اتاق خواب جایی است برای آسودن و كسب آرامش و انرژی مجدد برای یك روز كاری دیگر. انتخاب لوازم اتاق خواب و همچنین نوع چیدمان اتاق خواب كمك زیادی به كسب این آرامش و استراحت واقعی می كند.

اتاق نباید با یک سری اشیای عجیب و غریب پر شود. زمان طراحی دکور اتاق خواب باید فقط بر ضروریات متمرکز شد تا اتاق خواب شلوغ نشود.

کارشناسان می گویند: فقط یک تختخواب خوب برای تضمین خوابی که خستگی را از تن به در کند، کافی نیست؛ دکور اتاق خواب هم اهمیت دارد. رنگ های آرام و گرم به ایجاد فضایی آرامش بخش در اتاق خواب کمک می کند و در همین حال عکس های آویزان روی دیوار هم باید از تصاویر مورد علاقه شما ( برای مثال، عکس هایی که در مسافرت گرفته اید ) باشد.

نکاتی برای ساختن یک اتاق خواب استاندارد: (مدل اتاق خواب)

1. كشف مدل های مورد نظر:

زمانی كه برای خرید وسایل اتاق خواب به فروشگاه می روید، مطمئناً هر آنچه را كه دوست دارید تهیه می كنید. اما اغلب طراحان و مهندسین معمار، رنگ ها و طرح هایی را توصیه می كنند كه در حین ورود به اتاق خواب شما را تحت تأثیر قرار می دهد.

2. در اتاق خواب تخت خوابتان را به عنوان مركز توجه قرار دهید:

از طرح ها و مدل هایی استفاده كنید كه توجه همگان را به خود جلب كند و تخت خود را در مركز اتاق خواب قرار دهید.

3. اضافه كردن و بلند كردن ارتفاع تخت:

ارتفاع تخت خواب های امروزی به صورت استاندارد حدوداً cm 40 می باشد. اگر تخت خواب شما خیلی كوتاه است می توانید از پله های عمودی برای افزایش ارتفاع تخت استفاده كنید.

4. تشك رویی تخت:

بهتر است برای این منظور از تشك های پَر و نرم استفاده كنید كه هم ظاهر زیبایی دارند هم بسیار نرم و مناسب هستند.

5. نصب یك سایبان:

با استفاده از یك تكه پارچه یا پرده، همچنین با استفاده از چند تكه چوب به راحتی می توانید سایبانی برای تختتان بسازید. به این ترتیب كه چوب ها را به دیوار نصب كرده و فضایی را ایجاد كنید كه اطراف آن توسط پارچه یا پرده محصور شده باشد.

6. استفاده از رنگ های خاص برای اتاق خواب:

"صورتی" یكی از رنگ هایی است كه امروزه اغلب شركت های طراحی از آن برای زیباتر كردن اتاق خواب استفاده می كنند. اما رنگ رؤیایی كه می توان از آن استفاده كرد  قرمز یا عنابی روشن است.

7. اتاق خواب خود را به صورت محلی عجیب اما قابل توجه درآورید:

شما به راحتی می توانید اتاق خواب خود را با استفاده از وسایل عجیب و غریب اما زیبا كه هر كدام به نحوی نیز می توانند تك باشند، تزئین كرده و اتاق خوابی جذاب و زیبا بسازید.

8. استفاده از كوسن و بالش های كوچك:

می توانید برای تزئین تختخواب خود از بالش ها و كوسن هایی به شكل های مختلف استفاده كنید؛ به این ترتیب كه آنها را بر روی تخت قرار داده و در واقع با قرار دادن آنها به سبك های متفاوت می توانید منظره های مختلفی ایجاد كنید.

9. ساختن یك جایگاه نشیمن در كنار پنجره:

شما می توانید در زیر پنجره اتاق خواب، محلی را ایجاد كنید كه هم بشود انواع وسائل را بر روی آن قرار داد و هم بر روی آن نشست. اگر قصد دارید از این محل به عنوان جایگاهی برای نشستن استفاده كنید می توانید از یك بالش بزرگ برای این منظور استفاده كنید.

10. استفاده از سیستم های صوتی:

بهره بردن از یك سیستم صوتی امكان لذت بردن از انواع موسیقی ها را به ما می دهد و محیطی جذاب را خلق می كند.

11. تزئین اتاق خواب با استفاده از انواع لامپ ها:

اگر از این اصل كه " سودمندی بر زیبایی ارجحیت دارد" صرف نظر كنیم می توانیم با استفاده از انواع لامپ ها و چراغ ها اتاقمان را تزئین كنیم.

12. استفاده از شمع:

شما می توانید با استفاده از تعدادی شمع معطر بر زیبایی اتاق خود بیفزائید و محیطی با نوری رؤیایی را خلق كنید.

13. استفاده از گل های تازه برای تزئین:

استفاده از گل نیز می تواند راهی برای زیباتر كردن اتاق خواب باشد؛ با توجه به این نكته كه برخی از افراد طرفدار گل های خشك هستند و برخی دیگر طرفدار گل های تازه. این كار با توجه به سلیقه و علایق شخصی انجام می گیرد.

14. برای آراستن اتاق خواب انتخاب رنگ مناسب، نوع پارچه ای كه برای رویه تشك استفاده می شود و تعیین نوع فرش مؤثر است.

به عنوان مثال، این كه از چه نوع پارچه ای برای تشك و یا بالش ها استفاده می كنیم ( ترمه، مخمل و غیره ) مهم است.

سقف یک اتاق خواب خنثی باید با رنگی به ملایمت و آرامی دیگر رنگ های موجود در این فضا رنگ آمیزی شود اما نکته بسیار مهم اینجاست که در چنین فضایی هرگز نباید سقف را با رنگ سفید رنگ آمیزی کنید، زیرا این مساله فضا را بسیار سرد و بی روح می کند.بنابراین استفاده از رنگ سفید خالص را برای سقف اتاق خوابتان به کلی فراموش کنید.

برای اینکه تاثیر آرامش و سکون رنگ های خنثی در فضای اتاق خواب بیشتر احساس شود و فضا سرد و بی روح نشود باید در این فضا از رنگ های خنثی با تناژ گرم کمک گرفت.رنگ هایی با تمی چون زرد، صورتی یا زنگاری انتخاب هایی مناسب برای این منظور هستند.اما این نکته را نیز همواره در ذهن داشته باشید که برای رسیدن به بهترین نتیجه باید یک رنگ زمینه ثابت و مناسب را در سرتاسر دکوراسیون فضا به کار برده و حفظ کنید.

در یک اتاق خواب با تم رنگی و دکوراسیونی خنثی بیشتر باید روی عناصر متعلق به این بخش سرمایه گذاری کنید.به این منظور از روتختی های پنبه ای ساده، چندلایه و پف دار با رنگ های خنثی کمک بگیرید و تعداد قابل توجهی بالش و کوسن پفکی و خنثی روی آن قرار دهید.برای افزایش جذابیت بصری در  این نوع دکوراسیون باید از بافت ها و اشکال متنوع کمک بگیرید. اما در عین حال باید اطمینان حاصل کنید که این دکوراسیون در عین زیبا بودن کاربردی و راحت نیز باشد.

برای مثال می توانید لایه رویی تخت خواب را از جنسی چون موهر و مخمل انتخاب کنید تا چنین بافت های لطیف و آرامش بخشی با ترکیب رنگی خنثی و ملایم حسی دلنشین و آرام را به دکوراسیون فضا وارد کنند.به عنوان یک ترکیب رنگی خنثی و مناسب برای لایه های روتختی در اتاق خواب خنثی می توان ترکیبی از رنگ های عاجی، مومی و زرد حصیری را مورد استفاده قرار داد.رنگ هایی که احساسی راحت با گرمایی دلچسب  را در فضا خلق می کنند.

یک اتاق خواب ایده آل می تواند بدون نیاز به استفاده از اشیا و عناصر متعدد مامنی دنج و آرام سرشار از رنگ های ملایم باشد.آنچه برای رسیدن به چنین اتاق خوابی حرف اول را می زند هماهنگ سازی و ایجاد تعادل بین تمامی عناصر است.

اتاق یک کودک برای او حکم  یک دنیای جدا را دارد. دنیایی که آزاد است و در آن کارهای مورد علاقه خود را دنبال می کند و خلاقیت ها و استعدادهای خود را بروز دهد. تزئینات اتاق کودک به واسطه وجود رنگ های بسیار در آن همیشه جزو جذاب ترین کارهایی بوده که می توان برای تغییر دکوراسیون داخلی فضاهای خانه انجام داد.. برای تزئین اتاق کودک راه های بسیاری وجود دارد .

برای تزئین اتاق خواب کودکان می توان خلاقیت های بسیاری را پیاده کرد و اتاق خواب کودکان را با دنیای نا محدود و رنگارنگ کودکان هماهنگ کرد. پس چیدانه را همراهی کنید تا به شما بگوید در این روزهای پر هیاهو نزدیک به عید ، به چه چیزهایی برای تغییردکوراسیون داخلی اتاق کودکتان احتیاج دارید.

برای تزئین اتاق کودک دلبندتان نیازی نیست هزینه زیادی را بپردازید ، همین که سعی کنید به وسایل موجود در اتاق آن ها جان ببخشید و آن ها را با رویاهای کودک تان هماهنگ کنید ، کافی است. به طور مثال می توانید از جوراب های کودک تان برای پایه های میز و صندلی اتاقشان استفاده کنید و مطمئن باشید کودکتان ساعت ها با دیدن این صحنه لبخند به لب خواهد داشت و از آن لذت خواهد برد.

برای جان بخشیدن به اتاق کودک تان از رو تختی هایی با رنگ های شاد و طرح های شلوغ استفاده کنید و برای دیوار ها نیز از تابلو های پر نقش و نگار استفاده کنید برای اتاق کودک بهتر است برای دیوار ها از رنگ های روشن و مخصوصا سفید استفاده کنید.

از تاثیر کف پوش ها بر روحیه کودک تان غافل نشوید. وجود کفپوش های رنگی باعث می شود اتاق برای کودک جذاب تر باشد و بخواهد که زمان بیشتری را در اتاق خود سپری کند. می توانید کف پوش ها را خودتان با سلیقه خود رنگ امیزی کنید. بهتر است برای این کار نظر کودک تان را هم بپرسید و از او بخواهید در این کار با شما همکاری کند. مطمئن باشید با این کار او بیش از پیش از اتاق خود لذت خواهد برد.

همیشه لازم نیست برای ایجاد تغییرات به سراغ وسایل بزرگ اتاق بروید. خلاقیت خود را می توانید در وسایل کوچک اتاق نیز پیاده کنید.جعبه های دستمال کاغذی بهترین گزینه برای این کار هستند.آن ها را به دست کودک تان بسپارید و از آن ها بخواهید که هر جور که دوست دارند جعبه های دستمال کاغذی اتاق خود را تزئین کنند. وقتی از کودکانتان برای تزئین اتاق خودشان کمک می گیرید حس استقلال بیشتری را به آن ها منتقل می کنید.

در اتاق کودک همه چیز هنرمندانه می شود حتی پرده های موجود در اتاق. انتخاب پرده کرکره ای برای این اتاق یک انتخاب هوشمندانه بوده است. این پرده های قابلیت این را دارند که هر ردیف از آن ها به یک رنگ دربیاورید و حس و حال اتاق کودک شما را عوض کند.

استفاده از بعضی عناصر جذاب در اتاق کودک نیز می تواند به شما کمک کند تا اتاق متفاوت تری را برای کودک خود درست کنید. برای این کار می توانید یکی از دیوار های اتاق کودکتان را به تخته سیاه تبدیک کنید و خوشی بزرگی را به او هدیه دهید.

استفاده از رنگ های شاد را در اتاق کودک به هیچ عنوان فراموش نکنید ، از رنگ هایی استفاده کنید که کودک شما را به هیجان بیاورد. رنگ هایی مثل نارنجی ، قرمز و آبی توانایی زیادی برای خلاق کردن ذهن کودک شما دارند پس حتما از این رنگ ها در اتاق کودک خود بهره ببرید.

در دکوراسیون ، روحیه ظریف و رویایی آن‌ها را در نظر بگیرید...

اکثر دخترها صورتی را به سایر رنگ‌ها ترجیح می‌دهند. دکوراسیون اتاق‌خواب رویایی آن‌ها را با رنگ و وسایل صورتی انجام دهید.

همه آن‌ها نمی‌خواهند اطرافشان پر از عروسک‌های پرنسس و پری باشد ولی همه آن‌ها حس رفاه، شکوه و زرق و برق را دوست دارند.

استفاده از پارچه‌های نرم و مخملی، مبلمان راحت همراه با رنگ‌های شاد و سطوح براق، احساس پری‌گونه را ایجاد می‌کند که با طرح‌های رنگی متنوع امکان‌پذیر است و تنها به صورتی محدود نمی‌شود. می‌توانید ازبنفش پررنگ،نارنجی و ابی مایل به بنفش استفاده کنید.

یا دیوارها را سفید و ساده به صورت کلاسیک نگه دارید و با پارچه‌های رنگی و گل‌دار اتاق را تزیین کنید. وقتی از یک شومینه قدیمی، وسایل قدیمی و میز آرایش رنگ‌شده استفاده می‌کنید، سفید خود را بیشتر نشان می‌دهد.

نکات مهم:

- از جاطلقی‌های روشن و پلاستیکی مخصوص دیوار، برای نشان دادن کارت‌پستال‌ها، عکس‌ها، گل‌های خشک‌شده یا هر چیز دیگر قابل‌توجه استفاده کنید.

- با گل‌های مونتاژ شده چراغ‌هایی با طرح‌های بچه‌گانه درست کنید.

- آویزها برای آن‌ها جالبند. می‌توانید خود با استفاده از طلق نوع پروانه‌ای یا پرنده آن را درست کنید و با نخ نایلونی آن را به یک چارچوب وصل کنید.

- با خرید یک جاجواهری گردن‌بندها را آویزان و مانع گره‌خوردگی آن‌ها شوید.

- با قرار دادن یک گهواره در گوشه‌ای از اتاق عروسک‌های او جای مشخصی خواهند داشت.

تزیین دیوار:

راه‌های جالب و مختلفی برای تزیین دیوار وجود دارد. در اتاق‌خواب دخترها، تنوع بسیار زیادی دارید. دکور دیوارها بستگی به جزییات و وسایل داخل اتاق دارد. 

اگر از پارچه‌ای طرح‌دار به عنوان پرده، روتختی و روبالشی استفاده کرده‌اید، دیوارها را ساده نگه دارید یا از برچسب‌های تک‌رنگ دیواری استفاده کنید. مثلا تعدادی پروانه یا دسته‌ای پرنده که خیلی به چشم می‌آیند.

اگر بخواهید این دو طرح را در جاهای دیگر هم استفاده کنید، می‌توانید یک آینه خریده و آن را به صورت پروانه یا پرنده درآورید.

با استفاده از برچسب حروف و نوشتن اسم فرزندتان، یک بیت شعر یا آهنگ مورد علاقه‌اش، اتاق او را اختصاصی‌تر کنید.

حتی می‌توانید از چسب‌های سیاه آماده استفاده کنید تا مشکل کپی هم نداشته باشید. تنوع این‌ برچسب ها زیاد است اما مدل‌های مختلف را باهم قاطی نکنید.

استفاده از دیوار طرح‌دار با چند شاخه گل ساده یا خط‌های راه‌راه سبک جدیدتری در استفاده از یک الگو بدون شلوغ شدن اتاق به خصوص برای دخترهای بزرگ‌تر است.

تخت‌خواب:

استفاده از تخت قاب‌دار و قابل پوشش برای اکثر دخترها رویایی است، بزرگ هم که شوند، خاطره آن برایشان باقی می‌ماند. تخت را با پرده‌های ابریشم یا گل‌دار بپوشانید تا جایی برای خلوت‌ داشته باشند. 

اگر نمی‌توانید رنگ مناسبی برای پوشش آن انتخاب کنید، می‌توانید از پارچه‌های ململ که خیلی خوب رنگ می‌شوند، به عنوان سایه‌بان استفاده کنید. اگر جا برای این تخت‌ها ندارید، یا تخت استاندارد و مناسبی از قبل آماده کرده‌اید می‌توانید این کار را با قرار دادن یک پشه‌بند در بالا و وسط تخت انجام دهید تا به صورت پرده به پایین بیفتد.

تخت‌های لبه‌دار که زیر آن‌ها خالی است، جای زیادی برای گذاشتن وسایل ایجاد می‌کنند.

اگر جای کمی دارید، میز تحریر را به تخت وصل کنید. می‌توانید از تخت‌هایی که در قسمت بالا قرار می‌گیرند، استفاده کنید و فضای پایین را به مطالعه اختصاص دهید و با آویز از سایر جا‌ها جدا نمایید.

یک گوشه دنج:

جایی را به مطالعه اختصاص دهید و با استفاده از صندلی راحتی، چادر بازی و کوسن‌هایی به شکل‌ها و اندازه‌های مختلف فضایی را برای آرامش او در نظر بگیرید. بهتر است کوسن‌ها ترکیبی از الگوهای مختلف و رنگ‌های مکمل باشند تا متنوع و چهل‌تکه به نظر برسند.

فرش ضخیم، نرم و پرزدار برای بازی او با عروسک‌ها را فراموش نکنید.

پوشش زیرین می‌تواند فقط از یک نوع مصالح تشکیل شده باشد ، مانند لمبه چوبی و یا از ترکیبی از مصالح مانند رابیتس و اندود گچ ساخته شده باشد .

آویزهای سقف کاذب

آویزها در سقفهای با اسکلت فلزی اعم از خرپا ، طاق ضربی و یا تیرچه بلوک و غیره به سازه اصلی ساختمان متصل می‌گردند . در سقفهای بتنی باید هنگام بتن‌ریزی پیش‌بینی های لازم برای استقرار آویزها صورت پذیرد. اگر هنگام بتن‌ریزی آویزهای قائم تعبیه نشده باشند ، می‌توان با استفاده از چکشهای فشنگی آنها را نصب نمود . برای آویزهای قائم می‌توان از موارد زیر استفاده کرد :

- میلگرد به قطر حداقل 6 میلیمتر.

- سیم فولادی گالوانیزه با قطر حداقل 1/3 میلیمتر.

- تسمه‌ فولادی ضدزنگ‌ با سطح مقطع حداقل 1 سانتیمتر مربع و قطر حداقل 5/1میلیمتر.

تعداد آویزها در هر مترمربع و فاصله آنها از هم به نوع پوشش سقف کاذب و مقاومت و قابلیت تغییر شکل آویزها بستگی دارد . آویزها حتی‌الامکان باید به فواصل مساوی از هم قرار گرفته ، قائم و صاف باشند . برای وصل کردن آویزها به سقفهای با اسکلت فلزی ، از جوش یا پیچ و مهره استفاده می شود .

در سقفهای چوبی ، اتصال آویزها به سقف با پیچ یا قلاب انجام می‌شود . پیچ یا قلاب باید حداقل 5 سانتیمتر وارد چوب شوند . از وارد کردن پیچها با ضربه چکش ، باید خودداری شود . در صورتی که بخواهیم آویزها را پس از اجرای سقف بتنی به آن متصل کنیم ، باید نکات زیر را رعایت کنیم :

- مقاومت 28 روزه بتن باید حداقل برابر 300 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و ضخامت آن حداقل 10 سانتیمتر باشد .

- بارهای وارده بر سقف نباید از بار مجازی که بر اساس آن محاسبه و اجرا شده ، تجاوز نماید.

- قطر میله‌های آویزها ، باید حداقل 4/3 میلیمتر باشد .

- آویزها باید حداقل 25 میلیمتر در بتن وارد شوند. - حداقل تعداد آویزها برای هر نوع سقف کاذب باید محاسبه شود .

- در تیرهای باربر بتنی ، اتصالات باید در سطح جانبی و حداقل 12 سانتیمتر بالاتر از وجه زیرین تیر، نصب شوند .

- در صورت استفاده از چکش فشنگی (تپانچه) برای نصب آویزها ، باید مطابق دستورالعمل کارخانه سازنده آنها عمل نمود .

- تحت هیچ شرایطی ، نباید از فشنگهای مخصوص یک نوع چکش برای چکشهای دیگر استفاده شود.

- فشنگها نباید در داخل سوراخهای موجود شلیک شوند.

- هنگام استفاده از چکشهای فشنگی ، حداقل فاصله چکش تا لبه قطعه بتنی به نوع تپانچه و دستورالعمل دستگاه نظارت بستگی دارد.

- در زمان شلیک ، باید چکش عمود بر سطح کار نگاه داشته شود .

پروفیلهای اصلی و فرعی افقی

در صورتیکه جنس پروفیلهای اصلی و فرعی افقی از فولاد یا فولاد گالوانیزه باشد ، سطح مقطع این پروفیلها باید توسط دستگاه نظارت مشخص گردد ، ولی حداقل مقاومت این مقاطع برای پروفیلهای اصلی و فرعی به ترتیب نباید از مقاومت آرماتور 10 و 6 میلیمتر کمتر باشد . توصیه می‌ شود در محل برخورد سقف کاذب با دیوار نیز ، از یک نبشی با ابعاد حداقل 2×20×20 استفاده شود .

در صورتی که پروفیلهای اصلی از نوع چهارتراش چوبی باشند ، چوب مورد نظر باید از نوع نراد خارجی باشد . حداقل ابعاد چهارتراش ها برای قطعات اصلی و فرعی باید به ترتیب برابر 60×40 و 40×40 میلیمتر باشد .

در خصوص استفاده از آلومینیوم و یا سایر مصالح نیز ابعاد پروفیلها بستگی به محاسبات انجام شده دارد، ولی در هر صورت نباید مقاومت پروفیلهای اصلی و فرعی ، به ترتیب از مقاومت میلگرد 10 و 6 میلیمتر کمتر باشد.

پوشش زیرین سقف کاذب

رابیتس : در مورد رابیتس ، اگر برای پوشش از ملات ماسه سیمان استفاده می‌شود ، توصیه می‌شود رابیتس از نوع فولاد سیاه و اگر از ملات گچ استفاده می‌شود ، از نوع گالوانیزه باشد . رابیتس باید در فواصل مناسب به وسیله مفتول به آهن‌بندی بسته شود ، به ترتیبی که هیچ‌گونه برجستگی یا فرورفتگی در سطوح تمام شده دیده نشود . حداکثر فاصله پروفیلهای اصلی از یکدیگر چنانچه از رابیتس نمره 2 یا 3 استفاده می‌شود ، باید به ترتیب برابر 35 و 50 سانتیمتر باشد . برای اتصال پروفیلهای فرعی افقی به پروفیلهای اصلی و اتصال رابیتس به پروفیلهای فرعی ، از مفتول دولای سیمی به قطر حداقل 7/0 میلیمتر استفاده می‌شود. تعداد آویزهای قائم در این نوع پوشش حداقل 3 عدد در مترمربع می‌باشد.

کانتکس : کلیه نکات فنی ذکر شده در مورد رابیتس از لحاظ آویزهای قائم ، پروفیلهای اصلی و فرعی افقی ، فواصل و حداقل ابعاد ، در مورد کانتکس نیز صادق است . چنانچه در نقشه‌های اجرایی تمهید خاصی برای جلوگیری از آسیب ‌رساندن موریانه یا سایر حشرات مزاحم به کانتکس در نظر گرفته نشده باشد ، باید روی حصیر کانتکس، دوغاب گچ و یا آهک ریخته شود ، به نحوی که این دوغاب قشر نازکی بر تمام سطح روی کانتکس تشکیل دهد.

لمبه آلومینیومی : در این نوع پوشش مراحل اجرای کار به شرح زیر است :

- پروفیلهای ناودانی آلومینیوم را در ارتفاع سقف کاذب روی دیوارها نصب می‌کنند.

- تسمه‌های آویز از جنس فولاد گالوانیزه را به سقف وصل می کنند . حداکثر فاصله این آویزها در امتداد ورقهای لمبه ، 20/1 متر و در جهت عمود بر آنها ، 35/1 متر است . هر یک از تسمه ها مجهز به یک بست قابل تنظیم هستند .

- پروفیلهای ناودانی گالوانیزه را به تسمه‌ها متصل می‌کنند . حداکثر فاصله این پروفیلها از هم ، 20/1 متر است . فاصله اولین پروفیل تا دیوار نیز ، نباید از 30 سانتیمتر بیشتر باشد .

- قطعات لمبه آلومینیوم طوری در محل خود قرار می گیرند که یک سر آنها در داخل ناودانی روی دیوار و سر دیگر آنها در ناودانی متصل به آویزها باشد .

لمبه چوبی : اجرای این نوع سقف به شرح زیر است :

- قبل از لمبه‌کوبی ، دور سقف با چهارتراش مناسب کلاف‌کشی و تراز می شود .

- قطعات باربر افقی فرعی را از چوب و قطعات باربر اصلی را از پروفیل فولادی یا چهارتراش چوبی، تهیه و به آویزهای از پیش نصب شده متصل می کنند .

- لمبه‌ها را که از قبل آماده کرده اند ، با چسب و میخ به چهارتراشها متصل می کنند .

قطعات پیش‌ساخته گچی : ابتدا در کنار دیوار در ارتفاع تعیین شده برای سقف کاذب نبشی آلومینیومی نصب می شود . پس از اتصال سیمهای آویز گالوانیزه به سقف و متصل کردن قطعات سپری آلومینیومی به آنها ، قطعات سقف پیش‌ساخته گچی در داخل آنها قرار داده می شود . ابعاد سپری و سیمها برابر نقشه کارخانه سازنده و با تأیید دستگاه نظارت می‌باشد. حداقل تعداد آویزها در هر مترمربع 3 عدد است .

ورقهای آزبست و سیمان صاف : ابعاد ورقهای آزبست و سیمان که در سقف کاذب به کار می‌روند ، بطور معمول 125×60 و یا 100×60 سانتیمتر می‌باشد . برای نصب این ورقها ، ابتدا یک شبکه متعامد از چوب روسی به شکل سپری یا سپری فولادی ، در ارتفاع مورد نظر اجرا می‌شود . در کناره‌ها به جای قطعات سپری ، از نبشی با همان جنس استفاده می‌شود . سپس ورقها روی سپری قرار داده شده و از سمت بالا به فواصل 30 سانتیمتر با یک عدد پیچ خودکار و یا پیچ و مهره مناسب با واشر و یا پیچ چوب با واشر مخصوص محکم می شود . ابعاد و تعداد آویزها با محاسبه مشخص می‌شود.

انواع آکوستیک : آکوستیکها به دو گروه معمولی و نسوز تقسیم می‌شوند.

- آکوستیک معمولی - در مورد این نوع آکوستیک ، برای قطعات باربر افقی چوب نراد و برای قطعات باربر اصلی از پروفیل فولادی یا چهارتراش چوبی استفاده می شود . برای نصب آکوستیک از میخ همرنگ با آکوستیک و چسب مناسب استفاده می شود . در پیرامون سقف کاذب اجرا شده ، یک نبشی آلومینیوم به دیوار نصب می‌شود.

- آکوستیک نسوز – در این مورد ، برای قطعات باربر اصلی و فرعی افقی از پروفیل آلومینیوم استفاده می شود . در تمام انواع آکوستیک در هر مترمربع، حداقل 3 عدد آویز مورد نیاز است . علاوه بر نکات فوق الذکر ، سقفهای کاذب باید در مقابل نیروهای جانبی مقاوم بوده و چنانچه تأسیسات حرارتی نظیر کانال و لوله در زیر سقف اصلی (حد فاصل سقف اصلی و سقف کاذب) قرار می‌گیرد ، در نظر گرفتن درز انبساط در اطراف سقف به منظور تأمین جا برای تغییر مکانهای حرارتی ، ضروری است . چنانچه برای سقف کاذب دریچه بازدید در نظر گرفته شده باشد ، باید این دریچه با دقت کافی و در محل مناسب ایجاد گردد .

فضای نشیمن

تعریف نشیمن و عملکردهای آن در طراحی دکوراسیون منزل : فضای نشیمن از جمله فضاهایی ست که در آن طیف وسیعی از عملکردهای متعدد صورت می پذیرد، بنابراین می توان برای فضای نشیمن سه طبقه بندی عملکردی را قائل شد:

الف) فعالیت اصلی در فضای نشیمن: فضای نشیمن در اصل محل جمع شدن افراد خانواده و گفتگو است. بنابراین یک فضای نشیمن حداقل باید جایگاهی برای نشیمن و گردهمایی افراد خانواده را فراهم کند.

ب) فعالیت فرعی فضای نشیمن: در مرحله ی بعدی، فضای نشیمن می تواند امکان گوش دادن به موسیقی، دیدن تلویزیون و امکان مطالعه را فراهم کند.

پ) فعالیت تفریحی فضای نشیمن: این فضا می تواند محدوده های سرگرمی و یا حتا بازی را نیز در بر داشته باشد. به عنوان مثال فعالیت هایی چون استفاده از وسایل موسیقی، تجهیزات رایانه ای و یا بازی های بدون تحرک در فضای نشیمن می تواند اتفاق بیفتد.

ملاحظات طراحی دکوراسیون منزل در فضای نشیمن: در یک فضای نشیمن با طرح مناسب، مسیرهای رفت و آمد بهتر است با مراکز فعالیت تداخل نداشته باشند؛ علاوه بر این باید از ایجاد حرکت هایی که مسیر یکدیگر را قطع می کنند پرهیز شود.

الف) همواره باید به منظور سهولت دسترسی به تجهیزات چیده شده، امکان رفت و آمد مناسب و آسان بین آنها و امکان برقراری ارتباط مناسب بصری و شنوایی بین افراد، این تجهیزات در فاصله ی مناسبی از یکدیگر قرار بگیرند. برای ایجاد ارتباط مناسب بین افرادی که گرد هم می آیند، تجهیزات باید در فاصله ای بین 350 – 240 سانتیمتر از یکدیگر قرار بگیرند. اگر این فاصله زیاد شود، فضای فرعی بین آنها پیش می آید که در آن، امکان فعالیت های ناخواسته ی دیگر ( چون عبور و بازی کودکان ) میسر خواهد شد.

ب) چیدمان و دکوراسیون داخلی فضا باید به نحوی باشد که امکان دسترسی مناسب به تجهیزات ثابت اتاق مانند درها، پنجره ها، پریزهای برق، سیستم های تهویه و... فراهم باشد.

پ) ورودی ها و بازشوها در فضای نشیمن باید به صورتی تعبیه شوند که اندازه ی طول دیوار برای ایجاد مبلمان های متفاوت کافی باشد.

چیدمان دکوراسیون داخلی در فضای نشیمن: مسیرهای رفت و آمد چیدمان های مختلف را به وجود می آورند. در یک آرایش مناسب، حداقل اندازه ی بین وسایل و تجهیزات برای دسترسی و استفاده ی مناسب از آنها به شرح زیر است:

150 سانتیمتر برای صندلی هایی که روبروی هم قرار می گیرند.

60 سانتیمتر برای عبور یک فرد از بین وسایل.

75 سانتیمتر برای استفاده از صندلی پشت یک میز.

90 سانتیمتر برای جریان اصلی رفت و آمد و 60 سانتیمتر برای جریان محدود.

150 سانتیمتر بین وسایل سرگرمی خانواده و محل نشیمن.

37 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد؛ انقلابی که با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی به پیروزی رسید و با تاکید بر این مفاهیم از آن پاسداری شد. در این سال ها، گاهی تفسیرهای نادرستی از برخی از این مفهوم ها، شعارها و ارزش ها صورت گرفت. در این پیوند، شماری استقلال یا همان اداره ی کشور بدون مداخله دولت های بیگانه را خودانزوایی و کشیدن دیوار دور کشور تعریف کردند. نتیجه ی این تفکر پیگیری تولید «الف» تا «ی» کالاها و خدمات مورد نیاز کشور زیر عنوان خودکفایی در تولید گندم، برنج، بنزین، خودرو و... بود. در ارتباط با مفهوم خودکفایی، به طور کلی 2 نگاه وجود دارد؛ عده یی معتقدند هر آنچه نیاز است باید در داخل کشور تولید شود و در برابر، شماری بر این باورند باید کالاهای اساسی و راهبردی را در داخل تولید کرد و در دیگر زمینه ها باید بر بخش هایی متمرکز شد که در آن مزیت اقتصادی وجود دارد. در این ارتباط، چند نکته قابل تامل است: 1- تفسیرهای نادرست سال های اخیر از مفهوم استقلال و خودکفایی، به قول معروف ما را به اقیانوسی به عمق یک بند انگشت تبدیل کرده است. در این پیوند تلاش کرده ایم که صاحب همه ی فناوری های ممکن شویم اما با صرف هزینه هایی بسیار زیاد، هنوز نتوانسته ایم حتی در صنایعی که دارای مزیت اقتصادی هستیم جایگاهی برای خود بیابیم. به عنوان نمونه، در خودرو سازی ورود پیدا کرده ایم اما با توجه به گذشت سال ها از ورود به این صنعت و همچنین حمایت های گسترده یی نظیر اعمال تعرفه های سنگین وارداتی، صنعت خودروسازی حتی نتوانسته است رضایت مصرف کنندگان داخلی را برآورده کند. تولید خودروهای بی کیفیت و گران قیمت، نتیجه ی تاکید بر خودروسازی داخلی است که علاوه بر هزینه های مالی، تاکنون خسارت های جانی گسترده یی به دنبال داشته است. 2- سیاست گذاران اقتصادی باید قبول کنند که ما در همه ی حوزه ها مزیت اقتصادی نداریم و باید به تولید کالاهایی بپردازیم که در آن از مزیت اقتصادی برخوردار هستیم و کالاهای دیگر را از کشورهای دیگر تامین کنیم. بعنوان نمونه، با توجه به دسترسی به منابع غنی گاز و میعانات نفتی با قیمت رقابتی مناسب، دارا بودن ساحل های مناسب برای ساخت بندرهای صادراتی، قرار گرفتن منابع گازی خوراک پتروشیمی در کرانه ی خلیج فارس، موقعیت جغرافیایی مناسب به لحاظ نزدیکی به بازارهای آسیا از جمله چین و هند و همچنین اروپا، فراوانی جمعیت کشور به لحاظ ظرفیت های تقاضای داخل، رژیم مالیاتی مناسب و سازگار برای صادرات و همچنین نیروی انسانی تحصیل کرده، جوان و ارزان، ما می توانیم در صنعت پتروشیمی موفق باشیم. در برابر، سابقه ی نزدیک به نیم قرن فعالیت در حوزه ی خودروسازی نشان می دهد که این صنعت مزیت اقتصادی ما نیست و برای توجیه هایی از قبیل اشتغال زایی نیز می توان در صنایعی که مزیت نسبی داریم (از جمله پتروشیمی) برنامه ریزی کنیم. 3- آنچه مشخص است این که تولید برخی کالاها صرفه ی اقتصادی ندارد. این که قطعه یی در صنعت نفت را تنها 2 یا سه شرکت تولید می کنند، به این معنا نیست که دیگران قادر به تولید آن نیستند بلکه می تواند به این مفهوم باشد که تولید این قطعه ها برای بسیاری از کشورها صرفه ی اقتصادی ندارد. اگر در یکی از صنایع، تعدادی محدود از یک قطعه ی خاص مورد نیاز است، لازم نیست خط تولید آن قطعه را در کشور راه اندازی کنیم و به این ترتیب خرسند باشیم که در آن صنعت به خودکفایی دست یافته ایم. این به معنای نادیده گرفتن تقسیم کار بین المللی است که در تولید جهانی اصلی مهم به شمار می آید. 4- خودکفایی در برخی حوزه ها غیرممکن است. کشور ما در حوزه ی کشاورزی با کم آبی شدید و چالش های زیست محیطی زیادی رو به رو است و با توجه به میزان بهره وری پایین و کمبود آب، خودکفایی در کشاورزی از نظر عقلانی ناممکن شده است. همچنان که در سال زراعی 1384-1383 رخ داد، می توان در تولید یک محصول نظیر گندم خودکفا شد اما ناگزیر در ده ها محصول دیگر وابسته تر از قبل خواهیم شد. 5- مهمترین توجیه حامیان مفهوم تقلیل یافته ی خودکفایی، مقاوم کردن کشور در برابر تحریم ها یا فشارهای خارجی است. این در حالی است که هر چه روابط اقتصادی ما با دنیا محکم تر، ساختار اقتصاد ما قوی تر و به دنبال آن اثرگذاری ما بر اقتصاد بین الملل بیشتر باشد، هم انزوای کشور امکان ناپذیر و هم تحریم بسیار دشوارتر خواهد شد. اکنون بسیاری از اقتصادهای قدرتمند جهانی با پذیرش تقسیم کار بین المللی و توجه به اصول مزیتی در اقتصاد بین الملل، استقلال را در قدرتمندسازی اقتصاد خود دنبال می کنند و به رغم تامین بسیاری از نیازهایشان از جهان خارج، نوعی وابستگی متقابل اقتصادی، تجاری و فنی در روابط با جهان خارج تعریف کرده اند. سخن آخر اینکه تولید همه ی کالاها با توجه به ظرفیت ها و ویژگی های اقتصادی کشور و واقعیت های جهان خارج توجیه پذیر نیست و باید توجه داشته باشیم که دستیابی نیم بند به برخی فناوری ها و صنایع هیچ گاه ما را به یک کشور پیشرفته، صنعتی و مقاوم در برابر فشارهای خارجی تبدیل نخواهد کرد.

یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

 یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

بررسی عملکرد دولت یازدهم در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... تصویری از میزان کامیابی یا ناکامی مسوولان در تحقق وعده های انتخاباتی 2 سال پیش را به دست می دهد. در این میان، برخی ناظران مهمترین نقطه ی قوت کارنامه ی دولت را عرصه ی سیاست خارجی می دانند؛ حوزه یی که با شرایط کلان تجاری، اقتصادی، امنیتی، علمی و... کشور پیوندی آشکار و بر دیگر مسایل کشور نیز تاثیری غیرمستقیم اما مهم دارد. در ترسیم این کارنامه به طور خلاصه باید گفت سیاست خارجی کشور طی نزدیک به 2 سال اخیر از وضعیتی بحرانی خارج شده و گام در مسیری با افق های روشن گذاشته است به طوری که در شرایط کنونی، جمهوری اسلامی ایران را می توان از مهمترین کانون های دیپلماسی و مقصد مورد نظر بسیاری از واحدهای نظام بین الملل برای گسترش روابط در زمینه های گوناگون دانست. در این پیوند، بیان چند نکته می تواند تصویری گویاتر از وضعیت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی 2 سال گذشته به دست دهد: 1- حل و فصل اختلاف های هسته یی بین ایران و غرب مهمترین دستورکار سیاست خارجی ایران در سال های اخیر بوده است؛ اختلافاتی که به مدت یک دهه روز به روز متراکم تر شد و به شکل کلافی سردرگم، روابط خارجی ایران را به فضایی مبهم و غیرعقلایی کشاند. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، شفاف سازی در مورد فعالیت های صلح آمیز هسته یی جایگزین موضع گیری های حساسیت برانگیز شد و به همین شکل منطقی همه فهم و منطبق بر قواعد بین المللی جای ادبیات چالش پراکن قبلی را گرفت. طی 2 سال گذشته رفتار هوشمندانه ی ایران در جریان گفت وگوهای هسته یی، در عمل به خلع سلاح جبهه ی ضدایرانی و در نهایت سرفرودآوردن قدرت های جهانی در برابر حقوق مسلم ایران انجامید. به این ترتیب، پس از رایزنی های فشرده ی نمایندگان ایران و 6 قدرت جهانی در چارچوب گروه 1+5، دیوارهای متزلزل ساختار ظالمانه ی تحریم ها رو به فروپاشی نهاد تا پس از 12 سال از شروع یک «بحران غیرضروری» فضایی تازه در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران پدیدار شود. 2- بازگشت دیپلماسی به جایگاه کانونی آن در دستگاه سیاست خارجی کشور دیگر رویداد برجسته ی 2 سال گذشته بود؛ دستگاهی که به جای کارکردهایی چون رصد فرصت ها و چالش های پیش روی کشور و نیز پیگیری اهداف و منافع ملی در سراسر جهان برای سال ها به ساختاری برای ارتباط گیری های بی هدف، پراکنده و دلبخواه و به عبارتی روابط عمومی جهانی تبدیل شده بود. پس از چنین وضعیت ناامید کننده یی، نخبگانی اداره ی دستگاه دیپلماسی کشور را در دست گرفتند که به باور بسیاری از کارشناسان شرح فعالیت آنان را باید در قالب منابع آموزش دیپلماسی در دانشگاه های معتبر جهان تدریس کرد. نتیجه ی این فعالیت ها، گشایش یک به یک گره های کور پرونده ی هسته یی بود که در نهایت به توافق تاریخی بیست و سوم تیرماه انجامید. فراگیری عرصه ی دیپلماسی ایرانی همزمان با پیشبرد پرونده ی اختلاف های هسته یی، موجب بهبود وضعیت عمومی روابط خارجی با کشورهای دوست و هم سو، ایجاد زمینه های همکاری با دیگر کشورها و کاهش حجم تنش به ویژه با دولت های غربی شد ضمن آنکه حضور موثر در نشست ها و مجامع بین المللی و سازمان های جهانی و منطقه یی به طور جدی در دستورکار سیاست خارجی دولت یازدهم قرار گرفت. 3- همچنان که گفته شد، سیاست خارجی دولت یازدهم تحولی عمده در روابط ایران و غرب پدید آورد. یکی از مهمترین مولفه های این دگرگونی گشایش باب گفت وگوی مستقیم با مقام ها آمریکایی بر سر پرونده ی فعالیت های صلح آمیز هسته یی بود. این تحول سبب شد پس از دهه ها، 2 کشور بتوانند با عبور از انبوهی از اختلاف ها به نقطه یی مشترک و منافعی همگون در مذاکرات هسته یی دست یابند و به عبارتی الگویی عقلانی در فرایند رقابت در عرصه های گوناگون ایجاد کنند. در این میان، فضا برای پایان یک دهه هماوردی بی نتیجه بین تهران و پایتخت های اروپایی نیز فراهم شده است. در حالی که کشورهای اروپایی در قالب اتحادیه ی اروپا بزرگترین شریک تجاری جمهوری اسلامی ایران تا سال های میانی دهه ی 80 به شمار می آمدند، همزمان با افزایش اختلاف های هسته یی از ایران فاصله گرفتند و شانه به شانه ی آمریکا در برابر تهران قرار گرفتند. اکنون در فضای پساتوافق می توان شاهد چرخشی 180 درجه یی در سیاست کشورهای اروپایی بود به طوری که دولت ها و شرکت های اروپایی وارد رقابتی تنگاتنگ برای بازیابی جایگاه پیشین خود در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران شده اند. 4- برخی کارشناسان می گویند در فضای پساتوافق کاهش هزینه ی دوستی و همکاری با تهران موجب افزایش پیوندهای ایران با کشورهای دوست خواهد شد. از منظری دیگر، ارتقای منزلت ایران از وضعیت برگ برنده در روابط راهبردی قدرت هایی نظیر چین و روسیه با غرب به شرایط شریکی همتراز، بر مزیت های گسترش همکاری بین تهران و کشورهای دوست خواهد افزود. رویدادهای ماه اخیر تا حدی زیادی درستی این انگاره ها اثبات و از پیامدهای رویکرد متعادل و چندجانبه گرا در تنظیم روابط خارجی رونمایی کرد. به عنوان مثال می توان به گسترش مناسبات تهران- مسکو طی ماه های اخیر و اراده ی رهبران 2 کشور برای ورود به دوره یی تازه از روابط دوجانبه به عنوان نمودی از شرایط تازه ی سیاست خارجی ایران اشاره کرد. 5- به عقیده ی بسیاری از صاحبنظران، خروج سیاست خارجی از وضعیت نابسامان پیشین، افزون بر دگرگونی در نگاه جهانیان به ایران و جایگاه منطقه یی و بین المللی کشورمان، دشمنان ایران به ویژه صهیونیست ها را در موقعیت ضعف و انفعال قرار داده است. به بیانی دیگر، صهیونیست ها و دیگر کشورهایی که سال ها در نبود فضای تفاهم تهران با جهان با پیشبرد فرایند ایران هراسی اهداف و منافع خود را در سطح منطقه یی و بین المللی دنبال می کردند و در فرایند مذاکرات هسته یی از هیچ سنگ اندازی دریغ نکردند، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم مقهور دیپلماسی ایرانی شدند و در جایگاه بازنده ی اصلی توافق هسته یی قرار گرفتند. 6- در فضای کنونی، زمینه های پیگیری اهداف و منافع ملی در فضایی کم تنش فراهم شده است. کنار رفتن ابرهای ایران هراسی و تهدیدانگاری ایران برای امنیت بین المللی سبب شده تا اکنون جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت ممتاز منطقه یی به تکیه گاهی برای همکاری ها در جهت رفع چالش های جهانی و منطقه یی تبدیل شود؛ چالش هایی نظیر گسترش افراط گرایی و دهشت افکنی (تروریسم) که می تواند گریبانگیر همه ی واحدهای نظام بین الملل شود. در نگاهی عمقی تر به تحولات 2 سال اخیر، در جهت درک رویدادهای سیاست خارجی ایران باید به این واقعیت اشاره کرد که دستگاه دیپلماسی کشور پس از سال ها در مسیر بایسته ی آن یعنی اعتلای نظام جمهوری اسلامی ایران در سلسله مراتب بین المللی قرار گرفته و می رود تا به جایگاه شایسته ی خود دست یابد. البته در این مسیر چالش های فراوانی نیز وجود دارد که آن جمله می توان به ایجاد مناسباتی مطلوب با برخی همسایگان اشاره کرد. به رغم دستاوردهای سیاست خارجیِ مبتنی بر «تعامل سازنده با جهان» در کاهش سطح تعارض با دولت های غربی و ایجاد زمینه های گسترش همکاری با دوستان شرقی و دیگر کشورها، همچنان روابط منطقه یی ایران درگیر اختلاف ها و چالش هایی است که به نظر می رسد حل و فصل آن پس از توافق هسته یی در دستورکار دستگاه دیپلماسی قرار خواهد گرفت. در جمع بندی، شرایط کنونی سیاست خارجی را می توان وضعیتی مطلوب برای کاهش چالش های پیش رو و گسترش همکاری های منطقه یی و بین المللی در زمینه های گوناگون دانست. در این شرایط بسیاری از کشورهایِ پیشتر متخاصم با گذار از دوره ی تقابل پا به عرصه ی تفاهم و پذیرش نسبی واقعیت های ایران نهاده و به دنبال گسترش مناسبات در زمینه های گوناگون هستند. از سویی دیگر مانع ها و دشواری های افزایش تعامل با ایران روز به روز کاهش می یابد. با توجه به آنچه گفته شد کارنامه ی مسوولان سیاست خارجی دولت یازدهم را باید کارنامه یی قابل قبول و حتی فراتر از انتظار توصیف کرد. 

به رغم روند همگرایی در برهه ی پس از جنگ دوم جهانی که در فرجام به تشکیل بزرگترین اتحادیه ی منطقه یی یعنی اتحادیه اروپا انجامید، قاره ی سبز همچنان با گرایش های واگرایانه ی قدرتمندی به شکل جدایی طلبی روبرو است و این مساله موجب نگرانی برخی از کشورهای اروپایی شده است. با توجه به گوناگونی کانون های جدایی طلبی در اروپا، طبق برخی برآوردها احتمال دارد که بیش از 10 دولت تازه در قرن بیست و یکم پا به عرصه ی وجود گذارد. حتی گرایش های جدایی طلبانه در برخی از کشورها در وضعیت عملیاتی شدن قرار گرفته که به طور ویژه می توان از منطقه ی «باسک» در اسپانیا نام برد. در برخی از کشورهای اروپایی، جدایی طلبی در مرحله ی طرح درخواست قرار دارد. در برخی دیگر اقدام هایی برای اجرایی سازی آن انجام شده که به طور معمول به صورت تصویب یا برگزاری همه پرسی است. در برخی کشورهای شرق اروپا نیز گروه های شورشی مسلح نیروی پیشران اقدام های جدایی طلبانه به شمار می روند. بررسی نمونه های مهم واگرایی و استقلال طلبی در اروپا از اوکراین گرفته تا اسپانیا می تواند دریچه یی بسوی درک ابعاد این مساله و پیش بینی فرایندهای آینده بگشاید. مهمترین کانون های جدایی طلبی در اروپای غربی در منطقه ی «اسکاتلند» بریتانیا، «کاتالونیا» و باسکِ اسپانیا و منطقه ی «فلامان» بلژیک قرار دارد. در همین فهرست نام 6 منطقه در ایتالیا از جمله 2 جزیره ی «سیسیل» و «ساردینی» و جزیره «کورسیکا» از فرانسه به چشم می خورد. هر چند می توان پیش بینی کرد بقیه ی منطقه های جدایی طلب نیز به تدریج خواسته هایشان را در این زمینه افزایش دهند، اما اکنون مساله ی استقلال طلبی های ایالت های اسپانیایی از اهمیتی ویژه برخوردار است. این در شرایطی است که اسکاتلندی ها شهریورماه سال گذشته، پای صندوق های رای رفتند تا درباره ی سرنوشت اتحاد 307 ساله ی اسکاتلند با انگلیس نظر دهند. با اعلام نتیجه ی نهایی همه پرسی اسکاتلند دولتمردان لندنی به طور موقت نفس راحتی کشیدند. در تازه ترین رخداد جدایی طلبی در قاره ی سبز در پنجم مهرماه، حزب های هوادار استقلال در منطقه ی کاتالونیا توانستند اکثریت مطلق آرا را در انتخابات منطقه یی این ایالت به دست آورند. به این ترتیب ائتلافی از احزاب جدایی طلب با داشتن بیشترین تعداد کرسی ها، کنترل پارلمان آینده ی منطقه ی خودمختار کاتالونیا را در دست خواهند داشت. برخی پیش بینی می کنند به زودی فرایند جدایی کاتالونیا از اسپانیا آغاز خواهد شد؛ فرایندی که در صورت متوقف نشدن برای رسیدن به نتیجه دست کم 18 به طول خواهد انجامید. میزان مشارکت ساکنان کاتالونیا در این انتخابات 63 درصد بوده است. این رقمی قابل توجه و 7 درصد بیشتر از میزان مشارکت آن ها در انتخابات سال 2012 میلادی است. اسپانیا از جمله اعضای اتحادیه ی اروپا است و همچنان که اشاره شد از مدت ها پیش با بحران جدایی طلبی در بخش هایی از خاک خود به ویژه در ایالات باسک و کاتالونیا رو به رو بوده است اما به نظر می رسد این انتخابات مسیر تازه یی را پیش روی حامیان جدایی کاتالونیا از اسپانیا گشوده است و باید منتظر اقدام های این ائتلاف پس از گشایش پارلمان تازه در این منطقه ماند. بررسی نمونه های جدایی طلبی در اروپا نشان می دهد که بحران اقتصادی و مسایل سیاسی- هویتی، 2 متغیر اصلی تاثیرگذار بر جدایی طلبی در قاره سبز است و اکنون موضوعی به نام بحران پناهجویان و آوارگان نیز بر آن افزوده شده و ظرفیت های بیشینه شدن گرایش های جدایی طلبانه افزایش یافته است. **بحران سیاسی – هویتی اکنون اتحادیه ی اروپایی با موجی از واگرایی روبرو شده است. در کنار اشتراک های زیادی که بین 28 کشور عضو اتحادیه ی اروپا و نیز برخی نامزدهای پیوستن به اتحادیه وجود دارد اختلاف های متعددی نیز در روابط و سیاست های آن ها به چشم می خورد. در این مجموعه ی سیاسیِ واحدهای ملی، فرایندهای جدایی طلبی از طرفی اجتناب ناپذیر است و از طرفی بازتاب واقعیت های سیاسی، اقتصادی و هویتی آن ها است. در یک دید کلی باید گفت که تضاد منافع سیاسی و تفاوت های هویتی یکی از عوامل اصلی واگرایی بین کشورهای اروپایی است. بر مبنای این اختلاف های هویتی در ایالت کاتالونیا، فلاندر(منطقه یی میان بلژیک و فرانسه)، اسکاتلند، تیرول جنوبی (ایالتی در اتریش) و... تجزیه طلبان قدرت گرفته اند. به این ترتیب یکی از موضوع های مهم و عمده در بخش هایی از اروپا وجود هویت های منطقه یی است. در این ارتباط، انگیزه های قدرتمند هویتی همراه با بحران یورو انگیزه و مشوقی برای قدرت گیری روزافزون جدایی طلبان در اروپا شده است. برای نمونه، طی سال های گذشته جدایی طلبان بلژیک همواره آشکارتر و بلندتر خواسته های خود را ابراز می کنند. «بارت دی ویور» رییس حزب جدایی طلب اتحاد نوین فلاماند پس از اینکه حزبش توانست در انتخابات شوراهای محلی سال 2014 میلادی در «آنورس» در شمال این کشور بیشتر کرسی های شورا را در اختیار بگیرد، تاکید کرد که سیاست های دولت بلژیک دیگر نزد اکثریت فلامان ها پشتیبانی نمی شود. در این میان به نظر می رسد بحران پناهجویان نیز نگرانی ها در مورد بحران هویتی در اروپا را افزایش داده است چرا که بسیاری از کشورهایی که درگیر در بحران پناهجویان هستند مانند کرواسی، نگرانی شدید خود را از برهم خوردن تعادل جمعیتی ظریفی که در کشورهایشان وجود دارد، اعلام کرده اند. چنین وضعیتی از یک سو می تواند به روی کار آمدن گروه های راست افراطی در کشورهای پذیرنده ی این پناهجویان بیانجامد و از سوی دیگر، گسترش جریان راست افراطی در گسترش جدایی طلبی به عنوان متغیری واسطه یی عمل خواهد کرد و به عبارتی پیامدهایی بیشتر غیرمستقیم و کمتر مستقیم در فرایندهای جدایی طلبانه خواهد داشت. **بحران اقتصادی همزمان با ادامه ی بحران اقتصادی در اروپا که به تضعیف پایه های سیاسی- اقتصادی این قاره منجر شده و گمانه هایی مبنی بر جدایی کشورهایی چون یونان از ائتلاف های سیاسی و مالی اروپا را در پی داشته است، جنبش های استقلال طلب در بلژیک، اسپانیا و انگلیس نیز به پویش در آمده اند. به عنوان مثال، از آذرماه سال گذشته و در کمتر از سه هفته، سه منطقه در اروپا آشکارا تمایل جدایی طلبانه خود را ابراز کردند. آنچه به نظر می رسد در اروپا رخ داده، سیاست تمرکززدایی است که دولت های اروپایی و اتحادیه ی اروپا از سال های 1970 میلادی در پیش گرفته اند. دولت های اروپایی به ویژه در میانه ی بحران های اقتصادی که از سال 2008 میلادی آغاز شد تلاش کردند تا با تمرکززدایی فضای رقابت های اقتصادی را جهت عبور از بحران فراهم کنند. این تمرکز زدایی، نخست با مقاومت ایالت های ثروتمند در ان کشورها رو به رو شد و در مرحله ی دوم، تلاش ها برای جدایی از کشور اصلی افزایش یافت. برای نمونه، از زمان آغاز سیاست های ریاضت اقتصادی، در برخی از مناطق ثروتمند همچون فلامان و کاتالونیا در برابر کمک مالی به بخش های فقیرتر کشور مخالف های گسترده یی شکل گرفت و این استدلال مطرح شد که بار فقیران را نباید دارایان بر دوش بکشند. هر چند که در کشوری چون آلمان گروه های جدایی طلب تهدیدی برای مهمترین قدرت اروپا محسوب نمی شوند، اما ثروتمندان منطقه ی «باواریا» با توزیع برابر مالیات بر درآمد در همه ی ایالت ها مخالفند. به این ترتیب می توان شاهد روندهایی بود که در سطح فروملی و بر مبنای شکاف های هویتی- سیاسی و اقتصادی اروپا در حال پیشرفت است. هر چند دولت های اروپایی تلاش دارند با ابزارهای دموکراتیک، اقناع یا تبلیغات سیاسی و گسترش گرایش های ملی گرایانه در منطقه های جدایی طلب و همچنین اعمال فشارهای فراملی از طریق نهادهایی چون اتحادیه ی اروپا با این روندها به مقابله برخیزند اما این چالش همچنان به طور جدی در برابر دولت های اروپایی خودنمایی خواهد کرد.  

از ورودی هتل که عبور کنید، مستقیم و بدون هیچ فیلتری وارد لابی می شوید. در نگاه اول فضایی روشن و مملو از نور، روبه روی تان قرار گرفته. شاید به همین خاطر است که در نگاه اول بازی رنگ، نور و لوستر مجلل لابی هتل سهم بیشتری در ذهن مخاطب باقی می گذارد. کمی جلوتر، در انتهای لابی آبنمایی به چشم می خورد. صدا و حضور این آبنما، فضای لابی هتل را بسیار تلطیف کرده است. اگر کمی در لابی قدم بزنید متوجه می شوید که این فضای یکپارچه ، هم زیبا به نظر می رسد و هم مجلل.

شاید بشود گفت هتل پارسیان آزادی مجلل ترین هتل کشور است. ساختمان این هتل پنج ستاره بازمانده هتل های زنجیره ای هایت قبل از انقلاب است. چند سالی است که به همت هلدینگ پارسیان فضای داخلی این هتل نوسازی و بازسازی شده است. فرآیند این بازسازی بر عهده یک تیم تخصصی بوده؛ تیمی که اعضای آن را آقایان دستجردی، محمدی، سیدکاظمی، فاطمی و افشار تشکیل می دادند. در این گزارش مهندس افشار، یکی از افراد تیم بازسازی و مشاور این پروژه برای مان از فرآیند نوسازی هتل پارسیان آزادی و رعایت استانداردهای جهانی در طراحی آن می گوید. عمده تاکید او در این گفت وگو، میزان سهم یک هتل برای شناخت فرهنگ و اقلیم یک کشور و تاثیر آن روی جذب توریست است ؛ مساله ای که خیلی ها در معماری داخلی یک هتل کمتر به آن توجه می کنند.

یک اتاق آرام، چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

استفاده از سلیقه خانگی در معماری اتاق های یک هتل صحیح نیست چون حس اتاق یک هتل با حس اتاقی در خانه کاملا متفاوت است. اتاق هتل با حداقل وسایل باید بالاترین درجه کیفی را داشته باشد. یک مهمان با آمدن به اتاقش در یک هتل، انتظار ندارد چیزی شبیه فضای اتاق خودش در خانه را ببیند! لوکس بودن و شلوغی بیش از حد در اتاق هم نشانه برتری آن از بعد معماری نیست. اتاق در یک هتل استانداردهای خاصی دارد که باید رعایت شود. ساختارشکنی این استاندارد تنها در هتلی خاص یا اتاق های خاص یک هتل امکان پذیر است؛ مثل سوئیت پرزیدنتال هتل پارسیان آزادی که به دلیل نوع کارکردش که مختص اقامت افراد سیاسی، تجار و. . . است لوکس تر طراحی شده است.

چرا رنگ غالب هتل زرشکی است؟

رنگ تکرارشونده و غالب دکوراسیون هتل پارسیان آزادی زرشکی است. زرشکی رنگ شناخته شده ای در فضای داخلی هتل است از این بابت که این رنگ نشان دهنده توانمندی و زندگی اشرافی است. وقتی به کسی می خواهند خیلی احترام بگذارند برایش فرش قرمز پهن می کنند. در همه فرهنگ ها رنگ زرشکی و حتی قرمز جایگاه خاصی دارد. این رنگ بین المللی بالاترین درجه خوشامدگویی را دارد. رنگ زرشکی در اتاق ها، سوئیت ها، رستوران و. . . هتل به خوبی دیده می شود. ایده تیم طراح از حضور این رنگ تکرارشونده در هتل آزادی، ایجاد حس یکپارچگی در تمام فضای هتل است. تکرار این رنگ می تواند تاثیر بسیاری در ایجاد تصویری لوکس در ذهن مهمانانش بر جای بگذارد.

چیدمان مبل ها چطور باید باشد؟

از هتل پارسیان آزادی برای دکور منزلتان ایده بگیرید!

در وهله اول اتاق یک هتل حکم یک چهاردیواری را دارد. به همین علت باید یک پنجره آن رو به یک فضای تعریف شده و خاص باز شود. چشم باید به دیدن منظره های خوب عادت کنندپس پنجره در یک هتل باید رو به بهترین منظره و چشم انداز باز شود. پنجره ها گاهی ممکن است مهمان را آزرده هم کنند بنابراین فضای بصری پنجره های هتل بسیار مهم است. چیدمان اتاق باید جوری باشد که هر کسی روی مبل می نشیند بهترین دید را نسبت به مناظر داشته باشد.

یک لابی خوب چه مشخصاتی دارد؟

لابی هتل پارسیان آزادی را به دلیل وسعت کمی که دارد نمی شد به فضاهایی مجزا تقسیم کرد. به همین خاطر تیم طراح تصمیم گرفت با نوع طراحی لابی، یک دعوت عمومی از مهمانان داشته باشد. زمانی که مهمان وارد لابی می شود در فرصت کوتاهی می تواند محلی مناسب برای نشستن و انتظار پیدا کند. این لابی خوانش فضایی خوبی دارد. در هتل پارسیان آزادی با توجه به متراژ کم لابی، با ترفندهای معماری این فضا باید بزرگنمایی می شد. شاید این لابی تابع استانداردهای جهانی نباشد اما با توجه به بضاعت فضایی که وجود داشت به خوبی مدیریت شد.

خروجی ها چطور طراحی می شوند؟

در یک هتل باید فضاها را راحت پیدا کنید. مسیر باید بسیار ساده و خوانا باشد تا به راحتی در مواقع اضطرار راه خروج را پیدا کرد. این اتفاق در اینجا بسیار ملموس است و شما راحت به فضاهای مختلف و خروجی دسترسی پیدا می کنید. مهمان یک هتل نسبت به آن فضا غریبه است و باید به راحتی با فضاهای هتل آشنایی پیدا کند. در طراحی خروجی ها نور مخفی و ترکیب رنگ سنگ ها می تواند حس غریبگی را از مهمان بگیرد.

اگر بخواهیم فضا لاکچری به نظر بیایدچه کنیم؟

شاخص ترین اتاق هتل پارسیان، سوئیت پرزیدنتال است؛ یک سوئیت دو طبقه بسیار مجلل. این سوئیت مختص اقامت افراد مهمی مثل سفرا، تجار، شخصیت های سیاسی و. . . است و تا به حال خاطره حضور افراد بزرگی مثل کاترین اشتون، بانکیمون، سپ بلاتر، کیتارو و دیگر افراد برجسته جهان را داشته است. مدخل این سوئیت یک پیش ورودی کوچک برای استقرار بادیگاردها دارد.

فضاهای سوئیت پرزیدنتال شامل دفتر کار، سرویس های بهداشتی مجزا، اتاق های مختلف، فضایی برای پذیرایی از مهمان و. . . است. در این سوئیت مجلل بالاترین درجه اقامت برای یک شخصیت مهم در نظر گرفته شده است. از نظر امنیت فضایی هم دیوارها کاملا آکوستیک و با همه ملاحظات ساخته شده است.

نورپردازی چطور باید باشد؟

نور موجود در فضاهای یک هتل باید ملایم باشد. همچنین تفاوت نور اتاق و راهرو هنگام شب نباید خیلی آزار دهنده باشد. بسیاری از نورپردازی های کارشده در هتل هایی مثل پارسیان آزادی غیرمستقیم است تا منبع نور جلوی چشم و آزار دهنده نباشد.

پروفیل های یو پی وی سی که از دهه 60 در اروپا تولید شده اند و در صنعت در و پنجره ساختمان بکارگرفته شده اند، دارای دو استاندارد اصلی می باشند. استاندارد کشور انگلستان که بعنوان استاندارد اروپا نیز مورد استفاده قرار می گیرد با عنوان BS EN 12608 که آخرین ویرایش آن سال 2003 می باشد. استاندارد دیگر که استاندارد سختگیرانه تری می باشد، استاندارد کشور آلمان و با عنوان RAL GZ 716-1 و آخرین ویرایش آن سال 2008 می باشد.
استانداردهای BS و RAL از دیدگاه های مختلف پروفیل های یو پی وی سی را بررسی می کنند که یکی از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت دیواره های اصلی و دیواره های رابط بین آنها (دیواره فرعی) در پروفیل می باشد.
در هر دو این استانداردها ضخامت بالاتر از 2.8 میلیمتر در دیواره اصلی و همچنین ضخامت بالاتر از 2.5 میلیمتر در دیواره فرعی بعنوان پروفیل های نوع A ویا کلاس یک در نظر گرفته می شوند. ضخامت های بالاتر از 2.5 در دیواره اصلی و بالاتر از 2 میلیمتر در دیواره فرعی نیز بعنوان پروفیل های نوع B و یا کلاس دو مطرح می شوند. در استاندارد رال همین دو نوع پروفیل از نظر ضخامت دیواره معرفی و بررسی می شوند ولی در استاندارد BS نوع سومی نیز تعریف شده است که بر اساس توافق بین سازنده و خریدار پروفیل استانداردی تعریف شود که به آن C گفته می شود. در این کلاس هیچ محدوده ای برای ابعاد در نظر گرفته نشده است و ملاک ابعاد اعلامی توسط تولید کننده است.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ایران هم بعنوان متولی تدوین استاندارد ملی تجهیزات و مصالح ساختمانی، تحقیقات و مطالعات گسترده ای در این زمینه صورت داده است و  استاندارد BS EN 12608 را بعنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهایت جهت انتشار کمیته ملی استاندارد در اختیار سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی قرار گرفته است.

مباحثی که در استانداردها مورد بررسی و آزمون قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:
- ابعاد و اندازه های پروفیل
- وزن پروفیل
- ظاهر و شرایط ارسال
- شرایط آب و هوایی و آزمون های آن
- آزمون مواد اولیه
- آزمون های حرارتی پروفیل
- مقاومت پروفیل در برابر ضربه
موارد فوق بصورت جامع در استانداردهای RAL و BS ذکر شده و در استاندارد ملی ایران نیز درج شده اند.

تست های مربوط به پروفیل UPVC
1-  شکل ظاهری و شرایط تولید :
در زمان فرآیند تولید انواع سطح مقطع پروفیل، تعداد نمونه های مشخصی جهت انجام آزمایش ها از تولید اخذ می شود. این نمونه ها پس از بررسی شکل ظاهری به مدت 12 تا 24 ساعت در آزمایشگاه نگهداری شده و سپس مورد تست های مختلف طبق استاندارد RAL GZ 716/1 قرار می گیرد. سطوح خارجی پروفیل ها که در معرض دید قرار دارند لازم است دارای رنگ سفید یکنواخت بوده و عاری از هر گونه اجسام خارجی، حفره، ترک ، حباب و سایر معایب باشند.

2-  مقاومت در برابر ضربه ناشی از سقوط جرم در دماهای پایین
Impact resistance by falling mass at low temperature   :
در این آزمایش ابتدا 10 نمونه 30 سانتیمتری از پروفیل در دستگاه Freezer قرار داده و تا دمای 15 – درجه سانتیگراد به مدت حداقل یکساعت نگهداری می شوند، سپس توسط وزنه ای به جرم 1 kg از ارتفاع 1500mm ، مورد تست ضربه قرار می گیرند. طبق استاندارد RAL نباید بیش از 10 درصد از نمونه ها (بیش از یک پروفیل) شکسته شود.

3- رفتار پس از گرم شدن  Behavior after heating :
در این آزمایش، یک نمونه 22 سانتیمتری به مدت نیم ساعت در دمای 150 درجه سانتیگراد گرم شده، سپس در دمای محیط خنک می شود . پس از انجام آزمایش، نمونه باید فاقد هر گونه تغییر شکل ظاهری (اعم از چروک، ترک،...) باشد.

4- تست جرم در واحد طول :
نمونه 250 mm با دقت 1 mm اندازه گیری شده و جرم آن با دقت 1 گرم سنجیده می شود. جرم واحد محاسبه شده نباید کمتر از 95 درصد مقدار اسمی آن، طبق استانداردهای ارائه شده باشد.

5- برگشت حرارت  Heat reversion :
سه مقطع پروفیل 220 mm انتخاب و با دو خط به فاصله تقریبی 200 mm در دو سمت سطح، به صورت عمود بر محور پروفیل نشانه گذاری می شوند. این نمونه ها پس از نشانه گذاری در کوره، با دمای 100 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت قرار می گیرد و پس از خنک شدن در دمای محیط، مجددا فاصله نشانه ها اندازه گیری می شود. برای هر نمونه و هر جفت علامت، ضریب برگشت حرارت به درصد محاسبه می شود. طبق استاندارد RAL برای پروفیل های فرعی (زهوار، اتصال ، کاور ، رابط و...) نباید درصد اختلاف برگشت حرارت بیش از 3 درصد و برای پروفیل های اصلی بیش از 2 درصد باشد. ضمنا برای پروفیل های اصلی، اختلاف درصد برگشت حرارت، بین دو طرف سطح نیز نباید بیشتر از 0.4 درصد باشد.

6- تست ابعاد و هندسه پروفیل :
ضخامت سطح مقطع پروفیل ها، ضخامت جداره های داخلی و خارجی و همچنین هندسه پروفیل، با استفاده از ابزارهای با دقت زیاد، اندازه گیری و با ابعاد استاندارد مقایسه می شود.

7- تست کجی :
به منظور اندازه گیری انحراف محور طولی پروفیل، دو نمونه 1000mm به صورت آینه وار روی یک سطح صاف کنار یکدیگر قرار می گیرند و به وسیله اندازه گیری دقیق، فاصله ایجاد شده در تمام محور طولی دو پروفیل، اندازه گیری می شود. انحراف پروفیلها نباید از 1 mm در کل طول یک متر تجاوز کند. به عبارتی فقط تا نیم میلی متر کجی یا انحراف در هر متر پروفیل قابل قبول است.

8- تست جوش :
سطح مقطع های پروفیل پس از مرحله جوش به صورت نمونه در آزمایشگاه تحت تست جوش قرار می گیرند. بر اساس استاندارد RAL هر یک از این سطح مقطع ها باید با رسیدن به نیروی مشخصی به مرحله شکست برسند، و در صورتی که زودتر از میزان نیروی تعریف شده، پروفیل شکسته شود محموله تولیدی مردود شناخته خواهد شد.

 -طراحی داخلی با استفاده از سبز - زرد

-رنگ خالص زمرد سبز در دکوراسیون داخلی

-یک اشاره از نعنا در طراحی داخلی

وقتی که از فضاهای کوچیک صحبت میشه و جاهایی که کمی جمع و جور هستن، همیشه پیشنهاد میشه که از رنگ های روشن مایل به سفید و خود سفید برای رنگ آمیزی دیوار هاش استفاده بشه و یا از لوازم با رنگ روشن برای دکوراسیونش استفاده بشه. ولی طراحان داخلی این رو کاملا درست نمیدونن و در واقع باید گفت درسته که استفاده از رنگ های تیره در فضاهای کوچیک ممکنه فضا رو بسته کنه اما با استفاده درست و به جا و ترکیب های مناسب رنگی میشه اتاق کوچک تون جذاب تر از همیشه باشه. در این مطلب توضیحاتی درباره رنگ های تیره در اتاق های کوچک صحبت میکنیم.

رنگ های تیره بسیار جذاب هستن

خیلی از مردم هنوز از به کار بردن رنگ های تیره برای رنگ دیوار های منزلشون اکره دارن و این جسارت رو به خودشون نمیدن که از رنگ های متفاوت تری برای دکوراسیون خونه استفاده کنن. این مساله تنها در مورد رنگ دیوار ها صدق نمیکنه و میشه از رنگ ها در مبلمان، پرده و چراغ ها هم استفاده کرد.

رنگ های تیره در فضاهای کوچک گاهی میتونن بسیار جذاب باشن و شما رو شگفت زده کنن. رنگ هایی مثل قهوه ای، شکلاتی، آبی، قرمز تیره و بنفش میتونن در ترکیب های مناسبی بسیار چشم نواز و آرامش بخش باشن و در عین حال شیک و جذاب باشن.

حقیقت اینه که این رنگ ها اگر درست استفاده نشه میتونه فضا رو بسیار دلگیر و گرفته نشون بده و هیچ زیبایی بصری هم نداشته باشه ولی اگر به درستی استفاده بشه میتونه بسیار گرم و دلچسب باشه و تفاوت بسیاری هم در فضای اتاقتون ایجاد بشه. در واقع فضاهای کوچک در مقایسه با فضاهای بزرگتر پتانسیل بیشتری برای احساس گرمی و صمیمیت و آرامش دارن.

ایجاد سایه روشن در اتاق های کوچک

مهمترین مساله در استفاده از رنگ های تیره ایجاد نور و سایه است. وقتی میخواید در اتاق کوچکی از رنگ های تیره استفاده کنید باید در ایجاد سایه روشن دقت داشته باشید. بازی با رنگ ها مهمترین مساله اس. مثلا اگر برای یک دیوار از رنگ تیره ای مثل سرخ(قرمز تیره) استفاده کنید و اجازه بدید که نور طبیعی زیادی بهش بتابه، بسیار زیبا و خیره کننده خواهد بود. لازم نیست که تمام اتاق رو به همون رنگ در بیارید. میتونید بقیه دیوار ها رو سفید نگه دارید و تنها یک دیوار رو رنگ کنید.

رنگهای تیره نه تنها میتونن در اتاق های کوچکتون به کار برن، بلکه در راهرو ها و دالان ها و حتی حمام هم میتونید به زیبایی از این رنگ ها استفاه کنید. حتی اگر نور طبیعی زیادی نداشتید میتونید با استفاده از یک لامپ کوچک و یا چراغ سایه روشن مورد نظرتون رو ایجاد کنید. به خصوص اینکه از مبلمان با رنگ های روشن در ترکیب با این دیوار های تیره استفاده کنید که به آسونی میتونه جذابیت و زیبایی بسیار زیادی رو ایجاد کنه.

استفاده از رنگ های براق برای فضاهای کوچک

ایده های هوشمندانه میتونه در ایجاد یک تناسب رنگی تاثیر گذار باشه. وقتی که شما مبلمان روشنی دارید و یا میخواید از لوازم روشن برای دکوراسیون فضای کوچکتون کمک بگیرید میتونید از دیوار های تیره و گرم استفاده کنید تا تعادل رنگی خوبی برقرار بشه. به خاطر داشته باشید که برای فضاهای کوچک از رنگ های کمی براق استفاده کنید. چرا که باعث بهتر منعکس شدن نور میشه و زیبایی اتاق رو چند برابر میکنه.

می توانید با طبقه بندی کردن انبارها یا کمد های خانگی خود، فضا را بهینه تر سازید.

-    برای قرار گیری بلوزهای پشمی و لباس های زمستانی، هیچ جایی بهتر از یک کمد کوچک با چند کشو نیست.
-    اگر نمی‌ دانید با کتاب های‌ اضافی‌ و ظرف و ظروف عتیقه ای‌ که سالها برای جمع آوریشان زحمت کشیده اید چه کنید، شاید بهتر باشد که یک ویترین نردبانی‌ به عنوان کتابخانه، میز تلویزیون و ضبط صوت سفارش دهید. اما به یاد داشته باشید فاصله طبقات بسته به نوع وسیله ای‌ که در آن جای‌ می‌گیرد، باید متفاوت باشد.برای صرفه جویی در فضا بهتر است کمد هایی انتخاب شود که علاوه بر داشتن درهای شیشه ای و طبقات برای قرار دادن اشیاء تزئینی ، حداقل دو طبقه با درهای چوبی برای قراردادن اشیاء ضروری که دوست ندارید دیده شوند داشته باشد.
-    هنگام خرید کمد ، حتما به کشو های داخلی، لولا ها و... توجه کنید. همه این موارد را یک بار پیش از خرید امتحان کنید و ببینید آیا کشو ها به آسانی به بیرون و داخل کشیده می شوند یا خیر؟ آیا این کمد فضای لازم را برای تمام وسایل شما دارد؟


چیدمانی صحیح
اولین چیزی که به مرتب بودن یک کمد کمک می کند، چوب لباسی است . لباسها گذشته از وزن، جنس و میزان استقامت چوب لباسی، باتوجه به فرمشان باید توسط چوب لباسی مناسب به میله کمد آویخته شوند. در واقع چوب لباسی ها نه تنها ابزار آویزان کردن لباس هستند ، بلکه نقش محافظت کننده از فرم آنها را نیز برعهده دارند. پس به  نوع چوب لباسی ها توجه کنید و بر روی لباسهایی که کمتر از آنها استفاده می شود حتما کاوربکشید.

پلوورها و ژاکتهای سنگین را بهتر است به جای آویزان کردن تا کنید و در کیف های مخصوصی قرار دهید که در انواع و اندازه های مختلفی در بازار وجود دارد. برای آویزان کردن لباسهای بلند مانند مانتوها، بارانی و... ارتفاعی به میزان 165 تا 172 سانتیمتر در نظر بگیرید. برای لباسهای کوتاه مانند بلوزها، پیراهن های مردانه و...، ارتفاعی به میزان 90 تا 105 سانتیمتر نیاز دارید. فضای خالی بالای کمد را می توان برای قراردادن ساک ها یا جعبه هایی که وسایل شخصیتان درون آن قرار دارد در نظر بگیرید.

درهای کمدها را از یاد نبرید زیرا فضاهای بسیار کار آمدی برای قرار دادن بخشی از وسایل می باشند. اگر کمدتان از ارتفاع زیادی برخوردار است، بهتر است از دو ردیف میله برای آویزان کردن لباسها استفاده کنید و لباسهای غیر ضروری را در قسمت بالایی که دسترسی سخت تری دارد قرار دهید . می توانید با نصب یک طبقه چرخدار در زیر کمد ، جایی برای کفشها و لوازم دیگرتان ایجاد کنید.

یکی از این فضاهای کارآمد که ما همیشه فراموشش می کنیم، اختلاف سطحهای‌ باریک میان دو دیوار یا دو ستون است که می توانید با قراردادن چند طبقه چوبی یا شیشه ای، فضایی برای قراردادن لوازم دکوراتیو یا کتابخانه های مقرون به صرفه بسازید.

سعی‌ کنید به هنگام تهیه مبلمان و وسایل چوبی‌ منزل، از مواردی‌ استفاده کنید که دارای‌ کشو یا کمدهای‌ کوچک باشند. مثلا اگر تختخواب فرزند شما دارای یک کشو در زیر و یک کمد کوچک در بالا باشد، دیگر مشکل قرار دادن ملحفه را نخواهید داشت.

به زعم بسیاری از صاحبنظران، بعد از دستیابی به توافق هسته یی اکنون نوبت به اقتصاد رسیده است. بعد از اعلام خبر توافق، شرکت های اقتصادی بین المللی برای انجام مذاکرات اولیه راهی ایران شدند. نوید برداشته شدن قریب الوقوع تحریم های اقتصادی به گوش می رسد و این رویدادها باعث شده که در میان مردم امیدی برای تغییر شرایط اقتصادی به وجود بیاید. همزمان با این روند، تعدادی از نمایندگان مجلس در مسیر متفاوتی قدم گذاشته اند؛ استیضاح مرد اول اقتصاد کشور. طرح استیضاح طیب نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی، یک روز پس از سوال «مهرداد بذرپاش» نماینده اصولگرای تهران و قانع نشدن مجلسی ها از پاسخ وزیر و اخذ سومین کارت زرد، با 25 امضا به هیات رییسه ارایه شد. مجلس از ابتدای دولت یازدهم تاکنون رویکردی دوگانه با وزیر اقتصاد داشته است. در حالی 25 نماینده مجلس طرح استیضاح طیب نیا را امضا کرده اند که در پایان جلسات رای اعتماد به کابینه دولت یازدهم، وی با کسب 274 رای از مجموع 284 رای ماخوذه، عنوان کسب بالاترین رای اعتماد در تاریخ جمهوری اسلامی ایران را به خود اختصاص داد. وزیر اقتصاد که بیست و چهارم مرداد 1392 توانسته بود بالاترین رای اعتماد را در تاریخ جمهوری اسلامی کسب کند، در هفدهم آذر ماه همان سال یعنی حدود چهار ماه بعد، نخستین کارت زرد را از مجلس دریافت کرد. وی نخستین وزیر دولت یازدهم بود که از مجلس کارت زرد گرفت. در چهاردهم بهمن 1393 نیز طیب نیا برای پاسخگویی به سوال «حمید رسایی» نماینده تهران در مجلس حاضر شد که نمایندگان قانع نشدند و به این ترتیب وی دومین کارت زرد را نیز از مجلس دریافت کرد. طیب نیا چهارشنبه هفته گذشته هجدهم مردادماه و به دنبال سوال بذرپاش و قانع نشدن نمایندگان مجلس از پاسخ های وزیر، سومین کارت زرد را گرفت و پس از آن، موضوع استیضاح مطرح شد. نمایندگان مخالف وزیر اقتصاد، مواردی از جمله «اعمال فشارهای مالیاتی»، «آمارهای متناقض دولت در حوزه اقتصاد نظیر تورم» و به طور کل «بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور» را دلایل مخالفت خود اعلام می کنند. بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور، اتهام وزیری است که وضعیت اقتصادی آشفته از دولت گذشته را تحویل گرفت و در طول 2 سال، آرامش را در بازار حاکم کرد؛ تورم بیش از 42 درصد را به 14 درصد کاهش داد و رشد اقتصادی منفی 6.8 درصد را به مثبت 3 درصد رساند. طیب نیا در شرایطی مسوولیت وزارت اقتصاد را به عهده گرفت که بی سابقه ترین تحریم ها علیه ایران اعمال می شد و اقتصاد کشور با مسایلی همچون تورم، رکود اقتصادی، کاهش نرخ سرمایه گذاری داخلی و خارجی، حدود سه هزار طرح و پروژه نیمه تمام، حدود 100 هزار میلیارد تومان بدهی دولت به پیمانکاران، تعطیلی بنگاه های اقتصادی، کاهش حدود یک میلیون بشکه یی صادرات نفت خام، تامین ماهانه بیش از سه هزار میلیارد تومان برای پرداخت نقدی یارانه ها، فساد اقتصادی، بیراهه رفتن روند خصوصی سازی ها، گرایش به سمت واردات بی رویه و از همه مهمتر بیکاری روبرو بود. مردان اقتصادی دولت یازدهم تاکنون توانسته اند تورم را کاهش و رشد اقتصادی را افزایش دهند؛ در رفتار مالی خود ثبات داشته باشند و بازار متشنج ارز و سکه را کنترل کنند. بنابراین اگر چه هنوز شاخص هایی از جمله نرخ تورم، رکود اقتصادی، اشتغال و نقدینگی - همچنان که دولتی ها نیز بر آن تاکید می کنند - مطلوب نیست و تا مقصد، مسیری طولانی پیش رو است، اما همه می دانیم که اقتصاد کشور در سالهای گذشته از ریل خارج شده بود و پرواضح است که مردان اقتصادی دولت یازدهم توانستند دوباره آن را به مسیر درست هدایت کنند و با این دستاوردهای اقتصادی توانستند کشورهای طرف مقابل در پرونده هسته یی را به پای میز مذاکره بکشانند و در آستانه لغو تحریم ها، بستر را برای تحرک اقتصادی آماده کنند. در شرایط جدید، علاوه بر این که سیاست های اقتصادی دولت از آشفتگی سالهای گذشته خارج شده و انضباط مالی متناسبی در سطح تصمیم سازی و تصمیم گیری اقتصادی دولت شکل گرفته است، نوید آزاد شدن دارایی های بلوکه شده، بازگشت سهم ایران در بازار انرژی جهان و همچنین حضور شرکت های بین المللی به گوش می رسد. سخن آخر اینکه دستاورد وزارت امور اقتصادی و داریی بعنوان مرکز ثقل تنظیم سیاستهای اقتصادی و مالی، بازگشت کشور از بیراهه های اقتصادی است و روند در پیش گرفته شده در این وزارتخانه نباید بخاطر فشار تعدادی از فعالان اقتصادی که سالها از پرداخت مالیات شانه خالی کرده اند متوقف شود. این را قاطبه بهارستان نشینان می دانند. 

دیروز سه شنبه جلسه ی استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در مجلس برگزار شد؛ جلسه یی که در آن، روح الله حسینیان، مهدی کوچک زاده، حمید رسایی، حسینعلی حاجی دلیگانی، جواد کریمی قدوسی، زهره طیب زاده، فاطمه آلیا، موسی الرضا ثروتی، محمود نبویان، مجتبی رحماندوست، بهرام بیرانوند، حسن کامران و نیره اخوان - که اکثر آنها از اعضای جبهه پایداری هستند – در به اصطلاح، «انداختن» وزیر ناکام ماندند. استیضاح وزیر راه و شهرسازی چهار ماه پیش با طرح سوال نمایندگان از وی کلید خورد و آخوندی اردیبهشت ماه برای پاسخ به سوال های برخی از نمایندگان درباره ی وضعیت «مسکن مهر» در صحن علنی مجلس حاضر شد که اکثریت به پاسخ های او رای موافق دادند و اعلام کردند از پاسخ های او قانع شدند. با این حال، سه هفته بعد برخی از نمایندگان با اعلام 24 مورد برای استیضاح وزیر راه و شهرسازی، طرح استیضاح را تقدیم هیات رییسه کردند. آخوندی برای دفاع ازعملکرد خود و پاسخ به سوال های نمایندگان 2 بار در کمیسیون مربوط یعنی کمیسیون عمران حضور یافت. پس از شنیدن گفته های آخوندی عده یی از درخواست کنندگان برکناری وی، منصرف شدند و امضای خود را پس گرفتند اما در نهایت طرح استیضاح وزیر راه و شهرسازی یکشنبه ی گذشته تقدیم هیات رییسه ی مجلس شد. این استیضاح با بهانه ی مشکلات عمومی وزارت راه و شهرسازی، مشکلات زمین و مسکن شهری و روستایی، حوزه حمل و نقل و مشکلات حوزه مالی وزارتخانه و در واقع به دنبال مسایلی دیگر که از تغییر مدیران استانی باقی مانده از دولت گذشته و تعریف نکردن پروژه های جدید نشات می گرفت، کلید خورد. وزیر راه و شهرسازی در جلسه ی علنی مجلس شورای اسلامی در مورد طرح استیضاح امضا شده از سوی 13 تن از نمایندگان، گفت: تا امروز چهار بار از نمایندگان مجلس تاییدیه گرفته ام؛ یک بار در جریان رای اعتماد و سه بار در زمان سوال نمایندگان و هر سه بار پاسخ هایم برای صحن علنی مجلس قانع کننده بوده است. وی با اشاره به اینکه بحث استیضاح از ماه های گذشته در جریان است، اظهار کرد: تاکنون چهار بار در کمیسیون عمران مجلس حاضر شده و عرایضی داشته ام که برای نمایندگان قانع کننده بوده و برخی نمایندگان امضاهای خود را پس گرفته اند. استیضاح وقتی به جریان می افتد که پاسخ های دوره های پیشین قانع کننده نباشد، در حالی که هیچ گاه رأی قانع نشدن از مجلس دریافت نکرده ام و این استیضاح جای تامل دارد. نکته یی قابل تامل در ارتباط با استیضاح وزیر راه و شهرسازی، این است که استیضاح آخوندی در شرایطی در دستور کار مجلس قرار گرفت و سوالات و تذکرهای روزانه از سوی برخی نمایندگان مجلس در شرایطی مطرح می شود که انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در هفتم اسفندماه سال جاری برگزار می شود و سه ماه بعد از آن، نمایندگان کنونی جای خود را به منتخبان مجلس دهم خواهند داد و فرصت چندانی برای بررسی 110 طرح و نزدیک به 75 لایحه در نوبت کار مجلس وجود ندارد. نمایندگان مجلس در خوشبینانه ترین حالت تنها حدود 90 جلسه علنی فرصت دارند که به 185 طرح و لایحه، از جمله لایحه ی بودجه سال 1395 بپردازند. البته طیف تندروی مجلس در پاسخ به این درخواست که بهتر است نمایندگان به جای استیضاح وزرا به لوایح و طرح های عقب افتاده برسند، حرفی تندتر می زنند و مثلا حمید رسایی در صفحه شخصی اش در اینستاگرام می نویسد: عملکرد دولت کار را از استیضاح وزرا گذرانده؛ مجلس فقط دو کار عقب افتاده دارد: یکی بررسی لایحه توافقنامه هسته ای برجام و یکی ارایه و رسیدگی به طرح عدم کفایت سیاسی آقای روحانی که رییس مجلس مانع آن است. به هر حال، پرونده استیضاح وزیر راه و شهرسازی دیروز با مخالفت 175 نماینده مجلس و با دو پیام کلی بسته شد؛ نخست، افزایش آرای موافق آخوندی نسبت به روز رای اعتماد و دوم، مخالفت قاطبه نمایندگان با تندروهای مجلس.

وزیر راه و شهرسازی سومین وزیری است که از ابتدای کار دولت یازدهم یعنی از تابستان 1392 تاکنون برای استیضاح و برطرف کردن نگرانی و دغدغه ی عده یی از نمایندگان در زمینه ی سوء مدیریت وزارتخانه زیر امرش راهی خانه ی ملت می شود. این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که استیضاح آخوندی با توجه به محذورات، مقدورات و کارنامه ی عملکرد مثبت او نه تنها موضوعیت ندارد، بلکه عملی شدن طرح استیضاح، درست یک روز پس از پایان همایش «فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی» که با هدف جذب سرمایه های خارجی و داخلی در طرح های عمرانی انجام شده است، موجب اخلال در عملکرد این وزارتخانه می شود. این استیضاح در حالی قرار است عملی شود که بسیاری از امضا کنندگان در نتیجه ی پاسخ های وزیر در کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی طی یک ماه اخیر امضاهای خود را پس گرفته اند اما این اصرار پرسش برانگیز تعداد معدودی نماینده ی قانع نشده (تنها 13 نفر) است که وزیر را پای میز استیضاح می کشاند. این نمایندگان بی توجه به کاهش درآمدهای نفتی، کوچک شدن بودجه های عمرانی، انبوه پروژه های ناتمام باقی مانده از دولت پیشین، ضعف زیرساخت ها و... از وزیر سوال می کنند و او مانند گذشته پاسخ داده و از عملکردش دفاع خواهد کرد. یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در عملکرد وزارت راه و شهرسازی، کمبود منابع مالی است. وزارتِ میراث دار طرح های پرشمار نیمه کاره از ماه های نخست فعالیت با کاهش شدید منابع مالی مواجه شد. افت قیمت نفت از بیش از 100 دلار به زیر 50 دلار و کاهش شدید درآمدهای ارزی به طور مستقیم بر بودجه ی این وزارتخانه تاثیر گذاشت و پیش برد طرح های عمرانی بر زمین مانده را کُند کرد. نمایندگانِ خواهان استیضاح اما با اطلاع از این شرایط که بارها وزیر به آن اشاره کرده است، خواهان تسریع در انجام طرح های در دست اجرا و کلید زدن طرح های تازه هستند. این در حالی است که آخوندی و تیم همراه او تلاش می کنند با ایجاد زمینه های لازم برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی به منابع مالی این وزارت خانه تنوع بخشیده و کمبود منابع مالی خود را جبران کنند. برگزاری همایش دوروزه ی فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی که همین امروز به پایان رسید، یکی از تلاش های ارزشمند و تاثیرگذار این وزارتخانه با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی است که به یقین به جذب منابع تازه در این حوزه خواهد انجامید. تیم راه و شهرسازی دولت یازدهم در این همایش که کارشناسان آن را فصلی تازه در رونق پروژه های عمرانی کشور می دانند، تلاش کرد با رونمایی از مشوق های هفت گانه، شرایط مطلوب و جذابی را برای سرمایه گذاران مهیا و راه را برای ورود سرمایه های داخلی و خارجی به طرح های عمرانی هموار کند. آخوندی پیش از این از واگذاری 121 پروژه ی عمرانی به ارزش 25 میلیارد یورو به سرمایه گذاران داخلی و خارجی خبر داده بود. حال اما استیضاح وزیر می تواند ذهنیت سرمایه گذاران را که وزارت راه و شهرسازی به طور جدی برای جلب اعتماد آن تلاش می کند، تخریب کند. نبود ثبات و ایجاد تزلزل در جایگاه و سیاست های کلان در حوزه های عمرانی و بی پشتوانه شدن مشوق های اعطا شده در این همایش، پیامی است که به لطف استیضاح این نمایندگان به سرمایه گذاران مخابره می شود. بررسی کارنامه ی آخوندی همچنین منطق و استدلال ضعیف استیضاح کنندگان را روشن می کند. آخوندی حدود 2 سال پیش در حالی وزارت راه و شهرسازی را تحویل گرفت که طرح های عمرانی بسیاری کلید خورده اما حتی به میانه ی راه هم نرسیده بود؛ طرح هایی که کلنگ بسیاری از آنها چون «مسکن مهر» بدون توجه به بسترها و زیرساخت های لازم بر زمین خورده بود و همچنان بدون وجود دورنمایی مثبت و امیدوار کننده بودجه های عمرانی را می بلعد. آخوندی در ابتدای راه، انجام تعهدهای دولت پیشین در قبال آماده سازی و تحویل مسکن مهر را تضمین کرد اما بر گسترش آن به دلیل ویژگی مولد نبودن تردیدهایی را وارد ساخت. تداوم طرح بر زمین مانده ی مسکن مهر مانع از این نشد که وزارت خانه ی یادشده، طرح های جایگزین دیگری را برای تامین نیاز مسکن 2 دهک نخست جامعه مطرح نکند. طرح «مسکن اجتماعی» حاصل مطالعه ی گسترده و کارشناسانه ی فن سالاران، کارشناسان و خبرگانی است که تلاش می کنند با توجه به تامین زیرساخت های لازم برای زندگی شهری، شهروندان را خانه دار کنند؛ برنامه هایی که اگر خرده گیران اجازه و فرصت دهند تا مراحل کارشناسی و مطالعاتی خود را طی کند و در بستر توانمندی ها به اجرا گذاشته شود، به حتم شاهد نتایج مثبت آن خواهند بود. حدود سه هزار پروژه ی نیمه تمام عمرانی در زمان تحویل گرفتن وزارت راه و شهرسازی کافی بود تا واهمه از ادامه ی راه را در دل هر وزیری بیاندازد اما آخوندی با اتخاذ راهبرد پایان بخشی به طرح های در دست اجرا و تعریف نکردن پروژه های عمرانی تازه گام در مسیری گذاشت که اگر چه به نفع مردم بود، اما به مذاق عده یی خوش نیامد. این عده چشم به انتخابات آینده ی مجلس شورای اسلامی و برای جلب رای مردم، نیاز به گرفتن پروژه های عمرانی تازه در استان ها و شهرستان ها دارند. این گروه با استفاده ی ابزاری از استیضاح و با اعمال فشار بر وزیر خواسته های جناحی و محلی خود را پیگیری می کنند. در برابر، پافشاری کنندگان بر استیضاح تلاش های آخوندی و تیم همراه او برای تنوع بخشی به منابع مالی و جذب سرمایه های خارجی را که به طور حتم در تسریع و به سرانجام رسیدن طرح های نیمه کاره و تصویب و تعریف طرح های تازه -که همان بهانه ی نمایندگان استیضاح کننده است- به طور عملی و درازمدت موثر خواهد بود، با استیضاح پاسخ می گویند. در نگاهی کلی تر نیز باید گفت کارشکنی های مخالفان دولت هر روز در ظاهر و قامتی تازه بروز می یابد. در این راستا این مخالفت های غیرمنصفانه گاهی در کف خیابان و زیر چادرهای مسافرتی متحصنان غیرقانونی و گاه در نقد عملکرد وزیرانی ظاهر می شود که کارنامه یی مثبت و قابل دفاع طی برهه ی دوساله ی اخیر بر جای گذاشته اند. از این رو است که اصلی ترین انگیزه استیضاحگران پیگیری اغراض سیاسی و نه نقد عملکرد مسوولان اجرایی به نظر می رسد.