یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

 یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

بررسی عملکرد دولت یازدهم در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... تصویری از میزان کامیابی یا ناکامی مسوولان در تحقق وعده های انتخاباتی 2 سال پیش را به دست می دهد. در این میان، برخی ناظران مهمترین نقطه ی قوت کارنامه ی دولت را عرصه ی سیاست خارجی می دانند؛ حوزه یی که با شرایط کلان تجاری، اقتصادی، امنیتی، علمی و... کشور پیوندی آشکار و بر دیگر مسایل کشور نیز تاثیری غیرمستقیم اما مهم دارد. در ترسیم این کارنامه به طور خلاصه باید گفت سیاست خارجی کشور طی نزدیک به 2 سال اخیر از وضعیتی بحرانی خارج شده و گام در مسیری با افق های روشن گذاشته است به طوری که در شرایط کنونی، جمهوری اسلامی ایران را می توان از مهمترین کانون های دیپلماسی و مقصد مورد نظر بسیاری از واحدهای نظام بین الملل برای گسترش روابط در زمینه های گوناگون دانست. در این پیوند، بیان چند نکته می تواند تصویری گویاتر از وضعیت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی 2 سال گذشته به دست دهد: 1- حل و فصل اختلاف های هسته یی بین ایران و غرب مهمترین دستورکار سیاست خارجی ایران در سال های اخیر بوده است؛ اختلافاتی که به مدت یک دهه روز به روز متراکم تر شد و به شکل کلافی سردرگم، روابط خارجی ایران را به فضایی مبهم و غیرعقلایی کشاند. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، شفاف سازی در مورد فعالیت های صلح آمیز هسته یی جایگزین موضع گیری های حساسیت برانگیز شد و به همین شکل منطقی همه فهم و منطبق بر قواعد بین المللی جای ادبیات چالش پراکن قبلی را گرفت. طی 2 سال گذشته رفتار هوشمندانه ی ایران در جریان گفت وگوهای هسته یی، در عمل به خلع سلاح جبهه ی ضدایرانی و در نهایت سرفرودآوردن قدرت های جهانی در برابر حقوق مسلم ایران انجامید. به این ترتیب، پس از رایزنی های فشرده ی نمایندگان ایران و 6 قدرت جهانی در چارچوب گروه 1+5، دیوارهای متزلزل ساختار ظالمانه ی تحریم ها رو به فروپاشی نهاد تا پس از 12 سال از شروع یک «بحران غیرضروری» فضایی تازه در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران پدیدار شود. 2- بازگشت دیپلماسی به جایگاه کانونی آن در دستگاه سیاست خارجی کشور دیگر رویداد برجسته ی 2 سال گذشته بود؛ دستگاهی که به جای کارکردهایی چون رصد فرصت ها و چالش های پیش روی کشور و نیز پیگیری اهداف و منافع ملی در سراسر جهان برای سال ها به ساختاری برای ارتباط گیری های بی هدف، پراکنده و دلبخواه و به عبارتی روابط عمومی جهانی تبدیل شده بود. پس از چنین وضعیت ناامید کننده یی، نخبگانی اداره ی دستگاه دیپلماسی کشور را در دست گرفتند که به باور بسیاری از کارشناسان شرح فعالیت آنان را باید در قالب منابع آموزش دیپلماسی در دانشگاه های معتبر جهان تدریس کرد. نتیجه ی این فعالیت ها، گشایش یک به یک گره های کور پرونده ی هسته یی بود که در نهایت به توافق تاریخی بیست و سوم تیرماه انجامید. فراگیری عرصه ی دیپلماسی ایرانی همزمان با پیشبرد پرونده ی اختلاف های هسته یی، موجب بهبود وضعیت عمومی روابط خارجی با کشورهای دوست و هم سو، ایجاد زمینه های همکاری با دیگر کشورها و کاهش حجم تنش به ویژه با دولت های غربی شد ضمن آنکه حضور موثر در نشست ها و مجامع بین المللی و سازمان های جهانی و منطقه یی به طور جدی در دستورکار سیاست خارجی دولت یازدهم قرار گرفت. 3- همچنان که گفته شد، سیاست خارجی دولت یازدهم تحولی عمده در روابط ایران و غرب پدید آورد. یکی از مهمترین مولفه های این دگرگونی گشایش باب گفت وگوی مستقیم با مقام ها آمریکایی بر سر پرونده ی فعالیت های صلح آمیز هسته یی بود. این تحول سبب شد پس از دهه ها، 2 کشور بتوانند با عبور از انبوهی از اختلاف ها به نقطه یی مشترک و منافعی همگون در مذاکرات هسته یی دست یابند و به عبارتی الگویی عقلانی در فرایند رقابت در عرصه های گوناگون ایجاد کنند. در این میان، فضا برای پایان یک دهه هماوردی بی نتیجه بین تهران و پایتخت های اروپایی نیز فراهم شده است. در حالی که کشورهای اروپایی در قالب اتحادیه ی اروپا بزرگترین شریک تجاری جمهوری اسلامی ایران تا سال های میانی دهه ی 80 به شمار می آمدند، همزمان با افزایش اختلاف های هسته یی از ایران فاصله گرفتند و شانه به شانه ی آمریکا در برابر تهران قرار گرفتند. اکنون در فضای پساتوافق می توان شاهد چرخشی 180 درجه یی در سیاست کشورهای اروپایی بود به طوری که دولت ها و شرکت های اروپایی وارد رقابتی تنگاتنگ برای بازیابی جایگاه پیشین خود در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران شده اند. 4- برخی کارشناسان می گویند در فضای پساتوافق کاهش هزینه ی دوستی و همکاری با تهران موجب افزایش پیوندهای ایران با کشورهای دوست خواهد شد. از منظری دیگر، ارتقای منزلت ایران از وضعیت برگ برنده در روابط راهبردی قدرت هایی نظیر چین و روسیه با غرب به شرایط شریکی همتراز، بر مزیت های گسترش همکاری بین تهران و کشورهای دوست خواهد افزود. رویدادهای ماه اخیر تا حدی زیادی درستی این انگاره ها اثبات و از پیامدهای رویکرد متعادل و چندجانبه گرا در تنظیم روابط خارجی رونمایی کرد. به عنوان مثال می توان به گسترش مناسبات تهران- مسکو طی ماه های اخیر و اراده ی رهبران 2 کشور برای ورود به دوره یی تازه از روابط دوجانبه به عنوان نمودی از شرایط تازه ی سیاست خارجی ایران اشاره کرد. 5- به عقیده ی بسیاری از صاحبنظران، خروج سیاست خارجی از وضعیت نابسامان پیشین، افزون بر دگرگونی در نگاه جهانیان به ایران و جایگاه منطقه یی و بین المللی کشورمان، دشمنان ایران به ویژه صهیونیست ها را در موقعیت ضعف و انفعال قرار داده است. به بیانی دیگر، صهیونیست ها و دیگر کشورهایی که سال ها در نبود فضای تفاهم تهران با جهان با پیشبرد فرایند ایران هراسی اهداف و منافع خود را در سطح منطقه یی و بین المللی دنبال می کردند و در فرایند مذاکرات هسته یی از هیچ سنگ اندازی دریغ نکردند، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم مقهور دیپلماسی ایرانی شدند و در جایگاه بازنده ی اصلی توافق هسته یی قرار گرفتند. 6- در فضای کنونی، زمینه های پیگیری اهداف و منافع ملی در فضایی کم تنش فراهم شده است. کنار رفتن ابرهای ایران هراسی و تهدیدانگاری ایران برای امنیت بین المللی سبب شده تا اکنون جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت ممتاز منطقه یی به تکیه گاهی برای همکاری ها در جهت رفع چالش های جهانی و منطقه یی تبدیل شود؛ چالش هایی نظیر گسترش افراط گرایی و دهشت افکنی (تروریسم) که می تواند گریبانگیر همه ی واحدهای نظام بین الملل شود. در نگاهی عمقی تر به تحولات 2 سال اخیر، در جهت درک رویدادهای سیاست خارجی ایران باید به این واقعیت اشاره کرد که دستگاه دیپلماسی کشور پس از سال ها در مسیر بایسته ی آن یعنی اعتلای نظام جمهوری اسلامی ایران در سلسله مراتب بین المللی قرار گرفته و می رود تا به جایگاه شایسته ی خود دست یابد. البته در این مسیر چالش های فراوانی نیز وجود دارد که آن جمله می توان به ایجاد مناسباتی مطلوب با برخی همسایگان اشاره کرد. به رغم دستاوردهای سیاست خارجیِ مبتنی بر «تعامل سازنده با جهان» در کاهش سطح تعارض با دولت های غربی و ایجاد زمینه های گسترش همکاری با دوستان شرقی و دیگر کشورها، همچنان روابط منطقه یی ایران درگیر اختلاف ها و چالش هایی است که به نظر می رسد حل و فصل آن پس از توافق هسته یی در دستورکار دستگاه دیپلماسی قرار خواهد گرفت. در جمع بندی، شرایط کنونی سیاست خارجی را می توان وضعیتی مطلوب برای کاهش چالش های پیش رو و گسترش همکاری های منطقه یی و بین المللی در زمینه های گوناگون دانست. در این شرایط بسیاری از کشورهایِ پیشتر متخاصم با گذار از دوره ی تقابل پا به عرصه ی تفاهم و پذیرش نسبی واقعیت های ایران نهاده و به دنبال گسترش مناسبات در زمینه های گوناگون هستند. از سویی دیگر مانع ها و دشواری های افزایش تعامل با ایران روز به روز کاهش می یابد. با توجه به آنچه گفته شد کارنامه ی مسوولان سیاست خارجی دولت یازدهم را باید کارنامه یی قابل قبول و حتی فراتر از انتظار توصیف کرد. 

به رغم روند همگرایی در برهه ی پس از جنگ دوم جهانی که در فرجام به تشکیل بزرگترین اتحادیه ی منطقه یی یعنی اتحادیه اروپا انجامید، قاره ی سبز همچنان با گرایش های واگرایانه ی قدرتمندی به شکل جدایی طلبی روبرو است و این مساله موجب نگرانی برخی از کشورهای اروپایی شده است. با توجه به گوناگونی کانون های جدایی طلبی در اروپا، طبق برخی برآوردها احتمال دارد که بیش از 10 دولت تازه در قرن بیست و یکم پا به عرصه ی وجود گذارد. حتی گرایش های جدایی طلبانه در برخی از کشورها در وضعیت عملیاتی شدن قرار گرفته که به طور ویژه می توان از منطقه ی «باسک» در اسپانیا نام برد. در برخی از کشورهای اروپایی، جدایی طلبی در مرحله ی طرح درخواست قرار دارد. در برخی دیگر اقدام هایی برای اجرایی سازی آن انجام شده که به طور معمول به صورت تصویب یا برگزاری همه پرسی است. در برخی کشورهای شرق اروپا نیز گروه های شورشی مسلح نیروی پیشران اقدام های جدایی طلبانه به شمار می روند. بررسی نمونه های مهم واگرایی و استقلال طلبی در اروپا از اوکراین گرفته تا اسپانیا می تواند دریچه یی بسوی درک ابعاد این مساله و پیش بینی فرایندهای آینده بگشاید. مهمترین کانون های جدایی طلبی در اروپای غربی در منطقه ی «اسکاتلند» بریتانیا، «کاتالونیا» و باسکِ اسپانیا و منطقه ی «فلامان» بلژیک قرار دارد. در همین فهرست نام 6 منطقه در ایتالیا از جمله 2 جزیره ی «سیسیل» و «ساردینی» و جزیره «کورسیکا» از فرانسه به چشم می خورد. هر چند می توان پیش بینی کرد بقیه ی منطقه های جدایی طلب نیز به تدریج خواسته هایشان را در این زمینه افزایش دهند، اما اکنون مساله ی استقلال طلبی های ایالت های اسپانیایی از اهمیتی ویژه برخوردار است. این در شرایطی است که اسکاتلندی ها شهریورماه سال گذشته، پای صندوق های رای رفتند تا درباره ی سرنوشت اتحاد 307 ساله ی اسکاتلند با انگلیس نظر دهند. با اعلام نتیجه ی نهایی همه پرسی اسکاتلند دولتمردان لندنی به طور موقت نفس راحتی کشیدند. در تازه ترین رخداد جدایی طلبی در قاره ی سبز در پنجم مهرماه، حزب های هوادار استقلال در منطقه ی کاتالونیا توانستند اکثریت مطلق آرا را در انتخابات منطقه یی این ایالت به دست آورند. به این ترتیب ائتلافی از احزاب جدایی طلب با داشتن بیشترین تعداد کرسی ها، کنترل پارلمان آینده ی منطقه ی خودمختار کاتالونیا را در دست خواهند داشت. برخی پیش بینی می کنند به زودی فرایند جدایی کاتالونیا از اسپانیا آغاز خواهد شد؛ فرایندی که در صورت متوقف نشدن برای رسیدن به نتیجه دست کم 18 به طول خواهد انجامید. میزان مشارکت ساکنان کاتالونیا در این انتخابات 63 درصد بوده است. این رقمی قابل توجه و 7 درصد بیشتر از میزان مشارکت آن ها در انتخابات سال 2012 میلادی است. اسپانیا از جمله اعضای اتحادیه ی اروپا است و همچنان که اشاره شد از مدت ها پیش با بحران جدایی طلبی در بخش هایی از خاک خود به ویژه در ایالات باسک و کاتالونیا رو به رو بوده است اما به نظر می رسد این انتخابات مسیر تازه یی را پیش روی حامیان جدایی کاتالونیا از اسپانیا گشوده است و باید منتظر اقدام های این ائتلاف پس از گشایش پارلمان تازه در این منطقه ماند. بررسی نمونه های جدایی طلبی در اروپا نشان می دهد که بحران اقتصادی و مسایل سیاسی- هویتی، 2 متغیر اصلی تاثیرگذار بر جدایی طلبی در قاره سبز است و اکنون موضوعی به نام بحران پناهجویان و آوارگان نیز بر آن افزوده شده و ظرفیت های بیشینه شدن گرایش های جدایی طلبانه افزایش یافته است. **بحران سیاسی – هویتی اکنون اتحادیه ی اروپایی با موجی از واگرایی روبرو شده است. در کنار اشتراک های زیادی که بین 28 کشور عضو اتحادیه ی اروپا و نیز برخی نامزدهای پیوستن به اتحادیه وجود دارد اختلاف های متعددی نیز در روابط و سیاست های آن ها به چشم می خورد. در این مجموعه ی سیاسیِ واحدهای ملی، فرایندهای جدایی طلبی از طرفی اجتناب ناپذیر است و از طرفی بازتاب واقعیت های سیاسی، اقتصادی و هویتی آن ها است. در یک دید کلی باید گفت که تضاد منافع سیاسی و تفاوت های هویتی یکی از عوامل اصلی واگرایی بین کشورهای اروپایی است. بر مبنای این اختلاف های هویتی در ایالت کاتالونیا، فلاندر(منطقه یی میان بلژیک و فرانسه)، اسکاتلند، تیرول جنوبی (ایالتی در اتریش) و... تجزیه طلبان قدرت گرفته اند. به این ترتیب یکی از موضوع های مهم و عمده در بخش هایی از اروپا وجود هویت های منطقه یی است. در این ارتباط، انگیزه های قدرتمند هویتی همراه با بحران یورو انگیزه و مشوقی برای قدرت گیری روزافزون جدایی طلبان در اروپا شده است. برای نمونه، طی سال های گذشته جدایی طلبان بلژیک همواره آشکارتر و بلندتر خواسته های خود را ابراز می کنند. «بارت دی ویور» رییس حزب جدایی طلب اتحاد نوین فلاماند پس از اینکه حزبش توانست در انتخابات شوراهای محلی سال 2014 میلادی در «آنورس» در شمال این کشور بیشتر کرسی های شورا را در اختیار بگیرد، تاکید کرد که سیاست های دولت بلژیک دیگر نزد اکثریت فلامان ها پشتیبانی نمی شود. در این میان به نظر می رسد بحران پناهجویان نیز نگرانی ها در مورد بحران هویتی در اروپا را افزایش داده است چرا که بسیاری از کشورهایی که درگیر در بحران پناهجویان هستند مانند کرواسی، نگرانی شدید خود را از برهم خوردن تعادل جمعیتی ظریفی که در کشورهایشان وجود دارد، اعلام کرده اند. چنین وضعیتی از یک سو می تواند به روی کار آمدن گروه های راست افراطی در کشورهای پذیرنده ی این پناهجویان بیانجامد و از سوی دیگر، گسترش جریان راست افراطی در گسترش جدایی طلبی به عنوان متغیری واسطه یی عمل خواهد کرد و به عبارتی پیامدهایی بیشتر غیرمستقیم و کمتر مستقیم در فرایندهای جدایی طلبانه خواهد داشت. **بحران اقتصادی همزمان با ادامه ی بحران اقتصادی در اروپا که به تضعیف پایه های سیاسی- اقتصادی این قاره منجر شده و گمانه هایی مبنی بر جدایی کشورهایی چون یونان از ائتلاف های سیاسی و مالی اروپا را در پی داشته است، جنبش های استقلال طلب در بلژیک، اسپانیا و انگلیس نیز به پویش در آمده اند. به عنوان مثال، از آذرماه سال گذشته و در کمتر از سه هفته، سه منطقه در اروپا آشکارا تمایل جدایی طلبانه خود را ابراز کردند. آنچه به نظر می رسد در اروپا رخ داده، سیاست تمرکززدایی است که دولت های اروپایی و اتحادیه ی اروپا از سال های 1970 میلادی در پیش گرفته اند. دولت های اروپایی به ویژه در میانه ی بحران های اقتصادی که از سال 2008 میلادی آغاز شد تلاش کردند تا با تمرکززدایی فضای رقابت های اقتصادی را جهت عبور از بحران فراهم کنند. این تمرکز زدایی، نخست با مقاومت ایالت های ثروتمند در ان کشورها رو به رو شد و در مرحله ی دوم، تلاش ها برای جدایی از کشور اصلی افزایش یافت. برای نمونه، از زمان آغاز سیاست های ریاضت اقتصادی، در برخی از مناطق ثروتمند همچون فلامان و کاتالونیا در برابر کمک مالی به بخش های فقیرتر کشور مخالف های گسترده یی شکل گرفت و این استدلال مطرح شد که بار فقیران را نباید دارایان بر دوش بکشند. هر چند که در کشوری چون آلمان گروه های جدایی طلب تهدیدی برای مهمترین قدرت اروپا محسوب نمی شوند، اما ثروتمندان منطقه ی «باواریا» با توزیع برابر مالیات بر درآمد در همه ی ایالت ها مخالفند. به این ترتیب می توان شاهد روندهایی بود که در سطح فروملی و بر مبنای شکاف های هویتی- سیاسی و اقتصادی اروپا در حال پیشرفت است. هر چند دولت های اروپایی تلاش دارند با ابزارهای دموکراتیک، اقناع یا تبلیغات سیاسی و گسترش گرایش های ملی گرایانه در منطقه های جدایی طلب و همچنین اعمال فشارهای فراملی از طریق نهادهایی چون اتحادیه ی اروپا با این روندها به مقابله برخیزند اما این چالش همچنان به طور جدی در برابر دولت های اروپایی خودنمایی خواهد کرد.  

پروفیل های یو پی وی سی که از دهه 60 در اروپا تولید شده اند و در صنعت در و پنجره ساختمان بکارگرفته شده اند، دارای دو استاندارد اصلی می باشند. استاندارد کشور انگلستان که بعنوان استاندارد اروپا نیز مورد استفاده قرار می گیرد با عنوان BS EN 12608 که آخرین ویرایش آن سال 2003 می باشد. استاندارد دیگر که استاندارد سختگیرانه تری می باشد، استاندارد کشور آلمان و با عنوان RAL GZ 716-1 و آخرین ویرایش آن سال 2008 می باشد.
استانداردهای BS و RAL از دیدگاه های مختلف پروفیل های یو پی وی سی را بررسی می کنند که یکی از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت دیواره های اصلی و دیواره های رابط بین آنها (دیواره فرعی) در پروفیل می باشد.
در هر دو این استانداردها ضخامت بالاتر از 2.8 میلیمتر در دیواره اصلی و همچنین ضخامت بالاتر از 2.5 میلیمتر در دیواره فرعی بعنوان پروفیل های نوع A ویا کلاس یک در نظر گرفته می شوند. ضخامت های بالاتر از 2.5 در دیواره اصلی و بالاتر از 2 میلیمتر در دیواره فرعی نیز بعنوان پروفیل های نوع B و یا کلاس دو مطرح می شوند. در استاندارد رال همین دو نوع پروفیل از نظر ضخامت دیواره معرفی و بررسی می شوند ولی در استاندارد BS نوع سومی نیز تعریف شده است که بر اساس توافق بین سازنده و خریدار پروفیل استانداردی تعریف شود که به آن C گفته می شود. در این کلاس هیچ محدوده ای برای ابعاد در نظر گرفته نشده است و ملاک ابعاد اعلامی توسط تولید کننده است.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ایران هم بعنوان متولی تدوین استاندارد ملی تجهیزات و مصالح ساختمانی، تحقیقات و مطالعات گسترده ای در این زمینه صورت داده است و  استاندارد BS EN 12608 را بعنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهایت جهت انتشار کمیته ملی استاندارد در اختیار سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی قرار گرفته است.

مباحثی که در استانداردها مورد بررسی و آزمون قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:
- ابعاد و اندازه های پروفیل
- وزن پروفیل
- ظاهر و شرایط ارسال
- شرایط آب و هوایی و آزمون های آن
- آزمون مواد اولیه
- آزمون های حرارتی پروفیل
- مقاومت پروفیل در برابر ضربه
موارد فوق بصورت جامع در استانداردهای RAL و BS ذکر شده و در استاندارد ملی ایران نیز درج شده اند.

تست های مربوط به پروفیل UPVC
1-  شکل ظاهری و شرایط تولید :
در زمان فرآیند تولید انواع سطح مقطع پروفیل، تعداد نمونه های مشخصی جهت انجام آزمایش ها از تولید اخذ می شود. این نمونه ها پس از بررسی شکل ظاهری به مدت 12 تا 24 ساعت در آزمایشگاه نگهداری شده و سپس مورد تست های مختلف طبق استاندارد RAL GZ 716/1 قرار می گیرد. سطوح خارجی پروفیل ها که در معرض دید قرار دارند لازم است دارای رنگ سفید یکنواخت بوده و عاری از هر گونه اجسام خارجی، حفره، ترک ، حباب و سایر معایب باشند.

2-  مقاومت در برابر ضربه ناشی از سقوط جرم در دماهای پایین
Impact resistance by falling mass at low temperature   :
در این آزمایش ابتدا 10 نمونه 30 سانتیمتری از پروفیل در دستگاه Freezer قرار داده و تا دمای 15 – درجه سانتیگراد به مدت حداقل یکساعت نگهداری می شوند، سپس توسط وزنه ای به جرم 1 kg از ارتفاع 1500mm ، مورد تست ضربه قرار می گیرند. طبق استاندارد RAL نباید بیش از 10 درصد از نمونه ها (بیش از یک پروفیل) شکسته شود.

3- رفتار پس از گرم شدن  Behavior after heating :
در این آزمایش، یک نمونه 22 سانتیمتری به مدت نیم ساعت در دمای 150 درجه سانتیگراد گرم شده، سپس در دمای محیط خنک می شود . پس از انجام آزمایش، نمونه باید فاقد هر گونه تغییر شکل ظاهری (اعم از چروک، ترک،...) باشد.

4- تست جرم در واحد طول :
نمونه 250 mm با دقت 1 mm اندازه گیری شده و جرم آن با دقت 1 گرم سنجیده می شود. جرم واحد محاسبه شده نباید کمتر از 95 درصد مقدار اسمی آن، طبق استانداردهای ارائه شده باشد.

5- برگشت حرارت  Heat reversion :
سه مقطع پروفیل 220 mm انتخاب و با دو خط به فاصله تقریبی 200 mm در دو سمت سطح، به صورت عمود بر محور پروفیل نشانه گذاری می شوند. این نمونه ها پس از نشانه گذاری در کوره، با دمای 100 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت قرار می گیرد و پس از خنک شدن در دمای محیط، مجددا فاصله نشانه ها اندازه گیری می شود. برای هر نمونه و هر جفت علامت، ضریب برگشت حرارت به درصد محاسبه می شود. طبق استاندارد RAL برای پروفیل های فرعی (زهوار، اتصال ، کاور ، رابط و...) نباید درصد اختلاف برگشت حرارت بیش از 3 درصد و برای پروفیل های اصلی بیش از 2 درصد باشد. ضمنا برای پروفیل های اصلی، اختلاف درصد برگشت حرارت، بین دو طرف سطح نیز نباید بیشتر از 0.4 درصد باشد.

6- تست ابعاد و هندسه پروفیل :
ضخامت سطح مقطع پروفیل ها، ضخامت جداره های داخلی و خارجی و همچنین هندسه پروفیل، با استفاده از ابزارهای با دقت زیاد، اندازه گیری و با ابعاد استاندارد مقایسه می شود.

7- تست کجی :
به منظور اندازه گیری انحراف محور طولی پروفیل، دو نمونه 1000mm به صورت آینه وار روی یک سطح صاف کنار یکدیگر قرار می گیرند و به وسیله اندازه گیری دقیق، فاصله ایجاد شده در تمام محور طولی دو پروفیل، اندازه گیری می شود. انحراف پروفیلها نباید از 1 mm در کل طول یک متر تجاوز کند. به عبارتی فقط تا نیم میلی متر کجی یا انحراف در هر متر پروفیل قابل قبول است.

8- تست جوش :
سطح مقطع های پروفیل پس از مرحله جوش به صورت نمونه در آزمایشگاه تحت تست جوش قرار می گیرند. بر اساس استاندارد RAL هر یک از این سطح مقطع ها باید با رسیدن به نیروی مشخصی به مرحله شکست برسند، و در صورتی که زودتر از میزان نیروی تعریف شده، پروفیل شکسته شود محموله تولیدی مردود شناخته خواهد شد.

 -طراحی داخلی با استفاده از سبز - زرد

-رنگ خالص زمرد سبز در دکوراسیون داخلی

-یک اشاره از نعنا در طراحی داخلی

وقتی که از فضاهای کوچیک صحبت میشه و جاهایی که کمی جمع و جور هستن، همیشه پیشنهاد میشه که از رنگ های روشن مایل به سفید و خود سفید برای رنگ آمیزی دیوار هاش استفاده بشه و یا از لوازم با رنگ روشن برای دکوراسیونش استفاده بشه. ولی طراحان داخلی این رو کاملا درست نمیدونن و در واقع باید گفت درسته که استفاده از رنگ های تیره در فضاهای کوچیک ممکنه فضا رو بسته کنه اما با استفاده درست و به جا و ترکیب های مناسب رنگی میشه اتاق کوچک تون جذاب تر از همیشه باشه. در این مطلب توضیحاتی درباره رنگ های تیره در اتاق های کوچک صحبت میکنیم.

رنگ های تیره بسیار جذاب هستن

خیلی از مردم هنوز از به کار بردن رنگ های تیره برای رنگ دیوار های منزلشون اکره دارن و این جسارت رو به خودشون نمیدن که از رنگ های متفاوت تری برای دکوراسیون خونه استفاده کنن. این مساله تنها در مورد رنگ دیوار ها صدق نمیکنه و میشه از رنگ ها در مبلمان، پرده و چراغ ها هم استفاده کرد.

رنگ های تیره در فضاهای کوچک گاهی میتونن بسیار جذاب باشن و شما رو شگفت زده کنن. رنگ هایی مثل قهوه ای، شکلاتی، آبی، قرمز تیره و بنفش میتونن در ترکیب های مناسبی بسیار چشم نواز و آرامش بخش باشن و در عین حال شیک و جذاب باشن.

حقیقت اینه که این رنگ ها اگر درست استفاده نشه میتونه فضا رو بسیار دلگیر و گرفته نشون بده و هیچ زیبایی بصری هم نداشته باشه ولی اگر به درستی استفاده بشه میتونه بسیار گرم و دلچسب باشه و تفاوت بسیاری هم در فضای اتاقتون ایجاد بشه. در واقع فضاهای کوچک در مقایسه با فضاهای بزرگتر پتانسیل بیشتری برای احساس گرمی و صمیمیت و آرامش دارن.

ایجاد سایه روشن در اتاق های کوچک

مهمترین مساله در استفاده از رنگ های تیره ایجاد نور و سایه است. وقتی میخواید در اتاق کوچکی از رنگ های تیره استفاده کنید باید در ایجاد سایه روشن دقت داشته باشید. بازی با رنگ ها مهمترین مساله اس. مثلا اگر برای یک دیوار از رنگ تیره ای مثل سرخ(قرمز تیره) استفاده کنید و اجازه بدید که نور طبیعی زیادی بهش بتابه، بسیار زیبا و خیره کننده خواهد بود. لازم نیست که تمام اتاق رو به همون رنگ در بیارید. میتونید بقیه دیوار ها رو سفید نگه دارید و تنها یک دیوار رو رنگ کنید.

رنگهای تیره نه تنها میتونن در اتاق های کوچکتون به کار برن، بلکه در راهرو ها و دالان ها و حتی حمام هم میتونید به زیبایی از این رنگ ها استفاه کنید. حتی اگر نور طبیعی زیادی نداشتید میتونید با استفاده از یک لامپ کوچک و یا چراغ سایه روشن مورد نظرتون رو ایجاد کنید. به خصوص اینکه از مبلمان با رنگ های روشن در ترکیب با این دیوار های تیره استفاده کنید که به آسونی میتونه جذابیت و زیبایی بسیار زیادی رو ایجاد کنه.

استفاده از رنگ های براق برای فضاهای کوچک

ایده های هوشمندانه میتونه در ایجاد یک تناسب رنگی تاثیر گذار باشه. وقتی که شما مبلمان روشنی دارید و یا میخواید از لوازم روشن برای دکوراسیون فضای کوچکتون کمک بگیرید میتونید از دیوار های تیره و گرم استفاده کنید تا تعادل رنگی خوبی برقرار بشه. به خاطر داشته باشید که برای فضاهای کوچک از رنگ های کمی براق استفاده کنید. چرا که باعث بهتر منعکس شدن نور میشه و زیبایی اتاق رو چند برابر میکنه.

می توانید با طبقه بندی کردن انبارها یا کمد های خانگی خود، فضا را بهینه تر سازید.

-    برای قرار گیری بلوزهای پشمی و لباس های زمستانی، هیچ جایی بهتر از یک کمد کوچک با چند کشو نیست.
-    اگر نمی‌ دانید با کتاب های‌ اضافی‌ و ظرف و ظروف عتیقه ای‌ که سالها برای جمع آوریشان زحمت کشیده اید چه کنید، شاید بهتر باشد که یک ویترین نردبانی‌ به عنوان کتابخانه، میز تلویزیون و ضبط صوت سفارش دهید. اما به یاد داشته باشید فاصله طبقات بسته به نوع وسیله ای‌ که در آن جای‌ می‌گیرد، باید متفاوت باشد.برای صرفه جویی در فضا بهتر است کمد هایی انتخاب شود که علاوه بر داشتن درهای شیشه ای و طبقات برای قرار دادن اشیاء تزئینی ، حداقل دو طبقه با درهای چوبی برای قراردادن اشیاء ضروری که دوست ندارید دیده شوند داشته باشد.
-    هنگام خرید کمد ، حتما به کشو های داخلی، لولا ها و... توجه کنید. همه این موارد را یک بار پیش از خرید امتحان کنید و ببینید آیا کشو ها به آسانی به بیرون و داخل کشیده می شوند یا خیر؟ آیا این کمد فضای لازم را برای تمام وسایل شما دارد؟


چیدمانی صحیح
اولین چیزی که به مرتب بودن یک کمد کمک می کند، چوب لباسی است . لباسها گذشته از وزن، جنس و میزان استقامت چوب لباسی، باتوجه به فرمشان باید توسط چوب لباسی مناسب به میله کمد آویخته شوند. در واقع چوب لباسی ها نه تنها ابزار آویزان کردن لباس هستند ، بلکه نقش محافظت کننده از فرم آنها را نیز برعهده دارند. پس به  نوع چوب لباسی ها توجه کنید و بر روی لباسهایی که کمتر از آنها استفاده می شود حتما کاوربکشید.

پلوورها و ژاکتهای سنگین را بهتر است به جای آویزان کردن تا کنید و در کیف های مخصوصی قرار دهید که در انواع و اندازه های مختلفی در بازار وجود دارد. برای آویزان کردن لباسهای بلند مانند مانتوها، بارانی و... ارتفاعی به میزان 165 تا 172 سانتیمتر در نظر بگیرید. برای لباسهای کوتاه مانند بلوزها، پیراهن های مردانه و...، ارتفاعی به میزان 90 تا 105 سانتیمتر نیاز دارید. فضای خالی بالای کمد را می توان برای قراردادن ساک ها یا جعبه هایی که وسایل شخصیتان درون آن قرار دارد در نظر بگیرید.

درهای کمدها را از یاد نبرید زیرا فضاهای بسیار کار آمدی برای قرار دادن بخشی از وسایل می باشند. اگر کمدتان از ارتفاع زیادی برخوردار است، بهتر است از دو ردیف میله برای آویزان کردن لباسها استفاده کنید و لباسهای غیر ضروری را در قسمت بالایی که دسترسی سخت تری دارد قرار دهید . می توانید با نصب یک طبقه چرخدار در زیر کمد ، جایی برای کفشها و لوازم دیگرتان ایجاد کنید.

یکی از این فضاهای کارآمد که ما همیشه فراموشش می کنیم، اختلاف سطحهای‌ باریک میان دو دیوار یا دو ستون است که می توانید با قراردادن چند طبقه چوبی یا شیشه ای، فضایی برای قراردادن لوازم دکوراتیو یا کتابخانه های مقرون به صرفه بسازید.

سعی‌ کنید به هنگام تهیه مبلمان و وسایل چوبی‌ منزل، از مواردی‌ استفاده کنید که دارای‌ کشو یا کمدهای‌ کوچک باشند. مثلا اگر تختخواب فرزند شما دارای یک کشو در زیر و یک کمد کوچک در بالا باشد، دیگر مشکل قرار دادن ملحفه را نخواهید داشت.

دیروز سه شنبه جلسه ی استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در مجلس برگزار شد؛ جلسه یی که در آن، روح الله حسینیان، مهدی کوچک زاده، حمید رسایی، حسینعلی حاجی دلیگانی، جواد کریمی قدوسی، زهره طیب زاده، فاطمه آلیا، موسی الرضا ثروتی، محمود نبویان، مجتبی رحماندوست، بهرام بیرانوند، حسن کامران و نیره اخوان - که اکثر آنها از اعضای جبهه پایداری هستند – در به اصطلاح، «انداختن» وزیر ناکام ماندند. استیضاح وزیر راه و شهرسازی چهار ماه پیش با طرح سوال نمایندگان از وی کلید خورد و آخوندی اردیبهشت ماه برای پاسخ به سوال های برخی از نمایندگان درباره ی وضعیت «مسکن مهر» در صحن علنی مجلس حاضر شد که اکثریت به پاسخ های او رای موافق دادند و اعلام کردند از پاسخ های او قانع شدند. با این حال، سه هفته بعد برخی از نمایندگان با اعلام 24 مورد برای استیضاح وزیر راه و شهرسازی، طرح استیضاح را تقدیم هیات رییسه کردند. آخوندی برای دفاع ازعملکرد خود و پاسخ به سوال های نمایندگان 2 بار در کمیسیون مربوط یعنی کمیسیون عمران حضور یافت. پس از شنیدن گفته های آخوندی عده یی از درخواست کنندگان برکناری وی، منصرف شدند و امضای خود را پس گرفتند اما در نهایت طرح استیضاح وزیر راه و شهرسازی یکشنبه ی گذشته تقدیم هیات رییسه ی مجلس شد. این استیضاح با بهانه ی مشکلات عمومی وزارت راه و شهرسازی، مشکلات زمین و مسکن شهری و روستایی، حوزه حمل و نقل و مشکلات حوزه مالی وزارتخانه و در واقع به دنبال مسایلی دیگر که از تغییر مدیران استانی باقی مانده از دولت گذشته و تعریف نکردن پروژه های جدید نشات می گرفت، کلید خورد. وزیر راه و شهرسازی در جلسه ی علنی مجلس شورای اسلامی در مورد طرح استیضاح امضا شده از سوی 13 تن از نمایندگان، گفت: تا امروز چهار بار از نمایندگان مجلس تاییدیه گرفته ام؛ یک بار در جریان رای اعتماد و سه بار در زمان سوال نمایندگان و هر سه بار پاسخ هایم برای صحن علنی مجلس قانع کننده بوده است. وی با اشاره به اینکه بحث استیضاح از ماه های گذشته در جریان است، اظهار کرد: تاکنون چهار بار در کمیسیون عمران مجلس حاضر شده و عرایضی داشته ام که برای نمایندگان قانع کننده بوده و برخی نمایندگان امضاهای خود را پس گرفته اند. استیضاح وقتی به جریان می افتد که پاسخ های دوره های پیشین قانع کننده نباشد، در حالی که هیچ گاه رأی قانع نشدن از مجلس دریافت نکرده ام و این استیضاح جای تامل دارد. نکته یی قابل تامل در ارتباط با استیضاح وزیر راه و شهرسازی، این است که استیضاح آخوندی در شرایطی در دستور کار مجلس قرار گرفت و سوالات و تذکرهای روزانه از سوی برخی نمایندگان مجلس در شرایطی مطرح می شود که انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در هفتم اسفندماه سال جاری برگزار می شود و سه ماه بعد از آن، نمایندگان کنونی جای خود را به منتخبان مجلس دهم خواهند داد و فرصت چندانی برای بررسی 110 طرح و نزدیک به 75 لایحه در نوبت کار مجلس وجود ندارد. نمایندگان مجلس در خوشبینانه ترین حالت تنها حدود 90 جلسه علنی فرصت دارند که به 185 طرح و لایحه، از جمله لایحه ی بودجه سال 1395 بپردازند. البته طیف تندروی مجلس در پاسخ به این درخواست که بهتر است نمایندگان به جای استیضاح وزرا به لوایح و طرح های عقب افتاده برسند، حرفی تندتر می زنند و مثلا حمید رسایی در صفحه شخصی اش در اینستاگرام می نویسد: عملکرد دولت کار را از استیضاح وزرا گذرانده؛ مجلس فقط دو کار عقب افتاده دارد: یکی بررسی لایحه توافقنامه هسته ای برجام و یکی ارایه و رسیدگی به طرح عدم کفایت سیاسی آقای روحانی که رییس مجلس مانع آن است. به هر حال، پرونده استیضاح وزیر راه و شهرسازی دیروز با مخالفت 175 نماینده مجلس و با دو پیام کلی بسته شد؛ نخست، افزایش آرای موافق آخوندی نسبت به روز رای اعتماد و دوم، مخالفت قاطبه نمایندگان با تندروهای مجلس.

وزیر راه و شهرسازی سومین وزیری است که از ابتدای کار دولت یازدهم یعنی از تابستان 1392 تاکنون برای استیضاح و برطرف کردن نگرانی و دغدغه ی عده یی از نمایندگان در زمینه ی سوء مدیریت وزارتخانه زیر امرش راهی خانه ی ملت می شود. این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که استیضاح آخوندی با توجه به محذورات، مقدورات و کارنامه ی عملکرد مثبت او نه تنها موضوعیت ندارد، بلکه عملی شدن طرح استیضاح، درست یک روز پس از پایان همایش «فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی» که با هدف جذب سرمایه های خارجی و داخلی در طرح های عمرانی انجام شده است، موجب اخلال در عملکرد این وزارتخانه می شود. این استیضاح در حالی قرار است عملی شود که بسیاری از امضا کنندگان در نتیجه ی پاسخ های وزیر در کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی طی یک ماه اخیر امضاهای خود را پس گرفته اند اما این اصرار پرسش برانگیز تعداد معدودی نماینده ی قانع نشده (تنها 13 نفر) است که وزیر را پای میز استیضاح می کشاند. این نمایندگان بی توجه به کاهش درآمدهای نفتی، کوچک شدن بودجه های عمرانی، انبوه پروژه های ناتمام باقی مانده از دولت پیشین، ضعف زیرساخت ها و... از وزیر سوال می کنند و او مانند گذشته پاسخ داده و از عملکردش دفاع خواهد کرد. یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در عملکرد وزارت راه و شهرسازی، کمبود منابع مالی است. وزارتِ میراث دار طرح های پرشمار نیمه کاره از ماه های نخست فعالیت با کاهش شدید منابع مالی مواجه شد. افت قیمت نفت از بیش از 100 دلار به زیر 50 دلار و کاهش شدید درآمدهای ارزی به طور مستقیم بر بودجه ی این وزارتخانه تاثیر گذاشت و پیش برد طرح های عمرانی بر زمین مانده را کُند کرد. نمایندگانِ خواهان استیضاح اما با اطلاع از این شرایط که بارها وزیر به آن اشاره کرده است، خواهان تسریع در انجام طرح های در دست اجرا و کلید زدن طرح های تازه هستند. این در حالی است که آخوندی و تیم همراه او تلاش می کنند با ایجاد زمینه های لازم برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی به منابع مالی این وزارت خانه تنوع بخشیده و کمبود منابع مالی خود را جبران کنند. برگزاری همایش دوروزه ی فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی که همین امروز به پایان رسید، یکی از تلاش های ارزشمند و تاثیرگذار این وزارتخانه با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی است که به یقین به جذب منابع تازه در این حوزه خواهد انجامید. تیم راه و شهرسازی دولت یازدهم در این همایش که کارشناسان آن را فصلی تازه در رونق پروژه های عمرانی کشور می دانند، تلاش کرد با رونمایی از مشوق های هفت گانه، شرایط مطلوب و جذابی را برای سرمایه گذاران مهیا و راه را برای ورود سرمایه های داخلی و خارجی به طرح های عمرانی هموار کند. آخوندی پیش از این از واگذاری 121 پروژه ی عمرانی به ارزش 25 میلیارد یورو به سرمایه گذاران داخلی و خارجی خبر داده بود. حال اما استیضاح وزیر می تواند ذهنیت سرمایه گذاران را که وزارت راه و شهرسازی به طور جدی برای جلب اعتماد آن تلاش می کند، تخریب کند. نبود ثبات و ایجاد تزلزل در جایگاه و سیاست های کلان در حوزه های عمرانی و بی پشتوانه شدن مشوق های اعطا شده در این همایش، پیامی است که به لطف استیضاح این نمایندگان به سرمایه گذاران مخابره می شود. بررسی کارنامه ی آخوندی همچنین منطق و استدلال ضعیف استیضاح کنندگان را روشن می کند. آخوندی حدود 2 سال پیش در حالی وزارت راه و شهرسازی را تحویل گرفت که طرح های عمرانی بسیاری کلید خورده اما حتی به میانه ی راه هم نرسیده بود؛ طرح هایی که کلنگ بسیاری از آنها چون «مسکن مهر» بدون توجه به بسترها و زیرساخت های لازم بر زمین خورده بود و همچنان بدون وجود دورنمایی مثبت و امیدوار کننده بودجه های عمرانی را می بلعد. آخوندی در ابتدای راه، انجام تعهدهای دولت پیشین در قبال آماده سازی و تحویل مسکن مهر را تضمین کرد اما بر گسترش آن به دلیل ویژگی مولد نبودن تردیدهایی را وارد ساخت. تداوم طرح بر زمین مانده ی مسکن مهر مانع از این نشد که وزارت خانه ی یادشده، طرح های جایگزین دیگری را برای تامین نیاز مسکن 2 دهک نخست جامعه مطرح نکند. طرح «مسکن اجتماعی» حاصل مطالعه ی گسترده و کارشناسانه ی فن سالاران، کارشناسان و خبرگانی است که تلاش می کنند با توجه به تامین زیرساخت های لازم برای زندگی شهری، شهروندان را خانه دار کنند؛ برنامه هایی که اگر خرده گیران اجازه و فرصت دهند تا مراحل کارشناسی و مطالعاتی خود را طی کند و در بستر توانمندی ها به اجرا گذاشته شود، به حتم شاهد نتایج مثبت آن خواهند بود. حدود سه هزار پروژه ی نیمه تمام عمرانی در زمان تحویل گرفتن وزارت راه و شهرسازی کافی بود تا واهمه از ادامه ی راه را در دل هر وزیری بیاندازد اما آخوندی با اتخاذ راهبرد پایان بخشی به طرح های در دست اجرا و تعریف نکردن پروژه های عمرانی تازه گام در مسیری گذاشت که اگر چه به نفع مردم بود، اما به مذاق عده یی خوش نیامد. این عده چشم به انتخابات آینده ی مجلس شورای اسلامی و برای جلب رای مردم، نیاز به گرفتن پروژه های عمرانی تازه در استان ها و شهرستان ها دارند. این گروه با استفاده ی ابزاری از استیضاح و با اعمال فشار بر وزیر خواسته های جناحی و محلی خود را پیگیری می کنند. در برابر، پافشاری کنندگان بر استیضاح تلاش های آخوندی و تیم همراه او برای تنوع بخشی به منابع مالی و جذب سرمایه های خارجی را که به طور حتم در تسریع و به سرانجام رسیدن طرح های نیمه کاره و تصویب و تعریف طرح های تازه -که همان بهانه ی نمایندگان استیضاح کننده است- به طور عملی و درازمدت موثر خواهد بود، با استیضاح پاسخ می گویند. در نگاهی کلی تر نیز باید گفت کارشکنی های مخالفان دولت هر روز در ظاهر و قامتی تازه بروز می یابد. در این راستا این مخالفت های غیرمنصفانه گاهی در کف خیابان و زیر چادرهای مسافرتی متحصنان غیرقانونی و گاه در نقد عملکرد وزیرانی ظاهر می شود که کارنامه یی مثبت و قابل دفاع طی برهه ی دوساله ی اخیر بر جای گذاشته اند. از این رو است که اصلی ترین انگیزه استیضاحگران پیگیری اغراض سیاسی و نه نقد عملکرد مسوولان اجرایی به نظر می رسد. 

اسکای هبیتات برج مسکونی زیباییست که در سنگاپور قامت برافراشته است.

مجتمع مسکونی موشه سفدی در بیشان سنگاپور، طراحی خود را از مجتمع هبیتات ۶۷ در مونترال کانادا الهام گرفته است.

اسکای هبیتات (Sky Habitat) از دو برج ماتریسی تشکیل شده که توسط باغ هایی معلق در آسمان به هم متصل شده است.
موشه سفدی معماری کانادایی است که پروژه های مختلفی از او در سراسر جهان قد علم کرده است.
فضاهای سبزی که دو برج اسکای هبیتات را بهم وصل کرده است

استفاده سفدی از اشکال هندسی و فرم های به هم پیوسته در سطح افقی، یادآور یکی دیگر از پروژه هایی است که در سنگاپور اجرا شده است، روستای عمودی مشبک که سال گذشته توانست جایزه بهترین ساختمان سال را از آنِ خود کند.
در حالی که پروژه روستای مشبک در شش طبقه ساخته شده است، اسکای هبیتات تا ۳۸ طبقه بالا می رود.
این پروژه با هدف ایجاد پناهگاهی در آسمان، زندگی با کیفیت بالا، چشم اندازی زیبا، باغهای معلق و استفاده از نور روز را ارائه داده و اصول کلی یک پروژه موفق را گرد هم آورده است.

اسکای هبیتات با ساختاری سه بعدی، ترکیبی از واحد های مسکونی با تراس خصوصی، بالکن ها و باغ هاست که با فضاهای سبز عمودی، جهت گیری های مختلف نسبت به نور خورشید و منظره های مختلف از مناطق اطراف، خودنمایی می کند.
باغ ها، فضاهای مختلف برای رویداد ها و مسیر های پیاده روی، ۷۰ درصد از سطح این پروژه را در بر می گیرد.
اسکای هبیتات شبیه به پروژه روستای عمودی شش ضلعی ساخته شده

این پروژه در مجموع با سه پلت فرم مختلف بهم وصل شده که شامل باغ ها، خیابان های پیوسته و تراس ها می شود.
در این پروژه فضاهایی برای  تفریح و اوقات فراغت در نظر گرفته شده و تهویه ساختمان ها و فضاهای مسکونی آن به طور طبیعی صورت می گیرد.

این پروژه ۱۲,۰۷۷ متر مربعی، در مجموع ۵۰۹ آپارتمان را شامل می شود که هر کدام با جهت گیری های مختلف یک فضای روباز خصوصی نیز در اختیار دارد.
ساکنان برج اسکای هبیتات می توانند از استخری که در طبقه سی و هشتم این ساختمان به همراه زمین تنیس، فضایی برای باربیکیو، اتاق های کارائوکه (ابزاری سرگرم‌کننده‌است برای دوستداران آوازخوانی که از طریق یک صفحه نمایش و یک میکروفون این امکان را برای افراد مبتدی فراهم می‌کند تا در حین پخش موسیقی بی‌کلام آوازهای مشهور، اشعارآنهارا بر صفحه نمایش ببینند و صدای خود را ظبط کنند) و سالن بدنسازی قرار گرفته، استفاده کنند.ساکنان برج اسکای هبیتات می توانند از استخری که در طبقه سی و هشتم این ساختمان قرار گرفته استفاده کنند

پروژه اسکای هبیتات در سال گذشته تکمیل و آماده بهره برداری شد.
 

اسکای هبیتات با ساختاری سه بعدی، ترکیبی از واحد های مسکونی با تراس خصوصی، بالکن ها و باغ هاست که با فضاهای سبز عمودی، جهت گیری های مختلف نسبت به نور خورشید و منظره های مختلف از مناطق اطراف، خودنمایی می کند.

اسکای هبیتات در 38 طبقه ساخته شده است.
این پروژه در مجموع با سه پلت فرم مختلف بهم وصل شده که شامل باغ ها، خیابان های پیوسته و تراس ها می شود.

اتاق خواب یک مکان خصوصی است که اولین و اصلی ترین رسالت آن مهیا کردن اوقاتی خوش برای استراحت و آرامش شماست ، اما چه می شود که بهترین مبلمان و لوازم و وسایل هم نمی تواند موجبات آرامش شما را فراهم کند و فضای اتاق خواب شما بیشتر خواب را از چشمان شما می پراند! نکته های یک اتاق خواب منحصر به فرد را با هم مرور کنیم.

انتخاب مناسب تخت خواب در دکوراسیون اتاق خواب
در انتخاب تخت خواب خود تناسبات و ابعاد اتاق را در نظر بگیرید، توجه به تناسبات بین تخت خواب و اندازه ی اتاق باعث می شود احساس صمیمیت وراحتی در فضا حاکم شود، توجه داشته باشید که تقریبا یک سوم از زمان خود را در اتاق خواب سپری می کنید، از این رو در تدارک دیدن فضایی آرامش بخش برای تامین سلامت جسمی و روحی خود تلاش کنید.

انتخاب محل مناسب تخت خواب در دکوراسیون اتاق خواب
یک نکته بسیار مهم که در چیدمان لوازم اتاق خواب باید رعایت شود قرارگیری مناسب تخت خواب است، تخت خواب شما به لحاظ ایمنی نباید زیر پنجره قرار بگیرد، این موضوع اشتباه رایجی است که اغلب همه مرتکب آن می شوند، تخت خواب با توجه به نوع پلان اتاق باید با فاصله در کنار پنجره قرار بگیرد قرار بگیرد. و تا حد امکان از درب ورودی اتاق دید نداشته باشد.

انتخاب محل مناسب میز آرایش در دکوراسیون اتاق خواب
برای میز تحریر یا میز آرایش می توانید زیر پنجره را انتخاب کنید این کار به شما این امکان را می دهد که برای کار و یا مطالعه از نور طبیعی استفاده کنید و محل مناسب میز آرایش نیز مقابل پنجره است با این کار انعکاس نور در آینه ی شما سبب روشن تر فضای شما می شود که در منحصر به فرد کردن فضایتان نقش مهمی دارد.

نورپردازی مناسب در دکوراسیون اتاق خواب
حتما توجه داشته باشید که نوع نورپردازی های اصلی و فرعی شما اختلالی در آرامشتان ایجاد نکند، از ترکیب نورهای آبی و زرد برای فضای اتاقتان بهره بگیرید، و نورهای آبی را برای آباژورها در نظر بگیرید این نور بستر مناسبی برای خواب شما فراهم می آورد.

محل مناسب تابلوها در دکوراسیون اتاق خواب
تنها نکته ی مهم این است که تابلوهای خود را بالای تختتان نصب نکنید این موضوع به لحاظ ایمنی صحیح نیست. در صورت نصب تختتان را با فاصله از دیوار قرار دهید. همچنین انتخاب نوع تابلوی مناسب در اتاق خواب اهمیت دارد، می توانید عکس های خصوصی خود را برای این فضا انتخاب کنید و یا بسته به سلیقه ی خود از یک اثر هنری استفاده کنید اما توجه داشته باشید که طرح های شلوغ و رنگ های تند در پس زمینه ی خود نداشته باشند که برای شما پرش فکری و اغتشاش عصبی را به همراه خواهد داشت.

رنگ مناسب در دکوراسیون داخلی اتاق خواب
انتخاب رنگ در دکوراسیون اتاق خواب همواره جزئی از انتخابات ویژه برای دکوراسیون محسوب می شود که این انتخاب تاثیر خیلی مهمی بر آرامش روانی فرد دارد، رنگ های تند و پر انرژی مانند نارنجی و قرمز به صورت متعادل برای فضای اتاق کودک مناسب اند اما برای اتاق خواب رنگ هایی مثل: رنگ سفید، رنگ آبی، رنگ صورتی، رنگ لیمویی بسیار مطلوب بی نظیر است.

یک ماه تا انتخابات سرنوشت ساز مجلس دهم بیشتر باقی نمانده است و جریان های سیاسی در تلاش هستند تا کرسی های بیشتری از بهارستان را به خود اختصاص دهند.
در این میان اصلاح طلبان با شرایط خاصی نسبت به رقیب اصولگرای خود روبرو هستند. اصلاح طلبان در مقایسه با رقیب اصولگرای خود گرچه کمتر با انشقاق داخلی روبرو هستند و نوعی وحدت دست کم در مساله انتخابات وجود دارد اما در عین حال فیلتر شورای نگهبان بزرگترین دغدغه اصلاح طلبان شده است؛ موضوعی که اصولگرایان نسبت به آن نگران نیستند چرا که بیشتر نامزدهایشان از این فیلتر عبور کرده اند. 
اصلاح طلبان تلاش برای کسب آرا در انتخابات مجلس سال 94 را از اسفند 93 به صورت جدی کلید زدند؛ فرمول وحدت برای پیروزی از همان ابتدا در دستور کار قرار گرفت؛ طوری که عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور دولت اصلاحات در اسفند 93 با تاکید بر پیروزی در سایه اتحاد گفت: در سال 92 انسجام و اتحادی بوجود آمد که موجب شد کشور به مسیر پیشرفت و آبادانی برگردد و لذا ما اصلاح طلبان باید سال 92 را به عنوان سرفصل قرار داده و اتحاد آن سال را مجددا تکرار کنیم.
در همان سخنرانی موسوی لاری از سیاست های انتخاباتی اصلاح طلبان گفت و افزود: مقرر شده است که در ستادها از 4 گروه استفاده کنیم که می توان به فعالان و تشکل های اصلاح طلب و در کنار آنها نمایندگان ادوار مجلس، افراد صاحب نظر و کاردان و نیز مدیران دستگاه های دولتی که هم اکنون و یا در گذشته فعالیت کرده اند، اشاره کرد. 
پیش از آن نیز محمدرضا عارف به عنوان چهره شاخص اصلاح طلبان و رئیس بنیاد امید ایرانیان از حضور قدرتمند در انتخابات مجلس دهم خبر داده بود. دو بازوی اجرایی جناح اصلاحات یعنی شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و شورای راهبردی اصلاح طلبان؛ در طول یک سال منتهی به انتخابات مجلس برای حضور منسجم؛ تصمیم به تشکیل کمیته های انتخاباتی جدا گرفتند.
فعالیت کمیته های انتخاباتی بیشتر معطوف به سر و سامان دادن شوراهای هماهنگی و احزاب به ویژه در شهرستان ها بود. با توجه به اهداف و چشم انداز مشترکی که هر دو بازوی اجرایی اصلاحات و به تبع آن کمیته های انتخاباتی شان داشتند؛ در برخی موارد احتمال موازی کاری ها و فرصت سوزی وجود داشت؛ بنابراین سران اصلاحات برای جلوگیری از هر نوع افتراق تصمیم گرفتند با ادغام فعالیت کمیته های انتخاباتی جبهه اصلاحات و شورای راهبردی و البته با حفظ آرا و نظرات روسای دو بخش؛ شورای جدیدی را با عنوان شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان تشکیل دهند. 
خبر تشکیل این شورا مهرماه سال جاری از سوی علی محمد غریبانی رئیس دوره ای جبهه اصلاحات اعلام و عنوان شد که رئیس دولت اصلاحات نیز با تشکیل این شورا موافقت کرده است. چهره های اصلاح طلب هدف از تشکیل این شورا را برطرف کردن سوء تفاهمات اجرایی، جلوگیری از موازی کاری، یک دست کردن ظرفیت های انتخاباتی اصلاح طلبان و انسجام و یک کاسه کردن فعالیت های انتخاباتی عنوان کردند. 
ترکیب این شورا بر پایه آیین نامه های تصویبی شامل 11 نفر عضو حقیقی (افراد معرفی شده از سوی سید محمد خاتمی؛ محمدرضا عارف و اعضای کمیته راهبردی شورای اصلاح طلبان) و 21 نفر عضو حقوقی( شامل دبیران کل احزاب عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات) هستند. 
اولین جلسه این شورا به ریاست محمدرضا عارف در 17 آبان و با دستور جلسه تدوین آیین نامه اجرایی و تدوین ساختار شورا و انتخاب دو نایب رییس برای شورا برگزار شد. اتحاد ملت؛ ندای ایرانیان؛ مجمع ایثارگران اصلاح طلب ودیگر احزاب زیر مجموعه اصلاحات بر حضور خود در این شورا تاکید کردند. حزب اعتدال و توسعه به عنوان نماینده جریان اعتدال و نه صرفا دولت و حزب کارگزاران سازندگی هم بر اتحاد با زیر مجموعه های اصلاح طلب تاکید داشتند. 
تمام این برنامه ریزی ها و فعالیت ها برای حضور قدرتمند در انتخابات اسفند ماه طراحی و اجرا شده است؛ اما این حضور قدرتمند همواره با موانع جدی روبرو بوده است که در زیر نگاه اجمالی به این موانع خواهیم داشت:
اصلاح طلبان در عرصه سیاست ایران به ویژه پس از حوادث سال 88 علاوه بر چالش های همیشگی، با چالش جدیدی روبرو شدند و آن اثبات وفاداری به نظام و کشور بوده است؛ چالشی که محمدرضا عارف به عنوان چهره اجرایی اصلاحات در دیدار جمعی از اعضای کانون زندانیان سیاسی قبل از انقلاب ضمن اشاره به آن گفته بود: به دنبال حوادث نامیمون 88 و ایجاد برخی سوء تفاهم ها، بین بخشی از اصلاح طلبان با بخشی از حاکمیت زوایه ایجاد شد. انتخابات اسفند ماه جاری فرصتی است برای ترمیم این فاصله که از طرف اصلاح طلبان گام های موثری برای حل برخی سوء تفاهم ها برداشته شده است و انشالله این مسیر با حسن نیست همگان ادامه خواهد یافت. بسیاری از چهره های شاخص اصلاحات نیز به ویژه در یک سال منتهی به انتخابات برای رفع این سو تفاهمات تلاش فراوان کردند. از یک سو و با توجه به اینکه ثمره آشتی دادن مردم با صندوق رای را در انتخابات 92دیده بودند بر حضور حداکثری در پای صندوق های رای تاکید کردند و از صلاحیت تلاش کردند تا برادری زیر سوال رفته خود را نسبت به نظام اثبات کنند. 
نزدیک به سه هزار تن از چهره های اصلاح طلب یا نزدیک به این طیف در انتخابات امسال مجلس ثبت نام کردند و به گفته وزیر کشور میزان ثبت نام برای انتخابات نسبت به سالهای پیش 62 درصد افزایش یافت.
اگرچه چهره های اصلاح طلب از همان ابتدای زمزمه های ثبت نام حداکثری اعلام کردند که این استراتژی برای شورای نگهبان چالش نخواهد بود بلکه راه حلی برای برون رفت از چرخه تکراری رد صلاحیت و عبور از فیلتر آن شورا خواهد بود؛ اما این افزایش ثبت نام که نشان ظرفیت بالای نظام و قانون جمهوری اسلامی بود، موجب بدبینی و شک برخی چهره ها و جریان های پرنفوذ شد. چهره های اصلاح طلب اما این بدبینی ها را جدی نگرفتند و امید خود را در روزهای بررسی صلاحیت ها به تایید حداقل بخشی از ثبت نامی هااز دست ندادند؛ تا جایی که موسوی لاری درباره بررسی صلاحیت های اصلاح طلبان گفته بود: اصلاح طلبان نباید رد صلاحیت شوند و دلیلی برای این اتفاق وجود ندارد.
اما نتایج بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات مجلس دهم اصلاح طلبان را در شوک عمیقی فرو برد. طبق اعلام حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی از سه هزار نامزد اصلاح طلب در کشور تنها سی تن تایید صلاحیت شدند. 
در حوزه تهران و از حزب مردم سالاری شصت تن کاندیدای انتخابات بودند که تنها صلاحیت ده تن تایید شد. آمار رد صلاحیت حزب ندای ایرانیان نیز بالا بود؛ مجید فراهانی دبیر کل ندای ایرانیان نیز رد صلاحیت شد. هر 7 کاندیدای عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها در تهران ردصلاحیت شده اند و آمار ردصلاحیت آنها صددرصدی بود. از حزب اعتماد ملی 54 نفر در سراسر کشور و 14 نفر هم در تهران ثبت نام کرده بودند که فقط صلاحیت یک نفر تایید شد. صلاحیت 140 نفر از اعضای حزب اتحاد ملت هم به تایید نرسید. حزب اعتدال و توسعه هم علی رغم نزدیکی به دولت بسیاری از کاندیداهای خود را رد صلاحیت شده عنوان کرد. حزب کارگزاران سازندگی هم مانند انجمن اسلامی مدرسین با رد صلاحیت صد درصدی روبرو شد و همه صدنفر نامزد ثبت نامی این حزب رد صلاحیت شدند. از حزب اراده ملت هم از میان 60 نفر کاندیدای ثبت نامی تنها یک نفر تایید صلاحیت شد. به این ترتیب بزرگترین رد صلاحیت اصلاح طلبان در سی سال گذشته رقم خورد. مهره های اصلاحات چه آنهایی که چهره محسوب می شدند و چه آنهایی که تنها فکر اصلاحاتی داشتند رد صلاحیت شدند و در فاصله یک ماه تا انتخابات عملا اصلاح طلبان در وضیعت سختی قرار گرفتند.
اکنون اما چند روز از موج رد صلاحیت ها گذشته است، شوک وارد شده به طیف اصلاحات فروکش کرده است و اصلاح طلبان بهتر می توانند به آینده انتخابات بیاندیشند و تصمیم بگیرند. تصمیمی که به دودلیل عمده به حضوری با حداکثر قدرت در انتخابات منجر خواهد شد. 
دلیل نخست به اساس گفتمان اصلاحات باز می گردد که از یک سو اصلاح امور را در هر شرایط و با هر امکانات و توانی سر لوحه ایدئولوژی خود دارند و از سوی دیگر امید را بذر هویت هر اصلاح طلبی می دانند. 
دلیل دوم به تجربه تلخی باز می گردد که مردم و اصلاح طلبان در مجلس گذشته با کناره گیری از صندوق رای به دست آوردند که مجلس نهم محصول تحریم صندوق های رای بود.
اصلاح طلبان اکنون برای برون رفت از بحران رد صلاحیت ها از یک سو چشم به رایزنی های برجام گونه حسن روحانی به عنوان مجری و پاسدار قانون اساسی دوخته اند و از سوی دیگر در تلاش اند تا از میان تایید شدگان شورای نگهبان آنان را که به اصلاحات اعتقاد دارند تحت یک لیست مشترک گرد آوردند و طبق گفته های محمدرضا عارف رئیس شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان؛ این جناح مشکل و دغدغه تهیه و ارائه لیست انتخاباتی ندارند بلکه تنها دغدغه اصلاح طلبان نگرانی از این موضوع است که رویه عدم تایید صلاحیت با این وسعت عادت و بدعت خطرناکی شود و ارکان نوپای دموکراسی در ایران را تهدید کند.

حمام یكی از مهم‌ترین عناصر معماری داخلی هر خانه‌ای‌ است. در گذشته حمام‌ نه فقط محلی برای استحمام، بلكه جایی برای انبار كردن لوازم و وسایل كهنه بود. این‌روزها دیگر حمام محل آرایش و پیرایش جسم و روح تلقی می‌شود، حتی گاهی استراحت فردی از همین نقطه شروع می‌شود. بعضی از حمام‌های امروزی كاربری‌های تجملی و رفاهی زیادی نیز دارند: استخرهای كوچك، سونا و جكوزی برای تفریح و سلامت اعضای خانواده در این فضا قرار داده می‌شود. بعضی دیگر از حمام‌های امروزی كه در آپارتمان‌های كوچك وجود دارند، از ابعاد كوچك‌تری برخوردارند. كاربری این دسته از حمام‌ها برای رفع خستگی روزانه و سلامت و پاكیزگی جسم هستند. مهم نیست كه ابعاد حمام شما بزرگ یا كوچك است بلكه مهم این است كه از این فضا بهترین استفاده را برای آرامش جسم و روح به وجود آورید.

عناصر مهمی كه در خلق یك حمام زیبا و بی نقص وجود دارد، عبارت است از: كفپوش مناسب، پوشش دیواری، استفاده از هواكشی با قدرت مناسب برای تخلیه بخار، كابینت‌هایی برای قراردادن حوله‌ها و دیگر لوازم جانبی، انواع بافت‌ها و رنگ‌ها. با انتخابی صحیح، از تمامی این مجموعه به فضای دلخواه كه آرامش شما را برقرار كند، دست می‌یابید.

انتخاب دكوراسیون داخلی مناسب برای حمام

به هنگام انتخاب كفپوش مناسب برای حمام‌، نكاتی مانند كیفیت، سایز، رنگ، الگو، طرح و بافت را باید در نظر داشته‌باشید. بهترین انتخاب زمانی صورت می‌گیرد كه قسمتی از كف حمام را كه بسیار توی چشم است با آن كفپوش مورد علاقه دكوراسیون كنید( یعنی در ابتدا آن را نصب نكنید .) سپس اگر نوع، طرح و رنگ را پسندیدید، آن را برای نصب در كل حمام انتخاب كنید. تنها با یك امتحان كوچك این امكان برای شما به وجود می‌آید كه از انتخابی كه كردید، ناراضی و پشیمان نشوید.

از بهترین گزینه‌های انتخابی برای كفپوش حمام، سرامیك است چرا كه به راحتی تمیز می‌شود، در برابر آب مقاوم و از لحاظ طرح و رنگ هم بسیار متنوع است. استفاده از سرامیك‌های شیار‌دار در اطراف وان بسیار توصیه می‌شود چرا كه به هنگام خیس بودن كف‌حمام، این دسته ‌از سرامیك‌ها امنیت بالاتری را فراهم می‌كنند، یعنی میزان سرخوردگی را كمتر می‌كنند. بهتر است برای داشتن حمامی با ایمنی بالا، در اطراف وان و زیر سینك روشویی از كفپوش‌های دولایه حاوی لاتكس استفاده كنید.

این كفپوش‌ها توسط لاتكس زیرین به كف حمام نصب می‌شود و لایه بیرونی كه دارای بافت ناهموار است میزان سرخوردگی را كاهش می‌دهد. با رعایت این چند نكته می توانید شاهد آن باشید كه میزان آسیب‌دیدگی در حمام به صورت چشمگیری كاهش پیدا می كند. در حمام‌هایی‌كه كف آن شیب زیادی دارد بهتر است موزاییك‌هایی با سایز كوچك نصب كنید تا هم شیب كمتر به نظر رسد و هم شكستگی و آسیب دیدگی در بین موزاییك‌ها به وجود نیاید.

می‌توانید ردیف و یا ردیف‌هایی از این موزاییك‌ها را طرح دار انتخاب كنید تا دكوراسیون حمام شما دارای بافت و رنگ باشد. بهتر است این ردیف‌ها رنگی متضاد و متفاوت نسبت به رنگ زمینه داشته‌باشد. اگر كفپوش از سرامیك‌های سفید و روشن پوشیده شده است، بهتر است كه رنگ قرمز، زرد و آبی را برای ردیف‌ها انتخاب كنید. توجه داشته باشید كه رنگ زمینه اگر سفید باشد، حمام را به فضایی نورانی و وسیع مبدل می‌سازد.

در سبك ویكتورین، استفاده از سرامیك‌های طرح دار و گل‌دار بسیار رایج است. استفاده از سرامیك‌هایی با طرح گل می‌تواند فضایی آرامش‌بخش و شاعرانه‌ خلق كند. در این سبك معمولا از رنگ‌ها‌ی آبی روشن، سبز روشن و صورتی كمرنگ استفاده می‌‌شود.

در سبك مدرن، استفاده از سرامیك‌هایی به رنگ سفید و با ادغامی از رنگ‌های تند و گرم بسیار رایج است. رنگ سرامیك‌ برای آرامش بخشیدن به شما و برقراری محیطی سرشار از انرژی بسیار مهم است، پس بهتراست رنگی را انتخاب كنید كه هم روشن باشد و هم با روحیات شما و اعضای خانواده سازگاری داشته باشد. استفاده از رنگ‌های مورد علاقه در حمام باعث می‌شود كه علاوه بر آرامش بخشیدن به شما، روزی تازه و پر انرژی را شروع كنید.

اگر سبك‌های شلوغ را می پسندید، به شما پیشنهاد می‌كنم كه از رنگ‌های هلویی و زرد درخشان استفاده كنید. این رنگ ها فضا را شلوغ‌تر و پر اثاثیه‌تر نمایان می‌كنند. اگر می خواهید كه حمام شما بزرگ‌تر از آنچه هست نمایان شود، بهتر است از رنگ‌های طبیعی برای سرامیك‌ها استفاده كنید. بهترین توصیه دكوراتورها استفاده از سرامیك‌هایی به رنگ سفید و بژ و گاهی زرد و كرم بسیار روشن است كه به خوبی نور را منعكس می‌كند و فضا را بزرگ‌تر جلوه می‌دهد.

اگر حمامی بزرگ و عریض دارید، بهتراست از رنگ‌های تیره استفاده كنید تا كوچك‌تر و گرم‌تر به نظر رسد، استفاده از لوازم جانبی مانند تابلوهای تزئینی و دكورهای چوبی در این حمام‌ها باعث می‌شود كه فضا كوچك‌تر و گرم‌تر جلوه كند. استفاده از حوله‌های طرح‌دار و پوشش‌دیواری نقش‌دار، محیط حمام را به جایی دنج و گرم تبدیل می‌سازد.

استفاده از آینه در هر مكانی، باعث نورانی شدن و بزرگ جلوه داده شدن آن فضا می‌شود. بنابراین استفاده از آینه در حمام بسیار توصیه می‌شود و همچنین باعث تمیزتر جلوه دادن این فضا می‌شود.

بنابر سبك دكور حمام، می‌توانید انواع آینه‌ را هماهنگ با آن سبك انتخاب كنید. برای مثال، اگر كف حمام سرامیك است و سبك مدرن دارد بهتر است از آینه‌های مدرن كه دور آنها قاب‌های فلزی به رنگ استیل و برنز است، استفاده كنید. اگر كفپوش حمام به رنگ چوب است و كابینت‌های استفاده شده در آن از نوع چوبی هستند، بهتر است آینه‌ای را انتخاب كنید كه قاب چوبی داشته باشد تا سبكی هماهنگ را خلق كند. در نظر داشته ‌باشید كه استفاده از كابینت‌های چوبی آن هم به رنگ تیره، حس القای گرمای حمام را بیشتر می‌كند.

بسیاری از حوادث خطرناک در خانه اتفاق می‌افتد که بخش عظیمی از آن نیز مربوط به رعایت نکردن نکات ایمنی در حمام است. آب و وسایل برقی در کنار هم خطر آفرین‌اند. از سوی دیگر، وجود کف‌پوش نامناسب تا حد زیادی احتمال سر خوردن در حمام را افزایش می‌دهد.

امروزه حمام در خانه‌های شهری به مکانی برای رفع خستگی و پاکیزه کردن جسم تبدیل شده است. فرقی نمی‌کند که حمام شما کوچک باشد یا بزرگ. رعایت برخی موارد دکوراسیون داخلی مانند انتخاب کف‌پوش مناسب، رنگ زیبا، دستگاه تهویه و وسایل جانبی مناسب می‌تواند این مکان را به مکانی دلنشین، آرام و ایمن برای تمامی اعضای خانواده تبدیل کند.

حدود 2 سالی می شود که بسیاری از روزها بخشی از گزارش های رسانه ها به پوشش خبرهای مرتبط با اعتراض و تجمع شماری از غوغاسالاران اختصاص می یابد؛ جمعیتی اندک و پای ثابت تجمع های اینچنینی که با اشاره ی حلقه ها و محافل خاص مخالفت خود با عملکرد دولت را در بوق و کرنا می دمند و هر روز به دنبال بهانه یی هستند تا با پلاکاردهایی که قطع های مقوایی اش یکسان و محتوایش نیز املایی است به دولت یورش آورند؛ خودهمه پندارانی که خودشان را مساوی ملت ایران و خواست و منافع خود را مساوی خواست و منافع ملی معرفی می کنند، حال آنکه میان افکار عمومی جایگاهی ندارند. تیر اعتراض های پی در پی این معترضان غیرراستین به جای هدف بیشتر بر در و دیوار می نشیند چرا که اعتراض آن ها از مولفه های اثرگذاری چون محوریت داشتن منافع ملی، منطق قانع کننده، کنش در چارچوب قانون و عرف سیاسی و فراگیری و اهمیت موضوع اعتراض عاری است. این افراد و گروه های کم شمار با استفاده از همه ی اهرم های فشار و بدون در نظر گرفتن هیچ ملاحظه یی جز منافع خود، بر سر راه دولت سنگ اندازی می کنند؛ سنگ هایی که اگر چه مانع حرکت نمی شود اما پاکسازی مسیر از سرعت گیرهای مزاحم تا حدی توان دولت را می گیرد. در ارتباط با بازخوانی و بازشناسی رفتارهای خارج از عرف سیاسی این عده و پیامدهای لوث کردن کنش اعتراضی نکته هایی لازم به یادآوری است. 1- «اعتراض» به عنوان یکی از حقوق مسلم شهروندان، زمینه ساز رابطه ی سالم و غیر سلطه گرانه یی است که در نظام های سیاسی مردمسالار به رسمیت شناخته می شود و چون سوپاپ اطمینانی، بقا و تعادل حیات سیاسی - اجتماعی جامعه را تضمین می کند. حکومت های مردمسالار حق اعتراض را برای همه ی شهروندان خود به رسمیت می شناسند و برای ارتقای شاخص های حکومتداری خوب از نظرهای اعتراضی مخالفان به شکل بازخوردی منفی بهره می برند. درچنین نظام هایی، مخالفان اغلب نارضایتی خود از نحوه ی حکومتداری جناح حاکم را در قالب انتقادهای هدفمند و سازنده و رقابت های سالم انتخاباتی بروز می دهند. در نظام هایی که اصول مردمسالاری در ذهن شهروندان یا بخشی از آنان به خوبی نهادینه نشده است، برخی افراد از فرصت و حق اعتراض خود به شیوه یی ناآگاهانه، غیرمنصفانه و نمایشی بهره می برند. سرکردگان این افراد که برای رای مردم و انتخابات آزاد ارزش چندانی قایل نیستند، خود را بیش از هر کسی شایسته ی حکومتداری می دانند و نه تنها برای اعتراض های خود روش های نامتعارف و غیرقابل پذیرش (بر اساس معیارهای جامعه ی مدنی و مردمسالار) به کار می برند، بلکه در پسِ اعتراض های خود اهدافی غیرسازنده و منفعت جویانه را دنبال می کنند. 2- گستره ی اثرگذاری و اهمیت کنش اعتراض در عرصه ی سیاسی- اجتماعی، ضرورت تعیین مرزها، چارچوب ها و پیروی از الگوهای معین و قراردادی را بیشتر می نمایاند. پیامدهای مخالفت خارج از قاعده ی معترضان با عملکرد داخلی و خارجی کارگزاران و مسوولان نظام، افزون بر کارشکنی داخلی بر وجهه ی بین المللی یک کشور هم اثرگذار خواهد بود. در جوامع توسعه یافته مخالفان در قالب احزاب و جریان های شناسنامه دار اعتراض های خود را به شکل کنش های سیاسی سازماندهی شده و در چارچوب قانون انجام می دهند. این گروه ها هویت مشخص و شناخته شده یی دارند و وحدت رویه یکی از اصول اساسی کنش آن ها است. راه اندازی کمپین ها، اجتماع های درون حزبی، گردهمایی های مجوز دار، استفاده از ظرفیت های سندیکاها و تشکل های صنفی و حتی بهره جویی از حق اعتصاب از جمله روش هایی است که گروه های اپوزیسیون برای نشان دادن اعتراض خود به عملکرد مسوولان انتخاب می کنند. در برابر، در کشورهایی که هنوز در مسیر توسعه یافتگی قرار دارند، بسیاری از مخالفت ها و اعتراض ها خارج از چارچوب تشکل های سیاسی و به صورت فردی یا محفلی انجام می شود. این افراد در بسیاری از موارد فرصت طلبانی هستند که هویت سیاسی و کنش هایشان نه ایجابی که سلبی و به منظور دستیابی به منافع شخصی است. سیال بودن کنش ها و مواضع این گروه های فرصت طلب در نتیجه ی تغییر جناح های حاکم و معادله های قدرت، موجب می شود که نتوان عملکرد آن ها را مورد پیگرد سیاسی قرار داد. همچنین بستن خیابان، تجمع های اعتراضی سیزده بدری، اظهارنظرهای تند و خارج از چارچوب قانونی برخی شخصیت های سیاسی و... که همگی مخل آسایش عمومی و امنیت روانی جامعه است، از جمله شیوه های کنش اعتراضی این گروه ها است. 3- تمرکز صرف بر منافع شخصی موجب می شود مخالفت و رفتارهای اخلالگرایانه ی این افراد منفعت طلب هرگز پایانی نداشته باشد. اعتراض پی در پی اقلیت تندرو به عملکرد دولت یازدهم که از روزهای ابتدایی آغاز به کار دولت شروع شد و هر روز شکل تازه یی به خود می گیرد، نزد افکار عمومی از آنان شخصیتی همیشه معترض و به صورت دایم ناراضی ساخته که هویت خود را در رفتارهای سلبی جستجو می کنند؛ گروهی که برای منافع شخصی، حتی کنش ارزشمند «اعتراض سازنده» را از اعتبار انداخته اند. تاکید چندباره ی «حسن روحانی» رییس جمهوری بر لزوم شناسنامه دار بودن جریان های سیاسی و کنش در چارچوب تشکل های ثبت و شناخته شده نشان از پیامدهای نامطلوب رفتارهای خارج از عرف سیاسی این گروه های منفعت طلب و ماهی گیری آن ها از آب گل آلود دارد. 4- با این که اعتراض در ادبیات و عرف سیاسی کشورهای مردمسالار، کنشی معطوف به هدف و در راستای خیر عمومی است، اما استفاده ی ابزاری از این امکان سیاسی مهمترین آسیبی است که تاثیرگذاری آن را تهدید می کند. ایجاد ذهنیت منفی نزد افکارعمومی و موضع گیری در قبال هرگونه رفتارهای اعتراضی که نتیجه ی طبیعی لوث شدن آن است، کارکردهای مثبت اعتراض را از بین می برد. به این ترتیب، دست افزار ساختن مفهوم اعتراض یا قلب مفهوم و کارکرد آن تنها هوده ی گردهمایی های پی در پی، مکرر و برآمده از انگیزه های فردی و گروهی است که تنها با هدف به چالش کشیدن مسوولان اجرایی کشور صورت می گیرد. 

از آنجا که عنصر رنگ و لزوم انتخاب آگاهانه ی آن در معماری و دکوراسیون داخلی از اهمیت بالایی برخوردار است تصمیم گرفتیم مقالات علمی و تخصصی موجود در این رابطه را برای آشنایی هر چه بیشتر خوانندگان عزیز در این سایت قرار دهیم.

رنگ به عنوان یک زبان جهانی احساسات را تحریک میکند، فرهنگها را شکل میدهد و پیش زمینه جهان ما را میسازد . رنگ تاثیر فیزیکی و روحی خاصی را بر روي افراد می گذارد و همچنین بر سیستم عصبی ، قدرت بینایی ، سیستم گوارش نیز تاثیر گذار است و افراد واکنشهاي متفاوتی نسبت به رنگهاي مختلف از خود نشان می دهند ، عکس العمل افراد به فاکتورهاي متعددي نظیر فرهنگ ، جنسیت ، سن ، موقعیت احساسی و ذهنی ، به تجربه هاي خاص فردي بستگی دارد . البته نوع و شدت این واکنش ها نیز منحصر بفرد است. رنگها داراي نیروي خاصی هستند و هر یک از طیفها یک احساس عمیق را در محیط القا می کنند . رنگ جزو جدایی ناپذیر و ضروري زندگی و محیط پیرامون انسانهاست زیرا با کمک آن میتوان احساسات خود را بیان کرد و حالاتی را با رنگ به وجود آورد که بتوان تأثیر لازم و مناسب خود را بگذارد.رنگ ها عمیقا بر حالات ، روحیه ، رفتار و روابط عمومی و اجتماعی تاثیر می گذارند و سبب می شوند فرد شدیدا احساس اعتماد به نفس ، امید و یا احساس نشاط و سرزندگی کند و همچنین این امکان وجود دارد که احساس کسلی و بی حوصلگی یا ناراحتی و اندوه را القا کند . بنابراین به نقش و تاثیر انواع رنگها در محیط بایستی توجه داشت تا انتخابی صحیح و مفید داشته تا بتوان از محیط پیرامون خود لذت برد. در این مقاله سعی شده است به بررسی تاثیر رنگ بر دکوراسیون داخلی ونحوه کنار هم قرارگیري رنگ ها (ترکیب رنگ) در فضاهاي مختلف پرداخته شود .

با ترکیب نورها میتوان رنگهای مختلف را ایجاد کرد . برای مثال، نور قرمز در ترکیب با نور زرد، رنگ نارنجی را به وجود میآورد . رنگی که بر اثر ترکیب دو رنگ دیگر به وجود آید را ترکیبی میگویند. (1) بعضی از رنگها، مثل زرد و ارغوانی، در صورت ترکیب شدن، همدیگر را خنثی میکنند و نور سفید میسازند . این رنگها را نیز رنگهای مکمل مینامند. (2) رنگ یکی از جالب ترین جنبه های دکوراسیون و طراحی داخلی است .

طراحان دکوراسیون امروزه بیش از هر چیز به سلیقه و روحیات ساکنین خانه توجه میکنند . هر یک از ما احتمالاً رنگهای مورد علاقه خود را میشناسیم و انتخاب و سلیقه ما اغلب بهترین راهنما برای انتخاب مجموعه رنگی مناسب برای محل زندگی و دکوراسیون منزل است . امروزه ثابت شده است رنگها براحتی روی سیستم عصبی، قدرت بینایی، سیستم گوارش، حالات روحی روانی افراد و اخلاق فردی آنها تاثیر میگذارند، بنابراین برای استفاده مفید از رنگ لازم است اثر روانشناختی آن را که میتواند در انتخاب دکوراسیون داخلی ، لباس، محیط و... وارد عمل شود، درك کنیم . گاه به کارگیری رنگهای نامناسب ، تاثیرات منفی بر مذاهب، فرهنگها، خلق و خوی افراد و راندمان کاری گذاشته که در دراز مدت تاثیرات مخرب آن آشکارا به چشم میخورد . طراحی داخلی و ساختمانی شامل کاربردی از بسیاری از عناصر بهم پیوسته از قبیل ، فضا ، شکل ، ساختار ، نور ، بافت می شود و یکی از تصمیمات مهم در مورد دکوراسیون داخلی رنگ و رنگ کاری میباشد (3) رنگ جزء مهمی در ایجاد سطح کیفی داخل ساختمان است، می بایست قبل از هرچیز طرح کلی رنگ را در روند طراحی مورد بررسی قرار داد . بهترین رویکرد نسبت به انتخاب رنگ این است که آن را جزء مهمی در طراحی در نظر بگیرم به جای آنکه آنرا به شکلی سطحی و پیش پا افتاده بعد از اتمام کار مورد توجه قرار دهیم . طراحی موثر رنگ ها هیچ هزینه اضافی در ساخت و بازسازی ساختمان و دکوراسیون تحمیل نمیکند . فقط کافی است که آن را از جلوتر در دستور کار قرار دهیم . بهترین کار اینست که رنگ های وسایل و دیوارها را به منظره جزئی در اهداف کلی طراحی در نظر بگیریم . آیا محیط باید آرام بخش یا شاد یا هیجان انگیز باشد ؟ آیا سطح داخلی باید یک پیش زمینه خنثی را برای اساس منزل داشته باشد و یا خود به تنهایی تند و چشمگیر به نظر برسد ؟

موفقترین طراحی های داخلی رنگها در مقابل اهداف کلی طراحی بسیار تاثیر پذیرند . اولین گام تعیین اهداف طراحی است . سپس مشخص کنید که آیا رنگ می تواند در پدید آوردن حالتی بکار رود یا به عنوان راه حلی برای مشکلات مربوط به طراحی داخلی عمل کند . رنگ، ابزار مناسبی برای جلب توجه به سوی جنبه های مطلوب و یا استتار جنبه های نامطلوب محیط است . 

پنجشنبه گذشته، جشنواره سی و چهارم فیلم فجر به ایستگاه پایانی خود رسید و سیمرغ های آن به سمت برگزیدگان بخش های مختلف پرکشیدند. در میان برگزیدگان جشنواره امسال به جز بازیگران بهترین نقش اول و بهترین نقش مکمل زن، نام زنی در میان برندگان بخش هایی چون بهترین چهره پردازی، طراحی صحنه و لباس، تدوین، موسیقی متن، فیلمنامه، کارگردانی و... قرار نگرفت و سهم زنان به انتخاب فیلم «نفس» به کارگردانی «نرگس آبیار» به عنوان بهترین فیلم با نگاه ملی محدود شد.
با این حال شاهد بودیم که در میان فیلم های حاضر در جشنواره، زنان توانستند تا حدی به سمت موقعیت های کانونی آثار سینمایی شتاب گیرند و روند خروج از زیر سایه شخصیت ها و موقعیت های مردانه را همچنان ادامه دهند. به عنوان مثال فیلمی چون «ابد و یک روز» با داستانی در باره ی نقش محوری شخصیت «سمیه» توانست بسیاری از جایزه های جشنواره سی و چهارم را درو کند.
در زمینه ارتقای جایگاه و نقش زنان در عرصه سینمای کشور چند نکته لازم به یادآوری است:
1- حضور پررنگ زنان در سپهر عمومی جامعه و یافتن نقش موثر، حاکی از دگرگونی هایی در نگرش های اجتماعی نسبت به زنان و پویش آنان در عرصه های مختلف و متنوع است. در این میان، صحنه های فرهنگی و هنری نظیر سینما یکی از زمینه های بازنمایی واقعیت های اجتماعی و نیز نقش آفرینی زنان است. برای نمونه این روزها فیلم هایی همچون «شیفت شب»، «جامه دران» و «ناهید» در حال اکران است که زنان در آن ها حضور و جایگاهی پررنگ دارند؛ آثاری که نشان می دهد نقش زنان در سینمای ایران رفته رفته از شخصیت های مکمل و فرعی به اصلی و جدی تبدیل شده است. نکته جالب توجه این که نقش آفرینی زنان تنها روی پرده سینما تصویر نشده و بازتابی از تحولات اجتماعی قابل لمس است. 
2- بررسی سیر تاریخی نقش زنان در عرصه های هنری و به ویژه سینمای ایران، نمایانگر آن است که پیش از انقلاب، مرتبه و شخصیت واقعی زنان اغلب نادیده گرفته می شد و زیر تاثیر سوگیری های جنسیتی و نگاه های ابزاری قرار داشت. پس از انقلاب اسلامی به رغم ایجاد دوره ای از رکود در فعالیت سینماگران زن، نگاه گذشته دچار تغییر اساسی شد و زنان به جایگاه واقعی خود نزدیک شدند. 
اکنون نزدیک به چهار دهه پس از انقلاب، تغییرهایی اساسی در نحوه نگرش به زنان و بازنمایی آنان در سینمای ایران به وجود آمده است. البته روند این تحول را می توان با درنظر گرفتن یکی از فرض های بنیادین در جامعه شناسی سینما که مربوط به تاثیر زمینه های اجتماعی بر آثار تولید شده است، مورد بررسی قرار داد. 
3- در یک بررسی کوتاه از دهه 60 تا دهه 90 سینمای ایران، می توان سیر صعودی حضور و نقش آفرینی زنان را در سینمای ایران دید. به باور برخی منتقدان، نقش زنان در سینمای دهه 60 کمرنگ بود و بیشتر در قالب نقش مکمل و در سایه حضور کاراکتر (شخصیت) مرد قرار می گرفتند. در این دهه، نگرش سینمایی غالب به نقش های زنانه، تا حدی برگرفته از نوعی نگاه و روایت اسطوره ای و غیرزمینی بود که چندان با واقعیت های آن زمان نیز همخوانی نداشت.
فضای سینمای ایران در دهه 70 تبدیل به سینمایی شهری و بازتاب دهنده زندگی شهری شد. به این ترتیب حضور زنان در سینمای این دهه مهم تر و جدی تر شد. از دهه 70، زنان یا در عرصه کارگردانی آثار درخوری ساختند یا این که نقش اصلی را بر عهده داشتند. برای نمونه در این دهه همراه با تحول های اجتماعی در سینما، ساخت فیلم هایی همچون «نرگس» (1370)، «سارا» (1371)، «همسر» (1372) و «روسری آبی» (1373)، «دو زن» (1377)، «من ترانه 15 سال دارم» (1380) و... نشانگر تفاوت هایی آشکار در سبک و شیوه نگرش به جایگاه زنان در آثار سینمایی است. در این دهه بود که کارگردانان مطرحی چون «رخشان بنی اعتماد»، «تهمینه میلانی» و «پوران درخشنده» توانستند بیش از پیش به عنوان سینماگرانی موفق در عرصه هنر هفتم کشور ظاهر شوند.
با شروع دهه 80 حضور زنان در سینمای ایران پر رنگ تر شد تا جایی که زنان به حضوری همپای مردان نزدیک شدند. البته از میانه های این دهه، تلاش هایی صورت گرفت تا از طریق تزریق انگاره هایی خاص زنان را به موقعیت ویترینی بازگرداند اما واقعیت های اجتماعی تا حد زیادی مانع از ثمربخشی این تلاش ها شد. در دهه 90 سیر صعودی نقش آفرینی زنان ادامه یافت و توجه به نقش محوری زنان و پرداختن به دغدغه های آنان به موضوع اصلی شمار قابل توجهی از فیلمنامه ها تبدیل شد. در این فضا نسل تازه ای از کارگردانان و بازیگران زن نیز وارد عرصه سینما شدند. 
4- با وجود آنچه گفته شد همچنان داستان های ناگفته، مساله های مطرح نشده و گره های ناگشوده بسیاری در رابطه با جایگاه و نقش زنان وجود دارد که سینماگران می توانند به آن ها بپردازند. 
هرچند رسیدن به وضعیت کنونی و ادامه سیر صعودیِ توجه به فیلم های زن محور و پرداختن به دغدغه های زنان از دستاوردهای مثبت سینمای ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب است اما هنوز در این زمینه راه درازی برای دستیابی و نهادینه سازی وضعیت مطلوب باید پیموده شود که نیازمند حمایت های مسوولان و تلاش گسترده تر فعالان عرصه فرهنگ و هنر کشور است.
در این پیوند، «حسن روحانی» رییس جمهوری یکشنبه هفته گذشته در همایش ملی «زنان، اعتدال و توسعه» با تاکید بر لزوم باور به توانمندی بانوان کشور در حوزه گوناگون تصریح کرد بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بانوان کشورمان در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی حضور چشمگیر و موثری داشته اند. افزون بر این، دولت وظیفه خود می داند که در مسیر تعالی، زمینه بروز ظرفیت زنان را فراهم آورد و گام به گام فاصله بین زن و مرد و نبود تناسب موجود را به تناسب و اعتدال تبدیل کند.

چالش زایی و هماوردی تمام قد اقتصادی جبهه ضدایرانی که طی سال های گذشته در سطح بین المللی به بهانه مقابله با برنامه صلح آمیز هسته ای کشورمان شکل گرفت اقتصاد ملی را در معرض گردبادهایی سهمگین قرار داد و در عرصه روابط خارجی، فعالیت های اقتصادی و مناسبات تجاری، مالی و... ایران با جهان تنگناهایی را به وجود آورد که رهایی از آن بدون همیاری و تلاش نهادهای نظام و به طور ویژه دولت امکان پذیر نبوده و نیست. کشورهای غربی در این سال ها با تمرکز بر نقاط ضعف نظام اقتصادی ایران مانند تک محصولی بودن و وابستگی به درآمدهای ارزی ناشی از فروش نفت و گاز، توانستند حلقه تحریم ها را روز به روز تنگ تر و فشار بر کشورمان را شدیدتر کنند.
در این پیوند، رهبر انقلاب پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام به منظور رفع نقطه های آسیب پذیر اقتصاد داخلی و بی اثر کردن فشارهای خارجی، در واپسین روز بهمن ماه 1392 سیاست های کلی «اقتصاد مقاومتی» را به رییسان قوای سه گانه و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کرد؛ الگویی علمی و بومی که با توجه به واقعیت های اقتصادی- سیاسی ایران و جهان می تواند در بحران های رو به افزایش جهانی، زمینه و فرصت مناسب را برای توسعه و شتابندگی پیشرفت به سمت تحقق حماسه اقتصادی فراهم کند.
در فضای پسابرجام که زنجیر تحریم های هسته ای پس از سال ها به لطف کاردانی مسوولان دستگاه دیپلماسی دولت اعتدال از پای اقتصاد گشوده شده است، چشم اندازهای روشنی از تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی به چشم می آید؛ چشم اندازی که خیلی زود با گسترش مناسبات با کشورهای دیگر و امضای قراردادهای اقتصادی گام های عملی در مسیر تحقق آن برداشته شد. این گام ها هرچند بسیاری ازفعالان اقتصادی، صاحبان صنایع بزرگ و کوچک و مردم را امیدوار کرده اما به مذاق برخی افراد و گروه های خاص خوش نمی آید؛ کسانی که سال ها نظام تحریم ها را چارچوب و عرصه ای برای فعالیت های به ظاهر اقتصادی خود قرار داده بودند و در نبود فضای رقابتی و آزاد، یکه تازی می کردند.
در شرایط تازه، این گروه ها با نادیده گرفتن اصول اقتصاد مقاومتی بدون هیچ سند و استدلال عقل پسندی از تریبون های مختلف و در رسانه هایشان اینگونه القا می کنند که گسترش مناسبات و همکاری های اقتصادی با کشورهای دیگر به ویژه غربی ها با اصول اقتصاد مقاومتی در تضاد است. حتی در جریان سفر اخیر «حسن روحانی» رییس جمهوری به ایتالیا و فرانسه ادعاهایی مطرح شد مبنی بر اینکه امضای قراردادهای اقتصادی با این 2 کشور ضربه سنگینی بر پیکر اقتصاد ایران وارد خواهد کرد؛ ادعایی سنگین و پرسش برانگیز که بدون برقرار ساختن ارتباط با منطق یا بایسته هایی چون منافع و اهداف ملی فقط به منظور بدبین کردن افکار عمومی و اخلال در عملکرد دولت یازدهم مطرح می شود.
در این یادداشت تحلیلی با بازخوانی برخی اصول اقتصاد مقاومتی و واقعیت های پسابرجامی، بی اساس بودن این دست بهانه جویی ها را به تصویر می کشیم:
1- اقتصاد مقاومتی به رغم زیربناهای محکم نظری و ساختارهای عملیاتی اش در معرض آسیب گروه ها و افرادی خاص است که می خواهند به تدریج آن را به مفهومی کلی و مبهم مبدل سازند. هوده ی کلی گویی و شعارگونه سخن گفتن در مورد اقتصاد مقاومتی این است که ضمن توجیه برخی عملکردهای منافی با منافع ملی و اصول مورد نظر رهبری، دست گروه های خاص را برای اتهام زنی و انتقاد از عملکرد دولت باز می گذارد.
این گروه ها به صورت آگاهانه و هدفمند به دنبال تزریق انگاره ای در رسانه ها و فضای عمومی جامعه هستند که سیاست ها و عملکرد اقتصادی دولت را در تضاد با اقتصاد مقاومتی جلوه دهند حال آنکه برای اثبات نظر و ادعای خود هیچ استدلال خاصی ارایه نمی دهند و به کلی گویی بسنده می کنند. به همین خاطر لازم است که رسانه ها بر اساس وظیفه آگاهی بخشی خود اصول اقتصاد مقاومتی را برای مردم تبیین کنند و زمینه سوء استفاده گروه های منفعت طلب را ببندند.
2- گروه های یاد شده تلاش می کنند گسترش مناسبات اقتصادی با کشورهای دیگر را به معنای گسترش حضور آنها در بازارهای ایران و به عبارتی واگذاری بازار به کشورهای خارجی تعبیر کنند. این ادعا در حالی مطرح می شود که دولت در رایزنی های اقتصادی با کشورهای خارجی همواره تفاوت های اقتصاد کنونی ایران با دوره پیش از برجام را یادآور شده و بر همکاری های مشترک به منظور جذب سرمایه گذاری و انتقال فناوری تمرکز داشته است تا بتواند زیرساخت های اقتصادی کشور و بخش های تولیدی را تقویت کند. همچنین در دور تازه مناسبات اقتصادی ایران با جهان همکاری برای تولید مشترک با کشورهای پیشرفته و صنعتی در دستورکار قرار گرفته تا بار دیگر بازار ایران به عرصه هجوم کالاهای وارداتی تبدیل نشود.
اگر گسترش تعامل و همکاری های اقتصادی بر مبنای دریافت سرمایه و فناوری های مورد نیاز و در جهت افزایش تولید و صادرات صورت بگیرد، راه دستیابی به اهداف اقتصاد مقاومتی هموار خواهد شد. ضمن اینکه بر اساس بند ششم اقتصاد مقاومتی «ایجاد تنوع در مبادی تامین کالاهای وارداتی با هدف کاهش وابستگی به کشورهای محدود و خاص» باید در دستور کار سیاستگذاران اقتصادی قرار گیرد. این در حالی است که به خاطر تنگ تر شدن حلقه تحریم ها، محدودیت های روابط اقتصادی و ارتباط های مالی و ارزی بین المللی و افزایش تورم، درهای کشور به روی کالاهای بی کیفیت چند کشور محدود باز شد و بسیاری از صنایع و کارخانه های داخلی در معرض نابودی قرار گرفتند.
3- دولت در مناسبات اقتصادی پسابرجامی خود با جهان، افزایش تولید و صادرات را مبنای عمل خود قرار داده است. پس از کسب برجام هیات های اقتصادی پرشماری از کشورهای مختلف چون آلمان، ایتالیا، روسیه و... به منظور بررسی زمینه های همکاری و سرمایه گذاری به تهران آمدند و با مقام های کشورمان دیدار و گفت وگو کردند. این در حالی بود که بسیاری از رسانه های وابسته به افراد خاص با این ادعا که سرمایه گذاری خارجی زمینه نفوذ سیاسی و فرهنگی کشورهای غربی را در کشورمان فراهم خواهد کرد، گسترش مناسبات را زیر سوال بردند در حالی که بر اساس بند دهم اقتصاد مقاومتی دولت و همه نهادها باید به صورت همه جانبه و هدفمند از صادرات کالا حمایت کنند و در این مسیر از تشویق سرمایه گذاری خارجی هم بهره ببرند. 
4- دولت در ماه های اخیر به منظور ارتقای کمی و کیفی قراردادهای نفتی و جذب سرمایه گذاری خارجی در این حوزه تغییرهایی را در قانون قراردادهای نفتی اعمال کرده است. این تغییرها که به منظور ورود بازیگران تازه داخلی و خارجی به حوزه نفت و گاز انجام گرفته است، اگرچه به مذاق گروه هایی خاص به ویژه کاسبان تحریم خوش نیامده اما در راستای تحقق اصول اقتصاد مقاومتی به تصویب رسیده است. از جمله بر اساس بند 14 ابلاغیه اقتصاد مقاومتی دولت باید با انتخاب مشتریان راهبردی، ایجاد تنوع در روش های فروش، مشارکت دادن بخش خصوصی و... با آسیب های وابستگی به درآمد حاصل از صادرات نفت و گاز مقابله کند. 
در پایان باید گفت در غیاب عنصر رقابت و نمود عینی آن یعنی پویش بنگاه های واقعی خصوصی، طی سال های گذشته انحصارهایی در اقتصاد ایران شکل گرفته است. اکنون در فضای تازه گسترش مناسبات اقتصادی، حضور بازیگران قدرتمند خارجی به عنوان رقیب برای حیات و منافع اقتصادی بسیاری از گروه های انحصارجو تهدید تلقی می شود؛ تهدیدی که از هر ابزاری برای مقابله و رفع آن استفاده می کنند. افزون بر انحصارجویان، برخی نیز با انگیزه هایی سیاسی بر رویکردها و کارنامه عمل دولت تدبیر به بهانه تعارض با اقتصاد مقاومتی می تازند و در عمل، خود اصول و اهداف اقتصاد مقاومتی را نادیده می انگارند.