«ملک سلمان» پادشاه عربستان سعودی، روز پنجشنبه دوازدهم شهریورماه برای سفری سه روزه وارد آمریکا شد. این سفر نخستین حضور ملک سلمان در آمریکا از زمان به تخت نشستن در ریاض بود. در این سفر، «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد و وزیر دفاع، «عادل الجبیر» وزیر امور خارجه، «ابراهیم العساف» وزیر دارایی، «توفیق الربیعه» وزیر صنعت، «خالد الفالح» وزیر بهداشت، «عبداللطیف العثمان» رییس هیات سرمایه گذاری عربستان، پادشاه این کشور را همراهی کردند. سفر ملک سلمان به آمریکا در حالی صورت گرفت که دولت آمریکا درگیر جلب نظر سناتورهای این کشور برای پشتیبانی از «برجام» است. قرار است کنگره ی آمریکا 26 شهریور ماه درباره ی برجام تصمیم گیری کند و در این میان لابی های صهیونیستی و عربی تاکنون تمام تلاش خود را برای به شکست کشاندن توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 از راه فشار بر نمایندگان کنگره آمریکا به کار برده اند. پیش از این و پس از «بیانیه ی سوییس» در فروردین ماه سال جاری قرار بود ملک سلمان به دعوت «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا، همراه با دیگر سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در استراحتگاه «کمپ دیوید» حضور یابند تا درباره ی این بیانیه بحث و تبادل نظر کنند اما پادشاه عربستان ناخرسند از توافق هسته یی ایران و 1+5 به بهانه ی بیماری از شرکت در این نشست خودداری کرد و نماینده ی خود را به کمپ دیوید فرستاد. در وضعیت کنونی منطقه ی خاورمیانه که برجام مورد توافق ایران و 1+5 قرار گرفته و بحران های سوریه و به ویژه یمن به مرحله حساسی رسیده است، این بار پادشاه عربستان خود برای گفت وگو با مقام های واشنگتن پیش قدم شد و برای دیدار با اوباما به آمریکا رفت. از این رو مهم ترین موضوعی که در سفر پادشاه عربستان به آمریکا میان مقام های 2 کشور مطرح شد، توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 و پیامدهای منطقه یی آن بود. در این زمینه و پس از دیدار ملک سلمان و اوباما و تاکید دوباره ی آمریکا بر حفظ امنیت عربستان، وزیر امور خارجه ی عربستان در یک نشست خبری از نگاه مثبت کشورش به برجام خبر داد. موضوع دیگری که در این سفر مطرح شد، بحران سوریه و به ویژه یمن بود که اوباما در دیدارش با ملک سلمان نسبت به پیامدهای فاجعه بار بحران یمن هشدار داد و از وی خواست برای حل این معضل چاره اندیشی کند. برکنار از موضوع هایی که در دیدار مقام های آمریکایی و سعودی در سفر ملک سلمان به آمریکا مطرح شد، آنچه اهمیت بالایی دارد این است که عربستان به دنبال جلب همراهی آمریکا با سیاست هایش در خاورمیانه است. به عبارتی دیگر، عربستان تلاش دارد این تضمین را از دولت اوباما کسب کند که آمریکا همچنان به حفظ امنیت عربستان و پشتیبانی از سیاست های این کشور پایبند است. تحولات سال های اخیر در خاورمیانه این شبهه را ایجاد کرده که آمریکا در حال شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت های امنیتی در قبال همپیمانانش در منطقه است. تحولات سوریه و تلاش عربستان برای بهره برداری از این تحولات در راستای سیاست براندازی دولت دمشق هرچند با همراهی آمریکا صورت گرفت اما برخلاف خواسته ی عربستان، آمریکا از حمله ی نظامی به سوریه خودداری کرد. این مساله این تردید را در دل دولتمردان سعودی ایجاد کرد که آمریکا همپیمانانش را در مراحل حساس رها خواهد کرد. این شائبه به ویژه زمانی تشدید شد که بحث گفت وگوهای ایران و آمریکا با واسطه گری عمان مطرح شد؛ رخدادی که آغازگر دور ویژه یی از گفت وگوهای هسته یی میان ایران و گروه 1+5 بود و در پایان به توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 منجر شد. بنابراین، مساله یی که در سفر ملک سلمان از اهمیت بالایی برخوردار است و مقام های سعودی به دنبال کسب اطمینان نسبت به آن هستند این است که آیا آمریکا همچنان تامین کننده ی امنیت منطقه یی عربستان باقی خواهد ماند؟ در توضیح این مساله باید گفت عربستان پس از ناکامی از کشاندن پای آمریکا به حمله ی نظامی به سوریه و نیز به شکست کشاندن گفت وگوهای هسته یی ایران و 1+5 تلاش کرد با گرایش به سمت دیگر قدرت های بین المللی و به ویژه روسیه نه تنها خود را با تحول های منطقه یی تازه تطبیق دهد بلکه آمریکا را زیر فشار بگذارد و این پیام را خطاب به واشنگتن صادر کند که در صورت همراهی نکردن با عربستان، این کشور به سمت روسیه (به عنوان رقیب آمریکا در خاورمیانه) خواهد رفت. اقدام در جهت خرید تسلیحاتی از مسکو و ارایه ی تسهیلاتی به اقتصادِ زیر تحریم روسیه از جمله راهکارهای عربستان برای همراه کردن روس ها با سیاست های منطقه یی ریاض بود اما بر خلاف انتظار عربستان، روسیه با طرح های منطقه یی عربستان به ویژه در امور سوریه و طرح براندازی «بشار اسد» رییس جمهوری این کشور مخالفت کرد. همزمان، گفت وگوهای ایران و گروه 1+5 به نتیجه رسید و برگ دیگری بر ناکامی های منطقه یی عربستان افزوده شد. برنامه های عربستان در یمن نیز تاکنون با شکست روبرو شده و ریاض همچنان نتوانسته به اهداف خود در یمن دست یابد و اداره ی این کشور همچنان در دست ارتش و نیروهای وابسته به «کمیته ی مردمی انصارالله» است. در چنین شرایطی، ملک سلمان سیاست منطقه یی خود را درگیر در معضل هایی می بیند که حل آن از توان نظامی، سیاسی و اقتصادی عربستان خارج است و نیاز دارد همچنان پشتیبانی آمریکا را با خود داشته باشد. پایین بودن قیمت نفت و هزینه های سنگینی که تجاوز به یمن بر اقتصاد عربستان تحمیل کرده نیز به شکلی مضاعف بر دوش سعودی ها سنگینی می کند. به باور رهبران ریاض اکنون تنها راه برای عربستان سعودی همراهی با سیاست های واشنگتن و تقویت همپیمانی با آمریکا است. همه ی این ها در حالی است که دولت آمریکا تمام تلاش خود را برای تصویب برجام در کنگره و اجرایی سازی آن به کار می برد و رهبران کاخ سفید اعلام کرده اند تا مرحله ی وتوی رای مخالفان برجام در کنگره پیش خواهند رفت. آمریکا از سوی دیگر تلاش دارد با همراهی روسیه، ایران و دیگر کشورهای منطقه به راه حلی سیاسی برای بحران سوریه دست یابد؛ راه حلی که بر خلاف نظر عربستان، دولت کنونی سوریه بخشی از آن خواهد بود. بنابراین می توان گفت سفر ملک سلمان به آمریکا بیش از آن که منجر به تغییری در سیاست های اخیر آمریکا در خاورمیانه شود، بر نزدیکی دیدگاه ها 2 طرف و دریافت تضمین های امنیتی برای عربستان از آمریکا تاکید داشت و اهداف این سفر را باید از این زاویه نگریست. 

صنعت گردشگری یکی از صنایع روزآمد، پویا و پررونق است و با توجه به کارآفرینی و درآمدزایی بالا، نقش مهم و ویژه یی در اقتصاد جهانی بازی می کند. اهمیت این صنعت به اندازه یی است که بیشتر کشورها با توجه به مزیت ها و ظرفیت های گردشگری خود آن را به عنوان بستری مهم برای سرمایه گذاری اقتصادی هدف قرار داده اند و برای رشد و توسعه آن برنامه ریزی و سیاستگذاری می کنند. سازمان جهانی گردشگری (W.T.O) هر سال با انتشار آماری از رتبه بندی کشورها در عرصه گردشگری، میزان رشد و پیشرفت آنها در این صنعت نشان می دهد که در آخرین رتبه بندی، ایران رتبه 48 را دارد و همچنین از نظر بهره مندی از جاذبه های گوناگون در رتبه دهم و به لحاظ جاذبه های فرهنگی و تاریخی بالقوه در میان سه کشور نخست جهان جای گرفته است؛ اگرچه جایگاه ایران در این رتبه بندی، بهبود چشمگیری یافته است اما با توجه به ظرفیت های موجود، هنوز با جایگاه واقعی خود فاصله زیادی دارد که از میان بردن این فاصله به فراهم سازی پیش فرض ها و زمینه هایی نیازمند است. فرهنگ سازی و آموزش عمومی، اولویت و زیرساخت غیرمادی مهمی در رونق و توسعه گردشگری است. آگاه سازی جامعه از مزیت های این صنعت و ایجاد باور عمومی به آن فقط از راه آموزش های همگانی و کاربردی به دست می آید که در بسیاری اوقات خلاء آن در جامعه ما به خوبی احساس می شود. در همین پیوند بیان چند نکته بایسته است: 1- آموزش، پیش فرضی بنیادی در توسعه و از اولویت های مورد توجه در هدفگذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... به شمار می رود و در پیشرفت و رشد این بخش ها نقش کلیدی و پررنگی دارد. در این میان آموزش عمومی به دلیل نقشی که در نهادینه شدن فرهنگ به مثابه مولفه ی مهم توسعه ایفا می کند و همچنین حضور مردم به عنوان جامعه هدف، از حساسیت ویژه برخوردار است و از این رو در صنعت گردشگری نیز یک ضرورت به شمار می آید. اگرچه تلاش هایی در امر آموزش در همه بخش های همپیوند با این صنعت در دستگاه های دولتی دست اندرکار، بخش های خصوصی و سازمان های مردم نهاد صورت گرفته است اما کافی نبوده و همچنان خلاء آموزش عمومی در گردشگری احساس می شود. 2- گردشگری صنعتی است که با همه بخش ها و قشرهای گوناگون جامعه سروکار دارد و برای تقویت و رشد جدا از مهیاسازی شرایط و زیرساخت های مادی، بیش از هر امری به همکاری مردم نیازمند است. پیش نیاز مشارکت و حضور مردم در رشد و پویایی این صنعت نیز مستلزم شکلگیری آگاهی و شناخت عمومی از زوایا، بایسته ها و مزیت های گردشگری به عنوان یک صنعت نوین و اقتصادی در جامعه است و این امر به آموزش گسترده و عمومی در کشور نیاز دارد. آموزش عمومی با شناساندن مزیت های اقتصادی گردشگری به مردم جدا از امتیازهایی که به لحاظ فرهنگی و اجتماعی به همراه دارد، می تواند آنان را به سوی «گردشگری به مثابه منبعی برای سرمایه گذاری» هدایت کند، جوامع محلی را به توانمندی های خود در این زمینه آگاه ساخته و خرده فرهنگ ها را به عنوان مزیتی مهم در گردشگری کشور حفظ کند. 3- آموزش عمومی در یک جامعه از مجراهای گوناگونی ارایه می شود که در این میان دستگاه های آموزشی و رسانه های جمعی بیشترین و مهمترین نقش را دارند. نظام آموزشی در کنار رسالت های علمی، به دلیل کارکرد جامعه پذیری و فرهنگ سازی آن و همچنین در اختیار داشتن جمعیت زیادی از شهروندان یک جامعه می تواند نقشی ارزنده ایفا کند. رسانه های جمعی نوشتاری، دیداری و شنیداری نیز به سبب تاثیر ژرف تبلیغاتی و اطلاع رسانی، می توانند با تهیه برنامه های رادیویی و تلویزیونی و انتشار کتابچه، نوشته و... گردشگری را به عنوان صنعتی فرهنگی و اقتصادی جا بیندازند و با آموزش چگونگی رفتار با گردشگران خارجی، در راستای تقویت زیرساخت های مادی و غیرمادی این صنعت سودآور در کشور گامی بزرگ بردارند. 4- آموزش و آگاهی بخشیِ عمومی در یک جامعه زمانی به نتیجه می رسد که مردم به عنوان شهروندان آن جامعه در برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های محلی و بومی نقش داشته و توانمندی های آنان به رسمیت شناخته شود و نگاه سلسله مراتبی جای خود را به خرد جمعی دهد. پیشرفت در آموزش عمومی به عنوان گامی مهم در تقویت گردشگری نیز زمانی به دست می آید که رویکرد یاد شده در برنامه ریزی و اطلاع رسانی های آموزشی به کار گرفته شود. 5- ایجاد و افزایش زیرساخت های آموزشی برای ارایه آگاهی در زمینه گردشگری ضرورت و نیازی است که نه فقط به دولت بلکه به حضور سازمان های مردم نهاد نیازمند است. سازمان های مردم نهاد همپیوند با گردشگری می توانند با اقدام هایی مانند برگزاری کارگاه های آموزشی شبکه یی، برای بهبود این صنعت در کشور و نزدیک ساختن آن به توسعه و استاندارهای جهانی گام های بلندی بردارند. صنعت گردشگری همانند مثلثی است که دولت، بخش خصوصی و مردم ضلع های آن را تشکیل می دهند و افزایش آگاهی و شناخت عمومی و فرهنگ سازی که از راه آموزش عمومی به دست می آید، به همراهی و همگامی این سه بخش نیازمند است. 

 نزاویسمایا گازتا  نوشت: روابط میان عربستان سعودی و ایران را می توان با جنگ سرد قیاس کرد.

به گزارش «تیک»، بروز تحولات اساسی در روند مناقشه نظامی در سوریه، تحکیم نسبی رژیم بشار اسد، خروج ایران از انزوای بین المللی و گرم شدن سریع روابط این کشور با غرب، باعث نگرانی جدی عربستان سعودی شده است. دینامیک ماه های اخیر، موازنه نیرو در منطقه را به نفع مخالفان ریاض تغییر داده است. به موازات آن، روشن شده که سیاست ضد ایرانی عربستان سعودی نه فقط نتایج مورد نظر را به همراه نداشته است، بلکه فقدان سازش میان متحدان سنی این کشور پادشاهی در قبال استراتژی به اصطلاح مقابله با توسعه طلبی شیعه را نیز آشکار کرده است.

در سطح مشخصی می توان تشدید مناقشه عربستان سعودی – ایران را در معنای وخیم تر شدن رویارویی دینی سنی – شیعه تعبیر کرد که دارای ریشه های عمیقی می باشد. اما، اصلیت مناقشه میان این دو قدرت منطقه ای به عرصه های سیاسی و مبارزه بر سر رهبری در منطقه مربوط  می شود و نه مسائل دینی. روابط متقابل عربستان سعودی و ایران در عمل شکل رویارویی سیاسی به خود گرفته است که می توان آن را با دوره جنگ سرد قیاس کرد.

ریاض و تهران بی آن که آشکارا با یکدیگر وارد جنگ نظامی شوند، از تأمین کنندگان مالی اصلی مناقشات نظامی در سوریه و یمن شده اند و در روند اوضاع سیاست داخلی عراق، بحرین و لبنان نفوذ چشم گیری دارند. اقدامات این دو کشور باعث بروز بی ثباتی در منطقه می شود. این گرایشات منفی برای توسعه بیشتر در آینده نیز شانس زیادی دارند. این جریانات تا زمانی که چه آمریکا، چه روسیه (یا مسکو به همراه واشنگتن) نظام جدیدی را در منطقه ایجاد نکنند و بازیکنان منطقه ای را به رعایت و حفظ آن ناگزیر نسازند، ادامه خواهد داشت.

انتشار تعابیر دینی از رویدادهای جاری می تواند باب طبع سعودی ها باشد. بر اساس تعابیر «دینی» از رویدادهای جاری، عربستان سعودی که مدعی نقش اصلی در جهان اسلامی است و شاه این کشور که لقب خادم الحرمین الشریفین – مکه و مدینه، را دارد، با ستیزه جویی هایی از سوی دشمن قدیمی – ایران شیعه، مواجه شده است. در تعابیر طبقه حاکم در عربستان سعودی، شیعیان که به گسترش مذهب خود در خارج از مرزهای ایران نیز امید بسته اند سرزمین های سنی نشین را هدف قرار داده اند و بذر نفاق و فتنه را در آنجا می افشانند. برای نمونه، در اوایل سال جاری، در صفحات نشریه سعودی «الحیات»، یکی از مقاله ها، به موضوع دعوت از تمامی کشورهای عربی و مسلمان در راستای حمایت از عربستان سعودی در مبارزه ای علیه ایران اختصاص یافته بود، زیرا (به نوشته این نشریه) این کشور پادشاهی حافظ منافع تمامی امت اسلامی است.

هدف از تکیه بر ماهیت «دینی» مناقشه، منحرف کردن توجهات از اصلیت سیاسی آن و برخورداری رویارویی میان عربستان سعودی و ایران از ماهیت اگزیستانسیالیستی (وجودی) است. بر اساس این منطق، ریاض نیروی خیر است که علیه شر می جنگد که همچنین، دیگر کشورهای سنی را به اتحاد با خود دعوت می کند. اما، در عمل، تعبیر دینی از جنگ اعلام نشده میان عربستان سعودی – ایران فاقد قوه بسیجی موثر است.

این کشور پادشاهی معتقد است که جنبش «حزب الله» لبنان، ابزار اصلی در اشاعه تفرقه و نفاق در سرزمین های سنی و رسانای کلیدی منافع ایران در منطقه است. از این رو، در ماه مارس، با کمک ریاض، نام این ساختار شیعه نظامی – سیاسی به طور رسمی به عنوان سازمان تروریستی اعلام شد. ابتدا، شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس این قرار را تصویب و سپس، کمیته وزیران امور خارجه اتحادیه کشورهای عربی قطعنامه مربوط را صادر کرد. اما، تمامی اعضای اتحادیه کشورهای عربی در خصوص این قرار اتفاق نظر نداشتند. عراق و لبنان به تندی با اتخاذ چنین قراری مخالفت کردند. ابراهیم الجعفری، وزیر امور خارجه عراق، از «حزب الله» دفاع کرده و با پیشنهاد مربوط به اعلام نام این گروه به عنوان سازمان تروریستی مخالفت کرد. در جریان سخنرانی این دیپلمات عراقی، هیات سعودی به نشانه اعتراض سالن نشست را ترک کرد. الجزایر نیز با وجود اتخاذ موضع بسیار محتاطانه، از این قطعنامه حمایت نکرد.

از مدت ها پیش، ریاض تلاش می کند پیرامون خود جناح سنی را بسیج کند و ضربه مهلکی به منافع ایران در منطقه وارد کند.

اما، تلاش های این کشور برای به دست گیری مقام ریاست در ائتلاف سنی، با مخالفت های جدی داخلی و عدم تمایل دیگر کشورهای سنی بانفوذ برای به رسمیت شناختن عربستان سعودی به عنوان رهبر و کمک به این کشور در حل و فصل «مشکل ایران» مواجه شده است. چندی پیش، در پی ایراد سخنانی از سوی عربستان سعودی در خصوص احتمال حمله زمینی نیروهای مسلح این کشور علیه سوریه نیز فقدان وجود «هبستگی سنی» به طور کامل اثبات شد.

به غیر از امارات متحده عربی، هیچکس از این ابتکار عمل حمایت نکرد. موضع آنکارا که احتمال حمله را رد نمی کند نیز فقط در رابطه با تأمین منافع راهبردی ترکیه و ضرورت تامین امنیت در مرز سوریه – ترکیه می باشد.

حتی، در داخل شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نیز از حمایت یکپارچه از عربستان سعودی اثری نیست. در پی توقف روابط دیپلماتیک میان ریاض و تهران در اوایل سال ٢٠١٦ میلادی، فقط بحرین بود که گام مشابهی برداشت. دیگر کشورهای عضو شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس – کویت، امارات متحده عربی و قطر، فقط سطح روابط دیپلماتیک خود را با این کشور کاهش دادند. عمان که از ایران حمایت می کند و روابط سیاسی و اقتصادی تنگاتنگی با این کشور دارد و در قبال سیاست ریاض در برابر تهران بسیار محتاطانه عمل می کند، هرگز در قبال قطع روابط عربستان سعودی – ایران واکنش تندی نشان نداده است (به استثنای ایراد بیانات رسمی که حمله به سفارت عربستان سعودی را محکوم می کند).

چندی پیش، عربستان سعودی ضمن پیش بینی تقویت حتمی ایران، تلاش کرد اتحاد نظامی را بر پایه شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تشکیل دهد و ریاست آن را بر عهده گیرد. اما، در آن ایام، عمان به شدت با این ابتکار عمل ریاض مخالفت کرد. در اجلاس شورای 

همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در ماه دسامبر سال ٢٠١٣ میلادی، یوسف بن علوی، وزیر امور خارجه عمان، اعلام کرد که در صورت تشکیل چنین اتحادی بر پایه شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، کشور او به سرعت این ساختار نظامی متحد را ترک خواهد کرد.

نباید قطر را نیز از یاد برد که روابطش با ریاض در بحبوحه بهار عرب، مانند روابط ایران با این کشور بود و در حال حاضر نیز این دو کشور از اتحاد به دور قرار گرفته اند. به رغم آن که عربستان سعودی موفق شد «دوحه را بر سر جای خودش بنشاند» و آن را وادار به چشم پوشی از حمایت فعال از «اخوان المسلمین» و گروه های گوناگون در منطقه نماید که با این گروه در ارتباط هستند - از سوریه گرفته تا مصر و لیبی و تونس – مناقشه بالقوه خطرناک عربستان سعودی – قطر فقط در وضعیت پنهانی قرار گرفته است. در صورت مهیا شدن شرایط لازم، احتمال دارد این مناقشه با قدرت بیشتری به خود نمایی بپردازد. 

فقط اجرای عملیات مشترک عربستان سعودی – امارات متحده عربی در راستای حمایت از قانون اساسی بحرین در اوایل سال ٢٠١١ میلادی، را می توان از موفقیت های نسبی نظامی – سیاسی در رویارویی با ایران به حساب آورد. ورود قوا به این کشور باعث شد تا اعتراضات شیعیان علیه خانواده سنی حاکم الخلیفه سرکوب شود و شاه بحرین بر سر قدرت باقی بماند.

اما، عربستان سعودی و امارات متحده عربی موفق نشدند با بکارگیری شیوه های مشابه در یمن آرامش را برقرار کنند. حدود یک سال است که عملیات زمینی در این کشور ادامه دارد، اما هنوز نه تمامیت ارضی یمن احیا شده و نه حوثی های مورد حمایت ایران شکست خورده اند و نه، ریاض موفق شده است رئیس جمهور یمن را به صنعا بازگرداند. عربستان سعودی و امارات متحده عربی در یمن گیر افتاده اند، اما هیچ یک از «متحدان» سنی در کمک به این دو کشور تعجیلی نشان نمی دهند.

در نتیجه، سناریوی مربوط به ماهیت دینی رویارویی سنی – شیعه در منطقه، بیشتر استعاره ای زیبا می نماید. از این رو، عربستان سعودی موفق نمی شود پیرامون خود ائتلاف کشورهای سنی را با هدف مقابله علیه توسعه طلبی شیعه تشکیل دهد. کشورهای عربی با اتخاذ این و یا آن قرار در زمینه سیاست خارجی، همبستگی موهوم سنی را ملاک عمل قرار نمی دهند بلکه فقط پیامدهای راستین اقدامات سیاسی خود را پیش بینی می کنند – و به همین دلیل سعی دارند ریسک نکنند.

از نظر افراد مبتدی وسایل معمولا پر کننده فضاهای خالی خانه هستند.

 وسایل در دکوراسیون منزل دارای اهمیت زیادی هستند. تمام اشیاء چه جنبه و اهمیت شخصی داشته و چه منحصرا برای یک اتاق انتخاب شده‌ باشند، باید با طرح دکوراسیون و جو کلی اتاق هماهنگ باشند. 

در انتخاب وسایل به نکات زیر دقت کنید: 

سعی کنید تعداد اشیاء یک مجموعه فرد باشد.

خانه را با وسایل خیلی زیاد شلوغ نکنید. 5-3 وسیله بیشتر از 10-7 تا شیئ خود را نشان می‌دهد.

با انتخاب ارتفاع مختلف برای اشیاء، وسایل بیشتر به چشم می‌آیند. 

همه وسایل را از یک جنس انتخاب نکنید، مگر بخواهید یک کلکسیون تشکیل دهید.

وسایل کوچک را روی کتاب‌ها یا جعبه‌ها قرار دهید تا جای بیشتری داشته باشید. 

با توجه به نوع یراق آلاتی که در درب و پنجره های UPVC بکار می رود ، انواع مختلف بازشو قابل ساخت می باشد که انواع متداول تر آنها را در اینجا می آوریم .

درب و پنجره های UPVC
1-  تک حالت (Turn)
2- کلنگی یا یراق سرویسی پنجره (Tilt)

کور شدن نقطه دید از روبرو از مزایای این سیستم است . انواع اسپانیولت دار این یراق پیشنهاد می شود . ( توضیح اسپانیولت در پائین )
3- دو حالته(Tilt & Turn)

ویژگی این سیستم باز شدن پنجره بر روی دو محور به صورت عمودی و افقی است. این سیستم به گونه ای طراحی شده که مانع بسیار مقاومی در برابر نفوذ آب باران، گرد و غبار، آلودگی هوا و کاهش آلودگی صوتی تا 40 دسی بل با شیشه دوجداره استاندارد و70 دسی بل با شیشه 3 جداره می باشد. عدم لرزش و ایجاد صدا به هنگام شدت باد و باران و طوفان ، بالا ترین میزان صرفه جویی در هزینه های سرمایشی و گرمایشی و استفاده از حالت دوم بازشو برای عدم درگیری با پرده ها و در عین حال گردش هوا و ثابت ماندن در حالت باز در حالت دوم حتی در هنگام وزش باد و طوفان از مزایای این سیستم است . یراق آلات آلمانی برای عملکرد بهتر این سیستم بیشتر پیشنهاد می شود .
4- کشویی (Sliding)

پنجره کشویی مزیت بزرگی دارد که در هنگام بازشدن پنجره فضای داخل را اشغال نمی کند و جلوی پرده نصب شده را نمی گیرد. به همین دلیل در قسمت هایی از ساختمان که این مسئله اهمیت زیادی دارد از پنجره کشویی استفاده می شود.

پنجره کشویی یو پی وی سی نسبت به سایر متریالهای ساخت پنجره از قبیل آلومینیومی و آهنی عایق ترین حالت پنجره های کشویی می باشد . اما با این اوصاف بدلیل وجود فاصله ای که برای قراردادن ریلها و رفت و آمد لنگه بر روی فریم در میان لنگه بازشو و فریم وجود دارد (گرچه با مویی ها و لاستیکهای خاص پر می شود) بهره وری کمتر در زمینه جلوگیری از اتلاف انرژی ، گرد و خاک و سرو صدا نسبت به انواع دیگر بازشوها دارد ، با توجه به اهمیت جلو گیری از اتلاف انرژی و به دلیل استفاده از حداکثر مزایای درب و پنجره های یو پی وی سی یراق آلات و پروفیل های کشویی این روزها کاربرد خود را کم کم از دست می دهد . مشاوران طراحی پنجره به همین دلیل سعی می کنند حتی المقدور از دیگر انواع بازشوها برای قسمت های مختلف ساختمان استفاده کنند. اما هنوز هم در بخش هایی از ساختمان که پنجره با سایر اجزای داخلی ساختمان و یا وسایل  درگیری پیدا می کند و در عین حال خریدار نمی خواهد هزینه یراق فولکس واگنی را که جایگزین یراق کشویی است بپردازد پنجره کشویی نصب می شود . در عین حال باید در نظر داشت که پروفیل های کشویی از پروفیل های معمولی ضخیم تر و سنگین تر می باشند و حداقل 50 % از پروفیل های معمولی گرانتر اند .

پنجره های کشویی در معماری های جدید ارو پایی مردود می باشد و کاربرد ندارد . از این رو در انواع پروفیل آلمانی معمولا پروفیل کشویی تولید نشده و وجود ندارد . البته در پنجره های آلومینیومی به دلیل اینکه سازنده به دنبال حداکثر عایق بودن پنجره ها نیست یراق آلات و پروفیل های کشویی در پنجره های آلومینیومی از پر کاربرد ترین یراق آلات و پروفیلها می باشند . که متاسفانه این پنجره ها بعد از چند سال توسط خریداران جدید ساختمان تعویض می شوند و نیروی کار و سرمایه ملی که صرف ساخت این پنجره ها شده اینگونه از بین می رود تا سرمایه های انرژی برای آیندگان باقی بماند . قوانین شهرداری در این موارد می توانند اتمام حجتی برای عدم ساخت پنجره های غیر اصولی باشند.
پنجره دولنگه کشویی UPVC از نظر کارایی و بهره وری همانند پنجره کشویی ساده است با این تفاوت که هر دو لنگه بصورت ریلی باز می شود. باز شدن لنگه بصورت تک به تک و همزمان امکان پذیر است.پروفیل ساخت این نوع از پنجره کشویی با پنجره های کشویی یک لنگه بازشو UPVC متفاوت است. این پروفیل کمی عریض تر است . این پنجره نیز با وجود بهره وری پایین تر در حفظ انرژی نسبت به دیگر مدل های بازشو حتی به نسبت کشویی ساده ، کاربردهای خاص خود در بخش هایی از ساختمان را دارا می باشد.
5- فولکس واگنی (Tilt & Sliding)

این پنجره جایگزینی است برای پنجره کشویی . یراق آلات آن قیمت بالایی دارد اما پروفیل آن از نوع معمولی است و حداقل 50 % از پروفیل  کشویی ارزانتر است از این رو تفاوت قیمت آن را با پنجره های کشویی کم می کند . این نوع بازشو به همراه بازشو دوحالته از عایق ترین حالات بازشو است . این نوع یراق سایر مزایای یراق دوحالته به همراه مزایای پنجره کشویی را با هم دارد .
6- تاشو

به صورت آکاردئون جمع شده و در یک کنار قرار می گیرد . در پنجره ها و دربهای با عرض بیش از سه متر یا در پارتیشین هایی که یک فضا را به طور موقت از فضای دیگر جدا کرده و لزوما باید در بعضی مواقع به طور کلی جمع شوند کاربرد دارد . پروفیل و یراق آن متفاوت و از انواع دیگر پنجره ها گران تر است .

7- دولنگه بازشوی مولیون متحرک یا T بازشو یا فرانسوی (French)

دو لنگه آن بدون اینکه ستون یا پروفیلی وسط بماند باز می شود .

ورق های اکریلیک
پلی متیل متاکریلات یکی از پلیمرهای معروف و شناخته شده ای می باشد که در اوایل به عنوان جایگزین شیشه با کاربردهای متنوعی استفاده می شده است و امروزه نیز به طور وسیعی در صنایع پنجره سازی و شیشه اندازی کاربرد دارد. این ماده یکی از سخت ترین و محکم ترین پلیمرها با شفافیتی بالاتر از شیشه و سطحی براق و صیقلی و مقاوم در برابر عوامل جوی است. جالب است بدانید صفحات پلی متیل متاکریلات کاربرد وسیعی در تهیه و ساخت پنجره هواپیما نیز دارند. شرکت پلیمر طلایی یزد با بهره گیری از جدیدترین ماشین آلات و تکنولوژی های پیشرفته حال حاضر دنیا اقدام به تولید صفحات تخت پلی متیل متاکریلات بر اساس استانداردهای DIN EN ISO 7823-2 کرده است.

شناخت محصولات
صفحات پلی متیل متاکریلات مقاومت قابل توجهی در برابر عوامل جوی و پرتو نور خورشید دارند. از خواص اپتیکال و سطح شفاف فوق العاده ای برخوردارند و در عین حال از نظر استحکام در برابر ضربه از شیشه مقاوم تر هستند. علاوه بر آن درصد جذب رطوبت بسیار کم و مقاومت کششی و الکتریکی خوبی دارند.
حدود 40 تا 50 درصد تولیدات این پلیمر در صنایع اتومبیل سازی، 33 درصد در ساختمان سازی و صنایع روشنایی و بقیه در تولید و طراحی CD ، اسباب بازی، لوازم التحریر مثل خودکار، تزئینات و ساخت تندیس و صنایع الکتریکی به کار می روند.

کاربردها
صفحات تخت پلی متیل متاکریلات ساخت شرکت پلیمر طلایی یزد مصارف خانگی، تجاری، صنعتی و حرفه ای بسیار زیادی دارند و به همین دلیل جزو مواد همه کاره و تطبیق پذیر به شمار می روند. کاربردهای عمده آن شامل گروه های زیر می شود:

• ساختمان سازی:

گنبدهای نوری و نورگیر، پارتیشن بندی، شیشه اندازی در پنجره، مصالح سقف سازی، پنجره سقفی، شیشه های ایمنی و امنیتی، شیشه اندازی حمام و آشپزخانه، شیشه نشکن، تجهیزات اداری

• نورپردازی و روشنایی:

اجزای روشنایی داخل ساختمان، لنزهای کنترل روشنایی، عدسی، پوشش لامپ

• صنعت:
  اتاقک و پوشش های ایمنی کارگران و ماشین آلات، مخازن و لوله های شفاف

• صنایع تبلیغاتی:

تابلو فروشگاه ها، اجزا و قطعات تزیینی مراکز فروش، تابلوهای گرافیکی مصور، ساخت ویترین

• سایر کاربردها:

ظروف پلاستیکی، قالب و الگوهای حک کاری شده شفاف، اتاقک های شیشه ای که به عنوان حمام آفتاب استفاده می شوند، دیوارهای عایق صوتی، صنایع حمل و نقل، شیشه ساعت و محافظ کیلومتر شمار وسایل نقلیه

مزایا:

• شفافیت:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات بی رنگ، دارای شفافیت 92% هستند که در نوع خود منحصر به فرد است. شفافیت شیشه ای که برای ساخت پنجره به کار می رود حدود 90% است. ترکیب شفافیت و مقاومت در برابر عوامل جوی این صفحات، طول عمر بلند مدتی را برای این صفحات تضمین می کند و آن را به یک ماده ایده آل برای تمام پروژه های فضای باز تبدیل کرده است.

• مقاومت در برابر اشعه ماورای بنفش:

پرتو نور UV اثرات مخربی روی پلیمرها دارد. این اشعه به راحتی می تواند پیوندها و زنجیره های شیمیایی را شکسته و منجر به تجزیه، تغییر رنگ و خواص مکانیکی شود. پلی متیل متاکریلات به طور طبیعی مقاومت فوق العاده و بهتری نسبت به پلی کربنات در برابر اشعه ماورای بنفش دارد.

• عدم فرسایش در هوا:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات از خواص مکانیکی خوبی برخوردارند، به ویژه در برابر عوامل جوی (باد، باران، تگرگ و...)
شرکت پلیمر طلایی یزد این صفحات را به مدت 10 سال در برابر عوامل جوی بیمه می کند. به همین دلیل این صفحات کاربرد وسیعی در ساختمان مدارس، تجهیزات صنعتی و تابلوها و تندیس های فضای باز پیدا کرده اند.

• ایمنی:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات نسبت به شیشه در برابر ضربه از استحکام بیشتری برخوردارند. اگر مورد اصابت ضربه ای در محدوده مجاز قرار گیرند، خرد نمی شوند و به قطعات کوچک شکسته نشده و به تکه های نسبتا بزرگ شکسته می شوند.

• ثبات در ابعاد:

اگر چه صفحات تخت پلی متیل متاکریلات به واسطه تغییرات دمایی و رطوبت دچار انبساط و انقباض خواهند شد، ولی بر اثر گذشت زمان هرگز دچار چروک و جمع شدگی نخواهند شد. کمی جمع شدگی هنگام شکل دهی حرارتی وجود دارد، اما پس از آن ثبات بسیار خوبی خواهد داشت.

• سبک وزن:

وزن این صفحات تقریبا نصف وزن یک شیشه با همان ابعاد و ضخامت و 43 درصد وزن آلومینیم است.

• ضریب هدایت حرارتی مناسب:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات عایق بهتری نسبت به شیشه هستند. ضریب کلی انتقال حرارت آن (U-Factor) تقریبا 10 درصد کمتر از شیشه ای با همان ضخامت است. بنا بر این امروزه با رشد روز افزون قیمت انرژی و مطرح شدن بحث بهینه سازی مصرف انرژی به طور جدی در مواردی که به دنبال جایگزینی برای شیشه باشیم، صفحات تخت پلی متیل متاکریلات انتخاب مناسبی هستند.

• مقاومت در برابر شوک و تنش حرارتی:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات نسبت به شیشه در برابر شوک حرارتی و هم چنین تنش های حاصل از اختلاف دمایی قابل توجه دو سمت پنجره مقاوم تر هستند.

• ساخت و ساز آسان:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات را می توان با رعایت دستور العمل های فنی به راحتی تحت عملیات برش، مته کاری، سوراخ کردن، شکل دهی، نقاشی، چسباندن و... قرار داد.

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات در ضخامتهای 3 تا 12 میلیمتر و در ابعاد 2050*1250 و 3050*2050 میلیمتر تولید می شوند. در رنگهای سفید، قرمز، آبی شفاف و مات موجود می باشند. بنا به سفارش مشتری، امکان تولید ابعاد و رنگ های دیگر نیز امکان پذیر است.

در دکوراسیون ، روحیه ظریف و رویایی آن‌ها را در نظر بگیرید...

اکثر دخترها صورتی را به سایر رنگ‌ها ترجیح می‌دهند. دکوراسیون اتاق‌خواب رویایی آن‌ها را با رنگ و وسایل صورتی انجام دهید.

همه آن‌ها نمی‌خواهند اطرافشان پر از عروسک‌های پرنسس و پری باشد ولی همه آن‌ها حس رفاه، شکوه و زرق و برق را دوست دارند.

استفاده از پارچه‌های نرم و مخملی، مبلمان راحت همراه با رنگ‌های شاد و سطوح براق، احساس پری‌گونه را ایجاد می‌کند که با طرح‌های رنگی متنوع امکان‌پذیر است و تنها به صورتی محدود نمی‌شود. می‌توانید ازبنفش پررنگ،نارنجی و ابی مایل به بنفش استفاده کنید.

یا دیوارها را سفید و ساده به صورت کلاسیک نگه دارید و با پارچه‌های رنگی و گل‌دار اتاق را تزیین کنید. وقتی از یک شومینه قدیمی، وسایل قدیمی و میز آرایش رنگ‌شده استفاده می‌کنید، سفید خود را بیشتر نشان می‌دهد.

نکات مهم:

- از جاطلقی‌های روشن و پلاستیکی مخصوص دیوار، برای نشان دادن کارت‌پستال‌ها، عکس‌ها، گل‌های خشک‌شده یا هر چیز دیگر قابل‌توجه استفاده کنید.

- با گل‌های مونتاژ شده چراغ‌هایی با طرح‌های بچه‌گانه درست کنید.

- آویزها برای آن‌ها جالبند. می‌توانید خود با استفاده از طلق نوع پروانه‌ای یا پرنده آن را درست کنید و با نخ نایلونی آن را به یک چارچوب وصل کنید.

- با خرید یک جاجواهری گردن‌بندها را آویزان و مانع گره‌خوردگی آن‌ها شوید.

- با قرار دادن یک گهواره در گوشه‌ای از اتاق عروسک‌های او جای مشخصی خواهند داشت.

تزیین دیوار:

راه‌های جالب و مختلفی برای تزیین دیوار وجود دارد. در اتاق‌خواب دخترها، تنوع بسیار زیادی دارید. دکور دیوارها بستگی به جزییات و وسایل داخل اتاق دارد. 

اگر از پارچه‌ای طرح‌دار به عنوان پرده، روتختی و روبالشی استفاده کرده‌اید، دیوارها را ساده نگه دارید یا از برچسب‌های تک‌رنگ دیواری استفاده کنید. مثلا تعدادی پروانه یا دسته‌ای پرنده که خیلی به چشم می‌آیند.

اگر بخواهید این دو طرح را در جاهای دیگر هم استفاده کنید، می‌توانید یک آینه خریده و آن را به صورت پروانه یا پرنده درآورید.

با استفاده از برچسب حروف و نوشتن اسم فرزندتان، یک بیت شعر یا آهنگ مورد علاقه‌اش، اتاق او را اختصاصی‌تر کنید.

حتی می‌توانید از چسب‌های سیاه آماده استفاده کنید تا مشکل کپی هم نداشته باشید. تنوع این‌ برچسب ها زیاد است اما مدل‌های مختلف را باهم قاطی نکنید.

استفاده از دیوار طرح‌دار با چند شاخه گل ساده یا خط‌های راه‌راه سبک جدیدتری در استفاده از یک الگو بدون شلوغ شدن اتاق به خصوص برای دخترهای بزرگ‌تر است.

تخت‌خواب:

استفاده از تخت قاب‌دار و قابل پوشش برای اکثر دخترها رویایی است، بزرگ هم که شوند، خاطره آن برایشان باقی می‌ماند. تخت را با پرده‌های ابریشم یا گل‌دار بپوشانید تا جایی برای خلوت‌ داشته باشند. 

اگر نمی‌توانید رنگ مناسبی برای پوشش آن انتخاب کنید، می‌توانید از پارچه‌های ململ که خیلی خوب رنگ می‌شوند، به عنوان سایه‌بان استفاده کنید. اگر جا برای این تخت‌ها ندارید، یا تخت استاندارد و مناسبی از قبل آماده کرده‌اید می‌توانید این کار را با قرار دادن یک پشه‌بند در بالا و وسط تخت انجام دهید تا به صورت پرده به پایین بیفتد.

تخت‌های لبه‌دار که زیر آن‌ها خالی است، جای زیادی برای گذاشتن وسایل ایجاد می‌کنند.

اگر جای کمی دارید، میز تحریر را به تخت وصل کنید. می‌توانید از تخت‌هایی که در قسمت بالا قرار می‌گیرند، استفاده کنید و فضای پایین را به مطالعه اختصاص دهید و با آویز از سایر جا‌ها جدا نمایید.

یک گوشه دنج:

جایی را به مطالعه اختصاص دهید و با استفاده از صندلی راحتی، چادر بازی و کوسن‌هایی به شکل‌ها و اندازه‌های مختلف فضایی را برای آرامش او در نظر بگیرید. بهتر است کوسن‌ها ترکیبی از الگوهای مختلف و رنگ‌های مکمل باشند تا متنوع و چهل‌تکه به نظر برسند.

فرش ضخیم، نرم و پرزدار برای بازی او با عروسک‌ها را فراموش نکنید.

یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

 یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

به رغم روند همگرایی در برهه ی پس از جنگ دوم جهانی که در فرجام به تشکیل بزرگترین اتحادیه ی منطقه یی یعنی اتحادیه اروپا انجامید، قاره ی سبز همچنان با گرایش های واگرایانه ی قدرتمندی به شکل جدایی طلبی روبرو است و این مساله موجب نگرانی برخی از کشورهای اروپایی شده است. با توجه به گوناگونی کانون های جدایی طلبی در اروپا، طبق برخی برآوردها احتمال دارد که بیش از 10 دولت تازه در قرن بیست و یکم پا به عرصه ی وجود گذارد. حتی گرایش های جدایی طلبانه در برخی از کشورها در وضعیت عملیاتی شدن قرار گرفته که به طور ویژه می توان از منطقه ی «باسک» در اسپانیا نام برد. در برخی از کشورهای اروپایی، جدایی طلبی در مرحله ی طرح درخواست قرار دارد. در برخی دیگر اقدام هایی برای اجرایی سازی آن انجام شده که به طور معمول به صورت تصویب یا برگزاری همه پرسی است. در برخی کشورهای شرق اروپا نیز گروه های شورشی مسلح نیروی پیشران اقدام های جدایی طلبانه به شمار می روند. بررسی نمونه های مهم واگرایی و استقلال طلبی در اروپا از اوکراین گرفته تا اسپانیا می تواند دریچه یی بسوی درک ابعاد این مساله و پیش بینی فرایندهای آینده بگشاید. مهمترین کانون های جدایی طلبی در اروپای غربی در منطقه ی «اسکاتلند» بریتانیا، «کاتالونیا» و باسکِ اسپانیا و منطقه ی «فلامان» بلژیک قرار دارد. در همین فهرست نام 6 منطقه در ایتالیا از جمله 2 جزیره ی «سیسیل» و «ساردینی» و جزیره «کورسیکا» از فرانسه به چشم می خورد. هر چند می توان پیش بینی کرد بقیه ی منطقه های جدایی طلب نیز به تدریج خواسته هایشان را در این زمینه افزایش دهند، اما اکنون مساله ی استقلال طلبی های ایالت های اسپانیایی از اهمیتی ویژه برخوردار است. این در شرایطی است که اسکاتلندی ها شهریورماه سال گذشته، پای صندوق های رای رفتند تا درباره ی سرنوشت اتحاد 307 ساله ی اسکاتلند با انگلیس نظر دهند. با اعلام نتیجه ی نهایی همه پرسی اسکاتلند دولتمردان لندنی به طور موقت نفس راحتی کشیدند. در تازه ترین رخداد جدایی طلبی در قاره ی سبز در پنجم مهرماه، حزب های هوادار استقلال در منطقه ی کاتالونیا توانستند اکثریت مطلق آرا را در انتخابات منطقه یی این ایالت به دست آورند. به این ترتیب ائتلافی از احزاب جدایی طلب با داشتن بیشترین تعداد کرسی ها، کنترل پارلمان آینده ی منطقه ی خودمختار کاتالونیا را در دست خواهند داشت. برخی پیش بینی می کنند به زودی فرایند جدایی کاتالونیا از اسپانیا آغاز خواهد شد؛ فرایندی که در صورت متوقف نشدن برای رسیدن به نتیجه دست کم 18 به طول خواهد انجامید. میزان مشارکت ساکنان کاتالونیا در این انتخابات 63 درصد بوده است. این رقمی قابل توجه و 7 درصد بیشتر از میزان مشارکت آن ها در انتخابات سال 2012 میلادی است. اسپانیا از جمله اعضای اتحادیه ی اروپا است و همچنان که اشاره شد از مدت ها پیش با بحران جدایی طلبی در بخش هایی از خاک خود به ویژه در ایالات باسک و کاتالونیا رو به رو بوده است اما به نظر می رسد این انتخابات مسیر تازه یی را پیش روی حامیان جدایی کاتالونیا از اسپانیا گشوده است و باید منتظر اقدام های این ائتلاف پس از گشایش پارلمان تازه در این منطقه ماند. بررسی نمونه های جدایی طلبی در اروپا نشان می دهد که بحران اقتصادی و مسایل سیاسی- هویتی، 2 متغیر اصلی تاثیرگذار بر جدایی طلبی در قاره سبز است و اکنون موضوعی به نام بحران پناهجویان و آوارگان نیز بر آن افزوده شده و ظرفیت های بیشینه شدن گرایش های جدایی طلبانه افزایش یافته است. **بحران سیاسی – هویتی اکنون اتحادیه ی اروپایی با موجی از واگرایی روبرو شده است. در کنار اشتراک های زیادی که بین 28 کشور عضو اتحادیه ی اروپا و نیز برخی نامزدهای پیوستن به اتحادیه وجود دارد اختلاف های متعددی نیز در روابط و سیاست های آن ها به چشم می خورد. در این مجموعه ی سیاسیِ واحدهای ملی، فرایندهای جدایی طلبی از طرفی اجتناب ناپذیر است و از طرفی بازتاب واقعیت های سیاسی، اقتصادی و هویتی آن ها است. در یک دید کلی باید گفت که تضاد منافع سیاسی و تفاوت های هویتی یکی از عوامل اصلی واگرایی بین کشورهای اروپایی است. بر مبنای این اختلاف های هویتی در ایالت کاتالونیا، فلاندر(منطقه یی میان بلژیک و فرانسه)، اسکاتلند، تیرول جنوبی (ایالتی در اتریش) و... تجزیه طلبان قدرت گرفته اند. به این ترتیب یکی از موضوع های مهم و عمده در بخش هایی از اروپا وجود هویت های منطقه یی است. در این ارتباط، انگیزه های قدرتمند هویتی همراه با بحران یورو انگیزه و مشوقی برای قدرت گیری روزافزون جدایی طلبان در اروپا شده است. برای نمونه، طی سال های گذشته جدایی طلبان بلژیک همواره آشکارتر و بلندتر خواسته های خود را ابراز می کنند. «بارت دی ویور» رییس حزب جدایی طلب اتحاد نوین فلاماند پس از اینکه حزبش توانست در انتخابات شوراهای محلی سال 2014 میلادی در «آنورس» در شمال این کشور بیشتر کرسی های شورا را در اختیار بگیرد، تاکید کرد که سیاست های دولت بلژیک دیگر نزد اکثریت فلامان ها پشتیبانی نمی شود. در این میان به نظر می رسد بحران پناهجویان نیز نگرانی ها در مورد بحران هویتی در اروپا را افزایش داده است چرا که بسیاری از کشورهایی که درگیر در بحران پناهجویان هستند مانند کرواسی، نگرانی شدید خود را از برهم خوردن تعادل جمعیتی ظریفی که در کشورهایشان وجود دارد، اعلام کرده اند. چنین وضعیتی از یک سو می تواند به روی کار آمدن گروه های راست افراطی در کشورهای پذیرنده ی این پناهجویان بیانجامد و از سوی دیگر، گسترش جریان راست افراطی در گسترش جدایی طلبی به عنوان متغیری واسطه یی عمل خواهد کرد و به عبارتی پیامدهایی بیشتر غیرمستقیم و کمتر مستقیم در فرایندهای جدایی طلبانه خواهد داشت. **بحران اقتصادی همزمان با ادامه ی بحران اقتصادی در اروپا که به تضعیف پایه های سیاسی- اقتصادی این قاره منجر شده و گمانه هایی مبنی بر جدایی کشورهایی چون یونان از ائتلاف های سیاسی و مالی اروپا را در پی داشته است، جنبش های استقلال طلب در بلژیک، اسپانیا و انگلیس نیز به پویش در آمده اند. به عنوان مثال، از آذرماه سال گذشته و در کمتر از سه هفته، سه منطقه در اروپا آشکارا تمایل جدایی طلبانه خود را ابراز کردند. آنچه به نظر می رسد در اروپا رخ داده، سیاست تمرکززدایی است که دولت های اروپایی و اتحادیه ی اروپا از سال های 1970 میلادی در پیش گرفته اند. دولت های اروپایی به ویژه در میانه ی بحران های اقتصادی که از سال 2008 میلادی آغاز شد تلاش کردند تا با تمرکززدایی فضای رقابت های اقتصادی را جهت عبور از بحران فراهم کنند. این تمرکز زدایی، نخست با مقاومت ایالت های ثروتمند در ان کشورها رو به رو شد و در مرحله ی دوم، تلاش ها برای جدایی از کشور اصلی افزایش یافت. برای نمونه، از زمان آغاز سیاست های ریاضت اقتصادی، در برخی از مناطق ثروتمند همچون فلامان و کاتالونیا در برابر کمک مالی به بخش های فقیرتر کشور مخالف های گسترده یی شکل گرفت و این استدلال مطرح شد که بار فقیران را نباید دارایان بر دوش بکشند. هر چند که در کشوری چون آلمان گروه های جدایی طلب تهدیدی برای مهمترین قدرت اروپا محسوب نمی شوند، اما ثروتمندان منطقه ی «باواریا» با توزیع برابر مالیات بر درآمد در همه ی ایالت ها مخالفند. به این ترتیب می توان شاهد روندهایی بود که در سطح فروملی و بر مبنای شکاف های هویتی- سیاسی و اقتصادی اروپا در حال پیشرفت است. هر چند دولت های اروپایی تلاش دارند با ابزارهای دموکراتیک، اقناع یا تبلیغات سیاسی و گسترش گرایش های ملی گرایانه در منطقه های جدایی طلب و همچنین اعمال فشارهای فراملی از طریق نهادهایی چون اتحادیه ی اروپا با این روندها به مقابله برخیزند اما این چالش همچنان به طور جدی در برابر دولت های اروپایی خودنمایی خواهد کرد.  

پروفیل های یو پی وی سی که از دهه 60 در اروپا تولید شده اند و در صنعت در و پنجره ساختمان بکارگرفته شده اند، دارای دو استاندارد اصلی می باشند. استاندارد کشور انگلستان که بعنوان استاندارد اروپا نیز مورد استفاده قرار می گیرد با عنوان BS EN 12608 که آخرین ویرایش آن سال 2003 می باشد. استاندارد دیگر که استاندارد سختگیرانه تری می باشد، استاندارد کشور آلمان و با عنوان RAL GZ 716-1 و آخرین ویرایش آن سال 2008 می باشد.
استانداردهای BS و RAL از دیدگاه های مختلف پروفیل های یو پی وی سی را بررسی می کنند که یکی از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت دیواره های اصلی و دیواره های رابط بین آنها (دیواره فرعی) در پروفیل می باشد.
در هر دو این استانداردها ضخامت بالاتر از 2.8 میلیمتر در دیواره اصلی و همچنین ضخامت بالاتر از 2.5 میلیمتر در دیواره فرعی بعنوان پروفیل های نوع A ویا کلاس یک در نظر گرفته می شوند. ضخامت های بالاتر از 2.5 در دیواره اصلی و بالاتر از 2 میلیمتر در دیواره فرعی نیز بعنوان پروفیل های نوع B و یا کلاس دو مطرح می شوند. در استاندارد رال همین دو نوع پروفیل از نظر ضخامت دیواره معرفی و بررسی می شوند ولی در استاندارد BS نوع سومی نیز تعریف شده است که بر اساس توافق بین سازنده و خریدار پروفیل استانداردی تعریف شود که به آن C گفته می شود. در این کلاس هیچ محدوده ای برای ابعاد در نظر گرفته نشده است و ملاک ابعاد اعلامی توسط تولید کننده است.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ایران هم بعنوان متولی تدوین استاندارد ملی تجهیزات و مصالح ساختمانی، تحقیقات و مطالعات گسترده ای در این زمینه صورت داده است و  استاندارد BS EN 12608 را بعنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهایت جهت انتشار کمیته ملی استاندارد در اختیار سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی قرار گرفته است.

مباحثی که در استانداردها مورد بررسی و آزمون قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:
- ابعاد و اندازه های پروفیل
- وزن پروفیل
- ظاهر و شرایط ارسال
- شرایط آب و هوایی و آزمون های آن
- آزمون مواد اولیه
- آزمون های حرارتی پروفیل
- مقاومت پروفیل در برابر ضربه
موارد فوق بصورت جامع در استانداردهای RAL و BS ذکر شده و در استاندارد ملی ایران نیز درج شده اند.

تست های مربوط به پروفیل UPVC
1-  شکل ظاهری و شرایط تولید :
در زمان فرآیند تولید انواع سطح مقطع پروفیل، تعداد نمونه های مشخصی جهت انجام آزمایش ها از تولید اخذ می شود. این نمونه ها پس از بررسی شکل ظاهری به مدت 12 تا 24 ساعت در آزمایشگاه نگهداری شده و سپس مورد تست های مختلف طبق استاندارد RAL GZ 716/1 قرار می گیرد. سطوح خارجی پروفیل ها که در معرض دید قرار دارند لازم است دارای رنگ سفید یکنواخت بوده و عاری از هر گونه اجسام خارجی، حفره، ترک ، حباب و سایر معایب باشند.

2-  مقاومت در برابر ضربه ناشی از سقوط جرم در دماهای پایین
Impact resistance by falling mass at low temperature   :
در این آزمایش ابتدا 10 نمونه 30 سانتیمتری از پروفیل در دستگاه Freezer قرار داده و تا دمای 15 – درجه سانتیگراد به مدت حداقل یکساعت نگهداری می شوند، سپس توسط وزنه ای به جرم 1 kg از ارتفاع 1500mm ، مورد تست ضربه قرار می گیرند. طبق استاندارد RAL نباید بیش از 10 درصد از نمونه ها (بیش از یک پروفیل) شکسته شود.

3- رفتار پس از گرم شدن  Behavior after heating :
در این آزمایش، یک نمونه 22 سانتیمتری به مدت نیم ساعت در دمای 150 درجه سانتیگراد گرم شده، سپس در دمای محیط خنک می شود . پس از انجام آزمایش، نمونه باید فاقد هر گونه تغییر شکل ظاهری (اعم از چروک، ترک،...) باشد.

4- تست جرم در واحد طول :
نمونه 250 mm با دقت 1 mm اندازه گیری شده و جرم آن با دقت 1 گرم سنجیده می شود. جرم واحد محاسبه شده نباید کمتر از 95 درصد مقدار اسمی آن، طبق استانداردهای ارائه شده باشد.

5- برگشت حرارت  Heat reversion :
سه مقطع پروفیل 220 mm انتخاب و با دو خط به فاصله تقریبی 200 mm در دو سمت سطح، به صورت عمود بر محور پروفیل نشانه گذاری می شوند. این نمونه ها پس از نشانه گذاری در کوره، با دمای 100 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت قرار می گیرد و پس از خنک شدن در دمای محیط، مجددا فاصله نشانه ها اندازه گیری می شود. برای هر نمونه و هر جفت علامت، ضریب برگشت حرارت به درصد محاسبه می شود. طبق استاندارد RAL برای پروفیل های فرعی (زهوار، اتصال ، کاور ، رابط و...) نباید درصد اختلاف برگشت حرارت بیش از 3 درصد و برای پروفیل های اصلی بیش از 2 درصد باشد. ضمنا برای پروفیل های اصلی، اختلاف درصد برگشت حرارت، بین دو طرف سطح نیز نباید بیشتر از 0.4 درصد باشد.

6- تست ابعاد و هندسه پروفیل :
ضخامت سطح مقطع پروفیل ها، ضخامت جداره های داخلی و خارجی و همچنین هندسه پروفیل، با استفاده از ابزارهای با دقت زیاد، اندازه گیری و با ابعاد استاندارد مقایسه می شود.

7- تست کجی :
به منظور اندازه گیری انحراف محور طولی پروفیل، دو نمونه 1000mm به صورت آینه وار روی یک سطح صاف کنار یکدیگر قرار می گیرند و به وسیله اندازه گیری دقیق، فاصله ایجاد شده در تمام محور طولی دو پروفیل، اندازه گیری می شود. انحراف پروفیلها نباید از 1 mm در کل طول یک متر تجاوز کند. به عبارتی فقط تا نیم میلی متر کجی یا انحراف در هر متر پروفیل قابل قبول است.

8- تست جوش :
سطح مقطع های پروفیل پس از مرحله جوش به صورت نمونه در آزمایشگاه تحت تست جوش قرار می گیرند. بر اساس استاندارد RAL هر یک از این سطح مقطع ها باید با رسیدن به نیروی مشخصی به مرحله شکست برسند، و در صورتی که زودتر از میزان نیروی تعریف شده، پروفیل شکسته شود محموله تولیدی مردود شناخته خواهد شد.

به زعم بسیاری از صاحبنظران، بعد از دستیابی به توافق هسته یی اکنون نوبت به اقتصاد رسیده است. بعد از اعلام خبر توافق، شرکت های اقتصادی بین المللی برای انجام مذاکرات اولیه راهی ایران شدند. نوید برداشته شدن قریب الوقوع تحریم های اقتصادی به گوش می رسد و این رویدادها باعث شده که در میان مردم امیدی برای تغییر شرایط اقتصادی به وجود بیاید. همزمان با این روند، تعدادی از نمایندگان مجلس در مسیر متفاوتی قدم گذاشته اند؛ استیضاح مرد اول اقتصاد کشور. طرح استیضاح طیب نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی، یک روز پس از سوال «مهرداد بذرپاش» نماینده اصولگرای تهران و قانع نشدن مجلسی ها از پاسخ وزیر و اخذ سومین کارت زرد، با 25 امضا به هیات رییسه ارایه شد. مجلس از ابتدای دولت یازدهم تاکنون رویکردی دوگانه با وزیر اقتصاد داشته است. در حالی 25 نماینده مجلس طرح استیضاح طیب نیا را امضا کرده اند که در پایان جلسات رای اعتماد به کابینه دولت یازدهم، وی با کسب 274 رای از مجموع 284 رای ماخوذه، عنوان کسب بالاترین رای اعتماد در تاریخ جمهوری اسلامی ایران را به خود اختصاص داد. وزیر اقتصاد که بیست و چهارم مرداد 1392 توانسته بود بالاترین رای اعتماد را در تاریخ جمهوری اسلامی کسب کند، در هفدهم آذر ماه همان سال یعنی حدود چهار ماه بعد، نخستین کارت زرد را از مجلس دریافت کرد. وی نخستین وزیر دولت یازدهم بود که از مجلس کارت زرد گرفت. در چهاردهم بهمن 1393 نیز طیب نیا برای پاسخگویی به سوال «حمید رسایی» نماینده تهران در مجلس حاضر شد که نمایندگان قانع نشدند و به این ترتیب وی دومین کارت زرد را نیز از مجلس دریافت کرد. طیب نیا چهارشنبه هفته گذشته هجدهم مردادماه و به دنبال سوال بذرپاش و قانع نشدن نمایندگان مجلس از پاسخ های وزیر، سومین کارت زرد را گرفت و پس از آن، موضوع استیضاح مطرح شد. نمایندگان مخالف وزیر اقتصاد، مواردی از جمله «اعمال فشارهای مالیاتی»، «آمارهای متناقض دولت در حوزه اقتصاد نظیر تورم» و به طور کل «بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور» را دلایل مخالفت خود اعلام می کنند. بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور، اتهام وزیری است که وضعیت اقتصادی آشفته از دولت گذشته را تحویل گرفت و در طول 2 سال، آرامش را در بازار حاکم کرد؛ تورم بیش از 42 درصد را به 14 درصد کاهش داد و رشد اقتصادی منفی 6.8 درصد را به مثبت 3 درصد رساند. طیب نیا در شرایطی مسوولیت وزارت اقتصاد را به عهده گرفت که بی سابقه ترین تحریم ها علیه ایران اعمال می شد و اقتصاد کشور با مسایلی همچون تورم، رکود اقتصادی، کاهش نرخ سرمایه گذاری داخلی و خارجی، حدود سه هزار طرح و پروژه نیمه تمام، حدود 100 هزار میلیارد تومان بدهی دولت به پیمانکاران، تعطیلی بنگاه های اقتصادی، کاهش حدود یک میلیون بشکه یی صادرات نفت خام، تامین ماهانه بیش از سه هزار میلیارد تومان برای پرداخت نقدی یارانه ها، فساد اقتصادی، بیراهه رفتن روند خصوصی سازی ها، گرایش به سمت واردات بی رویه و از همه مهمتر بیکاری روبرو بود. مردان اقتصادی دولت یازدهم تاکنون توانسته اند تورم را کاهش و رشد اقتصادی را افزایش دهند؛ در رفتار مالی خود ثبات داشته باشند و بازار متشنج ارز و سکه را کنترل کنند. بنابراین اگر چه هنوز شاخص هایی از جمله نرخ تورم، رکود اقتصادی، اشتغال و نقدینگی - همچنان که دولتی ها نیز بر آن تاکید می کنند - مطلوب نیست و تا مقصد، مسیری طولانی پیش رو است، اما همه می دانیم که اقتصاد کشور در سالهای گذشته از ریل خارج شده بود و پرواضح است که مردان اقتصادی دولت یازدهم توانستند دوباره آن را به مسیر درست هدایت کنند و با این دستاوردهای اقتصادی توانستند کشورهای طرف مقابل در پرونده هسته یی را به پای میز مذاکره بکشانند و در آستانه لغو تحریم ها، بستر را برای تحرک اقتصادی آماده کنند. در شرایط جدید، علاوه بر این که سیاست های اقتصادی دولت از آشفتگی سالهای گذشته خارج شده و انضباط مالی متناسبی در سطح تصمیم سازی و تصمیم گیری اقتصادی دولت شکل گرفته است، نوید آزاد شدن دارایی های بلوکه شده، بازگشت سهم ایران در بازار انرژی جهان و همچنین حضور شرکت های بین المللی به گوش می رسد. سخن آخر اینکه دستاورد وزارت امور اقتصادی و داریی بعنوان مرکز ثقل تنظیم سیاستهای اقتصادی و مالی، بازگشت کشور از بیراهه های اقتصادی است و روند در پیش گرفته شده در این وزارتخانه نباید بخاطر فشار تعدادی از فعالان اقتصادی که سالها از پرداخت مالیات شانه خالی کرده اند متوقف شود. این را قاطبه بهارستان نشینان می دانند. 

وزیر راه و شهرسازی سومین وزیری است که از ابتدای کار دولت یازدهم یعنی از تابستان 1392 تاکنون برای استیضاح و برطرف کردن نگرانی و دغدغه ی عده یی از نمایندگان در زمینه ی سوء مدیریت وزارتخانه زیر امرش راهی خانه ی ملت می شود. این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که استیضاح آخوندی با توجه به محذورات، مقدورات و کارنامه ی عملکرد مثبت او نه تنها موضوعیت ندارد، بلکه عملی شدن طرح استیضاح، درست یک روز پس از پایان همایش «فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی» که با هدف جذب سرمایه های خارجی و داخلی در طرح های عمرانی انجام شده است، موجب اخلال در عملکرد این وزارتخانه می شود. این استیضاح در حالی قرار است عملی شود که بسیاری از امضا کنندگان در نتیجه ی پاسخ های وزیر در کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی طی یک ماه اخیر امضاهای خود را پس گرفته اند اما این اصرار پرسش برانگیز تعداد معدودی نماینده ی قانع نشده (تنها 13 نفر) است که وزیر را پای میز استیضاح می کشاند. این نمایندگان بی توجه به کاهش درآمدهای نفتی، کوچک شدن بودجه های عمرانی، انبوه پروژه های ناتمام باقی مانده از دولت پیشین، ضعف زیرساخت ها و... از وزیر سوال می کنند و او مانند گذشته پاسخ داده و از عملکردش دفاع خواهد کرد. یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در عملکرد وزارت راه و شهرسازی، کمبود منابع مالی است. وزارتِ میراث دار طرح های پرشمار نیمه کاره از ماه های نخست فعالیت با کاهش شدید منابع مالی مواجه شد. افت قیمت نفت از بیش از 100 دلار به زیر 50 دلار و کاهش شدید درآمدهای ارزی به طور مستقیم بر بودجه ی این وزارتخانه تاثیر گذاشت و پیش برد طرح های عمرانی بر زمین مانده را کُند کرد. نمایندگانِ خواهان استیضاح اما با اطلاع از این شرایط که بارها وزیر به آن اشاره کرده است، خواهان تسریع در انجام طرح های در دست اجرا و کلید زدن طرح های تازه هستند. این در حالی است که آخوندی و تیم همراه او تلاش می کنند با ایجاد زمینه های لازم برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی به منابع مالی این وزارت خانه تنوع بخشیده و کمبود منابع مالی خود را جبران کنند. برگزاری همایش دوروزه ی فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی که همین امروز به پایان رسید، یکی از تلاش های ارزشمند و تاثیرگذار این وزارتخانه با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی است که به یقین به جذب منابع تازه در این حوزه خواهد انجامید. تیم راه و شهرسازی دولت یازدهم در این همایش که کارشناسان آن را فصلی تازه در رونق پروژه های عمرانی کشور می دانند، تلاش کرد با رونمایی از مشوق های هفت گانه، شرایط مطلوب و جذابی را برای سرمایه گذاران مهیا و راه را برای ورود سرمایه های داخلی و خارجی به طرح های عمرانی هموار کند. آخوندی پیش از این از واگذاری 121 پروژه ی عمرانی به ارزش 25 میلیارد یورو به سرمایه گذاران داخلی و خارجی خبر داده بود. حال اما استیضاح وزیر می تواند ذهنیت سرمایه گذاران را که وزارت راه و شهرسازی به طور جدی برای جلب اعتماد آن تلاش می کند، تخریب کند. نبود ثبات و ایجاد تزلزل در جایگاه و سیاست های کلان در حوزه های عمرانی و بی پشتوانه شدن مشوق های اعطا شده در این همایش، پیامی است که به لطف استیضاح این نمایندگان به سرمایه گذاران مخابره می شود. بررسی کارنامه ی آخوندی همچنین منطق و استدلال ضعیف استیضاح کنندگان را روشن می کند. آخوندی حدود 2 سال پیش در حالی وزارت راه و شهرسازی را تحویل گرفت که طرح های عمرانی بسیاری کلید خورده اما حتی به میانه ی راه هم نرسیده بود؛ طرح هایی که کلنگ بسیاری از آنها چون «مسکن مهر» بدون توجه به بسترها و زیرساخت های لازم بر زمین خورده بود و همچنان بدون وجود دورنمایی مثبت و امیدوار کننده بودجه های عمرانی را می بلعد. آخوندی در ابتدای راه، انجام تعهدهای دولت پیشین در قبال آماده سازی و تحویل مسکن مهر را تضمین کرد اما بر گسترش آن به دلیل ویژگی مولد نبودن تردیدهایی را وارد ساخت. تداوم طرح بر زمین مانده ی مسکن مهر مانع از این نشد که وزارت خانه ی یادشده، طرح های جایگزین دیگری را برای تامین نیاز مسکن 2 دهک نخست جامعه مطرح نکند. طرح «مسکن اجتماعی» حاصل مطالعه ی گسترده و کارشناسانه ی فن سالاران، کارشناسان و خبرگانی است که تلاش می کنند با توجه به تامین زیرساخت های لازم برای زندگی شهری، شهروندان را خانه دار کنند؛ برنامه هایی که اگر خرده گیران اجازه و فرصت دهند تا مراحل کارشناسی و مطالعاتی خود را طی کند و در بستر توانمندی ها به اجرا گذاشته شود، به حتم شاهد نتایج مثبت آن خواهند بود. حدود سه هزار پروژه ی نیمه تمام عمرانی در زمان تحویل گرفتن وزارت راه و شهرسازی کافی بود تا واهمه از ادامه ی راه را در دل هر وزیری بیاندازد اما آخوندی با اتخاذ راهبرد پایان بخشی به طرح های در دست اجرا و تعریف نکردن پروژه های عمرانی تازه گام در مسیری گذاشت که اگر چه به نفع مردم بود، اما به مذاق عده یی خوش نیامد. این عده چشم به انتخابات آینده ی مجلس شورای اسلامی و برای جلب رای مردم، نیاز به گرفتن پروژه های عمرانی تازه در استان ها و شهرستان ها دارند. این گروه با استفاده ی ابزاری از استیضاح و با اعمال فشار بر وزیر خواسته های جناحی و محلی خود را پیگیری می کنند. در برابر، پافشاری کنندگان بر استیضاح تلاش های آخوندی و تیم همراه او برای تنوع بخشی به منابع مالی و جذب سرمایه های خارجی را که به طور حتم در تسریع و به سرانجام رسیدن طرح های نیمه کاره و تصویب و تعریف طرح های تازه -که همان بهانه ی نمایندگان استیضاح کننده است- به طور عملی و درازمدت موثر خواهد بود، با استیضاح پاسخ می گویند. در نگاهی کلی تر نیز باید گفت کارشکنی های مخالفان دولت هر روز در ظاهر و قامتی تازه بروز می یابد. در این راستا این مخالفت های غیرمنصفانه گاهی در کف خیابان و زیر چادرهای مسافرتی متحصنان غیرقانونی و گاه در نقد عملکرد وزیرانی ظاهر می شود که کارنامه یی مثبت و قابل دفاع طی برهه ی دوساله ی اخیر بر جای گذاشته اند. از این رو است که اصلی ترین انگیزه استیضاحگران پیگیری اغراض سیاسی و نه نقد عملکرد مسوولان اجرایی به نظر می رسد. 

چیدن اتاق کودک، شاید یکی از لذت بخش ترین بخش ها در دکوراسیون یک خانه است. استفاده از رنگ ها و طرح های شاد، عروسک ها و شخصیت های کارتونی باعث می شود این کار برای والدین جذاب شود، اما نکته مهم این است که دکوراسیون، به خصوص دکوراسیون اتاق کودک، نکاتی بسیار کاربردی و ظریف دارد که باید به آن ها نیز توجه شود.

یکی از مهم ترین بخش های دکوراسیون اتاق کودک، توجه به جنس، رنگ و اندازه پرده در این اتاق است. علت اهمیت این موضوع نیز علاوه بر سلامت جسم و روان کودک، میزان نوری است که هر کودک لازم است برای سلامتی و رشد، در این سنین دریافت کند.
اولین و مهم ترین نکته در مورد دکوراسیون اتاق کودک این است که پرده اتاق کودک، به دلیل رعایت مسایل بهداشتی، باید قابل شست وشو، شاد و متنوع و تهیه شده از الیاف طبیعی باشد. اگر اتاق فرزندتان، پنجره های کوتاه یا نیمه دارد، پرده آن را بلند انتخاب نکنید؛ چون کنجکاوی کودکانه، او را به سوی پرده می کشاند و خطر سقوط چوب پرده وجود دارد.

نور مستقیم و درخشان، گرچه فایده های بسیاری دارد، اما استفاده مداوم و همیشگی آن به شکلی که غیرقابل تنظیم باشد نیز مناسب نیست. برای تلطیف نور خورشید در روز، از پرده های نازکی که نور را از خود عبور داده، اما از تندی آن می کاهند، استفاده کنید.

قرمز، آبی، زرد و هر رنگ شاد دیگری، رنگ کودکان است؛ البته در استفاده از این رنگ ها هم باید اصولی را رعایت کرد. از رنگ قرمز خالص، برای پرده اتاق کودک تان استفاده نکنید؛ چون رنگی تحریک کننده و حساسیت برانگیز است و ممکن است موجب پرخاشگری کودکان و فعالیت بیش از اندازه آن ها شود.

پرده اتاق کودک بهتر است از رنگ آبی با تلفیق زرد یا سبز باشد؛ چون بازتاب این رنگ ها، به خصوص موقع خواب، آرامش خوبی را به مغز کودک شما می رساند.
در تلفیق این رنگ ها، به این نکته توجه کنید که بهتر است از رنگ های روشن استفاده کنید.

یک سر سوزن خلاقیت
میهمانی عروسک ها، روی پرده
با داشتن کمی خلاقیت، می توانید یک پرده طرح دار مناسب اتاق کودک تان درست کنید. اگر بخشی از پارچه روتختی کودک، باقی مانده است، طرح های روی آن را ببُرید. بهتر است برای اتاق کودک یک تا شش ساله، این طرح ها، عروسکی باشند. سپس طرح ها را با استفاده از چسب پارچه (زانفیکس)، روی پرده بچسبانید و پرده را اتو کنید. به این ترتیب، پرده ای طرح دار و هماهنگ با طرح روتختی اتاق کودک خواهید داشت.

یک تجربه
پشت پرده؛ امپراتوری کودکانه
چه بخواهید و چه نخواهید، همین که کودک تان بتواند راه برود، در فاصله بین پرده تا پنجره، یک امپراتوری تاسیس می کند. حالا، دو راه بیش تر ندارید. اول این که ابتدا با منطق، بعد با کلافگی و در نهایت، با عصبانیت، به او بفهمانید که پشت پرده، جای بازی نیست و راه دوم که به نظر مسالمت آمیزتر می آید، این است که پرده ای مناسب، برای این قلمرو و امپراتوری، درست کنید. بهترین راه برای حل کردن این مساله، استفاده از پرده های نازک است تا هم راحت تر حرکت کنند و هم نور بیش تری به داخل اتاق کودک وارد شود.

پارلمان اروپا در یک اقدام قابل تامل پشتیبانی خود را از برچسب گذاری کالاهای تولید شده در شهرک های صهیونیست نشین اعلام کرد. این موضوع که در جلسه ی نوزدهم شهریورماه پارلمان اروپا به رای گذاشته شد، با 525 رای موافق، 70 رای مخالف و 31 رای ممتنع به تصویب رسید. بر اساس این قانون، کالاهایی که در شهرک های صهیونیست نشین کرانه ی باختری رود اردن، بلندی های جولان و شرق بیت المقدس (منطقه های اشغال شده در جنگ 1967) تولید می شود برچسب مخصوصی می خورد که نشان می دهد این کالاها در شهرک های یاد شده تولید شده است. هم زمان با این اقدام پارلمان اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل با نظر موافق بیشتر اعضا به برافراشته شدن پرچم فلسطین در مقر اصلی این سازمان رای مثبت داد. این برای نخستین بار است که مجمع عمومی سازمان ملل موافقت می کند تا پرچم دولتی ناظر که عضویت کاملی در این سازمان ندارد در ورودی مقر برافراشته شود. این طرح با 119 رای مثبت، هشت رای منفی و 145 رای ممتنع تصویب شد. این اقدام می تواند گام مهمی در پذیرش عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد به شمار آید. پیش از این در پاییز 2012 میلادی (1391 خورشیدی) با اکثریت آرای مجمع عمومی سازمان ملل وضعیت فلسطین از «نهاد ناظر» به «دولت ناظر غیر عضو» ارتقا یافت. این رویدادها با سفر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی به لندن همراه شد. در سفر هفته ی پیش وی به انگلیس و در دیدار با «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس، آغاز گفت وگوهای بدون پیش شرط با مقام های فلسطینی یکی از محورهای رایزنی بود. این در حالی است که نتانیاهو همواره در زمره ی مهمترین مخالفان و علت های شکست گفت وگوها قرار داشته و حتی در آخرین انتخابات پارلمانی، مخالفت با تشکیل دولت فلسطینی را به عنوان یکی از مهمترین محورهای تبلیغات سیاسی قرار داده بود. سفر نتانیاهو به انگلیس با حاشیه های بسیاری نیز همراه بود. چند روز پیش از این سفر شماری از مردم انگلیس یعنی نزدیک به یکصدهزار نفر با امضای توماری در تارنمای وزارت امور خارجه ی این کشور خواستار محاکمه ی نتانیاهو به دلیل جنایت های جنگی اش در غزه شدند. کنار هم قرار دادن این رویدادها نشان از تحولاتی قابل تامل در مساله ی فلسطین دارد که می تواند فشارهای بین المللی بر رژیم صهیونیستی را تشدید و به کاهش پیچیدگی های مساله ی فلسطین کمک کند. در این پیوند باید گفت، خاورمیانه اکنون بیش از هر زمانی درگیر بحران فعالیت گروه های تروریستی و بی ثباتی در قلب جهان عرب به ویژه در عراق، یمن، سوریه و لبنان است. ناتوانی این دولت ها در اعمال حاکمیت کامل بر کشور یا کنترل اوضاع منجر به ایجاد فضاهایی برای رشد گروه های تروریستی شده است. بسیاری از تحلیلگران، ریشه ی این چالش را تنها در ناکامی برخی دولت های عربی برای اعمال حاکمیت در قلمروی خود جست وجو می کنند، بنا بر این تلاش دارند با برجسته سازی تکسونگرانه ی این عامل، بحران های کنونی در خاورمیانه ی عربی را تجزیه و تحلیل کنند. بر همین پایه، راهکارهایی که ارایه شده تنها بر تقویت دولت ها، افزایش توان نظامی، گسترش اتحادها و ائتلاف های امنیتی یا حرکت به سوی مردمسالاری و ارتباط متقابل دولت و مردم تاکید دارد. چنین راهکارهایی بر این فرض استوار است که ریشه ی اصلی بحران ها در خاورمیانه ی عربی به ناقص ماندن فرایند دولت- ملت سازی، شکل گیری دولت های چندقومی و ملت های بدون دولت باز می گردد. چنین تحلیل هایی پشتوانه ی شماری از سیاست گذاری ها در خاورمیانه ی عربی -از جمله طرح خاورمیانه ی بزرگ- طی سال های اخیر بوده است. این نوع نگاه به ویژه پس از گسترش بی سابقه ی گروه های تروریستی در سطحی گسترده در خاورمیانه میزان قبول بالایی یافته است. مساله ی تروریسم و ناکامی دولت ها در دفع گروه های تروریستی هر چند به چالشی بنیادین در خاورمیانه ی عربی تبدیل شده است، اما باید توجه داشت در طول دهه های گذشته هیچگاه گروه های تروریستی از چنین فضای مساعدی برای گسترش فعالیت های تروریستی در این منطقه برخوردار نبوده اند. به همین دلیل رشد گروه های تروریستی را باید در عامل دیگری غیر از وجود دولت های ناکام جست وجو کرد و این عامل وجود رژیم صهیونیستی و نادیده گرفته شدن حقوق مردم فلسطین است که بر موضوع ضعف مردمسالاری در جهان عرب بار شده و به بحرانی با ابعاد گسترده تبدیل شده است. مساله ی فلسطین از همان آغازین روزهای شکل گیری رژیم صهیونیستی به مهم ترین چالش برای منطقه تبدیل شد و نخستین جنگ درون منطقه یی نیز به دلیل شکل گیری همین رژیم رخ داد. جبهه بندی های بعدی در منطقه و به ویژه در جهان عرب پیرامون محور مساله ی فلسطین چرخیده است. به این ترتیب مساله ی فلسطین و اشغالگری صهیونیست ها به چالشی بنیادین برای خاورمیانه تبدیل شده که پیامدهای آن همچنان دامنگیر خاورمیانه است. بر مبنای این استدلال باید گفت هرچند در شرایط کنونی مساله ی تروریسم و به ویژه نوع «داعشی» آن به مهم ترین بحران در خاورمیانه تبدیل شده است، اما ریشه های این بحران و ناکامی دولت های عرب برای مقابله با آن به حل نشدن مساله ی فلسطین و تداوم جنایت های رژیم صهیونیستی باز می گردد. جهان عرب هم اکنون بیش از هر زمان دیگری دچار چند دستگی است و همبستگی جای خود را به رقابت ها و تعارض های مذهبی، قومی، ایدئولوژیک و سیاسی داده است اما کیست که نداند نخستین عامل ایجاد شکاف در جبهه ی عربی وجود رژیم صهیونیستی است. به همین دلیل است که بسیاری از تحلیلگران مسایل جهان عرب از جمله «مالکوم کِر» از جنگ سرد عربی بر سر مساله ی فلسطین در اوج بحث های اتحاد جهان عرب سخن به میان می آورند که در یک طیف آن کشورهای محافظه کاری همچون عربستان سعودی قرار داشتند و در طیف دیگر مصر حضور داشت که زیر رهبری «جمال عبدالناصر» می رفت تا جهان عرب را به صورت یکپارچه پیرامون محور مساله ی فلسطین و ایده ی وحدت عربی گرد هم آورد. بنابراین در شرایط کنونی نیز ریشه ی بسیاری از چالش های سیاسی و امنیتی را باید در حل نشدن مساله ی فلسطین جست. کمتر از سه سه دهه پیش، فرایند صلح «اسلو» در دهه ی 1990 میلادی می رفت تا فصل تازه یی در روابط اعراب و رژیم صهیونیستی ایجاد کند و بنا بود دولت فلسطینی در مرزهای پیش از 1967 شکل بگیرد اما کارشکنی های رژیم صهیونیستی دستاوردهای اسلو را بر باد داد و مساله ی فلسطین به عنوان یک بحران در خاورمیانه باقی ماند. پس از سال ها، تحولات اخیر در جهان عرب با فضاسازی های گسترده رسانه یی و به دلیل عمق تاثیری که از خود بر جای گذاشت باعث شد برای مدتی مساله ی فلسطین از یادها فراموش شود. به همین دلیل در این فضای پرآشوب، بسیاری از تحلیلگران ریشه ی مشکلات خاورمیانه را در جای دیگری جست وجو می کنند. آن ها غافل از این هستند که ریشه و بنیاد بی ثباتی هایی که به وضعیت بحرانی کنونی در خاورمیانه انجامیده است به حل نشدن مساله فلسطین باز می گردد و تا زمانی که این مساله حل نشود بحران ها به شکل های گوناگون همچنان ادامه خواهد داشت. با وجود فضای ملتهب و پر ابهام خاورمیانه، نکته ی مثبت اینجا است که افکار عمومی بین المللی همچنان نسبت به مساله ی فلسطین حساس است و البته جنایتگری های مکرر صهیونیست ها از جمله حمله ی سال گذشته به غزه سبب پابرجایی این حساسیت شده است. این مساله به ویژه برای دولت های اروپایی که افکار عمومی در آن جا نسبت به مسایل حقوق بشری حساس است از اهمیت بالایی برخوردار شده است. به همین دلیل زیر فشار گروه های حقوق بشری، پارلمان اروپا به این خواسته ی مردمی برای برچسپ زدن کالاهایی که در سرزمین های اشغالی تولید می شود، تن داد. از سوی دیگر، بی ثباتی ها در خاورمیانه و افزایش فعالیت های تروریستی منجر به حساسیت دولت های اروپایی نسبت به پیامدهای بحران در خاورمیانه برای امنیت در اروپا شده است. رهبران اروپایی به خوبی می دانند که تا زمانی که مساله ی فلسطین حل نشود گره های ناگشوده در خاورمیانه کورتر خواهد شد و بحران از پی بحران این منطقه را در بر می گیرد و دیر یا زود اروپا باید با پیامدهای آن دست و پنجه نرم کند. نفوذ گروه های تروریستی در اروپا و مساله ی آوارگان به خوبی کشورهای اروپایی را با پیامدهای بحران در خاورمیانه آشنا ساخته است. به همین دلیل، فشارها از سوی گروه های مردم نهاد و دولت های اروپایی بر رژیم صهیونیستی برای به رسمیت شناختن دولت فلسطینی افزایش یافته است. با توجه به فضای ملتهب کنونی در خاورمیانه که ناشی از گسترش گروه های تروریستی است، تحولاتی از قبیل تصویب پارلمان اروپا برای برچسب زدن به کالاهای تولید شده در شهرک های یهودی نشین در منطقه های اشغالی پس از جنگ 1967 میلادی و موافقت مجمع عمومی سازمان ملل برای برافراشته شدن پرچم فلسطین در مقر ورودی این سازمان نشان از این دارد که مساله ی فلسطین در مجامع بین المللی همچنان به عنوان یکی از مهم ترین مسایل خاورمیانه به شمار می آید. زیر چنین فشارهایی، به نظر می رسد مسوولان رژیم صهیونیستی نیز از خطرهای پیش رو آگاه شده اند و تلاش دارند این مساله را در مسیر مورد نظر خود مدیریت کنند. تلاش نتانیاهو برای پذیرش از سرگیری گفت وگوها با طرف فلسطینی نشان از این واقعیت دارد.

شیشه دوجداره:

سیستم شیشه دو جداره شامل دو یا چند لایه شیشه که به طور موازی در فواصل مساوی از یکدیگر قرار گرفته اند و توسط اسپیسر در دور تادور آن ، از هم جدا شده اند . در فضای بین شیشه ها هوا یا گازهای خاص بدون رطوبت ( آرگون یا کریپتون ) با فشاری تقریباً مساوی با هوای بیرون وجود دارد . در شیشه های دو جداره غالباً از اسپیسرهای آلومینیمی استفاده می شود که درون اسپیسر را با ماده رطوبت گیر پر می کنند که این ماده سبب جذب رطوبت هوای مابین دو شیشه می گردد و توسط مواد درزگیر مناسب ، کاملاً آب بندی شده است . در صورت استفاده از شیشه دو جداره و پنجره های عایق می توان در ازای هر مترمربع شیشه دو جداره به میزان ۴۰ مترمکعب گاز در سال صرفه جویی کرد . علاوه بر کاهش مصرف انرژی و سر و صدا ، محیط زیست پاکیزه تری نیز خواهیم داشت .

خصوصیات شیشه ی دوجداره:

کاهش اتلاف انرژی
کاهش آلودگیهای صوتی
جلوگیری از نم زدگی شیشه
ایمنی بیشتر نسبت به پنجره های تک جداره

انواع شیشه های دو جداره:

- ساده : این نوع شیشه از دو جداره شیشه فلوت ساده تشکیل شده است .
- رنگی : این نوع شیشه از یک جداره رنگی و یک جداره ساده تشکیل شده است .
- رفلکس : این نوع شیشه دو جداره از یک جداره ساده و یک جداره شیشه رفلکس ساخته می شود که جداره شیشه رفلکس باید به طرف بیرون قرار گیرد . شیشه های رفلکس از عبور نور شدید خورشید به شدت جلوگیری می کنند ولی ایراد آنها این است که داخل ساختمان را تاریک کرده و در شب داخل ساختمان نمایان است .
سکوریت : شیشه های سکوریت برای محل های پرخطر و پر تردد در نظر گرفته می شود . شیشه سکوریت در هنگام شکستن کاملاً خرد شده و باعث ایجاد تیکه های بزرگ و خطرناک شیشه نمی گردد .شیشه های جانبی خودروها از نوع سکوریت است .
- لمینت : شیشه های لمینت معمولاً در کارخانه تولید شیشه از دو جداره شیشه ساده به ضخامت ۳ میلی متر و یک لایه رزین در وسط آنها تشکیل شده است . شیشه لمینت در موقع برخورد مانع سخت به آنها خرد نشده و تنها ترک بر می دارد . شیشه های جلو و عقب خودروها از نوع لمینت است .

دور دوم سفرهای منطقه یی «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران پس از توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 با سفر وی به لبنان و سوریه آغاز شده است. این سفر که از عصر سه شنبه بیستم مردادماه آغاز شده، با سفر امروز ظریف به سوریه ادامه می یابد و قرار است پس از آن، وزیر امور خارجه ایران از پاکستان، هند و روسیه دیدن کند. پیش از این نیز وزیر امور خارجه ایران پس از توافق هسته یی (بیست و سوم تیرماه) در سفری دوره یی از کویت، قطر و عراق دیدن کرد. در آن سفر، ظریف بر پیامدهای مثبت توافق هسته یی بر امنیت منطقه یی و تلاش برای ایجاد یک سازوکار جمعی برای مقابله با معضل تروریسم تاکید کرد. دور تازه سفر منطقه یی ظریف را باید در ادامه تلاش های دیپلماتیک دستگاه سیاست خارجی ایران برای افزایش همکاری های منطقه یی و شکل دادن به یک دستور کار منطقه یی برای مقابله با معضل تروریسم تفسیر کرد. اگر توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 را نقطه عطفی در تاریخ روابط بین الملل خاورمیانه بدانیم که می تواند تاثیرات بلند مدتی برای نظم و ثبات پایدار منطقه یی به دنبال داشته باشد، باید گفت تثبیت پیامدهای مثبت آن بر امنیت و ثبات منطقه در گروی افزایش تعاملات دیپلماتیک ایران و کشورهای همسایه است تا از این راه، به تثبیت جایگاه دیپلماسی در روابط بین کشورها کمک کند. به همین دلیل می توان گفت، چنین سفرهایی 2 پیامد مثبت به دنبال دارد. نخستین پیامدی که سفرهای دوره یی ظریف به کشورهای منطقه در پی دارد، تقویت فضای دیپلماسی منطقه یی برای حل بحران های پیش رو در منطقه خاورمیانه است. در توضیح این مطلب باید گفت که منطقه خاورمیانه از معدود مناطقی است که دیپلماسی و تعامل دو و چند جانبه در تاریخ سیاسی آن کمترین نقش را در تنظیم روابط بین کشورهای منطقه داشته است. به همین دلیل شاهدیم که رقابت و تعارض به الگوی اصلی روابط بین کشورها تبدیل شده است و کشورها برای پیشبرد اهداف خود یا وارد درگیری نظامی با یکدیگر می شوند (مثل حمله عراق به ایران و کویت) یا به تقویت گروه های شورشی و تروریستی به عنوان ابزار نیابتی پیشبرد اهدافشان می پردازند (مثل نقش عربستان در پشتیبانی از گروه های تکفیری-تروریستی). اما توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 این فرصت را در اختیار ایران و کشورهای منطقه قرار داده است که نه تنها به یک بحران غیر لازم پایان دهند و منطقه را از حالت امنیتی شده مصنوعی که در یک دهه گذشته درگیر آن بوده است خلاص کنند، بلکه این فرصت ویژه را نیز در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار داده است تا از قابلیت های دیپلماتیک خود در راستای افزایش همکاری های منطقه یی استفاده کند. این امر می تواند فضای تعامل منطقه یی را بهبود بخشد و فصل تازه یی در تاریخ سیاسی منطقه خاورمیانه به وجود آورد. دومین پیامد چنین سفرهایی به بهبود نگاه ها به توافق هسته ای ایران و گروه 1+5 باز می گردد. باید به این نکته توجه داشت که توافق هسته یی هرچند دوران تازه یی را از ایجاد حس اعتماد به دیپلماسی در روابط بین الملل ایجاد کرده است، اما این را نیز باید در نظر داشت که برخی کشورها و رژیم های منطقه به دلیل منافع شخصی و حزبی خود تمام تلاش خود را برای ممانعت از چنین توافقی به کار بردند و اکنون نیز تلاش دارند چنین توافقی را بر خلاف منافع منطقه یی تعریف کنند و در این راستا دست به تبلیغات گسترده یی زده اند. مخالفان در پی القای این تصویر هستند که ایران در فضای پس از توافق هسته یی به دنبال افزایش نفوذ و قدرت منطقه یی خود است و برداشته شدن تحریم ها این فرصت را در اختیار ایران قرار می دهد که نفوذ خود را افزایش دهد. اما بر کسی پوشیده نیست که ایران در 2 قرن اخیر نه تنها به هیچ کشوری حمله نکرده است، بلکه بیش از هر کشور دیگری در منطقه مورد تجاوز خارجی قرار گرفته است ولی با این حال همواره سعی کرده است حسن همجواری را با همسایگانش حفظ کند. توافق هسته یی نیز نشان داد ایران در سیاست های منطقه یی خود به حقوق بین الملل و حفظ حاکمیت دیگر کشورها پایبند است و به دنبال برتری جویی منطقه یی نبوده و نیست. به همین دلیل، سفرهای دوره یی وزیر امور خارجه ایران می تواند به خوبی فضای منطقه یی پس از توافق را در راستای بهبود چنین تصویری مدیریت و به افزایش همکاری های منطقه یی کمک کند. نقطه عطف پیامدهای مثبت توافق هسته یی نیز در تلاش های ایران برای حل سیاسی مساله سوریه می توان مشاهده کرد. جمهوری اسلامی ایران از همان آغاز تلاش برخی کشورها برای دامن زدن به مساله سوریه و تبدیل آن به یک بحران منطقه یی بارها بر گفت و گوهای سوری-سوری و تلاش برای حل سیاسی این مساله تاکید داشته است. ایران همچنان بر لزوم پایبندی طرف ها بر راهکارهای سیاسی تاکید دارد و در این راستا وزارت امور خارجه ایران طرحی چهار ماده یی را پیشنهاد داده است که برای حل مساله سوریه بر اصول منطقی احترام به حق مشروع ملت سوریه برای اصلاح و تعیین سرنوشت خود٬ مخالفت با مداخله بیگانگان و مخالفت با استفاده از تروریسم جهت تحقق اهداف سیاسی تاکید دارد. به همین دلیل شاهدیم که در کنار تلاش ها برای بهبود فضای منطقه یی نسبت به توافق هسته یی، نخستین هدف جمهوری اسلامی ایران در فضای پس از توافق، بهره برداری از ظرفیت های این توافق برای حل مساله سوریه است. در این میان نقش کشورهایی مانند لبنان –به دلیل همسایگی با سوریه- می تواند بسیار کمک کننده باشد. لبنان از جمله کشورهایی است که از آغاز بحران سوریه تاثیر زیادی از این بحران پذیرفته و ترس سرایت افراط گری و تروریسم از سوریه به لبنان از آغاز بحران سوریه همواره بر سر این کشور سنگینی کرده است. نبود یک توافق ملی بر سر انتخاب رییس جمهوری در لبنان از مهم ترین پیامدهای بحران سوریه بر لبنان است. حل بحران سوریه می تواند به بحران رییس جمهوری در لبنان نیز خاتمه دهد و فضای جنگ داخلی را از این کشور دور کند. این امر در سایه افزایش همکاری های منطقه یی تحقق پذیر است. سفر وزیر امور خارجه ایران به لبنان هر چند نمی تواند بحران های داخلی لبنان و به ویژه بحران انتخاب رییس جمهوری را در کوتاه مدت حل کند، اما به دلیل تاثیراتی که تحولات سوریه بر امنیت لبنان دارد و به دلیل این که آرامش و ثبات در لبنان به آرامش و ثبات در کل خاورمیانه کمک می کند، این سفر می تواند مقدمه یی باشد بر حل مساله سوریه و مشارکت لبنان در این امر. به همین دلیل است که لبنان در صف نخست دور تازه سفر منطقه یی وزیر امور خارجه ایران قرار دارد. بنابراین باید گفت که دور تازه سفرهای منطقه یی وزیر امور خارجه ایران را باید در قالبی گسترده تر و در راستای یک توافق منطقه یی برای حل بحران سوریه دید که می تواند نقطه آغازی بر دور تازه یی از تاریخ سیاسی در خاورمیانه باشد. جمهوری اسلامی ایران در این میان طلایه داری چنین روندی است؛ روندی که گویای دور تازه ای از تاریخ سیاسی خاورمیانه خواهد بود.

لوکس گرایی، آنچه که امروزه بیشتر در غالب چشم و هم چشمی و تجمل گرایی در آمده است تا یک سبک و سیاق و سلیقه! اما به طور کلی علاقه به اجناس لوکس الزاما رابطه ای با تجمل گرایی ندارد گاهی یک عنصر به دلیل اصالت خاصی که در بتن خود دارد صفت لوکس بودن را جذب می کند. ترفندهایی برای لوکس شدن دکوراسیون منزل شما در نظر گرفته ایم، پس اگر به لوکس گرایی علاقه  دارید با ما همراه باشید.

استفاده از لوسترهای چلچراغ مانند به خوبی می توانند حالت تجملی را به فضای دکوراسیون داخلی خود ببخشید. اما در خرید آنها ارتفاع سقف را نیز در نظر داشته باشید.

ترکیب رنگ طلایی با هر رنگی به خصوص رنگ های خنثی جلوه ی بی نظیر و لوکسی به فضاهای داخلی شما می بخشند، این رنگ می تواند به عنوان یکی از لوازم و وسایل و یا در دکوراسیون شما بدرخشد .

انتخاب مناسب یک فرش با طرح اصیل در ترکیب با یک مبلمان خاص می تواند در لوکس شدن فضای شما تاثیر به سزایی داشته باشد.

چوب های کنده کاری شده به خوبی می توانند فضای شما را متفاوت جلوه دهند، می توانید به عنوان یک میز یا صندلی و یا آینه و کنسول استفاده کنید .

استفاده از سنگ های طبیعی به خوبی می توانند حال و هوای لوکسی به فضای شما ببخشند، به خصوص استفاده از سنگ های طبیعی با نقوش خاص در سرویس بهداشتی یا آشپزخانه برای این منظور بسیار مناسب اند.

استفاده از مجسمه ها در ابعاد بزرگ حال و هوای کاخ ها و عمارت های مجلل را به فضاهای داخلی شما می بخشند، این مجسمه ها می توانند در هر فضایی همانند راهروها، پاگرد پله ها و... قرار گیرند.

استفاده از کاغذ دیواری با طرح و بافت خاص به خوبی می تواند حالت فضایی شما را به حالت لوکس تغییر دهد، انتخاب نوع طرح و رنگ مناسب به خوبی در این زمینه کارساز خواهد بود.

رنگ ها برای ایجاد حسی لوکس و سنگین در فضا نقش مهمی بازی می کنند. بعضی رنگ ها مثل بنفش، آبی درباری، طلایی، نقره ای، مشکی، قرمز مایل به قهوه ای و... حسی از تجمل و اصالت را در خود دارند.

استفاده از خز و یا پارچه هایی با طرح و رنگ پوست حیواناتی مثل مار، ببر و پلنگ و... همیشه از جانب طراحان مد و دکوراتورهای داخلی برای ایجاد احساس تجمل و لوکس بودن در حین ظرافت و زیبایی به کار گرفته می شود.

جزئیات تزئینات طراحی داخلی مثل درب ها، قرنیز و دیوار کوب های چوبی، گچ بری های هنرمندانه، تزئینات شومینه یا حتی دستگیره های کمدها با وجود اینکه شاید به نظر برسد که کمتر به چشم می آیند تاثیرات بسیار بزرگی در برداشت شما از یک فضای دارند.