وقتی کودک نوپاست، یعنی حدود یک تا ۳ سال دارد و شروع به راه رفتن کرده، حتما با اتاق نوزادی او با مشکل مواجه خواهید شد. کودک شما در این سن دلش می خواهد حرکات مستقلی داشته باشد، می خواهد بازی و شیطنت کند و رشد حرکتی او روز به روز بیشتر می شود. او در این سن دوست دارد آزادانه حرکت کند و از دیدن استقلال خود لذت می برد. شما باید فضایی برای گسترش آزادی او فراهم کنید؛ جایی که بتوانند به راحتی در آن بدوند و جای امنی که بتوانند بالا و پایین رفتن را تمرین کنند. بنابراین باید اتاق را برای تمام این کارهای او آماده کنید، زیرا او در این شرایط ممکن است بارها از وسایل اتاقش آسیب ببیند. تمام این ها ثابت می کند بعد از این که فرزند شما به راه رفتن افتاد لازم است تغییراتی در چیدمان اتاقش بدهید. این توصیه ها به شما کمک می کند بهترین و امن ترین اتاق را برای فرزند نوپای تان فراهم کنید.
تم های خلاقانه
این سن برای بچه ها سن رشد خلاقیت آن هاست. برای این که بتوانید این خلاقیت را تقویت کنید می توانید برای اتاق کودک تان از طرح ها و نقاشی ها استفاده کنید. رنگ های متنوع، ملایم و شاد به رشد کودکان کمک می کند. انواع این طرح ها در بازار وجود دارند. فقط باید بدانید فرزند شما با چه طرح و رنگی بیشتر ارتباط برقرار می کند. بهتر است از شلوغ کردن اتاق و رنگ آمیزی آن با رنگ های شاد و تند خودداری کنید. طرح هایی مثل سفینه های فضایی یا فضاهای زیر اقیانوس بیشتر برای نوجوانان مناسب است. بهتر است برای اتاق کودک نوپا از طرح های کارتونی با رنگ های ملایم استفاده کنید. شما می توانید طرح یا عکس شخصیت کارتونی مورد علاقه کودک خود را تابلو کنید یا بدهید به شکل کاغذدیواری درآورند تا بتوانید آن را به دیوار بزنید. حتی می توانید بخشی از دیوار را کاغذ بچسبانید و به کودک اجازه دهید روی آن قسمت از دیوار نقاشی بکشد. البته بهتر است این را به بعد از ۲ سالگی موکول کنید.
یک تخت خواب مطمئن
شما برای این سن کودک دیگر نمی توانید از تخت و پارک استفاده کنید. اما همچنان استفاده از تخت چوبی نوزاد بهتر از تخت نوجوان است. تخت های میله دار باعث می شوند کودک شما که هنوز به طور کامل توانایی کنترل خود را ندارد، موقع غلتیدن یا بیدار شدن از تخت نیفتد. استفاده از تحت های نوجوان که کنارشان نرده محافظ دارند هم برای این سن کودک مناسب است. کودک شما در ۲ سالگی می تواند انتخاب کند. سعی کنید ملحفه یا لحاف او را از طرح هایی انتخاب کنید که دوست دارد. با این روش می توانید او را به خواب ترغیب کنید.
به تنهایی اش احترام بگذارید
اتاق را طوری دکور کنید که بتوانید بدون نگرانی کودک را برای چند دقیقه در آن تنها بگذارید. برای این کار باید تمام وسایل تیز و خطرناک را از او دور کنید و مطمئن باشید کودک نمی تواند در اتاق بلایی سر خودش بیاورد. به علاوه بالش و پتوهای سنگین که ممکن است باعث خفگی کودک شوند را نیز موقع بازی از دسترس او دور نگه دارید. کمی دوری از شما حتی اگر برای چند دقیقه باشد، به کودک اجازه می دهد خودش را کشف کند. در عین حال چند دقیقه یک بار به او سر بزنید تا از سلامتش مطمئن شوید.
خانه کوچولوی او
شما لازم است به اتاق کودک نوپای خود وسایل دیگری اضافه کنید. بچه ها در این سن عاشق وسایل واقعی مخصوص بزرگسالان هستند که به اندازه خودشان طراحی شده. یک میز و صندلی کوچک به اندازه کودک می تواند برای او بسیار جالب باشد. کودک در ۲ یا ۳ سالگی می تواند روی آن بنشیند و نقاشی کند.
بالا بلندی ممنوع
کودک شما ممکن است دوست داشته باشد از کمدش بالا برود. مراقب کمدهایی که کشوهای پایینی آن ها می توانند برای کودک شما به پله تبدیل شوند، باشید و به درهای آن ها قفل کشو بزنید، چون حتی اگر کودک شما از کمد بالا نرود، بازهم ممکن است دستش لای در کشوها بماند. صندلی های بلند و صندلی هایی که امنیت ندارند و ممکن است کودک شما با فشار کوچکی آن ها را روی خود بیندازد، از اتاق خارج کنید. به علاوه مراقب باشید که تمام وسایل مبلمان مثل کمدها و قفسه ها محکم به دیوار پیچ شده اند و احتمال افتادن آن ها روی کودک وجود ندارد.
اسباب بازی های مرتب
بچه ها در این سن مقدار زیادی اسباب بازی دارند. اسباب بازی هایی که خودتان برای آن ها خریده اید با اسباب بازی هایی که مدام هدیه می گیرند، قاطی می شود و اتاق فرزند شما را شلوغ می کنند. بنابراین اختصاص بخشی از اتاق برای این که اسباب بازی های فرزندتان را در آن بگذارید اجتناب ناپذیر است. اگر کودک شما تخت و پارک داشته می توانید آن را کنار بگذارید و اسباب بازی های فرزندتان را در آن بریزید. در غیر این صورت می توانید از چند سبد مخصوص اسباب بازی که در بازار وجود دارد استفاده کنید. توجه کنید که رنگ سبدها با رنگاتاق هماهنگی داشته باشد.
خوشگل های خطرناک
به هیچ وجه برای اتاق کودک تان از پرده کرکره استفاده نکنید. کودک ممکن است در آن گیر بیفتد و آسیب ببیند. مگر این که پرده بالا و دور از دسترس کودک باشد. بند پرده ها را هم دور از دسترس فرزندتان قرار دهید تا در اثر بازی دور گردنش نپیچد یا پرده را روی خودش نیندازد. به علاوه برای اتاق کودک نوپا نباید از چراغ خواب کنار تخت استفاده کنید. هر چند که این چراغ ها بسیار زیبا هستند اما کودک شما ممکن است با دست زدن به آن ها دستش را بسوزاند، دچار برق گرفتگی شود یا آن را روی خود بیندازد.
جایی برای بازی
بهتر است بعد از این که فرزندتان راه رفتن را شروع کرد، وسایلش را متراکم تر بچینید و بخشی از اتاق فرزند خود را برای بازی او خالی کنید. کودک شما دوست دارد اسباب بازی هایش را دورش پخش کند و با آن ها سرگرم باشد. خیلی از خانواده ها از موکت خوششان نمی آید اما برای بچه ها کفپوشی مناسب تر است که نرم تر باشد تا در اثر زمین خوردن به بچه آسیب نزند. بهتر است کف بخش بازی اتاق فرزندتان یک فرش نرم یا کفپوش پهن کنید. این فرش بهتر است رنگی باشد و پرز نداشته باشد تا برای سلامت فرزندتان مشکل آفرین نباشد. می توانید چند روز یک بار کف محل بازی اتاق فرزندتان را بخارشو بکشید تا از سلامت آن مطمئن شوید و دیگر نگران اسباب بازی هایی که او از زمین برمی دارد و به دهان می گذارد، نباشید.
این ها مال اوست
اسباب بازی های فرزندتان را دور از دسترس نگذارید. این کار باعث می شود کودک بتواند هر وقت هر وسیله ای را که خواست بردارد و با این روش حس استقلال را در خود تقویت کند. تمام وسایلی که لمس آن ها برای کودک خطرناک نیست را در جایی قرار دهید که بتواند به راحتی آن ها را انتخاب کند و بدون کمک شما آن را بردارد. این کار علاوه بر حس استقلال، حس کشف و تلاش برای به دست آوردن را هم به کودک می دهد.