هنگامی که خانم و آقای برون تصمیم گرفتند خانه وسیع‌شان واقع در مزرعه‌ای روستایی را ترک کنند، مطمئن بودند که به خانه‌ای کوچک و جمع و جور نیاز دارند؛ چون حالا دیگرفرزندان‌شان بزرگ شده و ازدواج کرده بودند و آن دو بیش از این توان رسیدگی به مزرعه و فضای بزرگ خانه را نداشتند. بنابر این، ترجیح می‌‌دادند در جایی زندگی کنند که وسعت آن به اندازه ی نیازشان باشد، و در ضمن بتوانند نزدیک دو فرزندشان سکونت کنند. خانه جدیدی که این زوج میانسال انتخاب کردند، یک خانه ویلایی و شهری بود که خانه نیز کوچک محسوب نمی‌شود، اما تقریباً نصف متراژ فضای درونی خانه قبلی را دارد. منزل فعلی چشم‌اندازی از شهر و کوه‌های اطراف را به نمایش می‌گذارد و دلباز اما دنج است.
خانم و آقای برون قصد داشتند تمام لوازم باارزش و اشیای هنری از جمله تابلوها، مجسمه‌ها و مبلمان عتیقه خود را که اغلب جزو میزاث خانوادگی بود، به منزل تازه منتقل کنند تا در این جا فضایی زیبا و هنرمندانه خلق کنند. آن‌ها احساس می‌کردند که ابتکار و نوآوری در این است که از همان لوازم و مبلمان ساده و قدیمی خود استفاده کنند و این وسایل را با فضای جدید هماهنگ سازند. از این رو، به فکر خرید اسباب و اثاثیه ی نو نبودند، بلکه سعی کردند با کمک مشاور و طراح داخلی، محیطی دلنشین و ارضاء کننده برای خودشان فراهم آورند.
در اولین قدم، به پیشنهاد طراح داخلی، در خانه تغییراتی به وجود آوردند و پس از برداشتن دیوار بین دو اتاق خواب، اتاق پذایریی و ناهارخوری وسیعی در طرف دیگر خانه ایجاد کردند. یکی از سرسراهای منزل را نیز به عنوان اتاق نشیمن در نظر گرفتند تا پس از اسباب‌کشی، کاناپه‌ها و میل‌های راحتی را در آن جای دهند. بدین‌ترتیب دارای دو اتاق نشیمن شدند، یکی خصوصی و دیگری برای قرار دادن میز تلویزیون و دور هم جمع شدن میهمانان خودمانی. هم‌چنین در دیوارهای شمالی خانه پنجره‌های بزرگ و قدی تعبیه کردند تا نور بیش‌تری به اتاق‌نشیمن و پذیرایی راه یابد و از درون منزل بتوان به راحتی منظره ی چشم‌نواز کوه‌های مقابل را مشاهده کرد. کف خانه که با بتون پوشیده شده بود مورد توجه آن‌ها قرار گرفت و هر دو ترجیح دادند به همان صورت باقی بماند؛ بنابراین فقط محل‌هایی که به تعمیر نیاز داشت بتون‌ریزی مجدد شد.
پس از منتقل کردن لوازم و اثاثیه به خانه ی جدید، یکی از مشکلات عمده‌ای که پیش روی آنان قرار گرفت، یافتن اتاقی بود که لوازم مورد علاقه‌شان در آن جای گیرد، به شکلی که مجبور نباشند زود به زود تغییر دکوراسیون دهند. آن دو، اتاق‌نشیمن خصوصی را که کوچک‌تر است و فضایی روشن دارد، برای چیدن اثاثیه ی قدیمی انتخاب کردند و به نظر خودشان بهترین نتیجه را نیز به دست آوردند.
سرانجام، خانه با رویکردی مدرن سر و سامان گرفت و تلفیقی از دو سبک سنتی غربی و مدرن، در چیدمان لوازم منزل و در تمام اتاق‌ها به کار گرفته شد.
