محققان به دنبال ارائه اولین داروی خوراکی HIV با استفاده از فناوری نانو هستند.
این نانودارو، بر اساس قرارداد همکاری میان دانشگاه لیورپول و شرکت CHAI تولید خواهد شد.
برنامه دانشگاه لیورپول به طور عمده بر روی گسترش و پیشرفت ذرات نانومقیاس داروهای ضدویروسی (antiretroviral) برای افزایش پایداری و جذب آنها متمرکز است. با این حال تعداد قابل ملاحظه‌ای از روش‌های درمانی HIV، با فناوری‌های امروزی سازگار نیستند.
دانشگاه لیورپول به منظور گسترش توانایی‌ها و قابلیت‌های نانوفناوری با شرکت طرح دسترسی بهداشت کلینتون (CHAI) همکاری دارد. آنها داروهای پرکاربرد HIV را به منظور تهیه نانوذرات پایدار با افزودنی‌های معمول ترکیب می‌کنند.
بر اساس گزارشات بهداشت جهانی (WHO)، در سال 2012 در حدود 7/9 میلیون نفر در سرتاسر جهان به درمان ضدویروسی دسترسی داشته‌اند، اما تخمین زده می‌شود که در حدود 3/35 میلیون نفر آلوده به HIV وجود دارد. با توجه به اختصاص بودجه اندک کشورهای در حال توسعه به بخش بهداشت، مقامات با چالش‌های اساسی برای فراهم کردن روش‌های درمانی موثرتر روبرو هستند.
نانوپزشکی یک زمینه نوظهور در گسترش و توسعه دارو است که از ذرات نانومقیاس در آن استفاده می‌شود. یکی از مزیت‌های این نوع درمان‌ها این است که آنها می‌توانند مقدار دارو را در جایی که لازم است افزایش دهند. در این مطالعه و تحقیق، هدف جلوگیری از تجزیه دارو در معده از طریق استفاده از نانوذرات است.
این روش منجر به افزایش دارو در بدن برای مقابله با HIV می‌شود. از آن جایی که بیشتر دارو در جایی که لازم است، تجمع می‌یابد مقدار دارو تجویز شده را می‌توان کمتر کرد ضمن اینکه فعالیت درمانی آن بدون تغییر باقی بماند. ارزش نهایی این است که با مقدار بودجه مشابه بیماران بسیار بیشتری، خدمات درمانی دریافت خواهند کرد.
اندرو آون داروشناس دانشگاه لیورپول و دومانیکو مدیر بخش تحقیق و توسعه CHAI، این پروژه را رهبری می‌کنند. آون می‌گوید:«این پروژه در ارتباط با علوم کاربردی و تخصص کلینیکی برای گسترش استفاده از یک فناوری جدید است. این مسیرها می‌توانند سبب ایجاد یک تغییر عمده در روش‌های انتقال دارو در مورد HIV شوند.»
نمونه‌های نانوپزشکی در دانشکده شیمی ساخته و تعیین خصوصیت می‌شوند و در ادامه در دانشکده داروشناسی مورد مطالعه قرار می‌گیرند. همچنین در این مطالعه از روش‌های مدل‌سازی استفاده می‌شود.
این کار تحقیقاتی بر اساس کارهای انجام گرفته در مورد HIV در دانشکده داروشناسی مولکولی و کلینیکی و دانشکده شیمی است که تاکنون بیش از شش میلیون یورو دریافت کرده‌اند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه لیورپول نتایج اولیه‌ای ارایه کرده است که نشان می‌دهند مزیت‌های بسیاری ناشی از کاهش دوز دیگر داروهای HIV و تست‌های بالینی وجود خواهد داشت. اگر این روش با موفقیت همراه باشد در این صورت اولین نمونه نانوداروهای خوراکی برای HIV خواهد بود.
