زمانی که نمایندگان ایران و 1+5 (شامل روسیه، آمریکا، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان) پس از 22 ماه گفت وگوهای فشرده و پیچیده روی متن برنامه ی جامع اقدام مشترک به توافق رسیدند بازار بحث و تحلیل در مورد این توافق داغتر از گذشته شد. در این فضا برخی توافق ایران با 6 قدرت جهان را «تاریخی و خوب» و شماری دیگر «بد» قلمداد می کنند. به این ترتیب، در کنار نقدهای مفید و سازنده، انتقادهای لجوجانه و مخربی نیز با اهدافی خاص در چند ماه گذشته صورت گرفته است. انتقادهایی از این دست نه تنها به شفاف سازی متن توافق کمکی نکرد بلکه سبب ایجاد شبهه هایی در مورد برجام شد. در ادامه به شماری از انتقادها اشاره کرده و به آن پاسخ می دهیم. ***نقد: با وجود تاخیر در انتشار ترجمه ی فارسی برجام، ترجمه ی این متن از دقت لازم برخوردار نبود. وزارت امور خارجه با ترجمه ی ناصحیح و همچنین تاخیر در انتشار آن قصد انحراف افکار عمومی را داشت و همین موضوع اوایل مردادماه به بحث و جدل در مجلس شورای اسلامی انجامید. **پاسخ: این اتفاق موضوع تازه یی نیست و پیشینه ی چنین انتقادی به «بیانیه ی سوییس» برمی گردد. پس از خوانده شدن بیانیه ی سوییس مشخص شد که ابهام نه به خاطر اختلاف در متن مشترک بلکه ناشی از ترجمه ی فارسی سخنان «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا بود که متن انگلیسی برجام را خواند. متن توافق وین نیز در ابتدا به زبان انگلیسی نوشته و سپس به زبان های ایتالیایی، آلمانی، فرانسوی و فارسی ترجمه شد. بنابراین، طبیعی است که ترجمه ی سندی با این درجه از اهمیت چند روز زمان می برد. افزون بر کارشناسان وزارت امور خارجه، نهادهای دیگری نیز مسوولیت ترجمه ی برجام را بر عهده گرفتند. به عنوان مثال سازمان انرژی اتمی ترجمه ی بخش های فنی متن را انجام داد. نکته ی مهم اینکه درک درست متن انگلیسی و همسنجی آن با متن ترجمه شده نیاز به تخصص و همچنین تسلط به هر 2 زبان دارد و نمی توان تنها بر مبنای برداشت های خاص و گمانه زنی ترجمه ی برجام را مورد بررسی قرار داد. از این رو، اتهام زنی به ترجمه ی برجام بدون ارایه ی سند و مدرک تنها به تشویش افکار عمومی می انجامد. *** نقد: گروه 1+5 در توافق وین محدودیت های بیشتری نسبت به گذشته بر ایران تحمیل کرد. این در حالی است که مهمترین خواسته ی ایران که همان لغو تحریم ها است جامه ی عمل نپوشیده است و حتی به خاطر اختلاف های درون کنگره احتمال پابرجا ماندن آن نیز وجود دارد. **پاسخ: تحریم هایی که علیه برنامه ی صلح آمیز هسته یی ایران شکل گرفته یکی پس از دیگری در حال لغو شدن است اما در روز اجرایی شدن توافق همزمان همه ی تحریم های مشخص شده در متن برجام برداشته خواهد شد. بر اساس توافق وین مشخص شد که تحریم های اقتصادی و مالی در حوزه های بانکی، مالی، نفتی، گازی، پتروشیمی، تجاری، بیمه و حمل و نقل اتحادیه ی اروپا و آمریکا که به بهانه ی فعالیت های هسته یی علیه ایران وضع شده است در ابتدای اجرای توافق به طور یک جا لغو می شود. در صورتی هم که هر یک از اعضای 1+5 نتواند به تعهدهای خود عمل کند ایران نیز به راحتی اقدام های داوطلبانه ی خود را کنار می گذارد و به شرایط قبل از توافق بازخواهد گشت. مهمترین دستاورد تیم مذاکره کننده ی ایران، لغو 6 قطعنامه ی گذشته ی شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از صدور قطعنامه ی 2231 بود تا به این وسیله همه ی تحریم هایی که بر اساس قطعنامه های پیشین بر ایران تحمیل شده بود لغو شود. با وجود اصرار و پافشاری طرف مقابل بر تعیین بازه ی زمانی 20 ساله، مذاکره کنندگان ایرانی توانستند در این توافق خروج کامل پرونده ی هسته یی ایران را از شورای امنیت تا 10 سال آینده تضمین کنند. پیش از صدور این قطعنامه ی شورای امنیت، شورای وزیران امور خارجه ی اتحادیه اروپا بیست و نهم تیرماه بر توافق ایران و 6 قدرت جهانی مُهر تایید زد. همچنین این شورا نهم مردادماه با انتشار بیانیه یی نخستین اقدام ها را برای اجرای برجام تصویب کرد. در آمریکا نیز تا امروز دست کم 38 سناتور از برجام حمایت کرده اند که این از احتمال بالای شکست مخالفان توافق هسته یی در کنگره حکایت دارد. *** نقد: چرا پس از دستیابی به توافق، تنها تحریم های مرتبط با پرونده ی هسته یی لغو می شود و دیگر تحریم ها به قوت خود باقی خواهند ماند؟ ** پاسخ: پیشینه ی تحریم های آمریکا علیه ایران به بیش از سه دهه می رسد اما تحریم های اصلی و تاثیرگذار غرب پس از مطرح شدن موضوع برنامه ی هسته یی علیه کشور ما شکل گرفت. پس از انتقال پرونده ی هسته یی ایران از شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل، بین سال های 1385 تا 1390 خورشیدی تحریم هایی بر اساس 6 قطعنامه با شماره های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) بر ایران تحمیل شد؛ تحریم هایی که نزدیک به 80 درصد از مجموع تحریم های تحمیل شده علیه کشورمان را در بر می گیرد. افزون بر آن، ورود تیم مذاکره کننده ی ایران به مسایل غیرهسته یی همچون لغو تحریم های حقوق بشری می توانست گفت وگوها را از مسیر اصلی خود خارج کند. *** نقد: تحریم های تسلیحاتی و موشکی باید همزمان با دیگر تحریم های هسته یی در روز اجرای توافق برداشته شود اما متن برجام از لغو مدت دار آن حکایت دارد به طوری که تحریم های تسلیحاتی پس از پنج سال و تحریم های موشکی پس از هشت سال لغو خواهد شد. بنابراین، پابرجایی تحریم های تسلیحاتی و موشکی از نقاط ضعف توافق وین به شمار می رود. ** پاسخ: بر اساس تحریم های تسلیحاتی که در قطعنامه ی 1929 بر ایران تحمیل شد، همه ی کشورهای عضو سازمان ملل از انتقال هرگونه تانک، خودروهای زرهی، هواپیماهای جنگی، بالگردهای تهاجمی، توپخانه ی کالیبر بالا، کشتی های نظامی، موشک و سیستم ها و قطعه های مرتبط با آن به ایران منع شدند. در چنین شرایطی، لغو تحریم های تسلیحاتی و موشکی در کنار تحریم های اقتصادی کار آسانی نبود و سه دور تمدید گفت وگوها تنها در نشست پایانی وین نتیجه ی پافشاری تیم هسته یی ایران بر لغو این دسته از تحریم ها بود. تیم دیپلماسی ایران در وین با وجود مقاومت سرسختانه ی طرف مقابل توانست افزون بر لغو ممنوعیت خرید کالاهای حساس با کاربرد دومنظوره، امتیاز لغو تحریم های تسلیحاتی را در بازه ی زمانی پنج ساله و لغو تحریم های موشکی را در بازه ی زمانی هشت ساله از طرف مقابل بگیرد. از دیگر دلایلی که 1+5 نپذیرفت تحریم های تسلیحاتی را همزمان با تحریم های اقتصادی لغو کند به نقش و اهمیت رای کنگره ی آمریکا در برداشتن تحریم ها برمی گشت. *** نقد: تیم هسته یی در توافق وین برخی خط های قرمز را زیر پا گذاشت. ** پاسخ: در جریان گفت و گوهای هسته یی، هر 2 طرف امتیازهایی را کسب و همچنین واگذار کرده اند اما این به معنای بی توجهی به منافع ملی و نادیده گرفتن خط های قرمز نیست. کاهش سطح و میزان غنی سازی هیچ زمان در زمره ی خط های قرمز نبوده است بنابر این مهمتر از شمار سانتریفیوژها، حفظ توانایی ها و زیرساخت های هسته یی ایران است که بر اساس توافق وین ثابت مانده و به تایید 1+5 و سایر کشورهای جهان رسیده است. غرب که سال ها بر توقف غنی سازی و تعطیلی مرکزهای هسته یی ایران تاکید می کرد در نتیجه ی برجام به طور رسمی بر قانونی بودن فعالیت های صلح آمیز ایران مُهر تایید زد. فراتر از شناسایی فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان، ایران بر اساس توافق وین می تواند در قامت صادرکننده ی اورانیوم غنی شده ظاهر شود و 2 محصول راهبردی «اورانیوم غنی شده» و «آب سنگین» خود را به بازارهای جهانی عرضه کند. *** نقد: ساز و کار بازگشت پذیری تحریم ها در قطعنامه 2231 یکی از مهمترین اشکال های وارد شده بر توافق است. برمبنای این اصل اگر طرف مقابل به این نتیجه برسد که ایران به تعهدهای خود عمل نکرده است تحریم ها به صورت خودکار بازخواهد گشت. **پاسخ: بازگشت پذیری تنها به منافع طرف غربی توجه ندارد بلکه امری دوسویه و متقابل است؛ به این معنی که در شرایط بازگشت تحریم ها، ایران نیز می تواند به فعالیت های هسته یی گذشته ی خود ادامه دهد. طرف مقابل تجربه ی ناکارامدی استفاده از تحریم را دارد که این ابزار فرسوده نه تنها فعالیت های هسته یی ایران را تعطیل نکرد بلکه به بومی شدن و پیشبرد آن نیز کمک کرد. غرب می داند بازگشت تحریم ها نمی تواند به توقف برنامه ی هسته یی ایران کمکی کند. افزون بر آن، تنها تحریم هایی که تا سال 1390 بر ایران تحمیل شده است برگشت پذیر خواهند بود. *** نقد: قطعنامه ی 2231 نیز همانند قطعنامه های پیشین ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد با عنوان «اقدام در موارد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز» صادر و به رغم ادعاهای تیم هسته یی تنها محدودیت ها و اعمال تنبیهی علیه ایران تعلیق شده است. **پاسخ: ضرورت لغو قطعنامه های شورای امنیت و خروج جمهوری اسلامی ایران از ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد از مهمترین هدف هایی بود که به رغم مخالفت آمریکا به طور جدی دنبال شد. بر اساس این قطعنامه ی جدید، بررسی پرونده ی هسته یی ایران طی 10 سال آینده در شورای امنیت برای همیشه پایان می یابد. قطعنامه ی 2231 بر اساس اصل بیست و پنجم منشور صادر شده است. نکته یی که باعث ابهام در این موضوع شده است به چند اشاره ی قطعنامه 2231 به ماده ی 41 با هدف لغو تحریم های مربوط به آن ماده برمی گردد. در مجموع، این نخستین موردی است که کشوری با مذاکره و بدون درگیری از ذیل فصل هفتم خارج می شود و جالب تر آنکه خود در نگارش قطعنامه مشارکت می کند. ***نقد: در جمع بندی گفت وگوها، رسیدگی به شکایت ها و سازوکارهای حل و فصل آن پیش بینی شده است. در این سازوکار دست جمهوری اسلامی ایران بسته است چرا که طرف مقابل حق وتو و شرایط حضور در شورای امنیت را دارد و در صورت بروز اختلاف، نتیجه به نفع غرب رقم خواهد خورد. **پاسخ: برجام پیش بینی کرده است در صورتی که هر یک از اعضای 1+5 یا ایران طرف مقابل را ناقض تعهدهای برجام بداند این موضوع برای رسیدگی به «کمیسیون مشترک» و سپس به «هیات مشورتی» فرستاده می شود. پس از طی این روند در صورت حل نشدن اختلاف، در نهایت موضوع به شورای امنیت واگذار خواهد شد. بنابراین، در متن برجام تلاش شده است که با پیش بینی فرایندها و رویه های غیراجباری و مداراجویانه، مسایل مورد اختلاف حل و فصل شود. به نظر نمی رسد سوءاستفاده یی از این فرایندها در 1+5 صورت گیرد چرا که این کشورها پیشتر همه ی بهانه ها و رویه های لازم را حتی برای تشدید تحریم ها در اختیار داشتند. از طرفی در هر تفاهم و توافقی فرایندها و راهکارهایی برای حل اختلاف های احتمالی پیش بینی می شود. بنا بر این، در نظر گرفتن چنین بندی در متن برجام بیش از آن که به معنی اراده ی طرف های مذاکره کننده بر نقض توافق باشد به منزله ی بستن راه های شکست برجام است.

شماری می گویند نتیجه ی مذاکرات را نباید به اقتصاد کشور گره زد اما پیامدهای توافق هسته یی که مهم ترین آن لغو تحریم های ایران است در سرنوشت بازارها و صنایع مختلف، حتی کسب و کارهای غیر مولد انکارناشدنی است و اولین اثر آن را هم می توان تزریق 120 میلیارد دلار درآمدهای مسدود شده ی ایران در رگ های اقتصاد کشور در بازه ی زمانی مشخص دانست. با این حال، تصویری که برای مردم از شرایط اقتصادی پس از تحریم ترسیم شده گاهی متفاوت از چیزی است که مسوولان با توجه به حال و روز اقتصاد کم رمق ایران می بینند. 
لغو یک جا و کامل تحریم هایی که به بهانه ی واهی فعالیت های غیرصلح آمیز هسته یی به ایران تحمیل و در طول چند سال گذشته تشدید شد، رفع مانع های مبادله های پولی و مالی با برداشته شدن تحریم های سوییفت، بهبود فضای تجارت و ایجاد زمینه یی برای رشد سرمایه گذاری از مهم ترین دستاوردهای توافق برد- برد در مذاکرات هسته یی برای اقتصاد ایران است و هیچ تردیدی نیست که لغو تحریم ها می تواند قطار اقتصاد را به ریل رشد و توسعه بازگرداند. حال نکته این است که امروز در چه شرایطی قرار داریم و شرایط پس از تحریم ها چگونه خواهد بود؟ 
دولت نهم و دهم با اجرای غلط سیاست هدفمندسازی یارانه ها، هزینه ی 50 هزار میلیارد تومانی بابت تزریق یارانه ی ماهانه 45 هزار و 500 تومانی روی دست دولت بعد از خودش گذاشت. این در شرایطی صورت گرفت که هشت سال دولت های نهم و دهم دوران اوج درآمدهای نفتی کشورمان بود و در برابر، بودجه ی سال جاری با نفت 72 دلاری بسته شد. طرفه آنکه با گذشت چهار ماه از آغاز سال قیمت نفت به گرد این رقم هم نرسیده است. 
از سویی دیگر بدهی های دولت سر به فلک می کشد و بنا بر اعلان رییس دولت یازدهم در آذرماه 1392 دست کم 743 هزار میلیارد تومان برآورد شده است. دولت تنها به پیمانکاران در حوزه ی راه و حمل و نقل چیزی حدود پنج هزار میلیارد تومان بدهی دارد که از دولت دهم به ارث رسیده است. بر اساس گفته ی رییس جمهوری، بدهی دولت به صندوق تامین اجتماعی و بازنشستگی 60 هزار میلیارد تومان و بدهی دولت به پیمانکاران بخش های مختلف و خصوصی هم حدود 55 هزار میلیارد تومان است. ارزش تعهدهای سفرهای استانی در دولت های گذشته نیز بر 211 هزار میلیارد تومان بالغ می شود که از این مقدار فقط 32 درصد انجام و اجرا شده و بقیه با بار مالی 143 هزار میلیارد تومان بر عهده ی دولت بعدی قرار گرفته است. 
گزارش های رسمی بانک مرکزی هم می گوید مجموع بدهی بخش دولتی به بانک ها در پایان سال 1393 با 37 درصد رشد به 104 هزار و 34 میلیارد تومان رسید و بدهی بانک ها به بانک مرکزی با 42.4 درصد افزایش 85 هزار و 804 میلیارد تومان محاسبه شد. 
از سویی دیگر دولت برای بودجه ی عمومی سال جاری 267 هزار میلیارد تومان باید کنار بگذارد و این رقم صرف پرداخت حقوق کارکنان دولت می شود. افزون بر تمام بدهی های انباشت شده در طول هشت سال دولت نهم و دهم، طبق تازه ترین گزارش رسمی بانک مرکزی بدهی های خارجی کشور (تعهدات بالفعل) در پایان اردیبهشت ماه سال جاری بالغ بر پنج میلیارد و 215 میلیون دلار برآورد شده است. به این ترتیب دولت با این حجم بدهی و شرایط نابسامان بازار نفت متعهد به پرداخت یارانه ی نقدی به 74 میلیون نفر است. 
تورم بیش از 40 درصد و رشد اقتصادی منفی در قالب رکود تورمی شرحی از احوال اقتصاد ایران در اواخر دولت دهم بود. پس از کنار رفتن دولت گذشته در حالی که بدهی های کلان اقتصاد کشور را فلج کرده بود، رو شدن رقم های درشت فسادهای مالی و اختلاس ها و بی انضباطی مالی کار را برای دولت یازدهم سخت تر کرد. از سویی دیگر حجم انبوه واردات طی یک دهه ی گذشته بازار تولید را کساد و خطوط تولید صنایع مولد را به تعطیلی کشاند. کابینه ی یازدهم دولت را با نرخ بیکاری بیش از 12 درصد تحویل گرفت که البته توانست این رقم را به 10 درصد برساند با این حال مشکل اشتغال همچنان بر شانه ی اقتصاد کشور و جامعه سنگینی می کند. البته این عددها و رقم ها گوشه یی از وضعیت بحرانی اقتصاد ایران را نمایان می سازد؛ وضعیتی که به گفته «عباس آخوندی» به عنوان یکی از اعضای کابینه ی یازدهم، تمام معیارهای لازم را برای اعلام بحران مالی داشت. 
به یقین توافق برد- برد وین نمی تواند در حل این مشکل های ساختاری و بنیادین اقتصاد ایران که حاصل چند سال سوء و ضعف مدیریت است، معجزه وار عمل کند. در این بحبوحه که دولت درگیر رسیدن به فرمول و راهکاری برای رفع این چالش ها و باز کردن گلوگاه های اقتصادی کشور است، عده یی انتظارهای نابه حقی را برای مردم در شرایط پس از تحریم ترسیم و القا می کنند. 
این انتظارهای پساتحریمی در نقطه هایی تمرکز یافته که بیشترین نقدینگی مردم در آن انباشت شده است یعنی بازارهای سنتی ارز، طلا و معامله ی کالاهای سرمایه یی مانند ملک و همچنین بازار سرمایه با نگاهی متفاوت با بازارهای سنتی. 
از مهم ترین انتظارهایی که بین مردم ایجاد شده و رواج یافته است کاهش نرخ ارز پس از توافق هسته یی و لغو تحریم ها است. در طول 2 سال گذشته که مذاکره بین ایران و گروه 1+5 با رویکردی نو ادامه پیدا کرد، در دوره هایی مردم و شماری از فعالان اقتصادی نوسان های نرخ ارز را نشان دهنده ی سمت و سوی گفت وگوها می پنداشتند اما تجربه ی مذاکرات مقدماتی در آذرماه سال 1392 در ژنو و مذاکرات سه ماه گذشته در لوزان نشان داد که مثبت بودن فضای مذاکرات هم نمی تواند نرخ ارز را به طور قطعی، منظم و پایدار پایین بیاورد. هر چند پس از توافق های اولیه نرخ ارز با شوک قیمتی در بازار کاهش می یافت اما پس از چند روز به ثبات قبل از این رویدادهای هسته یی برمی گشت. 
واقعیت این است که پس از افزایش ناگهانی و چندبرابری نرخ ارز در سال های گذشته هنوز هم برخی انتظار کاهش قیمت ها و بازگشت آن به سطح سال 1391 را دارند. این در حالی است که اشتباه مسوولان دولت نهم و دهم در جلوگیری از افزایش پلکانی و تدریجی بهای ارز باعث شد این قیمت در عرض چند ماه رشدی سرسام آور را شاهد باشد. 
با وجود این، انتظاری غلط در افکار عمومی ایجاد شده مبنی بر اینکه قیمت ارز پس از تحریم فروکش می کند و به دنبال آن نرخ کالاها و خدمات وارداتی و حتی داخلی کاهش می یابد. این در حالی است که نرخ ارز به شکلی شناور و بر اساس سازوکار بازار تعیین می شود. 
این انتظار کاهش قیمت در دیگر بازارها مانند بازار مسکن که کمترین تاثیرپذیری را از نتیجه ی مذاکرات هسته یی دارد هم دیده می شود حال آنکه که مسکن نه کالای وارداتی است و نه وابسته به ارز چرا که تمام مواد اولیه و مصالح ساختمانی مورد استفاده ی آن در داخل کشور تولید می شود. 
هر چند دستاوردهای توافق یعنی لغو تحریم ها و بهبود روابط خارجی و نیز مناسبات تجاری و تسهیل فرایند مبادله های مالی فضای کسب و کار و بازرگانی را از رکود خارج می کند و درهای ورود به بازارهای بین المللی به روی بنگاه های تولیدی کشورمان باز می شود اما بی شک پیامدها و آثار مثبت لغو تحریم ها در کوتاه مدت نمی تواند خود را در معیشت مردم به خصوص قشرهای متوسطِ رو به پایین نشان دهد. واقعیت این است که اجرایی سازی توافق و پیامدهای آن نظیر ورود سرمایه های خارجی به ایران و رشد سرمایه گذاری در مدت زمان کوتاه انجام نمی شود و این گردش نقدینگی ها بین دهک های مختلف زمان بر خواهد بود. 
در اینجا این پرسش مطرح است که راهکار و تدبیر دولت در برابر انتظارهای به وجود آمده ضمن بایسته های تداوم امید بین مردم چیست؟ کارشناسان معتقدند مناسب ترین راهکار برای بهبود سریعتر شرایط اقتصاد نابسامان کشور این است که پول های مسدود شده ی ایران در خارج از کشور پس از آزادسازی وارد سرمایه گذاری در حوزه ی انرژی شود؛ منابع مالی که به گفته ی وزیر امور خارجه ی آمریکا رقم آن به چیزی حدود 120 میلیارد دلار می رسد. 
مهم ترین محل درآمد کشور فروش نفت است و تزریق سرمایه به این حوزه می تواند تولید نفت را از روزانه حدود یک میلیون و 200 تا 300 هزار بشکه به 2 میلیون بشکه و بیشتر هم برساند. افزایش تولید پس از لغو تحریم ها هم با افزایش درآمد مساوی است. بنابراین با افزایش درآمد حاصل از فروش نفت و افزایش نقدینگی، محدودیت های اعتباری دولت کاهش می یابد و بسیاری از مشکلات اقتصادی از میان برداشته می شود. 
نکته بسیار مهمی که وجود دارد، موضوع مدیریت پس از تحریم است. عده یی از کارشناسان معتقدند مدیریت پس از تحریم اگر سنگین تر و دشوارتر از مدیریت پیش از تحریم نباشد، هم سطح آن است. در دوره ی پساتحریم دیگر نباید مرتکب خطاهای پیشین شد و منابع مالی و اعتبارات را در اختیار واردات قرار داد بلکه دوره ی پساتحریم بهترین فرصت برای ظهور و رشد واحدها و بنگاه های تولیدی و ورود ایران به بازارهای جهانی است. 
همانطور که گفته شد، این واقعیتی انکارناپذیر است که اقتصاد ایران قبل از تشدید تحریم ها هم اقتصادی بحران زده و اسیر سوء مدیریت ها، سیاست واردات، فساد مالی و جهت گیری اشتباه در سرمایه گذاری ها بود. پس باید با نگاهی درازمدت و برکنار از شتابزدگی به پیامدهای توافق هسته یی نگریست. 

- چیدمان راحت مبلمان

بزرگ یا کوچک بودن یک اتاق آنقدر در میزان راحتی آن موثر نیست ، بلکه انتخاب نوع مبلمان و نحوه چینش آن است که فضا را برای ما تبدیل به محیطی راحت  می کند.

اتاق نشیمنی با در و پنجره زیاد ، شومینه در مرکز
در چنین اتاقی بهتر است مبلمان در وسط اتاق قرار گیرد . برای راحتی مهمانها ، بهتر است مبل و کاناپه رو به روی هم باشند . زیر مبل ها و میز وسط آنها بهتر است یک قالیچه زیبا بیندازید . برای پر کردن اطراف اتاق، می توان از انواع صندلی ها ، میز ، کمد و یا قفسه استفاده کرد.

اتاقی که پنجره رو به بیرون دارد ، بدون شومینه
اگر اتاق نشیمن شومینه ندارد ، باید المان دیگری به عنوان پایه چیدمان مورد استفاده قرار گیرد . این المان می تواند یک تلویزیون یا پنجره بزرگ باشد . یک تابلوی بسیار بزرگ نیز  می تواند ، نقطه کانونی در اتاق ایجاد کند.

راحتی و صمیمیت
مبل و صندلی ها نباید در فاصله بیشتر از 5/2 متر از هم قرار گیرند تا مهمان ها بتوانند راحت با یکدیگر صحبت کنند و نزدیک هم باشند . برای زیبایی بیشتر می توانید دو کاناپه بزرگ را رو به روی هم در وسط اتاق بگذارید و صندلی ها را در انتهای طرفین آنها قرار دهید تا فضای مناسبی برای گپ زدن فراهم گردد .

شلوغ اما جذاب
بین مبل و صندلی ها باید حداقل 75 سانتیمتر فاصله باشد تا بتوان براحتی میان آنها رفت و آمد کرد . بین میز و مبل هم باید 36 تا 46 سانتی متر فاصله باشد.

فضای باز
در اتاق های بزرگ که فضای باز و فاصله مبل ها از هم بیشتر است ، باید برای راحتی بیشتر مهمانان برای هر مبل و کاناپه یک میز عسلی در نظر گرفته شود. حتی می توانید از دو میز گرد بزرگ در بین مبل ها استفاده کنید که به چیدمان زیباتر فضا هم کمک می کند.

انبار وسایل
کمدها یا بوفه های بزرگی که در کنار دیوارها قرار می گیرند می توانند بهترین گزینه برای انبار وسایل ریز و درشت اتاق باشند. میز تلویزیون را هم می توانید طوری انتخاب کنید که کمد داشته باشد.

ممکن است فکر کنید برای وسایلی که دارید جای زیادی لازم است اما با رعایت نکات زیر می‌توانید حداکثر استفاده را از فضا ببرید

حداکثر استفاده از یک مکان به سه عامل رنگ، مبلمان و مرتب‌بودن بستگی دارد.

در این بین نقش رنگ در جادار نشان دادن فضا از بقیه بیشتر است.

از رنگ روشن و شفاف برای دیوارها استفاده کنید. رنگ‌های تیره اتاق را کوچک‌تر نشان می‌دهند. به جای رنگ‌های تیره به سایه‌های روشن‌ اکتفا کنید.

به جای بنفش پررنگ از رنگ یاسی و به جای لاجوردی از آبی کم‌رنگ استفاده کنید.

استفاده از رنگ سفید و روشن درک بیشتری از فضا ایجاد می‌کند. برای بلندتر نشان دادن سقف‌ها آن‌ها را سفید یا چند درجه از دیوار روشن‌تر کنید.

انتخاب مبلمان و لوازم تزیینی، در بزرگ یا کوچک به نظر آمدن منزل نقش دارند.

در مورد اتاق پذیرایی بهتر است از مبلمان کوچک‌تر استفاده کرده، فضا را پر نکنید.

حتما شنیده‌اید آینه با انعکاس نور اندازه اتاق را بزرگ‌تر نشان می‌دهد. به خصوص اگر یک یا دو آینه را کنار پنجره یا جایی قرار دهید که نور زیاد و طبیعی به آن‌ها برخورد نماید.

دیوارها را زیاد شلوغ نکنید. استفاده بیش از حد از پوستر، قاب عکس، وسایل تزیینی حتی همان آینه دیوارها را بسته‌تر نشان می‌دهد.

پنجره‌ها را به طور کامل نپوشانید، از پرده نازک استفاده کنید.

وقتی صحبت از مرتب بودن و جمع‌آوری می‌شود یعنی هیچ فضایی را بدون استفاده نگذارید.

می‌توانید از یک رومیزی بزرگ استفاده کرده، سبدهای حصیری را در زیر آن قرار دهید و خرت‌و‌ پرت‌های مختلف را از معرض دید دور کنید.

استفاده از صندوق مادر بزرگ، میز بزرگی برای قهوه یا نیمکت مناسبی خواهد بود که وسایل زیادی را نیز در خود جا خواهد داد.

با یک هزینه، جایی را نه تنها به تلویزیون بلکه به سایر وسایل صوتی- تصویری حتی سی‌دی‌های مختلف، کتاب و کلکسیون اختصاص دهید و مانع از ریخت‌و پاش شوید.

نبودن وسایل اضافه روی میزها و زمین، خانه را بزرگتر نشان می‌دهد. جاهای عبور را باز، خلوت و تمیز نگه دارید.

به جای استفاده از آباژورهای رومیزی دست‌و پا گیر از دیوارکوب استفاده کنید.

اگر از اتاق خواب در روز برای کار استفاده می‌کنید، تخت‌های تخت خواب‌شو که می‌توانند حکم کاناپه را نیز برای شما داشته باشند، بسیار مناسب هستند. 

مبل‌ها را با فاصله از دیوار قرار دهید. به خصوص در جاهایی که تردد زیاد است بگذارید فضایی برای رفت‌وآمد وجود داشته باشد.

نماسازی با آجر سه سانتی متری

امیدوارم از این پروژه که از آرشیو سایت ارسال شده راضی باشید.

از همینجا از شما عزیزان درخواست دارم هر اطلاعاتی که در ارتباط با رشته معماری و عمران در اختیار دارید برایم ارسال کنید تا با نام خودتان در سایت انتشار بدم و بقیه دوستان هم استفاده کنند.

نماسازی با آجر سه سانتی متری

پیوند آجر سه سانتی با سفت کاری

اتصال آجر۳ سانتی و سفال مجوف توسط توری گالوانیزه

روش صحیح نماسازی آجری

نقوش آجری در نماسازی

اصولاً از شطرنج بندی می توان انواع نقوش آجری را در بهترین شکل ممــکن از انـواع طـــــــرح های خفته و راســته ، حصـیری ، جـناغی ، گل برگردان ، سم آهویی ، کلوک بندان و بسیاری دیگر از طرح های ذکر شده و شاخه های بس فـراوان آن ها هرچند به شکل قـاب بندی خرد و متوسط با پیش آمدگی در متن هره بنـدی به اندازه ۲ سـانتـی متر از بر « اسپر » ساده و طویل آجری و به واقع کل نمای ساختمان را متحول ساخت و هنر آفـرید. بـنابراین برآن شـدیم که چـند نمونه از «نقوش آجری » را در این قسمت بیاوریم.

ترازسازی محل نصب سنگ نما

توجه ۳ : اولین رج سنگ نما می تواند به نام سنگ مسنی از نوع دو تیشه ، تیره یا سیاه باشد تا اولاً سبب شکل دهی به نما شده ، ثانیاً در اثر ترشح آب باران و غیره اثر لک شدن در ازاره سنگ به چشم نیاید. ضمناً این رج که به نام سنگ مسنی یا ازاره مشهور شود. در مواردی ، پس از رج مسنی یا ازاره ، امکان استفاده از قرنیز با پیش آمدگی به اندازه ۱ تا ۲ سانتی متر که امروزه « تخم مرغی » گفته می شود مورد استفاده باشد.

قاپان اندازی عمودی در سنگ کاری

ایرانیان پس از غروب آفتاب در شب چهارشنبه آخر سال، آتشی می افروختند و با پریدن از سر آن، با نوایی آهنگین از آتش می خواستند تا زردی، غم و بیماری را از آنان بزداید و سرخی، شادابی و سلامتی را به آنان ارزانی دارد. این رسم اما در گذر سال ها دگرگون شده است و دیگر آن شادابی و سرخی را به ارمغان نمی آورد.
روزهای منتهی به نوروز همواره با هیجان و شادی همراه است اما در کنار این شادی گاه صداهای گوشخراش ترقه و نارنجک صوتی موجب فشارعصبی و نگرانی شهروندان می شود. این صداها آژیر فرارسیدن چهارشنبه سوری است. در این میان هشدارها و برخی تصمیم های مسوولان برای تحول در وضعیت کنونی یا حتی حذف و کنار گذاشتن آیین چهارشنبه سوری طی چند سال گذشته کارساز نبوده است.
دگرگونی هایی که در برگزاری مراسم چهارشنبه سوری به وجود آمده، نه فقط آن را از هدف و شکل آیینی خود دور ساخته، بلکه آسیب و مرگ و میرهای ناشی از ترقه بازی و انفجارهای این مراسم باعث شده است که سوگیری هایی نسبت به آن در جامعه شکل گیرد و برخی نگاه سلبی به آن داشته باشند. این در حالی است که نگاه سلبی که به جای چاره جویی در پی پاک کردن صورت مساله است هرگز نمی تواند راهگشا باشد.
تغییر شکل مراسم چهارشنبه سوری شاید نتیجه دگرگونی هایی باشد که روندهای تازه یا فناوری های نوین در جامعه و زندگی انسان به وجود آوردند، به طوری که افزون بر تغییر لایه های زندگی اجتماعی و اقتصادی، پا را فراتر نهادند و رسم ها و سنت های دیرین را هم درنوردیدند تا اینکه چهره ای تازه از آنها نمایان ساختند. همچنان که گفته شد، چهارشنبه سوری که رسم شادی آفرین چهارشنبه آخر سال ایرانیان برای طلب آرامش بود، از این دگرگونی ها دور نمانده است. امروز این رسم دیرین ایرانی جای خود را به ترقه بازی های پر سروصدا و وحشتناک داده است. بمب های دست ساز، فانوس های کاغذی، مشعل های سرخ و فشفشه های چینی جای آتش چهارشنبه سوری را گرفته اند. چهارشنبه آخر سال ایرانیان به جای یک شب خاطره انگیز به کابوسِ سوختگی، وحشت و ترس تبدیل شده است؛ کابوسی که در شب عید، عده ای را به بیمارستان و برخی را هم به کام مرگ می فرستد.
آمار مجروحان و آسیب دیدگان شب های چهارشنبه سوری از تغییر چهره این جشن باستانی خبر می دهد که چهارشنبه سوری را به چهارشنبه سوزی تبدیل کرده است. طی سالیان گذشته، ورود مواد آتش زای چینی به کشور همچون بمبی خوشه ای عمل کرده است. استفاده از این مواد، هم سلامت شهروندان ایرانی را به خطر انداخته، هم از آنجا که به صورت قاچاق وارد کشور می شود خسارت های زیادی را به اقتصاد وارد آورده است. افزون بر آنچه گفته شد، مواد آتش زا و فانوس های چینی مانند موریانه در فرهنگ و سنت های اصیل ایرانی رسوخ کرده تا جایی که گویی جامعه فلسفه واقعی آیین چهارشنبه سوری را فراموش کرده است و با کم توجهی به جان فرهنگ، ارزش ها، امنیت و سلامت خود افتاده است.
شدت آسیب هایِ چهارشنبه سوری در ایران به اندازه ای است که هرساله برای این شب تدبیرهای امنیتی ویژه ای در نظر می گیرند و دستگاه های انتظامی، بیمارستان ها و اورژانس از چند روز مانده به چهارشنبه آخر سال، در حالت آماده باش به سر می برند. یک هفته پیش از چهارشنبه سوری امسال یعنی نوزدهم اسفندماه بود که انفجار انبار مواد آتش زا در اسلامشهر جان 2 جوان را گرفت و پنج تن دیگر را سوزاند. 
با توجه به این رخدادهای اسفبار است که شماری از شهروندان در راستای فرهنگ سازی درست از این مراسم و یادآوری چگونگی برگزاری این آیین در ایران باستان، با راه اندازی کارزارهای مختلف در فضای مجازی، تلاش می کنند از طریق فراخواندن به پرهیز از کاربرد مواد آتش زای وارداتی از سوختگی ها و اتفاق های ناخوشایند این شب بکاهند.
در این پیوند، کارزارهایی با هدف «نه به چهارشنبه سوزی» و «نه به مواد آتش زای چینی» در فضای مجازی، برای پیشگیری از قربانی شدن شهروندان در بازی های خطرناک این شب به راه افتاده است؛ کارزارهایی که مردم را تشویق می کند به جای استفاده از وسایل خطرناک و وحشت آور به آیین سنتی این مراسم بازگردند.
به تازگی کارزاری با عنوان «کمپین تحریم چهارشنبه سوزی» در شبکه مجازی «اینستاگرام» راه اندازی شده است که با توجه به پیشگامی هنرمندان محبوبی چون «پرویز پرستویی» و اهمیت پیام های اجتماعی و فرهنگی آن، با استقبال کاربران و فعالان فضای مجازی رو برو شده است.
در پیامِ پرستویی خطاب به چینی ها اینگونه آمده است: دیگر پولمان را حرام ترقه ها و جنس های گوناگون شما نمی کنیم. چهارشنبه سوری جشن ما است. از امسال آتش درست می کنیم، از روی آن می پریم و شادی می کنیم. از امسال قاشق زنی می کنیم و به هم شیرینی می دهیم. از امسال جشنی واقعی می گیریم. از امسال در آستانه سال نو خیابان ها را رنگارنگ می کنیم. به هم عشق می ورزیم. از امسال چهارشنبه سوری را ایرانی برگزار می کنیم. از امسال به کودکانمان خواهیم آموخت که چهارشنبه سوری جشن شادی است، جشن سپاس از خدای یگانه است، نه ترس و وحشت. چهارشنبه سوری جشن ما است. تک تک ما حتی در برابر جشن های سرزمینمان مسوولیم، چون بخشی از تاریخ و فرهنگ ما است. آن قدر به اشتراک بگذارید تا سراسر ایرانمان را پوشش دهد.
هوده سخن اینکه جامعه برای زنده نگه داشتن اصالت و فرهنگ خود نیازمند حفظ آیین های باستانی در کنار رعایت هنجارها و قوانین است و این مهم از طریق فرهنگ سازی درست در خصوص آیین های باستانی صورت می گیرد؛ نوعی از فرهنگ سازی که به نظر می رسد در کارزار نه به چهارشنبه سوزی و مواد آتش زای چینی در فضای مجازی به آن توجه ویژه ای شده است.
کوتاه سخن آنکه در کنار و همراه با این کارزارهای مجازی، جامعه نیز باید به استقبال یک چهارشنبه سوری بی خطر برود. اگر به ایده های مطرح شده در کارزار مجازی نه به چارشنبه سوزی در جامعه جامه عمل پوشانده شود، بی شک از میزان آسیب های ناشی از مواد آتش زا در چهارشنبه آخرسال کاسته خواهد شد و دیگر هیچ کس به جز خاطره خوش، خاطره دیگری از این آیین زیبا نخواهد داشت.

استفاده از نور طبیعی جهت نورپردازی فضای آشپزخانه

این روزها همه ما زمان زیادی را در آشپزخانه می گذرانیم، آشپزی، صرف غذا، تفریح...و به همین دلیل است که روشنایی و نورپردازی آشپزخانه از اهمیت زیادی برخوردار است. یک چراغ آویزان زیبا در آشپزخانه می تواند نور کلی آشپزخانه را به خوبی تامین کند، اما باعث می شود که هنگام کار کردن در سایه خود قراربگیرید و نتوانید از آشپزی لذت کافی را ببرید.

نور آشپزخانه هم میتواند نوری طبیعی باشد و صرف نظر از شکل یا اندازه آشپزخانه، از پشت سر یا از کنار جایی که کار می کنید بتابد و هم میتواند ترکیبی از نور مصنوعی و طبیعی محیط باشد.
در طراحی آشپزخانه های مدرن معمولاً چراغ ها در داخل دیوار تعبیه شده اند و هودها و کابینت ها هم اغلب چراغ هایی دارند.

در عین حال منابع نوری در آشپزخانه به دو دسته نور طبیعی و مصنوعی تقسیم میشوند که در این میان باید توجه ویژه ای به منبع نور طبیعی که پنجره میباشد داشته باشیم. انتخاب پرده ای مناسب برای آشپزخانه و برای این چنین منبع طبیعی و مهم از نکاتی است که در طراحی یک آشپزخانه جایگاه خاصی را به خود اختصاص می دهد. پرده های نازک و حریری شکل به سبب آنکه نور را به خوبی از خود عبور میدهند و هم به دلیل داشتن هزینه کم گزینه ی مناسبی برای این فضا هستند.

در همین رابطه توجه به رنگ پرده ها و بازتابی که از تابش نور خورشید و تاثیر آن بر رنگ کلی محیط مخصوصا آشپزخانه  خواهد داشت اصل بعدی در طراحی دکوراسیون  یک آشپزخانه میباشد.

خالق هستی خورشید را آفرید تا زیباییهای طبیعت، بیشتر و بهتر و حیرت انگیز دیده شود. شب زیباییها و عجایب خود را دارد اما شاید برای اکثر ما پیش آمده باشد که بطور مثال وارد طبیعتی زیبا و بکر میشویم و از زیبایی و عجایب آن لذت میبریم، شب هنگام آرزو میکنیم که ای کاش قدم های شب سریع تر گام بردارد تا بتوانیم مجدد صبح هنگام زیبایی فضا را در آغوش بگیریم.

با الهام از طبیعت و پروردگار در می یابیم که نور برای بهتر و زیباتر جلوه دادن فضا معجزه می کند. به این علم، علم نورپردازی می گویند. شما تصور کنید وارد ساختمان و یا مغازه و یا فروشگاهی می شوید که هرچند مدرن و باشکوه ولی از بابت نور بسیار ناقص و ضعیف عمل کرده باشند؛ واقعا بازتاب فنی و معماری این فضا برای شما متفاوت از زمانی ست که وارد فروشگاه و یا ساختمانی می شوید که امر نورپردازی در آن به طور مناسبی رعایت شده باشد. مسئله نورپردازی در دکوراسیون مغازه و دکوراسیون داخلی و همچنین دکوراسیون منزل و مخصوصا بازسازی ساختمان امری بسیار مهم و اساسی می باشد.

حال چون مطلب ما اختصاصا پیرامون نورپردازی در دکوراسیون مغازه است، پیرامون این موضوع بررسی می کنیم.

زمانی که ما نیاز به تاکید بر جنس و یا کالایی در فروشگاه و مغازه داریم معمولا نور را به صورت متمرکز طراحی می کنیم چون بازتاب این عمل باعث می شود آن کالا تاکیدی تر به نظر آید و بهتر دیده شود. این نوع طراحی بیشتر در فروشگاه ها و مغازه هایی اجرا می شود که مثلا کیف و کفش و یا انواع کریستال و... را ارائه می دهند.

 حال اگر ما در دکوراسیون مغازه مسائل نورپردازی را بطور کلی بخواهیم رعایت کنیم از نور گسترده و غیر متمرکز و یا نورپردازی مخفی یا مشخص در سقف کاذب استفاده می کنیم به این دلیل که از محاسن این نوع نورپردازی این است که ما فضا را گسترده تر و عمیق تر ارائه می دهیم.

حال خود نور به سه دسته ی رنگی، یخی و آفتابی تقسیم می شود که با توجه به نوع طراحی و کاربری فضا از این نورها در دکوراسیون مغازه و دکوراسیون داخلی فضا استفاده می شود.

با توجه به اینکه علم ساختمان و صنعت ساختمان به سمت بهینه کردن مصرف انواع انرژی پیش میرود . علاقه و تمایل به سمت ساخت ساختمان های هوشمند در سراسر جهان و نیز خوشبختانه در ایران دیده می شود، ما سعی میکنیم با توجه به خواست کارفرما و نوع پروژه از نورهای هوشمند استفاده کنیم و سبک فنی و کار این نورها به این سمت پیش می رود که با توجه به نیاز ساختمان نور تولید می شود؛ به این معنی که در هنگام روز و با توجه به شدت نور خورشید در آن فضا، نور تنظیم می گردد و این باعث می شود که برق به اندازه نیاز مصرف شود و این خود گامی قوی در بهینه مصرف کردن انرژی برق میباشد.

توافق هسته یی میان ایران و 6 قدرت جهانی پس از 2 ماه بحث و چالش میان موافقان و مخالفان سرانجام از سد کنگره ی ایالات متحده گذشت و اینک نوبت به مجلس شورای اسلامی رسیده است تا بر اساس قانون «التزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته یی ملت ایران» نظر نهایی خود را در مورد توافق هسته یی ارایه دهد. در این ارتباط، مدتی پیش کمیسیونی زیر عنوان «کمیسیون ویژه ی بررسی برجام» در مجلس شورای اسلامی تشکیل شد تا به طور تخصصی بر محتوای توافق وین تمرکز کند و نتیجه ی مطالعه و بررسی خود را به صورت گزارش ارایه دهد. این کمیسیون پس از 15 نشست کمیته های تخصصی و 170 ساعت بررسی، یکشنبه دوازدهم مهرماه سرانجام گزارش نهایی خود را به هیات رییسه ی مجلس ارایه داد؛ گزارشی یکسونگر و خلاف واقع که از کنار دستاوردهای تاریخی و مثبت توافق هسته یی عبور کرده بود و تنها بر نقاط ضعف آن تاکید داشت. در نتیجه، پنج عضو این کمیسیون با انتشار بیانیه یی گزارش را خلاف منافع ملی دانستند که بیرون از کمیسیون ویژه نگاشته شده است. جالب آنکه در این گزارش اهمیت مسایلی همچون شکست سیاست جلوگیری از غنی سازی ایران، حفظ زیرساخت های هسته یی، ورود ایران به بازارهای جهانی و رهایی از تنگناهای بین المللی، از میان رفتن تحریم ها و مانع های اقتصادی، ایجاد شکاف میان آمریکا و رژیم صهیونیستی و... به عنوان مهمترین دستاوردهای تاریخی ایران نادیده گرفته شده بود. نکته ی مهمتر اما به تاخیر و تعلل در تعیین تکلیف برجام و هزینه های ناشی از آن برمی گردد. بر اساس توافق ایران و 1+5 برای پارلمان های این کشورها تا 90 روز پس از توافق، مهلت تعیین شد تا نهادهای قانونگذاری در این مدت به بررسی برجام اقدام کنند؛ مهلتی که بیست و یکم مهرماه پایان خواهد یافت. در این راستا، یکشنبه ی همین هفته نمایندگان مجلس با تایید یک فوریت طرح «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» آن را برای بررسی بیشتر به کمیسیون امنیت ملی ارجاع دادند. این طرح به دولت اجازه می دهد در چارچوب مصوبات «شورای عالی امنیت ملی» به شکل داوطلبانه برجام را اجرا کند. موافقت با یک فوریت این طرح پس از آن انجام شد که ابتدا با 2 فوریت به صحن علنی آمد اما نمایندگان با 2 فوریت آن موافقت نکردند. بنابراین، اکثریت نمایندگان مجلس که حامیان توافق اند افزون بر نارضایتی از متن گزارش برجام، نتوانستند موافقت دوسوم نمایندگان را برای تایید طرح 2 فوریتی به دست آورند و در نتیجه برجام همچنان در مجلس معطل ماند. قرار است طرح مورد بحث یکشنبه ی آینده ی در مجلس به رای گیری گذاشته شود. طرح ها و لایحه های یک فوریتی پس از تصویب در مجلس با هدف بررسی خارج از نوبت به کمیسیون مربوط واگذار می شود. طرح های 2 فوریتی اما در اختیار کمیسیون قرار نمی گیرد بلکه نمایندگان ظرف 24 ساعت باید تکلیف آن را مشخص کنند. اکنون طرح اجرای برجام به تصویب کمیسیون های «امنیت ملی و سیاست خارجی» و همچنین «انرژی» مجلس رسیده و از طرفی شورای عالی امنیت ملی نیز آن را تصویب کرده است. بنا بر این انتظار می رود که نمایندگان در روزهای آتی با درج مٌهر تایید در پای آن، مرحله ی اجرایی شدن توافق را رقم بزنند چرا که تاخیر و تعلل در تایید نهایی توافق افزون بر فرسایش فرصت ها، هزینه های زیادی را بر مردم و منافع ملی تحمیل خواهد کرد. به جز شماری از نمایندگان که بر پایه ی منافع ملی به طور جدی و بنا به دلیل های گوناگون وسواس بیشتری در بررسی برجام به خرج می دهند، شماری از نمایندگان موسوم به «دلواپس» با تاخیر در گزارش برجام و همچنین عنوان کردن طرح های گوناگون و بی نتیجه، بارها تلاش کرده اند تا توافق صورت گرفته را از مسیر خود خارج کنند. این رویدادها تصویرگر تکرار رفتار جمهوریخواهان در کنگره ی آمریکا است؛ کارشکنی هایی که طی 2 ماه در دستور کار سناتورهای جمهوریخواه قرار گرفته بود ولی در نهایت آن ها موفق به رد توافق نشدند. همچنان که گفته شد، نکته ی بسیار مهم در این میان هزینه های ناشی از درنگ بیش از حد در اجرایی سازی برجام است. هر روز که زمان اجرایی شدن توافق به تاخیر می افتد به همان اندازه هزینه های آن نیز افزایش می یابد. در همین راستا چندی پیش «اکبر ترکان» مشاور ارشد رییس جمهوری با تاکید بر ضرورت گذر هر چه زودتر برجام از مجلس تصریح کرد: هر روز تاخیر در اجرای موافقتنامه ی وین 100 میلیون دلار به ایران ضربه وارد می کند. در مجموع، فشار بار تحریم ها هنوز بر دوش مردم سنگینی می کند آن هم زمانی که ایران به تعهدهای خود با 1+5 و همچنین آژانس بین المللی انرژی اتمی عمل کرده است. بدون شک، اجرایی شدن توافقنامه و در پی آن لغو تحریم ها تاثیر چشمگیری بر کاهش مشکل های گوناگونی همچون رکود اقتصادی، بیکاری، فقر و... خواهد داشت. بنا براین، ضرورت دارد نمایندگان دلواپس منافع حزبی و گروهی را بر منافع ملی مقدم نشمرند و دیگر نمایندگان نیز در کنار دقت و نگاه موشکافانه به مساله ی حقوق هسته یی موکلان، مقتضیات زمانی و بایسته های شتاب و پرهیز از درنگ پرهزینه را در نظر بگیرند تا بررسی برجام در فضایی مطلوب و به دور از یکسونگری و تعصب صورت گیرد چرا که در صورت تاخیر بیشتر در تایید برجام و حاشیه سازی در مورد آن، این کشور و نظام است که ضرر می بیند. در اهمیت همین موضوع بود که چند روز پیش آیت الله «ناصر مکارم شیرازی» با ارسال پیامی به نمایندگان مجلس توصیه کرد همزمان با دقت در کاستی های توافق صورت گرفته در بررسی برجام تعلل نکنند.

یکی از انواع پوشش دیواری، کاغذ دیواری است که در انواع مختلف با طیف رنگی وسیع در بازار موجود است. کاغذ دیواری امروز به دلیل داشتن نقش های متفاوت و زیبا می تواند تنها روی یکی از دیوارهای نشیمن یا پذیرایی نقش آفرینی کند و مکمل وسایل خانه و رنگ دیگر دیوارها باشد

انتخاب کاغذ دیواری بجای هر پوشش دیواری

• کاغذ دیواری به دلیل نداشتن بوی رنگ و نصب سریع و آسان می تواند جایگزین خوبی برای رنگ های معمولی باشد. بسیاری از افراد به دلیل داشتن آلرژی به بوی رنگ، کاغذ دیواری را به پوشش های دیگر ترجیح می دهند. در ضمن در ساختار برخی رنگ ها سرب وجود دارد که برای کودکان مضر است ولی کاغذ دیواری ها غالبا سلامت محورند.

• کاغذ دیواری هایی که در بازار وجود دارند، معمولا الیافی، قابل شستشو، ضد خش و ضربه، آکوستیک و با طول عمر بالا و مرغوب هستند و می توانند جایگزین خوبی برای دیگر پوشش های دیواری باشند.

• کاغذ دیواری هایی که رنگ گرم مانند زرد، نارنجی، قرمز، آجری، زرشکی و هلویی دارند، محیط را دلنشین و جذاب می کنند. با استفاده از این رنگها می توانید فضا را غیر رسمی، دنج و خوشایند کنید. بهتر است از این رنگها در اتاق نشیمن، سالن نهار خوری و محلی که برای دور هم جمع شدندر نظر گرفته اید استفاده کنید. استفاده از رنگهای گرم در اتاق های شمالی هم توصیه می شود.

• به یاد داشته باشید که اگر الگوی کاغذ دیواری تان خیلی نزدیک به هم و مرتب در خطوط افقی و عمودی قرار داشته باشد، نقش کاغذ دیواری بر جلوه ی محیط غلبه خواهد کرد؛ به نحوی که مبلمان و وسایل داخل اتاق کمتر دیده می شوند.

• با استفاده از طرح های قطری و زیگزاگ می توانید محیط را زنده و پویا جلوه دهید. چنین طرح هایی به عنوان طرح های انرژی زا شناخته می شوند.

• با استفاده از کاغذ دیواری هایی که طرح های شلوغ و گل دار دارند، می توانید فضا را کوچک تر و صمیمی تر نشان دهید.

• با استفاده از طرح های افقی، می توانید خانه را وسیع تر و پهن تر از آنچه هست نشان داده و در عین حال، با ایجاد خطای دید، سقف را به کف نزدیک تر نشان دهید.

• با استفاده از طرح های عمودی و با فاصله می توانید دیوارها را بلندتر جلوه داده و این حس را القا کنید که انگار سقف در ارتفاع مرتفع تر از ارتفاع واقعی اش قرار گرفته است.

ورق های چند جداره پلی کربنات:

• ورق های چند جداره پلی کربنات ت به وسیله یک پوشش کواکسترود از جذب کننده های UV در برابر اشعه فرابنفش محافظت می شوند.
• این ورق ها به دلیل ساختار خاص خود به انتخاب اول در ساختارهای انتقال نور همراه با بهینه سازی مصرف انرژی تبدیل شده اند.
• از مزایای دیگر این ورق ها می توان به انعطاف پذیری بالا، استفاده و نصب آسان و استحکام ضربه ای مناسب اشاره کرد.
• عمده مصارف این ورق ها در پوشش سقف ها، پل های عابر پیاده، سوله ها و خصوصا به عنوان پوشش سقف و بدنه ی گلخانه ها می باشد.
• این ورق ها در ابعاد 210× 600 سانتی متر و رنگ های مختلف تولید و عرضه می گردند.

 موارد کاربرد:

• ساختمان سازی
• صنعت حمل و نقل
• کاربردهای شیشه
• عملکرد شیشه ایمنی
• پنجره سقفی، پارتیشن بندی، گنبدهای تزیینی، اتاقک سازی
• استادیوم های فضای باز یا بسته
• راهروهای مسقف، سقف پاسیو

تحریم ها اگر برای ما آب نداشت، برای برخی نان داشت؛ برای آنهایی که منافعشان با تعداد قطعنامه ها و طولانی تر شدن سیاهه تحریم ها گره خورده بود؛ برای کاسبان تحریم. «حسن روحانی» رییس جمهوری در آخرین گفت و گوی رادیو و تلویزیونی خود با تاکید بر این که پس از اجرای توافق وین تمام تحریم های اقتصادی اعم از تحریم مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل و پتروشیمی لغو می شود، به ابعادی از تحریم ها و آنچه به دنبال اعمال تحریم ها در این سالها بر مردم و اقتصاد ما تحمیل شد، پرداخت؛ اینکه در این دوران، واردات کالاهای ضروری برای ما گران تمام می شد؛ اینکه بیشترین فشارهای ناشی از افزایش قیمت تمام شده کالاها بر مردم تحمیل می شد و بالاخره اینکه در این شرایط، برخی از تحریم ها منتفع می شدند و سود می بردند. روحانی این افراد را کاسبان تحریم توصیف کرد که در این سالها در دوبی، اروپا، چین و ایران حضور داشتند. پرواضح است که تحریم های اقتصادی دست اندازهایی متفاوت برای کشوری که تحت تحریم قرار می گیرد ایجاد می کند؛ بستن راه ها و قطع روابط تجاری کشور تحت تحریم، مهمترین هدفی است که اعمال کنندگان تحریم دنبال می کنند؛ این بسته شدن راه ها در ظاهر تنها از روابط تجاری کشور زیر تحریم جلوگیری می کند اما در واقع مشکل بزرگتری نیز برای آن کشور ایجاد می کند؛ افتادن در دام واسطه ها. در ارتباط با حضور واسطه ها و دلالان و به تعبیر رییس جمهوری کاسبان تحریم در سالهای اخیر، نکاتی قابل توجه است: 1- وقتی راه اصلی بسته باشد، لاجرم ناگزیر به انتخاب بیراهه می شویم؛ وقتی تحریم راه های روابط تجاری ما را مسدود می کند، مجبور به دور زدن آن می شویم؛ اینجاست که پای واسطه ها به فروش نفت و میعانات گازی باز و سهم خواهی کاسبان در واردات کالاهای ضروری آغاز می شود. پرونده «بابک زنجانی» بعنوان متهم بزرگترین پرونده فساد مالی کشور، به دنبال دور زدن تحریم های بین المللی شکل گرفت؛ زمانی که صادرات نفت و میعانات گازی با محدودیت مواجه شده بود و ما برای رویارویی با این محدودیت ها به هر کاری دست زدیم و اینگونه شد که بیش از 2.5 میلیارد یورو منابع وزارت نفت و بانک مرکزی از دست رفت. ماجرای گم شدن دکل نفتی، مساله دیگری است که در اثر اعمال تحریم ها اتفاق افتاد؛ مالکان دکل های حفاری خارجی، شرکت های داخلی را تهدید به خارج شدن از آب های ایران می کردند و شرکت های داخلی که از طرفی هر روز شاهد تهدید مالکان دکل های حفاری خارجی و از طرفی دیگر، به دنبال گسترش فعالیت های حفاری در میدان پارس جنوبی بودند، تصمیم گرفتند که به واسطه ها اعتماد و یک دکل دریایی را با کمک آنها از یک شرکت خارجی خریداری کنند؛ در نتیجه این پرونده نیز امروز حدود 87 میلیون دلار پول از دست رفته و ما مانده ایم و یک دعوای حقوقی بین المللی که به لیست دعواهای بین المللی تاریخیمان اضافه شده است. 2- دومین مساله که اقتصاد ما در این سالها با آن روبرو بوده است، نگاه کاسبکارانه چینی ها، هندی ها، ترک ها و برخی از دیگر کشورها به شرایط جدید بود؛ آنچه که با عنوان تهاتر نفتی از آن یاد می شود؛ تهاتر نفت با برنج، نفت با طلا و از آن بدتر، نفت با کالاهای بی کیفیت و بی مشتری. از این طریق، برخی کشورها و شرکت های به اصطلاح دوست- که گفته می شد هوای ما را دارند و با تحریم ها همراهی نکرده اند- با روشهای مختلف نفت و میعانات گازی را می بردند و به جای پول، کالاهای بدون متقاضی در بازارهای بین المللی را آن هم با قیمت های 20 تا 40 درصد بیشتر، به ما عرضه می کردند. تهاتر نفت، آن هم در شرایط تحریم، موجب می شد که نخست منابع هیدروکربوری به ازای واردات کالاهای غیرضروری و غالبا بی کیفیت عرضه شود و دوم به دنبال واردات بی رویه و گسترده اقلام خارجی، تولیدکنندگان داخلی متضرر شوند. 3- علاوه بر بروز فسادهایی که دو مورد از آن در بند نخست ذکر شد و همچنین سودمندی برخی کشورها از تهاتر نفت با کالا، می توان به واسطه گری دلالان و کاسبان تحریم در تامین کالاهای مورد نیاز نیز اشاره کرد. به این ترتیب، کالایی که طرف ایرانی قصد داشت خریداری کند، واسطه الف، درصدی به قیمت کالا اضافه می کرد، واسطه ب درصد دیگری و به این ترتیب اصطلاحا یک کالا چند دست می چرخید و هر بار هزینه ای به خریدار تحمیل می شد. روشن است که این افزایش قیمت ها نیز در نهایت از جیب مصرف کنندگان - که همانا مردم بودند - هزینه می شد. این موارد تنها بخشی از فشارهایی است که در شرایط تحریم توسط واسطه ها، دلالان و کاسبان بر اقتصاد ما تحمیل شده است؛ فشارهایی که با بی مدیریتی برخی مسوولان همراه شد و اقتصاد ایران باید تا سالها تاوان آن را پس بدهد. اینک اما با توافق نهایی هسته یی و عادی شدن روند ارتباطات بین المللی ایران، کاسبان تحریم موقعیت خود را از دست رفته می بینند. شاید برخی از قیل و قال های سیاسی علیه توافق هسته یی نیز ریشه در همین خشم و یاس از شرایط جدید و از دست رفتن منافع کاسبان تحریم باشد.

اتاق کار: کار کردن در خانه حتی برای چند ساعت کم در هفته بیش از پیش رایج شده و این یعنی در نظر گرفتن یک فضای کار، هرچند کوچک و جمع و جور به یک نیاز ضروری در خانه های امروزی تبدیل شده است. اما اگر نمی توانید یک اتاق جدا را به این منظور در نظر بگیرید و از طرف دیگر دوست ندارید میز کار تان با تمام مخلفات روی آن در آشپزخانه یا نشیمن جلوی چشم تان باشد و به شما استرس وارد کند، تصور می کنید بهترین راه حل چیست؟
پیشنهاد ما به شما این است که فضای کار کوچک خود را به درون کمد انتقال دهید. شاید با خود فکر کنید چگونه؟ ما در این مطلب ۱۰ نمونه را به شما نشان می دهیم که می توانند الهام بخش تان باشند. با این ایده ها هر زمان که خواستید به کار می پردازید و پس از آن با بستن درب های کمد، به زندگی عادی و بی تشویش خود باز می گردید. پس با ما همراه باشید...

۱. از هر فضایی می توانید به عنوان فضای کار استفاده کنید!

شاید تعجب کنید که برای یک فضای کار خانگی به چه فضای کمی نیاز است؛ تنها فضایی به اندازه ی ابعاد میز کاری که یک لپ تاپ را روی خود جای دهد کافی است تا به عنوان مکانی برای کار کردن شما باشد.
برای مثال نمونه ای که در تصویر می بینید بسیار کوچک است اما برای لپ تاپ، چراغ مطالعه و جایی برای نگهداری فایل ها و مدارک، فضای کافی دارد. شلف عمدا در بالا قرار گرفته است تا فضای میز زیادی تنگ به نظر نرسد.

۲. طراحی هوشمندانه فضای کار خانگی

در این نمونه نیز می توانید کاملا درک کنید که یک فضای کوچک چه امکانات فوق العاده ای می تواند به شما دهد. در این نمونه فضای کمی اشغال شده اما دارای یک میز تحریر و قفسه ها و کشوهای کاربردی است. تدبیر تجهیزاتی مانند پریز برق در این فضاها از ریخت و پاش و شلوغی سیم ها جلوگیری می کند. ضمن اینکه نورپردازی زیر شلف، نیاز به چراغ مطالعه را از بین برده و فضا را حفظ نموده است.

۳. میز کار مستقل در فضای کار کوچک شما

با وجودی که یک میز توکار گزینه ای کارآمدتر برای ایجاد فضای کار در کمد است، اگر فضا به شما اجازه می دهد، میزی مستقل در آن در نظر بگیرید تا فضای کار دنج تری داشته باشید.
در این نمونه، فضای کار با شلف های دیواری تکمیل شده است و میز پایه دار کم حجم محیط را بزرگ تر و منظم تر نشان می دهد.

۴. طراحی هوشمندانه کمد و میز کار

در این نمونه کمد و میز کار به صورت هوشمندانه ای در فضای نشیمن که اکنون فضایی چند منظوره است، طراحی شده اند. میز شامل یک کشو در زیرش و شلف هایی در بالای آن است. به جای استفاده از یک صنلی حجیم، صندلی کوچکی در نظر گرفته شده که در مواقع غیر لازم در زیر میز جای می گیرد.

۵. استفاده از انعکاس برای عمق بیشتر در فضای کار کوچک

برای بزرگ تر نشان دادن فضا، به دیوار پشتی فضای کار آینه نصب کنید. با این راه حل فضای فشرده ی کار، بازتر، روشن تر و بزرگ تر به نظر می رسد.
اگر هنگام کار کردن، در روبروی چشم خود آینه دارید، برای جلوگیری از حواس پرتی به دلیل انعکاس، بهتر است از مانیتورهای بزرگ استفاده کنید.

۶. درب های کمد فضای کار کوچک خود را تزیین کنید!

با انتخاب رنگ های برجسته یا پرداخت های بسیار براق برای درب های تاشویی که میز کار تان را پنهان می کنند، آن ها را به یک عنصر شاخص در فضا تبدیل کنید. این درب ها وقتی گشوده هستند، فضای کار را با انرژی و رنگ قاب می کنند و نشستن در آن فضا را پویاتر و لذت بخش تر می سازند.
اگر درب های کمدتان به جای تا شدن مانند این نمونه، معمولی و رو به بیرون باز شود، می توانید درون آن ها را با رنگی متمایز رنگ آمیزی کنید.

طراحی فضای کار خانگی

۷. برای ایجاد فضای کار در کمد می توانید بزرگ فکر کنید!

شاید تصور کنید تعبیه ی فضای کار در کمد تنها راه حلی برای فضاهای کوچک است، اما واقعیت این است که این راه حل برای هر فضایی – چه کوچک و چه بزرگ – می تواند به کار رود. ایده ی اصلی این راه حل، پنهان کردن فضای کار و شلوغی های نگران کننده ی آن از فضای زندگی روزانه می باشد.

۸. ایده های طراحی کابینت آشپزخانه برای طراحی فضای کار

این محل کار جذاب و شسته رفته، از یونیت هایی مشابه آشپزخانه ی همین خانه استفاده کرده است تا ظاهری یکدست ایجاد شود. درب غلتکی در مواقع غیر لازم فضای میز را می پوشاند.

۹. میز کار جک دار در طراحی فضای کار کوچک خانگی

ساده ترین فضای کار در کمد می تواند با صفحه ای که محتویات درون یک تورفتگی را می پوشاند و وقتی باز می شود به عنوان میز استفاده می شود، به وجود آید. تنها به یک صنلی جمع و جور نیاز است.

۱۰. درب های کشویی برای پوشاندن فضای کار در خانه

اغلب از درب های تاشو برای پوشاندن چنین فضاهایی در دکوراسیون منزل استفاده می شود