راهبرد: فضاهای داخلی علمی پاسخده

امروزه بازسازی مجدد ساختمانهای اصیل و بزرگ صنعتی برای احداث موزه و کتابخانه ها تقریباً رایج شده است، چرا که این فضاهای بزرگ معمولاً برای چنین کاربری هایی مناسب هستند. در جوامع غربی نگهداری از میراث فرهنگی امر بسیار مهمی است که باعث شده تا کاربریهای جدید و سازگار با ساختمانهای قدیمی تعریف گردد. نیازهای فضایی یک انبار یا یک کارگاه تولیدی قرن نوزدهم آن قدر با نیازهای یک موزه معاصر تفاوت ندارند فضاهای باز و بزرگ با نور طبیعی کافی و مداوم این ساختمانهای قدیمی معمولاً در مناطقی از شهرها واقع شدهاند که دیگر نقش تولیدی نداشته و اغلب در نزدیکی مراکز شهرها قرار گرفته اند و بدین دلیل دوباره استفاده کردن از آنها برای فضاهای آموزشی و فرهنگی بسیار کاربردی و منطقی به نظر می رسد.

یک سالن سینمای هشتاد نفره قرار دارد؛ این مجموعه دربردارنده اتاق های سمینار با اتاق های جانبی، اتاقهای اداری، مبلمان اداری ،  اتاقهای درس، و فضاهای خدماتی می باشد. اولین بخشی که طراحی گردید سالن سینما بود و مفاهیم طراحی سایر فضاهای پروژه متاثر از طرح این سالن به وجود آمد. به طور مفهومی، طراحان فضای داخلی این بنا را به صورت یک بلوک توپر تصور کردند. آنها به این بلوک توپر نور انداختند و آن قسمتهایی که نور از آن رد می شد را از بلوک توپر حذف کردند. آنها نور را در فضای به وجود آمده حرکت دادند و سپس در نقاط مشخص و مهم نور را ثابت کرده و دوباره از فضای آن بلوک توپر کم کردند. هر پرده از این فرآیند، به آنها اجازه میداد که فضای تودرتویی در این بلوک حک کنند تا به فضای مطلوب خود برسند. آنها این نحوه طراحی را به عنوان طراحی از طریق انیمیشن معرفی کردند. «ما معماری خودمان را نه فقط از طریق عکس و ترسیم فنی بلکه با استفاده یوتیوب و چیزهای دیگری نظیر آن هم تعریف می کنیم. بنابراین معماری و دکوراسیون داخلی سینما در واقع طریق انیمیشن صورت گرفت. اما به جای استفاده از کامپییوتر به عنوان ابزار ارایه، از انیمیشن به عنوان مولد طرح بهره گرفتیم.» 

ایده معمول «سالن سینما به عنوان یک جعبه سیاه» کاملاً تغییر کرد و تبدیل به یک سری دیواره های زاویه دار و گشایش های ظریفی شد که در داخل ساختمان به وجود آمده اند. مسیری که در داخل فضا طی می شود کاملاً گویای تفاوت بین قدیم و جدید می باشد. فضاهای داخلی سه خانه ای که جلوی این ساختمان را تشکیل می دهند به رنگ خاکستری درآمده اند تا یادآور فیلمهای سیاه و سفید دوران قدیم باشند. بازدید کنندگان پس از عبور از این فضای خاکستری ناگهان با سطوحی زاویه دار و رنگی مواجه شده که فضاهایی سیال را به وجود میآورند. این زبان برونگرا یادآور فیلم است ولی از نگاه کاربردی می توان گفت که این فضای داخلی بازدید کننده را از سادگی روزمره یک ساختمان معمولا جدا کرده و وارد فضای داخلی ای می کند که از سکانس هایی سینمایی شکل گرفته است. کتابخانه بانوان بخش شرقی لندن در سال ۱۹۲۶تاسیس شد. مجموعه کتابهای این کتابخانه که تا پیش از این در نقاط مختلفی نگهداری می گردید. در ۱۹۷۷ جمع آوری شد. دار سال 2002 دفتر معماری رایت و رایت یک مرکز دائمی برای این کتابها طراحی کردند. طراحان این پروژه که برای تغییر عملکرد یک حمام عمومی به کتابخانه، آن را بازسازی و گسترش داده بودند، برای نگهداری نمای ساختمان اصلی به عنوان یادآور این بنای قدیمی و تاریخچه مربوط به آن ارزش بسیار زیادی قائل بودند . مخزن و فضاهای مطالعه در یک بلوک مجزامستقیم خورشید جدا شده و تهویه طبیعی آن توسط می گیرد. عناصر جدید کتابخانه پشت نمای ساختمان تعبیه شده اند تا یادآور قدرت جنبش زنان باشد. کایکسبا فوروم در مادرید اسپانیا که توسط هرزوگ ودموران بازسازی شده است فضایی است که داخل یک نیروگاه اواخر قرن نوزدهم قرار گرفته است. طراحان دو دخالت تاثیرگذار در ساختمان داشته اند که بنا را تبدیل به یک فضای مناسب برای کاربرد فرهنگی آن نموده است. اولین حرکت این بود که بنا را در ارتفاع توسعه دهند که این کار توسط اضافه کردن یک بخشی سنگینی بر بام این بنا انجام گرفت. در حرکت دوم بخشی عمده ای از دیوارهای آجری این ساختمان در طبقه همکف برداشته شده که این کار در تضاد با حرکت اول قرار می گیرد. این کار یک فضای باز در طبقه همکف به وجود میآورد که به نظر می رسد از آن طرف یک میدان عمومی کوچک شروع شده و تا اعماق موزه ادامه می یابد. این مرتفع کردن ساختمان و جدا ساختن طبقه همکف از طبقه فوقانی دو «دنیا» درست میکند؛ که یکی فضای زیرزمین است که «جعبه های سیاه» مانند سالنهای تئاتر و سالنهای سینما و غیره را درون خویش جای میدهد، و آن دنیای بالاتر که گالری ها، رستورانها و دفاتر کار را در بر دارد. این برش قاطع، ساختمان را از سنگینی نجات داده و به صورتی دقیق عملکردهای مختلف را بین این دو فضای تاریک و روشن تقسیم کرده است.