همه ما بارها از پدر و مادرمان در مورد نحوه آشنایی و ازدواجشان سؤال پرسیده‌ایم که در بیشتر موارد با این جواب "سنتی ازدواج کردیم" مواجه شده‌ایم، سبک و نوع ازدواج‌های والدین ما و حتی والدین آنها بیشتر به شیوه سنتی بوده است که خانواده پسر از قبل با سلیقه خود دختری را مدنظر می‌گرفتند و صحبت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها را خود والدین می‌گرفتند به قولی خودشان می‌بریدند و می‌‌دوختند.
به هر دلیل در ازدواج‌های آن دوره کمتر طلاق وجود داشته و حالا در این دوره که نوبت به ازدواج نسل جدید رسیده این شیوه از نظر جوانان کاملاً قدیمی شده است و راه‌های مختلف آشنایی همچون دانشگاه، محل کار، فضای مجازی و ... را انتخاب کرده اند.
در این گزارش چند نمونه از ازدواج‌هایی که به سبک امروزی اتفاق می‌افتد و البته بدون شناخت کافی صورت می‌گیرد و سرانجام به طلاق منجر می‌شود را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
** عاقبت شرط‌بندی به کجا خواهد رسید؟
در ایام دانشجویی به دلیل قدم گذاشتن از دبیرستان به دانشکده و حال و هوای جوانی، تصمیم‌هایی را از سر شیطنت و حتی جو حاکم گرفته می‌شود که در برخی موارد زندگی آینده را به خطر می‌اندازد.
المیرا 30 ساله لیسانس مترجمی می‌گوید: در دوران دانشجویی یکی از پسرهای هم دانشگاهیم با هیچ دختری در دانشگاه رابطه‌ای نداشت. پسر موجه‌ای به نظر می‌آمد و من در یک شرط بندی با دوستانم با این پسر آشنا شده و پس از مدتی نیز ازدواج کردم. در دوره عقد متوجه شدم که همسرم روابطی خارج از چارچوب خانواده ایجاد کرده است و همین مسئله باعث جداییمان شد.
قاسم شاه‌مرادی دستیار روانشناس بالینی معقتد است، محیط دانشگاه سالم‌تر از محیط‌های دیگر است چون افراد در این محیط همدیگر را بهتر می‌دانند و شناخت کافی به دست می‌آید مدت زمان 9-6 ماه نامزدی قبل از ازدواج کافی است.
در این بین اما هادی جعفر بای محقق و پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی نظر متفاوتی نسبت به شیوه آشنایی‌های منجر به ازدواج دانشجویان دارد: نمی‌توان در دوران دانشجویی فقط به مکان تحصیل بسنده نمود همسر آینده از سطوح مختلف در مکان‌های گوناگون مورد شناخت و ارزیابی قرار می‌گیرد و به واسطه وجود اضلاع مختلف زندگی، شناخت نیز باید ابعاد متنوع و گوناگون داشته باشد تا بتواند پایداری زندگی را حفظ کند.
** حواستان باشد عشق کورتان نکند
یکی دیگر از شیوه‌های ازدواج که بدون شناخت کافی صورت می‌گیرد به اسم عشق‌های جوان است.
از قدیم‌الایام با عشق و داستان‌های عاشقانه آشنا هستیم عشق که همان ع ش ق علاقه شدید قلبی است مقدس است و نباید باعث شود که در امر ازدواج تصمیم‌گیری عجولانه صورت بگیرد عشق در جای خود و تصمیم‌گیری عاقلانه و شناخت کافی هم در جای خود.
لیلا 46 ساله خانه‌دار می‌گوید: در 20 سالگی با پسری که 8 سال از خودم بزرگتر بود آشنا شدم که علاقه شدیدی به یکدیگر داشتیم و این علاقه باعث شد که خیلی زود ازدواج کنیم همسرم قبل از ازدواج اعتیاد کمی داشت اما بعد از ازدواج اعتیاد شدید پیدا کرد و هر چقدر تلاش کردیم که زندگیمان را حفظ کنیم اما نتوانستیم و بالاخره با وجود علاقه زیاد ناگزیر به طلاق شدیم.
شاه‌مرادی معتقد است: صرفاً همه چیز عقل نیست.
این احساس‌ها باید وجود داشته باشد افرادی که عشق را تجربه می‌کنند 3 مرحله را می‌گذرانند را تمایل و احساسات که در دو طرف به وجود می‌آید 2 مرحله صمیت که افراد همدیگر را دوست دارند.
3-مرحله تعهد زمانی که افراد در مرحله صمیمیت هستند واقعیت‌های یکدیگر را در نظر می‌گیرند مانند؛ موقعیت خانواده، شغل و ...
جوانانی که بلافاصله در مرحله اول رمانس که احساسات غلیان می‌کند ازدواج می‌کنندو زماین که سریع و بدون شناخت وارد زندگی می‌ر‌وند با مشکل مواجه می‌شوند که باید در مرحله اول خانواده‌ها در جریان باشند و تا حدودی کنترل تقریبی هم شود.
جعفر بای معتقد است: باید از عقلانیت در انتخاب کمک بگیریم و عاشقانه هم ازدواج کنیم. زندگی بدون عشق نمیشود. عشق باید با عقل همراه باشد. ازدواج‌هایی که بدون شناخت و سریع انجام شود عاقبتش تنش، تشنج، درگیری و طلاق است.
مناسب‌ترین نوع ازدواج اقدام به ازدواج به شیوه سنتی است.
در موضوع ازدواج دهن بین نباشید.
در انتخاب همسر نباید فقط به تعاریفی که دیگران در خصوص فرد ابراز می‌کند اکتفا کرد.
هم سطح بودن و هم کف بودن در ازدواج یکی از ملاک‌هایی که در دین مبین اسلام خیلی بر آن تأکید شده است.
مریم 37 ساله لیسانس حسابداری درباره نحوه آشنایی و ازدواجش می‌گوید: در 26 سالگی زمانی که شاغل بودم از طریق همکارم با مددی که 10 سال با من فاصله سنی داشت ازدواج کردم. سواد همسرم پنجم ابتدایی بود. خانواده او اصطلاحاً متعصب و سنتی بودند و من هم با مدرک لیسانس شاغل بودم پس از ازدواج برایم ایجاد محدودیت کرد و هر چقدر تلاش کردم که همسرم را هم سطح خودمم کنم امکان نداشت زندگیمان به جدایی رسید و من دوباره خانم مستقل و شاغل شدم.
شاه‌محمدی معتقد است: در جامعه ما چیزی که وجود دارد این است که افراد برای همه چیز هزینه می‌کنند الا برای آینده زندگی‌شان قبل از ازدواج باید با مشاور ازدواج مشورت کرد و راهنمایی گرفت.
جعفر بای معتقد است: ازدواج به عنوان یک قرارداد مستحکم اجتماعی دارای ابعاد و ارکان متعددی است و کارکردهای زیادی را نیز به همراه دارد که کار پویا و فعال از مفاد خانواده نیازمند شناخت عمیق و دقیق است.
به هر میزان این آشنایی سطحی و ظاهری باشد شناخت‌ها نیازمند کارکردهای قومی وریشه‌دار است.
مبحث ازدواج در دین مبین اسلام مسئله بسیار مهمی است و دارای اهمیت چشمگیری است که حتی استخاره گرفتن هم در این رابطه توصیه نمیشود.
هر جامعه‌ای باید پویا باشد و بتواند ضعف‌های خودش را اصلاح کند اما این به معنی آن نیست که یک جامعه بخواهد از ریشه‌های خودش جدا شود و خود را در خلأ فرهنگی رها کند.
بهتر است برای ازدواج از نظرات و مشاوره‌ای دقیق، نظام‌مند بزرگان خانواده استفاده کرد.
در برخی ازدواج‌های امروزی جای خالی این موارد مشاهده می‌شود.
