شکل گیری توافق هسته یی در وین پایتخت اتریش نقطه ی عطفی مهم در روابط جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اروپایی بود که سبب شد چشم اندازهای ثبات و همکاری پیش روی مناسبات پر فراز و نشیب تهران با اروپا پدیدار شود. در فضای تازه ی ایجاد شده در روابط ایران و دولت های اروپایی، سفر هیات های بلندپایه از کشورهای آلمان، فرانسه، ایتالیا، انگلیس و... به تهران، نمود تمایل و اراده ی جدی دولتمردان اروپایی برای گسترش تعامل و جبران عقبگردهای سال های گذشته در زمینه ی همکاری در حوزه های گوناگون است. در این پیوند، «هاینس فیشر» رییس جمهوری اتریش به عنوان نخستین رهبر یک کشور عضو اتحادیه ی اروپا، در صدر یک هیات بلندپایه و پرشمار صبح دوشنبه وارد تهران شد تا با مقام های سیاسی کشورمان دیدار و گفت وگو کند. رییس جمهوری اتریش نخستین مقام ارشد اروپایی بود که پارسال در حاشیه ی نشست مجمع عمومی سازمان ملل با رییس جمهوری ایران دیدار و گفت وگو کرد. فیشر در سفر به تهران، افزون بر دیدار با «حسن روحانی» رییس جمهوری، با «اکبر هاشمی رفسنجانی» رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، «علی لاریجانی» رییس مجلس شورای اسلامی، «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه و برخی دیگر از مقام های بلندپایه ی کشور به رایزنی و گفت وگو خواهد نشست. در این سفر وزیر علوم، تحقیقات و اقتصاد که معاونت صدراعظم را برعهده دارد، وزیر امورخارجه، رییس اتاق بازرگانی، چهره های علمی و دانشگاهی به همراه شماری از نمایندگان شرکت ها و صاحبان صنایع اتریشی در جمعی 200 نفره فیشر را همراهی خواهند کرد. وی پیش از این (سال 1379) نیز در قامت رییس مجلس اتریش به کشورمان سفر کرده بود و این دومین حضور فیشر در ایران است. اتریش از دیرباز یکی از مهمترین مقصدها برای توسعه ی روابط کشورمان با دولت های اروپایی بوده است. 160 سال پیش «میرزا تقی خان امیرکبیر» صدراعظم ایران از شماری مدرسان اتریشی خواست برای آموزش علوم و صنایع مختلف نظیر پزشکی، معدن و... در نخستین دانشگاه ایران یعنی «دارالفنون» به تهران بیایند. در آن سال ها مراد از این دعوت، به کارگیری کارشناسان کشورهای اروپایی غیراستعماری بود تا برکنار از اهداف سیاسی دولت هایشان در آبادانی ایران فعال شوند. ایران و اتریش طی دهه های گذشته روابطی غیرچالشی و با ثبات داشته اند و این روابط پس از انقلاب اسلامی نیز از پایداری و پویایی نسبی برخوردار بوده است. پس رفع بخش مهمی از تنگناهای سال های اخیر در روابط خارجی تهران، مقام های 2 کشور می کوشند تعریفی دوباره از چارچوب های تعاملی صورت دهند و به سمت توسعه ی همکاری ها در زمینه های گوناگون حرکت کنند. در این زمینه باید به چند نکته اشاره کرد: 1- اتریش که عضو مهمی نیز در اتحادیه ی اروپا به شمار می رود، طی دهه ها مرکزی مهم برای دیپلماسی جهانی و میزبان سازمان های گوناگون بین المللی بوده و نقش سازنده یی را در ایجاد صلح در عرصه ی بین المللی برعهده داشته است. اتریش نقش سازنده یی نیز در گفت وگوهای هسته یی میان ایران و گروه کشورهای 1+5 ایفا کرد. با توجه به نقش مثبت اتریش در فرایند مذاکرات هسته یی و پیشینه ی مناسب روابط، 2 کشور در فضای تازه ی پس از توافق هسته یی و با توجه به ظرفیت های تعامل، می توانند گام های بزرگی را جهت تحکیم و توسعه ی روابط بردارند. 2- یکی از مهمترین عرصه های همکاری ایران و اتریش همکاری های اقتصادی و نیز گسترش روابط بازرگانی است. حجم مبادله های تجاری ایران و اتریش در 6 ماه نخست سال کنونی میلادی در همسنجی با مدت مشابه پارسال 44 درصد رشد داشته است. این در حالی است که طی سال های 1390 تا سال 1393، حجم این مبادله ها روندی کاهشی را پیموده است. در سال 1390 حجم روابط تجاری ایران و اتریش نزدیک به 818 میلیون دلار بود اما در سال 1393 با افت حدود 62 درصدی به 312 میلیون دلار رسید. از میزان مبادله های تجاری بازه ی زمانی ابتدای سال 1390 تا چهار ماه منتهی به تیرماه 1394 به ارزش 2 میلیارد و 258 میلیون دلار، نزدیک به 98 درصد مربوط به واردات ایران از اتریش و تنها 2 درصد سهم صادرات ایران بوده است. این در حالی است که بسیاری از کالاهای ایرانی ظرفیت ورود به سبد خرید اتریشی ها را دارد. ایران طی سال هایی طولانی دومین شریک اقتصادی اتریش در حوزه ی خارج از اتحادیه ی اروپا بود و این بدان معنا است که بستر و ظرفیت های مناسبی برای رونق روابط اقتصادی و تجاری بین 2 کشور وجود دارد. 3- اتریش به جهت نیاز به منابع انرژی نظیر نفت و گاز چشم به منابع غنی ایران دوخته و در برابر، اتریش به جهت برخورداری از فناوری های نو، امکانات مناسبی برای سرمایه گذاری مالی و فنی در بخش انرژی ایران دارد. در سال های گذشته که بحث احداث خط لوله ی گاز از خاورمیانه به اروپا مطرح بود، شرکت های اتریشی در جهت ایجاد خط لوله از ایران به اروپا تلاش هایی از جمله مطالعه در زمینه ی امکان سنجی طرح های انتقال انرژی را صورت دادند. در شرایطی که اروپا علاقمند به ایجاد چنین خط لوله یی بود، مخالفت آمریکا سبب شد اتریش برنامه ریزی خود را به طور موقت کنار بگذارد. در وضعیت کنونی و در فضای پس از توافق هسته یی به نظر می رسد تصمیم گیری و سرمایه گذاری در زمینه ی ایجاد خط لوله ی گاز از ایران به مقصد اروپا از بسترهای مساعدی برخوردار شود. 4- مناسبات فرهنگی ایران و اتریش یکی دیگر از حوزه های همکاری میان 2 کشور است. طی سال های گذشته با وجود کاهش سطح مناسبات اقتصادی، روابط فرهنگی روندی به نسبت مطلوب داشته است. پرپایی نمایشگاه آثار فرهنگی- هنری هفت هزار ساله ی ایران دراتریش در سال 1379 یک رویداد مهم و کم سابقه ی فرهنگی در اروپا بود که با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و موزه ی تاریخ و هنر اتریش صورت گرفت. اکنون بیش از 2 هزار و500 نفر از دانشجویان ایرانی مشغول تحصیل در دانشگاه های اتریش هستند. در همین کشور بیش از 30 هزار ایرانی از سالیان گذشته زندگی می کنند که نوعی ظرفیت مثبت برای 2 طرف جهت پیشبرد روابط به شمار می رود. 5- اتریش از جمله کشورهایی است که در زمینه هایی نظیر مبارزه با خشونت، تروریسم و نیز سلاح های کشتار جمعی دیدگاه هایی نزدیک به جمهوری اسلامی ایران دارد و بارها خواهان استفاده از از راه حل های غیرنظامی برای رفع بحران های سوریه، عراق و یمن شده است. با توجه به این موضوع، ظرفیت های قابل توجهی برای همکاری های سیاسی و دیپلماتیک بین تهران و وین برای حل بحران های منطقه یی وجود دارد که باید مورد توجه جدی قرار گیرد. افزون بر آنچه گفته شد، توسعه ی روابط تهران- وین می تواند پدیدآورنده ی فرصت های همکاری در زمینه های حمل و نقل، گردشگری، محیط زیست باشد. آنچه بر اهمیت روابط جمهوری اسلامی ایران می افزاید توجه به این واقعیت است که اتریش از آخرین کشورهایی بود که به دلیل تنگناهای ناشی از تحریم از ایران فاصله گرفت و اکنون از نخستین پیشگامان دور تازه ی همکاری با ایران و به عبارتی دیگر یکی از نخستین حلقه های اتصال میان ایران و اروپا است. 

 

ادامه مطلب...

سفر «احمد داووداوغلو» نخست وزیر ترکیه به تهران را می توان از مهم ترین رویدادهای روزهای پایانی سال 1394 به شمار آورد. او بامداد شنبه پانزدهم اسفند در صدر هیاتی عالی رتبه متشکل از وزیران اقتصاد، گمرک و تجارت، انرژی، حمل و نقل و ارتباطات و توسعه، کارشناسان و مسوولان دولتی و شماری از نمایندگان اصحاب رسانه های مهم ترکیه به تهران سفر کرد و با مقام های کشورمان از جمله «حسن روحانی» رییس جمهوری و «اسحاق جهانگیری» معاون اول وی دیدار و گفت وگو کرد. 
این نخستین دیدار داووداوغلو از تهران در مدت حدود یک سال و نیم نخست وزیری او بود. پایه گذار نظریه «تنش صفر با همسایگان»، در حالی به تهران آمد که ترکیه در این روزها و هفته ها بیشترین حد تنش با همسایگانش را تجربه می کند و روابط آنکارا با دمشق، بغداد و تهران در وضعیت پرتنش قرار دارد.
حال باید به این پرسش پاسخ داد که نخست وزیر ترکیه در سفرش به تهران به دنبال چه بود و چه رهاوردی داشت؟ در این باره باید گفت، اگرچه هیات بلند پایه ای از مقام های اقتصادی ترکیه، نخست وزیر این کشور را در این سفر همراهی کردند، اما ساده انگارانه است که اهداف و دستاوردهای این دیدار را تنها اقتصادی تصور کنیم و از اهمیت دستورهای کار سیاسی و امنیتی این سفر چشم بپوشیم.
در این رابطه باید به 2 نکته کلی اشاره کرد:
1- با عبور ایران از پیچ تند تحریم های بین المللی در سایه اجرایی شدن برجام، پنجره های تازه ای از مزیت ها و ظرفیت ها به روی اقتصاد ایران گشوده شده است. با در نظر گرفتن رقابت های جاری بین ترکیه و اتحادیه اروپا، آنکارا نمی خواهد از روابط تجاری و رونق اقتصادی در دوره پسابرجام بی نصیب بماند و میدان را به نفع رقیبان اروپایی خالی کند. در همین حال ترکیه که همسایه ایران است و مزیت نزدیکی جغرافیایی را دارد، می تواند شریک خوبی برای همکاری های اقتصادی و تجاری باشد. چهار سال پیش، «عبدالله گل» رییس جمهوری وقت ترکیه در سفرش به ایران ابراز امیدواری کرده بود که مبادلات تجاری بین 2 کشور ظرف مدت پنج سال به سقف 30 میلیارد دلار برسد. این اتفاق رخ نداد و حجم مبادلات ایران و ترکیه پارسال به 15 میلیارد و امسال به 10 میلیارد دلار کاهش یافت. بسیاری معتقدند افزون بر شرایط تحریم علیه ایران، آنچه بیش از هر چیز مسبب دست نیافتن به این هدف شده، سیاست های منطقه ای ترکیه در 2 سال اخیر بوده است که به نحو محسوسی در تضاد با اهداف و سیاست های کلی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و تهران و آنکارا را تا حدودی از هم دور کرده است.
با اوج گیری بحران سوریه و در پی آن ناامنی و انفجارهایی در آنکارا و جنوب شرق ترکیه، این کشور حجم وسیعی از منابع مالی خود را - بالغ بر 20 میلیارد دلار- که از طریق گردشگری تامین می کرد، از دست داده است. پس طبیعی است که به دنبال افزایش حجم مبادلات تجاری خود با ایران، بخصوص در فضای پسابرجام باشد.
افزون بر این ها در فضای کنونی که اختلاف بین ترکیه و روسیه بر سر مسایل سوریه تبدیل به یک بحران شده است، آنکارا به شدت نیازمند تامین انرژی موردنیاز خود از ایران است. پس بهره مندی از منابع نفت و گاز ایران نیز از دیگر انگیزه های اقتصادی ترکیه در نزدیکی به ایران است. به عبارت بهتر ایران برای ترکیه دروازه ورود به شرق محسوب می شود که از ظرفیت های تجاری و اقتصادی بالایی برخوردار است و ترکیه نیز برای ایران دروازه ورود به غرب است.
از همین رو حرکت به سمت تحقق هدف تجارت 30 میلیارد دلاری یکی از برنامه های داووداوغلو در سفرش به تهران بود. قرار است بیست و پنجمین نشست کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی و تجاری 2 کشور نیز در آینده نزدیک در ترکیه برگزار شود.
2- شاید اغراق آمیز نباشد که بگوییم مهم ترین هدف سفر داووداوغلو به تهران، گفت وگو و رایزنی درباره مسایل منطقه و در راس آن بحران سوریه بود؛ بحران پیچیده ای که به گره کوری می ماند و برای تمام کشورهای همسایه و دیگر کشورهای مرتبط با آن ایجاد خسارت کرده است. ایران و ترکیه نیز درباره سوریه اختلاف نظر جدی دارند و همین باعث سردی و تنش در روابط 2 کشور شده است. آنکارا به شدت به دنبال برکناری «بشاراسد» رییس جمهوری سوریه و سقوط نظام آن است اما ایران حفظ اسد و دولتش را خط قرمز خود می داند. به علاوه گزارش ها و خبرهایی مبنی بر حمایت ترکیه از گروه های مسلح و تروریستی مخالف اسد وجود دارد که مورد اعتراض تهران واقع شده است.
سفر داووداوغلو به تهران نشان می دهد که ترک ها به دنبال تنش زدایی در روابطشان با ایران هستند. به نظر می رسد مقام های ترکیه متوجه این واقعیت شده اند که ایران پسابرجام به شکلی جدی تر و آشکارتر وارد معادلات منطقه ای شده است. از این رو رهبران آنکارا در پی مدیریت اختلافات خود در مورد پرونده سوریه با ایران هستند، به ویژه آنکه در سایه آتش بس کنونی در سوریه، امیدواری هایی برای یافتن راه حل، پای میز مذاکره و از طریق توافق سیاسی به وجود آورده است. البته در مورد همین آتش بس که با توافق روسیه و آمریکا در روز هشتم اسفند اجرایی شد، ترکیه احساس می کند به حاشیه رانده شده است و نقشی در تصمیم گیری ها ندارد. همچنین به نظر می رسد ترکیه از ایران انتظار دارد بین آنکارا و مسکو که روابطشان مدتی است تحت تاثیر بحران سوریه متشنج شده است، نقش میانجی را ایفا کند.
در این بین، با توجه به رابطه نزدیکی که این روزها ترکیه و عربستان با هم دارند، آنکارا نیز می تواند در کاهش تنش ها بین تهران و ریاض موثر باشد و به عنوان یک کانال ارتباطی عمل کند.
ایران و ترکیه اگرچه در موضوع سوریه اختلاف های جدی با هم دارند اما در برخی از موضوع های مربوط به بحران سوریه اشتراک نظر دارند؛ از جمله موضوع کردها. یکی از مهمترین اهداف و دستاوردهای سفر داووداوغلو به تهران، تنظیم مواضع 2 کشور درباره وضعیت کردها در سوریه است. به تازگی روسیه پیشنهاد ایجاد فدرالیسم در سوریه را مطرح کرد؛ پیشنهادی که هم ایران و هم ترکیه مخالف آن هستند. تهران و آنکارا می پندارند که پیشنهادهایی از این دست می تواند آسیب جدی به جغرافیای سیاسی در منطقه بزند.
در نهایت و به عنوان جمع بندی باید گفت، سفر داووداوغلو می تواند نقطه عطفی در تحکیم اشتراک های 2 کشور به ویژه در عرصه اقتصادی از یک سو و بهبود و کاهش تنش ها و مدیریت اختلاف های 2 طرف به حساب آید. ایران و ترکیه رقیبانی جدی برای هم بوده اند اما هنر دیپلماسی این است که مانع از تبدیل رقابت ها به تنش و خصومت میان دولت ها شود.

ادامه مطلب...

شمال آفریقا را می توان یکی از مهم ترین زیرمجموعه های منطقه یی در خاورمیانه به شمار آورد که نه تنها از معادلات سیاسی، امنیتی، اجتماعی و اقتصادی مجموعه ی بزرگ تر خاورمیانه تاثیر می پذیرد، بلکه تاثیرات تعیین کننده یی نیز بر این معادلات می گذارد. این منطقه در برگیرنده ی کشورهای مصر، سودان، تونس، الجزایر، لیبی مراکش است که پیوندهای جغرافیایی و سیاسی-امنیتی گسترده یی با یکدیگر و با باقی کشورهای واقع در خاورمیانه دارند و همین امر منجر به جداشدن این بخش از آفریقا از باقی قاره ی سیاه و پیوستگی آن با خاورمیانه شده است. منطقه ی شمال آفریقا هر چند از نظر جغرافیایی از منطقه ی خاورمیانه جدا افتاده و جزیی از قاره ی آفریقا به شمار می آید، اما وجود دین اسلام، مساله ی فلسطین و عربیت پیوندهای نزدیکی میان این منطقه و خاورمیانه ایجاد کرده و باعث شده است از کل این مجموعه با عنوان منطقه ی «خاورمیانه و شمال آفریقا» نام برده شود. به همین دلیل، وقتی صحبت از تحولات سیاسی-اجتماعی در خاورمیانه می شود یک پای این تحولات به منطقه ی شمال آفریقا می رسد. بر پایه ی وجود چنین پیوندهایی بود که شروع خیزش های مردمی در تونس در اواخر سال 2010 میلادی (1389 خورشیدی) به سرایت دومینوار آن به دیگر کشورهای عربی منجر شد و به دلیل وجود همین پیوندهاست که در شرایط کنونی، شمال آفریقا به یکی از کانون های اصلی جذب نیروهای تازه به داعش تبدیل شده است. از سوی دیگر، از نظر جغرافیایی نیز پیوندهای منطقه یی میان شمال آفریقا و خاورمیانه برقرار است و شمال آفریقا به عنوان یکی از مهم ترین دروازه های ورود به اروپا به شمار می آید. در این راستا باید گفت که ارتباط با دریای مدیترانه از دیرباز توجه امپراتوری های خاورمیانه را به سوی شمال آفریقا معطوف کرده است. گسترش دریای نوردی در حوزه ی مدیترانه نیز ارتباطات فرهنگی و تمدنی بین منطقه ی خاورمیانه و شمال آفریقا را باعث شده است. ایجاد کانال سوئز و اتصال دریای سرخ و دریای عرب بر اهمیت شمال آفریقا به عنوان نزدیک ترین راه ارتباطی خاورمیانه و اروپا افزوده و به نزدیکی بیش از پیش ارتباطات این 2 منطقه منجر شده است. در سال های پس از خیزش های عربی نیز هرچند به دلیل دخالت های خارجی و رشد گروه های جدایی طلب و گسترش گروه های تروریستی، کشورهایی مانند لیبی دچار نوعی بی ثباتی فراگیر شده اند، اما این منطقه همچنان اهمیت خود را در معادلات منطقه حفظ کرده و همچنان از این توان برخوردار است که نقش مهمی در تحولات خاورمیانه ایفا کند. تلاش های تونس برای حل سیاسی مساله ی سوریه بهترین مثال در این زمینه است. با چنین توضیحی از پیوندهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی که بین خاورمیانه و شمال آفریقا برقرار است، تقویت ارتباط با کشورهای واقع در این منطقه و بهره برداری از ظرفیت های آن ها می تواند به گسترش ثبات در خاورمیانه و تقویت همکاری های منطقه و غلبه بر بحران تروریسم کمک کند. در این راستا سفر این هفته ی «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ی ایران به کشورهای تونس و الجزایر می تواند زمینه ی تازه یی برای گسترش همکاری های منطقه ای در فضای پسا توافق هسته یی ایجاد کند. در شرایط کنونی یکی از مهم ترین موضوعاتی که امنیت ایران و کشورهای واقع در شمال آفریقا را به یکدیگر پیوند داده، مساله ی داعش و تروریسم تکفیری است. بسیاری از نیروهای خارجی که برای پیوستن به داعش وارد عراق و سوریه می شوند از کشور تونس هستند و این کشور در صدر صادرکنندگان نیرو به داعش قرار دارد. در این میان، به دلیل نبود حکومت مرکزی و بی ثباتی های سیاسی و امنیتی، داعش کشور لیبی را به مهم ترین پایگاه آموزش و تمرین نیروهای خود تبدیل کرده است. این گروه کنترل شهر ساحلی «سرت» را در اختیار گرفته است و تلاش دارد شهرهای «مصراته» و «الحراوه» را نیز در کنترل خود بگیرد. در الجزایر نیز گروه موسوم به «جندالخلافه» که از گروه های وابسته به القاعده است، پشتیبانی خود از داعش را اعلام کرده است. تقویت همکاری های منطقه یی میان کشورهای 2 منطقه نقش بسیار مهمی در مهار تروریسم تکفیری دارد. در این راستا تلاش برای ایجاد هماهنگی میان دولت ها از اهمیت بالایی برخوردار است که جمهوری اسلامی ایران به دلیل پیشینه یی که در مبارزه با تروریسم دارد و به دلیل رویکرد تعاملی اش نسبت به کشورهای منطقه می تواند نقش مهمی در این زمینه بر عهده بگیرد. از سوی دیگر و به عنوان تکمیل کننده ی تلاش ها برای افزایش همکاری های منطقه یی و در تلاش برای بازگشت ثبات به منطقه، ایران و کشورهای شمال آفریقا و به ویژه تونس می توانند در امور صنعت گردشگری نیز ارتباطات خود را گسترش دهند و نه تنها با یکدیگر به تبادل نظر و تجربه بپردازند، بلکه می توانند به اعزام متقابل گردشگر به کشورهای یکدیگر بپردازند. این روند نه تنها به نزدیکی دیدگاه های کشورهای منطقه به یکدیگر کمک می کند، بلکه موجب هم پیوندی هر چه بیشتر اقتصادی میان آن ها می شود؛ امری که اراده ی این کشورها را برای حفظ ثبات و امنیت در منطقه ی خاورمیانه و شمال آفریقا تقویت می کند. در این زمینه پیشینه ی تاریخی-تمدنی میان ایران و شمال آفریقا می تواند بسیار کمک کننده باشد. ایران، شمال آفریقا و به ویژه تونس از پیشینه ی تاریخی-فرهنگی طولانی مدتی برخوردارند. این پیشینه ی تاریخی-تمدنی می تواند زمینه ی مناسبی برای تقویت گفت و گوهای فرهنگی ایجاد کند. ایران و تونس چه در مقطع پیش از اسلام و چه در سال های پس از اسلام ارتباطات فرهنگی و اقتصادی بسیاری با یکدیگر داشته اند. در این زمینه «عثمان الکعاک» مورخ و نویسنده ی تونسی، در کتاب «روابط تاریخی تونس و ایران» به اهمیت ویژه ی ایران در تاریخ و تمدن تونس اشاره می کند و معتقد است ایرانیان نقش برجسته یی در شکوفایی تمدنی در شمال آفریقا داشته اند. مساله ی دیگری که به عنوان نقاط اشتراک بین ایران و کشورهای شمال آفریقا و به ویژه کشور الجزایر به شمار می آید، مساله ی نفت، بازارهای جهانی، حفظ قیمت مناسب و سهمیه ی کشورها در اوپک است. در شرایطی که به دلیل سیاست های عربستان قیمت نفت به بشکه یی زیر 50 دلار رسیده است، همکاری ایران و الجزایر می تواند روند کاهش قیمت نفت را کنترل کند و سازمان کشورهای صادرکننده ی نفت (اوپک) را به جایگاه پیشین خود در تولید و فروش نفت برگرداند. بنابراین در یک جمع بندی کلی باید گفت، هم پیوندی های بسیاری میان خاورمیانه و شمال آفریقا وجود دارد که چه در طول تاریخ و چه در شرایط کنونی باعث شده است معادلات سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی میان این 2 منطقه به یکدیگر وابسته باشد؛ به گونه یی که ایجاد ثبات و امنیت و رشد اقتصادی در خاورمیانه و شمال آفریقا در گروی همکاری همه ی کشورهای واقع در این حوزه ی جغرافیایی است. تلاش های ایران در تقویت همکاری های منطقه یی می تواند گامی مهم در این زمینه باشد. 

 

ادامه مطلب...

سیاست خارجی به عنوان ابزار حفظ و پیگیری اهداف و منافع ملی همواره از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است و در این میان دولت ها تلاش می کنند با ابزار دیپلماسی به بیشینه سازی منافع و امنیت ملی خود یاری رسانند. 
جمهوری اسلامی ایران در دوره ی تازه ی سیاست خارجی خود در چارچوب گفتمان اعتدال و سیاست «تعامل سازنده» تلاش کرده است مناسبات خارجی را به شکلی متوازن با همه ی کشورها افزایش دهد. در این میان، کشورهای اروپایی به دلیل پیشینه ی روابط خود از اهمیت قابل توجهی برای جمهوری اسلامی ایران برخوردارند. 
ویژگی های کشورهای اروپایی در نظام بین الملل و همچنین نقش و جایگاه منطقه یی و راهبردی جمهوری اسلامی ایران ضرورت های متقابلی را برای برقراری یک پیوند تقویت شده میان تهران و دولت های اروپایی به وجود می آورد. به بیانی تفصیلی تر، به دلیل نقش اروپا در نظام بین الملل و همچنین جایگاه ژئواستراتژیک منطقه یی و منابع گسترده ی انرژی ایران، ضرورت های مشترکی برای حفظ روابط در یک چارچوب مناسب میان 2 طرف وجود دارد. البته این روابط تا اندازه ی زیادی پرفراز و نشیب و همراه با چالش در عرصه هایی همچون حقوق بشر، دهشت افکنی (تروریسم) و از آن مهمتر اختلاف های هسته یی طی یک دهه ی اخیر بوده است. 
در این پیوند، فرانسه به عنوان یکی از پنج عضو دایم شورای امنیت و نیز یکی از قدرت های اروپایی، از جمله کشورهایی است که می کوشد در حوزه های منطقه یی و بین المللی نقشی عمده و تاثیرگذار ایفا کند. از این رو لوران فابیوس وزیر امورخارجه ی فرانسه چهارشنبه هفتم مرداد و بر اساس اعلامی که یک روز پس از توافق هسته یی وین صورت گرفت به ایران سفر می کند. پیش از وی، «زیگمار گابریل» معاون صدراعظم آلمان و وزیر اقتصاد و انرژی این کشور به عنوان نخستین مقام اروپایی پس از توافق هسته یی در صدر یک هیات 60 نفره از سران و مقام های اقتصادی و مدیران شرکت های آلمانی به ایران سفر کرده بود. دیروز سه شنبه نیز «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا به ایران سفر کرد. 
وزیر امورخارجه ی فرانسه در این سفر افزون بر دیدار با «محمد جواد ظریف» وزیر امورخارجه، با «حسن روحانی» رییس جمهوری اسلامی ایران نیز دیدار و گفت وگو می کند. 
سفر فابیوس به تهران در حالی صورت می گیرد که از آخرین سفر وزیر امور خارجه ی فرانسه به ایران دست کم 10 سال می گذرد. در این سفر مسایل مربوط به احیای روابط دوجانبه ی تهران و پاریس مهم ترین دستور کار فابیوس خواهد بود. البته برخی منابع از وجود برنامه هایی برای بحث درباره ی شماری از مسایل منطقه یی در این سفر سخن به میان آورده اند. 
وزیران امور خارجه ی ایتالیا و اسپانیا نیز از دیگر مقام های سیاسی اروپایی هستند که برنامه ی سفر به تهران در روزهای آینده را برای خود تنظیم کرده اند اما پیش از آن «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اروپا سه شنبه ششم مردادماه میهمان مقام های ایرانی است. 
مهمترین نکته های مربوط به مناسبات ایران و فرانسه شامل محورهای زیر است: 
1- روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و فرانسه از سال 1357 خورشیدی تاکنون فراز و نشیب‏ های زیادی را پشت سر گذاشته است. از یک سو فرانسه و رسانه های گروهی این کشور در واپسین ماه های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی با میزبانی از امام خمینی (ره) در منطقه ی «نوفل لوشاتو» خاطره یی مطلوب در ذهن ایرانیان به جا گذاشتند از دیگر سو، سیاست فرانسه در قبال ایران طی سال های پس از انقلاب در بردارنده ی نقطه های منفی و تردیدآمیز بوده است. 
روابط تهران- پاریس پس از انقلاب اسلامی تا حد زیادی متاثر از متغیرهای سیستمی، منطقه‏ یی و ملی به پیش رفته و این مناسبات در دوره های گوناگون ریاست جمهوری این کشور به ویژه از زمان «ژاک شیراک» به این سو، با تمرکز بر هر یک از این متغیرها در جریان بوده است. 
2- در میان عرصه های گوناگون روابط دوجانبه، مناسبات اقتصادی ایران و فرانسه برای سال ها از روندی رو به رشد برخوردار بوده است و شرکت های بزرگی فرانسوی مانند «پژو» و «رنو» از جمله شرکت هایی بودند که طرح های گسترده یی را با شرکت های خودروسازی ایران اجرا کردند. شرکت نفتی فرانسوی «توتال» نیز سرمایه گذاری های کلانی را در بخش صنعت نفت ایران انجام داد.
در این ارتباط، ایران دومین بازار بزرگ در دنیا برای شرکت های فرانسوی به ویژه خودروسازی محسوب می شد اما در سال 1391 زیر فشار تحریم ها همکاری های اقتصادی دوجانبه رو به توقف نهاد. به طور کلی و بر اساس آمار ارایه شده از سوی نهادهای فرانسوی، حجم مبادله های تجاری میان ایران و فرانسه در سال 2004 میلادی (1383 خورشیدی) بالغ بر 4 میلیارد و 300 میلیون یورو بود که این میزان در سال 2013 به 500 میلیون یورو کاهش یافت. 
پس از امضای توافق هسته یی در وین، فابیوس دومین مقام بلندپایه ی اروپایی است که برای گفت وگو در زمینه های گوناگون به ویژه از سرگیری مناسبات تجاری به ایران سفر می کند. 
افق مبادله های تجاری که 2 کشور برای دوره ی پس از تحریم در نظر گرفته اند به پنج میلیارد دلار می رسد. ایران و فرانسه این ظرفیت را دارا هستند تا حجم روابط را به بالاتر از این رقم برسانند و مناسبات خود را به یک شراکت راهبردی در حوزه ی اقتصادی تبدیل کنند. در این پیوند، در فضای پساتوافق هسته یی کارشناسان رشد پنج تا 10 درصدی ارزش همکاری های اقتصادی در صنعت خودروسازی را در 10 سال آینده پیش بینی می کنند. 
3- جمهوری اسلامی ایران و فرانسه در حوزه ی منطقه یی دارای اختلاف هایی هستند. نوع نگاه فرانسه در موضوع هایی مانند تحولات سوریه، لبنان، یمن و تلاش این کشور برای حضور گسترده در منطقه ی خلیج فارس موجب می شود تا فضای کمتری برای همکاری در این زمینه ها ایجاد شود. همچنین فرانسه دارای روابطی تنگاتنگ با رژیم صهیونیستی است. با این حال نظر می رسد بخشی از هدف سفر فابیوس به تهران گفت وگو بر سر مسایل منطقه یی است. 
4- با توجه به فضای کلی روابط 2 کشور و مولفه های سیاست خارجی فرانسه باید گفت هرچند پاریس در تلاش است که دیپلماسی اعلامی و اعمالی خود را هماهنگ نشان دهد اما عملکرد سیاست خارجی این کشور طی سال های گذشته این گونه نبوده است و به نظر می ‏رسد همچنان فرانسه زیر تاثیر شرایط محیطی فرصت ‏ها و محدودیت های گوناگونی در روابط دوجانبه با ایران می بیند. البته پیشینه و گذشته ی روابط جمهوری اسلامی ایران و فرانسه بیانگر آن است که این مناسبات همچنان از ظرفیت های فراوانی چه در حوزه ی سیاسی و چه حوزه ی اقتصادی برخورداراست. بنابراین، آینده ی مناسبات در صورت شکل گیری چارچوب های همکاری های بلندمدت و کاهش نقش عنصرهای اختلاف برانگیز سیاسی و پررنگ ساختن عنصر اقتصاد می تواند از ثبات و قوام بیشتری برخوردار شود. 

ادامه مطلب...

تغییر دکوراسیون، خانه شما را تازه و مدرن کرده، امکان ابراز و اعمال سلیقه را به شما می‌دهد.

تغییر کلی با خرید وسایل جدید مانند مبل، دکور، پرده و رنگ امکان‌پذیر است. اما اگر بودجه شما محدود است، با کمی خلاقیت می‌توانید به ظاهر جدید و مورد نظر خود بدون تحمل هزینه زیاد برسید.

استفاده دوباره

جلوه تازه به خانه دادن به معنی تعویض همه چیز و از نو خریدن همه وسایل نیست. استفاده مجدد از آن‌چه قبلا داشته‌اید، باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های شما می‌شود.

در سایر اتاق‌ها، زیرزمین و انباری به دنبال وسایلی باشید که می‌توانید از آن‌ها مجددا استفاده کنید. یک لایه رنگ و لکه‌گیری به شما امکان می‌دهد ظاهری جدید به اشیاء قدیمی بدهید. به عنوان مثال، دوباره رنگ کردن یک قاب‌عکس قدیمی و تغییر عکس یا پرینت داخل آن می‌تواند آن را تبدیل به یک اثر هنری زیبا برای یک دیوار خالی کند.

از نظر بعضی‌ها معاوضه برخی وسایل با یکدیگر نه تنها اشکال و هزینه‌ای ندارد، بلکه ایجاد تنوع می‌کند.

حتی در میان افراد بی‌‌بضاعت هم افراد باذوقی هستند که به دنبال تغییر جو خانه هستند و برای تکمیل و تغییر وسایل خود از بازارهای دست دوم، بازیافتی یا حراج در گاراژ که در بسیاری کشورها مرسوم است، استفاده می‌کنند تا آن‌ها را نونوارتر ‌کنند.

ایجاد مرکز توجه

به جای تغییر در همه جا، یک قسمت را که بیش‌تر مورد توجه است انتخاب و تغییر دکوراسیون دهید.

اختصاص بودجه به یک قسمت و پرداختن به آن، باعث می‌شود کیفیت مواد مورد استفاده بالاتر رفته، بیش‌تر به چشم ‌آید. مثلا تغییر شومینه با کاشی جدید، رنگ کردن مجدد طاقچه آن، نصب مشعل تزیینی و قرار دادن یک اثر هنری جدید در بالای آن تمام توجه‌ها را به خود جلب می‌کند.

 خود انجام دهیم

تلفیق وسایل دکوری و انجام دکوراسیون توسط خود شما، باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود. هزینه بوم و رنگ معمولا ارزان‌تر از یک کار آماده به عنوان اثر هنری یا صنایع دستی است.

درست کردن یک شید ساده برای آباژور با وسایلی مانند مهره، وسایل تزیینی و چسب؛ جلوه تازه‌ای به آن می‌دهد.

اگر در کار چوب کمی مهارت داشته باشید، حتی می‌توانید خود تاج تخت‌خواب یا میز عسلی بسازید.

رنگ کنید

با رنگ، ظاهر و حس اتاق بدون هزینه زیاد تغییر می‌کند.

رنگ راه‌حل نسبتا ارزانی برای تغییر یک اتاق است. چه کل اتاق را رنگ کنید یا یک دیوار را یا میز و صندلی؛ در واقع توانسته‌اید با یک قوطی رنگ جلوه تازه‌ای به آن‌ها بدهید.

استفاده از پارچه، راه‌حل دیگری برای رنگ و آب دادن به یک اتاق با توجه به بودجه موجود است. این تفاوت می‌تواند در قالب پرده جدید یا کوسن‌های رنگی باشد.

ادامه مطلب...

سرویس بهداشتی فضای کوچکی است که هر روز مورد استفاده اعضاء خانواده قرار می‌گیرد. رعایت هماهنگی و نظافت آن دارای اهمیت است.

از ایده‌های جدید غافل نشوید. از مجلات، کتاب‌ها و اینترنت به عنوان بهترین راه کسب ایده‌های جدید برای رسیدن به ایده‌آل مورد نظر استفاده کنید.

به نوع لوله‌کشی، قفسه‌ها، دیوار، کف‌پوش‌ها، نور، رنگ، سبک و دکوراسیون نهایی مدل‌ها توجه کنید.

با محصولات، ایده‌ها و وسایل جدید این فضا آشنا شوید.

به جزئیات طرح‌ها دقت کنید.

استفاده از رنگ یا نوع پوشش مناسب دیوار یکی از موارد دکوراسیون سرویس‌های بهداشتی است. رنگ به محیط تم و حالت می‌دهد.

اغلب سرویس‌ها به دلیل وسایلشان که به رنگ سرد و روشن هستند، سرد و استریل به نظر می‌رسند.

به راحتی با اضافه کردن رنگ سفید و زرد می‌توانید فضا را روشن‌تر و بازتر نشان دهید.

استفاده از حاشیه به خصوص برای حمام کودکان یا خانه ساحلی بسیار جالب است.

می‌توانید از شکل‌های رنگی یا طرح‌های جالب دیگر برای حاشیه استفاده کنید. حباب و شکل‌های دریایی برای خانه‌های ویلایی مناسبند.

امروزه با اینترنت، دسترسی به  طرح و سبک آسان است و به مجلات داخلی محدود نمی‌شود.

در این که سرویس بهداشتی چگونه به نظر برسد، انتخاب‌ها نامحدود است.

تنوع شیرآلات و وسایل آن‌قدر گسترده است و هر روز به آن‌ اضافه می‌شود که محدودیتی در این زمینه نخواهید داشت. دوش‌های منور و موزیکال جزو موارد جدیدند.

برای سیستم نور می‌توانید از چراغ‌های پلاستیکی، فلزی، مدرن، سنتی به سلیقه خود و هماهنگ با محیط استفاده کنید.

استفاده از پرده حمام در رنگ‌ها و طرح‌های مختلف، ضمن گرم‌تر نگه‌داشتن محیط از پاشیده شدن آب به اطراف جلوگیری می‌کند.

ادامه مطلب...

"هرچه کمتر بهتر". این شعار دکوراسیون مدرن است. در دکوراسیون مدرن هر چه مبلمان کمتر باشد، جلوه بیشتری دارد.

در اتاق‌های مدرن امروزی بیش از هر چیز سادگی و یکدست بودن وسایل مد نظر است و اغلب از چوب‌های تیره یا سیاه استفاده می‌شود. رنگ‌های تیره به اتاق سبکی خاص داده و آن را کلاسیک و مدرن نشان می‌دهند. معمولا وسایل دکور در یک اتاق محدود به میز، کاناپه و اشیاء معدودی است.

اتاق‌خواب مدرن:

برای مدرن جلوه دادن اتاق‌خواب می‌توانید از موارد زیر ایده بگیرید. از یک تخت کوتاه با دو پاتختی و دو چراغ در روی آن‌ها استفاده کنید. می‌توانید مجسمه، نقاشی روی دیوار، لوستر، کاغذ دیواری و قالیچه نیز داشته باشید. یک میز آرایش همراه با صندلی مدرن، زیبایی بیشتری به اتاق‌خواب می‌دهد.

اتاق‌پذیرایی مدرن:

اتاق‌پذیرایی سلیقه و حس هنری صاحب‌خانه را می‌رساند.

می‌توانید در سبک مدرن برای مبلمان اتاق‌پذیرایی از کاناپه، مبل، میز قهوه، میز ناهارخوری صندلی، دیوارهای رنگی، ست تلویزیون، کتابخانه و سایر وسایل دکوری استفاده نمایید. از چند شمع به رنگ روشن داخل جاشمعی شیک برای مدرن جلوه دادن اتاق‌پذیرایی غافل نشوید.

آشپزخانه مدرن:

یک آشپزخانه مدرن به شما در انجام کارها انرژی می‌دهد. آشپزخانه مدرن دارای فضای مرتب و دور از وسایل اضافه است.

انتخاب رنگ سفید، کشوهای ریلی و صندلی‌های بدون دسته ظاهری مدرن به آشپزخانه می‌دهد.

اتاق‌ناهارخوری مدرن:

اگر می‌خواهید همواره از خوردن غذا با اعضاء خانواده یا دوستان خود لذت ببرید و حس خوبی در خانه داشته باشید، اتاق ‌ناهارخوری را به صورت مدرن تزیین کنید و از مبلمان مدرن مانند میز ناهارخوری بزرگ با سطح شیشه‌ای همراه با صندلی‌های شیک استفاده کنید. یک لوستر رنگی بزرگ بالای میز ناهارخوری یا چراغ‌های دکوری زیبایی خاصی به این اتاق می‌دهد. آویختن پرده‌های تزیینی در رنگ‌های جذاب مانند قرمز شاد، ارغوانی، قهوه‌ای یا سقید را فراموش نکنید.

سرویس‌بهداشتی مدرن:

معمولا رنگ‌های آبی روشن، بنفش، سبز، صورتی و نارنجی جسم و روح شما را آرامش‌ می‌دهند. نورپردازی ملایم، رنگ‌های لوکس و آینه‌های دیواری آرامش‌بخش بوده، این فضا را مدرن می‌کنند.

مدرن بودن سرویس بهداشتی صرفا به معنی استفاده از رنگ‌های سرد و سفید نیست. امروزه تنوع رنگ وسایل بهداشتی بسیار گسترده بوده و هر کس به سلیقه خود می‌تواند حق انتخاب داشته باشد.

ادامه مطلب...

از نظر چینی‌ها، قرمز رنگ خوش‌شانسی و عشق و علاقه در دکوراسیون داخلی است .
اگر شما به خاصیت رنگها اهمیت خاصی میدهید بهتر است بدانید رنگ قرمز میتواند در تمام حالات موثر باشد یعنی همانطور که میتواند آغازگر شادی و شور باشد گاهی موجب خشم شود این بدان معنا نیست که نباید از رنگ قرمز در طراحی منزل استفاده شود.

بلکه بهتر است بدانیم رنگ قرمز را با ترکیب چه رنگهایی باید استفاده کنیم که سبک فوق العاده چشم گیری در طراحی اتاق پذیرایی خود داشته باشیم .

استفاده از رنگ قرمز نه تنها در اتاق نشیمن بلکه در طراحی اتاق خواب کاربرد زیادی دارد ، اگر در جستجوی محیط زیبا و عاشقانه برای گفتگویی پر از محبت در اتاق خواب خود هستید پیشنهاد ما این است.

در واقع قرمز و مشکی انرژی یکدیگر را به تعادل میرسانند و توازن و آرامش نتیجه آن است اگر شما به دنبال رنگی انرزی بخش و سرشار از فعالیت هستید در انتخاب رنگ قرمز تردید نکنید امروزه انسانها خواهان ایده های جالب حتی برای طراحی حمامو سرویس بهداشتی هستند که حس راحتی ایجاد کند که نتیجه آن سلامتی و فعالیت خوب روزانه است. قرمز ، رنگ گرم و پرانرژی است که کاربرد بیشتری در دکوراسیون اتاق پذیرایی خانواده های جوان دارد و از جمله مواد تاثیر گذار استفاده از رنگ قرمز در بخشی از دیوار های پذیرایی است که می تواند محیطی گرم را دراتاق نشیمن شما به وجود آورد گرچه نمی توان نقش رنگ قرمز را در بخشیدن نشاط در فصل های گرم سال نیز کتمان کرد اما شایان به ذکر است که استفاده از رنگ قرمز در فصل های سرد سال محبوب تر است .

استفاده از رنگ قرمز در طراحی آشپزخانه نه تنها باعث حس وابستگی و آرامش در میان خانواده می شود بلکه باعث تحریک اشتها نیز است .
به یاد داشته باشید هیچگاه در استفاده از رنگ قرمز افراط نکنید زیرا قرمز رنگی برای استفاده بیش از حد از آن در اتاق پذیرایی نیست و ممکن است با استفاه بیش از حد از این رنگ محیط پذیرایی شما کوچکتر و البته زننده به نظر برسد. همچنین اگر تمایل به استفاده از رنگ های تیره در کنار رنگ قرمز دارید استفاده هرچند ناچیز ار رنگ های روشن را فراموش نکنید.

اگر با مشاهده این تصاویر به طراحی دکوراسیون با رنگ قرمز مشتاق شدین برای مشاهده تصاویر بیشتر دکوراسیون با رنگ قرمز بر روی آدرس لینک کلیک کنید .

عنصر آب

از نظر طرفداران فنگ‌شویی، عنصر آب نشان‌دهنده ثروت است. بر همین اساس، دکوراتورهای فنگ‌شویی پیشنهاد می‌کنند که عنصر آب را برای جذب پول در جاهای مختلف خانه قرار دهید. این کار را می‌توان با قرار دادن آکواریوم، ظرف‌های شیشه‌ای محتوی آب، آبنماهای کوچک یا حتی آینه برای انعکاس آب انجام داد (کاربردهای آیینه در دکوراسیون داخلی) ،حتی می‌توانید از رنگ‌های سبز و آبی یا به عبارتی رنگ‌های سرد به عنوان نماد آب نیز در دکوراسیون خانه استفاده کنید.

افسون حیوانات

بعضی چینی‌ها معتقدند تصویر بعضی حیوانات باعث کسب موفقیت می‌شود ، سعی کنید در طرح دکوراسیون خود به عنوان مجسمه سفالی کوچک، یک اثر هنری، یک قطعه از مبلمان یا مثلا طرح فرش داشته باشید. در فنگ‌شویی تصویر اژدها، ببر، اسب، لاک‌پشت و فیل نشانه هایی از شانس است و برای کسانی که به دنبال رفاه و ثروت هستند ماهی سمبل فرخنده‌ای است.

بامبو
بامبو در فرهنگ چینی قدمت و جایگاه خاصی دارد که معنای قدرت را می‌رساند . استفاده از چند شاخه بامبو در دکوراسیون ، منبع انرژی مثبت خواهد بود.

ادامه مطلب...

امروز می خواهیم بگوییم کدام گل ها برای کدام قسمت خونه بهتر هستند و نمایی زیبا به آن قسمت از خانه شما می دهند،با ما همراه باشید.

گل‌ها بدون اینكه وقت زیادی از شما بگیرند، به آسانی و به بهترین شكل فضای خانه را رمانتیك می‌كنند. وقتی دكور منزل‌تان را برای یك مناسبت خاص تغییر می‌دهید و دوست دارید به بالكن، حیاط، راهرو یا میز غذاخوری روح تازه‌ای ببخشید، سراغ گل‌های طبیعی بروید. خیلی مواقع برای داشتن بهترین مبلمان ماه‌ها جست‌وجو می‌كنیم، مجلات مختلف را بررسی یا به بازار مبل سری می‌زنیم. اما جالب است بدانید یكی از راه‌حل‌هایی كه باعث می‌شود خانه‌تان شیك و البته رویایی جلوه كند، حضور دائمی گل‌هایی طبیعی است. چه خوب می‌شود اگر به جای تغییر دائمی مبلمان منزل، با هزینه‌ای به‌ مراتب كمتر، حضور گل را در خانه‌تان همیشگی كنید، اینگونه می‌توانید معجزه تغییر فضا با حضور تنها چند شاخه گل را از نزدیك احساس كنید.

با گل آرایی منزل در فصل زمستان، می‌توانید به استقبال بهار بروید

نشیمن را جدی بگیرید
نشیمن فضای صمیمی تری را در ذهن القا می‌كند و اغلب از مبلمان با رنگ‌های شادتر برای این فضا استفاده می‌شود. افراد خانواده شب‌ هنگام در این فضا دور هم جمع می‌شوند و آرامش این فضا به حضور دائمی جمع‌های خانوادگی كمك می‌كند. یكی از راه‌های وجود این آرامش، ایجاد دكوراسیونی متناسب با فضاست. طبیعت با حضور گل‌ها، راهی آسان برای حفظ سلامت روان، پیش روی ما گذاشته است.

تحقیقات نشان می‌دهد تماشای گل‌های رنگارنگ می‌تواند تاثیراتی سریع تر از آنچه فكرش را می‌كنید، بر شادی و رضایت‌مندی داشته باشند. با هدیه دادن حتی یك شاخه گل یا یك گلدان كوچك، به سرعت می‌توان تغییر روحیه فرد را مشاهده و او را شاد كرد. لبخند، نخستین و مهم‌ترین نشانه این تغییر است. گلدانی مانند بنفشه آفریقایی كه گل‌های رنگارنگ دارد، بهترین انتخاب برای فضای نشیمن است.

گل‌ها با رنگ‌های متنوع‌شان هر مكانی را برای همه دوست‌داشتنی‌تر می‌كنند. با گل‌آرایی منزل در فصل زمستان، می‌توانید به استقبال بهار بروید. موج مثبتی كه از طرف گل‌ها در محیط ساطع می‌شود بسیار آرامش بخش است. تقریبا در تمام فضاهای خانه می‌توان از گل و گلدان استفاده كرد. در كتابخانه، آشپزخانه، پذیرایی، نشیمن و حتی در فضایی مثل دستشویی و حمام گل‌های رنگی قراردهید.

پذیرایی؛ میزبانی با گل

برای اینكه یک میزبان متفاوت باشید، دكوراسیون متفاوتی با گل های طبیعی هم داشته باشید

پذیرایی در خانه‌های ما مهم‌ترین فضا برای حضور ‌مهمان است. برای اینكه یك میزبان متفاوت باشید، باید دكوراسیون متفاوتی هم داشته باشید. دكوراسیون متفاوت تنها به معنای داشتن مبلمانی خاص، دكوری جذاب و كریستال‌هایی گرانقیمت نیست؛ حضور دائمی چند شاخه گل روی میز پذیرانی، خوش‌سلیقه بودن شما را به رخ ‌مهمان‌تان می‌كشد. شما به راحتی می‌توانید رنگ گل‌ها را با فضای خانه‌تان هماهنگ كنید یا حتی از تضاد رنگی بهره ببرید. برای تزئین میز ناهار یا شام در مراسم و مناسبت‌ها از دسته گل‌های كوچك‌تر استفاده كنید.

اتاق خواب؛ فضایی شاد و رویایی
اگر اتاق شما مشرف به یك تراس است، مشكلی برای نگهداری گل ندارید اما اگر از گل در فضای اتاق استفاده می‌كنید، گذاشتن تنها چند شاخه گل (حتی اگر حساسیتی هم ندارید) روی یك میز اتاق كفایت می‌كند. بهترین انتخاب شما برای گذاشتن گل در یك اتاق ساده، استفاده از گل‌هایی با رنگ‌های شاد و تند است. اینكه تنها یك نوع گل خاص را در گلدان قرار دهید یا گل‌هایی متفاوت انتخاب كنید، كاملا به سلیقه خودتان بستگی دارد.

 

همیشه در كنار داشتن چند شاخه گل طبیعی، حضور گلدان‌های گل را فراموش نكنید

نكته مهم دیگر گلدانی است كه گل‌ها را در آن قرار می‌دهید، مثلا یك گلدان زیبا، یك كوزه تك‌رنگ یا حتی یك قوری قدیمی، ایده جالبی به‌نظر می‌رسد. همیشه در كنار داشتن چند شاخه گل طبیعی، حضور گلدان‌های گل را فراموش نكنید؛ گلدان‌ها عمر طولانی‌ و ماندگاری بیشتری به‌گل می‌دهند.

آشپزخانه؛ پاتوق گلدان‌های  لی‌لی‌پوتی
اگر پنجره آشپزخانه شما روی یك حیاط پر گل یا یك طبیعت زیبا باز می‌شود، خوشا به سعادت تان. بسیاری از طراحان از حضور چنین پنجره‌ای در آشپزخانه به خوبی بهره می‌برند و سینك ظرفشویی را طوری چیدمان می‌كنند كه رو به طبیعتی آرامش‌بخش باشد. خب در خانه‌های آپارتمانی ما كه چنین امكانی وجود ندارد چه كار باید كرد؟

 

بهترین جا برای قرار دادن گلدان گل، میز ناهارخوری یا روی پوشش اُپن آشپزخانه است

بهترین جا برای قرار دادن گلدان گل، میز ناهارخوری یا روی پوشش اُپن آشپزخانه است. برای آشپزخانه از گل‌هایی با ساقه‌های كوتاه‌تر استفاده كنید. برای گلدان هم، گلدان‌های كوتاه‌تر و پهن‌تر انتخاب كنید تا وقتی روی میز می‌نشینید، زاویه دید افراد خانواده مختل نشود.

ادامه مطلب...

گسیل نزدیک به هزار نفر نیروی زمینی قطری همراه با تجهیزات نظامی کامل به یمن که هفته ی پیش وارد این کشور شدند، نشان از رویکرد تازه ی ائتلاف سعودی در حمله به یمن دارد. فرستادن این تعداد نیروی قطری به یمن در ادامه ی ورود نیروهای زمینی عربستانی، اماراتی و بحرینی به مناطق جنوبی یمن است که در هفته های گذشته و پس از آغاز طرح حمله به شهر بندری عدن، صورت گرفت. نزدیک به 6 ماه از آغاز حمله ی هوایی ائتلاف سعودی به یمن می گذرد و با وجود حجم بالای بمباران جنگنده های این ائتلاف در مناطق نظامی و غیر نظامی، ائتلاف از دستیابی به اهداف خود در این نبرد ناکام مانده و به نظر می رسد جنگ یمن به بن بست خورده است. عربستان که با هدف یک جنگ محدود کوتاه مدت حمله به یمن را آغاز کرد، اکنون درگیر یک جنگ فرسایشی شده است که به نظر نمی رسد در کوتاه مدت و حتی میان مدت از آن خلاصی یابد. از همان آغاز حمله، عربستان تلاش کرد با تشکیل یک ائتلاف منطقه یی با حضور کشورهای حاشیه ی خلیج فارس، مصر و پاکستان، نه تنها جنگ یمن را به یک جنگ منطقه یی مبدل سازد بلکه با تشکیل چنین ائتلافی ناتوانی های نظامی خود را تا حدی جبران کند. البته از همان ابتدا مخالفت مصر برای اعزام نیروهای زمینی به یمن و مخالفت پاکستان از شرکت در این ائتلاف، عربستان را از اهداف بلندپروازانه ی خود برای یک حمله ی کامل و همه جانبه به یمن باز داشت. تحولات بعدی جنگ نشان داد که بر خلاف پیش بینی راهبرد نویسان سعودی، حمله به یمن دشوارتر از آن است که عربستان پیش بینی می کرد. ناکامی عربستان در دستیابی به اهدافش در یمن و ناکامی در همراه کردن کشورهای پرجمعیتی مانند مصر و پاکستان برای فرستادن نیروی زمینی به این جنگ، در هفته های اخیر عربستان را به سمت پیش گرفتن یک ائتلاف محلی با مشارکت برخی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس برای حرکت دادن نیروی زمینی به سمت یمن سوق داده است. این تغییر رویکرد را می توان آغاز مرحله ی تازه یی در حمله ی عربستان به یمن تفسیر کرد که می تواند پیامدهای پیش بینی نشده به دنبال داشته باشد. در این زمینه باید به چند نکته ی مهم توجه داشت: 1- نخستین نکته یی که باید به آن اشاره داشت این است که اعزام نیروهای زمینی به خاک یمن را می توان نشانه یی از شکست سیاست ائتلاف سعودی در یمن دانست. عربستان سعودی که با هدف یک حمله ی کوتاه مدت هوایی تجاوز خود به یمن را آغاز کرد، در این اندیشه نبود که چنین حمله یی منجر به یک جنگ فرسایشی بی هدف خواهد شد؛ جنگی که نه تنها هزینه های نظامی و اقتصادی بسیاری به این کشور و ائتلاف زیر هدایت آن وارد خواهد کرد، بلکه هزینه های انسانی آن نیز می تواند فشارهای گروه های پشتیبان حقوق بشر بر عربستان را تشدید کند. در این میان به نظر می رسد عربستان در یک معضل پیچیده و دووجهی گرفتار شده است؛ از یک سو این کشور با عقب نشینی از جنگ در یمن با کاهش شدید پرستیژ (وجهه و نمایش قدرت) و پیامدهای آن برای نفوذ منطقه یی آل سعود رو به رو خواهد شد و از سوی دیگر، ادامه یورش هوایی نیز نتیجه یی جز افزایش هزینه ها و فرسایشی شدن جنگ به دنبال ندارد؛ فرایندی که با توجه به قیمت پایین نفت، هزینه های مالی عربستان را به شدت افزایش خواهد داد. در چنین شرایطی رهبران سیاسی دچار اشتباه های محاسباتی و سردرگمی در پیگیری اهداف خود می شوند و در دل این خطاهای محاسباتی ممکن است تاکتیک ها به راهبرد تبدیل شود. به همین دلیل ممکن است ابعاد جبهه های درگیری بسیار فراتر از محاسباتی به پیش رود که مقام های سیاسی و فرماندهان نظامی صورت داده اند. در این وضعیت، کشور دچار چالش افزایش مسوولیت ها در مقابلِ کاهش توان ظرفیت ها می شود و اقدام های پرستیژی و نمایشی جایگزین اقدام های راهبردی خواهد شد. تاریخ روابط بین الملل نشان می دهد که شکست های بزرگ در سیاست خارجی در چنین مواقعی رخ می دهد. آغاز حمله ی زمینی عربستان با همراهی بحرین، امارات عربی متحده و قطر به یمن را می توان نشانه یی از چنین محاسبه ی نادرست راهبردی و شکست سیاست های تدوین شده ی ائتلاف سعودی در جنگ یمن به شمار آورد؛ امری که می تواند شکست سنگینی بر سیاست های منطقه یی عربستان وارد کند. 2- مهم ترین پیامدی که آغاز حمله ی زمینی به یمن می تواند به دنبال داشته باشد، تشدید بی ثباتی ها و شکاف های سیاسی و قومی-مذهبی در یمن است. در توضیح این نکته باید گفت نیروهای ارتش و کمیته های مردمی انصارالله که کنترل بخش های زیادی از یمن را در دست دارند اکثریت جمعیت یمن را تشکیل می دهند و با تکیه بر چنین اکثریتی توانسته اند نفوذ و کنترل خود را در بخش های بزرگی از یمن گسترش دهند. ائتلاف سعودی با هدف مقابله با این نیروها وارد عمل شده و شکست این ائتلاف نیز به دلیل در اکثریت بودن نیروهای ارتش و کمیته های مردمی انصارالله است. به همین دلیل، نه تنها هیچ نیروی خارجی توان شکست و حذف چنین نیروی پرجمعیت داخلی را نخواهد داشت، بلکه هرگونه مداخله ی خارجی موجب خواهد شد گسل های قومی، قبیله یی و مذهبی فعال شده و منجر به شکاف های عمیق سیاسی و اجتماعی در جامعه ی یمن شود. تنها نتیجه ی چنین امری، بی ثباتی بیشتر در یمن و فراهم شدن فضا برای فعالیت گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش خواهد بود؛ رخدادی که در میان مدت امنیت عربستان و ائتلاف زیر امرش را نیز تهدید خواهد کرد. 3- در سویه دیگر ماجرا و به عنوان نکته ی سوم، باید به تاریخ یمن و ناکامی مهاجم هایی توجه داشت که به این سرزمین حمله کرده اند. اگر نگاهی به تاریخ یمن در چند سده ی گذشته داشته باشیم می بینیم هر کشوری که قصد تسلط بر یمن را داشته با شکست رو به رو و مجبور به ترک خاک یمن شده است. در توضیح این مساله باید گفت، از آغاز دوره ی تاریخ مدرن و حرکت اروپایی ها برای کشف مناطق تازه در جهان، یمن به دلیل موقعیت جغرافیایی خود مورد توجه استعمارگران پرتغالی قرار گرفت. به همین دلیل آن ها در صدد کنترل مناطق و بنادر جنوبی یمن بر آمدند. در پی این اقدام پرتغالی ها، امپراتوری عثمانی نیز برای مقابله با نفوذ پرتغالی ها تلاش کرد یمن و به ویژه مناطق شمالی این کشور را زیر کنترل خود در آورد. در ادامه، حضور بریتانیا در مرکز استعمار اروپایی منجر به کشیده شدن پای سومین امپراتوری استعماری به یمن شد و برای دهه ها بخش هایی از جنوب یمن در اختیار امپراتوری بریتانیا بود. در آخرین تجاوز به یمن، این کشورهای منطقه ی خاورمیانه بودند که یمن را به عرصه ی تاخت و تازهای خود تبدیل کردند. جنگ مصر و عربستان در سال های دهه ی1960 میلادی نماد این تجاوز بود. با وجود چنین پیشینه یی از تجاوزهای خارجی، روحیه ی جنگجویی مردم یمن و موقعیت ناهموار جغرافیایی این کشور مانع از تسلط کامل کشورهای استعمارگر و متجاوز بر یمن شده است و همه ی آن ها مجبور شده اند در نهایت سرزمین یمن را ترک کنند. بنابراین و همان گونه که تاریخ یمن نشان می دهد، تسلط بر این کشور هزینه های بسیاری برای متجاوز به دنبال خواهد داشت که در پایان متجاوز را مجبور به ترک خاک این کشور خواهد کرد. به همین دلیل است که مصر تاکنون از اعزام نیروهای زمینی به یمن خودداری کرده است و به نظر می رسد این کشور در دشوارترین حالت ممکن و زیر فشارهای عربستان، به اعزام چند صد نیرو رضایت دهد. بنا بر این، گسیل معدود نیروهای پیاده ی ارتش های عربستان، امارات عربی متحده، بحرین و قطر به یمن را می توان یک اشتباه راهبردی تلقی کرد که در فضای مبهم و گیج کننده ی ناشی از طولانی شدن جنگ در یمن و ناکامی در دستیابی به اهداف رخ داده است و می تواند هزینه های بسیاری را بر این کشورها تحمیل کند. 

 

ادامه مطلب...

سیاست خارجی یک کشور مجموعه ی برنامه های سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در حوزه های پیرامونی و فراپیرامونی در جهت تامین بیشینه ی منافع ملی است و در این چارچوب یک دیپلماسی پایدار و فراگیر ابزاری برای به اجرا در آوردن این برنامه ها است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان قدرتی منطقه یی با برخورداری از موقعیتی راهبردی و ژئواکونومیک (جغرافیای اقتصادی) بر مبنای سیاست خارجی تعاملی تلاش می کند از طریق یک دیپلماسی منطقه یی پویا و کارآمد افزون بر پیگیری اهداف و منافع ملی در روابط با کشورهای خارجی به ویژه همسایگان، منافع جمعی و امنیت منطقه یی را نیز حفظ کند. آسیای مرکزی، منطقه یی راهبردی در همسایگی ایران است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی (1370 خورشیدی) پنج کشور قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان را در خود جای داد و به مقصد ویژه یی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد. وجود اشتراک ها و پیوندهای تاریخی- فرهنگی میان ایران و این منطقه و نیز ظرفیت های قلمروی ایران به عنوان اقتصادی ترین راه برای دستیابی به آب های آزاد و بازارهای جهانی به دلیل محصور بودن آسیای مرکزی در خشکی، فرصت های مشترکی را پیش روی ایران و کشورهای آسیای مرکزی قرار داده و به نوعی موجب شده زمینه ی مساعدی برای گسترش مناسبات فراهم آید. یکی از کشورهایی که جمهوری اسلامی ایران طی سال های پس از فروپاشی شوروی در گسترش روابط با آن تلاش داشته، قرقیزستان است که با وجود برخی گام های مثبت در جهت افزایش سطح و حجم روابط اقتصادی با این کشور، بسیاری ظرفیت های موجود برای گسترش زمینه های همکاری، همچنان دست نخورده به نظر می رسد. آتامبایف رییس جمهوری قرقیزستان دیروز به تهران آمد تا با مقام های کشورمان دیدار و گفت وگو کند. دیدار وی با «حسن روحانی» رییس جمهوری و «علی لاریجانی» رییس مجلس شورای اسلامی دارد و امضای چند سند همکاری دوجانبه میان 2 کشور مهمترین برنامه های سفر آتامبایف اعلام شده است. روحانی و آتامبایف در شهریور 1392 برای نخستین بار در حاشیه ی نشست سران سازمان شانگهای در بیشکک پایتخت قرقیزستان دیدار و گفت وگو کردند. اینک سفر آتامبایف به تهران نخستین سفر یک رییس جمهوری قرقیزستان به ایران بعد از حدود 12 سال است که با هدف گسترش همکاری های دوجانبه و بررسی تحولات منطقه یی و بین المللی صورت می گیرد. جمهوری اسلامی ایران در آذر 1370 از نخستین کشورهایی بود که استقلال جمهوری قرقیزستان را به رسمیت شناخت. در اردیبهشت 1371 موافقتنامه ی برقراری روابط بین 2 کشور به امضا معاون وزیران امور خارجه ی ایران و قرقیزستان رسید. در مهر همان سال سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیشکک فعالیت خود را آغاز کرد. سفارت قرقیزستان در تهران چهار سال بعد در اردیبهشت 1375 افتتاح شد. جمهوری اسلامی ایران و قرقیزستان در سازمان هایی مانند همکاری اقتصادی اکو، سازمان همکاری شانگهای و همچنین سازمان همکاری های اسلامی عضویت دارند. در زمینه ی روابط تهران و بیشکک چند نکته لازم به بیان است: 1- قرقیزستان از جمله کشورهای مهم منطقه آسیای مرکزی محسوب می شود. هر چند کشورهای آسیای مرکزی، کشورهایی نوپا با چالش های فراوان به شمار می روند اما حفظ و ارتقای روابط با این کشورها دارای کارکردها و اهمیت ویژه یی است که نمی توان از تاثیرهای آن بر سیاست خارجی و منافع پیرامونی و فرا پیرامونی جمهوری اسلامی ایران چشم پوشید. با روی کار آمدن دولت اعتدال و گشایش فضای تازه در روابط خارجی ایران، به ویژه پس از توافق هسته یی سفر رییس جمهوری قرقیزستان فرصت مهمی است تا بسترهای همکاری 2 کشور و ساز وکار فعال تر شدن روابط دوجانبه به ویژه در بخش اقتصادی مورد بررسی و توافق قرار گیرد. 2- در حوزه ی سیاسی، مناسبات جمهوری اسلامی ایران و قرقیزستان مناسباتی باثبات و کم تنش بوده است و تهران- بیشکک در سازمان هایی مانند اکو، کنفرانس اسلامی و شانگهای همکاری های گسترده یی با یکدیگر داشته اند. به عنوان مثال، رییس جمهوری قرقیزستان در نشست اخیر سران سازمان همکاری شانگهای در شهر «اوفا» روسیه، پشتیبانی خود را از عضویت کامل جمهوری اسلامی ایران در این سازمان منطقه یی اعلام کرد. 3- تهران- بیشکک در حوزه های گوناگون اقتصادی به ویژه در زمینه ی ساخت خطوط حمل ونقل، خدمات فنی و مهندسی و برخی بخش های دیگر همچون تولید ماشین آلات و صنایع تبدیلی، دارای زمینه های همکاری هستند. حجم مبادله های تجاری تهران و بیشکک، اکنون نزدیک به 50 میلیون دلار است که البته این میزان به هیچ وجه با ظرفیت های کنونی در روابط 2 کشور هماهنگ نیست. بنا به اعلام پایگاه خبری «اکونیوز» ایران با سهمی حدود 0.2 درصد از بازار قرقیزستان، در رتبه ی بیست و پنجم تامین کنندگان کالا برای قرقیزستان در سال 1392 قرار داشته است. به گفته ی سفیر ایران در قرقیزستان به دلیل نزدیکی جغرافیایی و همچنین وجود زمینه های مناسب و امکانات و توانمندی های جمهوری اسلامی ایران، این میزان در کوتاه مدت دست کم تا پنج برابر قابل افزایش خواهد بود. 4- قرقیزستان در طول بیش از 2 دهه ی گذشته، به عنوان مرکز صادرات مجدد در منطقه عمل کرده است. قرقیزستان نخستین کشور حوزه ی همسایگان شمالی است که عضو سازمان تجارت جهانی شده است و بیش از یک دهه از عضویت آن می گذرد. قرقیزستان همچنین در اردیبهشت 1394، به طور رسمی به اتحادیه ی اقتصادی اوراسیا تشکیل یافته از کشورهای روسیه، قزاقستان، بلاروس و ارمنستان پیوست. با پیوستن این کشور به اتحادیه ی اوراسیا، به نظر می رسد که روند صادرات مجدد کالاهای ایرانی به کشورهای دیگر این اتحادیه تسهیل شود. این شرایط در حقیقت، فرصت تازه یی است تا فعالان اقتصادی ایران در زمینه هایی مانند کشاورزی، صنایع تبدیلی، دامپروری، خوراک دام و طیور، شیلات، پوشاک، انرژی، ساختمان سازی ومصالح ساختمانی فعالیت کنند. همچنین با پیوستن قرقیزستان به اتحادیه ی اوراسیا و گسترش همکاری های تهران- بیشکک، طرح راه آهن ایران، افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان و چین می تواند اجرایی شود. با اجرایی شدن این طرح، شبکه ی همکاری منطقه یی نیز میان کشورهای مسیر از جمله ایران و قرقیزستان متحول خواهد شد. در فرجام باید گفت نبود پرواز مستقیم میان 2 کشور، تعیین نشدن منابع مالی مشخص برای توسعه ی همکاری های تجاری یا اجرای طرح های مشترک از مهمترین مشکل های فراروی همکاری های اقتصادی ایران و قرقیزستان است اما با افزایش شناخت نسبت به زمینه های همکاری با اقدام هایی نظیر افزایش تبادل هیات ها، برگزاری نشست ها و همایش های تجاری، تقویت روابط اتاق های بازرگانی 2 کشور، توسعه ی همکاری استانی، برگزاری نمایشگاه های اقتصادی و فرهنگی و همچنین تسهیل صدور روادید می توان به گسترش هرچه بیشتر همکاری ها در حوزه های گوناگون امیدوار بود.

 

ادامه مطلب...

این پروژه بازسازی ساختمان مربوط به آپارتمانی دوبلکس است که در یک ساختمان قدیمی سی ساله با بافت قدیمی و کهنه در منطقه گالیسیای مادرید قرار داشت و از نظر بازسازی ، یک دگرگونی کامل بود. آپارتمان مذکور که معماری نمادین دهه هشتاد را دارد که در اسپانیا سرایت کرده بود، چهار طبقه ی دوبلکس و در هر طبقه ، دو واحد مسکونی دارد. خانه ی بازسازی شده در طبقه ی آخر این ساختمان است.

بنایی کهنه ، با ظاهری فرسوده که گویا از زمانی که به منظور سکونت افراد مورد بهره برداری قرار گرفته بود تا کنون بازسازی و ترمیم نشده است. کلیشه ی کهنه گرای قدیمی دردکوراسیون داخلی و چیدمان مبلها و صندلی هایی که به طرز ناشیانه و ناراحتی کنار هم چیده شده یا روی هم قرار گرفته بودند ، دیده می شد و تلاش های اندکی که بعدا در اصلاح و مرتب کردن دکوراسیون داخلی این فضا انجام داده بودند برای بازسازی ساختمان و زیباتر کردن محل، کفایت نمیکرد.

 

تردیدی وجود نداشت که این بنا و این آپارتمان نیازمند یک تغییر بزرگ و کارشناسی در طراحی ، دکوراسیون منزل ، نورپردازی و کاربری ها بود و در پایان، نتیجه بسیار رضایت بخش بود.

در ورود به این آپارتمان 250 متری ، پس از طراحی دکوراسیون داخلی و بازسازی ساختمان ، نقاشی هایی با رنگ مایه های ملایم آبی، خاکستری و زرد اث مرسدس رودریگوئز دیده میشود که طرح ها و رنگ های آنها با فرم طراحی داخلی و المان های به کار رفته در خانه، فرش ابریشمی خاکستری رنگ و گوی های ساخت شرکت اِی-سه رو ، که در دو جانب مبلها قرار دارند، نیز بسیار هماهنگ است. اندک تفاوت رنگی تزئینات ذکر شده که در فضای خانه اعمال شد، علاوه بر هماهنگی با یکدیگر و فرم دکوراسیون منزل ، رنگ سفید حاکم در خانه را شکسته و تنوع لطیفی که ضروری بود را ایجاد کرده ایند. شکافی که در طراحی سقف کاذب وجود دارد ، باعث میشود تا نور طبیعی از میان پنجره ی نیم گردی که بالای در نصب است، به داخل خانه تابیده شود.

 

راهروی عریض ورودی ، که عمومی ترین فضاست، از یک طرف به اتاق غذاخوری بزرگ راه دارد و از جانب دیگر آن، سرویس دستشویی و سوئیتی شامل یک اتاق خواب، حمام و آشپزخانه قرار دارد که مهمانان یا خدمه میتوانند در آنجا اقامت کنند. در مقابل، اما، پلکانی را میبینیم که بی شباهت به یک مجسمه ی هنری نیست و کاربر را به سمت فضاهای خصوصی در طبقه ی پایین هدایت می کند.

در نشیمنی که تلویزیون در آن قرار دارد نیز، مانند سایر بخش های خانه ، رنگ سفید غالب است و تنها تضاد رنگی در چند قطعه از مبلمان فیلی رنگ و تزئیناتی که رنگ های تیره دارند، تعادل و تنوع فضا را حفظ کرده است؛ کنسول بزرگی به رنگ سیاه لاکی و گل های زینتی سرخ و بنفش رنگ، هر دو ساخت شرکت طراح هستند.

با پایین رفتن از پلکان تندیس وار وارد فضاهای خصوصی خانه می شویم: اتاق خواب اصلی با حمام و رختکن اختصاصی و دو اتاق خواب دیگر که آنها کمد دیواری ندارند.

جای تردید نیست که شرکت طراح در بازسازی ساختمان و بهبود نورپردازی فضای داخلی و دکوراسیون منزل بسیار موفق عمل کرده و انتخاب رنگ سفید در دیوارها و کف و به عنوان رنگ غالب در مبلمان برای بزرگتر و روشن تر نشان دادن فضا و همچنین تأکید بر اندک بخشهایی که رنگ متفاوتی دارند، بسیار موثر بوده.

 

ادامه مطلب...

اِریک کِرَنزلِر بازسازی ساختمان خود را که خانه ای در بوِرلی هیلز است را به برَد دانینگ سپرد تا نشاطی با حال و هوای خانه های نیمه ی قرن را به محل سکونت خود وارد کند.

با آنکه خانه ی کرنزلر که متعلق به دهه ی 1950 میلادی ست، مورد بازسازی و طراحی دوباره قرار گرفته اما همچنان حس کلاسیک و اصیل خود را دارد، طراحی نما ی ساختمان تغییر چندانی نکرده و این همان چیزی بود که کارفرما می خواست. دیوارهای سنگی منحنی به همراه وقفه های چوبی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز، درهای لاکی و براق قرمز و بامی سفید الگوی قالب نمای ساختمان هستند. کرنزلر که یکی از موسسان شرکت مدیریت 360 می باشد و کارفرمایانش بازیگران و افراد مشهوری مانند توبی مک گوایر، کریستین دانست و جیمی فالون هستند، در سال 2006 خانه ای در این منطقه برای خود خرید و متذکر می شود که هیچ دستکاری و تغییر و یا بازسازی ساختمان در خانه اعمال نشده بود. او زیبایی این خانه ی لانه موشی و طبیعت و درختان اطرافش را تحسین می کرد و هر گوشه ی این خانه و دکوراسیون داخلی آن و تابش آفتاب را برای خود، مفرح و انرژی بخش می دید.

 

تنها موردی که احساس می کرد خانه به آن نیاز دارد، اعمال اندکی تغییرات در دکوراسیون داخلی و دکوراسیون منزل و بازسازی هایی بود که خانه ی دهه ی پنجاه را با حفظ اصالتش به خانه ای امروزی و گیرا تبدیل کند.

نام برد دانینگ در صدر لیست افرادی بود که کرنزلر مایل بود طراحی دکوراسیون داخلی خانه اش را به دست آنها بسپارد. این طراح پیش از این برای کارفرماهایی مثل سوفیا کاپولا، تام فورد، دمی مور و اشتون کوچر کار کرده بود و گرچه این دو نفر هرگز سابقه ی همکاری با یکدیگر را نداشتند، اما دانینگ به محض رویارویی با پروژه، تحت تاثیر حضور و کیفیت کلاسیک خانه ی کرنزلر قرار گرفت. آنها تصمیم گرفتند که طرح اصلی پلان خانه را دست نخورده رها کنند و با متریال های عالی، نازک کاری ها و اجرای حرفه ای جزئیات، بهبازسازی دکور و تغییر دکوراسیون منزل و چیدمان های دکوراسیون داخلی بپردازند.

 

سنگفرش تازه ای که در کف راهروی ورودی و اتاق غذاخوری نصب شد، تا اتاق های نشیمن، آشپزخانه و حمام نیز راه پیدا کرد. برای تراسی که در اتاق خواب قرار داشت، از درهای کشویی شیشه ای استفاده شد تا ارتباط با بیرون ملموس تر باشد. حیاط مرکزی که تا پیش از بازسازی ساختمان ، یک فضای بتونی سرد و معمولی بود، با طراحی فضای سبز که شامل جانمایی گیاهان بامبو و یک چشمه ی مصنوعی میباشد به یک واحه ی مدرن در قلب این خانه بدل شد. استایل کاری دانینگ در طراحی فضاهای داخلی، به دور از آشفتگی و استفاده از تعداد اندکی المان پرصلابت و تندیس وار است؛ مانند مبل سِرپنتین (مانند مار) از ولادیمیر کاگان که در اتاق نشیمن گذاشته شده و دیواری منحنی از چوب گردو که یک  فضای پذیرایی نوشیدنی ویک انبار در خود دارد و طراحی خود دانینگ می باشد.

طراحی دکوراسیون فضای بیرونی به شرکت آرت لونا محول شد. آنها که بر اساس میل اصلی کارفرما، سعی در حفظ حس اصیل خانه داشتند و در عین حال  می خواستند که منظری امروزی و مدرن برای آن فراهم کنند، تعدادی فضای محصور ایجاد کردند که هر یک، به شیوه ای متفاوت آراسته شده و گیاهان و طراحی فضای سبز مخصوص به خود را دارد و با بقیه متفاوت است. در پایان روند بازسازی ساختمان و طراحی دکوراسیون منزل و فضای بیرونی آن، این محل مسکونی به مکانی دلباز و وسیع با سازه هایی متمرکز بر سنگ و چوب و شیشه تبدیل شد که در میان این منطقه آرام و خوش آب و هوا، سرشار از آرامش و انرژی است.

 

ادامه مطلب...

از سال 2010 میلادی با تنگ تر شدن حلقه ی تحریم های غرب، 2 اتفاق بزرگ برای اقتصاد ایران رخ داد؛ نخست این که نقش ایران در بازار انرژی جهان کمرنگ شد و دوم این که شرکت های بین المللی فعال در حوزه های مختلف اقتصادی، پروژه ها را نیمه کاره رها و ایران را ترک کردند. در این میان، نخستین زیان دیده خود شرکت های غربی بودند اما نمی توان کتمان کرد که حوزه های مختلف اقتصادی ما از جمله صنعت نفت، حمل و نقل و صنعت خودرو نیز به خاطر قطع همکاری این شرکت ها با چالش هایی روبرو شد. 
با خروج غربی ها، طرح های توسعه ی برخی از میدان های نفت و گاز نیمه کاره رها و تامین تجهیزات مورد نیاز نوسازی هواپیماها و حمل و نقل ریلی با مشکل مواجه شد. همچنین، صنعت خودرو به دلیل مشکل های پیش روی تامین قطعه، ناگزیر روند کاهش کیفیت را در پیش گرفت. 
در ادامه ی آنچه گفته شد و در ارتباط با تهدیدها و فرصت های فعالیت دوباره ی شرکت های خارجی در ایران نکته هایی لازم به بیان است: 
1- خروج غربی ها از اقتصاد ایران، 2 پیامد کلی برای شرکت های داخلی به دنبال داشت. اولین پیامد این بود که شرکت های داخلی ضعیف در غیاب رقیبان قدرتمند خارجی امکان حضور در پروژه ها و طرح های بزرگ را پیدا کردند. این رخداد که در صورت آمادگی و توانمندی شرکت های داخلی می توانست فرصت ساز باشد موجب شد در برخی حوزه های اقتصادی از جمله تولید دکل های نفتی و اجرای پروژه های حمل و نقل ناکامی هایی به بار آید. به رغم ناآمادگی شرکت های داخلی برای پذیرش مسوولیت های جدید، به تدریج برخی از این شرکت ها پس از تحمل و تحمیل هزینه های ناکارآمدی به سمت توانمند شدن گام برداشتند که این پیامد دوم خروج غربی ها از اقتصاد ایران بود. 
در این سال ها، شرکت هایی قارچ گونه از زمین سر بر آوردند و بدون شرکت در مناقصه پروژه گرفتند و البته عاجز از اجرای آن، کار را نیمه کاره رها کردند. در برابر، شرکت هایی هم بودند که برای کمک به اقتصاد ایران، آستین ها را بالا زدند و آنچه را تا دیروز ناشدنی بود شدنی کردند. در این میان می توان به شرکت «مپنا» فعال در زمینه ی توسعه و ساخت نیروگاه های حرارتی، «شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران» در زمینه ی سدسازی و مهندسی و همچنین «شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی» در حوزه ی ساخت تجهیزات فراساحل نفت اشاره کرد. 
2- امروز، پنج سال از زمان شکل گیری سازمان تحریم ها می گذرد و شرایط نیز تغییر کرده است. آن هایی که شبانه ایران را ترک کردند امروز برای بازگشت، از یکدیگر سبقت می گیرند. آنچنان که گفته و دیده می شود در این فرایند اروپایی ها تاکنون پیشرو بوده اند. در یک ماه گذشته نشستی با نمایندگان 40 شرکت اروپایی برای حضور در صنعت نفت ایران برگزار شده است. شرکت های بزرگ «لینده»، «مرسدس دایملر»، «باسف»، «جی آی زد»، زیمنس و فولکس واگن از آلمان، «زیگمار گابریل» معاون صدراعظم این کشور را در سفر اخیرش به ایران همراهی کردند و نمایندگان شرکت پژو نیز قبل از حضور «لوران فابیوس» وزیر امور خارجه ی فرانسه برای دیدار و مذاکره با خودروسازان وارد ایران شدند. 
بازگشت غربی ها به اقتصاد ایران می تواند آثار متفاوتی برای شرکت های داخلی داشته باشد. این بازگشت می تواند برای برخی فرصت و برای برخی نیز تهدید قلمداد شود. با نگاهی به قبل از اعمال تحریم ها می بینیم که حضور شرکت های بین المللی در گذشته علاوه بر افزایش حجم سرمایه گذاری در صنایع مختلف، انتقال دانش را نیز به همراه داشت. به عنوان نمونه شرکت نروژی «استت اویل» در توسعه ی میدان های نفتی با «پژوهشگاه صنعت نفت» وارد فرایند مشارکت و همکاری شد و زمینه ی انتقال دانش را فراهم کرد. به این ترتیب حضور شرکت های خارجی از این منظر فرصتی مناسب برای رشد شرکت های داخلی به حساب می آید. 
در این ارتباط، «عباس علی آبادی» مدیر عامل مپنا در پاسخ به این پرسش که آیا مپنا از ورود شرکت های بزرگ ساخت نیروگاه مثل زیمنس به ایران حمایت می کند، گفته است: زیمنس همکار مپنا است و سال ها با این شرکت همکاری داشته است و به نظر من ورود شرکت های بزرگ به ایران هیچ تهدیدی برای کشور محسوب نمی شود. 
3- افزون بر انتقال دانش، همکاری با شرکت های مطرح بین المللی راه را برای تامین برخی از تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنایع مختلف هموار می کند؛ تجهیراتی که ساخت آن در داخل کشور از صرفه ی اقتصادی برخوردار نیست یا هنوز توانمندی تولید آن در کشور به وجود نیامده است. به عنوان نمونه، برخی پیمانکاران نفتی زمانی که بخش دریایی و خشکی یک فاز از میدان گازی «پارس جنوبی» را به پایان می بردند، دیگر به بخاطر نیامدن یک کمپرسور (دستگاه متراکم کننده) ماه ها در پایان پروژه با تاخیر روبرو نخواهند شد. 
4- از دیگر فرصت های پیش آمده برای شرکت های داخلی باید به امکان دسترسی بیش از گذشته به بازارهای خارجی اشاره کرد. تولیدکنندگان داخلی با برطرف شدن مانع های مالی و همچنین موانع دیگر بازرگانی از جمله حمل و نقل، می توانند به بازارهای جهانی دسترسی داشته باشند. بنابر این، برنامه ریزی در این زمینه یکی از اولویت هایی است که شرکت های داخلی باید به آن توجهی ویژه داشته باشند. 
5- حضور شرکت های خارجی فضای فعالیت در زمینه های مختلف اقتصادی را رقابتی می کند و به این ترتیب، آن دسته از شرکت هایی که تا پیش از این، کالا و خدمات خود را گران قیمت، بی کیفیت و آن هم خارج از برنامه ی زمان بندی شده به کارفرما ارایه می کردند، متوجه می شوند یا باید در فرایند تولید کالا و ارایه ی خدمات خود تغییر ایجاد کنند و یا با ادامه ی روند قبلی، منتظر کنار زده شدن باشند. 
سخن آخر اینکه، بازگشت شرکت های بین المللی به اقتصاد ایران رخدادی مطلوب خواهد بود اما نباید کتمان کرد که این بازگشت، فضایی را که در سال های اخیر و در غیاب شرکت های خارجی برای داخلی ها مهیا شده تغییر می دهد و می تواند برای برخی از آنها حکم تهدید داشته باشد. این شرکت ها باید بتوانند از آنچه امروز آنرا تهدید می دانند، یک فرصت بسازند چرا که همچون گذشته نمی توانند بالا بودن قیمت های تمام شده، دیرکردها و همینطور پایین بودن سطح کیفی کالا و خدمات خود را با بهانه ی «تحریم» توجیه کنند. 

ادامه مطلب...

یک تخته بزرگ برای برش، یک کاسه سریش و رول های کاغذی نقش دار؛ اینها تمام ابزاری است که تا امروز برای انجام کاری خارق العاده در خانه نیاز بود. هر زمان نیازی به نقشی عجیب روی دیوارها احساس می شد فوری این ابزارها به دست ماهرترین کارشناسان ردیف می شدند و کاغذهای رنگی خانه ها را به نقشی متفاوت درمی آوردند. اما حالا ماجرا کمی فرق کرده؛ حالا در ابزار کار گروه دیگر خبری از رول های کاغذی نیست. آنها جای شان را به قلم موها داده اند. نقش های چاپی روی کاغذها هم واقعی تر شده اند؛ هنری تر و ملموس تر. برای داشتن خانه ای متفاوت اصلا لازم نیست کار خاصی بکنید. فقط باید کمی با رنگ و قلم مو بیشتر دوست باشید!

 

طرح های هندسی از محبوب ترین نقش هایی هستند که این روزها در طراحی اتاق های منزل از آنها استفاده می شود؛ البته نه به صورت کاغذدیواری بلکه به صورت نقاشی هایی که با ظرافت طرح ها را در کنار هم قرار داده اند. طرح های هندسی که اغلب به صورت سه بعدی هم کشیده می شوند در انواع بزرگ و کوچک می توانند در اتاق نقش ببندند؛ فقط با توجه به این نکته که باید در زمان ترسیم به ارتفاع دیوار دقت داشت تا نقشی نیمه کاره باقی نماند.

 

مساله رنگ هم در طرح های هندسی مطرح است. این روزها دیگر اصلا لازم نیست طرح تان با دکوراسیون خانه هماهنگ باشند. نیازی نیست رنگ های طرح خانه با رنگ کاناپه و دیگر مبلمان همخوانی داشته باشد. گاهی جذاب ترین فضا، فضایی است که حضور یک اثر هنری با رنگ های متضاد با رنگ دکوراسیون در آن به چشم می خورد. پس اصلا از رنگ نترسید و تا می توانید مثلث، دایره و مستطیل رنگی روی دیوارها بکشید.

 

 

رنگ قرمز تند دیوارهای این خانه خودش یک داستان است و طرحی که برای تزیین دیوار اصلی اتاق نشیمن انتخاب شده است نیز داستانی دیگر. این روزها خیلی ها برای تزیین دیوارهای خانه شان ترجیح می دهند به جای استفاده از تابلوهای هنری کل دیوار خانه را به طرح دلخواه شان درآورند. این وسط باید این نکته را در نظر داشته باشید که حتما نباید تم یا موضوع خاصی در طرح دیوار وجود داشته باشد؛ مثلا می توانید در خانه ای کلاسیک یا روستیک یک اثر هنری آبستره (انتزاعی) به نمایش بگذارید؛ بنابراین با در نظر گرفتن سبک و تم در دکوراسیون خانه دست خود را در انتخاب اثر هنری مورد علاقه تان نبندید و خودتان را محدود نکنید.

 

 

گاهی انتخاب یک اثر هنری می تواند راهی برای نزدیک کردن دکوراسیون به سبک و سلیقه شخصی شما باشد. پس هر طرحی خواستید به اتاق تان بزنید و بعد رنگ باقی دیوارها را با آن متناسب کنید؛ به خصوص زمانی که یک هنر آبستره را پسندیده اید و می خواهید فضا را کمی هنری جلوه دهید. این جور وقت ها باید خودتان را رها کنید و فقط به فکر نهایت هنر باشید!

 

 

استفاده از استیکر درخت ها روی دیوارهای خانه زمانی باب بود؛ به خصوص در اتاق خواب ها و اتاق بچه ها که برای هرکدام طرح و نقشه های زیادی با جزییات تمام به بازار آمده بود. اما داستان درخت های دیواری در خانه ها این روزها به جاهای عجیبی رسیده؛ اینکه به جای استفاده از استیکرهای مصنوعی از طرح و رنگ های واقعی استفاده شود؛ یعنی اول زمینه اتاق را به رنگ دلخواه درآورد و بعد روی آن هر شکل و شمایلی از درخت ها را به نمایش گذاشت.

 

می توان با کمی دقت جزییات دیگری هم وارد درخت های ردیف شده در اتاق کرد؛ مانند پرنده ها یا شاخ و برگ های اضافی. داشتن یک درخت نقاشی این روزها خیلی بیشتر از استیکرهای براق مصنوعی طرفدار دارد.

 

 

اثر هنری زیبای نقش آبرنگ فقط با سایه روشنی از رنگ های پایه. کار زیاد سختی نیست اگر خودتان اهل کار هنری باشید می توانید از پس آن بربیایید.

 

بازی رنگ روی خشت

 

اول ساقه های گل ها را بکشید؛ یعنی از رنگ های پایه آب کمک بگیرید و با قلم مویی مناسب ساقه های سبز رنگ را نقش بزنید. بهتر است خطوط صاف و دقیق نباشند و بخش هایی از آن کم رنگ و بخش هایی پررنگ بمانند. بعد هم رسم گل ها شروع می شود؛ با تکنیک پخش کردن رنگ ها از غلیظ ترین حالت ممکن به رقیق ترین. کافی است قبل از کار فقط طرحی را که می خواهید یک بار مرور کنید و کار طراحی آن را به آدم خبره ای بسپارید. طرح های آبرنگی روی دیوار این روزها بیشتر از پوسترهای دیواری خواهان دارند و حتی خیلی ها آنها را به داشتن یک تابلوی هنری ترجیح می دهند.

ادامه مطلب...

توافق هسته یی ایران و 1+ 5 در شرایطی حاصل شد که اقتصاد کشورمان چالش های گوناگون و پرشماری را از گذشته به ارث برده است؛ نیمه کاره ماندن حدود سه هزار طرح و پروژه، نزدیک به 100 هزار میلیارد تومان بدهی دولت به پیمانکاران، تعطیلی بنگاه های اقتصادی، کاهش بیش از میلیون بشکه یی صادرات نفت خام، پایین بودن نرخ رشد اقتصادی و بالا بودن نرخ تورم و در کنار این ها، تامین ماهانه بیش از سه هزار میلیارد تومان برای پرداخت نقدی یارانه ها. به این سیاهه می توان مسایل دیگری از جمله فساد اقتصادی، بیراهه رفتن روند خصوص سازی، گرایش به سمت واردات بی رویه و کاهش میزان تولید داخلی در حوزه های مختلف صنعتی و کشاورزی و از همه مهمتر بیکاری را اضافه کرد. دولت یازدهم درعمر 2 ساله ی خود اگر چه بر اصلاح سیاست خارجی تمرکز داشت اما به طور همزمان به اقتصاد داخلی نیز توجه کرد و قبل از کسب توافق، توانست ثبات را به بازار سکه و ارز برگرداند، تورم را از 42 به 14 درصد کاهش دهد و رشد اقتصادی را از منفی 6.8 درصد به بیش از سه درصد برساند. اگر چه توافق هنوز اجرایی نشده و رفع تحریم های اقتصادی هنوز تا عملیاتی شدن فاصله دارد اما شرایط دست کم روی کاغذ برای اقتصاد ایران تغییر کرده است. نوید آزاد شدن دارایی های مسدود شده، بازگشت سهم ایران در بازارهای انرژی جهان و همچنین حضور شرکت های بین المللی به گوش می رسد و دولت که پیش از این اعلام کرده بود برای بعد از مذاکره سه سناریو آماده کرده است، اکنون می تواند نسخه ی خوشبینانه را روی میز بگذارد. دولت در فضای اقتصادی جدید قدرت بازیگری بیشتری خواهد داشت و به همین دلیل جامعه منتظر است که ببینند دولت چه سیاست های مالی را در زمینه های گوناگون در پیش خواهد گرفت؛ بعنوان نمونه در بازگشت شرکت های بین المللی تکلیف شرکت های داخلی چه می شود؟ دارایی های مسدود شده بعد از آزادسازی در چه بخش هایی هزینه خواهد شد؟ تکلیف بدهی های دولت به پیمانکاران داخلی چه می شود؟ دولت برای طرح های نیمه تمام چه برنامه یی دارد؟ از همه مهمتر اینکه در زمینه ی اشتغال چه برنامه هایی در دستور کار قرار خواهد گرفت؟ در این ارتباط چند مساله و حوزه ی خاص باید مورد توجه دولت قرار گیرد: 1- پرداخت مطالبات پیمانکاران: اگرچه آمارهای مختلفی از میزان بدهی دولت به پیمانکاران اعلام شده است اما بیشتر آن ها بر حدود 100 هزار میلیارد تومان اتفاق نظر دارد. دولت باید در گام نخست نسخه یی برای این درد بپیچد چرا که وصول نشدن مطالبه های پیمانکاران در کنار بی اعتمادی بخش خصوصی به دولت - و به طور خاص وزارتخانه های نفت، راه و شهرسازی و نیرو که بزرگترین بدهکاران دولتی هستند- منجر به توقف طرح ها، افزایش نرخ بیکاری و ناتوانی بخش خصوصی در پرداخت معوقات بانکی می شود و به این ترتیب چرخه ی پیچیده یی از دیگر مشکلات را با خود به دنبال خواهد داشت. 2- تکمیل طرح های نیمه تمام: دولت یازدهم وارث 2 هزار و 900 طرح نیمه تمام از دولت گذشته است؛ طرح هایی که برخی فقط روی کاغذ هستند و میزان پیشرفت پروژه در حد همان کلنگ زنی مراسم افتتاح باقی مانده است. تنها چیزی هم که در دولت گذشته بیش از حد معمول ساخته شده، انتظار مردم است. بر اساس نظر مسوولان سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، تکمیل و بهره برداری از این طرح های نیمه تمام باقیمانده از دولت قبل، نیازمند ١٨ سال زمان و ٤٠٠ هزار میلیارد تومان اعتبار است. بنابر این، دولت ضمن بازنگری در برخی از این طرح ها، باید اولویت ها را مشخص کند و با استفاده از منابع صندوق توسعه ی ملی -که بخشی از دارایی های مسدود شده نیز بعد از آزاد سازی به این صندوق واریز خواهد شد- بنگاه های اقتصادی غیردولتی را در راستای تکمیل این طرح ها به پویش وادارد. 3- بازگشت شرکت های اقتصادی: تحریم ها افزون بر جلوگیری از حضور شرکت های خارجی، فضای کسب و کار را نیز ناامن کرده بود که انتظار می رود با رفع آن، این فرصت ایجاد شود که سرمایه گذاران داخلی و خارجی در کشور فعال شوند. در این شرایط دولت باید تکلیف خود را با شرکت های داخلی مشخص کند. دولت باید شرایطی ایجاد کند که هم بتوانیم از سرمایه گذاری و دانش شرکت های بین المللی بهره مند شویم و هم شاهد تقویت شرکت های داخلی باشیم. در این زمینه دولت می تواند همراه کردن شرکت های داخلی با شرکت های خارجی را یک الگو در نظر بگیرد. از طرفی دیگر، دولت باید مراقب مساله ی واردات نیز باشد و اجازه ندهد که شرکت های خارجی به ایران تنها به چشم یک بازار نگاه کنند. به عبارتی دیگر، سرمایه گذار خارجی باید مکمل تولیدکننده ی داخلی باشد نه جایگزین آن. 4- درآمدها و هزینه ها: در سال گذشته قیمت نفت با کاهش شدیدی مواجه شد و از حدود 105 به حدود 60 دلار در هر بشکه رسید. در این شرایط حجم صادرات هم کاهش یافته بود و ارز حاصل از فروش نفت نیز به طول کامل به دست ما نمی رسید. با توجه به این شرایط، دولت همچون سال گذشته اما با برنامه ریزی دقیق تر باید بودجه ی سال آینده را ببندد. به طور قطع برای سال آینده می توانیم انتظار درآمدهای نفتی بیشتری را داشته باشیم. با این حال دولت در بخش هزینه ها به ویژه هزینه های جاری، باید همچنان صرفه جویی 2 سال اخیر را تکرار کند. در این زمینه، سخنگوی دولت سیاست های اقتصادی را روشن کرده است. «محمدباقر نوبخت» پس از توافق هسته یی اعلام کرد: منابعی که بخشی ناشی از فروش نفت و بخشی نیز مربوط به فرصت های سرمایه گذاری است در اختیار نظام قرار می گیرد که همچنان با آزادشدن این منابع، صرفه جویی در هزینه های جاری را ادامه خواهیم داد. در دسترس قرار گرفتن این منابع مانع صرفه جویی هزینه های جاری نیست و مصمم هستیم این منابع را در جهت تولید به کار ببریم. بنابراین، همه ی سرمایه گذاری ها در حوزه تولید خواهد بود. 5- اشتغال: رفع بیکاری مهمترین چالشی است که دولت باید در شرایط جدید بیش از هر مساله ی دیگری به آن توجه کند. طی دهه ی گذشته تغییر خالص اشتغال در کشور نزدیک به صفر بوده و این اتفاق با بالاترین نرخ ورود جمعیت کار به بازار همزمان شده است. در این دوره هفت میلیون و 300 هزار نفر به جمعیتِ در سن کار کشور اضافه شده اما هیچ شغلی برای آنان ایجاد نشده است. دولت در صورتی که بتواند سرمایه گذاران داخلی و خارجی را فعال و مطالبه های پیمانکاران را پرداخت کند، برنامه های خروج از رکود را با موفقیت به نتیجه برساند و طرح های نیمه تمام را دوباره به راه بیاندازد، کاهش نرخ بیکاری نیز محقق خواهد شد. در پایان باید به سخنان «مجید تخت روانچی» مذاکره کننده ی ارشد هسته یی کشور بعد از کسب توافق اشاره کرد که گفته بود اکنون نوبت به اقتصاد رسیده است. در این شرایط اگر چه نقش اصلی را مردم بازی می کنند، اما سیاست های منظم مالی دولت و جلوگیری از تکرار سیاستگذاری های اشتباه گذشته می تواند تعادل و توازن بیشتری به اقتصاد کشوری ببخشد؛ کشوری که دیگر در دنیا به عنوان کشور تحریم شده شناخته نمی شود. 

 

ادامه مطلب...

بتن عبور دهنده نور، امروزه به عنوان یک متریال ساختمانی جدید با قابلیت استفاده بالا مطرح است. این متریال ترکیبی از فیبر های نوری و ذرات بتن است و می تواند به عنوان بلوک ها و یا پانل های پیش ساخته ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد.

 فیبرها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و ترکیبی از یک متریال دانه بندی شده را تشکیل می دهند. به این ترتیب نتیجه کار صرفا ترکیب دو متریالشیشه و بتن نیست، بلکه یک متریال جدید سوم که از لحاظ ساختار درونی و همچنین سطوح بیرونی کامل همگن است، به دست می آید.

فیبر های شیشه باعث نفوذ نور به داخل بلوک ها می شوند. جالب تریت حالت این پدیده نمایش سایه ها در وجه مقابل ضلع نور خورده است. همچنین رنگ نوری که از پشت این بتن دیده می شود، ثابت است. به عنوان مثال اگر نور سبز به پشت بلوک بتابد در جلوی آن سایه ها سبز دیده می شوند. هزاران فیبر شیشه ای نوری به صورت موازی کنار هم بین دو وجه اصلی بلوک بتنی قرار می گیرند. نسبت فیبر ها بسیار کم و حدود ۴ درصد کل میزان بلوک ها است. علاوه بر این فیبر ها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و تبدیل به یک جزء ساختاری می شوند بنابر این سطح بیرونی بتن همگن و یکنواخت باقی می ماند. در تئوری، ساختار یک دیوار ساخته شده با بتن عبور دهنده نور، می تواند تا چند متر ضخامت داشته باشد زیرا فیبر ها تا ۲۰متر بدون از دست دادن نور عمل می کنند و در دیواری با این ضخامت باز هم عبور نور وجود دارد.

ساختارهای باربر هم می توانند از این بلوک ها ساخته شوند. زیرا فیبر های شیشه ای هیچ تاثیر منفی روی مقاومت بتن ندارند. بلوکها می توانند در اندازه ها ی متنوع و با عایق حرارتی خاص نصب شده روی آنها تولید شوند.

این متریال در سال ۲۰۰۱ توسط یک معمار مجار به نام «آرون لاسونسزی» اختراع شد و به ثبت رسید. این معمار زمانیکه در سن ۲۷ سالگی در کالج سلطنتی هنر های زیبای استکهلم مشغول به تحصیل بود این ایده را بیان کرد و در سال ۲۰۰۴ شرکت خود را با نام لایتراکان تاسیس کرد و با توجه به نیاز و تمایل جامعه امروز به استفاده از مصالح جدید ساختمانی، از سال ۲۰۰۶ با شرکت های بزرگ صنعتی به توافق رسیده و تولید انبوه آن به زودی آغاز خواهد شد.

موارد کاربرد در معماری داخلی

دیوار :

به عنوان متداول ترین حالت ممکن این بلوک می تواند در ساختن دیوار ها مورد استفاده قرار گیرد. به این ترتیب هر دو سمت و همچنین ضخامت این متریال جدید قابل مشاهده خواهد بود. بنابر این سنگینی و استحکام بتن به عنوان ماده اصلی « لایتراکان» محسوس تر می شود و در عین حال کنتراست بین نور و ماده شدید تر می شود. این متریال می تواند برای دیوارهای داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد و استحکام سطح در این مورد بسیار مهم است. اگر نور خورشید به ساختار ایندیوار ها می تابد قرار گیری غربی یا شرقی توصیه می شود تا اشعه آفتاب در حال طلوع یا غروب با زاویه کم به فیبر های نوری برسد و شدت عبور نور بیشتر شود. بخاطر استحکام زیاد این ماده می توان از آن برای ساختن دیوار های باربر هم استفاده کرد. در صورت نیاز، مصلح کردن این متریال نیز ممکن است همچنین انواع دارای عایق حرارتی آن نیز در دست تولید است.

پوشش کف :

یکی از جذاب ترین کاربرد ها، استفاده از «لایتراکان» در پوشش کف ها و درخشش آن از پایین است. در طول روز این یک کفپوش از جنس بتن معمولی به نظر می رسد و در هنگام غروب آفتاب بلوک های کف در رنگهای منعکس شده از نور غروب شروع به درخشش می کنند.

طراحی داخلی :

همچنین از این نوع بتن عبور دهنده نور می توان برای روکش دیوار ها در طراحی داخلی استفاده کرد به صورتی که از پشت نورپردازی شده باشند و می توان از نور های رنگی متنوع برای ایجاد حس فضایی مورد نظر استفاده کرد.

کاربرد هنری :

بتن ترانسپارانت برای مدتها به عنوان یک آرزو برای معماران و طراحان مطرح بود و با تولید لایتراکان این آرزو به تحقق پیوست. کنتراست موجود در پشت متریال تجربه شگفت آوری را برای مدت طولانی در ذهن بیننده ایجاد می کند. در واقع با نوعی برخورد سورئالیستی محتوای درون در ارتباط با محیط پیرامون قرار می گیرد و به این ترتیب بسیاری از هنرمندان تمایل به استفاده از این متریال در کارهای خود دارند. به طور کلی با پیشرفت های تکنولوژیکی و ارائه خلاقیت طراحان و مجسمه سازان با ابزار های مختلف، پتانسیل و قابلیت بتن توسط هنرمندان گوناگون در تمام جهان مورد استفاده قرار گرفته است.

بتن عبور دهنده نور، امروزه به عنوان یک متریال ساختمانی جدید با قابلیت استفاده بالا مطرح است. این متریال ترکیبی از فیبر های نوری و ذرات بتن است و می تواند به عنوان بلوک ها و یا پانل های پیش ساخته ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد.

 فیبرها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و ترکیبی از یک متریال دانه بندی شده را تشکیل می دهند. به این ترتیب نتیجه کار صرفا ترکیب دو متریالشیشه و بتن نیست، بلکه یک متریال جدید سوم که از لحاظ ساختار درونی و همچنین سطوح بیرونی کامل همگن است، به دست می آید.

فیبر های شیشه باعث نفوذ نور به داخل بلوک ها می شوند. جالب تریت حالت این پدیده نمایش سایه ها در وجه مقابل ضلع نور خورده است. همچنین رنگ نوری که از پشت این بتن دیده می شود، ثابت است. به عنوان مثال اگر نور سبز به پشت بلوک بتابد در جلوی آن سایه ها سبز دیده می شوند. هزاران فیبر شیشه ای نوری به صورت موازی کنار هم بین دو وجه اصلی بلوک بتنی قرار می گیرند. نسبت فیبر ها بسیار کم و حدود ۴ درصد کل میزان بلوک ها است. علاوه بر این فیبر ها بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و تبدیل به یک جزء ساختاری می شوند بنابر این سطح بیرونی بتن همگن و یکنواخت باقی می ماند. در تئوری، ساختار یک دیوار ساخته شده با بتن عبور دهنده نور، می تواند تا چند متر ضخامت داشته باشد زیرا فیبر ها تا ۲۰متر بدون از دست دادن نور عمل می کنند و در دیواری با این ضخامت باز هم عبور نور وجود دارد.

ساختارهای باربر هم می توانند از این بلوک ها ساخته شوند. زیرا فیبر های شیشه ای هیچ تاثیر منفی روی مقاومت بتن ندارند. بلوکها می توانند در اندازه ها ی متنوع و با عایق حرارتی خاص نصب شده روی آنها تولید شوند.

این متریال در سال ۲۰۰۱ توسط یک معمار مجار به نام «آرون لاسونسزی» اختراع شد و به ثبت رسید. این معمار زمانیکه در سن ۲۷ سالگی در کالج سلطنتی هنر های زیبای استکهلم مشغول به تحصیل بود این ایده را بیان کرد و در سال ۲۰۰۴ شرکت خود را با نام لایتراکان تاسیس کرد و با توجه به نیاز و تمایل جامعه امروز به استفاده از مصالح جدید ساختمانی، از سال ۲۰۰۶ با شرکت های بزرگ صنعتی به توافق رسیده و تولید انبوه آن به زودی آغاز خواهد شد.

موارد کاربرد در معماری داخلی

دیوار :

به عنوان متداول ترین حالت ممکن این بلوک می تواند در ساختن دیوار ها مورد استفاده قرار گیرد. به این ترتیب هر دو سمت و همچنین ضخامت این متریال جدید قابل مشاهده خواهد بود. بنابر این سنگینی و استحکام بتن به عنوان ماده اصلی « لایتراکان» محسوس تر می شود و در عین حال کنتراست بین نور و ماده شدید تر می شود. این متریال می تواند برای دیوارهای داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد و استحکام سطح در این مورد بسیار مهم است. اگر نور خورشید به ساختار ایندیوار ها می تابد قرار گیری غربی یا شرقی توصیه می شود تا اشعه آفتاب در حال طلوع یا غروب با زاویه کم به فیبر های نوری برسد و شدت عبور نور بیشتر شود. بخاطر استحکام زیاد این ماده می توان از آن برای ساختن دیوار های باربر هم استفاده کرد. در صورت نیاز، مصلح کردن این متریال نیز ممکن است همچنین انواع دارای عایق حرارتی آن نیز در دست تولید است.

پوشش کف :

یکی از جذاب ترین کاربرد ها، استفاده از «لایتراکان» در پوشش کف ها و درخشش آن از پایین است. در طول روز این یک کفپوش از جنس بتن معمولی به نظر می رسد و در هنگام غروب آفتاب بلوک های کف در رنگهای منعکس شده از نور غروب شروع به درخشش می کنند.

طراحی داخلی :

همچنین از این نوع بتن عبور دهنده نور می توان برای روکش دیوار ها در طراحی داخلی استفاده کرد به صورتی که از پشت نورپردازی شده باشند و می توان از نور های رنگی متنوع برای ایجاد حس فضایی مورد نظر استفاده کرد.

کاربرد هنری :

بتن ترانسپارانت برای مدتها به عنوان یک آرزو برای معماران و طراحان مطرح بود و با تولید لایتراکان این آرزو به تحقق پیوست. کنتراست موجود در پشت متریال تجربه شگفت آوری را برای مدت طولانی در ذهن بیننده ایجاد می کند. در واقع با نوعی برخورد سورئالیستی محتوای درون در ارتباط با محیط پیرامون قرار می گیرد و به این ترتیب بسیاری از هنرمندان تمایل به استفاده از این متریال در کارهای خود دارند. به طور کلی با پیشرفت های تکنولوژیکی و ارائه خلاقیت طراحان و مجسمه سازان با ابزار های مختلف، پتانسیل و قابلیت بتن توسط هنرمندان گوناگون در تمام جهان مورد استفاده قرار گرفته است.

ادامه مطلب...

جوایز: رتبه اول بخش آپارتمان مسکونی، جایزه معمار ۹۴

در طی دو دهه گذشته معماری در شهر تهران تحول پوچی را تجربه کرده. عدم سودآوری صنعت وکشاورزی از یک سو و تحریم ها از سوی دیگر باعث هجوم سرمایه ها به بازار مسکن شد و زمینهای کوچک ( ۲۰۰-۳۰۰ متری) به محل سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل گشت. عموم مردم خانه های کوچک خود را تخریب کرده و به آپارتمانهای ۴ -۵ طبقه تبدیل کردند و به همین دلیل شهر مواجه شد با یکسری آپارتمانهایی که تمام ارزش آن به نما می باشد. در این پروژه خاص، ساختمان در انتهای یک بن بست درمیان دیگر ساختمانها(تودلی) قرار گرفته و از داخل خیابان به پروژه دیدی وجود ندارد بنابراین همان اندک جذابیت هم برای معماران وجود نداشت. از اینرو راهبردهای ذیل جهت طراحی پروژه در نظر گرفته شد.

خلق منظر برای پروژه ای که هیچ منظری نداشت

پروژه در انتهای یک کو چه بن بست مابین دیگر ساختمانها قرار گرفتهکه دید اصلی آن به یک دیوار سیمانی به ارتفاع ۱۸ متر می باشد. با الهام گرفتن از یک داستان کودکانه ” آخرین برگ” (last Leaf)و با بهره گرفتن از هنر یک هنرمند نقاشی دیواری تصمیم گرفتیم تا بر روی دیوار سیمانی منظره ای را به تصویر بکشیم تا چشم انداز ساکنین را تغییر دهیم.

برای توضیحات بیشتر و مشاهده تصاویر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

اطلاعات عمومی پروژه

نام پروژه: ساختمان مسکونی ویلا

مکان: تهران، خیابان کریم خان زند، خیابان استاد نجات الهی، خیابان لباف، انتهای بن بست نارنگ، پلاک ۴۵

دفتر معماری: گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا

معماران: علیرضا شرافتی، پانته آ اسلامی

همکاران طراحی: شبنم آزموده

سال اتمام پروژه: ۱۳۹۴

نوع: مسکونی

مساحت زمین: ۲۳۷ مترمربع

زیربنا: ۷۶۳ مترمربع

تاسیسات مکانیکی: علی غنی زاده

تاسیسات الکتریکی: علی پیل تن

پیمانکار: گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا

کارفرما: شرکت آتین سازه، آقای مهندس آسویار

عکاس: علی دقیق

استفاده از مصالح بازیافتی حاصل از تخریب

با توجه به کمبود زمین در شهر تهران اکثریت پروژه های جدید از تخریب ساختمانهای ۲ تا ۳ طبقه و جایگزینی آنها با ساختمانهای ۵- ۶ طبقه بوجود می آید و مصالح حاصل از تخریب به اطراف تهران منتقل شده و عوارض زیست محیطی را بوجود آورده است. استفاده مجدد از مصالح یکی از راههای کاهش ضایعات ساختمانی است. در این پروژه تمامی آجرهای بازیافتی در طراحی نما و بخشهای داخلی ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است و هزینه مصالح نما که بخش عمده ای از هزینه ساختمان است را به صفر کاهش داده است.

طراحی نما

با توجه به اینکه۳ متر از نمای ساختمان از داخل خیابان قابل مشاهده بود طراحی نما به نحوی صورت پذیرفت تا ساختمان حضور موثر خود در بافت اطراف را اعلام نماید.

خانه مسکونی ویلا، طرحی تحسین برانگیز از علیرضا شرافتی و پانته آ اسلامی است که رتبه اول جایزه معمار ۹۴ را در بخش مسکونی بدست آورده است. در طی دو دهه گذشته معماری در شهر تهران تحول پوچی را تجربه کرده. عدم سودآوری صنعت وکشاورزی از یک سو و تحریم ها از سوی دیگر باعث هجوم سرمایه ها به بازار مسکن شد و زمینهای کوچک ( ۲۰۰-۳۰۰ متری) به محل سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل گشت.

عموم مردم خانه های کوچک خود را تخریب کرده و به آپارتمانهای ۴ -۵ طبقه تبدیل کردند و به همین دلیل شهر مواجه شد با یکسری آپارتمانهایی که تمام ارزش آن به نما می باشد. در این پروژه خاص، ساختمان در انتهای یک بن بست درمیان دیگر ساختمانها(تودلی) قرار گرفته و از داخل خیابان به پروژه دیدی وجود ندارد بنابراین همان اندک جذابیت هم برای معماران وجود نداشت. از اینرو راهبردهای ذیل جهت طراحی پروژه در نظر گرفته شد.

ادامه مطلب...

خاورمیانه ی عربی در وضعیت بسیار شکننده یی به سر می برد و وضعیت به گونه یی است که کوچک ترین چالش از این توان برخوردار است که به بحرانی فراگیر تبدیل شود؛ وضعیتی که بیش از هر زمان دیگری نظم و امنیت را در خاورمیانه ی عربی تهدید می کند. وجود چنین وضعیت شکننده یی موجب شده است دولت های عربی بیشتر روی حفظ وضع موجود تمرکز کنند و تمام توان خود را صرف این مساله کنند که مانع از بر هم خوردن ثبات فضای سیاسی شوند. در این میان مطالبه های مردمی زیر سایه ی رقابت های سیاسی و ترس های امنیتی از تهدیدهای محیط پیرامون به حاشیه رانده شده است. چالشی که در این میان می تواند دامن گیر دولت ها شود، بن بست سیاسی گروه های سهیم در دولت و ناتوانی آن ها از پیشبرد خواسته های مردم است. به همین دلیل، شرایط سیاسی در برخی کشورهای منطقه به سمتی پیش می رود که موجب سرریز صبر مردم شده و ثبات دولت را بیش از پیش تهدید می کند. لبنان از جمله کشورهایی است که مدت ها است با چنین معضلی رو به رو است و شرایط سیاسی در این کشور به گونه یی پیش می رود که این کشور را به سمت یک بحران همه گیر سوق می دهد. به دلیل نبود تفاهم سیاسی میان گروه های سهیم در دولت و اختلاف نظر آن ها در اداره ی امور کشور، هفته ها است «بیروت» پایتخت این کشور و برخی دیگر از شهرها با معضل انباشت زباله ها رو به رو است و شهرداری ها اقدامی برای خروج زباله به خارج از شهر و دفن آن انجام نمی دهند. این امر منجر به ایجاد آلودگی شدید شهری در اوج گرمای تابستان شده و بوی تعفن زباله ها فضای شهر را در پر کرده، ضمن اینکه مشکل قطع شدن برق نیز بر این چالش دامن زده است. در پاسخ به این وضعیت نامطلوب بهداشتی و نبود تفاهم میان دولت و شهرداری ها برای جمع آوری زباله، مردم از هفته ی گذشته با تشکیل کارزارهای (کمپین) اینترنتی به سازماندهی گروه هایی برای راهپیمایی در اعتراض به وضعیت پیش آمده پرداخته اند. در این پیوند، هزاران نفر از مردم از اواخر هفته ی گذشته به خیابان های بیروت به ویژه میدان شهدای این شهر ریختند و دست به اعتراض مسالمت آمیز زدند. این اعتراض ها که در روزهای شنبه و یکشنبه ی هفته جاری با واکنش نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد، مسوولان دولت به ویژه «تمام سلام» نخست وزیر و «محمد المنشوق» وزیر محیط زیست را وادار به عذرخواهی از مردم کرد. در این میان برخی گروه های سیاسی نیز در صدد بهره گیری از فضای به وجود آمده در راستای اهداف سیاسی و فرقه یی خود برآمده اند و با ایجاد درگیری در میان معترضان و نیروهای امنیتی، در روند به خشونت کشیدن این اعتراض ها نقش قابل توجهی داشته اند. دولت سلام هرچند با تشکیل جلسه یی فوری تلاش کرده به راه حلی برای مشکل جمع آوری زباله ها دست یابد اما وجود اختلاف در میان گروه های سیاسی تشکیل دهنده ی دولت تاکنون مانع از دستیابی به یک راه حل جامع شده است و مردم همچنان به این مساله متعرض هستند که سیاسی کاری برخی گروه های مانع از دست یابی به یک راه حل ملی برای این مشکل می شود. مساله یی که در این میان اهمیت بسیار بالایی دارد اعتراض مردم بیروت به ناکارآمدی دولت و شهرداری در جمع آوری زباله های شهری نیست بلکه ترس از سیاسی شدن این مساله و فراگیری آن در قالب یک جنبش اعتراضی در کل کشور است. نشانه های این امر را نیز می توان در برخی شعارها که از «انقلاب مردمی» سخن می گوید یا سوء استفاده ی برخی گروه ها و فرقه ها از این اعتراض ها و به خشونت کشاندن آن دید. به عبارتی دیگر، این ترس وجود دارد که در فضای ملتهب کنونی در خاورمیانه ی عربی و محیط پیرامونی لبنان، این کشور بار دیگر قربانی تنش های فرقه یی و یک جنگ داخلی شود به ویژه که برخی گروه های تکفیری و پشتیبانان منطقه یی آن ها از ابتدای بحران سوریه در تلاش بوده اند که لبنان را نیز همانند سوریه درگیر تنش های قومی- مذهبی کنند. در این ارتباط، یکی از پیامدهای بحران سوریه بر تحولات داخلی لبنان، ناکامی گروه های سیاسی برای انتخاب رییس جمهوری است. به همین دلیل لبنان پس از 458 روز همچنان بدون رییس جمهوری سر می کند و فروپاشی دولت در سایه ی اعتراض های خشونت آمیز کنونی می تواند این کشور را وارد دوره یی از خشونت های سیاسی و فرقه یی کند. همه ی این ها تهدیدها در حالی ثبات داخلی لبنان را تهدید می کند که منابع اصلی تهدید در خاورمیانه ی عربی همچنان به فوران خود ادامه می دهد و خاکستر آن فضای سیاسی جهان عرب را مسموم می کند. بر کسی پوشیده نیست که بحران سوریه بنیادی ترین منبع بی ثباتی در خاورمیانه ی عربی است و گروه های تروریستی مانند داعش در فضای خلاء ناشی از وجود چنین بحرانی است که توانسته اند رشد کنند و به حیات خود ادامه دهند. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که دلیل بنیادین دوام داعش به عنوان مهم ترین منبع تهدید ثبات در منطقه، نبود یک اراده ی منطقه یی و بین المللی برای مقابله با این گروه تروریستی است. برخی کشورهای منطقه و دولت های غربی به جای این که مقابله با داعش را در دستور کار خود قرار دهند، می کوشند با بهره گیری از بحران سوریه به اهداف منطقه یی خود دست یابند. به همین دلیل است که داعش با وجود شکل گیری یک ائتلاف بین المللی و حمله های محدود هوایی این ائتلاف، همچنان به بقای خود ادامه می دهد. به عبارت دیگر، این کشورها بیش از این که نگران داعش و تهدیدهای منطقه یی و جهانی آن باشند، به دنبال سهم خواهی خود از بحران سوریه هستند. بنابراین می توان گفت شکنندگی ثبات در لبنان زیر تاثیر بحران های فراگیرتری در سطح منطقه یی است که بحران سوریه در مرکز آن قرار دارد و تداوم این بحران ها پیامدهای تخریب کننده یی برای لبنان خواهد داشت. سیاسی شدن بحران زباله ها در بیروت نشانه ی مهمی از پیامدهای یاد شده است.

 

ادامه مطلب...