برای تغییر کمدهای دیواری، کابینت آشپزخانه و حتی تعویض درهای منزل سراغ شرکت هایی بروید که بخش طراحی مجزایی دارند. این شرکت ها با توجه به متراژ، سبک دکوراسیون خانه و البته سلیقه ساکنانش پیشنهادهایی متناسب با فضا ارائه می کنند. این درست که انتخاب صنایع چوبی با روکش های طبیعی، چوب و رنگ پلی استر گران تر است اما این درها، کمدها و. . . علاوه بر حس بهتری که در فضا ایجاد می کنند، بادوام تر هم هستند. کارشناسان صنایع چوب آبچر معتقد اند برای داشتن یک انتخاب اصولی، سلیقه مشتری در کنار مشاوره های تخصصی بسیار حائز اهمیت است.

کابینت از آن دست صنایع چوبی است که هر چند وقت یک بار مدل های بسیار متنوعی از آن در بازار عرضه می شود. انتخاب سبک کلاسیک برای کابینت بسیار سلیقه ای است. حتی به متراژ هم بستگی ندارد. مشتری هایی هستند که برای خانه های کوچک تر هم خواستار کابینت کلاسیک یا نیمه کلاسیک هستند اما در کل طرح های مدرن برای کابینت طرفدار بیشتری دارد. اکثر افراد برای خانه هایی با سبک کلاسیک هم کابینت هایی مدرن انتخاب می کنند.

برای قرنیزهای دیوار از ۱۶MDF میل با روکش طبیعی و رنگ نیم پلی استر با ابزارهای مختلف استفاده می شود. همچنین برخی مشتری ها انتخاب قرنیزهای سقفی چوبی را به گچبری های روی سقف ترجیح می دهند.

بهترین انتخاب

ترکیبی از چوب، روکش طبیعی و استفاده از MDF برای قاب یا. . . همراه رنگ های تمام پلی استر یا نیم پلی استر برای در مستحکم محسوب می شود. در ساختار درها از چند نوع چوب استفاده می شود. از ارزان ترین تا گران ترین چوب به ترتیب: روسی، راش شامل سه نوع ایرانی، گرجستانی و آلمانی، ملچ، بلوط، گردو و یک سری چوب هایی با فناوری کشور ایتالیا که بسیار گران است. چوب از متری یک میلیون تا ۲۰میلیون در بازار موجود است.

رنگ درها به دو بخش نیم پلی استر و تمام پلی استر تقسیم می شود. رنگ های تمام پلی استر سطح صاف و شفاف تری دارند و چون فرآیند رسیدن به آن زمان بر و حرفه ای تر است، مسلما کیفیت بالاتری هم دارند و فضا را لوکس تر نشان می دهند. رنگ های دیگری هم با نام پولیش در بازار موجود است که گران ترین نوع رنگ است. نتیجه کار با این رنگ، سطحی بسیار شفاف مثل شیشه خواهد بود اما امکان ابزار زدن روی چنین سطحی محدود است.

این روشویی کلاسیک از جنس چوب اشباع شده است. برای این مدل به دلیل پرابزار بودن باید هزینه بیشتری پرداخت کنید. رنگ این روشویی ها عموما از پلی اورتان است تا ضد آب باشد و آسیبی نبینید.

درها هم سبک های مختلفی دارند؛ درهای کلاسیک، نیمه کلاسیک و مدرن. کلاسیک ها همان طور که از اسم شان پیداست ابزار بیشتر و جزئیات ظریف تری دارند. به همان نسبت ابزار یک در نیمه کلاسیک کمتر است و یک در مدرن تقریبا ساده است. این روزها درهای تک قاب مد شده و مخاطبان بیشتری در بازار دارد. بهتر است درهایی با روکش طبیعی از چوب انتخاب کنید چراکه نمای زیباتری دارند و حس بهتری در فضا ایجاد می کنند.

البته به نسبت قیمت بالاتری هم دارند. انتخاب یراق آلات یا دستگیره های در کاملا سلیقه یی است. یراق آلات عموما از جنس کروم است. برای درهای کلاسیک هم عموما دستگیره هایی مدرن یا ساده انتخاب می کنند اما دستگیره هایی هم در بازار موجود است که به دلیل جزئیات بیشتری که دارد کلاسیک محسوب می شود. بیشتر دستگیره های موجود در بازار هم دوتکه است. تنوع یراق آلات در بازار بسیار بالاست. کسانی که می خواهند هزینه بیشتری کنند یراق آلات را به صورت جداگانه می خرند.

پیش فرض ما همیشه این بوده که کمدهای دیواری کاملا در داخل دیوار ساخته می شوند و هیچ بیرون زدگی ندارند اما شرکت های صنایع چوبی این روزها برای مشتریانی که خواستار فضایی در اتاق هستند که وسایل شان جلوی چشم نباشد، کمدهایی روی جداره اصلی دیوار اجرا می کنند که همان کاربرد کمددیواری را دارد؛ منتها به شکلی امروزی تر. برای این کمدها بهتر است طرح هایی را انتخاب کنید که قفسه های بیشتر، کشو، فضای شیشه ای بوفه مانند و. . . دارد.

تمام بخش های این کمدها قابل استفاده است و به همین خاطر بسیار پرطرفدار است. برای هارمونی بیشتر فضا، انتخاب رنگ چوب در و کمددیواری باید یکسان باشد. همچنین در این کمدها بسته به سلیقه مشتری می تواند ریلی، کشویی یا آکاردئونی باشد.

درهای لابی ترکیبی از چوب و شیشه Stand Glass است. شیشه های ۲۵ میلی متری مورد استفاده در این درها عموما وارداتی است؛ البته در ایران هم تولید می شود و از نظر کیفیت هر دو مناسب هستند.

این شیشه ها با فلزهایی که داخل شان است مسلح شده اند. داخل این شیشه ها با استفاده از این فلزها اشکال مختلفی مثل گل و. . . طراحی شده است.

از در خانه که وارد شدم پنجره بزرگ نشیمن، آفتاب بی‌نظیری را
مهمان خانه‌شان کرده بود و یک راک اصیل کنج این پنجره چرت دم‌ظهرش را
می‌زد.
خانه 190 متری بیتا و مهدی پر بود از سرزندگی؛ سرزندگی‌ای که به
گفته خودشان هر کدام از جزییاتش سوغات سفرهای زندگی مشترک‌شان بوده است.
سر
که می‌چرخاندی در گوشه‌گوشه خانه یادگاری‌هایی بود ساده و بی‌آلایش که روح
تازه‌ای به خانه می‌بخشید.

آشپزخانه بیتا و مهدی چطور رویایی شد!

از آشپزخانه‌شان پرسیدم.
آشپزخانه بیتا با یک فلاورباکس از نشیمن‌ جدا شده است.
ایده منحصربه‌فرد فلاور باکس جایگزین دیوار از علاقه خود خانم خانه به گل و گیاه سرچشمه گرفته است.
خانم خانه که تحصیلات مهندسی کشاورزی دارد، اصل زندگی گل‌ها را از بر است و می‌داند برای هر فصل کدام گل را زینت‌بخش خانه خود کند که جذابیت فضای خانه و به‌خصوص آشپزخانه‌اش دوچندان شود.
برای انتخاب کابینت‌های آشپزخانه های‌گلاس سفید را مناسب می‌دانند چراکه برای انعکاس نور بیشتر در فضای آشپزخانه‌شان گزینه مناسبی است.

همچنین برای روح بخشیدن به رنگ سفید، رنگ ونگه را انتخاب کرده‌اند که حقیقتا فضای‌شان را بیش از پیش شکیل کرده است.
برای اوپن آشپزخانه هم جزیره پلکانی و صندلی‌های کوتاه قهوه‌ای‌رنگ را در نظر گرفته‌اند و یک ترکیب عالی از رنگ‌های زیبای طبیعت را به خانه‌شان هدیه کرده‌اند.

فضای بین کابینت‌ها را نیز ساده و قهوه‌ای انتخاب کرده‌اند که در تمیز کردن‌شان دچار مشکل نشوند و با رنگ سفید و ونگه کابینت‌ها نیز هماهنگ باشد.
چشم که ‌چرخاندم هیچ عنصر اضافه‌ای به جز چند گلدان دکوری در نمای آشپزخانه ندیدم.
این موضوع سلیقه خانم خانه است که حتی برای دستکش‌های ظرفشویی هم فضایی را در نظر گرفته و دوست دارد آشپزخانه‌اش حالت نمایشگاهی خودش را داشته باشد و در این‌باره نیز بسیار موفق بوده است.

صمیمیتی به سبک ایرانی در اتاق نشیمن!

تصور یک‌دست مبل تختی اصیل با کوسن و پوف‌هایی که همه از جنس گلیم و گبه‌اند و آراسته به طرح و نقش‌های اصیل ایرانی، هوش از سر هر اهل دلی می‌پراند! اما برای بیتا و مهدی که این دوست‌داشتنی‌ها را مدت‌هاست در کنج نشیمن‌شان دارند، بیشتر باب تعلق خاطر است تا هوش از سر پرانی!

در کنار این ست زیبا آینه و کنسول بی‌نظیری است که آن هم از هنر کهن ایرانی چیزی کم ندارد؛ قابش الهامی است از پنجره‌های ارسی بی‌نظیر که رنگ‌های دور طاقش همگی نشان از یک اصالت ابدی دارد.
مانند این قاب و آینه در قسمت ورودی هم به چشم می‌خورد اما حکمش چیز دیگری است و گوشه دیگری از اصالت معماری ایرانی را همراه دارد؛ یک جاکفشی زیبا  که کلون و کوبه‌اش حس و حال دیگری به این فضای صمیمی بخشیده است.

جنگ میان سنت و مدرنیته در اتاق پذیرایی!

نشیمن مهمان اما داستان دیگری را روایت می‌کند! پنجره‌ای دارد به وسعت دریا که منظره‌ای چهار فصل و رویایی‌تر از آشپزخانه‌شان را در خود جای داده است! چیدمانش ساده و مدرن است اما در میان تمام این ظاهر مینیمال و مدرن یک راک اصیل می‌درخشد و واقعا خوش می‌درخشد!

خانم خانه می‌گوید: «مادرم می‌گوید آدم باید همیشه دو تا درخت درست و حسابی در خانه‌اش داشته باشد تا وقتی به آن نگاه می‌کنی روحت تازه شود.» برای همین موضوع است که بیتا درختچه بنجامین بی‌نظیری دارد که فضای نشیمنش را بیش از پیش خاص کرده است.
در این فضای مدرن نسبتا مینیمال هر کجا چشم می‌چرخاندیم به تراس دلباز گلکاری شده می‌رسیدیم که دل‌دل می‌کردیم از این قاب شیشه‌ای بگذریم و به آن قدم بگذاریم و از نزدیک بنفشه و پامچال‌هایش را نظاره‌گر باشیم.

تراس این خانه حتی در زمستان هم بهار است!

به نظرم این موهبتی الهی است که آدم زبان گل و گیاه را بداند و موهبت بزرگ‌تر آن است که تراسش پر باشد از گل و گلدان‌هایی که در زمستان هم رنگ بهار را دارند.
آقای خانه می‌گوید: «مهمان‌های‌مان دل از این تراس نمی‌کنند و هر وقت در خانه‌مان بزمی برپاست، اوقات‌شان را در اینجا می‌گذرانند.» بی‌شک جواب من پرواضح است؛ اینکه عجب سعادتمندند مهمان‌های شما!

گل‌های پامچال تراس با گلدان‌های سفالی قدیمی و شمعدانی و بنفشه‌هایی که دسته‌دسته در کنار نرده‌های تراس نشسته‌اند حس و حال حیاط‌های نوستالژیک خانه‌های پدری را با خود دارند؛ تلفیق سنت و مدرنیته در تراس‌شان هم به چشم می‌خورد.
در را که باز می‌کنی یک دست میز و صندلی زیبای حصیری که به دیواری پر از گل تکیه داده با روحت بازی می‌کند اما پیش که می‌روی پشتی است و صندوقچه و شمعدانی که تو را میخکوب می‌کند در گذشته‌هایی پر از سادگی و صداقت و این همان رویایی است که در خانه بیتا و مهدی به حقیقت پیوسته است. 

وارد بعضی خانه ها که می شوی، احساس می کنی محیطی برای نفس کشیدن پیدا کرده ای. نه این که خانه بزرگ باشد یا وسایلی لوکس در آن گنجانده شده باشد، اما معلوم است صاحبخانه از آن طیف افراد باسلیقه است که بخوبی می داند هرچیز را به چه طریق و کجا قرار دهد تا بهترین جلوه را پیدا کند.

ساعتی را که تو در آنجا می گذرانی، تجربه ای لذتبخش است. آرامش در آنجا همچون نسیمی از هر نقطه به روحت می وزد و برای لحظه ای تو را از افکار مزاحم روزمره به درمی آورد. هنگام خداحافظی از میزبان، به این فکر هستی که او را در زمره دوستان خوبت قراردهی و رفت و آمدت را با او افزایش دهی، زیرا بخوبی می دانی که چنددقیقه بودن در خانه او، برای تو حکم نوعی روان درمانی را خواهد داشت.

برعکس، به خانه برخی دیگر که قدم می گذاری، ممکن است صاحبخانه تلاش بسیاری برای پذیرایی از تو بکند و به هرطریق بکوشد تا تو شادباشی. اما تو در آن خانه دلت می گیرد احساس خفگی می کنی. ممکن است خانه بزرگ باشد، ولی صاحبخانه آن را تا خرخره پر از وسایل عجیب و غریب کرده تا سلیقه ویژه اش را به رخ حضار گرامی بکشد و همین باعث می شود که مهمان در آن احساس خوبی نداشته باشد.

در هر صورت، شما سعی کنید جزو گروه اول باشید. حتی اگر در آپارتمانی کوچک زندگی می کنید، با درایت و سلیقه خاصتان آن جا را به محیطی زیبا و روح افزا تبدیل کنید تا هم خودتان در آن آرام بگیرید و هم مهمانان تان احساس خوبی از آنجا بودن پیداکنند.

در اینجا راهکارهایی به شما ارائه می کنیم تا با به کاربستن شان بتوانید منزل خود را به محیطی دلباز و بزرگ تر از آن چه واقعا هست تبدیل کنید:

خانه کوچک تان را با انتخاب کاناپه ساده دلباز کنید

اگر کاناپه شما بزرگ و جاگیر باشد، فضای زیادی از اتاق پذیرایی را اشغال خواهدکرد. معمولا کاناپه ها جا برای نشستن دو یا سه نفر دارند و دسته های بزرگ و حجیم، تاثیری در جای نشستن نخواهد داشت. اگر پشت کاناپه بزرگ و به عقب خمیده باشد یا دسته ها متکایی و بسیار بزرگ باشد، فضایی زیاد اشغال می شود و نمای اتاق پذیرایی شما را کوچک می کند. کاناپه ای شیک و ساده بگیرید تا اتاق دلبازتری داشته باشید.

برای بزرگتر نشان دادن خانه کوچک تان میز ناهارخوری را در آشپزخانه بگذارید

میز ناهارخوری بزرگ جای اتاق پذیرایی شما را می گیرد. اگر آشپزخانه تان فضایی قابل قبول دارد، میز ناهارخوری چهار تا شش نفره بگیرید و آن جا غذا بخورید. وگرنه می توانید به یاد دوران پرصفا و صمیمیت گذشته سفره پهن کنید و به همراه مهمانان دورادور سفره بنشینید، غذا بخورید و گل بگویید و گل بشنوید. زندگی هرچه ساده تر باشد، لطف بیشتری هم خواهد داشت.

کنج های پرمصرف خانه کوچک تان را بزرگتر نشان می دهد

گوشه اتاق ها را دست کم نگیرید. آنها می توانند برای شما بسیار مفید باشند. می توانید جاکفشی، کتابخانه، بوفه، باکس یا هرچیز دیگری را در کنج اتاق ها قرار دهید تا از این قسمت هم استفاده کرده باشید. کنج اتاق پذیرایی و دیگر اتاق ها بخشی مفیدند، اما بیش از دیگر نقاط مظلوم واقع شده اند و استفاده چندانی از آنها نمی شود.

کمد دیواری یکی از اجزای اصلی برای خانه های کوچک

کمددیواری ها جزو مفیدترین ابزارهایی هستند که می توانید در خانه قرار دهید. آنها کمترین فضا را می برند و بیشترین فایده را به شما می رسانند. از نجاری ماهر کمک بخواهید تا برای شما تعیین کند که کدام نقطه از هال، خواب یا حتی پذیرایی پرت افتاده و مناسب قراردادن کمددیواری است. او باید برای آن قسمت کمدی بسازد که بیشترین تعداد قفسه ها را داشته باشد. شما می توانید حجم زیادی کفش، کیف، پوشاک یا حتی وسایل خانه را در آن جا نگاه دارید. به این ترتیب فضای کمی از اتاق گرفته می شود، اما در عوض وسایل فراوانی که پیشتر در خانه شما پخش و پلا بودند به صورت جمع و جور در کنار هم چیده می شوند.

در آپارتمان های کوچک گلدان های سبز را فراموش نکنید

گلدان هایی حاوی گیاهان همیشه سبز آپارتمانی تهیه کنید و آنها را در چند گوشه خانه قرار دهید. حضور آنها به زندگی شما لطافتی عمیق می بخشد. معمولا گیاهان آپارتمانی رسیدگی چندان زیادی نمی طلبند، اما در همان حد توجه اندک هم موجب آرامش روح شما می شود. گل و گیاه را از خانه خود دریغ نکنید.

باکس های مفید یک اصل مهم برای آپارتمانهای کوچک

در چند سال اخیر، باکس های دیواری طرفداران زیادی پیداکرده اند. می توانید یکی از آنها را به دیوار آشپزخانه بزنید و قرص و دوا یا ادویه ها را در آن قراردهید. یا یکی را به دیوار سرویس بهداشتی بزنید و مسواک و خمیردندان را در آن بگذارید. حتی می توانید آن را به دیوار پذیرایی بزنید و مجسمه و تابلوی کوچک و ظریفی را در آن قراردهید. این باکس ها جان می دهند برای زیباکردن آپارتمان های نقلی.

آینه بزرگ خانه های کوچک را چند برابر می کند

آینه ها شعبده بازهایی توانا و چیره دست اند. وقتی یک آینه بزرگ را به دیوار اتاق تان می زنید، نمای روبه رو داخل آن می افتد و خودبه خود منظره اتاق را دوبرابر نشان می دهد. وقتی به یک آینه بزرگ نگاه می کنید، این احساس به شما دست می دهد که فضای آن سوی آینه واقعی است و می توانید به آن طرف بروید. آینه ها هم مانند پنجره ها نقش مهمی در بزرگ نشان دادن اتاق ایفا می کنند.

من، فارغ التحصیل رشته سینما، مدتی را در لهستان و در شهر «ووج» برای تحصیل گذراندم. دانشگاهی که من در آن در رشته ادبیات نمایشی انگلیسی درس می خواندم درست در مرکز شهر بود و همیشه دنبال خانه ای بودم که هم به دانشگاه نزدیک بوده و هم قیمت مناسبی داشته باشد. شهری که من در آن زندگی می کردم بعد از ورشو مهم ترین شهر لهستان است. ووج شهری است که در جنگ جهانی دوم تقریبا سالم ماند و خرابی هایش هم بعد از جنگ ساخته نشد؛ شهری که چند دهه پیش قلب تپنده سینمای اروپا بود و کارگردانانی چون کیشلوفسکی و پولانسکی در مدرسه سینمایی همین شهر تحصیل کردند. شما در این گزارش با سبک دیزاین خانه های قدیمی شهر ووج آشنا می شوید. در این گزارش حاصل مشاهداتم از زندگی در یکی از این خانه هارا برای تان نوشته ام.

خانه برای من جایی است که هر نقطه اش تاریخی داشته باشد. خانه برای من جایی است پر از عکس، رومیزی های دستباف؛ جایی که به چیدن هر نقطه اش فکر کرده باشی؛ جایی که وقتی در آن قدم می گذاری حس کنی کسی تو را در آغوش می کشد. خانه ای که در بین آگهی ها در اینترنت پیدا کردم با وجود ظاهر زمختش همین خصوصیات را داشت. در منطقه ای به نام «اوکجی» که تقریبا پایین شهر محسوب می شد. وقتی با دوستم برای دیدن این خانه می رفتیم، حس می کردم به قلب بازماندگان جنگ جهانی نزدیک و نزدیک تر می شویم. اتوبوس پایین می رفت و شهر کم کم چهره تمیز و زیبایش را از دست می داد و سیاه تر می شد.

در راه حتی ساختمان هایی را دیدیم که بخشی از آنها در جنگ نابود شده بود و در بخش دیگرشان کسانی زندگی می کردند. ته دلم گفتم خدا کند، خانه ارزانی که من پیدا کرده ام یکی از همین ها نباشد. اما اوکچی از همان خانه های مرسوم دوران کمونیستی بود؛ ساختمان هایی خالی از طراحی که زنجیروار از آلمان شرقی تا لهستان کشیده شده بودند. زیبایی لهستان اما بر همه زشتی ها غلبه می کرد. در پاییز آن قدر درختان سرخ رنگ و زیبا می شدند که حتی زشت ترین ساختمان ها هم نمی توانستند از دلربایی شان کم کنند. صاحبخانه من یک زن تنهای ۷۰ ساله به نام جیشا بود. او و خانه اش برای من که قرار بود مدتی را در لهستان تنها زندگی کنم، شبیه یک آغوش گرم بود؛ گرم و زیبا و نقطه نقطه اش پر از ردپای زندگی.

همه چیز چوبی و کاملا همان چیزی بود که اروپایی ها «بوهیمین» می گویند. بوهیمین اما داستان بلندبالایی دارد. اسم بوهم از سرزمینی تاریخی در اروپای مرکزی گرفته شده که حالا در بخش غربی جمهوری چک است. سبک بوهمی یا همان بوهیمین در اروپا به سبک زندگی کسانی می گویند که با روشی غیرمتعارف زندگی می کنند؛ کسانی که شیفته موسیقی، تئاتر و ادبیات هستند؛ آدم های بی پروا که در زندگی کوله بار اندکی دارند و آنچه دارند بیشتر ساخته دست خودشان است. این آدم ها از همان هایی هستند که همیشه در خانه شان یک نوشیدنی جدید با شیرینی های داغ و خانگی را امتحان می کنید. هرچند جیشا زن تنهایی بود اما زندگی اش پر از آرامش و امنیت بود؛ آرامشی که انگار هر روز بهانه تازه ای برای زندگی کردن به او می داد.

قسمت اصلی خانه جیشا یک اتاق نشیمن کوچک با یک تلویزیون قدیمی بود. میز مورد علاقه من، میز کنار تلویزیون بود؛ یک میز پر از عکس و ماتروشکا. ماتروشکا همان عروسک های تو در توست که از چوب درخت زیزفون ساخته می شود. ماتروشکا برای خانه های روسی و لهستانی شبیه سرمایه خانوادگی است.

به آپارتمان که رسیدم، صاحبخانه ام، جیشا خوشحال و خندان در را باز کرد. اصلا شبیه زنان ۷۰ ساله نبود؛ نه قهقهه های از ته دلش، نه شلوار جینش و نه موهای سرخ رنگش که کاملا امروزی کوتاه شده بود. تنها از چین و چروک های عمیق کنار چشمانش می توانستم گذر سال ها را بفهمم. پا که در خانه گذاشتم فهمیدم اینجا همان خانه ای است که می توانم در آن زندگی کنم. جیشا به دختران جوان، پیانو درس می داد. برای همین بعضی روزها مهمان های ناخوانده ای توی خانه داشتیم.

اتاق من فقط یک تختخواب، یک کمد چوبی و یک میز تحریر داشت. پنجره اش آن قدر زیبا بود که نمی توانستم از آن چشم بردارم. جیشا گفت می توانم هرچه می خواهم از اتاقش بردارم و به اتاق خودم ببرم .

جلوی تلویزیون یک مبل راحتی قرار داشت که به رسم خانه های اروپای شرقی پر از «گروشت» بود. گروشت، سبکی از قلاب بافی است که در هر خانه ای پیدا می شود. در لهستان کمتر دست آدم ها موبایل و تبلت دیدیم. اگر کسی بیکار می شد یا کتابی به دست می گرفت یا گروشت می بافت.

عصرها من برای او چای ایرانی دم می کردم و با گز روبه روی تلویزیون می خوردیم. جیشا برایم با آب و تاب داستان سریالی که هر روز می دید و هیچ وقت تمام نمی شد را تعریف می کرد. او گاهی «پونچکی» می پخت و من تقریبا همه شان را می خوردم. پونچکی چیزی شبیه پیراشکی است که داخلش را با مربای آلو پر می کردند.

انتخاب رنگ یا کاغذدیواری برای دیوارهای خانه به نظر معضلی حل‌نشدنی است.
گاهی وقت‌ها واقعا انتخاب بین این دو سخت می‌شود چراکه هر کدام مزایا و معایبی دارند که انتخاب را محدود می‌کنند ولی شاید دانستن چند نکته در مورد آنها بد نباشد؛ دست‌کم اطلاعات بیشتری را در اختیارتان قرار می‌دهد و همین مساله اگر جواب درست و شفافی به شما ندهد، حداقل چشم‌تان را برای انتخاب بازتر می‌کند و باعث می‌شود انتخاب آگاهانه‌تری داشته باشید.
ما قصد نداریم بگوییم رنگ بهتر است یا کاغذدیواری.
ما فقط قصد داریم نکات مثبت و منفی این دو متریال را به شما بشناسانیم اما تصمیم نهایی برعهده خود شماست.

رنگ‌ها تنوع بیشتری دارند یا کاغذدیواری‌ها؟

در امر تنوع این کاغذدیواری‌ها هستند که برگ برنده را در اختیار دارند؛ چراکه هم تنوع رنگی و هم تنوع طرحی بیشتری دارند.

کدام‌یک خانه‌ام را نورگیرتر می‌کند؟

وقتی صحبت نورگیری به میان می‌آید، رنگ‌ها یک قدم از کاغذدیواری‌ها جلوترند.
حتما می‌پرسید چرا؟ خب، باید بگوییم به دلیل سطح براق‌شان.
این سطح براق نور را منعکس می‌کند و در نتیجه فضا روشن‌تر به نظر می‌رسد در صورتی که کاغذدیواری‌ها جاذب نور هستند و از این قابلیت بی‌بهره‌اند.

با رنگ خانه‌ام بزرگ‌تر جلوه می‌کند یا کاغذدیواری؟

اگر قصد دارید خانه کوچک‌تان را بزرگ‌تر جلوه دهید، رنگ‌ها بیشتر از کاغذ‌دیواری‌ها به شما کمک خواهند کرد؛ چراکه در خانه‌های کوچک هرچه فضا مینیمال‌تر و به دور از شلوغی و طرح‌های اضافی باشد، بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.
اما خب نمی‌توان کاغذدیواری‌هایی که طرح‌های زیبایی دارند را هم نادیده گرفت.
درست است که طرح روی آنها خانه را کوچک‌تر نشان می‌دهد اما فریبنده‌تر و متفاوت‌تر از رنگ‌ها هستند.

کدام‌یک در زمان کمتری اجرا می‌شوند؟ 

در مورد میزان زمان مورد نیاز برای اجرا هم باز این کاغذ‌دیواری‌ها هستند که یک گام جلوترند.
در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توان دیوارهای خانه را با انواع کاغذدیواری‌ها تزیین کرد.
کاغذدیواری‌ها حتی دردسر کمتری هم برای اجرا نسبت به رنگ‌ها دارند.

آیا رنگ‌ها و کاغذدیواری‌ها ویژگی‌های مشترکی دارند؟

رنگ‌ها و کاغذ‌دیواری‌ها در عین متفاوت بودن دارای ویژگی‌های مشترکی هستند و این یعنی قدرت.
یکی از این ویژگی‌های مشترک قابلیت شست‌و‌شوی آنهاست.
 

بافت‌های متفاوت را در کدام‌یک می‌توانم پیدا کنم؟

اگر آنقدر جزئی‌نگر هستید که حتی بافت دیوارهای‌تان هم برای‌تان مهم است، شک نکنید بهترین انتخاب برای شما کاغذ‌دیواری‌است.
دنیای کاغذ‌دیواری‌ها آن‌قدر بزرگ و متنوع است که شک داریم آنچه را که مد نظرتان است،
پیدا نکنید.

می‌توانم ترکیبی از رنگ و کاغذدیواری در خانه‌ام داشته باشم؟

در نهایت اگر نتوانستید بین رنگ و کاغذدیواری یکی را انتخاب کنید، پیشنهاد می‌دهیم از ترکیب رنگ و کاغذ‌دیواری برای دکوراسیون داخلی خانه‌تان استفاده کنید.
اما این ترکیب کردن باید هوشمندانه و معمارانه صورت بگیرد.

مسر آیت الله هاشمی می گوید فرزندانم سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند.

«تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می کنم» این جمله را نه یکی از مریدان آیت الله هاشمی که عفت مرعشی، همسر آیت‌الله می گوید. فرزند آیت الله سیدصادق مرعشی از علمای روزهای قبل از انقلاب که حالا شصت سالی می شود همراه و همگام شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی است. می‌گوید 20 سال نخست زندگی با هاشمی سخت ترین دوره زندگی اش بوده است، روزهای مبارزه و زندان آیت الله و بزرگ کردن 5 فرزند بودن حضور پدرشان.

او از روزهای مبارزه آیت‌الله گفته است، از فرزندانش که به عقیده وی سیاستمدار نیستند اما سیاست آنها را رها نمی‌کند. فرزندانی که با مادرشان راحت تر دردل می کنند و با پدر بحث کاری و جدی دارند.

صحبت از تهمت‌ها و بداخلاقی ها علیه آیت‌الله هاشمی که می شود می‌گوید شاید ما در مقابل این بداخلاقی ها کم بیاوریم اما آیت الله صبور است و گاهd ما را آرام می کند.

او در این گفتگو از زندان رفتن مهدی و فائزه گفته، از ازدواج موفق دخترانش با دو برادر و پسرانش با دختران فامیل.

اهم سخنان عفت مرعشی در گفتگو با ویژه نامه نوروزی روزنامه آرمان را در ادامه بخوانید؛

*بعد از ازدواج با آقای هاشمی زندگیم تحت تاثیر شخصیت و افکار بلند ایشان قرار گرفت و تمام تلاشم این بود که بتوانم به عنوان یک پشتیبان و همراه، آقای هاشمی را در رسیدن به اهداف بلندش یاری کنم. تا ایشان بویژه در ایام مبارزه حداقل درباره خانواده خود نگرانی نداشته باشد. طبیعی است که این زندگی با آقای هاشمی در این نزدیک به شصت سال در افکار و شخصیت من تاثیر برجسته‌ای گذاشته است.

*در بیست سال نخست زندگی مشترکم با آقای هاشمی، که سخت ترین دوره بزرگ کردن 5 فرزند ایشان بود، آقای هاشمی یک سیاستمدار نبود، یک مبارز بود و من و بچه‌ها همواره پشت در زندان‌ها منتظر دیدار ایشان بودیم. در دوران زندان‌های دهه چهل بیماری فاطمه و رنجوری محسن و در دهه پنجاه بهانه گیری مهدی و یاسر واقعا برای من سخت بود. عملا من باید هم پدر می‌بودم و هم مادر و هم پشتیبان آقای هاشمی که خدای نکرده به اعدام محکوم نشود. شرایط به نحوی بود که بعضی مواقع که ما با بچه ها به ملاقات آقای هاشمی در زندان می‌رفتیم بی تابی بچه ها برای ایشان حتی زندانبابان و ساواک را هم به گریه می‌انداخت.

*یکبار که به ملاقات آقای هاشمی رفتم به قدری شکنجه شده بود که نمی‌توانست روی پای خود راه برود. زندانبان او را آورد و بچه‌ها خود را به بغل پدرشان انداختند اما وقت ملاقات را بلافاصله تمام کردند. در این شرایط نمی‌شد محسن را که خردسال بود از پدرش جدا کرد به نحوی که اکثر مامورانی که آنجا بودند به گریه افتادند.

*بچه‌ها با من خیلی راحت‌تر از پدرشان هستند و بیشتر حرف‌های جدی و کاری را با پدرشان می‌زنند. درد دل ها و مطالب دیگر را با من مطرح می‌کنند. فرقی بین دخترها و پسرها در این موضوع نیست. معمولا وقتی مساله کمک به فرد و کار خیری مطرح است بچه ها برای اینکه نتیجه بهتری بگیرند من را واسطه صحبت با پدرشان می کنند.

*هیچ کدام از فرزندان من سیاستمدار نیستند، فاطمه بزرگترین فرزندم خود را وقف امور خیریه و کمک به بیماران کرده، محسن به کارهای عمرانی و سازندگی علاقه زیادی دارد، فائزه در حووزه ورزش و فعالیت های زنان وقت خود را صرف می کند، مهدی به فعالیت های صنعتی و توسعه علاقه زیادی دارد، یاسر نیز به امور تحقیقاتی و دانشگاهی مشغول است.

*به دو دلیل، سیاست فرزندانم را رها نمی‌کند، بعضی از احزاب سیاسی می‌خواهند که با ارتباط با فرزندان آقای هاشمی از اعتبار ایشان استفاده کنند، و جناح مقابل نیز با پرونده درست کردن و آزار فرزندانم می‌خواهد حساب خود را با آقای هاشمی تسویه کند.

*زندگی ما تفاوتی با سایر خانواده‌ها ندارد، زندگی متوسطی داریم، البته به دلیل مشغله آقای هاشمی و مسائلی که باید از طریق خانواده به ایشان منتقل شود طبیعتا کمتر از خانواده های دیگر وقت استراحت و تفریح داریم.

*{دلیل همراهی با آیت الله هاشمی در مراسم ها و کنفرانس ها}: هم برای خودم جالب است و هم این معنا را دارد که تا آخرین نفس از آقای هاشمی و اهدافش دفاع می‌کنم.

*وقت زیادی برای تلویزیون دیدن نمی‌گذاریم، شاید در روزی حد,د نیم ساعت تا یک ساعت. از بعضی شبکه‌های ماهواره هم بعضا استفاده می‌کنیم اما دیدن ماهواره در خانواده ما از جامعه خیلی کمتر است.

*با فعالیت زنان در صورتی موافقم که اولا مانع وظایف اصلی آنها یعنی حفظ خانواده و تربیت فرزندان نشود، ثانیا حضور زنان در جامعه نمایشی نباشد بلکه براساس شایستگی های آنان باشد. این حضور نیز همراه با حفظ اخلاق و حریم خانواده باشد. می توانم بگویم در این موضوع نظرم به نظر رهبر انقلاب نزدیکتر است.

*اخلاق، شخصیت و صبر آقای هاشمی به گونه‌ای است که تهمت‌ها و کینه ورزی ها را به روی خود نمی آورند و معمولا چیزی نمی‌گویند. ظرفیت تحمل بسیار زیادی در قابل بی اخلاقی‌ها، تهمت‌ها و دروغ‌ها دارند. به نحوی که بعضا صبر ما نیست به بی ‌حرمتی و ظلمی که به ایشان می‌شود تمام می شود و ایشان اعضای خانواده را آرام می کنند.

*فائزه و مهدی به زندان رفتند. من هیچ وقت فکر نمی‌کردم که کار کشور به اینجا برسد که افراد بیگناه را بخاطر مسائل سیاسی به زندان بیندازند. هیچ فرصتی را برای ملاقات با فائزه از دست نمی‌دادم و هر هفته به ملاقاتش می رفتم. حالا هم فرصت ملاقات با مهدی را از دست نمی دهم. احساسی که دارم شبیه احساسی است که در زندان و زمان ملاقات با آقای هاشمی داشتم.

*اگر رفتار اشتباهی از فرزندانم ببینم مثل هر مادری به وظیفه ام که تذکر دادن و راهنمایی کردن است عمل می کنم، اگر تکرار کنند جدی تر تذکر می دهم.

*فرزندانم ازدواج‌های موفقی داشتند. فاطمه و فائزه با فرزندان مرحوم لاهوتی که رفیق و هم زندانی آقای هاشمی قبل از انقلاب بودن در همان اوایل پیروزی انقلاب ازدواج کردند. محسن، مهدی و یاسر نیز از دختران فامیل همسرشان را انتخاب کردند و زندگی خوبی دارند. نوه‌ها نیز ازدواج کردند و من هم مثل هر مادر یا مادربزرگی در جریان ازدوج فرندان و نوه هایم بوده ام.

مرگ غم انگیز «آلان» کودک سوری که پیکر بی جانش هفته ی گذشته روی شن های ساحلی ترکیه در قاب تصویر قرار گرفت، بازتاب چشمگیری در افکار عمومی و رسانه ها داشت و پس از چند رخداد تلخ همچون مرگ پناهجویان خاورمیانه و شمال آفریقا در کامیون و نیز شناورهای غرق شده در مدیترانه، مساله ی آوارگان خاورمیانه ی عربی را در زمره ی اخبار مهم جهان و و حتی توجه دولتمردان و شهروندان بسیاری از کشورها قرار داد. بحران آوارگان که برای دهه ها گریبانگیر مردم خاورمیانه است، پس از خیزش های عربی ژرفتر و به شکل معضلی جدی در قلب جهان عرب فراگیر شد. تشدید بحران در سوریه و تبدیل آن به یک جنگ داخلی، بحران و آشوب در لیبی و جنگ قدرت میان گروه های گوناگون، پیدایش داعش در عراق و سوریه و خشونت بی حد و مرز این گروه و دیگر گروه های تروریستی در منطقه های زیر سلطه و تحولات یمن و تجاوز ائتلاف سعودی به این کشور تاکنون منجر به آوارگی میلیون ها تن شده است. خاورمیانه مدت ها است به دلیل اشغالگری صهیونیست ها و رخدادهایی چون جنگ در افغانستان و حمله ی آمریکا به عراق با پدیده ی آوارگی رو به رو است و با چالش های آن دست و پنجه نرم می کند. اگر نگاهی به آمارهای سازمان ملل متحد داشته باشیم، خواهیم دید که از آغاز بحران سوریه بیش از چهار میلیون نفر از مردم این کشور مجبور به ترک کشورشان شده اند. در عراق نیز پس از برآمدن گروه داعش نزدیک به سه میلیون نفر آواره و در میان آنان صدها هزار نفر مجبور به ترک خاک کشورشان شده اند. در یمن هزاران نفر از تهاجم مرگبار ائتلاف عربی به رهبری سعودی ها گریخته و به کشورهای همسایه یا کشورهای اروپایی پناه برده اند. اکنون این جمعیت چند میلیون نفری بر شمار آوارگانی افزوده شده که طی دهه ها از افغانستان و سرزمین اشغالی کوچیده و دور از وطن زندگی می کنند. تاکنون بحث های بسیاری در زمینه ی کاهش ابعاد بحران آوارگان مطرح شده و تلاش های زیادی برای مدیریت این سوگنامه ی انسانی صورت گرفته است که البته این تلاش ها موفقیت کمی به دنبال داشته است. در این میان، مساله یی که کمتر به آن توجه می شود، بحث پیامدهای بلندمدت مساله ی آوارگان بر امنیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی-تمدنی در منطقه ی خاورمیانه عربی است. اگر در طول دهه های گذشته بیشتر جنگ های منطقه یی و سرکوب های داخلی منجر به آوارگی بسیاری از مردم در جهان عرب می شد، اکنون بی ثباتی داخلی و هرج و مرج ناشی از ظهور گروه های تروریستی سبب ساز ناامنی و اجبار مردم به ترک وطنشان می شود. به همین دلیل، مساله ی آوارگان که یک بحران انسانی به شمار می آید، به بحران های دیگر خاورمیانه ی عربی گره خورده و پیامدهای بلندمدت سیاسی، امنیتی، اقتصادی، و فرهنگی-تمدنی برای این منطقه به دنبال خواهد داشت. تاریخ گواهی می دهد که خاورمیانه مهد ظهور نخستین تمدن های انسانی است و ریشه ی سه دین بزرگ توحیدی به این منطقه بر می گردد. قدیمی ترین منطقه های شهری جهان در قلب خاورمیانه یعنی منطقه شامات قرار دارد که برای صدها سال مکان تلاقی تمدن ها بوده است. به این ترتیب در طول سالیانی دراز کثرت گرایی فرهنگی به مهم ترین ویژگی تمدنی این منطقه تبدیل شده است. سیاست استبدادی بسیاری از دولت های عربی هر چند مانعی مهم پیش روی کثرت گرایی بوده است اما تا پیش از کشیده شدن خیزش های عربی به سمت خشونت های کور و هرج و مرج، خاورمیانه به ویژه منطقه ی شامات یکی از غنی ترین حوزه های جغرافیایی از نظر کثرت گرایی قومی و مذهبی به شمار می رفت و همین امر نوعی فرهنگِ مبتنی بر تساهل و تحمل را ترویج می کرد. پس از تحولاتی که سال های اخیر در فضای سیاسی- اجتماعی جهان عرب پیش آمد، تکثر جای خود را به تعصب خشن مذهبی و افراطی گری داد و سبب ناامنی و آشوب در شماری از کشورهای منطقه شد. به همین دلیل، بسیاری از مردم از ترس کشته شدن مجبور به ترک خانه و کاشانه و تحمل آوارگی از وطنشان شده اند. فروپاشی برخی دولت های عربی و ناتوانی برخی دیگر در اعمال حاکمیت کامل بر قلمروی کشور منجر به همه گیری تروریسم و جولان گروه های دهشت افکن در قلب جهان عرب شده است. این امر پدیده ی آوارگی را تشدید و دورنمای این معضل را بیش از هر زمان دیگری تیره و مبهم کرده است. در چنین وضعیتی، خاورمیانه افزون بر بحران های امنیتی که ناشی از رقابت های منطقه یی است، باید با بحران های تازه در قالب های اجتماعی، فرهنگی و حتی زیست محیطی دست و پنجه نرم کند. در زمینه ی بحران های اجتماعی ناشی از فضای هرج و مرج کنونی باید گفت بر پایه ی آمارهای سازمان ملل متحد، از آغاز بحران های اخیر در خاورمیانه ی عربی نزدیک به 13 میلیون دانش آموز در این منطقه از امکان تحصیل محروم شده اند. این مساله افزون بر این که موج بی سوادی و فقر تمدنی و فرهنگی را در خاورمیانه تشدید می کند، فضا را برای گسترش افکار تروریستی در نسل آینده فراهم می آورد چرا که بی سوادی و فقر از علت های بنیادین جذب جوانان به گروه های تروریستی است. از سوی دیگر، گسترش ناامنی و افزایش فعالیت گروه های تروریستی منجر به فرار بسیاری از سرمایه داران و نخبه های علمی جهان عرب به کشورهای غربی شده است. پدیده ی مهاجرت و آوارگی نه تنها سرمایه های اقتصادی را هر چه بیشتر از خاورمیانه خارج می کند و امکان رشد اقتصادی را از این منطقه می گیرد بلکه فرار سرمایه های انسانی را به دنبال دارد و در بلندمدت پیامدهای منفی بسیاری بر رشد و پیشرفت این منطقه بر جای خواهد گذاشت. در کنار این پیامدها، بحران آوارگان تساهل فرهنگی را که برای قرن ها یک ویژگی تمدنی در خاورمیانه بود، از بین می برد و جهل، تعصب و خشونت بیشتر را جایگزین آن می کند. این امر منجر به دور باطلی از تشدید خشونت و افزایش آوارگان خواهد شد. در زمینه ی ارتباط آوارگی و مسایل زیست محیطی نیز باید گفت مهم ترین تهدید زیست محیطی که در شرایط کنونی و برای دهه های آتی منطقه ی خاورمیانه را تهدید می کند، خشکسالی های بلندمدت و بحران آب است. همچنان که اشاره شد پدیده ی آوارگی موجب ایجاد چرخه یی از خشونت می شود و این خشونت افسارگسیخته است که امکان اجرای هرگونه راهکار ملی یا همکاری های منطقه یی را برای مقابله با چالش های زیست محیطی محدود می سازد. گسترش بحران آوارگی چالش های درازمدت اما عمیق همچون مسایل زیست محیطی را از از مرکز توجه دولتمردان منطقه دور می سازد و به این شکل آوارگی در چند سطح تاریخی و زمانی به تولید و بازتولید بحران می انجامد. با توجه به آنچه گفته شد بحران های کنونی را نه تنها از منظر نگاه امروز بلکه باید از دید پیامدهای درازمدت رصد کرد تا آینه یی را برای بازتاب چهره ی خاورمیانه ی فردا پیش روی کنشگران صحنه ی تحولات منطقه قرار داد. 

روز خبرنگار نیز مانند روز معلم از جمله پاسداشت هایی است که با خاطره یی تلخ همراه است؛ شهادت مظلومانه ی «محمود صارمی» خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) به دست گروه تروریستی طالبان افغانستان و در جریان اشغال مزار شریف در سال 1376خورشیدی. تلخیِ حادثه هایی از این دست هر روز در سراسر جهان برای فعالان این حوزه تکرار می شود و خبرنگاران به عنوان افراد شاغل در یکی از پرخطرترین عرصه ها همواره با مصایب و مشکل های فراوانی روبرو هستند. قتل، آدم ربایی و واژه هایی از این دست برای خبرنگاران بیگانه نیست و تا کنون خبرنگاران بیشماری زندگی خود را در حین تهیه ی گزارش و تلاش در راستای اطلاع رسانی از دست داده اند. تنها در 6 ماهه ی نخست سال جاری میلادی، 71 خبرنگار در 24 کشور کشته شده اند که در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته هفت درصد افزایش یافته است. گزارش منتشر شده ی سازمان گزارشگران بدون مرز در سال 2014 میلادی نیز حاکی از آن است که خشونت علیه خبرنگاران در بسیاری از کشورهای جهان با شدتی بیش از گذشته در جریان است. طبق این گزارش، ظهور داعش و صحنه سازی تاثیرگذار این گروه از بریدن سر خبرنگاران در کنار حمله های گسترده به خبرنگاران در برخی از کشورها که حکایت از نگرش غیرانسانی و تحقیر شدید آزادی مطبوعات و رسانه ها در این کشورها دارد در وخامت این شرایط نقش بسزایی داشته است. به مشکل هایی از این دست باید تلاش هر روزه برای عمل به تعهدی نانوشته و مقدس مبنی بر کشف و انتشار حقیقت را نیز اضافه کرد که مستلزم ایستادگی در برابر اربابان قدرت و سیاستمدارانِ تمامیت خواه در سراسر جهان است. اقدامی که در بسیاری از موردها ممنوع الکار شدن و محکومیت های قضایی سنگینی را برای فعالان عرصه ی خبر و رسانه بدنبال دارد و هم اکنون روزنامه نگاران زیادی در سراسر جهان بویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته در زندان به سر می برند. در ادامه و به مناسبت این روز به چند نکته ی کوتاه در خصوص فعالیت خبری در ایران و مسایل آن اشاره خواهیم کرد: 1. با این که به سختی می توان تعریفی دقیق از شغلی چند وجهی مانند خبرنگاری ارایه کرد، جایگاه و منزلت این شغل در بسیاری از کشورهای جهان، شناخته شده است. در ایران اما نه تنها مفهوم بلکه جایگاه فعالان این عرصه دارای ابهام های فراوانی است که فعالیت در این عرصه را هرچه دشوارتر می کند؛ دشواریی که ناآگاهی در خصوص این شغل از سوی مردم و بویژه مسوولان در تشدید آن نقش دارد. بدون شک وظیفه ی یک خبرنگار و روزنامه نگار، بیش از هر چیز دیدبانی است و او دیدبان است؛ دیدبانی که نیازمند نگاهی دقیق و عمیق به پدیده های روزِ جامعه در راستای نشر و تحلیل آن ها است. داشتن دیدی باز از سوی خبرنگاران تنها در صورتی ممکن خواهد بود که آن ها مجاز به فعالیت در فضایی آزاد و بدون محدودیت باشند. در سایه ی ایجاد محدودیت برای فعالان عرصه ی خبر، نه تنها خبررسانی به درستی انجام نخواهد شد، بلکه تحلیل های مطرح شده در باره ی چرایی و چگونگی یک رخداد نیز تحت الشعاع قرار خواهد گرفت. خبرنگار وظیفه دارد پاسدار حقیقت باشد؛ ولی در عین حال حرکت او در مسیر دستیابی به حقیقت مستلزم آزادی عمل و امکان دسترسی آزاد به اطلاعات است، موضوعی که متاسفانه در بسیاری از موردها در کشور ما نقض می شود. 2. مطبوعات را به درستی رکن چهارم دموکراسی دانسته اند؛ چراکه زیر تاثیر رشد این حوزه، جامعه هر روز آگاه تر و پویاتر و نسبت به آینده ی خود حساس تر خواهد شد؛ حساسیتی که تلاش برای ارتقا در همه ی زمینه ها را بدنبال خواهد داشت. همین نکته بخوبی اهمیت این شغل و لزوم اعتماد هرچه بیشتر به فعالان این عرصه را مشخص می کند؛ اعتمادی که در بسیاری از موارد از آنان دریغ می شود. ریشه ی این بی اعتمادی را که در بیشتر مواقع و در کمال تاسف از جانب خود مسوولان اعمال می شود، باید در نبود فرهنگ سازی در این خصوص جستجو کرد. بسیاری از این افراد به دید مزاحم یا حتی بدتر، غلام حلقه به گوش رسانه یی که وظیفه یی جز تمجید از مقام مسوول و انتشار اقدام های حتی کوچک او ندارد می نگرند و وظیفه یی مبنی بر پاسخگویی به خبرنگاران و روزنامه نگاران در خصوص اشتباهات حتی بزرگ را متوجه خود نمی دانند. در نتیجه همواره تلاش می کنند در مقابل خبرنگاری که برای کشف حقیقت از نقصان های آن ها پرده برداری می کند بایستند. 3. یکی دیگر از مشکل های عرصه ی خبرنگاری و روزنامه نگاری کشور، کمبود سرمایه گذاری صحیح و هدفمند در این حوزه است. فعالیت رسانه یی در ایران به شدت آلوده به سیاست است. دلیل این امر را بیش از هر چیز باید متوجه سرمایه گذاران این عرصه که همگی از افراد سیاسی یا نزدیکان آن ها هستند دانست. تا جایی که گفته می شود افراد خارج از این دایره به ندرت قادر به دریافت مجوز آغاز فعالیت مطبوعاتی هستند. در نتیجه ی چنین روندی، بخش خصوصی مدت ها است که از این عرصه کنار گذاشته شده و در نتیجه جای خالی سرمایه گذارانی که حضور آن ها می تواند به ارتقای این حوزه منجر شود همواره حس شده است و در مقابل، روزنامه نگاری زنده و پویا تحت الشعاع نگاه شبه دولتی و دولتی حاکم بر این حوزه قرار گرفته است. 4. حمایت قانونی از روزنامه نگاران نیز مدت ها است که یکی از موضوع های مورد مناقشه بوده است. با این که قانون مطبوعات دارای نقص های اساسی و مستلزم بازنگری اصولی است، بسیاری معتقد هستند در صورت اجرای صحیح همین قانون نیز فعالیت روزنامه نگاران تا حد زیادی تسهیل خواهد شد. این در شرایطی است که اجرای قانون در خصوص فعالان مطبوعات کشور در بسیاری از موردها دستخوش اعمال سلیقه و نفوذ افرادی خاص می شود که متاسفانه قانون در مقابل آن ها منعطف و در مقابل روزنامه نگاران سختگیر است. 5. دولت تدبیر و امید در حالی روی کار آمد که روزنامه نگاران ایران سال ها بود که با مشکل های فراوانی نظیر توقیف و محدودیت روبرو بودند. ولی شاید بزرگ ترین دغدغه های آن ها و سرمنشا اصلی مشکل های این حوزه در آن زمان، نبود یک صنف و نهاد قانونی و واحد برای روزنامه نگاران بود؛ مشکلی که باوجود امیدهای فراوان در راستای رسیدگی دولت، هنوز حل نشده است. نداشتن درآمدی درخور و در نتیجه مشکل های معیشتی فراوان، نبود امنیت شغلی، عدم برخورداری از بیمه، توقیف گاه و بیگاه روزنامه ها، رخنه ی شدید سیاست در مطبوعات، نبود دادگاه های مطبوعاتی مستقل که در آن روزنامه نگاران قادر باشند از دادرسی و حمایت قانونی لازم برخوردار شوند و ده ها مورد دیگر از جمله مشکل هایی هستند که وجود یک نهاد صنفی قادر خواهد بود به بسیاری از آن ها رسیدگی کرده و از شدت آن ها کم کند. متاسفانه در شرایط فعلی به نظر می رسد رسیدگی به بی خانمانی روزنامه نگاران و رفع توقیف «انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» در یک منجلاب سیاسی آشفته فرو رفته که راه گریز از آن و همچنین اهتمام برای یافتن این راه را بسیار دشوار کرده است. روزنامه نگاران و خبرنگاران همواره و در موردهای لزوم به حکم وظیفه و وجدان کاری به کمک دیگر نهادها و در صدر آن ها دولت شتافته اند. در این شرایط شایسته است که دولت، حمایت از آن ها را به بیش از انتشار پیام تبریکی به مناسبت روز خبرنگار ارتقا داده و با تلاشی مضاعف، موجبات بازگشایی انجمن صنفی روزنامه نگاران را فراهم سازد. 

کمد نیز مانند دیگر لوازم خانه دارای ویژگی ها و خصوصیاتی است که باید هنگام خرید به آن ها توجه کرد. در این قسمت نکاتی را مطرح می کنیم که با اتکا به آن بتوانید انتخاب مناسبی داشته باشید.

اندازه گیری جای کمد

زیباترین و بهترین حالت زمانی است که یک کمد کاملا و بدون کم و کاست در جایی که برایش در نظر گرفته شده قرار بگیرد. کمد اگر بیش از حد بزرگ و یا بیش از حد کوچک باشد سبب می شود دکوراسیون و جلوه کلی اتاق آزار دهنده و نازیبا به نظر برسد. بنابراین قبل از اقدام به خرید کمد ، جای قرار گرفتن آن را مشخص و آن را دقیق اندازه گیری کنید.

کیفیت (جنس)

در این مورد بی شک چوب بهترین گزینه ای است که برای جنس کمد توصیه می شود.اما خود چوب هم از لحاظ جنس و کیفیت دارای درجات و سطوح متفاوتی است که باید در هنگام خرید به آن توجه کنید و میزان خلوص و مرغوبیت آن را از فروشنده یا سازنده آن جویا شوید. امروزه برای ساخت کمد به تناسب سبک های مدرن و نو ظهور از مواد و اجناس دیگری از قبیل پلاستیک و فلز نیز استفاده می شود.

انواع کمدها

شما می توانید متناسب با شکل، اندازه و سایر خصوصیاتی که مد نظر دارید، نمونه مورد نظر خود را سفارش دهید . هم چنین کمد ها از نظر جا، قسمت های داخلی، و همچنین سبک ها دارای تنوع زیادی هستند. هنگام انتخاب کمد باید به نیاز خود و میزان هزینه ای که برای خرید کمد در نظر گرفته اید توجه داشته باشید و متناسب با آن گزینه مورد نظر خود را انتخاب کنید. برای انتخاب سبک هم باید به سبک دکوراسیون اتاقی که می خواهید کمد را در آن قرار دهید توجه نمایید.

سنجش کیفیت

قسمت های داخلی هنگام خرید کمد حتما به کشو های داخلی, لولا ها و... توجه کنید. همه این موارد را یکبار پیش از خرید امتحان کنید و ببینید آیا کشوها به آسانی به بیرون و داخل کشیده می شوند یا خیر. هم چنین نحوه بسته شدن و قفل شدن درها را نیز بررسی کنید.

توجه به دستگیره ها

دستگیره ها یکی دیگر از موارد مهمی هستند که باید هنگام خرید به آن ها توجه شود. در این مورد به شکل ظاهری دستگیره ها، و هم چنین میزان استحکام و نحوه نصب آنها به کمد دقت کنید. این موارد در صورت استاندارد بودن می توانند به مرغوبیت و زیبایی کمد کمک کنند.

بدون شک یکی از بزرگ ترین خطرهایی که کشورها و مردم جهان را تهدید می کند تسلیحات هسته یی است. این نوع تسلیحات تاکنون فقط در پایان جنگ جهانی دوم از سوی آمریکا استفاده شده است اما بسیاری از کشورهای مستقل عضو سازمان های بین المللی و شرکت کنندگان در نشست های همپیوند با امنیت جهانی بر بایسته های خلع سلاح جهانی تاکید می کنند. 
هراس جهانی از مرگ آفرینی این سلاح های نامتعارف بسیاری از مناطق جهان به ویژه خاورمیانه را به شدت تهدید می کند. در منطقه بسیار حساس خاورمیانه، سلاح های رژیم صهیونیستی موج گسترده یی از نگرانی های امنیتی و حتی وجودی را برای کشورها آفریده است. 
رژیم صهیونیستی با گذشت نزدیک به 40 سال از آغاز فعالیت در این حوزه، سیاست سکوت را در زمینه سلاح های غیرمتعارف خود دنبال کرده است. تل آویو تاکنون به سازمان های بین المللی همپیوند با موضوع خلع سلاح و کنترل فعالیت های اتمی نپیوسته و معاده ی منع گسترش سلاح های اتمی (ان. پی. تی) را امضا نکرده است؛ همچنین به یاری همپیمانان خود از ماموریت نهادهای خلع سلاحی و موفقیت همایش ها جلوگیری می کند و به بهانه ی واهی تامین امنیت هیچ محدودیتی را بر ظرفیت های هسته یی خود نمی پذیرد. در همین پیوند، نهادهای مسوول بین المللی هنوز اطلاعات دقیقی از میزان توانایی و نابودگری سلاح های این رژیم در اختیار ندارند. 
اهمیت موضوع به اندازه ای است که پارسال «سرگئی ریابکوف» معاون وزیر امورخارجه روسیه، نیز اعلام کرد با توجه به شرایط خاورمیانه، مسکو بر ضرورت پیوستن اسراییل به «ان. پی. تی» اصرار دارد. 
با توجه به اطلاعات و دلایلی که در ادامه می آید در شرایط کنونی پس از توافق هسته یی جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5، بهترین زمان برای پیگیری مساله خلع سلاح هسته یی رژیم صهیونیستی فراهم آمده است: 

1- همه ی فعالیت های هسته یی رژیم صهیونیستی به طور مخفیانه و پنهانی دنبال می شود؛ افزون بر این شماری از کشورهای غربی که در گذشته برخلاف مفاد ان. پی. تی زمینه هسته ای شدن رژیم صهیونیستی را فراهم آوردند، اینک چشمان خود را به روی فعالیت های غیرقانونی آن بسته اند. 
سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سی.آی.ای) شمار تسلیحات هسته یی رژیم صهیونیستی را تا اوایل دهه ی 1980 میلادی 10 تا 20 عدد ارزیابی کرد. بر پایه اطلاعات محدودی که این سازمان در سال 1986 میلادی (1365خورشیدی) به دست آورد، این رژیم سالانه 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می کرد و تجهیزات ساخت بیشتر از 100 بمب اتمی را در اختیار داشت. 
تارنمای «انجمن کنترل تسلیحات» سه ماه پیش در گزارشی شمار سلاح های هسته یی جهان را منتشر کرد. بر پایه این آمار رژیم صهیونیستی در کمترین حالت یکصد کلاهک هسته یی آماده پرتاب و مواد اولیه و تجهیزات لازم برای ساخت بیش از 200 بمب دیگر را در اختیار دارد. این شمار بمب هسته یی توانایی گسترده نابودگری دارد و می تواند جهان و منطقه را با یک خطر بزرگ روبرو کند. 
«جیمی کارتر» رییس جمهوری پیشین آمریکا، در سال 2008 میلادی (1387 خورشیدی) شمار کلاهک های رژیم صهیونیستی را بیشتر از 150 عدد عنوان کرد که می تواند فجایع بسیار بزرگی را برای منطقه و جهان ایجاد کند. 

2- موضوع تسلیحات هسته یی از جهت های گوناگونی دارای اهمیت است. گذشته از تصمیم گیری برای استفاده عمدی از سلاح های هسته یی، موضوع هایی همچون ایمنی هسته یی، استفاده ناخودآگاه، اشتباه محاسباتی، اقدام های تروریستی و خطای انسانی از دیگر مباحث حساسی است که دارندگان سلاح های هسته یی با آنها روبرو خواهند بود. 

3- نکته سوم و شاید مهمترین مساله در زمینه تسلیحات اتمی رژیم صهیونیستی نبود اعتماد به این رژیم است. آیا هیچ فرد یا کشوری می تواند به رژیم کودک کشی که تاکنون به بهانه های واهی جنگ ها و اشغالگری های گوناگونی را در منطقه به راه انداخته است، اعتماد داشته باشد؟ این رژیم در سال های گذشته بارها با ادعای حفظ و افزایش امنیت خود خون هزاران انسان بی گناه به ویژه غیرنظامیان، زنان و کودکان را طی اشغال جنوب لبنان (در دهه 1980 میلادی)، کشتار و فجایع در صبرا و شتیلا و جنگ 33 روزه به زمین ریخت. 
همچنین هنوز جهان فراموش نکرده است نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی طی هشت سال اشغال غزه جنگ های 22 روزه و هشت روزه را به پا کردند و پارسال پس از ماهها محاصره، نزدیک به 2 ماه باریکه ی غزه را با هر نوع سلاحی که در اختیار داشتند آماج حمله قرار دادند و بیش از 2 هزار غیرنظامی را به خاک و خون کشیدند. 

4- رژیم صهیونیستی امنیت خود را در قبال ناامنی یک یا همه ی همسایگان خود و کشورهای منطقه می خواهد. نمونه روشن آن را اکنون در سوریه و عراق می بینیم؛ این رژیم با کمک های تسلیحاتی، لجستیکی و درمانی خود به گروه های تروریستی در این 2 کشور، امنیت خود را در ناامنی منطقه دنبال می کند. 
مهم اینکه از دیدگاه مردم جهان رژیم صهیونیستی به این دلیل قابل اعتماد نیست که احتمال آن می رود هر لحظه به بهانه ی احساس ناامنی حتی به کشتار کودکان و زنان روی بیاورد. 
تاریخ نشان داده است این رژیم به هیچ یک از موازین حقوقی و حتی بشری پایبند نیست. برای نمونه سربازان صهیونیست در سال 1389 به کشتی که حامل کمک های بشردوستانه برای مردم غزه حمله کردند و شماری از امدادرسان ها را به شهادت رساندند. از این رو ممکن است مقام های این رژیم به راحتی به بهانه ی امنیت، از تسلیحات هسته یی خود علیه شهروندان و کشورهای منطقه استفاده کنند. 

5- این رژیم فقط خود را مستحق داشتن فناوری هسته یی حتی مرگبارترین نوع آن یعنی بمب اتمی می داند. سران رژیم صهیونیستی نشان داده اند با قدرت گیری کشورهای منطقه به شدت مخالفت می کنند؛ در همین پیوند بیشترین حجم فشار سیاسی و بین المللی را علیه فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان اعمال کردند اما شکست خوردند. 
این رژیم برای یکه تازی امنیتی و داشتن دست برتر در موازنه ی قدرت در خاورمیانه، فعالیت های هسته یی هیچ کشوری را در خاورمیانه تحمل نکرده است. نمونه این رویکرد را در گذشته دیده ایم به گونه یی که این رژیم در سال 1981 میلادی (1360 خورشیدی) به تاسیسات اتمی «اوسیراک» دولت بعث عراق حمله و آن را نابود کرد و در اقدامی دیگر در سال 2007 میلادی (1386 خورشیدی) مرکز هسته یی سوریه در منطقه ی «دیرالزور» را ویران ساخت. 
در حالی که سران رژیم صهیونیستی هیچ فعالیت هسته یی را در کشورهای منطقه تحمل نکرده و آنها را در مراحل آغازین نابود ساختند، چرا مردم جهان به ویژه مردم خاورمیانه باید تهدیدهای هسته یی و صدها بمب اتمی این رژیم ضد بشری را تحمل کنند؟ 

6-با توجه به رویه ها و رویکردهای صهیونیست ها، خلع سلاح این رژیم خواسته ی تهران، کشورهای منطقه و 120 عضو جنبش غیرمتعهدها است. نزدیک به سه ماه پیش «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها، در نشست بازنگری معاهده ی منع گسترش سلاح های اتمی در نیویورک اجرای کامل قطعنامه ۱۹۹۵ در مورد ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه را خواستار شد. قرار بود در راستای ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه یک نشست بین المللی در سال 1393 برگزار شود که البته این همایش با مخالفت های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن سرنوشتی جز شکست پیدا نکرد. 
همچنین پس از آنکه شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 2231 توافق بین المللی با تهران بر سر برنامه ی هسته یی را تایید کرد، جمهوری اسلامی ایران بار دیگر در بیانیه یی بایسته های نابودی کامل سلاح های هسته یی در جهان و خاورمیانه را برشمرد و آن را ضرورتی برای امنیت بین المللی و تکلیفی بر معاهده منع گسترش سلاح های اتمی و یک خواست جهانی خواند. 
جمهوری اسلامی ایران که اینک با بهره گیری از توانمندی دیپلماسی خود برای از میان برداشتن 13 سال جنجال آفرینی بدون مدرک غرب بر سر برنامه های صلح آمیز هسته ای خود گام بلندی برداشته است، همچنان فعالانه در همه تلاش های بین المللی، حقوقی و دیپلماتیک برای نجات بشر از خطر سلاح های هسته یی و گسترش آنها به ویژه ایجاد منطقه عاری از سلاح های هسته یی در خاورمیانه همکاری خواهد کرد. 
به نظر می رسد با توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران و 1+5 و تایید صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی تهران، بی ریشه بودن بهانه های رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن درباره احساس فقدان امنیت این رژیم اثبات شده و وقت آن است که جامعه بین المللی با عزمی راسخ خواسته ی منطقه یی و جهانی خلع سلاح اتمی رژیم صهیونیستی را دنبال کند. 

اتاق‌خواب مناسب یعنی فضایی که در آن آرامش داشته و برای روز بعد آماده و شاداب باشید

هنگام خواب بدن کارهای مهم رشد و ترمیم بافت‌ها را انجام می‌دهد پس مهم است محیطی که در آن هستید، مانع هشت ساعت خواب شما نشود. اتاق خواب باید باعث سلامت مجدد و آرام‌بخش جسم و روحتان باشد. با انتخاب رنگ و دکور مناسب به آرامش و شادی خود کمک کنید.

نکات مهم:

در صورت امکان، میز یا کامپیوتر خود را در اتاق خواب قرار ندهید چون کار در اتاق‌خواب سخت‌تر از آن است که فکرش را بکنید.

اگر چاره‌ای جز گذاشتن میز کار در اتاق‌خواب ندارید، مجلات را در جای مناسب قرار دهید تا انبوهی از کاغذ پیش رو نداشته باشید.

تشک‌های ضدباکتری انتخاب خوبی برای افراد دارای آلرژی است.

تشک‌های دارای فوم، فرم خود را به مرور زمان از دست نخواهند داد.

هر نوع وسیله اضافه را از اتاق‌خواب بیرون آورید.

اتاق‌خواب شلوغ، استرس ایجاد می‌کند.

لوازم اضافی مانند فهرست سه بعدی عمل می‌کنند و شما را یاد کارهایی که باید انجام دهید یا چیزهایی که لازم دارید، می‌اندازند.

دکور اتاق‌خواب، کم‌ترین حد ممکن باشد. تنها به چند چیز که ارزش احساسی دارد و آرامش بیشتری به محیط می‌دهد، اکتفا کنید. سعی کنید هر عکس و چیزی که در اتاق‌خواب می‌گذارید، یادآور لحظات خوش زندگیتان مثلا تعطیلات باشد تا بتوانید افکار مثبت را موقع خواب افزایش دهید.

تلویزیون پلاسما یا ال‌سی‌دی در اتاق‌خواب ممکن است نشانه مرفه‌بودن باشد، ولی اگر مشکل خوابیدن دارید، دیدن تلویزیون در رختخواب فکر خوبی نیست چون صدا و تصویر فکرتان را مشغول و اعصابتان را تحریک ‌کرده، رفع خستگی سخت‌تر می‌شود.

خواندن یک کتاب به خواب بهتر کمک می‌کند.

اگر بدانید چطور مشکل وسایل اضافی را حل کنید، بدون زحمت اتاق‌خوابی مرتب خواهید داشت. تمیز کردن سطوح پر از وسیله کار سختی است، ضمن آن که اتاق‌خواب به هم ریخته و شلوغ، گرد و غبار را جذب کرده و ممکن است بیماری‌های تنفسی و آلرژی ایجاد ‌کند.

محیطی عاری از مواد شیمیایی داشته باشید:

ترکیبات عالی فرار سرطان‌زا بوده، به لایه ازن آسیب می‌رسانند، بیماری‌های تنفسی ایجاد می‌کنند و به پوشش گیاهی آسیب می‌رسانند.

از رنگ‌های کم‌بو و بدون سم و کاغذ دیواری‌های ساخته شده از چوب و سازگار با محیط‌ ‌زیست استفاده کنید. مطمئن شوید هر وسیله چوبی که می‌خرید،‌ مقاوم است و آسیبی به محیط نمی‌رساند.

در دکوراسیون اتاق‌خواب به دنبال وسایل مارک‌دار و مطمئن از فروشگاه‌های معتبر که آسیبی به محیط زیست نمی‌زنند، باشید.

مطمئن شوید ملحفه تخت شما کتان و از رنگ‌های طبیعی است. اگر آسم یا مستعد آلرژی هستید، ملحفه‌های ضد‌آلرژی و ضدغبار از فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید.

محیطی ایده‌آل برای خواب:

خوب نیست اتاق خواب را خیلی گرم نگه ‌دارید، چون بدن هنگام خواب دمای کمتر را ترجیح می‌دهد.

به عقیده کارشناسان دمای مناسب برای اتاق‌خواب 21-16 درجه سانتی‌گراد است. از چند لایه روانداز استفاده کنید تا بتوانید درجه حرارت خود را در طول شب تغییر دهید.

اتاق‌خواب باید خوب تهویه شود. هوای اتاق را با باز کردن پنجره‌ها یا خرید یک دستگاه تهویه مرتب تصفیه کنید.

از نور مناسب در اتاق خواب استفاده کنید.

تیره‌بودن پرده، به خواب عمیق‌تر کمک می‌کند.  اگر خواب سبکی دارید، از وسایل صوتی با نورهای آماده یا ساعت دیجیتال در اتاق‌خواب استفاده نکنید، در عوض از نورهای طبیعی بهره ببرید.

رخدادهای پنجشنبه ی گذشته نخستین فاجعه ی انسانی نیست که مهاجران از سرزمین های بحران زده را به کام مرگ می فرستند و آخرین هم نخواهد بود. این تنها شمار و شیوه ی مرگ آنان است که گاهی بیشتر و گاهی کمتر خبرساز می شود. در یکی از مهمترینِ این رخدادها، جسد 71 پناهجوی سوری در کامیونی در جاده های اتریش نزدیک به مرز مجارستان کشف شد؛ مردان، زنان، کودکان و سالمندانی که با فرار از کشور جنگ زده ی خود به دنبال سرپناهی در برابر آتش خشونت و افراط بودند اما در هلاکتگاه قاچاقچیان انسان و قلمروی بی اعتنایی دولت های اروپایی گرفتار آمدند. همزمان، شناور 400 پناهجوی دیگر که از شمال آفریقا راهی ساحل های جنوبی اروپا بودند، در آب های لیبی غرق شد تا 200 تن دیگر در ورطه ی مرگ گرفتار آیند. پیش از این، منابع اروپایی از موج بزرگ مهاجرت پناهجویان به اروپا در تابستان 2015 میلادی خبر داده بودند. «آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد» تنها شمار مهاجرانی را که سال جاری میلادی با گذر از مدیترانه قصد رسیدن به اروپا را داشته اند افزون بر 300 هزار نفر اعلام کرد. همچنین، در ماه اوت گذشته نزدیک به 108 هزار پناهجو از مرزهای اروپا گذشته و رقمی بی سابقه را به ثبت رساندند. در این میان، آمار تازه ی «سازمان بین المللی مهاجرت» آماری تکان دهنده است که می گوید در یک سال گذشته دست کم سه هزار و 500 پناهجو در راه رسیدن به اروپا جان باخته و صدها هزار نفر در شرایط دشوار اردوگاه های موقت چشم انتظار تعیین تکلیف خود هستند. در یک کلام، آژیر قرمز بحران برای پناهجویانی که اروپا را به عنوان گریزگاهی برای فرار از سرزمین نابسامان و آشوب زده ی خود انتخاب کرده اند به صدا در آمده است. با این حال، چشم اندازی برای فروکش این روند یا تغییر سیاست های کلان دولت های اروپایی در برخورد با سیل این مهاجران به چشم نمی خورد. در این زمینه لازم است به چند نکته اشاره کنیم: 1- روی آوردن مهاجران به سمت قاره ی سبز دلیل های گوناگونی دارد. برخی همچون شهروندان کشورهای بالکان به دنبال زندگی بهتر و یافتن شغل راه کشورهای غرب اروپا را در پیش می گیرند و در صورتی که موفق به دریافت مجوز اقامت به صورت قانونی نشوند راه های غیرقانونی را می آزمایند. در همسنجی با این مهاجران، شمار بسیاری در کشورهای خاورمیانه و پیرامون آن نه رفاه بلکه جان خود را از تلاطم آوارگی و کشتار بر می دارند تا به سویی امن تر بگریزند اما گاه سرنوشتی چونان مسافران عرابه ی مرگ در جاده های مجارستان و اتریش پیدا می کنند. پس از تحولات خونبار سال های گذشته در کشورهایی نظیر سوریه، لیبی، سومالی، افغانستان و... شمار پناهجویان رشدی چشمگیر و صعودی داشته است. 2- در زمینه ی واکنش دولت های اروپایی در برابر پدیده ی پناهجویی، ملاحظه ها و مولفه هایی مطرح است که تا حدی بیان کننده ی ویژگی های این واکنش است. اروپایی که به تدریج غبار بحران اقتصادی را از قامت می تکاند و در بخش هایی از آن هنوز نابسامانی های اقتصادی پابرجا است، هزینه های پذیرش پناهجویان را سنگین و غیرقابل تحمل می داند به ویژه اینکه شمار روزافزون مهاجران بر چالش های اقتصادی دولت های اروپایی خواهد افزود. ورود مهاجران همچنین می تواند دربردارنده ی تهدیدهای امنیتی باشد به ویژه مهاجرت هایی که از مبدا کشورهای درگیر با پدیده ی تروریسم نظیر سوریه، عراق و افغانستان صورت می گیرد. دولت های اروپایی همچنین در سال های گذشته بر چالش های ناشی از هضم نشدن گروه های مهاجر در فرهنگ کشور پذیرنده و برخی نگرانی های سیاسی، مذهبی و اجتماعی تاکید داشته اند و به این ترتیب مجموعه یی از علت های فرهنگی، اجتماعی، هویتی، اقتصادی و نیز سیاسی- امنیتی بر مساله ی پذیرش مهاجران در اروپا سایه افکنده است. 3- رهبران اروپایی هرگز روی راهبردی منسجم درباره ی مساله ی پناهجویان اتفاق نظر نداشته اند و این موضوع زمینه های بروز شکاف هایی را در اروپا پدید آورده است. برخی کشورهای جنوب اروپا خواهان مشارکت فعالتر دولت های شمال در زمینه ی چالش پناهجویان بوده اند و در برابرِ بایسته های مربوط به رسیدگی و تعیین تکلیف مهاجران به ویژه غیرقانونی ها بر مسوولیت پذیری بیشتر این دولت ها پافشاری دارند. این در حالی است که دولت های شمال تا حد امکان از پذیرش مسوولیت در این زمینه شانه خالی کرده اند. از سوی دیگر رویه های دولت های اروپایی در رویارویی با پناهجویان قابل توجه می نماید. در کنار انگلیسی ها که خواهان شدت عمل بیشتر در برابر گروه های پناهجو شده اند، شماری از دولت های شرق اروپا به وسیله ی برخورد فیزیکی با مهاجران غیرقانونی، کشیدن سیم خاردار و... در صدد برخورد با آنان برآمده اند. این در حالی است که کشورهایی چون آلمان رویکردی نرمتر در همسنجی با این کشورها در پیش گرفته و در کشورهایی چون ایتالیا تلاش هایی برای نجات مهاجران غریق در آب های ساحلی صورت گرفته است. با این حال، در مجموع نگاه دولت های اروپایی به پناهجویان به چشم سربارانی است که پذیرش آنان چالش های بسیاری را به بار خواهد آورد. 4- در نگاه کشورهای اروپایی به پدیده ی مهاجرت غیرقانونی و پناهجویی شهروندان کشورهای بحران زده، مسوولیت مفهومی تحول یافته یا حتی فراموش شده است. بر اساس کنوانسیون 1951 ژنو، اعضای سازمان ملل موظفند در برابر درخواست پناهجویانی که امنیت آنان به خطر افتاده یا به دلیل مسایل نژادی، فعالیت های سیاسی، باورهای مذهبی و... قادر به ماندن در کشور خود نیستند، به آنان پناه دهند. صرف نظر از این هنجار بین المللی که البته ضمانت اجرایی برای آن تعیین نشده باید به این نکته توجه داشت که شرایط کنونی بسیاری از کشورهای مبدا پناهجویان، نتیجه ی مستقیم یا غیرمستقیم کنش دولت های مقصد مهاجرت های غیرقانونی است. صرف نظر از دیدگاه های مطرح در نظریه های توسعه و شکاف شمال- جنوب که بر مسوولیت دولت های شمال در عقب افتادگی کشورهای جنوب انگشت می نهد باید گفت وضعیت کنونی کشورهایی چون سوریه تا حد زیادی متاثر از نقش غربی ها در تداوم بحران و ناامنی است. در این پیوند، نه تنها اقدام عملی و جدی از سوی دولت های غربی برای پایان آشوب و اقدام های خشونت بار گروه های افراطی صورت نمی گیرد، بلکه می توان آشکارا شاهد شانه خالی کردن این دولت های از پذیرش مسوولیت پیامدهایی بود که مستقیم یا غیرمستقیم به اقدام آن ها باز می گردد. نکته ی قابل تامل تر البته رفتار برخی دولت های منطقه است که درهای خود را به روی پناهجویان بسته و از هرگونه مسوولیتی در این زمینه گریزانند؛ پناهجویانی که بیشتر آنان مسلمان و زخم دیده ی جنگ افروزی همین دولت ها هستند. در چنین فضایی بیش از هر چیز اقدام فوری برای رسیدگی به وضعیت بحرانی پناهجویان از سوی نهادها و اعضای جامعه ی بین المللی ضروری به نظر می رسد. البته آنچه ضروری تر و مبنایی تر است پایان دادن به پراکنش خشونت و ناامنی از کانون هایی است که پی در پی و به شکل های مختلف چه در کشورهای خاورمیانه و چه در جاده های اروپا قربانی می گیرد.

در اینجا صاحب خانه تغییرات زیادی را در فضای این آشپزخانه ی کوچک به وجود آورده و آنرا به صورت مدرن، برای ورود مهمانان و لذت بردن از یک صبح دل انگیز طراحی و نوسازی کرده است.

قبل از ترمیم و نوسازی (آشپزخانه ای کاملا به هم ریخته و درهم برهم) :

افراد و اعضای خانواده هنگامی که صبح چشمان خود را باز می کنند، به هر اتاقی که نگاه کنند از دیدن آن لذت می برند؛ به جز این آشپزخانه ی کوچک و نامرتب. این فضای کوچک و به هم ریخته را می توان در کوتاهترین زمان به بهترین شکل ترمیم و مرتب کرد.
به مطالب زیر توجه کنید و دقت کنید به چگونه سازماندهی زود و سریع این مکان و از آن لذت ببرید.

بعد از ترمیم و نوسازی ( آشپزخانه ای با دیوارهای آبی و کاملا روشن ):

از یک تخته ی چوبی در زیر پنجره استفاده شود که برای نشستن روی آن مناسب باشد و بتوان از نوری که به فضای اتاق می تابد، نهایت استفاده را کرد. تمامی وسایل آن از جمله بالش ها و کابینت ها و پرده ها به دو رنگ سیاه و سفید طراحی شود. به این ترتیب می توان فضای کوچک یک آشپزخانه را با رنگ آمیزی و به کاربردن وسیله های مناسب به بهترین شکل درآورد و طراحی کرد.

باید 3 مرحله ی زیر را بگذرانید :

مرحله 1 : آشپزخانه ای کاملا تاریک و دلگیر

دیوارهایی که خیلی کثیف هستند و شیوه ی نقاشی آن طوری می باشد که روی احساسات کسانی که باید در این آشپزخانه فعالیت کنند تاثیرات ناخوشایندی دارد. باید دیوارها را به رنگ آبی روشن نقاشی کرد تا کاملا دلنشین و جذاب شوند.

مرحله 2 : استفاده از تخته های چوبی

از تخته های چوبی هم رنگ برای کابینت های زیر ظرف شویی و برای درست کردن جایی برای نشستن در زیر پنجره باید استفاده کرد. تخته ی چوبی زیر پنجره باید طوری ساخته شود که بتوان از زیر آن برای گذاشتن یکسری وسایل آشپزخانه استفاده کرد. باید از فضای این آشپزخانه حداکثر استفاده را کرد.

مرحله 3 : استفاده از یک در کوچک پنجره ای شکل

باید بین آشپزخانه و اتاق غذاخوری حتما به کمک یک پنجره ی کوچک ارتباط وجود داشته باشد؛ تا از به هم ریختگی وسایل درون آشپزخانه جلوگیری شود و بتوان راحت تر از مهمانان پذیرایی کرد.

طرز استفاده از پنجره :

تمامی دیوار ها که به رنگ آبی نقاشی شدند و از یک تخته ی چوبی هم برای نشستن زیر پنجره استفاده شد. حال باید یک پرده به رنگ سفید و مشکی و بیشتر از جنس حریر به پنجره آویخت تا نور از بیرون بتواند به فضای آشپزخانه بتابد و آشپزخانه را کاملا روشن کند. روی تخته ی چوبی هم از بالش های سفید و مشکی با طرح های مختلف استفاده می شود. کاملا توجه و دقت کنید به چگونه سازماندهی فضای این مکان.

استفاده از کاشی های مناسب :

نباید از کاشی با رنگ های کاملا یکنواخت و تک رنگ برای دیوار ظرف شویی استفاده کرد. باید از کاشی های آجری شکل و آمیخته از سه رنگ سیاه و سفید و آبی استفاده کرد. به این ترتیب می توان فضای آشپزخانه را به نحوی بزرگ نمایان کرد.

کابینت ها قبل از ترمیم :

کابینت های کاملا تیره و بد رنگ که فضای آشپزخانه را هم خیلی بد و کوچک جلوه داده اند. باید حتما به کابینت ها سروسامان دهیم. چرا که رنگ و زیبایی کابینت ها در روحیه و احساسات ما تاثیرات زیادی را می گذارد.

استفاده ی بهینه از فضا :

باید به دیوارها یکسری طبقات شیشه ای شکل نصب کرد و برای چیدن وسایل و ظروف شیک از آن استفاده کرد. لیوان ها و ظروف زیبای آشپزخانه را هم می توان روی آنها چید. باید دقت شود که رنگ وسایل برخلاف رنگ دیوار پشت آن باشد.

آجرها و کاشی های یک رنگ :

یرای دیوار پشت این طبقات شیشه ای باید از کاشی های کاملا یک رنگ و ساده استفاده کرد. بهتر است این کاشی ها به شکل زاویه دار و کج به دیوار نصب شده باشند. در ضمن روی این طبقات باید کتاب های آشپزی هم قرار داد تا به زیبایی فضای آن بیافزاید.

غذای حیوانات :

باید زیر تخته ای که در کنار پنجره برای نشستن گذاشته شده بود یک سری کشوهایی ساخت که برای نگهداری غذای حیوانات از آن استفاده شود.
به این ترتیب دیدید که چطور می توان حتی یک آشپزخانه ی کوچک را طوری نقاشی و طراحی کرد که بتوانید از ساعت ها در آن بودن لذت ببرید.

اگر تخت پایه بلندی دارید از خوشبخت ترین آدم های روی زمین هستید. این خوشبختی را وقتی درک می کنید که به یک خانه ۵۰ متری می روید و نمی دانید با کلی خرت و پرت اضافه ای که تمام شان هم به درد بخور هستند چه کنید.

این جور وقت ها زیر تخت مناسب ترین جا برای سر و سامان دادن به آنهاست؛ البته دقت کنید سر و سامان دادن! بی نظمی زیر تخت بدترین اشتباه طراحی داخلی است. می توانید برای نظم دادن به اشیای زیر تخت از سبد استفاده کنید. لباس های فصلی، کفش ها و. . . جای شان زیر تخت هاست.

سینک دستشویی فقط مستطیل نیست

اگر یک روز بخواهید سینک دستشویی خانه تان را عوض کنید چه طرحی انتخاب می کنید؟ تصور بیشتر ما از سینک دستشویی یک مستطیل سفید رنگ سرامیکی است که اگر بخواهیم خیلی مدرن باشیم به آن یک کابینت زیر سینک هم اضافه می کنیم و تمام در حالی که بهترین و راحت ترین نوع سینک دستشویی در خانه های کوچک امروزی یک سینک دستشویی گرد است.

سینک های دایره ای فضای بیشتری برای حرکت در فضای محدود ایجاد می کنند؛ ضمن اینکه از نظر زیبایی هم با نمونه های قبلی شان کلی فرق دارند.

کابینت حمام نگذارید

این روزها یکی از شاخصه های مدرن کردن فضای مشترک دستشویی و حمام خانه ها استفاده از کابینت هاست؛ کمدهای خاصی که برای جا دادن لوازم بهداشتی و آرایشی مورد استفاده قرار می گیرند و البته نقش زیباسازی محیط را هم بر عهده دارند.

مساله اینجاست که کابینت ها در فضاهای کوچک غیر از شلوغ کردن محیط کار دیگری نمی کنند. بهتر است به جای استفاده از کابینت ها از سبدها یا میله های خاص استفاده کنید. نگران لوازم بهداشتی هم نباشید. گیره ها می توانند آنها را راحت دم دست تان قرار دهند.

ناقصی های خانه را نپوشانید

خیلی از خانه های کوچک امروزی یک جور نقص هایی در معماری شان دارند. گاهی سقف اتاق ها به سبب شیروانی خانه کوتاه می شود یا دیوارها به خاطر پخی های گوشه و کنار کج و بی قواره از آب در می آیند. در این مواقع بهترین کار به جای پنهان کردن این نقص ها بزرگ جلوه دادن آنهاست؛ یعنی هرقدر نقص کار را بزرگ تر کنید کمتر دیده می شود.

دیواری که کج است را یک کاغذ دیواری خاص با رنگ و طرح متفاوت بزنید. آن وقت مطمئن باشید کسی جز زیبایی چیزی نمی بیند.

طراحی قربانی فضا نشود

چه اشکالی دارد که گاهی سبدهای حصیری جور زیبایی خانه را به دوش بکشند؟ خیلی ها ترجیح می دهند خانه شان شلوغ و در هم باشد اما از وسایل غیر متعارف در طراحی خانه استفاده نکنند.

این دسته آدم ها معمولا فقط دنبال ذخیره کردن اشیای دلخواه شان هستند و به قول معروف زیبایی خانه را قربانی داشتن فضای بیشتر می کنند. در حالی که می شود هر دوی این اهداف را با هم دنبال کرد. قرار دادن سبدهای حصیری در گوشه های خانه برای جا دادن وسایل اضافه یکی از همین کارهاست.

لطفا کنج ها فراموش نشوند

همه خانه ها کنج های بدون استفاده زیاد دارند؛ فضاهایی خالی که می توانند به راحتی و با کمی ایده کلی از نقص ها و کمبودهای هر خانه ای را رفع کنند. کنج ها بهترین مکان برای درست کردن یک کتابخانه طاقچه ای و یک میز کار ساده هستند.

این تصویر را ببینید. میزی که در کنج ساخته شده فقط یک پایه دارد؛ در نهایت سادگی و بدون گرفتن هیچ فضای اضافی؛ فقط کنجی در میان بوده و ایده ای ناب!

مدولار هم بد نیست

دیدن مبل های مجلل در پشت ویترین ها آن قدر آدم را سر حال می آورد که ممکن است هر کدام از ما بدون فکر کردن به فضا و مکان یکی از آنها را بخریم و به خانه بیاوریم. پیشنهاد می کنیم زمانی که دارید به وسوسه خریدن یک مبل تازه برای خانه تن می دهید به خریدن مبل هایی ال شکل یا همان مدولار هم فکر کنید.

خیلی ها بر این باورند که در خانه های کوچک مبل مدولار جواب نمی دهد اما واقعیت این است که این مبل ها خیلی کمتر از کاناپه ها و صندلی های اطراف شان جا می گیرند.

فضاهای خالی یادتان نرود

فکر می کنید این میز بزرگ غذاخوری که داخل آشپزخانه قرار گرفته در خانه ای با چه متراژی بوده است؟ اگر فکر می کنید در یک خانه بزرگ بوده باید بگوییم که سخت در اشتباهید. این میز در آشپزخانه ای شش مترمربعی قرار دارد.

نکته اینجاست که در این فضا به خوبی از کنج و نیمکت ها استفاده شده است؛ نکته ای که خیلی از ما حداقل در باره آشپزخانه مان از آن غافلیم. این مساله در آشپزخانه های کوچک اهمیت بیشتری پیدا می کند به خصوص وقتی که در خانه فضایی برای قرار دادن میز غذاخوری نباشد.

فرش کوچک نیندازید

پهن کردن یک فرش بزرگ در اتاق کوچک اصلا ترسناک نیست. پس اگر زمانی یک فرش شش متری دیدید و خوش تان آمد حتما برای اتاق شش متری تان بخرید و نگران حرف و حدیث دیگران نباشید.

پهن کردن فرش ها به صورت دیوار به دیوار یا قول خودمانی کیپ تا کیپ توهم بزرگ بودن اتاق به بیننده می دهد به خصوص اگر با رنگ های خاص و طرح های متفاوت همراه باشد.

آرک را فراموش نکنید

شاید به نظر کمی قدیمی بیاید اما مهم این است که در خانه چطور جواب دهد؛ منظورمان آرک و قاب های سقفی است. این روزها شاید کمتر کسی در خانه اش از قاب و آویز های سقفی استفاده کند.

در خانه های بزرگ که البته این قاب ها نمای خوبی دارند اما در خانه های کوچک کسی سراغ شان نمی رود در حالی که با قاب های خاص به شکل فرورفته و برآمده می توان سقف اتاق را بلندتر و عمیق تر نشان داد و در نتیجه فضا را کمی باز کرد. یک نکته هم این وسط یادتان باشد؛ داشتن یک میز گرد در زمان نصب قاب های سقفی حسابی خانه را مجلل می کند. امتحان کنید!

سرامیک های یک دست سفید و کاشی هایی که تا سقف بالا رفته اند؛ این نمایی است که در فضای حمام و دستشویی خانه های ما زیاد دیده می شود. این طراحی زیباست اما بدون هیچ هیجان و ایده ای. این وسط شاید استفاده از کفپوش های خاص با طرح چوب در دو رنگ مختلف بتواند فضای خسته و یکنواخت دستشویی ها را نجات دهد و از طرفی کوچکی و گرفتگی آنها را رفع کند به خصوص اگر کفپوش و دیوارپوش ها از دو طیف رنگ چوبی خاص باشند.

مساله فقط این است که جهت قرار گرفتن پنل ها باید از هم متفاوت باشد. قطعات دیوار به یک سمت و قطعات زمین به سمتی دیگر. به این ترتیب فضا بزرگ تر از چیزی که هست به نظر می رسد.

کمد را نبایدهمیشه خرید

موقع خرید خانه اصلا به فکر کمد نباشید. این روزها دیگر به سختی می توان خانه ای را پیدا کرد که کمدهای بزرگ دلخواه داشته باشد. در زمان بازدید از خانه فقط به این فکر کنید که روی کدام دیوار و چطور می توانید یک کمد دیواری شخصی برای خودتان ترتیب دهید. درست است.

می توان به سادگی با نصب چند قفسه فلزی بر دیوار خالی اتاق یک کمد شخصی خوب داشت. فکر در و پیکرش را هم نکنید. یک پرده ساده می تواند داستان را به خوبی حل و فصل کند. مهم این است که ایده داشته باشید و از امتحان کردن نترسید.

صندلی های یک دست مناسب نیست

اگر زیاد اهل مهمانی دادن هستید، لازم نیست در خانه به اندازه یک لشکر آدم صندلی داشته باشید. در خیلی مواقع داشتن یک میز غذاخوری با هشت صندلی یک دست در خانه ای کوچک فضای بسیار دلگیری درست می کند.

پس به جای ردیف کردن صندلی های یک شکل بهتر است یک نیمکت پشت میز بگذارید و آن طرف هم تعداد محدودی صندلی. خوبی اش این است که در زمان مهمانی ها می توانید میز را کنار بگذارید و از نیمکت به عنوان مبل پذیرایی استفاده کنید. یادتان باشد فقط نیمکت در جهت درازای خانه قرار داشته باشد نه عرض؛ این طوری خانه بزرگ تر به نظر می رسد.

مبل و صندلی را به دیوار نچسبانید

هیچ چیزی بدتر از چسباندن میز و صندلی و مبل های خانه به دیوارها نیست. در این حالت نه تنها خانه کوچک تر از معمول به نظر می رسد بلکه فضای میانی به وجود آمده کاملا غیر قابل استفاده خواهد بود.

هرقدر که می توانید وسایل خانه را از دیوارها دور کنید. این نکته را باید در محل کار هم رعایت کرد؛ میزی که در کنار پنجره قرار داشته باشد و در میانه اتاق حس و حال بهتری به صاحبش دهد. این مساله را دوستداران فنگ شویی خوب می دانند!

از معجزه سفید غافل نشوید

شاید کمی ایده عجیبی به نظر برسد اما اگر خانه کوچکی دارید و می خواهید آن را دلباز و بزرگ نشان دهید، بهتر است به سفید کردن در و دیوار و حتی وسایل خانه فکر کنید.

یک خانه تمام سفید به دلیل انعکاس نور بزرگ تر از آنچه که هست به نظر می رسد به خصوص اگر در خانه خبری از انبوه وسایل نباشد و به شیوه ای ساده تزیین شده باشد. یادتان باشد در خانه های کوچک سادگی حرف اول و آخر را می زند.

رنگ ها را فراموش نکنید

درست است که خانه با رنگ و لعاب یک دست سفید بزرگ تر به نظر می رسد اما این دلیل نمی شود که در خانه های کوچک دیگر دنبال رنگ ها نرفت. استفاده از رنگ های خاص پررنگ می تواند فضاهای کوچک را هم بزرگ نشان دهد.

فقط مهم این است که چطور با دکوراسیون خانه هماهنگی داشته باشد. در این روش بهترین کار این است که خانه و لوازم را به رنگی بسیار پررنگ درآورید و بعد یکی از عناصر مهم محیط مثل میز یا کوسن ها را به رنگی کاملا مخالف قرار دهید. این عدم تناسب به بزرگی فضا و خاص بودن آن کمک خواهد کرد.

گاهی وقت ها با انجام اشتباه هایی کوچک در طراحی داخلی آرامش را از فضای زندگی مان می گیریم! چرا هیچ چیز سرجایش نیست؟!

طراحی داخلی خانه بحثی تخصصی است؛ البته اگر شما تخصصش را ندارید، باز هم دلیل نمی شود هر سبک طراحی را تنها به دلیل اینکه باب سلیقه تان است، استفاده کرده و هر مبلمانی را خریداری کنید. برای خلق یک طراحی اصولی به کمی نوآوری و همچنین دانستن اصول اولیه طراحی و البته رعایت آن! احتیاج دارید. با آموختن تکنیک هایی ساده و کاربردی یاد می گیرید که چطور فضای اطراف تان را دکور کنید.

چه وسایلی را کجا بگذارید یا اینکه متوجه می شوید هر مبلمانی هرقدر هم که زیبا باشد، مناسب خانه شما نیست. برای آشنایی با این نکات سراغ مهندس گلپایگانی، مدیریت شرکت معماری و طراحی دکوراسیون دارکوب رفته ایم. او در ادامه به شما می گوید ناخواسته دچار چه اشتباه هایی در چیدمان فضای زندگی تان شده اید.

در میان انبوه مبلمان منزل، فضایی برای تردد تعریف کرده اید؟

در معماری داخلی برای چیدمان هر فضایی، سه اصل مهم را باید بدانید؛ بار زنده، بار مرده و فضای تردد. بار مرده مثل دیوار، ستون، تیر، شومینه و کانتر آشپزخانه است که قابل جابه جایی نیستند. بار زنده در ساختمان به بارهایی گفته می شود که قابل جابه جایی هستند؛ مثل میز، مبل، تخت و. . . درواقع تمام مبلمانی که قابلیت جابه جا شدن دارند بار زنده محسوب می شوند.

به فضاهای خالی از چیدمان در یک خانه هم فضاهای تردد گفته می شود. در طراحی هر فضایی در گام اول باید به این سه مورد توجهی ویژه داشت. در طراحی داخلی اولویت با بارهای مرده است چراکه نمی توانیم این بارها را جابه جا کنیم. بعد از بار مرده فضاهای قابل تردد بسیار مهم هستند. استاندارد این فضاها براساس تعداد نفرات و متراژ یک خانه متفاوت است.

هرقدر تعداد نفرات ساکن در یک خانه کمتر و متراژ خانه بیشتر باشد، عرض این فضا بزرگ تر در نظر گرفته می شود. استاندارد عرض این فضا بین ۶۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است. فضای تردد همان فضای بدون چیدمان بین مبلمان و دیگر فضاهاست. بیش از این ۱۸۰ سانتی متر هم در خانه های با متراژ بالا در نظر گرفته می شود اما کمتر از ۶۰ سانتی متر فضای تردد به هیچ عنوان استاندارد نیست.

شما هم جزو کسانی هستید که بدون در نظر گرفتن متراژ منزل، مبل می خرید؟

فضای یک خانه را باید براساس مساحت، تعداد نفرات ساکن در آن خانه و سبک دکوراسیونی که اهالی خانه می پسندند طراحی کرد. متاسفانه در ایران به این موضوع توجهی نمی شود و مردم بدون در نظر گرفتن این موارد اقدام به خرید می کنند؛ مثلا یک دست مبل هفت نفره می پسندند، دو مجسمه هم از قبل دارند، یک کمد هم داشتند که دل شان نمی آید از آن استفاده نکنند. پس همه این وسایل را در کنار هم چیدمان می کنند.

این کار منجر به شلوغی می شود و اصطلاحا فضا را شلخته می کند. این نوع طراحی بزرگ ترین آسیبی است که هرکس می تواند به فضای زندگی اش بزند. هیجان زده خرید نکنید چون وقتی بدون هدف اقدام به خرید کنید، مجبور هستید این وسایل اضافه را بالاخره یک جایی در فضای سکونت قرار دهید و ممکن است استانداردی که باید برای فضای تردد رعایت شود را نادیده بگیرید. دومین نکته هنگام خرید مبلمان این است که اصطلاحا بازاری مبل نخرید.

یک دست مبل هفت نفره موجود در بازار به یک مبل سه نفره، یک مبل دو نفره و دو مبل تک نفره تقسیم می شود. این استاندارد تولید و فروش مبل است اما در اکثر موارد برای چیدمان چنین مبلمانی به مشکل برمی خورید. ممکن است فضای خانه شما جایی برای یک مبل سه نفره نداشته باشد. پس اول تصمیم بگیرید و در ذهن تان تصویرسازی کنید که می خواهید مبل تان را چطور چیدمان کنید و بعد اقدام به خرید کنید. شاید در این صورت از مدیر فروشگاه بخواهید که یک مبل دو نفر و پنج مبل تک نفره به شما بفروشد.

لطفا کمی هم به دیوارها توجه کنید!

زمانی که به چیدمان منزل فکر می کنید فقط به فکر گوشه ها و کف اتاق نباشید. گاهی فقط مبلمان باید در کف زمین چیده شود و وسایلی مثل گلدان، ساعت، مجسمه باید در ارتفاع و روی دیوار قرار بگیرند. در خانه های ایرانی ۹۰ درصد چیدمان در کف انجام می شود و از یک متر و نیم به بالای دیوار خبری از هیچ المانی غیر از تابلو یا ساعت نیست! تازه ساعت را هم برحسب عادت روی دیوار قرار می دهیم.

هر بافتی مناسب خانه کوچک شما نیست

بافت های با ابعاد بزرگ برای فضاهای بزرگ و بافت های ریز با ابعاد کوچک برای فضاهای کوچک قابل استفاده است. توجه داشته باشید استفاده از بافت به این شکل صحیح است اما می شود در خانه بزرگ هم از بافت های خیلی بزرگ استفاده نکرد اما برای خانه کوچک به هیچ وجه سراغ بافت های درشت نروید؛ مثلا برای یک خانه ۹۰ متری نباید گلدانی با گل های بسیار درشت خریداری کنید. ریز و درشت بودن بافت یک تکنیک است. به یاد داشته باشید گل یک کاغذدیواری با طرح و بافت یکسان ممکن است در اندازه های مختلفی مثل ۴۰۴۰ یا ۱۰۱۰ در بازار موجود باشد و شما بسته به متراژ و نوع طراحی خانه تان باید انتخاب متفاوتی داشته باشید.

خیلی وقت است که دیگر خبری از خانه های بزرگ نیست؛ خانه هایی با حیاط بزرگ و دلباز و تراسی که حتما به اندازه یکی از اتاق ها بود. این روزها دیگر خانه ها کوچک شده اند؛ آن قدر کوچک که هر وجب شان برای صاحبخانه اهمیت دارد.

مساله بزرگ در خانه های امروزی فقط داستان متراژ و سانتی مترهای طلایی نیست؛ ماجرا بیشتر انتخاب نادرست اسباب و لوازم و خطاهای کوچک در طراحی داخلی است که خانه ۶۰ متری را به اندازه یک سوئیت ۳۰ متری تنگ و تاریک می کند. برای داشتن یک خانه دلباز مهم نیست خانه تان چند متر باشد؛ مهم این است که شما چقدر جلوی اشتباه را گرفته باشید.

دیوار و سقف را دو رنگ نکنید

در خانه ما ایرانی ها هر وقت صحبت از رنگ در میان باشد، یک سطل رنگ استخوانی به دست نقاش می دهیم و می گوییم در و دیوار و سقف را یک دست کند. تا اینجای کار درست اما وقتی صحبت از رنگ دیواری متفاوت به میان می آید، چه؟ آیا هیچ کدام از ما جرات آن را داریم که سقف را هم به رنگ دیوارها کنیم؛ یعنی اگر دیوارها آبی باشند جرات آبی کردن سقف را هم داریم؟ شاید درصد کمی این جسارت را به خودشان داده باشند.

مساله این است که در اتاق های کوچک یک دست رنگ زدن سقف و دیوارها یکی از مهم ترین راه های بزرگ نمایی است که کمتر کسی شجاعتش را پیدا می کند. یک دست کردن سقف و دیوار جلوی به هم ریختگی و شلوغی را می گیرد و اتاق را منسجم تر و بهتر نشان می دهد.

فضای پشت در را فراموش نکنید

همه ما از بی نظمی بیزار هستیم اما باید یادمان باشد که هر شلوغی به معنای بی نظمی نیست. این روزها استفاده از وسایلی خاص که امکان به کار بردن فضاهای غیر قابل استفاده را می دهد بیشتر از قبل شده است؛ مانند رخت آویزهای پشت در یا وسایلی که مواد شوینده و. . . را در حمام و دستشویی جاسازی می کند.

درست است که هیچ کسی دوست ندارد از این وسایل در خانه اش استفاده کند اما اگر کل فضای خانه روی هم رفته ۵۰ مترمربع باشد، چطور؟ این جور وقت ها بهترین کار به جای تلنبار کردن لوازم در کابینت ها یا انباری چیدن آنها در قفسه های خاص پشت درهاست. درواقع پشت درها می تواند با فضای خالی مناسب شان راه خوبی برای نظم بخشیدن به خانه باشد. یادتان باشد نظم بخشیدن نه بی نظم کردن!

بیش از حد کوتاه نکنید

برای ما در نصب پرده یک قانون وجود دارد؛ اینکه حتما پرده ها باید از بالای پنجره ها شروع شوند و به اندازه ارتفاع پنجره ها پایین بیایند. این قانون در اتاق های کوچک هیچ وقت صادق نیست.

در اتاق هایی که فضای کوچکی دارند بهترین کار آویزان کردن پرده ها از سقف تا روی زمین است؛ بی خیال اینکه اندازه پنجره ها چقدر است و قدی هستند یا کوتاه. مهم این است که پرده ها از جایی در نزدیکی سقف شروع شوند و تا روی زمین بیایند و حتی دو، سه سانتی متری روی آن ریخته شوند. بهترین رنگ هم برای شان رنگ های ساده و خنثی است و یک دست بدون هیچ نقش و نگار اضافی.

شلوغ نکنید

راهروها در خانه های امروزی استفاده چندانی ندارند. بیشتر اوقات صاحبخانه با انداختن یک قالی بلند و قرار دادن یک کنسول آینه همه سعی خودش را برای زیبایی این محیط بدون استفاده خانه می کند اما مساله این است که نباید از پتانسیل این قسمت خانه غافل شد. اصلا هیچ جای کتاب قانون طراحی داخلی نیامده که از فضای راهروها نباید استفاده کرد.

پس تا جایی که می توانید از راهروها استفاده کنید اما با نظم و ترتیب آن هم با به کار بردن طاقچه های دکوری یا کمدهای دیواری چون هیچ چیزی نمی تواند بدتر از یک ورودی به هم ریخته باشد.

دنبال ماجراجویی بیش از حد نباشید

در یک اتاق کوچک نباید دنبال ایده های زیاد بود. درست است که برای دکوراسیون خانه هر کسی ممکن است ایده های زیادی در سرش داشته باشد اما این وسط نباید از مساله محدود بودن فضا غافل شد. اشتباه بزرگ بیشتر ما در خانه های کوچک امروزی مان در پیاده کردن همه ایده های طراحی است.

اگر اتاق تان کوچک است، نباید از تنوع رنگ و نقش های زیاد در زمینه پارچه مبل، پرده و حتی کوسن ها استفاده کنید. بهترین کار این است که اول رنگ دلخواه تان را در مورد کاناپه اتاق انتخاب کنید و بعد باقی لوازم را در دو رنگ همخوان و بدون نقشه و طرح بچینید.

از آویزان کردن میزها نترسید

در اتاق های کوچک مهم ترین فضای مورد استفاده که همیشه به بدترین شکل ممکن استفاده می شود، دیوارها هستند. معمولا استفاده از دیوارها همیشه یک جور است؛ فرقی هم به بزرگی یا کوچکی اتاق ندارد.

همه ما از دیوار فقط برای آویزان کردن تابلوها استفاده می کنیم یا در نهایت دو، سه عدد طاقچه روی آن نصب می کنیم اما آیا تا به حال به قابلیت دیوارها برای آویزان کردن میزهای تاشو فکر کرده اید؟ دیوارها می توانند بهترین مکان برای میزها و کتابخانه های تاشوی جادار باشند.

زیر پله فضای بیهوده نیست

در آپارتمان های امروزی بزرگ ترین مشکل ساکنان مساله جا دادن کفش هاست. این وسط هم جاکفشی هایی که در بیرون واحدها قرار داده می شوند مساله است و هم آنهایی که به داخل برده می شوند و در گوشه ای از ورودی خانه جاخوش می کنند.

این مشکل به راحتی قابل حل است اگر فقط اهالی خانه کمی ایده به خرج دهند و به فکر سر و سامان دادن زیرپله ها باشند. با دکور زدن در پله های داخل یا خارج خانه می شود فضایی مناسب برای کفش ها پیدا کرد؛ ضمن اینکه اگر این طبقه ها در داخل خانه جا بگیرند می توانند جای خوبی برای قرار دادن همه جور وسیله ای باشند.

به چراغ مطالعه و قاب نه بگویید

در خانه های کوچک میز تحریر یا میز کار از مهم ترین دغدغه هاست. داشتن فضایی مناسب برای کار در هر خانه ای به دست نمی آید. می دانید چرا؟ برای اینکه همه ما دوست داریم یک میز تحریر بزرگ در خانه داشته باشیم با کلی قاب عکس و لوازم اضافی و البته چراغ مطالعه. این وسط راهکارهای ساده زیاد است که مهم ترین شان بی خیال قاب عکس ها و چراغ مطالعه شدن است.

اگر اینها را فراموش کنید آن وقت هر تکه چوب ساده ای در کنار دیوار می تواند برای تان حکم میز را داشته باشد. در این حالت روشنایی می تواند لامپ های رشته ای آویزان از سقف باشد و یک عکس بزرگ روی دیوار هم جایگزینی برای همه قاب عکس ها.

یک دست مبل کامل نخرید

معلوم نیست چرا خیلی از ما فکر می کنیم باید همیشه مبل ها را به صورت یک دست و کامل تهیه کنیم؛ غافل از اینکه هر مبلی برای نمای بهتر نیاز به فضا و مکان مناسبی دارد. در خانه های بیشتر ما یک دست مبل کامل شش نفره حتما پیدا می شود در حالی که شاید مساحت خانه بیشتر از ۸۰ متر نباشد.

این اشتباهی است که این روزها خیلی ها ناخواسته به آن دست می زنند در حالی که یک مبل راحتی به تنهایی می تواند خانه را بسیار زیباتر کند. نگران مهمان ها نباشید؛ آنها جای خودشان را پیدا می کنند.

طاقچه ها را از یاد نبرید

خانه های قدیمی یک نشانه بارز داشتند؛ طاقچه های بالای بخاری یا طاق های کوتاهی که گوشه و کنار خانه ساخته می شدند. این طاقچه ها نه تنها فضای اندرونی را بزرگ تر نشان می دادند که کلی هم به طراحی داخلی کمک می کردند.

پس در خانه کوچک تان از نصب کردن طاقچه روی دیوار یا قرار دادن میزهای گرد کوچک در کنج ها فرار نکنید؛بدون اینکه روی آنها را از قاب عکس پر کنید یا آباژور بگذارید. روی میز را خالی کنید و فقط یک دیوار کوب روی دیوار بزنید. آن وقت به معجزه زیبایی در خانه کوچک تان پی می برید.

تعریف ساده ای دارد. یک تکه پارچه که برای جلوگیری از ورود نور یا کم نور کردن محیط داخلی ساختمان و همچنین برای رعایت حریم داخل منزل استفاده می شود. از هر کسی که درباره پرده بپرسید همین تعریف را کم وبیش تحویل تان می دهد.

اما پرده فقط این نیست. طراحان داخلی به پرده به چشم یکی از مهم ترین عناصر چیدمان خانه نگاه می کنند؛ عنصری که برای زیبایی خانه به عوامل زیادی مانند انتخاب درست طرح و نقشه و حتی جنس و بافت نیاز دارد. برای اینکه خانه ای امن و گرم داشته باشید از معجزه پرده ها غافل نشوید؛ به خصوص ترفندهای ساده انتخاب پرده در هر کدام از قسمت های خانه!

ابزار زیبایی خانه

اتاق پذیرایی، اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری. در خانه های بزرگ هر کدام از این مکان ها مشخصه خاص خودشان را دارند و فضایی مجزا. این وسط اهمیت پرده اتاق پذیرایی از همه جا بیشتر است؛ مهم ترین قسمت خانه که در دید قرار دارد و مورد قضاوت دیگران قرار می گیرد. در خانه های کوچک هم که دیگر فرقی ندارد؛ پرده نشیمن، پذیرایی و. . . همه یکی است و با اهمیت.

برای اینکه نمای خانه را با پرده ها زیباتر کنید، سوای جنس خاصی که برای پرده های پذیرایی در نظر گرفته می شود باید به طرح مناسب شان هم فکر کنید. در اتاق پذیرایی اغلب تلفیقی از سه یا چهار پرده را در قالب والان، دکور، پرده اصلی زمینه و پرده آستری آویزان می کنند که به لحاظ جنس و حتی ضخامت با هم متفاوت هستند. پارچه پرده این محیط، معمولا از میان رنگ های کرم، شیری، سفید، طلایی با بافت هایی ساده یا طرحدار انتخاب می شود.

این بسته به نوع دکوراسیون کلاسیک، مدرن، معاصر و. . . دارد که شما را به سمت چه طرح و حتی جنسی می کشد اما نکته اینجاست که با چند ترفند ساده می توانید به پرده های خانه جلوه بیشتری بدهید. اگر می خواهید سقف خانه تان بلند تر به نظر برسد، چوب پرده را هر قدر که می توانید بالا ببرید. پرده ها هر قدر که بالاتر باشند خانه بزرگ تر نشان داده می شود. یکی کردن پنجره ها هم می تواند خانه را بزرگ و عریض کند. اگر فضای بین دو پنجره زیاد نیست می توانید به جای جدا کردن پرده ها آنها را یک سره درست کنید.

این توهم که فضای بین دو پنجره هم باز است، خانه را عریض تر می کند. برای پنجره های بلند از قاب های چوبی بالای پرده استفاده کنید و در زمانی که پنجره ها کوتاه هستند، اصلا سراغ این ابزار خاص نروید. معمولا در پنجره های کوتاه و معمولی از پرده هایی استفاده می کنند که حاشیه پایین شان تزیینات بیشتری دارد و نگاه بیننده به آن قسمت جلب می شود.

سعی کنید پرده هایی انتخاب کنید که از بالا تا یک سوم پایانی ساده هستند و در یک سوم پایانی در قسمت پایین پنجره ها، طرحدار می شوند و نقش و نگار دارند. در پنجره های بلند هم می توانید به جای تزیینات قسمت پایین پرده، قسمت بالای آن را با رنگ یا طرح خاصی تزیین کنید؛ این طوری بلندی پرده ها کمتر به نظر می رسد.

طرح خوش، خواب خوش

برای انتخاب پرده اتاق خواب سوای رنگ و طرحی که باید مورد علاقه شما باشد به مقاوم بودن جنس آن هم توجه کنید وگرنه مجبورید هرازگاهی پرده های رنگ و رو رفته تان را کنار بگذارید. برای انتخاب پرده مقاوم یک ترفند ساده یادتان می دهیم. کافی است پارچه را از جایی که بریده شده کمی بکشید. اگر تار و پود پارچه به سرعت از هم جدا شد، بهتر است بی خیال خریدن آن شوید.

اگر هم خیلی علاقه مند به خرید آن بودید ایرادی ندارد فقط باید حتما پشتش آستر بزنید تا دیگر آفتاب نتواند کاری با تار و پود پرده تان داشته باشد. معمولا جنس آسترها از کتان یا تترون است و زیر پرده های حریر نصب می شود. رنگ پارچه آستری باید یک درجه روشن تر یا یک درجه تیره تر از رنگ پارچه اصلی پرده باشد تا طرح و رنگ پرده اصلی در آن گم نشود یا پنجره اتاق، نمای نامرتبی پیدا نکند. برای انتخاب رنگ و طرح اتاق خواب هم باید سوای علاقه خودتان نیم نگاهی به در و دیوار اتاق و باقی دکوراسیون فضا داشته باشید. برای داشتن یک اتاق رویایی می توانید از دانتل و حریر سفید استفاده کنید.

درست است که دانتل ها نازک هستند اما برای زوج های جوان فضایی دوست داشتنی ترتیب می دهند. اگر هم با نور زیاد رابطه ای ندارید و می خواهید اتاق خواب تان همیشه تاریک و تیره باشد، بهترین انتخاب مخمل است؛ آن هم در رنگ های گرم. این وسط تنها مشکل یک دست شدن محیط است که می توان با کمی ایده آن را هم اصلاح کرد. بهترین کار استفاده از دو پارچه مخمل با رنگ مکمل هم است؛ مثلا صورتی و خاکستری، قهوه ای تیره و زرد و. . ..

خلاقیت بچه ها با پرده ها

اگر الان به شما بگویند که رنگ اتاق فرزندتان با میزان خلاقیت و هوشیاری او رابطه مستقیمی دارد، آن وقت باز هم برای انتخاب رنگ پرده اش سراغ رنگ های خنثی و سرد می روید؟ به طور حتم نه. مناسب ترین رنگ پرده برای اتاق کودک و نوجوان خانه رنگ آبی با تلفیق زرد و سبز است چون بازتاب این رنگ ها هم خواب خوبی نصیبش می کند و هم در طول روز کلی به او انرژی می هد. فقط نکته اینجاست که برای پرده اتاق کودکان هیچ وقت از یک رنگ تک به صورت ساده و بدون تلفیق استفاده نکنید.

تاثیر رنگ ها روی اعصاب و روان بچه ها خیلی بیشتر از تصور ماست؛ مثلا اگر زمانی رنگ قرمز خالص یا نارنجی در اتاق کودک تان به کار بردید، دیگر نباید مانند قبل توقع آرامش و سکوت از او داشته باشد. این رنگ به شدت بچه ها را تحریک می کند یا رنگ آبی ساده کلا بچه ها را کم انرژی می کند. پس تلفیق رنگ ها در پرده اتاق بچه ها را فراموش نکنید. اگر اتاق کودک تان حسابی نورگیر است، هیچ وقت سراغ پرده های ضخیم نروید.

یک حریر ساده هم برای اتاق بچه ها کفایت می کند. بگذارید بچه ها با آفتاب آشتی کنند. اما اگر نور روی اعصاب خودتان است، می توانید از پرده ها و شیدهای تاشو استفاده کنید؛ مدل هایی که این روزها حسابی باب شده اند و طرفداران زیادی دارند. با این پرده ها میزان نور ورودی به خانه قابل کنترل است. مهم ترین مزیت این پرده ها در طراحی است. شما می توانید هر تصویری را که خواستید روی این پرده ها چاپ کنید. این طوری دیگر لازم نیست برای شخصیت محبوب فرزندتان همه بازار را زیر و رو کنید.

خصوصی ترین جا را امن تر کنید

در طراحی معماری تازه در فضای خانه ایرانی ها برای سرویس های بهداشتی جایگاه خاصی قائل شده اند وگرنه تا پیش از این سرویس های بهداشتی یا گوشه حیاط بودند یا در آپارتمان های به روزتر در پخی خانه با پنجره ای کوچک و نفسگیر. حالا داستان فرق کرده؛ معماران اهمیت پرداختن به سرویس های بهداشتی را به مردم گوشزد کرده اند به خصوص با المان اضافه شدن پنجره های عریض به این بخش حساس خانه.

شاید کمی عجیب به نظر برسد اما خیلی از سرویس های بهداشتی امروزی پنجره دارند؛ البته با رعایت ممنوعیت و کنترل دید از خارج. این وسط اهمیت آویزان کردن پرده برای سرویس های بهداشتی بیشتر از همیشه معلوم می شود. پرده ای که برای این فضاها انتخاب می شود باید در برابر رطوبت محیط مقاوم باشد؛ البته این مساله به این معنا نیست که پرده پنجره حمام و دستشویی را حتما از جنس پلاستیکی انتخاب کنید. شید و تور هم برای پنجره سرویس های بهداشتی مناسب هستند. فقط این وسط پارچه های ابریشمی خط قرمز محسوب می شوند. ضمن اینکه باید حواس تان باشد پرده ای که برای سرویس بهداشتی استفاده می کنید قابلیت شست وشوی ماهانه را داشته باشد چون به خاطر رطوبت منبعی برای جذب باکتری و آلودگی می شود.

داستان برای پرده حمام کمی متفاوت است. این پرده که تازگی ها خواهان زیادی دارد، بیشتر به خاطر تغییر جلوه حمام جذاب است. رنگ پرده حمام معمولا به رنگ دیوارها انتخاب می شود و متناسب با نقش های روی دیوار؛ البته باز هم قانون خاصی وجود ندارد. اگر از پرده ای خوش تان آمده می توانید اول آن را آویزان کنید و بعد برای اینکه فضا زیاد شلوغ نشود تابلوها و سبدها و باقی لوازم حمام را متناسب با آن انتخاب کنید؛ مثلا اگر پرده حمام تان گلدار است می توانید پادری، حوله ها و. . . را هم با طرح گل های مشابه با آن انتخاب کنید.

با پرده پراشتها شوید

اولین مساله درباره آشپزخانه تحریک اشتهاست بنابراین در انتخاب رنگ پرده آشپزخانه باید سراغ رنگ های گرم مانند قرمز، زرد و نارنجی ملایم بروید. بعد از رنگ پرده جنس پرده آشپزخانه را هم باید با دقت زیادی انتخاب کرد چون در بیشتر خانه های امروزی بیشترین میزان نور از آشپزخانه ها تامین می شود. خود فضای آشپزخانه هم به نور فراوانی احتیاج دارد.

چه نور طبیعی و چه نور غیرطبیعی بنابراین می توانید از تورهای حاشیه ای مخصوص آشپزخانه به اندازه های ۳۰ تا ۹۰ سانتی متر با کناره های هماهنگ یا پرده های نیمه استفاده کنید. پرده های بالارونده با دوخت رومی هم می توانند برای پنجره های آشپزخانه گزینه مناسبی باشند چراکه این پرده ها هم فضای کمی اشغال می کنند و راحت جمع می شوند و هم نسبت به پارچه های دیگر متراژ کمتری می برند.

گفت و گوهای وین میان ایران و 1+5 با سه بار تمدید سرانجام سه شنبه بیست و سوم تیرماه (چهاردهم ژوییه) به نتیجه رسید. بسیاری از تحلیلگران و مقام های رسمی کشورهای گوناگون جهان این توافق را «توافقی تاریخی» نامیدند زیرا صرف نظر از این که به اختلاف 12 ساله بر سر موضوع هسته یی ایران پایان داد زمینه را برای بهبود روابط میان ایران و سایر کشورهای جهان در دیگر سطوح نیز فراهم خواهد آورد. 
متن نهایی «برجام» (برنامه ی جامع اقدام مشترک) که در بردارنده ی یک متن اصلی به همراه پنج پیوست شامل موضوع های هسته یی، تحریم ها، همکاری در زمینه ی انرژی هسته یی صلح آمیز، تاسیس کمیسیون مشترک و همچنین برنامه ی اجرایی است در خود تعهدها و همچنین امتیازهایی را برای هر یک از 2 طرف مذاکره مشخص می کند. 
غرب که سال ها بر توقف غنی سازی و تعطیلی مراکز هسته یی ایران تاکید می کرد در نتیجه ی این برجام به طور رسمی بر قانونی بودن فعالیت های صلح آمیز ایران مُهر تایید زد و پذیرفت که هیچ یک از مراکز و تاسیسات هسته یی ایران تعطیل یا برچیده نمی شود و برنامه ی غنی سازی ایران ادامه می یابد. بر اساس این توافق هیچ لطمه یی بر زیرساخت هسته ی ایران وارد نخواهد شد و کار تحقیق و توسعه (R&D) بر روی ماشین های پیشرفته یی همچون IR-4، IR-5،IR-6 و IR-8 ادامه خواهد یافت. 
در این میان اما ایران محدودیتی هشت ساله را پذیرفت که بر این اساس ماشین های پیشرفته شامل IR6 (با ظرفیت 10 برابر ماشین های کنونی) وIR8 ایران (با ظرفیت اسمی 20 برابر ماشین های کنونی) را پذیرفته است به این معنی که پس از اجرایی شدن توافق جامع در ماه های آتی وارد مرحله آزمایش های فنی با گاز می شود و مراحل تحقیق و توسعه ی آن ها در زنجیره های میانی بر اساس دقیق ترین استانداردهای کاربردی از سال هشتم وارد مرحله تولید تدریجی خواهد شد. این در حالی است که پیشتر غرب بر محدودیت هایی بیش از 25 سال در این زمینه تاکید داشت. 
طرف های غربی که در روزهای نخستین گفت و گو با ایران حتی حاضر نبودند در تاسیسات هسته یی ایران 100 ماشین به منظور غنی سازی وجود داشته باشد امروز به طور رسمی وجود بیش از پنج هزار ماشین در نظنز –به منظور غنی سازی- و بیش از یک هزار ماشین در فردو –به منظور انجام کارهای تحقیقاتی- را پذیرفته اند. 
موضوع دیگر اما به مساله ی تحریم ها برمی گردد؛ تحریم های هسته یی که از سال 2006 میلادی در قالب 6 قطعنامه ی شورای امنیت سازمان ملل متحد ایران را نشانه رفت. به دنبال صدور این قطعنامه ها در زیر ماده ی 41 فصل هفتم منشور ملل متحد تحریم های بی شماری بر ایران تحمیل شد که لغو آن کاری بسیار دشوار اما ضروری می نمود. پس دولت یازدهم پس از 22 ماه رایزنی های پیگیر و دامنه دار موفق شد بر اساس توافق وین با تدوین قطعنامه یی تازه تمام تحریم های شورای امنیت را لغو کند. همچنین به رغم تاکید طرف مقابل بر بازه ی زمانی 20 ساله، تیم دیپلماسی ایران توانست در این توافق خروج کامل پرونده ی هسته یی ایران را از شورای امنیت تا 10 سال آینده تضمین کند. 
از دیگر دستاوردهای تیم هسته یی ایران در نشست وین، لغو گسترده ی تحریم های مالی و اقتصادی بود. بر اساس توافق وین تحریم های اقتصادی و مالی در حوزه های بانکی، مالی، نفتی، گازی، پتروشیمی، تجاری، بیمه، حمل و نقل وضع شده از سوی اتحادیه ی اروپایی و آمریکا که به بهانه ی برنامه هسته یی ایران وضع شده است در ابتدای اجرای توافق به طور یک جا لغو می شوند که از جمله ی آن می توان به لغو تحریم 800 شخص حقیقی و حقوقی همانند بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، کشتیرانی جمهوری اسلامی، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش و شرکت های تابعه، ایران ایر و بسیاری از دیگر نهادها، بانک ها و موسسات کشورمان از فهرست تحریم های اروپا و آمریکا اشاره کرد. 
از دیگر سو 1+5 به خاطر مقاومت سرسختانه ی تیم هسته یی کشورمان پذیرفت تا تحریم های تسلیحاتی با محدودیتی پنج ساله به طور کامل لغو شود. افزون بر آن، ممنوعیت خرید اقلام حساس با کاربرد دومنظوره لغو و تامین نیازهای ایران از طریق کمیسیون مشترک ایران و 1+5 تسهیل خواهد شد. 
دامنه و شمول لغو تحریم ها از آن چه بیان شده نیز فراتر رفت و قدرت های جهانی پذیرفتند تا تحریم تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته های مرتبط با انرژی هسته یی را نیز به طور کامل لغو کنند. در کنار آن، لغو ممنوعیت خرید هواپیمای مسافربری مرتفع و امکان بازسازی ناوگان هوایی کشور و ارتقای ایمنی پروازها وآزاد شدن ده ها میلیارد دلار از درآمدهای مسدود شده ی ایران از مهمترین دستاوردهایی تیم مذاکره کننده ی ایران در پیوند با لغو تحریم ها بود. 
خارج از موضوع لغو تحریم، فعالیت های هسته یی ایران که تا چندی پیش به ناحق تهدید کننده ی امنیت منطقه و جهان معرفی می شد با این توافق از سوی قدرت های جهانی رسمیت یافت و مورد احترام قرار گرفت. پس موضوع هسته یی ایران اکنون به زمینه یی برای همکاری بین المللی با سایر کشورها در قالب استانداردهای بین المللی تبدیل شده است. 
بنابراین، شناسایی ایران به عنوان یک قدرت دارای فناوری هسته یی و برخوردار از برنامه هسته یی صلح آمیز، از جمله چرخه ی کامل سوخت و غنی سازی از سوی سازمان ملل متحد و سایر کشورهای جهان یکی دیگر از دستاوردهای این دور از گفت و گوها بود. حتی فراتر از شناسایی فعالیت های هسته یی صلح آمیز کشورمان، ایران بر اساس توافق وین می تواند به عنوان صادرکننده اورانیوم غنی شده به بازارهای بین المللی وارد شود و 2 محصول راهبردی «اورانیوم غنی شده» و «آب سنگین» خود را به بازارهای جهانی عرضه کند. 
در مجموع، نگاهی به مفاد مندرج در بیانیه ی وین آشکارا حاکی از توافقی با دستاوردهای کلان برای جمهوری اسلامی است؛ دستاوردهایی که با عنایت به خطوط قرمز و منافع ملی کشورمان ترسیم شده است. اصل اساسی در رسیدن به این مهم، اولویت «مذاکره» بر «مقابله» است به طوری که 2 طرف به منظور دستیابی به توافقی برد – برد از بخشی از خواسته های خود می گذرند و بدون شک در توافق برد – باخت عنصر ثبات و پایداری وجود ندارد. 
رهایی ایران از سوژگی و رفع ایران هراسی ساختگی از دستاوردهای مهم دیگر این توافق تاریخی است. با حل و فصل موضوع هسته یی ایران و خارج شدن پرونده ی کشورمان از زیر فصل هفتم منشور ملل متحد، فعالیت های هسته یی کشورمان به امری عادی تبدیل خواهد شد که این امر خود راه را بر کارشکنی دشمنان ایران مسدود خواهد کرد. از سوی دیگر به خاطر همکاری ایران با سایر کشورهای جهان در این زمینه و حضور تهران در بازارهای بین المللی به رغم هیاهوهای تبلیغاتی دشمنان، جهانیان از ایران چهره یی موجه خواهند دید. 
در نهایت پس از وارسی دقیق متن توافق وین می توان به این نتیجه رسید که اهداف ایران در حفظ توانمندی هسته یی، لغو تمامی تحریم های تحمیل شده هسته یی، لغو تمامی قطعنامه های شورای امنیت و در نهایت خروج پرونده ی ایران از زیر فصل هفتم منشور تحقق یافته است. این موارد تنها دستاوردهای آنی توافق هستند چه بسا که دستاوردهای آتی این توافق تاریخی در اثر ورود ایران به بازار انرژی جهان و ایجاد فضای باز برای سرمایه گذاری به مراتب بیشتر از دستاوردهای مستقیم و گنجانده شده در متن توافق باشد.