اسفند ماه سال 1368 شیخ راغب مصطفی غلوش و شیخ بسیونی با آیت الله خامنهای دیدار کردند. در این دیدار مقام معظم رهبری به خاطره ای از شیخ راغب مصطفی اشاره کردند که گلچین خبرانلاین از آرشیو خاطرات در سایت مقام معظم رهبری را در زیر می خوانید:
رهبر انقلاب در دیدار سال 68 فرمودند:
از ملاقات آقایان خیلی خوشحالیم؛ مخصوصاً شیخ راغب مصطفی که سالهاست من با صدا و تلاوت ایشان آشنا هستم. از ملاقات آقای شیخ بسیونی هم خیلی خوشحالیم. شرف شما به قرآن است و تلاوت قرآن بزرگترین شرف است؛ همچنان که پیامبر(ص) فرمود: «اشراف امّتی حملةالقران». انتم حملةالقران، والحمدللَّه.
ما برای قرّای قرآن احترام زیادی قایلیم و معتقد هستیم که قرّای قرآن هم رسالت سنگین و مسؤولیت بزرگی بر دوش دارند. در حقیقت، در هرجاییکه صوت تلاوتتان میرود، شما حضور دارید و با این حضور همه جایی، میتوانید خیلی مؤثر باشید. یعنی واقعاً گاهی ملتی را با یک تلاوت میشود منقلب کرد. در واقع به برکت آن محبتی که مردم به‌خاطر صوت قرآن و به برکت آن به شما پیدا میکنند، میتوانید تحولی ایجاد کنید.
ما امیدواریم در این مدتی که در جمهوری اسلامی هستید، مردم از صوت و تلاوت شما استفاده کنند. در این‌جا مردم عشق به قرآن دارند. در رژیم گذشته، به قرّاء فرصت نمی‌دادند؛ لیکن از وقتی که جمهوری اسلامی ایجاد شد، الحمدللَّه جوانها و بچه‌های ما شوق پیدا کردند و به سمت تلاوت رفتند. الان شاید دهها هزار جوان در سنین کم هستند که بدون آن که درس و کلاس مشخصی هم داشته باشند، تلاوت قرآن میکنند. همین نوارهای اساتید را گوش کردند و به تدریج رشد نمودند و الان به برکت همین کار، یک قشر و طبقه‌ی خوبی به وجود آمدند که خودشان هم استادند؛ یعنی بدون آن که کلاس و دوره‌یی دیده باشند، بتدریج با استماع و دقت و مطالعه‌ی کتابهای قرائت استاد شدند. اگر ملتی بخواهد به قرآن عمل کند، قدم اولش آشنایی با همین الفاظ و ظواهر قرآن است. عامّه‌ی مردم باید با قرآن انس بگیرند. این انس، حرکت به سمت مفاهیم قرآن را تضمین میکند.
من از این شیخ راغب مصطفی خاطره‌یی دارم که بد نیست آن را برای شما بگویم. ما حدود سالهای 46 یا 47 - یعنی تقریباً بیست و یکی دو سال قبل از این - در مشهد دنبال خواندن شیخ مصطفی اسماعیل در رادیوهای کشورهای عربی - مخصوصاً رادیو مصر - به دقت میگشتیم تا بلکه خواندن او را پیدا کنیم. البته نوارهایش هم در بازار نبود و در ایران هم رادیو قرآن وجود نداشت و ما مجبور بودیم از رادیوهای خارجی گوش کنیم. ما عاشق تلاوت شیخ مصطفی اسماعیل بودیم. تلاوتهای او را پیدا میکردیم و گوش میکردیم. در آن زمان رفیقی داشتم - مرحوم آقا جعفر - که آقایان او را میشناسند. آن هم با من همین‌طور پای رادیو مینشست و گوش میکرد. یک روز من را دید و گفت: امروز در رادیوی مصر، صدای پسر شیخ مصطفی اسماعیل را پیدا کردیم! گفتم: چه طور، از کجا فهمیدی پسرش است؟ گفت: نام او راغب مصطفی است که پسر شیخ مصطفی اسماعیل میباشد! (او را به نام غلوش نمیشناخت). رفیق من، صدای فرزند مصطفی اسماعیل را ضبط کرده بود. من که گوش کردم، گفتم که قاعدتاً باید همان پسر شیخ مصطفی اسماعیل باشد؛ چون صدایش شبیه شیخ مصطفی اسماعیل است! تلاوت هم، تلاوت همان آیات معروف بود: «واستمع یوم یناد المناد من مکان قریب».
