مقدمه:
دانشجویان رشته معماری در دروس طراحی فنی ساختمان و نیز روشهای طراحی و تولید صنعتی عموماً روی  سازه های بتنی و فولادی و یا مصاح بنایی، کار می کنند و کمتر به کاربرد چوب به عنوان سازه و اسکلت در ساختمان سازی، مخصوصاً در واحدهای مسکونی توجه میکنند و پس از پایان تحصیلات دانشگاهی که جذب بازار کار  میگردند نیز، به دلیل نا آشنایی با این سبک هیچگونه استفاده ای از سازه های چوبی نکرده و حتی اگر مسئولیت بازسازی مناطق زلزله زده را هم داشته باشند باز همان آجر و تیرآهن و طاق ضربی و تیرچه بلوک را استفاده میکنند، که متأسفانه بایستی منتظر فاجعه های بعدی بود.

در صورتی که در کشورهای پیشرفته و صنعتی، طراحی و محاسبه روی سازه های چوبی به عنوان یکه از دروس اصلی و قابل توجه رشته ساختمان میباشد. متأسفانه هیچ وقت از خود      نپرسیده ایم و بررسی نکرده ایم که چرا وقتی در شمال و جنوب کالیفرنیا و یا در ژاپن زلزله به وقوع می پیوندد، کمترین تلفات جانی را داریم در حالی که در ایران در هنگام وقوع زلزله تلفات جانی وحشتناک است.

برای دریافت و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…..

لذا به نظر می رسد برای پی بردن به اهمیت سازه های چوبی، مخصوصاً در ساختمانهای مسکونی نیاز به یک بررسی، در بعضی از نقاط جهان که بیشتر در معرض زلزله های سهمگین می باشند، وجود دارد و بایستی علت عدم یا کاهش تلفات جانی را جستجو نماییم. ساختمانهایی بادیوارهای آجری و یا بلوک بتنی و دیوارهای ساخته شده با سنگ لاشه و سقفهای تیرآهن و طاق ضربی یا تیرچه بلوک در زلزله های بالای ۶ ریشتر خسارات زیادی داده و موجب مرگ ساکنین آن گردیده است و تعداد این ساختمانها در ایران کم نیست.  در زلزله سال ۶۹ شمال ایران حتی تعدادی از ساختمانهای با اسکلت فلزی و بتن آرمه به علت ضعف اتصالات و کیفیت بد بتن و اجرای ناصحیح، ویران گردید و تلفات زیادی بجای گذارد که متأسفانه از این نوع ساختمانها در ایران و خصوصاً در تهران، یعنی شهری با بافت متراکم و پرجمعیت بسیار مشاهده میگردد، که نگران کننده است. به هر جهت جای هیچگونه شک و تردیدی نیست که ساختمانهای سبک چوبی به مراتب بهتر از ساختمانهای موجود که با مصالح بنایی ساخته شده در مقابل زلزله عمل می نماید. نکته قابل دقت آنجاست که در همان زلزله گیلان، ساختمانهایی مشاهده گردید که با همان اسکلت چوبی سنتی و نیز سقفهای سبک، بدلیل کلاف بندی مناسب و وزن نسبتاً کم ساختمان و خاصیت انعطاف پذیری چوب، کمترین آسیب را دیده بودند. زیرا در هنگام بروز زلزله اجزای ساختمان بایستی کاملاً انعطاف پذیر باشند، یعنی مصالح تشکیل دهنده ساختمان قابلیت تغییر شکل را قبل از رسیدن به حد گسیختگی داشته باشد که چوب دارای این خاصیت میباشد.
بسیاری از خانه هایی که اکنون در آمریکا مشاهده می گردد، مربوط به بیش از دویست سال قبل می باشد که بوسیله اولین گروه مهاجرین، ساخته شده است. خانه های اسکلت چوبی مرسوم امروزی که با چوب و دیگر فرآورده هاو مصالح چوبی بنا میگردد، اقتصادی، بادوام و نیز قابل احداث در هر محل و مکانی می باشد.

“فهرست تفصیلی”
۱-    موقعیت محل و حفاری؛
۲-    بتن و کارهای بنایی؛
۳-    پی دیوارها و پایه ها؛
۴-    کف پوش های بتنی(دال) روی زمین؛
۵-    اسکلت کف سازی؛
۶-    اسکلت یا قاب سازی دیوارها؛
۷-    چهارچوب بندی یا قاب سازی سقف و بام؛
۸-    پوشش دیوارها؛
۹-    پوشش بام؛
۱۰-    تزیین خارجی و چوب کاری؛
۱۱-    پوشش دادن نهایی بام؛
۱۲-    چهارچوب بندی خارجی، پنجره ها و دربها؛
۱۳-    پوشش خارجی؛
۱۴-    جزئیات چهارچوب بندی برای گرما، لوله کشی و سایر تسهیلات؛
۱۵-    عایق بندی حرارتی و عایق بندی بخار آب؛
۱۶-    تهویه؛
۱۷-    عایق بندی صوت؛
۱۸-    اطاقهای زیر زمینی؛
۱۹-    نازک کاری سقف و دیوارهای داخلی؛
۲۰-    پوشش دادن کف؛
۲۱-    دربها، چهارچوب ها و تزئینات داخلی؛
۲۲-    کابینت ها و سایر قطعات نهایی ساخته شده از چوب؛
۲۳-    پله کانها؛
۲۴-    پروفیل بندی و سایر ورقه های فلزی؛
۲۵-    ورودی های سر پوشیده و گاراژها؛
۲۶-    دودکشها و بخاری ها؛
۲۷-    رنگ آمیزی و نازک کاری؛
۲۸-    محافظت در مقابل پوسیدگی و موریانه؛
۲۹-    حفاظت در مقابل آتش؛
۳۰-    نگهداری و تعمیر؛

“موقعیت محل و حفاری”
قبل از گودبرداری یا حفاری جهت ساختن خانه جدید باید، وضعیت خاک زیر آن، توسط آزمایشهای فنی یا کنترل پی های خانه های ساخته شده قبلی که در مجاورت محل ساختمان قرار دارند، مشخص گردد.
ارتفاع پی دیوارها: پی دیوارها باید تا بالای سطح به اتمام رسیده در اطراف خارج از خانه ادامه یابد، بنابراین اعضای چوبی و خرپاها، بطور کامل از رطوبت خاک حفاظت شوند و این اعضاء، به اندازه کافی بالاتر از سطح آبرو طبیعی خاک باشند. قسمت فوقانی پی دیوار معمولاً باید حداقل ۲۰ سانتیمتر بالاتر از سطح طبیعی زمین باشد.

 

“بتن و کارهای بنایی”
بتن مانند بلوکهای بتنی در عملکرد متنوعی در طراحی بیشتر خانه سازیها بکار گرفته می شود و این عملکردها شامل دال های بتنی و کانال در خانه ها میباشد که بتن ریزی شده یا پی دیوارها توسط بلوکهای بتنی ساخته شده است. در هر حال توسعه در سیستم، پی های ساخته شده برای ساختمانهای چوبی در تمام شرایط آب و هوایی قابل اجرا می باشد و پی های مطمئن در فضای قابل خزش خانه ها را ایجاد می کند.
پی ها: پی ها به عنوان پایه و زیر بنای فونداسیون عمل می کنند و نیروی ناشی از بار ساختمان را به زمین انتقال می دهند، اندازه و نمونه پی ها، باید با شرایط خاکی مطابقت داشته باشد. در شرایط آب و هوایی سرد، پی ها باید به اندازه کافی پایین تر از سطح طبیعی زمین باشند تا مشکل انجماد در آنها بوجود نیاید.
پی دیوارها: طراحی خوب پی دیوارها در عدم ترک خوردگی یا عدم نشست دیوار مؤثر می باشد. یک روش جهت تعیین اندازه پی ها که بر روی خاکهای معمولی قرار می گیرند ، بستگی به ضخامت دیوار دارد و ضخامت پی در اینصورت باید برابر با ضخامت دیوار باشد.(شکلA)
پی پایه ها، شمع ها و ستونها: پی پایه های پل، مناره ها(برجها) و ستونها بهتر است مربع بوده و شامل پایه باشد تا عضو مورد نظر بر روی آن واقع گردد(شکل(B

 

مصالح زهکشی: جهت آبرو، غالباً باید در اطراف فونداسیون ها که در زمین قرار گرفته اند و یا در مناطق مسکونی، زیرزمین، در زیر سطح پایانی کف، مصالح زهکشی بکار رود. مصالح زهکشی در شیبهای کند و یا مساحتهای کوچک و یا هر مکانی که آب سطحی باید تخلیه شود نیز بکار می رود. بکار گیری از مصالح زهکشی باعث می شود تا در زیرزمینها رطوبت به حداقل تقلیل یابد.

“پی دیوارها و پایه ها”

پی دیوارها تشکیل یک منطقه بسته ای را برای زیرزمین ها یا فضا برای خزش ایجاد می کنند و بار دیوارها، کف، سقف و سایر بارهای ساختمان را تحمل می کنند.

در برخی از مناطق، در خانه ها، کانالهایی غالباً جهت بازبینی ساخته می شود و معمولاً بر روی زیرزمین ها واقع می باشد و یا بر روی دالهای بتنی ساخته می شود. اگر مسائل زیر در نظر گرفته شود ساختمان سازی مطلوبی را خواهیم داشت:

الف)پوشش مطلوب خاک                                   ب)محفظه هایی جهت کوران و عبور هوا                                 ج)عایق بندی کافی
مهار پلیت(صفحه زیرین) تیر حمال پایینی خرپا: در اسکلتهای چوبی، پلیت تیر حمال پایینی خرپا باید به دیواره فونداسیون با بولت های قلاب مانند ۱٫۲ سانتیمتری مهار گردد و این بولت ها باید در حدود ۲۰ سانتیمتر از یکدیگر فاصله داشته باشند.(شکل زیر)

“کف پوش های بتنی(دال) روی زمین”
برخی از مقررات اسای باید با کفپوشهای بتنی جهت داشتن کف سازیهای مطلوب مطابقت داشته باشدکه عبارتند از:
۱-    سطح پایانی کف به اندازه کافی بالاتر از سطح طبیعی زمین باشد و بنابراین شیب بندی پایانی در اطراف خانه بتواند آبرو خوبی برای خشکانیدن رطوبت باشد. بالای کفپوش نباید کمتر از ۲۰ سانتیمتر بالای زمین بوده و کناره های آن نباید کمتر از ۱۵ سانتیمتر مرتفع تر از زمین باشد.
۲-    خاک فوقانی باید برداشته شود لوله های آب  فاضلاب کار گذاری شود و سپس با ۱۰الی۱۵سانتیمتر شن یا خرده سنگ به خوبی پوشش داده شود.
۳-    حصار بخار اشباع شده شامل ورقه سنگین از پلاستیک(پلی اتیلن به ضخامت ۶  میلیمتر)، ورقه آسفالت عایق شده از دو طرف همراه با کاغذ که حداقل ۵۰درصد کاهش رطوبت را بیمه کند، باید زیر کفپوش بتنی قرار داده شوند. اتصالات باید اقلاً ۱۰سانتیمتر پوشش داده شوند و عایق بندی گردند. حصار بخار اشباع شده باید به اندازه کافی قوی باشد تا هنگام قرار دادن کفپوش های بتنی مقاومت کنند.
۴-    ضد آب دائمی غیر جذب، محکم عایق بندی شود که در بالای اطراف محیط دیوار قرار داده شوند و عایق بندی تا پایین دیوار ممکن است بطور عمودی ادامه داده و زیر لبه های کفپوش بطور افقی امتداد داده شوند.
۵-    کفپوش باید۱۵*۱۵سانتیمتر با سیمهای شماره ۱۰ مسلح شوند. کفپوش بتنی اقلاً باید ۱۰سانتیمتر ضخامت داشته باشد. یکپارچه بودن کفپوش بتنی در مناطق موریانه دار ترجیح داده می شود.
۶-    بعد از تراز کردن و شیشه کاری وقتی که هنوز بتن خمیری می باشد باید با ماله چوبی یا آهنی بتن را صیقل داد. اگر سطح صیقلی جهت سنگ فرشهای چوبی یا عادی مورد نظر باشد باید ماله آهنی کشیده شود.

و……………………………………

هدف تحقیق

هدف از تحقیق یافتن ویژگی های باغ های فرانسوی در قرون مختلف و ویژگی ها و اداب ورسوم مردم فرانسه و تفاوت ان با باغ های ایرانی است .

مقدمه

باغ نمایانگر منظره ای از دنیای ایده ال بشر است.باغ ها را نمیتوان جدا از مردمی که ان ها را ساخته اند دانست.لذا باغ های زینتی و تفریحی هر دوره ای نمایانگر دنیای ایده ال و رویائی مردم ان دوره و اجتماع خاص خود محسوب میشود.باغبانی و باغسازی در هر دوره از تاریخ منعکس کننده ی وضع اقتصادی و سیاسی و فرهنگی ان مردم بوده است.
در کتابهای مختلف از واژه های منظره سازی و باغبانی استفاده شده است.تفسیر این دو کلمه گویای واضحی از ارتباط بشر با گیاهان در محیط زیست خود او می باشد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

بخشی از مقاله:
باغ به معنای یک ناحیه ی محصور و مخصوص کشت گیاه است.منظره سازی در اصل به معنای شکل دادن به فرم زمین به کار رفته است.در باغهایی که قبل از میلاد مسیح احداث شده گیاهان را از نظر مذهبی به کار میبردند.ولی در برخی از قسمت های جهان فقط علاقه به گل ها و گیاهان باعثاحداث باغ های زیبا میشد.گاهی اوقات نیز عده ای برای نشان دادن قدرت و ثروت خود اقدام به ساختن باغ های زیبا مینمودند.
علاوه بر عوامل فرهنگی و اقتصادی و سیاسی برخی از عوامل جغرافیایی و بومی نیز تاثیر بر سبک و توسعه ی باغ سازی هر جامعه گذاشته است.

باغ سازی از مظاهری است که تاریخ اندیشه اداب وسنن و فرهنگ یک ملت در ان تبلور می یابد و شاید به همین دلیل است که بررسی باغسازی یک کشور برای شناخت این عوامل حائز اهمیت می باشد.

توسعه ی باغ سازی در زمان رنسانس یا عصر طلایی تا امروز
باغبانی و باغ سازی مانند سایر هنرها در دوران رنسانس به اوج خود رسید در این دوران نه تنها سبک های کهن وکلاسیک رومی و یونانی دوباره زنده شد بلکه سبک های خاص پردیس سازی که تاثیر زیاد بر طراحی باغ های امروزی جهان گذاشته است نیز اشکار شد وتکامل باغ های مدرن و امروزی جهان از این دوران اغاز گردید . ( طراحی باغ – غزاله روحانی)

باغ سازی فرانسوی در اوائل قرن شانزدهم میلادی عناصر یا المان های سبک باغ سازی از ایتالیا به فرانسه برده شد.فرانسویان حیاط قصر های بزرگ خود را که به وسیله ی دیوارهای بلند پوشیده شده بود به سبک باغهای ایتالیایی طراحی نمودند.
با پیشرفت دوره رنسانس در فرانسه فرانسویان سبک خاصی برای تزئین باغ های خود یافتند.
در قسمتی از قصر که تابستان ها استفاده میکردند زیبا ترین باغچه هارا احداث نمودند.درختان ودرختچه ها را به اشکال مختلف هرس کرده و درختان را نزدیک به یکدیگر غرس کرده و به شکل دیوار سبز هرس می کردند این کار وقت و دقت فراوانی لازم داشت و نشانه علاقه فرانسویان ان زمان به باغبانی بود.
فرانسویان بر سطوح افقی عظیم با اشکال هندسی بسیار پیچیده گل کاری و چمن کاری کرده و راه های شنی احداث می کردند لذا بیشتر باغ های فرانسوی اگر از بلندی نظاره میشد با شکوه تر و عظیم تر به نظر میرسید.این باغچه هارا ( پارتر) مینامیدند.(طراحی باغ –غزاله روحانی)

استفاده از پارتر در طی قرن شانزدهم میلادی توسعه بیشتر یافت و در قرن هفدهم میلادی به اوج خود رسید.در اوائل کار این نقوش مربع یا مستطیل بودند ولب به تدریج طرح های منحنی تزئینی و بسیار زیبا
جایگزین ان ها شد.
از گل های فصلی پاکوتاه مانند بنفشه برای کشت در این باغچه ها استفاده میشد و حاشیه گل کاری را درختچه های پا کوتاه دائمی مثل شمشاد غرس کرده و مرتب هرس می نمودند.
برای تنوع بخشیدن به پارتر فرانسویان مجبور بودند از گل های مختلف استفاده کنند و این خود باعث شد که توجه بیشتری به گل های بی نظیرو خارق العاده بنمایند.

یکی از خواص مشترک بیشتر باغ های فرانسوی (کوچک یا بزرگ) در نظم و ترتیب ان ها بود.
باغ های وسیع را به قسمت های کوچک تری تقسیم کرده و این قسمت ها را به یک دیگر مربوط می ساختند.
در باغ های بزرگ معمولا یک قسمت را به سبزیکاری و قسمتی را به درختکاری (درختان مثمر) و بخش دیگر را به فواره ها و حوض ها و قسمت دیگر را به محل استراحت تقسیم می کردند.
هیچ بخشی درباره ی باغ سازی دوره رنسانس در فرانسه بدون ذکر نام ((اندره لونوتر=Andre le notre))
و باغ های عظیمی که او طراحی و احداث نموده است کامل نخواهد بود.
معروف ترین این باغ ها باغ ورسای و باغ وو لوویکویت میباشد.اگر چه او سبک خاصی در طراحی باغ ابداع نمود ولی قسمت هائی از سبک باغ های رنسانس فرانسوی را بهم امیخت و زینت داده و بر سطح بسیار وسیعی پیاده نمود .
باغ وو لوویکونت که در سال ۱۶۶۱-۱۶۵۶میلادی احداث گردید و بهترین کار لونوتر به شمار می اید.
کار باغ سازی ورسای نیز در سال ۱۶۶۱ میلادی اغاز گردید این پروژه اول برای تبدیل شکارگاه سلطنتی لوئی چهاردهم و به محل سکونت خاندان سلطنتی او بود.
بدستور لوئی چهاردهم درختان بزرگ را از مسافت های دور برای کشت در این باغ می اوردند به طوری که در یک محوطه تعداد ۲۵۰۰۰ اصله درخت وارد نمودند.در این باغ نه تنها از گیاه بلکه از اب و مجسمه نیز به تعداد بسیار زیاد استفاده شده است به طوریکه در مجموع ۱۴۰۰ فواره در یک زمان بکار می افتاد.
کار ساختمانی واحداث این باغ زیبا ۲۵ سال به طول انجامیده است و طراحی فضای سبز به شکلی است که نمای بسیار وسیع و بی انتهایی را به ذهن می اورد.باغ ها نیز در قسمت جنوبی کاخ قرار گرفتند که نمای فوق العاده ای را از ایوان کاخ سلطنتی فراهم میکند .تمامی این فضا بر دوسوی کانال محورسازی ورسای قرارگرفته اند.
در چهار سوی این کانال نیز فواره ها و استخرهای عظیمی پدید امده اند که بعضی از ان ها نظیر استخر اپولون و یا استخر لاتونا شهرت جهانی دارند.(طراحی باغ –غزاله روحانی)

نمایی دیگر از باغ ورسای

 

فواره مشهور لاتونا

مقایسه تفاوت ها در مفاهیم .الگوها و شکل باغهای ایرانی و فرانسوی
در تقسیم بندی کلی نحوه برخورد با طبیعت وساختن باغ سه نوع تعامل بین محیط و باغ یا به نوعی معماری در اکثر کتاب ها ذکر شده است که عبارتند از = باغسازی با تبعیت از طبیعت . باغسازی با قرارگرفتن در کنار طبیعت . باغسازی با تسخیر و سیطره بر طبیعت.
علیرغم اینکه در بیشتر کتابها از جمله کتاب زیبایی شناسی گروتر هم شکلی های هندسی و ارتباط با محیط پیرامون سبب نهاده شدن باغسازی ایران وباغسازی فرانسه در دسته سوم یعنی حاکم وغالب بر طبیعت ذکر شده است چنین می نماید که با وجود تفاوت هایی که بین پیشینه تاریخی اصول فکری مبانی نظری اقلیم وفرهنگ این دو کشور وجود دارد .قرار گیری این دو در یک زیر مجموعه چندان منطقی نیست
لذا هدف از مقایسه ی این دو شیوه ی باغ سازی یافتن تشابهات وتفاوتهای انها و از همه مهمتر ریشه ها و دلایل این مسئله میباشد. در این راستا و برای تفهیم و مقایسه ی بهتر مطالب تفاوت هایی بررسی شده در دو بخش بررسی شده است .در ابتدا تفاوت های مفهومی یعنی تفاوت در ریشه مبانی نظری مربوط به باغسازی هریک از کشورها را بررسی می کنیم و سپس تفاوتهای شکلی موجود بین انها را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.
بخش اول=تمایز های مفهومی
ایرانی ها از قدیم الایام به ساختن باغ ها و باغچه ها علاقه ی زیادی داشته اند.بر اساس نوشته های مورخان یونانی نزدیک به ۳۰۰۰ سال پیش پیرامون خانه های بیشتر ایرانیان را باغ ها یا پردیس ها احاطه کرده بود.از نشانه های باغ سازی در این منطقه می توان به نوشته های باقی مانده از سومریان اشاره کرد=((که خلقت چنین بهشتی را به دستور خدای اب فراهم امده توسط خدای افتاب میداند.)) (مقتدر .۴۴٫۸۳)
شخصیت هر فضا تابع چگونگی و نظم حاکم بر عناصر تشکیل دهنده ی ان است.(گروتر.۱۳۸۳-۱۸۶)باغ ایرانی مجموعه ای هماهنگ و زیبا از اب و گیاه .سایه روشن .رنگ.فضا.معماری و نقوش بر پایه ی هندسه ای ارام ومتین است(نعیما۱۳۸۶-۱۲۲)
در قرون بعد در کشور های مختلف جهان باغ های متعدد به تاثیر پذیری از شیوه ی باغ سازی ایرانی احداث شد به گونه ای که می توان فضایی محصور با دیوار هایی بلند .تقسیم فضا به چهار قسمت.استفاده از یک نهر اصلی .وجود کوشک یا قصر در مرکز فضا.انتخاب قطعه زمینی که به طور طبیعی سراشیب بوده ویا ایجاد یک تپه مصنوعی به منظور جریان و حرکت اب و همچنین باغ های انگور .باغ های میوه ویا باغ هایی که به منظور تفرجگاه ساخته میشود را از شاخصه های معماری ان ها بر شمرد.(ویلبر۱۳۸۸-۶۴) با روی کار امدن دولت صفویه بزرگترین دستاورد ها در عرصه هنر معماری به دست امد که مهمترین ان و جود باغ های صفویه در تاریخ باغ سازی ایران محسوب میشود(پروشانی۱۳۷۳-۶۳).پس از دوران صفوی تا دوران قاجار میتوان گفت که تغییر عمده ای در شیوه ی باغسازی ایران به وجود نیامد.از نمونه باغ هایی که در دوران زندیه احداث شد میتوان به باغ دولت اباد یزد.نمیر تفت.باغ نظر.دلگشا و هفت تن در شیراز اشاره کرد.
با توجه به اقلیم گرم وخشک اکثر نقاط ایران .مهمترین ویژگی باغ ایرانی که زاده اقلیم ان استاب و نحوه ی حرکت ان است حتی مکان باغ و هندسه ی ان متاثر از حضور اب است که با اشکال گوناگون در باغ جلوه میکند در کنار این عنصر حیات بخش در باغ ایرانی .گیاهان به منظور ایجاد فضایی دلنشین در تباین با محیط خشک اطراف به عنوان عامل تاثیر گذار بر ادراک بصری و اسایش روح وجسم .عنصر دیگر شکل دهنده ی فضای باغ به حساب می اید.(سیر تحولی باغ ایرانی در ادوار مختلف تاریخی)

۱-مفهوم چهارباغ

اولین موضوع که شاید بر همه ی مسائل بعدی مقدم است اعتقاد به مسائل ما بعدالطبیعه و دنیای جاویدان
است که این اعتقاد از زمان اریایی ها اغاز گشته است.

منابع:

روحانی-غزاله (۱۳۶۵)-طراحی باغ و احداث فضای سبز
بهبهانی –هما(۱۳۸۴)-معماری با طبیعت در گذر زمان
حیدر نتاج-وحید(۱۳۸۹)-باغ ایرانی
جواهریان-فریار(۱۳۸۳)-باغ ایرانی حکمت کهن منظر جدید
دانش دوست-یعقوب(۱۳۶۹)-طبس شهری بود
سمیعی-کاوه(۱۳۸۸)-بررسی تطبیقی مفاهیم فرهنگی در باغ ایرانی وژاپنی
شاه چراغی-ازاده(۱۳۸۸)-تحلیل فرایند ادراک باغ ایرانی بر اساس نظریه روانشناسی بوم شناختی
مقتدر محمد رضا خوانساری -مهدی یاوری مینوش (۱۳۸۳)-باغ ایرانی بازتابی از بهشت
ویلبر-دونالد(۱۳۸۵)-باغ های ایران و کوشک ها ی ان

کاغذ دیواری این روزها دیگر گل سر سبد دیزاین‌های خانه ها و ادارات است. هر جا می‌روی طرح‌های دل فریب و رنگ‌های زنده  این متریال دکورراسیون داخلی را می‌بینید با کاغذ دیواری همیشه می‌توان. دست به ریسک های گوناگون زد می توان علاوه بر رنگ های بسیار زیبای آن در دیزاین‌های خود از بافت‌های چشم نواز گوناگون را هم به دیوارها اضافه کرد از سویی دیگر. قابلیت بالای کاغذ دیواری برای شستشو دیگر آن را سلطان دیوار ها کرده است و  کمتر کسی می‌تواند در برابر این جنس فوق العاده مقاومت کند.     

پیش از اسلام – پارسی – پارتی

استفاده از حیاط مرکزی در بین النهرین به زمان اوروک (۲۵۰۰– ۳۰۰۰ ق.م) بر می گردد. که به عنوان یک فرم کلی در احداث بناها به کار می رفته است. حیاط مرکزی که قبل از اسلام به دلایل گوناگون مورد استفاده بوده در فرهنگ اسلام به عنوان بیانی از احساس مسلمین نسبت به فضا معنا یافته و چه از نظر کاربردی و چه از دید سمبلیک به اوج خود می رسد.

حیاط فضایی در معماری است که دو کاربرد زیر را دارد:
حیاط در معماری
آن قسمت از عرصه که در اشتغال ساختمان نباشد و معمولاً محصور، گلکاری و درختکاری می‌شود.
حیاط در بناهای قدیمی مرکز و قلب ساختمان بوده است. حیاط مرکزی همراه با ایوان در هر سمت، ویژگیی بود که از گذشته‌های دور در معماری ایرانی به چشم می‌آمد. همچنین حیاط محلی برای تجمع و معمولاً چهار گوش بوده. ابعاد حیات را تعداد و عملکرد فضاهای اطراف آن تعیین می‌کنند. هر حیاط معمولاً یک حوض و چند باغچه دارد که بسته به شرایط مختلف محلی نظیر آب و هوا و عوامل فرهنگی اشکال متفاوتی می‌یابد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…..

صحن و زمین جلوی ساختمان که اطراف آن محصور باشد.

سیر تحول در صحن مساجد
علی رغم دسته بندی هایی که در رابطه با معماری مساجد صورت گرفته است تقسیم بندی حیاط مساجد در معماری اسلامی و به طور مشخص سیر تاریخی و تنوعات بومی آن تقریباً بدون مطالعه مانده است. با این حال در ارتباط با موقعیت الگوی حیاط (صحن) نسبت به زمین مسجد صحن مساجد را می توان در دسته بندی زیر خلاصه کرد:
صحن یکطرفه
صحن مرکزی
صحن مرکزی گسترده

صحن یکطرفه
تحت تاثیر الگوی مسجد پیامبر در بیشتر مساجد اولیه که در قرن اول هجری ساخته شده بودند که حیاط در یک طرف زمین قرار می گرفت.
پیرامون حیاط رواق هایی در یک، دو، سه و یا چهار جبهه می ساختند که علاوه بر جنبه های عملکردی آن تاکیدی بر محصور بودن فضای حیاط بود.
رواق ها در جهت قبله عریض شده و شبستان مسجد را به وجود می آوردند.
صحن به عنوان یکی از عناصر شاخص در این ترکیب معماری، که به سبک عربی در طراحی معماری مساجد شناخته شده است و به عنوان پیش در آمدی برای ورود به شبستان بوده است.
ورود به صحن در جهت قبله است و در نتیجه ورود به شبستان مسجد به تدریج و با طمانینه صورت می گرفت.
در ترکیه به دلیل نفوذ معماری بیزانس از یک طرف و شرایط اقلیمی از طرف دیگر استفاده از حیاط در برخی مناطق محدود است. این مساجد گرچه فاقد صحن اند، ولی فضای بازی که در مقابل مسجد وجود دارد و به آن «زیاده» می گویند. دارای عملکردی اجتماعی – مذهبی به مثابه صحن مسجد است. اما عنصر مشخص معماری مساجد دوره ی عثمانی در مساجد بزرگ حیاط های کوچک و مستطیل شکلی است که به وسیله یک ردیف رواق دور تا دور محاط شده اند.

صحن مرکزی
مرکزیت در اسلام نمادی از وحدت وجود است و بنابراین بازتاب کیفیتی است که در بطن آن وحدت نهفته است. در بیان وحدت و انعکاس آن از طریق مرکزیت، فضاهای پر و خالی مسجد، هر یک به گونه ای به کیفیات فرمی و فضایی مجهز می شوند.
فضای بسته با گنبد و فضای باز یا صحن با قرارگیری در مرکز زمین ، صحن مربع شکلی که سمبلی از ثبات و پایداری است ، وقتی در مرکز مسجد قرار می گیرد. به عنوان یک عنصر نظم دهنده به مسجد عمل کرده قطبی می شود که فضای اطراف را تحت تاثیر خود قرار می دهد و طرح اولیه ی مسجد جامع یزد دارای چنین حیاط هایی هستند.

صحن مرکزی گسترده
آنچه که باعث تغییری اساسی در کیفیت فضایی حیاط در معماری اسلامی شد. اضافه کردن ایوان به آن بود. ایوان به عنوان فضایی بین داخل و خارج بنا هر دو کیفیت داخل و خارج را دارد. با این حال طراحی ایوان های مساجد بر محورهای مرکزی حیاط نشان دهنده ی وحدتی بین حیاط و ایوان هاست. در مقایسه ی رابطه ی بین ایوان با فضاهای بسته و باز مسجد ایوان ارتباط بصری و فضایی نزدیک تری با فضای باز (حیاط) می یابد و به عنوان جزیی از حیاط معنای خود را از آن می گیرد. به عبارت دیگر این فضای باز حیاط است که به سوی فضاهای بسته تداوم و گسترش یافته و به داخل آنها نفوذ کرده است. این گسترش و نفوذ که می تواند به وسیله ی ایوان (که برای خواندن نمازهای فرادی، تشکیل حلقه های درس، محل تجمع و مذاکرات و مباحثات دعا و نیایش استفاده می شود.) می افزاید.
گسترش حیاط به وسیله ی چهار ایوان در چهار سو، فضای باز بیشتری در رابطه با حیاط مرکزی ایجاد می کند و تاکیدی بر مرکزیت صحن است. ایوانی که در جهت قبله است به وسیله ی عمق و یا ارتفاع بیشتر اهمیت می یابد و در نتیجه به فضای صحن در عین ایستایی جهتی معنوی می دهد. طرح چهار ایوانه که اصالتاً سبکی ایرانی است و به صورت ایوان هایی نامنظم در تالار استفاده می شده است. به فرمی قرینه و منظم در دوره ی اسلامی تبدیل شده و بعد از سلجوقیان در ساخت مساجد متداول می شود.
مسجد جامع زواره قدیمی ترین مسجد باقی مانده از این سبک است. این الگو به عنوان فرمی غالب در بسیاری از مساجد مناطق اسلامی به خصوص در ایران، هند و آسیای مرکزی مورد استفاده قرار گرفته است .

طبق سبک شناسی مرحوم پیرنیا معماری ایران از شش شیوه معماری برخوردار است.
پیش از اسلام
پارسی
پارتی
پس از اسلام
خراسانی
رازی
آذری
اصفهانی

و…….

فهرست:
مقدمه
شناخت
شناخت مسجد جامع یزد
شناخت مسجد امیر چخماق
شناخت مسجد ملا اسماعیل
شناخت مسجد جامع ابرند آباد
شناخت مسجد خضرشاه
شناخت مسجد ریگ
شناخت مسجد اهرستان
شناخت مسجد پیرحسین دامغانی
مقایسه

۱- معرفی کلی روستا
۱-۱ویژگی های اجتماعی:
تعداد و بعد خانوار:بر اساس اطلاعات سرشماری عمومی تعدادخانوار در روستای کلوان از۶۲ خانوار در سال ۱۳۴۵ به ۷۱ خانواردر سال ۱۳۷۵ رسیده است و بعد از ان بر کوچک تر شدن اندازه خانوار دلالت دارد که این امر بیان روشنی بر افزایش روند مهاجرت طی این سال ها دلالت دارد.

ساختار سنی و جنسی جمعیت:بر اساس اطلاعات اخذ شده از خانه بهداشت از مجموع روستای کلوان در سال ۱۳۸۳ تعداد۳۸ نفر در گروه های سنی ۱۴-۰ سال.تعداد ۱۷۹ نفر در گروه های سنی۶۴-۱۵ و ۳۰ نفر در گروه های سنی ۶۵ سال و بالا تر قرار داشتند.انچه که در خصوص ترکیب سنی جمعیت این روستا حایز اهمیت می باشد پایین بودن نسبت سنی جمعیت در گروه های کمتر از ۱۵ سال نشان می دهد که ترکیب سنی جمعیت این روستا سالخورده می باشد. این ارقام مربوط به افرادی است که سکونت دایم در این سکونتگاه دارند.

۲-۱-ویژگی های اقتصادی:فعالیت های اقصادی روستا شامل سه گروه ذیل می باشد.
باغداری :
باغداری مهمترین فعالیت بخش کشاورزی می باشد که نقش اصلی را در تأمین معیشت ساکنین ایفا می نماید. دارد.لازم به ذکر است که عواملی نظیر کوچک بودن قطعات باغی ، عدم امکان به کارگیری روشهای نوین ، عدم برنامه ریزی صحیح و درست در مورد بازاریابی محصولات و فراهم کردن امکانات سموم دفع آفات از جمله مشکلات باغداران محسوب می شود .

دامداری و طیور:
دامداری در روستای مورد مطالعه عمدتا” به شیوه سنتی و اغلب در محدوده بافت کالبدی و به صورت پراکنده معمول می باشد . ضمن اینکه برخی از روستاییان در خارج از بافت کالبدی روستا اقدام به پرورش دام و طیور می نمایند . علاوه بر دام ، نگهداری انواع طیور در بین خانوارهای روستایی رایج است چنانکه به طور متوسط هر خانوار روستایی بین ۵ تا ۱۰ قطعه طیور در منزل نگهداری می نماید . همچنین پرورش طیور در سالنهای کوچک و به صورت سنتی از دیگر فعالیتهای زیربخش دام به شمار می رود که در اطراف روستا صورت می پذیرد . بخشی از محصولات تولیدی این واحدها در بازارهای محلی عرضه گردیده و بخش دیگر نیز به مناطق دیگر عرضه می گردد .

صنایع دستی:
روستای کلوان دارای دو گونه صنایع دستی می باشد :

جاجیم بافی :
از صنایع دستی قدیمی این روستا بوده که امروزه به دلیل مشغله زیاد ساکنان روستا از رونق افتاده و به تدریج در حال فراموش شدن می باشد .

سبد بافی :
(به وسیله ساقه های بید مروارید ) که قبلا در روستا انجام می شده ولی هم اکنون کار ساخت آن در شهر انجام می شود و فقط جمع آوری ساقه ها توسط روستاییان انجام می گردد .

۳-۱-ویژگی های طبیعی و اقلیمی:
بارندگی
میزان بارش سالانه منطقه تحت تاثیر عواملی چون جریانات جوی وارتفاعات در نقاط مختلف متفاوت است.بیشترین میزان بارش درنواحی شمالی و ارتفاعات اتفاق می افتد که متوسط آن حدود ۳۹۵ میلی متر گزارش شده است.همچنین کمترین میزان بارش در نواحی جنوبی و دشتی شهرستان اتفاق می افتد که متوسط آن ۱۸۲ میلی متر می باشد.

جهت وزش باد غالب
به دلیل قرار گرفتن روستای کلوان در کوهپایه های شمال کشور، جهت وزش باد غالب از غرب و شمال غرب می باشد.
کوه به عنوان یک محافظ در برابر باد غالب عمل می کند. همچنین جبهه غربی اکثر خانه های ده بسته است و خود عامل مقاومی در برابر باد غالب می باشد.

خصوصیات و شرایط آب و هوایی کلی این منطقه بدین صورت است :
روستای کلوان در اقلیم سرد کوهستانی واقع است .
زمستان های سرد و تابستان های معتدل
بارش اغلب به صورت برف
رطوبت کم هوا
اختلاف دمای شب و روز زیاد

فهرست مطالب:
۱-معرفی کلی روستا:
۱-۱-ویژگی های اجتماعی
۱-۲-ویژگی های اقتصادی
۱-۳-ویژگی های طبیعی و اقلیمی
۲-ویژگی های جمعیت
۳-ویژگی های کالبدی روستا:
۳-۱-نقشه های پایه:
۳-۱-۱-نقشه پایه اتوکد
۳-۱-۲-عکس هوایی
۳-۱-۳-نقشه کیفیت ابنیه
۳-۱-۴-نقشه طبقات
۳-۱-۵-نقشه قدمت ابنیه
۳-۱-۶-نقشه کاربری زمین
۳-۲-ارزیابی کمی کاربری زمین
۳-۳-ارزیابی کیفی کاربری زمین(سازگاری کاربری ها)
۳-۴-ویژگی های شبکه معابر
۳-۴-۱-عرض معابر
۳-۴-۲-سلسله مراتب معابر
۴-تحلیل فضایی روستا
۴-تحلیل فضایی روستا
۴-۱-سازمان فضایی روستا
۴-۲-سیمای کالبدی روستا
۵-جمع بندی(جدول(swot

پوشش بر دو نوع است:
۱- پوشش تخت که با تیر چوبی و سنگ و غیره انجام می شود و چون مسطح است به آن تخت گویند.

۲- پوشش سغ که منحنی شکل است.

تعریف هندسی گنبد
در تعریف هندسی ، گنبد مکان هندسی نقاطی است که از دوران چِفدی مشخص حول یک محور قائم به وجود می آید.
اما در زبان معماری : گنبد پوششی است که بر روی زمینه ای گرد برپا شود.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

گنبد از سه قسمت تشکیل شده است :
۱ـ گنبد خانه یعنی زمینه گنبد
۲ـ بَشن = هیکل یعنی قسمتی که روی زمینه ته رنگ به صورت مکعب بالا می آید و یک یا دو طرف آن باز است ( در گنبدهای قبل از اسلام هر چهار طرف به دهانه های باز منتهی می شد.)
۳ـ چپیره = جمع شده

از آنجائیکه در معماری ایرانی بندرت به ته رنگ گرد بر می خوریم و معمولاً قسمت انتهائی بشن به شکل ، مربع و گاهی مستطیل است با چپیره کردن آنرا تبدیل به دایره می کنند بعد گنبد روی آن سوار می شود. به همین دلیل مرحله چپیره شدن در گنبدسازی شایان توجه است زیرا امکان داشتن زمینه گرد است که اجرای نهایی پوشش گنبد را میسر می سازد . معمولاً در نقشه هائی که پوشش به صورت گنبد طراحی می شود زمینه را به شکل مربع در نظر می گیرند تا به سادگی بتوان آنرا تبدیل به ۸ و ۱۶ و ۳۲ و بالاخره دایره کرد.

گنبد سازی در ایران بندرت روی زمینه مستطیل نزدیک به مربع هم اجرا شده است در این صورت مستطیل تبدیل به ۶ و ۱۲ و سپس بیضی نزدیک به دایره می شود و گنبد روی بیضی قرار می گیرد . به این نوع گنبد که مقطع افقی آن به جای دایره بیضی است کُمبیزه گفته اند . از نمونه های این نوع گنبد با ته رنگ بیضی مسجد حاج رجبعلی تهران و امامزاده زید بن علی در ورامین قابل ذکرند.

چپیره :
چپیره سازی در گنبد به دو بخش عمده تقسیم می شود :
ـ گوشه سازی = گوشه بندی
ـ شکنج = چین و چروک
ـ گوشه سازی یا گوشه بندی یعنی ساختن و تبدیل کردن شکل چهار گوشه بشن به هشت گوشه و به ترتیب ۱۶ و ۳۲ و ۶۴ گوشه و بالاخره دایره و با تبدیل کردن شکل مستطیل نزدیک به مربع به ۶ و ۱۲ گوشه و بالاخره بیضی است. البته با استفاده از کاربندی، انواع زمینه های مرسوم در معماری ایرانی را می توان به نحو مطلوب تبدیل به دایره کرد.

چپیره:

مراحل تبدیل زمینه مستطیل به بیضی نزدیک به دایره و مربع به دایره را در گنبد سازی چپیره گویند.

در پیش از اسلام، دوران ساسانی در نوعی از گوشه سازی زمینه را به هشت و نیم هشت تبدیل می کردند. وقتی آنها را خرد می کردند گوشه ها را به صورت فیلپوشهایی که حالت نصف قیف داشتند پر می کردند و اصطلاحاً آنها را می نماندند. در این مورد ارتفاعها زیاد می شوند.

در جاهایی که می خواستند ارتفاعها کمتر شود زمینه را به هشت تبدیل می کردند.

گوشه سازی خود شامل دو بخش است :
۱- اسکنج یا سِکُنج
۲- ترمبه یعنی جمع شده
اولین گوشه سازیها توسط چوب انجام شده و حتی خود گنبد هم با چوب اجرا گشته است . بهترین موارد مثال را در ابیانه می توان دید.

دراراک هم در کاروانسرای حاج علیقلی نمونه دیگریست .کاروانسرای کاشانی هم ( در اراک ) به هـمین طـریقه سـاخته شده است . طـرز اجـرا چنین بوده که چـوبها را در گوشـه های بـشن سوار می کردند و هـمین طور روی هم می چیدند تا مثل سبد جمع می شد و به صورت گنبد چوبی در می آمد.

چوبهای موجود در ایران از استحکام کافی برخوردار نیست و معمولاً برای پوشش دهانه های ۲/۵ تا ۳ متر به کار می رود به همین دلیل در معماری پیشین ایران در زمان هخامنشیان برای پوشش تخت جمشید از جبل عامل لبنان درختهای کنار بسیار قطور و مرتفع را آوردند . چون این حمل و نقل چوبها مستلزم هزینه ای سنگین بود در دوران اشکانی این کار متروک شد و به جای پوشش تخت از پوشش سغ استفاده کردند.

در بازه هور خراسان بین خواف و نیشابور گنبدی دیده می شود که گوشه سازیهای آن با چوب ساخته شده و خود گنبد با سنگ لاشه . بنا متعلق به اواخر دوران اشکانی یا اوایل ساسانی است و در مجموع ناچیزتر از آنست که ما را به قضاوتی کلی در این باب رهنمون نماید . لذا از گنبدهائی که همه مصالح آن از چوب بوده فقط خاطره هائی باقیست . شاید ابیانه بهترین تجلی گاه آن باشد.

گوشه سازی با چوب نیز به تدریج در بسیاری از نقاط ایران متروک شد و علت عمده و اصلی آن موریانه خیز بودن زمین های ایران داخلی بوده و هست.
قدیمیترین نمونه بجای مانده از گوشه سازی با چوب در بازه هور است که قبلاً اشاره شد . در فهرج یزد هم با اینکه منطقه به شدت موریانه خیز است زیارتگاهی به چشم می خورد که گوشه سازی پوشش آن ، از چوب بوده است .
نمونه دیگری از گوشه سازی با چوب بقعه شاه نعمت الله ولی در کرمان است.

بطوریکه گفته شد نوع اول گوشه سازی اسکنج است. اسکنج متشکل از دو طاق اریب است که همدیگر را در یک نقطه قطع کرده باشند . شیوه زدن طاق ممکن است بصور مختلف رومی ، ضربی ، چپیله ( لاپوش و تیغه ای ) باشد در هر حال تقاطع دو طاق این نوع گوشه سازی را به وجود می آورد. ذکر این نکته ضروری است که بارهای وارد بر گنبد به این گوشه ها منتقل نمی شود. به همین دلیل هم ، نوع اجرای گوشه سازی تأثیری در چگونگی افزیر گنبد ندارد.

افزیر: استخوان بندی، استراکچر (در انگلیسی)

ترمبه = سرمبه= سلمبه (جمع شده)

نوع دوم گوشه سازی به صورت ترمبه است در هیچ یک از لغت نامه های ایرانی به کلمه ترمبه بر نمی خوریم . لغتی به صورت ترکیب طاق و طرمب آمده است که معنای آنرا پشت هم اندازی و طاق روی طاق سوار کردن نوشته اند حال آنکه خود لغت ترمبه به معنی ، یک چیز جمع شده ، عمده ، پیش آمده ، تریده ( به طرف جلو سریده شده) است . در واقع ترمبه همان معنی اسکنج را دارد که کنج پیش آمده باشد.
ترمبه بر عکس سکنج به چهار طریقه پوشش می شود : ۱ـ گوشه سازی با چوب به شکل جلو آمده که حالت خاص و استثنائی ترمبه تلقی می شود . و سه طریق دیگر به شکل سغ یعنی پوشش منحنی شکل است که شامل فرمهای زیر می شود :
۱ـ فیلپوش
۲ـ ترمبه پتگین = پتکین
۳ـ ترمبه پتگونه یا پتکانه ( پتکانه صحیح تر است)
فیلپوش
برای اجرای فیلپوش مثل صدف حلزون از گوشه( نقطه صفر) شروع می کنند و لایه های طاقی را روی همدیگر می پوشانند و سوار می کنند تا به حد مطلوب برسد (تاقهای متحد المرکز).
در واقع فیلپوش به پوشش گوشه دیوار که از کنج شروع می شود و بین دو دیوار متقاطع قرار می گیرد اطلاق می شود . در قلعه دختر فارس ترمبه گنبد را به شکل فیلپوش زده اند ، نمونه خوب دیگر که هم اکنون نیز قابل مشاهده است ، گنبد کوچک بی بی شهربانو نزدیک ری است ، بنا تعلق به دوران آل بویه دارد . زیر گنبد کوچک را با لایه های آجری مثل چپیره روی هم چیده اند تا به نقطه مورد نظر برسند.

آتشکده فیروزآباد، نمونه گوشه سازی فیلپوش

 آتشکده نیاسر، گوشه سازی به گونه فیلپوش

ترمبه پتگین = پتکین
پتکین نوعی گوشه سازی است به معنی پیش آوردن تدریجی دیوار. (پیش آمدگی آجر)
در خوزستان به خصوص دزفول برای این نوع گوشه سازی لغت زیبای (تونگان ) یا (تونجه) را به کار می برند.
در خوزستان گوشه های دیوار را اول پخ می کنند، بعد از بالا آمدن دیوار از ارتفاع معینی که موجب اختلال در رفت و آمد نشود دوباره آجرها را پیش می کنند تا به صورت مکعبی که در نقشه اصلی لازم آمده در آید . به این پیش آمدگی تونگان ( تونگون ) می گویند.
بهترین نمونه های گوشه سازی پتگین را در ناحیه کُمش، سمنان ، دامغان ، بسطام و قسمتهائی از غرب خراسان می توان دید.

گنبد زنگوله دامغان، گوشه سازی پتگین

ترمبه پتگونه یا پتکانه (پتکانه صحیح تر است)
شکل پتکانه به چند ردیف طاقچه می گویند که روی هم سوار شده و جلو آمده باشند تا ترکیب گوشه بندی را کامل کنند . مثلاً در صفه صاحب مسجد جامع اصفهان چند ردیف طاقچه روی هم سوار شده اند که شبیه به مقرنس شده اند ولی در واقع مقرنس نیستند. اغلب ترمبه ها را تا قرن چهارم هجری پتکانه می کردند . پتکانه معنی کانه یا طاقچه روی طاقچه را می دهد. ( که به آن طاقچه بندی هم می گویند).

کانه=کنه : به معنی سوراخ و دهانه است.
کنه به معنی نیم گنبد است به تورفتگی های سردر هم می گویند مثل ورودی خانه ها زیرا اکثراً پوشش این فضا به صورت نیم گنبد است بنابراین کنه پوش نامیده می شود.