انتخاب رنگ برای اتاق شاید آنقدرها سخت نباشد، اما وقتی صحبت از انتخاب رنگ برای تمام خانه به میان می آید، کاری دشوار است زیرا علاوه بر این که می خواهید هر اتاق ویژگی خود را داشته باشد، به هماهنگی رنگی کل فضا نیز باید فکر کنید. در مورد خانه های امروزی، دو گزینه پیش روی شماست:

خانه شما نقشه ای سنتی با اتاق های جداگانه دارد:

در این نقشه، اتاق ها با دیوارهایی از یکدیگر جدا می شوند یا نسبت به یکدیگر دید مختصری دارند. اگر چه در خانه هایی با این نقشه، چندین دیوار باید رنگ آمیزی شود، اما انتخاب رنگکاری چندان دشوار نیست. مبلمان هر اتاق می تواند راهنمایی خوب برای انتخاب رنگ باشد، فقط باید دقت کرد که بین اتاق هایی که به جهت بصری یا کاربردی با یکدیگر مرتبط هستند، ارتباط رنگی برقرار شود. برای مثال، اگر در اتاق غذاخوری از رنگ بادمجانی بر روی دیواری استفاده کرده اید، در اتاق مجاور مانند اتاق پذیرایی می توانید کوسن هایی با رنگ مشابه روی مبل ها استفاده کنید و در واقع، پیوندی رنگی در فضا بوجود آورید.

• خانه شما نقشه ای مدرن و اپن دارد و فضا ها در هم ادغام شده اند:

در اینجا، انتخاب رنگ باید با دقتی بیشتر انجام شود یا به عبارتی، ارتباط رنگ در سراسر محیط یا در فضاهایی که به یکدیگر مشرف هستند، حفظ شود. در اینجا نیز مبلمان منزل می تواند راهنمایی خوب باشد، اما بهتر است در این شرایط، بیش از پنج رنگ را انتخاب نکنید چرا هر یک از این رنگ ها نیز سایه و روشن هایی دارند که قابل استفاده هستند.

باز بودن فضاها این سوال را پیش می آورد که هر رنگ تا کجا ادامه می یابد و در چه نقطه ای قطع می شود. گوشه ها، کنج ها و شکستگی ها، نقاطی مناسب برای خاتمه دادن به رنگی و آغاز رنگی دیگر هستند. البته این تنوع رنگی می تواند در یک خانواده رنگی و فقط با سایه و روشن های آن رنگ نیز صورت گیرد.

اگر در خانه ای با نقشه سنتی یا مدرن زندگی می کنید، در حقیقت باید به ارتباط رنگ ها با یکدیگر توجه کنید.

• برای انتخاب رنگ در هر فضا به تقسیم بندی های زیر توجه کنید:

فضاهای عمومی: فضاهای عمومی به مکان هایی گفته می شود که دوستان، آشنایان و فامیل در بدو ورود، آنها را می بینند. این فضاها شامل ورودی، پذیرایی، اتاق غذاخوری و دستشوییمیهمان می شود. البته، گاهی اتاق نشیمن خانوادگی و آشپزخانه هم در این گروه قرار می گیرد و در دید افراد است. از آنجا که در فضاهای عمومی شما حرکت وجود دارد، بهتر است که رنگ ها را در قالب الگویی رنگی، مانند الگوی تک رنگ یا الگوی رنگ های مکمل انتخاب کنید تا ارتباطی بصری بین آنها دیده شود.

برای شروع، بد نیست که نمونه ای از پارچه مبلمان یا پرده ای مهم را که قصد نگه داشتن آن را دارید و مورد علاقه شما نیز هست، انتخاب کنید. در این انتخاب، سعی کنید که عنصری را برگزینید که تنوع رنگی خوب داشته باشد و از با ارزش ترین عناصر موجود در محیط شما باشد زیرا در این صورت، ماندگاری بیشتر خواهد داشت. حالا می توانید سه یا پنج رنگ از این عنصر را که در فضای عمومی شما تکرار می شوند، انتخاب کنید.

این سه تا پنج رنگ را می توان بطور متناوب در فضاهای مجاور و به عنوان رنگ اصلی و رنگ دکوری استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر از تناژ نارنجی در اتاق نشیمن به عنوان رنگ غالب استفاده کرده اید، از این رنگ می توان به عنوان رنگ تزئینی در پذیرایی استفاده کرد و رنگ سبز سدری دیوار پذیرایی را در قالب مبلمان اتاق نشیمن بکار گرفت.

به یاد داشته باشید که همیشه می توانید از سایه روشن های این رنگ ها استفاده کنید. هر بخش را با یکی از رنگ هایی که انتخاب کرده اید، نقاشی و از دیگر رنگ های انتخابی به عنوان رنگ تاکیدی یا دکوری استفاده کنید یا این که رنگی را برای کل فضا در نظر گرفته، رنگ های انتخابی دیگر را در قالب عناصر دکوری کوچک تر بکار ببرید. فراموش نکنید که عنصر الهام بخش شما برای انتخاب رنگ، از نظر اندازه و موقعیت قرارگیری قابل رویت باشد تا ارتباط رنگی آن با سطوح رنگ شده قابل درک باشد.

فضاهای خصوصی: این فضاها مانند اتاق خواب، حمام و روشویی خصوصی و در صورت وجود، اتاق کار، معمولا در معرض دید و دسترس خانواده یا ساکنان خانه و نیز میهمانان نزدیک شماست. این اتاق ها هر یک عملکردی جداگانه دارند، پس می توانند الگوهای رنگی متفاوت داشته باشند. در نتیجه، لزومی ندارد که نگران مشابهت رنگی بین اتاق پذیرایی و اتاق خواب باشید زیرا این اتاق ها به یکدیگر مشرف نیستند. ضمن این که، بیشتر میهمانان شما، آنها را نخواهند دید. فضاهای خصوصی جزء الگوی رنگی کلی منزل نیستند، مگر این که شما بخواهید. این که فضای کلی از الگویی کلی برخوردار باشد و اتاق های خصوصی، این الگو را بشکند و محیطی مجزا با احساسات متفاوت ایجاد کند، بسیار خوشایند است. ساکنان این فضا حتی می توانند جراتی بیشتر در انتخاب نشان داده، فضای خصوصی خود را آن طور که تمایل دارند، طراحی و رنگ آمیزی کنند و از آن پناهگاهی برای دوری از زندگی روزمره و فضاهای عمومی منزل بسازند.

• موارد زیر رنگ هایی هستند که در انتخاب آنها به دقت بیشتری نیاز دارید:

زرد: دقت کنید که هنگام انتخاب رنگ زرد، کمی ملایم تر از رنگ مورد نظر خود را برای دیوارها انتخاب کنید زیرا ممکن است که این رنگ روی دیوار، بسیار درخشان به نظر برسد. زرد، رنگی است که بیشترین انعکاس نور را از خود نشان می دهد. به همین ترتیب، اگر زرد خردلی را برای دیوار انتخاب می کنید، ممکن است که زیر نور مهتابی، کمی سبز به نظر برسد.

صورتی : صورتی نیز یکی از رنگ های گول زننده است زیرا روی دیوار، بیشتر اوقات، پر رنگ تر از آنچه روی کاغذ یا نمونه رنگی که انتخاب کرده اید، به نظر می رسد. پس طیف روشن تر و حتی ملایم تر را انتخاب کنید تا روی دیوار به رنگ مورد نظر شما نزدیک تر شود.

آبی : اگرچه آبی برای انتخاب دشوار به نظر نمی رسد، در انتخاب رنگ های آبی خاکستری دقت کنید زیرا وجود زمینه مشکی در ترکیب این رنگ، ممکن است که آن را روی دیوار، بیشتر به خاکستری شبیه کند تا آبی. پس بهتر است که برای به دست آوردن نتیجه بهتر، رنگی انتخاب کنید که میزان بسیار کمی رنگ زرد در زمینه آن باشد تا درخشش رنگی را که مورد نظر شماست، روی دیوار حفظ کند.

انتخاب بر اساس مد: رنگ های رایج معمولا به وسیله طراحان دکور، مد، پارچه یا دیگر صنایع وابسته انتخاب می شوند، اما آیا انتخاب این مدها واقع گرایانه است؟ این رنگ ها، معمولا، پنج تا هفت سال در بازار باقی می مانند و افراد، هر پنج تا هفت سال یکبار دکوراسیون خانه خود را تغییر می دهند. البته، نمی توان گفت که رنگ را باید بدون توجه به موضوع مد، انتخاب کرد زیرا تولیدکنندگان رنگ، پارچه، مبلمان و دیگر عناصر جانبی، از این مسئله استفاده می کنند و سعی در ایجاد سلیقه عمومی در هر زمان و دوره دارند، اما دقت کنید که سلیقه و خواست فردی را نادیده نگیرید و کاملا در اختیار سلیقه شرکت های دیکته کننده مد نباشید. فراموش نکنید که آگاهی و دانش ما از رنگ و سبک هم می تواند بر نیاز عمومی بازار تاثیر گذاشته، وابستگان این صنعت را به تولیدات متنوع تر و متناسب با سلیقه عمومی مجبور کند. ضمن این که همیشه در بازار مد یا دکوراسیون، رنگ ها و فرم های متنوع هستند که صاحبان سلایق خاص باید با متحمل شدن تلاش بیشتر، آنها را پیدا کنند.