چه یک پنت هاوس ۷۰۰ متری بالای یک برج ۲۰ طبقه و چه آپارتمانی ۶۰ متری در مجتمعی ۳۰ واحدی. فرقی ندارد. همه خانه ها مانند هم هستند. همه شان هرقدر هم که مهندس و معمار خوبی داشته باشند باز هم ممکن است دارای فضایی بدون استفاده باشند؛ یک فرورفتگی توی دیوار یا کنجی که بین پنجره و کمدها گیر کرده است. این جور وقت ها باید مانند یک طراح دکوراسیون دنبال ایده های ناب بود تا جاهای خالی را به بهترین شکل ممکن پر کرد.
رادیاتورها در خانه یکی از مشکلات بزرگ طراحی داخلی است. این اسباب گرمازا ناخواسته در خانه کنج هایی درست می کند که با هیچ وسیله ای نمی شود آن را سر و سامان داد. در این جور مواقع که رادیاتور دست و پای صاحبخانه را می بندد بهترین کار استفاده از تابلوهای بزرگ و کوچک است. البته اگر فضای دیوار بالای رادیاتورها زیاد باشد، می شود به یک کتابخانه دیواری هم فکر کرد. به طور کلی دیوار خالی بالای رادیاتورهای گوشه اتاق را فقط می شود به این شکل استفاده کرد وگرنه هر کار دیگری تلاشی بیهوده به نظر می رسد.
صندلی های آویزان و تابی شکل چند سالی است که در بازار مبلمان و دکوراسیون طرفداران زیادی پیدا کرده است. می گویند این صندلی های تازه که کار همان ننوهای دوران کودکی را می کنند، برای آرام کردن اعصاب و روان وسیله خیلی خوبی است فقط مشکل اینجاست که بعد از نشستن روی آنها بی حرکت نگه داشتن شان کار هر کسی نیست.
البته طراحان داخلی بیشتر به ظاهر این صندلی ها توجه دارند تا به کارکردشان. جنس های زیادی هم دارند؛ از مدل های چوبی و فلزی گرفته تا حصیری، پارچه ای و شیشه ای. این صندلی ها با یک طناب مقاوم و محکم به حلقه ای که از قبل در سقف پیچ شده است، وصل می شود. بهترین استفاده شان هم برای کنج های خانه است. حالا یا کسی دل و جراتش را دارد و از آن واقعا استفاده می کند یا نه فقط لذت بردن از همان ظاهر زیبایش کافی است.
زمانی چای فقط چای سیاه بود و در نهایت فقط با ریختن هل یا دارچین طعم و بویی می گرفت. دم کردن آن هم بساطی داشت؛ سماور، قوری و کتری های مختلف. اما حالا به مدد چای سازهای مدرنی که به بازار آمده اند کار دم کردن دمنوش ها راحت شده است.
کیسه ای شدن چای ها و طعم دار کردن شان هم جمعیت چای خورها را زیادتر از قبل کرده است؛ آن قدر که دیگر در مهمانی ها میزبان ها انواع چای ها را به خواست مهمانان شان دم می کنند. اگر شما هم از آن دست افرادی هستید که نفس تان به چای بسته است و البته مشکل گوشه خالی خانه را هم دارید، بهتر است به جای فکر کردن به یک دکور خاص به فکر یک چای ساز خوب و طاقچه ای کوتاه برای چایخانه کنار هال و پذیرایی باشید؛ یک ایده ناب که این روزها در طراحی خانه های مدرن هم به آن گوشه چشمی دارند!
این روزها کمد خانه ها یک جور غنیمت به حساب می آید. هر طبقه آن یک گنج بزرگ است که باید از هر سانتی مترش به درستی استفاده شود. حالا این وسط اگر افراد خانواده ای لوازم خرده ریز و خرت و پرت های زیادی داشته باشند، آن وقت باید حتما یکی از این گنج ها را برای جا دادن وسایل شان اختصاص دهند. شارژر موبایل، خودکار، ماژیک های رنگی، سررسیدهای حساب و تقویم و دفترچه تلفن؛ اینها وسایلی است که در هر خانه ای حداقل دو، سه نفری با هم به آن نیاز دارند. این جور مواقع بهتر است کنج خالی خانه ها را با یک طراحی دلپذیر به محلی برای جای دادن این خرده ریزها تبدیل کرد. یک میز سه گوش و بوم های رنگی و تخته های جادار دیواری فضای کنج را زیباتر از زمان خالی بودنش می کند. این طوری دیگر کسی دنبال شارژر و خودکار هم نمی گردد و لازم نیست کمدها را از این خرده ریزها پر کرد.
اصلا لازم نیست برای دکور کردن گوشه های خانه از گلدان های بزرگ استفاده کنید. در خانه ای که روی هم رفته ۷۰ مترمربع مساحت دارد، نمی شود روی گلدان های مجلل تزئینی حساب کرد. در این جور مواقع اگر خیلی دوستدار گل های آپارتمانی هستید و از طرفی با پخی از کار افتاده خانه تان هم مشکل دارید، بهتر است سراغ گلدان های کوچک بروید با این تفاوت که این بار به جای استفاده از یک گلدان تک می توانید دو یا سه گلدان کوچک در کنجی اتاق به کار ببرید. استفاده از گلدان های کوچک این امکان را به شما می دهد که برای آنها کلی ایده به خرج دهید؛ مثل ردیف چیدن کاکتوس ها در گلدان های رنگی متفاوت یا قرار دادن یک نیمکت چوبی و جادادن گل ها روی آن.
خیلی ها اهل دکور دادن به گوشه های خانه نیستند؛ نه از طاقچه ها خوششان می آید و نه دوست دارند کنار خانه مجللی که با زحمت درست کرده اند یک طاقچه لوازم تحریر یا سیم و دفترچه داشته باشند. اینجاست که باید به فکر گلدان ها بود. در خانه های مجلل و لوکس بیشتر اوقات برای پر کردن فضای کنج های خانه از گلدان های بزرگ استفاده می شود؛ گلدان هایی خاص با گونه هایی از برگ های خاص. درست مانند گلدان های بنجامین ابلق مادرها در چند سال گذشته که با وسواس خاصی گوشه خانه ها را پر می کرد. حالا به جای بنجامین ها گلدان های عجیب دیگری آمده اند. فقط کافی است به اولین گل فروشی محل سر زد.
شاید باورش کمی سخت باشد اما این روزها یکی از ترفندهای مدرن جلوه دادن خانه ها از نگاه طراحان داخلی قرار دادن رخت آویز لباس ها گوشه اتاق است. چندسالی هست که در طراحی اتاق های خواب امروزی سر و کله میله های فلزی بدون داشتن هیچ گونه کاور و پوششی پیدا شده است. درست برخلاف کمدهای مسافرتی گذشته که کاوری پوشیده داشتند و به هر ترفندی لباس ها را از دید دور می کردند. البته استفاده از رخت آویزهای ساده امروزی هم قانون خودش را دارد؛ اول اینکه باید در اتاق های بزرگ تعبیه شود و بعد اینکه فقط لباس هایی را روی آن آویزان کرد که بهترین رخت و لباس های طرف هستند. خرده ریزها باید برود داخل کمدهای اصلی!
معمولا بزرگ ترین مشکل افراد برای کار کردن در خانه نداشتن محل مناسبی برای قرار دادن لوازم کار است. این روزها که دورکاری اهمیت خودش را پیدا کرده خیلی ها هنوز به کار کردن در خانه عادت نکرده اند برای اینکه نمی دانند لوازم مورد نیاز برای کارهای روزمره شان را در کجای خانه کوچک شان جای دهند. بهترین شرایط در این مواقع زمانی است که یکی از اتاق های خانه فضای کنج دست نخورده ای داشته باشد. آن وقت می شود به راحتی و البته با کمی نظم و ترتیب هم پرونده های کاری را سر و سامان داد و هم بقیه لوازم را مرتب کرد. یادتان باشد مشغول بودن به معنی بی نظمی نیست؛ حتی اگر محل کار گوشه اتاق خانه آدم باشد.
با استفاده از وسایل خاص می شود به خانه شخصیت داد به خصوص این روزها که استفاده از وسایل خاک خورده قدیمی باب شده است. این روزها هر کسی یادگاری از مادربزرگ را از داخل انباری بیرون می کشد و کنار خانه اش می گذارد. این یادگاری ها بهترین وسایلی است که می شود آنها را در گوشه دنج خانه جای داد. مانند این میز چرخ خیاطی قدیمی که صاحبش آن را با وسواس تمام در پخی بی استفاده خانه قرار داده و باسلیقه روی آن وسایلی گذاشته که نشان دهنده حال و هوای همان فصل است. وسایل چیده شده روی دکوری خانه به تناسب فصل تغییر می کند اما اصل ماجرا همان میز یادگاری مادربزرگ است که در کنج خانه خودنمایی می کند.
یک راه حل ساده و البته بسیار مفید برای پر کردن جای خالی خانه. درست کردن یک اتاق مطالعه کوچک آن هم فقط با قرار دادن یک صندلی راحتی ساده و یک چراغ پایه بلند، بدون نیاز به میز و لوازم اضافی دیگر. شاید در نگاه اول قرار گرفتن صندلی تک در کنار خانه با آباژور کنارش کمی عجیب به نظر برسد اما سبد کتاب های کوچکی که در کنار صندلی قرار می گیرد می تواند این مشکل را هم حل کند. هر چند در طراحی مدرن امروزی هر چیدمان غیرمتعارفی به نوعی خاص بودن تلقی می شود؛ ضمن اینکه داشتن یک جای مطالعه خوب برای ساعت های خلوتی خانه به همه این حرف و حدیث ها می ارزد!
