«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان به تازگی در مقاله یی که روزنامه انگلیسی «گاردین» آن را منتشر کرده است نسبت به خلع سلاح جهانی به ویژه در خاورمیانه، تسلیحات کشتار جمعی رژیم صهیونیستی و رویکردهای دوگانه ی جهانی به این موضوع ابراز نظر کرد. در این مقاله نکات پراهمیت و غیر قابل چشم پوشی در زمینه ی ایجاد خاورمیانه یی آرام و همراه با صلح و عاری از تهدید تسلیحات هسته یی بیان شده است. توجه جهانی به این نکات به همراه کنار گذاشتن برخی معیارهای دوگانه و حسابگری های سیاسی می تواند راه را برای رسیدن به خاورمیانه یی امن و عاری از تسلیحات هسته یی آماده کند. بدون شک این منطق استوار جمهوری اسلامی ایران بود که توانست به عنوان یک کشور بدون سلاح هسته یی، کشورهای گروه 1+5 را که به طور تقریبی تمامی کلاهک های هسته یی جهان را در اختیار دارند، پای میز مذاکره یی سخت بکشاند. ایران با استفاده از ابزار دیپلماسی قادر شد تا خواسته های خود را به طرف های قدرتمند خود منتقل کند و تا اندازه ی مناسبی حقوق مسلمش را به آن ها بقبولاند. این منطق اکنون پس از توافق جامع در وین هم می تواند باعث شود تا کشورهای بزرگ و کوچک جهان دست به دست هم دهند و در برابر تکروی ها و خودخواهی برخی کشورهای منطقه بایستند. اتحاد و همکاری کشورها در مقابله با تسلیحات هسته یی در کنار استدلال های منطقی می تواند همگان را به پذیرش اصول بنیادین در حقوق و عرف بین الملل وادار سازد و حداقل، ضرورت راهبردی ایجاد یک منطقه عاری از سلاح های کشتار جمعی در خاورمیانه را به کشورهای منطقه و جهان متذکر شود. در این ارتباط بیان چند نکته ضروری است: 1-تلاش های مجدانه ی جمهوری اسلامی ایران به وجدان های مستقل جهانی ثابت کرده است که ایران یکی از پرکارترین کشورها در زمینه شفاف سازی فعالیت های هسته یی بوده است. ایران عضو معاهده ی منع گسترش سلاح های هسته یی (ان.پی.تی.) است و هر ساله بازدید و بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی از فعالیت های آن صورت می گیرد. به نوشته ی وزیر امور خارجه کشورمان دوگانگی آشکاری در این زمینه در روندهای بین المللی وجود دارد. این نگاه، تلاش جمهوری اسلامی ایران برای ممنوع کردن تولید و استفاده از سلاح های کشتارجمعی در جهان را که تلاشی مستمر و آشکار بوده است نادیده می گیرد و در عوض کشورمان را هدف سنگین ترین حملات رسانه یی و سیاسی قرار داده است. این معیارهای غیر منطقی و جنگ طلبانه حتی دستیابی به توافق هسته یی میان ایران با گروه کشورهای 1+5 را نیز با دیده ی تردید می نگرد. 2- نگاه متناقض کنونی در منطقه به گونه یی است که برخی کشورهای منطقه که آشکار و پنهان به ساخت تسلیحات هسته یی روی آورده اند با کمترین فشاری از طرف قدرت ها و سازمان های جهانی روبرو شده اند. گزارش تارنمای «انجمن کنترل تسلیحات» در مورد کشورهای دارای تسلیحات هسته یی آورده است که کشورهای هند، پاکستان و رژیم صهیونیستی هیچ گاه به پیمان ان. پی. تی. نپیوسته اند ولی این تسلیحات ویرانگر را در اختیار دارند. این چند کشور با فشار و محدودیتی روبرو نشده اند زیرا به نوشته این انجمن مدعی هستند که برنامه ها و سلاح های آن ها با اهداف صلح آمیز است. گرچه 2 کشور هند و پاکستان با صراحت به داشتن و آزمایش سلاح های هسته یی اعتراف کرده اند اما رژیم اسراییل با وجود مصادیق و دلایل روشن بسیار زیاد، داشتن این تسلیحات را تایید یا تکذیب نکرده است. به نوشته این وبسایت جهانیان باور دارند که تل آویو نزدیک به 100 کلاهک هسته یی آماده دارد، افزون بر این تجهیزات و مواد لازم برای ساخت 200 موشک را نیز در اختیار دارد. 3-نکته جالب این است کشورهای بزرگی که برخوردار از این سلاح های ویرانگر هستند، تلاش کرده اند از وظایف خود برای خلع سلاح خود مطابق مفاد معاهده ی منع گسترش (ان. پی. تی) و قوانین عرفی بین المللی شانه خالی کنند یا از آن در جهاتی ویژه استفاده ببرند. روزنامه گاردین سال گذشته در مقاله یی نوشت کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و نروژ با فروش تجهیزات به رژیم صهیونیستی به فعالیت هسته یی آن کمک کرده اند. به نظر تحلیلگران از آنجاکه همه ی این کشورها عضو معاهده ی منع گستش بوده اند با انتقال این تجهیزات حساس به یک رژیم غیرعضو، مفاد این معاهده را نقض کرده اند. رژیم صهیونیستی هم بارها درخواست آژانس بین المللی انرژی اتمی و حتی دولت ایالات متحده برای بازرسی از برخی تاسیسات هسته یی اش را رد کرده است و در عوض با گروکشی از جامعه جهانی اعلام کرد در صورت دست برداشتن کشورها از موضوع بازرسی، این رژیم اقدامی در زمینه انفجار و آزمایش هسته یی انجام نمی دهد. 4-سیاست سکوت هسته یی و جلوگیری از درز هر گونه اطلاعات به رسانه ها یا سازمان های بین المللی، فعالیت های هسته یی این رژیم را به برنامه یی بسیار محرمانه و سربسته تبدیل کرده است. نکته ی مهمی که حتی رسانه های جهان نیز به آن اعتراف کرده اند اما برخی تحلیلگران آن را نادیده می گیرند این است که اقدامات رژیم صهیونیستی در 65 سال گذشته مسابقه تسلیحاتی را در منطقه به راه انداخته است. به نوشته ی وبسایت روزنامه «یو.اس.نیوز » وقتی گفته می شود توافق هسته یی با ایران باعث مسابقه تسلیحاتی در منطقه می شود به معنی نادیده گرفتن واقعیت بالا است. تارنمای خبری «المانیتور» نیز با اشاره به همین موضوع تاکید دارد که واقعیت منطقه آن چیزی نیست که تل آویو بر روی آن تمرکز می کند. 5-رژیم صهیونیستی هیچگاه معاهده ان.پی.تی را امضا نکرد و داشتن زرادخانه ی هسته یی را نیز تایید نمی کند. جالب تر این است که این رژیم به عنوان تنها دارنده ی برنامه ی تسلیحات هسته یی در خاورمیانه تنها مانعی به شمار می آید که روند ایجاد منطقه ی عاری از سلاح هسته یی در خاورمیانه را مختل می کند یا مانع اقدامات و شمول بیشتر ان پی تی بر کشورهای غیر عضو می شود. نزدیک به سه ماه پیش جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها، در نشست بازنگری معاهده ی منع گسترش سلاح های اتمی در نیویورک اجرای کامل قطعنامه ۱۹۹۵ در مورد ایجاد منطقه ی عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه را خواستار شد. همچنین قرار بود در راستای ایجاد منطقه ی عاری از سلاح هسته یی در خاورمیانه یک نشست بین المللی در سال 1393 برگزار شد که هر دو همایش با مخالفت های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن سرنوشتی جز شکست پیدا نکرد. با اینکه نمی توان خطرات این تسلیحات را نادیده گرفت اما رژیم صهیونیستی توسعه ی ظرفیت های هسته یی را حق خود می داند؛ منطقه را با خطری بزرگ درگیر می کند و به هرج و مرج تسلیحاتی در منطقه دامن می زند. 6- به باور برخی کشورها داشتن بازدارندگی ویرانگر، ضامن حفظ امنیت و ثبات به شمار می آید. این رویکرد در تناقض آشکار با اهداف خلع سلاحی ترسیم شده به وسیله ی جامعه بین الملل قرار دارد. به نوشته ی وبسایت المانیتور، با وجود برخی ادعاها در مورد رفتارهای ایران به ویژه از سوی اسراییل، تاریخ نشان داده است که جمهوری اسلامی بازیگری عقلانی است؛ جهان نمونه های رفتار عقلانی ایران را نیز در طول جنگ با عراق شاهد بوده است و اکنون نیز نمودهایی از آن را در سیاست خارجی ایران می بیند. به عبارت دیگر ایران کشوری نیست که دست به هر کاری بزند یا اقدامی را انجام دهد که خود را به مخاطره بیندازد. ایران بارها اعلام کرده است که نیازی به ساختن بمب اتمی ندارد و اگر علاقه یی به ساخت آن داشت هیچ گاه آن را کتمان نمی کرد. فتوای رهبری نیز پشتوانه شرعی و عقلی دیگری است که اثبات می کند ایران به دنبال افزایش قدرت از طریق به مخاطره انداختن امنیت و ثبات در منطقه نیست. اکنون و در سایه توافق تاریخی هسته یی، بهترین زمان فرارسیده است که کشورهای دارای سلاح های هسته یی، با قبول اجرای اقدامات جدی خلع سلاحی این شکاف عمیق را در منطقه جبران کنند و پایه های رژیم عدم اشاعه را با اقدامات جدی خلع سلاحی خود در جهان و به ویژه خاورمیانه محکم سازند.