انسانهای اولیه با خانه و كاشانه آشنا نبودند و تنها محل یا شیئی را به عنوان سر پناه فراهم میکردند تا از باد و باران در امان باشند. پس از سالها انسان شروع به طراحی خانه و مسکن به عنوان محلی برای سکونت کرد. در مفاهیم معماری از قرنها پیش ساحت مقدس «خانه» به عنوان محلی برای آرامش و توجهات معنوی تعریف میشد، اما امروزه این مفهوم كمی نادیده گرفته شده و خانه صرفا محلی برای آسایش شده، آسایشی كه آرامش دربرندارد.
یکی از راههای ایجاد فضاهای مطبوع جسمانی و روحانی در محیط زندگی، کاربرد عناصر طبیعی و فرمهای آشنا و جذاب برای ذهن است. از پرکابردترین این عناصر در محیط اطراف ما چوب است که در عصر صنعتی بیشتر مدلهای صنعتی و مصنوعی آن مورد استفاده قرار میگیرند . مهمترین خواص چوب در دکوراسیون داخلی عبارتند از:
1- رنگ: چوب رنگهای مختلفی دارد اما اغلب طیفی از قهوهای در آن به چشم میخورد رنگ قهوهای در ترکیب با سایر رنگها حالتهای مختلفی را برای کاربر تداعی میکند. چوبهای تیره رنگ در کنار رنگهای گرم پرمایه مانند زرشکی ترکیبی وزین و حرفهای میسازند که در دکوراسیون دفتری اداری یا اتاق کار در منزل كاربرد زیادی دارد. اتاقی که ست میز و صندلی آن از چوب تیره رنگ با روکش زرشکی در کنار پردههایی با زمینه زرشکی و گلهای قهوهای و تور کرم چیدمان شده همه را مبهوت جذابیت خود میکند
چوبهایی با رنگهای میانه مانند قهوهای، شکلاتی و گردویی نیز در کنار رنگهای سردی همچون آبی فیروزهای و سبزآبی ترکیباتی شاداب، ملایم، آرامشبخش و مناسب برای محیطهای خانوادگی، تفریح و استراحت ایجاد میكنند. رنگهایی که در کنار هم تداعیکننده قایقی چوبی در کنار امواج دریایی کمعمق و آبی هستند. استفاده از این ترکیب ذهنی، انسان را آرام کرده و بدن را به سكون دعوت میكند. نشستن بر روی یک مبل راحتی و تماشای تلویزیون در تعطیلات آخر هفته در ویلایی با کف چوبی به رنگ گردویی، دیواری از چوب نارون کرم مایل به زرد، پردههای راهراه آبی کمرنگ و پررنگ و روکش مبلمان آبی با طرح سبز رنگ، میتواند به خوبی آرامش را به افراد انتقال دهد.
چوبهای روشن زرد مایل به صورتی، کرم و سفید مایل به زرد از پراستفادهترین چوبها هستند. اگر خلاقیت و جسارت نداشته باشید، شاید این رنگها را بدون معنای خاصی در کنار هم بگذارید، اما اگر کمی جرات به خرج دهید و این رنگها را با رنگهای گرم ملایم همنشین کنید نتایج بهتری میگیرید. یک سرویس ناهارخوری ساده شش نفره بدون منبتکاری از جنس چوب راش همراه با یک رومیزی کتان اخرایی و قالیچه قرمز، فضایی آرام و در عین حال با نشاط میسازد.
میتوان چوب راش یا افرا را در کنار چوب گردو یا چنار تیره رنگ قرار داد و ترکیبی کلاسیک ساخت که برای محیطهای پذیرایی و مهمانخانه علاوه بر سنگینی و وقار، راحتی را نیز القا میکند.
2- آکوستیک: محیط پوشیده از چوب، صداهای منتشر شده را به صورت ملایم جذب كرده و سپس منعکس میکند. این كار از پیچیدن صدا جلوگیری كرده و همچنین اختلاف طول موجها را در آن محل تعدیل میكند. چوبهای خشک و سبک مانند کاج صدای زیادی در هنگام راه رفتن با کفش ایجاد كرده و چوبهای سنگین و متراکم مانند گردو و بلوط صدایی خفیف و گنگ منتشر میکنند. این صداها را میتوان در کاربریهای مختلفی به زیبایی به کار گرفت و به عنوان عاملی دینامیک و متغیر در دکوراسیون گنجاند.
3- سختی: ضریب سختی چوب پایین است و در برابر موادی همچون سرامیک و سنگ، جسمی بسیار نرم محسوب میشود. اما در عین حال به علت خاصیت ارتجاعی و بافت آونددار، فرسایش آن بسیار کم است. برآیند این دو موضوع باعث میشود چوب مصالحی مناسب برای مبلمان و پوششهای داخلی خانه باشد، زیرا علاوه بر مسائل زیباییشناسی، موجب افزایش ایمنی بهخصوص برای کودکان و سالمندان میشود. به راحتی میتوان اثر ضربه بر روی دسته صندلی فلزی و چوبی و همچنین کفپوش سنگی و چوبی را مقایسه کرد.
4- ظرفیت حرارتی: این موضوع باعث میشود نوسانات دمایی چوب بسیار کاهش یابد. کفها و مبلمان چوبی به ندرت در سرمای زمستان سرد میشوند که نتوان لمسشان کرد. اما برعکس، یک کف سرامیکی در خانهای گرم هم ممکن است سرد باشد و برای راه رفتن روی آن نیاز به جوراب و پاپوش است.
5- قدرت شکل پذیری بالا: چوب را به اشکال گوناگون می بینیم،تخته، الوار، تخته چندلایی و روکش، اینها حالتهای معمول چوب هستند که ما در اطراف خود میبینیم. مبلمان، دکور، کابینت، مجسمه، گلدان و حتی قاشق و بشقاب را از چوب میسازند. انواع کمد و کابینت از چوب و تخته چندلایی ساخته میشوند که در برابر آب و حشرات بسیار مقاومند. حالتهایی از چوب نیز وجود دارند که کاربرد آنها خاصتر است.
بعضیها چوب را مدتی در رنگ شناور میکنند و رنگ دلخواهشان را به بافت آن میدهند . در این حالت بافت نرم چوب رنگ بیشتری به خود میگیرد و اشکال زیبایی خلق میشود.
همچنین سطح چوب را میتوان به روش سند بلاست برجسته کرد و با رنگ و نورپردازی، پرسپکتیوی بدیع در آن به وجود آورد.