انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و پنجمین مجلس خبرگان رهبری دیروز هفتم اسفندماه با مشارکت گسترده مردم برگزار شد. با پایان یافتن زمان رای گیری، این آرا همچنان در حال شمارش است و مردم و جریان های سیاسی منتظر اعلام نتایج این دوره از انتخابات هستند.
جریان های سیاسی با توجه به شعارها و برنامه ای که ارایه کرده اند هر کدام بخشی از آرای مردم را در سبد خود می بییند. با این حال برخی اعضای ستادهای انتخاباتی و رسانه ها و کانال های مجازی وابسته به جریان های مختلف سیاسی به دنبال آنند که نشان دهند برنده انتخابات هستند. در این فضا، برخی طرفداران جریان های اصولگرا با بهره گیری از نمودارها، بیانیه ها و رنگ ها به عنوان نمادهایشان، صفحه های مجازی خود را پر می کنند و هر کدام سعی دارند در فضای واقعی پیروزیشان را پررنگ تر از دیگری نشان دهند. 
این در حالی است که در بیشتر حوزه های انتخاباتی هنوز نتیجه نهایی اعلام نشده و همه باید منتظر باشند تا نتیجه رسمی از طریق نهادهای مسوول اعلام شود. توجه به این نکته ضروری و بایسته است که پیش داوری درباره نتیجه انتخابات با خود چالش های بسیاری را به همراه می آورد که در زیر به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
1- یکی از مهمترین واقعیت هایی که متاسفانه پس از انتخابات تا حدی مغفول ماند زمینه اصلی مشارکت بیشینه و حماسه سیاسی دیروز بود. پیروزی که دیروز به دست آمد اجابت دعوت رهبری برای حضور پرشور مردم پای صندوق های رای بود تا از دل این صندوق ها شایسته ترین ها برای خدمت به ملت برآیند و از بطن این حماسه فرصتی در جهت انسجام ملی، پیشرفت کشور و حراست از امنیت ایران فراهم آید. از این رو مهمترین ویژگی انتخابات هفتم اسفند مشارکت گسترده بود که حتی فراتر از پیش بینی ها و حد انتظار خود را نشان داد. این میزان مشارکت بالا همزمان باعث شادکامی مردم و رضایت مسوولان شد و به نوعی فضای شور و امید در جامعه شکل گرفت.
با در نظر گرفتن فضای همبستگی و همدلی که در جامعه شکل گرفته، نباید این شیرینی مشارکت را با دامن زدن به تعارض های بیهوده جناحی تلخ کرد به ویژه که اکنون انتخابات به پایان رسیده است. به عبارتی این تعارض دیدگاه ها و لشکرکشی های تبلیغاتی باعث می شود که این شادکامی و امید شکل گرفته به سردی و در عین حال رقابتی ناسالم بگراید. 
2- توجه به این نکته ضروری است که از یک روز پیش از انتخابات، رقابت های تبلیغاتی در عمل به پایان رسیده است و نامزدهایی که برنامه هایشان را ارایه داده اند منتظرند که نتیجه قضاوت مردم را درباره برنامه هایشان ببینند. از این رو اکنون دیگر زمانی برای هماوردی و پنجه افکندن جریان های سیاسی بر پنجه یکدیگر نیست. در واقع با به صدا درآمدن سوت پایان رقابت های تبلیغاتی، بازگشت به آن امری غیر منطقی و نادرست است. در این میان برخی گروه ها هنوز خود را در فضای هیجانی تبلیغات می بینند و فراموش می کنند که این دوره به پایان رسیده است.
3- انسجام و همدلی یکی از محورهای مهمی است که همواره مسوولان نظام و به ویژه رهبری بر آن تاکید دارند. اکنون که انتخابات به پایان رسیده است از دل همین انتخابات نمایندگانی به مجلس راه می یابند که با وجود ایده ها و نگاه های مختلف سیاسی باید آرمان های نظام و منافع ملی را بر نگرش های جناحی و گروهی ترجیح دهند. بنابر این، پیش روی جریان های سیاسی اکنون عرصه ای برای تمرین تعامل و همبستگی قرار گرفته تا در خانه ملت مطالبات مردم و مصالح کشور بر هر ضرورت جناحی و گروهی برتری یابد.
در واقع اکنون زمانی است که جریان های سیاسی باید اثبات کنند رقابت های سیاسی و نگرش های جناحی را در ذیل انسجام و منافع ملی تعریف می کنند. از این رو باید گروه های سیاسی نشان دهند که تا چه میزان از این آزمایش موفق بیرون می آیند.
4- یکی از مهمترین نکته ها در این پیوند، لزوم تحقق شعار سال و رهنمود رهبری در زمینه همدلی و همزبانی ملت و دولت است. در درجه نخست جریان های سیاسی، نامزدها و طرفدارانشان باید در برابر یا در فرایندِ هر تبلیغ و جریان سازی سیاسی هوشیار باشند و در وهله دوم با برتر انگاشتن مصالح ملی بر مقاصد سیاسی گروه ها و جناح ها، فضای انتخابات و دستاوردهای آن را نیز به سمت تحقق همین شعار سوق دهند تا با همیاری دولت و مجلسِ آینده مسیر خدمت رسانی به مردم هموار شود.
فرجام سخن اینکه رقابت سیاسی در جای خود مهم و به عنوان متغیر دخیل در چرخش نخبگان، تقویت کننده ثبات و هموار سازنده مسیر توسعه سیاسی است. با این حال نمی توان در راستای تامین منافع گروهی و جناحی با بی اخلاقی های سیاسی از وزن وحدت و همدلی کاست و به شکاف ها و اختلاف های سیاسی دامن زد.