نور در معماری
زیبائی که به چشم می آید از پرتو نور و روشنائی است و گرنه در تاریکی ،زیبائی مفهومی ندارد.زیبائی حقیقتی با نور معرفت درک می گردد و زیبائی ظاهری با عزیزترین حس ما که بینائی است دیده می شود.
نور و روشنایی چه ظاهری و چه عرفانی باعث می شود که زیبائی به چشم آید و رنگ و سایر زیبایی های شیء جلوه کند. بنابراین بحث نور و پرداختن به آن می تواند در مباحث زیبائی شناسی و هنر جایگاه ویژه ای داشته باشد. از جمله علوم و هنرهایی که می توان به نقش نور در آن اشاره داشت ،هنر معماری است که بحث مفصلی را در زمینه روند بهره گیری از نور طبیعی به خود اختصاص می دهد.

 

ابزار و وسایل روشنایی نیز به عنوان عواملی که تأمین کننده ی نور مصنوعی هستند ،مطرح می باشند. در هنر معماری نور یکی از اجزایی است که کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار ،نظم فضایی، مصالح، رنگ و … مطرح می شود و در طراحی به عنوان یک عنصر مجزا باید نقش خود را ایفا کند.
یکی از مهمترین مشخصه های نور طبیعی، توالی و دگرگونی آن در طول روز است که باعث حرکت و تغییر حالت در ساعات مختلف می شود.
در دوره های قبل نیز موقعیت قرارگیری بنا بر اساس همین ویژگی نور صورت می گرفته است . به عنوان مثال در نظر گرفتن قسمت های تابستان نشین و زمستان نشین در بنا خود نشان دهنده ی این امر است.

 برای دانلود به ادامه مطلب بروید…

نام فایل : نور در معماری اسلامی ۵۴ اسلاید – مقاله کامل در مورد نور در معماری اسلامی – پاورپوینت

نور و بشر
از دوران ماقبل تاریخ همواره اجسام نورانی که تجسمی از یک شیء زنده را در ذهن بیدار می کردند توسط بشر مورد ستایش و احترام قرار گرفته و مشتاقانه برایشان جشن می گرفتند، آن ها را عبادت کرده و می پرستیدند.این توجه بیش از اندازه به عنصر نور در اغلب فرهنگ های اولیه بشری و در جوامعی با آداب و رسوم و عقاید مذهبی متفاوت همچنان در طول زمان مشاهده می شود. برخی از جوامع نور خورشید را در تشریفات مذهبی شان به کار می بردند و برخی دیگر درخشش اجسام نورانی را به عنوان عامل ایجاد فعل و انفعالاتی رمزآلود جهت دست یابی به حیطه هایی ماورای دنیای زمینی تلقی می کردند.

در اغلب ادیان، نور نماد عقل الهی و منشأ تمام پاکی ها و نیکی ها است و خارج شدن انسان از تاریکی جهل و تابیده شدن نور معرفت در وجودش همواره یک هدف نهایی می باشد. در اثر تابیده شدن نور الهی به درون کالبد مادی، یعنی جایگاه نفس آدمی است که انسان به رشد و تکامل معنوی می رسد در نتیجه برای نمایش این تمثیل در معماری اغلب بناهای مذهبی نور به عنوان عنصری بارز و مستقل از سایر عناصر و مفاهیم به کار رفته در ساختمان به کار گرفته می شود به گونه ای که شعاع های آن به طور واضح در داخل کالبد مادی و تاریک حجم قابل مشاهده است. فضاهای عمیق و مساجد اسلامی که با عنصر نور مزین شده اند به خوبی قادر به انتقال یک حس روحانی و معنوی می باشند.انسان در چنین فضاهایی که با نوری ضعیف روشن می شوند با مشاهده سایه های مبهم از اشیاء و احجام در ذهن خود به کامل کردن تصاویر پرداخته و با این عمل به نوعی خلسه فرو می رود که نتیجه آن یک حس نزدیکی به منبع وجود و هستی در درونش بیدار می شود.

تاریخچه بهره گیری از نور طبیعی در معماری ایران
دانستن روند بهره گیری از نور خورشید به اندازه روند شکل گیری مصالح و یا شکل های مختلف زیربنائی ساختمان جهت طراحی بسیار لازم می باشد.اولین تاریخی که ما از آن اطلاع داریم سده ی سوم هزاره چهارم ق.م می باشدکه در آن زمان جهت کسب نور و سایه از ایجاد اختلاف سطح در دیواره های خارجی استفاده می کردند. در شهر سوخته از هزاره های سوم و دوم ق.م از روی آثار خانه هایی که دیوار آنها تا زیر سقف باقی مانده بود می توان استنباط کرد که هر اطاق از طریق یک در به خارج ارتباط داشته و فاقد پنجره بوده اند، در دوره عیلام در حدود ۱۳۰۰ و ۱۴۰۰ ق.م نیز نمونه ای از پنجره های شیشه ای بدست آمده که شامل لوله هایی از خمیر شیشه می باشد که در کنار هم و در داخل یک قاب جای می گرفته و بطور حتم جهت روشن کردن داخل بنا مورد استفاده بود. از جمله کهنترین مدارک و نمونه های در و پنجره در معماری ایران را شاید بتوان در نقش قلعه های مادی در آثار دوره شاروکین یافت .

. از روی نقش برجسته آشوری می توان روزنه هایی را که بر روی برج ها ساخته شده اند تشخیص داد. در دوره هخامنشی در تخت جمشید وضع درها به خوبی روشن و پاشنه گرد آن ها اغلب به جای مانده است، همچنین در این کاخ ها بالای درها و حتی بام ها، روزن ها و جام خانه هایی داشته وگرنه فضای بزرگ و سرپوشیده آن ها را چگونه چند جفت در که اغلب بسته بوده روشن می کرده است؟در اصل از خصوصیات سبک پارسی، تعبیه سایبان و آفتابگیر منطقی و ضروری برای ساختمان هاست. در این دوره از اصل اختلاف سطح، جهت جذب نور به داخل استفاده می شد. بر اساس تحقیقات پروفسور ولفانگ معلوم شده که انحراف زوایای بناهای تخت جمشید بر اساسی بنیاد گذاشته شده که بوسیله ایجاد سایه روشن های گوناگون تعیین روز اول سال و فصول مختلف میسر شده و این انحراف به معمار ایرانی اجازه می داده مکان های مورد نیاز برای زیستن را به صورتی بسازد که در فصول مختلف سال هر خانه به مقدار لازم از آفتاب و روشنایی استفاده نماید.

از نورگیری بناهای اشکانی اطلاع چندانی در دست نیست ولی سرپرسی سایکس در مورد کاخ هاترا می گوید: تالارهای این مجموعه تماما دارای سقف چوبی بوده اند. ارتفاع آن ها مختلف و نیز روشنائی آن ها از دهنه و هلال هایی بوده که به سمت مشرق باز می شدند. از روی تصویر بازسازی شده نسا که نورگیری بنا را توسط سقف خرپا نشان می دهد این احتمال را ممکن می سازد که اشکانیان از این روش برای نورگیری بنا استفاده می کردند. ساسانیان تمایل به نشان دادن تضاد بین سایه و روشنائی داشته اند و این امر د رتمام بناهای آن ها مشهود است. نوک گنبد های بناهای چهار طاقی آن ها بصورت روزنه درآمده زیرا برای افروختن آتش بدان احتیاج داشته اند. ایوان کرخه در خوزستان، طرز نور گرفتن از اطاق را برای اولین بار نشان می دهد، البته در بناهایی که طاق ضربی داشته اند معمولاً تأمین نور از آن قسمت هایی بوده که سقف مسطح داشته اند.روش استفاده از طاق گهواره ای که از انواع طاق سازی های عصر ساسانی است به معمار اجازه می داد که در فاصله میان دو قوس پنجره تعبیه نماید و روشنایی بنا را تأمین کند.

. طریقه نورگیری از جام خانه نیز همانطور که گفته شد بعد از هخامنشیان تا مدت های بسیار به عنوان یک سنت طرح گردیده و مورد استفاده قرار گرفت و در دوره ساسانی که استفاده از گنبد به شکل پذیرفته وسیعی معمول شده و جزء ویژگیهای این معماری می شود می بینیم که در روی گنبد روزنه هایی با حفره هایی تعبیه می کردند که احتمالاً برای پوشش آن ها از شیشه استفاده می کردند، تا زمانیکه ساسانیان از دیوارهای حمال جهت تحمل بار گنبد استفاده می کردند تنها از روزن وسط گنبد یا از روزنه های تعبیه شده بر روی آن جهت نورگیری استفاده می کردند.اما پس از آن که بار سقف گنبدی را توسط قوس ها روی جرزها انتقال دادند توانستند در قسمت هایی از بدنه گنبدها نورگیرهایی را بصورت هلال تعبیه کنند.

عناصر نورگیری در معماری سنتی
این عناصر در معماری سنتی ایران از دو جهت مورد مطالعه قرار می گیرند:

کنترل کننده های نور مانند انواع سایه بان ها.
نورگیر ها

کنترل کننده های نور
گروه اول نقش تنظیم نور وارد شده به داخل بنا را به عهده دارند و به دو دسته تقسیم می شوند:
دسته اول آنهایی که جزو بنا هستند مانند رواق
دسته دوم آنهایی که به بنا افزوده شده و گاهی حالت تزئینی دارند مثل پرده.
عناصری که به عنوان نورگیرها مطرح می شوند نام های مختلفی دارند ولی همه نورگیر هستند و عبارتند از:
روزن، شباک، در و پنجره مشبک، جام خانه، هورنو، ارسی، روشندان، فریز و خوون، گلجام، پالکانه، فنزر، پاچنگ و تهرانی.
در مقابل عناصری مانند رواق، پرده، تابش بند، سایه بان ها، سرادق و ساباط قرار دارد که نقش کنترل کننده نور و تنظیم آن برای ورود به داخل بنا را به عهده دارند.

نورگیرها
شباک: هوای متغیر ایران، آفتاب تند و روشن، باد و باران، توفان و گردباد و عقاید خاص ملی و مذهبی ایجاب می کرده که ساختمان علاوه بر در و پنجره، پرده ای یا شباکی برای حفاظت درون بنا داشته باشد.درون ساختمان با روزن ها و پنجره های چوبی یا گچی و پرده محفوظ می شد و بیرون آنرا با شبکه های سفالی یا کاشی می پوشاندند، این شبکه ها شدت نور را گرفته و نور ضعیف تری از لا به لای آن ایجاد می شود. انحراف پرتوهای نور در اثر برخورد با کنارهای منقوش شبکه سبب پخش نور شده و به یکنواختی و پخش روشنایی کمک می کرد. ضمناً علی رغم آنکه تمام فضای بیرون از داخل به راحتی قابل رﺅیت بود از بیرون هیچگونه دیدی در طول روز به داخل نداشت.

در و پنجره های مشبک
پنجره معمولاً برای دادن نور، جریان هوا و رﺅیت مناظر بیرون بدون بر هم زدن خلوت اهل خانه است. در مناطقی که نور خورشید شدید است، پنجره باید متناسب با شدت نور ساخته شود. پنجره های مشبک تعادلی بین نور خارج و داخل ایجاد می کند، تعادلی که وقتی از داخل نگاه کرده شود جلوی نور شدید آفتاب را می گیرد و مانع خسته شدن چشم در مقابل نور شدید خارج می شود.طرح هایی که در ساختن پنجره های مشبک به کار برده می شود اغلب به گونه ای است که نور داخل اتاق را تنظیم می کند. پنجره های مشبک نور شدید خارج را پخش کرده و آن را تعدیل می کنند و وقتی نور بیرون شدید نیست همه ی آن را به داخل اتاق عبور می دهند. گاهی برای در و پنجره های مشبک شیشه نیز به کار برده می شود. (به درهای مشبک، در و پنجره گفته می شود). در و پنجره و روزن های مشبک چوبی، سفالین و گچین در زمستان با کاغذ روغن زده مسدود و در تابستان ها باز می شد.

تولید ساختمان در ابعاد وسیع و به صورت انبوه، بکارگیری ساختمان سازی علمی وفناوری های جدید راتوصیه و تاکیدمی نماید. این مهم حاصل نمی آید، مگر آنکه انبوه سازان و مجریان طرحهای عمرانی در جریان سیستم های ساختمانی و روش های اجرایی نوین قرار گرفته و از اطلاعات صنعت ساختمان مطلع باشند.
با آگاهی از روشهای طراحی جدید می توان زمان اجرای پروژه‌های انبوه سازی راکاهش و بدون ایجاد نقصان در دیگر عوامل ساخت وساز، از نظر اقتصادی نیز روش بهینه را انتخاب نمود. نهایتاً انتخاب فناوری مناسب باید جوابگوی موارد ذیل باشد:

– معماری مطلوبی را عرضه نماید.
– عمر و دوام مناسب داشته باشد.
– برای شروع عملیات ساختمانی شرایط مناسب اقتصادی راتوجیه کند.
برای دانلود به ادامه مطلب بروید…

نام فایل : روند طراحی در پیش سازی ساختمان ۱۰۰ صفحه – تحقیق کامل در مورد پیش سازی ساختمان

– در برابر زلزله انعطاف و مقاومت لازم راحاصل نماید.
– نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر و غیر ماهر درمنطقه را حاصل نماید.
– حداقل ارزبری راداشته باشد.
– به ماشین آلات سنگین کمتری احتیاج گردد.
– مدت زمان ساخت ونصب قطعات حداقل در زمان را در برگیرنده نابرگشت سرمایه وامکان بکار گیری آن سریعتر باشد.
– هماهنگی با آیین نامه های ساختمانی ایران و جهان داشته باشد.
– مشکلات نگهداری در طول عمر مناسب ساختمان حداقل باشد.

معیار و استاندارد
معیارها، مشخص کننده ی اثر و کیفیت عناصر ساختمانی هستند.
استانداردها، اندازه های قطعی هستند که برای محصولات و تولیدات ساختمانی نظیر پنجره‌ها درها، قطعات سقف، جعبه‌های کاغذ و … به کار می‌روند.
معیارها و استانداردها‌ ، اندازه‌های عمومی پیمون‌ها راتشکیل می دهند ودارای ارزش دقیق و تعیین کننده‌ای هستند وروی  همین اصل،اندازه‌های خوبی از قطعاتی می باشند که در محل خود در سیستم قرار می‌گیرند.

ساخت به وسیله‌ی اجزای مختلف

سیستم باز

تعریف پیمون
پیمون، یک اندازه‌ی طولی است که هرگاه به صورت یک سری ارقام نمایان شود، یک سیستم اندازه‌گیری پیمونی راتشکیل می‌دهد.
آن را نباید با «Modular»  نام یک سیستم اندازه‌گیری خاص است، اشتباه شود.
پیمون پایه که با حرف M علامت گذاری می‌شود، نخستین رقم یک سری، ضریب مشترک سایر ارقام ان راتشکیل می‌دهد. ارقام مختلف یک سری پیمونی را، با ضرب کردن پیمون پایه به دست می‌‍‌آورند. M  سری های پیمونی (۲M, 3M, 4M, 5M, 6M, … ) به دلیل داشتن امتیازات زیر،نقش مهمی در صنایع دارند:
۱) امکان قطع بدون افت بعضی محصولات اولیه (مانند ورق آهن).
۲) امکان تغذیه ی ماشین آلات تولیدی، با مصالحی که اندازه‌ی دقیقی دارند

درامور ساختمانی، پایه‌ی سری‌های پیمونی را اندازه‌ی کل بنا و یا اندازه‌ی یک عنصر ساختمانی آن قرار می دهند. Modulor (مدولر) اختراع لوکور بوزیه یکی از نمونه‌های پیمون می باشد که وی دقیقاً در طرح‌های خود به کار برده است اندازه‌های این سری پیمونی، با ابعاد بدن انسان نسبت دارد.
     سیستم مدولر لوکوربوزیه

پیمون، سه عمل زیر را انجام می دهد:
۱) تعیین اندازه‌ی پایه بر مبنای تمام طرح معماری
۲) تعیین اندازه‌های عناصر مختلف طرح
۳) تعیین محل نصب  عناصر مختلف در درون یک سیستم ساختمانی
در عمل، اندازه‌های واقعی عناصر مختلف ساختمانی باید کمی از اندازه‌های پیمون مربوطه کوچک‌تر باشند تا برای نصب و اتصال این عناصر، فاصله‌ی کافی بین آنها وجود داشته باشد.
پیمونی که آن را پیمون اروپایی نامیده اند، امکان تنظیم چندین سری مربوط به شکل یک مثلث را، فراهم کرده است.

از لحاظ نمایش گرافیکی، پیمون ها رابه صورت یک شبکه‌ی متصل از خطوط  موسوم به خطوط پیمونی و از فواصل بین این خطوط، ترسیم می کنند.

شبکه‌ی پیمونی:
پیمون طرح با خط پیوسته‌ی ضخیم.
پیمون سازه باخط، نقطه و دایره در انتها.
شبکه‌ی پیمونی با خط پیوستهی نازک.
پیمون‌های پایه، طرح وسازه، همواره و در همه حال از اعداد موجود در سری پیمونی تشکیل می‌شوند تا انطباق کامل اسکلت سازه با سایر عناصر، فراهم شود.
باید توجه داشت که استفاده از شبکه ی پیمونی برای عده ی زیادی از مهندسان معمار، کاز تازه ای نیست، چرا که آنها قبلاً هم از شبکه- خطی روی کاغذ مخصوص شطرنجی- برای ایجاد نوعی نظم در طرح های خود- استفاده می کرده اند. بدون آن که قصد استفاده از پیمون در اجرا یا استفاده از عناصر صنعتی را داشته باشند.
وضعیت عناصر ساختمان نسبت به خط پیمونی
یک عنصر ساختمانی، نسبت به شبکه یا خط پیمونی می تواند سه حالت کلی داشته باشد :
۱) محور یا مرکز عنصر ساختمانی روی خط پیمونی قرار گیرد.
۲) یکی از نمادهای عنصر ساختمانی بر خط پیمونی منطبق باشد.
۳) عنصر ساختمانی کاملاً در کنار خط پیمونی قرار داشته باشد.
۱) محور عنصر ساختمانی بر خط پیمونی
سازه منطبق است.
۲) عنصر ساختمانی با خط پیمونی سازه
مماس است.
۳) عنصر ساختمانی از خط پیمونی سازه
فاصله دارد.

شبکه های پیمونی، برای اندازه های قائم باهمان دقت موجود در اندازه های افقی، به کار برده می شوند. در چنین حالتی، خطوط پیمونی در تراز سقف و کف قرار می گیرند.

محور عنصر باربر: محور سازه بر روی خط شبکه ی پیمونی قرار دارد.

موقعیت تطبیق شبکه ی پیمونی با تراز بندی اجزای x و y از مجموعه ی کلی، پیمونی می باشد.

در مواردی که خط تراز کف در داخل یک بنا تغییر می کند، همه ی اندازه های قائم
– به ویژه ارقام x و y- باید با ارقام سری پیمونی کل بنا، مطابقت داشته باشند.
ساختمان های صنعتی دارای سقف شیب دار، یک حالت خاصی را به وجود می آورند که در این حالت خطوط پیمونی، در تراز پایه و راس عناصر سازه ی حامل پوشش، قرار داده می شوند.
از سه حالت کلی فوق حالت اول را پیمون محوری می نامند، زیرا عناصر ساختمانی ]یعنی محور با مرکز آنها[، بر روی خط پیمونی قرار می  گیرند، این حالت، عمدتا در سیستم هال دارای اسکلت، به کار برده می شود چون که در این حالت مرکز تکیه گاه ها در نقطه تقاطع محورهای پیمونی، قرار می گیرند.
حالت دوم، پیمون فاصله نام دارد، زیرا فاصله ی دوخط پیمونی، همان فاصله ی دو نامی متقابل عناصر ساختمانی است. در این حالت عمدتاً در سیستم های متشکل از صفحات پیش ساخته (جدارها)به کار می رود.

عناصر باربر و غیرباربر «جدا کنده» بر محور شبکه مماس می باشد. نمونه ی شبکه ی مدل بافاصله ی خنثی که عنصر ساختمانی در آن فاصله قرار دارد.

در ساختمان های صنعتی، خط شبکه ی پیمونی، از بالاترین و پایین ترین نقطه عنصر باربر می گذرد.
حالت سوم، می تواند در سیستم های اسکلت دار- هنگامی که بعضی از عناصر سازه و صفحات پیش ساخته در قرار نمی گیرند- به کار رود. در اینگونه موارد باز دو حالت خاص می تواند به وجود آید:
۱) عناصر اسکلت بر روی محورها و صفحات پیش ساخته خارج از محور پیمونی قرار می گیرند.
۲) محور صفحات پیش ساخته بر محور پیمونی منطبق می شود، در حالیکه عناصر اسکلت سازه، خارج از محورها می باشد سیستمی که در بنای دانشگاه «ماربوگ» به کار رفته، نموه ی کاملی از این حالت است.

عناصر باربر و عناصر جدا کننده، در یک صفحه قرار ندارند، بنابراین دو وضعیت پیش می آید:
۱) عنصر باربر بر روی شبکه ی مدولار قرار دارد و عنصر تقسیم کننده ی فضا بیرون آن.

در کنار این سه حالت کلی مربوط به وضعیت عناصر ساختمانی نسبت به خط پیمونی، حالتهای مختلف دیگری هم وجود دارد: برای مثال:
حالتی که در آن تکیه گاه سیستم سازه بر محور پیمونی قرار دارد و یکی از نماهای صفحات پیش ساخته بر خط پیمونی مماسی باشد.
یا حالتی که طی آن، تکیه گاه های سیستم سازه و صفحات پیش ساخته- هر دو- بر خطوط پیمونی مماس می باشند.

۲) عناصر باربر در شبکه ی پیمونه ای حالت مماس دارند. در حالی که عناصر جدا کننده ی فضاها، بر روی محور شبکه قرار دارند، ساختمان دانشگاه ماربورگ، آلمان.

دو سیستم تقسیم بندی فضا در درون شبکه ی پیمونی با پایه ی ۱۰/۰ متر. هر دو سیستم بر خطوط شبکه مماس بوده، فاصله ی پیمون پایه را پر می کنند.
انواع مختلف پیمون
پیمون پایه ی ۱۰ سانتی متری رقم  اول سری پیمون را تشیکل می‌دهد.
برای تعیین این ارقام، باید ضوابط گوناگون ناشی از مصالح مصرفی و روند عمل آوردن آنها، روش های تولید و ویژگی های ساختمانی را مشخص کرد.
در نتیجه چندین نوع پیمون بر حسب عملکرد آنها در نظر گرفته می شود:
پیمون مصالح
پیمون تولید
پیمون حمل و نقل و نصب
پیمون تجهیزات بهداشتی
پیمون تاسیسات
۱) پیمون مصالح: این نوع پیمون، تاثیر مصالح انتخاب شده برای اجرای طرح را منعکس می کند.
۲) پیمون تولید: این نوع پیمون، با ضروریات ناشی از فرآیند تولید یک عنصر ساختمانی مرتبط است.
۳) پیمون حمل و نقل و نصب:  این نوع پیمون، شرایط حمل و نقل و نصب قطعات را منعکس می کند. عرض و مقطع معابر و  همچنین وزن قطعات برای ابعاد آنها محدودیت هایی ایجاد می کند.
۴) پیمون تجهیزات بهداشتی:  این نوع پیمون به نوع تجهیزات بهداشتی و محل نصب آنها بستگی دارد هر سیستم مطالعه شده و پیشرفته ی تاسیسات بهداشتی، باید شامل عناصر بهداشتی خاص بوده و در برگیرنده لوله ها، کانال ها و دستگاه ها و پوشش های عایق باشد. شناخت ویژگی ها وابعاد لوله‌ها و کانال ها و دستگاه ها، عامل تعیین مناسب ترین اندازه هاست کمه رقم پیمون بهداشتی آن را تثبیت می کند.
۵) پیمون تاسیسات:  به همین ترتیب، تجهیزات متصل به ساختمان- از قبیل قفسه های کتاب ، گنجه ها، صفحات در های کشویی و تاشو- پیمون اینگونه تجهیزات را تعیین می کندکه این پیمون هم باید مشمول سیستم کلی پیمونی باشد.
پیمون هایی هم وجود دارد که به انها پیمون های فرعی یا ثانوی می گویند و تعداد آنها را می توان به طور اختیاری و برحسب نوع ساختمان و سیستم مورد طرح، افزایش داد. سیستم های گرمایش، روشنایی، تهویه ی مطبوع و غیره می توانند دربعضی موارد تابع این نوع پیمون های فرعی باشند.
پیمون پایه، تعیین کننده ی سری ارقام است، در حالی که پیمون طرح در هر سیستم بخصوص، ارقام مربوط به طرح سازه و طرح های معماری را تعیین می کند پیمون سازه، تثبیت کننده ی ارقام و ابعاد عناصر تامین کننده ی ایستای بنا، است در سیستم هایی که عناصر ساختمانی آنها در عین تامین ایستایی، فضا را هم تقسیم می کنند، پیمون  سازه همان پیمون طرح می باشد.
اما در سیستم های دارای اسکلت باربر مستقل، شبکه بندی های مربوط به سازه وعناصر تقسیم کننده ی فضا، دو سیستم فرعی را تشکیل می دهند. در این حالت پیمون سازه ی مستقلی وجود دارد که رقم آن به مقادیر بارها و مقاومت مصالح مصرفی، بستگی دارد، برای مثال پیمون های زیر، سیستم های ساختمانی پیمونی انگلیس- موسوم به کلاسپ- را مشخص می کنند:
پیمون پایه = M 1
پیمون طرح = M 6
پیمون سازه  = M 24 یا M 36
پیمون تجهیزات بهداشتی =M 12

کیفیت خاص پیمون
ناحیه ی خنثی:  چنانچه سیتم اصلی عناصر نگه دارنده- حال به دلایل اقتصادی و ویژگی مصالح انتخاب شده با شبکه ی حاصل از پیمون پایه یعنی ۱۰ سانتی متر، قابل انطباق نباشد. انقطاعی در سیستم کلی به وجود می آید که در این حالت، در محل قطع پیوستگی شبکه ی پیمونی، یک ناحیه خنثی به وسیله ی دو خط پیمونی- که بر دو عناصر ساختمانی مماس می باشند- ایجاد می شود.
اما فضای بین نوار خنثی، همواره بر اساس پیمون پایه یا پیمون طحر تقسیم بندی می‌شود در تصویر، رقم ۱ نشان دهنده ی ناحیه خنثی است.
شبکه ی پلان:  آنچه تا به حال در سیستم های مبتنی بر اسکلت سازه، معمول و متداول بوه، مقدم دانستن سیستم سازه است بر سیستم عناصر تقسیم کننده ی فضا (تیغه ها). در این صورت، سیستم جدارها الزاماً تابع سیستم سازه شده و ارقام آن با شبکه ی سازه تطبیق داده می شود یا ترتیبی صورت می گیرد که عناصر تقسیم کننده وعناصر سازه، به هیچ وجه با هم برخورد نداشته باشند و یا چنانچه عناصر تقسیم کننده ی در محور عناصر سازه قرار گرفتند، آنها را با قطعات ویژه ای به عناصر سازنده متصل کنند. اما اگر تقدم سیستم سازه بر سیستم تقسیم فضاها را معکوس کنیم دیگر نیازی به آن قطعات گران نخواهیم داشت. در این صورت سیستم تقسیم کننده ی فضاها به سیستم مبدا و مقدم مبدل شده و عناصر مختلف ان، بر روی خط پیمونی قرار می گیرند. سیستم سازه هم جنبه ی ثانوی به خود می گیرند و  عناصر آن در کنار خط پیمونی جای می گیرند در این شرایط، سیستم تیغه ها و سیستم پایه ها، از دو شبکه پلان جدا از هم که هر دو با شبکه پلان اصلی مرتبط می باشند تابعیت می کنند. هرگاه خطوط ثانوی سیستم سازه در یک طرف و یا در دو طرف خط شبکه پلان قرار بگیرند، یک نوع نوار به وجود می آید که گاهی آن را «نوار پیمونی» می نامند.

۱) محدوده ی خنثی، پیوستگی شبکه ی پیمونی قطع شده است.
کنج های داخلی و خارجی:  قابلیت توسعه یافتن یک سیستم، مساله انعطاف پذیری ان را مطرح می کند. سیستم هایی که محور همه ی عناصر آن، روی خط پیمونی پلان قرار دارند از هر جهت انعطاف پذیر هستند.
در هر حال، چنانچه عناصر ساختمانی بر روی خط پیمونی قرار نداشته و مماس بر آن یا در کنار ان باشند کنج هایی به وجود می آید که به آنها کنج (گوشه) های خارجی یا داخلی می گویند.
برای اتصال دو جداره در کنجه های خارحی، راه چاره نسبتا آسان است: اضافه کردن یک عنصر بخصوص کنجی ولی کنج های داخلی مشکلاتی ایجاد می کنند. چرا که صفحات تشکیل دهنده ی آنها باید کوتاه تر شوند تا با عناصر مخصوصی، به هم متصل شوند و لبه های این صفحات کوتاه تر هم باید به شکل زاویه ۴۵ درجه ساخته می شوند و این در حالی است که چنین صفحاتی در جاهای دیگر سیستم به کار نمی روند.

سیستم های تک بعدی و چند بعدی
هر سیستمی، درجه ی انعطاف پذیری متفاوتی دارد بعضی از سیستم های آزادی عمل وسیعی را به مهندس معمار می دهند. در حالی که بعضی دیگر امکانات طراحی او را به طور محسوسی محدود می کنند درجه ای انعطاف پذیری سیستم های مختلف به طور کلی تابع دو عامل است یکی وجود نقاط اتصال و کنج هایی که اتصال قطعات با یکدیگر رااز هر طرف ممکن سازند و دیگر محدودیتهای موجود در هر سیستم خاص، ا ز لحاظ تعداد طبقاتی که با آن سیستم قابل اجرای می‌باشند.
سیستم خطی:  سیستمی که توسعه ی آن در فضا تنها از یک جهت امکان پذیر باشد سیستم خطی نام دارد و سیستم های دوبعدی و سه بعدی سیستم هایی هستند که در دو یا سه جهت عمود بر هم قابل توسعه می باشند.
عناصر ساختمانی
مصالح ساختمانی، فرآورده های نیمه پرداخت شده اجزای ساده، قطعات متصل به هم.
عناصر تشکیل دهنده ی یک سیستم ساختمانی- می توانند به روش‌های متنوعی گسترش پیدا کنند.
عناصر ساختمانی مختلف را می توان بر حسب پیش سازی در  کارخانه، به رده های زیر تقسیم کرد:
مصالح ساختمانی: مقوا، صفحات پوشش بام.
فرآورده های نیمه پرداخت شده: پروفیل های فولادی،ورق های مسطح یا موج دار و…
اجزای ساده: تیرها، تیرچه ها، پیچ ها، مهره ها،  اتصالات و ..
قطعات متصل به هم: صفحات چند لایه ای (ساندویچی)، اجزای درها و پنجره ها و …

عناصر یک تکیه گاه در سیستم کلاسپ، پروفیل های چهارگوش آلومینیومی

عناصر تکیه گاه در سیستم دیکرهوف ویدمان: ستون بتنی با ضامن (نگهدارنده)

کارخانه ساخت عناصر تقسیم کننده (جدا کننده)
درجه ی پیش سازی در کارخانه، در این عناصر سیر تصاعدی را می پیماید، در مورد گروه اول، قسمت عمده ی عملیات باید در کارگاه و پای کار صورت بگیرد در حالی که برای گروه چهارم تمام عملیات در کارخانه انجام شود. به طور کلی، عناصر به پنج دسته طبقه بندی می شوند:
دسته اول: عناصر صرفاً حامل: پایه ها، تکیه گاه ها، اسکلت های بنا.
دسته دوم، عناصر صرفاً تقسیم کننده ی فضا: تیغه های داخلی سبک، اجزای در و پنجره ها، نماهای سبک و نماهای پرده ای.
دسته ی سوم، عناصر حامل- تقسیم کننده ی فضا: صفحات نما، جدارهای داخلی حامل بار و اجزای تشکیل دهنده ی سقف.
دسته ی چهارم: عناصر حجره ای که یک واحد فضایی کامل را تشکیل می دهند.
دسته پنجم: عناصر ویژه: راه پله ها، آسان برها و تاسیسات بهداشتی و ساده.
عناصر صرفاً  حامل:  این گونه عناصر، همواره به سیستم های اسکلت ساز تعلق دارند و بر حسب اجزاء و عملکرد اسکلت به شرح زیر می باشند:
پی ها:  در اتحاد جماهیر شوروی اغلب از کرسی های بتنی ساخت کارخانه استفاده می شود که روی لایه ای از ماسه قرار می گیرند.
پایه ها: اغلب از فولاد یا بتن مسلح ساخته می شوند و طول هر یک، ممکمن است از یک یا چند طبقه درازتر باشد در راس و یا در طول این عناصر، به منظور تعبیه ی اتصالات تکیه گاه های برجسته پیش بینی می شود.
در سازه های فلزی، پیچ و در دستگاه های بتنی، میله های فولادی، متصل به بتن، اتصالات را نگه می دارند.
عناصر صرفا تقسیم کننده ی فضا:
۱) قطعات بتن نما اعم از نفوذ پذیر یا نفوذ ناپذیر.
۲)صفحات چند لایه ای (ساندویچی)
۳) صفحات مجوف فلزی، آلومینیومی ویا فولادی که فضاهای درونی آنها- به منظور پیش گیری از تبادل – باید با هوای خارج ارتباط داشته باشد و در هر صورت تهویه شود.
این سه نوع صفحات پیش ساخته، ضمن محافظت از جدارها در مقابل عوامل جوی، امکاناتی هم برای جلوه بخشیدن به نما در دسترس طراحان قرار می دهند صفحات بتنی، می تواننند دارای نمایی از بتن شسته باشند.

طرز اتصال قطعات مختلف ساختمانی

عناصر حامل با کارکرد تقسیم کنندگی فضا:  عناصر این دسته را صفحات پوشش سقف ها و جدارهای مربوط به سیستم های سنگین تشکیل می دهند که از بتن یا بتن و آجر و به صورت قطعات دیوار آجری سالخت کارخانه تهیه می شوند این عناصر، با تحمل بارهای مختلف، ایستایی بنا را تامین می کنند و از این رو باید با عناصر مقاومی به هم متصل شوند قطعات مخصوص نماهای خارجی معمولاً شامل یک لایه از مواد عایق کننده بین دو  صفحه از مواد مقاوم و سنگین است و نماهای داخلی آنها از بتن مسلح می باشد لبه های بالایی و پایینی و یا نعل درگاه ها و آستانه های این نوع قطعات- که متحمل بیشترین بار هستند- باید با دقت خاصی طراحی واجرا می شوند.
جایی که دهانه ها کوچک هستند، عناصر مخصوص سقف ها می توانند به شکل یک صفحه (تاوه)ی ساده ی بتنی باشند و جایی که دهانه بزرگ تر هستند می توانند با بر آمدگی هایی (تیرهای فرعی، تیرچه) تقویت شوند. سیستم های سنگین پیش ساخته- برخلاف بتن ریخته شده در محل- این نقطه ی ضعف را دارند که بتن ریزی قطعات پیش ساخته به طور یکسره انجام نمی گیرد واز این رو در نقاطی که متحمل حداکثر فشار یا تنش استاتیکی هستند- یعنی در فصل مشترک قطعات- درزهایی به وجود می آید  به همین منظور، یک معمار آمریکایی به نام سی. کخ، روشی را پیشنهاد کرده که طی آن می توان به وسیله ی کابل های فولادی مقداری از عدم ایستایی قطعات بتنی منفصل را جبران کرد.
در چند سال گذشته، صفحات حامل و تقسیم کننده ای به بازار آمده که از مصالح سبک وزن تشکیل شده اند. در حالی که در عناصر سنگین، لایه های مقاوم، هر یک به طور جداگانه بار تحمل می کنند. در قطعات سبک جدید- مانند پوسته ی تنیده-  عناصر مختلف داخل هر قطعه، یکپارچه در مقابل بار مقاومت می کنند.
لایه های نمای این عناصر سبک ازچوب فشرده، آلومینیوم، صفحات ایرانیت، مقوا یا کاغذ، ولایه درونی آنها از ابر پلاستیکی درشت یا نوارهای مقوا تشکیل شده است.
قطعاتی هم که برای سقفها تهیه شده است که هم عمل تحمل بار را انجام می دهند وهم عمل تقسیم فضاها را برای مثال در سیستم unistrut constrction برای ساختن سقف از عناصر حامل لوله ای شکل استفاده شده که بر حسب نیاز- مثلاً در مدارس یاادارات- به وسیله ی تیغه های سبک قابل تقسیم بندی می باشند.

عناصر قابل حمل با کارکرد کاهش صوت طبق اصل چند لایه بودن

وضعیت کارگاهی در مسکو و طریقه سرهم بندی عناصر

عناصر قابل حمل نما، مربوط به ساختمان های سبک متشکل از عناصر ساندویچی شکل (چند لایه ای) دارای سیمان پوششی و عایق در وسط آن: کارخانه ی اترنیت AG، سوییس

سلول های سنگین برای ساختمان مدارس، سیستم واریل، سوییس

سلولهای سبک، سیستم کالدر، انگلستان

اتصالات (مونتاژ) عناصر پیش ساخته
درزبندی- عایق و رطوبت و هوا
به گفته یک متخصص فن ساختمان سنگین «کسی که بر فن اتصالات تسلط یابد از ساختمان پیمونی شناخت کافی به دست می آورد». فن اتصالات، به راستی هم دشوار ترین مساله ی سیستم های ساختمان پیمونی است هر گاه در بناهای معمولی شکافی پدید آید مرمت آن برای مهندسان معمار کار دشوار است اما در ساختمان های پیمونی پیش ساخته تعداد زیادی شکاف اجتناب پذیر است و باید آنها را در مقابل آب و باد (هوا) کاملاً غیر قابل نفوذ ساخت. نصب قطعات پیش ساخته، ایجاب می کند که فواصلی بین آنها در نظر گرفته می شود  که نقش زیر را دارند:
جبران تغییرات به وجود آمده، در حجم قطعات ، و نیز جبران حرکات جزیی کل بنا ناشی از نشست عادی آن و زمین لرزه ها.
جلوگیری از نفوذ آب وباد به داخل بنا.
تامین  عایق حرارتی مطلوب.
ایجاد یک نمای خوش منظر و مشخص کردن شکل عناصر تشکیل دهنده ی نما.

اتصالات بسته وباز : درسالهای شروع کار پیش سازی، گرایش عمده در جهت مسدود کردن کامل درزها طبق روش ساختمان های معمولی بود اما در طی سالهای اخیر تمایل به باز گداشتن درزها بوده تا راه خروجی برای بخار آب وجود داشته باشد.
اتصال بسته:  این نوع اتصال، امروزه تقریباً در همه سیستم های سنگین متداول است پس از نصب عناصر پیش ساخته در محل و ریختن بتن در اطراف میله های آهنی اتصالی، درز حاصله را با یک نوع ماستیک مخصوص که هممواره حالت لاستیکی خود را تا حدی حفظ می کند پر می کنند.
اتصالات باز:  دلیل انتخاب اتصالات باز بتنی این است که هرگاه نمای بنا در معرض فشار باد قرار گیرد، اگر جریان باد پس از عبور از یک درز باریک وارد یک فضای برتری شود کاهش می یابد. این فضای خالی را که در تمام طول درز اتصال بین دو قطه پیش ساخته به صورت شیاری تعبیه می شود فضای ا نبساط می نامند از طرف دیگر،  عملاً ثابت شده است که آب باران هم به نقطه ای جلوتر از فضای انبساط، نفوذ نمی کند. در این شرایط کافی است که باران را با
وسیله ی مناسبی به بیرون هدایت کنند و با نصب یک تورپشه بند فلزی، جلوی نفوذ حشرات را بگیرند تا فضای داخلی بنا از هر عامل نامطلوب خارجی در امان باشد. روش اتصال باز در انگلستان تکامل یافته و در ساختمانهای مناطقی که دارای معادن زیر زمینی هستند و در معرض نشست و یا لغزش های قابل ملاحظه ی خاک قرار دارند مکرراً به کار برده شده است. زیرا درزهای باز حرکات خاک را در خود خنثی می کنند.
درجه دقت اندازه ها و اختلاف مجاز
نصب و اتصال عناصر پیش ساخته، مستلزم درجه دقت معینی در اندازه ها است تا این عناصر به طرز پیش بینی شده ای در ساختمان – طبق پیمونی- قرار گیرند اما همین عملیات نصب و اتصال، مستلزم وجود یک جای بازی مشخص است که تا عمل نصب قطعات در محل تعیین شده، قابل اجرا باشد. بدین لحاظ دونوع اختلاف مجاز یا خط  در تعیین اندازه های حقیقی قطعات در نظر گرفته می شود که آنها را به اختصار «خطا» می نامیم: خطای تولید و خطای نصب یا جای بازی.

تفاوت مجاز (تولورانس):
۱) بالاترین استاندارد (میزان داده شده)
۲) پایین ترین استاندارد (جمع شدن
مصالح پس از ساخت)
۳) فاصله کم و زیاد شدن (تفاوت مجاز)
۴) اندازه ی ساخته شده
۵) میزان کم و زیاد شدن در نصب.

در هر قطعه ای تشکیل دهنده بنا، اصولا در وسط فاصله پیمونی مربوطه نصب می شود.

فهرست منابع و ماخذ:
– گزارش هیئت اعزامی از طرف وزارت مسکن وشهرسازی به کشور ایتالیا – شهریور ۱۳۷۸
– روند طراحی در بیش ساختمان (توماس اسمیت کارلوتستا- ترجمه: علیرضا جعفری) – چاپ اول تابستان ۷۹٫
– جزئیات اجرای ساختمان (مهندس حسین سوداگر) چاپ اول- مهر ۱۳۶۱٫
– تحقیق و توسعه سازه های بتنی پیش ساخته در ایران
– تحقیق درباره پنل های دیواری بیش ساخته (مترجم مهندس فاطمه مصطفوی) شماره انتشارات ۱۲۲- چاپ اول مهر ۱۳۶۹٫
– مقررات ملی ساختمان (مبحث یازدهم- اجرای صنعتی ساختمانها ۱۳۸۳) (تهیه کننده: دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان- نشر توسعه ایران)

چکیده:
موضوع اصلی این پایان نامه طراحی ترمینال مسافر بری برای شهرستان استهبان است. در این پایان نامه توضیحاتی در مورد وضعیت قرار گیری شهر, آب و هوا , اقلیم و غیره… آورده شده که پس از آن در مورد ضرورت طرح که چرا این طرح انتخاب شده و چه ضرورت و احتیاجی برای این طرح در شهر بوده است توضیحاتی آورده شده است و سپس سایت و محل قرار گیری و اجرای این طرح مورد تجزیه و تحلیل و برسی قرار گرفته است که چگونه و چه عوارض محیطی و طبیعی در این مکان قرار گرفته است و پس ا آن مطالعات تطبیقی و مربوط به طرح و نمونه های کار شده داخلی و خارجی آورده شده است.
سپس برنامه ریزی فیزیکی و ابعاد . اندازه ها و مشخصات فضا های مورد نیاز یک ترمینال مسافر بری مورد برسی قرار گرفته است و در ادامه توضیحاتی درباره ی چگونگی شکل گیری ایده وتبدیل آن به فرم آورده شده که در نهایت به فرم اصلی, پلان, سایت, برش و نما که حاصل این کار است میرسیم.

مقدمه:

سفر از قدیم الایام در زندگیه بیشتر انسان ها نقش داشته است که در آن زمانها با چهار پایان یا پای پیاده صورت میگرفته است که بعد ها با پیشرفت هایی که در زندگی انسانها و مسافرت و تارت آنها صورت گرفت کاروان سرا ها شکل گرفتند و بوود آمدند که محلی برای استراحت بین راهی مسافران بود و تارخچه ی آن به زمان هخامنشیان میرسد. وپس از آن درشکه خانه و درشکه ویا گالسکه که به چند اسب بسته میشد ساخته شد که وظیفه ی مل و نقل مسافر را به عهده داشت.

برای توضیحات بیشتر و مشاهده فهرست مطالب و خرید رساله به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

این سر منشایی بود برای تاسیس گاراژهای مسافربری که تاریخ تاسیس آن در ایران به سال ۱۳۶۸ هری شمسی میرسد که در مسیر تهران به تبریز رفت و آمد میکردند. اولین ترمینال رسمی و دولتی در ایران در سال ۱۳۵۲ در تبریز ساخته شد که پس از آن در تهران و ارومیه این ترمینال ها ساخته شدند. پس آن این خدمات در حیطه کاری وزارت راه و ترابری قرار گرفت و سهر داری ها در شهر های بالای ۵۰ هزار نفر موظف به ساخت پایانه های مسافر بری برون شهری شدند که این قانون در سال ۱۳۷۸ به تسویب رسید

  فصل اول:

استان فارس یکی از ۳۱ استان ایران است که در بخش جنوبی این کشور واقع شده‌ است. آب‌ وهوای استان فارس درنقاط مختلف این استان به سه دسته کوهستانی، معتدل و گرم تقسیم می‌شود.

این استان بامساحتی درحدود ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع، پنجمین استان بزرگ وباجمعیتی معادل ۴٬۵۲۸٬۵۱۳ نفر، برطبق برآورد جمعیتی سال ۱۳۸۹ خورشیدی سازمان ملی آمارایران، چهارمین استان پرجمعیت ایران به‌ شمارمی‌رود. براساس تقسیمات کشوری اردیبهشت ‌ماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی، استان فارس به ۲۹ شهرستان، ۹۴ شهر، ۸۳ بخش و ۲۰۴ دهستان تقسیم شده ‌است. مرکزاستان فارس، شهرشیراز است که برطبق برآورد جمعیتی سال ۱۳۸۹ خورشیدی سازمان آمارایران به همراه حومه خود، جمعیتی معادل ۱،۷۴۹،۹۲۶ نفر داشته که پرجمعیت ‌ترین شهراین استان محسوب می‌شود. ازدیگرشهرهای پرجمعیت این استان می‌توان به شهرهای مرودشت، کازرون، جهرم وفسا اشاره کرد.

دراین استان، امروزه به جز اکثریت فارسی‌ زبان اقوام مختلفی نیزدراین استان زندگی می‌کنند؛ ازجمله قشقایی‌ها، لرها. که هر یک به گویش‌ها وزبان‌های مختلفی مانند فارسی، لارستانی، قشقایی، سیوندی، دوانی، لری، اردکانی، عربی وکهمره‌ای (بککی) سخن می‌گویند.
منابع مهم اقتصادی استان فارس برپایه کشاورزی و دامداری؛ شهرک‌های مختلف صنعتی، پالایشگاه‌ها، صنایع پتروشیمی ونیروگاه‌های مختلف بنا شده ‌است.

استان فارس باوجود جاذبه‌های متعدد تاریخی، طبیعی ومذهبی، یکی ازمراکز مهم گردشگری ایران است. همچنین تعدادی ازمراکز مهم دانشگاهی ایران دراین استان واقع شده ‌است.

فارس درکتیبه‌های هخامنشی به صورت پارسه ودرنوشته‌های یونانی به شکل پرسیس آمده وفارس وفارسی شکل عربی شده پارس وپارسی هستند.

فارس منطقه وسیعی است که قسمتی ازجنوب وجنوب باختری کشورایران رافراگرفته وتقریباًازیازده قرن پیش ازمیلادمسیح محل سکونت یکی ازطوایف آریایی بنام پارس بوده وبه همین مناسبت به پارس موسوم گردیده‌است.
نام خلیج فارس برگرفته ازنام همین منطقه‌ است که درسال ۱۳۵۲ هجری شمسی درتقسیمات کشوری ارتباط استان فارس باخلیج فارس قطع شد ومناطق حاشیه خلیج فارس به استان بوشهر تبدیل گردید.
پیشینه پیش ازاسلام ظهورپارس ‌استان فارس، ازچندهزارسال پیش زیست‌ گاه اقوام بومى ایران وبه ویژه ایلامیان بوده ‌است. پارس‌ها مردمان بودند آریایی ‌نژاد که معلوم نیست کِی به فلات ایران آمده‌اند ، درکتیبه‌های پادشاه آشورشمش یا داد پنجم ۸۲۳ تا ۸۱۰ پیش ازمیلاد ودر کتیبه ٔسن اخریب درسال ۶۹۱ پیش ازمیلاد و همچنین دریک رشته ازنامه ‌های آرشیو پادشاهان آشور که مربوط به حوادث ۶۵۳ تا ۶۵۲ پیش ازمیلاد است، پارس وآش به عنوان یکی ازایالات منتهی ایلامی ذکرشده ‌است، به عقیده محققان پارس وآش امکان داردکه همان پارس باشد.

براساس اسناد مورخان یونانی قبایل پارسی به شش طایفهٔ شهری وده‌نشین وچهار طایفهٔ چادرنشین تقسیم می‌شدند. طایفه ‌های شهری عبارتنداز:
پاسارگادیان، مرفیان، ماسپیان، پانتالیان، دروسیان، گرمانیان که مهم ‌تر ین آنها پاسارگاردیان بودند وقبیلهٔ هخامنشی وپادشاهان ناحیهٔ پارس ازاین قبیله هستند.

 همچنین چهارطایفهٔ چادرنشین عبارتنداز:

دائی‌ها، مردها، دروپیک‌ها، ساگارتی‌ها دولت ایلامی اندر سال ۶۳۶ پیش ازمیلاد به دست آشوریان ازبین رفت وشوش پایتخت آن به دست طوایف پارس افتاد.

نقشه محدوده فارس درقسمتی ازنقشهای راندر دوره افشاریه.

دراین نقشه واژه فارسستان (Farsistan) برای این سرزمین اطلاق شده ‌است.

استهبان یکی ‌ازشهرستان‌های استان فارس است که مردم آن به زبان فارسی باگویشهای محلی وترکی سخن می‌گویند.
شغل افراد این منطقه کشاورزی، دامداری وصنایع دستی است. ساخت ظروف سفالی لعابدارو ظریف وکاشی های هنری مهمترین صنعت دستی شهرستان استهبان است.
بهترین ظروف کاشی ازنوع سفالی ساده ولعاب‌دار وکاشی‌های هنری استان فارس،درشهرستان استهبان تولید وعرضه میشوند.

فرش‌ بافی نیزدر این منطقه رواج ورونق زیادی دارد وقالی‌ها بیشتر توسط زنان ودختران وبا نقشهای محلی وشریعت مداری بافته میشوند.

درمرکزاستهبان یک شرکت فرش تولید،خرید وفروش ‌فرش وصدور آنرابه نقاط دیگربه عهده دارد. نمد مالی، کلاه بافی، صابون پزی وتخت گیوه سازی ازدیگر صنایع دستی منطقه است ‌که ‌درشهرستان استهبان رواج دارد.
جاذبه های طبیعی وتاریخی،مکانهای دیدنی شهرستان استهبان راتشکیل میدهند. مهمترین جاذبه های طبیعی منطقه را دریاچه، تنگ و گردش‌گاه ها تشکیل میدهند. دره سبزوخرم تنگ استهبان باپوشش جنگلی وچشماندازهای بسیار زیبا قابلیت گردش‌ گاهی مناسبی راایجاد نموده مسجد جامع استهبان ازآثار دوره تیموری است ومسجد سنگی ایج که ساختاراصلی آن به دوره ساسانی برمی‌گردد، ازمهمترین جاذبه های تاریخی شهرستان استهبان به شمار می آید.

صنایع ومعادن
صنایع نیز در ارتباط با مشاغل عمده شهرستان برقرار شده وانواع کارخانه‌های تهیه موادغذایی، کارخانه‌های پنبه پاک‌ کنی وکارگاههای فرش‌ بافی دراین منطقه دایرهستند. معادن شهرستان استهبان محدود به معادن سنگهای ساختمانی است که ازبرخی ازآنها بهره برداری نیز صورت میگیرد.

 کشاورزی و دامداری

این شهرستان به دلیل داشتن آب وهوای معتدل وامکانات کافی برای کشاورزی ازلحاظ کشاورزی رونق دارد وانواع محصولات کشاورزی رامیتوان دراین شهرستان کشت کرد. عمده ترین فرآورده های کشاورزی استهبان عبارتنداز : گندم، جو، زعفران، پنبه، چغندر، انجیر، مویز، بادام، بنشن، تره بار که بیشتر این محصولات جزء صادرات شهرستان محسوب میشوند.

دامداری نیز پس ازکشاورزی ازمهمترین مشاغل اهالی این شهرستان میباشد. انواع فرآورده های دامی ولبنی ودام زنده ازتولیدات اینبخش به شمارمیروند. بازرگانی درشهرستان استهبان به لحاظ شغل غالب افراد که دامداری، کشاورزی وصنایع دستی میباشد، درارتباط با همین مشاغل شکل گرفته وعمده ترین صادرات این شهرستان عبارتنداز: گندم، جو، زعفران، پنبه، چغندرقند، تره بار، گوسفند، قالی، گلیم، گیوه، کلاه نمدی.

 مشخصات جغرافیایی

شهرستان استهبان درخاوراستان فارس ونزدیکی دریاچه بختگان واقع شده است. این شهرستان ازشمال به دریاچه بختگان، ازخاوربه شهرستان نیریز، ازجنوب به فسا وداراب وازباختر به بخش رونیزمحدود میگردد. مردم منطقه مسلمان هستند واقلیتی ارمنی نیز در آن‌جا ساکنند مرکز این شهرستان شهراستهبان است که در طول جغرافیایی ۵۴ درجه و ۲ دقیقه وعرض جغرافیایی ۲۹ درجه و ۷ دقیقه ودربلندی ۱۷۳۰ متری ازسطح دریا واقع شده است. شهرستان استهبان برابر باسرشماری سال ۱۳۷۵ تعداد ۶۲۹۳۱ نفر جمعیت دارد که نژاد این مردم آریایی است. شهراستهبان درمسیر راه شهرستان های فسا – نیریز و فاصله اش تا مرکز شیراز ۱۹۱ کیلومتر است. مسیرهای
دسترسی به این منطقه را راه استهبان – نیریزبه طول ۳۷ کیلومتر،راه استهبان – سروستان به طول ۹۶ کیلومتر،راه استهبان- داراب به طول ۷۰ کیلومترتشکیل می‌دهند.

وجه تسمیه وپیشینه تاریخی
نام این شهرستان ازلغت «سته» به معنای انگوروانگورستان گرفته شده است. آبادانی این شهرازسال ۷۴۶ هجری قمری ( پس از ویرانی آن دردوره مغول ) به دست امیرمبارز الدین آل مظفرصورت گرفته است. این شهردرقدیم چهارمحله داشت که هرمحله دارای مساجد وآب انبارهای متعددی بود. حمدالله مستوفی ازآن به نام شهرکی پر درخت که آب وهوای معتدل ومیوه فراوان دارد، یاد کرده است.

جغرافی نویسان اسلامی نام آنرابه صورت اصطهبانان و گاهی هم اصطهبانات ثبت کرده اند، ولی باگذشت زمان، فارسی زبانان آنرا اصطهبان نامیده اند. مورخین بسیاری از استهبان یاد کرده اند.

مکان‌های دیدنی استهبان
درخت چنار هزار ساله
محل رویش و رشد آن واقع در در میدان آب بخش استهبان بوده است. طول عمر این درخت چنار را متخصصین بیش از هزار سال برآورد کرده اند. متاسفانه مدیران شهر به واسطه تصمیم نسنجیده‌ای که بسیاری از اهالی شهر با آن مخالف بودند به بهانهٔ ترس از سقوط بر سر عابرها درخت چنار را از خاک بیرون آورده و به خارج از شهر ابتدای جاده استهبان و شیراز دوراهی کمربندی و ورودی استهبان منتقل نمودند.

چشمه قهری

مرغخانه

بک بک

آب چک

استخر بوخوم (سلخ بوخو)

استخر پایین (اِسِرّخِ پاین)

استخر بالا (اِسِرّخِ بالا)

تنگ مرغک در یک کیلومتری شهررونیز با پوشش جنگلی و فضای سبز، محوطه مسجد سنگی ایج با پوشش جنگلی و آبشار، لای تاریک با آبشار و چشمه سار، سلطان شهباز با پوشش جنگلی و آبشار، تنگ استهبان، تفرجگاه بردانه در راه ایج – داراب با چشمه سار و درختان مرکبات، بک بک زیستگاه پرندگان کمیاب.

آب گرم خیر
دم تنگ
کرتار
کوه تودج
قلعه دختر و آتشکده زرتشتیان

نقشه استان فارس:

نقشه شهرستان استهبان:

 فصل دوم ( بخشی از پروپزال ):

 ضرورت طرح:

در شهرستان استهبان برای رفت و آمد های بین شهری با وسایل نقلیه عمومی نیاز به یک مکان مناسب و درخور مردم فهیم این شهرستان احساس می شد و از انجا که ترمینال کنونی این شهرستان یک گاراژ قدیمی است، طراحیه مکانی برای انتقال مسافران به دیگر شهرستان ها لازم بود.

و……………………

فهرست مطالب:
تقدیم به………………………………………………………………………………….۳
سپاس گذاری…………………………………………………………………………….۴
چکیده……………………………………………………………………………………۵
مقدمه…………………………………………………………………………………….۶
۱-۱- فصل یک ( مطالعات اقلیمی )……………………………………………….۷
۱-۲- معرفی استان…………………………………………………………………….۸
۱-۳- جغرافیای استان………………………………………………………………….۹
۱-۴- پیشینه تاریخی استان……………………………………………………………۱۰
۱-۵- معرفی استهبان…………………………………………………………………۱۳
۱-۶- صنعت و معدن…………………………………………………………………۱۴
۱-۷- کشاوری و دامداری…………………………………………………………….۱۵
۱-۸- مشخصات جغرافیایی…………………………………………………………..۱۷
۱-۹- وجه تسمیه……………………………………………………………………..۱۷
۱-۱۰- مکان های دیدنی……………………………………………………………….۱۸
۲-۱- فصل دوم ( پروپزال )………………………………………………………………….۲۶
۲-۲- ضرورت طرح…………………………………………………………………..۲۷
۲-۳- دلیل انتخاب طرح…………………………………………………………………۲۷
۲-۴- تعریف طرح انتخابی……………………………………………………………..۲۷
۳-۱-فصل سوم ( تحلیل و آنالیز سایت )……………………………………………………..۲۸
۳-۲- توجیه سایت……………………………………………………………………..۲۹
۳-۳- مواردی که در انتخاب سایت مورد نظر مورد توجه قرار گرفته است……………۲۹
۳-۴- موقعیت سایت……………………………………………………………………۲۹
۴-۱- فصل چهارم …………………………………………………………………….۳۰
۴-۲- مطالعات تطبیقی………………………………………………………………..۳۱
۴-۳- ترمینال کار اندیش……………………………………………………………….۳۱
۴-۴- ترمینال مدرس……………………………………………………………………۳۲
۴-۵-ترمینال امیر کبیر…………………………………………………………………۳۲

 ۵-۱- فصل پنجم………………………………………………………………………۳۴

۵-۲- معرفی فضاها…………………………………………………………………..۳۵
۵-۳- فضای انتظار……………………………………………………………………۳۶
۵-۴- محل سرویس دهی………………………………………………………………۳۷
۵-۵- محل عبور معلولان……………………………………………………………..۳۸
۵-۶- توقف گاه ها…………………………………………………………………….۳۹
۶-۱- فصل ششم ( روند طراحی )………………………………………………….۴۰
۶-۲- تعریف ایده……………………………………………………………………..۴۱
۶-۳- شرح پیدایش ایده………………………………………………………………..۴۱
۶-۴- روند شکل گیری حجم………………………………………………………۴۲-۴۳
۷-۱- فصل هفتم………………………………………………………………………۴۴
۷-۲- تصاویر…………………………………………………………………….۴۵-۴۶
منابع………………………………………………………………………………….۴۷
تصاویر:
۷-۱- استان فارس………………………………………………………۸
۷-۲- بنای تاریخیه استان……………………………………………….۹
۷-۳- کتیبه های تاریخی استان………………………………………..۱۱
۷-۴- محدوده فارس در دوره افشار…………………………………..۱۲
۷-۵- استهبان………………………………………………………..۱۸
۷-۶- محصولات…………………………………………………….۱۵
۷-۷- نمای شهر……………………………………………………..۱۶
۷-۸- کوه های استهبان………………………………………………۱۸
۷-۹- چشم قهری……………………………………………………..۱۹
۷-۱۰- مرغ خانه…………………………………………………….۲۰
۷-۱۱- بک بک……………………………………………………..۲۰
۷-۱۲- استخر بوخوم………………………………………………..۲۲
۷-۱۳- نقشه استان فارس…………………………………………….۲۴
۷-۱۴- نقشه شهرستان استهبان……………………………………….۲۵

۷-۱۵- موقعیت سایت……………………………………………….۲۹
۷-۱۶- ترمینال کار اندیش………………………………………….۳۲
۷-۱۷- ترمینال مدرس…………………………………………….۳۲
۷-۱۸- ترمینال امیرکبیر…………………………………………..۳۳
۷-۱۹- جایگاه مستقبلین……………………………………………۳۵
۷-۲۰- سالن انتظار……………………………………………….۳۶
۷-۲۱- سرویس دهی داخلی،خارجی………………………………۳۷
۷-۲۲- راه پله ها…………………………………………………۳۸
۷-۲۳- توقف گاه………………………………………………….۳۹
۷-۲۴- روند شکل گیری حجم……………………………………۴۲-۴۳

مقدمه
بسیاری از کتب تاریخ هنر، به هنگام پرداختن به هنر تمدن‌های کهن یا تمدن بین‌النهرین را اولین مبحث قرار می‌دهند یا تمدن مصر را. البته شکی وجود نداراد که قدمت تمدن بین‌النهرین در قیاس با تمدن‌های دیگر بیشتر است. لیکن تمدن بین‌النهرین همواره محل تاخت و تاز اقوام مختلف بوده است و تاریخی آشفته دارد. همین آشفتگی در تنوع و تغییرات مدام در جلوه‌های هنری آن تمدن دیده می‌شود. لذا در آثار هنری باقیمانده از تمدن بین‌النهرین، همان گونه که دیدیم، به رغم زیبایی و قدرت، نمی‌توان به دنبال یک منشاء و یک منبع الهام و حتی یک شیوه بادوام بود. تمدن بین‌النهرین به رغم سرگذشت پرنشیب و فراز خود، در آثار هنری شکل گرفته در تمدن‌های دیگر، تاثیراتی مهم گذاشته است. حتی در ابتدایی‌ترین تجلیات هنر مصر می‌توان آثاری از این تاثیر مشاهده کرد، اما این تاثیرات، به همان ادوار ابتدایی محدود می‌شود. هنر مصر در این زمینه سرنوشتی کاملاً متفاوت و متضاد با سیر تاریخی بین‌النهرین دارد.

 

مصر با تاریخی نسبتاً آرام و یکدست که کمتر تحت هجوم قرار گرفته است، توانست در زمینه‌های هنری، هویتی مستقل و باثبات و دست‌نخورده را برای مدتی بسیار طولانی حفظ نماید.
رود نیل در طول تاریخ، منشاء آبادانی و منبع حیات این سرزمین و ساکنان آن بوده است. با توجه به اینکه این رودخانه از میان دو بیابان خشک صحرای عربستان در شرق و صحرای لیبی در غرب عبور کرده و نوار سبز و حاصلخیزی را در این پهنه خشک و سوزان ایجاد نموده، می‌توان به جرات نیل را شاهرگ حیاتی تمدن مصر دانست.

  برای دانلود به ادامه مطلب بروید…  

نام فایل : پروژه آشنایی با معماری جهان – مصر و معرفی ۶ بنای معروف مصر ۱۳۰ اسلاید – مصر ۱۲۰ صفحه { word }    

ساکنین مصر از دو تیره مختلف بوده‌اند. در قسمت شمالی، در دلتای نیل انسان‌هایی از نژاد آسیایی با صورت‌های گرد و پوست‌های روشن می‌زیسته‌اند. ساکنین دره نیل مردمی با جمجه‌ها و صورت‌های کشیده و پوست قهوه‌ای از تیره آفریقاییان بوده‌اند.
این دو تیره در ابتدا حکومت‌های مجزا داشته‌اند و در نتیجه سرزمین مصر به دو قسمت مصر علیا و مصر سفلی تقسیم شده بود. پادشاه نارمر که در این ایام، حکمران مصر علیا و فرماندهی مقتدر بود، توانست در سال ۳۲۰ق.م. با تسلیط بر مصر سفی، اتحادی میان دو منطقه بوجود آورد و تاریخ مدون و مستند مصر هم از همین زمان شروع می‌شود.

تاریخ‌نویسان، دوره کهن مصر را به سه بخش تقسیم نموده‌اند:
دوره پادشاهی کهن (۲۰۴۰ – ۳۲۰۰ ق.م.)؛
دوره پادشاهی میانه (۱۶۵۰ – ۲۰۴۰ ق.م.)؛
دوره پادشاهی جدید یا امپراتوری (۱۰۷۰ – ۱۵۵۰ ق.م.).
در میان این ادوار، گاهی کشمکش‌های سیاسی و نظامی نیز رخ می‌داد. لیکن این تنش‌ها چنان ناچیزند که ما در هنر مصر نوعی یگانگی در موضوع، تلقی و بیان در طول قریب به ۲۰۰۰ سال مشاهده می‌کنیم. هنر مصر را در عهد کهن می‌توان اجمالاً با صفات دینی، ابدیت‌گرا، کاهنی و ایستا توصیف نمود.

باید بدانیم که قدرت دین در مصر باستان با قدرت پادشاهان یکی بوده، چرا که پادشاهان مصر خود را دارای نوعی قدرت الهی می‌دانسته‌اند. به پادشان مصر باستان فرعون می‌گفتند و فراعنه موجوداتی جاودانی تلقی می‌شدند که در مقررات جاری در عالم هستی و حیات طبیعی مشارکت داشته‌اند. به همین دلیل است که آثار هنری مصر باستان در بیشتر موارد در نقش برجسته‌ها و تندیس پادشاهان و ملکه‌ها (پیکرتراشی) به شکل مقادیر پادشاهان (معماری) و تصویرگری مربوط به زندگی ایشان در این جهان یا جهان پس از مرگ (نقاشی) جلوه‌گر می‌شود.
نقش برجسته‌ها
از قدیمی‌ترین آثار بجای مانده از هنر مصر، لوحی سنگی است که مربوط به عهد پادشاهی (نارمر) است. این لوح کوچک اطلاعات ارزنده‌ای در مورد زمان این پادشاه و آغاز نظام منسجم و متحد مصر به ما می‌دهد.
نوع ترسیم و ساخت و ساز بدن در اکثر نقش‌ برجسته‌ها تابع روش خاصی است. مطابق این روش، صورت همواره از نیمرخ، بالاتنه از روبرو، پایین تنه شامل باسن و ران و زانو و پا، از نیمرخ نشان می‌دهد. فاصله پاها و نوع ایستادن به گونه‌ای است که وزن بدن به طور مساوی بر روی پاها پخش می‌‌شود و در نتیجه ترکیب ایستادن بسیار استوار و باوقار خواهد بود.
نباید تصور کنید که این روش ناشی از ناآگاهی هنرمندان مصر از قوانین تصویرگری طبیعی است. برعکس، آثار گوناگون و زیادی وجود دارد که از دانش و مهارت این هنرمندان آن عهد حکایت می‌کند. تصویر زیر، نقش برجسته‌ای است مربوط به هزاره سوم ق.م. که مجسمه‌سازان را در حال کار نشان می‌دهد. در این تصویر می‌بینیم که بدن‌ها به طور طبیعی و منطبق بر نوع کاری که انجام می‌دهند، تصویر شده‌اند.
معماری
گفتیم که هنر مصر کهن از اساس، هنری است دینی و ابدیت‌گرا. بدین معنی که مهمترین پدیده‌های زندگی انسان‌ها آن وقایعی بوده که به نوعی با ماورای طبیعی ارتباط داشته است. در این میان مرگ به عنوان مرز اتصال و دروازه ورود به جهان دیگر از اهمیت استثنایی برخوردار بود. به همین جهت برجسته‌ترین آثار معماری به جای مانده را، مقبره‌ها و معابد تشکیل می‌دهند. از بنای منازل مسکونی و ساختمان‌های عادی اثری باقی نمانده، چرا که این بناها اغلب از تنه درخت و نی ساخته می‌شده است.

در سنت کهن مصر، اعتقاد بر این بود که هر انسان جفتی اسرارآمیز به نام «کا» دارد که نیروی حیات اوست. «کا» که می‌توانیم آن را «روح» ترجمه کنیم، پس از مرگ انسان به حیات خود ادامه می‌دهد، ولی برای بقاء، هنوز احتیاج به جسم مادی دارد. نیاز به حفظ و نگهداری جسم به منظور جایگاهی برای «کا» رفته رفته به مطالعاتی علمی در خصوص چگونگی جلوگیری از فاسد شدن بدن مرده رهنمون شد که در نتیجه آن «فن مومیایی کردن» اختراع گردید.
چون مصریان بر این باور بودند که انسان پس از مرگ همچون زندگی دنیوی، به لوازمی نیاز دارد، کلیه لوازم زندگی، زیورآلات، مبلمان، پول و جواهرات قیمتی و حتی گاهی سگ و گربه‌های مومیایی شده همراه متوفی در مقبره قرار می‌شد. تابوت‌ها از جنس چوب بود و سپس روی آنها را رنگ‌آمیزی می‌کردند و به نوشته‌ها و تصاویر شخص متوفی می‌آراستند.
دیوار مقابر هم با نقاشی و نقش برجسته‌هایی از تمثال و وقایع زندگی متوفی تزئین می‌شد. ابتدایی‌ترین شکل مقبره‌ها به صورت سکویی ساده بود. با وجود جانبی شیبدار، که آنها را «مصطبه» می‌نامیدند. این شکل رفته رفته متحول شد و به صورت هرم پله‌ای در مقبره شاه زوسر درآمد.

هرم‌های پلکانی هم متحول شدند. اوج این تحول را می‌توان در اهرام سه گانه مصر که شهرت جهانی دارند و جزو عجایب عالم و میراث بشری ثبت شده‌اند، مشاهده نمود.
شکل ص ۷۲: اهرام سه گانه مصر بنا شده در سال‌های ۲۵۰۰-۲۵۳۰ و ۲۵۷۰ ق.م. واقع در جیزه
در کنار این معابد، مجسمه عظیم ابوالهل قرار دارد. این مجسمه که ـ از یک سو به خاطر عظمت و از سوی دیگر به علت همجوار بودن با اهرام ـ آن را در بخش معماری آورده‌ایم، با ارتفاع ۲۰ متر در نظر بسیاری از اهل فن، جذاب‌ترو بااهبت‌تر از اهرام است. این مجسمه شیر نشسته که سر انسانی آن بازسازی شده چهره «خفرن» یکی از فراعنه قدرتمند مصر است، شاید عظیم‌ترین اثری است که برای به نمایش گذاشتن شوکت و قدرت یک امپراطوری تاکنون ساخته شده است.
معماری مصر که مصالح آن در آغاز چوب و سپس خشت خام بود، رفته رفته به معماری سنگی تبدیل شد و از شکل مصطبه کوتاه به اهرام حجیم و بلند رسید.
حکومت فراعنه مصر در اواخر عهد پادشاهی کهن (۲۰۴۰ – ۳۲۰۰ ق.م.) با مشلات سیاسی روبرو شدند. فرمانروایان محلی علیه فراعنه طغیان کردند و با کم شدن قدرت فراعنه، ساختن مقادیر عظیم نیز به رکود و ایستایی رسید. این رکود حدود ۷۰۰ سال به طول انجامید. گرچه در اواخر دوره پادشاهی میانه (۱۶۵۰ – ۲۰۴۰ ق.م.) فراعنه مصر توانستند قدرت از دست رفته را تا حدی احیا کنند، ولی آن شوکت و عظمت مقام فرعونی دیگر بازنگشت.
معماری مذهبی که در دورانی «مقبره» در آن رکن اساسی و «معبد» جز ثانویه را داشت، رفته رفته به «معبد محوری» کشیده شد.

معماری مذهبی در عهد امپراطوری یا پادشاهی جدید (۱۰۷۰ – ۱۵۵۰ ق.م.) شوکت و جلال خود را بازیافت، ولی این بار به شیوه و سبکی متفاوت. این بار هنرمندان معمار با دانش و ذوق از عظمت‌های طبیعی برای شوکت بخشیدن به معابد بهره گرفتند. به جای اینکه کوهی مصنوعی و عظیم (هرم) بسازند، کوه‌های باشوکت‌تر طبیعی را محور قرار دادند و معبد را در هماهنگی با آن با درایت و دقت بسیار بنا کردند. بارزترین نمونه این رشد و اوج معبد ـ مقبره، ملکه «حت شپسوت» است که در حدود سال ۱۴۸۰ ق.م. بنا شده است.
هرم پله پله‌ای زوسر (جوسر)
در دوره سلسله سوم در حدود سال ۲۷۵۰ ق.م. مقابر مصری شکل هرم هالی پله‌دار به خود گرفت. مشهورترین این مقابر (و احتمالاً اولین آنها) مقبره پادشاه زوسر است که روی همان تپه مستطیل شکل اجدادی و در شهر سقاره یا گورستان باستانی ممینس برپا شده است. نخستین مقبره عظیم پادشاهی بود. شکل هرم مزبور ظاهراً چیزی حد واسط بین مصطبه و هرم‌های حقیقی بعدی در جیزه است. در واقع کپه‌ای از چندین مصطبه است که به تدریج کوچک شده و در پایان کار ساختمان، مشابه زیگورات‌های بزرگ بین‌النهرین از آب درآمده است، اما هرم زوسر برخلاف زیگورات‌ها یک مقره است نه یک معبد. ارتفاعش از بنای شهر مردگانی که پیرامونش ترتیب یافته است، بلندتر است.
مقبره زوسر کارکردی دوگانه داشت:
حفاظت از پادشاه مومیایی شده و متعلقاتش؛
جسم، ساختن قدرت مطلق و خداگونه وی به کمک جسامت و صلابت خویش.
این ساختمان را یک زیارتگاه درمانی می‌پندارند. مجموعه مهتایل‌های محصور و حیاط بزرگش، آفریده «ایموحوتب»، یعنی نخستین هنرمندی بود که نامش در تاریخ مدون آمده است. او که وزیر اعظم پادشاه زومهر بود، مردی با نیروی افسانه‌ای بود که در جهان باستان، نه تنها فقط به عنوان یک مهندس معمار، بلکه به عنوان انسانی فرزانه، جادوگر حکیم، کاهن و کاتب گونه‌ای نابغه و کاردان که بعدها به عنوان خداپرستید نیز ستوده می‌شد

اهرام ثلاثه مصر
در (جیزه)گیزا، غرب قاهره امروزی، سه هرم از فراعنه سلسله چهارم به نامهای خوفو یا خئوپوس (Cheops) (به معنای کسی که به افق تعلق دارد)، خفرع (Khafre) یا خفرن (یعنی بزرگ) و منکورع (Menkaure) یا موکرینوس (به معنای ملکوتی) وجود دارد. هرمهای سه گانه، عظیم ترین و باشکوهترین بناهای دوره پادشاهی کهن هستند که جزو عجایب هفت گانه جهان باستان نیز محسوب می شوند. این هرمها که از حدود سال ۲۵۵۰ پیش از میلاد ساخته شده اند، با رمز و علم پنهانی ارتباط پیدا کرده اند و نمادهای “حکمت ازلی”، “سرزمین مصر”، “پایداری ابدی” و “فنون جادوگری” بودند. اهرام چیزه نقطه اوجی در تکامل شیوه معماری مقابر مصر در دوره پادشاهی کهن است که با ساختن مصطبه ها ، مقابر اولیه مصریان که غالباً آجری یا سنگی بودند ، آغاز و با هرم پلکانی زوسر پیشرفت کرد.

برای ساخت اهرام، تعدادی شیب راهه آجر فرش احداث گردید و تخته سنگهای آهکی را که از معادن آن سوی نیل با قایق به آنجا منتقل می شدند، احتمالاً با استفاده از غلطکهای چوبی (در آن زمان هنوز چرخ اختراع نشده بود) روی این شیب راهه ها به بالا منتقل می کردند.
در جلوی هر هرم، معبد کوچکی قرار داشت که با گذرگاهی سنگفرش به معبدی دیگر که در دره نیل، در حاشیه مزارع واقع بود، می پیوست. ورود به معبد واقع در دره از طریق مجرایی از رود نیل ممکن بود و هنگام جاری شدن سیل، با قایق به آنجا رفت و آمد می کردند.
در دو سوی اهرام، هرمهایی کوچک با طرحی منظم و دقیق وجود داشت که ویژه اعضای خاندان سلطنتی بود و تعدادی مصطبه نیز به مقامهای بلندپایه درباری اختصاص داشت. جهت هرمهای سه گانه، شمالی – جنوبی است؛ هرمهای خوفو و خفرع نیز بر روی محوری مایل در امتداد یکدیگر ساخته شده اند.

هرم خوفو
خوفو (خئوپس)، دومین پادشاه سلسله چهارم بود که از حدود سال ۲۵۵۱ پیش از میلاد به مدت نزدیک به ربع قرن بر مصر حکومت نمود. وی مجموعه گیزا را در چهل کیلومتری شمال داشور، نزدیک قاهره مدرن و شهر تاریخی و کهن ممفیس، پایه گذاری کرد. این مجموعه دارای پنج عنصر اصلی است:
اهرام خوفو، خفرع و منکورع، تندیس ابوالهول و معبد دره ای هرم خفرع. از اهرام سه گانه چـیزه، هرم خـوفو، کهن ترین و بزرگترین است و تاریخ ساخت آن به حدود سال ۲۵۷۰ پیش از میلاد باز می گردد. این بنای یادمانی سنگی بسیار عظیم, به «هرمی که مکان طلوع و غروب خورشید است»، شهرت داشت.
به استثنای اتاقک تدفین، توده غول پیکری از بنایی با سنگ آهک یا کوهی از سنگ است که مطابق همان اصول ساختمانی هرم پله دار پادشاه زوسر در سقاره ساخته گردیده. لازم به ذکر است که تمامی سنگهای بکار رفته در ساخت اهرام، بدون ملات در کنار یکدیگر کار گذاشته شده اند.
زاویه شیب پهلوهای هرم خوفو ۵۴ درجه و ۵۴ دقیقه است که ضابطه ای برای ساخت هرمهای بعدی در مصر شد. طول ضلع هر قاعده این هرم ۳۶۴/۲۳۰ متر، طول هر یال ۲۱۷متر، بلندای اصلی آن حدود ۷۵/۱۴۵ متر و ‌ارتفاع کنونی آن حدود ۱۸/۱۳۷ متر است و قاعده هرم, ۳۷/۵ هکتار زمین را فرا گرفته است. در ساخت این بنای عظیم نزدیک ۰۰۰/۳۰۰/۲ قطعه سنگ در ۲۱۰ ردیف سنگ چین بکار رفته که هریک وزنی بین ۲ تا ۱۵ تن داشته اند (وزن متوسط سنگها ۵/۲ تن می باشد). در برخی منابع که در رابطه با ویژگیهای منحصر بفرد این بنای عظیم منتشر گردیده، جرم هرم خئوپس را برابر یکصد میلیونیوم کره زمین تخمین زده اند

هرم خفرع
خفرع، چهارمین پادشاه سلسله چهارم و پسر (یا برادر؟) خوفو بود. وی دومین هرم بزرگ گیزا و تندیس عظیم ابوالهول را احداث نمود که این دو در حدود سال ۲۵۳۰ پیش از میلاد ساخته شدند. خفرع از حدود ۲۵۵۸ پیش از میلاد به مدت ۲۶ سال بر مصر حکومت کرد.
هرم خفرع که در جنوب غربی هرم بزرگ خوفو واقع گردیده، ۵/۱۳۶ متر ارتفاع دارد (درحالیکه بلندای اصلی آن ۵/۱۴۳ متر بوده)، طول هر قاعده آن ۸/۲۱۵ متر و زاویه شیب هرم ۵۳ درجه و ۲۰ دقیقه می باشد. در تصاویر، هرم خفرع به دلیل واقع شدن بر سطحی بلندتر نسبت به هرم بزرگ خوفو، مرتفعتر به نظر می رسد.

در دوران پادشاهی کهن، ساخت ورودی در بخش شمالی اهرام، رو به سوی ستاره قطبی، بخشی از مقررات دینی بوده است. در تمامی هرمها این موضوع رعایت شده؛ تنها استثناء، هرم خفرع است که در پهلوی شمالی دارای دو ورودی می باشد.
پس از ساخت قاعده اهرام، بدنه آنها را با سنگهای آهک سفید و براق می پوشاندند؛ پوشـش از رأس هرم رو به پایین صورت می گرفت. بدین ترتیــب که قطـعات سـنگ آهـکی را روی پـله ها قرار می دادند و بیـــن آنهـا را پـر می کردند، سپس آنها را می تراشیدند و رو به پائین صاف می کردند تا زاویه مناسب پیدا کند و ظاهرشان براق شود. تمامی اهرام بجز هرم پلکانی زوسر، میدوم و منکورع، دارای پوشش بوده اند. هنوز بخشی از پوشش آهکی رأس هرم خفرع موجود است، اما سنگهای پوششی هرم خوفو را در قرون وسطی برای استفاده در ساخت بناهای قاهره کنده اند.
هرم منکورع
منکورع، پنجمین پادشاه سلسله چهارم و پسر خفرع بود که از حدود ۲۵۳۲ پیش از میلاد به مدت بیست و نه سال بر مصر حکمرانی کرد. وی کوچکترین هرم را در فلات گیزا احداث کرد که سومین هرم از مجموعه اهرام سه گانه است. این هرم، ۵/۶۶ متر بلندا داشته که امروزه به ۶۲ متر تقلیل یافته است. زاویه شیب هرم ۵۱ درجه و ۲۰ دقیقه و طول قاعده آن ۵/۱۰۸ متر می باشد و در بخش جنوب غربی دو هرم عظیم همجوار خود جای گرفته است. هرم مذکور نیز حدود سال ۲۵۱۰ پیش از میلاد بنا گردید.
هرم منکورع دارای سنگهای دو رنگ می باشد: نیمه بالایی آن توسط سنگ آهکی سفیدی پوشیده شده، درصورتیکه در بخش زیرین آن از سنگهای گرانیتی سرخ فام منطقه آسوان استفاده گردیده است. این هرم بسیار شـایان توجه می باشد، چون تنها هرم سلسله چهارم پادشاهی مصر است که دارای ۱۶ ردیف سنگچین از جنس گرانیت می باشد و چنین پیش بینی شده بود تا سطح این هرم با سنگـهای گرانیتی پوشیده شود، اما به دلیل مـرگ ناگهانی منکورع این امر هرگز تحقق نمی یابد و هرم مذکور فاقد روکش باقی می ماند.
ابوالهول
از دیگر عناصر قابل ذکر در مجموعه گیزا می توان به تندیس عظیم و اعجاب آور ابوالهول (مجسمه مرگ) اشاره داشت. این تندیس که در فاصله ۴۰۰ متری از اهرام سه گانه و شمال معبد دره ای خفرع قرار دارد، بنام پاسدار و نگهبان اهرام نیز نامیده شده است.
سر و قسمت جلوی مجسمه ابوالهول از تخته سنگی یکپارچه وطبیعی به طول ۵۷ متر، عرض ۶ متر و بلندای آن نیز ۶/۱۸ متر است، تراشیده شده؛ پهنای چهره حدود ۴ متر و پاها و سایر قسمتهای بدن را با سـنگ چیــن و آجــر تکمیل کرده اند. چهره این تندیس، احتمالاً صورت خفرع، فرزند و جانشین خوفو و بدن آن، هیکـل شیر می باشد. بسیاری معتقدند که ابوالهول چیـزه، مظـهر خدای خـورشـید (رع – هراخت) است و حتی ممکن است در زمان واحد، مظهر خدا و فرعون بوده است.

مجسمه ابوالهول، کهنترین و بزرگترین تندیس دنیای باستان است که علیرغم صدمه های فراوانی که در دوران استیلای اعراب به آن وارد شده و باعث از بین رفتن بخشی از چهره آن گردیده است، باابهت ترین مظهر سلطنتی فراعنه به حساب می آید.
ابوالهول رو به سمت شرق دارد و در میان پنجه های آن نیز معبد کوچکی ساخته شده است. سنگهای بکار رفته در معبد، غالباً از تراش تخته سنگ طبیعی که پیکره ابوالهول را تشکیل می دهد، بدست آمده و وزن برخی از آنها به بیش از ۲۰۰ تن می رسد.
در دوره پادشاهی میانه و جدید، تعداد زیادی ابوالهول در اندازه های مختلف از مصر باستان بدست آمده است. شاید بتوان ابوالهولی که سر آن شبیه رامسس دوم، فرعون سلسله نوزدهم ساخته شده است را آخرین آنها دانست که در مصر تراشیده گردیده است. بیشـتر ابــوالهـول ها را مشابه فرعون وقت می تراشیده اند.

معبد دره ای هرم خفرع
این معبد در ۴۰۰ متری شرق مجموعه اهرام واقع شده است و با روش تیر باربر و ستون با مقطع مربع شکل، به صورت کاملاً یکپارچه از سنگ خارای سرخ پاکتراش و صیقلی احداث گردیده. تنها تزئین بکار رفته در این معبد، تندیسهایی است که در امتداد دیوار به صورت ردیفی قرار داشتند. کف معبد نیز از سنگهای مرمر سفید پوشانیده شده بود.
بدلیل عدم استفاده مصریان باستان از سیمان، برای برافراشتن ستونها، ابعاد و تناسبات آنها را بزرگ درنظر می گرفتند. هنگام ایجاد تالارهای ستوندار نیز در بیشتر موارد، ردیف ستونهای میانی را بلندتر از ستونهای کناری درنظر می گرفتند تا یک ردیف پنجره زیر سقفی برای رساندن نور خورشید به درون بنا در آن بخش تعبیه کنند. چنین شیوه ساختمان سازی به صورت ابتدایی در معبد دره ای هرم خفرع رعایت شده است. به نظر می رسد که این ردیف پنجره زیر سقفی از ابداعات مصریان باشد، نوآوری که تا به امروز به عنوان یکی از عناصر مهم معماری، مورد استفاده واقع می گردد

هنر و معماری مصر در دوره پادشاهی میانه
این دوره از تاریخ مصر که در سال ۲۳۰ق.م. آغاز گردید، زمینداران و فئودال‌ها به مبارزه با قدرت فراعنه پرداختند و کشور مصر را تقریباً تا یک قرن در ناآرامی و آشوب‌های داخلی گرفتار کردند. سرانجام یکی از ایمران طیوه (طبس) به نام «منتوت اول» با اقتدار کامل توانست مصر را یکبار دیگر متحد کند. با تشکیل دولت قدرتمند مرکزی، اقتصاد مجدداً رونق گرفت و آثار هنری بوجود آمد. در دوره پادشاهان این سلسله‌هل یازدهم و دوازدهم (پادشاهی میانه) تحور مزبور، موجب گردید که هنر و بسیاری از سنت‌های گذشته دوباره احیا گردد. هنر معماری و پیکرسازی را مجدداً حمایت نمودند. در این دوره هنر جواهرسازی بیش از پیش رونق گرفت و در هنر نقاشی سبک‌های جدید و نو پدید آمد.

به نام یگانه معمار هستی  

مقدمه :
کناف درواقع نام خانواده و مؤسسه¬ای با فعالیت¬هایی در سطح بین¬المللی و ویژگی¬های ممتاز می¬باشد. این شرکت علاوه بر گستردگی و وسعت خود یک مؤسسه خانوادگی اصیل بوده که این موضوع عامل مهمی در در رشد و پیشرفت چشمگیر آن است. از ویژگی¬های این شرکت سرعت در تصمیم¬گیری،‌ ابداع و نوآوری در صنعت ساختمان، سرمایه¬گذاری¬های پیوسته و حمایت از ایده¬های نوین کارکنان آن است که آن را از سایرین متمایز ساخته است.
این شرکت توسط برادران کناف،‌ کارل (Karl) و دکتر آلفونس (Dr.Alfons) در سال ۱۹۳۲ بنیانگذاری شد و هم اکنون فرزندان این دو یعنی نیکلاس (Nikolas) و بالدوین (Baldwin) کناف به طور مشترک با هماهنگی سایر اعضای خانواده کناف این گروه را رهبری می¬کنند.

کار این شرکت از تولید و عمل¬آوری گچ در منطقه سارلند در کشور آلمان (Saar and main rivers) شروع شده و با توسعه و تنوع بخشیدن به این تولیدات درسطح بین¬المللی در زمینه¬های زیر فعالیت دارد:

– سیستم¬ها و مصالحی که بر مبنای ماده معدنی گچ تولید می¬شوند.
– عایق¬های صوتی و حرارتی.
– استخراج سنگ آهک و تولید مصالح مرتبط با این ماده ساختمانی.
– مصالح و مواد ساختمانی بر پایه گچ و سیمان.
– تجهیزات و ماشین¬آلات تولیدکننده مصالح فوق.

برای دانلود به ادامه مطلب بروید…  

نام فایل : کناف ۱۴۰ صفحه – دانلود مقاله ای کامل در مورد کناف در ساختمان – مقاله و پروژه های آماده معماری

در دفاتر وکارخانجات این شرکت در سراسر جهان بیش از ۱۸۰۰۰ نفر فعالیت دارند که تلاش همگی آن¬ها حصول موفقیت شرکت و درنتیجه ایجاد امنیت اقتصادی و رشد و توسعه حرفه¬ای خود است. یکی از اصول این شرکت تأسیس واحدهای صنعتی در مناطقی است که مواد اولیه فراوان و بازار مصرف مناسب این تولیدات وجود داشته باشد. در این راستا واحدهای متعدد،‌ تولیدی این گروه در شرق اروپا و نقاط مختلف آسیا درحال احداث می¬باشد که نتیجه ¬آن افزایش اشتغال و تولید مواد و مصالحی باکیفیت ممتاز برای برآورده کردن نیازهای فردای این جوامع می¬باشد.

صفحات روکش¬دار گچی در طی یک فرآیند به هم پیوسته تولید می¬¬شود.

دوغاب گچ که مخلوطی از گچ استاکو (Stucco)، آب و سایر افزودنیهای مورد نیاز است پس از مخلوط شدن در مخلوط¬کن به وسیله خروجی¬های متعدد بر روی کاغذ مخصوص پخش می¬شود. در این وضعیت کاغذ زیرین، سطح رویی و کاغذ فوقانی، سطح پشتی صفحات تولیدشده را تشکیل می¬دهد. صفحه تولیدی با عبور از قطعات و مراحل مختلف دارای نوع لبه وضخامت مورد نیاز خواهد شد. کاغذ رویی علاوه بر سطح بیرونی صفحه قسمت¬های دیگری نظیر لبه¬ها و بخش کوچکی از پشت صفحه را نیز می¬پوشانند.
بعد از شکل¬پذیری این صفحه نیز از تعدادی قطعات تنظیم¬کننده عبور کرده که در این مرحله ضخامت صفحات تعیین می¬شود.
در طی این مدت گیرش و سختی صفحه افزایش می¬یابد و در مرحله چاپ؛ مشخصات محصول مانند نوع صفحه، ضخامت، زمان تولید و استاندارد مربوطه روی آن ثبت می¬شود.
در مرحله برش نوار پیوسته صفحات تولید شده به طول¬های مورد نیاز و استاندارد برش داده شده و پس از آن به سمت کوره خشک¬کن هدایت و آب اضافی آن به آرامی تبخیر می¬شود. این صفحات پس از خشک شدن بسته¬بندی شده و به محل انبار یا پروژه حمل می¬شود.

 

صفحات روکش دار گچی تولیدی کناف ایران از نظر مشخصات و مورد استفاده شامل موارد زیر می شود:

–    صفحات معمولی Reguler Board(RG)
–    صفحات مقاوم در برابر رطوبت(MR)
Moisture Resistant board
–    صفحات مقاوم در برابر حریق(FR)
Fire Resistant boaard
–    صفحات مقاوم در برابر حریق و رطوبت(FM)
Fire & Moisture Resistant board
صفحات روکشدار گچی ساده(RG) :
صفحات روکش داری هستند که سطح و لبه بلند (طولی) آن ها با مقوای محکمی پوشیده شده است.
– علامت مشخصه : در امتدادمحور میانی پشت صفحه مهر آبی کناف چاپ شده است.
– موارداستفاده : دیوارهای جداکننده، پوشش دیوارهای سنتی به جای گچ و خاک و گچ کاری، سقف کاذب.
صفحات روکش دار گچی مقاومت در برابر رطوبت (MR):
صفحات روکش داری هستند که گچ تشکیل دهنده آن با مواد مقاوم در برابر رطوبت پوشش شده است.
– علامت مشخصه مقوای پشت و روی صفحه سبز رنگی می باشد و در امتداد محور میانی پشت صفحه مهر آبی کناف چاپ شده است.
– موارد استفاده : مانند صفحات روکش دار گچی ساده و همچنین سلول های تر در ساختمان نظیر حمام، آشپزخانه ودست شویی.
صفحات روکش دارگچی مقاوم در برابر آتش  (FR):
صفحات روکش داری هستند که گچ آن ها حاوی الیاف فایبرگلاس می باشد که صفحه روکش دار را در برابر آتش مقاوم می نماید.
– علامت مشخصه: در امتداد وسط پشت صفحه مهر قرمز کناف چاپ شده است.
– موارد استفاده: دیوارهای جدا کننده، پوشش دیوارهای سنتی، سقف کاذب و مناطقی که نیاز به مقاومت در برابر آتش وجود دارد. پوشش ستون ها و تیرهای فلزی و بتونی.
صفحات روکش دار گچی مقاوم در برابر آتش و رطوبت (FM) :
صفحات روکش داری هستند که گچ آن ها حاوی فایبرگلاس ومواد مقاوم دربرابر رطوبت و مقوای آن ها با موادمقاوم در برابر رطوبت پوشیده شده است.
– علامت مشخصه: مقوای پشت و روی صفحه سبز رنگ می باشد و در امتداد محور میانی پشت صفحه مهر قرمزکناف چاپ شده است.
-موارد استفاده: مانند صفحات روکش دار گچی مقاوم در برابر آتش و همچنین در سلول های تر در ساختمان نظیر حمام، آشپزخانه ودستشویی.
صفحات مسلح سیمانی(Aquapanel):
صفحات مسلح سیمانی،صفحاتی هستند که از ترکیبات سیمان والیاف فایبرگلاس تشکیل شده و جهت استفاده درنمای خارجی و فضاهای داخلی با درصد رطوبت نسبی بالا بکار می رود.

تذکر: از صفحات نوعRG در فضا و شرایطی که رطوبت نسبی تا ۶۰% از صفحات نوع MR در فضا و شرایطی که رطوبت نسبی بیش از ۶۰% و کمتر از ۹۰% استفاده می شود.
برای شرایط رطوبت نسبی بیش از ۹۰% از صفحات نوعAquapanel استفاده میشود.

صفحات روکش دار گچی و صفحات مسلح سیمانی- مشخصات و بسته بندی

ابزار برش و حمل:
صفحات روکش دار گچی در محل کارخانه بنابه میزان ضخامت در بسته های ۴۰، ۵۰، ۶۰، ۹۰، ۱۱۰، ۱۴۰تایی قرارگیری بسته صفحات در طبقات، جهت حمل به نقاط مختلف طبق از چرخ دستی و دستگیره حمل استفاده می شود.
جهت جابجایی صفحات وقطعات برش خورده از دستگیره حمل و برای تعداد بیشتر صفحات تا ۱۰ برگ از چرخ دستی استفاده می شود.
برش صفحات:
جهت برش صفحات روکش دار گچی به ترتیب زیر عمل می کنیم:
۱- برش کاغذ روی صفحات(شکل۱)
۲- شکستن صفحه در امتدادبرش
۳- برش کاغذ پشت صفحات(شکل۲)
۴- صاف و یکنواخت کردن لبه های برش خورده به وسیله رنده(شکل۳)
پس ازبرش صفحات لبه های برش خورده در صورت نیاز به وسیله دستگاه پخ زن در زاویه های ۵۰/۲۲ و ۴۵۰ پخ زده می شود.
اگر برش صفحات در عرض های کم(۵تا۲۰ سانتی متر)موردنظر باشد از دستگاه برش نواری استفاده می شود(شکل۴) این دستگاه قابلیت اجرای برش های منحنی را نیز دارا می باشد.
به منظور در آوردن جای کلید پریز برق نیز از قطعات گردبر در قطرهای مختلف استفاده می شود.(شکل۵)

مواد و مصالح جنبی(پودرها) بتونه درزگیر:
گچ های ساختمانی هرچه درصد خلوص بیشتری داشته باشند به پوشش بهتری دست پیدا می کنیم.محصولات گچی کناف دارای ترکیبی از گچ به خلوص حدود ۹۵% می باشند و این به مفهوم وجود میزان ناچیزی ناخالصی مانند کربنات ها و نمک در این محصولات تولیدی می باشد.
درحال حاضر این محصولات شامل موارد زیر می باشد:
–    بتونه درزگیر KNAUF FUGENFULER
–    پرفیلکس KNAUF PERLFX
–    گچ ساتن KNAUF MUL TICOVER
–    گچ پوشش TOP FINISH

بتونه درزگیر KNAUF FUGENFULLER :
موارد استفاده:
بتونه درزگیر کناف ایران برای بتونه کاری و درزگیری با نوار کاغذی یا نوار فایبرگلاس مخصوص در سیستم های ساخت و ساز خشک به کار می رود.
این ماده به صورت لایه های نازک برای درزگیری صفحات روکش دار گچی پس از نصب و یا تعمیرات سطوح آسیب دیده صفحات روکش دار گچی، پر کردن درزها وسوراخ های قطعات بتونی، بتونه کاری سطوح بتونی و یا سفیدکاری دیوارک های گچی با حداقل ضخامت ۱ تا ۳ میلی متر مورد استفاده قرار می گیرد.
ترکیبات:
ماده اصلی بتونه درزگیر کناف، گچ به صورت پودر می باشد که ضمن ترکیب با سایر افزودنی ها به کیفیت و خواص لازم جهت استفاده برای درزگیری و یا نازک کاری سطوح مربوطه رسیده است.
آماده سازی سطح زیرکار:
صفحات روکش دار گچی باید بر روی زیرسازی نصب و محل درزها کاملاً خشک و گردگیری شود.
نحوه ترکیب با آب و اجرا:
به میزان کافی آب در یک ظرف تمیز ریخته و پودر گچ را به آرامی روی سطح آب می ریزیم(به ازای هر ۴پیمانه گچ، ۳پیمانه آب لازم است)مدت۳-۲دقیقه صببر می کنیم تا گچ های باقیمانده روی سطح آب خیس شده و غرق شوند سپس با استفاده از دست به آرامی  وبا همزن مکانیکی با سرعت پایین مخلوط بتونه درزگیر را تا دستیابی به خمیری یکدست که از روی کاردک نریزد، مخلوط می نماییم. به این خمیرنباید ماده دیگری اضافه شود.
فرصت بکارگیری پس از مخلوط کردن حداکثر ۳۰دقیقه است، بهتر است بتونه کاری پس از اتمام کف سازی انجام شود.دمای محیط نباید از ۱۰ درجه سانتی گراد کمتر باشد.
روش بکارگیری:
بتونه درزگیر کناف نباید با سایر مواردی که باعث تغییرات در خواص و مشخصات فیزیکی محصول می گردد، ترکیب نمود.
هنگامی که ملات بتونه درزگیر کناف گرفته(سفت شده) است، دیگر نمی توان با اضافه نمودن آب آن را رقیق نمود و یا هم زد تا برای استفاده مجدد آماده شود و این ملات مناسب کار نمی باشد.
ظروف آماده سازی ملات و ابزارکار می بایست بلافاصله پس از اتمام کار با آب شسته شوند.باقی ماندن اجزا گچ روی ابزار و ظروف باعث کوتاه شدن زمان گیرایش گچ در استفاده های بعدی می گردد.

پرلفیکسKNAUF PERLFIX :
موارد استفاده:
چسب پرلفیکس کناف ایران برای نصب صفحات روکش دار گچی و صفخات پوشش یافته با عایق های فوم پلی استایرین و یا پشم سنگ بر روی تیغه های آجری، بتنی، سفالی، سیپورکس، هبلکس و دیواره های گچی، جهت بهبود خواص صورتی و حرارتی دیوار موجود و یا به عنوان گچ و خاک و سفیدکاری به کار می رود.
ترکیبات:
ماده اصلی پرلفیکس کناف، گچ به صورت پودر می باشد که ضمن ترکیب با سایر افزودنی ها به کیفیت و خواص لازم جهت استفاده در موارد مختلف رسیده است.

آماده سازی سطح زیرکار:
سطوح زیر کار باید محکم باشند و پیش از شروع کار خشک وگردگیری شوند.سطوح بتنی باید کاملا خشک و عاری از هر گونه مواد اضافی ناشی از قالب بندی و غیره باشد، بهتر است سطوح بتنی صیقلی و یا دارای جذب بالا را قبل از نصب صفحات روکش دار گچی با ماده مناسبی پوشاند که سطح را متخلخل و جذب را کاهش دهد.
نحوه ترکیب با آب و اجرا:
به میزان کافی آب در یک ظرف تمیز ریخته و پودر پرلفیکس را به آرامی روی سطح آن می ریزیم(هر کیسه ۴۰کیلوگرمی تقریبا با ۲۲ لیتر آب مخلوط می شود) پس از ۲/۳ دقیقه گچ های باقیمانده روی سطح آب خیس شده و غرق می شوند. سپس با استفاده ازدست به آرامی و یا همزن مکانیکی با سرعت پایین مخلوط می نماییم. به این خمیر نباید ماده دیگری اضافه کرد. فرصت بکارگیری پس از تهیه خمیر حدود۳۰ الی ۴۰ دقیقه می باشد. نصب و تراز نمودن صفحات روکش دار گچی باید حداکثر تا ۲۰ دقیقه پس از قرار گرفتن چانه ها بر روی زیرکار یا پشت صفحات، انجام شود. دمای محیط کار نباید از ۵ درجه سانتی گراد کمتر باشد.
مقدار مصرف:
به طور معمول حدود ۴۰کیلوگرم خمیر پرلفیکس برای اتصاف ۸مترمربع صفحات روکش دار گچی مصرف می شود.
روش بکارگیری:
پرلفیکس کناف نباید با سایر موادی که باعث تغییرات در خواص و مشخصات فیزیکی محصول می گردد، ترکیب نمود.
پرلفیکس کناف را نمی توان به عنوان بتونه درزگیر در ساخت و ساز خشک استفاده نمود.
هنگامی که ملات پرلفیکس کناف گرفته(سفت شده) است، دیگر نمی توان با اضافه نمودن آب آن را رقیق نمود و یا زد تا برا یاستفاده مجدد آماده شود واین ملات مناسب کار نمی باشد.
ظروف آماده سازی ملات و ابزار کار می بایست بلافاصله پس از اتمام کار با آب شسته شوند. باقی ماندن اجزا گچ روی ابزار وظروف باعث کوتاه شدن زمان گیرش گچدر استفاده های بعدی می گردد.
میزان مصرف:
بستگی به مورد استفاده، ناهمواری و نوع سطح زیر کار دارد.
نگهداری:
با استفاده از پالت چوبی و در محل خشک می توان در حدود ۶ماه پرلفیکس کناف را انبار کرد. در صورتی که کیسه ها باز شده اند می بایست به خوبی در برابر رطوبت محافظت شوند.
گچ ساتن KNAUF MUL TICPOVER  :

موارد استفاده:
گچ ساتن کناف جهت دستیابی به سطوح تراز، همگن و یکدست در موارد زیر قابل استفاده می باشد:
– برای پوشش سطوح ایجاد شده با صفحات روکش دار گچی کناف(دیوارهای جداکننده- سقف های کاذب-دیوارهای پوششی).
– به عنوان لایه نهایی سطوح پوشش شده با گچ پوشش کناف.
– برای پوشش نهایی سطوح گچ و خاک(سفیدکاری)، گچ ماری،سطوح بتنی و ایجاد سطوح صیقلی جهت رنگ کاری.
– برای پوشش نهایی سطوح سیمان آهکی، پلاستر سیمان و یا موارد بازسازی و نوسازی.
سطوح پرداخت شده با این محصول کاملا صیقلی وشفاف(در صورت پرداخت طولانی) خواهند بود که زیرسازی ایده آبی برای انواع رنگ های پلاستیک،روغنی و یا کاغذ دیواری می باشد.
ترکیبات:
ماده اصلی گچ ساتن کناف، گچ به صورت پودر می باشد که ضمن ترکیب با سایر افزودنی ها به کیفیت و خواص لازم جهت استفاده در سطوح مختلف رسیده است.
آماده سازی سطح زیرکار:
سطوح زیرکار باید محکم باشد و پیش از شروع کار خشک و گردگیری شود. سطوح زیر کار(مصالح بنایی) باید کاملاً خشک و عاری از هرگونه مواد اضافی باشند.
نحوه و ترکیب با آب و اجرا:
به میزان کافی آب در یک ظرف تمیز ریخته و پودر گچ را به آرامی روی سطح آب می ریزیم(به ازای هر ۱۰کیلو.گرم پودر گچ پرداخت، ۵/۶ تا ۸/۵ لیتر آب لازم است). به مدت ۳/۲ دقیقه صبر می کنیم تا گچ های باقی مانده روی سطح آب خیس شده و غرق شوند سپس با استفاده از دست به آرامی ویا همزن مکانیکی با سرعت پایین مخلوط گچ ساتن را تا دستیابی به ملات یکدست، مخلوط می کنیم. به این ملات نباید ماده دیگری اضافه شود. ملات گچ ساتن به ضخامت ۱ تا ۳ میلیمتر در مدت ۴۰ تا ۸۰تا۱۰۰ دقیقه روی تمام سطح کار کشیده شود و سپس با استفاده از ماله گچکاری سطح کار پرداخت می شود.
زمان گیرش این محصول ۱۴۰تا۱۵۰ دقیقه می باشد.(توجه شود که مشخصات فوق براساس محل استفاده و نوع سطح زیر کار می تواند تغییر یابد).
روش بکارگیری:
گچ ساتن کناف نباید با سایرموادی که باعث تغییرات در خواص و مشخصات فیزیکی محصول می گردد، ترکیب نمود.

گچ پوشش TOPFINISH :
موارد استفاده:
گچ پوشش کناف جهت دستیابی به سطوح تراز، همگن و یکدست در موارد زیر قابل استفاده می باشد:
– برای پوشش نهایی سطوح پیش ساخته یا سطوح بتنی درجا و صرفا در فضاهای داخلی کاربرد دارد.
– برای پوشش نهایی سطوح گچی، سیمان آهکی، پلاستر سیمان، موارد بازسازی و نوسازی.
سطوح پرداخت شده با گچ پوشش کناف زیرسازی مناسبی جهت نصب انواع پوشش ها مثل کاغذ دیواری ویا اجرای هر نوع رنگ می باشد.
در صورت نیاز به پرداخت ویژه و یا ایجاد سطوح خاص و صیقلی از گچ پرداخت استفاده شود.گچ پوشش کناف جهت استفاده در سیستمهای ساخت و ساز خشک مناسب نمی باشد.
ترکیبات:
ماده اصلی گچ با پوشش کناف، گچ به صورت پودر می باشد که ضمن ترکیب با سایر افزودنی ها به کیفیت و خواص لازم جهت استفاده در سطوح مختلف رسیده است.

آماده سازی سطح زیرکار:
سطوح زیرکار می بایست پایدار وتمیز و سطوح بتنی خشک و عاری از مواداضافی (نخاله، مواد روغنی یا نفتی) باشند. سطوح بتنی را ابتدا با استفاده از برس سیمی و یا شستشو با آب تمیز نموده سپس تا خشک شدن سطح، صبرکنید.
درزهای بین قطعات پیش ساخته بتنی را با استفاده از گچ پوشش کناف پر کنید.
در مواردی که سطح زیرکار از لایه های با درصد جذب بالا تشکیل شده و یا از قالب های پلاستیکی و فلزی در اجرای سطوح بتنی استفاده شده باشد بهتر است پیش از شروع کار یک لایه پرایمر بدون افزودن حلال، روی سطح اندود شود.
نحوه ترکیب با آب واجرا:
به میزان کافی آب در یک ظرف تمیز ریخته و پودر گچ را به آرامی روی سطح آب می ریزیم.(هر کیسه ۲۵کیلوگرمی با ۱۵لیتر آب مخلوط می شود) پس از مدت ۳-۲دقیقه گچ های باقیمانده روی سطح آب خیس شده و غرق می شوند. سپس با استفاده از دست به آرامی و یا همزن مکانیکی با سرعت پایین مخلوط گچ ساتن را تا دستیابی به ملات یکدست، مخلوط می کنیم.
پس از سفت شدن ملات، سطح اندود شده با گچ پوشش سطح نهایی پرداخت شده بستگی به دفعات پرداخت دارد.
پرداخت اولیه را بدون مرطوب نمودن ابزار می توان انجام داد. جهت مراحل بعدی می توان با مرطوب نمودن قلم موی نقاشی(پلاستیک) روی سطح را پرداخت نمود.
مرحله آخر پرداخت را می توان پس از گذشت ۱۰۰دقیقه آغاز نمود.

روش بکارگیری:
گچ پوشش کناف نباید با سایر موادی که باعث تغییرات در خواص و مشخصات فیزیکی محصول می گردد، ترکیب نمود.
گچ پوشش کناف را نمی توان با عنوان بتونه درزگیر در ساخت و ساز خشک استفاده نمود.
هنگامی که ملات گچ پوشش کناف گرفته(سفت شده)است، دیگر نمی توان با اضافه نمودن آب آن را رقیق نمود و یا هم زد تا برای استفاده مجدد آماده شود و این ملات مناسب کار نمی باشد.
ظروف آماده سازی ملات و ابزار کار می بایست بلافاصله پس از اتمام کار با آب شسته شوند. باقی ماندن اجزا گچ روی ابزار و ظروف باعث کوتاه شدن زمان گیرش گچ در استفاده های بعدی می گردد.
میزان مصرف:
بستگی به ناهمواری ونوع سطح زیر کار دارد.
نگهداری:
با استفاده از پالت چوبی و در محل خشک می توان در حدود ۶ماه گچ پوشش کناف را انبار کرد. درصورتی که کیسه باز شده اند می بایست به خوبی در برابر رطوبت محافظت شوند.
سیستم های ساخت وساز خشک از طیف وسیعی از مواد و مصالح جنبی جهت به دست آوردن نتیجه مطلوب در مرحله نصب این ساختارها بهره می برد این مصالح علاوه بر موارد ذکر شده شامل انواع پیچ انواع نوار درزگیر، انواع نوار عایق و انواع درزبند می باشد.
پیچ ها:
پیچ های کناف از نوعBlack Phosphate می باشد و برای اتصال صفحات روکش دار گچی به سازه های فلزی استفاده می شود. این پیچ ها دارای طول هایی به میزان ۵۵mm, 45mm, 35mm, 25mmمی باشند. و برای اتصال صفحات روکش دار گچی به سازه های فلزی به ضخامت تا۰٫۷mm استفاده می شود.
برای اتصال صفحات به سازه های فلزی به ضخامت بیش از ۰٫۷mm و کمتر از ۱٫۲mm از پیچ سرمته دار ۲۵ از نوع (T.B25*25) استفاده میشود.
جهت اتصال سازه های فلزی تا ضخامت۰٫۷mm به یکدیگر از پیچ مخصوص نوع (L.N3.5*9) و برای اتصال سازه های کناف به سازه های فلزی به ضخامت بیش از ۰٫۷mm و کمتر از ۱٫۲mm از پیچ سرمته دار نوع(L.B 3.5*9.5) استفاده می شود.
بولت پروانه ای:
این قطعه یک راه حل مناسب برای نصب قطعات با وزن کم بر روی صفحات روکش دار گچی می باشد.
این پیچ های خودکار بارهای تا وزن جدا ۱۵kgرا تحمل میکند.
نوار درزگیر:
از نوارهای درزگیر جهت مسلح کردن محل درزها و جلوگیری از هرگونه ترک پس از مرحله نصب استفاده می شود. این نوارها دارای انواع مختلف مانند نوارهای فایبرگلاس، کاغذی و فایبرگلاس توری پشت چسب دارمی باشد. نوار درزگیر مناسب جهت محل هایی که دارای حریق می باشند نوار از نوع فایبرگلاس می باشد.

کرنر بید کاغذی:
این نوار شامل یک نوار کاغذی ودو ردیف نوار فلزی(AL) بر روی آن می باشد و جهت کنج های محذب و مقعر استفاده میشود. این نوار علاوه بر حفاظت لبه ها کنج هایی با سطح یکنواخت و در یک راستا ایجاد می کند. عرض این نوار حدود۵۰mm می باشد.
نوار عایق کناف:
نوار عایق کناف پشت چسب دار بوده و دارای عرضی معادل با۵۰-۱۰۰mm می باشد.
این نوار به زیر رانر فلزی چسبیده و به منظور بهبود عملکرد آکوستیکی دیوارهای جداکننده به کار می رود.

انواع پیچ و نوار :

مقاطع فلزی:
مقاطع(پروفیل) کناف از ورق های فولادی که به وسله یک لایه روی پوشش شده اند تولیدمی شود. این مقاطع همگی به روش نورد سرد(Cold roll  forming) فرم داده می شوند. همچنین این مقاطع برای عملکرد باربری مناسب نمی باشند. اگر از این مقاطع در مناطقی با درصد رطوبت نسبی بالا استفاده شود تمامی نقاط برش خورده در این شرایط می بایست با پرایمرهای بر پایه روی(Zinc) ترمیم و محافظت شود.
دیوارهای جداکننده کناف ایران دیوارهایی غیرباربر است که شامل یکسری قاب های فلزی می باشد که صفحات گچی به وسیله پیچ مخصوص بر روی آن نصب می شود. سطح این صفحات به وسیله بتونه و نوار مربوطه درزگیری شده، به طوری که در انتها یک سطح پارچه و بدون درز خواهیم داشت که قابلیت رنگ آمیزی ویا هر نوع پوشش نهایی دیگر را خواهد داشت.
دیوارهای کناف در واقع یک راه حل ساده و کامل برای جدا کننده ها در فضاهای اداری، تجاری و مسکونی و… می باشد.
این ساختار دارای ویژگی های به شرح زیر می باشد:
– سرعت اجرایی بالا همراه با دور ریز کم مصالح و در نتیجه صرفه جویی در نیروی کار و مصالح مصرفی.
-قابلیت اجرا بر روی کف تمام شده که تغییرات آتی معماری بنا را بسیار آسان می کند.
– کاهش جرم ساختمان که نتیجه استفاده از جداکننده هایی با وزن۲۵-۳۵kg می باشد و مقاومت در برابر خطرات ناشی از زمین لرزه.
-اجرای جداکننده هایی مطابق با معیارهای فنی مورد نظر طراحان و تحت کنترل در آوردن کمیت هایی نظیر عبور حرارت، صورت و کد حریق.

دیوارهای جداکننده استاندارد:
مقدمه:
دیوارهای جداکننده کناف براساس عملکرد دیوارهای غیرباربر و با امکان اجرای سریع طراحی شده اند.
این نوع از دیوار دارای ویژگی های زیر می باشد:
-قابل استفاده در فضاهایی با کاربری تجاری و مسکونی.
-ساختارهایی چند عملکردی برای فضاهایی با عملکرد متنوع.
-استفاده حداقل مصالح واجزاء جهت اجرای ساختار.
این سیستم ها قابلیت استفاده از طیف گسترده ای از صفحات مانند صفحات مقاوم در برابر رطوبت(MR)، حریق(FR)، حریق و رطوبت(FM) را دارند که بستگی به عملکرد موردنیاز ساختاردارد.
این صفخات بر روی مقاطع فلزی با وزن بسیار کم که مقطع آن ها به شکلC یاU فرم داده شده اند نصب می شوند که در واقع ساده ترین نوع دیوار جداکننده می باشند.
صفحاتی که بر روی این قاب های فلزی نصب می شوند دارای لبه ای با پخ ملایم هستند که به وسیله نوار و خمیر درزگیر، درزگیری و مسلح می شوند.
محدودیت ها:
دیوارهای جداکننده کناف قابلیت استفاده در هر نوع فضایی را دارنداما در بعضی شرایط این صفحات قابل استفاده نیستند،که شامل موارد زیر می شوند:
-دمای بیش از۵۰c باعث تغییر حالت در شرایط صفحات گچی شده که عملکرد فیزیکی و دوام دیوار را کاهش می دهد.
-رطوبت مداوم بیش از ۶۰%(برای صفحات مقاوم در برابر رطوبت۹۰%) یا نفوذ مداوم آب کارایی صفحات را کاهش می دهد برای این منظور صفحات از نوعAquapanel برای فضاهای مرطوب با پوشش کاشی توصیه می شود.
اجزاء ساختار:
اجزاء فلزی:
سازه(استاد)C  :
این مقطع سبک فلزی جزء عمودی قاب های فلزی را تشکیل می دهد.
سازه  U:
این مقطع فلزیU شکل با ارتفاع بال۳۰-۳۵mm در کف و سقف دیوار و بخش های افقی بازشوها نصب می شود.
سازه نبشی:
این سازه برای حفاظت ونگهداری از لایه پشم سنگ در جزئیات اجرایی مربوطه به اتصال دیوار جداکننده به سقف متحرک مورد استفاده قرار می گیرد.
مواد و مصالح جنبی:
طیف گسترده ای از مواد ومصالح جنبی برای کامل کردن جزئیات دیوارهای جدا کننده موجود است که بخشی از آن ها به شرح زیر می باشد:
پیچ درای وال کناف  TN:
جهت اتصال صفحات به سازه زیرین مورد استفاده قرار می گیرد. جهت اتصال سازه به سازه از پیچLN استفاده میشود.

نوار درزگیری کناف:
جهت درزگیری محل درزها استفاده می شود و در انواع کاغذی، فایبرگلاس و فایبرگلاس توری مورد استفاده قرار می گیرد.

نوار عایق کناف:
جهت قرارگیری بین قاب پیرامونی وسطح اتصال و بهبود عملکرد صوتی دیوار مورد استفاده قرار می گیرد.

بتونه درزگیر کناف:
بتونه درزگیر کناف ایران برای بتونه کاری و درزگیری با نوار کاغذی یا نوار فایبرگلاس مخصوص در سیستم های ساخت وساز خشک به کار می رود.
این ماده به صورت لایه های نازک برای درزگیری صفحات روکش دار گچی پس از نصب و یا تعمیرات سطوح آسیب دیده صفحات روکش دار گچی، پر کردن درزها و سوراخ های قطعات بتونی، بتونه کاری سطوح بتونی و یا سفیدکاری دیوارهای گچی با حداقل ضخامت ۲میلی متر مورد استفاده قرار می گیرد.

پرلفیکس:
چسب پرلفیکس کناف ایران برای نصب صفحات روکش دار گچی و صفحات پوشش یافته با عایق های پلی استایرین و یا پشم سنگ بر روی تیغه های آجری، بتنی، سفالی، سیپورکس، هبلکس و دیوارهای گچی، جهت بهبود خواص صوتی و حرارتی دیوار موجود و یا به عنوان گچ و خاک و سفیدکاری به کار می رود.

گچ ساتن(KNAUF MUL TICOWER)  :
گچ ساتن کناف جهت دستیابی به سطوح تران همگن و یکدست در موارد زیر قابل استفاده می باشد:
-برای پوشش سطوح ایجاد شده با صفحات روکش دار گچی کناف(دیوارهای جداکننده- سقف های کاذب- دیوارهای پوششی)
– به عنوان لایه نهایی سطح پوشش شده با بگچ پوشش کناف.
– برای پوشش نهایی سطوح گچ و خاک(سفیدکاری)، گچ کاری، سطوح بتنی و ایجاد سطوح صیقلی جهت رنگ کاری.
– برای پوشش نهایی سطوح سیمان آهکی، پلاستر سیمان و یا موارد بازسازی و نوسازی.
-سطوح پرداخت شده با این محصول کاملا صیقلی و شفاف(رد صورت پرداخت طولانی) خواهند بود. که زیرسازی ایده آلی برای انواع رنگ های پلاستیک، روغنی و یا کاغذ دیواری می باشد.

معیارهای طراحی:
این بخش ارائه کننده راهبردهایی جهت انتخاب صحیح ساختار برای پاسخ گویی به عملکرد مورد نظر طراح می باشد. برای جزئیات خاص مشاوره با واحدفنی توصیه می شود.
مقاومت در برابر حریق:
برای این منظور صفحات دارای ویژگی مقاومت در برابر حریق و حریق و رطوبت در یک یا چند لایه توصیه می شود.
عایق صوتی:
برای این منظور استفاده از روش هایی نظیر استفاده از عایق در فضاهای خالی دیوار، دولایه کردن صفحات، استفاده از استادهایی با پهنای بیشتر،دوتایی کردن سازه ها پیشنهاد می شود.
مقاومت در برابر رطوبت:
برای فضاهای مرطوب از صفحات مقاوم در برابر رطوبت و یا رطوبت و حریق استفاده شود.
منطقه نصب:
نوع ساختار با توجه به قرارگیری در منطقه نصب دارای مشخصات متفاوتی است برای این منظور به جدول اطلاعات عملکردی ارتفاع مراجعه شود.
حداکثر ارتفاع پیشنهادی:
برای این منظور انتخاب نوع مناسبی از مقاطعC و استفاده از یک جفت استادC که به صورت قوطی در آمده برای اجرای دیوار با ارتفاع بیشتر توصیه می شود.
استحکام سطح پیرامونی:
کنترل استحکام سطوحی که سازه های افقی و عمودی به آن متصل میشوند ضروری است.

دیوار با قاب فوقانی خمشی:
در زمانی که بخش فوقانی و مجاور سقف دیوار اجرا شده در معرض خمش و یا حرکات سازه ای قرار دارد. سازهU با طول بال بلند جایگزین سازه هایU با ارتفاع بال معمولی می شود.
سازه های عمودی(استاد):
انتخاب درست سازه استاد برای عملکرد مناسب دیوار باتوجه به محدودیت هایی که از نظر ضخامت دیوار وجود دارد الزامی است. برای استحکام بیشتر دیوار می توان از کاهش فاصله استادها و یا قوطی کردن دوعدد سازه استادسود برد.
عایق گذاری:
در صورت نیاز به عایق، استفاده از عایق های آکوستیکی سبک به ضخامت ۸۰% فضای خالی چگالی تقریبا ۲۰kg/m3 توصیه می شود. نکته مهم در این کار جلوگیری از تماس عایق با هر دو سطح صفحات در آمن واحد و ایجاد پل ارتباطی صوتی است.
بار طاقچه ها(کنسول)- سطوح:
قبل از اجرای دیوار می بایست به وزن و لمگری که از طرف طاقچه ها(کنسول)به دیوار وارد می آید توجه کرد برای این مورد راه حل هایی نظیر استفاده از صفحه پشتیبان، چوب چهارتراش، قرار دادن سازهU و استفاده از پیچ های مهارکننده وجود دارند.
قطعه پشتیبان جهت درزهای افقی:
جهت استحکام درزهای افقی بین صفحات می بایست از صفحه پشتیبان و یا سازهU استفاده کرد که این قطعات به وسیله دو عدد پیچ مخصوص اتصال سازه به سازه در هر انتهای قطعه به استادهای مجاور اتصال می یابد.

چارچوب درها:
وزن در و چارچوب آن، تعیین کننده جزئیات ونوع پروفیل در محل چارچوب می باشد این تعیین ساختار به وسیله مشخصه وزن صورت می پذیرد.
گوشه ها، تقاطع ها و دیوارهای پشتیبان:
پیش بینی لازم برای سازه های عمودی اضافی(استاد) جهت کنج ها، تقاطع ها و دیوارهای پشتیبان ضروری است.
پوشش نهایی:
پوشش نهایی بستگی به عملکرد مورد انتظار از ساختار و طرح معماری آن دارد.
بار طاقچه(کنسول)-نقاط:
برای اتصال کنسول از پیچ های کناف یا نفوذ حداقل۱۰mm به سازه های فلزی استفاده می شود. جهت اتصال به سازه های فلزی با ضخامت بیش از ۰٫۷۰mm باید از پیچ های سر مته دار کناف استفاده کرد.
درزهای انبساط و انقباض:
درزهای انبساط وانقباض بطور معمول برای فواصل حداکثر هر۱۵m در دیوارهای مستقیم پیشنهاد می شود. این درزها همچنین باید به نحوی طراحی شوند که با حرکات سازه بنا نیز هماهنگ باشند این درزها حرکات جانبی تا۷mm را دفع می کنند.
تاسیسات:
از فضای داحلی دیوار جدا کننده برای عبور تاسیسات مکانیکی استفاده میشود. زمانی که این دیوارها جهت عبور لوله های تاسیساتی سوراخ می شوند، با استفاده از جزئیات ساده ای می توان یکپارچگی دیوار حفاظت کرد. برای عبور آسان تاسیسات مکانیکی و بری در راستای افقی در مرحله تولید برش هایHشکل به فواصل هر ۵۰cm به روی استادها(c) ایجاد می شود.
پوشش نهایی:
درزگیری:
قبل از نصب صفحات باید از پخ دار بودن لبه ها اطمینان حاصل پیدا کرد وبعد از اجرای درزگیری و خشک شدن محل درزها، یک لایه از زیر رنگ مخصوص صفحات کناف در محل این درزها اجرا می شود که این عمل خاصیت جذب رطوبت این نقاط را کاهش می داده و در نتیجه در مرحله رنگ آمیزی از چند رنگ شدن سطح نهایی جلوگیری می شود.
پرداخت کردن:
در صورت استفاده از صفحات با لبه گونیا درساختار دیوار این سطوح با یک لایه روکش گچی مخصوص پوشش می شوند، این عمل باعث افزایش ۲ تا ۵mm در ضخامت تمام شده می شود که در مرحله طراحی و تعیین ساختار باید به این نکته توجه داشت.
کاشی کاری:
کاشی هایی به ضخامت تا۱۲٫۵mm وحداکثر وزن ۴۰kg/m2را می توان بر رویاین صفحات نصب کرد. فاصله سازه ها(استاد) می بایست حداکثر ۴۰mmو نوع صفحات از صفحات مقاوم در برابر رطوبت و یا مقاوم در برابر رطوبت و حریق باشد.
W111I :
دیوار جداکننده استاندارد با یک ردیف سازه و یک لایه صفحه روکش دار گچی در هر طرف این دیوار دارای مشخصات فنی همچون۳۹-۴۴Db افت شدت صوت، ۰٫۴۰-۰٫۶۶w/m2k عایق حرارتی می باشد.

جهان در تفکر اسلامى جلوه و مشکات انوار الهى است و حاصل فیض مقدس نقاش ازلى، و هر ذره اى و هر موجودى از موجودات جهان و هر نقش و نگارى مظهر اسمى از اسماء الهیه است و در میان موجودات، انسان مظهر جمیع اسماء و صفات و گزیده عالم است. هنرمند در پرتو چنین تفکرى، در مقام انسانى است که به صورت و دیدار و حقیقت اشیاء در وراى عوارض و ظواهر مى‌پردازد.
ازاینجا صورت خیالى هنر اسلامى متکفل محاکات و ابداع نور جمال ازلى حق تعالى است، نورى که جهان در آن آشکار مى شود و حسن و جمال او را چون آیینه جلوه مى‌دهد.

در حقیقت بود این جهانى، رجوع به این حسن و جمال علوى دارد و عالم فانى در حدذات خویش، نمودى و خیالى بیش نیست:

هستى عالم نمودى بیش نیست سر او جز در درون خویش نیست
در نظر هنرمند مسلمان به قول غزالى «عالم علوى حسن و جمال است و اصل حسن و جمال تناسب و هر چه متناسب است، نمودگارى است از جمال آن عالم، چه هر جمال و حسن و تناسب که در این عالم محسوس است، همه ثمرات جمال و حسن آن عالم است. پس آواز خوش موزون و صورت زیباى متناسب هم شباهتى دارد از عجایب آن عالم .

برای دانلود به ادامه مطلب بروید…

نام فایل : هندسه در معماری اسلامی – پروژه کامل در مورد هندسه در معماری اسلامی – پروژه معماری اسلامی

 

به عبارت دیگر، حقیقت از عالم غیب براى هنرمند متجلى است و به همین جهت، هنر اسلامى را عارى از خاصیت مادى طبیعت مى‌کند. او در نقوش قالى، کاشى، تذهیب و حتى نقاشى، که به نحوى به جهت جاذبه‌ی خاص خود مانع حضور و قرب است، نمایش عالم ملکوت و مثال را که عارى از خصوصیات زمان و مکان و فضاى طبیعى است مى‌بیند
جلوه‌ی توحید و کثرت هنری
نکته‌ی اساسى در هنر اسلامى که باید بدان توجه کرد عبارت است از توحید. اولین آثار این تلقى، تفکر تنزیهى و توجه عمیق به مراتب تجلیات است که آن را از دیگر هنرهاى دینى متمایز مى‌سازد. زیرا هنرمند مسلمان از کثرات مى‌گذرد تا به وحدت نایل آید. انتخاب نقوش هندسى و اسلیمى و خطایى و کمترین استفاده از نقوش انسانى و وحدت این نقوش در یک نقطه، تأکیدى بر این اساس است:

ندیم و مطرب و ساقى همه اوست خیال آب و گل در ره بهانه

طرحهاى هندسى که به نحو بارزى وحدت در کثرت و کثرت در وحدت را نمایش مى‌دهد، همراه با نقوش اسلیمى که نقش ظاهرى گیاهى دارند، آن قدر از طبیعت دور مى‌شوند، که ثبات را در تغییر نشان مى‌دهند و فضاى معنوى خاصى را ابداع مى‌نمایند که رجوع به عالم توحید دارد. این نقوش و طرحها که فاقد تعینات نازل ذى‌جان هستند، آدمى را به واسطه‌ی صور تنزیهى به فقر ذاتى خویش آشنا مى‌کنند.
معماران در دوره اسلامى سعى مى‌کنند تا همه اجزاء بنا را به صورت مظاهرى از آیه‌هاى حق تعالى ابداع کنند، خصوصاً در ایران، که این امر در دوره اسلامى به حد اعلاى خویش مى‌رسد. از اینجا در نقشه ساختمانى و نحوه آجر چینى و نقوشى که به صورت کاشى کارى و گچ براى و آیینه کارى و … کار شده است، توحید و مراتب تقرب به حق را به نمایش مى‌گذارند و بنا را چون مجموعه‌اى متحد و ظرفى مطابق با تفکر تنزیهى دینى جلوه گر مى‌سازند:
حسن روى تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس مى و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقى است که در جام افتاد
از این روست که مى‌بینیم بهترین و جاودانه‌ترین آثار یا در مساجد و یا بر گرد مزار امام معصوم یا ولى اى از اولیاى خدا متجلى مى گردد که سرتاسر مزین به آیات الهى، اعم از نقش و خط است.
بنابراین، نمایش معمارى در عالم اسلام، نمى تواند همه امور را در صرف ظاهر به تمامیت رساند و از سیر و سلوک در باطن تخلف کند. به همین اعتبار هنر و هنرمندى به معنى عام، در تمدن اسلامى عبادت و بندگى و سیر و سلوک از ظاهر به باطن است.
وقتى صنعتگران و هنرمندان اسلامى به کار مشغول مى‌شوند با روشى خاص سر و کار پیدا مى‌کنند و به کار، روحانیتى دینى مى‌دهند.
گسترش مبانی عرفانی در اسلام معمارانی را به وجود آورد که این معماران فتوت نامه هایی داشتند . در این فتوت نامه ها آمده است؛ معمار باید با وضو سرکار برود، باید اهل سیر و سلوک باشد، با نماز وارد فضای کار مسجد شود و…
ازطرفی وقتی فتوت نامه های معماران را بررسی می کردم، متوجه می شویم اصلا معماری شغل مقدسی است، چراکه قرآن فرموده بود؛ «انما یعمرالمساجد الله من آمن بالله و الیوم الاخره»
بنابراین معماری که مومن باشد و به روز قیامت اعتقاد داشته باشد قطعا معماری اش یک معنویت و رنگ و بوی دیگری دارد.پس دو عامل ازنظر معنوی بر معماری ما تاثیر گذاشت. یک نص قرآن بود، که معماران مسجد را مومنان به خدا و روز قیامت و برپادارندگان نماز و دهندگان زکات می دانست و دوم عرفان اسلامی بود که مثلا در مقرنس ها جلوه گر شد.

تعریف هندسه :
هندسه مطالعه انواع مختلف اشکال و خصوصیات آنهاست. همچنین مطالعه ارتباط میان اشکال ، زوایا و فواصـل است.
واژه انگلیسی جئومتری ( هندسه ) از زبان یونانی ریشه گرفته است. این کلمه از دو کلمه «جئو» به معنای زمین و «متری» به معنای اندازه گیری تشکیل شده است.بنابراین هندسه اندازه گیری زمین است.
تاریخچه هندسه
احتمالاً بابلیان و مصریان کهن نخستین کسانی بودند که اصول هندسه را کشف کردند. در مصر هر سال رودخانه نیل طغیان می‌کرد و نواحی اطراف رودخانه را سیل فرا می‌گرفت. این رویداد تمام علایم مرزی میان املاک را از بین می‌‌برد و لازم می‌‌شد دوباره هر کس زمین خود را اندازه‌گیری و مرزبندی کند. مصریان روش علامت‌گذاری زمین‌ها با تیرک و طناب‌ را ابداع کردند. آنها تیرکی را در نقطه‌ای مناسب در زمین فرو می‌‌کردند و تیرک دیگری در جایی دیگر نصب می‌شد و دو تیرک با طنابی که مرز را مشخص می‌‌ساخت به یکدیگر متصل می‌شدند. با دو تیرک دبگر زمین محصور شده و محلی برای کشت یا ساختمان سازی مشخص می‌شد.

در آغاز هندسه برپایه دانسته‌های تجربی پراکنده‌ای در مورد طول و زاویه و مساحت و حجم قرار داشت که برای مساحی و ساختمان و نجوم و برخی صنایع دستی لازم می‌شد. بعضی از این دانسته‌ها بسیار پیشرفته بودند مثلاً هم مصریان و هم بابلیان قضیه فیثاغورث را ۱۵۰۰ سال قبل از فیثاغورث می‌شناختند.
یونانیان دانسته‌های هندسی را مدون کردند و بر پایه‌ای استدلالی قراردادند. برای آنان هندسه مهم‌ترین دانش‌ها بود و موضوع آن را مفاهیم مجردی می‌دانستند که اشکال مادی فقط تقریبی از آن مفاهیم مجرد بود. در سال ۶۰۰ قبل از میلاد مسیح، یک آموزگار اهل ایونیا (که در روزگار ما بخشی از ترکیه به‌شمار می‌رود) به نام طالس، چند گزاره یا قضیه هندسی را به صورت استنتاجی ثابت کرد. او آغازگر هندسه ترسیمی بود. روش استنتاجی روشی است علمی (بر خلاف روش استقرایی) که در آن مساله‌ای به وسیله‌ی قضا‌یا و حکمها ثابت می گردد. فیثاغورث که او نیز اهل ایونیا و احتمالاً از شاگردان طالس بود توانست قضیه‌ای را که به‌نام او مشهور است اثبات (ریاضی( کند. البته او واضع این قضیه نبود.
اما دانشمندی به نام اقلیدس که در اسکندریه زندگی می‌‌کرد، هندسه را به صورت یک علم بیان نمود. وی حدود سال ۳۰۰ پیش از میلاد مسیح، تمام نتایج هندسی را که تا آن زمان شناخته بود، گرد آورد و آنها را به طور منظم، در یک مجموعه ۱۳ جلدی قرار داد. این کتابها که اصول هندسه نام داشتند، به مدت ۲ هزار سال در سراسر دنیا برای مطالعه هندسه به کار می‌‌رفتند.

براساس این قوانین، هندسه اقلیدسی تکامل یافت. هر چه زمان می‌‌گذشت، شاخه‌های دیگری از هندسه توسط ریاضیدانان مختلف، توسعه می‌‌یافت. امروزه در بررسی علم هندسه انواع مختلف این علم را نظیر هندسه تحلیلی و مثلثات، هندسه غیر اقلیدسی و هندسه فضایی مطالعه می‌‌کنیم.
خدمت بزرگی که یونانیان در پیشرفت ریاضیات انجام دادند این بود که آنان احکام ریاضی را به جای تجربه بر استدلال منطقی استوار کردند. قبل از اقلیدس، فیثاغورث (۵۷۲-۵۰۰ ق.م) و زنون (۴۹۰ ق.م.) نیز به پیشرفت علم ریاضی خدمت بسیار کرده بودند.
در قرن دوم قبل از میلاد ریاضیدانی به نام هیپارک، مثلثات را اختراع کرد. وی نخستین کسی بود که تقسیم بندی بابلی‌ها را برای پیرامون دایره پذیرفت. به این معنی که دایره را به ۳۶۰ درجه و درجه را به ۶۰ دقیقه و دقیقه را به ۶۰ قسمت برابر تقسیم نمود و جدولی براساس شعاع دایره به دست آورد که وترهای بعضی قوسها را به دست می‌‌داد و این قدیمی‌ترین جدول مثلثاتی است که تاکنون شناخته شده است.
بعد از آن دانشمندان هندی موجب پیشرفت علم ریاضی شدند. در سده پنجم میلادی آپاستامبا، در سده ششم، آریابهاتا، در سده هفتم، براهماگوپتا و در سده نهم، بهاسکارا در پیشرفت علم ریاضی بسیار مؤثر بودند.

تقسیم بندی هندسه

•هنـدسه مسطحه
•هندسه فضایی
•هندسه خطی.
•هندسه پویا
در هندسه مسطحه، اشکالی مورد مطالعه قرار می‌‌گیرند که فقط دو بعد دارند، هندسه فضایی، مطالعه اشکال هندسی سه بعدی است. این بخش از هندسه در مورد اشکال سه بعدی چون مکعبها ،استوانه ها، مخروط ها، کره‌ها و غیره است.