زیبایی شناختی
لغت زیباشناختی(استتیک):یونانی است. به معنی ادراک.
زیبایی شناسی؛قابلیتی برای درک بهتر اجسام و باعث تغییر در نگرش می گردد.
هدف زیبایی شناسی:توضیح چیستی،نحوه درک ما،تحلیل سطوح و گونه های زیبایی.
پیدایش دانش زیبا شناسی : دو سده اخیر.قرن۱۸ بیشتر جنبه روانشناسانه گرفت.
واژه شناسی زیبایی
زیبایی:ریشه آن «زیب».به مفهوم:«زیبنده و برازنده».
مفهوم واژه زیبا:«زیبنده،نیکو،خوب،جمیل،صاحب جمال…».
تعریف زیبایی در«فرهنگ معین»:نظم وهماهنگی،همراه با عظمت و پاکی در شی.تحریک عقل و تخیل وتمایلات انسان.پدیدآوردن لذت و انبساط.
در«فرهنگ فلسفی»:صفتی که در اشیا دیده می شود.ایجادسرور ورضایتمندی در انسان.
برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…
نتیجه تعاریف:
زیبایی دارای دو ویژگی :
۱-بیرونی و دیدنی ۲-درونی و نادیدنی
عوامل اساسی زیباشناسی:
سه عامل اساسی نقش دهنده در معماری«ویترویوس»:
-زیبایی -ایستایی -کارآیی
شش عامل اساسی زیباشناختی در ساختمان:
۱-نسبت اندازه های اجزاساختمان بایکدیگر وباکل ساختمان.
۲-ارتباط بین اجزاساختمان ونظم آنها در کل ساختمان.
۳-ظرافت ظاهری هرکدام ازاجزا و کل ساختمان.
۴-تناسب مدوله بین تک تک اجزا و کل ساختمان.
۵-تجهیز ساختمان متناسب بانوع استفاده بنا.
۶-تناسب هزینه باعملکرد و مصالح بکاررفته.
احساس زیبایی؛نظام زیباشناختی
سه نظام زیباشناختی ازنظرپیتراسمیت:
-نظام اول :براساس تعادل و هماهنگی
-نظام دوم :پیام های پیچیده را مستقیما نمیتوان
درک کرد.ازروش کم کردن مقداراطلاعات،تشکیل طرح واره.
