• فرش چندمتری بخریم؟

انتخاب فرش و استفاده از آن به عنوان یکی از عناصر تشکیل دهنده دکوراسیون یکی از موارد مهمی است که زیبایی و تناسب دکوراسیون منزل بسیار به آن وابسته است؛ اینکه چه فرشی را برای کدام دکور انتخاب کنیم و فرش چه مساحتی از فضای مورد نظر را اشغال کند عامل مهمی است که اغلب از سوی مردم به اشتباه انتخاب می شود.

قبل از اینکه وارد مقوله فرش و نحوه انتخاب آن در دکوراسیون متناسب با فضای منزل شویم، لازم است تذکر دهیم که چه در مورد فرش و چه در مورد دیگر موارد، انتخاب ها با توجه به اینکه در کل از چه سبکی برای دکوراسیون استفاده کرده ایم، متفاوت خواهد بود.

به عنوان مثال فرشی که برای کاربرد در دکوراسیون سبک مدرن انتخاب می شود و برای این سبک مناسب است بسیار متفاوت با فرشی است که در سبک های کلاسیک یا هرکدام از زیرشاخه های آن کاربرد دارد. اما در مورد این عنصر از دکوراسیون، آنچه در میان تمام سبک ها می تواند یکسان باشد آنکه بهتر است تا حد امکان تلاش کنیم جز میز مقابل مبلمان، عنصر یا شی دیگری روی فرش قرار نگیرد؛ این موضوع به این معناست که حتی پایه های مبلمان هم نباید روی فرش قرار گیرد. بهتر است پایه های مبل حداقل ۱۰ سانتی متر از فرش فاصله داشته باشد. با محاسبه این فواصل، زمانی که مبلمان در منزل چیده می شود خودبه خود مساحت فرشی که متناسب با حجم منزل و نحوه مبلمان شماست به دست می آید. باز هم در این مورد باید تاکید کنیم که حتی در انتخاب فرش هم مانند دیگر عناصر کاربردی دکوراسیون نباید از سلیقه آنی متاثر شویم؛ ابتدا باید مساحت صحیح، متناسب و موردنیاز با فضای منزل را برای کاربرد فرش تعیین و سپس اقدام به خرید کنید؛ اینکه در بسیاری موارد فرشی می خرید که پس از حمل به منزل و پهن کردن آن برای استفاده، بسیار بزرگ به نظر می رسد ناشی از همین تاثیرپذیری های غلط از سلایق آنی و زودگذر است.

نکته مهم دیگر اینکه، مساحت فرش را هیچ گاه نباید مساوی با مساحت اتاق یا فضای موردنظر انتخاب کرد؛ برای مثال اگر اتاق شما ۱۲ متر مربع مساحت دارد انتخاب فرش ۱۲ متری برای پر کردن این اتاق کاملا اشتباه است. میز مقابل مبلمان به جز عسلی ها که باید نزدیک به مبلمان و در کنار آنها باشد، تنها عنصری است که روی فرش قرار می گیرد. عناصری مانند مجسمه ها، گلدان ها، دیگر اشیاء دکوری، میز تلویزیون و... باید بیرون از فرش قرار گیرد.

• کدام فرش برای کدام سبک؟

اینکه چه طرحی از فرش را انتخاب و خریداری کنیم اولا به نوع سبکی که برای دکور منزل خود انتخاب کرده اید و ثانیا به طرح مبلمان ، پرده ها و... بستگی دارد. البته بخشی از انتخاب ها در مورد فرش سلیقه ای و بخش دیگر مربوط به هارمونی آن با دیگر اشیاء مورد استفاده در دکوراسیون است. اگر سبک غالب شما در دکور منزل سبک کلاسیک است بهتر است از فرش های مدرن استفاده نکنید؛ مدرن به معنای فرش های با طرح های جدیدی است که به تازگی در بازار فرش رایج شده است. استفاده از پوست یا فرش های سنتی ایرانی بهترین انتخاب برای کاربرد فرش در دکوراسیون سبک کلاسیک است. در تمام دنیا مرسوم است که در سبک کلاسیک از فرش های ایرانی یا فرش های سنتی تولید کشورهایی همچون مراکش و... استفاده می شود.

• تاثیر رنگ در انتخاب فرش مناسب

در مورد رنگ بهتر است که فرش با رنگ غالب تر یا رنگ تیره تر در طیف رنگی مورد استفاده در دکوراسیون انتخاب شود. رنگ فرش باید نسبت به رنگ مبلمان گرم تر و تیره تر باشد؛ در مورد رنگ میز هم چون بر روی فرش قرار می گیرد بهتر است همیشه رنگ کوسن های مبلمان انتخاب شود. اگر تصمیم گرفتید از دو رنگ متفاوت برای فرش و مبلمان استفاده کنید باز هم باید رنگ فرش رنگ غالب و گرم تر و تیره تر باشد. در مورد بافت فرش هم در مقایسه با دیگر بافت های کاربردی دکوراسیون مانند بافت مبلمان یا پرده، باید به این نکته اشاره کنیم که بافت فرش باید درشت تر از سایر بافت ها باشد و در واقع اولویت دیداری بافت در دکوراسیون نسبت به دیگر عناصر با فرش است. در صورتی که تمایل به استفاده از فرش های مدرن یا فرش های جدیدی که با طرح های متنوع در قالب گلیم فرش در سال های اخیر به بازار عرضه می شود دارید، حتما باید این فرش ها را برای دکوراسیون سبک مدرن انتخاب کنید؛ همچنین استفاده از فرش هایی با طرح های گل و بوته سنتی، یا فرش های ایرانی که طرح های زیاد و نقش های شلوغی دارند برای کاربرد در سبک های مدرن دکوراسیون به هیچ وجه توصیه نمی شود.

وقتی کودک نوپاست، یعنی حدود یک تا ۳ سال دارد و شروع به راه رفتن کرده، حتما با اتاق نوزادی او با مشکل مواجه خواهید شد. کودک شما در این سن دلش می خواهد حرکات مستقلی داشته باشد، می خواهد بازی و شیطنت کند و رشد حرکتی او روز به روز بیشتر می شود. او در این سن دوست دارد آزادانه حرکت کند و از دیدن استقلال خود لذت می برد. شما باید فضایی برای گسترش آزادی او فراهم کنید؛ جایی که بتوانند به راحتی در آن بدوند و جای امنی که بتوانند بالا و پایین رفتن را تمرین کنند. بنابراین باید اتاق را برای تمام این کارهای او آماده کنید، زیرا او در این شرایط ممکن است بارها از وسایل اتاقش آسیب ببیند. تمام این ها ثابت می کند بعد از این که فرزند شما به راه رفتن افتاد لازم است تغییراتی در چیدمان اتاقش بدهید. این توصیه ها به شما کمک می کند بهترین و امن ترین اتاق را برای فرزند نوپای تان فراهم کنید.

تم های خلاقانه

این سن برای بچه ها سن رشد خلاقیت آن هاست. برای این که بتوانید این خلاقیت را تقویت کنید می توانید برای اتاق کودک تان از طرح ها و نقاشی ها استفاده کنید. رنگ های متنوع، ملایم و شاد به رشد کودکان کمک می کند. انواع این طرح ها در بازار وجود دارند. فقط باید بدانید فرزند شما با چه طرح و رنگی بیشتر ارتباط برقرار می کند. بهتر است از شلوغ کردن اتاق و رنگ آمیزی آن با رنگ های شاد و تند خودداری کنید. طرح هایی مثل سفینه های فضایی یا فضاهای زیر اقیانوس بیشتر برای نوجوانان مناسب است. بهتر است برای اتاق کودک نوپا از طرح های کارتونی با رنگ های ملایم استفاده کنید. شما می توانید طرح یا عکس شخصیت کارتونی مورد علاقه کودک خود را تابلو کنید یا بدهید به شکل کاغذدیواری درآورند تا بتوانید آن را به دیوار بزنید. حتی می توانید بخشی از دیوار را کاغذ بچسبانید و به کودک اجازه دهید روی آن قسمت از دیوار نقاشی بکشد. البته بهتر است این را به بعد از ۲ سالگی موکول کنید.

یک تخت خواب مطمئن

شما برای این سن کودک دیگر نمی توانید از تخت و پارک استفاده کنید. اما همچنان استفاده از تخت چوبی نوزاد بهتر از تخت نوجوان است. تخت های میله دار باعث می شوند کودک شما که هنوز به طور کامل توانایی کنترل خود را ندارد، موقع غلتیدن یا بیدار شدن از تخت نیفتد. استفاده از تحت های نوجوان که کنارشان نرده محافظ دارند هم برای این سن کودک مناسب است. کودک شما در ۲ سالگی می تواند انتخاب کند. سعی کنید ملحفه یا لحاف او را از طرح هایی انتخاب کنید که دوست دارد. با این روش می توانید او را به خواب ترغیب کنید.

به تنهایی اش احترام بگذارید

اتاق را طوری دکور کنید که بتوانید بدون نگرانی کودک را برای چند دقیقه در آن تنها بگذارید. برای این کار باید تمام وسایل تیز و خطرناک را از او دور کنید و مطمئن باشید کودک نمی تواند در اتاق بلایی سر خودش بیاورد. به علاوه بالش و پتوهای سنگین که ممکن است باعث خفگی کودک شوند را نیز موقع بازی از دسترس او دور نگه دارید. کمی دوری از شما حتی اگر برای چند دقیقه باشد، به کودک اجازه می دهد خودش را کشف کند. در عین حال چند دقیقه یک بار به او سر بزنید تا از سلامتش مطمئن شوید.

خانه کوچولوی او

شما لازم است به اتاق کودک نوپای خود وسایل دیگری اضافه کنید. بچه ها در این سن عاشق وسایل واقعی مخصوص بزرگسالان هستند که به اندازه خودشان طراحی شده. یک میز و صندلی کوچک به اندازه کودک می تواند برای او بسیار جالب باشد. کودک در ۲ یا ۳ سالگی می تواند روی آن بنشیند و نقاشی کند.

بالا بلندی ممنوع

کودک شما ممکن است دوست داشته باشد از کمدش بالا برود. مراقب کمدهایی که کشوهای پایینی آن ها می توانند برای کودک شما به پله تبدیل شوند، باشید و به درهای آن ها قفل کشو بزنید، چون حتی اگر کودک شما از کمد بالا نرود، بازهم ممکن است دستش لای در کشوها بماند. صندلی های بلند و صندلی هایی که امنیت ندارند و ممکن است کودک شما با فشار کوچکی آن ها را روی خود بیندازد، از اتاق خارج کنید. به علاوه مراقب باشید که تمام وسایل مبلمان مثل کمدها و قفسه ها محکم به دیوار پیچ شده اند و احتمال افتادن آن ها روی کودک وجود ندارد.

اسباب بازی های مرتب

بچه ها در این سن مقدار زیادی اسباب بازی دارند. اسباب بازی هایی که خودتان برای آن ها خریده اید با اسباب بازی هایی که مدام هدیه می گیرند، قاطی می شود و اتاق فرزند شما را شلوغ می کنند. بنابراین اختصاص بخشی از اتاق برای این که اسباب بازی های فرزندتان را در آن بگذارید اجتناب ناپذیر است. اگر کودک شما تخت و پارک داشته می توانید آن را کنار بگذارید و اسباب بازی های فرزندتان را در آن بریزید. در غیر این صورت می توانید از چند سبد مخصوص اسباب بازی که در بازار وجود دارد استفاده کنید. توجه کنید که رنگ سبدها با رنگاتاق هماهنگی داشته باشد.

خوشگل های خطرناک

به هیچ وجه برای اتاق کودک تان از پرده کرکره استفاده نکنید. کودک ممکن است در آن گیر بیفتد و آسیب ببیند. مگر این که پرده بالا و دور از دسترس کودک باشد. بند پرده ها را هم دور از دسترس فرزندتان قرار دهید تا در اثر بازی دور گردنش نپیچد یا پرده را روی خودش نیندازد. به علاوه برای اتاق کودک نوپا نباید از چراغ خواب کنار تخت استفاده کنید. هر چند که این چراغ ها بسیار زیبا هستند اما کودک شما ممکن است با دست زدن به آن ها دستش را بسوزاند، دچار برق گرفتگی شود یا آن را روی خود بیندازد.

جایی برای بازی

بهتر است بعد از این که فرزندتان راه رفتن را شروع کرد، وسایلش را متراکم تر بچینید و بخشی از اتاق فرزند خود را برای بازی او خالی کنید. کودک شما دوست دارد اسباب بازی هایش را دورش پخش کند و با آن ها سرگرم باشد. خیلی از خانواده ها از موکت خوششان نمی آید اما برای بچه ها کفپوشی مناسب تر است که نرم تر باشد تا در اثر زمین خوردن به بچه آسیب نزند. بهتر است کف بخش بازی اتاق فرزندتان یک فرش نرم یا کفپوش پهن کنید. این فرش بهتر است رنگی باشد و پرز نداشته باشد تا برای سلامت فرزندتان مشکل آفرین نباشد. می توانید چند روز یک بار کف محل بازی اتاق فرزندتان را بخارشو بکشید تا از سلامت آن مطمئن شوید و دیگر نگران اسباب بازی هایی که او از زمین برمی دارد و به دهان می گذارد، نباشید.

این ها مال اوست

اسباب بازی های فرزندتان را دور از دسترس نگذارید. این کار باعث می شود کودک بتواند هر وقت هر وسیله ای را که خواست بردارد و با این روش حس استقلال را در خود تقویت کند. تمام وسایلی که لمس آن ها برای کودک خطرناک نیست را در جایی قرار دهید که بتواند به راحتی آن ها را انتخاب کند و بدون کمک شما آن را بردارد. این کار علاوه بر حس استقلال، حس کشف و تلاش برای به دست آوردن را هم به کودک می دهد.

انتخاب رنگ برای اتاق شاید آنقدرها سخت نباشد، اما وقتی صحبت از انتخاب رنگ برای تمام خانه به میان می آید، کاری دشوار است زیرا علاوه بر این که می خواهید هر اتاق ویژگی خود را داشته باشد، به هماهنگی رنگی کل فضا نیز باید فکر کنید. در مورد خانه های امروزی، دو گزینه پیش روی شماست:

خانه شما نقشه ای سنتی با اتاق های جداگانه دارد:

در این نقشه، اتاق ها با دیوارهایی از یکدیگر جدا می شوند یا نسبت به یکدیگر دید مختصری دارند. اگر چه در خانه هایی با این نقشه، چندین دیوار باید رنگ آمیزی شود، اما انتخاب رنگکاری چندان دشوار نیست. مبلمان هر اتاق می تواند راهنمایی خوب برای انتخاب رنگ باشد، فقط باید دقت کرد که بین اتاق هایی که به جهت بصری یا کاربردی با یکدیگر مرتبط هستند، ارتباط رنگی برقرار شود. برای مثال، اگر در اتاق غذاخوری از رنگ بادمجانی بر روی دیواری استفاده کرده اید، در اتاق مجاور مانند اتاق پذیرایی می توانید کوسن هایی با رنگ مشابه روی مبل ها استفاده کنید و در واقع، پیوندی رنگی در فضا بوجود آورید.

• خانه شما نقشه ای مدرن و اپن دارد و فضا ها در هم ادغام شده اند:

در اینجا، انتخاب رنگ باید با دقتی بیشتر انجام شود یا به عبارتی، ارتباط رنگ در سراسر محیط یا در فضاهایی که به یکدیگر مشرف هستند، حفظ شود. در اینجا نیز مبلمان منزل می تواند راهنمایی خوب باشد، اما بهتر است در این شرایط، بیش از پنج رنگ را انتخاب نکنید چرا هر یک از این رنگ ها نیز سایه و روشن هایی دارند که قابل استفاده هستند.

باز بودن فضاها این سوال را پیش می آورد که هر رنگ تا کجا ادامه می یابد و در چه نقطه ای قطع می شود. گوشه ها، کنج ها و شکستگی ها، نقاطی مناسب برای خاتمه دادن به رنگی و آغاز رنگی دیگر هستند. البته این تنوع رنگی می تواند در یک خانواده رنگی و فقط با سایه و روشن های آن رنگ نیز صورت گیرد.

اگر در خانه ای با نقشه سنتی یا مدرن زندگی می کنید، در حقیقت باید به ارتباط رنگ ها با یکدیگر توجه کنید.

• برای انتخاب رنگ در هر فضا به تقسیم بندی های زیر توجه کنید:

فضاهای عمومی: فضاهای عمومی به مکان هایی گفته می شود که دوستان، آشنایان و فامیل در بدو ورود، آنها را می بینند. این فضاها شامل ورودی، پذیرایی، اتاق غذاخوری و دستشوییمیهمان می شود. البته، گاهی اتاق نشیمن خانوادگی و آشپزخانه هم در این گروه قرار می گیرد و در دید افراد است. از آنجا که در فضاهای عمومی شما حرکت وجود دارد، بهتر است که رنگ ها را در قالب الگویی رنگی، مانند الگوی تک رنگ یا الگوی رنگ های مکمل انتخاب کنید تا ارتباطی بصری بین آنها دیده شود.

برای شروع، بد نیست که نمونه ای از پارچه مبلمان یا پرده ای مهم را که قصد نگه داشتن آن را دارید و مورد علاقه شما نیز هست، انتخاب کنید. در این انتخاب، سعی کنید که عنصری را برگزینید که تنوع رنگی خوب داشته باشد و از با ارزش ترین عناصر موجود در محیط شما باشد زیرا در این صورت، ماندگاری بیشتر خواهد داشت. حالا می توانید سه یا پنج رنگ از این عنصر را که در فضای عمومی شما تکرار می شوند، انتخاب کنید.

این سه تا پنج رنگ را می توان بطور متناوب در فضاهای مجاور و به عنوان رنگ اصلی و رنگ دکوری استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر از تناژ نارنجی در اتاق نشیمن به عنوان رنگ غالب استفاده کرده اید، از این رنگ می توان به عنوان رنگ تزئینی در پذیرایی استفاده کرد و رنگ سبز سدری دیوار پذیرایی را در قالب مبلمان اتاق نشیمن بکار گرفت.

به یاد داشته باشید که همیشه می توانید از سایه روشن های این رنگ ها استفاده کنید. هر بخش را با یکی از رنگ هایی که انتخاب کرده اید، نقاشی و از دیگر رنگ های انتخابی به عنوان رنگ تاکیدی یا دکوری استفاده کنید یا این که رنگی را برای کل فضا در نظر گرفته، رنگ های انتخابی دیگر را در قالب عناصر دکوری کوچک تر بکار ببرید. فراموش نکنید که عنصر الهام بخش شما برای انتخاب رنگ، از نظر اندازه و موقعیت قرارگیری قابل رویت باشد تا ارتباط رنگی آن با سطوح رنگ شده قابل درک باشد.

فضاهای خصوصی: این فضاها مانند اتاق خواب، حمام و روشویی خصوصی و در صورت وجود، اتاق کار، معمولا در معرض دید و دسترس خانواده یا ساکنان خانه و نیز میهمانان نزدیک شماست. این اتاق ها هر یک عملکردی جداگانه دارند، پس می توانند الگوهای رنگی متفاوت داشته باشند. در نتیجه، لزومی ندارد که نگران مشابهت رنگی بین اتاق پذیرایی و اتاق خواب باشید زیرا این اتاق ها به یکدیگر مشرف نیستند. ضمن این که، بیشتر میهمانان شما، آنها را نخواهند دید. فضاهای خصوصی جزء الگوی رنگی کلی منزل نیستند، مگر این که شما بخواهید. این که فضای کلی از الگویی کلی برخوردار باشد و اتاق های خصوصی، این الگو را بشکند و محیطی مجزا با احساسات متفاوت ایجاد کند، بسیار خوشایند است. ساکنان این فضا حتی می توانند جراتی بیشتر در انتخاب نشان داده، فضای خصوصی خود را آن طور که تمایل دارند، طراحی و رنگ آمیزی کنند و از آن پناهگاهی برای دوری از زندگی روزمره و فضاهای عمومی منزل بسازند.

• موارد زیر رنگ هایی هستند که در انتخاب آنها به دقت بیشتری نیاز دارید:

زرد: دقت کنید که هنگام انتخاب رنگ زرد، کمی ملایم تر از رنگ مورد نظر خود را برای دیوارها انتخاب کنید زیرا ممکن است که این رنگ روی دیوار، بسیار درخشان به نظر برسد. زرد، رنگی است که بیشترین انعکاس نور را از خود نشان می دهد. به همین ترتیب، اگر زرد خردلی را برای دیوار انتخاب می کنید، ممکن است که زیر نور مهتابی، کمی سبز به نظر برسد.

صورتی : صورتی نیز یکی از رنگ های گول زننده است زیرا روی دیوار، بیشتر اوقات، پر رنگ تر از آنچه روی کاغذ یا نمونه رنگی که انتخاب کرده اید، به نظر می رسد. پس طیف روشن تر و حتی ملایم تر را انتخاب کنید تا روی دیوار به رنگ مورد نظر شما نزدیک تر شود.

آبی : اگرچه آبی برای انتخاب دشوار به نظر نمی رسد، در انتخاب رنگ های آبی خاکستری دقت کنید زیرا وجود زمینه مشکی در ترکیب این رنگ، ممکن است که آن را روی دیوار، بیشتر به خاکستری شبیه کند تا آبی. پس بهتر است که برای به دست آوردن نتیجه بهتر، رنگی انتخاب کنید که میزان بسیار کمی رنگ زرد در زمینه آن باشد تا درخشش رنگی را که مورد نظر شماست، روی دیوار حفظ کند.

انتخاب بر اساس مد: رنگ های رایج معمولا به وسیله طراحان دکور، مد، پارچه یا دیگر صنایع وابسته انتخاب می شوند، اما آیا انتخاب این مدها واقع گرایانه است؟ این رنگ ها، معمولا، پنج تا هفت سال در بازار باقی می مانند و افراد، هر پنج تا هفت سال یکبار دکوراسیون خانه خود را تغییر می دهند. البته، نمی توان گفت که رنگ را باید بدون توجه به موضوع مد، انتخاب کرد زیرا تولیدکنندگان رنگ، پارچه، مبلمان و دیگر عناصر جانبی، از این مسئله استفاده می کنند و سعی در ایجاد سلیقه عمومی در هر زمان و دوره دارند، اما دقت کنید که سلیقه و خواست فردی را نادیده نگیرید و کاملا در اختیار سلیقه شرکت های دیکته کننده مد نباشید. فراموش نکنید که آگاهی و دانش ما از رنگ و سبک هم می تواند بر نیاز عمومی بازار تاثیر گذاشته، وابستگان این صنعت را به تولیدات متنوع تر و متناسب با سلیقه عمومی مجبور کند. ضمن این که همیشه در بازار مد یا دکوراسیون، رنگ ها و فرم های متنوع هستند که صاحبان سلایق خاص باید با متحمل شدن تلاش بیشتر، آنها را پیدا کنند.

اگر قصد بچه دار شدن دارید و می خواهید اتاق او را با ایده های نو و جدید تزئین کنید، می توانید از این مطلب کمک بگیرید. البته پیش از هر چیز باید به این نکته توجه کنید که اتاق اتاق کودک فقط برای نوزاد و یک سال اول نیست. باید از صفر تا ۵ سالگی کودک را لحاظ و اتاق او را بر این اساس تزئین کنید.

اگر هر روز شکمتان بزرگ تر و جنین به تولد خود نزدیک تر می شود و شما هنوز هیچ ایده ای برای خرید وسایل و رنگ و طرح اتاق او ندارید، اصلا نگران نباشید. نفس عمیق بکشید، یک لیوان آب بخورید و پای خود را روی پایتان بیندازید و آیتم های این مطلب را اجرا کنید. ما ایده های جالبی را کنار هم جمع کرده ایم که بسیار کمک کننده هستند.

۱. کاغذدیواری های زیبا

اتاق کودک باید بیشتر از اتاق های دیگر خیال انگیز و جالب باشد. به همین منظور، به دنبال کاغذدیواری های زیبایی باشید که مناسب اتاق کودک هستند و آنها را روی همه دیوارها یا فقط یکی از دیوارها نصب کنید. برای خودنمایی بیشتر کاغذدیواری از وسایل تزئینی همرنگ آن نیز بهره بگیرید.

۲. استفاده از طرح های هندسی

دیوارهای سفید و حتی کف زمین اتاق را می توانید به آثار هنری زیبا تبدیل کنید. فقط کافی است از تابلوهایی با رنگ های جان دار و طرح های هندسی برای دیوار و قالیچه هایی با طرح های هندسی برای زمین استفاده کنید. این طرح و رنگ ها، نگاه نوزاد را به خود جلب می کنند.

۳. لوستر یا لامپ منحصربه فرد پیدا کنید

لوسترهای زیبا و منحصربه فرد، هویت منحصربه فردی هم به اتاق کودک می بخشند. سعی کنید لوستری انتخاب کنید که مناسب کودک اما بسیار زیبا و خاص باشد تا طراوت و زندگی خاصی به اتاق بدهد.

۴. عروسک های بسیار بزرگ بخرید

برای اتاق کودک خود عروسک های بسیار بزرگ تهیه کنید. کودکان به این عروسک ها واکنش های جالبی نشان می دهند به طوری که هنگام زبان باز کردن، نام این عروسک نیز جزو نخستین واژه هایی است که بیان خواهد کرد.

۵. از چند رنگ برای دکور اتاق استفاده کنید

سعی کنید در تزئین اتاق کودک از چند رنگ به طور مکرر استفاده کنید. یعنی اگر کرم و نارنجی انتخاب کرده اید، آن را برای همه بخش های اتاق، حتی پرده ها، قالیچه و تابلوهای نقاشی در نظر بگیرید.

۶. روی یک دیوار تاکید بسیار داشته باشید

تاکید بسیار داشتن روی یکی از دیوارهای اتاق می تواند باعث جذابیت بیشتر فضا شود. می توانید یکی از دیوارها را به رنگ دلخواه نقاشی کنید یا از تابلو و کاغذدیواری های متنوع برای تزئین آن استفاده کنید. به هر صورت خوب است به یکی از دیوارهای اتاق کودک هویت تازه ای ببخشید.

۷. همه چیز را در پرده خلاصه کنید

می توانید همه وسایل کودک را ساده انتخاب کنید. اما برای اضافه کردن کمی طرح به اتاق، پرده را طرح دار انتخاب کنید. پرده های متنوعی برای اتاق کودک در بازار وجود دارند، می توانید به سلیقه خود، رنگ و طرح دلخواه را انتخاب کنید.

۸. تاثیر خطوط افقی

خطوط رنگی و افقی جذابیت و زیبایی خاصی به اتاق کودک می بخشند. از این خطوط حتی می توان برای اتاق های کوچک نیز بهره گرفت. از این خط های رنگی می توان روی دیوار یا در وسایل و مبلمان اتاق بهره گرفت. کاغذدیواری، مبل، قالیچه و ... با رنگ های شاد و خط های افقی را برای اتاق کودک فراموش نکنید.

۹. سقف اتاق را هم تزئین کنید

نوزادان بیشتر وقت خود را دراز کشیده اند و نگاهشان به بالا و سقف اتاق است. به همین دلیل، می توانید با لوسترهای کاغذی، سایه بان یا آویزهای زیبا سقف بالای تخت او را تزئین کنید.

۱۰. تابلوهایی که حاوی نوشته هستند، انتخاب کنید

فقط از تابلوهای نقاشی و طرح های هندسی و کارتونی برای اتاق کودک استفاده نکنید. بهتر است تابلوهایی که حروف الفبا در خود دارند نیز انتخاب کنید تا در طول تعویض پوشک بتوانید از آن استفاده کنید و الفبا را آموزش دهید.

۱۱. از لباس ها به عنوان دکوری استفاده کنید

آویز لباس یا چوب رختی به دیوار نصب و لباس های کودک را از دیوار آویزان کنید. این کار علاوه بر ایجاد یک طرح خاص، دسترسی به لباس ها را نیز آسان می کند.

۱۲. استفاده از طرحی واحد برای همه بخش های اتاق

یک طرح زیبا انتخاب و آن را در همه قسمت های اتاق، از تخت و پرده گرفته تا روی تابلوهای دیواری و صندلی از آن استفاده کنید.

در میان فضاهای خانه از اتاق خواب تا حمام و آشپزخانه یکی از پرکاربردترین مکان ها نشیمن است که در بیشتر خانه ها و خانواده ها مقر فرماندهی محسوب می شود. اعضای خانواده پس از کار، درس و... در شب به بهانه تماشای فیلم، پیگیری برنامه های تلویزیون در فضای نشیمن دور هم جمع می شوند و در مکانی به نام نشیمن گرمای خانواده را تجربه می کنند. گاهی به بهانه های مختلف صرف غذا نیز به اتاق نشیمن منتقل می شود؛ در بعضی از ساعات روز اتاق بازی بچه های کوچک تر است و اگر از دوستان و آشنایان نزدیک و صمیمی به ملاقات بیایند در همین فضای خودمانی اتاق نشیمن از آنها پذیرایی می شود؛ ترجمه لغت به لغت اتاق نشیمن در زبان انگلیسی می شود «اتاق زندگی».

در واقع به استناد تمام این شواهد اتاق نشیمن، زنده ترین و فعال ترین فضای خانه است که بیشتر فعالیت های یک خانواده را در درون خود جای می دهد و حیات یک خانواده را می توان در درون آن دید. به دلیل این همه کاربرد های ریز و درشت، برخلاف آنچه به نظر می آید دکوراسیون اتاق نشیمن اهمیت بسیار دارد، این فضا با وسایل مناسب باید روح امنیت و آرامش را در فضای خانه بدمد تا صمیمیت خانوادگی در بستر این فضا شکل بگیرد. اولین خصیصه در انتخاب وسایل اتاق نشیمن و نحوه چیدمان آنها راحتی این فضاست.

اتاق نشیمن باید به گونه ای طراحی شود که اعضای خانواده ساعت ها راحت و بدون خستگی از نوع مبلمان، رنگ دکوراسیون، نورپردازی و... کنار یکدیگر بنشینند. مهم ترین عاملی که راحتی فضای اتاق نشیمن را تضمین می کند، مبلمان است که بهتر است از نوع مبلمان های راحتی باشد.

مبل های راحتی تمام پارچه عموما راحتند و در استفاده طولانی مدت تن را کوفته و خسته نمی کنند. در قدم دوم نباید اتاق نشیمن را با انبوهی از وسایل تزئینی و تجملی شلوغ کرد، اتاق نشیمن باید فضای بازی برای رفت و آمد راحت و بدون برخورد افراد خانواده داشته باشد.

شب های زمستانی را تصور کنید که اعضای خانه در اتاق نشیمن دور هم جمع شده اند، در این اتاق باید فضایی برای بازی کوچکترها و مشق نوشتن مدرسه ای ها وجود داشته باشد. بوفه های بزرگ با انبوهی از وسایل تزئینی مناسب اتاق راحت و پر رفت و آمد خانه نیستند.

وسایلی که جنبه تجملی و تزئینی دارند، بهتر است به میهمان خانه منتقل شوند. برای تزئین اتاق نشیمن بهتر است از وسایل فانتزی و ارزان قیمتی استفاده کنید تا تنوع بیشتری به اتاق بدهند. انواع شمع، جاشمعی، گلدان های رنگی و قاب عکس برای تزئین اتاق نشیمن مناسبند؛ به ویژه که چون این وسایل گران قیمت نیستند، می توانید به سرعت آنها را عوض و نمونه های تازه آنها را جایگزین کنید. در طراحی مدرن اتاق نشیمن به جای وسایلی با طرح ها و نقش های اصیل، از رنگ های مختلف و حتی بیشتر رنگ های تند و تیز که فضا را گرم می کنند، استفاده می شود.

تنوع رنگ ها این امکان را به صاحبخانه می دهد که بدون دور ریختن وسایل قدیمی و فقط با اضافه کردن تعدادی وسیله مختصر فضای اتاق نشیمن را متحول کند. از آنجایی که افراد خانه به طور دائمی از اتاق نشیمن استفاده می کنند، ضرورت ایجاد تغییر و تحول در این محیط بیشتر از سایر فضاها احساس می شود، به همین دلیل در هنگام انتخاب، وسایل سبکی خریداری کنید که بتوانید هرچند وقت یک بار آنها را جابه جا کنید و دکوراسیون جدیدی به اتاق نشیمن خود بدهید.

• نور در نشیمن

اتاق نشیمن گاهی به نور کم و گاهی به نور زیاد احتیاج دارد و در انتخاب نورپردازهای اتاق نشیمن باید به حضور نور کافی توجه کنید. یک لوستر مرکزی که نور اتاق نشیمن را به طور کامل تامین کند، انتخاب خوبی برای اتاق نشیمن است ولی حتما یک آباژور با نور جانبی کمتری را هم برای اتاق نشیمن خود در نظر بگیرید. در معماری ساختمان عموما اتاق نشیمن در فضای نورگیر خانه طراحی می شود ولی حتی اگر اتاق نشیمن خانه شما این ویژگی را نداشت در ساعاتی از روز به ویژه روزهای آفتابی در و پنجره های روبه نشیمن را باز کنید.

طبق اصول فنگ شویی با این کار انرژی های بد از خانه خارج و انرژی های مثبت وارد می شوند. نگران بی رنگ شدن فرش و مبلمان خود در مقابل نور آفتاب نباشید؛ فراتر از آن، نور آفتاب سلامت و شادابی خاصی به فضای خانه شما می بخشد.

• صوتی و تصویری ها

اتاق نشیمن در کنار میز و کاناپه شامل مجموعه ای از وسایل صوتی و تصویری است که خانه های امروزی بی نیاز از حضور آنها در خانه نیستند. مهم ترین وسایل صوتی و تصویری خانه یک تلویزیون و یک دستگاه پخش دی وی دی هستند و نکته قابل توجه تکنولوژی تازه از راه رسیده و جذابی به نام سینمای خانگی است. این تکنولوژی اتاق نشیمن را تبدیل به سالن سینمای خصوصی برای اعضای خانواده می کند. سینمای خانگی را با تلویزیون های پلاسما یا ال سی دی می توان به خانه آورد که پلاسما بزرگتر و ال سی دی، کوچک تر و ارزان تر است. در دنیای لوازم الکترونیک هرروز پدیده تازه ای به بازار عرضه می شود، باید در انتخاب دقت کنید تا وسیله مطمئن و باکیفیتی خریداری کنید که به سرعت کاربری خود را از دست ندهد. در هنگام خرید دستگاه دی وی دی دقت کنید دارای تکنولوژی blue ray باشد.

• هزینه کم یا زیاد

اتاق نشیمن را می توان با صرف کم ترین یا بیشترین هزینه دکوراسیون کرد. همان طور که گفته شد، بهتراست وسایل تجملی و تزئینی گرانقیمت را به میهمان خانه منتقل کنید چون به دلیل رفت و آمد زیاد اتاق نشیمن این وسایل در خطر آسیب دیدگی هستند. اگر می خواهید مبلغ قابل توجهی برای خرید وسایل اتاق نشیمن صرف کنید، بهتر است به جای صرف این مبلغ در کالاهای تزئینی، وسایل اساسی با کیفیت عالی خریداری کنید. وسایلی که بر اثر استفاده مداوم شکل، فرم و زیبایی خودشان را از دست ندهند.

• نشیمن و میهمان خانه

برای صاحبان آپارتمان های بزرگ که فضای مجزایی برای نشیمن و پذیرایی میهمان در اختیار دارند، کار انتخاب و خرید وسایل آسان تر است اما این روزها بیشتر خانواده ها ساکن آپارتمان های کوچکی هستند که یک فضا برای نشیمن و میهمان خانه در اختیار دارند؛ در این صورت انتخاب وسایل اتاق نشیمن سخت تر می شود و باید به دنبال مبلمان رسمی تر رفت. در این موقعیت شاید بتوان یک کاناپه روبه روی تلویزیون جای داد ولی سایر مبل های خانه نباید، کاناپه های تمام پارچه باشند. در آپارتمان های کوچک باید دو نوع مبلمان رسمی و راحتی را تلفیق کرد ولی آنچنان ظریف که زننده نباشد.

انسان ها آپارتمان نشین نیستند. یعنی ذات آنها این طور نیست. انسان باید در طبیعت بزرگ شود. بچه انسان دوست دارد این ور و آن ور برود، بازی کند، کشف کند، بدود و هزارتا کار دیگر که برای رشدش لازم است اما در آپارتمان های امروزی امکانش نیست. زمان بچگی پدر و مادرهای ما، خانه ها بزرگ بود، حوض داشت، حیاط داشت و بعضی از آنها مرغی و خروسی و شاید گوسفندی هم داشتند. خانه های بچگی ما کوچک تر بود اما بعضی از آنها حیاط داشت و اگر نداشت کوچه بود که بتوانیم زیر آسمان بازی کنیم.

در جایی که نه گلدانی روی میز بود که بشکند و نه میز و مبلی بود که پایمان به آن گیر کند یا جلوی دویدنمان را بگیرد. اما بچه های امروز هیچکدام از این ها را ندارند. در خانه های نقلی زندگی می کنند و باید به چیزی دست نزنند. تمام سهم آنها از دنیایی که در آن هستند پلی استیشن پرتابل شان است و بعضی از ساعت ها استفاده از کامپیوتر برای بازی. فکر کردن به آینده بچه های امروز هر پدر و مادری را ناراحت می کند. برای آنها باید کاری کرد. می شود با چند روش ساده، خانه های نقلی امروزی را به جایی تبدیل کرد تا بزرگ ترهای فردا چیزی برای تعریف کردن از کودکی شان داشته باشند.

• فضایی را در خانه برای کودک در نظر بگیرید

بچه ها باید جایی برای خودشان داشته باشند. جایی که بتوانند در آن هر طور که دوست دارند بازی کنند. این مکان هم به آنها استقلال می دهد، هم اجازه تصمیم گیری و به دنبال هر دوی این ها اعتماد به نفس به دست می آورند. اگر خانه شما امکانش را دارد که بتوانید برای کودک اتاق جداگانه ای در نظر بگیرید، سعی کنید این امکان را برای او فراهم کنید. اگر منزل کوچکی دارید و امکان اختصاص یک اتاق جداگانه برای کودک فراهم نیست باید جایی را برای او در نظر بگیرید. این جا حتما لازم نیست بزرگ باشد. می توانید گوشه ای از اتاق نشیمنمنزلتان را برای بچه در نظر بگیرید و وسایلش را آن جا بچینید. از کودک بخواهید اگر می خواهد بازی کند در همان بخش خانه باشد و برایش توضیح دهید، می تواند اسباب بازی هایش را فقط در آن بخش از خانه به هم بریزد. با این روش هم استقلال را به کودک تان داده اید و هم از به هم ریختگی بقیه جاهای خانه جلوگیری کرده اید.

• به کودک حق انتخاب بدهید

اتاق کودک نباید آنطوری باشد که شما می خواهید بلکه باید آن طوری باشد که او می خواهد. شیکی و نظم وسایل شاید برای شما جالب باشد اما باید قبول کنید که این اتاق، اتاق شما نیست و نظمی که شما دوست دارید شاید مورد پسند فرزندتان نباشد. اگر کودک شما به سنی رسیده که بتواند خودش تصمیم بگیرد، می توانید دکور کردن و چیدمان اتاقش را به خودش واگذار کنید. با این روش کودک در قبال اتاقش احساس مسوولیت می کند، از بودن در آن لذت می برد و همیشه مرتب نگاهش می دارد. فقط امکاناتی که می توانید در اختیار او قرار دهید را از همان ابتدای کار به او بگویید. مثلا وسایلی که برای اتاق او می خرید را برایش مشخص کنید. اگر توصیه ای درباره چیدمان دارید را فقط در قالب توصیه بگویید. تصمیم نهایی درباره اتاق کودک به عهده خود اوست.

• از دیوارها استفاده کنید

یکی از چیزهایی که می توانید مطمئن باشید کودک را خوشحال می کند نقاشی روی دیوار است. البته قرار نیست در و دیوارهای خانه شما پر از نقاشی های بچگانه باشد. برای اینکه به کودک اجازه چنین کاری را بدهید می توانید کاغذهای متری بزرگ از بازار بخرید و با پونز روی دیوار محکم کنید. اندازه این کاغذها باید از ۲۰ سانتی متر پایین دیوار شروع شود و حداقل تا قد کودک ادامه پیدا کند. کاغذها را متناسب با ابزاری که کودک برای نقاشی دارد، انتخاب کنید. اگر گواش در اختیارش می گذارید باید کاغذ ضخیم بخرید. اما از همه بهتر ماژیک و مداد رنگی است. چون روی فرش نمی ریزد و کمتر از رنگ های مایع خانه را کثیف می کند. می توانید نقاشی هایی که کودک کشیده را جمع کنید و در جایی نگه دارید. این روش هم اتاق کودک را زیبا می کند هم باعث می شود خلاقیت او افزایش پیدا کند و هیچ محدودیتی جلوی رشد هنری او را نگیرد.

• نقشه ها را فراموش نکنید

بچه ها عاشق کشف کردن هستند. یک بار که به شهر کتاب سر بزنید، می توانید با کمک یکی از متصدیان، کلی طرح و نقشه جالب برای دیوارهای اتاق فرزندتان بخرید و روی آن نصب کنید. برای مثال نقشه جهان از آن چیزهایی است که برای بچه های کنجکاو همیشه جالب است. مخصوصا اگر درباره آن با کودک حرف بزنید و مکان های ناشناخته و اعجاب انگیز مثل مثلث برمودا یا جنگل های آمازون را برای او توضیح دهید. مطمئن باشید با این روش کودک شما روزها با این نقشه مشغول خواهد بود و کلی اطلاعات جالب از آن به دست خواهد آورد. نقشه هایی در مورد ایران هم در بازار وجود دارد. مثلا چند وقت پیش نقشه ای به بازار آمده بود که در آن تمام مکان های باستانی ایران، قومیت های مختلف و حتی حیوانات بومی هر منطقه با توضیح مشخص شده بود. هر چند وقت یک بار هم نقشه های اتاق کودک را عوض کنید تا برای او تکراری نشوند.

• اهمیت کف پوش

یکی از مهم ترین بخش های اتاق کودک کف پوش آن است. مخصوصا برای بچه های کوچک این موضوع مهم تر است. آنها عادت دارند چهاردست و پا روی زمین راه بروند و هر چیزی را به دهان بگذارند. اگر فرزند شما تازه به راه رفتن افتاده بهتر است برای کف اتاق او از فرش های پرزدار ضخیم استفاده کنید. کف پوش های بهتر برای کودکان در این سن، کف پوش های ابری است که در خیابان بهار می توانید پیدا کنید. این کف پوش ها درست شبیه همان کف پوش هایی هستند که در زمین های بازی بچه ها نصب شده. می توانید چند رنگ مختلف و شاد بخرید و کنار هم بچینید تا هم کودک زمین نخورد و هم اتاقش به اندازه کافی شاد باشد. کمی که کودک بزرگتر شد، می توانید از فرش هایی با طرح ایرانی برای کف پوش اتاقش استفاده کنید. این طرح و رنگ ها هم باعث افزایش هوش و خلاقیت کودک می شود و هم او را با فرهنگ سرزمین مادری پیوند می دهد.

• کودک به حریم خصوصی نیاز دارد

هر چه بچه ها بیشتر بزرگ می شوند تمایل آنها به داشتن فضاهای خصوصی بیشتر می شود. بچه های دبستانی حتما به داشتن فضایی مثل کمد نیاز دارند. حتی اگر نمی توانید اتاق خصوصی برای کودک تان داشته باشید یا اگر چند فرزند دارید که به طور مشترک از یک اتاق استفاده می کنند، بهتر است کمدهای آنها را جدا کنید و برای هر کدام کمد یا گنجه ای اختصاصی در نظر بگیرید. به کودک تان اطمینان دهید که این گنجه مال خود اوست و شما تحت هیچ شرایطی به آن سرک نخواهید کشید. برای بچه های کوچکتر فضای خصوصی زیاد مهم نیست اما برای آنها هم بهتر است سبدهایی تهیه کنید و در اتاق بگذارید و از آنها بخواهید بعد از بازی وسایل و اسباب بازی هایشان را در این سبدها بریزند. زیاد سخت گیری نکنید. هیچ بچه ای جمع کردن هر روزه اسباب بازی ها و چیدن آنها در کمد را دوست ندارد. اگر فرزند شما بتواند راحت وسایلش را جمع و پهن کند، خوشحال تر خواهد بود و اتاقش همیشه مرتب است.

• اسباب بازی هایش را از او دریغ نکنید

بدترین چیز برای یک کودک این است که چیزهایی داشته باشد اما اجازه دست زدن به آنها را نداشته باشد. روانشناس ها می گویند: هیچ اسباب بازی برای کودک نخرید مگر اینکه به او اجازه دهید هر طوری دوست دارد با آن رفتار کند. نگران نباشید. کودک شما با چند بار خراب کردن و فهمیدن اینکه با این کار دیگر آن اسباب بازی را نخواهد داشت، یاد می گیرد که نباید اسباب بازی اش را خراب کند. میزان علاقه کودک شما به اسباب بازی هیچ ربطی به قیمت آن اسباب بازی ندارد. کودک می تواند از بازی یک اسباب بازی های کوچک و بی خطر همان قدر لذت ببرد که از یک اسباب بازی گران. اسباب بازی های کودک تان را بدون توجه به قیمت آنها همیشه در دسترس اش بگذارید.

• اتاق را شلوغ نکنید

اتاق کودک شما باید خلوت باشد. تا جایی که می توانید از قرار دادن وسایل پرحجم و دست و پاگیر در اتاق کودک خودداری کنید. شاید واقعا کودک شما به داشتن یک میز تحریر بزرگ در اتاقش نیاز نداشته باشد. شما به جای آن می توانید برای بازی فضای بیشتری در اختیار کودک قرار دهید. وسایل شکستنی و خطرناک را در اتاق کودک نگذارید. کودک باید بتواند حتی در اتاقش توپ بازی کند بدون اینکه نگران این باشد که شما جلویش را بگیرید. اتاقی به این شکل شاید با سلیقه شما زیاد جور در نیاید اما مطمئن باشید فرزند شما از داشتن چنین اتاقی لذت خواهد برد. با فضای کافی برای بازی، کودک شما حتی می تواند دوستانش را به خانه بیاورد و با آنها بازی کند. با این کار شما فرزندتان را از یکی بزرگ ترین مشکلات کودکان امروزی که کمبود روابط انسانی است، نجات خواهید داد.