نورپردازی در دکوراسیون داخلی
آیا خانه‌تان با وجود روشنائی‌های زیاد تاریک به نظر می‌رسد؟ آیا مشکل تأمین نور دارید یا نور طبیعی به اندازه کافی به خانه‌تان نمی‌رسد؟ حتما هنگام کار در منزل نیز چشم‌هایتان اذیت می‌شود و مدام باید از آباژور و چراغ‌های مطالعه متعدد استفاده کنید. پس این مطلب را بخوانید تا راه حل مشکل‌تان را پیدا کنید.
نور مصنوعی جانشین آفتاب و نور طبیعی و از اجزاء اساسی معماری داخلی است اما برای به حداکثر رساندن امکانات عملی و تزئینی نور، باید پیش از هر چیز بررسی کنید که از نور چه توقعی دارید. اساسا نورپردازی کلی باید ایجاد امنیت کند، یعنی بتوانید به راحتی در روشنائی آن حرکت کنید بدون اینکه با وسایل اتاق برخورد داشته باشید. بعد از آن سلیقه خود و مقتضیات اتاق را بسنجید.
شما می‌توانید با نورپردازی درست، فضای کار را روشن‌تر کرده و بر رنگ‌های موجود بیشتر تاکید کنید، به اتاق جذابیت و سرزندگی ببخشید، حال و هوای اتاق‌ها را عوض کنید، فضاهای نامنظم را جمع و جور و اتاق‌های کوچک را جادار و وسیع جلوه دهید.
انواع نورپردازی
نورپردازی داخلی سه نوع دارد:
1- نورپردازی کلی.
2- روشنائی محیط کار.
3-نور تاکیدی (متمرکز).
1- نور پردازی کلی: نورپردازی غیرمستقیم است که چشم را نمی‌زند و از دیواره‌ها و سقف می‌تابد تا نور آرام‌بخشی در پس زمینه خلق کند. نورپردازی کلی باید به همه جا یکسان بتابد، یعنی نباید نقاطی از اتاق بیش از حد بدرخشد و نقاطی در سایه فرو رود. منابع روشنائی کلی مانند چراغ‌های توکار و چراغ‌های ریل‌دار باید متناسب و منعطف با نیاز فضا تعبیه شود. برای نمونه می‌توانید با نصب کلید دیمر، به سادگی اتاق ناهارخوری را برای مهمانی‌ها لذت‌بخش‌تر کنید.
2- نورپردازی محیط کار: نوری که برای فعالیت‌های ویژه مانند نوشتن، خواندن، آشپزی، کار با کامپیوتر، آرایش و سرگرمی لازم است. این روشنائی مخصوص محیط کار است، سایه نمی‌اندازد و چشم را خسته نمی‌کند. از وسایلی مانند چراغ مطالعه، چراغ پاتختی یا چراغ‌های ویژه میز آشپزخانه تامین می‌شود.
3- نور تاکیدی: این نور فقط جنبه تزئینی دارد و در طراحی خلاق از منابع نوری مختلف از جمله چراغ‌های پایه‌دار بالاتاب، چراغ‌های دیواری و چراغ‌های لکه افکن (دارای منبع نور بزرگتر از نور نقطه‌ای) استفاده می‌شود. این روشنائی را برای تاکید بر وجوه جذاب اتاق از جمله آثار هنری، مجموعه‌های نفیس، نقش و نگارها یا عناصر و آرایه‌های معماری به کار می‌گیرند. بنابراین قبل از آنکه به چراغ‌های گران‌قیمت روی آورید، تنظیم نور اتاق‌هایتان را با چراغ‌های نسبتا ارزانی که به لبه میز وصل می‌شوند و لامپ‌های رنگی با وات‌های مختلف بررسی کنید.
روشنائی درست
شرط اول موفقیت در نورپردازی اتاق‌های خانه هماهنگ کردن چراغ‌ها با نقشی است که بر عهده دارند و تامین منبع نور برای ایجاد فضای جذاب، امن و راحت در اولویت بعدی قرار دارد.
نورپردازی کلی برای اتاق‌ها باید چند منظوره باشد و منابع نور باید انواع روشنائی از نور ملایم برای استراحت و آرامش تا نور درخشان برای نظافت را تامین کند. منابع نوری همچنین باید مجهز به یک کلید دیمر باشد تا بتوان میزان نور هر منبع را تنظیم کرد.
اتاقی که به بیش از یک نفر تعلق دارد باید برای هر فعالیتی منبع نور جداگانه‌ای داشته باشد مانند چراغ پاتختی یا چراغ ریل‌دار متحرک در بالای تخت خواب. برای اتاق کودک چراغ سقفی یا چراغ دیواری مناسب‌تر از چراغ‌هایی است که قابل حمل هستند و ممکن است وقت بازی بشکنند.
نشیمن
اتاق نشیمن و پذیرائی به دلیل اینکه محل چندین فعالیت مختلف است چند نوع منبع نور نیز لازم دارند. روشنائی عمومی و ملایم اتاق نشیمن از منابع غیرمستقیم از جمله چراغ‌های آبشاری، چراغ‌های بالاتاب، چراغ‌های متداول معمولی، چراغ‌های توکار و چراغ‌های مخفی بالای دیوار و زیر سقف کاذب تامین می‌شود که می‌تواند پشت چوب پرده، فضاهای استراحت، گپ و گفت‌وگو، مهمانی و تماشاگاه تلویزیون را روشن کند.
نور تاکیدی در اتاق پذیرائی می‌تواند یکی از عناصر مهم طراحی در این فضای خاص باشد بنابراین چراغ‌های پائین‌تاب، موضعی، رومیزی و پایه‌دار، نور مستقیم و مناسب برای مطالعه ایجاد می‌کنند.
برای جلب توجه به نقطه‌ای که مبلمان چیده شده است، سراسر دیوار مجاور را که یک اثر هنری بر آن آویخته‌اید از نور خالص و ملایم بپوشانید یا نور را روی یک جزء مبلمان که از اهمیت خاصی برخوردار است (مثلا یک گنجه بزرگ) متمرکز کنید.
برای نور تاباندن بر مجموعه اشیاء نفیس، چراغ‌های لکه افکن ساده و متحرک به کار برید و در زاویه‌ای که نورآرایی آن دشوار است، در پشت یک گیاه گلدانی چراغ بالاتاب بگذارید. توجه داشته باشید نوری که برای تاکید بر اشیاء اختصاص یافته باید دست کم سه برابر روشن‌تر از نور عمومی فضا باشد.
اتاق غذاخوری
برای اتاق غذاخوری منبع نور قابل تنظیم مناسب است. آویختن همان لوستر همیشگی ممکن است ظاهری خوش ترکیب به فضا بدهد، ولی روشنائی لوستر برای این فضا زیاد است مگر آنکه به کمک کلید دیمر، میزان روشنائی آن را تنظیم کنید و به اتاق حال و هوای ملایمی ببخشید.
نصب لوستر کمی دورتر از مرکز فضای ناهارخوری یا بالای گنجه باعث می‌شود اتاق بزرگتر به نظر برسد.
برای تکمیل این روشنائی عمومی از چراغ‌های مخفی در بالای دیوار، پشت چوب پرده و چراغ‌های توکار استفاده کرده و در بالای بوفه چراغ‌های لکه افکن نصب کنید.
با همان روش نورپردازی که در اتاق نشیمن گفته شد، بر مجموعه ظروف شیشه‌ای یا آثار هنری در اتاق غذاخوری نیز نور چشمگیر بتابانید.
نورپردازی این اتاق خانوادگی، باید مانند اتاق پذیرائی باشد. علاوه بر این باید بر فضای فعالیت‌های خاص این اتاق از جمله فضای بازی و سرگرمی یا میز تحریر تاکید بیشتری شود.
اگر در این اتاق کامپیوتر وجود دارد باید برای جلوگیری از انعکاس نور، چراغ را از سقف آویخته و لامپ آن را با حباب مات بپوشانید.
حمام
نورپردازی حمام باید با رعایت مسائل ایمنی و رفع تاریکی و سایه باشد که این کار با نصب چراغ آرایش در دو سوی آینه تامین می‌شود.
آشپزخانه
آشپزخانه نیازمند منابع نوری گوناگونی است که در فواصل مختلف از زمین قرار گرفته باشند.
همیشه با منابع نور عمومی آشپزخانه که چراغ سقفی، چراغ ریل‌دار و چراغ فنر‌دار آویزان از جمله آن‌هاست باید منابعی را هم برای کارهای خاص در نظر گرفت. مثلا نور مخصوص کار باید به گونه‌ای نصب شود که سطح میز و اجاق را به خوبی روشن کند.
ورودی خانه
نورپردازی ورودی و سرسرا در درجه اول با هدف ایجاد ایمنی و آرامش طراحی می‌شود، البته در مراحل بعدی به ایجاد جلوه‌ای بهتر نیز فکر کنید. نصب 3 یا 4 چراغ دیواری زیبا روی دیوار راه پله معقول‌تر از آویختن چراغی در پاگرد است، زیرا هم به راحتی نمی‌توان به آن دسترسی داشت و هم تمیز کردنش دشوار است.
شما همچنین می‌توانید سرسرای منزل خود را به صورت نمایشگاه تابلو درآورید یا با چراغ‌های موضعی نه فقط جلوه هر تابلو را بیشتر نشان دهید، بلکه نور کلی سرسرا هم به این طریق تامین کنید.
