گردی که بالای در نصب است، به داخل خانه تابیده شود.

راهروی عریض ورودی ، که عمومی ترین فضاست، از یک طرف به اتاق غذاخوری بزرگ راه دارد و از جانب دیگر آن، سرویس دستشویی و سوئیتی شامل یک اتاق خواب، حمام و آشپزخانه قرار دارد که مهمانان یا خدمه میتوانند در آنجا اقامت کنند. در مقابل، اما، پلکانی را میبینیم که بی شباهت به یک مجسمه ی هنری نیست و کاربر را به سمت فضاهای خصوصی در طبقه ی پایین هدایت می کند.

در نشیمنی که تلویزیون در آن قرار دارد نیز، مانند سایر بخش های خانه ، رنگ سفید غالب است و تنها تضاد رنگی در چند قطعه از مبلمان فیلی رنگ و تزئیناتی که رنگ های تیره دارند، تعادل و تنوع فضا را حفظ کرده است؛ کنسول بزرگی به رنگ سیاه لاکی و گل های زینتی سرخ و بنفش رنگ، هر دو ساخت شرکت طراح هستند.

با پایین رفتن از پلکان تندیس وار وارد فضاهای خصوصی خانه می شویم: اتاق خواب اصلی با حمام و رختکن اختصاصی و دو اتاق خواب دیگر که آنها کمد دیواری ندارند.

جای تردید نیست که شرکت طراح در بازسازی ساختمان و بهبود نورپردازی فضای داخلی و دکوراسیون منزل بسیار موفق عمل کرده و انتخاب رنگ سفید در دیوارها و کف و به عنوان رنگ غالب در مبلمان برای بزرگتر و روشن تر نشان دادن فضا و همچنین تأکید بر اندک بخشهایی که رنگ متفاوتی دارند، بسیار موثر بوده.

اِریک کِرَنزلِر بازسازی ساختمان خود را که خانه ای در بوِرلی هیلز است را به برَد دانینگ سپرد تا نشاطی با حال و هوای خانه های نیمه ی قرن را به محل سکونت خود وارد کند.

با آنکه خانه ی کرنزلر که متعلق به دهه ی 1950 میلادی ست، مورد بازسازی و طراحی دوباره قرار گرفته اما همچنان حس کلاسیک و اصیل خود را دارد، طراحی نما ی ساختمان تغییر چندانی نکرده و این همان چیزی بود که کارفرما می خواست. دیوارهای سنگی منحنی به همراه وقفه های چوبی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز، درهای لاکی و براق قرمز و بامی سفید الگوی قالب نمای ساختمان هستند. کرنزلر که یکی از موسسان شرکت مدیریت 360 می باشد و کارفرمایانش بازیگران و افراد مشهوری مانند توبی مک گوایر، کریستین دانست و جیمی فالون هستند، در سال 2006 خانه ای در این منطقه برای خود خرید و متذکر می شود که هیچ دستکاری و تغییر و یا بازسازی ساختمان در خانه اعمال نشده بود. او زیبایی این خانه ی لانه موشی و طبیعت و درختان اطرافش را تحسین می کرد و هر گوشه ی این خانه و دکوراسیون داخلی آن و تابش آفتاب را برای خود، مفرح و انرژی بخش می دید.

تنها موردی که احساس می کرد خانه به آن نیاز دارد، اعمال اندکی تغییرات در دکوراسیون داخلی و دکوراسیون منزل و بازسازی هایی بود که خانه ی دهه ی پنجاه را با حفظ اصالتش به خانه ای امروزی و گیرا تبدیل کند.

نام برد دانینگ در صدر لیست افرادی بود که کرنزلر مایل بود طراحی دکوراسیون داخلی خانه اش را به دست آنها بسپارد. این طراح پیش از این برای کارفرماهایی مثل سوفیا کاپولا، تام فورد، دمی مور و اشتون کوچر کار کرده بود و گرچه این دو نفر هرگز سابقه ی همکاری با یکدیگر را نداشتند، اما دانینگ به محض رویارویی با پروژه، تحت تاثیر حضور و کیفیت کلاسیک خانه ی کرنزلر قرار گرفت. آنها تصمیم گرفتند که طرح اصلی پلان خانه را دست نخورده رها کنند و با متریال های عالی، نازک کاری ها و اجرای حرفه ای جزئیات، بهبازسازی دکور و تغییر دکوراسیون منزل و چیدمان های دکوراسیون داخلی بپردازند.

سنگفرش تازه ای که در کف راهروی ورودی و اتاق غذاخوری نصب شد، تا اتاق های نشیمن، آشپزخانه و حمام نیز راه پیدا کرد. برای تراسی که در اتاق خواب قرار داشت، از درهای کشویی شیشه ای استفاده شد تا ارتباط با بیرون ملموس تر باشد. حیاط مرکزی که تا پیش از بازسازی ساختمان ، یک فضای بتونی سرد و معمولی بود، با طراحی فضای سبز که شامل جانمایی گیاهان بامبو و یک چشمه ی مصنوعی میباشد به یک واحه ی مدرن در قلب این خانه بدل شد. استایل کاری دانینگ در طراحی فضاهای داخلی، به دور از آشفتگی و استفاده از تعداد اندکی المان پرصلابت و تندیس وار است؛ مانند مبل سِرپنتین (مانند مار) از ولادیمیر کاگان که در اتاق نشیمن گذاشته شده و دیواری منحنی از چوب گردو که یک  فضای پذیرایی نوشیدنی ویک انبار در خود دارد و طراحی خود دانینگ می باشد.

طراحی دکوراسیون فضای بیرونی به شرکت آرت لونا محول شد. آنها که بر اساس میل اصلی کارفرما، سعی در حفظ حس اصیل خانه داشتند و در عین حال  می خواستند که منظری امروزی و مدرن برای آن فراهم کنند، تعدادی فضای محصور ایجاد کردند که هر یک، به شیوه ای متفاوت آراسته شده و گیاهان و طراحی فضای سبز مخصوص به خود را دارد و با بقیه متفاوت است. در پایان روند بازسازی ساختمان و طراحی دکوراسیون منزل و فضای بیرونی آن، این محل مسکونی به مکانی دلباز و وسیع با سازه هایی متمرکز بر سنگ و چوب و شیشه تبدیل شد که در میان این منطقه آرام و خوش آب و هوا، سرشار از آرامش و انرژی است.

از سال 2010 میلادی با تنگ تر شدن حلقه ی تحریم های غرب، 2 اتفاق بزرگ برای اقتصاد ایران رخ داد؛ نخست این که نقش ایران در بازار انرژی جهان کمرنگ شد و دوم این که شرکت های بین المللی فعال در حوزه های مختلف اقتصادی، پروژه ها را نیمه کاره رها و ایران را ترک کردند. در این میان، نخستین زیان دیده خود شرکت های غربی بودند اما نمی توان کتمان کرد که حوزه های مختلف اقتصادی ما از جمله صنعت نفت، حمل و نقل و صنعت خودرو نیز به خاطر قطع همکاری این شرکت ها با چالش هایی روبرو شد. 
با خروج غربی ها، طرح های توسعه ی برخی از میدان های نفت و گاز نیمه کاره رها و تامین تجهیزات مورد نیاز نوسازی هواپیماها و حمل و نقل ریلی با مشکل مواجه شد. همچنین، صنعت خودرو به دلیل مشکل های پیش روی تامین قطعه، ناگزیر روند کاهش کیفیت را در پیش گرفت. 
در ادامه ی آنچه گفته شد و در ارتباط با تهدیدها و فرصت های فعالیت دوباره ی شرکت های خارجی در ایران نکته هایی لازم به بیان است: 
1- خروج غربی ها از اقتصاد ایران، 2 پیامد کلی برای شرکت های داخلی به دنبال داشت. اولین پیامد این بود که شرکت های داخلی ضعیف در غیاب رقیبان قدرتمند خارجی امکان حضور در پروژه ها و طرح های بزرگ را پیدا کردند. این رخداد که در صورت آمادگی و توانمندی شرکت های داخلی می توانست فرصت ساز باشد موجب شد در برخی حوزه های اقتصادی از جمله تولید دکل های نفتی و اجرای پروژه های حمل و نقل ناکامی هایی به بار آید. به رغم ناآمادگی شرکت های داخلی برای پذیرش مسوولیت های جدید، به تدریج برخی از این شرکت ها پس از تحمل و تحمیل هزینه های ناکارآمدی به سمت توانمند شدن گام برداشتند که این پیامد دوم خروج غربی ها از اقتصاد ایران بود. 
در این سال ها، شرکت هایی قارچ گونه از زمین سر بر آوردند و بدون شرکت در مناقصه پروژه گرفتند و البته عاجز از اجرای آن، کار را نیمه کاره رها کردند. در برابر، شرکت هایی هم بودند که برای کمک به اقتصاد ایران، آستین ها را بالا زدند و آنچه را تا دیروز ناشدنی بود شدنی کردند. در این میان می توان به شرکت «مپنا» فعال در زمینه ی توسعه و ساخت نیروگاه های حرارتی، «شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران» در زمینه ی سدسازی و مهندسی و همچنین «شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی» در حوزه ی ساخت تجهیزات فراساحل نفت اشاره کرد. 
2- امروز، پنج سال از زمان شکل گیری سازمان تحریم ها می گذرد و شرایط نیز تغییر کرده است. آن هایی که شبانه ایران را ترک کردند امروز برای بازگشت، از یکدیگر سبقت می گیرند. آنچنان که گفته و دیده می شود در این فرایند اروپایی ها تاکنون پیشرو بوده اند. در یک ماه گذشته نشستی با نمایندگان 40 شرکت اروپایی برای حضور در صنعت نفت ایران برگزار شده است. شرکت های بزرگ «لینده»، «مرسدس دایملر»، «باسف»، «جی آی زد»، زیمنس و فولکس واگن از آلمان، «زیگمار گابریل» معاون صدراعظم این کشور را در سفر اخیرش به ایران همراهی کردند و نمایندگان شرکت پژو نیز قبل از حضور «لوران فابیوس» وزیر امور خارجه ی فرانسه برای دیدار و مذاکره با خودروسازان وارد ایران شدند. 
بازگشت غربی ها به اقتصاد ایران می تواند آثار متفاوتی برای شرکت های داخلی داشته باشد. این بازگشت می تواند برای برخی فرصت و برای برخی نیز تهدید قلمداد شود. با نگاهی به قبل از اعمال تحریم ها می بینیم که حضور شرکت های بین المللی در گذشته علاوه بر افزایش حجم سرمایه گذاری در صنایع مختلف، انتقال دانش را نیز به همراه داشت. به عنوان نمونه شرکت نروژی «استت اویل» در توسعه ی میدان های نفتی با «پژوهشگاه صنعت نفت» وارد فرایند مشارکت و همکاری شد و زمینه ی انتقال دانش را فراهم کرد. به این ترتیب حضور شرکت های خارجی از این منظر فرصتی مناسب برای رشد شرکت های داخلی به حساب می آید. 
در این ارتباط، «عباس علی آبادی» مدیر عامل مپنا در پاسخ به این پرسش که آیا مپنا از ورود شرکت های بزرگ ساخت نیروگاه مثل زیمنس به ایران حمایت می کند، گفته است: زیمنس همکار مپنا است و سال ها با این شرکت همکاری داشته است و به نظر من ورود شرکت های بزرگ به ایران هیچ تهدیدی برای کشور محسوب نمی شود. 
3- افزون بر انتقال دانش، همکاری با شرکت های مطرح بین المللی راه را برای تامین برخی از تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنایع مختلف هموار می کند؛ تجهیراتی که ساخت آن در داخل کشور از صرفه ی اقتصادی برخوردار نیست یا هنوز توانمندی تولید آن در کشور به وجود نیامده است. به عنوان نمونه، برخی پیمانکاران نفتی زمانی که بخش دریایی و خشکی یک فاز از میدان گازی «پارس جنوبی» را به پایان می بردند، دیگر به بخاطر نیامدن یک کمپرسور (دستگاه متراکم کننده) ماه ها در پایان پروژه با تاخیر روبرو نخواهند شد. 
4- از دیگر فرصت های پیش آمده برای شرکت های داخلی باید به امکان دسترسی بیش از گذشته به بازارهای خارجی اشاره کرد. تولیدکنندگان داخلی با برطرف شدن مانع های مالی و همچنین موانع دیگر بازرگانی از جمله حمل و نقل، می توانند به بازارهای جهانی دسترسی داشته باشند. بنابر این، برنامه ریزی در این زمینه یکی از اولویت هایی است که شرکت های داخلی باید به آن توجهی ویژه داشته باشند. 
5- حضور شرکت های خارجی فضای فعالیت در زمینه های مختلف اقتصادی را رقابتی می کند و به این ترتیب، آن دسته از شرکت هایی که تا پیش از این، کالا و خدمات خود را گران قیمت، بی کیفیت و آن هم خارج از برنامه ی زمان بندی شده به کارفرما ارایه می کردند، متوجه می شوند یا باید در فرایند تولید کالا و ارایه ی خدمات خود تغییر ایجاد کنند و یا با ادامه ی روند قبلی، منتظر کنار زده شدن باشند. 
سخن آخر اینکه، بازگشت شرکت های بین المللی به اقتصاد ایران رخدادی مطلوب خواهد بود اما نباید کتمان کرد که این بازگشت، فضایی را که در سال های اخیر و در غیاب شرکت های خارجی برای داخلی ها مهیا شده تغییر می دهد و می تواند برای برخی از آنها حکم تهدید داشته باشد. این شرکت ها باید بتوانند از آنچه امروز آنرا تهدید می دانند، یک فرصت بسازند چرا که همچون گذشته نمی توانند بالا بودن قیمت های تمام شده، دیرکردها و همینطور پایین بودن سطح کیفی کالا و خدمات خود را با بهانه ی «تحریم» توجیه کنند. 

یک تخته بزرگ برای برش، یک کاسه سریش و رول های کاغذی نقش دار؛ اینها تمام ابزاری است که تا امروز برای انجام کاری خارق العاده در خانه نیاز بود. هر زمان نیازی به نقشی عجیب روی دیوارها احساس می شد فوری این ابزارها به دست ماهرترین کارشناسان ردیف می شدند و کاغذهای رنگی خانه ها را به نقشی متفاوت درمی آوردند. اما حالا ماجرا کمی فرق کرده؛ حالا در ابزار کار گروه دیگر خبری از رول های کاغذی نیست. آنها جای شان را به قلم موها داده اند. نقش های چاپی روی کاغذها هم واقعی تر شده اند؛ هنری تر و ملموس تر. برای داشتن خانه ای متفاوت اصلا لازم نیست کار خاصی بکنید. فقط باید کمی با رنگ و قلم مو بیشتر دوست باشید!

طرح های هندسی از محبوب ترین نقش هایی هستند که این روزها در طراحی اتاق های منزل از آنها استفاده می شود؛ البته نه به صورت کاغذدیواری بلکه به صورت نقاشی هایی که با ظرافت طرح ها را در کنار هم قرار داده اند. طرح های هندسی که اغلب به صورت سه بعدی هم کشیده می شوند در انواع بزرگ و کوچک می توانند در اتاق نقش ببندند؛ فقط با توجه به این نکته که باید در زمان ترسیم به ارتفاع دیوار دقت داشت تا نقشی نیمه کاره باقی نماند.

مساله رنگ هم در طرح های هندسی مطرح است. این روزها دیگر اصلا لازم نیست طرح تان با دکوراسیون خانه هماهنگ باشند. نیازی نیست رنگ های طرح خانه با رنگ کاناپه و دیگر مبلمان همخوانی داشته باشد. گاهی جذاب ترین فضا، فضایی است که حضور یک اثر هنری با رنگ های متضاد با رنگ دکوراسیون در آن به چشم می خورد. پس اصلا از رنگ نترسید و تا می توانید مثلث، دایره و مستطیل رنگی روی دیوارها بکشید.

رنگ قرمز تند دیوارهای این خانه خودش یک داستان است و طرحی که برای تزیین دیوار اصلی اتاق نشیمن انتخاب شده است نیز داستانی دیگر. این روزها خیلی ها برای تزیین دیوارهای خانه شان ترجیح می دهند به جای استفاده از تابلوهای هنری کل دیوار خانه را به طرح دلخواه شان درآورند. این وسط باید این نکته را در نظر داشته باشید که حتما نباید تم یا موضوع خاصی در طرح دیوار وجود داشته باشد؛ مثلا می توانید در خانه ای کلاسیک یا روستیک یک اثر هنری آبستره (انتزاعی) به نمایش بگذارید؛ بنابراین با در نظر گرفتن سبک و تم در دکوراسیون خانه دست خود را در انتخاب اثر هنری مورد علاقه تان نبندید و خودتان را محدود نکنید.

گاهی انتخاب یک اثر هنری می تواند راهی برای نزدیک کردن دکوراسیون به سبک و سلیقه شخصی شما باشد. پس هر طرحی خواستید به اتاق تان بزنید و بعد رنگ باقی دیوارها را با آن متناسب کنید؛ به خصوص زمانی که یک هنر آبستره را پسندیده اید و می خواهید فضا را کمی هنری جلوه دهید. این جور وقت ها باید خودتان را رها کنید و فقط به فکر نهایت هنر باشید!

استفاده از استیکر درخت ها روی دیوارهای خانه زمانی باب بود؛ به خصوص در اتاق خواب ها و اتاق بچه ها که برای هرکدام طرح و نقشه های زیادی با جزییات تمام به بازار آمده بود. اما داستان درخت های دیواری در خانه ها این روزها به جاهای عجیبی رسیده؛ اینکه به جای استفاده از استیکرهای مصنوعی از طرح و رنگ های واقعی استفاده شود؛ یعنی اول زمینه اتاق را به رنگ دلخواه درآورد و بعد روی آن هر شکل و شمایلی از درخت ها را به نمایش گذاشت.

می توان با کمی دقت جزییات دیگری هم وارد درخت های ردیف شده در اتاق کرد؛ مانند پرنده ها یا شاخ و برگ های اضافی. داشتن یک درخت نقاشی این روزها خیلی بیشتر از استیکرهای براق مصنوعی طرفدار دارد.

اثر هنری زیبای نقش آبرنگ فقط با سایه روشنی از رنگ های پایه. کار زیاد سختی نیست اگر خودتان اهل کار هنری باشید می توانید از پس آن بربیایید.

بازی رنگ روی خشت

اول ساقه های گل ها را بکشید؛ یعنی از رنگ های پایه آب کمک بگیرید و با قلم مویی مناسب ساقه های سبز رنگ را نقش بزنید. بهتر است خطوط صاف و دقیق نباشند و بخش هایی از آن کم رنگ و بخش هایی پررنگ بمانند. بعد هم رسم گل ها شروع می شود؛ با تکنیک پخش کردن رنگ ها از غلیظ ترین حالت ممکن به رقیق ترین. کافی است قبل از کار فقط طرحی را که می خواهید یک بار مرور کنید و کار طراحی آن را به آدم خبره ای بسپارید. طرح های آبرنگی روی دیوار این روزها بیشتر از پوسترهای دیواری خواهان دارند و حتی خیلی ها آنها را به داشتن یک تابلوی هنری ترجیح می دهند.

توافق هسته یی ایران و 1+ 5 در شرایطی حاصل شد که اقتصاد کشورمان چالش های گوناگون و پرشماری را از گذشته به ارث برده است؛ نیمه کاره ماندن حدود سه هزار طرح و پروژه، نزدیک به 100 هزار میلیارد تومان بدهی دولت به پیمانکاران، تعطیلی بنگاه های اقتصادی، کاهش بیش از میلیون بشکه یی صادرات نفت خام، پایین بودن نرخ رشد اقتصادی و بالا بودن نرخ تورم و در کنار این ها، تامین ماهانه بیش از سه هزار میلیارد تومان برای پرداخت نقدی یارانه ها. به این سیاهه می توان مسایل دیگری از جمله فساد اقتصادی، بیراهه رفتن روند خصوص سازی، گرایش به سمت واردات بی رویه و کاهش میزان تولید داخلی در حوزه های مختلف صنعتی و کشاورزی و از همه مهمتر بیکاری را اضافه کرد. دولت یازدهم درعمر 2 ساله ی خود اگر چه بر اصلاح سیاست خارجی تمرکز داشت اما به طور همزمان به اقتصاد داخلی نیز توجه کرد و قبل از کسب توافق، توانست ثبات را به بازار سکه و ارز برگرداند، تورم را از 42 به 14 درصد کاهش دهد و رشد اقتصادی را از منفی 6.8 درصد به بیش از سه درصد برساند. اگر چه توافق هنوز اجرایی نشده و رفع تحریم های اقتصادی هنوز تا عملیاتی شدن فاصله دارد اما شرایط دست کم روی کاغذ برای اقتصاد ایران تغییر کرده است. نوید آزاد شدن دارایی های مسدود شده، بازگشت سهم ایران در بازارهای انرژی جهان و همچنین حضور شرکت های بین المللی به گوش می رسد و دولت که پیش از این اعلام کرده بود برای بعد از مذاکره سه سناریو آماده کرده است، اکنون می تواند نسخه ی خوشبینانه را روی میز بگذارد. دولت در فضای اقتصادی جدید قدرت بازیگری بیشتری خواهد داشت و به همین دلیل جامعه منتظر است که ببینند دولت چه سیاست های مالی را در زمینه های گوناگون در پیش خواهد گرفت؛ بعنوان نمونه در بازگشت شرکت های بین المللی تکلیف شرکت های داخلی چه می شود؟ دارایی های مسدود شده بعد از آزادسازی در چه بخش هایی هزینه خواهد شد؟ تکلیف بدهی های دولت به پیمانکاران داخلی چه می شود؟ دولت برای طرح های نیمه تمام چه برنامه یی دارد؟ از همه مهمتر اینکه در زمینه ی اشتغال چه برنامه هایی در دستور کار قرار خواهد گرفت؟ در این ارتباط چند مساله و حوزه ی خاص باید مورد توجه دولت قرار گیرد: 1- پرداخت مطالبات پیمانکاران: اگرچه آمارهای مختلفی از میزان بدهی دولت به پیمانکاران اعلام شده است اما بیشتر آن ها بر حدود 100 هزار میلیارد تومان اتفاق نظر دارد. دولت باید در گام نخست نسخه یی برای این درد بپیچد چرا که وصول نشدن مطالبه های پیمانکاران در کنار بی اعتمادی بخش خصوصی به دولت - و به طور خاص وزارتخانه های نفت، راه و شهرسازی و نیرو که بزرگترین بدهکاران دولتی هستند- منجر به توقف طرح ها، افزایش نرخ بیکاری و ناتوانی بخش خصوصی در پرداخت معوقات بانکی می شود و به این ترتیب چرخه ی پیچیده یی از دیگر مشکلات را با خود به دنبال خواهد داشت. 2- تکمیل طرح های نیمه تمام: دولت یازدهم وارث 2 هزار و 900 طرح نیمه تمام از دولت گذشته است؛ طرح هایی که برخی فقط روی کاغذ هستند و میزان پیشرفت پروژه در حد همان کلنگ زنی مراسم افتتاح باقی مانده است. تنها چیزی هم که در دولت گذشته بیش از حد معمول ساخته شده، انتظار مردم است. بر اساس نظر مسوولان سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، تکمیل و بهره برداری از این طرح های نیمه تمام باقیمانده از دولت قبل، نیازمند ١٨ سال زمان و ٤٠٠ هزار میلیارد تومان اعتبار است. بنابر این، دولت ضمن بازنگری در برخی از این طرح ها، باید اولویت ها را مشخص کند و با استفاده از منابع صندوق توسعه ی ملی -که بخشی از دارایی های مسدود شده نیز بعد از آزاد سازی به این صندوق واریز خواهد شد- بنگاه های اقتصادی غیردولتی را در راستای تکمیل این طرح ها به پویش وادارد. 3- بازگشت شرکت های اقتصادی: تحریم ها افزون بر جلوگیری از حضور شرکت های خارجی، فضای کسب و کار را نیز ناامن کرده بود که انتظار می رود با رفع آن، این فرصت ایجاد شود که سرمایه گذاران داخلی و خارجی در کشور فعال شوند. در این شرایط دولت باید تکلیف خود را با شرکت های داخلی مشخص کند. دولت باید شرایطی ایجاد کند که هم بتوانیم از سرمایه گذاری و دانش شرکت های بین المللی بهره مند شویم و هم شاهد تقویت شرکت های داخلی باشیم. در این زمینه دولت می تواند همراه کردن شرکت های داخلی با شرکت های خارجی را یک الگو در نظر بگیرد. از طرفی دیگر، دولت باید مراقب مساله ی واردات نیز باشد و اجازه ندهد که شرکت های خارجی به ایران تنها به چشم یک بازار نگاه کنند. به عبارتی دیگر، سرمایه گذار خارجی باید مکمل تولیدکننده ی داخلی باشد نه جایگزین آن. 4- درآمدها و هزینه ها: در سال گذشته قیمت نفت با کاهش شدیدی مواجه شد و از حدود 105 به حدود 60 دلار در هر بشکه رسید. در این شرایط حجم صادرات هم کاهش یافته بود و ارز حاصل از فروش نفت نیز به طول کامل به دست ما نمی رسید. با توجه به این شرایط، دولت همچون سال گذشته اما با برنامه ریزی دقیق تر باید بودجه ی سال آینده را ببندد. به طور قطع برای سال آینده می توانیم انتظار درآمدهای نفتی بیشتری را داشته باشیم. با این حال دولت در بخش هزینه ها به ویژه هزینه های جاری، باید همچنان صرفه جویی 2 سال اخیر را تکرار کند. در این زمینه، سخنگوی دولت سیاست های اقتصادی را روشن کرده است. «محمدباقر نوبخت» پس از توافق هسته یی اعلام کرد: منابعی که بخشی ناشی از فروش نفت و بخشی نیز مربوط به فرصت های سرمایه گذاری است در اختیار نظام قرار می گیرد که همچنان با آزادشدن این منابع، صرفه جویی در هزینه های جاری را ادامه خواهیم داد. در دسترس قرار گرفتن این منابع مانع صرفه جویی هزینه های جاری نیست و مصمم هستیم این منابع را در جهت تولید به کار ببریم. بنابراین، همه ی سرمایه گذاری ها در حوزه تولید خواهد بود. 5- اشتغال: رفع بیکاری مهمترین چالشی است که دولت باید در شرایط جدید بیش از هر مساله ی دیگری به آن توجه کند. طی دهه ی گذشته تغییر خالص اشتغال در کشور نزدیک به صفر بوده و این اتفاق با بالاترین نرخ ورود جمعیت کار به بازار همزمان شده است. در این دوره هفت میلیون و 300 هزار نفر به جمعیتِ در سن کار کشور اضافه شده اما هیچ شغلی برای آنان ایجاد نشده است. دولت در صورتی که بتواند سرمایه گذاران داخلی و خارجی را فعال و مطالبه های پیمانکاران را پرداخت کند، برنامه های خروج از رکود را با موفقیت به نتیجه برساند و طرح های نیمه تمام را دوباره به راه بیاندازد، کاهش نرخ بیکاری نیز محقق خواهد شد. در پایان باید به سخنان «مجید تخت روانچی» مذاکره کننده ی ارشد هسته یی کشور بعد از کسب توافق اشاره کرد که گفته بود اکنون نوبت به اقتصاد رسیده است. در این شرایط اگر چه نقش اصلی را مردم بازی می کنند، اما سیاست های منظم مالی دولت و جلوگیری از تکرار سیاستگذاری های اشتباه گذشته می تواند تعادل و توازن بیشتری به اقتصاد کشوری ببخشد؛ کشوری که دیگر در دنیا به عنوان کشور تحریم شده شناخته نمی شود. 

بتن عبور دهنده نور، امروزه به عنوان یک متریال ساختمانی جدید با قابلیت استفاده بالا مطرح است. این متریال ترکیبی از فیبر های نوری و ذرات بتن است و می تواند به عنوان بلوک ها و یا پانل های پیش ساخته ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد.

 فیبرها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و ترکیبی از یک متریال دانه بندی شده را تشکیل می دهند. به این ترتیب نتیجه کار صرفا ترکیب دو متریالشیشه و بتن نیست، بلکه یک متریال جدید سوم که از لحاظ ساختار درونی و همچنین سطوح بیرونی کامل همگن است، به دست می آید.

فیبر های شیشه باعث نفوذ نور به داخل بلوک ها می شوند. جالب تریت حالت این پدیده نمایش سایه ها در وجه مقابل ضلع نور خورده است. همچنین رنگ نوری که از پشت این بتن دیده می شود، ثابت است. به عنوان مثال اگر نور سبز به پشت بلوک بتابد در جلوی آن سایه ها سبز دیده می شوند. هزاران فیبر شیشه ای نوری به صورت موازی کنار هم بین دو وجه اصلی بلوک بتنی قرار می گیرند. نسبت فیبر ها بسیار کم و حدود ۴ درصد کل میزان بلوک ها است. علاوه بر این فیبر ها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و تبدیل به یک جزء ساختاری می شوند بنابر این سطح بیرونی بتن همگن و یکنواخت باقی می ماند. در تئوری، ساختار یک دیوار ساخته شده با بتن عبور دهنده نور، می تواند تا چند متر ضخامت داشته باشد زیرا فیبر ها تا ۲۰متر بدون از دست دادن نور عمل می کنند و در دیواری با این ضخامت باز هم عبور نور وجود دارد.

ساختارهای باربر هم می توانند از این بلوک ها ساخته شوند. زیرا فیبر های شیشه ای هیچ تاثیر منفی روی مقاومت بتن ندارند. بلوکها می توانند در اندازه ها ی متنوع و با عایق حرارتی خاص نصب شده روی آنها تولید شوند.

این متریال در سال ۲۰۰۱ توسط یک معمار مجار به نام «آرون لاسونسزی» اختراع شد و به ثبت رسید. این معمار زمانیکه در سن ۲۷ سالگی در کالج سلطنتی هنر های زیبای استکهلم مشغول به تحصیل بود این ایده را بیان کرد و در سال ۲۰۰۴ شرکت خود را با نام لایتراکان تاسیس کرد و با توجه به نیاز و تمایل جامعه امروز به استفاده از مصالح جدید ساختمانی، از سال ۲۰۰۶ با شرکت های بزرگ صنعتی به توافق رسیده و تولید انبوه آن به زودی آغاز خواهد شد.

موارد کاربرد در معماری داخلی

دیوار :

به عنوان متداول ترین حالت ممکن این بلوک می تواند در ساختن دیوار ها مورد استفاده قرار گیرد. به این ترتیب هر دو سمت و همچنین ضخامت این متریال جدید قابل مشاهده خواهد بود. بنابر این سنگینی و استحکام بتن به عنوان ماده اصلی « لایتراکان» محسوس تر می شود و در عین حال کنتراست بین نور و ماده شدید تر می شود. این متریال می تواند برای دیوارهای داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد و استحکام سطح در این مورد بسیار مهم است. اگر نور خورشید به ساختار ایندیوار ها می تابد قرار گیری غربی یا شرقی توصیه می شود تا اشعه آفتاب در حال طلوع یا غروب با زاویه کم به فیبر های نوری برسد و شدت عبور نور بیشتر شود. بخاطر استحکام زیاد این ماده می توان از آن برای ساختن دیوار های باربر هم استفاده کرد. در صورت نیاز، مصلح کردن این متریال نیز ممکن است همچنین انواع دارای عایق حرارتی آن نیز در دست تولید است.

پوشش کف :

یکی از جذاب ترین کاربرد ها، استفاده از «لایتراکان» در پوشش کف ها و درخشش آن از پایین است. در طول روز این یک کفپوش از جنس بتن معمولی به نظر می رسد و در هنگام غروب آفتاب بلوک های کف در رنگهای منعکس شده از نور غروب شروع به درخشش می کنند.

طراحی داخلی :

همچنین از این نوع بتن عبور دهنده نور می توان برای روکش دیوار ها در طراحی داخلی استفاده کرد به صورتی که از پشت نورپردازی شده باشند و می توان از نور های رنگی متنوع برای ایجاد حس فضایی مورد نظر استفاده کرد.

کاربرد هنری :

بتن ترانسپارانت برای مدتها به عنوان یک آرزو برای معماران و طراحان مطرح بود و با تولید لایتراکان این آرزو به تحقق پیوست. کنتراست موجود در پشت متریال تجربه شگفت آوری را برای مدت طولانی در ذهن بیننده ایجاد می کند. در واقع با نوعی برخورد سورئالیستی محتوای درون در ارتباط با محیط پیرامون قرار می گیرد و به این ترتیب بسیاری از هنرمندان تمایل به استفاده از این متریال در کارهای خود دارند. به طور کلی با پیشرفت های تکنولوژیکی و ارائه خلاقیت طراحان و مجسمه سازان با ابزار های مختلف، پتانسیل و قابلیت بتن توسط هنرمندان گوناگون در تمام جهان مورد استفاده قرار گرفته است.

بتن عبور دهنده نور، امروزه به عنوان یک متریال ساختمانی جدید با قابلیت استفاده بالا مطرح است. این متریال ترکیبی از فیبر های نوری و ذرات بتن است و می تواند به عنوان بلوک ها و یا پانل های پیش ساخته ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد.

 فیبرها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و ترکیبی از یک متریال دانه بندی شده را تشکیل می دهند. به این ترتیب نتیجه کار صرفا ترکیب دو متریالشیشه و بتن نیست، بلکه یک متریال جدید سوم که از لحاظ ساختار درونی و همچنین سطوح بیرونی کامل همگن است، به دست می آید.

فیبر های شیشه باعث نفوذ نور به داخل بلوک ها می شوند. جالب تریت حالت این پدیده نمایش سایه ها در وجه مقابل ضلع نور خورده است. همچنین رنگ نوری که از پشت این بتن دیده می شود، ثابت است. به عنوان مثال اگر نور سبز به پشت بلوک بتابد در جلوی آن سایه ها سبز دیده می شوند. هزاران فیبر شیشه ای نوری به صورت موازی کنار هم بین دو وجه اصلی بلوک بتنی قرار می گیرند. نسبت فیبر ها بسیار کم و حدود ۴ درصد کل میزان بلوک ها است. علاوه بر این فیبر ها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و تبدیل به یک جزء ساختاری می شوند بنابر این سطح بیرونی بتن همگن و یکنواخت باقی می ماند. در تئوری، ساختار یک دیوار ساخته شده با بتن عبور دهنده نور، می تواند تا چند متر ضخامت داشته باشد زیرا فیبر ها تا ۲۰متر بدون از دست دادن نور عمل می کنند و در دیواری با این ضخامت باز هم عبور نور وجود دارد.

ساختارهای باربر هم می توانند از این بلوک ها ساخته شوند. زیرا فیبر های شیشه ای هیچ تاثیر منفی روی مقاومت بتن ندارند. بلوکها می توانند در اندازه ها ی متنوع و با عایق حرارتی خاص نصب شده روی آنها تولید شوند.

این متریال در سال ۲۰۰۱ توسط یک معمار مجار به نام «آرون لاسونسزی» اختراع شد و به ثبت رسید. این معمار زمانیکه در سن ۲۷ سالگی در کالج سلطنتی هنر های زیبای استکهلم مشغول به تحصیل بود این ایده را بیان کرد و در سال ۲۰۰۴ شرکت خود را با نام لایتراکان تاسیس کرد و با توجه به نیاز و تمایل جامعه امروز به استفاده از مصالح جدید ساختمانی، از سال ۲۰۰۶ با شرکت های بزرگ صنعتی به توافق رسیده و تولید انبوه آن به زودی آغاز خواهد شد.

موارد کاربرد در معماری داخلی

دیوار :

به عنوان متداول ترین حالت ممکن این بلوک می تواند در ساختن دیوار ها مورد استفاده قرار گیرد. به این ترتیب هر دو سمت و همچنین ضخامت این متریال جدید قابل مشاهده خواهد بود. بنابر این سنگینی و استحکام بتن به عنوان ماده اصلی « لایتراکان» محسوس تر می شود و در عین حال کنتراست بین نور و ماده شدید تر می شود. این متریال می تواند برای دیوارهای داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد و استحکام سطح در این مورد بسیار مهم است. اگر نور خورشید به ساختار ایندیوار ها می تابد قرار گیری غربی یا شرقی توصیه می شود تا اشعه آفتاب در حال طلوع یا غروب با زاویه کم به فیبر های نوری برسد و شدت عبور نور بیشتر شود. بخاطر استحکام زیاد این ماده می توان از آن برای ساختن دیوار های باربر هم استفاده کرد. در صورت نیاز، مصلح کردن این متریال نیز ممکن است همچنین انواع دارای عایق حرارتی آن نیز در دست تولید است.

پوشش کف :

یکی از جذاب ترین کاربرد ها، استفاده از «لایتراکان» در پوشش کف ها و درخشش آن از پایین است. در طول روز این یک کفپوش از جنس بتن معمولی به نظر می رسد و در هنگام غروب آفتاب بلوک های کف در رنگهای منعکس شده از نور غروب شروع به درخشش می کنند.

طراحی داخلی :

همچنین از این نوع بتن عبور دهنده نور می توان برای روکش دیوار ها در طراحی داخلی استفاده کرد به صورتی که از پشت نورپردازی شده باشند و می توان از نور های رنگی متنوع برای ایجاد حس فضایی مورد نظر استفاده کرد.

کاربرد هنری :

بتن ترانسپارانت برای مدتها به عنوان یک آرزو برای معماران و طراحان مطرح بود و با تولید لایتراکان این آرزو به تحقق پیوست. کنتراست موجود در پشت متریال تجربه شگفت آوری را برای مدت طولانی در ذهن بیننده ایجاد می کند. در واقع با نوعی برخورد سورئالیستی محتوای درون در ارتباط با محیط پیرامون قرار می گیرد و به این ترتیب بسیاری از هنرمندان تمایل به استفاده از این متریال در کارهای خود دارند. به طور کلی با پیشرفت های تکنولوژیکی و ارائه خلاقیت طراحان و مجسمه سازان با ابزار های مختلف، پتانسیل و قابلیت بتن توسط هنرمندان گوناگون در تمام جهان مورد استفاده قرار گرفته است.

جوایز: رتبه اول بخش آپارتمان مسکونی، جایزه معمار ۹۴

در طی دو دهه گذشته معماری در شهر تهران تحول پوچی را تجربه کرده. عدم سودآوری صنعت وکشاورزی از یک سو و تحریم ها از سوی دیگر باعث هجوم سرمایه ها به بازار مسکن شد و زمینهای کوچک ( ۲۰۰-۳۰۰ متری) به محل سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل گشت. عموم مردم خانه های کوچک خود را تخریب کرده و به آپارتمانهای ۴ -۵ طبقه تبدیل کردند و به همین دلیل شهر مواجه شد با یکسری آپارتمانهایی که تمام ارزش آن به نما می باشد. در این پروژه خاص، ساختمان در انتهای یک بن بست درمیان دیگر ساختمانها(تودلی) قرار گرفته و از داخل خیابان به پروژه دیدی وجود ندارد بنابراین همان اندک جذابیت هم برای معماران وجود نداشت. از اینرو راهبردهای ذیل جهت طراحی پروژه در نظر گرفته شد.

خلق منظر برای پروژه ای که هیچ منظری نداشت

پروژه در انتهای یک کو چه بن بست مابین دیگر ساختمانها قرار گرفتهکه دید اصلی آن به یک دیوار سیمانی به ارتفاع ۱۸ متر می باشد. با الهام گرفتن از یک داستان کودکانه ” آخرین برگ” (last Leaf)و با بهره گرفتن از هنر یک هنرمند نقاشی دیواری تصمیم گرفتیم تا بر روی دیوار سیمانی منظره ای را به تصویر بکشیم تا چشم انداز ساکنین را تغییر دهیم.

برای توضیحات بیشتر و مشاهده تصاویر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

اطلاعات عمومی پروژه

نام پروژه: ساختمان مسکونی ویلا

مکان: تهران، خیابان کریم خان زند، خیابان استاد نجات الهی، خیابان لباف، انتهای بن بست نارنگ، پلاک ۴۵

دفتر معماری: گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا

معماران: علیرضا شرافتی، پانته آ اسلامی

همکاران طراحی: شبنم آزموده

سال اتمام پروژه: ۱۳۹۴

نوع: مسکونی

مساحت زمین: ۲۳۷ مترمربع

زیربنا: ۷۶۳ مترمربع

تاسیسات مکانیکی: علی غنی زاده

تاسیسات الکتریکی: علی پیل تن

پیمانکار: گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا

کارفرما: شرکت آتین سازه، آقای مهندس آسویار

عکاس: علی دقیق

استفاده از مصالح بازیافتی حاصل از تخریب

با توجه به کمبود زمین در شهر تهران اکثریت پروژه های جدید از تخریب ساختمانهای ۲ تا ۳ طبقه و جایگزینی آنها با ساختمانهای ۵- ۶ طبقه بوجود می آید و مصالح حاصل از تخریب به اطراف تهران منتقل شده و عوارض زیست محیطی را بوجود آورده است. استفاده مجدد از مصالح یکی از راههای کاهش ضایعات ساختمانی است. در این پروژه تمامی آجرهای بازیافتی در طراحی نما و بخشهای داخلی ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است و هزینه مصالح نما که بخش عمده ای از هزینه ساختمان است را به صفر کاهش داده است.

طراحی نما

با توجه به اینکه۳ متر از نمای ساختمان از داخل خیابان قابل مشاهده بود طراحی نما به نحوی صورت پذیرفت تا ساختمان حضور موثر خود در بافت اطراف را اعلام نماید.

خانه مسکونی ویلا، طرحی تحسین برانگیز از علیرضا شرافتی و پانته آ اسلامی است که رتبه اول جایزه معمار ۹۴ را در بخش مسکونی بدست آورده است. در طی دو دهه گذشته معماری در شهر تهران تحول پوچی را تجربه کرده. عدم سودآوری صنعت وکشاورزی از یک سو و تحریم ها از سوی دیگر باعث هجوم سرمایه ها به بازار مسکن شد و زمینهای کوچک ( ۲۰۰-۳۰۰ متری) به محل سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل گشت.

عموم مردم خانه های کوچک خود را تخریب کرده و به آپارتمانهای ۴ -۵ طبقه تبدیل کردند و به همین دلیل شهر مواجه شد با یکسری آپارتمانهایی که تمام ارزش آن به نما می باشد. در این پروژه خاص، ساختمان در انتهای یک بن بست درمیان دیگر ساختمانها(تودلی) قرار گرفته و از داخل خیابان به پروژه دیدی وجود ندارد بنابراین همان اندک جذابیت هم برای معماران وجود نداشت. از اینرو راهبردهای ذیل جهت طراحی پروژه در نظر گرفته شد.

خاورمیانه ی عربی در وضعیت بسیار شکننده یی به سر می برد و وضعیت به گونه یی است که کوچک ترین چالش از این توان برخوردار است که به بحرانی فراگیر تبدیل شود؛ وضعیتی که بیش از هر زمان دیگری نظم و امنیت را در خاورمیانه ی عربی تهدید می کند. وجود چنین وضعیت شکننده یی موجب شده است دولت های عربی بیشتر روی حفظ وضع موجود تمرکز کنند و تمام توان خود را صرف این مساله کنند که مانع از بر هم خوردن ثبات فضای سیاسی شوند. در این میان مطالبه های مردمی زیر سایه ی رقابت های سیاسی و ترس های امنیتی از تهدیدهای محیط پیرامون به حاشیه رانده شده است. چالشی که در این میان می تواند دامن گیر دولت ها شود، بن بست سیاسی گروه های سهیم در دولت و ناتوانی آن ها از پیشبرد خواسته های مردم است. به همین دلیل، شرایط سیاسی در برخی کشورهای منطقه به سمتی پیش می رود که موجب سرریز صبر مردم شده و ثبات دولت را بیش از پیش تهدید می کند. لبنان از جمله کشورهایی است که مدت ها است با چنین معضلی رو به رو است و شرایط سیاسی در این کشور به گونه یی پیش می رود که این کشور را به سمت یک بحران همه گیر سوق می دهد. به دلیل نبود تفاهم سیاسی میان گروه های سهیم در دولت و اختلاف نظر آن ها در اداره ی امور کشور، هفته ها است «بیروت» پایتخت این کشور و برخی دیگر از شهرها با معضل انباشت زباله ها رو به رو است و شهرداری ها اقدامی برای خروج زباله به خارج از شهر و دفن آن انجام نمی دهند. این امر منجر به ایجاد آلودگی شدید شهری در اوج گرمای تابستان شده و بوی تعفن زباله ها فضای شهر را در پر کرده، ضمن اینکه مشکل قطع شدن برق نیز بر این چالش دامن زده است. در پاسخ به این وضعیت نامطلوب بهداشتی و نبود تفاهم میان دولت و شهرداری ها برای جمع آوری زباله، مردم از هفته ی گذشته با تشکیل کارزارهای (کمپین) اینترنتی به سازماندهی گروه هایی برای راهپیمایی در اعتراض به وضعیت پیش آمده پرداخته اند. در این پیوند، هزاران نفر از مردم از اواخر هفته ی گذشته به خیابان های بیروت به ویژه میدان شهدای این شهر ریختند و دست به اعتراض مسالمت آمیز زدند. این اعتراض ها که در روزهای شنبه و یکشنبه ی هفته جاری با واکنش نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد، مسوولان دولت به ویژه «تمام سلام» نخست وزیر و «محمد المنشوق» وزیر محیط زیست را وادار به عذرخواهی از مردم کرد. در این میان برخی گروه های سیاسی نیز در صدد بهره گیری از فضای به وجود آمده در راستای اهداف سیاسی و فرقه یی خود برآمده اند و با ایجاد درگیری در میان معترضان و نیروهای امنیتی، در روند به خشونت کشیدن این اعتراض ها نقش قابل توجهی داشته اند. دولت سلام هرچند با تشکیل جلسه یی فوری تلاش کرده به راه حلی برای مشکل جمع آوری زباله ها دست یابد اما وجود اختلاف در میان گروه های سیاسی تشکیل دهنده ی دولت تاکنون مانع از دستیابی به یک راه حل جامع شده است و مردم همچنان به این مساله متعرض هستند که سیاسی کاری برخی گروه های مانع از دست یابی به یک راه حل ملی برای این مشکل می شود. مساله یی که در این میان اهمیت بسیار بالایی دارد اعتراض مردم بیروت به ناکارآمدی دولت و شهرداری در جمع آوری زباله های شهری نیست بلکه ترس از سیاسی شدن این مساله و فراگیری آن در قالب یک جنبش اعتراضی در کل کشور است. نشانه های این امر را نیز می توان در برخی شعارها که از «انقلاب مردمی» سخن می گوید یا سوء استفاده ی برخی گروه ها و فرقه ها از این اعتراض ها و به خشونت کشاندن آن دید. به عبارتی دیگر، این ترس وجود دارد که در فضای ملتهب کنونی در خاورمیانه ی عربی و محیط پیرامونی لبنان، این کشور بار دیگر قربانی تنش های فرقه یی و یک جنگ داخلی شود به ویژه که برخی گروه های تکفیری و پشتیبانان منطقه یی آن ها از ابتدای بحران سوریه در تلاش بوده اند که لبنان را نیز همانند سوریه درگیر تنش های قومی- مذهبی کنند. در این ارتباط، یکی از پیامدهای بحران سوریه بر تحولات داخلی لبنان، ناکامی گروه های سیاسی برای انتخاب رییس جمهوری است. به همین دلیل لبنان پس از 458 روز همچنان بدون رییس جمهوری سر می کند و فروپاشی دولت در سایه ی اعتراض های خشونت آمیز کنونی می تواند این کشور را وارد دوره یی از خشونت های سیاسی و فرقه یی کند. همه ی این ها تهدیدها در حالی ثبات داخلی لبنان را تهدید می کند که منابع اصلی تهدید در خاورمیانه ی عربی همچنان به فوران خود ادامه می دهد و خاکستر آن فضای سیاسی جهان عرب را مسموم می کند. بر کسی پوشیده نیست که بحران سوریه بنیادی ترین منبع بی ثباتی در خاورمیانه ی عربی است و گروه های تروریستی مانند داعش در فضای خلاء ناشی از وجود چنین بحرانی است که توانسته اند رشد کنند و به حیات خود ادامه دهند. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که دلیل بنیادین دوام داعش به عنوان مهم ترین منبع تهدید ثبات در منطقه، نبود یک اراده ی منطقه یی و بین المللی برای مقابله با این گروه تروریستی است. برخی کشورهای منطقه و دولت های غربی به جای این که مقابله با داعش را در دستور کار خود قرار دهند، می کوشند با بهره گیری از بحران سوریه به اهداف منطقه یی خود دست یابند. به همین دلیل است که داعش با وجود شکل گیری یک ائتلاف بین المللی و حمله های محدود هوایی این ائتلاف، همچنان به بقای خود ادامه می دهد. به عبارت دیگر، این کشورها بیش از این که نگران داعش و تهدیدهای منطقه یی و جهانی آن باشند، به دنبال سهم خواهی خود از بحران سوریه هستند. بنابراین می توان گفت شکنندگی ثبات در لبنان زیر تاثیر بحران های فراگیرتری در سطح منطقه یی است که بحران سوریه در مرکز آن قرار دارد و تداوم این بحران ها پیامدهای تخریب کننده یی برای لبنان خواهد داشت. سیاسی شدن بحران زباله ها در بیروت نشانه ی مهمی از پیامدهای یاد شده است.

این بلوک ها در اشکال متنوع و گسترده ای عرضه می شوند. از بلوک های مشبک برای کنترل میزان نور ورودیبه فضاها استفاده استفاده می شود.برای ایجاد فضایی با رنگ خاص نیز میتوان بر اساس سلیقه از بلوک های رنگی استفاده کرد. نوع دیگری از این بلوک ها برای جلوگیری از عبور نور نیز طراحی شده اند که طبق نیاز مشتری در رنگ های متنوع عرضه میشوند. فضای عمومی ساختمان نیاز به نور زیادی دارد و شیشه بخاطر عدم استقامت در برابر عوامل محیطی و قابلیت انتقال صوت و حرارت برای اینگونه فضاها مناسب نیست ، ولی بلوک شیشه ای در عین حال که نور را منتقل می کند ، بسیاری از خصوصیات یک دیوار آجری محکم را دارا می باشد که استفاده از آن را برای اینگونه موارد توجیه می کند .

مزایای آجرهای شیشه ای

از این نوع آجر در ساختمان های مسکونی، فضاهای اداری، رستورانها،انبارها، ابنیه هنری، فرهنگی و مذهبی استفاده می شود . آجرهای شیشه ای از برتریهای ذیل برخوردارند:

- امکان استفاده در جداسازی فضاهای داخلی با حفظ روشنایی کافی.

- کم بودن ضخامت در مقایسه با دیوارهای آجری سنتی (حداقل 15 سانتیمتر)که منجر به افزایش فضای مفید اتاق می شود .

- خواص بالای ایزولاسیون صوتی و حرارتی.

- سبک تر بودن در مقایسه با دیوارهای آجری سنتی تا بیش از 4/1 .

- امکان بکارگیری طرحها و رنگهای مختلف در یک یا چند دیوار، بنابر هر نوع سلیقه .

- سادگی و سرعت عمل بالا در نصب و به کارگیری آجر شیشه ای در مقایسه با آجرهای سنتی. زیرا مراحل مختلف و متعدد دیوارکشی سنتی شامل آجرچینی، گچ و خاک، سفیدکاری و نقاشی در آجرهای شیشه ای تنها شامل آجرچینی و در موارد خاص بندکشی است.

- کمی قیمت تمام شده دیوار شیشه ای در مقایسه با دیوار سنتی .

- نظافت دیوارهای شیشه ای به سادگی تنها با یک دستمال نمدارقابل انجام است و کمترین مزاحمت را برای ساکنین دارد. در حالیکه دیوارهای سنتی حداقل هر چهار سال نیاز به رنگ آمیزی دارند.

- امکان بکارگیری آجرهای شیشه ای در تمام یا بخشهایی از نمای ساختمان.

- امکان بکارگیری آجرهای شیشه ای در ساخت سکوبندی آشپزخانه و یا میز اپن آن.

بنگاه داری بانک ها یا همان فعال شدن نظام بانکی در حوزه های مختلف سرمایه گذاری، چالشی است که به دنبال نابرابر شدن بازدهی سود سرمایه گذاری به وجود آمده و در سالهای اخیر تشدید شده است؛ به این ترتیب، بانک ها از حوزه تامین منابع مالی فعالان اقتصادی خارج شده و در قالب یک بنگاه اقتصادی، منابع خود را به سمت بازارهای دیگر از جمله مسکن، تجارت و حتی لیزینگ خودرو سوق داده اند. 
البته بر اساس قانون بانکداری، هر بانک می تواند تا 40 درصد سرمایه پایه خود، سرمایه گذاری مستقیم داشته باشد اما بحث بنگاه داری بانک ها از روزی بیشتر مورد توجه قرار گرفت که این رقم با 11 درصد انحراف به 51 درصد رسید و به این ترتیب بخشی از منابع بانک ها در حوزه هایی خارج از چرخه تسهیلات دهی منتقل شد. 
در مورد چرایی ورود بانک ها به بنگاه داری و سرمایه گذاری و همچنین تبعاتی که این روند به دنبال خواهد داشت، چند نکته قابل توجه است: 
1- در سالهای اخیر، هر گاه موضوع بنگاه داری بانک ها مطرح شده است، انگشت اتهام تنها به سمت نظام بانکی به نشانه رفته و تنها آنان مورد عتاب، موعظه و نقد قرار گرفته اند؛ این در حالی است که در کنار شرکت هایی که از طریق سرمایه گذاری مستقیم بانک ها ایجاد شده اند، بخشی از بنگاه دار شدن نظام بانکی ناخواسته بوده و دولت بابت رد دیون، برخی بنگاه های خود را به بانک ها واگذار کرده است و املاکی نیز بابت تسویه مطالبات معوق تحت تملک بانک ها در آمده است. 
نکته اینجاست که تعدادی از شرکت هایی که دولت بابت رد دیون به بانک ها واگذار کرده، زیان ده است و بانک ها نیز از این نوع بنگاه داری رضایت ندارند. همچنین بخشی از املاکی که از این طریق تحت تملک بانک ها درآمده است نیز به دلیل مسایل حقوقی پیچیده، به سادگی قابل فروش نیستند؛ در حالی که ارزش این املاک همواره در لیست سرمایه گذاری های بانک ها محاسبه می شود. 
2- علاوه بر این، بازدهی متفاوت در سرمایه گذاری های مختلف، عامل دیگر بنگاه دار شدن نظام بانکی است؛ در شرایط اقتصادی نامتوازن که نرخ بازدهی سود در حوزه ای پنج درصد و در حوزه ای دیگر صد درصد است و آنجا که فاصله ی بین بازدهی سرمایه گذاری و نرخ سود تسهیلات زیاد می شود، بانک ها ترجیح می دهند که نقش واسطه گری مالی بعنوان وظیفه اصلی خود را رها کرده و قدم به عرصه سرمایه گذاری بگذارند.بنابر این در صورتی که بازدهی سرمایه گذاری حوزه های مختلف نظیر صنعت، تجارت و سود بانکی منطقی و متوازن باشد، بانک به بانکداری خود می پردازد و صنعت به صنعتگری خود. 
3- هدایت سرمایه ی بانک ها به شرکت های اقتصادی تحت تملک خود، موجب کاهش توان تسهیلات دهی بانک ها و به دنبال آن عدم تامین نقدینگی مورد نیاز واحدهای تولیدی می شود. این مساله، شرکت های خصوصی را با مشکل تامین سرمایه در گردش مواجه می کند و نتیجه تامین نشدن سرمایه در گردش واحدهای تولیدی چیزی جز رکود اقتصادی نیست. 
بنابراین، در شرایطی که بعد از دو سال رکود اقتصادی پیاپی، دولت توانسته است با اجرای برنامه ها و بسته های متفاوت، کشور را از رکود اقتصادی خارج کند و به رشد اقتصادی برساند، بنگاه داری بانک ها می تواند این برنامه دولت را با مشکل روبرو کند. 
4- تا پیش از ورود بانک ها به بنگاه داری، فعالان اقتصادی از حضور شبه دولتی ها و همینطور شرکت های وابسته به نهادهای خاص در حوزه های اقتصادی گلایه داشتند؛ چرا که آنها با پشتوانه منابع مالی و همینطور اتصال به قدرت از حاشیه سود بیشتری برخوردار بودند و حضور آنها منتج به حاکم شدن شرایط غیر رقابتی در فضای کسب و کار می شد. 
در شرایط کنونی، سرمایه گذاری بانک ها در حوزه های مختلف به معضل های قبلی اضافه شده است و با حضور این غول های سرمایه گذاری، دیگر جایی برای فعالان اقتصادی و شرکت های خصوصی باقی نمی ماند. آنها در پروژه هایی که حاشیه سود قابل توجهی دارد قطعا محلی از اعراب نخواهند داشت و تنها در پروژه هایی که شبه دولتی ها، شرکت های وابسته به نهادهای خاص و بنگاه های بانکی تمایل به حضور نداشته باشند، می توانند ورود پیدا کنند. 
سخن آخر اینکه هر کس باید در جای خود بیاستد؛ بانک باید واسطه مالی باشد و فعال اقتصادی بنگاه داری کند؛ اما فراموش نکنیم که بسترهای ناهموار، پای نظام بانکی را به عرصه سرمایه گذاری باز کرده است و تا زمانی که این شرایط تغییر نکند، بانک ها همچنان مهمان ناخوانده عرصه سرمایه گذاری خواهند بود. 

در نخستین نسل رایانه، روشن یا خاموش بودن لامپ های پرشمار درون آن، کلید قطع و وصل فرایند ذخیره ی داده ها به شکل بار الکتریکی روی خازن یا همان حافظه ی ابتدایی رایانه بود. در این میان، لامپ خاموش به عنوان صفر و لامپ روشن به عنوان یک به 2 عنصر مطلق الگوی طرح و حل معادله های چند مجهولی در اولین رایانه ها تبدیل شد. برای سال ها منطق صفر و یک مبنای علوم نرم افزاری، ارتباطی و حتی فناوری های صنعتی بود و الگویی مرجع و بی رقیب شناخته می شد اما در میانه های دهه ی 60 میلادی، «لطفی علی عسکرزاده» مشهور به «پروفسور لطفی زاده» مدرس ایرانی تبار دانشگاه «برکلی» آمریکا طرحی نو با عنوان «نظریه ی مجموعه های فازی» در انداخت که برخی عرصه های دانش و صنعت را دچار تحولی شگرف ساخت. منطق فازی (Fuzzy Logic) با ترسیم و ایجاد طیفی از ارزش های نسبی، هدف مبنایی خود را بر ایجاد نقطه های شناور بین 2 نقطه ی صفر و یک قرار داد تا مجموعه یی از توانایی ها و مزیت ها را برای توضیح مفهوم ها و وضعیت های غیرقطعی و غیردقیق ایجاد کند. این منطق در بخش صنعت و فناوری های نوین برای نخستین بار از سوی ژاپنی ها در دهه ی 80 میلادی برای راه اندازی قطار زیرزمینی و خودکار شهر «سندای» به کار رفت و سپس مورد اقبال کشورهای غربی قرار گرفت. جدال بین 2 منطق مطلق و شناور در علوم انسانی البته نه از دهه ی 60 میلادی بلکه از هزاران سال پیشتر، منشا بحث ها و دگرگونی های جدی بوده است به طوری که این شکاف را می توان بین منطق دوارزشی ارسطو و منطق چند ارزشی افلاطون و برخی دیگر از فیلسوفان شرقی آشکارا دید. با این حال، تسری منطق فازی به عرصه ی مطالعات علوم انسانی بر سرعت روند کنار رفتن الگوهای پوزیتیویستی (اثبات گرایانه) افزود تا پرسش های مطرح شده در این زمینه تنها به 2 پاسخ آری یا خیر منتهی نشود. در کنار این روند، پیچیده تر شدن تحولات بین المللی و در هم تنیدگی فزاینده ی روابط و ارتباطات جهانی سبب شد تا مطلق گرایی و رویکردهای متصلب سیاه یا سفید جای خود را به سیاست ورزی های نرم و شناور دهد. فروپاشی نظام دوقطبی نقطه ی عطفی در این فرایند بود تا جایی که کشورها رها از چارچوب های بسته ی بلوک شرق و غرب وارد شبکه یی از همکاری ها و ارتباطات چند وجهی با قطب های سنتی و نوظهور بین المللی شدند. هر چند پیش از آن طلیعه ی نفی رویکرد مطلق گرایانه از شکل گیری جنبش غیرمتعهدها ظاهر شده بود اما از دهه ی 90 میلادی به بعد بود که ارتباط های فرابلوکی بین اعضای پروزن نظام بین الملل به شکلی تحول یافته گسترش یافت. رویدادهای تازه از دید بسیاری از کارشناسان پایان قطعی دوره ی ائتلاف های پایدار از نوع بیسمارکی و دلکسه یی (صدراعظم امپراتوری آلمان و وزیر امور خارجه ی جمهوری فرانسه در سال های پایانی سده ی نوزدهم) بود؛ دوره یی که منافع ملی کشورها تا حد زیادی از نظام موازنه ی قوا و اتحادهای سیاسی- امنیتی- اقتصادی تاثیر می پذیرفت. در زمان کنونی و البته به جز برخی استثناها، «ناپایدار بودن دوستی ها و دشمنی ها» به انگاره ی اصلی کنشگران بین المللی تبدیل شده است. به عبارتی دیگر، اکنون پیگیری اهداف و منافع ملی به ایجاد دامنه های ارتباطی و همکاری های گوناگون در زمینه های متنوع بین دولت ها و نیز واحدهای فروملی و فراملی انجامیده که اصالت آن ناشی از ماهیت منافع و نه برداشت ها و احساس های دوستانه یا خصمانه است. نمود آشکار تحول یاد شده را می توان در نوع رفتار خارجی دولت جمهوری اسلامی ایران پس جایگزینی دولت دهم با یازدهم دید به طوری که سیاست خارجی ایران از وضعیتی مبتنی بر پیش فرض های غیرعقلایی و متصلب به تعامل معطوف به کسب منافع ملی دگرگون شد. در همین پیوند، «حسن روحانی» رییس جمهوری اسلامی ایران یکشنبه شب گذشته در گفت وگوی تلویزیونی با مردم در زمینه ی سیاست خارجی دولت تصریح کرد: این تفکر که ما در برابر دنیا 2 راه بیشتر نداریم؛ یا باید در برابر دنیا تسلیم شویم یا دنیا را شکست دهیم، غلط و غیرمنطقی است. راه سومی نیز وجود دارد که آن تعامل با دنیا است. رییس جمهوری با بیان این نکته بر بایسته های کنار گذاشتن سیاست مطلق گرایانه ی سیاه یا سفید انگشت نهاد و بار دیگر ضرورت های تنظیم روابط خارجی کشور بر مبنای اهداف و منافع ملی را یادآور شد. همین نوع نگاه به عرصه ی سیاست خارجی بود که سبب شد پس از 12 سال، اختلاف های تلنبار شده ی هسته یی بین ایران و غرب به توافق بر سر برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) بیانجامد و با رفع تنگناهای بین المللی ناشی از تحریم، فضا و افق هایی تازه پیش روی ایران در جهان گشوده شود. دستیابی به نتیجه ی برد- برد در مذاکرات ایران و گروه 1+5 بر اساس منطق فازی و دوری از نگاه صفر و یکی تسلیم شدن یا به تسلیم واداشتن جهان سبب شد سرنوشت اختلاف های هسته یی به شکلی مطلوب رقم بخورد. این در حالی است که طی سال های گذشته ما شاهد تجربه ها و سرنوشت هایی متفاوت برای پرونده هایی مشابه بوده ایم. از یک سو کشوری چون لیبی در سال های پیش از سقوط دیکتاتور خود با عقب نشینی کامل در برابر خواست کشورهای غربی، به طور کامل فعالیت های هسته یی خود را متوقف ساخت و از سویی دیگر می بینیم که مردم کشوری چون کره ی شمالی به واسطه اصرار رهبران پیونگ یانگ بر پیشبرد برنامه ی اتمی نظامی، در وضعیتی بسیار دشوار روزگار می گذرانند و از پیشرفت در دیگر زمینه ها باز مانده اند. در شرایط کنونی، انتخاب راه سوم سبب برونرفت ایران از وضعیت پرچالش و تهدیدزای سال های اخیر و ورود به دوره یی تازه شده است که کشورها به جای دوری گزیدن از ایران برای همکاری و گسترش روابط وارد رقابت با یکدیگر شده اند؛ همچنانکه وزیر امور خارجه ی ایتالیا در دیدار اخیر خود با روحانی اذعان داشته برای میزبانی از رییس جمهوری اسلامی ایران در جهان رقابت شکل گرفته است. به همین شکل و آنچنانکه رییس جمهوری تصریح داشته، ضروری است که الگوی رفتار برآمده از منطق فازی در دیگر عرصه های سیاست خارجی نیز به کار گرفته و پیامدهای آن در افزایش مولفه های قدرت، تثبیت جایگاه منطقه یی و افزایش منزلت جهانی جمهوری اسلامی ایران پدیدار شود.

حتما برای شما هم اتفاق افتاده که سال های سال کتاب، مجله و یادگاری های ریز و درشت را در خانه نگه داشته اید، به امید اینکه روزی به کارتان آید.

اما جالب است بدانید یکی از قوانینی که حتی دکوراتورها هم به آن اعتقاد دارند این است: تا وقتی چیزی را که به کارتان نمی آید دور نریزید، جایگزینی هم برای آن پیدا نخواهید کرد. پس اولین قانون برای بازسازی و تغییر مدل خانه خارج کردن وسایل اضافی است!

ولی در ادامه قوانین دیگری را هم باید بدانید. با نزدیک شدن به ماه های آخر سال همه ما به فکر بازسازی خانه می افتیم ولی ما امسال زودتر دست به کار شدیم تا شما را با روند اصولی این کار آشنا کنیم.

شما این خطاها را تکرار نکنید. . .

این را بدانید که در دنیای طراحی داخلی، هیچ بازسازی و تغییر مدلی بدون دور ریختن وسایل اضافی امکان پذیر نیست؛ پس قبل از اینکه برای طراحی هر یک از فضاهای خانه برنامه ریزی کنید، فکری هم به حال وسایل اضافی بکنید. تفاوتی هم نمی کند که متراژ فضا ۵۰ متر یا ۵۰۰ متر باشد. یک قانون کلی که در دنیای طراحی داخلی باید رعایت شود، این است که اگر تصمیم به بازسازی دارید، باید بدانید که به دنبال چه تغییراتی در محل سکونت تان هستید.

اشتباه از جایی شروع می شود که چیزهایی را تهیه می کنید که به کارتان نمی آید یا مناسب فضای شما نیست؛ مثلا برای نشیمن وسایلی را خریداری می کنید که بعدها متوجه می شوید حضورشان الزامی نیست. از همین لحظه شلوغ شدن بی مورد فضا شروع می شود. پس قبل از بازسازی، خوب فکر کنید و همه چیز را برای یک تغییر اصولی در نظر بگیرید.

یک پرسشنامه تهیه کنید

در گام اول یک پرسشنامه تهیه کنید. برای اینکه بدانید در آینده چه می خواهید، باید بررسی کنید که تا به حال در چه فضایی زندگی کرده اید. تعداد نفرات خانواده، رنج سنی، اگر مهمان از شهرستان دارید، در نظر گرفتن تیپ شخصیتی ساکنان، اگر حیوان خانگی نگهداری می کنید و گرایش های اجتماعی افراد خانه، از جمله سوال هایی است که باید به آن پاسخ دهید.

مسلما نوع طراحی خانه ای که رفت و آمد زیادی در آن هست با خانه دیگری که در ماه نهایت ۲ شب مهمان دارند، متفاوت است. خانه اول باید فضای کم وسیله تری داشته باشد و هنگام طراحی باید فضاهای کاربردی بیشتری مثل کمدهای دیواری، قفسه و. . . برای آن در نظر گرفت. بهتر است شرایط زندگی خودتان را روی یک کاغذ بنویسید و بر آن اساس شروع به برنامه ریزی کنید.

بیایید با هم یک قانون بگذاریم

اگر می خواهید هزینه جدی بکنید حتما نگاهی هم به سال های آینده داشته باشید؛ مثلا اگر در آینده قرار است فرزندی به تعداد نفرات خانواده اضافه شود و. . . از همین حالا به آن فکر کنید. حتی هنگام طراحی توجه به قد ساکنین یک خانه هم در محل قرار گیری تلویزیون، تابلو و. . . موثر است. لوازم روتین زندگی هر فرد و سبک زندگی اش روی تغییر مدل خانه تاثیرگذار است. نیازهای اختصاصی هر فرد مثل استفاده روزانه از تردمیل، کتابخانه مجزا، خیاطی کردن، نقاشی کشیدن و. . . را هنگام بازسازی در نظر بگیرید.

قدیمی ترین وسیله منزل تان مربوط به چند سال پیش است؟

اگر وسایل خانه تان مربوط به ۳۰ ،۴۰ سال پیش باشد کار سختی را برای تغییر دکوراسیون در پیش دارید. حتی اگر آن وسیله سالم هم باشد، مسلما بعد از ۳۰ سال وسایل جدیدتر و کاربردی تری هم در بازار در دسترس است. پس وسایل اضافی را به فردی که به آن احتیاج دارد ببخشید؛ اگر هم قابل استفاده نیستند آنها را دور بریزید.

هر چیزی که خار آید، روزی به کار آید

اتاق خواب برای خیلی از ما فضایی برایش خواب، کار و به نوعی انباری است! لطفا دیگر از ضرب المثل هر چیزی که خار آید روزی به کار آید استفاده نکنید! متاسفانه خیلی از ما عادت کرده ایم بعد از ۷ سال زباله هایمان را دور می ریزیم. منظور از زباله همان ماگ لب پر روی میز کامپیوترتان، CD نصب ویندوز XP، جعبه های شکلات، ظروف ناقص داخل کابینت های آشپزخانه و. . . است. این وسایل را دور بریزید تا با معجزه انرژی حاکم در فضا آشنا شوید. دقیقا مثل زمانی که ماشین را کارواش می برید یا خودتان حمام می کنید! این قضیه درباره تمام فضای خانه صادق است و با خلوت شدن آن بار منفی حاکم بر فضا کاهش پیدا می کند.

شیرین کرمی

هرازچندگاهی که دلم می‌گیرد، راهی محله‌های قدیمی تهران می‌شوم؛ همان محله‌هایی که هنوز بوی زندگی می‌دهند، هنوز آب و رنگ دارند، پرچین دیوارهای‌شان کوتاه است و از پشت همین پرچین‌ها می‌توان جاری سبز زندگی را دید، لمس کرد و نفس کشید؛ همان محله‌هایی که نزدیک عید فرش‌ها و گلیم‌ها از سر دیوارهایش آویزان می‌شود؛ جایی که با آیفون‌های تصویری بیگانه است و هنوز کلون‌ها بر درها خودنمایی می‌کند.

دلم می‌خواهد یکی از این درها را پیدا کنم، جلو بروم کلون غریب‌کوب را بکوبم و منتظر شوم بلکه در باز شود و صاحبخانه من غریب در شهر خویش را بپذیرد و برای چند ساعت هم که شده بگذارد طعم زندگی واقعی را تجربه کنم.
عجیب خسته‌ام از دیوارهای بلند آپارتمان‌های این شهر.  دلم دوباره همان خانه‌های قدیمی را می‌خواهد.
بگذار برایت بگویم که چرا باید به این خانه‌ها افتخار کرد.

درهای چوبی خوش قد و قامت

از کوچه‌های قدیمی گفتیم؛ همان‌هایی که پرچین‌های‌شان کوتاه بود و بوی عشق می‌داد.
تنها زینت این کوچه‌های قدیمی سوای دار و درخت‌های بیرون‌زده از سر دیوار، درهای چوبی قدیمی‌ای بودند که ترکیب‌شان با دیوارهای خشتی و کاهگلی عجیب روح‌نواز و زیبا بود.
این درها اولین برخورد ما با این خانه‌هاست و از همان ابتدا ما را برای دیدن زیبایی‌های این خانه‌ها و فلسفه‌هایی که بند بند و جزء جزء این خانه‌ها را دربرمی‌گرفت، آماده می‌کردند.

شنیدن صدای کوبه درهایم آرزوست

اولین فلسفه‌ای که گفتیم مربوط می‌شود به همین کلون‌ها و کوبه‌هایی که برای زن و مرد متفاوت بود و حتی برای مسافر غریبی که از شهری دیگر می‌آمد، که به آن غریب‌کوب می‌گفتند.
وقتی کسی از شهری دیگر می‌آمد و جایی برای ماندن نداشت، اولین کوبه غریب‌کوب را می‌کوفت به امید باز شدن در، درست همانند من که آرزوی کوبیدن این کلون‌ها را به دوش انداخته‌ام و وجب به وجب این شهر را می‌گردم.
به‌راستی این همه ارزش، احترام و فلسفه افتخار ندارد؟

هشتی‌های ایرانی

اگر آنقدر خوشبخت باشی که این درهای چوبی به رویت باز شوند، در پشت درها هشتی‌ها منتظرت هستند.
هنوز راه داری تا محرم خانه شوی و اجازه داشته باشی کل خانه را ببینی.
این هشتی‌ها عموما فضاهایی هستند که نورشان را از باز شدن درها و دریچه‌ای که عموما در سقف‌های گنبدی‌شان تعبیه می‌شد به دست می‌آوردند.
فلسفه وجودی این هشتی‌ها این بود که در عین حفظ حریم خانه شان و شخصیت مهمانی که بر در خانه آمده هم حفظ شود؛ چیزی که این روزها عجیب جایش در خانه‌ها خالی است.
قضاوت را پای شما می‌گذارم، آیا نباید به این همه ذکاوت در طراحی‌های این خانه‌ها افتخار کرد؟

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

وقتی محرم خانه شدی و اجازه پیدا کردی تا دالان‌ها و دهلیزهای هشتی را رد کنی و به حیاط خانه برسی، درست همان‌جاست که بهشت واقعی را می‌یابی؛ حیاطی سراسر سرزندگی و زیبایی که دور تا دورش را درختان سرسبز و قد کشیده پر کرده است.
در گوشه‌ای از این حیاط‌ها همیشه تخت‌های چوبی‌ای قرار داشت که می‌توانستی همه خستگی روزت را روی آنها به در کنی، پله‌های آجری که تو را گاهی به سرداب خانه و گاهی به ایوان خانه می‌رساند و روی‌شان از گلدان‌های سفالی پر بود.
حوض وسط حیاط و ماهی‌های قرمز همیشگی داخل آنها هم عضوهای جدانشدنی این حیاط‌های زیبا بودند.

حوض‌، قلب‌ فیروزه‌ای خانه‌های قدیمی

حوض‌هایی که وسط خانه‌های قدیمی قرار داشت را به جرات می‌توان قلب فیروزه‌ای خانه نامید.
همه ما به خوبی می‌دانیم عنصر آب تا چه اندازه در معماری سنتی ما مهم بوده و هست و این حوض‌ها آینه‌های پاکی بودند که هم به خانه‌ها صفا و صمیمیت می دادند و هم نیازهای‌شان را برطرف می‌کردند و روشنی به خانه می‌بخشیدند.

ایوان‌های خانه‌های قدیمی

لختی که روی تخت چوبی کنار حیاط استراحت کردی و از گرمای اشعه خورشید که با جسارت تمام خود را از لابه‌لای شاخ و برگ در هم تنیده درختان روی تخت رسانده‌  لذت بردی، پیشنهاد می‌کنم به ایوان‌خانه بروی.
مگر می‌شود خانه‌های ایرانی را بدون ایوان تصور کرد؛ ایوان‌هایی که برای رسیدن به آنها مسیر گلکاری شده پله‌های آجری را طی می‌کنی و قدم به آنها می‌گذاری که دیوارهایش با ارسی‌های نازنین پوشیده شده و با برخورد نور خورشید به آن جشنواره‌ای از رنگ‌ها بر کف آن ایجاد شده است.

تنها می‌شود به این همه زیبایی خیره شد و حتی به چشم‌ها هم فرصت پلک زدن نداد تا نکند ذره‌ای از این زیبایی‌ها از نظر دور بماند.
می‌توانی از آن بالا زیبایی حیاط را بیشتر ببینی اگر ارسی‌ها به تو این اجازه را بدهند که چشم از آنها برداری.

ارسی‌های دوست‌داشتنی

ارسی‌ها زیباترین عناصر معماری ایرانی هستند.
این عنصرهای زیبا جلوه‌ای خاص و متفاوت به اتاق‌ها و فضاهای داخلی خانه می‌بخشند؛ چراکه نور را به زیباترین شکل ممکن به داخل خانه می‌آورند.
ارسی‌ها عنصرهای جدانشدنی معماری ایرانی هستند و بعد از دیدن آنها تنها چیزی که به ذهنت می‌رسد، شعر زیبای استاد شفیعی‌کدکنی است:

تا کجا می‌برد این نقش به دیوار مرا

تا بدان‌جا که فروماند چشم از دیدن و لب نیز زگفتار مرا

اتاق‌های آینه‌کاری شده

وقتی پشت پنجره‌های ارسی ایستاده‌ای فکر می‌کنی که زیبایی این خانه‌ها به همین جا ختم می‌شود.
با خود فکر می‌کنی مگر می‌شود از این بیشتر زیبایی داشت در یک خانه اما اگر یکی از این پنجره‌های ارسی را باز کنی تازه می‌فهمی هنوز حتی نیمی از شگفتی‌های خانه‌های قدیمی را هم ندیده‌ای.
شگفتی آنجاست که دیوار‌های آینه‌کاری شده را ببینی.
ببینی که چگونه نور و تصویر را به بازی گرفته‌اند و هر تصویر را هزار تکه می‌کنند.
ظرافت این آینه‌کاری‌ها مبهوتت می‌کند و چنان عظمت و زیبایی‌شان تو را دربرمی‌گیرد که حتی زبانت برای مدح، تحسین و ستایش هنرمندان این هنر از کار می‌افتد و در دل افتخار می‌کنی به تمام این زیبایی‌ها و اصالت هنرها

مهمانخانه‌های قدیمی

فضاهای بیرونی خانه‌های قدیمی یک جور زیبایی و شگفتی داشتند و فضاهای داخلی آن هم یک‌جور و از هیچ کدام‌شان هم نمی‌شود به‌سادگی رد شد.
وقتی پا به فضاهای داخلی این خانه‌ها می‌گذاری، می‌بینی تا چه اندازه همه‌چیز زیبا، ساده و بی‌آلایش است.
مهمانخانه خانه‌های قدیمی عموما فضاهایی بودند که دور تا دورشان با پشتی‌ها و تشکچه‌های زیبایی پر می‌شد و خبری از مبلمان رنگارنگ نبود.
تنها همین پشتی‌ها بودند که طرح‌ها و نقش‌های‌شان با یکدیگر فرق می‌کرد و همین طور پارچه‌های قلاب‌بافی شده روی آنها.

فرش‌های ایرانی، نمایانگر هنر و اصالت ایرانی

وسط مهمانخانه‌ها با فرش‌هایی از جنس اصالت و هنر ناب ایرانی پر می‌شد.
وقتی روی آنها می‌نشستی و به تار و پودشان دست می‌کشیدی حس غرور و افتخار وجودت را پر می‌کرد.
حس می‌کردی کسی که این فرش را بافته در تک‌تک گره‌های این فرش روحش را جا گذاشته؛ از بس که این فرش‌ها زنده‌اند و به فضای خانه روح و جلا می‌بخشند.

مواد و مصالح ایرانی برای خانه‌های ایرانی

شاید هیچ متریالی مثل آجر نتواند زمین و رنگ و بوی خاک را برای ما زنده و حاضر سازد.
آجر تنها مصالحی است که در هر گوشه معماری سنتی ما دیده می‌شود و در هر مکان به فراخور موقعیت و کاربری، شکلی نو به خود گرفته است.
حضور گرم آجر در معماری و طراحی داخلی نه‌تنها رنگ نباخته است، بلکه در شکل و قالب‌های متنوع‌تری رخ‌نمایی می‌کند؛ کاشی‌های فیروزه‌ای هم که طنین عشق را در خانه برپا می‌کنند.
خب، برای افتخار کردن به چنین چیزهایی مورد دیگری هم لازم است؟

آوای عشق در خانه‌های قدیمی با کاشی‌های فیروزه‌ای
لاجورد افق صبح نشابور و هری است
که در این کاشی کوچک متراکم شده است
می‌برد جانب فرغانه و فرخار مرا
نقش اسلیمی آن طاقنماهای بلند

کاشی‌های فیروزه‌ای هم در خانه‌های قدیمی جایگاه ویژه‌ای داشتند که نشان از اصالت هنر ایرانی داشت.
این کاشی‌ها با آن نقش‌های زیبا و فریبنده‌شان گاه خطی خوش می‌شدند بر سر در خانه، گاه بر دل حوض‌ها می‌نشستند و گاه بر بلندای گنبدها اما هر جا که بودند طنین عشق را در خانه‌ها جاری می‌کردند.

اما زیبایی‌های این خانه‌های قدیمی به همین جا ختم نشده و حق مطلب هم در چند خط ادا نمی‌شود.
می‌شود نوشت؛ می‌شود از خیلی از چیز‌های دیگر، از سه‌دری‌ها، از سرداب‌ها، از مطبخ‌ها، از سفره‌های خاتم‌کاری شده، از ظرف‌های لعابی سفالی و...
نوشت اما هرچه بنویسی کم است.
هر چه بیشتر بنویسی بیشتر می‌فهمی که چقدر در برابر این همه زیبایی و اصالت و هنر، کوچک و حقیری که باید سر فرو آوری برای این همه هنر، زیبایی،اصالت و...

اگر به خانه جدیدى نقل مکان مى کنید و به دنبال انتخاب رنگ مناسبى براى اتاق خواب کودک هستید یا قصد دارید دکوراسیون اتاق او را تغییر دهید، مطالعه این مطلب مى تواند کمک مفیدى براى شما باشد. رنگى که براى دکوراسیون اتاق خواب کودک در نظر مى گیریم باید با مقطع سنى که کودک شما در آن قرار دارد متناسب باشد. در طول سال اول زندگى رنگ هاى ملایم براى اتاق خواب کودک بهترین انتخاب هستند، چرا که نوزاد به نور و سایه بیشتر توجه نشان مى دهد تا تفاوت رنگ ها. از این رو اتاق خواب نوزادان باید با رنگ هاى روشنى مانند سفید و کرم و یا رنگ هاى زرد، صورتى، آبى یا سبز روشن، رنگ آمیزى شود.

هرچه کودک بزرگتر مى شود با به کارگیرى رنگ هاى شاد و درخشان در اتاق مى توان فضایى جذاب و سرشار از انرژى و تحرک براى او فراهم آورد. اگرچه استفاده از رنگ هاى روشن و طرح هاى شاد که مورد پسند کودکان بوده و موجبات تحریک خلاقیت آنها را فراهم مى آورند، در اتاق خواب کودک توصیه مى شود؛ اما همواره باید دقت کرد که دکوراسیون اتاق خواب کودک در عین بشاشیت و شادى، بیش از اندازه شلوغ نباشد تا موجب بى قرارى و سلب آرامش کودک نشود.

از آنجا که در انتخاب دکوراسیون اتاق کودکان رعایت اصول ایمنى در درجه اول اهمیت قرار دارد براى رنگ آمیزى این اتاق ها باید همواره از رنگ هایى استفاده کرد که در ساخت آنها سرب به کار نرفته باشد. پس از اطمینان از بى زیان بودن نوع رنگ مصرفى، نوبت به انتخاب یک زمینه رنگى براى اتاق کودک مى رسد.

براى طراحى رنگى دکوراسیون اتاق کودکان دو راه وجود دارد: استفاده از رنگ هاى شاد و درخشان و دیگرى ایجاد فضایى مملو از رنگ هاى ملایم و رؤیایى که اسباب بازى هاى رنگارنگ کودک در آن نقش آکسان هاى رنگى را ایفا مى کنند. هنگام طراحى رنگ در دکوراسیون اتاق کودک باید به خاطر داشت که اغلب کودکان مجموعه اى از اسباب بازى هاى رنگارنگ را در فضاى اتاق خود جاى خواهند داد؛ که بى شک نماى اتاق را تحت تأثیر قرار مى دهند.

گاهى اوقات انتخاب رنگ و دکوراسیون اتاق کودک با توجه به جنسیت او انجام مى شود. بسیارى از والدین رنگ هاى گرم و ملایمى مانند صورتى و بنفش یاسى را براى دختران و رنگ هاى آبى و سبز را براى فرزند پسرشان مى پسندند. همچنین در میان کودکان بزرگتر که قادر به اعمال سلیقه خود در انتخاب رنگ و دکوراسیون اتاقشان هستند، بسیارى از دختران فضایى رؤیایى و دخترانه و بسیارى از پسران رنگ هاى پرسایه و شاد با کنتراست بیشتر را مى پسندند. دختران دکوراسیونى مملو از رنگ هاى صورتى، سفید و بنفش، تور، روبان و حریر و فضایى فانتزى و رویاگونه را ترجیح مى دهند.

از این رو توجه به جزئیات ریز و کوچک در اتاق دختران اهمیت بیشترى مى یابد. در دکوراسیون اتاق دختران هارمونى و هماهنگى بیشتر و در اتاق پسران رنگ هاى متضاد و کنتراست بیشتر ترجیح داده مى شود. اما در دنیاى امروز طراحى دکوراسیون اتاق کودکان بر پایه جنسیت آنها چندان توصیه نمى شود و حتى بسیارى از والدین رنگ هایى چون پرده هاى گوناگون زرد (از لیمویى و کرم تا زرد پرتقالى و نارنجى) را که علاوه بر روشنایى و نشاط کافى براى اتاق کودک به جنسیت خاصى نیز منتسب نیست ترجیح مى دهند. در هر حال باید از محدود کردن انتخاب کودکان در رنگ دکوراسیون اتاقشان پرهیز کرد و به خاطر داشت که الزاماً نباید اتاق دختران صورتى و اتاق پسران آبى باشد.

یکی از مکان‌هایی که در طراحی و دکوراسیون منزل کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، سرویس بهداشتی است.
این در حالی است که هر قسمت از خانه در کنار عملکرد خود باید ظاهری مناسب و متناسب با دیگر فضاها داشته باشد.
چه اشکالی دارد که این فضا را نیز به زیبایی یک نشیمن مجلل تزیین کنید و طراوت و سرزندگی را به آن هدیه دهید.

طراحی خلاقانه

-  یک طراحی خلاقانه می‌تواند سرویس بهداشتی کوچک و ساده را به فضایی وسیع و شیک تبدیل کند.
استفاده از یک پارتیشن شیشه‌ای برای تفکیک فضای حمام و دستشویی می‌تواند نور طبیعی وارد شده را در کل فضا منتشر کند و سبب روشن و دلباز شدن سراسر فضا شود.

-  گاهی تغییرات کوچک می‌تواند زمینه‌ساز یک تغییر چشمگیر در فضای داخلی شما باشد؛ به طور مثال استفاده از یک کاغذدیواری بافت‌دار با طرحی خاص برای دیوار پشت روشویی می‌تواند به کلی فضای سرویس بهداشتی‌تان را دگرگون کند.

-  برای داشتن یک سرویس بهداشتی زیبا نیازی نیست هزینه‌ زیادی صرف کنید.
شما به‌سادگی می‌توانید با رنگ‌آمیزی کاشی‌ها فضای سرویس بهداشتی خود را از حالت سرد و بی‌روح همیشگی خارج کنید.
برای این منظور می‌توانید از رنگ‌های گرمی که حس تازگی بیشتری به محیط‌‌تان می‌بخشند،   استفاده کنید.

طراحی ارگانیک

- حضور عناصر ارگانیک و طبیعی مثل سبدهای حصیری در فضا بالانس ایجاد می‌کند.
در ضمن به خوبی می‌توانید از آنها برای نگهداری حوله‌ها، لیف‌ها و سایر وسایل شست‌وشوی خود استفاده کنید و به فضای سرویس بهداشتی‌تان نظم و ترتیب ببخشید.

- اگر از طرفداران طبیعت و دریا هستید، می‌توانید از عناصری مثل سنگ‌ها، صدف‌ها، اسفنج‌های دریایی و عناصری از این سبک به عنوان تزیینات اطراف روشویی استفاده کنید تا سرویس بهداشتی‌تان یادآور محیط‌های گرم و ساحلی باشد.

-  حضور گل و گیاه را در فضای سرویس بهداشتی‌تان فراموش نکنید.
اگر سرویس بهداشتی شما پنجره دارد، چه بهتر که گل‌های طبیعی زینت‌بخش فضای داخلی‌تان باشد و اگر چنین نیست گل‌های مصنوعی و معطر نیز می‌توانند در دوچندان کردن زیبایی سرویس بهداشتی‌ نقش بسزایی داشته باشند.

طراحی رمانتیک

-     اضافه کردن دکوری‌های شیک و زیبا به فضای سرویس بهداشتی کار ساده‌ای است اما آنچه فضای شما را از این حیث بی‌نظیر جلوه می‌دهد، درگیر کردن تمامی حواس ادراکی است.
نورپردازی با شمع و استفاده ازعودهای ملایم می‌تواند در نگاه اول سرویس بهداشتی شما را متمایز از هر آنچه که تا به حال دیده‌اید، جلوه دهد.

-    شاید کمی غیرمنطقی به نظر برسد که در طراحی سرویس‌های بهداشتی خود تابلوها را جای دهیم! برای فضای سرویس بهداشتی یک منظره مورد علاقه که خودتان عکاسی کرده‌اید یا پازلی که خودتان چیده‌اید را قاب بگیرید تا زینت‌بخش دیوارهایش باشد.

وقتی که به حمام می‌روید یا دست‌های‌تان را می‌شویید جای حلقه‌ها و انگشترهای شما کجاست؟  بی‌شک تنها عنصر چشمگیر در یک طراحی رمانتیک همین جاانگشتری‌های زیباست.
اگر دوست دارید یک جاحلقه‌ای زیبا خودتان بسازید در ادامه با ما همراه باشید.

جاانگشتری زیبا برای نگهداری حلقه‌های شما!

مواد لازم

خمیر گل‌سازیکارد یا سیم نازکخلال‌دندان یا اشیای دیگر برای ایجاد بافت رنگ آکریلیکلعاب (اختیاری)
1.
   تکه‌ای کوچک از خمیر را با غلتاندن بین دست‌های‌تان به شکل یک توپ درآورید.
اگر از خمیر سفید استفاده می‌کنید، به‌راحتی کثیف می‌شود؛ بنابراین از یک سطح تمیز و هموار برای انجام این کار استفاده کنید.

2.
   بعد از درست کردن توپ، به غلتاندن آن ادامه دهید و با فشار بیشتر بر یک سمت با کف دست‌تان، آن را به شکل مخروط درآورید.
سر ضخیم‌تر مخروط را با کارد یا سیم نازک ببرید تا یک سطح صاف به دست آید.

3.
   به یاد داشته باشید خمیری تهیه کنید که پخته نشده باشد.
قبل از پختن آن، هر بافتی که دوست دارید به مخروط‌‌‌تان بدهید؛ مثلا می‌توانید برگ‌های کوچک را به سطح مخروط بفشارید یا با خلال دندان روی آن نقش و بافت ایجاد کنید.

4.
   خمیر را طبق دستورالعمل خودش بپزید و بعد از خنک شدن مخروط، آن را رنگ‌آمیزی کنید.
بعد از خشک شدن رنگ، می‌توانید اندکی لعاب به آن اضافه کنید.
این کار اختیاری است اما یک سطح پرداخت‌شده ایجاد می‌کند.

5.
    اکنون جاانگشتری شما آماده است و می‌توانید آن را روی روشویی، لبه پنجره، شلف یا طاقچه سرویس بهداشتی خود بگذارید و از فضای رمانتیک‌تان لذت ببرید.