سطح تمام شده یک شایع، عنصر، و یا  معماری و دکوراسیون داخلی چیزی است که هویت و ویژگی آنها را بیان میدارد. سطح یک فضای داخلی اغلب اولین چیزی اسـت که استفاده کننده با آن مواجه می شود. یک سطح کار شده دقیق و یا انتخاب هوشمندانه مصالح می تواند به فضای داخلی معنا ببخشد.انتخاب مصالح و طرز به کار گیری آنها وابسته به ویژگی فضای داده شده ، نیازهای کارفرما، و برنامه طراحی می باشد. پاسخ طراح به نیازهای استفاده کنندگان می تواند فرصتی را برای ارایه گستره ای از احساسات فراهم آورد، 5 حسی شاهانه و باشکوه گرفته تا احساسی ساده و بی پیرایه. به عنوان مثال، شخصیت دیوار پوشیده شده با فولاد زنگ زده کاملاً با حسی همان دیوار که با پارچه ابریشمی لایه دار پوشیده شده باشد و همچنین با سطح دیواری از جنسی لاستیک بافت دار تفاوت دارد. و یا  مبلمان اداری چیده شود ، سطح تمام شده یک شیء با جنسی که آن شی با آن ساخته شده متفاوت است. البته نمونه هایی نیز وجود دارد که سطح تمام شده از همان جنس ساخته  شده است نظیر دیوار آجری .سطوح در معماری و دکوراسیون داخلی به دو شیوه بکار میروند: نصب شاده و یافتنی، سطوح نصب شده در پروژه برای پوشانیدن پارچه ها ، مبلمان اداری ، مبلمان منزل چارچوب و اشیایی که درساختمان موجود هستند استفاده می شوند. این دسته از سطوح می تواند با استفاده از صفحاتی معمولی همانند تخته گچی و یا رنگ که برای پوشش سفت کاری نظیری همچون سنگهای مرغوب و یا چهار تراشهای گرانقیمت را در بر می گیرد. این ها فضا را کامل می کنند و تداعی کننده حال و هوا و داستانی هستند که طراح قصد نمایش آن را دارد. سطوح یافتنی ، پوشش ها و بافت هایی هستند که در وضع موجود ساختمان دیده می شود. آنها می توانند جذاب بوده و برای نمایش داستان زندگی ساختمان بکار روند. سربازان شوروی که در پایان جنگ جهانی دوم ساختمان رایشتاک در برلین را تسخیر نمودند بر روی دیوارهای ان نوشته هایی حک کردند. این نوشته ها در دهه ۱۹۹۰ هنگام بازطراحی ساختمان کشف گردیدند، و شرکت فاستر و شرکاء تصمیم گرفتند که آنها را به صورت یک داستان حفظ کنند. حفظ و نمایش اینشعارها، خاطرهای از تاریخ پیچیده ان بنا می باشد. 

کنترل هویت معماری و دکوراسیون داخلی از طریق مداخله آگاهانه در فضا و نورپردازی و انتخاب دقیق مصالح وظیفه طراح است. برخی از طراحان بر استفاده از مصالح محدود با خطوطی دقیق و جزییاتی مینیمال تاکید دارند؛ که آن را می توان رویکردی مینی مالیستی به شمار آورد. جان پاوسون و کلودیو سیلوسترین از این روش طراحی استفاده می کنند. انها اغلب از تعداد اندکی مصالح فقط پنج یا شش نوع سطح استفاده می کنند، که به دقت اجرا شده و به صورتی ماهرانه نصب شده اند. جان پاوسون صومعه اى درنووى دوور درجمهوری چک اجرا کرده که آن را «دست آورد زندگی» نامیده است. در آن صومعه، نیازهای فضایی راهبانه، جدی و اثیری راهبان سیسترسین" با کار یک طراح سرشناس برای کنترل دقیق نور، تناسبات و استفاده مینی مالی مصالح ترکیب شده است. شاید این نکته شگفت آور باشد که راهبان پس از دیدن تصاویر طرح پوسون برای فروشگاه کلوین کلاین در نیویورک قرابتی روحی را در آن یافته و با وی تماس گرفتند. آنها احساس کردند که زیبایی شناسی کارهای او میتواند نیازهای آنها به بی رنگی، سکوت و انزوا از دنیای بیرون را بازتاب نماید. پالت رنگی کنترل شده مصالح در این پروژه شامل سطح صاف گچی، بتن، چوب و شیشه است، که وقتی هوشمندانه و به صورتی مینی مالی ترکیب گردیدند، تصویری از دقت،

جذبه و حسی مقدسی در فضا را پدید اورده است. از سوی دیگر طراحان می توانند آگاهانه مصالح را با یکدیگر به گونهای ترکیب نمایند که در قالب بازی پر هیاهویی از رنگها و سطوح، تاثیرگذار بوده و یا اشکار شوند. طراح نایجل کوتس با این رویکرد شناخته می شود. کافه بونگو بخشی از یک سری کارهای ساخته شده در ژاپن در دهه ۱۹۸۰ فضایی بود که رنگ ها، مصالح و سطوح با تعداد فراوان در مقابل یکدیگر قرار میگرفتند تا یک فضای ملاقات نامتعارف و دراماتیک را برای پیشگامان مد توکیو خلق نماید. آن کافه در طبقه اول یک بلوک ساختمانی بلند مرتبه بتنی معمولی واقع شده بود، بنابراین طراح این ازادی را داشت که هویت جدیدی را به فضا وارد نماید. یک بال هواپیما در مرکز فضا قرار گرفته، فضا را تحت تسلط خویش درآورده و از آن برای ساماندهی فضاهای نشستن و میزها استفاده شده است. با این کار فضای معمولی قبلی از هویت سورئال جدیدی برخوردار شده است. امروزه مصالح غیرمعمول فراوانی جهت استفاده از فضاهای داخلی وجود دارد که بسیاری از انها از منابعی ناشناخته و سایر فرآیندهای صنعتی برگرفته شده است. معمولاً از آنها به شیوهای که انتظارش نمیرود استفاده می شود. اکنون پلاستیکها، شبکه های فلزی، آکرلیکها، و انواع بافته ها برای استفاده در طراحی سیمای سطوح داخلی کاملاً پذیرفته شده است. طرح دوریانا و ماسیمیلیانو فوکساسی برای رستورانی در فروشگاه امپریو آرمانی در هنگ کنگ با یک نوار قرمز رنگ دراماتیک از جنس فایبر گلاسی شناخته می شود که از کف رستوران برخاسته، میز نوشیدنیها را شکل داده، و پیش از آنکه فضای غذاخوری را به وجود آورد به برود با فضای کافه گره می خورد. این عنصر فراگیر و بزرگ، فضا را سازمان داده و به فضای داخلی هویت ; دار بکار گیری مصالح مختلف برایا سطوح، برخی منابعی نامتعارف مورد استفاده واقع شدهاند که به فضا هویتی خاص میبخشند. مصالح سنتی همانند چوب، گچ، کاغذ دیواری، آجر 9 سنگ، شیشه 9 فلز اغلب به شیوه ای معمول برای ایجاد حس ثبات و مسئولیت بکار می رود، در حالیکه مصالح غیرمعمول و متظاهر می تواند همزمان از مصالح معمول و نامعمول می تواند حال و هوایی مناسب اما عجیب را خلق نماید.