برای شهر سنت پترزبورگ، دفتر شرکت ویترویوس و پسران روسیه، ساختمانی را طراحی کرده که بارکد نامیده می‌شود. این ساختمان دارای انواع فروشگاه‌ها است. این ساختمان در مرکز یک منطقة مسکونی در ساحل رودخانة نوا واقع شده است. یکی از ویژگی‌ها آن، استفاده از آجرهای خاکستری رنگ است. ویترویوس و پسران این فضا را با استفاده از رنگ‌های شاد، احیا کرده‌اند

وقتی خوب دربارة این وضعیت می‌اندیشید، متوجه می‌شوید که این ساختمان طراحی آنچنان پیچیده‌ای ندارد. در واقع، همه چیز ساختمان با رنگ‌آمیزی بارکد بر روی نمای آن آغاز می‌شود. نماد پرچم جدید اتحادیة اروپا نیز بر روی این ساختمان طراحی شده که همخوانی خوبی با دیگر پرچم‌های نصب شده بر روی این بنا دارد. یک نسخة مشابه با این بنا، ساختمانی تحت همین عنوان یعنی بارکد بود که در اواخر سال گذشتة میلادی در آلمان به بهره‌برداری رسید.
باید گامی رو به جلو برداریم یعنی از یک نقطة تکنولوژیکی که در آن همة ساختمان‌ها به مثابة بارکدها تلقی می‌شوند. سال گذشته، مقاله‌ای پیرامون این موضوع منتشر شد که نرم‌افزار نقشه‌های گوگل حکایت از آن دارند که نحوة نگریستن ما به جهان در حال تغییر کردن است. در آینده، ممکن است امکان‌پذیر باشد که گوگل مکان هر ساختمانی را که شما می‌خواهید نشان دهد و به شما اجازه دهد تا از آن عکس بگیرید. اگر به کمک تلفن همراه خود از ساختمانی که مد نظر دارید، عکس بگیرید آنگاه نرم‌افزار نقشه‌های گوگل می‌تواند تمامی اطلاعات مورد نیاز شما را دربارة آن ساختمان یا برنامه‌ها، طرح‌ها و رخدادهای مجاور آن ساختمان نحوة الگوهای مورد استفاده برای احداث چنین بناهایی در شهر شما ارایه کند.

ادامه مطلب...

مقدمه
گسترۀ وسیعی از آلیاژهای فلزات آهنی و غیر آهنی در ساختمانها کاربرد دارند, ولی آهن,فولاد,آلومینیوم, مس,سرب و روی غالب تر هستند. رویکرد ئنوین در عرصۀ ساخت و ساز به سمت تولید آلیاژهای بادوام تر و استفاده از روکشهایی برای ایجاد محافظت و گوناگونی ظاهری در انواع محصولات است.به طور کلی از فلزات برای تولید فلزات از مواد خام انرژی زیادی لازم است, به هر حال مصرف انرژی فراوان در برابر عمر طولانی و قابلیت بازیافت محصولات فلزی زیاد نمی ناید. تقریباً۵۰% تولید کنونی فولاد در دنیا از آهن قراضه می باشد.

فلزات آهنی :

بشر از دیر باز با آهن و فولاد و چدن که امروزه به عنوان پر مصرف ترین فلزات جهان می باشند, آشنا بوده است. استفاده از آلیاژهای اهن در بنا حتی در میزان بسیار اندک و محدود در ابنیۀ اعصار گذشته کمتر به چشم می خورد.اما تنها از اوائل قرن هیجدهم با پیشرفت صنعت, استفاده از این فلز رو به فزونی گذاشته است. از این طریق ایده های نو و پدیده های بدیع وارد صنعت ساختمانی گردید. در ابتدا از آهن براغی کارهای جزئی همچون تزئینات و کلاف بندی بناهای سنگی استفاده می شد. در همین زمان در بعضی از پوشش های کم وزن مثل سقف تئاتر فرانسه که در بوردو ساخته شد به کار رفت, اما به علت عدم توسعه صنایع تصفیۀ آهن استفاده از این فلز محدود است. در اواسط قرن هیجدهم در انگلستان قدم های شایان توجهی در بهبود و پیشرفت صنعت آهن برداشته شد. در اواخر این قرن نتایج این پیشرفتها در اختیار عموم قرار گرفت و این صنعت با توجه به توسعه روز افزون صنایع اسلحه سازی بهبود حاصل کرد و اولین ابنیه با اعضای باربر فلزی همچنین پل های فولادی بنا شدند و فصل نوینی در تاریخ ساختمان سازی آغاز شد و دروازه های استفاده از آهن در ساختمان گشوده شد.

 

 

قدیمی ترین مورد مصرف آهن در تولید اسلحه و وسایل دیگر در عرصه آهن در اروپا در قرن سیزدهم میلادی بوده است , پیشرفتهای با ارزش در استفاده از آهن در ساختمان , استفاده از یک زنجیر از جنس آهن نرم تحت کشش در کنبد کلیسای سنت پاول(pale) برای جلوگیری از ریزش دیواره ها به بیرون و استفاده از چدن توسط پاکستون در قسمتهای پیش ساخته ساختمان کریستال پالاس (قصرۀ بلورین) در سال ۱۸۵۱م. می باشند. فولاد مادۀ نسبتاً جدیدی است و در مقادیر صنعتی تنها در اواخر قرن ۱۹, پس از توسعه روش بسمر به دست آمد. اولین ساختمان بلند۱۰ طبقه با اسکلت فلزی در اسل ۱۸۵۸م. در شیکاگو توسط ویلیام لوبادن جنی ساخته شد.( تصویر شمارۀ ۱)

متالوژی آهن و فولاد :
روند متالوژی برای تولید محصول فلزی با شکل و خاصیت مورد نظر به کاربرده می شود. تولید چدن اولین قدم در تبدیل سنگ آهن که مخلوطی از اکسیدهای آهنی و نمکهای معدنی و مخلوطی از ۵سیلیس,آلومین,سنگ آهک وسایر اجزای است, می باشد.
با ارزش ترین سنگ معدنی برای تولید چدن, سنگ آهن مغناطیسی یا مگنتیک, هماتیت,لیمونیت,و سنگ آهن اسپانیک می باشند که باید از ناخالصی های ومضر مانند سولفورها و فسفرها عاری باشند.بیشترین مقدار آهن در آنها برای مگنتیت و هماتیت تا ۷۰% می باشد. آهن موجود در سنگ آهن لیمونیت و اسپانیک معمولاً کمتر از ۵۰یا ۶۰% است.
سوخت در روند کوره بلند ذوب آهن کک می باشد که محصول تصفیه و خشک کردن زغال در درجه حرارت بین ۹۰۰تا ۱۱۰۰ درجه می باشد. از کک فقط برای تولید حرارت استفاده نمی شود, بلکه به منظور احیای سنگ آهن نیز به کار می رود.
درجۀ حرارت ذوب سنگ معدنب به کمک بارگیری مواد گدازآوری مانند سنگ آهک, کوارتز کاهش می یابد.
در این کورۀ استوانه ای شکل که از جنس فولاد و به کمک آجر نسوز آستر شده است و کورۀ بلند نامیده می شود, چدن به صورت مذاب به دست می آید. مواد اولیه بر اساس مقادیر از پیش مشخص شده از بالای کوره بارگیری و بر اساس نیروی جاذبه به سمت پائین کوره هدایت می شوند و رفته رفته داغتر می شوند تا به حالت مذاب در می آیند.مواد مذاب حاصل شامل آهن خام و سرباره می باشند که به سمت بوته کوره که قسمت تحتانی استوانه است جاری می شوند. و به علت وزن مخصوص متفاوت آهن و سرباره این دو از یکدیگر جدا می شوند و آهن توسط شیر تخلیۀ تحتانی و سرباره توسط شیر تخلیه فوقانی از انتهای کوره بلند تخلیه می شوند.( تصویر شمارۀ ۲)

هوای داغ نیز از طریق مجراهایی که در بالای محل بوته قرار گرفته اند به داخل کوره دمیده می شوند. کک به کمک اکسیژن موجود در هوا می سوزد.دی اکسید کربن حاصل به بالای کوره صعود می کند و با گذر از کنار زغالهای کک فوقانی به دست آمده, روش تولید آهن اسفنجی نیز نامیده می شود.
بخشی از آهن موجود در کورۀ بلند در دمای بین ۹۰۰تا ۱۱۰۰ درجۀ سانتی گراد با مونوکسید کربن واکنش شیمیایی نشان می دهد و به صورت کربید آهن در می آید.
تولید آهن از یکسری عملیات متوالی تشکیل شده که کاملاً به هم وابسته هستند تا حداکثر بازدهی را در این عملیات انرژی بر تضمین کنند.
سنگ آهن تولید سربارۀ مایعی می کند که بر روی آهن مذاب شناور می شود. ناخالصی های آهن جذب سرباره شده و آهن تخلیص می شود. کل این روند مداوم است و کورۀ ذوب هرگز خاموش نمی شود, چون راه اندازی روبارۀ کوره با آجرهای نسوز مخصوص گران قیمت و زمانبر است.هرچند وقت یکبار, هنگامی که وزن سرباره بالا می آید, اضافی آن تخلیه می شود و به عنوان« تولید فرعی » به مصرف دیگری می رسد. وقتی برای روند فولاد سازی « فلز مذاب» نیاز باشد آن را درون بوته های بزرگی می ریزند و به طرف مبدل (آهن به فولاد) انتقال می دهند. در این مرحله آهن فقط۹۵-۹۰ درصد خالص است و دارای ناخالصی های سولفور, فسفر, منگنز و سیلیکات و حدود ۵-۴ درصد کربن است.یک کورۀ بلند معمولاً بدون توقف حدود ۴۱۰ سال کار می کند و در این مدت ۴۰۰۰۰ تن آهن در هر هفته تولید می کند.
از سربارۀ کورۀ بلند ذوب آهن به عنوان مواد با ارزشی برای تولید مصالح ساختمانی استفاده می شود. از آن جمله برای تهیۀ سیمان, بلوک,مصالح عایق حرارتی مانند «پشم سنگ» بهره برداری می شود.از گازهای کورۀ ذوب آهن نیز به عنوان منبع حرارت در قسمتهای مختلف کارخانه استفاده می شود.
میزان کربن در فلزات آهنی :
مقدار کربن که با آهن آلیاژ شده به خاطر اثر مخصوصش بر ساختار بلوری میکروسکوپی تآثیری مشخص بر خواص فیزیکی فلز می گذارد.برخی از اشکال کریستالی کربن و آهن که با نسبت آهن و کربن بستگی دارند,مثل: فریت, پرلیت و سمانتیت در دمای معمولی پایدار هستند, اما با افزایش دما , اشکال کریستالی فوق ناپایدار می شوند و در شکل گیری مجدد,کریستال ارسنیت را پدید می آورند, این ساختار را می توان با آبدیده کردن سریع فولاد داغ سرخ در دمای معمولی به تآخیر انداخت , در حقیقت با این روش از بلوریزه شدن دوباره که روندی طبیعی است جلوگیری می کنیم. این اثرات در عملیات مختلف گرمایی که برای بهبود خواص فیزیکی فولاد بر روی آن لنجام می شودبه خوبی پدیدار می شوند.( جدول شمارۀ ۱)

آهن خالص (نرم): این آهن فقط (۰۲/۰) درصد کربن دارد و در روش سنتی با ذوب و اکسیده کردن چدن در یک کورۀ پاتیلی چرخان بدست می آمد. این کار از نظر تئوریک تا سوختن تمام کربن آهن خام ادامه می یابد تا آهن نرم خمیری شکل بدست می آید که از کوره خارج می شود و چکش کاری می گردد.آهن نرم به خاطر مخلوط شدن تصادفی مواد سرباره با آن حالتی فیبری دارد (در آن ناخالصی به صورت فیبر وجود دارد) و ناخالصی هایی مثل سولفید منیزیم به همراه دارد. این فیبرها در چکش کاری به رگه های درازی تغییر شکل می یابند.
آهن نرم دمای ذوب بالایی در حدود ۱۵۴۰ درجۀ سانتی گراد دارد. در قدیم برای وسایل و قسمتهایی که باید کشش را تحمل می کرند, به کار می رفت. چون مقاومت کششی آن ۳۵۰نیوتون بر میلی متر مربع است, این نوع آنها انعطاف پذیر است و قابلیت کاربردی بالایی دارد و به راحتی در دمای سرخ پرسکاریو به همین خاطر مقاومت بالاتر از انتظار در برابر خوردگی نشان می دهد و برای تولید کارهای آهنی تزئینی به کار می رود و به علت دمای ذوب بالایش جوش کاری یا ریخته گری با آن امکان پذیر نیست.
آهن معمولی: این آهن حدود ۲درصد کربن دارد و با کربنیزاسیون آهن خام و آهن قراضه در یک کوره توسط کک به دست می آید, دمای ذوب پائین (حدود۱۱۳۰درجۀ سانتی گراد) و روانی بالای آن پس از ذوب آن رام برای ریخته گری مناسب می سازد ولی, برخلاف آهن نرم, نمی توان روی آن در حالت مذاب کار کرد و عموماً یک مادۀ شکننده می باشد.مقاومت آن در برابر خوردگی به خوبی دیگهای بخار, وسایل داخل خیابان و کالاهای سنتی و هدایت آب باران (ناودان ها) است. انواع مختلف آهن ریخته گری به ساختارهای کریستالی مختلف آن بستگی دارند, چدن خاکستری که بیشتر مورد استفاده است بلورهای ریز گرافیت دارد که لاعث خصوصیت شکنندگی می شود و رنگ خاکستری را در مقاطع پدید می آورند. کربن چدن سفید به صورت بلور سمانتیت (کربید آهن) می باشد که از سرد کردن سریع مذاب حاصل می شود. این ماده را می توان نرم کرد تا درجۀ شکنندگی آن کاهش یابد. نوعی دیگر از آهن خام که انعطاف پذیر تر است (چدن چکش خوار ) با اضافه کردن منیزیم و سیلیکات آهن خام که باعث بلوری شدن کربن و تبدیل آن به گره های گرافیت می شود پدید می آید.این ماده مقاومت کششی بیشتری دارد و مقاومت آن در برابر ضربه خیلی بیشتر است. همۀ انواع چدن در برابر فشار مقاوم هستند.
محصولات آهنی مورد وصرف در خیابان (خیابانی) , مثل دریچۀ فاضلاب, که از مقادیر عظیم چدن خاکستری بازیافتی تولید می شوند سنگین ولی شکننده هستند. در جاهایی که مقاومت بیشتری در برابر ضربه نیاز است , مثل جاده های عمومی, قطعات سبکتر و انعطاف پذیر تر آهنی استفاده می شوند. کالاهای مربوط به هدایت آب باران(ناودانهاو…) که با روشهای سنتی (قالب ماسه) ریخته گری می شوند معمولاً از چدن خاکستری ساخته شده اند, در حالی که سیستم های فاضلاب از چدن خاکستری و همچنین چکش خوار ساخته می شوند. چدن در آتش خیلی زود نرم نمی شوند ولی اگر سریع با آب (آبفشانی) سرد شود ترک می خورد.
فولادها: گسترۀ وسیع انواع فولاد موجود در بازار نشان دهنده خصوصیات مختلفی است که به درصد کربن, عملیات مختلف گرمایی و اضافه کردن مواد آلیاژیث بستگی دارند. مقایسۀ کربن فولاد معمولاً بین(۰۷/۰تا۷/۱ درصد) نوسان می کند و همین به تنهایی طیفی وسیع از ویژگیهای فیزیکی پدید می آورد.فولادهای کم کربن (۱۵/۰تا۰۷/۰درصد) و فولاد چکش خوار (۲۵/۰تا ۱۵/۰ درصد) معمولاً نرم هستند و می توان در سرما بر آنها کارهای زیادی انجام داد. فولادهای کربن متوسط _۵/۰تا۲۵/۰ درصد) که معمولاً بر روی آنها عملیات گرمایی انجام می شود, سخت هستند و فولادهای کربن بالا _۹/۰تا۵/۰ درصد) و فولاد ابزار سازی _۷/۱تا۹/۰ درصد) مقاومت بیشتری در برابر صدمه (ضربه, خراش,…) از خود نشان می دهند که با افزایش کربن بیشتر می شود.
فولاد :
به کمک کاهش ناخالصی کربن و سایر مواغد زائد, فولاد را از چدن سفید تهیه می کنند.
روشهای امروزی برای ساخت فولاد شامل روش اکسیژن,اپن هارت (زیمنس۰مارتن) و روش فولاد سازی با کورۀ الکتریکی می باشند.
صرف نظر از روش تولید, روند فولاد سازی اکسیداسیون ناخالصی های نامطلوب می باشد که تبدیل به سرباره می شوند و یا می سوزند.
در روش بسمر و اکسیژن, هوا یا گاز اکسیژن به داخل پاتیل متحرک که با چدن مذاب بارگیری شده است با فشار دمیده شده و باعث اکسید شدن ناخالصی ها می شود.( تصویر شمارۀ۳)

در روش اپن هارت این عمل به کمک سوخت تسریع می شود و در کوره های الکتریکی که با چدن سرد و آهن قراضه بارگیری می شود حرارت ناشی از ایجاد قوس الکتریکی بین الکترودها و آهن آلات درون کوره موجب ذوب و اکسید شدن ناخالصی های مطلوب می شود.( تصویر شمارۀ ۴)

روش پاتیل اکسیژن ,فولادی مشابه کورۀ اپن هارت تولید می کند. ولی بسیار ارزانتر می باشد. در عوض در روش اپن هارت امکان تولید فولادهای آلیاژی(فرو وانادیم- فرو کرم) را فراهم می کند و در روش الکتریکی که گران ترین روش می باشد تولید فولادهای ویژه (ضد زنگ,ضد اسید و ضد حرارت۹ امکان پذیر می شود. یکی از روشهای جدید تولید فولاد روش پاشیدن است که ا تبدیل چدن مذاب به ذرات بسیار ریز به کمک فشار اکسیژن, فولاد تولید می شود. این عملیات در مخزن ویژه ای انجام میگیرد.
در ایران دو روش استاندارد برای تولید فولاد وجود دارد. روش اکسیژن برای تولید مقادیر زیاد فولاد معمولی و روش کورۀ قوس الکتریکی برای تولید فولاد با کیفیت بالا به خصوص فولادهای آلیاژی به کار می رود.
خواص فولاد:
– وزن مخصوص فولاد۸۵/۷ تن در متر مکعب است. مقاطع مختلف فولاد بر حسب متر و یا متر مربع جدول بندی شده اند و در محاسبات از این گونه جداول که سایر خصوصیات مکانیکی قطعه در آنها جای گرفته, استفاده می شود.
– تاب کششی و یا مقاومت ارتجاعی فولادها متفاوت است. بر اساس نوع مصرف, فولادهای گوناگونی تهیه می شود که آنها را نام گذاری متفاوتی نیز کرده اند. اکنون ساخت فولادهای ۳۳,۳۷,۴۵,۵۰,۵۲ برابر استاندارد آلمان در کارخانه های ذوب آهن متداول است. که به ترتیب مشخص کنندۀ تاب کششی ۳۳۰,۳۷۰,۴۵۰,۵۰۰,۵۲۰نیوتن در هر میلیمتر مربع می باشد.
– تاب فشاری, برشی,خمشی,ضربه ای, سختی و شکنندگی فولادها بر حسب آلیاژ آنها متغیر است.
– ضریب انبساط فولاد با ازدیاد حرارت از صفر تا ۱۰۰دجۀ سانتی گراد برابر ۲درصد محاسبه می شود.
– تآثیر رطوبت و نمکها بر فولاد بسیار زیاد است و به سرعت اکسیده می شود یا می پوسد. برای مقابله با این مسآله از آلیاژهای کرم , نیکل, وانادیوم و مولیب دنوم استفاده می شود. می توان سطح آن را قلع اندود (حلبی) یا آن را روی اندود نمود(آهن سفید) یا به وسیلۀ رنگ و سرنج آن را در برابر رطوبت حفظ کرد.
– شکل پذیری فولاد باعث می شود که برای مصارف گوناگون بتوان از آن مقاطع متنوعی پدید آورد. از جمله مقاطع فولادی می توان انواع زیر را نام برد:
ورق-تسمه-آرماتور(با مقطع دایره ساده, دایرۀ آجدار, نیم دایره,مربع و شش گوشه) مقطع یا پرفیل معمولی- نبشی –سپری-ناودانی-زد-کلاهی-ریلی-لوله و همین طور مقاطع مختلف برای چهار چوب در و پنجرۀ فولادی.
( تصویر شمارۀ ۵)

قابلیت اتصال : با استفاده از اتصال تر یا خشک می توان قطعات مختلف آهنی را به یکدیگر متصل نمود. و قطعه یا قطعات یکپارچه ای به دست آورد. در قسمت اتصالات فولاد توضیحات بیشتری ارائه شده است.
تآثیر ناخالصی ها در کیفیت فولاد:
– کربن بیش از حد, فولاد را ترد می کنهد و بر سختی آن می افزاید. کمبود آن باعث افزایش خاصیت چکش خواری فولاد می شود. کرین عامل پائین آمدن درجۀ ذوب فولاد است.
– منگنز و سیلیسیوم, تاب کششی و سختی فولاد را افزایش می دهند و مانع از چکش خواری و شکل پذیری آن می شوند.
– فسفر, فولاد را ترد و شکننده می کند.
– گوگرد, عامل پائین آمدن تاب ضربه ای در فولاد است و همین طور باعث می شود که فولاد مذاب به حالت خمیری و سفت باشد.
– کرم, تاب کششی فولاد را افزایش می دهد و مانع از زنگ زدن آن می شود. فولاد ضد زنگ قریب به ۱۲% کرم همراه دارد و به این منظور می توان از آلیاژ نیکل و مولیب دنوم نیز استفاده کرد.
– مس ,آلیاژ فولاد و مس زنگ نمی زند و دیر می پوسد.
عملیات گرمایی بر روی فولاد :
ویژگی های مکانیکی فولاد را می توان با عملیات مختلف گرمایی که شامل گرمایش تا یک دمای ویژه و سپس سرد کردن تحت شرایط مشخص و کنترل شده می باشند, تغییر داد.

– سخت کردن: فولادی که به سرعت سرد شده (آبدیده) و در دمایی بالا در آب یا روغن فرو برده شده, حالت بلوری خود را در دمای بالای حفظ می کند و سخت می گردد ولی شکننده است. این اثر در فولادهای پر کربن بیشتر مشخص است که در این حالت برای کارهای مهندسی مناسب نیستند.
– نرم کردن و بی بلور کردن: این دو روند عبارتند از : نرم کردن فولاد سخت, با شکل دادن دوباره بلورها که تنشهای داخلی ماده را آزاد می کند و ساختار دانه ای یکنواخت تری ایجاد می کند. برای نرم کردن, فولاد گرم می شود و در دمایی بالا تر از ۷۰۰درجۀ سانتی گراد قرار داده می شود و آنگاه به آرامی به سرعتی کنترل شده در یک کوره یا ظرف خنک کننده سرد می شود و این کار نرم ترین فولاد را برای هر ترکیبی به ما می دهد. در بلورگیری ,فولاد تا دمایی مشابه با نرم کردن برای مدتی کوتاه تر گرم می شود و آنگاه کمی سریع تر در هوا سرد می شود, این عمل باعث می شود تا عملیات بعدی نظیر ماشین کاری را بتوان بر فولاد سرد راحت تر انجام داد.
– ملایم کردن: در این روند فولاد را تا دمای ۶۰۰-۴۰۰ درجۀ سانتی گراد گرم می کنند و آنگاه در هوا سرد می کنند. در این عمل سختی مواد کم می شود چون کمی از بلوها تغییر می کنند. مقدار این اثر بستگی مسقیم با دمای نهایی دارد.هرچه دما بالاتر رود انعطاف پذیری بیشتر و مقومت کششی کم می شود.
– کربوریزه کردن: می توان بدنه قطعات را سخت کرد, به این صورت که در لایۀ سطحی آنها درصد بیشتری کربن «تزریق» کرد بدون اینکه درصد کربن لایه های دیگر تغییر کنند, به این ترتیب سطحی سخت خواهیم داشت که شکننده نخواهد بود و در برابر ضربه مقاومت خواهد کرد.معمولاً این روند شامل گرم کردن قطعه در داخل زغال سنگ یا یک مادۀ کربنی دیگر در دمای حدود ۹۰۰درجۀ سانتی گراد به مدت چند ساعت می باشد. آنگاه بر روی قطعات عملیات گرمایی دیگری انجام می گیرد تا سختی سطح کاملاً تنظیم شود.
تولید قطعات فلزی :
– ریخته گری: اجزای لزی ممکن است به وسیلۀ ریختن فولاد و یا آهن مذاب در قالب مخصوص که به ریخته گری موسوم است تولید گردند. این روش برای اجسام جسیم که ممکن است تا ده ها تن وزن داشته باشند نیز به کار می رود. قطعه بدست آمده پس از ریخته گری ماشین کاری و برای مصرف مورد نظر آماده می شود.( تصویر شمارۀ ۶)

– نورد:یک روش ارزان و فراگیر برای تولید قطعات فلزی است. نورد قطعات از شکل دادن به شمش فلزی که از میان غلتکهای دوار به صورت مرحله ای عبور می کند تشکیل می شود. قطعۀ اولیه به مرور از لحاظ شکل مقطع به قطعه نهایی نزدیکتر می شود و در نهایت ه شکل حاصل از غلتکهای نهایی در می آید. این روش ممکن است به صورت نورد سرد یا گرم انجام پذیرد.
روش نورد سرد برای فلزات با درج. خمیری بالا مانند قلع یا سرب و یا ورقه های فولادی با مقطع نازک(به علت آنکه به سرعت حرارت خود را از دست می دهند) به کار می روند.
بخش اعظم از فراورده های فولادی عموماً به روش نورد گرم که در آن حرارت قطعه بین ۹۰۰تا ۱۲۵۰ درجۀ سانتی گراد است تولید می شوند. شکل گیری شمش فولادی با عبور از تعداد زیادی از غلتکها انجام می شود که قدم به قدم قطعه را به شکل نهایی نزدیکتر می کنند.( تصویر شمارۀ ۷)

بیشتر قطعات فولادی ساختمان شامل تیرها, ریل ها ,ورقها, میلگردها و حتی ولوله ها به این روش تولید می شوند.

– چکش کاری ,روشی است که در آن قطعۀ فلزی به کمک ضربات مستمر چکش یا پرس به شکل مورد نظر نزدیک می شود. برای ساختن پرچ و گل میخ از روش چکش کاری استفاده می شود.
در عمل اکثر قطعات فولادی مورد مصرف در ساختمان به کمک نورد ,چکش کاری ,پرس کردن و کوبیدن شکل می گیرند.
– کشیدن : به کمک عمل کشش بر روی یک قطعه فلزی صوراخ دار(شابلون) که قطعه فلزی اولیه از داخل آن عبور می کند به نحوی که شمش به شکل الگوی مورد نظر در آید صورت می پذیرد. این روش معمولاً به صورت سرد صورت می گیرد و قطعه بدست آمده, کاملاً‌مشابه قالب مورد نظر است.
قطعات با جدارۀ نازک و میله های چهار گوش , شش ضلعی که قطر مقطعی بیش از ۱۰ میلیمتر ندارند به روش کشیدن ساخته می شوند.
– شکل دهی سرد , شامل شکل دهی ورقها به کمک ماشین شکل دهی می باشد. شکل دادن ورق فولادی به این روش به راحتی و به اشکال مورد نیاز صورت می پذیرد و بسیار ارزانتر از روش نورد گرم خواهد بود. زیرا ضخامت آنها کمتر از ۲ میلیمتر می باشد. برای ساخت پروفیل های در و پنجره از این روش استفاده می شد.
– لوله سازی, برش کاری , تراش کاری از دیگر روشهای ساخت قطعات فولادی می باشند.
فولادهای سازه ای:
میزان کربن فولادهای سازه ای جوش پذیر در حدود(۲۵/۰ تا ۱۶/۰ درصد) است. فولاد سازه ای معمولاً بلورگیری شده است.
میزان قابل توجه ازدیاد طولی که موجب می گردد تا مقاطع ضخیم تر آهسته تر از مقاطع نازک سرد شوند موجب افزایش تفاوت های مشخصی در ویژگی های فیزیکی می شود. به طوری که مقاومت ویژۀ یک مقطع ۹۰ میلیمتر می تواند از یک مقطع ۱۶ میلیمتر حدود ۱۰ درصد کمتر باشد.
مقاطع توخالی:
مقاطع تو خالی لوله ای, مربعی یتا مستطیلی معمولاً از ورق ساخته می شوند که به تناوب خم می شود تا کاملاً بسته شوند, آنگاه آنها را از یک مدار الکتریکی با فرکانس بالا , عبور می دهند تا لبه های آن را تا نقطه ذوب گرم کنند, سپس لبه ها را هم تحت فشار قرار می دهند تا مقطع لوله ای کامل شود, برآمدگی اضافی را از سطح قطعه پاک می کنند و مقطع تو خالی را تا دمای ۹۵۰-۸۵۰ درجۀ سانتی گراد گرم می کنند و با نورد گرم به مقاطع مورد نظر تبدیل می کنند. لوله با ابعاد کوچکتر را تا دمای ۱۰۵۰-۹۵۰ درجۀ سانتی گراد گرم می کنند و می کشند تا مشخصات آن برابر با استاندارد مورد نظر شود.
خم کردن مقاطع سازه ای:
تیرهای زنبوری, نورد شده, توخالی و قسمتهای دیگر را می توان توسط کارگاه های متخصص به شکل های خمیده در آرود. کوچکترین شعاع ممکن به خصوصیات متالوژی , ضخامت و مقطع قطعه بستگی دارد, عموماً قطعاتی را که مقطع کوچکتری می توان خم کرد, هرچند برای یک اندازه مشخص مقطع, آنکه سطح مقطعش لبه های ضخیم تر دارد به شعاعهای کوچکتری در می آید, معمولاً قطعات توپر را می توان تا شعاعهای کوچکتر یخم کرد. سازه های زیبا( تصویر شمارۀ ۸) را می توان از قطعات خمیدۀ استاندارد یا تیرچه های خمیدۀ نازک ساخت. روش قدیمی خم کردن فولاد را سخت می کند ولی خواص الاستیکی آن را تغییر زیادی نمی دهد و آن را برای سازه نامناسب نمی سازد.

محافظت فولاد سازه در برابر آتش:
برای محافظت از فولاد ساختمانی در برابر آتش می توان از روشهای سنتی یعنی استفاده از مواد عایق در برابر حرارت, که هر یک مدت زمان خاصی در برابر آتش مقاومت می کنند بهره برد ( تصویر شمارۀ ۹) یا با استفاده از یک دسته محاسبات مهندسی سرعت احتمالی بالا رفتن دمای قسمتهای فولادی را در هر حالت بر اساس قدرت آتش و میزان برهنگی قطعۀ فولادی, محاسبه کرد.

محافظت های کاربردی برای فولاد:
– پوشش های اسفنجی: پوشش های نازکی از مادۀ اسفنجی می توانند تا ۱۲۰ دقیقه در برابر آتش مقاومت کنند و تآثیر زیادی بر خواص زیبا شناسی فولاد برهنه نمی گذارند. رنگ های مختلف این نوع پوشش برای استفاده با اسپری, برس یا غلتک رنگ وجود دارد.

– پوشش های پاشیدنی: این نوع پوشش ها را که مادۀ اصلی آنها سیمان و ورمیکولیت یا فیبرهای معدنی می باشند می توان مستقیماً بر روی فولاد به کار برد و تا حدود ۴ ساعت در برابر آتش مقاومت کنند. این روش کار به ویژه برای فولاد سازه ای در حفره های درون سقف و یا داخل سقف کاذب مناسب است و پاشیده شدن آن بر قسمتهای دیگر مهم نیست. سطح پایانی بسیار زبر است و این تولیدات ارزان هستند و ضخامت سطح پایانی را می توان به دلخواه تنظیم کرد.

– سیستم های تخته ای: پوششهای ساخته شده از تخته های سبک به دور فولاد, بسته به ضخامتشان از ۳۰ دقیقه تا ۴ ساعت در برابر آتش مقاومت می کنند. این محصولات معمولاً از سیمان و ورمیکولیت یا فیبرهای معدنی در داخل سیمان, سیلیکات کلسیم یا چسبندۀ گچی ساخته شده اند. سیستم های تخته ای را مستقیماً به فولاد سازه ای یا به اسکلت ظریف دیگری پیچ می کنند و یا با یک یا چند نگهدارنده به صورت جعبه در اطراف فولاد سازه ای به همدیگر متصل می کنند. محصولاتی که سطح نهایی متنوعی دارند در بازار موجود هستند البته نوع ساده را نیز می توان در کارگاه پرداخت کرد.

– پوشش های پیش ساخته (ورق فولادی با پوشش): پوشش فولاد- ورق که ملات ورمیکولیت, روی آنها کشیده شده ظاهری عالی دارند و تا ۴ ساعت در برابر آتش مقاومت می کنند. در محاسبۀ مقاومت آنها در برابر آتش فقط پوشش مهم است و خود ورق را در نظر نمی گیرند.

– آجر و بتن: فولاد سازه ای را می توان کاملاً با آجر یا بتن سبکی که به اندازه کافی تقویت شده پوشاند, در بتن سبک نباید نباید از مادۀ پر کنندۀ خرد شونده استفاده کرد و باید آن را به اندازه کافی تقویت کرد. ستونهای توخالی فولادی را می توان با بتن ساده یا مسلح شده میلگرد یا فیبر پر کرد که حداکثر ۱۲۰ دقیقه در مقابل آتش دوام دارد. برای بتن ساده یا مسلح با فیبر, سطح مقطع باید حداقل (۱۴۰×۱۴۰) یا(۲۰۰×۱۰۰) باشد و برای بتن مسلح با میله(۲۰۰×۲۰۰) یا(۲۵۰×۱۵۰) باشد.(ابعاد به میلیمتر می باشد.)

– سیستم های آبی : قطعات فولادی توخالی متصل به هم را می توان با یک سیستم پمپی یا تغذیه با جاذبه با آب پر کرد. آب از دست رفته دوباره تآمین می شود و مواد ضد خوردگی و ضد یخ نیز به آن اضافه می شوند.

– مهندسی آتش :سرعت گرم شدن یک قطعه فولادی در داخل آتش به شدت آتش و میزان برهنگی فولاد و تماس آن با آتش بستگی دارد. در جایی که نسبت سطح به سطح مقطع قطعۀ فولاید کم باشد که (HP/A) ( تصویر شمارۀ۹) دمای آن با سرعت کمتری بالا می رود و بالعکس. در راه حلهایی که با مهندسی آتش به دست می آیند آبتدا شدت آتش احتمالی بر اساس سوختنی های موجود,سرعت گردش هوا و خواص گرمایی محاسبه می شود و آنگاه بر اساس برهنگی فولاد ساختمانی سرعت بالا رفتن دمای آن پیش بینی می شود, در این صورت با در نظر گرفتن نوع و مقاومت بار گذاری و عوامل دیگر سازه ای, میزان پایداری آن بدست می آید. با این محاسبات می توان فهمید که آیا نیازی به محافطت می باشد و یا به چه میزانی مورد نیاز می باشد. بسته به وضعیت موجود, یک ستون بدون محافظ مقطع(HP/A) کمتر از ۵۰ که کاملاً بارگذاری شده باشد تا ۳۰ دقیقه در برابر آتش مقومت می کند, همچنین, ستونهای سبکتر با پوشش بتن سبک تا حدود ۳۰ دقیقه مقومتئ می کنند. کف تراسها با مقطع مناسب, که در آنها آهن با مقدار زیادی بتن پوشیده شده است تا ۶۰ دقیقه مقومت می کنند.( تصویر شمارۀ ۱۰)

ورقهای فولادی نیم رخ دار و کابل های فولادی :
– ورقهای فولادی نیم رخ دار: اغلب ورقهای پروفیل موجود از شکل دادن ورقهای پوشش دار تولید می شوند به این صورت که تسمه از تعدادی غلتک عبور می کند و به تدریج به شکل نهایی نزدیک می شوند(نورد سرد) , آنگاه ورق پوسته را در قطعات مناسب می برند و به بازار عرضه می کنند. مقاطع استاندارد دارای مقطع ذوزنقۀ موج دار می باشند که ارتفاع ذوزنقه وابسته به مشخصات مکانیکی و بار وارده می باشد.( تصویر شمارۀ ۱۱)

در شرایطی که که موجب نامتناسب شدن مقطع شود از تیرهای سازه ای در زیر ورق ها استفاده می شود. صفحات موجدار سینوسی و ذوزنقه ای را به کمک چین دادن خم می کنند.

– کابل های فولادی : برای تولید کابل های فولادی,میله های باریک فولاد نرم شده را از دیسک های روغن کاری شدۀ کربید تنگستن عبور می دهند و طول آن را تا ۱۰ برابر افزایش می دهند. عملیات کشش و مقاومت را افزایش می دهد و انعطاف پذیری فولاد را کاهش می دهد به همین خاطر فولادهایی که کربن بالاتری دارند و برای کابلهای محکم تر به کار می روند باید قبل از عملیات کشش با عملیات گرمایی کمی نرم و انعطاف پذیر شوند.

برای تولید کابل های فولادی مخصوص سازه های معلق یا بتن پیش فشرده, یک دسته از کابل های جدا از هم به هم پیچانده می شوند تا یک کلاف درست کنند, آنگاه یک دسته طناب را می بافند تا کابل مناسب را ایجاد کنند. برای بتن پیش فشرده باید از کالهای تمام فولادی استفاده کرد.
انواع اتصالات فولادی:
اتصالات خشک: در این روشها با اضافه نمودن قطعۀ جدیدی اقدام به به بستن دو قطعه در جوار یکدیگر می نمایند. در اتصالات خشک چند طریقه زیر وجود دارد که در هیچ کدام احتیاج به ذوب کردن خود قطعۀ فولادی نیست.

– پرچ: دو قطعۀ فولادی را سوراخ و پرچ را از بین آنها رد می کنند. آن طرف قطعۀ پرچ را توسط دستگاه مخصوصی داغ می کنند و شکل می دهند. در گذشته, پرچ را ابتدا داغ و داخل سوراخ می کرند. و سپس طرف دیگر را شکل می دادند. پرچها در ابعاد مختلف و کیفیتهای متفاوت محاسبه و تعیین قطر می گردند. طرز نشاندن و تعداد آنها نیز محاسبات بدست می آید.

امروزه برای متصل نمودن دو ورق نازک نیز از روش میخ پرچ استفاده می شود که سرعت کار را تا حد زیادی بالا می برد.
– پیچ: دو قطعۀ فولادی را سوراخ می کنند و پیچ را از داخل آن می گذرانند. سپس واشر می اندازند و مهره می کنند. مشخصات و تعداد پیچ و مهره و نوع واشر با محاسبات به دست می آید. برای به وجود آمدن اصطحکاک در میان قطعات قبلاً سطح آنها را به خوبی توسط شن پاش تمیز و زبر می نمایند.

روشهای خشک قابل کنترل می باشند و بسیار دقیق اجرا می شوند. معایبی نیز به همراه دارند که از آن جمله, پوسیدن قطعۀ اضافی و بریدن آنها می باشد و همین طور عدم کارآیی در نقاطی که دسترسی چندانی به آن نیست.معذلک هنوز هم برای اجرای کارهای دقیق و یا قطعات فولادی پیش ساخته استفاده از این گونه روشها ترجیح داده می شود.
در اتصالات با پیچ کار باید به نحوی انجام پذیرد که کوچکترین صدمه ای به محل سوراخها وارد نشود, همچنین سوراخ کردن باید به نحوی انجام شود که کاملاً در روبروی یکدیگر متصل می شوند باید کاملاً به هم جفت شده باشند و هیچ قطعه ای بین آنها قرار نگیرد.( تصویز شمارۀ ۱۲)

ادامه مطلب...

سالن چندمنظورة آریلاك كه در منطقة كانتال فرانسه قرار دارد، نمادى براى كارت پستال و تصاویر زیبا مى باشد.
اگرچه این شهر كوچك، شش ساعت با پاریس فاصله دارد اما از چشم اندازهایى زیبا و بدیع بهر همنداست. این شهر داراى خیابانى ویژة فستیوالهاى سالانه تئاتر و همچنین موزه اى با قدمت 155 سال است كه به نوعى نمایانگر تاریخ طبیعى و هنر این منطقه می باشد.
یك سالن جدید چندمنظوره توسط شركت معماران گونزالزبا توجه به میراث زمینشناسی این منطقه احداث شده است. زمین این سالن كه مكانى براى برگزارى كنسرتها، نمایشگا ههاى تجارى، رخدادهاى ورزشى و تئاتر است، چه به لحاظ توپوگرافى و چه به لحاظ فرهنگى، قبلاً یادآور فضایى براى چنین ساختمانى نبوده است.

وقتى در سال 2003 ، بریساك گونزالز وارد مناقصة شهردارى آریلاك براى این پروژه شد، از این زمین به عنوان پاركینگ استفاده می شد كه علت آن نزدیكى به ایستگاه راه آهن شهر است.
ادگار گونزالز كه شركت معمارى خود را در سال 1999 و پس از برنده شدن در مناقصة بین المللى موزة فرهنگ جهنگ در گوتنبرگ سوئد  تأسیس كرده، می گوید ساختمانى همچون بناى 8 ماه مه كه یادبود پایان جنگ جهانى دوم در اروپا بود را مى ساختیم، اما عملاً با یك محیط مسكونى روبرو بودیم. طرح گونزالز كه در ماه دسامبر محقق شد، شامل سه بخش است كه مجموعاً 56700 فوت مربع مساحت دارند.
اگرچه این سه بخش نمادى از محیط كوهستانى منطقه نیستند اما با فضاى منطقه همخوانى دارند. در این طرح ورودى ساختمان از زیر زمین به سمت طبقات فوقانى است. زیرزمین خود به صورت مستطیل است و شامل یك سالن، انبار و فضاهایى براى نگهدارى لوازم اضافى است. در بالاى بخش سوم، یك سالن نمایش به ظرفیت 4500 صندلى وجود دارد. این سالن شبیه به یك كاسه است كه صندلى ها در داخل آن قرار گرفته اند.
گونزالز در مورد استودیوى كارى خود می گوید: باید بگویم كه ما دوست داشتیم ساختارهاى پذیرفته  شدة ساختمان سازى را به چالش بكشیم. این اساس كار ما در اینجا بود. این موضوعى است كه من در اغلب ساختمان هایى كه یك سیاق خاص را دنبال مى كنند، مد نظر قرار مى دهم. ساختمان هاى تك بُعدى فاقد انعطافپذیرى لازم هستند. ما خواهان ساختما نهایى هستیم كه كاربردهاى مختلفى داشته باشند براى دستیابى به این هدف، قسمت فوقانى سالن از 25000 آجر شیشه اى بر روى پوستة بتونى تشكیل شده است  این جالبترین تصویرى است كه تاكنون از نماى ساختمانى با این ابعاد دیده شده است.
گونزالز  می گوید: ما خواهان نمایى شفاف و روش در روز بودیم و چون  آریلاك شهرى است كه روزهاى آفتابى آن زیاد است.

ما فكر كردیم كه این سیستم سه بُعدى م ىتواند دست به یك بازى زیبا و بدیع با اشعة نور خورشید بزند. تلاقى نماى بتونى با آجرهاى شیشه هاى هرمى شكل، سایه هاى بسیار زیاد متنوعى را ایجاد كرده است.

به هنگام شب، آجرها نور خورشید را جذب كرده و آن را به طرف بالا و پایین نما ساطع مى كنند.
بدین ترتیب می توان امكان گردش 24 ساعته هواى طبیعى را در این مكان فراهم آورد. به كمك این آجرهاى شیشه اى می توان هشت نوع رنگ مختلف نور را به دست آورد. می توان از این تنوع نور منطبق با برنامه هاى در حال اجرا در سالن استفاده كرد. اگرچه این سالن در كارت پستا لها همانند یك كوه بلند است اما به راحتى ممی توان به آن دسترسى داشت. این بنا گردشگران زیادى را جذب خود كرده است.

ادامه مطلب...

هنگام انتخاب رنگ سبز برای آشپزخانه به خوراکی های دلخواه خود که رنگی سبز دارند فکر کنید. ببینید تناژ سبز کاهو، کرفس، خیار،سیب سبز و... چه حسی در شما بر می انگیزد و آنگاه تناژ مورد علاقه خود را بر اساس خوراکی های مورد علاقه خود انتخاب کنید.در این صورت فضایی دوست داشتنی در آشپزخانه شما پدید می آید که اشتهای شما را برای خوردن خوراکی های دوست داشتنی تان باز می کند.

همانطور که در طبیعت هم می توان دید، رنگ سبز به زیبایی و راحتی کنار چوب می نشیند و این دو عنصر و دو رنگ با هم هماهنگی و هم نشینی بی نظیری دارند. از این جلوه زیبا به بهترین شکل می توان کمک گرفت و از ترکیب رنگ سبز در کنار چوب در دکوراسیون آشپزخانه بهره برد. برای مثال برای کفپوش آشپزخانه و همچنین قسمت هایی از سطوح کانتر و برخی اکسسوری ها و ظروف آشپزخانه موادی از جنس چوب را انتخاب کنید و سپس کابینت ها را با رنگ سبز زیبا مانند سبز آووکادویی یا مغز پسته ای رنگ آمیزی کنید. حتی می توانید برای پوشش دیوار آشپزخانه هم از پانل های چوبی استفاده کنید.
 
اما اگر طرفدار ترکیب رنگی کلاسیک سفید و مشکی برای آشپزخانه خود هستید و به دنبال رنگ سوم مناسبی برای تکمیل جلوه و احساس فضا می گردید سبز می تواند بهترین گزینه برای قرار گرفتن در کنار ترکیب سفید و مشکی باشد که با طراوت و لطافتی که دارد می تواند به تعدیل و تلطیف احساس و جلوه فضا بپردازد. برای این کار سبز ملایم و پاستلی بهترین انتخاب است.

سبز فسفری و سبز لیمویی از جمله تناژهای بسیار جذاب و دوست داشتنی رنگ سبز هستند که در دکوراسیون آشپزخانه به زیبایی جلوه می کنند. پس اگر طرفدار آشپزخانه ای مدرن و خلوت باشید این نوع سبزها گزینه مناسبی برای شما خواهند بود، زیرا با حضور این رنگ ها در فضای مدرن، جلوی خلوت بودن بیش از اندازه فضا و نظم و ترتیب حاکم بر چنین دکوراسیونی گرفته شده و محیط از کسالت بار و بی روح شدن دور مانده و جلوه ای نافذ به خود می گیرد.

رنگ کرم هم به خصوص زمانی که قصد استفاده از سبزی قوی و تیره مانند سبز لجنی را دارید، رنگ بسیار مناسبی برای همنشینی با سبز است. برای مثال اگر در جزیره آشپزخانه یا کابینت ها از رنگ لجنی استفاده می کنید چند کابینت یا یک کابینت دو در بزرگ را با رنگ کرم رنگ آمیزی کنید.

ایده بسیار زیبا و محافظه کارانه دیگر برای استفاده از رنگ سبز در آشپزخانه نصب کاشی های ساده سبز رنگ بر دیوار بین کابینت های زمینی و دیواری است.با این کار حتی اگر در هیچ قسمت از فضا از رنگ سبز استفاده نکنید باز هم حق مطلب ادا خواهد شد و رنگ سبز دیوارها تاثیری را که باید خواهند گذاشت. این ایده به خصوص اگر آشپزخانه ای با کابینت و کفپوش و کانترهایی چوبی یا تمام سفید داشته باشید بیشترین و زیباترین جلوه را خواهد داشت.

اما اگر دوست دارید از چند تناژ مختلف رنگ سبز در فضای آشپزخانه خود کمک بگیرید، بد نیست سبز سدری تیره را امتحان کنید. این سبز مقدار زیادی طوسی در خود دارد و از این رو در گروه رنگ های خنثی قرار می گیرد و به خوبی و راحتی می توان رنگ های دیگر را در آشپزخانه خود استفاده کنید . سبز سدری می تواند انتخاب ایمن و مناسبی برای شما باشد.
هر رنگ سبزی احساس متفاوتی را در فضا پدید می آورد. بنابراین اگر دوست دارید برای مثال درآشپزخانه خود احساس خنکی و آرامش کنید، کابینت ها را با سبز پاستل یا سبز شیر طالبی  رنگ آمیزی کرده و سپس آن را با به کار بردن چوب در قسمت های مختلف چون کفپوش و... هم نشین کنید. این آشپزخانه فضایی روستیک پیدا می کند که تحسین همه افراد با هر سلیقه ای را بر می انگیزد، زیرا زیبایی و آرامشی که دارد غیرقابل انکار خواهد بود.

یکی دیگر از تناژهای بسیار خنک و تسکین دهنده سبز، رنگ سبز-آبی است.این رنگ زمانی که در آشپزخانه ای نورگیر و پر از نور طبیعی برای کابینت ها استفاده و با کفپوش و سطوح کانتر سفید همراه و هم نشین شود احساس آرامش کنار دریا را تداعی می کند که بسیار دلچسب و آرامش بخش است. به عنوان چاشنی می توانید از مقداری سبز کاهویی نیز در کنار رنگ سبز-آبی استفاده کنید.

ادامه مطلب...

با ورود اعراب به ایران این سبک شکل گرفت بناهای شاخص این سبک با نمود معماری این دوره در مساجد بود , به دلیل اعتقاد ناب و خالص مردم آن دوره الگوی مساجد اولیه از مسجد النبی ( مسجد مدینه ) گرفته شده بود .

*ویژگی های مسجد النبی :

 

1) مقیاس انسانی ( قامت یک مرد عرب با دستانی رو به بالا )

2) استفاده از مصالح بوم آورد ( سنگ و خشت در دیوارها و پوشش بام با برگ درخت خرما و پوست حیوانات )

3) سادگی و بی پیرانه بودن فضاها

4) نوع سازه ی به کار رفته در شبستان به نوع تیر و ستون است .

 

* مساجد این دوره :

 

1) یا به منظور مسجد ساخته شده اند .

2) یا آتشکده های دوره ی ساسانی را تغیر داده و تکمیل کرده اند .

* نوع پلان مساجد این دوره در ایران شبستان ستوندار یا مسجد بو مسلمی است .

 

* مسجد در دوره های مختلف :

 

1) 165 ه . ق مسجد شبستان ستوندار --> با ابعاد کوچک .

2) 255 ه . ق مسجد شبستان ستوندار --> با ابعاد بزرگتر دارای حیاط مرکزی جهت قبله ی

                                                            بنا 20 - 30 درجه با جهت اصلی قبله تفاوت

                                                            دارد .

3) سده ی 5 و 6 ه .ق تبدیل مسجد 4 ایوانی با گنبد خانه .

 

* معرفی آثار و بناهای به جای مانده از سبک خراسانی :

 

1) مسجد جامع فهرج : در روستای فهرج یزد قرار دارد , پلان این بنا شبستان ستوندار بوده که در دوره های مختلف به آن الحاقاتی اضافه شده است مانند مناره ی آن .

 

* ویژگی های این بنا : استفاده از شبستان ستوندار به دلیل استفاده از قوس در پوشش , اندکی مقیاس آن از نظر انسانی بزرگتر شده است , استفاده از خار در تولید خشت آن و مصالح کاملا" بوم آورد بوده است .

                

* از اول به منظور مسجد ساخته شده ولی مناره ی آن الحاقی است ( دوره ی 4 و 5 ه.ق ) استفاده از خشت های به ابعاد 1 ارش بر 1 ارش ( 40 در 50 سانتی متر ) مخصوص دوره ی ساسانی از طاق های مازه دار استفاده شده است . تزئینات موجود در سر در مشابه با تزئینات دوره ی ساسانی به کار رفته در کاخ کسری است .

2) تاری خانه دامغان : شبستان ستوندار , طاق های ضاغی و سازه دار به کار رفته . مقیاس این بنا انسانی تر است نسبت به مسجد جامع فهرج .

 

ادامه مطلب...

زمانی همه خانه ها یک دست و یک شکل بودند؛ فرش های لاکی کاشان بود و پشتی های و مخده های دست دوز با پتوهای ملحفه شده سفیدی که دور تا دور خانه می افتاد. بعدها هم که مبل ها آمدند، همه یک دست و یک جور بودند؛ فقط با طرح و نقشه هایی متفاوت؛ راحتی هایی ساخته شده از چوب های ضخیم و پارچه های مبلی زمخت. خیلی طول کشید تا پای دکوراسیون داخلی وسط آمد و سبک های خاص آن. حالا دیگر خانه ها برای خودشان شخصیت دارند.

 

یکی روستیک است و یکی دیگر کلاسیک. یکی مدرن است و آن دیگری معاصر. هر کدام هم با قاعده و قانون خاص خودش. این وسط مهم نیست که متراژ خانه شما چقدر است و چقدر برای شخصیت دادن به خانه تان فضا دارید. مهم این است که ساده ترین اصول طراحی و چیدمان به سبک دلخواه تان را بدانید. با این ترفندهای ساده می توانید یک نشیمن معمولی ۲۵ متری را به سبکی که دوست دارید، درآورید.

کلاسیک

شلوغی ممنوع!

خیلی ها هنوز ترجیح می دهند خانه های شان را به روشی سنتی و کلاسیک طراحی کنند. در این طراحی ها تمامی اجزایی که برای تزیین محیط استفاده می شوند باید پررنگ و لعاب و به طرز خاصی اغراق آمیز باشند؛ آن قدر که با ظاهری فریبنده هر بیننده ای را به سمت خودشان بکشند. بهترین روش برای تزیین دیوارهای خانه های کلاسیک استفاده از دو رنگ متفاوت در رنگ آمیزی است به خصوص استفاده از آرک های دور دیوار که در خانه های کوچک نمای خوبی دارد.

بهترین کار این است که دیوارها آرک و قاب داشته باشند و به دو رنگ متضاد رنگ شوند و سقف هم به رنگ خاص ساده تر. با این روش سقف بلندتر و خانه بزرگ تر به نظر می رسد. استفاده از دیوارپوش های چوبی برای سقف یا دیوار هم ظاهر یک خانه سنتی و کلاسیک را دلبازتر نشان می دهد.

خانه های سنتی امروز با خانه های قدیمی کمی فرق دارند. در این خانه ها بازی با رنگ ها بااحتیاط است. در این خانه ها یک رنگ اصلی پررنگ و فریبنده وجود دارد و باقی رنگ ها با توناژ ضعیف تر انتخاب می شوند. خاکی، بژ و آبی پررنگ و گلبهی به عنوان رنگ های خاص خانه های کلاسیک کوچک می توانند کارساز باشند. یک کنسول چوبی، یک فرش شش متری با طرح کلاسیک و کاناپه هایی ساده همراه با مبل های کلاسیک که در کنار هم قرار گرفته اند، یک خانه کلاسیک را می سازند.

 

یکی از مشخصه های خانه های کلاسیک داشتن مبلمان راحتی و سنتی در کنار هم است اما این مساله زمانی فقط به کار می آید که فضای کافی و مناسبی برای چیدن همه اجزا در اختیار باشد در غیر این صورت بهترین کار نگه داشتن کاناپه راحتی و استفاده از دو مبل کلاسیک در کنارش است. با این روش دیگر خانه پر از صندلی های مختلف به نظر نمی رسد و از طرفی زمینه کلاسیک آن هم حفظ می شود.

 

مدرن

 

سلامی دوباره به آفتاب بده

 

برای داشتن خانه ای مدرن اصلا لازم نیست سراغ لوازم خاص بروید چون این روزها طراحان داخلی سعی می کنند از عناصر خاصی برای طراحی منازل استفاده کنند که شاید هیچ وقت به فکر خودتان هم نرسد. اولین مساله که تازگی ها در طراحی خانه های شیک امروزی مد نظر قرار داده می شود مساله نور است.

 

اگر خانه ای ویلایی دارید یا اگر آپارتمان تان حسابی نورگیر است و پنجره های بلندی دارد، بهتر است به جای وقت گذاشتن برای خرید لوازم خاص به فکر سر و شکل دادن به شیشه ها و قاب های پنجره ها باشید. هیچ چیزی مانند نور طبیعی نمی تواند زیبایی خانه را دوبرابر کند و فضایی محدود را بزرگ تر از همیشه نشان دهد. ریسکش را به جان بخرید و بی خیال پرده در یکی از پنجره ها شوید. خودتان تاثیرش را می بینید.

 

مساله نور فقط مهم هست اما داستان داشتن یک خانه مدرن فقط با داشتن پنجره های بلند قدی و نور طبیعی و این حرف ها حل نمی شود. این وسط مساله مهم دیگر رنگی است که باید به لوازم خانه شخصیت دهد. در زمانی که از نور طبیعی برای زیبایی خانه استفاده می کنید، بهتر است طیف رنگ لوازم خانه بین کرم، خاکستری، قهوه ای روشن و انواع آبی ها باشد حتی در این مواقع شاید لازم باشد فرش بین مبل ها با رنگی خنثی انتخاب شود چراکه نور زیادی که به خانه تابیده می شود، جبران سایه ها و تاریکی ها را می کند.

 

یکی از بهترین مدل های چیدمان مدرن داشتن یک کاناپه ساده با دو مبل راحتی تک با طراحی بیضی است. طراحی خاص صندلی ها به محیط، نرمش و انعطاف خاصی می بخشد تا جایی که حتی اگر میز جلوی مبلی تان چهارگوش است می توانید با اضافه کردن یک میز کوچک گرد فضا را بیشتر منعطف کنید. یادتان باشد مساله مهم فاصله داشتن مبل ها از دیوارهاست و البته فرشی که زیر پایه همه مبل ها قرار گرفته است.

 

مجلل

 

برای داشتن یک خانه مجلل نیازی به داشتن فضای بزرگ نیست. در یک آپارتمان ساده هم می توان المان های یک طراحی مجلل را فراهم کرد. فقط کافی است حواس تان به شلوغی ها و به هم ریختگی های محیط باشد. خیلی از ما برای اینکه تجمل را در نگاه دیگران بیاوریم به خرید لوازم عتیقه و دکور کردن آنها در گوشه و کنار خانه رومی آوریم اما یادتان بماند در خانه های مجلل امروزی بی توجه به متراژی که دارند هر کدام از اجزا با بزرگنمایی نشان داده می شوند نه تعداد و نه حتی قیمت!

 

پس به جای اینکه یک لوستر کریستال گران قیمت بخرید دنبال مدل خاصی باشید که در اندازه بزرگنمایی خاص دارد یا ساعتی که بیشتر از معمول در آن اغراق است؛ البته در همه این موارد باز هم حواس تان به دوری از شلوغی باشد.

 

وسایلی که برای خانه های مجلل انتخاب می شوند باید ساده و در عین حال دارای مشخصه خاصی باشند. داشتن المان های خاص طراحی از مسائلی است که در این خانه ها باید به دقت رعایت شود؛ مثلا در این خانه ها به جای چیدن قاب های کوچک و بزرگ روی شومینه از یک مجسمه عجیب استفاده شده است. لوستر هم طراحی خاص خودش را دارد؛ یک وسیله روشنایی عجیب که فقط در یک خانه بزرگ خودش را نشان می داد. خانه های بزرگ امروزی را می توان با ترکیب رنگ های شاخص مثل قرمز، نارنجی و سفید به شیوه ای مدرن و البته بسیار مجلل طراحی کرد.

 

در یک اتاق پذیرایی بزرگ بهترین نوع چیدمان مبل ها به شکل رودرروست. این تنها موقعیت مناسبی است که افراد حاضر در محیط به سبب چیدمان خاص مبل ها به صحبت و ارتباط گرفتن با هم تشویق می شوند. اصلا هم نیازی به داشتن یک کاناپه بزرگ نیست. می توان فقط صندلی ها را دور تا دور میز وسط مبل ها و در مرکز نقطه کانونی خانه چید؛ این طوری رابطه ها خیلی گرم تر می شود. شک نداشته باشد!

 

روستیک

 

از طبیعت عاریه بگیرید

 

طراحان داخلی معتقدند خانه باید شخصیت داشته باشد. درست مانند آدم ها که هر کدام اصالت خاص خودشان را دارند. به نظر آنها بدترین شکل، خانه هایی است که در آنها هیچ کدام از لوازم و چیدمان اساسی به هم ربطی ندارند. این مساله در خانه های کوچک هم مستثنا نیست؛ مثلا اگر دل تان یک خانه روستیک (خانه ای با المان هایی از طبیعت) می خواهد نمی توانید دیگر از سرامیک و. . . استفاده کنید.

 

اینجادیگر باید سراغ چوب ها بروید حتی در سقف که الوارها و تیرهای افقی، خانه ای روستایی اما مدرن درست می کنند. مبل ها هم کمتر به جنس های معمول دیده می شوند. چرم در اینجا حرف اول و آخر را می زند. پس باید اول از همه تم مورد علاقه تان را انتخاب کنید و بعد به خرید لوازم دست بزنید.

 

انتخاب رنگ ها هم در سبکی که به آن علاقه دارید، بسیار مهم است. در سبک روستیک رنگ ها باید طیف گرمی از سبز و قهوه ای و نارنجی باشند. مبل های چرمی که رنگ شان معلوم است. این وسط برای رسیدن به طبیعت می توانید از گلدان های خاص هم استفاده کنید. استفاده از آباژورهایی با پارچه های کتانی یا کنفی و ترکیب آنها با چوب و چرم هم می تواند در قدرت بخشیدن به سبک روستیک خانه شما موثر باشد.

 

مبل های چرمی معمولا بزرگ و جاگیر هستند. پس در زمان استفاده از آنها لازم نیست حتما یک دست کامل شان را به خانه بیاورید. کافی است دو کاناپه در اندازه های دو و سه نفره تهیه کنید. این جور مواقع حتی خیلی راحت می شود بی خیال میز وسط هم شد. اگر جا بود که چه بهتر اما اگر فضای کافی نداشتید، می توانید با قرار دادن دو میز عسلی چوبی در دو زاویه مختلف فضای خانه را دلباز و راحت کنید.

 

معاصر

 

انحنای کمتر، سادگی بیشتر

 

این روزها سبک تازه ای باب شده به نام معاصر. در این سبک طراحی هرچه وسیله کمتری بگذارید، بهتر است. از جزئیات انحنادار، حاشیه های تزئینی و طرح گل و بته در این سبک استفاده نشده و در کل همه چیز را در حالت ساده، بی پیرایه، ابتدایی و ساختاری می گذارند. در طراحی معاصر که با طراحی مدرن تفاوت دارد هرچه کمتر وسیله داشته باشید، بهتر است. برای اینکه در این طراحی باید هر وسیله و اکسسوار حالت انفرادی و منحصر به فرد داشته باشد.

 

برای داشتن یک فضای معاصر در خانه تان می دانید بهترین کار چیست؟ اینکه مبل هایی بدون دسته در اتاق نشیمن بگذارید. به عقیده طراحان داخلی مبل های بی دسته در محیط های کوچک باعث چرخش بهتر چشم ها و دیده شدن اجزایی می شوند که به سادگی اما با هدفی خاص قرار گرفته اند؛ مانند یک تابلوی نقاشی با طرحی عجیب با آباژوری خاص که به تنهایی بار روشنایی خانه را به دوش می کشد.

 

مبلمانی با خطوط هندسی صاف و ساده برای دکوراسیونی با سبک معاصر حیاتی هستند. مبلمان روکش شده اغلب باید سفید، سیاه یا به رنگ های خنثی باشند. پارچه های رومبلی هم بیشتر از جنس نخ، کتان، پشم، سیلک و کنف هستند.

 

این وسط طیف رنگ ها هم اهمیت زیادی دارد. رنگ های خنثی، مشکی و سفید رنگ های اصلی در دکوراسیون سبک معاصر هستند. رنگ مشکی معمولا برای کف استفاده می شود و اتاق سبک معاصر را تعریف می کند. دیوارها معمولا به رنگ های خنثی نقاشی می شوند تا پس زمینه مناسبی برای اکسسوارهای رنگی با رنگ های جسورانه وجود داشته باشد. اگر دیوارها و پنجره ها به رنگ های روشن و شاد نقاشی شوند، بقیه چیزها باید به رنگ های خنثی باشند.

 

از آنجا که برای طراحی معاصر مبل ها معمولا به صورت کاناپه هایی بدون دسته انتخاب می شوند بنابراین بهترین حالت برای چیدن آنها به صورت ال (L) است. در این حالت هم مبل ها کارکرد بهتری دارند و هم محیط بازتر و راحت تر به نظر می رسد. قرار دادن مبل ها به صورت ال نشستن روی آنها را راحت تر و همراه با فضای بیشتری می کند. خوبی این مبل ها این است که برای شان لازم نیست حتما یک فرش کامل در اختیار داشته باشید. فرشی گرد یا بیضی در فضای بین مبل ها هم کفایت می کند؛ معاصر است دیگر!

ادامه مطلب...

تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که هرکدام از لوازمی که مجموع دکوراسیون داخلی فضای  اطراف شما را تشکیل می دهند پیرو سبک ومدل خاصی هستند و حتی برخی از آن، مدل ها نامی دارند؟آیا نام مدل کاناپه ایی که روی آن مینشینید را می دانید؟همه تولید کننده هایی که در صنایع مختلف فعالیت دارند ،محصولات و فرآورده های خود را تحت عنوانها و مدل های مختلف به بازار ارائه می دهند.ما به عنوان یک طراح هم میبایست به سبک های مختلف معماری و دکوراسیون داخلی مسلط باشیم و هم مدل ها و طراحی های اشیاء و لوازم این سبک ها را به خوبی بشناسیم.چرا که ما را در خرید یا ساخت آنها هدفمند و هوشمند می سازد.
سبک های مختلف کاناپه:
ما سری به دنیای شلوغ  لوازم دکوراسیون زده و هر با از میان آنها مجمو عه ای را برگزینیم و مورد بررسی قرار دهیم.دنیای پارچه ها،فرش ها،مبلمان ها، ظروف و بسیاری دیگر از اقلامی که میبینید و میشناسید.
1-    کاناپه لاوسان-LAWSON
انتخاب مناسبی برای فضای نشینمن می باشد. بسیار راحت است و فضا را پر و گرم نشان میدهد.اگر آن را با کوسن های رنگی و گلدار ست کنیم نمای دلنشین تری  می یابد.این سبک  را می توان در خانه های اروپایی به ویژه فرانسوی  بیشتر دید.


2-    کاناپه تاکسیدو-TUXEDO 
این کاناپه نمای منظم و مکعبی شکلی دارد.بیشتر مناسب فضاهای رسمی میباشد.شاید در دکور ویژه برای اتاق مدیریت جالب به نظر برسد.این کاناپه بخاطر فرم خطی در  سبک های مینیمالیسم(حداقل گرایی) و اینداستریال(صنعتی) طرفدار دارد.


3-    کاناپه کوهان شتری -CAMELBACK
این مدل همانند اسمش در قسمت تکیه گاه پشتی برجستگی دارد.در مدل های مدرن تر این برجستگی در وسط به فرو رفتگی نیز تغییر شکل داده شده است.فرم خاص این کاناپه آن را مناسب ساخته تا در دکوراسیون های داخلی کلاسیک مورد استقبال قرار گیرد.انواع ساده و بیشتر پارچه گلدار آن را در دکوراسیون های انگلیسی میبینید.


4-    کاناپه دسته گرد -ARMROLLED
این کاناپه بسیار راحت است،نشینمن خوبی دارد و حتی در استراحت های روزانه میتوان از آن استفاده نمود.اما به دلیل اینکه دسته های آن کمی بیرون تر از بدنه قرار گرفته طول آن بیشتر دیده میشود .به همین دلیل آن را معمولا با صندلی های تک ظریف تری در کنارش چیدمان می کنند.

5-    کاناپه دسته انگلیسی -ENGLISH ARM
کاناپه ایی است با دسته های کم ارتفاع که دو سوم عرض نشینمن را پوشش میدهد.دارای پشتی محکی  است که با چند تشک یا کوسن پر میشود، ودر نشینمن آن تشک های نرم  قرار دارد.پایه های چوبی و معمولا خراطی شده دارند .سبک آن بسیار نزدیک به  کاناپه های بریج واتر است و در دکوراسیون داخلی های آمریکایی بسیار دیده میشود.


6-    کاناپه بریج واتر-BRIDGWATER
این مدل هم مانند سبک قبلی دسته های کوتاه و عقب دارد.قسمت پشتی و نشینمن آن از تشک های نرم چند قسمتی تشکیل شده و اصطلاحاً دامن دار است یعنی پایه های پوشیده میشود.این سبک بسیار مورد استقبال آسیایی هاست.که اغلب با پارچه های شلوغ تر ورنگ های گرم تر همراه است.


7-    کاناپه نول -KNOLE
این کاناپه پشتی بلند و یکنواخت دارد.دسته های آن نیز به بلندی تکیه گاه  است و با  زاویه به سمت یبرون رفته است.ظاهری رسمی داردو چندان راحت نیست. نمونهای آن را در طراحی های داخلی و دکوراسیون های سبک گوتیک میتوان دید.


8-    کاناپه چسترفیلد -CHESTERFIELD
این سبک به راحتی قابل تشخیص است چرا که دسته ها و پشتی آن یک تکه و دارای دوخت (لمسه دوزی) است.دسته های آن نیز  به بیرون گرد شده.این مدل با روکش چرمی فوق العاده است و در فضاهای رسمی کاربرد دارد.


9-    سبک های مدرن میانه قرن بیستم -MID-CENTURY MODERN
این سبک پیرو خطوط صاف و زوایای قائمه است.پایه های آنها بیشتر فلزی و به شکل استوانه یا مکعب است و دردکوراسیون داخلی های مدرن امروزی کاربرد فراوان دارد.




10-    کاناپه های گوشه -SECTIONAL
این مدل بسیار راحت و غیر رسمی است ، بعضی از آنها قابلیت این را دارند که تخت خواب شوند.آنها معمولا در گوشه ها و چسبیده به دیوار قرار می گیرند و در کنار آنها از انواع صندلی ها و نیمکت های تکی نیز استفاده می شود.

ادامه مطلب...

سال های زیادی نمی گذرد از زمانی که رشد اقتصادی کشورمان رقمی منفی را تجربه کرد و تورم به بالای 40 درصد رسید. سال هایی که فکر سرمایه گذاری در ایران لرزه بر اندام سرمایه گذاران خارجی می انداخت. ذهنیت آنها از کشوری که ثبات سیاسی و اقتصادی چندانی نداشت، زیر فشار تحریم های بین المللی بود و از فساد مالی بالایی رنج می برد، بزرگترین مانع برای ورورد به بازار و صنعت ایران بود. سایه ی سنگین حمله ی نظامی و تنش با قدرت های بین المللی به خاطر برنامه ی صلح آمیز هسته یی هم مزید بر علت بود تا هر چه سرمایه گذار خارجی است، عطای ایران را به لقایش ببخشد. در دوره ی یاد شده از سویی اقتصاد ما از نبود سرمایه ی کافی رنج می برد و از سوی دیگر سرمایه گذاران خارجی فرصت عالی سرمایه گذاری در ایران را از دست می دادند؛ این در حالی است که منافع متقابل، همواره انگیزه ی زیادی را برای جذب و ورود سرمایه ی خارجی به کشورمان ایجاد می کند. روی کار آمدن جریان اعتدال در تابستان 1392 اما ورق را برگرداند. شیوه ی تعاملی و تنش زدای دولت یازدهم در رابطه با جامعه بین الملل-بویژه با کشورهای گروه 1+5 در موضوع گفت و گوهای هسته یی- کم کم وجهه ی تخریب شده ی ما در نظام بین الملل را ترمیم و اعتبار از دست رفته ی ما را احیا کرد. در همین حال تلاش برای ایجاد ثبات سیاسی و اقتصادی هم چهره ی بهتری را از ایران برای سرمایه گذاران خارجی تصویر کرد. به نتیجه رسیدن گفت و گوهای هسته یی در بیست و سوم تیرماه، مهمترین مهره ی دومینویی بود که به تصمیم سرمایه گذاران خارجی برای حضور در بازارهای ایران منتهی شد و در همراهی تیم های اقتصادی اروپایی با سران کشورهای قاره ی سبز در سفر به تهران در ماه های گذشته نمود یافت. این تصمیم و پیامدهای حتمی اقتصادی آن که شادی و امید را دل بسیاری از مردم ایران زنده کرد، اما به مذاق گروه های خاص در داخل کشور خوش نیامد؛ گروه هایی که نیت واقعی خود از مخالفت با ورود سرمایه های خارجی را در لفافه ی دلایل تقلیل گرایانه پنهان می کنند و هر روز به بهانه یی تازه بر کوس مخالفت خود می کوبند. در ارتباط با منطق این مخالفان طرح چند نکته دارای اهمیت است: 1-نوع شناسی (تیپولوژی) مخالفان حضور سرمایه گذاران خارجی در کشور نشان می دهد این عده همان کسانی هستند که حدود 2 سال است تلاش می کنند با انتقاد از عملکرد دولت در حوزه های مختلف، به نفع خود بهره برداری کنند. این گروه که همه ی کنش های خود را در چارچوب رویکرد جناحی تنظیم و اجرایی می کنند، در آستانه ی انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی در اسفند ماه 1394 تلاش برای قدرت یابی را به اوج رسانده اند و از هر فرصتی برای منفعت طلبی استفاده می کنند، حتی اگر منافع ملی قربانی منافع جناحی آنها شود. جالب آنکه تکنیک و بازی یکسان و تکراری گروه های یاد شده در شرایط مختلف، چهره ی واقعی آنها را برای مردم نمایان کرده است و همه می دانند «مخالفت کردن» با جناح حاکم تنها هدف آنها است، گویی ماهیتشان سلبی است و نه ایجابی. نمود بارز رفتارهای جناحی این گروه در مورد گفت و گوهای هسته یی مشخص شد؛ جایی که رهبری بارها از عملکرد تیم مذاکره کننده دفاع کرد و فردای آن روز چهره ها و رسانه های این جریان به عملکرد دولت در حوزه ی مذاکرات تاختند. از این رو اگرچه در منافع حاصل از جذب سرمایه گذاری خارجی در رونق اقتصاد و رفاه و آسایش مردم شکی وجود ندارد، اما مخالفت ها با ورود سرمایه های خارجی به کشورمان دور از انتظار و تعجب برانگیز نیست. 2-سال ها تحریم و محدودیت های مالی و پولی بین المللی علیه کشورمان اگرچه فشار زیادی را به مردم وارد کرد، اما گروه های خاص و افراد وابسته به آنها از این آب گل آلود به بهترین وجه ماهی گرفتند. نبود شفافیت مالی بهترین فرصت برای سوء استفاده ی این عده بود که هم اکنون با دورنمای ورود سرمایه گذاران خارجی به خطر افتاده است. چرا که نخستین پیش شرط ورود سرمایه ی خارجی، ایجاد شفافیت مالی و کاهش بسترها و زمینه های فساد اقتصادی است. انزوای اقتصادی طی سال های گذشته همچنین به انحصار در بسیاری از حوزه های صنعتی دامن زد؛ انحصاری که برخی به بهترین شکل از آن سود بردند، اما مردم فشار اقتصادی و روانی حاصل از آن را تحمل کردند. ورود سرمایه ی خارجی به انحصارها پایان خواهد داد. از این رو است که منتفعان از انحصار فضای رقابتی حاصل از ورود سرمایه ی خارجی را برنمی تابند. 3-محکمترین دلیل گروه های منتقد برای مخالفت با سرمایه گذاری خارجی در کشورمان، این است که به دنبال ورود سرمایه ی خارجی، فرهنگ غربی هم وارد کشور شده و آسیب جبران ناپذیری به فرهنگ ایرانی خواهد زد. آنان با منطق مقابله با آسیب های احتمالی، خواهان کاهش ارتباطات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... با کشورهای دیگر هستند. درست مانند این که برای اجتناب از انتقال احتمالی ویروس سرماخوردگی هر روز در خانه بمانیم و از بیرون رفتن اجتناب کنیم، غافل از اینکه همزمان بسیاری از فرصت ها برای رشد شخصیتی، اجتماعی، اقتصادی و... را از دست می دهیم. نه تنها این راهکار منطقی نیست، بلکه کارآمدی خود را هم در دنیای کنونی از دست داده است. دنیای ارتباطات دیگر چنین راهکارهایی را برنمی تابد، چرا که انسداد جریان آزاد اطلاعات، امکان پذیر نیست. راه مقابله با نفوذ فرهنگی دیگر کشورها، نه سد کردن جنبه های مختلف ارتباطی، بلکه تقویت عناصر ملی و مذهبی فرهنگ بومی است. باید از این عده پرسید شما برای تقویت فرهنگ بومی چه کرده اید؟ 

ادامه مطلب...

حمام یکی از فضاهای مرطوب در هر خانه است و انتخاب مصالح آن باید با دقت زیادی صورت گیرد. سنگ یکی از مقاوم ترین مصالح موجود برای دکوراسیون داخلی است که علاوه بر دوام، زیبایی طبیعی آن نیز بر ارزشش می افزاید. هیچ متریالی مانند سنگ طبیعی وجود ندارد. هیچ دو قسمتی از آن شبیه به هم نیست و هیچ متریال دیگر مانند سنگ، گرما و بافت طبیعی به حمام نمی دهد. اگر از این مصالح به خوبی نگهداری شود، می تواند به اندازه ی کل عمر شما دوام داشته باشد.

محبوب ترین گزینه ی انتخاب سنگ برای فضاهای داخلی مجلل بوده است

سنگ مرمر قرن ها بر اساس زیبایی ذاتی اش محبوب ترین گزینه ی انتخاب سنگ برای فضاهای داخلی مجلل بوده است. اما سنگ های مرمر با وجودی که همچنان کلاسیک هستند، جنبه های منفی نیز دارند و تنها گزینه های شما برای انتخاب نیستند. در اینجا ۷ نوع سنگ طبیعی دیگر را به شما معرفی می کنیم که هرکدام از آنها با ویژگی ها و خاصیت هایی که دارند مناسب کف، دیوار و صفحه ی کانتر حمام های شما هستند.

از سنگ های طبیعی تنها برای یک دیوار یا طاقچه ی کوچک استفاده کنید تا هزینه هایتان کاهش یابد

قیمت سنگ های طبیعی بسیار متنوع است، پس قبل از خرید تحقیق کنید. اما اجازه ندهید قیمت بالا شما را از داشتن سنگی که دوست دارید محروم کند. تایل های بزرگتر معمولا ارزان تر از تایل های کوچکتر هستند. هم چنین سعی کنید از سنگ های طبیعی تنها برای یک دیوار یا طاقچه ی کوچک استفاده کنید تا هزینه هایتان کاهش یابد و یک طراحی مقرون به صرفه داشته باشید.

سنگ صابون گزینه ی بسیار عالی برای حمام است چون نیازمند نگهداری بسیار کمی است

سنگ صابون در دکوراسیون حمام
با وجودی که سنگ صابون در حمام ها کمتر استفاده شده، اما در واقع یک گزینه ی بسیار عالی است چون نیازمند نگهداری بسیار کمی است. به بتونه کاری نیاز ندارد؛ فقط به صورت دوره ای اندکی روغن معدنی روی سطح آن بمالید. با گذشت زمان این سنگ با اکسیژن ترکیب می شود و رنگ آن تیره تر و غنی تر می شود.

سنگ آهک هم برای دکوراسیون داخلی سنتی و هم دکوراسیون مدرن مناسب است

سنگ آهک در حمام
این سنگ در حالت طبیعی اش بسیار پر منفذ است و برای اجتناب از لکه دار شدن باید بتونه کاری شود. اما به خاطر ظاهر نرم و یکنواخت و رنگ خنثی و گرمش محبوبیت دارد. سنگ آهک هم برای دکوراسیون داخلی سنتی و هم دکوراسیون مدرن مناسب است.

تراورتن در واقع نوعی سنگ آهک در طیف وسیعی از رنگ های گرم است

سنگ تراورتن در دکوراسیون حمام
تراورتن در واقع نوعی سنگ آهک در طیف وسیعی از رنگ های گرم است. منفذهای عمیق در این سنگ اغلب با دوغاب یا اپوکسی با رنگ مشابه پر می شود تا سطح صاف تری ایجاد کند.

سنگ ساختمانی بلژیکی در کنار دوغابی به رنگ متضاد، عالی به نظر می رسد

سنگ ساختمانی بلژیکی با رنگ خاکستری یا مایل به آبی برای حمام
این سنگ نیز نوعی سنگ آهک است اما با زمینه ی خاکستری تیره یا سیاه و رگه های خاکستری، سفید و برنزی رنگ. این سنگ در کنار دوغابی به رنگ متضاد، عالی به نظر می رسد. این متریال با گذشت زمان به آرامی خراشیده می شود، اما این زنگار آن را زیباتر می کند و اندکی روغن زیتون درخشندگی آن را باز می گرداند.

سنگ عقیق با رگه های موجود در آن و در طیف وسیعی از رنگ ها ظاهری منحصر به فرد دارد

سنگ عقیق در حمام
این سنگ با رگه های موجود در آن و در طیف وسیعی از رنگ ها ظاهری منحصر به فرد دارد. به دلیل حالت نیمه شفاف سنگ عقیق، طراحان اغلب پشت سطوح و دیوارها را نورپردازی می کنند و به فضا درخشندگی چشم گیری می دهند. این سنگ حساس و ظریف است و نیاز به بتونه گیری دارد.

سنگ لوح معمولا در فضاهای داخلی روستیک استفاده می شود

سنگ لوح در دکوراسیون حمام
این سنگ معمولا در فضاهای داخلی روستیک استفاده می شود اما به فضاهای دیگر نیز می خورد. سنگ لوح به خصوص به عنوان کفپوش نیز مناسب است، زیرا به طور طبیعی در برابر لغزش مقاوم است. برای تمیز کردن این نوع سنگ فقط از یک پاک کننده ی ملایم استفاده کنید که باعث سایش سنگ نشود.

سنگ ماسه سنگ، بتونه کاری آن به طور متناوب (مثلا سالی دو بار) ضروری است

ماسه سنگ در حمام
این نوع مصالح با یک ظاهر شبیه به چشم انداز کویر، توسط لایه های متراکم شده ی ماسه ایجاد می شود و در انواع رنگ ها موجود است. بتونه کاری آن به طور متناوب (مثلا سالی دو بار) ضروری است، زیرا سطح پر منفذ آن آب و مایعات دیگر را می مکد و منجر به لکه دار شدن یا حتی تاب خوردگی آن می شود.

ادامه مطلب...

رییس جمهوری کشورمان پنجشنبه دوم مهرماه برای شرکت در هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک سفر کرد. این سومین دور از نشست های سالانه ی مجمع است که روحانی در آن حضور می یابد. رییس جمهوری در این سفر پیش از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل، در نشست توسعه ی پایدار ملل متحد حضور یافت. ملاقات با دبیر کل سازمان ملل و همچنین گفت وگو و دیدارهای دوجانبه با شماری از سران شرکت کننده در این اجلاس از دیگر برنامه های اعلام شده ی رییس جمهوری در این سفر است. هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل همانند نشست های پیشین از آن جهت دارای اهمیت است که در کنار گفت وگوهای 2 و چندجانبه، سران کشورهای جهان با استفاده از این تریبون، مواضع و پیام های کشور خود را به گوش جهانیان می رسانند. از جمله دستاوردهای حضور پررنگ مقام های ارشد جمهوری اسلامی ایران در نشست های اخیر مجمع عمومی، افزایش وزن دیپلماسی جمهوری اسلامی و نیز پرستیژ جهانی کشورمان بوده است. در حالی که دیدارهای دوجانبه ی سال های گذشته به ویژه در کشاکش بحران هسته یی محدود به کشورهایی کوچک و کم اثر در مناسبات جهانی بود، رهبران و مقام های بزرگترین قدرت های جهانی در صف رایزنی با رییس جمهوری و وزیر امور خارجه ی کشورمان قرار گرفتند تا عناصر تحول در منزلت جهانی ایران پس از انتخابات خردادماه 1392 بیش از پیش نمایان و زمینه های گشایش در مهمترین پرونده ی سیاست خارجی کشور مهیاتر شود. «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ی کشورمان نیز در صدر هیاتی دیپلماتیک سه شنبه ی گذشته رهسپار نیویورک شد تا در حاشیه ی همین اجلاس با همتایان خود در گروه 1+5 دیدار و گفت وگو کند. تیم هسته یی ایران و اعضای 1+5 قرار است با تشکیل کمیسیونی مشترک روند اجرایی شدن «برجام» (برنامه ی جامع اقدام مشترک) را پیگیری کنند. رییس جمهوری و تیم مذاکره کننده ی کشورمان در فضایی در نشست هفتادم مجمع عمومی حاضر شدند که ایران و 1+5 پس از نزدیک به 2 سال رایزنی هسته یی سرانجام تیرماه امسال در وین به توافقی تاریخی دست یافتند. به این ترتیب، خلاف سال های پیشین دیگر ایران متهم به تلاش برای تولید سلاح های هسته یی نیست و جامعه ی جهانی و همچنین آژانس بین المللی انرژی اتمی فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان را به رسمیت شناخته اند. گفت وگوهای پیچیده و مستمر هسته یی میان ایران و 6 قدرت جهانی اوایل مهرماه 1392 در حاشیه ی همین مجمع عمومی و نشست شصت و هشتم کلید خورد. همچنین، گفت وگوی تلفنی روحانی و «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا و به دنبال آن ورود جدی تیم دیپلماسی آمریکایی به فرایند گفت وگوها از دیگر رویدادهایی بود که در این نشست رقم خورد. طرح «جهان علیه خشونت و افراطی گری» در نشست شصت و هشتم از ابتکارهای رییس جمهوری کشورمان بود که مورد استقبال کشورهای جهان قرار گرفت و با همراهی 190 کشور عضو مجمع تصویب شد. پس از آغاز جدی گفت وگوهای هسته یی در حاشیه ی این اجلاس، سه دور گفت وگوی رسمی میان ایران و اعضای 1+5 در ژنو پایتخت سوییس برگزار شد. در نشست ژنو سه ایران و قدرت های بزرگ به «طرح اقدام مشترک» دست یافتند. پس از آن نیز 6 دور از گفت وگوهای سخت و فشرده در وین پایتخت اتریش انجام گرفت. در نهایت چون در این مدت توافق نهایی حاصل نشد، مهلت 6 ماهه ی تعیین شده پایان یافت و 2 طرف بازه ی زمانی چهارماهه یی را برای رسیدن به توافق جامع در نظر گرفتند. در این فضا بود که روحانی در واپسین روز شهریور 1393 برای شرکت در شصت و نهمین اجلاس مجمع عمومی بار دیگر راهی نیویورک شد. وی در کنار تاکید دوباره بر طرح جهان علیه خشونت و افراطی گری، بار دیگر از این جایگاه بر فعالیت های صلح آمیز هسته یی ایران تاکید کرد. در حاشیه ی این نشست، روحانی و «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس با یکدیگر دیدار و گفت وگو کردند. این نخستین باری بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی میان تهران و لندن دیداری در این سطح صورت می گرفت. افزون بر این رویدادها، هفتمین دور از رایزنی های هسته یی پس از طرح اقدام مشترک و نخستین دور از گفت وگوها در موعد تعیین شده ی چهارماهه ی، در حاشیه ی نشست شصت و نهم صورت گرفت تا راه برای رسیدن به توافق جامع هموار شود. از آن پس گفت وگوها به شکلی جدی تر پیگیری شد تا اینکه سیزدهم فروردین ماه امسال با انتشار متن «بیانیه ی سوییس» در نشست لوزان، ایران و اعضای 1+5 نشان دادند که پس از ماه ها گفت وگو به نقطه ی مشترک تازه یی دست یافته اند. جمعه چهاردهم فروردین ماه یک روز پس از اعلان بیانیه ی سوییس، روحانی در گفت وگویی تلویزیونی با مردم، مذاکره ی هسته یی را پله ی نخست برای تعامل سازنده با جهان دانست. وی با بیان اینکه ایران خواهان صمیمی و گرم تر شدن مناسبات خود با کشورهای دوست است، تصریح کرد: «ما می خواهیم روابط خود را با کشورهایی که رابطه سرد داریم بهتر کنیم و حتی با کشورهایی که احیانا دارای تنش هستیم به دنبال رسیدن به پایان تنش و خصومت هستیم چرا که این همکاری را به نفع همگان می دانیم.» همان طور که انتظار می رفت دولت تدبیر و امید در کنار تلاش برای رفع چالش های منطقه یی و بهبود روابط با غرب، همکاری نزدیک خود را با کشورهایی چون چین و روسیه حفظ کرد. بنابراین، بیانیه ی سوییس آغاز بهبود روابط ایران با جهان بود. از آن زمان تاکنون ایران بارها میزبان هیات های عالی رتبه ی سیاسی و اقتصادی بوده است. در ادامه، توافق تاریخی وین زمینه را برای سرعت بخشیدن به این رویکرد فراهم کرد. پس از این توافق بود که کشورهای عربی منطقه موضع گیری منعطف تری از خود نشان دادند و جریان سفرهای سیاسی- اقتصادی هیات های فرامنطقه یی به ویژه اروپایی به مقصد ایران شتابنده تر شد. در مجموع، گفت وگوهایی هسته یی میان ایران و 6 قدرت جهانی که از شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1392 کلید خورد زمینه را برای گشایش گره هسته یی به عنوان بحرانی غیرضروری فراهم کرد و در شصت و نهمین نشست نیز گامی جدی تر برای رسیدن به توافق نهایی برداشته شد. امروز نیز در حاشیه ی هفتادمین نشست مجمع انتظار می رود 2 طرف از این فرصت به دست آمده استفاده کنند و از طریق سازوکارهای تعیین شده گامی رو به جلو در مسیر اجرای برجام بردارند. 

 

ادامه مطلب...

تاریخ -از روزشمار زندگی یک چهره تا شرح رویدادهای جهان از مبدا تا مقصدی مشخص- عرصه یی ژرف، پهناور و به هم پیوسته برای مرور رخدادهایی است که بر کتیبه های سنگی، نگاشته های پوستی یا پاپیروسی، برگه ی کتاب های بایگانی زمان یا خاطره های مشترک انسانی نقش بسته است. مطالعه ی تاریخ برای برخی در حکم آگاهی از تجربه های آزموده شده بدون پرداخت هزینه های آن و برای شماری دیگر تنها هم ارز با داستان هایی سرگرم کننده است. شکاف این 2 نگرش در برخورد با تاریخ زمانی بیشتر به چشم می آید که این تجربه ها، تجربه هایی مربوط به خود باشد. به عبارتی زمانی که تاریخِ خود، شهر خود یا کشور خود را می خوانیم دیگر موضوع از داستانی سرگرم کننده به شکل معناداری فاصله می گیرد و گاه دریافت آگاهی تاریخی از رخدادهای پیشین و احوال گذشتگان تا سرحد مرگ و زندگی ارزش می یابد. از این رو است که تاریخ کشورها، آیینه یی تمام نما در برابر آینده یا به عبارتی دیگر چراغ راه روزها و سالیان آتی آن ها است. در این میان بازندگان کسانی هستند که با چشم پوشی از تجربه های تلخ و نامطلوب گذشته مرکب خود را باز به همان سمت و سو برانند و در برابر، رستگاران و صاحبان خرد- همچنان که قرآن نیز تصریح کرده- عبرت گیرندگان هستند. طی سال های گذشته تاریخ ایران سرشار از خاطره هایی تلخ و شیرین است که بخش تلخ آن را بیشتر کنشگرانی بی اراده، خیانت پیشه، منفعت طلب، وابسته به بیگانه، ساده لوح، نالایق، ناکارآمد یا... رقم زده اند. هر چند تفاوت بسیاری بین این گونه های متفاوت از کنشگران و نیت های آنان وجود دارد اما نتیجه ی مشترک عمل آنان زیان و خسران برای یک کشور و مردم آن بوده و هست. البته برخی از کنشگران نیز با وجود کاردانی و حسن نیت به دلیل خطا در محاسبه و برنامه ریزی یا نداشتن شناخت درست از وضعیت داخلی و فضای بین المللی اهداف و منافع ملی را زیر تیغ قرار داده اند. با این حال، نتیجه یکسان و معطوف به تجربه هایی زیانبار بوده است. آنچه گفته شد مقدمه یی برای این انگاره ی عقلانی البته بر مبنای رهیافتی سیاسی- بین المللی است که «آزموده را آزمودن خطا است». به این ترتیب، بهره جویی از تجربه های پیشین و خودداری از خطاهای گذشته در رفتارهای خارجی مهمترین مولفه عقلگرایی در سیاستگذاری روابط بین المللی است. با این حال و متاسفانه هنوز هم شاهد تکرار برخی رفتارها و روندهایی هستیم که سال ها به جای منافع، پیامدی جز زیان برای کشور به بار نیاورده و مصداق واقعی «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» بوده است. در این باره چند نکته لازم به یادآوری است: 1- آنچه طی یک دهه بر کشور ما گذشت نشان می دهد هرگز نمی توان بر مبنای سیاست های سخت، دستوری، غیرمنعطف، شتابزده، پراکنده، نسنجیده، دلبخواه، دشمن تراشانه و تنش زا منزلت کشور را ارتقا داد و اهداف و منافع ملی را در عرصه ی پرخطر و متلاطم بین المللی پیگیری کرد. مرده ریگ هشت سال چالشجویی و دستاورد نزدیک به 2 سال «تعامل سازنده با جهان» که البته بخش مهمی از آن صرف جبران گذشته شده، پیکربندی تجربه یی ده ساله به شمار می رود که گران به دست آمده است. از این رو هرگونه تلاش برای بازگشت به روندهای پیشین و بازآفرینی زمینه ی زیان های گذشته نوعی دهان کجی به درس های تاریخی و چشم پوشی بر بایسته های کسب منافع ملی – به معنای واقعی برآیند آنچه منفعت تک تک شهروندان را در پی دارد- است. 2- یکی دیگر از درس هایی که تاریخ به ما داده دوری از پراکنده کاری در سیاستگذاری و کنشگری خارجی است. هر چند بنا به فرموده یی از پیامبر اسلام (ص) اختلاف به معنای تفاوت سلیقه، ایده و دیدگاه افراد امت و به ویژه عالمان آن گشاینده ی درهای رحمت است اما ناهمسویی، موازی کاری و نبود انسجام از سوی یک امت یا ملت به عنوان یک کل واحد در برخورد با غیر، به همان میزان می تواند زاینده ی زحمت و مشکل آفرین باشد. طی سال های گذشته دیدیم نبود انسجام در تصمیم گیری و عمل بین اعضای قوه مجریه که در فرایندهایی چون فعالیت همزمان شخص رییس جمهوری، مشاوران ویژه ی منتخب وی در مناطق مختلف و نیز وزارت امور خارجه نمود یافت، چه پیامدهایی به همراه داشت. در این سال ها حتی هماهنگی لازم بین ارکان نظام و نیز میان دولت و رهبری شکل نگرفت و سیاست خارجی به عنوان مجموعه یی از رفتارهای نسنجیده و از هم گسیخته، کشور را در آستانه ی سقوط به پرتگاه منزلت بین المللی قرار داد. 3- همچنان که گفته شد، حوزه ی سیاست خارجی محل اعمال سلیقه های گوناگون نیست. البته این به معنای یکه تازی و خودرایی یک گروه یا جریان سیاسی در اداره سیاست خارجی کشور نیست زیرا پیش از هرگونه تصمیمی دیدگاه های گوناگون در نهادهایی چون شورای عالی امنیت ملی، کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی و... مطرح می شود و تضارب آرا تعیین کننده ی نهایی نوع رفتار کشور در عرصه های منطقه یی و بین المللی است؛ همچنانکه پیشبرد گفت وگوهای هسته یی و توافق اخیر را می توان برآیند نظر مجموعه ی نظام و مورد حمایت و وثوق ملت دانست. 4- اقدام هایی نسنجیده از سوی برخی نهادها و دستگاه ها که ناهمسو با سیاست خارجی و کارکردهای دستگاه دیپلماسی کشور صورت می گیرد نمود سلیقه ورزی در نوع رفتار ما با جهان است. نکته ی قابل تامل تر در این زمینه دست اندرکاری نهادهایی است که وظیفه ی اصلی آن ها در حوزه هایی جدا با سیاست خارجی تعریف شده است. چنین رفتارهایی افزون بر این که نهادها و دستگاه های یاد شده را از وظیفه های اصلی دور می کند و سبب بر زمین ماندن مسوولیت های آن ها می شود، در فرایند برنامه ریزی، اجرا و نظارت بر اجرای سیاست خارجی اختلال به وجود می آورد. این در حالی است که دستگاه های یاد شده با الزامی برای پاسخگویی به ناکارآمدی سیاست خارجی در دستیابی به اهداف و منافع ملی روبرو نیستند و این دستگاه دیپلماسی است که باید در برابر نظام و ملت پاسخگو باشد. به بیانی دیگر اقدام هایی سلیقه یی، برآمده از دیدگاه ها و منافع سیاسی خاص و ناهمسو با کارکردهای دستگاه دیپلماسی به معنای پایمال کردن انسجام ملی برای حضور در صحنه های جهانی و نادیده گرفتن تجربه هایی است که در این زمینه به بهایی گران به دست آمده است. بهره جویی از اموال عمومی برای خدشه دار ساختن سیمای میهمان نواز یک ملت و نفی سیاست عمومی نظام مبنی بر کاهش چالش ها و تهدیدهای بین المللی از راه تعامل سازنده با جهان و تنش زدایی، درز دادن اطلاعات محرمانه ی دستگاه دیپلماسی و به راه انداختن کارزاری تبلیغاتی از سوی برخی رسانه ها که نتیجه یی جز اختلال در سیاست خارجی در پی ندارد از جمله آسیب هایی است که در این زمینه رخ نموده و جا دارد که مورد بررسی های مسوولان و کارشناسان قرار گیرد. البته بخشی از این رخدادها را باید نتیجه ی ناهماهنگی راس و بدنه ی برخی دستگاه ها و نهادها دانست؛ بدنه یی که بی توجه یا ناآگاه از سیاست های کلی و دستورکارهای تعیین شده ی بالادستی نظام، سازی جداگانه، ناکوک و خارج از دستگاه می نوازند و البته در این باره نیز وظیفه ی مسوولان بلندپایه و ارشد، نظارت بر کارکرد بدنه و اصلاح رفتارهایی است که به اصل انسجام، همبستگی و اجماع آسیب می رساند. 

 

ادامه مطلب...

برقراری «تعامل سازنده» با کشورهای منطقه و جهان یکی از مهمترین شعارهای انتخاباتی و برنامه هایی بود که در انتخابات ریاست جمهوری پیشین با رای اکثریت مردم ایران برگزیده شد تا مبنای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد؛ بایسته یی که طی هشت سال در دولت های نهم و دهم مورد غفلت و بی اعتنایی قرار گرفته بود. دولت تدبیر و امید پس از به دست گرفتن زمام امور اجرایی کشور با درک شرایط، ساز وکار حل و فصل بسیاری از مسایل منطقه یی و جهانی را در گرو سیاست خارجی همکاری جویانه دید. پایان اختلاف های هسته یی ایران و قدرت های جهانی و دستیابی 2 طرف به توافقی تاریخی در وین را می توان در زمره ی دستاوردهای این گونه از سیاست خارجی به شمار آورد. به دنبال حرکتی همکاری جویانه و جمعی، تعارض هسته یی که بیش از یک دهه بر روابط ایران و قدرت های جهانی سایه افکنده بود با موفقیت پایان یافت تا این رخداد در جایگاه نقطه ی آغازین تحولی تازه و زمینه ساز حل و فصل دیگر مسایل اختلافی به شمار آید. یکی از مسایلی که پیامدهای نامطلوب منطقه یی به دنبال داشته و دارد بحران افراطی گری و گسترش شبکه ها و گروه های دهشت افکن (تروریستی) است. با توجه به تجربه های پیشین و ناموثر و غیرعملی بودن بسیاری از راهکارهای ارایه شده، حل و فصل این موضوع نیز رویکردی همکاری جویانه و جمعی را می طلبد؛ رویکردی که کشورهای منطقه و جهان باید آن را به طور جدی و عملی دنبال کنند. تاکید «حسن روحانی» رییس جمهوری کشورمان بر ایجاد «جبهه ی متحد مبارزه با افراط گرایی و خشونت» در هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد گوشه یی از ضرورت های پیگیری رویکردهای همکاری جویانه در زمینه ی بحران افراطی گری و گسترش تروریسم را به تصویر می کشد. به واسطه ی اهمیت همین موضوع بود که وی در 2 نشست پیشین نیز ایده یی را زیر عنوان «جهان علیه خشونت و افراطی گری» ارایه داد که از تصویب اعضای مجمع عمومی گذشت. در این پیوند، ضرورت های پیگیری سیاست خارجی همکاری جویانه را می توان به 2 دسته ی داخلی و خارجی تقسیم بندی کرد؛ نخست الزام هایی که در کشور باید مورد توجه قرار گیرد و دوم بایسته هایی که طرف های مقابل یا به عبارتی مخاطبان سیاست خارجی باید به آن ترتیب اثر دهند. الزام های درونی به لزوم یکپارچگی، همگونی و همراستایی سیاست های سازمان ها و نهادهای درگیر و تاثیرگذار در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران اشاره دارد. به رغم ایده ها و سلیقه های گوناگون در داخل، دولتمردان و تصمیم سازان سیاست خارجی در نهایت باید رویکردی یکسان و مشخص داشته باشند چرا که در غیر این صورت سردرگمی در رفتار خارجی و ابهام برای مخاطبان این رفتار نمودار خواهد شد از اشاره به وجود ایده ها و سلیقه های گوناگون پیدا است که برخورداری از سیاست خارجی منظم، منسجم و هدفمند به منزله ی خاموش شدن صداهای ناهمسو و کم رنگ کردن فضای انتقاد در داخل نیست زیرا اعلام مواضع شورای عالی امنیت ملی، وزارت امور خارجه، صدا و سیما و حتی اظهارنظرهای امامان جمعه و... در تبیین سیاست خارجی جمهوری اسلامی تاثیر چشمگیری دارد. در کنار بایسته های درونی، الزام های بیرونی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ الزام هایی که به مواضع و رویکردهای منطقه یی و جهانی برمی گردد. در این زمینه تغییر ملموس رویکرد خصومت آمیز آمریکا و ایجاد درصدی از همکاری جویی در قبال پرونده ی هسته یی جمهوری اسلامی ایران به عنوان ضرورتی غیرقابل انکار برای دستیابی به توافق هسته یی، اهمیت الزام های دسته ی دوم را مشخص می سازد. پس از یک دهه کاربرد تحریم های بی نتیجه علیه ایران، سرانجام کاخ سفید به همراه متحدان غربی آمریکا از مواضع زیاده خواهانه ی گذشته ی خود عقب نشستند و برای حل و فصل این اختلاف ها با ایران، دیپلماسی و گفت وگو را کارآمدتر و نتیجه بخش تر از دیگر ابزارها دانستند. چنین تغییر رویکردی سبب شد تیرماه امسال توافقی تاریخی در وین حاصل شود. بنا بر این و همان طور که اشاره شد الگوی حل و فصل موضوع هسته یی می تواند پس از این نیز به عنوان چارچوبی برای حل دیگر اختلاف ها مورد توجه قرار گیرد. در چارچوب سیاست همکاری جویانه و در راستای تسری آن در سطح منطقه، جلوگیری از ایجاد زمینه های دخالت بازیگران فرامنطقه یی ضروری است. جلوگیری از دخالت و نقش آفرینی بیگانگان در امور کشورهای منطقه -همچون سوریه و یمن- در کنار برقراری سیاست های همکاری جویانه در این کشورها از جمله پیش شرط های حل و فصل بحران های منطقه یی است؛ امنیتی که باید درونزا باشد و در داخل تولید شود نه از طریق خشونت ورزی نیروهای خارجی. بدون شک اقدام هایی نظیر کشتار و بمباران مناطق گوناگون با هدف از بین بردن افراط گرایی برکنار از عنصر همکاری جویی خود به افزایش خشونت و تندروی می انجامد. همان طور که رییس جمهوری در مجمع عمومی اشاره کرد، ساز وکارها و راهکارهایی مانند تدوین و نگارش برنامه ی جامع اقدام مشترک به عنوان عاملی در کاهش شکاف ها و اختلاف های منطقه یی می تواند الگوی نوعی همکاری جویی و زمینه ساز رفع افراطی گری شود. بنابراین، زمانی می توان انتظار حل وفصل مسالمت آمیز اختلاف ها را در منطقه داشت که دست کم بازیگران مهم و تعیین کننده به این نتیجه برسند مسایل اختلافی را نه در میدان کارزار بلکه در پای میز مذاکره حل کنند. 

 

ادامه مطلب...

از آغاز به کار گروه سینمایی هنر و تجربه یعنی روز دوازدهم مهر ماه 1393، یک سال می گذرد. این گروه سینمایی در سالی که گذشت تجربه ی خوبی را برای اهالی سینما رقم زد چرا که به واسطه ی آن بسیاری از آثار سینمایی که به اکران در سینمای تجاری نرسیده بود، امکان اکران یافت و چه بسا پرمخاطب شد. فیلم «ماهی و گربه» ساخته ی «شهرام مکری» و مستندهای «شش قرن و شش سال» به کارگردانی «مجتبی میرتهماسب» و «آتلان» به کارگردانی «معین کریم الدینی» از جمله فیلم های پر طرفدار در گروه سینمایی هنر و تجربه طی یک سال گذشته بود. گروه سینمایی هنر و تجربه با هدف حمایت از آثار سینمایی کوتاه، بلند و مستندِ ایرانی به ویژه آثار فیلمسازان جوان تشکیل شد. آن گونه که دست اندرکاران این گروه سینمایی می گویند، هنر و تجربه با هدف تقویت سطح کیفی سینما و ایجاد انگیزه برای فیلمسازان جوان، برای خلق آثار سینمایی ارزشمند فعالیت خود را آغاز کرده و همانطور که از نام آن بر می آید آثاری را به نمایش خواهد گذاشت که از معیارهای هنری لازم برخوردار باشد. در همین پیوند، سال گذشته و همزمان با شروع فعالیت گروه سینمایی هنر و تجربه، «امیرحسین علم الهدی» مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری این گروه سینمایی در گفت وگو با پژوهشگر ایرنا سینمای هنر و تجربه را دغدغه ی مهمی برای فعالان حوزه ی فرهنگ و هنر و سینماگرانی دانست که همواره نگرانی تولید آثار سینمایی ارزشمند را دارند. به گفته ی وی، سینمای هنر و تجربه دغدغه ی سینمای تجاری را ندارد که هدف نخست آن از اکران فیلم ها سود مالی است. از این رو هنر و تجربه می خواهد به عنوان یک سینمای پایه به بحث های جدیدی در حوزه ی سینما چه از منظر ساخت و چه از منظر محتوا ورود یابد. در آن زمان اما برخی منتقدان سینمایی نظر متفاوتی داشتند. منتقدان اینگونه استدلال می کردند که گروه سینمایی هنر و تجربه بر خلاف آنچه دست اندرکاران آن می گویند، با فراهم ساختن راهی برای نمایش فیلم های کم ارزش به سطح کیفی سینمای کشور لطمه خواهد زد. در برابر، در یک سالگی گروه سینمایی هنر و تجربه برآوردهای بدست آمده حاکی از عملکرد قابل دفاع آن است؛ عملکردی که تا این لحظه رضایتی نسبی هم در میان مخاطبان و هم در میان سینماگران ایجاد کرده است. عملکرد گروه سینمایی هنر و تجربه طی یک سال گذشته نشان داد که به نمایش در نیامدن یک فیلم در سینمای تجاری همیشه نمی تواند دلیلی برای بد بودن آن فیلم باشد. استقبال مردمی از سینمای هنر و تجربه در سالی که گذشت از این واقعیت پرده برداشت که فیلم های خوب فقط فیلم هایی نیست که در سینمای تجاری اکران می شود، کارگردان بنام و شناخته شده دارد یا برای ساخت آن هزینه های کلان صرف شده است چراکه گاهی ممکن است اثر ارزنده یی ساخته شود که به دلایل مختلف از جمله تازه کار بودن یا کم نفوذ بودن سازنده ی آن به اکران در سینمای تجاری دست نیابد. سینمای هنر و تجربه در طول یک سال فعالیت خود کوشید تا در حد توان به اکران آثار خوب سینماگران کمک برساند و اسباب دلگرمی اهالی سینما به ویژه سینماگران خوش ذوق و جوان را فراهم سازد. با این همه، سینمای هنر و تجربه در بلندمدت نمی تواند جایگزین کم و کاستی های سینمای تجاری و راهکاری برای پر کردن خلاهای سینمای اصلی یا بدنه باشد. بدون شک برای دست یابی به شرایط مناسب در سینمای بدنه باید راهکارهای بهتری اندیشید؛ راهکارهایی که از جمله ی آن ها برقراری عدالت در میان سینماگران و کم شدن سایه ی نگاه های سلیقه یی از سر سینما است. سینماگران از باسابقه تا تازه کار باید امکان نمایش آثار خود در سینمای تجاری و در شرایط برابر را داشته باشند و با آثار آن ها به شکلی سفارشی و گزینشی برخورد نشود. نهادها و مسوولان سینمایی کشور باید شرایط را به گونه یی فراهم آورند که فقط شاهد اکران آثار تعداد انگشت شماری از کارگردانان مطرح در سینمای تجاری نباشیم. همزمان با کنار گذاشته شدن برخورد گزینشی با آثار سینمایی، رفع نقطه های ضعف دیگر مانند کمبود سالن های سینمایی نیز می تواند به ارتقای سینمای کشور کمک برساند چرا که محدود بودن تعداد سالن های سینمایی نقشی پررنگ در به حاشیه رفتن آثار برخی فیلمسازان و در نتیجه دلسردی آنان دارد. در این مسیر، دست اندرکاران سینمایی کشور باید با کاستن از برخی هزینه های نابجا، از جمله هزینه هایی که برای برگزاری جشنواره های ریز و درشت سینمایی صرف می کنند، می توانند زیر ساخت های سینمایی را گسترش و ارتقا دهند. جلوگیری از به هدر رفتن بودجه ی سینمایی کشور در پروژه هایی که زیر عنوان فاخر ساخته می شود و گاه با استقبال مخاطبان نیز رو به رو نمی شود یکی دیگر از راهکارهای مصرف بهینه ی بودجه است؛ راهکاری که می تواند به سالن سازی در سینمای بدنه کمک برساند و امکان اکران عمومی را برای بسیاری از آثار سینمایی فراهم سازد. در مجموع باید گفت سازوکارهایی چون گروه سینمایی هنر و تجربه تا حدی توانسته ضعف های موجود در سینمای بدنه را بپوشاند و این امکان را برای اهالی سینما فراهم آورده است تا آثار خود را به نمایش عموم بگذارند اما این برای بهبود وضعیت سینمای ایران کافی نیست. ایجاد امکانات برای فیلمسازان و به وجود آوردن زیرساخت های لازم در سینمای کشور برای ارتقای سطح کمی و کیفی آن وظیفه یی مهم بر دوش ساختارهای اصلی در سینمای کشور است زیرا نمایش آثار سینمایی در سینمای تجاری به مراتب می تواند بیشتر به اقتصاد سینما کمک برساند و پویایی و خلاقیت فیلمسازان را به ارمغان بیاورد. 

 

ادامه مطلب...

کابینت قفسه یا کمدی است که گاهی در حمام و اغلب در آشپزخانه برای نگهداری مواد غذایی، لوازم پخت ‌و پز و ظروف استفاده می‌شود. کابینت‌ها در آشپزخانه‌های امروزی، اغلب بیشتر فضای بین یخچال ، اجاق گاز و سینک ظرفشویی را اشغال می‌کنند. ولی در حمام‌ها، کابینت(mdf کابینت) معمولاً به‌صورت تکی و فقط در بالای روشویی و یا توالت و به منظور نگهداری هوله ، دارو و یا وسایل بهداشتی استفاده می‌شود.

تاریخپه کابینت

کابینت به شکل امروزی، در اوایل قرن بیستم میلادی و ابتدا به صورت کمدهای تکی در آشپزخانه‌ها به کار گرفته شد. تا پیش از آن آشپزخانه‌ها دارای کابینت‌های ثابت و جاسازی شده و محل مشخصی برای اجاق گاز، یخچال و دیگر وسایل آشپزخانه نبودند و اغلب فعالیت‌های صورت گرفته شده در آشپزخانه (مانند آماده سازی مواد غذایی) بر روی میز وسط آشپزخانه انجام می‌شد.

نقش کابینت در آشپزخانه

برای مدیریت بهتر فضای آشپزخانه با توجه به مثلث کار و با توجه به شرایط خاص استفاده کننده، از کابینت(کابینت آشپزخانه) استفاده می‌شود. طراحی صحیح کابینت در آشپزخانه، موجب می‌شود تا فضای مفید و قابل استفاده آن آشپزخانه و سطح رفاه کاربر جهت پخت‌وپز و شست‌وشوی ظروف افزایش یابد.

انواع کابینت

کابینت‌ها بسته به نوع مواد سازنده به کابینت‌های فلزی، چوبی، ام‌دی‌اف (mdf)، های گلاس، پی‌وی‌سی، و یا ترکیبی تقسیم می‌شوند.

طراحی کابینت‌ها

طراح کابینت‌ها با توجه به تنوع آشپزخانه‌ها از نظر شکل طراحی(یو شکل، ال شکل، خطی، شبه‌جزیره‌ای و جزیره‌ای)، صورت می‌پذیرد.

ادامه مطلب...

مناسب ترین موقعیت برای انجام پروژه رنگ آمیزی دیوارهای ساختمان، هنگامی است که شرایط آب و هوایی موجود امکان باز گذاشتن در و پنجره ها را مهیا کرده و در نتیجه بتوان مرحله خشک شدن سریع لایه رنگی را به جریان هوا و گرمای آن سپرد. حال اگر شما نیز فرصت را غنیمت شمرده و مهم تر از همه قصد دارید این پروژه را خودتان انجام دهید، نقاشی ساختمان اگرچه به ظاهر ساده به نظر می آید ولی دارای چندین مرحله بوده و رعایت نکاتی در هر مرحله می تواند با سرعت بیشتر به نتیجه بهتری منجر شود. این مراحل و نکات آنها عبارتند از:
۱) جمع آوری لوازم کاربردی و دکوراسیونی و همچنین پوشش آنها: پس از جمع کردن لوازم در گوشه ای از فضا، آنها را با لایه ای پلاستیکی خوب پوشش دهید. برای این منظور شما می توانید این لایه های پلاستیکی را به صورت متری تهیه کنید.
۲) محدود کردن نواحی مورد نظر برای نقاشی و پوشش قسمت های هم جوار برای محافظت از آغشته شدن به رنگ هنگام نقاشی ماسکه کردن: به عنوان مثال پوشاندن کلیدها و پریزهای برق و تلفن، شیشه های پنجره ها، دستگیره های درها و غیره از جمله این اقدامات هستند. برای انجام این کار از نوارچسب های کاغذی به تنهایی و یا به همراه روزنامه می توانید استفاده کنید. حتی ممکن است شما بخواهید تنها قسمت هایی از یک دیوار را آن هم با رنگی متفاوت پوشش دهید که در چنین شرایطی نیز چسب های نواری کاغذی ابزار اصلی محسوب می شوند. نکته: در صورتی که چسب نواری کاغذی را برای ماسکه کردن انتخاب کرده اید، توجه داشته باشید تا خشک شدن کامل لایه رنگی، هرگز بر کندن آن اصرار نورزید زیرا امکان برداشته شدن لایه رنگ به همراه چسب وجود دارد. حال اگر با وجود خشک شدن رنگ کندن چسب به راحتی انجام نمی گیرد، کافی است پنبه ای را به تینر روغنی آغشته کرده و بر روی چسب بمالید سپس آن را به آرامی از روی سطح رنگ جدا سازید.
توجه: به هیچ وجه به جای تینر روغنی، تینر فوری را امتحان نکنید زیرا تینر فوری رنگ دیوار را در خود حل کرده و شما مجبور خواهید بود دوباره آن دیوار را رنگ کنید.
۳) مرحله زیرسازی:کلیه قسمت های فرورفته ای را که در اثر ضربه بر روی دیوار پدید آمده است با گچ و یا بتونه پر کرده و سپس هرگونه اختلاف سطح را با سمباده صاف و یکنواخت کنید. به این ترتیب بستری مناسب برای رنگ آمیزی حاصل می شود.
۴ )مرحله انتخاب و ساخت رنگ : ابتدا نوع رنگ مورد نظر را با توجه به دیوار، سقف و غیره و همچنین پوشش قبلی آن انتخاب کرده و سپس به مرحله دیگر یعنی ساخت رنگ دلخواه بپردازید. به عنوان مثال برای پوشش کلیه سقف ها به جز سقف آشپزخانه و سرویس های بهداشتی که شست وشوی سالیانه آن نیاز است از رنگ پلاستیک استفاده می شود.دیوارها را نیز اغلب با رنگ روغنی می پوشانند که تنها تفاوت موجود میان میزان نسبت ماتی و براقی رنگ روغن است که آن هم با توجه به مکان و کارکرد آن انتخاب می شود. به این معنا که برای سطوحی که شست وشوی بیشتر لازم دارند، میزان رنگ روغنی براق نسبت به مات می بایست بیشتر بوده و در مورد دیوارهای دیگر مکان ها این میزان تقریبا نصف نصف و یا حتی مقدار رنگ مات کمی بیشتر از رنگ براق است.
نکته ۱) اگر برای دستیابی به رنگ دلخواه چند رنگ را با هم مخلوط کرده اید، پیش از استفاده بر روی دیوار توجه داشته باشید که همواره رنگ خیس دوپرده روشن تر از خشک شده همان رنگ است. برای امتحان بیشتر نیز شما می توانید قسمتی از در قوطی رنگ و یا قطعه فلزی بدون استفاده ای را با لایه ای از رنگ پوشش داده و کمی صبر کنید. رنگ بر روی فلز با سرعت بیشتری خشک شده و نتیجه زودتر حاصل می شود.
نکته ۲) در صورتی که نمونه رنگی را ساخته و در انتخاب آن اطمینان دارید، برای درست کردن مقدار زیادی از آن لازم است همان فرمول ترکیب رنگی را استفاده کرده و جهت امتحان قطره ای از رنگ نمونه را در داخل قوطی رنگ ساخته شده بچکانید. با این کار به راحتی می توانید رنگ نمونه انتخابی و رنگ ساخته شده را با هم مقایسه کنید.
نکته ۳) این روزها کارخانجات ساخت رنگ دست به تولید طیف وسیعی از رنگ های گوناگون زده اند که به این ترتیب سلیقه همه افراد به راحتی قابل تامین است.
۵ )انتخاب ابزار رنگ آمیزی: برای رنگ آمیزی سطوح داخلی ساختمان و لوازم گوناگون سه نوع ابزار رایج وجود دارد:
الف) قلم مو
ب) غلتک
ج) پیستوله
که باتوجه به شرایط سطح مورد نظر برای رنگ آمیزی باید از یک و یا ترکیبی از چند تای آنها استفاده کرد.
۶) مرحله رنگ آمیزی: پس از انتخاب نوع رنگ و ابزار، برای رنگ آمیزی اقدام کنید ولی پیش از آن ابتدا رنگ ها را صاف کنید. به این ترتیب رنگی صاف و بدون ناخالصی حاصل می شود. این کار در مورد استفاده از رنگ های باقی مانده از پروژه های قبلی نقاشی ساختمان الزامی است زیرا رنگ به مرور زمان و در مجاورت با هوا رویه بسته و در نتیجه ناخالصی هایی در آن به وجود می آید.

ادامه مطلب...

در هر دکوراسیونی چه محل کار چه منزل آنچه که فضا را بیش از بیش زیبا و خاص می کند توجه کردن به تزیینات و جزییات زیر در فضاست . که به خوبی در کنار سایر المان های فضایی می نشیند. بنابر این آنچه که در یک فضا باید به آن توجه کرد درست استفاده کردن از این عناصر دکوری به روش های مختلف در دکوراسیون داخلی است.

 

با یک شلف در ارتفاع کم و آویزان کردن چند تابلو ساده می توانید فضای ورودیتان را منحصر به فرد کنید

ورودی هر خانه همان فضایی است که در نگاه اول مخاطب را جذب می کند و از هر نظر حائز اهمیت است، ورودی ها در علم فنگ شویی نیز جایگاه ویژه ای دارند، بنابراین باید توجه داشته باشیم که برای داشتن یک ورودی خاص و منحصر به فرد آنچه که نیاز داریم تزیینات خاص و ویژه است. با یک شلف ساده در ارتفاع کم و آویزان کردن چند تابلو ساده با تم یکسان می توانید فضای ورودیتان را منحصر به فرد کنید توجه داشته باشید که نیاز نیست فضای شما حتما شلوغ باشد، هر چه ساده تر بهتر و شکیل تر!

شلف ها فقط به عنوان یک طبقه کاربرد ندارند حتی برای یک نورپردازی جزئی از آن استفاده می شود

شلف، عنصری کاربردی برای خانه ای زیبا است، در واقع فضای نشیمن همان فضایی است که علاوه بر توجه ویژه به مبلمان آن باید به فراخور سبک و سیاق طراحی آن در جست و جوی عناصر دکوری برای آن باشیم، این عناصر را به خوبی می توانیم روی شلف ها جای دهیم و علاوه بر زیبایی، نظم بصری خاصی هم در فضا ایجاد کنید، به خوبی می بینید که شلف ها فقط به عنوان یک طبقه کاربرد ندارند حتی برای یک نور پردازی جزی نیز از آن استفاده شده است. پس کارایی شلف ها را در هیچ زمینه ای دست کم نگیرید و آن را در فضای دکوراسیون خود جای دهید.

شما می توانید با این شلف ها فضایی برای ظروف و کتاب های خود تهیه کنید

در بسیاری از منازل برای خانم ها ی ایرانی حضور یک ویترین در فضای نشیمن و غذاخوری حیاتی است اما با آپارتمان ها و فضاهای کوچک امروزی دیگر وجود همچین عنصری در خانه ها هر چند هم که دوست داشتنی و مورد نیاز و پسند باشند محکوم به حذف هستند، اما به سادگی می توانید در فضای غذاخوری خود یکی از این شلف ها را قرار دهیم و با ظروف و کتاب های خود آن را تزیین کنیم، این شلف ها می توانند فضای شما را دگرگون کنند. در این میان توجه به ترکیب رنگی مناسب در فضا همان چیزی است که بیش از بیش می تواند فضای شما را دگرگون کند.

شما می توانید از شلف ها به عنوان فضایی برای قاب ها استفاده کنید

فضای اتاق خواب باید همیشه ساده و آرامش بخش، اما این موضوع باعث نمی شود که از عناصر دکوری این فضا غافل شویم، برای جلوگیری از ازدحام و شلوغی لوازم دکوری در اتاق خواب، شلف ها می توانند بسیار مناسب باشند، می توانید جسارت بیشتری به خرج دهید و از شلف ها به عنوان فضایی برای قاب ها استفاده کنید، قاب هایی بزرگ و کوچک با پس زمینه های رنگی که با اتاق خواب شما هارمونی خوبی را داشته باشد و علاوه بر آرامش کمی سرزندگی به فضای خود ببخشید.

برای قرار دادن اسباب بازی در اتاق کودکان از شلف ها به جای کمد استفاده کنید

برای تزیین اتاق کودک چیزی که بیشتر کاربرد دارد و دم دست است همان اسباب بازی های دوست داشتنی آن هاست. که غالبا انتظار دارند دم دست شان هم باشد پس به جای استفاده از کمدها و محبوس کردن این اسباب بازی هایشان از این شلف ها استفاده کنید، این شلف ها و طبقات به خوبی برای دکوراسیون اتاق کودک مناسب اند، یکی از آن ها را تهیه کنید و بگذارید لذت ببرند.

 

با چند لوله فلزی معمولی و یک تخته چوب می توانید یک شلف زیبا و کاربردی برای حمام آماده کنید

تا به حال به فکر سر و سامان دادن به حمامتان افتاده اید؟ چرا حمام ها را از دایره ی دکوراسیون خود خارج می کنید؟! آنچه که بیشتر باید به دکوراسیونش اهمیت دهید فضاهای شخصی تر منزلتان هست. به سادگی می توانید برای حمامتان یک شلف خودتان بسازید! همیشه نیاز نیست یکی از آن ها را آماده تهیه کنید با چند لوله فلزی معمولی و یک تخته چوب به خوبی می توانید یکی از آن ها را بسازید، با هر آنچه که دوست دارید تزیینش کنید! حتی با یک قاب عکس خاطره انگیز که به همه ی این ها وابسته و به خلاقیت خود شماست.

با درست کردن یک شلف ساده و قرار دادن گلدان و شمع سرویس بهداشتی خود را زیبا کنید

اگر یک سرویس بهداشتی کوچک دارید، نگران نباشید کمی متفاوت فکر کنید به خوبی می توانید با یک شلف کوچک و یک گلدان یا حتی چند شمع به عنوان عناصر دکوری، فضای سویس بهداشتی خودتان را متفاوت و بی نظیر کنید، دقت کنید هیچ قاعده و قانونی برای شما وجود ندارد فقط خلاقیت شماست که می تواند دکوراسیون فضای شما را متحول کند.

ادامه مطلب...

فرآیند تولید شیشه های دوجداره

در ابتدا جام های شیشه به وسیله دستگاه حمل بر روی رکهای دستگاه حمل اتوماتیک قرار می گیرد به تعدادی که اپراتور مشخص می کند به میز برش اتوماتیک انتقال می یابد اندازه شیشه های مورد نظر توسط نرم افزار بهینه سازی جهت به حداقل رساندن ضایعات توسط دستگاه طراحی و سپس برش داده می شود. شیشه های پس از جداسازی به خط تولید شیشه دوجداره منتقل می شود ابتدا شیشه ها با آب سختی گیری شده، بطور کامل شسته و پس از کنترل کیفی به مرحله بعدی منتقل می گردد.

به موازات مراحل مذکور فریم های ما بین دوجدار (Spacer) توسط دستگاه خم کن (Bending) بر اساس اندازه شیشه خم و برش داده می شود و داخل فریم از مواد رطوبت گیر پر می شود. سپس دو لبه فریم توسط دستگاه بوتیل چسب زده می شود که به منظور درزگیری و قرارگرفتن اسپیسر ما بین دو شیشه و چسبیدن آنها به یکدیگر می باشد.

فریم ها جهت نصب روی شیشه انتقال می یابند شیشه ها پس از نصب فریم به دستگاه پرس منتقل شده و همزمان گاز آرگون به صورت اتوماتیک به داخل شیشه دوجداره تزریق می شود سپس توسط روبات میط شیشه دوجداره با چسب پلی سولفاید به منظور درزبندی ثانویه پر می شود.

شیشه دوجداره

عدم استفاده از شیشه های دوجداره در پنجره های UPVC می تواند بسیاری از خواص ذکر شده را مختل سازد. لذا به منظور دستیابی به تمامی مزایای مذکور استفاده از شیشه های چندجداره در این نوع از پنجره ها نه یک انتخاب بلکه یک الزام است. شرکت پنجره پویاسازه با برخورداری از خط تولید تمام اتوماتیک با تکنولوژی روز اروپا و سیستم تزریق گاز همزمان (Inline Gass Filling) اقدام به تولید شیشه های چندجداره منطبق با استانداردهای معتبر دنیا می نماید.

مواد اولیه شیشه دوجداره

مواد اولیه اصلی شیشه دوجداره شامل موارد زیر می باشد:

• شیشه شیشه جام در انواع مختلف، که از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه می گردد.

• اسپیسر ، مواد جاذب رطوبت، بوتیل، چسب دو جزئی پلی سولفاید که از منابع اروپایی تامین می گردد.

• گاز آرگون

ادامه مطلب...

می دانم شما یا دست کم بسیاری از شما مثل من تا به حال به درب های داخلی با رنگ سیاه در طراحی داخلی منزل تان فکر نکرده اید. من هم مثل شما اولین بار بود که به این موضوع پرداختم و تصور نمی کردم رنگ سیاه در درب های داخلی بتواند تا این حد دکوراسیون داخلی منزل را تحت تأثیر قرار داده و متحول کند.

رنگ سیاه درب ورودی منزل آغازی شیک برای دکوراسیون شیک تر منزل است

درب های داخلی سیاه شیک هستند!
درب ورودی سفید، جذاب و کلبه ای به نظر می رسد، اما بیایید اندکی متفاوت باشیم و با رنگ آمیزی درب ورودی منزل مان به رنگ سیاه، آغازی شیک برای دکوراسیون شیک تر منزل مان رقم بزنیم.

استفاده از رنگ سیاه و درب سیاه در فضاهای داخلی، می تواند دکوراسیون را تکمیل کند

درب داخلی سیاه در کنار برجستگی های سیاه!
اگر در فضاهای داخلی منزل تان از رنگ سیاه استفاده کرده اید، درب سیاه نیز می تواند به آن مجموعه اضافه شود و آن را تکمیل کند.با رنگ سیاه درب ها اتاق خواب تان را جذاب و متفاوت کنید

مثلا در این نمونه درب سیاه با رنگ قاب تخت خواب هماهنگ شده است و به فضا حسی سنگین و مردانه بخشیده است. پس با رنگ سیاه اتاق خواب تان را جذاب و متفاوت کنید. دقت کنید که در این نمونه ها چارچوب درب به رنگ سفید است.

 

رنگ سیاه برای پوشاندن نواقص درب بسیار مناسب است

نواقص در درب های سیاه به چشم نمی آیند!
آیا دربی در منزل تان دارید که می خواهید نواقص آن را از دید بپوشانید؟ رنگ سیاه برای پوشاندن نواقص بسیار مناسب است.

                       

درب های فرانسوی سیاه باعث برجسته شدن منظره ی سبز بیرونی شده اند

درب های سیاه چشم انداز ها را قاب می کنند!
همان طور که یک اثر هنری وقتی قاب می شود، بهتر به نظر می رسد، منظره نیز با قاب شدن توجه بیشتری را جلب می کند. این درب های فرانسوی سیاه باعث برجسته شدن منظره ی سبز بیرونی شده اند. درب های فرانسوی از انواع درب های چوبی زیبا برای داخل خانه هستند.

 

چشم انداز درب های سیاه الزاما نباید به فضاهای بیرونی باشد

چشم انداز الزاما نباید به فضاهای بیرونی باشد. درب های سیاه برای قاب کردن فضاهای داخلی چشم گیر مانند این نمونه نیز بسیار مناسب اند.

با وجود درب سیاه دکوراسیون فضای داخلی متعادل شده و تلویزیون تنها نقطه ی تاریک فضا نیست

درب سیاه، نقاط سیاه منزل تان را متعادل می کند!
این اتاق اکنون زیبا و متعادل به نظر می رسد اما زمانی که تلویزیون خاموش است، یک سوراخ بزرگ سیاه در این فضای کوچک ایجاد می شود. با وجود درب سیاه این اتفاق متعادل شده و صفحه نمایش دیگر تنها نقطه ی تاریک فضا نیست.

لکه های تیره در اطراف دستگیره ی درب سیاه مشخص نمی باشد

اثر انگشت بر روی درب های سیاه مشخص نمی شود!
تمیز کردن لکه های تیره در اطراف دستگیره ی درب کاری خسته کننده است. درب های سیاه شما را از این دردسر همیشگی نجات می دهند.

درب سیاه مانند یک نقطه در ته خط است، این یکی از کاربردهای رنگ سیاه در طراحی داخلی است

درب های سیاه مقصد را مشخص می کنند!
این درب سیاه مانند یک نقطه در ته خط است – این درب پایان راهروی طویل را مشخص می کند. این یکی از کاربردهای رنگ سیاه در طراحی داخلی است.

 

برای داشتن دکوراسیون چشمگیر درب های سیاه را در کنار کف های تیره به کار ببرید

درب های سیاه در کنار کف های تیره عالی به نظر می رسند!
احتمالا درب سفید نیز در این فضا خوب به نظر می رسید، اما این درب سیاه حالت گرم و نمایشی که کف تیره ایجاد کرده را وسعت بخشیده است. شما می توانید از رنگ سیاه برای داشتن دکوراسیون چشمگیر مانند این نمونه استفاده کنید.

برای بازتاب و انعکاس به فضا یک روش افزودن آینه و روش دیگر استفاده از رنگ سیاه برای درب است

درب های سیاه به فضا درخشش می دهند!
هر فضا به اندکی بازتاب و انعکاس نیاز دارد، مخصوصا زمانی که عناصر دیگر بافت دار یا خنثی هستند. یک روش افزودن آینه به فضا و روش دیگر استفاده از رنگ سیاه برای درب است.

استفاده از درب های سیاه ، سقف کوتاه را بلندتر نشان می دهد

درب های سیاه سقف را بلندتر نشان می دهند!
کنتراست چشم را به خود جذب می کند، بنابراین یک درب سیاه باریک، چشم را به سمت بالا می کشد و یک سقف کوتاه را بلندتر نشان می دهد. این موضوع درب های سیاه را به خصوص برای زیر زمین ها یا فضاهای دیگری با سقف کوتاه بسیار کاربردی و مناسب می سازد.

ادامه مطلب...

جشن روز ملی سینما با حضور «علی جنتی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، «حجت الله ایوبی» رییس سازمان سینمایی و اهالی سینما و رسانه روز پنجشنبه نوزدهم شهریور ماه 1394، در کاخ سعدآباد تهران برگزار شد. این جشن حاشیه هایی را به دنبال داشت که مهمترین آن، سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حمایت از سینما و سینماگران بود. در این مراسم علی جنتی در سخنانی، آشکارا از فیلم «قصه ها» ساخته ی «رخشان بنی اعتماد» کارگردان بنام سینمای ایران حمایت کرد و برای گرفتن کارت زرد سوم از مجلس شورای اسلامی به خاطر حمایت از این فیلم اعلام آمادگی کرد. جنتی با تاکید بر اینکه در مورد انتقادها به هیچ وجه زیر تاثیر فشار رسانه ها و سخنان نمایندگان مجلس قرار نمی گیرد و فقط بر اساس ضوابط و قانون عمل خواهد کرد، گفت: من تاکنون 2 کارت زرد از مجلس گرفته ام و می دانم سومین کارت زرد هم برای فیلم «قصه ها» در راه است؛ در حالی که از نظر من این فیلم هیچ مورد خاصی ندارد و باید اجازه ی اکران می گرفت. حجت الله ایوبی نیز در این مراسم اظهار کرد: این جشن، جشن سینماگران است و خوشحالم که هستید. همچنان امیدوار باشید. اگر سال گذشته با تردید می گفتم که باید امیدوار بود، امروز با اطمینان می گویم روزهای بهتری در پیش روی ما با همدلی شما است. سخنان مسوولان فرهنگی دولت در حمایت از سینما می تواند برای اهالی سینما و دوستداران آن، امیدوارکننده و نشان از عزم جدی مسوولان فرهنگی دولت یازدهم برای حل مشکلات موجود بر سر راه سینما باشد؛ اما اینکه آنان تا چه اندازه بتوانند پای وعده های خود بایستند و در برابر فشارهای سلیقه یی و خارج از قاعده ی برخی جریان های فکری بر عرصه ی سینما ایستادگی کنند، سوالی است که پاسخ آن نیازمند گذر زمان است. مسوولان فرهنگی دولت یازدهم از زمان شروع به کار خود در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همواره بر حمایت از عرصه های گوناگون فرهنگی تاکید داشته و دارند، اما به نظر می رسد هنوز هم جریان هایی هستند که با دخالت در امور نهادهای فرهنگی، آن ها را در تنگنا قرارمی دهند؛ جریان هایی که نگاه آن ها به طور عمده ریشه در 2 دولت پیشین داشته و رفتارشان ادامه ی رفتارهای دولت های نهم و دهم در رویارویی با عرصه ی فرهنگ است. توقف اکران چند فیلم از جمله فیلم های «خانه پدری» و «رستاخیز» در چند ماه گذشته، شاید نمونه های کوچکی از دخالت افراد یا گروه هایی باشد که ذره بین بدبینی خود را بر روی عرصه ی فرهنگ گرفته اند و به جز رویکرد خود در این عرصه، هیچ نوع رویکرد دیگری را بر نمی تابند. البته این گونه رفتارها در 2 سال گذشته تنها محدود به عرصه ی سینما نبوده است و عرصه های دیگر فرهنگی مانند عرصه ی موسیقی نیز از آن متاثر شدند. توقیف کنسرت های خوانندگان، پرده ی دیگری از رفتارهای خودسرانه ی برخی نهادها و جریان های فکری است که در ماه های گذشته حوزه ی فرهنگ را با چالش روبه رو کرده است. در این پیوند، نکته ی تامل برانگیز آن است که هم فیلم ها و هم کنسرت های توقیف شده در 2 سال گذشته از مجوزهای لازمِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برخوردار بودند. از این رو برخی بر این باورند که محدودیت های ایجاد شده در عرصه های گوناگون فرهنگی از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم تاکنون با هدف بی اعتبار جلوه دادن مجوزهای وزارت ارشاد صورت گرفته است. دخالت و اعمال سلیقه در امور نهادهای فرهنگی بی تردید شرایطی را فراهم می آورد که هنرمندان و اهالی فرهنگ دیگر اعتمادی به مجوزهای وزارت ارشاد نداشته باشند و احساس امنیت کافی برای سرمایه گذاری در تولید آثار خود نداشته باشند. نبود امنیت در عرصه ی فرهنگ، آثار ناخوشایندی از خود برجای خواهد گذاشت. در این فرایند، عرصه ی سینما یکی از آسیب پذیرترین عرصه هاست؛ چراکه برای تولید یک اثر سینمایی، منابع مالی و نیروی انسانی بسیاری لازم است و اکران نشدن آن، خسارت های جبران ناپذیری را متوجه تولیدکنندگان یک فیلم سینمایی خواهد ساخت. اعمال نظرهای سلیقه یی و ایجاد محدودیت برای فیلم سازان، بی شک در دراز مدت از انگیزه ی هنرمندان برای تولید فیلم های خوب می کاهد، ضعف و رکود را مهمان سینمای ایران می کند و سینمای کشورمان را به سینمایی تبدیل خواهد کرد که هیچ کس علاقه یی برای سرمایه گذاری در آن ندارد. برخی اهالی سینما معتقدند این رکود اکنون تا اندازه یی بر سینمای ایران حاکم شده است. به باور آنان، این روزها سینمای ایران جولانگاه فیلم ها و فیلم سازانی شده است که فقط به فکر تامین خواسته های برخی جریان های فکری هستند. بهبود این شرایط اما، نیازمند بازنگری در رویکردهای موجود نسبت به حوزه ی فرهنگ است. در این مسیر جریان های سیاسی باید تا جای امکان، دست از سیاسی کردن عرصه های فرهنگی بردارند و به تصمیم گیری های وزارت ارشاد به عنوان متولی اصلی امور فرهنگی در کشور احترام بگذارند؛ نه اینکه هر وقت اراده کردند یکی از مجوزهای این نهاد فرهنگی را بی اعتبار کرده و با بهره گیری از تمام قوا و بازوهای اجرایی خود، گاه از اکران یک فیلم مجوزدار جلوگیری کنند و گاه کنسرت گروه های موسیقی را لغو کنند. در این مسیر باید به عرصه ی فرهنگ به عنوان عرصه یی مجزا از سیاست نگاه شود تا فرهنگ سیاسی نشود؛ چراکه در این گیرو دار اهالی فرهنگ و هنر هزینه های بسیاری را متحمل خواهند شد؛ هزینه هایی که در 2 دولت پیشین برای اهالی این عرصه بسیار سنگین تمام شد. برای جبران همین هزینه های بی مورد بود که مسوولان دولت یازدهم از زمان روی کار آمدن این دولت تا به امروز همواره بر حمایت از عرصه های فرهنگی تاکید می کنند. اگرچه عزم راسخ مسوولان فرهنگی دولت تدبیر و امید برای بهبود حوزه های فرهنگی تاکنون با موانع بسیاری رو به رو بوده، اما بارقه های امید را در دل اهالی فرهنگ روشن ساخته است و نشان از پایان بردباری مسوولان فرهنگی دولت یازدهم در برابر رفتارهای سلیقه ییِ برخی جریان ها دارد؛ جریان هایی که همواره از تک صدایی در عرصه های فرهنگی و هنری جانبداری می کنند. 

 

ادامه مطلب...