«ملک سلمان» پادشاه عربستان سعودی، روز پنجشنبه دوازدهم شهریورماه برای سفری سه روزه وارد آمریکا شد. این سفر نخستین حضور ملک سلمان در آمریکا از زمان به تخت نشستن در ریاض بود. در این سفر، «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد و وزیر دفاع، «عادل الجبیر» وزیر امور خارجه، «ابراهیم العساف» وزیر دارایی، «توفیق الربیعه» وزیر صنعت، «خالد الفالح» وزیر بهداشت، «عبداللطیف العثمان» رییس هیات سرمایه گذاری عربستان، پادشاه این کشور را همراهی کردند. سفر ملک سلمان به آمریکا در حالی صورت گرفت که دولت آمریکا درگیر جلب نظر سناتورهای این کشور برای پشتیبانی از «برجام» است. قرار است کنگره ی آمریکا 26 شهریور ماه درباره ی برجام تصمیم گیری کند و در این میان لابی های صهیونیستی و عربی تاکنون تمام تلاش خود را برای به شکست کشاندن توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 از راه فشار بر نمایندگان کنگره آمریکا به کار برده اند. پیش از این و پس از «بیانیه ی سوییس» در فروردین ماه سال جاری قرار بود ملک سلمان به دعوت «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا، همراه با دیگر سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در استراحتگاه «کمپ دیوید» حضور یابند تا درباره ی این بیانیه بحث و تبادل نظر کنند اما پادشاه عربستان ناخرسند از توافق هسته یی ایران و 1+5 به بهانه ی بیماری از شرکت در این نشست خودداری کرد و نماینده ی خود را به کمپ دیوید فرستاد. در وضعیت کنونی منطقه ی خاورمیانه که برجام مورد توافق ایران و 1+5 قرار گرفته و بحران های سوریه و به ویژه یمن به مرحله حساسی رسیده است، این بار پادشاه عربستان خود برای گفت وگو با مقام های واشنگتن پیش قدم شد و برای دیدار با اوباما به آمریکا رفت. از این رو مهم ترین موضوعی که در سفر پادشاه عربستان به آمریکا میان مقام های 2 کشور مطرح شد، توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 و پیامدهای منطقه یی آن بود. در این زمینه و پس از دیدار ملک سلمان و اوباما و تاکید دوباره ی آمریکا بر حفظ امنیت عربستان، وزیر امور خارجه ی عربستان در یک نشست خبری از نگاه مثبت کشورش به برجام خبر داد. موضوع دیگری که در این سفر مطرح شد، بحران سوریه و به ویژه یمن بود که اوباما در دیدارش با ملک سلمان نسبت به پیامدهای فاجعه بار بحران یمن هشدار داد و از وی خواست برای حل این معضل چاره اندیشی کند. برکنار از موضوع هایی که در دیدار مقام های آمریکایی و سعودی در سفر ملک سلمان به آمریکا مطرح شد، آنچه اهمیت بالایی دارد این است که عربستان به دنبال جلب همراهی آمریکا با سیاست هایش در خاورمیانه است. به عبارتی دیگر، عربستان تلاش دارد این تضمین را از دولت اوباما کسب کند که آمریکا همچنان به حفظ امنیت عربستان و پشتیبانی از سیاست های این کشور پایبند است. تحولات سال های اخیر در خاورمیانه این شبهه را ایجاد کرده که آمریکا در حال شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت های امنیتی در قبال همپیمانانش در منطقه است. تحولات سوریه و تلاش عربستان برای بهره برداری از این تحولات در راستای سیاست براندازی دولت دمشق هرچند با همراهی آمریکا صورت گرفت اما برخلاف خواسته ی عربستان، آمریکا از حمله ی نظامی به سوریه خودداری کرد. این مساله این تردید را در دل دولتمردان سعودی ایجاد کرد که آمریکا همپیمانانش را در مراحل حساس رها خواهد کرد. این شائبه به ویژه زمانی تشدید شد که بحث گفت وگوهای ایران و آمریکا با واسطه گری عمان مطرح شد؛ رخدادی که آغازگر دور ویژه یی از گفت وگوهای هسته یی میان ایران و گروه 1+5 بود و در پایان به توافق هسته یی ایران و گروه 1+5 منجر شد. بنابراین، مساله یی که در سفر ملک سلمان از اهمیت بالایی برخوردار است و مقام های سعودی به دنبال کسب اطمینان نسبت به آن هستند این است که آیا آمریکا همچنان تامین کننده ی امنیت منطقه یی عربستان باقی خواهد ماند؟ در توضیح این مساله باید گفت عربستان پس از ناکامی از کشاندن پای آمریکا به حمله ی نظامی به سوریه و نیز به شکست کشاندن گفت وگوهای هسته یی ایران و 1+5 تلاش کرد با گرایش به سمت دیگر قدرت های بین المللی و به ویژه روسیه نه تنها خود را با تحول های منطقه یی تازه تطبیق دهد بلکه آمریکا را زیر فشار بگذارد و این پیام را خطاب به واشنگتن صادر کند که در صورت همراهی نکردن با عربستان، این کشور به سمت روسیه (به عنوان رقیب آمریکا در خاورمیانه) خواهد رفت. اقدام در جهت خرید تسلیحاتی از مسکو و ارایه ی تسهیلاتی به اقتصادِ زیر تحریم روسیه از جمله راهکارهای عربستان برای همراه کردن روس ها با سیاست های منطقه یی ریاض بود اما بر خلاف انتظار عربستان، روسیه با طرح های منطقه یی عربستان به ویژه در امور سوریه و طرح براندازی «بشار اسد» رییس جمهوری این کشور مخالفت کرد. همزمان، گفت وگوهای ایران و گروه 1+5 به نتیجه رسید و برگ دیگری بر ناکامی های منطقه یی عربستان افزوده شد. برنامه های عربستان در یمن نیز تاکنون با شکست روبرو شده و ریاض همچنان نتوانسته به اهداف خود در یمن دست یابد و اداره ی این کشور همچنان در دست ارتش و نیروهای وابسته به «کمیته ی مردمی انصارالله» است. در چنین شرایطی، ملک سلمان سیاست منطقه یی خود را درگیر در معضل هایی می بیند که حل آن از توان نظامی، سیاسی و اقتصادی عربستان خارج است و نیاز دارد همچنان پشتیبانی آمریکا را با خود داشته باشد. پایین بودن قیمت نفت و هزینه های سنگینی که تجاوز به یمن بر اقتصاد عربستان تحمیل کرده نیز به شکلی مضاعف بر دوش سعودی ها سنگینی می کند. به باور رهبران ریاض اکنون تنها راه برای عربستان سعودی همراهی با سیاست های واشنگتن و تقویت همپیمانی با آمریکا است. همه ی این ها در حالی است که دولت آمریکا تمام تلاش خود را برای تصویب برجام در کنگره و اجرایی سازی آن به کار می برد و رهبران کاخ سفید اعلام کرده اند تا مرحله ی وتوی رای مخالفان برجام در کنگره پیش خواهند رفت. آمریکا از سوی دیگر تلاش دارد با همراهی روسیه، ایران و دیگر کشورهای منطقه به راه حلی سیاسی برای بحران سوریه دست یابد؛ راه حلی که بر خلاف نظر عربستان، دولت کنونی سوریه بخشی از آن خواهد بود. بنابراین می توان گفت سفر ملک سلمان به آمریکا بیش از آن که منجر به تغییری در سیاست های اخیر آمریکا در خاورمیانه شود، بر نزدیکی دیدگاه ها 2 طرف و دریافت تضمین های امنیتی برای عربستان از آمریکا تاکید داشت و اهداف این سفر را باید از این زاویه نگریست. 

صنعت گردشگری یکی از صنایع روزآمد، پویا و پررونق است و با توجه به کارآفرینی و درآمدزایی بالا، نقش مهم و ویژه یی در اقتصاد جهانی بازی می کند. اهمیت این صنعت به اندازه یی است که بیشتر کشورها با توجه به مزیت ها و ظرفیت های گردشگری خود آن را به عنوان بستری مهم برای سرمایه گذاری اقتصادی هدف قرار داده اند و برای رشد و توسعه آن برنامه ریزی و سیاستگذاری می کنند. سازمان جهانی گردشگری (W.T.O) هر سال با انتشار آماری از رتبه بندی کشورها در عرصه گردشگری، میزان رشد و پیشرفت آنها در این صنعت نشان می دهد که در آخرین رتبه بندی، ایران رتبه 48 را دارد و همچنین از نظر بهره مندی از جاذبه های گوناگون در رتبه دهم و به لحاظ جاذبه های فرهنگی و تاریخی بالقوه در میان سه کشور نخست جهان جای گرفته است؛ اگرچه جایگاه ایران در این رتبه بندی، بهبود چشمگیری یافته است اما با توجه به ظرفیت های موجود، هنوز با جایگاه واقعی خود فاصله زیادی دارد که از میان بردن این فاصله به فراهم سازی پیش فرض ها و زمینه هایی نیازمند است. فرهنگ سازی و آموزش عمومی، اولویت و زیرساخت غیرمادی مهمی در رونق و توسعه گردشگری است. آگاه سازی جامعه از مزیت های این صنعت و ایجاد باور عمومی به آن فقط از راه آموزش های همگانی و کاربردی به دست می آید که در بسیاری اوقات خلاء آن در جامعه ما به خوبی احساس می شود. در همین پیوند بیان چند نکته بایسته است: 1- آموزش، پیش فرضی بنیادی در توسعه و از اولویت های مورد توجه در هدفگذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... به شمار می رود و در پیشرفت و رشد این بخش ها نقش کلیدی و پررنگی دارد. در این میان آموزش عمومی به دلیل نقشی که در نهادینه شدن فرهنگ به مثابه مولفه ی مهم توسعه ایفا می کند و همچنین حضور مردم به عنوان جامعه هدف، از حساسیت ویژه برخوردار است و از این رو در صنعت گردشگری نیز یک ضرورت به شمار می آید. اگرچه تلاش هایی در امر آموزش در همه بخش های همپیوند با این صنعت در دستگاه های دولتی دست اندرکار، بخش های خصوصی و سازمان های مردم نهاد صورت گرفته است اما کافی نبوده و همچنان خلاء آموزش عمومی در گردشگری احساس می شود. 2- گردشگری صنعتی است که با همه بخش ها و قشرهای گوناگون جامعه سروکار دارد و برای تقویت و رشد جدا از مهیاسازی شرایط و زیرساخت های مادی، بیش از هر امری به همکاری مردم نیازمند است. پیش نیاز مشارکت و حضور مردم در رشد و پویایی این صنعت نیز مستلزم شکلگیری آگاهی و شناخت عمومی از زوایا، بایسته ها و مزیت های گردشگری به عنوان یک صنعت نوین و اقتصادی در جامعه است و این امر به آموزش گسترده و عمومی در کشور نیاز دارد. آموزش عمومی با شناساندن مزیت های اقتصادی گردشگری به مردم جدا از امتیازهایی که به لحاظ فرهنگی و اجتماعی به همراه دارد، می تواند آنان را به سوی «گردشگری به مثابه منبعی برای سرمایه گذاری» هدایت کند، جوامع محلی را به توانمندی های خود در این زمینه آگاه ساخته و خرده فرهنگ ها را به عنوان مزیتی مهم در گردشگری کشور حفظ کند. 3- آموزش عمومی در یک جامعه از مجراهای گوناگونی ارایه می شود که در این میان دستگاه های آموزشی و رسانه های جمعی بیشترین و مهمترین نقش را دارند. نظام آموزشی در کنار رسالت های علمی، به دلیل کارکرد جامعه پذیری و فرهنگ سازی آن و همچنین در اختیار داشتن جمعیت زیادی از شهروندان یک جامعه می تواند نقشی ارزنده ایفا کند. رسانه های جمعی نوشتاری، دیداری و شنیداری نیز به سبب تاثیر ژرف تبلیغاتی و اطلاع رسانی، می توانند با تهیه برنامه های رادیویی و تلویزیونی و انتشار کتابچه، نوشته و... گردشگری را به عنوان صنعتی فرهنگی و اقتصادی جا بیندازند و با آموزش چگونگی رفتار با گردشگران خارجی، در راستای تقویت زیرساخت های مادی و غیرمادی این صنعت سودآور در کشور گامی بزرگ بردارند. 4- آموزش و آگاهی بخشیِ عمومی در یک جامعه زمانی به نتیجه می رسد که مردم به عنوان شهروندان آن جامعه در برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های محلی و بومی نقش داشته و توانمندی های آنان به رسمیت شناخته شود و نگاه سلسله مراتبی جای خود را به خرد جمعی دهد. پیشرفت در آموزش عمومی به عنوان گامی مهم در تقویت گردشگری نیز زمانی به دست می آید که رویکرد یاد شده در برنامه ریزی و اطلاع رسانی های آموزشی به کار گرفته شود. 5- ایجاد و افزایش زیرساخت های آموزشی برای ارایه آگاهی در زمینه گردشگری ضرورت و نیازی است که نه فقط به دولت بلکه به حضور سازمان های مردم نهاد نیازمند است. سازمان های مردم نهاد همپیوند با گردشگری می توانند با اقدام هایی مانند برگزاری کارگاه های آموزشی شبکه یی، برای بهبود این صنعت در کشور و نزدیک ساختن آن به توسعه و استاندارهای جهانی گام های بلندی بردارند. صنعت گردشگری همانند مثلثی است که دولت، بخش خصوصی و مردم ضلع های آن را تشکیل می دهند و افزایش آگاهی و شناخت عمومی و فرهنگ سازی که از راه آموزش عمومی به دست می آید، به همراهی و همگامی این سه بخش نیازمند است. 

 نزاویسمایا گازتا  نوشت: روابط میان عربستان سعودی و ایران را می توان با جنگ سرد قیاس کرد.

به گزارش «تیک»، بروز تحولات اساسی در روند مناقشه نظامی در سوریه، تحکیم نسبی رژیم بشار اسد، خروج ایران از انزوای بین المللی و گرم شدن سریع روابط این کشور با غرب، باعث نگرانی جدی عربستان سعودی شده است. دینامیک ماه های اخیر، موازنه نیرو در منطقه را به نفع مخالفان ریاض تغییر داده است. به موازات آن، روشن شده که سیاست ضد ایرانی عربستان سعودی نه فقط نتایج مورد نظر را به همراه نداشته است، بلکه فقدان سازش میان متحدان سنی این کشور پادشاهی در قبال استراتژی به اصطلاح مقابله با توسعه طلبی شیعه را نیز آشکار کرده است.

در سطح مشخصی می توان تشدید مناقشه عربستان سعودی – ایران را در معنای وخیم تر شدن رویارویی دینی سنی – شیعه تعبیر کرد که دارای ریشه های عمیقی می باشد. اما، اصلیت مناقشه میان این دو قدرت منطقه ای به عرصه های سیاسی و مبارزه بر سر رهبری در منطقه مربوط  می شود و نه مسائل دینی. روابط متقابل عربستان سعودی و ایران در عمل شکل رویارویی سیاسی به خود گرفته است که می توان آن را با دوره جنگ سرد قیاس کرد.

ریاض و تهران بی آن که آشکارا با یکدیگر وارد جنگ نظامی شوند، از تأمین کنندگان مالی اصلی مناقشات نظامی در سوریه و یمن شده اند و در روند اوضاع سیاست داخلی عراق، بحرین و لبنان نفوذ چشم گیری دارند. اقدامات این دو کشور باعث بروز بی ثباتی در منطقه می شود. این گرایشات منفی برای توسعه بیشتر در آینده نیز شانس زیادی دارند. این جریانات تا زمانی که چه آمریکا، چه روسیه (یا مسکو به همراه واشنگتن) نظام جدیدی را در منطقه ایجاد نکنند و بازیکنان منطقه ای را به رعایت و حفظ آن ناگزیر نسازند، ادامه خواهد داشت.

انتشار تعابیر دینی از رویدادهای جاری می تواند باب طبع سعودی ها باشد. بر اساس تعابیر «دینی» از رویدادهای جاری، عربستان سعودی که مدعی نقش اصلی در جهان اسلامی است و شاه این کشور که لقب خادم الحرمین الشریفین – مکه و مدینه، را دارد، با ستیزه جویی هایی از سوی دشمن قدیمی – ایران شیعه، مواجه شده است. در تعابیر طبقه حاکم در عربستان سعودی، شیعیان که به گسترش مذهب خود در خارج از مرزهای ایران نیز امید بسته اند سرزمین های سنی نشین را هدف قرار داده اند و بذر نفاق و فتنه را در آنجا می افشانند. برای نمونه، در اوایل سال جاری، در صفحات نشریه سعودی «الحیات»، یکی از مقاله ها، به موضوع دعوت از تمامی کشورهای عربی و مسلمان در راستای حمایت از عربستان سعودی در مبارزه ای علیه ایران اختصاص یافته بود، زیرا (به نوشته این نشریه) این کشور پادشاهی حافظ منافع تمامی امت اسلامی است.

هدف از تکیه بر ماهیت «دینی» مناقشه، منحرف کردن توجهات از اصلیت سیاسی آن و برخورداری رویارویی میان عربستان سعودی و ایران از ماهیت اگزیستانسیالیستی (وجودی) است. بر اساس این منطق، ریاض نیروی خیر است که علیه شر می جنگد که همچنین، دیگر کشورهای سنی را به اتحاد با خود دعوت می کند. اما، در عمل، تعبیر دینی از جنگ اعلام نشده میان عربستان سعودی – ایران فاقد قوه بسیجی موثر است.

این کشور پادشاهی معتقد است که جنبش «حزب الله» لبنان، ابزار اصلی در اشاعه تفرقه و نفاق در سرزمین های سنی و رسانای کلیدی منافع ایران در منطقه است. از این رو، در ماه مارس، با کمک ریاض، نام این ساختار شیعه نظامی – سیاسی به طور رسمی به عنوان سازمان تروریستی اعلام شد. ابتدا، شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس این قرار را تصویب و سپس، کمیته وزیران امور خارجه اتحادیه کشورهای عربی قطعنامه مربوط را صادر کرد. اما، تمامی اعضای اتحادیه کشورهای عربی در خصوص این قرار اتفاق نظر نداشتند. عراق و لبنان به تندی با اتخاذ چنین قراری مخالفت کردند. ابراهیم الجعفری، وزیر امور خارجه عراق، از «حزب الله» دفاع کرده و با پیشنهاد مربوط به اعلام نام این گروه به عنوان سازمان تروریستی مخالفت کرد. در جریان سخنرانی این دیپلمات عراقی، هیات سعودی به نشانه اعتراض سالن نشست را ترک کرد. الجزایر نیز با وجود اتخاذ موضع بسیار محتاطانه، از این قطعنامه حمایت نکرد.

از مدت ها پیش، ریاض تلاش می کند پیرامون خود جناح سنی را بسیج کند و ضربه مهلکی به منافع ایران در منطقه وارد کند.

اما، تلاش های این کشور برای به دست گیری مقام ریاست در ائتلاف سنی، با مخالفت های جدی داخلی و عدم تمایل دیگر کشورهای سنی بانفوذ برای به رسمیت شناختن عربستان سعودی به عنوان رهبر و کمک به این کشور در حل و فصل «مشکل ایران» مواجه شده است. چندی پیش، در پی ایراد سخنانی از سوی عربستان سعودی در خصوص احتمال حمله زمینی نیروهای مسلح این کشور علیه سوریه نیز فقدان وجود «هبستگی سنی» به طور کامل اثبات شد.

به غیر از امارات متحده عربی، هیچکس از این ابتکار عمل حمایت نکرد. موضع آنکارا که احتمال حمله را رد نمی کند نیز فقط در رابطه با تأمین منافع راهبردی ترکیه و ضرورت تامین امنیت در مرز سوریه – ترکیه می باشد.

حتی، در داخل شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نیز از حمایت یکپارچه از عربستان سعودی اثری نیست. در پی توقف روابط دیپلماتیک میان ریاض و تهران در اوایل سال ٢٠١٦ میلادی، فقط بحرین بود که گام مشابهی برداشت. دیگر کشورهای عضو شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس – کویت، امارات متحده عربی و قطر، فقط سطح روابط دیپلماتیک خود را با این کشور کاهش دادند. عمان که از ایران حمایت می کند و روابط سیاسی و اقتصادی تنگاتنگی با این کشور دارد و در قبال سیاست ریاض در برابر تهران بسیار محتاطانه عمل می کند، هرگز در قبال قطع روابط عربستان سعودی – ایران واکنش تندی نشان نداده است (به استثنای ایراد بیانات رسمی که حمله به سفارت عربستان سعودی را محکوم می کند).

چندی پیش، عربستان سعودی ضمن پیش بینی تقویت حتمی ایران، تلاش کرد اتحاد نظامی را بر پایه شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تشکیل دهد و ریاست آن را بر عهده گیرد. اما، در آن ایام، عمان به شدت با این ابتکار عمل ریاض مخالفت کرد. در اجلاس شورای 

همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در ماه دسامبر سال ٢٠١٣ میلادی، یوسف بن علوی، وزیر امور خارجه عمان، اعلام کرد که در صورت تشکیل چنین اتحادی بر پایه شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، کشور او به سرعت این ساختار نظامی متحد را ترک خواهد کرد.

نباید قطر را نیز از یاد برد که روابطش با ریاض در بحبوحه بهار عرب، مانند روابط ایران با این کشور بود و در حال حاضر نیز این دو کشور از اتحاد به دور قرار گرفته اند. به رغم آن که عربستان سعودی موفق شد «دوحه را بر سر جای خودش بنشاند» و آن را وادار به چشم پوشی از حمایت فعال از «اخوان المسلمین» و گروه های گوناگون در منطقه نماید که با این گروه در ارتباط هستند - از سوریه گرفته تا مصر و لیبی و تونس – مناقشه بالقوه خطرناک عربستان سعودی – قطر فقط در وضعیت پنهانی قرار گرفته است. در صورت مهیا شدن شرایط لازم، احتمال دارد این مناقشه با قدرت بیشتری به خود نمایی بپردازد. 

فقط اجرای عملیات مشترک عربستان سعودی – امارات متحده عربی در راستای حمایت از قانون اساسی بحرین در اوایل سال ٢٠١١ میلادی، را می توان از موفقیت های نسبی نظامی – سیاسی در رویارویی با ایران به حساب آورد. ورود قوا به این کشور باعث شد تا اعتراضات شیعیان علیه خانواده سنی حاکم الخلیفه سرکوب شود و شاه بحرین بر سر قدرت باقی بماند.

اما، عربستان سعودی و امارات متحده عربی موفق نشدند با بکارگیری شیوه های مشابه در یمن آرامش را برقرار کنند. حدود یک سال است که عملیات زمینی در این کشور ادامه دارد، اما هنوز نه تمامیت ارضی یمن احیا شده و نه حوثی های مورد حمایت ایران شکست خورده اند و نه، ریاض موفق شده است رئیس جمهور یمن را به صنعا بازگرداند. عربستان سعودی و امارات متحده عربی در یمن گیر افتاده اند، اما هیچ یک از «متحدان» سنی در کمک به این دو کشور تعجیلی نشان نمی دهند.

در نتیجه، سناریوی مربوط به ماهیت دینی رویارویی سنی – شیعه در منطقه، بیشتر استعاره ای زیبا می نماید. از این رو، عربستان سعودی موفق نمی شود پیرامون خود ائتلاف کشورهای سنی را با هدف مقابله علیه توسعه طلبی شیعه تشکیل دهد. کشورهای عربی با اتخاذ این و یا آن قرار در زمینه سیاست خارجی، همبستگی موهوم سنی را ملاک عمل قرار نمی دهند بلکه فقط پیامدهای راستین اقدامات سیاسی خود را پیش بینی می کنند – و به همین دلیل سعی دارند ریسک نکنند.

 رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، سازمان‌دهی سیاسی کشور را براساس آگاهی مردم توصیف کرد و گفت: طی سالهای اخیر، مردم دو بار نشان دادند که چه می‌خواهند و این آگاهی به خاطر فراهم بودن ابزار اطلاع‌رسانی، روز‌به‌روز بیشتر می‌شود.

به گزارش تیک به نقل از روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام، در ادامه دیدارهای نوروزی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، پیش از ظهر امروز گروه‌هایی از جمله رئیس کتابخانه ملی به همراه معاونین، رئیس و معاونین دانشگاه آزاد اسلامی، استاندار همدان و معاونان ایشان، مدیران و روسای سازمان‌ها و نهادهای استان، مسؤولین سازمان مالیاتی کشور، مسؤولین شرکت هوافضایی درنا، مدیران و کارکنان معاونت فرهنگی و علمی سازمان توسعه مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و جمعی از استادان دانشگاه تهران به طور جداگانه، با وی دیدار کردند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در پنج دیدار جداگانه، با تبریک سال نو به مردم ایران، بارندگی‌های روزهای اخیر را بسیار خوشحال‌کننده و نویدبخش سالی سرسبز دانست و گفت: امیدواریم در مسائل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز سالی سرشار از طراوت و شادابی و در راستای منافع ملی و مصالح مردم داشته باشیم.

وی با اشاره به موفقیت دولت در عرصه‌ی سیاست خارجی، به برنامه‌های دولت برای مسائل داخلی اشاره کرد و گفت: برای تداوم امیدواری مردم باید رونق اقتصادی و اشتغال را جدّی گرفت.

هاشمی رفسنجانی به کارگیری درست نقدینگی بانک‌ها را ضرورت مدیریت کارآمد دانست و با اشاره به تجربه‌ی موفق این کار در استان همدان، گفت: شنیده‌ام دولت به استانداری‌های سراسر کشور بخشنامه کرده تا با استفاده از این راهکار، کارخانجات تعطیل را دوباره در مدار تولید قرار دهد که به‌تبع آن نرخ اشتغال بالا می‌رود.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با بیان ویژگی‌های روحی مردم ایران در طول تاریخ گفت: مردم ایران که سابقه‌ای درخشان در تمدن و فرهنگ دارند، به جای دریافت یارانه‌ی ماهیانه، بسیار مشتاق‌اند که کار داشته باشند و از دسترنج خود استفاده کنند.

وی رونق تولید را باعث افزایش درآمدهای مالیاتی دولت دانست و گفت: در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا، اساس درآمدهای دولت‌ها از راه مالیات است و در ایران هم می‌توانیم با اجرای درست سیاست‌های اصلاح اصل 44، بخش خصوصی را به معنای واقعی کلمه فعال کنیم که در آن صورت درآمدهای مالیاتی دولت نیز افزایش می‌یابد.

هاشمی رفسنجانی، تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان را که در دانشگاه آزاد اسلامی شروع شده است، راهی برای استفاده از دانش و علم نیروهای انسانی کارآمد و استادان و دانشجویان خلاّق و مبتکر دانست و گفت: می‌توان با حمایت از مخترعان و مبتکران جوان بسیاری از طرح‌ها و پروژه‌های آنان را که مرحله پایلوت را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند، با حمایت‌های مالی و کمک‌های بانک‌ها به تجاری‌سازی انبوه رساند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در بخش دیگری از سخنان خویش به سفر نوروزی خویش به منطقه عسلویه اشاره کرد و گفت: در یک روز کاری از پالایشگاه‌ها و کارخانجات فراوان پتروشیمی بازدید و در پایان با سرمایه‌گذاران، کارکنان و مسئولان منطقه ویژه انرژی دیدار کردم و اشتیاق آنان را برای تلاش در جهت سربلندی ایران اسلامی دیدم.

وی با اشاره به سوابق برنامه‌های ایران برای بهره‌برداری از منابع غنی و مشترک انرژی در پارس جنوبی و اقدامات دولت قطر در زمان جنگ در این منطقه گفت: در سالهای پایانی جنگ نیز علی‌رغم جدّیت نیروی هوایی ارتش بعث برای بمباران تأسیسات زیربنایی ایران در سواحل خلیج فارس، کارهای ابتدایی را به کمک سرتیپ شهید ستاری و فرزندم مهدی هاشمی شروع کرده بودیم که در نخستین سالهای دوران سازندگی، اولین فاز آنجا به بهره‌برداری رسیده بود و روند آن در دولت بعد از من ادامه داشت و متأسفانه در زمان دولت نهم و دهم متوقف شده بود.

 هاشمی رفسنجانی با ابراز خرسندی از بازدید اخیر خویش از منطقه گفت: با استفاده از منابع نفت و گاز و هزاران محصول زیرمجموعه پتروشیمی، می‌توانیم تمدن بزرگی را در سواحل جنوب کشور خلق کنیم که سابقه طولانی نیز دارد

.

ایشان افزود: می‌توانیم نیروهای علمی، فنی و کارگران منطقه را جلب کنیم و نیروهای تحصیلکرده کشور را برای راه‌اندازی شرکت‌های متعدد پتروشیمی به کار گیریم، چون علاوه بر نیروی انسانی، همه‌ی امکانات، به ویژه مواد اولیه در آن منطقه وجود دارد.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه سخنان خویش به جایگاه ایران در نظام بین‌الملل و منطقه اشاره کرد و گفت: کشورهای بزرگ دنیا متوجه شده‌اند که بدون ایران نمی‌توانند در سوریه، لبنان، یمن، عراق و حتی افغانستان برای جلوگیری از گسترش ناامنی‌ها و اقدامات تروریستی، کاری انجام دهند.

وی با یادآوری برنامه‌ها و اهداف اشغالگران افغانستان و بعدها حضور همه‌جانبه‌ی ناتو در آن کشور گفت: آمده بودند که ناامنی و مواد مخدر را در افغانستان کم کنند، اما به اعتراف آنان ناامنی گسترش و تولید مواد مخدر تا چندین برابر افزایش یافت، در حالی که قبل از آن، ایران به کمک پاکستان هم تروریست‌ها را مهار و هم از گسترش تولید و توزیع مواد مخدر جلوگیری می‌کرد.

هاشمی رفسنجانی، امنیت ستودنی ایران در میان کانون ناامنی‌های منطقه را به خاطر حضور گسترده و همیشگی مردم در دفاع از انقلاب اسلامی و کیان جمهوری اسلامی دانست و گفت: مسئولین نظام در همه‌ی سطوح باید قدر این مردم را بدانند.

از نظر افراد مبتدی وسایل معمولا پر کننده فضاهای خالی خانه هستند.

 وسایل در دکوراسیون منزل دارای اهمیت زیادی هستند. تمام اشیاء چه جنبه و اهمیت شخصی داشته و چه منحصرا برای یک اتاق انتخاب شده‌ باشند، باید با طرح دکوراسیون و جو کلی اتاق هماهنگ باشند. 

در انتخاب وسایل به نکات زیر دقت کنید: 

سعی کنید تعداد اشیاء یک مجموعه فرد باشد.

خانه را با وسایل خیلی زیاد شلوغ نکنید. 5-3 وسیله بیشتر از 10-7 تا شیئ خود را نشان می‌دهد.

با انتخاب ارتفاع مختلف برای اشیاء، وسایل بیشتر به چشم می‌آیند. 

همه وسایل را از یک جنس انتخاب نکنید، مگر بخواهید یک کلکسیون تشکیل دهید.

وسایل کوچک را روی کتاب‌ها یا جعبه‌ها قرار دهید تا جای بیشتری داشته باشید. 

با توجه به نوع یراق آلاتی که در درب و پنجره های UPVC بکار می رود ، انواع مختلف بازشو قابل ساخت می باشد که انواع متداول تر آنها را در اینجا می آوریم .

درب و پنجره های UPVC
1-  تک حالت (Turn)
2- کلنگی یا یراق سرویسی پنجره (Tilt)

کور شدن نقطه دید از روبرو از مزایای این سیستم است . انواع اسپانیولت دار این یراق پیشنهاد می شود . ( توضیح اسپانیولت در پائین )
3- دو حالته(Tilt & Turn)

ویژگی این سیستم باز شدن پنجره بر روی دو محور به صورت عمودی و افقی است. این سیستم به گونه ای طراحی شده که مانع بسیار مقاومی در برابر نفوذ آب باران، گرد و غبار، آلودگی هوا و کاهش آلودگی صوتی تا 40 دسی بل با شیشه دوجداره استاندارد و70 دسی بل با شیشه 3 جداره می باشد. عدم لرزش و ایجاد صدا به هنگام شدت باد و باران و طوفان ، بالا ترین میزان صرفه جویی در هزینه های سرمایشی و گرمایشی و استفاده از حالت دوم بازشو برای عدم درگیری با پرده ها و در عین حال گردش هوا و ثابت ماندن در حالت باز در حالت دوم حتی در هنگام وزش باد و طوفان از مزایای این سیستم است . یراق آلات آلمانی برای عملکرد بهتر این سیستم بیشتر پیشنهاد می شود .
4- کشویی (Sliding)

پنجره کشویی مزیت بزرگی دارد که در هنگام بازشدن پنجره فضای داخل را اشغال نمی کند و جلوی پرده نصب شده را نمی گیرد. به همین دلیل در قسمت هایی از ساختمان که این مسئله اهمیت زیادی دارد از پنجره کشویی استفاده می شود.

پنجره کشویی یو پی وی سی نسبت به سایر متریالهای ساخت پنجره از قبیل آلومینیومی و آهنی عایق ترین حالت پنجره های کشویی می باشد . اما با این اوصاف بدلیل وجود فاصله ای که برای قراردادن ریلها و رفت و آمد لنگه بر روی فریم در میان لنگه بازشو و فریم وجود دارد (گرچه با مویی ها و لاستیکهای خاص پر می شود) بهره وری کمتر در زمینه جلوگیری از اتلاف انرژی ، گرد و خاک و سرو صدا نسبت به انواع دیگر بازشوها دارد ، با توجه به اهمیت جلو گیری از اتلاف انرژی و به دلیل استفاده از حداکثر مزایای درب و پنجره های یو پی وی سی یراق آلات و پروفیل های کشویی این روزها کاربرد خود را کم کم از دست می دهد . مشاوران طراحی پنجره به همین دلیل سعی می کنند حتی المقدور از دیگر انواع بازشوها برای قسمت های مختلف ساختمان استفاده کنند. اما هنوز هم در بخش هایی از ساختمان که پنجره با سایر اجزای داخلی ساختمان و یا وسایل  درگیری پیدا می کند و در عین حال خریدار نمی خواهد هزینه یراق فولکس واگنی را که جایگزین یراق کشویی است بپردازد پنجره کشویی نصب می شود . در عین حال باید در نظر داشت که پروفیل های کشویی از پروفیل های معمولی ضخیم تر و سنگین تر می باشند و حداقل 50 % از پروفیل های معمولی گرانتر اند .

پنجره های کشویی در معماری های جدید ارو پایی مردود می باشد و کاربرد ندارد . از این رو در انواع پروفیل آلمانی معمولا پروفیل کشویی تولید نشده و وجود ندارد . البته در پنجره های آلومینیومی به دلیل اینکه سازنده به دنبال حداکثر عایق بودن پنجره ها نیست یراق آلات و پروفیل های کشویی در پنجره های آلومینیومی از پر کاربرد ترین یراق آلات و پروفیلها می باشند . که متاسفانه این پنجره ها بعد از چند سال توسط خریداران جدید ساختمان تعویض می شوند و نیروی کار و سرمایه ملی که صرف ساخت این پنجره ها شده اینگونه از بین می رود تا سرمایه های انرژی برای آیندگان باقی بماند . قوانین شهرداری در این موارد می توانند اتمام حجتی برای عدم ساخت پنجره های غیر اصولی باشند.
پنجره دولنگه کشویی UPVC از نظر کارایی و بهره وری همانند پنجره کشویی ساده است با این تفاوت که هر دو لنگه بصورت ریلی باز می شود. باز شدن لنگه بصورت تک به تک و همزمان امکان پذیر است.پروفیل ساخت این نوع از پنجره کشویی با پنجره های کشویی یک لنگه بازشو UPVC متفاوت است. این پروفیل کمی عریض تر است . این پنجره نیز با وجود بهره وری پایین تر در حفظ انرژی نسبت به دیگر مدل های بازشو حتی به نسبت کشویی ساده ، کاربردهای خاص خود در بخش هایی از ساختمان را دارا می باشد.
5- فولکس واگنی (Tilt & Sliding)

این پنجره جایگزینی است برای پنجره کشویی . یراق آلات آن قیمت بالایی دارد اما پروفیل آن از نوع معمولی است و حداقل 50 % از پروفیل  کشویی ارزانتر است از این رو تفاوت قیمت آن را با پنجره های کشویی کم می کند . این نوع بازشو به همراه بازشو دوحالته از عایق ترین حالات بازشو است . این نوع یراق سایر مزایای یراق دوحالته به همراه مزایای پنجره کشویی را با هم دارد .
6- تاشو

به صورت آکاردئون جمع شده و در یک کنار قرار می گیرد . در پنجره ها و دربهای با عرض بیش از سه متر یا در پارتیشین هایی که یک فضا را به طور موقت از فضای دیگر جدا کرده و لزوما باید در بعضی مواقع به طور کلی جمع شوند کاربرد دارد . پروفیل و یراق آن متفاوت و از انواع دیگر پنجره ها گران تر است .

7- دولنگه بازشوی مولیون متحرک یا T بازشو یا فرانسوی (French)

دو لنگه آن بدون اینکه ستون یا پروفیلی وسط بماند باز می شود .

ورق های اکریلیک
پلی متیل متاکریلات یکی از پلیمرهای معروف و شناخته شده ای می باشد که در اوایل به عنوان جایگزین شیشه با کاربردهای متنوعی استفاده می شده است و امروزه نیز به طور وسیعی در صنایع پنجره سازی و شیشه اندازی کاربرد دارد. این ماده یکی از سخت ترین و محکم ترین پلیمرها با شفافیتی بالاتر از شیشه و سطحی براق و صیقلی و مقاوم در برابر عوامل جوی است. جالب است بدانید صفحات پلی متیل متاکریلات کاربرد وسیعی در تهیه و ساخت پنجره هواپیما نیز دارند. شرکت پلیمر طلایی یزد با بهره گیری از جدیدترین ماشین آلات و تکنولوژی های پیشرفته حال حاضر دنیا اقدام به تولید صفحات تخت پلی متیل متاکریلات بر اساس استانداردهای DIN EN ISO 7823-2 کرده است.

شناخت محصولات
صفحات پلی متیل متاکریلات مقاومت قابل توجهی در برابر عوامل جوی و پرتو نور خورشید دارند. از خواص اپتیکال و سطح شفاف فوق العاده ای برخوردارند و در عین حال از نظر استحکام در برابر ضربه از شیشه مقاوم تر هستند. علاوه بر آن درصد جذب رطوبت بسیار کم و مقاومت کششی و الکتریکی خوبی دارند.
حدود 40 تا 50 درصد تولیدات این پلیمر در صنایع اتومبیل سازی، 33 درصد در ساختمان سازی و صنایع روشنایی و بقیه در تولید و طراحی CD ، اسباب بازی، لوازم التحریر مثل خودکار، تزئینات و ساخت تندیس و صنایع الکتریکی به کار می روند.

کاربردها
صفحات تخت پلی متیل متاکریلات ساخت شرکت پلیمر طلایی یزد مصارف خانگی، تجاری، صنعتی و حرفه ای بسیار زیادی دارند و به همین دلیل جزو مواد همه کاره و تطبیق پذیر به شمار می روند. کاربردهای عمده آن شامل گروه های زیر می شود:

• ساختمان سازی:

گنبدهای نوری و نورگیر، پارتیشن بندی، شیشه اندازی در پنجره، مصالح سقف سازی، پنجره سقفی، شیشه های ایمنی و امنیتی، شیشه اندازی حمام و آشپزخانه، شیشه نشکن، تجهیزات اداری

• نورپردازی و روشنایی:

اجزای روشنایی داخل ساختمان، لنزهای کنترل روشنایی، عدسی، پوشش لامپ

• صنعت:
  اتاقک و پوشش های ایمنی کارگران و ماشین آلات، مخازن و لوله های شفاف

• صنایع تبلیغاتی:

تابلو فروشگاه ها، اجزا و قطعات تزیینی مراکز فروش، تابلوهای گرافیکی مصور، ساخت ویترین

• سایر کاربردها:

ظروف پلاستیکی، قالب و الگوهای حک کاری شده شفاف، اتاقک های شیشه ای که به عنوان حمام آفتاب استفاده می شوند، دیوارهای عایق صوتی، صنایع حمل و نقل، شیشه ساعت و محافظ کیلومتر شمار وسایل نقلیه

مزایا:

• شفافیت:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات بی رنگ، دارای شفافیت 92% هستند که در نوع خود منحصر به فرد است. شفافیت شیشه ای که برای ساخت پنجره به کار می رود حدود 90% است. ترکیب شفافیت و مقاومت در برابر عوامل جوی این صفحات، طول عمر بلند مدتی را برای این صفحات تضمین می کند و آن را به یک ماده ایده آل برای تمام پروژه های فضای باز تبدیل کرده است.

• مقاومت در برابر اشعه ماورای بنفش:

پرتو نور UV اثرات مخربی روی پلیمرها دارد. این اشعه به راحتی می تواند پیوندها و زنجیره های شیمیایی را شکسته و منجر به تجزیه، تغییر رنگ و خواص مکانیکی شود. پلی متیل متاکریلات به طور طبیعی مقاومت فوق العاده و بهتری نسبت به پلی کربنات در برابر اشعه ماورای بنفش دارد.

• عدم فرسایش در هوا:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات از خواص مکانیکی خوبی برخوردارند، به ویژه در برابر عوامل جوی (باد، باران، تگرگ و...)
شرکت پلیمر طلایی یزد این صفحات را به مدت 10 سال در برابر عوامل جوی بیمه می کند. به همین دلیل این صفحات کاربرد وسیعی در ساختمان مدارس، تجهیزات صنعتی و تابلوها و تندیس های فضای باز پیدا کرده اند.

• ایمنی:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات نسبت به شیشه در برابر ضربه از استحکام بیشتری برخوردارند. اگر مورد اصابت ضربه ای در محدوده مجاز قرار گیرند، خرد نمی شوند و به قطعات کوچک شکسته نشده و به تکه های نسبتا بزرگ شکسته می شوند.

• ثبات در ابعاد:

اگر چه صفحات تخت پلی متیل متاکریلات به واسطه تغییرات دمایی و رطوبت دچار انبساط و انقباض خواهند شد، ولی بر اثر گذشت زمان هرگز دچار چروک و جمع شدگی نخواهند شد. کمی جمع شدگی هنگام شکل دهی حرارتی وجود دارد، اما پس از آن ثبات بسیار خوبی خواهد داشت.

• سبک وزن:

وزن این صفحات تقریبا نصف وزن یک شیشه با همان ابعاد و ضخامت و 43 درصد وزن آلومینیم است.

• ضریب هدایت حرارتی مناسب:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات عایق بهتری نسبت به شیشه هستند. ضریب کلی انتقال حرارت آن (U-Factor) تقریبا 10 درصد کمتر از شیشه ای با همان ضخامت است. بنا بر این امروزه با رشد روز افزون قیمت انرژی و مطرح شدن بحث بهینه سازی مصرف انرژی به طور جدی در مواردی که به دنبال جایگزینی برای شیشه باشیم، صفحات تخت پلی متیل متاکریلات انتخاب مناسبی هستند.

• مقاومت در برابر شوک و تنش حرارتی:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات نسبت به شیشه در برابر شوک حرارتی و هم چنین تنش های حاصل از اختلاف دمایی قابل توجه دو سمت پنجره مقاوم تر هستند.

• ساخت و ساز آسان:

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات را می توان با رعایت دستور العمل های فنی به راحتی تحت عملیات برش، مته کاری، سوراخ کردن، شکل دهی، نقاشی، چسباندن و... قرار داد.

صفحات تخت پلی متیل متاکریلات در ضخامتهای 3 تا 12 میلیمتر و در ابعاد 2050*1250 و 3050*2050 میلیمتر تولید می شوند. در رنگهای سفید، قرمز، آبی شفاف و مات موجود می باشند. بنا به سفارش مشتری، امکان تولید ابعاد و رنگ های دیگر نیز امکان پذیر است.

در دکوراسیون ، روحیه ظریف و رویایی آن‌ها را در نظر بگیرید...

اکثر دخترها صورتی را به سایر رنگ‌ها ترجیح می‌دهند. دکوراسیون اتاق‌خواب رویایی آن‌ها را با رنگ و وسایل صورتی انجام دهید.

همه آن‌ها نمی‌خواهند اطرافشان پر از عروسک‌های پرنسس و پری باشد ولی همه آن‌ها حس رفاه، شکوه و زرق و برق را دوست دارند.

استفاده از پارچه‌های نرم و مخملی، مبلمان راحت همراه با رنگ‌های شاد و سطوح براق، احساس پری‌گونه را ایجاد می‌کند که با طرح‌های رنگی متنوع امکان‌پذیر است و تنها به صورتی محدود نمی‌شود. می‌توانید ازبنفش پررنگ،نارنجی و ابی مایل به بنفش استفاده کنید.

یا دیوارها را سفید و ساده به صورت کلاسیک نگه دارید و با پارچه‌های رنگی و گل‌دار اتاق را تزیین کنید. وقتی از یک شومینه قدیمی، وسایل قدیمی و میز آرایش رنگ‌شده استفاده می‌کنید، سفید خود را بیشتر نشان می‌دهد.

نکات مهم:

- از جاطلقی‌های روشن و پلاستیکی مخصوص دیوار، برای نشان دادن کارت‌پستال‌ها، عکس‌ها، گل‌های خشک‌شده یا هر چیز دیگر قابل‌توجه استفاده کنید.

- با گل‌های مونتاژ شده چراغ‌هایی با طرح‌های بچه‌گانه درست کنید.

- آویزها برای آن‌ها جالبند. می‌توانید خود با استفاده از طلق نوع پروانه‌ای یا پرنده آن را درست کنید و با نخ نایلونی آن را به یک چارچوب وصل کنید.

- با خرید یک جاجواهری گردن‌بندها را آویزان و مانع گره‌خوردگی آن‌ها شوید.

- با قرار دادن یک گهواره در گوشه‌ای از اتاق عروسک‌های او جای مشخصی خواهند داشت.

تزیین دیوار:

راه‌های جالب و مختلفی برای تزیین دیوار وجود دارد. در اتاق‌خواب دخترها، تنوع بسیار زیادی دارید. دکور دیوارها بستگی به جزییات و وسایل داخل اتاق دارد. 

اگر از پارچه‌ای طرح‌دار به عنوان پرده، روتختی و روبالشی استفاده کرده‌اید، دیوارها را ساده نگه دارید یا از برچسب‌های تک‌رنگ دیواری استفاده کنید. مثلا تعدادی پروانه یا دسته‌ای پرنده که خیلی به چشم می‌آیند.

اگر بخواهید این دو طرح را در جاهای دیگر هم استفاده کنید، می‌توانید یک آینه خریده و آن را به صورت پروانه یا پرنده درآورید.

با استفاده از برچسب حروف و نوشتن اسم فرزندتان، یک بیت شعر یا آهنگ مورد علاقه‌اش، اتاق او را اختصاصی‌تر کنید.

حتی می‌توانید از چسب‌های سیاه آماده استفاده کنید تا مشکل کپی هم نداشته باشید. تنوع این‌ برچسب ها زیاد است اما مدل‌های مختلف را باهم قاطی نکنید.

استفاده از دیوار طرح‌دار با چند شاخه گل ساده یا خط‌های راه‌راه سبک جدیدتری در استفاده از یک الگو بدون شلوغ شدن اتاق به خصوص برای دخترهای بزرگ‌تر است.

تخت‌خواب:

استفاده از تخت قاب‌دار و قابل پوشش برای اکثر دخترها رویایی است، بزرگ هم که شوند، خاطره آن برایشان باقی می‌ماند. تخت را با پرده‌های ابریشم یا گل‌دار بپوشانید تا جایی برای خلوت‌ داشته باشند. 

اگر نمی‌توانید رنگ مناسبی برای پوشش آن انتخاب کنید، می‌توانید از پارچه‌های ململ که خیلی خوب رنگ می‌شوند، به عنوان سایه‌بان استفاده کنید. اگر جا برای این تخت‌ها ندارید، یا تخت استاندارد و مناسبی از قبل آماده کرده‌اید می‌توانید این کار را با قرار دادن یک پشه‌بند در بالا و وسط تخت انجام دهید تا به صورت پرده به پایین بیفتد.

تخت‌های لبه‌دار که زیر آن‌ها خالی است، جای زیادی برای گذاشتن وسایل ایجاد می‌کنند.

اگر جای کمی دارید، میز تحریر را به تخت وصل کنید. می‌توانید از تخت‌هایی که در قسمت بالا قرار می‌گیرند، استفاده کنید و فضای پایین را به مطالعه اختصاص دهید و با آویز از سایر جا‌ها جدا نمایید.

یک گوشه دنج:

جایی را به مطالعه اختصاص دهید و با استفاده از صندلی راحتی، چادر بازی و کوسن‌هایی به شکل‌ها و اندازه‌های مختلف فضایی را برای آرامش او در نظر بگیرید. بهتر است کوسن‌ها ترکیبی از الگوهای مختلف و رنگ‌های مکمل باشند تا متنوع و چهل‌تکه به نظر برسند.

فرش ضخیم، نرم و پرزدار برای بازی او با عروسک‌ها را فراموش نکنید.

فضای نشیمن

تعریف نشیمن و عملکردهای آن در طراحی دکوراسیون منزل : فضای نشیمن از جمله فضاهایی ست که در آن طیف وسیعی از عملکردهای متعدد صورت می پذیرد، بنابراین می توان برای فضای نشیمن سه طبقه بندی عملکردی را قائل شد:

الف) فعالیت اصلی در فضای نشیمن: فضای نشیمن در اصل محل جمع شدن افراد خانواده و گفتگو است. بنابراین یک فضای نشیمن حداقل باید جایگاهی برای نشیمن و گردهمایی افراد خانواده را فراهم کند.

ب) فعالیت فرعی فضای نشیمن: در مرحله ی بعدی، فضای نشیمن می تواند امکان گوش دادن به موسیقی، دیدن تلویزیون و امکان مطالعه را فراهم کند.

پ) فعالیت تفریحی فضای نشیمن: این فضا می تواند محدوده های سرگرمی و یا حتا بازی را نیز در بر داشته باشد. به عنوان مثال فعالیت هایی چون استفاده از وسایل موسیقی، تجهیزات رایانه ای و یا بازی های بدون تحرک در فضای نشیمن می تواند اتفاق بیفتد.

ملاحظات طراحی دکوراسیون منزل در فضای نشیمن: در یک فضای نشیمن با طرح مناسب، مسیرهای رفت و آمد بهتر است با مراکز فعالیت تداخل نداشته باشند؛ علاوه بر این باید از ایجاد حرکت هایی که مسیر یکدیگر را قطع می کنند پرهیز شود.

الف) همواره باید به منظور سهولت دسترسی به تجهیزات چیده شده، امکان رفت و آمد مناسب و آسان بین آنها و امکان برقراری ارتباط مناسب بصری و شنوایی بین افراد، این تجهیزات در فاصله ی مناسبی از یکدیگر قرار بگیرند. برای ایجاد ارتباط مناسب بین افرادی که گرد هم می آیند، تجهیزات باید در فاصله ای بین 350 – 240 سانتیمتر از یکدیگر قرار بگیرند. اگر این فاصله زیاد شود، فضای فرعی بین آنها پیش می آید که در آن، امکان فعالیت های ناخواسته ی دیگر ( چون عبور و بازی کودکان ) میسر خواهد شد.

ب) چیدمان و دکوراسیون داخلی فضا باید به نحوی باشد که امکان دسترسی مناسب به تجهیزات ثابت اتاق مانند درها، پنجره ها، پریزهای برق، سیستم های تهویه و... فراهم باشد.

پ) ورودی ها و بازشوها در فضای نشیمن باید به صورتی تعبیه شوند که اندازه ی طول دیوار برای ایجاد مبلمان های متفاوت کافی باشد.

چیدمان دکوراسیون داخلی در فضای نشیمن: مسیرهای رفت و آمد چیدمان های مختلف را به وجود می آورند. در یک آرایش مناسب، حداقل اندازه ی بین وسایل و تجهیزات برای دسترسی و استفاده ی مناسب از آنها به شرح زیر است:

150 سانتیمتر برای صندلی هایی که روبروی هم قرار می گیرند.

60 سانتیمتر برای عبور یک فرد از بین وسایل.

75 سانتیمتر برای استفاده از صندلی پشت یک میز.

90 سانتیمتر برای جریان اصلی رفت و آمد و 60 سانتیمتر برای جریان محدود.

150 سانتیمتر بین وسایل سرگرمی خانواده و محل نشیمن.

37 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد؛ انقلابی که با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی به پیروزی رسید و با تاکید بر این مفاهیم از آن پاسداری شد. در این سال ها، گاهی تفسیرهای نادرستی از برخی از این مفهوم ها، شعارها و ارزش ها صورت گرفت. در این پیوند، شماری استقلال یا همان اداره ی کشور بدون مداخله دولت های بیگانه را خودانزوایی و کشیدن دیوار دور کشور تعریف کردند. نتیجه ی این تفکر پیگیری تولید «الف» تا «ی» کالاها و خدمات مورد نیاز کشور زیر عنوان خودکفایی در تولید گندم، برنج، بنزین، خودرو و... بود. در ارتباط با مفهوم خودکفایی، به طور کلی 2 نگاه وجود دارد؛ عده یی معتقدند هر آنچه نیاز است باید در داخل کشور تولید شود و در برابر، شماری بر این باورند باید کالاهای اساسی و راهبردی را در داخل تولید کرد و در دیگر زمینه ها باید بر بخش هایی متمرکز شد که در آن مزیت اقتصادی وجود دارد. در این ارتباط، چند نکته قابل تامل است: 1- تفسیرهای نادرست سال های اخیر از مفهوم استقلال و خودکفایی، به قول معروف ما را به اقیانوسی به عمق یک بند انگشت تبدیل کرده است. در این پیوند تلاش کرده ایم که صاحب همه ی فناوری های ممکن شویم اما با صرف هزینه هایی بسیار زیاد، هنوز نتوانسته ایم حتی در صنایعی که دارای مزیت اقتصادی هستیم جایگاهی برای خود بیابیم. به عنوان نمونه، در خودرو سازی ورود پیدا کرده ایم اما با توجه به گذشت سال ها از ورود به این صنعت و همچنین حمایت های گسترده یی نظیر اعمال تعرفه های سنگین وارداتی، صنعت خودروسازی حتی نتوانسته است رضایت مصرف کنندگان داخلی را برآورده کند. تولید خودروهای بی کیفیت و گران قیمت، نتیجه ی تاکید بر خودروسازی داخلی است که علاوه بر هزینه های مالی، تاکنون خسارت های جانی گسترده یی به دنبال داشته است. 2- سیاست گذاران اقتصادی باید قبول کنند که ما در همه ی حوزه ها مزیت اقتصادی نداریم و باید به تولید کالاهایی بپردازیم که در آن از مزیت اقتصادی برخوردار هستیم و کالاهای دیگر را از کشورهای دیگر تامین کنیم. بعنوان نمونه، با توجه به دسترسی به منابع غنی گاز و میعانات نفتی با قیمت رقابتی مناسب، دارا بودن ساحل های مناسب برای ساخت بندرهای صادراتی، قرار گرفتن منابع گازی خوراک پتروشیمی در کرانه ی خلیج فارس، موقعیت جغرافیایی مناسب به لحاظ نزدیکی به بازارهای آسیا از جمله چین و هند و همچنین اروپا، فراوانی جمعیت کشور به لحاظ ظرفیت های تقاضای داخل، رژیم مالیاتی مناسب و سازگار برای صادرات و همچنین نیروی انسانی تحصیل کرده، جوان و ارزان، ما می توانیم در صنعت پتروشیمی موفق باشیم. در برابر، سابقه ی نزدیک به نیم قرن فعالیت در حوزه ی خودروسازی نشان می دهد که این صنعت مزیت اقتصادی ما نیست و برای توجیه هایی از قبیل اشتغال زایی نیز می توان در صنایعی که مزیت نسبی داریم (از جمله پتروشیمی) برنامه ریزی کنیم. 3- آنچه مشخص است این که تولید برخی کالاها صرفه ی اقتصادی ندارد. این که قطعه یی در صنعت نفت را تنها 2 یا سه شرکت تولید می کنند، به این معنا نیست که دیگران قادر به تولید آن نیستند بلکه می تواند به این مفهوم باشد که تولید این قطعه ها برای بسیاری از کشورها صرفه ی اقتصادی ندارد. اگر در یکی از صنایع، تعدادی محدود از یک قطعه ی خاص مورد نیاز است، لازم نیست خط تولید آن قطعه را در کشور راه اندازی کنیم و به این ترتیب خرسند باشیم که در آن صنعت به خودکفایی دست یافته ایم. این به معنای نادیده گرفتن تقسیم کار بین المللی است که در تولید جهانی اصلی مهم به شمار می آید. 4- خودکفایی در برخی حوزه ها غیرممکن است. کشور ما در حوزه ی کشاورزی با کم آبی شدید و چالش های زیست محیطی زیادی رو به رو است و با توجه به میزان بهره وری پایین و کمبود آب، خودکفایی در کشاورزی از نظر عقلانی ناممکن شده است. همچنان که در سال زراعی 1384-1383 رخ داد، می توان در تولید یک محصول نظیر گندم خودکفا شد اما ناگزیر در ده ها محصول دیگر وابسته تر از قبل خواهیم شد. 5- مهمترین توجیه حامیان مفهوم تقلیل یافته ی خودکفایی، مقاوم کردن کشور در برابر تحریم ها یا فشارهای خارجی است. این در حالی است که هر چه روابط اقتصادی ما با دنیا محکم تر، ساختار اقتصاد ما قوی تر و به دنبال آن اثرگذاری ما بر اقتصاد بین الملل بیشتر باشد، هم انزوای کشور امکان ناپذیر و هم تحریم بسیار دشوارتر خواهد شد. اکنون بسیاری از اقتصادهای قدرتمند جهانی با پذیرش تقسیم کار بین المللی و توجه به اصول مزیتی در اقتصاد بین الملل، استقلال را در قدرتمندسازی اقتصاد خود دنبال می کنند و به رغم تامین بسیاری از نیازهایشان از جهان خارج، نوعی وابستگی متقابل اقتصادی، تجاری و فنی در روابط با جهان خارج تعریف کرده اند. سخن آخر اینکه تولید همه ی کالاها با توجه به ظرفیت ها و ویژگی های اقتصادی کشور و واقعیت های جهان خارج توجیه پذیر نیست و باید توجه داشته باشیم که دستیابی نیم بند به برخی فناوری ها و صنایع هیچ گاه ما را به یک کشور پیشرفته، صنعتی و مقاوم در برابر فشارهای خارجی تبدیل نخواهد کرد.

یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

 یکی از مهمترین خصوصیات پروفیل های یو پی وی سی که در ساخت در و پنجره ساختمان استفاده می شوند مقاومت آنها در برابر شرایط جوی و حفظ کیفیت آنها می باشد. لذا استفاده از ترکیبات مناسب جهت ایجاد مقاومت و همچنین انجام آزمون های مختلف جهت کنترل کیفیت در این شاخصه بسیار اهمیت دارد.

 معمولا برای ایجاد مقاومت در برابر اشعه های ساطع شده از خورشید از مواد جاذب استفاده می شود. یکی از اشعه های ساطع شده از خورشید که باعث رنگ پریدگی و خرابی قطعات ساخت انسان می شود، اشعه یو وی (UV) یا فرا بنفش (Ultra Violet) می باشد. میزان اشعه ای که در نقاط مختلف جهان جذب می شوند بستگی به موقعیت جغرافیایی نقاط دارد.

 لذا با توجه به این مورد استفاده از مصالح ساختمانی و خصوصا پروفیل های یو پی وی سی با ترکیب مناسب برای مناطق مختلف توصیه می شود. در ترکیبات استفاده شده برای ساخت پروفیل های یو پی وی سی، مواد جاذب یو وی و همچنین رنگ دانه های مقاوم در برابر شرایط جوی و نور خورشید وجود دارد. مواد جاذب یو وی بعلت بالا بودن قیمت و افزایش قیمت تمام شده بصورت جزئی استفاده می شوند و مقاومت اصلی پروفیل در برابر شرایط آب و هوایی و اشعه یو وی بر عهده رنگ دانه ها است.

 رنگ دانه ای که بمنظور بالا بردن مقاومت پروفیل در برابر اشعه یو وی استفاده می شود، دی اکسید تیتانیوم است که بصورت معدنی وجود دارد و استخراج می گردد. این ماده پس از انجام فرآیند و مش بندی های مختلف در اختیار صنایع مختلف قرار می گیرد. دی اکسید تیتانیوم در ایران وجود ندارد و کلیه مصارف آن از خارج از کشور تامین می گردد. میزان استفاده از این ماده است که باعث افزایش مقاومت و همچنین افزایش قیمت تمام شده می گردد.

 میزان اشعه یو وی که به قاره اروپا ساطع می گردد بسیار کمتر و در بیشتر مناطق نصف اشعه ای است که به مناطق نزدیک تر به خط استوا ساطع می شود، می باشد. لذا با توجه به اینکه مبدا صنعت  UPVCاروپا بوده است و تحقیقات گسترده ای در این زمینه در کشورهای آلمان و اطریش صورت گرفته است، آب و هوای مناطق مختلف جهان را به دو دسته تقسیم کرده اند. دسته اول آب و هوا معتدل (Moderate) و دسته دوم آب و هوای سخت (Sever).

 برای هر کدام از دسته بندی های فوق شرایط تست آزمایشگاهی جداگانه تهیه شده و انجام می شود. لذا هر شرکت تولید کننده پروفیل باید مشخص نماید که در کدام دسته بندی تولید انجام می دهد و محصول خود را برای چه آب و هوایی طراحی و تضمین می نماید.

بررسی عملکرد دولت یازدهم در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... تصویری از میزان کامیابی یا ناکامی مسوولان در تحقق وعده های انتخاباتی 2 سال پیش را به دست می دهد. در این میان، برخی ناظران مهمترین نقطه ی قوت کارنامه ی دولت را عرصه ی سیاست خارجی می دانند؛ حوزه یی که با شرایط کلان تجاری، اقتصادی، امنیتی، علمی و... کشور پیوندی آشکار و بر دیگر مسایل کشور نیز تاثیری غیرمستقیم اما مهم دارد. در ترسیم این کارنامه به طور خلاصه باید گفت سیاست خارجی کشور طی نزدیک به 2 سال اخیر از وضعیتی بحرانی خارج شده و گام در مسیری با افق های روشن گذاشته است به طوری که در شرایط کنونی، جمهوری اسلامی ایران را می توان از مهمترین کانون های دیپلماسی و مقصد مورد نظر بسیاری از واحدهای نظام بین الملل برای گسترش روابط در زمینه های گوناگون دانست. در این پیوند، بیان چند نکته می تواند تصویری گویاتر از وضعیت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی 2 سال گذشته به دست دهد: 1- حل و فصل اختلاف های هسته یی بین ایران و غرب مهمترین دستورکار سیاست خارجی ایران در سال های اخیر بوده است؛ اختلافاتی که به مدت یک دهه روز به روز متراکم تر شد و به شکل کلافی سردرگم، روابط خارجی ایران را به فضایی مبهم و غیرعقلایی کشاند. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، شفاف سازی در مورد فعالیت های صلح آمیز هسته یی جایگزین موضع گیری های حساسیت برانگیز شد و به همین شکل منطقی همه فهم و منطبق بر قواعد بین المللی جای ادبیات چالش پراکن قبلی را گرفت. طی 2 سال گذشته رفتار هوشمندانه ی ایران در جریان گفت وگوهای هسته یی، در عمل به خلع سلاح جبهه ی ضدایرانی و در نهایت سرفرودآوردن قدرت های جهانی در برابر حقوق مسلم ایران انجامید. به این ترتیب، پس از رایزنی های فشرده ی نمایندگان ایران و 6 قدرت جهانی در چارچوب گروه 1+5، دیوارهای متزلزل ساختار ظالمانه ی تحریم ها رو به فروپاشی نهاد تا پس از 12 سال از شروع یک «بحران غیرضروری» فضایی تازه در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران پدیدار شود. 2- بازگشت دیپلماسی به جایگاه کانونی آن در دستگاه سیاست خارجی کشور دیگر رویداد برجسته ی 2 سال گذشته بود؛ دستگاهی که به جای کارکردهایی چون رصد فرصت ها و چالش های پیش روی کشور و نیز پیگیری اهداف و منافع ملی در سراسر جهان برای سال ها به ساختاری برای ارتباط گیری های بی هدف، پراکنده و دلبخواه و به عبارتی روابط عمومی جهانی تبدیل شده بود. پس از چنین وضعیت ناامید کننده یی، نخبگانی اداره ی دستگاه دیپلماسی کشور را در دست گرفتند که به باور بسیاری از کارشناسان شرح فعالیت آنان را باید در قالب منابع آموزش دیپلماسی در دانشگاه های معتبر جهان تدریس کرد. نتیجه ی این فعالیت ها، گشایش یک به یک گره های کور پرونده ی هسته یی بود که در نهایت به توافق تاریخی بیست و سوم تیرماه انجامید. فراگیری عرصه ی دیپلماسی ایرانی همزمان با پیشبرد پرونده ی اختلاف های هسته یی، موجب بهبود وضعیت عمومی روابط خارجی با کشورهای دوست و هم سو، ایجاد زمینه های همکاری با دیگر کشورها و کاهش حجم تنش به ویژه با دولت های غربی شد ضمن آنکه حضور موثر در نشست ها و مجامع بین المللی و سازمان های جهانی و منطقه یی به طور جدی در دستورکار سیاست خارجی دولت یازدهم قرار گرفت. 3- همچنان که گفته شد، سیاست خارجی دولت یازدهم تحولی عمده در روابط ایران و غرب پدید آورد. یکی از مهمترین مولفه های این دگرگونی گشایش باب گفت وگوی مستقیم با مقام ها آمریکایی بر سر پرونده ی فعالیت های صلح آمیز هسته یی بود. این تحول سبب شد پس از دهه ها، 2 کشور بتوانند با عبور از انبوهی از اختلاف ها به نقطه یی مشترک و منافعی همگون در مذاکرات هسته یی دست یابند و به عبارتی الگویی عقلانی در فرایند رقابت در عرصه های گوناگون ایجاد کنند. در این میان، فضا برای پایان یک دهه هماوردی بی نتیجه بین تهران و پایتخت های اروپایی نیز فراهم شده است. در حالی که کشورهای اروپایی در قالب اتحادیه ی اروپا بزرگترین شریک تجاری جمهوری اسلامی ایران تا سال های میانی دهه ی 80 به شمار می آمدند، همزمان با افزایش اختلاف های هسته یی از ایران فاصله گرفتند و شانه به شانه ی آمریکا در برابر تهران قرار گرفتند. اکنون در فضای پساتوافق می توان شاهد چرخشی 180 درجه یی در سیاست کشورهای اروپایی بود به طوری که دولت ها و شرکت های اروپایی وارد رقابتی تنگاتنگ برای بازیابی جایگاه پیشین خود در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران شده اند. 4- برخی کارشناسان می گویند در فضای پساتوافق کاهش هزینه ی دوستی و همکاری با تهران موجب افزایش پیوندهای ایران با کشورهای دوست خواهد شد. از منظری دیگر، ارتقای منزلت ایران از وضعیت برگ برنده در روابط راهبردی قدرت هایی نظیر چین و روسیه با غرب به شرایط شریکی همتراز، بر مزیت های گسترش همکاری بین تهران و کشورهای دوست خواهد افزود. رویدادهای ماه اخیر تا حدی زیادی درستی این انگاره ها اثبات و از پیامدهای رویکرد متعادل و چندجانبه گرا در تنظیم روابط خارجی رونمایی کرد. به عنوان مثال می توان به گسترش مناسبات تهران- مسکو طی ماه های اخیر و اراده ی رهبران 2 کشور برای ورود به دوره یی تازه از روابط دوجانبه به عنوان نمودی از شرایط تازه ی سیاست خارجی ایران اشاره کرد. 5- به عقیده ی بسیاری از صاحبنظران، خروج سیاست خارجی از وضعیت نابسامان پیشین، افزون بر دگرگونی در نگاه جهانیان به ایران و جایگاه منطقه یی و بین المللی کشورمان، دشمنان ایران به ویژه صهیونیست ها را در موقعیت ضعف و انفعال قرار داده است. به بیانی دیگر، صهیونیست ها و دیگر کشورهایی که سال ها در نبود فضای تفاهم تهران با جهان با پیشبرد فرایند ایران هراسی اهداف و منافع خود را در سطح منطقه یی و بین المللی دنبال می کردند و در فرایند مذاکرات هسته یی از هیچ سنگ اندازی دریغ نکردند، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم مقهور دیپلماسی ایرانی شدند و در جایگاه بازنده ی اصلی توافق هسته یی قرار گرفتند. 6- در فضای کنونی، زمینه های پیگیری اهداف و منافع ملی در فضایی کم تنش فراهم شده است. کنار رفتن ابرهای ایران هراسی و تهدیدانگاری ایران برای امنیت بین المللی سبب شده تا اکنون جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت ممتاز منطقه یی به تکیه گاهی برای همکاری ها در جهت رفع چالش های جهانی و منطقه یی تبدیل شود؛ چالش هایی نظیر گسترش افراط گرایی و دهشت افکنی (تروریسم) که می تواند گریبانگیر همه ی واحدهای نظام بین الملل شود. در نگاهی عمقی تر به تحولات 2 سال اخیر، در جهت درک رویدادهای سیاست خارجی ایران باید به این واقعیت اشاره کرد که دستگاه دیپلماسی کشور پس از سال ها در مسیر بایسته ی آن یعنی اعتلای نظام جمهوری اسلامی ایران در سلسله مراتب بین المللی قرار گرفته و می رود تا به جایگاه شایسته ی خود دست یابد. البته در این مسیر چالش های فراوانی نیز وجود دارد که آن جمله می توان به ایجاد مناسباتی مطلوب با برخی همسایگان اشاره کرد. به رغم دستاوردهای سیاست خارجیِ مبتنی بر «تعامل سازنده با جهان» در کاهش سطح تعارض با دولت های غربی و ایجاد زمینه های گسترش همکاری با دوستان شرقی و دیگر کشورها، همچنان روابط منطقه یی ایران درگیر اختلاف ها و چالش هایی است که به نظر می رسد حل و فصل آن پس از توافق هسته یی در دستورکار دستگاه دیپلماسی قرار خواهد گرفت. در جمع بندی، شرایط کنونی سیاست خارجی را می توان وضعیتی مطلوب برای کاهش چالش های پیش رو و گسترش همکاری های منطقه یی و بین المللی در زمینه های گوناگون دانست. در این شرایط بسیاری از کشورهایِ پیشتر متخاصم با گذار از دوره ی تقابل پا به عرصه ی تفاهم و پذیرش نسبی واقعیت های ایران نهاده و به دنبال گسترش مناسبات در زمینه های گوناگون هستند. از سویی دیگر مانع ها و دشواری های افزایش تعامل با ایران روز به روز کاهش می یابد. با توجه به آنچه گفته شد کارنامه ی مسوولان سیاست خارجی دولت یازدهم را باید کارنامه یی قابل قبول و حتی فراتر از انتظار توصیف کرد. 

به رغم روند همگرایی در برهه ی پس از جنگ دوم جهانی که در فرجام به تشکیل بزرگترین اتحادیه ی منطقه یی یعنی اتحادیه اروپا انجامید، قاره ی سبز همچنان با گرایش های واگرایانه ی قدرتمندی به شکل جدایی طلبی روبرو است و این مساله موجب نگرانی برخی از کشورهای اروپایی شده است. با توجه به گوناگونی کانون های جدایی طلبی در اروپا، طبق برخی برآوردها احتمال دارد که بیش از 10 دولت تازه در قرن بیست و یکم پا به عرصه ی وجود گذارد. حتی گرایش های جدایی طلبانه در برخی از کشورها در وضعیت عملیاتی شدن قرار گرفته که به طور ویژه می توان از منطقه ی «باسک» در اسپانیا نام برد. در برخی از کشورهای اروپایی، جدایی طلبی در مرحله ی طرح درخواست قرار دارد. در برخی دیگر اقدام هایی برای اجرایی سازی آن انجام شده که به طور معمول به صورت تصویب یا برگزاری همه پرسی است. در برخی کشورهای شرق اروپا نیز گروه های شورشی مسلح نیروی پیشران اقدام های جدایی طلبانه به شمار می روند. بررسی نمونه های مهم واگرایی و استقلال طلبی در اروپا از اوکراین گرفته تا اسپانیا می تواند دریچه یی بسوی درک ابعاد این مساله و پیش بینی فرایندهای آینده بگشاید. مهمترین کانون های جدایی طلبی در اروپای غربی در منطقه ی «اسکاتلند» بریتانیا، «کاتالونیا» و باسکِ اسپانیا و منطقه ی «فلامان» بلژیک قرار دارد. در همین فهرست نام 6 منطقه در ایتالیا از جمله 2 جزیره ی «سیسیل» و «ساردینی» و جزیره «کورسیکا» از فرانسه به چشم می خورد. هر چند می توان پیش بینی کرد بقیه ی منطقه های جدایی طلب نیز به تدریج خواسته هایشان را در این زمینه افزایش دهند، اما اکنون مساله ی استقلال طلبی های ایالت های اسپانیایی از اهمیتی ویژه برخوردار است. این در شرایطی است که اسکاتلندی ها شهریورماه سال گذشته، پای صندوق های رای رفتند تا درباره ی سرنوشت اتحاد 307 ساله ی اسکاتلند با انگلیس نظر دهند. با اعلام نتیجه ی نهایی همه پرسی اسکاتلند دولتمردان لندنی به طور موقت نفس راحتی کشیدند. در تازه ترین رخداد جدایی طلبی در قاره ی سبز در پنجم مهرماه، حزب های هوادار استقلال در منطقه ی کاتالونیا توانستند اکثریت مطلق آرا را در انتخابات منطقه یی این ایالت به دست آورند. به این ترتیب ائتلافی از احزاب جدایی طلب با داشتن بیشترین تعداد کرسی ها، کنترل پارلمان آینده ی منطقه ی خودمختار کاتالونیا را در دست خواهند داشت. برخی پیش بینی می کنند به زودی فرایند جدایی کاتالونیا از اسپانیا آغاز خواهد شد؛ فرایندی که در صورت متوقف نشدن برای رسیدن به نتیجه دست کم 18 به طول خواهد انجامید. میزان مشارکت ساکنان کاتالونیا در این انتخابات 63 درصد بوده است. این رقمی قابل توجه و 7 درصد بیشتر از میزان مشارکت آن ها در انتخابات سال 2012 میلادی است. اسپانیا از جمله اعضای اتحادیه ی اروپا است و همچنان که اشاره شد از مدت ها پیش با بحران جدایی طلبی در بخش هایی از خاک خود به ویژه در ایالات باسک و کاتالونیا رو به رو بوده است اما به نظر می رسد این انتخابات مسیر تازه یی را پیش روی حامیان جدایی کاتالونیا از اسپانیا گشوده است و باید منتظر اقدام های این ائتلاف پس از گشایش پارلمان تازه در این منطقه ماند. بررسی نمونه های جدایی طلبی در اروپا نشان می دهد که بحران اقتصادی و مسایل سیاسی- هویتی، 2 متغیر اصلی تاثیرگذار بر جدایی طلبی در قاره سبز است و اکنون موضوعی به نام بحران پناهجویان و آوارگان نیز بر آن افزوده شده و ظرفیت های بیشینه شدن گرایش های جدایی طلبانه افزایش یافته است. **بحران سیاسی – هویتی اکنون اتحادیه ی اروپایی با موجی از واگرایی روبرو شده است. در کنار اشتراک های زیادی که بین 28 کشور عضو اتحادیه ی اروپا و نیز برخی نامزدهای پیوستن به اتحادیه وجود دارد اختلاف های متعددی نیز در روابط و سیاست های آن ها به چشم می خورد. در این مجموعه ی سیاسیِ واحدهای ملی، فرایندهای جدایی طلبی از طرفی اجتناب ناپذیر است و از طرفی بازتاب واقعیت های سیاسی، اقتصادی و هویتی آن ها است. در یک دید کلی باید گفت که تضاد منافع سیاسی و تفاوت های هویتی یکی از عوامل اصلی واگرایی بین کشورهای اروپایی است. بر مبنای این اختلاف های هویتی در ایالت کاتالونیا، فلاندر(منطقه یی میان بلژیک و فرانسه)، اسکاتلند، تیرول جنوبی (ایالتی در اتریش) و... تجزیه طلبان قدرت گرفته اند. به این ترتیب یکی از موضوع های مهم و عمده در بخش هایی از اروپا وجود هویت های منطقه یی است. در این ارتباط، انگیزه های قدرتمند هویتی همراه با بحران یورو انگیزه و مشوقی برای قدرت گیری روزافزون جدایی طلبان در اروپا شده است. برای نمونه، طی سال های گذشته جدایی طلبان بلژیک همواره آشکارتر و بلندتر خواسته های خود را ابراز می کنند. «بارت دی ویور» رییس حزب جدایی طلب اتحاد نوین فلاماند پس از اینکه حزبش توانست در انتخابات شوراهای محلی سال 2014 میلادی در «آنورس» در شمال این کشور بیشتر کرسی های شورا را در اختیار بگیرد، تاکید کرد که سیاست های دولت بلژیک دیگر نزد اکثریت فلامان ها پشتیبانی نمی شود. در این میان به نظر می رسد بحران پناهجویان نیز نگرانی ها در مورد بحران هویتی در اروپا را افزایش داده است چرا که بسیاری از کشورهایی که درگیر در بحران پناهجویان هستند مانند کرواسی، نگرانی شدید خود را از برهم خوردن تعادل جمعیتی ظریفی که در کشورهایشان وجود دارد، اعلام کرده اند. چنین وضعیتی از یک سو می تواند به روی کار آمدن گروه های راست افراطی در کشورهای پذیرنده ی این پناهجویان بیانجامد و از سوی دیگر، گسترش جریان راست افراطی در گسترش جدایی طلبی به عنوان متغیری واسطه یی عمل خواهد کرد و به عبارتی پیامدهایی بیشتر غیرمستقیم و کمتر مستقیم در فرایندهای جدایی طلبانه خواهد داشت. **بحران اقتصادی همزمان با ادامه ی بحران اقتصادی در اروپا که به تضعیف پایه های سیاسی- اقتصادی این قاره منجر شده و گمانه هایی مبنی بر جدایی کشورهایی چون یونان از ائتلاف های سیاسی و مالی اروپا را در پی داشته است، جنبش های استقلال طلب در بلژیک، اسپانیا و انگلیس نیز به پویش در آمده اند. به عنوان مثال، از آذرماه سال گذشته و در کمتر از سه هفته، سه منطقه در اروپا آشکارا تمایل جدایی طلبانه خود را ابراز کردند. آنچه به نظر می رسد در اروپا رخ داده، سیاست تمرکززدایی است که دولت های اروپایی و اتحادیه ی اروپا از سال های 1970 میلادی در پیش گرفته اند. دولت های اروپایی به ویژه در میانه ی بحران های اقتصادی که از سال 2008 میلادی آغاز شد تلاش کردند تا با تمرکززدایی فضای رقابت های اقتصادی را جهت عبور از بحران فراهم کنند. این تمرکز زدایی، نخست با مقاومت ایالت های ثروتمند در ان کشورها رو به رو شد و در مرحله ی دوم، تلاش ها برای جدایی از کشور اصلی افزایش یافت. برای نمونه، از زمان آغاز سیاست های ریاضت اقتصادی، در برخی از مناطق ثروتمند همچون فلامان و کاتالونیا در برابر کمک مالی به بخش های فقیرتر کشور مخالف های گسترده یی شکل گرفت و این استدلال مطرح شد که بار فقیران را نباید دارایان بر دوش بکشند. هر چند که در کشوری چون آلمان گروه های جدایی طلب تهدیدی برای مهمترین قدرت اروپا محسوب نمی شوند، اما ثروتمندان منطقه ی «باواریا» با توزیع برابر مالیات بر درآمد در همه ی ایالت ها مخالفند. به این ترتیب می توان شاهد روندهایی بود که در سطح فروملی و بر مبنای شکاف های هویتی- سیاسی و اقتصادی اروپا در حال پیشرفت است. هر چند دولت های اروپایی تلاش دارند با ابزارهای دموکراتیک، اقناع یا تبلیغات سیاسی و گسترش گرایش های ملی گرایانه در منطقه های جدایی طلب و همچنین اعمال فشارهای فراملی از طریق نهادهایی چون اتحادیه ی اروپا با این روندها به مقابله برخیزند اما این چالش همچنان به طور جدی در برابر دولت های اروپایی خودنمایی خواهد کرد.  

از ورودی هتل که عبور کنید، مستقیم و بدون هیچ فیلتری وارد لابی می شوید. در نگاه اول فضایی روشن و مملو از نور، روبه روی تان قرار گرفته. شاید به همین خاطر است که در نگاه اول بازی رنگ، نور و لوستر مجلل لابی هتل سهم بیشتری در ذهن مخاطب باقی می گذارد. کمی جلوتر، در انتهای لابی آبنمایی به چشم می خورد. صدا و حضور این آبنما، فضای لابی هتل را بسیار تلطیف کرده است. اگر کمی در لابی قدم بزنید متوجه می شوید که این فضای یکپارچه ، هم زیبا به نظر می رسد و هم مجلل.

شاید بشود گفت هتل پارسیان آزادی مجلل ترین هتل کشور است. ساختمان این هتل پنج ستاره بازمانده هتل های زنجیره ای هایت قبل از انقلاب است. چند سالی است که به همت هلدینگ پارسیان فضای داخلی این هتل نوسازی و بازسازی شده است. فرآیند این بازسازی بر عهده یک تیم تخصصی بوده؛ تیمی که اعضای آن را آقایان دستجردی، محمدی، سیدکاظمی، فاطمی و افشار تشکیل می دادند. در این گزارش مهندس افشار، یکی از افراد تیم بازسازی و مشاور این پروژه برای مان از فرآیند نوسازی هتل پارسیان آزادی و رعایت استانداردهای جهانی در طراحی آن می گوید. عمده تاکید او در این گفت وگو، میزان سهم یک هتل برای شناخت فرهنگ و اقلیم یک کشور و تاثیر آن روی جذب توریست است ؛ مساله ای که خیلی ها در معماری داخلی یک هتل کمتر به آن توجه می کنند.

یک اتاق آرام، چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

استفاده از سلیقه خانگی در معماری اتاق های یک هتل صحیح نیست چون حس اتاق یک هتل با حس اتاقی در خانه کاملا متفاوت است. اتاق هتل با حداقل وسایل باید بالاترین درجه کیفی را داشته باشد. یک مهمان با آمدن به اتاقش در یک هتل، انتظار ندارد چیزی شبیه فضای اتاق خودش در خانه را ببیند! لوکس بودن و شلوغی بیش از حد در اتاق هم نشانه برتری آن از بعد معماری نیست. اتاق در یک هتل استانداردهای خاصی دارد که باید رعایت شود. ساختارشکنی این استاندارد تنها در هتلی خاص یا اتاق های خاص یک هتل امکان پذیر است؛ مثل سوئیت پرزیدنتال هتل پارسیان آزادی که به دلیل نوع کارکردش که مختص اقامت افراد سیاسی، تجار و. . . است لوکس تر طراحی شده است.

چرا رنگ غالب هتل زرشکی است؟

رنگ تکرارشونده و غالب دکوراسیون هتل پارسیان آزادی زرشکی است. زرشکی رنگ شناخته شده ای در فضای داخلی هتل است از این بابت که این رنگ نشان دهنده توانمندی و زندگی اشرافی است. وقتی به کسی می خواهند خیلی احترام بگذارند برایش فرش قرمز پهن می کنند. در همه فرهنگ ها رنگ زرشکی و حتی قرمز جایگاه خاصی دارد. این رنگ بین المللی بالاترین درجه خوشامدگویی را دارد. رنگ زرشکی در اتاق ها، سوئیت ها، رستوران و. . . هتل به خوبی دیده می شود. ایده تیم طراح از حضور این رنگ تکرارشونده در هتل آزادی، ایجاد حس یکپارچگی در تمام فضای هتل است. تکرار این رنگ می تواند تاثیر بسیاری در ایجاد تصویری لوکس در ذهن مهمانانش بر جای بگذارد.

چیدمان مبل ها چطور باید باشد؟

از هتل پارسیان آزادی برای دکور منزلتان ایده بگیرید!

در وهله اول اتاق یک هتل حکم یک چهاردیواری را دارد. به همین علت باید یک پنجره آن رو به یک فضای تعریف شده و خاص باز شود. چشم باید به دیدن منظره های خوب عادت کنندپس پنجره در یک هتل باید رو به بهترین منظره و چشم انداز باز شود. پنجره ها گاهی ممکن است مهمان را آزرده هم کنند بنابراین فضای بصری پنجره های هتل بسیار مهم است. چیدمان اتاق باید جوری باشد که هر کسی روی مبل می نشیند بهترین دید را نسبت به مناظر داشته باشد.

یک لابی خوب چه مشخصاتی دارد؟

لابی هتل پارسیان آزادی را به دلیل وسعت کمی که دارد نمی شد به فضاهایی مجزا تقسیم کرد. به همین خاطر تیم طراح تصمیم گرفت با نوع طراحی لابی، یک دعوت عمومی از مهمانان داشته باشد. زمانی که مهمان وارد لابی می شود در فرصت کوتاهی می تواند محلی مناسب برای نشستن و انتظار پیدا کند. این لابی خوانش فضایی خوبی دارد. در هتل پارسیان آزادی با توجه به متراژ کم لابی، با ترفندهای معماری این فضا باید بزرگنمایی می شد. شاید این لابی تابع استانداردهای جهانی نباشد اما با توجه به بضاعت فضایی که وجود داشت به خوبی مدیریت شد.

خروجی ها چطور طراحی می شوند؟

در یک هتل باید فضاها را راحت پیدا کنید. مسیر باید بسیار ساده و خوانا باشد تا به راحتی در مواقع اضطرار راه خروج را پیدا کرد. این اتفاق در اینجا بسیار ملموس است و شما راحت به فضاهای مختلف و خروجی دسترسی پیدا می کنید. مهمان یک هتل نسبت به آن فضا غریبه است و باید به راحتی با فضاهای هتل آشنایی پیدا کند. در طراحی خروجی ها نور مخفی و ترکیب رنگ سنگ ها می تواند حس غریبگی را از مهمان بگیرد.

اگر بخواهیم فضا لاکچری به نظر بیایدچه کنیم؟

شاخص ترین اتاق هتل پارسیان، سوئیت پرزیدنتال است؛ یک سوئیت دو طبقه بسیار مجلل. این سوئیت مختص اقامت افراد مهمی مثل سفرا، تجار، شخصیت های سیاسی و. . . است و تا به حال خاطره حضور افراد بزرگی مثل کاترین اشتون، بانکیمون، سپ بلاتر، کیتارو و دیگر افراد برجسته جهان را داشته است. مدخل این سوئیت یک پیش ورودی کوچک برای استقرار بادیگاردها دارد.

فضاهای سوئیت پرزیدنتال شامل دفتر کار، سرویس های بهداشتی مجزا، اتاق های مختلف، فضایی برای پذیرایی از مهمان و. . . است. در این سوئیت مجلل بالاترین درجه اقامت برای یک شخصیت مهم در نظر گرفته شده است. از نظر امنیت فضایی هم دیوارها کاملا آکوستیک و با همه ملاحظات ساخته شده است.

نورپردازی چطور باید باشد؟

نور موجود در فضاهای یک هتل باید ملایم باشد. همچنین تفاوت نور اتاق و راهرو هنگام شب نباید خیلی آزار دهنده باشد. بسیاری از نورپردازی های کارشده در هتل هایی مثل پارسیان آزادی غیرمستقیم است تا منبع نور جلوی چشم و آزار دهنده نباشد.

پروفیل های یو پی وی سی که از دهه 60 در اروپا تولید شده اند و در صنعت در و پنجره ساختمان بکارگرفته شده اند، دارای دو استاندارد اصلی می باشند. استاندارد کشور انگلستان که بعنوان استاندارد اروپا نیز مورد استفاده قرار می گیرد با عنوان BS EN 12608 که آخرین ویرایش آن سال 2003 می باشد. استاندارد دیگر که استاندارد سختگیرانه تری می باشد، استاندارد کشور آلمان و با عنوان RAL GZ 716-1 و آخرین ویرایش آن سال 2008 می باشد.
استانداردهای BS و RAL از دیدگاه های مختلف پروفیل های یو پی وی سی را بررسی می کنند که یکی از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت دیواره های اصلی و دیواره های رابط بین آنها (دیواره فرعی) در پروفیل می باشد.
در هر دو این استانداردها ضخامت بالاتر از 2.8 میلیمتر در دیواره اصلی و همچنین ضخامت بالاتر از 2.5 میلیمتر در دیواره فرعی بعنوان پروفیل های نوع A ویا کلاس یک در نظر گرفته می شوند. ضخامت های بالاتر از 2.5 در دیواره اصلی و بالاتر از 2 میلیمتر در دیواره فرعی نیز بعنوان پروفیل های نوع B و یا کلاس دو مطرح می شوند. در استاندارد رال همین دو نوع پروفیل از نظر ضخامت دیواره معرفی و بررسی می شوند ولی در استاندارد BS نوع سومی نیز تعریف شده است که بر اساس توافق بین سازنده و خریدار پروفیل استانداردی تعریف شود که به آن C گفته می شود. در این کلاس هیچ محدوده ای برای ابعاد در نظر گرفته نشده است و ملاک ابعاد اعلامی توسط تولید کننده است.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ایران هم بعنوان متولی تدوین استاندارد ملی تجهیزات و مصالح ساختمانی، تحقیقات و مطالعات گسترده ای در این زمینه صورت داده است و  استاندارد BS EN 12608 را بعنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهایت جهت انتشار کمیته ملی استاندارد در اختیار سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی قرار گرفته است.

مباحثی که در استانداردها مورد بررسی و آزمون قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:
- ابعاد و اندازه های پروفیل
- وزن پروفیل
- ظاهر و شرایط ارسال
- شرایط آب و هوایی و آزمون های آن
- آزمون مواد اولیه
- آزمون های حرارتی پروفیل
- مقاومت پروفیل در برابر ضربه
موارد فوق بصورت جامع در استانداردهای RAL و BS ذکر شده و در استاندارد ملی ایران نیز درج شده اند.

تست های مربوط به پروفیل UPVC
1-  شکل ظاهری و شرایط تولید :
در زمان فرآیند تولید انواع سطح مقطع پروفیل، تعداد نمونه های مشخصی جهت انجام آزمایش ها از تولید اخذ می شود. این نمونه ها پس از بررسی شکل ظاهری به مدت 12 تا 24 ساعت در آزمایشگاه نگهداری شده و سپس مورد تست های مختلف طبق استاندارد RAL GZ 716/1 قرار می گیرد. سطوح خارجی پروفیل ها که در معرض دید قرار دارند لازم است دارای رنگ سفید یکنواخت بوده و عاری از هر گونه اجسام خارجی، حفره، ترک ، حباب و سایر معایب باشند.

2-  مقاومت در برابر ضربه ناشی از سقوط جرم در دماهای پایین
Impact resistance by falling mass at low temperature   :
در این آزمایش ابتدا 10 نمونه 30 سانتیمتری از پروفیل در دستگاه Freezer قرار داده و تا دمای 15 – درجه سانتیگراد به مدت حداقل یکساعت نگهداری می شوند، سپس توسط وزنه ای به جرم 1 kg از ارتفاع 1500mm ، مورد تست ضربه قرار می گیرند. طبق استاندارد RAL نباید بیش از 10 درصد از نمونه ها (بیش از یک پروفیل) شکسته شود.

3- رفتار پس از گرم شدن  Behavior after heating :
در این آزمایش، یک نمونه 22 سانتیمتری به مدت نیم ساعت در دمای 150 درجه سانتیگراد گرم شده، سپس در دمای محیط خنک می شود . پس از انجام آزمایش، نمونه باید فاقد هر گونه تغییر شکل ظاهری (اعم از چروک، ترک،...) باشد.

4- تست جرم در واحد طول :
نمونه 250 mm با دقت 1 mm اندازه گیری شده و جرم آن با دقت 1 گرم سنجیده می شود. جرم واحد محاسبه شده نباید کمتر از 95 درصد مقدار اسمی آن، طبق استانداردهای ارائه شده باشد.

5- برگشت حرارت  Heat reversion :
سه مقطع پروفیل 220 mm انتخاب و با دو خط به فاصله تقریبی 200 mm در دو سمت سطح، به صورت عمود بر محور پروفیل نشانه گذاری می شوند. این نمونه ها پس از نشانه گذاری در کوره، با دمای 100 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت قرار می گیرد و پس از خنک شدن در دمای محیط، مجددا فاصله نشانه ها اندازه گیری می شود. برای هر نمونه و هر جفت علامت، ضریب برگشت حرارت به درصد محاسبه می شود. طبق استاندارد RAL برای پروفیل های فرعی (زهوار، اتصال ، کاور ، رابط و...) نباید درصد اختلاف برگشت حرارت بیش از 3 درصد و برای پروفیل های اصلی بیش از 2 درصد باشد. ضمنا برای پروفیل های اصلی، اختلاف درصد برگشت حرارت، بین دو طرف سطح نیز نباید بیشتر از 0.4 درصد باشد.

6- تست ابعاد و هندسه پروفیل :
ضخامت سطح مقطع پروفیل ها، ضخامت جداره های داخلی و خارجی و همچنین هندسه پروفیل، با استفاده از ابزارهای با دقت زیاد، اندازه گیری و با ابعاد استاندارد مقایسه می شود.

7- تست کجی :
به منظور اندازه گیری انحراف محور طولی پروفیل، دو نمونه 1000mm به صورت آینه وار روی یک سطح صاف کنار یکدیگر قرار می گیرند و به وسیله اندازه گیری دقیق، فاصله ایجاد شده در تمام محور طولی دو پروفیل، اندازه گیری می شود. انحراف پروفیلها نباید از 1 mm در کل طول یک متر تجاوز کند. به عبارتی فقط تا نیم میلی متر کجی یا انحراف در هر متر پروفیل قابل قبول است.

8- تست جوش :
سطح مقطع های پروفیل پس از مرحله جوش به صورت نمونه در آزمایشگاه تحت تست جوش قرار می گیرند. بر اساس استاندارد RAL هر یک از این سطح مقطع ها باید با رسیدن به نیروی مشخصی به مرحله شکست برسند، و در صورتی که زودتر از میزان نیروی تعریف شده، پروفیل شکسته شود محموله تولیدی مردود شناخته خواهد شد.

وقتی که از فضاهای کوچیک صحبت میشه و جاهایی که کمی جمع و جور هستن، همیشه پیشنهاد میشه که از رنگ های روشن مایل به سفید و خود سفید برای رنگ آمیزی دیوار هاش استفاده بشه و یا از لوازم با رنگ روشن برای دکوراسیونش استفاده بشه. ولی طراحان داخلی این رو کاملا درست نمیدونن و در واقع باید گفت درسته که استفاده از رنگ های تیره در فضاهای کوچیک ممکنه فضا رو بسته کنه اما با استفاده درست و به جا و ترکیب های مناسب رنگی میشه اتاق کوچک تون جذاب تر از همیشه باشه. در این مطلب توضیحاتی درباره رنگ های تیره در اتاق های کوچک صحبت میکنیم.

رنگ های تیره بسیار جذاب هستن

خیلی از مردم هنوز از به کار بردن رنگ های تیره برای رنگ دیوار های منزلشون اکره دارن و این جسارت رو به خودشون نمیدن که از رنگ های متفاوت تری برای دکوراسیون خونه استفاده کنن. این مساله تنها در مورد رنگ دیوار ها صدق نمیکنه و میشه از رنگ ها در مبلمان، پرده و چراغ ها هم استفاده کرد.

رنگ های تیره در فضاهای کوچک گاهی میتونن بسیار جذاب باشن و شما رو شگفت زده کنن. رنگ هایی مثل قهوه ای، شکلاتی، آبی، قرمز تیره و بنفش میتونن در ترکیب های مناسبی بسیار چشم نواز و آرامش بخش باشن و در عین حال شیک و جذاب باشن.

حقیقت اینه که این رنگ ها اگر درست استفاده نشه میتونه فضا رو بسیار دلگیر و گرفته نشون بده و هیچ زیبایی بصری هم نداشته باشه ولی اگر به درستی استفاده بشه میتونه بسیار گرم و دلچسب باشه و تفاوت بسیاری هم در فضای اتاقتون ایجاد بشه. در واقع فضاهای کوچک در مقایسه با فضاهای بزرگتر پتانسیل بیشتری برای احساس گرمی و صمیمیت و آرامش دارن.

ایجاد سایه روشن در اتاق های کوچک

مهمترین مساله در استفاده از رنگ های تیره ایجاد نور و سایه است. وقتی میخواید در اتاق کوچکی از رنگ های تیره استفاده کنید باید در ایجاد سایه روشن دقت داشته باشید. بازی با رنگ ها مهمترین مساله اس. مثلا اگر برای یک دیوار از رنگ تیره ای مثل سرخ(قرمز تیره) استفاده کنید و اجازه بدید که نور طبیعی زیادی بهش بتابه، بسیار زیبا و خیره کننده خواهد بود. لازم نیست که تمام اتاق رو به همون رنگ در بیارید. میتونید بقیه دیوار ها رو سفید نگه دارید و تنها یک دیوار رو رنگ کنید.

رنگهای تیره نه تنها میتونن در اتاق های کوچکتون به کار برن، بلکه در راهرو ها و دالان ها و حتی حمام هم میتونید به زیبایی از این رنگ ها استفاه کنید. حتی اگر نور طبیعی زیادی نداشتید میتونید با استفاده از یک لامپ کوچک و یا چراغ سایه روشن مورد نظرتون رو ایجاد کنید. به خصوص اینکه از مبلمان با رنگ های روشن در ترکیب با این دیوار های تیره استفاده کنید که به آسونی میتونه جذابیت و زیبایی بسیار زیادی رو ایجاد کنه.

استفاده از رنگ های براق برای فضاهای کوچک

ایده های هوشمندانه میتونه در ایجاد یک تناسب رنگی تاثیر گذار باشه. وقتی که شما مبلمان روشنی دارید و یا میخواید از لوازم روشن برای دکوراسیون فضای کوچکتون کمک بگیرید میتونید از دیوار های تیره و گرم استفاده کنید تا تعادل رنگی خوبی برقرار بشه. به خاطر داشته باشید که برای فضاهای کوچک از رنگ های کمی براق استفاده کنید. چرا که باعث بهتر منعکس شدن نور میشه و زیبایی اتاق رو چند برابر میکنه.

به زعم بسیاری از صاحبنظران، بعد از دستیابی به توافق هسته یی اکنون نوبت به اقتصاد رسیده است. بعد از اعلام خبر توافق، شرکت های اقتصادی بین المللی برای انجام مذاکرات اولیه راهی ایران شدند. نوید برداشته شدن قریب الوقوع تحریم های اقتصادی به گوش می رسد و این رویدادها باعث شده که در میان مردم امیدی برای تغییر شرایط اقتصادی به وجود بیاید. همزمان با این روند، تعدادی از نمایندگان مجلس در مسیر متفاوتی قدم گذاشته اند؛ استیضاح مرد اول اقتصاد کشور. طرح استیضاح طیب نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی، یک روز پس از سوال «مهرداد بذرپاش» نماینده اصولگرای تهران و قانع نشدن مجلسی ها از پاسخ وزیر و اخذ سومین کارت زرد، با 25 امضا به هیات رییسه ارایه شد. مجلس از ابتدای دولت یازدهم تاکنون رویکردی دوگانه با وزیر اقتصاد داشته است. در حالی 25 نماینده مجلس طرح استیضاح طیب نیا را امضا کرده اند که در پایان جلسات رای اعتماد به کابینه دولت یازدهم، وی با کسب 274 رای از مجموع 284 رای ماخوذه، عنوان کسب بالاترین رای اعتماد در تاریخ جمهوری اسلامی ایران را به خود اختصاص داد. وزیر اقتصاد که بیست و چهارم مرداد 1392 توانسته بود بالاترین رای اعتماد را در تاریخ جمهوری اسلامی کسب کند، در هفدهم آذر ماه همان سال یعنی حدود چهار ماه بعد، نخستین کارت زرد را از مجلس دریافت کرد. وی نخستین وزیر دولت یازدهم بود که از مجلس کارت زرد گرفت. در چهاردهم بهمن 1393 نیز طیب نیا برای پاسخگویی به سوال «حمید رسایی» نماینده تهران در مجلس حاضر شد که نمایندگان قانع نشدند و به این ترتیب وی دومین کارت زرد را نیز از مجلس دریافت کرد. طیب نیا چهارشنبه هفته گذشته هجدهم مردادماه و به دنبال سوال بذرپاش و قانع نشدن نمایندگان مجلس از پاسخ های وزیر، سومین کارت زرد را گرفت و پس از آن، موضوع استیضاح مطرح شد. نمایندگان مخالف وزیر اقتصاد، مواردی از جمله «اعمال فشارهای مالیاتی»، «آمارهای متناقض دولت در حوزه اقتصاد نظیر تورم» و به طور کل «بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور» را دلایل مخالفت خود اعلام می کنند. بی برنامگی و بی حساب و کتابی در اقتصاد کشور، اتهام وزیری است که وضعیت اقتصادی آشفته از دولت گذشته را تحویل گرفت و در طول 2 سال، آرامش را در بازار حاکم کرد؛ تورم بیش از 42 درصد را به 14 درصد کاهش داد و رشد اقتصادی منفی 6.8 درصد را به مثبت 3 درصد رساند. طیب نیا در شرایطی مسوولیت وزارت اقتصاد را به عهده گرفت که بی سابقه ترین تحریم ها علیه ایران اعمال می شد و اقتصاد کشور با مسایلی همچون تورم، رکود اقتصادی، کاهش نرخ سرمایه گذاری داخلی و خارجی، حدود سه هزار طرح و پروژه نیمه تمام، حدود 100 هزار میلیارد تومان بدهی دولت به پیمانکاران، تعطیلی بنگاه های اقتصادی، کاهش حدود یک میلیون بشکه یی صادرات نفت خام، تامین ماهانه بیش از سه هزار میلیارد تومان برای پرداخت نقدی یارانه ها، فساد اقتصادی، بیراهه رفتن روند خصوصی سازی ها، گرایش به سمت واردات بی رویه و از همه مهمتر بیکاری روبرو بود. مردان اقتصادی دولت یازدهم تاکنون توانسته اند تورم را کاهش و رشد اقتصادی را افزایش دهند؛ در رفتار مالی خود ثبات داشته باشند و بازار متشنج ارز و سکه را کنترل کنند. بنابراین اگر چه هنوز شاخص هایی از جمله نرخ تورم، رکود اقتصادی، اشتغال و نقدینگی - همچنان که دولتی ها نیز بر آن تاکید می کنند - مطلوب نیست و تا مقصد، مسیری طولانی پیش رو است، اما همه می دانیم که اقتصاد کشور در سالهای گذشته از ریل خارج شده بود و پرواضح است که مردان اقتصادی دولت یازدهم توانستند دوباره آن را به مسیر درست هدایت کنند و با این دستاوردهای اقتصادی توانستند کشورهای طرف مقابل در پرونده هسته یی را به پای میز مذاکره بکشانند و در آستانه لغو تحریم ها، بستر را برای تحرک اقتصادی آماده کنند. در شرایط جدید، علاوه بر این که سیاست های اقتصادی دولت از آشفتگی سالهای گذشته خارج شده و انضباط مالی متناسبی در سطح تصمیم سازی و تصمیم گیری اقتصادی دولت شکل گرفته است، نوید آزاد شدن دارایی های بلوکه شده، بازگشت سهم ایران در بازار انرژی جهان و همچنین حضور شرکت های بین المللی به گوش می رسد. سخن آخر اینکه دستاورد وزارت امور اقتصادی و داریی بعنوان مرکز ثقل تنظیم سیاستهای اقتصادی و مالی، بازگشت کشور از بیراهه های اقتصادی است و روند در پیش گرفته شده در این وزارتخانه نباید بخاطر فشار تعدادی از فعالان اقتصادی که سالها از پرداخت مالیات شانه خالی کرده اند متوقف شود. این را قاطبه بهارستان نشینان می دانند. 

دیروز سه شنبه جلسه ی استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در مجلس برگزار شد؛ جلسه یی که در آن، روح الله حسینیان، مهدی کوچک زاده، حمید رسایی، حسینعلی حاجی دلیگانی، جواد کریمی قدوسی، زهره طیب زاده، فاطمه آلیا، موسی الرضا ثروتی، محمود نبویان، مجتبی رحماندوست، بهرام بیرانوند، حسن کامران و نیره اخوان - که اکثر آنها از اعضای جبهه پایداری هستند – در به اصطلاح، «انداختن» وزیر ناکام ماندند. استیضاح وزیر راه و شهرسازی چهار ماه پیش با طرح سوال نمایندگان از وی کلید خورد و آخوندی اردیبهشت ماه برای پاسخ به سوال های برخی از نمایندگان درباره ی وضعیت «مسکن مهر» در صحن علنی مجلس حاضر شد که اکثریت به پاسخ های او رای موافق دادند و اعلام کردند از پاسخ های او قانع شدند. با این حال، سه هفته بعد برخی از نمایندگان با اعلام 24 مورد برای استیضاح وزیر راه و شهرسازی، طرح استیضاح را تقدیم هیات رییسه کردند. آخوندی برای دفاع ازعملکرد خود و پاسخ به سوال های نمایندگان 2 بار در کمیسیون مربوط یعنی کمیسیون عمران حضور یافت. پس از شنیدن گفته های آخوندی عده یی از درخواست کنندگان برکناری وی، منصرف شدند و امضای خود را پس گرفتند اما در نهایت طرح استیضاح وزیر راه و شهرسازی یکشنبه ی گذشته تقدیم هیات رییسه ی مجلس شد. این استیضاح با بهانه ی مشکلات عمومی وزارت راه و شهرسازی، مشکلات زمین و مسکن شهری و روستایی، حوزه حمل و نقل و مشکلات حوزه مالی وزارتخانه و در واقع به دنبال مسایلی دیگر که از تغییر مدیران استانی باقی مانده از دولت گذشته و تعریف نکردن پروژه های جدید نشات می گرفت، کلید خورد. وزیر راه و شهرسازی در جلسه ی علنی مجلس شورای اسلامی در مورد طرح استیضاح امضا شده از سوی 13 تن از نمایندگان، گفت: تا امروز چهار بار از نمایندگان مجلس تاییدیه گرفته ام؛ یک بار در جریان رای اعتماد و سه بار در زمان سوال نمایندگان و هر سه بار پاسخ هایم برای صحن علنی مجلس قانع کننده بوده است. وی با اشاره به اینکه بحث استیضاح از ماه های گذشته در جریان است، اظهار کرد: تاکنون چهار بار در کمیسیون عمران مجلس حاضر شده و عرایضی داشته ام که برای نمایندگان قانع کننده بوده و برخی نمایندگان امضاهای خود را پس گرفته اند. استیضاح وقتی به جریان می افتد که پاسخ های دوره های پیشین قانع کننده نباشد، در حالی که هیچ گاه رأی قانع نشدن از مجلس دریافت نکرده ام و این استیضاح جای تامل دارد. نکته یی قابل تامل در ارتباط با استیضاح وزیر راه و شهرسازی، این است که استیضاح آخوندی در شرایطی در دستور کار مجلس قرار گرفت و سوالات و تذکرهای روزانه از سوی برخی نمایندگان مجلس در شرایطی مطرح می شود که انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در هفتم اسفندماه سال جاری برگزار می شود و سه ماه بعد از آن، نمایندگان کنونی جای خود را به منتخبان مجلس دهم خواهند داد و فرصت چندانی برای بررسی 110 طرح و نزدیک به 75 لایحه در نوبت کار مجلس وجود ندارد. نمایندگان مجلس در خوشبینانه ترین حالت تنها حدود 90 جلسه علنی فرصت دارند که به 185 طرح و لایحه، از جمله لایحه ی بودجه سال 1395 بپردازند. البته طیف تندروی مجلس در پاسخ به این درخواست که بهتر است نمایندگان به جای استیضاح وزرا به لوایح و طرح های عقب افتاده برسند، حرفی تندتر می زنند و مثلا حمید رسایی در صفحه شخصی اش در اینستاگرام می نویسد: عملکرد دولت کار را از استیضاح وزرا گذرانده؛ مجلس فقط دو کار عقب افتاده دارد: یکی بررسی لایحه توافقنامه هسته ای برجام و یکی ارایه و رسیدگی به طرح عدم کفایت سیاسی آقای روحانی که رییس مجلس مانع آن است. به هر حال، پرونده استیضاح وزیر راه و شهرسازی دیروز با مخالفت 175 نماینده مجلس و با دو پیام کلی بسته شد؛ نخست، افزایش آرای موافق آخوندی نسبت به روز رای اعتماد و دوم، مخالفت قاطبه نمایندگان با تندروهای مجلس.

وزیر راه و شهرسازی سومین وزیری است که از ابتدای کار دولت یازدهم یعنی از تابستان 1392 تاکنون برای استیضاح و برطرف کردن نگرانی و دغدغه ی عده یی از نمایندگان در زمینه ی سوء مدیریت وزارتخانه زیر امرش راهی خانه ی ملت می شود. این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که استیضاح آخوندی با توجه به محذورات، مقدورات و کارنامه ی عملکرد مثبت او نه تنها موضوعیت ندارد، بلکه عملی شدن طرح استیضاح، درست یک روز پس از پایان همایش «فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی» که با هدف جذب سرمایه های خارجی و داخلی در طرح های عمرانی انجام شده است، موجب اخلال در عملکرد این وزارتخانه می شود. این استیضاح در حالی قرار است عملی شود که بسیاری از امضا کنندگان در نتیجه ی پاسخ های وزیر در کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی طی یک ماه اخیر امضاهای خود را پس گرفته اند اما این اصرار پرسش برانگیز تعداد معدودی نماینده ی قانع نشده (تنها 13 نفر) است که وزیر را پای میز استیضاح می کشاند. این نمایندگان بی توجه به کاهش درآمدهای نفتی، کوچک شدن بودجه های عمرانی، انبوه پروژه های ناتمام باقی مانده از دولت پیشین، ضعف زیرساخت ها و... از وزیر سوال می کنند و او مانند گذشته پاسخ داده و از عملکردش دفاع خواهد کرد. یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در عملکرد وزارت راه و شهرسازی، کمبود منابع مالی است. وزارتِ میراث دار طرح های پرشمار نیمه کاره از ماه های نخست فعالیت با کاهش شدید منابع مالی مواجه شد. افت قیمت نفت از بیش از 100 دلار به زیر 50 دلار و کاهش شدید درآمدهای ارزی به طور مستقیم بر بودجه ی این وزارتخانه تاثیر گذاشت و پیش برد طرح های عمرانی بر زمین مانده را کُند کرد. نمایندگانِ خواهان استیضاح اما با اطلاع از این شرایط که بارها وزیر به آن اشاره کرده است، خواهان تسریع در انجام طرح های در دست اجرا و کلید زدن طرح های تازه هستند. این در حالی است که آخوندی و تیم همراه او تلاش می کنند با ایجاد زمینه های لازم برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی به منابع مالی این وزارت خانه تنوع بخشیده و کمبود منابع مالی خود را جبران کنند. برگزاری همایش دوروزه ی فرصت های سرمایه گذاری در حمل و نقل، مسکن و شهرسازی که همین امروز به پایان رسید، یکی از تلاش های ارزشمند و تاثیرگذار این وزارتخانه با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی است که به یقین به جذب منابع تازه در این حوزه خواهد انجامید. تیم راه و شهرسازی دولت یازدهم در این همایش که کارشناسان آن را فصلی تازه در رونق پروژه های عمرانی کشور می دانند، تلاش کرد با رونمایی از مشوق های هفت گانه، شرایط مطلوب و جذابی را برای سرمایه گذاران مهیا و راه را برای ورود سرمایه های داخلی و خارجی به طرح های عمرانی هموار کند. آخوندی پیش از این از واگذاری 121 پروژه ی عمرانی به ارزش 25 میلیارد یورو به سرمایه گذاران داخلی و خارجی خبر داده بود. حال اما استیضاح وزیر می تواند ذهنیت سرمایه گذاران را که وزارت راه و شهرسازی به طور جدی برای جلب اعتماد آن تلاش می کند، تخریب کند. نبود ثبات و ایجاد تزلزل در جایگاه و سیاست های کلان در حوزه های عمرانی و بی پشتوانه شدن مشوق های اعطا شده در این همایش، پیامی است که به لطف استیضاح این نمایندگان به سرمایه گذاران مخابره می شود. بررسی کارنامه ی آخوندی همچنین منطق و استدلال ضعیف استیضاح کنندگان را روشن می کند. آخوندی حدود 2 سال پیش در حالی وزارت راه و شهرسازی را تحویل گرفت که طرح های عمرانی بسیاری کلید خورده اما حتی به میانه ی راه هم نرسیده بود؛ طرح هایی که کلنگ بسیاری از آنها چون «مسکن مهر» بدون توجه به بسترها و زیرساخت های لازم بر زمین خورده بود و همچنان بدون وجود دورنمایی مثبت و امیدوار کننده بودجه های عمرانی را می بلعد. آخوندی در ابتدای راه، انجام تعهدهای دولت پیشین در قبال آماده سازی و تحویل مسکن مهر را تضمین کرد اما بر گسترش آن به دلیل ویژگی مولد نبودن تردیدهایی را وارد ساخت. تداوم طرح بر زمین مانده ی مسکن مهر مانع از این نشد که وزارت خانه ی یادشده، طرح های جایگزین دیگری را برای تامین نیاز مسکن 2 دهک نخست جامعه مطرح نکند. طرح «مسکن اجتماعی» حاصل مطالعه ی گسترده و کارشناسانه ی فن سالاران، کارشناسان و خبرگانی است که تلاش می کنند با توجه به تامین زیرساخت های لازم برای زندگی شهری، شهروندان را خانه دار کنند؛ برنامه هایی که اگر خرده گیران اجازه و فرصت دهند تا مراحل کارشناسی و مطالعاتی خود را طی کند و در بستر توانمندی ها به اجرا گذاشته شود، به حتم شاهد نتایج مثبت آن خواهند بود. حدود سه هزار پروژه ی نیمه تمام عمرانی در زمان تحویل گرفتن وزارت راه و شهرسازی کافی بود تا واهمه از ادامه ی راه را در دل هر وزیری بیاندازد اما آخوندی با اتخاذ راهبرد پایان بخشی به طرح های در دست اجرا و تعریف نکردن پروژه های عمرانی تازه گام در مسیری گذاشت که اگر چه به نفع مردم بود، اما به مذاق عده یی خوش نیامد. این عده چشم به انتخابات آینده ی مجلس شورای اسلامی و برای جلب رای مردم، نیاز به گرفتن پروژه های عمرانی تازه در استان ها و شهرستان ها دارند. این گروه با استفاده ی ابزاری از استیضاح و با اعمال فشار بر وزیر خواسته های جناحی و محلی خود را پیگیری می کنند. در برابر، پافشاری کنندگان بر استیضاح تلاش های آخوندی و تیم همراه او برای تنوع بخشی به منابع مالی و جذب سرمایه های خارجی را که به طور حتم در تسریع و به سرانجام رسیدن طرح های نیمه کاره و تصویب و تعریف طرح های تازه -که همان بهانه ی نمایندگان استیضاح کننده است- به طور عملی و درازمدت موثر خواهد بود، با استیضاح پاسخ می گویند. در نگاهی کلی تر نیز باید گفت کارشکنی های مخالفان دولت هر روز در ظاهر و قامتی تازه بروز می یابد. در این راستا این مخالفت های غیرمنصفانه گاهی در کف خیابان و زیر چادرهای مسافرتی متحصنان غیرقانونی و گاه در نقد عملکرد وزیرانی ظاهر می شود که کارنامه یی مثبت و قابل دفاع طی برهه ی دوساله ی اخیر بر جای گذاشته اند. از این رو است که اصلی ترین انگیزه استیضاحگران پیگیری اغراض سیاسی و نه نقد عملکرد مسوولان اجرایی به نظر می رسد.